II 2009.pdf - Lublin

P oglądy/ zdarzeniaP oglądy/ zdarzeniablinie Towarzystwo Filozoficzne i Psychologiczne,które wydatnie przyczyniłosię do popularyzowania wiedzypsychologicznej w całym regionie.Wraz z odejściem z uczelni profesoraTomaszewskiego w roku 1949, rozwiązanoKatedrę Psychologii, co przerwałojej dotychczasowy dynamicznyrozwój. Wkrótce podobny los spotkałkilka innych psychologicznych placówekuniwersyteckich w kraju. Przezsześć kolejnych lat psychologia, jakodyscyplina obca nowemu ustrojowi,nie funkcjonowała w oficjalnym życiuspołecznym. Kolejna karta w historiiKatedry została zapisana przez dwóchwybitnych psychologów, zatrudnionychw UMCS w 1957 roku: doc. dr.Józefa Reutta, który kierował KatedrąPsychologii Ogólnej i Rozwojowejoraz doc. dr. Stanisława Gerstmanna,kierownika Katedry PsychologiiWychowawczej. Po wyjeździe doc.Gerstmanna do Łodzi kierownictwoKatedry Psychologii Wychowawczejprzejęła doc. Natalia Reuttowa.Państwo Reuttowie wypromowaliwielu magistrów, a także kilkunastudoktorów; niektórzy z nich pracująna Wydziale Pedagogiki i Psychologiido dziś, co świadczy o ciągłości tradycjipsychologicznej w UMCS.Wraz ze zmianami zachodzącymiw strukturach uczelni i jej rozwojemzmieniały się także zadaniastawiane przed pracownikami KatedrPedagogiki i Psychologii. Przełomowymmomentem był rok 1970, kiedyto w wyniku przeprowadzanej reorganizacjiuczelni powołano InstytutNauk Pedagogicznych i Filozoficznych,na czele którego stanął prof. dr hab.Zdzisław Cackowski. W jego składziew latach 1970-1973 funkcjonowałyZakłady: Pedagogiki, Psychologii, Logopediii Filozofii. W latach 1971-1973w ramach UMCS działało Wyższe StudiumNauczycielskie, którym kierowałdoc. dr hab. Karol Poznański.Formalny wniosek do Senatu UMCSw sprawie powołania nowej jednostkizgłoszono 16 listopada1972 r., zaś funkcjonowanie wydziałurozpoczęło się w 1973 roku. Na tymsamym posiedzeniu zatwierdzononazwę Wydziału, która obowiązujedo dnia dzisiejszego: Wydział Pedagogikii Psychologii. W skład nowotworzonej struktury weszły: WyższeStudium Nauczycielskie oraz ZakładyPedagogiki i Psychologii funkcjonującedo tej pory w ramach Wydziału Humanistycznego.Pierwszym dziekanem Wydziału zostałdoc. dr hab. Karol Poznański, natomiastpierwszymi prodziekanami byli:doc. dr hab. Maria Cackowska orazdoc. dr hab. Leon Koj. W roku 1973na Wydziale kształciło się w ramach7 kierunków studiów magisterskichi 9 kierunków studiów zawodowychponad 1600 słuchaczy. W tym samymroku z inicjatywy doc. dr. hab. MarcelegoKlimkowskiego podjęto decyzjęo utworzeniu studiów magisterskichw zakresie psychologii.Powołanie Instytutu Psychologiimiało miejsce w roku 1977, a jegostrukturę tworzyły początkowo trzyzakłady: Zakład Psychologii Nauczaniai Wychowania, kierowany przezNatalię Reuttową, Zakład PsychologiiRozwoju i Patologii Dziecka, któregokierownikiem był Tadeusz Gałkowskioraz Zakład Neuropsychologii, kierowanyprzez Marcelego Klimkowskiego.W pierwszym roku InstytutPsychologii zatrudniał 34 pracowników,prowadzących badania naukowew trzech obszarach, tj. psychologii defektologicznej,neuropsychologii i psychologiitwórczości. Współpracowanoz licznymi placówkami psychologiczno-pedagogicznymiw regionie, a takżez WOSL w Dęblinie i MedycznymCentrum Kształcenia Lekarzy w Warszawie.Wroku 1978 w strukturze Wydziałuoprócz Instytutów Pedagogikii Psychologii funkcjonowałInstytut Wychowania Artystycznego.Wydział dysponował już wtedy dwomazabytkowymi budynkami przyul. Narutowicza 12 oraz przy PlacuLitewskim 5, które zajmuje do chwiliobecnej. W latach 1988/1989 nastąpiłyzmiany organizacyjne, które doprowadziłydo usamodzielnienia się InstytutuWychowania Artystycznego, natomiastkształcenie na kierunku wychowanietechniczne zostało przekazane PolitechniceLubelskiej. Od tego momentuw skład Wydziału wchodzą dwaInstytuty: Pedagogiki i Psychologii,w ramach których funkcjonuje 16 zakładównaukowych.Instytut Pedagogiki aktualnie realizujebadania w 10 zakładach naukowych,skoncentrowane wokół problemu Edukacjapolska w zintegrowanej Europie.Studia pedagogiczne prowadzonesą w systemie stacjonarnym (dziennym)i niestacjonarnym (zaocznym)na trzech kierunkach: pedagogika(studia stacjonarne i niestacjonarnepierwszego i drugiego stopnia), pedagogikaspecjalna (studia stacjonarnei niestacjonarne pierwszego i drugiegostopnia), praca socjalna (studia stacjonarnei niestacjonarne pierwszegostopnia).Strukturę Instytutu Psychologiitworzy obecnie sześć zakładów, zatrudniającychprawie 70 osób, w tym9 samodzielnych pracowników naukowo-dydaktycznych.Studia psychologiczneodbywają się w systemie stacjonarnym(dziennym) i niestacjonarnym(wieczorowym). Studia na Wydzialeod samego początku cieszą się niesłabnącąpopularnością wśród maturzystówz całej Polski. Podczas rekrutacjina rok akademicki 2005/2006liczba kandydatów na jedno miejscena kierunku psychologia wyniosła ok.30 osób, co jest rekordem popularnościw historii studiów psychologicznychw Polsce.Wydział posiada uprawnieniado nadawania stopnia naukowegodoktora habilitowanegow dziedzinie nauk humanistycznychw dyscyplinie: pedagogika. W ciągu35 lat działalności, mury wydziałuopuściło ponad 25 tysięcy absolwentów:licencjatów, magistrów i około300 doktorów w zakresie pedagogikii psychologii. Obecnie jest to trzecico do wielkości wydział na UMCS,w którym na pełnym etacie pracujeokoło 200 wykładowców: profesorówtytularnych, samodzielnych pracownikównaukowych, doktorów orazasystentów. Uczy się tutaj ponad 4000studentów z Polski i zagranicy, którzymają także możliwość studiowaniawybranych przedmiotów w języku obcym.W ramach programu sektorowegoErasmus realizowana jest wymianastudentów z uczelniami zagranicznymi,co umożliwia wprowadzony przedkilku laty system ECTS. Absolwenciwydziału chętnie do nas wracają, kontynuującnaukę na licznie organizowanychstudiach podyplomowych (14kierunków) również w programachwspieranych przez Komisję Europejskąfinansowanych z EuropejskiegoFunduszu Społecznego.Powyższy przegląd to tylko pokrótceprzedstawiona historia WydziałuPedagogiki i Psychologiioraz kilka informacji o współczesnymfunkcjonowaniu wydziału, które zostałyzaprezentowane podczas obchodów35 rocznicy jego powstania. Władzeuniwersytetu, honorowi goście orazobecni i dawni pracownicy wydziałuzostali zaproszeni na uroczyste obchody,których program obejmował:mszę świętą w intencji zmarłych pracownikówWydziału Pedagogiki i Psychologii,uroczyste posiedzenie RadyWydziału w Sali Rady Wydziału orazuroczyste spotkanie pracownikówWydziału. Spotkanie to stało się okazjądo wręczenia zasłużonym pracownikomlistów gratulacyjnych. Obchodyzakończyły się koncertem w wykonaniuOrkiestry Koncertowej WojskaPolskiego. Uroczystości swoją obecnościązaszczycili: Jego MagnificencjaRektor UMCS prof. dr hab. AndrzejDąbrowski, Prorektor ds. studenckichdr hab. Stanisław Michałowski prof.nadzw., Prorektor ds. ogólnych prof.dr hab. Ryszard Szczygieł, mgr GrzegorzMazur, Kwestor, prof. dr hab.Anna Tukiendorf, Dziekan WydziałuBiologii i Nauk o Ziemi, prof. sztukimuz. Urszula Bobryk, Dziekan WydziałuArtystycznego, prof. dr hab.Henryk Gmiterek, Dziekan WydziałuHumanistycznego, dr hab. WładysławJanusz prof. nadzw., Dziekan WydziałuChemii, prof. dr hab. AndrzejSękowski, Dziekan Wydziału NaukSpołecznych KUL oraz przedstawicieleinnych wydziałów.Uroczystości 35-lecia powstaniaWydziału Pedagogiki i Psychologiistały się okazją do podsumowania dotychczasowychosiągnięć i sukcesów,przypomnienia dziedzictwa i jednocześniepodjęcia planów dotyczącychdalszego rozwoju naukowo-dydaktycznegoWydziału.Katarzyna Wiejak,Izabela PietrasInstytut PsychologiiJubileusze archiwistów UMCSWdniach od 23 do 24 października2008 roku odbyła się ogól-Kształcenie w ramach studiów trzydzęna temat procesów, które zachoteckiego,jakim jest system boloński. formą dokumentu powinien mieć wienopolskakonferencja naukowa stopniowych (3+2+4) cały czas wzbudzadziły na przełomie wieków w archiwach.pt. Kształcenie archiwistów i zarządcówdokumentacji w kontekście wdrażaniaprocesu bolońskiego, zorganizowanawiele problemów. Wraz z wejściemdo Unii Europejskiej zobowiązaliśmysię do kształcenia na trzech poziomach:To przede wszystkim powinnopozwolić na zapobieganie problemomzwiązanym z przechowywaniem doku-przez Stowarzyszenie Archiwistówlicencjackim, magisterskim mentacji w przyszłości, bowiem formyPolskich i Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w ramach obchodówjubileuszu trzydziestolecia kształceniaarchiwistów w UMCS i dziesięcioleciaZakładu Archiwistyki. Gospodarzemspotkania był kierownik Zakładu Archiwistykiprof. Krzysztof Skupieński.i doktoranckim. Wiąże się to z systemempunków transferowych ECTS.Archiwistyka jest nauką pomocnicząhistorii i jej zadaniem jest badanieźródeł z zakresu procesów archiwotwórczych.Z tego też powodu nie dasię jej oddzielić jako osobnej naukizapisów informacji, rodzaje nośnikówi sposoby przechowywania dokumentacjizmieniały się i zmieniać będą.Obrady toczyły się na Wydziale Humanistycznymw Sali Rady Wydziału.Uczestniczyło w nich 70 osób. Obecnibyli przedstawiciele najważniejszychPodczas obrad zajmowano się nowym przygotowującej jedynie do zawodu. ośrodków kształcenia archiwistówproblemem kształcenia uniwersy-Każdy, kto zetknie się z jakąkolwiek w Polsce, Naczelnej Dyrekcji Archi-Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009

P oglądy/ zdarzeniawów Państwowych, dyrektorzy archiwówpaństwowych i kilku archiwówzakładowych.Konferencję otworzyła dyrektor InstytutuHistorii prof. Anna Sochacka.Obradom przewodniczył prof.Janusz Tandecki z Uniwersytetu MikołajaKopernika. Referat wprowadzający,w imieniu swoim i dr. hab. Janusza Łosowskiego,przedstawił prof. KrzysztofSkupieński. Referat dotyczył początkówarchiwistyki w Lublinie, które sięgająroku 1978, kiedy to do Ministerstwawpłynął wniosek w sprawie powołanianowej specjalizacji. Po tym wystąpieniurozgorzała dyskusja, w której osobąwyróżniającą był prof. Józef Szymański,kierujący specjalnością archiwalnąw latach 1993-1998. Wspominał onpierwsze lata specjalności archiwalnejna UMCS. Chociaż potrzeba istnieniaarchiwów (nie od początku używanotej nazwy) pojawiła się już w Polsce średniowiecznej,to podejście do archiwistyjako zawodu zmieniało się w zależnościod statusu instytucji, która wytwarzaładokumenty. Jeśli była to kancelaria książęca,kanclerz był osobą bardzo pożądaną,a jego pozycja w praktyce częstoprzewyższała znaczenie osoby samegoksięcia. Dziś natomiast archiwistą zazwyczajnazywamy urzędnika, którypracuje dla pewnej jednostki terytorialnejdanego urzędu. O jego znaczeniumożna mówić tylko wtedy, jeśli chodzio jego odpowiedzialność w stosunkudo akt, z którymi się styka.Następnym wystąpieniem był referatEwy Perłakowskiej z Naczelnej DyrekcjiArchiwów Państwowych pt. Oczekiwaniawobec obecnego rynku pracya kształcenie archiwistów, w którym referentkaporuszyła problem zatrudnianiaarchiwistów. Problem ten wiąże sięnierozerwalnie z kształceniem, ponieważpotencjalni pracodawcy poszukująosób z doświadczeniem i przygotowaniemzawodowym. Studia uniwersyteckienie zapewniają spełnienia tychwymogów, chociaż dają wiedzę ogólnąi bardziej teoretyczną niż praktyczną.W dyskusji prof. Szymański zwróciłuwagę na brak reakcji w tej kwestii NaczelnejDyrekcji Archiwów Państwowych,a taka sytuacja skłania do wyciągnięciagłębszych wniosków. DyrektorArchiwum Państwowego w Koszaliniestwierdziła, że istnieje niemożność zatrudnianiaarchiwistów ze względu naich doświadczenia, dlatego zatrudniasię osoby na stanowisku młodszegoarchiwisty z możliwością awansu. Jednakzapotrzebowanie na archiwistówjest znikome w stosunku do liczbykandydatów, jaka rokrocznie opuszczamury uczelni.Kolejny referat pt. Deklaracja Bolońskaa kształcenie archiwistów w Europieprzedstawili prof. Krzysztof Stryjkowskii dr hab. Irena Mamczak-Gadkowskaz Uniwersytetu Adama Mickiewicza.W swoim wystąpieniu zaprezentowaliwydarzenia i postanowienia, jakie doprowadziłydo powstania Deklaracji Bolońskiej,która to przewiduje ujednolicenieszkolnictwa w całej Europie oraz zastosowanietakich samych podziałów czasowychdla kształcenia akademickiego.Przedstawiciele Uniwersytetu MikołajaKopernika dr hab. WaldemarChorążyczewski oraz prof.Wiesława Kwiatkowska w swoim wystąpieniupostawili wniosek, w myślktórego nadmierne rozszerzenie wachlarzaspecjalizacji zagrozi ich realizacji;a także pytanie, jaki ma byćcharakter studiów drugiego stopnia?Referenci zgodnie twierdzą, że podziałstudiów na dwa stopnie przynosi korzystnerezultaty, jednak w związkuz tym rodzi się mnóstwo pytań i obaw,jaka będzie przyszłość archiwistyki?Proponują oni rozwiązania, które wdłuższaj perspektywie mogą doprowadzićdo przekształcenia tego kierunkuw przygotowanie czysto zawodowe.Kolejny referat – Przegląd zmianw kształceniu archiwistów kościelnych– został przedstawiony