Prewencja i rehabilitacja nr 1/2005

More documents

Recommendations

Info

Tabela 4 Ubezpieczeni, którzy w pierwszym roku po rehabilitacji nie pobierali świadczeń z FUS Lata % ubezpieczonych, którzy w pierwszym roku po zakończeniu rehabilitacji nie pobierali świadczeń z FUS* 1997 35,8 1998 44,6 1999 44,1 2000 39,7 2001 37,4 2002 32,2 * Łącznie z ubezpieczonymi, którzy pobierali bezpośrednio po rehabilitacji zasiłek chorobowy przez co najwyżej 20 dni. Źródło: Dane Departamentu Statystyki Centrali ZUS (cykliczne opracowanie pt. „Ubezpieczeni poddani rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej ZUS...” – dotyczące lat 1997-2002, Waszawa 1999-2004). W 2004 r. po raz pierwszy opublikowano wyniki badań dotyczących efektywności rehabilitacji leczniczej ubezpieczonych, poddanych rehabilitacji w 2000 r., po upływie dwóch lat od zakończenia rehabilitacji leczniczej. Na podstawie analizy danych o ubezpieczonych, skierowanych na rehabilitację leczniczą w 2000 r., określony został procent ubezpieczonych, którzy w dwa lata po ukończeniu rehabilitacji leczniczej nie pobierali żadnych świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a tym samym odzyskali możliwość podjęcia pracy zarobkowej (tabela 5). Tabela 5 Ubezpieczeni, którzy w drugim roku po rehabilitacji nie pobierali świadczeń z FUS Lata % ubezpieczonych, którzy w drugim roku po zakończeniu rehabilitacji nie pobierali świadczeń z FUS 2000 50,9 Źródło: Dane Departamentu Statystyki Centrali ZUS („Informacja o ubezpieczonych po upływie dwóch lat od zakończenia rehabilitacji leczniczej, której zostali poddani w 2000 roku w ramach prewencji rentowej ZUS”, Warszawa 2004). Grzegorz Krupa Departament Prewencji i Rehabilitacji Zasiłki chorobowe W dniu 17 grudnia 2004 r. Sejm RP uchwalił ustawę o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw, która następnie została ogłoszona w Dzienniku Ustaw nr 10 z 2005 r., pod pozycją 71. Ustawa ta weszła w życie z dniem 8 lutego 2005 r. W niniejszym artykule zostaną omówione zasady nabywania i utraty prawa do zasiłku chorobowego. Kto podlega ubezpieczeniu chorobowemu? Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267) – zwana dalej ustawą – określa zasady ustalania prawa do zasiłków, ich wysokości oraz zasady wypłaty zasiłków dla wszystkich osób podlegających ubezpieczeniu chorobowemu określonemu w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. nr 137, poz. 887 ze zm.). Obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają: r pracownicy, r członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, r osoby odbywające służbę zastępczą. Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają: r osoby wykonujące pracę nakładczą, r osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osoby z nimi współpracujące, r osoby prowadzące pozarolniczą działalność oraz osoby z nimi współpracujące, r duchowni, r osoby wykonujące odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania. Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. w przypadku powstania niezdolności do pracy przewiduje następujące rodzaje świadczeń: 6 PREWENCJA I REHABILITACJA 1/2005
zasiłek chorobowy, r świadczenie rehabilitacyjne, r zasiłek wyrównawczy, r zasiłek macierzyński, r zasiłek opiekuńczy. Prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy oraz prawo do zasiłku chorobowego Zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy łącznie za 33 dni w roku kalendarzowym. Od 34. dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym pracownikowi przysługuje prawo do zasiłku chorobowego. Te 33 dni wlicza się do okresu zasiłkowego, tj. 182 lub 270 dni (o których mowa w art. 8 i 9 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.), na równi z dniami, za które wypłacono świadczenia. W przypadku gdy nieprzerwana niezdolność do pracy z powodu choroby przypada na przełomie roku kalendarzowego, a w dniu 31 grudnia pracownik ma prawo do wynagrodzenia na podstawie art. 92 Kodeksu pracy, to od 1 stycznia pracownikowi temu przysługuje, tak jak dotychczas, wynagrodzenie. Okres 33 dni, za które w nowym roku kalendarzowym przysługuje wynagrodzenie, liczy się ponownie od 1 stycznia. Okres 33 dni niezdolności do pracy, o którym mowa wyżej, ustala się sumując poszczególne okresy niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nawet jeśli między nimi występują przerwy i jeśli pracownik w danym roku kalendarzowym był zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy. Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego pracownik podejmie dodatkowe zatrudnienie, do okresu 33 dni niezdolności do pracy, w którym zachowuje prawo do wynagrodzenia, wliczone zostają również okresy wypłaty tego wynagrodzenia przed podjęciem dodatkowego zatrudnienia. Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego: — po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – w razie podlegania obowiązkowo temu ubezpieczeniu, — po upływie 180 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – gdy jest ubezpieczony dobrowolnie. Do wymienionych wyżej okresów ubezpieczenia chorobowego wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem bezpłatnym, urlopem wychowawczym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego. Ustawa przewiduje również przypadki, w których prawo do zasiłku chorobowego przysługuje od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego. Prawo, o którym mowa, przysługuje: q absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych, tj. od daty podanej w świadectwie ukończenia szkoły lub dyplomie ukończenia studiów wyższych, q jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, q ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego; do 10-letniego okresu ubezpieczenia zalicza się także okresy obowiązkowego ubezpieczenia społecznego przed 1 stycznia 1999 r., które uprawniało do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, niezależnie od tego, jak długo trwały przerwy między okresami ubezpieczenia (do 10-letniego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego nie zalicza się okresu urlopu wychowawczego i bezpłatnego), q posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji. Ustawa przewiduje również prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, w przypadku gdy niezdolność do pracy trwa bez przerwy co najmniej 30 dni i jeżeli powstała: — nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego, — nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby. Wówczas w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy (druk ZUS ZLA) lekarz leczący, w polu 13, zamieszcza kod literowy „E”. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy: q posiada ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, q kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową, q nie nabyła prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia (30 lub 180 dni wymaganego ubezpieczenia), q jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres niezdolności do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego. W myśl ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności PREWENCJA I REHABILITACJA 1/2005 7
Page 1 and 2: ISSN 1731-8971 PREWENCJA i REHABILI
Page 3 and 4: Rehabilitacja lecznicza ZUS w 2004
Page 5 and 6: Skutkiem tak znacznego spadku orzec
Page 7: pieczonych rehabilitowanych z powod
Page 11 and 12: Wysokość zasiłku chorobowego Wys
Page 13 and 14: nia lekarskiego lekarz, który je w
Page 15 and 16: Ceremonii otwarcia kongresu dokona
Page 17 and 18: Sesja dotycząca nowych perspektyw
Page 19 and 20: VIII robocze spotkanie uczestników
Page 21 and 22: Nadbrzeże portowe w Helsinkach. Fo
Page 23 and 24: zeniom gospodarki tłuszczowej, czy
Page 25 and 26: koncentrująca się głównie na ks
Page 27 and 28: 20-30 minut 4-5 razy w tygodniu (sp
Page 29 and 30: Sala rehabilitacyjna w szpitalu uzd
Page 31: Uzdrowisko „Biały Dom” w Konst

Prewencja i rehabilitacja nr 1/2005

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?