Zeszyty Historyczne Olkusza Numer 13 Olkusz, 2012

Posterunek graniczny w Sienicznie, między III Rzeszą i Generalną Gubernią.
W czasie okupacji mieszkałem z rodziną w starej piętrowej kamienicy istniejącej do dzisiaj na rogu
ulicy Kościuszki i Górniczej.
Szereg dni przed wkroczeniem Sowietów, przez Olkusz przetoczyła się fala wycofywanego z frontu
zmotoryzowanego sprzętu wojennego. Ulice Kościuszki, Górnicza, zachodnia część ulicy Nullo
przez większość dnia i nocy obstawione były sprzętem zaplecza wojennego. Prawdopodobnie inne
ulice miasta wyglądały podobnie lecz znajdowały się one poza zasięgiem moich obserwacji. Dla mnie
czternastoletniego chłopaka pasjonującego się techniką, był to czas wielkiej frajdy, mogłem pooglądać
całą masę sprzętu zmotoryzowanego, którego do tej pory nie miałem okazji zobaczyć. Żołnierze niemieccy
krzątający się koło sprzętu nie stanowili zagrożenia dla mieszkańców. Istniał tylko, nie pisany
obowiązek ugotowania im gorzkiej czarnej kawy zbożowej, gdy przyszli do mieszkania i jej zażądają.
Zbożówka stanowiła jeden z bardzo niewielu produktów, który można było kupić w sklepie bez
kartek. Pewnego wieczoru w czasie wycofywania się wojsk niemieckich, wyjrzałem na podwórko
zobaczyłem kilku żołnierzy majstrujących przy kłódkach komórek, prawdopodobnie poszukujących
czegoś do zjedzenia, jakiegoś królika lub kury. Na mój widok zaniechali plądrowania. Nie byli zdemoralizowani
skoro na widok młodego chłopaka odstąpili od poszukiwań, albo po prostu nie było już
w nich niemieckiej buty.
96