przez ks. LeszkaWilczyńskiego. Autor zauważył narastającyproblem braku opieki nad archiwaliamikościelnymi i wysunął trzypostulaty. Po pierwsze należy położyćnacisk na kształcenie w seminariach,następnie należy prowadzić kursy dla archiwistówzakładowych, w końcu ważnejest przygotowanie podręcznika lubchoćby skryptu, który pomógłby ustalićpewne zasady w postępowaniu z archiwaliamikościelnymi. W myśl jego referaturatunkiem dla diecezji byłoby opracowanieinstrukcji kancelaryjnej.Ważnym etapem tego dnia konferencjibyła dyskusja podsumowująca. ProfesorAndrzej Tomczak z Uniwersytetu MikołajaKopernika zwrócił uwagę, że za dużomówi się o przygotowaniu zawodowym.Oznacza to dylemat, czy archiwistykama pozostać nauką w wymiarze uniwersyteckim,czy też nauką w wymiarzewyższej szkoły zawodowej. Prof. WładysławStępniak z Naczelnej DyrekcjiArchiwów Państwowych stwierdził,że raczej nie będzie łatwo połączyć poziomuuniwersyteckiego i przygotowaniazawodowego. Dyrektor ArchiwumPaństwowego w Lublinie Piotr Dymmelprzekonywał, iż podstawą archiwistykimusi być historia. Skrytykował on ośrodektoruński za „ociosanie” wykształceniaarchiwistycznego, które zmierzapoprzez ucznia i czeladnika do „mistrzarzemiosła”. Prof. Wiesława Kwiatkowskaz Uniwersytetu Mikołaja Kopernikastanowczo stwierdziła, że historycynie mogą budować kierunku, któregofundamentem będzie nauka inna niż historia.Pierwszy dzień obrad zakończyłsię bankietem w restauracji „Hades”.Drugi dzień obrad zapoczątkowałoZebranie Walne Sekcji EdukacjiArchiwalnej Stowarzyszenia ArchiwistówPolskich, w trakcie któregowiceprezesem wybrano prof. KrzysztofaSkupińskiego z UMCS. Następnieprof. Władysław Stępniak z NaczelnejDyrekcji Archiwów Państwowychprzedstawił referat Studia trzeciegostopnia (doktoranckie) z archiwistykiw Polsce na tle europejskim, którywywołał długą i burzliwą dyskusję.Ponadto dr Lucyna Harc z UniwersytetuWrocławskiego wygłosiła referatKształcenie ustawiczne archiwistówi zarządców dokumentacji w kontekścieProcesu Bolońskiego, która poruszyłam.in. kwestię studiów podyplomowych,kursów doszkalających orazkursokonferencji.Referat podsumowujący wygłosiłprof. Krzysztof Skupieński. Przedstawiłon kluczowe problemy w nauczaniuarchiwistów i zarządców dokumentacji.Jednym z problemów jest jednośćarchiwistyki i dokumentoznawstwa.Skupił się na kwestii, jak z kierunku:archiwistyka i zarządzanie dokumentacją(w pełnym zakresie 3+2+4)uczynić ponadwymiarowe studiaprzygotowujące do życia w społeczeństwieinformacyjnym oraz do wykonywaniaczęści zawodów, które w tymspołeczeństwie się rozwiną. Postawiłteż pytanie: co z koncepcją rozdzieleniazawodu archiwisty historycznegood zarządcy dokumentacji?Marta PońskaWiadomości Uniwersyteckie; luty 2009en dzień pozostanie w pamięcistudentów II roku kulturoznawstwajako dzień niezwykły.Na ćwiczenia zaliczenioweprzybył gość honorowy, pan ProrektorUMCS, prof. dr hab. Stanisław Chibowski.Bardzo to podniosło rangędydaktyki na kierunku. Sygnał: uniwersytetowibardzo zależy na młodejinteligencji kształcącej się na UMCS.Obowiązuje wysoki poziom orazmiła, godna kulturalnej inteligencji,atmosfera. Uczelnia – to wymagające,ale ciepłe i życzliwe miejsce kształcenia,nawiązujące do najlepszychtradycji Lwowa, Wilna, Krakowa, LiceumKrzemienieckiego... Mamy takwiele w kulturze polskiej świetnychwzorców edukacyjnych i wychowawczych,że współczesne uczelnie mogąz nich czerpać bez końca. Studenci,przypinając Prorektorowi serduszkoz napisem Lubimy Pana Rektora akuratsięgnęli do zwyczaju lwowskiego,z dość bliskiej czasowo tradycji.Bardzo pomysłowy w tej dziedziniejest Kraków. Na przykład dzień rocznicypierwszego wykładu na UniwersytecieJagiellońskim odbył sięw przepięknie udekorowanej kwiatamii ziołami sali Collegium Maius.Stanisław Wyspiański byłby rad.oś z klimatu lwowskiego i krakowskiegoudało się moimstudentom wyczarować w Lublinie.Po obejrzeniu wystawy prac zaliczeniowychstudentów (50 pięknychplakatów przedstawiających gniazdarodowe i miejsca pobytu pisarzy i poetówna Lubelszczyźnie, ciekawe edytorskoNotesy lektur, mini-monografiepisarzy, ozdobione cytatami z dzieł),studenci i goście przeszli do... „JamyWiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Michalikowej”. Jedna ze zwyczajnychsal ćwiczeniowych (355 Stara Hum.)została, dzięki wspaniałej wyobraźniEweliny Jarosz i jej spontanicznegozespołu, przemieniona w przepiękną,pełną wdzięku i zaskakującychpomysłów, kawiarenkę. Na wyróżnieniezasługuje znakomita starościnaroku Katarzyna Tchórzewska. Kawa,ciastka własnego wypieku, dobra muzykai wspaniały, zróżnicowany repertuar,zaskoczył wszystkich poziomemi rzeczywiście rzadko spotykanymw Lublinie specyficznym, krakowskimklimatem małych, a pełnychuroku kafejek. Profesor George Steineruważa, że bez kawiarenek nie będzieEuropy. W. Gombrowicz bał sięmłodzieńców w pubach, ogromnychsal i stalowej sieci autostrad. InnaP oglądy/ zdarzeniaProrektor UMCS Stanisław Chibowski i prof. Barbara Jedynak w rozmowie z gościem Dorotą Wyspiańskąjest kultura piwiarni, a inna kawiarenki.Kawiarenka to takie zaczarowanemiejsce w kulturze inteligencjii twórców. Do tej należał także „zaczarowanydorożkarz” i „zaczarowanykoń”. Studenci kulturoznawstwa w lotuchwycili ten styl. Zapragnęli przyjaznego,„odbetonowanego”, cichegomiejsca, w którym żyje pamięć, słowoi powstaje ulotna atmosfera fantazji.Sprawę ułatwiła nam urocza DorotaWyspiańska, przybyła na spotkaniewnuczka Stanisława Wyspiańskiegosyna, którego namalował StanisławWyspiański ojciec na obrazie ŚpiącyStaś. Był to jej pierwszy pobytna naszym uniwersytecie (a mieszkaw Lublinie 30 lat, bo... „a to Lublinwłaśnie”). Pan Prorektor prof. St. Chibowskiotrzymał z Jej rąk róże w cho-

P oglądy/ zdarzeniaB yli z namiDnia 2 stycznia bieżącego rokuw wieku 54 lat zmarł w LublinieMIKOŁAJ SMOCZYŃSKI – malarz,fotograf, twórca instalacji, rysownik-konceptualista,wieloletnipedagog Wydziału ArtystycznegoUMCS. Lubelskie środowisko artystyczneutraciło jedną z najbardziejwyrazistych postaci, sztuka polska– wybitnego Artystę.chołku, a studenci – w „Jamie Michalikowej”mogli otrzymać podpisDoroty Wyspiańskiej wraz z „NasząRotą”, w której Dorota Wyspiańskapublikuje swoje wspomnienia rodzinne.Studenci bardzo serdecznieprzyjęli p. Dorotę, a ona obiecała dalszespotkania. Mimo że żyje bardzo,bardzo skromnie (z bardzo niskiejrenty), przybyła do studentów honorowoi wróciła autobusem na osiedleim. M. Konopnickiej. Nie było „zaczarowanejdorożki”…zień zaliczeń pozostawił rzeczygodne przemyślenia. Udałosię studentom zaprezentowaćbardzo dobry poziom naukowy,wychowawczy i twórczy. Zacni „jurorzy”:prorektor prof. St. Chibowski,dyr. Instytutu Kulturoznawstwaprof. J. Adamowski byli szczerzezadowoleni z naszej młodzieży studenckiej.Osiągnęliśmy jeszcze jedencel: powstała interesująca imprezapromocyjna w zakresie kształceniana UMCS. Wykorzystaliśmy w tymcelu wiele elementów: wystawa pracplakatowych o tematyce kultury polskiejna Lubelszczyźnie (pisarze, poeci)była pierwszą tego typu inicjatywądydaktyczną na kulturoznawstwiew Polsce. Sami studenci byli zaskoczenizdobytą wiedzą o Lubelszczyźnie ijej tradycjach. Ale – od razu muszępowiedzieć, że prawie nikt ze studentównie widział naprawdę MuzeumH. Sienkiewicza w Woli Okrzejskiejani Muzeum J. I. Kraszewskiegow Romanowie, ani dworku (obecnieszkoły) w Kośminie Zofii Kossak-Szczuckiej, ani pamiątek po AdamieNaruszewiczu w Janowie Podlaskim,ani wielu innych bezcennych pamiątek.Kulturoznawstwa w Polsce mająw tej dziedzinie sporo do zrobienia.Na pociechę wspomnę, że kulturoznawstwona UJ nie ma wykładu monograficznego...o Wawelu!Dla mnie powodem do refleksjinad dydaktyką o literaturze są prace,w których niekiedy pojawia sięnowy porządek edukacyjny: noblistaHenryk Sienkiewicz wymienianyjest po Franciszce Arnsztajnowej,a teatr NN (nie uwłaczając temu alternatywnemuzespołowi) – przedTeatrem im. J. Osterwy. Do tychspraw warto będzie wracać i budzićrefleksję nad dydaktyką. Przyszliadepci kulturoznawstwa rozwinęliskrzydła – zobaczyli, że wierzymyw nich, liczymy na piękne dokonaniai jesteśmy życzliwymi opiekunami.Uniwersytet, poszukujący nowychimpulsów promocyjnych, zyskałzwolenników. Mam nadzieję, że cośz tego jeszcze wyrośnie, bo tajemnicasukcesu tkwi w rozbudzaniuwyobraźni. Dlatego Gombrowicznie wierzył w świat, który zabierzeczłowiekowi „zaczarowaną dorożkę”fantazji.Barbara JedynakKierownik Zakładu KulturyLiterackiej i Obyczajuw Instytucie Kulturoznawstwaodkreślano związki jego poszukiwańartystycznych z minimalizmem– był bowiemszczególnie wyczulony na oddziaływaniesztuki w przestrzeni. Niemniejczęsto można spotkać porównaniaz nurtem Arte Povera – sztukioperującej zwykłym, najczęściej „zdegradowanym”przedmiotem. MikołajSmoczyński stanął jednak „ponad”,a właściwie szukał i znalazł rodzajuzgodnienia tych dwóch pozorniesprzecznych postaw – wyrastającejz konstruktywistycznego ducha postawyracjonalisty oraz sztuki zainspirowanejrealnością pominiętą, „biedną”,nasyconą refleksją egzystencjalną.Fenomenem jego stylu była synteza.Esencją – uważne rozważanie naturysamej sztuki. Pasje artystyczne MikołajaSmoczyńskiego obejmowały malarstwo,rysunek, a także pochodne –fotografię oraz sztukę instalacji, którą,paradoksalnie, określał w kontekściebardziej malarstwa niż na przykładrzeźby, przy czym Smoczyński nie byłmalarzem iluzji, ale malarskiego konkretu.W roku 1981, przy okazji pierwszejwystawy indywidualnej, pisał: Przestałemodróżniać to, co przedstawianeod przedstawiającego. Moje malarstwo,z braku innych odniesień, stałosię motywem dla siebie. […] Obrazjest faktem, który sam realizuje własnąkonkretyzację. Obraz malarskiWiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009

B yli z namiB yli z namiMikołaj Smoczyńskiurodzony w 1955 r. w Łodzi. Mieszkał i pracowałw Lublinie. Studia: 1974-1975 w PWSSPw Łodzi, 1975-1979 w UMCS w Lublinie,1984-1985 w ASP w Warszawie (staż naukowy).Kilkakrotniebył stypendystą MinisterstwaKultury. W 1990 r. laureat Nagrody im.Stanisława Wyspiańskiego; w 1991 GrandPrix V Międzynarodowego Triennale Rysunkuwe Wrocławiu; w 1992 II Nagroda na WystawieEuropean Photography w Berlinie.Ważniejszestypendia:1993 - Fondation de’Art dela Napoule Memorial Henry Clews; La Napoule– France (pobyt studyjny); 1995 - SorosFoundation, New York (pobyt studyjny); 1997- Jurzykowski Foundation, New York (pobytstudyjny) ART/OMI; 2001 - Fundacja Kościuszkowska,Nowy Jork; 2001 - The PollockKrasner Foundation, New York; 2001 - InternationalProgram Studio, New York (pobytstudyjny).Najważniejsze wystawy indywidualne:1980, 1991, 1997, 2001, 2004, 2006 -Galeria BWA, Lublin; 1988 - Galerie L’OOLAVE,Lyon; 1991, 1995 - Galeria Foksal, Warszawa;1991 - San Diego State University Art Gallery,San Diego (USA); 1992 - E. L. A. C., Lyon (France);1993 - Centrum Sztuki Współczesnej –Zamek Ujazdowski, Warszawa; 1993 - GaleriaKrzysztofory, Kraków; 1993: Galeria Potocka;1995 - Art in General Gallery, New York; 1995- Galeria Foksal, Warszawa; 1996 - NarodowaGaleria Sztuki – Zachęta, Warszawa; 1997- IFA Galerie, Berlin (Niemcy); 1999 - Galeriau Jezuitów, Poznań; 2001 - Galeria Arsenał,Poznań; 2001- International Studio Program,New York; 2003 - Galeria BWA, Zielona Góra;2003- Galeria Sektor I., Katowice; 2004- GaleriaLabirynt 2, Lublin (dyptyk); 2006 - GaleriaGrodzka, Lublin; 2006- Galeria „Nowy Wiek”,Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze;2006 - Centrum Sztuki Współczesnej – ZamekUjazdowski – Cysterna, Warszawa; 2006- Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa; 2008- Gallery Starmach, Kraków. Prace w kolekcjach:Muzeum Narodowe, Szczecin; MuzeumNarodowe, Poznań; Muzeum Narodowe,Warszawa; Muzeum Sztuki, Łódź; MuzeumArtystów, Łódź; Muzeum Artystów, Kraków;Muzeum Sztuki, Radom; Narodowa GaleriaSztuki – Zachęta, Warszawa; Centrum SztukiWspółczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa;Galeria Foksal, Warszawa; Galeria Potocka,Kraków; Galeria BWA, Lublin; L’Ollave Gallery,Lyon (Francja); Museum of Photography, SanDiego (USA); San Diego Museum of ContemporaryArt in La Jolla, San Diego (USA); Lombard– Fried Gallery, Nowy Jork (USA); Artin General Gallery, Nowy Jork (USA); GalerieL’OLLAVE, Lyon; Towarzystwo Zachęty SztukPięknych w Lublinie; Kolekcja Grażyny Kulczyk,Poznań; Kolekcja Dariusza i KrzysztofaBieńkowskich, Łódź; Kolekcja KlementynyBocheńskiej, Warszawabył konkretem istniejącym jako bytsam w sobie, fragment świata, ale zarazembył wytworem wyjątkowymi nadzwyczajnym, przy czym Smoczyńskibył perfekcjonistą elocutio– wykonania. Obiekt malarski, którywychodził spod ręki artysty, miałwalor unikatu. W ciągu lat praktykiartystycznej od malarstwa odchodziłi do niego wracał. Rodzajem summymalarskich doświadczeń były tzw.