Û±Û³Ûµ - Persian Cultural Center

نتیجه اینکه صحنه را دو دستی تقدیم طرف مقابل می کنن.‏ بعد هی مینشینن و غر می زنند،‏ مثل همین انتخابات پارسال کنگره.‏قابیل:‏ می دونی چیه ، من فکر می کنم همتون رو سرکار گذاشتن.‏ یهسیرک راه انداختن.‏ خودشون می برن و می دوزن،‏ هر کی هم به قولتو انتخاب بشه وقتی رفت اونجا بخشی از سیستم می شه.‏ می دونی اینسیستم مثل یه قطاره که داره توی ریل خودش به سمتی که تعیین شدهحرکت می کنه.‏ حال تو توی این قطار حرکت کن،‏ برو ته قطار برو سرقطار،‏ برو رستوران،‏ برو هر جائی که دلت می خواد ولی تو هنوز توی اونقطاری که به سمت تعیین شده حرکت می کنه و تو هم هیچ کنترلی رویاون نداری.‏هابیل:‏ مثال درستی نیست.‏ مثال درست یک کشتی بزرگ بادبانیه.‏درسته که خیلی چیزها مثل باد و طوفان روی حرکت اون تاثیر داره ولیاینکه ناخدای اون کی هست می تونه اون رو به سلامت پیش ببره یا اینکهاونو به وسط طوفان بکشونه در ضمن با کشتی های دیگه هم جنگ راهبندازه.‏ تو نمی تونی منکر بشی که دولت بوش با اوباما فرق داره.‏ آیا وقتیاوباما انتخاب شد.‏ دنیا نفس راحتی نکشید؟ حالا هم طرف مقابل همهتلاشش رو گذاشته که کشتی رو چپه کنه و اونو تقصیر اوباما بندازه.‏ حتیاگه به قیمت غرق شدن کشتی تموم بشه.‏قابیل:‏ آره دیدیم که رئیس جمهور ‏"صلح طلب"‏ نه تنها به اون دوتا جنگادامه داد بلکه با لیبی هم سرشاخ شد!‏ اون همه پول رو به این بانکها دادو وضع اقتصادی رو به این روز انداخت!......‏هابیل:‏ ببین من قصد ندارم با تو به بحث سر سیاست و اوباما بنشینم.‏صحبت سر این بود که از حقی که داریم استفاده کنیم.‏ حق رای و انتخابرو نباید کم بها داد.‏ رای باید حساب بشه.‏ اینکه تو به کی رای می دی بهخودت مربوطه.‏ ایرانی ها خیلی توی این مملکت موفق اند چه در زمینهاقتصادی و چه علمی ولی متاسفانه هنوز توی معادلات سیاسی به حسابآورده نمی شن و صدایی ندارن.‏ تعداد ما و شرکت ما توی فعالیت هایسیاسی و اجتماعی این صدارو بوجود می آره.‏شماره ۱۳۵ مهر - آبان ۱۹ ۱۳۹۰