Zeszyty Historyczne Olkusza Numer 16 Olkusz, 2013

Kazania głoszone do dzieci też były wyjątkowe.
„Miał niezwykłe podejście do dzieci. Nie tworzył barier. Gdy wygłaszał kazania, schodził z ambony
i po prostu rozmawiał, zadawał pytania i uważnie słuchał. Miał wiele pomysłów na to, jak urozmaicić
nabożeństwa tak, by przyciągnąć na nie najmłodszych. „Sama wiele lat temu biegłam na każdą mszę
adwentową, by zobaczyć, jak Dzieciątko Jezus schodzi po drabinie do żłóbka – uśmiecha się Anna
Popiel” – pisała w swoim artykule pani Alicja Renkiewicz (Przegląd Olkuski, 12 lutego 2010 roku).
Były też inne rekwizyty: czapka górnicza, kapelusz z okularami hutnika, sombrero i inne. A ile było
radości w kościele, nie tylko wśród dzieci, kiedy ksiądz Proboszcz z okazji Mistrzostw Świata w piłce
nożnej wyszedł z zakrystii w szaliku biało – czerwonym z napisem – Polska.
W jednej chwili z całej świątyni wszystkie dzieci odnalazły się i otoczyły zwartym kołem śp. Księdza
Stanisława. Radośnie i aktywnie uczestniczyły we Mszy św. Nie nudziły się i nie przeszkadzały.
Z uśmiechem na buziach szły przez świątynię, podając swoje małe ręce dorosłym i przekazując im
Znak Pokoju. To również pomysł śp. Ks. Stanisława.
Niejednokrotnie zapraszał przed ołtarz dzieci uzdolnione artystycznie: recytacje, śpiewy, tańce, gra
na instrumentach. Były gorące brawa parafian i cukierki od śp. księdza Proboszcza.
Msza święta dla dzieci w Święto Trzech Króli
26