„obrazy prawdziwe”, które artysta pokazałw Galerii Foksal w 1990 roku.Były to abstrakcyjne reliefy – zdejmowaneodciski negatywów ścianodciśnięte w fakturze płótna. Zdartez muru warstwy sklejonego papieruwraz z tynkiem eksponowane byłynastępnie jako obrazy-obiekty, którestanowiły zarazem elementy aranżacjiprzestrzeni ekspozycyjnej.inimalistyczne odniesieniasztuki Mikołaja Smoczyńskiegonie polegałyna zaczerpnięciu wzorów estetykigeometrycznego „czystego” przedmiotu(która w sztuce amerykańskiejwyniknęła w znacznym stopniuz późnej recepcji rosyjskiegokonstruktywizmu, skonfrontowanejz Duchampowską koncepcją ready-mades),ale umotywowane byłyoperowaniem przedmiotem w przestrzeni.Minimaliści odwrócili tradycyjnyporządek rozumienia rzeźby.Pojęli ją nie tyle w kategoriachprzedmiotu określającego miejsce,co samego „miejsca”, którego stosunkiprzestrzenne wynikają z układuspecific objects – jak nazwał swojedzieła Donald Judd – tworzącpodstawy teoretyczne dla amerykańskiegominimalizmu. Smoczyńskiaranżował przestrzeń zarównoza pomocą obiektów malarskich, jakteż elementów zastanego wnętrza(np. fragmentów płyt podłogowych),czy też takich specyficznych materiałów,jak suprema, które były tworzywemdefiniującym nową przestrzeń– miejsce sztuki. Elitaryzm tej postawypolegał na wysublimowanymi wyrafinowanym komunikacie wizualno-przestrzennym.Widz wchodziłw przestrzeń steatralizowaną,stawał się nie tyle biernym odbiorcąobiektu istniejącego na zewnątrzniego, co uczestnikiem „spektaklumiejsca”.nalityczna postawa wobecsposobu ekspozycji stałau podstaw doświadczeńartystycznych Smoczyńskiego rozwiniętychszczególnie w latach dziewięćdziesiątych.Wtedy też najpełniejzrealizował liczne instalacje w określonej,najczęściej wybranej lub zadanejartyście przestrzeni, czyli tzw. siteconstruction czy site specific. Słowo siteoznacza tu „miejsce”. Sam Smoczyńskipisał: Podstawową kategorią, która definiujesztukę instalacji jest Miejsce. Działaniaw galerii czy też w innych przestrzeniachbyły rozumiane jako pracaz „miejscem znalezionym”. Ta przestrzeńzawsze była wyzwaniem, a zarazemtworzywem, tak jak tworzywemdla malarza jest płótno, farba, blejtram.Tworzywo to służy uobecnieniu obrazui zapisowi idei. Tak samo Smoczyńskiza pomocą tworzywa-miejsca kreował„obraz” i „ideę”. Wybór miejsca byłtak samo ważny, jak wybór tworzywa,co więcej – miejsce bywało przyczynąsprawczą dzieła, punktem wyjścia dlapracy artysty, a zarazem było „terytoriumprzejściowym”, w którym znaczeniadzieła i miejsca wzajemnie sięprzenikają i wzmacniają, a możliwościinterpretacji ulegają dzięki temu rozszerzeniu.Mikołaj Smoczyński uważał, że znaczeniedzieła nie bierze się z jego charakteruprzedmiotowego a raczej z relacjipomiędzy przedmiotem, wnętrzem(miejscem) i obserwatorem, przy czymartysta miał wyobraźnię przestrzeniniepodbitej, nienazwanej, nieskolonizowanej.Traktował sztukę site trochęjak podróż w nieznane, a kreację artystyjak los wędrowca, który przybywado obcego miasta, innego kraju i musisię w nim odnaleźć, zbudować sens,stworzyć ład, a jednocześnie impulsemtak pojętej „podróży” była ciekawośćświata, inwencja, pojmowana przez samegoSmoczyńskiego po Derridiańsku– jako „odkrywanie innego” i „wynajdywanie”,chciałoby się dodać – bezinteresowne.Dostrzegał też w tympostępowaniu podobieństwo do kreowaniaobrazu, ale w sensie szczególnym.O ile bowiem – jak pisał – obrazjest „odbiciem świata”, o tyle instalacjajest „kombinacją obrazów”.Kompozycja obrazów w przestrzeni,jeśli tak można określić próbę definiowaniasztuki instalacji przez MikołajaSmoczyńskiego, bywała przedmiotemdokumentacji fotograficznej, dokonywanejprzez samego artystę. FotografieSmoczyńskiego posiadały jednakwalor osobnych dzieł – plasowały siępomiędzy fotografią dokumentalnąa fotografią artystyczną. Tym samymartysta rozwinął jeszcze jedną, bardzoważną i żywą ścieżkę działań artystycznych,silnie związaną z podstawowymdla niego zagadnieniem, jakim była„sztuka miejsca”.pomocą czarno-białych fotografiidokumentował zmieniającesię warunki eksplorowanejartystycznie przestrzeni. W ten sposóbrozpoczął realizację serii obrazówfotograficznych zatytułowanych SecretPerformance, która powstała w latach1983-93. Podczas dokumentacji prowadziłjednocześnie eksperymentyz samym medium fotograficznym,nadając procesowi fotografowania(poprzez długie czasy naświetlania)walor wydarzenia rozciągającego sięw czasie. Performatywna fotografia rejestrowałazarówno obiekty artystycznew przestrzeni, jak też samą przestrzeńpracowni, która stała się samaw sobie tematem prac, a jednocześniefotografie nabrały charakteru niejednoznacznych,samodzielnych tworówwyobraźni i nośników abstrakcyjnejformy, magicznych i często nasyconychskojarzeniami pejzażowymi lubarchitektonicznymi.Oryginalność poszukiwań artystycznychMikołaja Smoczyńskiego zostałaszybko dostrzeżona zarówno w kraju,jak i za granicą. Artysta był wielokrotnienagradzany. Między innymi w 1990roku uzyskał Nagrodę Artystyczną im.Stanisława Wyspiańskiego, a w 1993roku zdobył Grand Prix Triennale Grafikiwe Wrocławiu. Nie bez znaczeniadla sławy międzynarodowej artystybyła nagroda European PhotographyAward uzyskana w Berlinie w 1992roku, podobnie jak liczne stypendiazagraniczne, między innymi w Associationd’Art de la Napoule MémorialHenry Clews we Francji (1994), orazkilkakrotnie w Nowym Jorku (SorosFoundation – 1995; Jurzykowski Foundation– 1997; Fundacja Kościuszkowskai The Pollock Krasner Foudation– 2001). Wystawiał w najbardziejliczących się galeriach w kraju. Opróczwspomnianej Galerii Foksal, międzyinnymi w Centrum Sztuki Współcze-Mikołaj Smoczyński, Słupy milowe. Projekt dla Cysterny, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2006Mikołaj Smoczyński, Zmiana właściwości miejscowej,wystawa zbiorowa „Niosę przed sobą lustro”, Galeria Szara, Cieszyn, 2005Mikołaj Smoczyński, od lewej: Zagadnienia malarskie (żółć cytrynowa) i Obraz pojedynczy, wystawaindywidualna „Mapa”, Galeria Nowy Wiek, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, 200610Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 11

P oglądy/ zdarzeniaWymiana akademickaz uczelniami w USAWspółpraca akademicka z uczelniamiamerykańskimi realizowanajest przez UMCS od lat w ramachprogramów stypendialnych oferowanychm. in. przez Polsko-AmerykańskąKomisję Fulbrighta (http://www.fulbright.edu.pl/);Fundację Kościuszkowską(http://www.kosciuszkofoundation.org/) a także na podstawie dwustronnychumów o wymianie.Oferta Komisji Fulbrighta obejmujestypendia na studia magisterskie lubdoktoranckie, stypendia badawcze przedi po doktoracie, jak również szkoleniai inne przedsięwzięcia z dziedziny naukii szkolnictwa wyższego. W ramachprogramu nasza uczelnia corocznie gości1-2 amerykańskich wykładowców.W zeszłym roku Polska podpisała nowąumowę z Komisją Fulbrighta, znaczniezwiększającą finansowy udział stronypolskiej w Programie Fulbrighta,co wpłynie na rozszerzenie wymianystudentów, naukowców i nauczycieli pomiędzyobu krajami. W ramach ProgramuL. Kirklanda, finansowanego przezPolsko-Amerykańską Komisję Fulbrighta,UMCS organizuje także roczne studiauzupełniające oraz staże dla grupy (zwykle8 – 10 osób) stypendystów z Europywschodniej (głównie Ukrainy, Białorusi,Rosji, Słowacji, Litwy. Głównym celemProgramu L. Kirklanda jest dzielenie siępolskimi doświadczeniami w zakresietransformacji systemowej.Na podstawie umów dwustronnycho wymianie akademickiej z partnerskimiuczelniami amerykańskimi,nasza uczelnia wysyła każdego roku,w semestrze jesiennym, kilku studentówi/bądź młodszych pracownikównaukowo-badawczych do partnerskiejuczelni na okres jednego semestru.Liczba polskich i amerykańskich studentówbiorących udział w wymianiejest corocznie uzgadniana z partnerskimiuniwersytetami i jest uzależnionaod liczby studentów amerykańskichpragnących studiować na UMCS. Informacjeo przygotowywanej wymianieukazują się na stronach internetowychDziału Współpracy z Zagranicą i KoordynacjiProgramów Międzynarodowych(http://dwz.umcs.lublin.pl – studiaw USA) oraz na tablicy ogłoszeń (RektoratXII p.). Zainteresowani mogą tamznaleźć szczegóły dotyczące warunkówrekrutacji i terminu składania podań.Studenci zakwalifikowani przez Komisjęsą następnie kierowani do DWZ,który zajmuje się administracyjną częściąwymiany. UMCS realizuje wymianęz następującymi uniwersytetami amerykańskimi:Lock Haven University of Pennsylvania, USA( http://www.lhup.edu)Edinboro University of Pennsylvania(http://www.edinboro.edu)Urbana University, Ohio(http://www.urbana.edu/)University of Idaho (http://www.uidaho.edu/)Program wymiany z uniwersytetamiamerykańskimi cieszy się od latstałym zainteresowaniem studentówUMCS, jest to bowiem dobra okazja,by poznać środowisko edukacyjnei studenckie amerykańskiej uczelnii powrócić do Lublina z nowymi doświadczeniamizarówno naukowymi,jak i kulturowymi. Studenci amerykańscyprzebywający w naszej uczelnirealizują specjalny program studiów,biorą udział w zajęciach na różnychwydziałach, uczestniczą w kursie językapolskiego w Centrum Języka i KulturyPolskiej dla Polonii i Cudzoziemców.Mamy nadzieję, że liczba studentówamerykańskich będzie z roku na rokrosła, biorąc pod uwagę coraz szersząofertę zajęć w języku angielskim dostępnychna UMCS, a także tworzenienowych ofert pobytu dla grup studenckich.Pewne możliwości zwiększeniawspółpracy między uczelniami europejskimia USA stwarza nowy programKomisji Europejskiej pod nazwą Atlantis(http://eacea.ec.europa.eu/extcoop/usa/2009/call_us_eu_2009.htm), ukierunkowanyna tworzenie wspólnychstudiów i wymiany transatlantyckiej.Eliza SłobodaRyszard StraszyńskiDział Współpracy z Zagranicąi Koordynacji ProgramówMiędzynarodowychNajlepsze pracedyplomowe z zakresustosunkówmiędzynarodowychjedenastej edycji konkursu im.Do Profesora Ziemowita Pietrasiana najlepszą pracę dyplomową w zakresiestosunków międzynarodowych promotorzyzgłosili 7 prac magisterskich obronionychna Wydziale Politologii UMCSw roku akademickim 2007/2008 w regulaminowymterminie do 30 września 2008 r.W styczniu 2009 r. Komisja Konkursowaw składzie: Dziekan Wydziału Politologii– dr hab. Grzegorz Janusz, prof. nadzw.,Prodziekan – dr hab. Maria Marczewska-Rytko,prof. nadzw., Prodziekan – drhab. Ewa Maj prof. nadzw., Sekretarzkonkursu – dr Hanna Dumała oraz superrecenzent– dr Andrzej Dumała, podjęładecyzję o przyznaniu nagrody główneji dwóch wyróżnień.Nagrodę główną w postaci dyplomu,nagrody pieniężnej w wysokości1480 zł (brutto) oraz możliwość opublikowaniafragmentów pracy w „Annales UniversitatisMariae Curie-Skłodowska”, sectioK: Politologia otrzymała mgr AgataKaczorowska za pracę pt. Rola Unii Europejskiejjako „promotora” bezpieczeństwamiędzynarodowego, napisaną pod kierunkiemdr. hab. Marka Pietrasia, prof.nadzw., obronioną w dniu 26 czerwca2008 r.; recenzentem pracy był dr hab.Grzegorz Janusz, prof. nadzw.Wyróżnienia w postaci dyplomóworaz nagród pieniężnych w wysokościpo 740 zł (brutto) otrzymali: mgr KarolKumalski za pracę pt. Państwo w środowiskucyberprzestrzeni, napisaną pod kierunkiemdr. hab. Marka Pietrasia, prof.nadzw., obronioną w dniu 26 czerwca2008 r.; recenzentem pracy był dr hab.Andrzej Czarnocki, prof. nadzw.; mgrBartosz Bąk za pracę pt. Federacja Rosyjskaw polityce zagranicznej RepublikiFederalnej Niemiec w okresie rządówkanclerza Gerharda Schrödera, napisanąpod kierunkiem dr. hab. WaldemaraParucha, obronioną w dniu 26 czerwca2008 r.; recenzentem pracy była dr hab.Krystyna Trembicka, prof. nadzw.Uroczyste wręczenie nagród odbyłosię na lutowym posiedzeniu Rady WydziałuPolitologii.W dniu 29 stycznia 2009 r. na WydzialeEkonomicznym odbyło się rozdanienagród w konkursie na biznesplan.Konkurs był częścią projektuPopularyzacja wiedzy o ekonomii i finansachwśród młodzieży szkół ponadgimnazjalnych,zorganizowanegoprzez Fundację Polskiej AkademiiNauk Oddział w Lublinie „Naukai Rozwój Lubelszczyzny” pod patronatemNarodowego Banku Polskiego.Wykładowcami w projekcie i członkamijury konkursowego byli pracownicyZakładu Bankowości WydziałuEkonomicznego Uniwersytetu MariiCurie-Skłodowskiej w Lublinie.Laureatami konkursu zostali: I miejsce– Piotr Dziadosz – uczeń IILO im. Hetmana Jana Zamoyskiegow Lublinie, II miejsce – MagdalenaKrawczuk – uczennica I Liceum Ogólnokształcąceim. Stefana Czarnieckiegow Chełmie i Karol Remani – uczeńI LO im. Władysława Broniewskiegow Świdniku.W spotkaniu uczestniczyli: dziekanWydziału Ekonomicznego – prof. drhab. Jerzy Węcławski, członkowiejury, przedstawiciel Fundacji PAN orazLublinianka w SzwajcariiW lipcu 2008 roku nakładem wydawnictwaPeter Lang ukazała sięw Szwajcarii monografia naukowadr Magdaleny Mitury. Publikacja zatytułowanaL’écriture vianesque: traductionde la prose (Styl Borisa Viana:przekład prozy) wydana zostaław ramach prestiżowej serii PublicationsUniversitaires Européennes.Tematyka książki sytuuje się w nurciebardzo dynamicznie rozwijającego sięprzekładoznawstwa, a w szczególnościkrytyki