Praca Dyplomowa - AGH

Wykorzystanie fotopunktów i punktów kontrolnych do automatycznej aerotriangulacji
możliwe jest jedynie w przepadku sygnalizacji znaków przed wykonaniem nalotu
fotogrametrycznego. W ten sposób uzyskane w drodze pomiaru metodą GPS współrzędne
fotopunktów i punktów kontrolnych importujemy do oprogramowania w postaci pliku .txt.
Pomiar dodanych do projektu fotopunktów i punktów kontrolnych dokonuje się kolejno na
zdjęciach metodą półautomatyczną lub manualnie.
Rysunek 14. Schemat aerotriangulacji cyfrowej [opracowanie własne]
Na tym etapie wyłapujemy braki w wcześniej zaprojektowanej i zasygnalizowanej
sieci. Tego typu problemy głównie związane są z niezachowaniem się sztucznych znaków
wykładanych na obszarze opracowania od czasu wyłożenia do czasu ich odfotografowania.
Takie sytuacje zwykle nie występują, gdy fotopunkty sygnalizowane są w terenie poprzez
bezpośrednie zamalowanie ich farbą . Teren opracowania ortofotomapy nie zawsze
umożliwia jednak sygnalizację trwałą. Bezpiecznie jest więc, gdy osnowa fotogrametryczna
sygnalizowana jest bezpośrednio lub w niedługim odstępie czasu od wykonywanego nalotu.
W celu uzupełnienia osnowy fotogrametrycznej, opracowujemy w projekt zagęszczenia
osnowy fotogrametrycznej w oparciu o istniejące punkty.
Materiałem dodatkowym wykorzystywanym do automatycznego pomiaru punktów
wiążących, który wpływa na ich poprawność jest numeryczny model terenu (NMT). Do
20