Security Manager - ΤΕΥΧΟΣ 60

γυναίκες μπορεί να είναι βίαιες ή να υποστηρίζουν την βία
είναι εξωπραγματικό. Ένας από τους περισσότερο ξεκάθαρους
δείκτες του τι σημαίνει να είσαι «γυναίκα» αφορά στις
κοινωνικά εννοιολογικά νόρμες οι οποίες συνδέονται με την
ανδρική φύση και την αρρενωπότητα δηλαδή την γενναιότητα,
την προστασία, και την αυτοθυσία. Όπως αντίστοιχα για την
έννοια της θηλυκότητας οι νόρμες κινούνται μεταξύ αθωότητας
και ευαισθησίας. Η διασύνδεση μεταξύ βίας και γυναικών
ωστόσο βρίσκεται εκτός των εννοιών και των διαχρονικών
στερεοτύπων του τι σημαίνει να «είσαι γυναίκα». Παραδοσιακά
οι γυναίκες και ο πόλεμος ή οι γυναίκες και η βία δεν
συνδέονται μεταξύ τους και οι γυναίκες ως στρατιώτες ή
τρομοκράτες συγκρούεται με τις παραδοσιακές αντιλήψεις
και κουλτούρες αναφορικά με την έννοια της θηλυκότητας.
Συχνά, οι γυναίκες για πολλές κουλτούρες συνιστούν την
ραχοκοκαλιά της οικογενειακής δομής ή είναι υπερασπιστές
της πίστης και οι παραγωγοί της ζωής.
Στον αντίποδα οι γυναίκες που συμμετέχουν σε τρομοκρατικές
ομάδες διχάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την Ακαδημαϊκή
κοινότητα. Υπάρχει η άποψη ότι στην τρομοκρατία οι γυναίκες
λειτουργούν κυρίως για προσωπικούς λόγος ενώ υπάρχει και
η άποψη ότι οι γυναίκες που εμπλέκονται σε τρομοκρατικές
ενέργειες δεν είναι τίποτε άλλο παρά εγκληματίες του κοινού
ποινικού δικαίου ή ακόμη και εκπαιδευμένοι στρατιώτες
εξίσου σκληροί όσο και οι άντρες. Η πιο ακραία άποψη παρουσιάζει
τις γυναίκες που εμπλέκονται σε τρομοκρατικές
πράξεις ως «μη φυσιολογικές», με σεξουαλικές αποκλίσεις
και ψυχολογικά ασταθείς και «ως προδότες του φύλου τους».
Τέλος υπάρχει και η πρόσφατη άποψη ότι οι γυναίκες τρομοκράτες
ζουν σε καθεστώς ανισότητας, και ότι η κατανόηση
των κινήτρων και της συμμετοχής τους σε βίαιες ενέργειες
είναι πολύπλοκη και σύνθετη. Ωστόσο όλα αυτά παραμένουν
μόνο σε επίπεδο ερμηνείας και προσέγγισης από τις ίδιες τις
Ακαδημαϊκές κοινότητες και τους ειδικούς της τρομοκρατίας
καθώς οι γυναίκες τρομοκράτες σπάνια μιλούν για τους εαυτούς
τους και για τα κίνητρά τους. Αυτό που αποτελεί ιδιαίτερο
σημείο αναφοράς στις Φεμινιστικές θεωρίες, είναι ότι συχνά
εστιάζονται στην έννοια της «σχέσης» (relational) του φύλου
με τις κοινωνικές οικονομικές και πολιτικές καταστάσεις, η
οποία σχέση τελικά διαμορφώνει και τον ρόλο των γυναικών
είτε ως φορείς βίας στο πλαίσιο της τρομοκρατίας είτε ως
αποδέκτες των πράξεων τρομοκρατικής βίας .
Βλέποντας τη διάσταση του φύλου ως «κοινωνικό κατασκεύασμα»
δεν σημαίνει ότι δεν είναι αληθινό ή ότι δεν υπάρχει
στην κοινωνική και πολιτική ζωή. Αντίθετα η έννοια του φύλου
ως κοινωνικό κατασκεύασμα είναι ένα κρίσιμο στοιχείο στο
πως οι άνθρωποι ζουν την ζωή τους. Η ανάλυση του φύλου είναι
ενδιαφέρουσα καθώς αποτελεί αντικείμενο έρευνας για
τις «επιπτώσεις του φύλου» στην πολιτική σκηνή αλλά και
στο πως οι επιπτώσεις αυτές γίνονται κατανοητές από τα ΜΜΕ
και μέσω αυτών στην Κοινή Γνώμη. Δεν είναι ούτε τόσο ένα
θέμα που αφορά τις γυναίκες ούτε για την «προσθήκη» της
γυναίκες σε αντρικά κοινωνικά ζητήματα αλλά κυρίως έχει
να κάνει με την «μεταμόρφωση» της ίδιας της ανθρώπινης
ύπαρξης και της γνώσης. Το να κοιτάξει κανείς μέσα από τους
«φακούς του φύλου» είναι ένας τρόπος για να φιλτραριστεί η
ίδια η γνώση αναφορικά με την κατανόηση των πράξεων βίας
όπως εκδηλώνονται από γυναίκες αλλά και να ανατραπεί το
στερεότυπο ότι η βία είναι μόνο χαρακτηριστικό των ανδρών
και όχι των γυναικών. Είναι ένας τρόπος για στόχευση του
φύλου ως ένα ιδιαίτερο στοιχείο σε σχέση με την έννοια της
«δύναμης» είτε ως αντρικό είτε ως γυναικείο χαρακτηριστικό
ή ακόμη και για να ανιχνευτεί ο τρόπος με τον οποίο η
δύναμη αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της ταυτότητας
των γυναικών. Η απόφαση των γυναικών να συμμετέχουν
σε οργανώσεις οι οποίες πρεσβεύουν ακραίες μορφές βίας
αποτελεί επίσης αντικείμενο μελέτης αναφορικά με την
«έννοια της αυτονομίας του φύλου». Σε πολλές φεμινιστικές
θεωρίες η έννοια της ατομικότητας αμφισβητείται καθώς οι
άνθρωποι δεν είναι αυτόνομοι και δεν είναι ανεξάρτητοι των
πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών καθώς και των σχέσεών
τους με άλλους ανθρώπους. Υπό το πρίσμα αυτό συμμετοχή
των ατόμων (ανδρών και γυναικών) σε ακραίες μορφές βίας
σημαίνει ότι η εμπλοκή τους δεν είναι αποτέλεσμα αυτονομίας
αλλά οφείλεται σε μία σειρά παραγόντων (κοινωνικών,
οικονομικών, προσωπικών, πολιτικών) ιδιαίτερα σύνθετων οι
οποίοι επηρεάζουν και πολλές φορές περιορίζουν τη δυνατότητα
λήψης αποφάσεων.
«Νέας Γενιάς τρομοκρατία στην Ελλάδα» και η
διάσταση του φύλου
Ένα ιδιαίτερο στοιχείο το οποίο χαρακτηρίζει τη νέας γενιάς
τρομοκρατία στην Ελλάδα είναι και η παρουσία γυναικών στις
οργανώσεις που εμφανίστηκαν μετά την εξάρθρωση της 17
Νοέμβρη. Με αφορμή τις συλλήψεις για τους «Πυρήνες της
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2015
39