przekładu. Wybór metodologiiinspirowanej krytyką pozytywną Antoine’aBermana i osadzonej w hermeneutycznymujęciu dzieła literackiego okazujesię bardzo trafny dla analiz powieści BorisaViana, dwudziestowiecznego pisarzafrancuskiego, oraz ich tłumaczeń na językpolski. Dr Magdalena Mitura podejmujedyskusję nad granicami przekładu tekstówtak złożonych jak dzieła literackie. Szczególnemiejsce poświęcone jest polemice naP oglądy/ zdarzeniaKonkurs na biznesplanrozstrzygniętyNagrody wręczał Dziekan Wydziału Ekonomicznegoprof. Jerzy Węcławskikoordynator Szkoły Giełdowej w Lublinie– dr Mariusz Kicia, który wręczyłnagrody główne, jakimi był udziałw kursach szkoły.Piotr Dziadosz stwierdził, że udziałw konkursie umożliwił mu przełożenieposiadanej wiedzy teoretycznejna aspekty praktyczne. Ułatwieniembył dla niego schemat biznesplanuzamieszczony na stronie internetowejprojektu, który obowiązywał uczestnikówkonkursu. Magdalena Krawczukwskazała na możliwość pozyskanianowych umiejętności, które możnawykorzystać we współpracy międzypokoleniowej.Młodzi ludzie mogą wykorzystaćswoją wiedzę i doświadczenie,pomagając opracowywać biznesplanydla lokalnych przedsiębiorców, którzymają doświadczenie w prowadzeniubiznesu, ale nie mają przygotowaniado opracowywania tego rodzaju dokumentów.Laureaci bardzo pozytywniewypowiadali się o idei konkursu.Anna Korzeniowskatemat przekonania o nieprzekładalnościróżnych poziomów komizmu słownego,którym analizowane powieści są nasycone.Gry słowne postrzega autorka jako fascynującąmożliwość obserwacji wyborówtłumacza, gdyż w tym przypadku różnicesystemowe pomiędzy językami zmuszajągo do nieustannej refleksji nad pojęciemekwiwalencji oraz poszukiwania środkówdla zachowania specyfiki dyskursu poetyckiegopisarza i jego surrealistycznej wizjiświata.Zadanie autorki jest dwojakie. Po pierwsze,analiza tekstów docelowych w oderwaniuod tekstów wyjściowych pozwalana delimitację czynników decydującycho funkcjonowaniu przekładu jako autonomicznegoutworu literackiego. Po drugie,konfrontacja tłumaczeń i oryginałówprowadzi do wyszczególnienia techniki strategii przekładowych oraz będącychich skutkiem zmian zachodzących w warstwiejęzykowej i stylistycznej. Ich dalsząkonsekwencją są różnice w świecie przedstawionympowieści w obu językach.Utwór nie jest postrzegany jako skończonai jednoznaczna wypowiedź poetycka.Determinującą rolę w aktualizacji znaczeńtekstu odgrywają zasoby poznawczeodbiorcy i jego gotowość do współpracy,co okazuje się szczególnie istotne w przypadkusygnałów społeczno-kulturowychi ludycznych.Wiedza i szerokie zainteresowania autorkiprzejawiają się w odważnym interdyscyplinarnymujęciu tematu poprzez sięganiedo narzędzi oferowanych zarówno przezjęzykoznawstwo, jak i literaturoznawstwo.Obszerna bibliografia w czterech językachpotwierdza rozległą orientację nie tylkow samej teorii i krytyce przekładu, ale równieżw innych dziedzinach, takich jak stylistyka,badania nad dyskursem, filozofia.Jolanta Sikorska-GolianekDr Magdalena Mitura zatrudniona jest na stanowiskuadiunkta w Zakładzie Języka FrancuskiegoInstytutu Filologii Romańskiej UMCS.Jej zainteresowania badawcze koncentrująsię wokół teorii tłumaczenia, krytyki przekładutekstów literatury francuskiej i włoskiejoraz lingwistyki tekstu.16Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 17

Na WydziałachNa Wydziałach• W dniach 10-14 stycznia 2009 r. dr hab. Ryszard Dobrowolskiz Zakładu Chemii Analitycznej i AnalizyInstrumentalnej brał udział w Konwencji MiędzynarodowychTrenerów TrainMiC (Metrologia w Chemii)zorganizowanej w Słowenii. Organizatorem był IRMM,Geel (Belgia).• W dniach od 13 do 17 stycznia 2009 r. dr hab. Jan Rayssprof. nadzw. UMCS z Zakładu Technologii Światłowodówprzebywał w Vrije Universiteit Brussels (Belgia).Celem wyjazdu był Final Network of Excellence NEMOmeeting. Było to końcowe spotkanie Sieci DoskonałościNEMO, w której bierze udział Zakład TechnologiiŚwiatłowodów. Recenzenci zewnętrzni ocenili bardzowysoko 4-letnią działalność sieci. Zakład TechnologiiŚwiatłowodów został wyróżniony jako jeden z najbardziejaktywnych w ramach konsorcjum, a osiągnięciaw dziedzinie technologii światłowodów uzyskały osobnąprezentację.Inne• 17 stycznia 2009 roku w Collegium Chemicum im.Profesora Andrzeja Waksmundzkiego, odbyło się zebranieSekcji Dydaktycznej Oddziału LubelskiegoPolskiego Towarzystwa Chemicznego. W programiezebrania były m.in. wykłady: dr hab. Andrzeja Komosypt. Izotopy promieniotwórcze w środowisku orazdr Sabiny Magierskiej pt. Historia i metodologia naukprzyrodniczych – co na ten temat powinien wiedzieć nauczyciel.Doktoraty• W dniu 3 grudnia 2008 r. odbyła się publiczna obronarozprawy doktorskiej mgr Renaty Borek-Buchajczukpt. Stosunek pracy na podstawie powołania. Promotor:dr hab. Teresa Liszcz prof. nadzw. Recenzenci: prof. drhab. Grzegorz Goździewicz (Uniwersytet Mikołaja Kopernikaw Toruniu); dr hab. Teresa Wyka, prof. nadzw.(Uniwersytet Łódzkiego).• W dniu 5 stycznia 2009 r. odbyła się publiczna obronarozprawy doktorskiej mgr Moniki Bychowskiej pt.Zakaz porozumień ograniczajacych konkurencje w prawieUnii Europejskiej. Promotor: prof. dr hab. AndrzejWróbel (Instytut Nauk Prawnych Polskiej AkademiiNauk). Recenzenci: prof. dr hab. Tadeusz Skoczny(Uniwersytet Warszawski); prof. dr hab. Ryszard Skubisz(UMCS).• W dniu 26 stycznia 2009 r. odbyła się publiczna obronarozprawy doktorskiej mgr Joanny Hołdy pt. Wynalazkipracownicze. Studium z prawa polskiego na tleprawnoporównawczym. Promotor: prof. dr hab. RyszardSkubisz. Recenzenci: prof. dr hab. Andrzej Wróbel(Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk);prof. dr hab. Janusz Barta (Uniwersytet Jagielloński).Nominacje i wyróżnienia• Profesor dr hab. Andrzej Maria Lewicki (InstytutFilologii Polskiej) otrzymał wyróżnienie od WydziałuI Nauk Społecznych PAN za szczególne zaangażowaniew prace naukowo-organizacyjne w Komisji FrazeologicznejKomitetu Językoznawstwa. Profesor Lewickibył jednym z dwóch wyróżnionych przewodniczącychkomisji działających przy Wydziale I PAN. Uroczystewręczenie wyróżnień odbyło się 16 grudnia 2008 r. ProfesorLewicki od lat jest wybierany na członka KomitetuJęzykoznawstwa PAN. W 1990 r. Komitet powierzyłmu funkcję przewodniczącego Komisji Frazeologicznej.Od tego czasu stała się ona jedną z najprężniejdziałających komisji. Jej członkami są przedstawicieleróżnych filologii, m.in. polskiej, germańskiej, angielskiej,romańskiej, czeskiej. Obecnie do komisji należyokoło czterdziestu językoznawców. Odbywające się regularniepod przewodnictwem Profesora posiedzeniakomisji owocują kolejnymi tomami z serii „ProblemyFrazeologii Europejskiej” (t. I-VIII).• Prof. dr hab. Henryk Gmiterek (Instytut Historii) zostałczłonkiem Rady Naukowej wydawanego w Toruniuczasopisma „Czasy Nowożytne”, periodyku poświęconegodziejom Polski i powszechnym od XV do XX wieku.Najprawdopodobniej pismo stanie się w niedługimczasie organem naukowym Polskiego Towarzystwa Historycznego.• 28 stycznia 2009 r. po raz czwarty rozstrzygnięto plebiscytBene Meritus Terrae Lublinensi, przygotowanyprzez lubelskie media, agencję reklamową Vena Arti drukarnię Intrograf, nagradzający ludzi promującychnasz region i poświęcających swój czas dla innych.Wśród dwunastu laureatów znalazł się prof. AndrzejKokowski, dyrektor Instytutu Archeologii UMCS.• Książka dr. Jana Pleszczyńskiego (Instytut FilologiiPolskiej) Błogosławiony kłopot istnienia. Z AleksandremHauke-Ligowskim OP rozmawia Jan Pleszczyński(Norbertinum 2007) dostała nominację do OgólnopolskiegoKonkursu Prozatorskiego im. BolesławaPrusa (konkurs Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Oddziałw Lublinie). Do konkursu zgłoszono 27 książek,10 otrzymało nominacje, wygrała książka BohdanaKrólikowskiego Akt oskarżenia. Tom ten ma formędialogu prowadzonego między dwoma intelektualistami,świeckim i duchownym. Jest to wywiad-rzekaz dominikaninem, osobą spowinowaconą ze znamienitymirodami europejskimi, znawcą problematyki rosyjskiej,miłośnikiem XIX wieku, wywiad nie stroniącyod współczesnej problematyki politycznej.• Dr Marcin Kruszyński, który w Zakładzie Historii EuropyWschodniej pod kierunkiem prof. dr hab. MarkaMądzika przygotował i obronił rozprawę doktorską nt.Ambasada RP w Moskwie w latach 1921-1939, zostałlaureatem w konkursie na Najlepszy Debiut HistorycznyRoku im. Władysława Pobóg-Malinowskiego.Konkurs został zorganizowany przez Instytut PamięciNarodowej i Instytut Historii PAN, w kategorii pracdoktorskich. IPN planuje publikację nagrodzonej pracy.Gratulujemy laureatowi i promotorowi.Habilitacje• 10 grudnia odbyło się kolokwium habilitacyjne dr.Przemysława Łozowskiego z Instytutu Anglistyki.Tytuł rozprawy: Language as symbol of experience: KingAlfred’s cunnan, magan and motan in a panchronic perspective.Recenzenci: prof. dr hab. Barbara Lewandowska-Tomaszczyk(Uniwersytet Łódzki); prof. dr hab.Edmund Gussman (Uniwersytet Adama Mickiewiczaw Poznaniu); prof. dr hab. Roman Kalisz (UniwersytetGdański), prof. dr hab. Henryk Kardela (UMCS).• 14 stycznia, odbyło się kolokwium habilitacyjne dr.Leszka Tymiakina z Instytutu Filologii Polskiej. Tytułrozprawy: Nakłanianie subdyrektywne. Propozycja,prośba i rada w realizacjach młodzieży gimnazjalnej.Zagadnienia wybrane. Recenzenci: prof. dr hab. HelenaSynowiec (Uniwersytet Śląski); prof. dr hab. KazimierzOżóg (Uniwersytet Rzeszowski); prof. dr hab. HalinaWiśniewska, em. prof. UMCS; prof. dr hab. Józef Porayski-Pomsta(Uniwersytet Warszawski).Doktoraty• 10 grudnia obyła się publiczna obrona pracy doktorskiejmgr. Marcina Cybulskiego. Temat: Rosja i Rosjaniew pamiętnikach Polaków (lata 1863-1918). Pomotor:prof. dr hab. Jan Orłowski. Recenzenci: prof. drhab. Adam Bezwiński (UKW w Bydgoszczy); prof. drhab. Krzysztof Stępnik (UMCS).• 7 stycznia odbyły się publiczne obrony prac doktorskich:– mgr Ewy Żukowskiej. Temat: Zagadnienia kulturyw świetle „Nowych Aten” ks. Benedykta Chmielowskiego.Promotor: dr hab. Antoni Krawczyk, prof. nadzw. Recenzenci:prof. dr hab. Stanisław Olczak (KUL); prof.dr hab. Wiesław Śladkowski (UMCS).– mgr. Bartosza Kruka. Temat: Mitotwórcza rola metafizykiw polskiej fantastyce powojennej. Promotor: prof.dr hab. Maria Woźniakiewicz-Dziadosz (UMCS). Recenzenci:prof. dr hab. Antoni Smuszkiewicz (UAM);prof. dr hab. Janusz Misiewicz (UMCS).• 28 stycznia odbyła się publiczna obrona pracy doktorskiejmgr Anny Kaczan. Temat: Zboża w ludowymi potocznym językowym obrazie świata Polaków. Promotor:prof. dr hab. Jerzy Bartmiński (UMCS). Recenzenci:doc. dr hab. Anna Tyrpa (PAN IJP Kraków);prof. dr hab. Halina Pelc (UMCS).• 4 lutego odbyła się publiczna obrona pracy doktorskiejmgr Doroty Elsheikh. Temat: Mikrotoponimia powiatuchełmskiego. Promotor: dr hab., prof. nadzw. FeliksCzyżewski (UMCS). Recenzenci: prof. dr hab. LeonardaDacewicz (UB); prof. dr hab. Adam Gala (UŁ).Wizyty• W dniach od 6 do 8 stycznia na zaproszenie KolegiumLicencjackiego w Białej Podlaskiej przybyła do Polskiprof. M. Żygałowa z Uniwersytetu w Brześciu. Prof. M.Żygałowa spotkała się z uczniami szkół średnich w regionieoraz wygłosiła wykład dla studentów InstytutuFilologii Słowiańskiej.• W dniach od 26 stycznia do 7. lutego gościem InstytutuHistorii (Zakład Historii Społecznej XX wieku) byłprof. dr Wołodymyr Baran z Wydziału HistorycznegoWołyńskiego Państwowego Uniwersytetu im. Łesi Ukrainkiw Łucku. Jest on znanym badaczem dziejów Ukrainyi relacji polsko-ukraińskich w czasach najnowszych,zwłaszcza w drugiej połowie XX wieku.Wyjazdy• Dr Artur Górak (Zakład Archiwistyki Instytutu Historii)przebywał w dniach od 10 listopada do 10 grudnia2008 r. w Rosji w Moskwie na stażu w Katedrze HistoriiPołudniowych i Zachodnich Słowian Wydziału Historycznego.• W dniach od 17 do 31 stycznia 2009 r. prof. AndrzejKokowski prowadził kwerendę w berlińskich archiwach,zbierając materiały do realizacji własnego projektu badawczegoKrajna.Konferencje• W dniach od 28 do 30 stycznia dr Renata Jakubczuk(Instytut Filologii Romańskiej) wzięła udział w międzynarodowejkonferencji poświęconej nauczaniu cywilizacjifrancuskiej w krajach Europy Środkowej i Wschodniej:Les dimensions culturelles dans l’enseignement deslangues, która odbyła się w Sankt Petersburgu w Rosji.Wygłosiła referat zatytułowany: L’enseignement de la civilisationfrançaise: textes, contextes, prétextes.• W dniach od 22 do 24 września 2009 roku odbędzie sięw Olsztynie międzynarodowa konferencja logopedyczna100 lat logopedii polskiej, której współorganizatoremjest Zakład Logopedii i Językoznawstwa StosowanegoUMCS.Publikacje• Pod koniec 2008 r. ukazała się książka Artura GórakaRosyjska kancelaria akt spraw w urzędach lubelskiejgubernialnej administracji ogólnej w latach 1867-1918(Lublin 2008, wyd. UMCS, ss. 422). Publikacja traktujeo pewnym, skonkretyzowanym historycznie, zjawiskuzwanym kancelarią. Towarzyszy ono dziejom ludzkościniemal od samego wejścia w użycie pisma jako narzędziawykonywania władzy, czyli od starożytności. Biurokratyczneadministrowanie oznacza: panowanie dziękiwiedzy. Owa wiedza fachowa jest źródłem potężnej władzy,którą biurokracja stara się zwykle jeszcze powiększyćza sprawą wiedzy służbowej: wiedzy o faktach, zyskanejw toku urzędowania lub dzięki znajomości akt. Te słowaM. Webera przyświecały badaniom autora nad kancelariąrosyjską akt spraw w urzędach lubelskiej i gubernialnejadministracji ogólnej, funkcjonującą w KancelariiGubernatora Lubelskiego i Rządzie GubernialnymLubelskim.• W styczniu ukazała się książka przygotowana wspólnieprzez Instytut Archeologii UMCS, Państwowe MuzeumArcheologiczne w Warszawie oraz Stowarzyszenie NaukoweArcheologów Polskich Oddział w WarszawieKrzemień czekoladowy w pradziejach: materiały z konfe-22Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 23

