o_198n8lcsc1mdqvr4jj513ov1n3ca.pdf
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Οι περισσότερες ήταν γυναίκες που δεν είχαν το κουράγιο να σηκωθούν<br />
ούτε από το κρεβάτι τους. Άλλοι, νέοι άνθρωποι στα πρόθυρα<br />
της αυτοκτονίας με συνεχείς κρίσεις πανικού. Μια γυναίκα από τη<br />
Θεσσαλονίκη που εγκατέλειψε τα παιδιά της και γυρνούσε επί μέρες<br />
στον δρόμο. Και πολλές τέτοιες περιπτώσεις που σου σχίζουν<br />
την καρδιά.<br />
Βρέθηκα σε πολύ δύσκολη θέση. Σε όλους απαντούσα ότι πρέπει<br />
να πάνε σε γιατρό. Άλλοι μού έλεγαν ότι δεν μπορούν γιατί μένουν<br />
σε κλειστές κοινωνίες και φοβούνται το στίγμα και άλλοι ότι δεν<br />
έχουν χρήματα για τον γιατρό. Πολλοί ζήτησαν το τηλέφωνό μου.<br />
Σε μερικούς έδωσα και το κινητό. Σε κανέναν βέβαια δεν έδωσα το<br />
όνομα κάποιου γιατρού!<br />
Είπα στη γραμματέα μου να μην μου δώσει άλλα τηλέφωνα και<br />
μηχανικά άνοιξα το facebook. Είχε κατακλυσθεί από μηνύματα. Σε<br />
αρκετά μού έδιναν συγχαρητήρια για το θάρρος να μιλήσω για το<br />
πρόβλημά μου και σε άλλα μού ζητούσαν συμβουλές. Σε όσα μπόρεσα<br />
να απαντήσω έγραφα μονότονα ότι πρέπει να επισκεφθούν<br />
κάποιο γιατρό. Σε δύο γυναίκες μεγάλης ηλικίας μίλησα αρκετές<br />
ώρες για να τις ηρεμήσω. Άκουγα την απόγνωσή τους, μού έλεγαν<br />
τις ιστορίες τους. Η μία από την Καστοριά και η άλλη από τα Τρίκαλα.<br />
Δεν ήξερα τι να τους πω, κατέρρεα μαζί τους. Το επόμενο<br />
πρωί επικοινώνησα με φίλους μου στις πόλεις τους. Μου σύστησαν<br />
κάποιους γιατρούς. Τους πήρα και τους ενημέρωσα.<br />
Αυτό δεν σταμάτησε από τότε μέχρι και την ώρα που γράφω αυτές<br />
τις γραμμές. Από τότε μίλησα αρκετές φορές για την κατάθλιψη,<br />
θέλοντας να δώσω έναν τόνο αισιοδοξίας. ΠΕΡΝΑΕΙ! ΓΙΑΤΡΕΥ-<br />
ΕΤΑΙ! Πριν λίγες μέρες καλοκαίρι του 2012, κι ενώ ταξίδευα με το
Change language