materiały uzupełniajÄ ce do instrukcji urzÄ dzania lasu - Stary serwis ...

Słownik terminów i pojęć – leśnictwolodowcowych, wodnych i eolicznych, wyniesione głównie w wyniku ruchówepejrogenicznych (lądotwórczych) na wysokość 200–300 m, sporadycznieponad 400 m n.p.m. i co najmniej kilkadziesiąt metrów względem otaczającychterenów, rozpościerające się ponad nizinami lub stanowiące podnóżagór i noszące wtedy nazwę podgórzy lub przedgórzy – jeżeli występująw sąsiedztwie gór zrębowych jako ich część oddzielona uskokiem, ale niemające charakteru gór. Wyżyna o płaskiej lub falistej wierzchowinie nosinazwę płaskowyżu. Na wyżynach wyróżnia się następujące formy terenu:– równy – płaskowyż o płaskiej wierzchowinie z niskimi nabrzmieniamio bardzo łagodnych stokach ze spadkiem do 3 o ;– falisty – płaskowyż o pofałdowanej, słabo rozczłonkowanej wierzchowinieo deniwelacjach do 15 m – falistość na ogół tworzą naprzemianleglewystępujące wzniesienia i obniżenia, a nachylenia stoków nie sąwiększe od 5 o ;– pagórkowaty – jest najczęściej formą silnego i głębokiego rozczłonkowaniawierzchowiny o pokrywie przeważnie lessowej przez gęstąsieć parowów i wąwozów o stromych zboczach od 9 o do 20 o , przy tymmoże mieć charakter rzeźby denudacyjno-ostańcowej lub glacjalnejz deniwelacjami do 25 m i z bardzo zróżnicowanymi nachyleniamistoków;– wzgórzowy – tworzą izolowane garby, wzgórza i pagóry lub całe zespoływzniesień o znacznych wysokościach względnych od kilkudziesięciudo ponad 100 m, pozostałe z tektonicznego lub erozyjnego rozczłonkowaniawyżyny. Wzgórza o płaskim wierzchołku i stosunkowostromych stokach noszą nazwę płaskowzgórzy.II/64Transparent – kalka milimetrowa w formacie A1 z narysowaną siatkąkwadratów o boku 2 cm, służąca do wkreślania siatki węzłów powierzchnipróbnych losowych na kopię mapy gospodarczej.I/§ 20.3. bTroficzność – cecha pedogeniczna odmiany podtypu gleby określana napodstawie wysycenia kompleksu sorpcyjnego kationami o charakterzezasadowym do głębokości 100 cm od powierzchni gleby oraz występowaniagatunków roślin o zróżnicowanych wymaganiach pokarmowych.II/80Trwale zrównoważona gospodarka leśna – według art. 6 ust. 1 pkt 1austawy o lasach, oznacza: działalność zmierzającą do ukształtowania strukturylasów i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanieich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjałuregeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości,wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji133