Wojewódzka Biblioteka Publiczna - Bibliotekarz Opolski

E.D.: Przede wszystkim nie trzeba siętych zmian bać! To po pierwsze, ale najważniejszejest to, aby wiedzieć, czego sięchce. Trzeba mieć pasje, żeby do czegośkonsekwentnie dążyć. Moje życie jest dynamiczne,ale ja stale pozostaję wiernawytyczonemu celowi, wszystko to, co robięsłuży jednemu, służy poznawaniu światai przekazywaniu moich doświadczeń innym,poprzez róże środki, czy to książki,czy filmy lub fotografie. Jestem skoncentrowanana odkrywaniu świata i wyciąganiuz tego wniosków. Myślę, że zmiany sąkonieczne, ale również nie należy tak bardzodo nich dążyć. Trzeba wiedzieć, czegosię chce i pogłębiać swoją wiedzę wdanym kierunku. Można się interesowaćwieloma rzeczami, ale jedna powinna byćzasadnicza, aby ona nas wiodła i żebyśmybyli dobrzy w tym, co robimy. Nasze zajęciepowinno nam sprawiać przyjemność.Ja się ogromnie cieszę, że wykonuję swójzawód. Czasem bardzo trudny, bo na zewnątrzwidzi się tylko jego uroki, ale niewidzi się, że muszę ponosić szereg niedogodności,na przykład konsekwencję zmianyczasu, klimatu, zmian pożywienia.A.K.: A czy wyobraża sobie Pani swojeżycie bez podróży?E.D.: Moje życie to nie tylko życie podróżnika,aczkolwiek jest skoncentrowanena podróżach. Moje życie to również życiekrytyka sztuki, interesuję się tym, co sięstaje w sztuce, procesem, poznawaniemnowego w sztuce. Moje życie to są książki,ich pisanie, ale także czytanie. Mojeżycie to są koncerty - filharmonia jestmoim drugim domem. Jak tylko jestem wWarszawie, to zawsze piątek jest dniemświątecznym, bo idę na koncert. Mojeżycie to jest teatr. Pracuję rano do popołudnia,a wieczorem mam czas na kulturę idla przyjaciół. Moje życie to są też przyjaciele.Przyjaźń wiele dla mnie znaczy. Oprzyjaciół trzeba dbać, przyjaciół się nieotrzymuje za darmo, wszystko musi iść wdwie strony. Przyjaciół mam wszędzie naświecie i staram się utrzymywać z nimikontakt.A.K.. Mówiła Pani na spotkaniach,że książka to wartość trwała. Czy możemysię spodziewać niebawem kolejnychPani publikacji?E.D.: Będzie to wspomniana już „Sztukana papierze", czyli rozmowy z artystamitworzącymi grafikę, rysunek, książkę.Ponadto planuję wydać album zatytułowany„Drzwi i okna świata", ponieważ prowadzękilka tematów przygotowuję również„Fryzury Świata" i „Biżuterię świata".Takie fotograficzne wątki prowadzępodczas moich podróży po świecie. Mammożliwość gromadzenia spostrzeżeń zapomocą zdjęć i mogę przekazać je innym.Podczas podróży gromadzę także etnograficznei zabytkowe obiekty, które przywożędo Muzeum Podróżników im. Tony'egoHalika przy Franciszkańskiej 11 w Toruniu.To też moja kreacja, bo całe muzeumopiera się na tym, co ja przekazałam z naszychwspólnych zbiorów, ale teraz konsekwentniezaopatruję muzeum po każdejpodróży w dobre rzeczy, w jak najlepszeeksponaty.AK.: Pani Elżbieto, serdecznie dziękujęza rozmowę, zapraszamy Panią nakolejne spotkania w naszym województwie,które pozostawiają niezatartewrażenia wśród naszych czytelników.E. D.: Dziękuję i do zobaczenia!Rozmowa była przeprowadzona19.09.200728