Świat Radio, kwiecień 2012 - UlubionyKiosk

WYWIADZnani krótkofalowcyRozmowa z Jerzym Jakubowskim SP7CBGKrótkofalarstwodaje mi odpoczynekJednym z prężnie działających Oddziałów Polskiego Związku Krótkofalowcówjest OT-15 w Łodzi. Aktualnie zajmuje trzecie miejsce pod względemliczby członków (po Dolnośląskim OT-1 i Warszawskim OddzialeTerenowym OT-25). Jerzy Jakubowski SP7CBG przez wiele lat pełniłfunkcję prezesa Łódzkiego Oddziału Terenowego PZK (obecnie członekGłównej Komisji Rewizyjnej PZK). Za działalność na rzecz PZK zostałodznaczony Złotą Odznaką Honorową PZK.niejszym czasie odbiornik 10RTzostał nieco zmodyfikowany i wyposażonyw przystawkę na lampieECH 81, co umożliwiło prowadzenienasłuchów na wszystkichpasmach w zakresie fal krótkich.Po zgromadzeniu odpowiedniejilości kart QSL z nasłuchami stacjiamatorskich, co nastąpiło w 1965roku, zostałem dopuszczony doegzaminu na Świadectwo uzdolnienia.Egzamin zdałem i zgodniez obowiązującą wówczas procedurąpoprzez oddział PZK wystąpiłemdo Ministerstwa Łącznościo licencję. Ta procedura trochę potrwała,ponieważ mój ojczym byłpodczas II wojny światowej radiotelegrafistąw Batalionie Łączności3. Dywizji Strzelców Karpackichw II Korpusie Polskim. Wreszcieotrzymałem licencję ze znakiemwywoławczym SP7CBG, któregoużywam do dzisiaj.Redakcja: Jakie były Twoje początkiprzygody z radiem?SP7CBG: Po raz pierwszy z krótkofalarstwemzetknąłem się, będącjeszcze uczniem ostatniej klasyszkoły podstawowej, kiedy rodzicezakupili nowy odbiornik radiowy,a ja zabrałem się za „naprawę”dotychczas używanego,przedwojennej produkcji radiamarki Elektrit. Wówczas przesłuchującpasma, po raz pierwszyusłyszałem tajemniczą dla mnie,zwłaszcza że jednostronną, rozmowęprowadzoną przez jakąś stacjęnadawczą używającą znaku wywoławczegoSP7LA. Po wakacjach,będąc już uczniem TechnikumEnergetycznego w Łodzi, bardziejzainteresowałem się radiotechniką,zwłaszcza że w biblioteceszkolnej odnalazłem kilka książektraktujących o radiotechnice m.in.Poradnik radioamatora autorstwapana Szczurka, czy też ABC Radioamatorapana Klimczewskiego.W szkole z zajęć pozalekcyjnychwybrałem kółko radiotechniczne,gdzie zdobywałem pierwsze wiadomościpraktyczne. W 1963 rokuzapisałem się do Oddziału ŁódzkiegoPolskiego Związku Krótkofalowców,gdzie po niedługim czasieotrzymałem znak nasłuchowySP7-1071. W tym czasie moimi nauczycielamikrótkofalarstwa zostaliznani i do dzisiaj cenieni przezemnie krótkofalowcy, tacy jak TeodorŹródelny SP7GI, Jurek PająkSP7EX, Andrzej Włodarczyk SP7JX(niestety już zmarli), Tadeusz GrallSP7FP i wielu innych. Pierwszenasłuchy robiłem na popularnejRBM-ce, a później na 10RT, którewypożyczyłem z oddziału, oraz nastacji klubowej SP7PLO. W póź-Red.: Na jakim sprzęcie prowadziłeśswoje pierwsze łączności?SP7CBG: W połowie lat sześćdziesiątychmodne były budowane„masowo” transceivery jedno-(ECC 81) i dwulampowe (EF 95+ ECC 81), reakcyjne używanedo pracy na falach ultrakrótkich.Ponieważ były bardzo prostew budowie i nie wymagały wielupodzespołów, i ja takowy wykonałem,i o dziwo prawie zaraz pouruchomieniu udało się nawiązaćna nim pierwszą na UKF pod własnymznakiem łączność ze stacjąSP7DSB z Bełchatowa. W tym samymczasie nawiązywałem lokalnełączności, używając RBM-ki.Nie było to zbyt proste, ponieważwówczas mieszkałem w prywatnejkamienicy i również miałempoważne kłopoty z montażemodpowiedniej anteny. W późniejszymokresie korzystałem z przerobionegoodbiornika radiostacji10RT i wypożyczonego od jednegoz krótkofalowców nadajnika.Później różnie bywało. W połowielat 70. otrzymałem nowe mieszkaniew wysokim budynku na dziewiątejkondygnacji. Szybko dogadałemsię z administracją osiedlai zarządem spółdzielni i mogłempowiesić antenę. Początkowo byłto dipol, a następnie antena typuFD-4 zasilana kablem 75 Ω. Łącznościprowadziłem za pomocąTRX-a KWM-2, który pożyczyłemod kolegi. Na tym urządzeniu zrobiłemkilka tysięcy łączności. W latach1985–87 byłem zatrudnionyza granicą i praktycznie nie przebywałemw kraju. Pierwsze własnefabryczne urządzenie zakupiłem48Świat Radio Kwiecień 2012