Na WydziałachNa Wydziałachrencji w Orońsku, 08-10.10.2003, pod redakcją W. Borkowskiego,J. Libery, B. Sałacińskiej, S. Sałacińskiegojako tom 7 serii „Studia nad Gospodarką SurowcamiKrzemiennymi w Pradziejach”.• Ukazał się tom materiałów konferencyjnych Tabu językowei eufemizacja w dialektach słowiańskich, pod redakcjądr. hab. F. Czyżewskiego prof. nadzw. i prof. dr hab.A. Tyrpy (UJ).• Ukazał się nowy tom, „Annales UMCS”, sec. F, vol. LXII,z podtytułem Księstwo Warszawskie z perspektywy 200lat. Ludzie – instytucje – tradycja, red. prof. dr. hab.M. Willaume. Znalazły się w nim teksty poświęconedziejom Księstwa Warszawskiego.• 20 stycznia 2009 w „Radio Lublin” odbyła się prezentacja114 nru kwartalnika „Akcent”. Do lektury pisma,w którym opublikowano między innymi artykuł JerzegoŚwięcha (Instytut Filologii Polskiej) i Leszka Mądzika,zaprosili Bernard Nowak, pisarz, prezes lubelskiegooddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz prof. drhab. Ryszard Tokarski, dyrektor Instytutu Filologii PolskiejUMCS.Inne• 6 stycznia 2009 r. studenci zrzeszeni w Kole NaukowymStudentów Archeologii UMCS zorganizowali prelekcjęw Gimnazjum nr 10 im. ks. Jana Twardowskiego w Lubliniena temat Co to takiego archeologia oraz Kulturamaterialna i duchowa Słowian.• W dniach od 6 do 7 stycznia 2009 roku w spotkaniuz młodzieżą szkół średnich Wisznic i Włodawy uczestniczylidr A. Dudek-Szumigaj i dr M. Olejnik z InstytutFilologii Słowiańskiej, którzy przekazali młodzieżyofertę edukacyjną Instytutu.• 10 stycznia 2009 odbyła się w Instytucie Historii UMCSimpreza pod hasłem Spotkania z przeszłością... Dzień Historyka.Skierowana była przede wszystkim do tegorocznychmaturzystów, stojących przed wyborem kierunkustudiów, ale i do wszystkich miłośników historii (więcejna stronie 14).• 21 stycznia 2009 Zakład Historii Starożytnej i StudenckieKoło Naukowe Epigrafików UMCS zorganizowaływykład dr. Michaela Erdricha prof. UMCS z InstytutuArcheologii UMCS Towards a new perspective on theMarcomannic wars.• Również 21 stycznia w „Chatce Żaka” została otwartawystawa Bułgaria w obiektywie. Zaprezentowano na niejbadania archeologiczne, poświęcone pierwszym mieszkańcomBałkanów – Trakom i ich kulturze. W uroczystościuczestniczyła Michaela Todorowa z BułgarskiegoInstytutu Kultury w Warszawie.• 22 stycznia 2009 w kawiarni „Księżycowa” w Lublinieodbył się wieczór poetycki grupy ariergardowej HUVA-VA w składzie Konrad Grochecki i Andrzej Jahołkowski,obaj studenci V roku archeologii UMCS.• W dniu 23 stycznia 2009 pracownicy Zakładu Logopediii Językoznawstwa Stosowanego UMCS: prof. dr hab.Stanisław Grabias, dr hab. Tomasz Woźniak, dr ZdzisławMarek Kurkowski oraz prof. dr hab. n. med. HenrykSkarżyński (Instytut Fizjologii i Patologii Słuchuw Warszawie) uczestniczyli w zorganizowanym w MinisterstwieZdrowia spotkaniu dotyczącym form i standardówkształcenia logopedów w Polsce. Prof. Grabiaswystąpił z referatem na temat standardów kształcenia logopedówi programu unikatowych studiów „Logopediaz audiofonologią” prowadzonych we współpracy ZakładuLogopedii oraz Językoznawstwa Stosowanego UMCSi Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie.Przewodniczący Polskiego Towarzystwa Logopedycznego,dr hab. Tomasz Woźniak w swoim wystąpieniupodkreślił przydatność wszystkich dotychczasowychform kształcenia logopedów. Opowiedziano się za rozwiązaniem,zgodnie z którym kwalifikacje do wykonywaniazawodu będą zdobywane po ukończeniu pełnychstudiów logopedycznych (licencjackich i magisterskich)oraz specjalizacji przy studiach polonistycznych i pedagogicznych.Studia podyplomowe zmienią natomiastswój status ze studiów kwalifikacyjnych, zawodowychna studia, których zadaniem będzie uzupełnienie wiedzyzdobytej w wyżej wymienionych tokach kształcenia.• W dniu 26 stycznia odbyło się spotkanie Dyrekcji InstytutuFilologii Słowiańskiej UMCS z Metropolitą DiecezjiLubelsko-Chełmskiej Kościoła grekokatolickiegoarcybiskupem Ablem w sprawie objęcia przez niegopatronatem konferencji Cmentarze jako znak kulturypogranicza.• 29 stycznia 2009 Konrad Grochecki, student V rokuarcheologii, poprowadził prelekcję w Prywatnym Przedszkolunr 1 „Strumyk” w Lublinie, przybliżając dzieciompodstawowe zagadnienia związane z archeologią.• W Zakładzie Logopedii i Językoznawstwa Stosowanegorealizowany jest projekt badawczy pt. Zaburzenia komunikacjipisemnej. Profil sprawności grafomotorycznychjako technika diagnozowania dzieci w wieku 7-13 lat.Rozwój grafomotoryki – ryzyko dysgrafii, zatwierdzonyw 33 konkursie projektów badawczych MinisterstwaNauki i Szkolnictwa Wyższego (kierownik projektu: drUrszula Mirecka; główni wykonawcy: prof. dr hab. StanisławGrabias, dr Aneta Domagała). Opracowywanaw ramach grantu technika diagnostyczna, zastosowanaw badaniach ponad 300 uczniów szkół podstawowych,przedstawiana była na konferencjach krajowych i międzynarodowych(m.in. w Grecji referat Calligraphy inthe Computer Age). Zatwierdzone zostały także prezentacjena marcową konferencję w Hiszpanii: InternationalTechnology, Education and Development Conference (IN-TED 2009) in Valencia.• W ramach programu Erasmus podpisana została umowao współpracy pomiędzy Instytutem Filologii SłowiańskiejUMCS i Katedrą Filologii Białoruskiej UniwersytetuWileńskiego.Nominacje• Dr hab. Marek Brzeziński z dniem 1 stycznia 2009 r.został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego.Profesor jest zatrudniony na Wydziale Ekonomicznymod 1 października 2008 r. w Pracowni ZastosowańTechnik Informatycznych. W ramach przygotowywanejrestrukturyzacji Wydziału planuje się powierzenie Profesorowifunkcji kierownika nowo utworzonego ZakładuZarządzania Przedsiębiorstwem w Instytucie Zarządzania.Prof. Marek Brzeziński ukończył studia wyższe w 1974 r.w Instytucie Organizacji i Zarządzania PolitechnikiWarszawskiej. W tym samym roku podjął pracę na etacieasystenta na Politechnice Lubelskiej, gdzie pracowałdo 2005 roku, ostatnio w Katedrze Organizacji Przedsiębiorstwana stanowisku profesora nadzwyczajnego.Stopień doktora nauk ekonomicznych uzyskał w 1981 r.,a stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznychw zakresie nauk o zarządzaniu w 1997 r.Przedmiotem specjalizacji naukowej prof. Brzezińskiegojest organizacja i zarządzanie produkcją ze szczególnymuwzględnieniem problemów wdrażania innowacjitechnicznych i organizacyjnych. W zakresie tejspecjalizacji posiada liczący się dorobek naukowy, któryobejmuje około 60 publikacji, z czego około 40 to opracowaniasamodzielne, w tym książki, monografie i podręcznikio zasięgu ogólnopolskim. Jest także autoremlicznych podręczników i skryptów. Był promotoremdwóch pozytywnie zakończonych przewodów doktorskichw dziedzinie nauk ekonomicznych w dyscyplinienauk o zarządzaniu. Ma duże doświadczenie i osiągnięciajako nauczyciel akademicki. Zgodnie ze swojąspecjalizacją naukową prowadzi zajęcia dydaktycznez przedmiotów związanych z organizacją i zarządzaniemprodukcją.Habilitacje• Rada Wydziału Ekonomicznego na posiedzeniu w dniu22 stycznia 2009 r. podjęła uchwałę o nadaniu stopniadoktora habilitowanego nauk ekonomicznych w zakresieekonomii dr Helenie Żukowskiej, zatrudnionej w ZakładzieFunkcjonowania Gospodarki na stanowisku adiunkta.Temat rozprawy habilitacyjnej: Stabilność i czynnikidestabilizujące system bankowy. Przykład Rosji po 1990roku. Recenzenci: prof. dr hab. Elżbieta Domańska (SGHw Warszawie); prof. dr hab. Stanisław Owsiak (UniwersytetEkonomiczny w Krakowie); prof. dr hab. Alfred Janc(Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu); prof. dr hab. JerzyWęcławski (Wydział Ekonomiczny UMCS).Doktoraty• 15 stycznia 2009 r. odbyła się publiczna obrona rozprawydoktorskiej mgr Anety Kazanowskiej-Charytanowicz,słuchaczki niestacjonarnych studiów doktoranckich,pt. Uwarunkowania oraz stan i perspektywyrozwoju produkcji żywności ekologicznej w województwielubelskim. Promotor: dr hab. Henryk Rudnicki prof.nadzw. Recenzenci: prof. dr hab. Jan Hybel (SGGWw Warszawie); dr hab. Jan Zalewa prof. nadzw. Obronazakończyła się nadaniem doktorantce stopnia doktoranauk ekonomicznych w zakresie ekonomii.Publikacje• Nakładem Wydawnictwa UMCS ukazał się XLII tom„Annales UMCS” sekcji ekonomicznej pod redakcją naukowąprof. dr hab. Urszuli Wich. Publikacja zawieraartykuły będące wynikiem dociekań badawczych trzydziestuautorów, w większości pracowników WydziałuEkonomicznego UMCS. Zostały one ujęte w trzechgrupach tematycznych: Finanse i rachunkowość, Zarządzanie,Gospodarka i społeczeństwo, prezentującychwybrane zagadnienia gospodarki finansowej państwai przedsiębiorstwa, rozważania nad doskonaleniem różnychaspektów funkcjonowania przedsiębiorstw kształtującychich przewagę konkurencyjną na rynku orazteoretyczne i praktyczne aspekty funkcjonowania gospodarkiw różnych skalach i przekrojach terytorialnych.Bogata i różnorodna problematyka artykułów świadczyo zaangażowaniu autorów w pogłębianie zainteresowańbadawczych w kierunku wybranej specjalizacji naukowej.Gwarantuje również zaspokojenie oczekiwań czytelników.Doktoraty• 9 stycznia 2009 roku odbyła się publiczna obrona pracydoktorskiej mgr Magdaleny Olempskiej. Temat: Rodzinneuwarunkowania wrażliwości edukacyjnej i przystosowaniaszkolnego uczniów z uszkodzonym słuchemw momencie startu szkolnego. Promotor: dr hab. ZofiaPalak, prof. nadzw. Recenzenci: dr hab. Aniela Korzon,prof. nadzw. (Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji TWPwe Wrocławiu), dr hab. Ewa Skrzetuska.Konferencje• W dniach 3-4 lutego 2009 r. w Instytucie PsychologiiUMCS odbyło się śródroczne seminarium Sekcji PsychologiiRozwojowej Polskiego Towarzystwa Psychologicznegopt. Stymulowanie rozwoju uczniów – edukacyjnemożliwości i ograniczenia.Doktoraty• W dniu 26 stycznia 2009 w Instytucie Filozofii odbyłasię publiczna obrona rozprawy doktorskiej mgr. GrzegorzaPolaka pt. Reinterpreting Jhana: Towards a CriticalReconstruction of Early Buddhist Soteriology. Promotor:dr hab. Krzysztof Kosior prof. nadzw. Recenzenci:dr hab. Marta Kudelska prof. nadzw. UJ; prof. dr hab.Wojciech Sady.• W dniu 30 stycznia 2009 w Instytucie Filozofii odbyłasię publiczna obrona rozprawy doktorskiej mgr.Jacka Waldmajera pt. Adekwatność reprezentacjiwiedzy. Promotor: prof. dr hab. Urszula Wybraniec-Skardawska (Uniwersytet Opolski). Recenzenci: prof.dr hab. Jacek Paśniczek; dr hab. Marek Nowak prof.nadzw. UŁ.24Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 25

