program rolnoÅrodowiskowy 2007â2013 - Baltic Green Belt
program rolnoÅrodowiskowy 2007â2013 - Baltic Green Belt
program rolnoÅrodowiskowy 2007â2013 - Baltic Green Belt
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
7.6.2 Zachowanie lokalnych ras koni<br />
Do wariantu zakwalifikowano następujące rasy koni objęte <strong>program</strong>em<br />
ochrony zasobów genetycznych:<br />
»konik polski,<br />
»koń huculski,<br />
»koń małopolski,<br />
»koń śląski,<br />
»koń wielkopolski,<br />
»koń sztumski,<br />
»koń sokólski.<br />
Konik polski to jedyna rodzima, prymitywna rasa koni wywodząca się<br />
bezpośrednio od tarpanów, które w stanie dzikim przetrwały mniej więcej<br />
do 1780 r. w Puszczy Białowieskiej.<br />
Cechą charakterystyczną konika polskiego jest przede wszystkim<br />
ogromna wytrzymałość, odporność na trudne warunki bytowania, dosko−<br />
nałe dostosowanie do miejscowych warunków środowiskowych, małe wy−<br />
magania paszowe, zdrowotność, płodność oraz duża, w stosunku do masy<br />
ciała, siła pociągowa.<br />
Obok funkcji użytkowych takich jak jeździectwo, hipoterapia i agrotu−<br />
rystyka, koniki polskie doskonale sprawdzają się w praktycznej ochronie<br />
przyrody – często utrzymuje się je na otwartych przestrzeniach w celu za−<br />
pobiegania nadmiernej sukcesji drzew i krzewów.<br />
Koń huculski to jedna z najstarszych opisanych ras koni. Cechą cha−<br />
rakterystyczną dla tej rasy jest doskonała zdolność do przystosowywania<br />
się do trudnych warunków środowiskowych, dobre wykorzystanie paszy<br />
o niskiej wartości, wysoka płodność i dobre cechy mateczne oraz długo−<br />
wieczność.<br />
Konie huculskie doskonale sprawdzają się w różnych formach użytko−<br />
wania – dawniej użytkowane były jako konie juczne i wierzchowe, później<br />
jako zaprzęgowe, a obecnie wykorzystywane są wszechstronnie, zarówno<br />
w zaprzęgach jak i w jeździectwie.<br />
Ze względu na wzrost zapotrzebowania na całym świecie na konie<br />
małe, hucuły ze swoim spokojnym charakterem i niskim wzrostem dosko−<br />
nale nadają się do hodowli jako tzw. konie rodzinne – do rekreacji, tury−<br />
styki górskiej oraz hipoterapii.<br />
Koń małopolski prezentuje typ konia anglo−arabskiego, który w XVII<br />
i XVIII wieku został uszlachetniony dolewem krwi ogierów wschodnich:<br />
perskich, turkmeńskich, kabardyńskich, arabskich itp., natomiast liniami<br />
żeńskimi koń małopolski wywodzi się od koników polskich.<br />
63