Zgodnie z - Kompania Węglowa S.A.

W Y D A R Z E N I ADawnych wspomnień czarJuż od ponad 10 lat wśród kolegów z byłej kopalni „Wawel” w Rudzie Śląskiejprzed 4 grudnia – Naszym Świętem – rozbrzmiewają telefony informująceo miejscu zbiórkiPrzemarsz z orkiestrą górniczą, mszaw intencji górników i ich rodzin,skromny poczęstunek oraz długierozmowy wspominające nie tak odległe czasypracy na „Wawelu” gromadzą co rokucoraz liczniejsze grono jego pracowników.Mimo że od symbolicznej ostatniej tony wydobytejw kopalni „Wawel” upłynęło ponad15 lat i wielu kolegów górniczej emeryturydoczekało już w kopalni „Pokój”, z którązostała ona połączona, sentyment do starejgruby i pracujących w niej ludzi pozostał.Marszowe takty górniczych melodii orkiestrykopalni „Pokój” tym razem przywiodłylicznie zgromadzonych „waweloków” dokościoła świętego Józefa w Rudzie Śląskiej.Kościół ten, którego fundatorem był hrabiaFranciszek Ballestrem, wybudowany w roku1904, wyniesiony został w 2010 r. do rangiSanktuarium Diecezjalnego.Ksiądz proboszcz Adam Brzyszkowskiw homilii adresowanej do rzeszy wiernychszczególnie podkreślił dumę, która zawszetowarzyszyć powinna górnikom, potrzebękultywowania tradycji i wartości rodziny,ale przede wszystkim głębokiej wiaryw Boga. Po mszy w gościnnej siedzibieZwiązku Górnośląskiego w Rudzie Śląskiejrzece wspomnień nie było końca. NorbertKlosa, zdobywca tytułu Ślązaka Roku orazuczestnik tegorocznego finału finałówkonkursu „Po naszymu, czyli po śląsku”,jak co roku bawił opowieściami w śląskiejgwarze. Stanisław Stryj, autor publikacji„W Rudzie Śląskiej na Górnym Śląsku, czyliZakład Górniczy «Mikołaj» Hrabiego FranciszkaBallestrema”, przypomniał losy prawiestuletniej rzeźby św. Barbary, związanejz kopalnią. Bernard Szczepański wróciłwspomnieniami do swojegotryumfu namistrzostwach świata w Edmonton, gdziew zapasach zdobył brązowy medal.Coroczne raporty każdego z uczestnikówspotkania: co porabiasz, co i gdzie kogoboli, ile masz wnucząt, co u ciebie w ogródku,jak tam twoje gołębie i inne tematy,w tym stale, mimo upływu lat, fedrowaniew nieistniejących, ale ciągle żywychByli dyrektorzy kopalni „Wawel” – Tadeusz Budzyński i Roman Rolnik podczas tradycyjnegospotkania barbórkowegow pamięci miejscach kochanej kopalni,mają nieodparty urok. Te – wydawałobysię – zwykłe spotkania, mające niepowtarzalnynastrój i czar, oby odbywały się jaknajdłużej.KOPALNIA „WAWEL”Tekst i zdjęcie: Jerzy RaduckiKWK „Wawel” w Rudzie Śląskiej przezlata związana była z rodziną Ballestremów,którzy powiększając pola eksploatacyjne,korzystając z zakończonejw roku 1846 budowy pierwszejlinii kolejowej, łączącej Berlin z GórnymŚląskiem, skrzętnie wykorzystalikoniunkturę na węgiel. W 1856 rokuprzyłączono do kopalni „Brandenburg”pola „Neue Brandenburg” i „Fabriqe”.Te kopalnie, w wyniku dalszychkonsolidacji i podziałów, utworzyływ 1931 roku kopalnię „Wolfgang-Wawel”,która w roku 1936 zmieniła nazwęna „Walenty-Wawel”. Kopalnia ta,rozpoczynając w 1945 r. wydobycie,obejmowała dwa podstawowe pola:północne – „Franciszek” i południowe,na które składały się dwie części –„Elżbieta” i „Mikołaj”. W latach 1953––1956 uruchomiono szyb wydobywczy„Centralny”.Kopalnie „Walenty-Wawel” i „Paweł”połączono w jedno przedsiębiorstwo– pod nazwą KWK „Wawel” – 1 stycznia1971 r. Fuzja ta podyktowana byławzględami ekonomicznymi i pozwoliłatrwać kopalni po rok 2000. Decyzjąministra handlu i przemysłu KWK„Wawel” postawiono w stan likwidacjiprzez połączenie z KWK „Pokój”1 lipca 1995 r.Symboliczny wózek z ostatnią tonąwęgla wydobyto z kopalni „Wawel”szybem „Centralny” z poziomu 450 m28 maja 1997 r., po czym rozpoczął sięproces jej likwidacji.36 |