Na WydziałachNa WydziałachWykład profesora Andrew A. MichtyKoncert w kościele Braci Mniejszych KapucynówDoktoraty• 9 stycznia br. odbyły się publiczne obrony rozpraw doktorskich:– mgr Eleonory Kirwiel, pt. Oblicze polityczne KresówPółnocno-Wschodnich Rzeczypospolitej Polskiejw latach 1918 - 1939. Promotor: prof. dr hab. JanJachymek. Recenzenci: prof. dr hab. Romuald Turkowski(Uniwersytet Warszawski); dr hab. WaldemarParuch (UMCS).– mgr. Szymona Bachrynowskiego, pt. Kwestia zjednoczeniaIrlandii w myśli politycznej irlandzkiego ruchu republikańskiego(1969-2005). Promotor: dr hab. WaldemarParuch (UMCS). Recenzenci: dr hab. Wawrzyniec Konarski,prof. nadzw. (Uniwersytet Warszawski); dr hab.Maria Marczewska-Rytko, prof. nadzw.• 23 stycznia br. odbyła się publiczna obrona rozprawydoktorskiej mgr Sylwii Nadgrodkiewicz, pt. Teoria krytycznafeminizmu i polityka według Seyli Benhabib. Promotor:prof. dr hab. Jan Hudzik (UMCS). Recenzenci:prof. dr hab. Adam Chmielewski (Uniwersytet Wrocławski);dr hab. Maria Marczewska-Rytko, prof. nadzw.Wizyty• 16 stycznia 2009 r. na Wydziale Politologii odbył sięwykład profesora Andrew A. Michty na temat: US Foreignand Security Policy: Continuity or Change?. Prof.A. Michta jest wicedyrektorem seminarium w niemieckimCentrum Badań nad Bezpieczeństwem im. George’aC. Marshalla, jest specjalistą w dziedzinach: stosunkówmiędzynarodowych, amerykańskiej polityki zagraniczneji bezpieczeństwa narodowego, rozszerzania NATO, relacjicywilno-wojskowych oraz polityki i bezpieczeństwaw Europie Środkowej. W spotkaniu licznie uczestniczylistudenci oraz pracownicy Wydziału. Po wykładzie prof.Michta zaprosił wszystkich do dyskusji na temat obecneji przyszłej polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych.Każdy z uczestników mógł zadać pytanie i osobiście porozmawiaćz naszym gościem. Prof. A. Michta bardzowysoko ocenił spotkanie, poziom zadawanych pytańoraz żywe zainteresowanie studentów.Wyjazdy• Dr hab. Marek Pietraś prof. nadzw., kierownik ZakładuStosunków Międzynarodowych UMCS, w dniach3-15 grudnia 2008 r. zrealizował pobyt studyjny w GalilleeCollege w Izraelu poświęcony przeciwdziałaniuglobalizującemu się terroryzmowi. W czasie tego pobytuprzeprowadził kwerendę do przygotowywanego, pionierskiegow literaturze politologicznej w Polsce, artykułu pt.Transnarodowość zagrożeń asymetrycznych. Artykuł tenjest elementem, realizowanych przez Zakład StosunkówMiędzynarodowych, pionierskich badań wyłaniającegosię późnowestfalskiego ładu międzynarodowego. Odbyłtakże konsultacje z pracownikami Uniwersytetóww Hajfie, Tel Awiwie oraz Galillee College na temat globalizacjiwspółczesnego terroryzmu oraz geopolitycznejsytuacji na Bliskim Wschodzie. Uczestniczył w prezentacjiwyników badań ds. bezpieczeństwa międzynarodowegowybitnych specjalistów, często ekspertów rząduIzraela, z wymienionych uczelni. Jednym z kluczowychelementów wyjazdu było nawiązanie licznych kontaktówo charakterze międzynarodowym, prof. Marek Pietraśprzeprowadził rozmowy z pracownikami Galillee Collegena temat wspólnego zorganizowania w 2011 rokumiędzynarodowej szkoły letniej na temat globalizacjiterroryzmu.Wydarzenia kulturalne• 18 stycznia w kościele Braci Mniejszych Kapucynów odbyłsię doroczny koncert kolędowy, organizowany przezpracowników Instytutu Muzyki Wydziału ArtystycznegoUMCS. Już od 15 lat wykładowcy i studenci kierunkówmuzycznych zapraszają społeczność miasta na te muzycznespotkania. Inicjatorką i kierownikiem artystycznymkoncertów Bliżej żłóbka jest profesor Gabriela Rzechowska-Klauza– organistka, dyrygent i niestrudzonyanimator życia muzycznego. Przez minione lata w koncertachw kościele na Poczekajce wzięło udział licznegrono wykonawców: instrumentalistów, śpiewaków, chórówi innych zespołów. W bieżącym roku zaprezentowałysię dwa chóry – Akademicki UMCS pod dyr. UrszuliBobryk, Uniwersytetu Medycznego pod dyr. MonikiMielko, wokaliści i instrumentaliści – studenci kierunkujazz i muzyka estradowa przygotowani przez StanisławaHalata i Marka Stefankiewicza oraz Gabriela Klauza,jak zwykle zasiadająca przy organach. Wykonano wielekolęd i piosenek o tematyce związanej z okresem BożegoNarodzenia w aranżacjach klasycznych i rozrywkowychoraz utwory organowe: finał z Suity kolęd i Pastorałkę26Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 27

Na WydziałachS erwis związkowyF. Rączkowskiego. Wierna od lat publiczność i licznegratulacje świadczą o tym, że koncerty kolędowe muzykóww gościnnej świątyni na Poczekajce stały się tradycjąi gromadzą słuchaczy, którzy z niecierpliwością oczekująwciąż nowych wykonawców i tradycyjnej a także nowoczesnejkolędy.w Zamku Ujazdowskim, Migrosmuseum w Zurychu, MuzeumSztuki w Łodzi i wielu innych prestiżowych miejscach.Ponadto uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowychw Polsce i za granicą. Na stałe związany jest z FundacjąGalerii Foksal w Warszawie i Johnen & Schottle w Kolonii.W roku 2005 otrzymał Paszport Polityki.Artur Popek Piotr Łucjan1• Robert Kuśmirowski (fotografia 1.), asystent z ZakładuMalarstwa II, w krakowskim Bunkrze Sztuki stworzyłmonumentalną, obejmującą dwa piętra galerii, instalacjępt. Masyw kolekcjonerski. Ze zbiorów Roberta Kuśmirowskiegoi rodziny Sosenków (fotografia 2.). Zrealizowałją przy pomocy setek eksponatów kojarzących sięz pasjami zbieraczy „różnych różności”. Całość dotyczyłafenomenu kolekcjonerstwa (czy – mocniej – obsesji kolekcjonowaniaprzedmiotów), a jej budulcem – zgodniez tytułem wystawy – były, obok przedmiotów z prywatnejkolekcji artysty, eksponaty ze zbiorów rodzinnych słynnychkrakowskich antykwariuszy. Kuśmirowski znanyjest z tego, że z „barokowym rozmachem” kreuje skomplikowanescenografie, w których trudno odróżnić atrapyod prawdziwych przedmiotów. Wystawa w BunkrzeSztuki wpisała się w cykl wielkowymiarowych aranżacjiartysty z wykorzystaniem przestrzeni architektonicznej.2Kuśmirowski jest absolwentem Wydziału ArtystycznegoUMCS. Jako student przebywał w latach 2002-2003 na stypendiumSokrates-Erasmus w Rennes we Francji. Zadebiutowałw 2002 r. w Galerii Białej w Lublinie. W latach kolejnychmiał wystawy indywidualne w Kunstverein w Hamburgu,• Obrazy Zbigniewa Woźniaka, adiunkta z ZakładuMalarstwa, pokazała Galeria 1 im. Bogusława Słomki,mieszcząca się w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.Na wystawie artysta zaprezentował obrazy z ostatnichdwóch lat swej twórczości. W części z nich dostrzegalnabyła próba dialogu z malarstwem mistrzów renesansu,baroku i manieryzmu. W jednym z zaproszeń na wystawęmożna było wyczytać, że Nie jest to jedynie dialogz wielką tradycją sztuki, jej językiem i formą, lecz przedewszystkim tęsknota współczesnego malarza za ideałemdoskonałym, wyrażeniem najwyższych wartości humanistycznychw jednym dziele. Woźniak jest absolwentemAkademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z malarstwauzyskał w pracowni prof. Jana Szancenbachaw 1984 roku. Na UMCS pracuje od 1985 roku prowadzączajęcia z rysunku i malarstwa. W dorobku artystycznymposiada 20 wystaw indywidualnych oraz udział w licznychwystawach zbiorowych, konkursach i przeglądachw kraju i za granicą.• Obrazy Artura Popka, profesora nadzwyczajnego, kierownikaZakładu Grafiki II w Instytucie Sztuk PięknychUMCS, oraz Piotra Łucjana – lubelskiego artystymożna oglądać na wspólnej wystawie zorganizowanej3w „Hadesie” (ul. Peowiaków 12). Powodów do zorganizowaniapokazu Artur Popek & Piotr Łucjan było wedługpierwszego z wymienionych w jego tytule co najmniej kilka:[…] po pierwsze, ponieważ nasze podejście do malarstwaróżni się, może nie radykalnie, ale na pewno w sposóbbardzo istotny. Stwarza to możliwość ciekawej konfrontacjibez kontekstów rywalizacji, a raczej z potrzeby dzielenia sięróżnymi doświadczeniami. Po drugie mamy wielu wspólnychprzyjaciół i znajomych, porządny wernisaż to przede wszystkimradosny event towarzyski. Po trzecie wreszcie sprawiato sporą radość, więc dlaczego by nie? Można uzupełnić,że obaj artyści reprezentują to samo pokolenie, a ponadtoprzyjaźnią się od ponad dwudziestu lat. Artur Popek dyplomuzyskał w 1984 w Instytucie Wychowania ArtystycznegoUMCS. Dziś jest artystą znanym i uznanym. Jest honorowymuczestnikiem Grupy KRAK – Hollywood, L.A.USA. Od 2000 roku pełni funkcję Dyrektora ArtystycznegoSociety for Arts w Chicago USA, a od 2006 DyrektoraGeneralnego Entropy of Art. Od 2001 współpracuje jakografik-ilustrator z Nowym Dziennikiem w New York USA.Zorganizował ok. 60 wystaw indywidualnych, brał udziałw ponad stu wystawach zbiorowych i międzynarodowych.Jest laureatem kilkunastu nagród i wyróżnień. Piotr Łucjandyplom uzyskał w 1986 roku w Akademii SztukPięknych w Krakowie u prof. Jerzego Nowosielskiego.Dwukrotnie był stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki(1987, 1990). Otrzymał I nagrodę w konkursie malarsko-graficznymw Hajduboszormeny na Węgrzech (1988),I nagrodę w Artestrasse w Brestii (Włochy, 2000), III nagrodęw konkursie malarskim Kiwanis Citta di Brescia(Włochy, 2004). Swoje malarstwo prezentował na kilkunastuwystawach indywidualnych i licznych zbiorowych.W dniu 9 grudnia 2008 roku odbyło się uroczyste powitaniew gronie emerytów byłych członków Komisji ZakładowejNSZZ „Solidarność” UMCS. Byli to:dr Józef Duda (Wydz. Ekonomii) – członek PierwszejKZ NSZZ „S” UMCS – zespół ds. współpracy ze środowiskiem„Zewnętrznym” (od 16 grudnia 1980 do 1989roku). Przed wkroczeniem ZOMO do Rektoratu 14 grudnia1981 roku ukrył pełną dokumentację członkowskąNSZZ „Solidarność” UMCS i przechował ją do jesieni2008 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę.Janusz Michalczuk (Pracownia Projektowo-KonstrukcyjnaAparatury Unikalnej) od 16 grudnia 1980 rokudo 1989 członek Komisji Rewizyjnej.Dr Zdzisław Kowalski (Wydz. Filozofii i Socjologii)członek Pierwszej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”UMCS od 26 maja 1981 roku do 1989. Pracowałw zespole „Zewnętrznym”. Był członkiem AkademickiegoKomitetu Strajkowego utworzonego 18 listopada 1981roku.28Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 29

S erwis związkowyP oglądy/ zdarzeniaGratulacje odbiera Janusz MichalczukDr Janusz Mazurek (Wydz. Prawa)członek egzekutywy a potem I SekretarzKomitetu Uczelnianego PZPR a jednocześnieczłonek NSZZ „Solidarność”ściśle współpracujący z Komisją ZakładowąNSZZ „S” UMCS (1980-1989).Krytykowany przez „beton” PZPRza działalność w tzw. strukturach poziomychoddał legitymację PZPR 8 grudnia1981 roku wraz z kilkudziesięciomapracownikami UMCS. Internowany4 maja 1982 do 15 października 1983;później aresztowany (26 października1983 – do lipca 1984). Radny RadyMiejskiej, wice-Prezydent Miasta Lublina(…)rzy kawie wspominali o swojejdziałalności. Janusz Michalczukw swojej wypowiedzi podkreślił,że w roku 1980 nasze środowisko byłonaprawdę solidarne, że prawie wszyscybyli w Związku i że dziś drogi wielu tychco byli razem rozeszły się. Józef Dudaz sentymentem wspominał, że zebraniaUKZ zaczynały się po południui trwały czasem do rana. Przypomniał,że wielkim wydarzeniem były obchody11 listopada 1980, 1981 zapalaniezniczy pod pomnikiem Konstytucji3 Maja i składanie wieńców przez „Solidarność”UMCS. Zdzisław Kowalskizwrócił uwagę, że w tych gorących latachZwiązek nie zaniedbywał sprawKomisja Zakładowa NSZZ„Solidarność” UMCS wsparłafinansowo akcję Polacy – Rodakomna Wschodzie. Jacek Koti Józef Kaczor 21 grudnia 2008roku wzięli udział w uroczystymprzekazaniu paczek zebranychna ten cel. Senator StanisławGogacz przesłał do KomisjiZakładowej podziękowanieza wsparcie IX edycji akcji Polacy– Rodakom na Wschodzie.socjalnych. Powiedział też, że pozostałymu w pamięci miłe spotkania ludzio bardzo różnych poglądach, którychłączyła chęć dokonania zmian w kraju.Janusz Mazurek odniósł się do relacjiSolidarność – PZPR na UMCS. Wieluczłonków PZPR na UMCS włączyło sięw nurt przemian solidarnościowych.W styczniu 1981 roku na konferencjiuczelnianej PZPR wybrano nowewładze (Jacek Pietraś I Sekretarz)w listopadzie 1981 roku pierwszymsekretarzem został Janusz Mazurek,„Solidarność” miała poparcie KomitetuUczelnianego PZPR UMCS .Wgrudniu 1981 wielu członków PZPRnie godząc się z polityką prowadzonąprzez władze centralne, oddało legitymacjepartyjne. Janusz Mazurek byłwśród nich. Przypomniał postać śp.Andrzeja Bączkowskiego. Powiedziałteż o pierwszych dniach stanu wojennegona UMCS, o incydencie z plakatemna Wydz. Prawa, obwieszczającymstan wojenny, a także o nieudanej próbiearesztowania Go pod Katedrą Lubelskąw stanie wojennym.Odchodzący na emeryturę otrzymalina pamiątkę książkę pt.: Stądruszyła lawina.Józef KaczorPrzedmiotem ostatnich spotkań PrezydiumKZ NSZZ „S” UMCS i Prezydium Zarządu ZNPprzy UMCS była sytuacja finansowa uczelni.Jego Magnificencja Rektor UMCS prof. drhab. Andrzej Dąbrowski informował naso przyjętych i planowanych działaniach naprawczych,licząc na współpracę ze ZwiązkamiZawodowymi. Komisja ZakładowaNSZZ „Solidarność” wierzy, że działania tepozwolą poprawić sytuację UMCS oraz, żenie odbędzie się to kosztem pracowników,a winni zaniedbań zostaną rozliczeni.Złoty wiek kultury szkockiej – XVstulecie – zaowocował powstaniem ażtrzech uniwersytetów: w St. Andrewsw 1411 roku, w Glasgow w 1451 i podkoniec stulecia w Aberdeen. Jesieniąśredniowiecza Szkocja posiadaławięcej uniwersytetów niż sąsiedniaAnglia i wiele krajów Europy.Uniwersytet w Aberdeen, powołanyw 1494 roku, był ostatnią uczelniąutworzoną zgodnie z tradycją średniowiecznąi opartą na podobnych fundamentachjak największe uniwersytetyEuropy. Uniwersytet był erygowany przezbiskupa Aberdeen Williama Elphistone,postać wielce zasłużoną dla złotego wiekukultury szkockiej. Elphistone opracowałsłynny dwutomowy Brewiarz Aberdyńskiwydany w 1510 roku w pierwszej szkockiejoficynie wydawniczej. W Brewiarzuobok modlitewnika znalazły się takżelegendy o życiu siedemdziesięciu szkockichświętych. Według Rashdalla (s. 318)Elphistone był najwybitniejszym przedstawicielemspośród założycieli szkockichuniwersytetów w XV wieku. Niezwyklewykształcony, sztuki i prawo kanonicznestudiował w Glasgow i Paryżu, a prawocywilne w Orleanie. Niektórzy historycyprzypuszczają, iż mógł on być inspiratoremsłynnej Ustawy o Szkotach z 1496roku, która wymagała od wszystkich baronówi wolnych