O Εκτοπισμός στην Κύπρο Οι Î£Ï Î½Î­Ï€ÎµÎ¹ÎµÏ‚ της Πολιτειακής και ... - PRIO

22 Βιωματικές Ιστορίες Εκτοπισμού Τουρκο-Κυπρίων
Επιπλέον, οι απώλειες των γυναικών και η αποζημίωση που τους δόθηκε ήταν διαφορετική
από εκείνη των ανδρών. Κατά τα πρώτα χρόνια μετά το 1964, για παράδειγμα, «σύζυγοι των
μαρτύρων» λάμβαναν αποζημίωση μόνο υπό την προϋπόθεση ότι δεν είχαν ξαναπαντρευτεί,
αν και ο συγκεκριμένος κανονισμός αργότερα άλλαξε. Όσο για τις εκτοπισμένες γυναίκες
έλαβαν στέγαση ως εξαρτώμενα πρόσωπα, ως μέλη οικογενειών, και όχι ως πρόσωπα που
εκπροσωπούν τις οικογένειές τους.
5. Ο πολιτικός προσανατολισμός και η συμμετοχή στην κοινωνία
των πολιτών
Το αριστερό κίνημα ολοένα επανεμφανίζεται στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα στα τέλη
της δεκαετίας του 1960, μετά τη βίαιη καταστολή της απαρχής μιας τέτοιας κίνησης κατά τη
δεκαετία του 1950. 27 Οι Τουρκοκύπριοι νέοι που φοιτούσαν σε πανεπιστήμια στην Τουρκία
εντάχθηκαν στο ολοένα κι αυξανόμενο αριστερό κίνημα της χώρας και έφεραν αυτές τις ιδέες
πίσω στην Κύπρο. Η αριστερή εναλλακτική λύση, ωστόσο, άρχισε να αποκτά επιρροή στην
Κύπρο στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν άρχισε να αναπτύσσεται στην κοινότητα μια
σημαντική τάση εναντίωσης στην επικρατούσα εθνικιστική πολιτική. Ως αποτέλεσμα, οι
εμπειρίες των ατόμων με αριστερές προτιμήσεις φαίνεται να διαφέρουν ελάχιστα από αυτές
των ατόμων διαφορετικών πολιτικών τάσεων, αν και οι αφηγήσεις εκείνων της πολιτικής αριστεράς
τείνουν να διαφέρουν ως προς την αναδρομική ερμηνεία των γεγονότων. Αφηγήσεις
των μελών της αριστεράς τείνουν εκ των υστέρων να δίνουν έμφαση στις κακουχίες που έχουν
περάσει και οι δύο κοινότητες και στην παρουσία φανατικών στοιχείων και στις δύο πλευρές.
Αφηγήσεις τους, επιπλέον, έχουν την τάση να αποδίδουν τη βία σε «εξτρεμιστές» παρά να γενικεύουν
υποδεικνύοντας τους «Ελληνοκύπριους» ενώ τονίζουν τα στοιχεία της συνεργασίας
που θυμούνται από το παρελθόν.
27 Τόσο η ΕΟΚΑ όσο και η ΤΜΤ ήταν αντικομουνιστικές και η ΤΜΤ ανακοίνωσε Μάιο του 1958 ότι θα τιμωρηθούν οι Τουρκοκύπριοι
οι οποίοι εμπλέκονταν σε κοινές πολιτικές δραστηριότητες με Ελληνο-Κυπρίους. Λίγο μετά από αυτό, μια
σειρά από δολοφονίες ή απόπειρες δολοφονιών τρομοκρατούσαν τους αριστερούς και κατέστρεψαν αποτελεσματικά
το Τουρκο-Κύπριακό αριστερό κίνημα (Ahmet An, Kibris Nereye Gidiyor? [Istanbul: Everest Yayınları, 2002], 131-135;
επίσης: Niyazi Kızılyürek, Doğmamış bir Devletin Tarihi: Birleşik Kıbrıs Cumhuriyeti [Istanbul: İletişim Yayınları, 2005], 37).