Janar 2011 - Gazeta "Korça"

6-K o r ç a-janar 2011Reportazh:Nga: VEHBI FURXHI-PËR NJERËZIT E MIRË DHE ME ZEMËR TË MADHE-NJË HISTORI E BUKUR HUMANE--Në vend të hyrjes:--Në redaksinë e gazetësvijnë shumë njerëz,bashkëpunëtorë,qytertarë që duan tëngrenë në faqet egazetës shqetësiminkomunitar, por edhe ngaata që duan të shfaqinmirënjohje, për njëshërbim, a një veprimnjerëzor, të cilëve ju kabërë përshtypje dhe qëduan ta marrin vesh dhetë tjerët, sidomos nëkëtë jetë të trazuar kunjeriu nëpërmjet emisionevetelevizive tëlajmeve, ose në faqet egazetave me anë të“kronikave të zeza”dëgjon, shikon dhelexon nga shumëngjarje të shëmtuarakriminale, e të hidhura,që të dëshpërojnë dhekrijojnë sidomos tekadoleshentët, e fëmijëtnjë gjendje psikologjikedepresive, që dashurpadashur, lenë gjurmënë jetën e tyre... –Në njënga ditët e muajitnëntor, trokiti sizakonisht dera e zyrësdhe hyri një burrë, njëish-veteriner i njohurkorçar bashkë me djaline tij, që nuk ishte mëshumë se 35-vjeç. –Mbasi u përshëndetëmmiqësisht, i ftova të ulenpër të kuptuar qëllimine vizitës. –Ish-veterinerimë tregoi, se i biri kishmbaruar Institutin eLartë të Fiskulturës nëTiranë, kish punuar përnja dy vjet mësues nëfshat dhe mbasandajkish shkuar emigrant nëSelanik të Greqisë, kuish martuar e kish njëdjalë 12 vjeç, Ilian dheAFRODITA - hyjnesha e bukurisë dhe e dashurisë përfytyrohej ngagrekët, se lindi nga shkuma e detit…Aristotelit të urtë i thanë një herë: -”Të kanë sharë kundërshtarët”.Filozofi u përgjigj: -”Kur nuk jam aty le të marrin një dru e të mërrahin!”Elton Demirinjë vajzë 10 vjeç. Djalittë djalit, Ilias, që unë edua aq shumë, sepsenuk thonë më kotkorçarët që është“mjalti i mjaltit”…papritur ju shfaq njësëmundje e rëndë, errezikshme, e cila irrezikonte seriozishtjetën dhe kurimi mundtë bëhej vetëm në njëklinikë të specializuareuropiane, por që duheshinshumë para… Nëkëtë moment hyri nëbidedë, Elton Demiri,babai i Ilias, i cili tha iimpresionuar: “Unëdua, që të shprehAleksandër Filipidismirënjohjen për solidaritetinnjerëzor, që mëshpëtuan jetën e djalittim të dashur, por nukdi në ç’mënyrë?!...”“Mirënjohja është njëvlerë njerëzore, e ciladuhet amplifikuar përt’u kthyer në kodSelenikmoral të përgjithshëm,sepse ka jo pak rastetë vesit të mosmirënjohjes.”-Nuk jupremtova gjë, por moravetëm adresën e Eltonit,nga Korça, që punontee jetonte me familjen etij në Selanik.-Mbasi mbarova punët përnumrin e ri të gazettes, nështypshkronjën “Kotti”, nënjë mëngjes herët të ditës sëparë të dhjetorit, u nisa përnë Selanik… -Greqia kabërë një hap të madh, jovetëm sasior, por dhecilësor në infrastrukturënrrugore. Autostrada Korçë– Selanik, me tunelet, jovetëm ka krijuar komoditetnë udhëtim, por edheshkurtim në kohë. Berti,shoferi me “benzin” e tij, përdy orë e gjysëm na çoi nëSelanik, i cili si gjithmonë,si një nuse e re, hoqi vellonmëngjezore dhe na shpalosipara syve tanë, bukurinë megjithë kontrastet arkitekturoretë godinave dhedetit të kaltër, që shkumbëzontenga valët e shkumëssë bardhë… dhe mua sipadashur, duke parë ngaxhamat e makinës, nëmënyrë iluzive, mu krijuaimazhi që mendonin grekëte lashtë për “Afroditën,perëndeshën e bukurisëdhe dashurisë, që përfytyrohejnga ata, se kishlindur nga shkuma edetit…”Nga krahu i majtë,buzë detit, ngrihej kulla elashtë, e “Lephospirgos”,ndërtuar 1500 vjet pasKrishtit, nga venetikasit. -Në rrugën “Egnatia”,vazhdonte puna përndërtimin e “MET-ROSË”, e cila do tëlehtësojë shumë trafikun erënduar të qytetit. Bertishoferi, më tregon monumentine Aristotelit, tëvendosur në një lulishte tëbukur, unë i përgjigjemBertit, se jo vetëm e kamparë disa herë këtë monument,por kam lexuar dheVijon në faqe 7