posiadaczy ziemskichobowiązkowego kształcenia swych synóww „sztukach i prawie”. Tę edukacyjnąustawę wprowadził król Jakub IV Stuart,nakazując posyłanie starszych synów baronówdo szkół w celu nauki łaciny, sztukwyzwolonych i prawa.William Elphistone kładł większy naciskniż założyciele uniwersytetów St.Andrews i Glasgow na nadanie swojejuczelni przede wszystkim charakteru wybitnejszkoły prawa. Założony przez niegouniwersytet miał być między innymiśrodkiem cywilizowania duchowieństwai kleryków z górskich terenów PółnocnejSzkocji. W swym liście do króla JakubaIV nakreślił obraz totalnej ignorancji, jakapanowała na tych odległych od cywilizacjiterenach Szkocji.http://207.210.75.157/~rositamc/wp-content/uploads/2008/08/aberdeen-university-5.jpgBulla założycielska Uniwersytetuw Aberdeen została wydana przezpapieża Aleksandra VI już w 1494roku, ale opublikowana dopiero w 1496.W tym też roku przywilej królewski określiłbeneficja, z których uczelnia miałasię utrzymywać oraz udzielił niewielkichśrodków pieniężnych (jak prawdziwySzkot) na utrzymanie części uniwersytetu,fakultetu medycyny. Uniwersytetowiprzekazano również niszczejący szpital.W planach założyciela – biskupa Elphistoneod początku było przeznaczone odpowiednieuposażenie dla uczelni i budowanowego kolegium. Gmach kolegium zostałwzniesiony już w 1495 roku i nazwanypoczątkowo Kolegium Świętej DziewicyBogarodzicielki. Nazwę zmieniono późniejna Kolegium Królewskie. Kolegiummiało głównie za zadanie przygotowaćnauczycieli we wszystkich naukach uprawianychna uniwersytecie. Jako podstawęswego utrzymania otrzymał zsekularyzowanewłasności kościelne. Na wzór kolegiówniemieckich otrzymało także własnykościół.Uniwersytet w Aberdeen rozpoczął pełnądziałalność w roku 1500, kiedy na czeleuczelni stanął Hector Boece sprowadzonyprzez założyciela z Kolegium Montaiguw Paryżu. Hector Boece należał wówczasdo najbardziej znanych uczonych i filozofówzłotego wieku kultury szkockiej.Wykształcony w Paryżu napisał po łacinieHistorie Szkotów, kontynuując tradycjeśredniowiecznych kronikarzy (Zabiegalik,s. 84). Mógł więc Boece wprowadzićna kierowanym przez siebie uniwersytecieparyskie wzory i chyba w tym celu sprowadziłgo do Aberdeen Elphistone.Jak pisze Rashdall działalność Elphistonei Boece uplasowała dość szybko30Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 31

P oglądy/ zdarzeniaUniwersytet w Aberdeen na czele uniwersytetówszkockich. Pozycję tę utrzymywałprzez prawie następne pół wieku, ażdo zamętu czasów szkockiej reformacji.Równocześnie Uniwersytet w Aberdeenwyróżniał się odpowiednim zabezpieczeniemmaterialnym, uposażony przezdobra kościelne. Mimo różnych burzdziejowych (Rashdall, s. 320) zapewniłomu to utrzymanie swej pozycji, mimokonkurencji ze strony uniwersytetóww dużo większych miastach, jak Glasgowi Edynburg. Wydaje się ze Uniwersytetw Aberdeen kształcący przede wszystkimprawników odegrał ważną rolę w powołaniuw roku 1532 w Szkocji KolegiumSprawiedliwości, pierwszego stałego trybunałusądowego.Statut Uniwersytetu w Aberdeenbył podobny do statutów uniwersytetóww St. Andrews i Glasgow,ale było tu widać także wpływ uniwersytetuw Orleanie, gdzie studiował fundator.Uwidoczniło się to w strukturze organówkierowniczych uczelni, władza byłabardziej podzielona między profesorówi przedstawicieli studentów (jak niegdyśw Bolonii). Uniwersytetem zarządzalii stanowili zasady jego działania: kanclerz,rektor, doktorzy, ale także przedstawicielelicencjatów i studentów. W zarządzaniuuczelnią brali także udział przedstawicieletajnych radców państwa, czego nie byłona innych uniwersytetach. Ten stan rzeczynie trwał jednak długo i stopniowo zarząduniwersytetu przechodził w ręce profesorówi regentów, którzy łącznie z rektorem,tworzyli senat akademicki.Struktura i organizacja uniwersytetówSzkocji różniła się od modelu uniwersytetówangielskich, inna była tu relacjamiedzy kolegiami a uniwersytetem.W Szkocji, podobnie jak w uniwersytetachniemieckich, odmiennie niż w angielskichczy nawet francuskich, kolegiumi uniwersytet stanowiły jedną całość. Profesorowiebyli jednocześnie nauczycielamiuniwersyteckimi i kolegialnymi. W angielskimmodelu kolegialno-tutorialnymza całą edukację odpowiedzialny był tutorz odpowiedniego kolegium, który nie byłpracownikiem uniwersytetu. Faktycznieuniwersytet jako całość nie pełnił żadnejfunkcji dydaktycznej i nie koordynowałnauczania w kolegiach, co niejednokrotniepowodowało duże zróżnicowaniepoziomu nauczania w ramach formalnietylko funkcjonującego uniwersytetujako całości. Konsekwencją tego był fakt,że zniknęły wykłady dla większych grupstudenckich, a nauczanie ograniczałosię tylko do ćwiczeń, najczęściej z logikii katechetycznego instruktażu opartegona dziełach klasycznych. Na uniwersytetachszkockich było odmiennie, studiującyw danym kolegium byli także studentamiuniwersytetu i czekał ich zawszekońcowy egzamin promocyjny związanyz programem uniwersyteckim. Uniwersytetyw Szkocji zawsze były nadrzędnymijednostkami edukacyjnymi.Na uniwersytetach szkockich przetrwałtakże najdłużej tradycyjny średniowiecznyprogram nauczania wywodzący sięz quadrivium i trivium oraz poźnośredniowiecznychtrzech filozofii: naturalnej,moralnej i metafizyki, poszerzonych późniejo studiowanie greki.początku działania uniwersytetówNa szkockich ustalił się system, w którymjeden regent (opiekun) przejmowałcałą grupę i prowadził ją przez cały czteroletnicykl nauczania. Jednak wobecwzrostu wymagań studentów i specjalizacjiwiedzy zarzucono ten system na rzeczspecjalizacji regentów w poszczególnychprzedmiotach. Stopniowo też zanikałanazwa regenta jako opiekuna studentów,rolę tę przejęli poszczególni profesorowie.Zdaniem Rashdalla (s. 322) uniwersytetyszkockie spokojniej i ewolucyjnie przechodziłytransformacje od średniowiecznegodo nowożytnego modelu uniwersytetu.Świadczy o tym także stopniowe odchodzenieod systemu kolegialnego, którytam zawsze służył tylko zapewnieniu kadrynauczającej dla uniwersytetu. Równocześnieuniwersytety szkockie utrzymującwysoki poziom nauczania, zachowałytakże najwięcej z tradycji uniwersytetówśredniowiecznych. Świadczy o tym szczególneznaczenie wydziału sztuk i niższywiek studentów niż uniwersytetów europejskich,czy zachowanie przez cały czasurzędu kanclerza. Studenci podzielenina nacje brali także udział w wyborachrektora, a wybory te miały być zawsze wyrazemuznania dla wybitnych osobistości,co także zachowało się jako wyraz duchaśredniowiecznego życia studenckiego.Józef DudaBibliografia:L. Gardiner: L’amour de L’Ecosse, 1997;Portraid of Scotland, 2001;H. Rashdall: The uniwersities of Europe In the MidleAge, Vol II, 1997;S. Ross: Mopnarch of Scotland, 1990;G.M. Trewelyan: Historia Anglii, 1993;E. Zabiegalik: Historia Szkocji, 2000.Studenciarcheologiidla regionu i nie tylkoKoło Naukowe Studentów Archeologiirozpoczęło realizację projektuArcheologia dzieciom i młodzieżymającego na celu popularyzację archeologiiwśród uczniów regionu przez organizowanieprelekcji, pogadanek a takżewarsztatów, podczas których dzieci i młodzieżuczy się tańców dawnych, tkactwaczy wykonywania paciorków z modelinyna wzór paciorków szklanych. Programwystartował w październiku 2008 r. ido chwili obecnej miało miejsce 5 spotkań(3 w przedszkolu, 1 w szkole podstawowejoraz 1 w gimnazjum). Dzięki tymspotkaniom uczniowie zapoznają sięz podstawową wiedzą na temat pracyarcheologa oraz poznają historię swoichprzodków, dzieje regionu.Poza działalnością dydaktyczną członkowiekoła biorą udział w różnych imprezacho tematyce archeologicznej i historycznej.W 2008 roku uczestniczyliw I Festynie Archeologicznym w Ulowie(13 czerwiec 2008), Wiosce Historycznejw Łodzi (lipiec 2008), Biesiadzie Archeologicznejw Masłomęczu (9 sierpień2008). Ponadto we wrześniu ubiegłegoroku Koło reprezentowało UMCSna V Lubelskim Festiwalu Nauki. Udziałw tym przedsięwzięciu zaowocował nagrodą(laptop) za najlepszy projekt studenckiUMCS.Obecnie działający w kole studenciarcheologii (około 25 osób) przygotowująsię do obchodów 50-lecia działalnościKNSA. W ramach obchodówrocznicowych planowane jest zorganizowaniew dniach od 22 do 24 majakonferencji pod hasłem Archeologiaw świadomości społeczeństwa a w dniu23 maja podczas Festynu Archeologicznegona terenie Muzeum Wsi Lubelskiej.Jubileuszowi towarzyszyć będzietakże konkurs plastyczny skierowanydo dzieci. Wśród nadesłanych prac,poruszających tematykę archeologiczną,wybrane zostaną najlepsze, którezostaną nagrodzone i zaprezentowanena wystawie ukazującej wyobrażeniadzieci na temat archeologii.Oprac. MGStudencki Festiwal Teatralny„Kontestacje”WAkademickim Centrum Kulturyw dniach od 4 do 7 grudnia 2008roku zorganizowany został IVOgólnopolski Studencki Festiwal Teatralny„Kontestacje”. Zaprezentowało się 14zespołów, głównie amatorskich, z całejPolski, w tym aż trzy grupy lubelskie: TeatrPierwszego Kontaktu, działający przyKUL, Enigmatic oraz powstała na bazieTeatru Cereatorium Grupa TeatralnaKolektyw. Po raz pierwszy organizatoromudało się zaprosić teatr z zagranicy(Lwowski Akademicki Teatr imienia ŁesiaKurbasa). Nowym pomysłem był takżepokaz filmowy, który okazał się jednymz najatrakcyjniejszych punktów programu.Piotr Borowski, aktor związany niegdyśz Gardzienicami, zimą 1980/81 wrazz przyjaciółmi objeżdżał Białostocczyznę,prezentując mieszkańcom spektakl teatralny.Rejestrował śpiewane jako podziękowaniepieśni. Po 27 latach powrócił,aby oddać nagrania rodzinom wykonawców.Film stanowi wzruszający dokumento minionym świecie, stwarza także okazjędo refleksji nad współczesnością. Festiwaluzupełniały warsztaty teatru improwizacyjnego,prowadzone przez PrzemysławaBuksińskiego. Kończący „Kontestacje”pokaz efektów pracy jego uczniów byłniewątpliwym sukcesem i udowodnił,że Buksiński jest nie tylko znakomitym recytatorem,ale także nauczycielem.Podczas IV Ogólnopolskiego StudenckiegoFestiwalu Teatralnego „Kontestacje”ukazał się jubileuszowy, 50.numer „Piątej ściany”, gazetki redagowanejprzez członków Koła TeatrologówIFP UMCS. Mające już 4-letnią tradycję(pierwszy numer ukazał się w październiku2005 roku) pismo jest odrobinę nietypowe.Wydajemy je jedynie przy okazji lubelskichfestiwali: „Konfrontacji Teatralnych”,„Sąsiadów” oraz „Kontestacji”, którym towarzyszymyod pierwszej edycji. Każdegodnia na łamach „Piątej ściany” komentujemy„na gorąco” wydarzenia festiwalowewedług zasady „dzisiaj obejrzano, jutroopisano”. Nocne ślęczenie nad tekstempłynnie przechodzi w poranne składanie,południowe powielanie i wieczorneoglądanie. Jednak ta festiwalowa „czterodobowadoba” opłaca się z nadwyżkąwidokiem pogrążonej w lekturze podczasprzerw między spektaklami publiczności.Oprócz tradycyjnych recenzji, zamieszczamyw piśmie wywiady z reżyserami,aktorami, gośćmi; wzbogacamy je sondami,felietonami i zapowiedziami. Wybraneartykuły z ostatniej edycji gazetki możnaprzeczytać na tablicy naszego Koła, któraznajduje się na drugim piętrze nowegogmachu „Humanika”; numery archiwalnesą dostępne na stronie www.5sciana.go.pl;od niedawna współpracujemy także z portalem„Wiedza i Edukacja”.Redakcja nie ma stałego składu. Należądo niej głównie studenci i absolwenci specjalnościteatrologicznej IFP UMCS. Podczastegorocznych „Kontestacji” ukazały sięartykuły 17 osób, współpracowała z namitakże fotografka. Nasza ekipa z uwagą śledziławszystkie festiwalowe wydarzenia,aby szczegółowo przekazać je naszym czytelnikom.Intensywna praca zaowocowałaczterema numerami „Piątej ściany”, która,także zdaniem organizatorów, cieszyłasię dużą popularnością. Nakład wahał sięod 70 do 200 egzemplarzy, a miarą sukcesubyła konieczność dodruków.Zapewniając dziennikarską obsługę festiwalu,mieliśmy okazję obejrzeć właściwiewszystkie przedstawienia. Wieczoramidzieliliśmy się przemyśleniami,dyskusjom naszego zespołu nie było końca.Spektaklem festiwalu jednogłośnie uznaliśmyPadamm, padamm kieleckiego teatru„Ecce Homo”, adaptację Oddziału chorychna raka Aleksandra Sołżenicyna. Przedstawienieoparte na genialnym tekście,przemyślane, dojrzałe, mądrze wyreżyserowane.Rozgrywająca się w sterylnie białejszpitalnej scenerii historia o nieuchronnej,pozbawionej metafizyczności śmierci wybrzmiewana scenie w rytmie tytułowegowalca Edith Piaf. Widzowie opuszczali salęw ciszy, ze łzami w oczach. Dla takich perełekwarto przychodzić na festiwale!Kolejnym przedsięwzięciem, w którymKoło Teatrologów weźmie udział, będzieorganizowany w czerwcu festiwal „Sąsiedzi”.Każdego, kto interesuje się teatremi chciałby spróbować swoich sił w dziennikarstwie,zapraszamy do współpracy.Do zobaczenia w czerwcu!Justyna CzarnotaU studentówWystawa pracAgnieszki KidyWystawę pod tytułem We wszystkim trzebaumieć uchwycić odpowiedni moment możnapodziwiać w okresie od 12 stycznia do 2 marcana drugim piętrze nowego budynku Wydziału HumanistycznegoUMCS, dzięki uprzejmości Autorkii pomocy organizacyjnej Koła DziennikarskiegoStudentów Filologii Polskiej.Agnieszka Kida ma 24 lata, studiuje na V rokuinformacji naukowej i bibliotekoznawstwaoraz na III roku filologii polskiej. Zdolnościartystyczne rozwijała w Liceum Sztuk Plastycznychw Jarosławiu. Malarstwo, choć zajmuje ważnemiejsce w jej życiu, pozostaje tylko hobby, gdyżjak mówi w życiu trzeba spróbować czegoś nowego.Prezentowane prace powstawały na przestrzeni6 lat, artystka tworzy za pomocą kredki, suchegopastela, węgla, tempertyny, ołówka oraz tuszu. Niejest to pierwsza wystawa Agnieszki, gdyż jej pracebyły prezentowane już na licznych wystawach,m.in. w Lubaczowie, Tomaszowie Lubelskim, Narolu.Autorka zdobyła również wyróżnienia w portugalskimkonkursie Ěvora.Celem wystawy nie jest przekazywanie „wielkichprzesłań” – twierdzi artystka. Prezentowane praceukazują raczej zadumę nad pięknem i różnorodnościąotaczającego nas świata. Agnieszka Kida dążydo wyeksponowania ludzkiej indywidualności,podkreśla, że każdy z nas inaczej odbiera rzeczywistość,inaczej przeżywa życie. Właśnie ten indywidualny,niepowtarzalny sposób percepcji pragnieoddać artystka w swoich pracach. Uchwycenieodpowiedniego momentu, chwili, wrażenia, umiejętnośćoddania ulotnych emocji za pomocą sztukisą dla artystki najcenniejsze.Serdecznie zapraszam do obejrzenia wystawy.Zachęcam jednocześnie studentów naszego uniwersytetu,mających jakąś pasję – malarstwo,fotografia, rzeźba bądź inne talenty, które chcielibyzaprezentować – do skontaktowania się z KołemDziennikarskim Studentów Filologii Polskiej (pokój021 B). Piotr Lasota32Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 33

S portPółfinał Akademickich Mistrzostw Polski w futsaluPiłkarze UMCSjednak poza finałemW dniach od 30 stycznia do 2 lutego 2009 r. w Lublinie odbył się półfinał AkademickichMistrzostw Polski 2008/2009 w futsalu. Organizatorem turnieju byłAkademicki Związek Sportowy Województwa Lubelskiego. Wśród najlepszychszesnastu drużyn południowo-wschodniej Polski znalazły się cztery lubelskieuczelnie. Przepustkę do turnieju półfinałowego stanowiły Akademickie MistrzostwaWojewództwa Lubelskiego. Eliminacje te reprezentacja UMCS przeszłabez większych problemów, przegrywając jedynie mecz o pierwsze miejscew naszym województwie z Politechniką Lubelską. Oprócz tych dwóch drużyndo turnieju półfinałowego awansowały także drużyny Katolickiego UniwersytetuLubelskiego oraz Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.Podopieczni trenera GrzegorzaKomora trafili do grupy eliminacyjnejwraz z Politechniką Krakowską,Politechniką Rzeszowską orazWszechnicą Świętokrzyską Kielce.Pierwszy mecz turnieju – z drużynąz Krakowa miał niezwykle nerwowyprzebieg. Pomimo wyraźnej przewagi,nasi piłkarze kilkakrotnie marnowalidoskonałe sytuacje do zdobycia bramek.Do końcowego gwizdka udałosię jednak utrzymać korzystny rezultat.Drugi mecz, z potencjalnie najmocniejszymrywalem w grupie – PolitechnikąRzeszowską, zakończył sięremisem 2:2. Mając już pewny awansWyniki meczy grupowych:• UMCS - Politechnika Krakowska 2:1 (1:0)BramkiUMCS - Rutkowski Paweł, Chmielnicki MateuszPK - Dobranowski Dominik• UMCS - Politechnika Rzeszowska 2:2 (1:0)BramkiUMCS: Chmielnicki Mateusz, Klajda Sebastian.PRz: Jurczak Sławomir, Walas Tomasz.• UMCS - Wszechnica Św. 1:3 (0:1)BramkiUMCS: Mateusz ChmielnickiWszechnica Św.: Andrzej Zagata, Tomasz Kołodziejczyk,Grzegorz Ławrowski.Tabela grupy D:Uczelnia M. Pkt. Br.PolitechnikaKrakowska3 6 9:4UMCS Lublin 3 4 5:6PolitechnikaRzeszowska3 4 10:12WszechnicaŚwiętokrzyskaKielce3 3 10:12Mecz o awans do finału:• Uniwersytet Rzeszowski- UMCS Lublin 4:2 (2:0)Bramki:URz.: Łukasz Tabisz, Marcin Dycha, DariuszKantor, Kamil PadiasekUMCS: Mateusz Chmielnicki, Paweł RutkowskiSkład reprezentacji UMCSKrzysztof Buczyński, Mateusz Chmielnicki,Grzegorz Góral, Michał Graniczka, SebastianKlajda, Wojciech Kramarz, Marcin Kruk, TomaszMartyniak, Mateusz Pielach, Paweł Porzuceń,Paweł Rutkowski, Jarosław Walęciuk. Trener:mgr Grzegorz Komordo dalszych gier trener naszej drużynydał odpocząć najlepszym zawodnikomw ostatnim meczu grupowym, co niespodziewaniezaowocowało porażką1:3 z Wszechnicą Świętokrzyską z Kielc.Trener Komor nie mógł jednak przewidzieć,że mecz Politechnik z Krakowai Rzeszowa zostanie zweryfikowanyjako walkower dla uczelni z Krakowaz powodu udziału w meczu nieuprawnionegozawodnika. UMCS miał więcszansę na zajęcie pierwszego miejscaw grupie eliminacyjnej z dorobkiemsiedmiu punktów. Porażka z zespołemz Kielc dawała tylko drugie miejsce, aco za tym idzie w kolejnej fazie rozgrywekczekał o wiele trudniejszy rywal.Tym rywalem okazał się UniwersytetRzeszowski, z którym nasi piłkarzew historii Akademickich MistrzostwPolski toczyli kilkukrotnie bardzo wyrównanepojedynki. Po wyrównanymmeczu nasz zespół przegrał 2:4, a tymsamym to rywale zagrają w finale AkademickichMistrzostw Polski, któryodbędzie się w Krakowie. Do finałuoprócz Uniwersytetu Rzeszowskiegoawansowała Politechnika Lubelska,Akademia Górniczo-Hutnicza z Krakowaoraz Uniwersytet EkonomicznyKraków.Jakub KosowskiKronika rektorska styczeń 2009 r.5 stycznia 2009 r.• W sali Senatu UMCS odbyło siętradycyjne, noworoczne spotkaniewładz rektorskich z pracownikamiuczelni i zaproszonymi gośćmi. JMRektor Andrzej Dąbrowski złożyłwszystkim zebranym serdeczne życzeniaowocnej pracy, dobrego zdrowiaoraz szczęścia i radości w życiuosobistym w nadchodzącym roku.6 stycznia 2009 r.• Rektor Andrzej Dąbrowski orazwszyscy prorektorzy wzięli udziałw spotkaniu opłatkowym organizowanymprzez Lubelskie TowarzystwoNaukowe.9 stycznia 2009 r.• Prorektor Ryszard Dębicki gościł JosephaDakara, prezesa OrganizacjiŻydów Lubelskich w Izraelu. Celemspotkania było nawiązanie współpracy.Tego samego dnia w CzytelniMatematyczno-Przyrodniczej BibliotekiGłównej UMCS odbyło sięrozstrzygnięcie Konkursu Architektonicznegona projekt koncepcyjnyCentrum Analityczno-Programowegodla Zaawansowanych TechnologiiPrzyjaznych Środowisku w Lubliniew ramach projektu „ECOTECH-COMPLEX – Człowiek, Środowisko,Produkcja”. Otwarta została takżepokonkursowa wystawa projektów.Władze UMCS reprezentowali rektorAndrzej Dąbrowski oraz prorektorRyszard Dębicki.11 stycznia 2009 r.• Delegacja Senatu UMCS w składzie:prorektor Ryszard Szczygieł, dziekanWydziału Artystycznego UrszulaBobryk, dziekan Wydziału HumanistycznegoHenryk Gmiterekoraz prodziekan Wydziału PolitologiiEwa Maj - wzięła udział w mszyinaugurującej obchody 440 rocznicyUnii Lubelskiej. Msza została odprawionaw Archikatedrze Lubelskiej.12 stycznia 2009 r.• Na Politechnice Warszawskiej odbyłosię spotkanie Komitetu SterującegoSAP. Z ramienia UMCS udziałw spotkaniu wzięli prorektor RyszardDębicki, kanclerz Lech Bartkow,kwestor Grzegorz Mazur orazpełnomocnik rektora ds. informatyzacjiKrzysztof Puch.14 stycznia 2009 r.• Rektor Andrzej Dąbrowski orazprorektor Ryszard Szczygieł uczestniczyliw posiedzeniu Rady WydziałuPrawa i Administracji.• Tego dnia w sali Senatu UMCS odbyłosię coroczne spotkanie JMRektora Andrzeja Dąbrowskiegooraz prorektora Stanisława Michałowskiegoze sportowcami – medalistamiMistrzostw Polski SzkółWyższych, ich trenerami oraz dyrekcjąCentrum Kultury FizycznejUMCS. Podczas spotkania rektorzypogratulowali młodym sportowcomi ich trenerom wyników osiągniętychw 2008 roku i życzyli kolejnychsukcesów sportowych. Miłym akcentemspotkania było wręczeniepamiątkowych dyplomów oraz symbolicznychupominków. W minionymroku UMCS w AkademickichMistrzostwach Polski uzyskał trzeciemiejsce w klasyfikacji uniwersytetów(na dziewiętnaście startujących)oraz dziewiąte miejsce w klasyfikacjiwszystkich szkół wyższych (w sumie198). Największe sukcesy odnieślisportowcy reprezentujący dyscypliny:snowboard, szachy, trójbój siłowy,lekkoatletykę, gry zespołowe:piłkę ręczną i nożną, biegi przełajowe,wspinaczkę sportową, siatkówkęplażową oraz karate shotokan.Uczestnicy noworocznego spotkania władz rektorskichz pracownikami uczelni w sali SenatuK ronika rektorskaRedagowana przy współpracy:Angeliki Balcerek, Iwony Barcic, Anny Bukowskiej,Małgorzaty Mołdach, Joanny Pawlikowskiej.Autorem zdjęć JEST Maciej Przysucha.15 stycznia 2009 r.• Rektor Andrzej Dąbrowski orazprorektor Ryszard Dębicki uczestniczyliw posiedzeniu Rady WydziałuEkonomicznego.• Tego samego dnia w godzinach popołudniowychrektor Andrzej Dąbrowski,prorektor Ryszard Dębickioraz prof. Dobiesław Nazimekz Wydziału Chemii gościli wicepremieraWaldemara Pawlaka. MinisterstwoGospodarki zainteresowałosię projektem profesora Nazimka,który prowadzi prace badawcze nadsztuczną fotosyntezą zastosowanąna skalę przemysłową.Wicepremier W. Pawlakna Wydziale Chemii16 stycznia 2009 r.• W puławskich Azotach odbyło sięspotkanie prezesa Pawła Jarczewskiegoz władzami UMCS reprezentowanymiprzez rektora AndrzejaDąbrowskiego oraz prorektorówRyszarda Dębickiego i StanisławaChibowskiego. Spotkanie miało34Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009Wiadomości Uniwersyteckie; luty 2009 35

Kronika rektorska grudzień 2008 r.na celu omówienie planowanejwspółpracy pomiędzy UMCS a ZakładamiAzotowymi „Puławy”.20 stycznia 2009 r.• Rektor Andrzej Dąbrowski i prorektorStanisław Michałowski wzięliudział w spotkaniu z przedstawicielamiSamorządów Wydziałowych,Przedstawicielem Parlamentu Studentówi przewodniczącym ZarząduUczelnianego Samorządu Studentów.Na Spotkaniu omówiono m.in. przygotowaniado działań promującychuniwersytet.21 stycznia 2009 r.• W gabinecie rektora odbyło się spotkanieobecnych władz rektorskichz byłymi rektorami UMCS.• Prorektor Ryszard Szczygieł spotkałsię ze związkami zawodowymi. Spotkaniepoświęcone było przyszłościOśrodka Szkoleniowo-WypoczynkowegoUMCS w Kazimierzu Dolnymi sprawom bieżącym. W godzinachpopołudniowych uczestniczyłw spotkaniu jubileuszowym z okazji65 rocznicy urodzin dra JózefaDudy z Wydziału Ekonomicznego.• Tego samego dnia prorektor StanisławMichałowski wziął udział wspotkaniu Rady Programowej ACKChatka Żaka. Dotyczyło ono zagadnieńzwiązanych z promocją ACK.Z udziałem prorektora Michałowskiegoodbyło się również posiedzenieSenackiej Komisji Budżetu i Finansów.Dyskutowano nad założeniamido budżetu uczelni na rok 2009.ECOTECH-COMPLEX22 stycznia 2009 r.• Prorektor Ryszard Szczygieł spotkałsię z dr hab. Anną Sochackąprof. nadzw., dyrektorem InstytutuHistorii oraz dr hab. Iwoną Hofman,prof. nadzw. z Wydziału Politologii.Omawiano przygotowaniado międzynarodowej konferencjinaukowej, poświęconej 440 rocznicyzawarcia Unii Lubelskiej. Konferencjaodbędzie się w lipcu 2009roku w Lublinie.• W Sali Senatu odbyło się spotkaniedotyczące konsorcjum ECOTECH-COMPLEX. Władze UMCS reprezentowałprorektor Ryszard Dębicki.23 stycznia 2009 r.• Prorektor Stanisław Michałowskiwziął udział w posiedzeniu ParlamentuStudentów.26 stycznia 2009 r.• Rektor Andrzej Dąbrowski orazprorektor Stanisław Chibowskiuczestniczyli w posiedzeniu RadyWydziału Chemii. Tego samegodnia odbyło się cykliczne spotkaniewładz rektorskich z dziekanami wydziałówUMCS.27 stycznia 2009 r.• W Ośrodku Edukacyjno-MuzealnymRPN w Zwierzyńcu odbyłosię spotkanie dotyczące uszczegółowieniazasad współpracy w zakresiepowołania i funkcjonowaniaCentrum Naukowo-Dydaktycznego„Zwierzyniec – Biały Słup”. Ze stronyUMCS w spotkaniu uczestniczylirektor Andrzej Dąbrowski orazprorektor Ryszard Dębicki.• Tego samego dnia w Auli InstytutuMatematyki prorektor RyszardSzczygieł otworzył warsztaty szkoleniowedla pracowników wydziałóweksperymentalnych, zorganizowaneprzez rzecznika patentowego uczelniz udziałem ekspertów Urzędu PatentowegoRP i współfinansowaneprzez Europejski Urząd Patentowy(EPO) w Monachium. Szkoleniedotyczyło Roli informacji patentowejw procesach naukowo-badawczychoraz możliwości wykorzystania komputerowychpolskich i międzynarodowychbaz patentowych (relacja nastr. 21).• Prorektor Stanisław Michałowskiprzewodniczył posiedzeniu SenackiejKomisji Dydaktyki. Spotkaniepoświęcone było rekrutacji na rokakademicki 2009/2010.28 stycznia 2009 r.• Obradował Senat UMCS. Tego samegodnia, po posiedzeniu Senaturektor Andrzej Dąbrowski orazprorektor Stanisław Michałowskiwzięli udział w uroczystości wręczeniadyplomów potwierdzającychprzyznanie stypendium ministra.Dwudziestu trzech studentów naszejuczelni uzyskało stypendia MinistraNauki i Szkolnictwa Wyższegoza osiągnięcia w nauce, dwie osobyotrzymały dyplomy za wybitne osiągnięciasportowe.• Prorektor Ryszard Szczygieł wziąłudział w uroczystości jubileuszowejz okazji pięćdziesięciolecia działalnościpisarskiej znanego lubelskiego literatadr. Bohdana Królikowskiego.29 stycznia 2009 r.• Rektor Andrzej Dąbrowski orazprorektor Stanisław Michałowskiprzebywali w Warszawie w MinisterstwieNauki i Szkolnictwa Wyższego.30 stycznia 2009 r.• Rektor Andrzej Dąbrowski orazprorektor Ryszard Szczygieł uczestniczyliw posiedzeniu Rady WydziałuPedagogiki i Psychologii.