ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ - ΤΕΥΧΟΣ 45

9
ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
επιλογές
ΑΠΟ ΤΗ ∆ΙΕΘΝΗ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Συσχέτιση μεταξύ διενέργειας καισαρικής τομής στη γέννηση
και του κινδύνου παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία, την εφηβεία
και την ενήλικη ζωή.
Association Between Cesarean Birth and Risk of
Obesity in Offspring in Childhood, Adolescence, and
Early Adulthood Yuan C, Gaskins AJ, Blaine AI, Zhang C,
Gillman MW, Missmer SA, Field AE, Chavarro JE. JAMA
Pediatr. 2016 Sep 6
Μια αμερικανική μελέτη διαπίστωσε ότι τα μωρά που γεννιούνται
με καισαρική τομή είχαν 64% αυξημένο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκα
σε σύγκριση με τα αδέλφια τους που γεννήθηκαν με φυσιολογικό
τοκετό. Η μελέτη χρησιμοποίησε αναδρομικό έλεγχο σε περισσότερα
από 22.000 παιδιά και νέους ενήλικες και τις μητέρες τους (όλες
εκ των οποίων ήταν νοσηλευτές) για μια περίοδο 16 χρόνων.
Τελικά, η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι η καισαρική τομή προκαλεί
παχυσαρκία. Ένας σημαντικός περιορισμός της μελέτης, που
αναγνωρίστηκε από τους ερευνητές, είναι ότι δεν γνωρίζουν τους
λόγους για τους οποίους πραγματοποιήθηκε καισαρική τομή.
Ενώ οι ερευνητές προσπάθησαν να προσαρμόσουν τα αποτελέσματά
τους για γνωστούς παράγοντες κινδύνου για την παχυσαρκία στα
παιδιά, όπως η ηλικία της μητέρας και το βάρος αυτής πριν από την
εγκυμοσύνη, είναι πιθανό ότι άλλοι παράγοντες μπορεί να συνέβαλαν
στον κίνδυνο της παχυσαρκίας (π.χ. η δίαιτα της μητέρας και ο
θηλασμός, που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν το βάρος των παιδιών).
Οι ερευνητές συνιστούν ότι αυτός ο κίνδυνος δεν χρειάζεται
να εξηγηθεί σε μια μητέρα που επιλέγει να υποβληθεί
σε καισαρική τομή, απλά καταγράφεται ως συσχέτιση.
Η μελέτη διεξήχθη από ερευνητές από διάφορα ιδρύματα των ΗΠΑ,
συμπεριλαμβανομένης της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Harvard,
του Νοσοκομείου Brigham and Women του Harvard Medical School
και του Dartmouth Ιnstitute για την Πολιτική Υγείας και Κλινικής
Πρακτικής.
«Το να είσαι υπέρβαρος δεν μπορεί να είναι ανθυγιεινό όπως
ήταν πριν από 40 χρόνια», αναφέρει νέα μελέτη από τη Δανία.
Change in Body Mass Index Associated With Lowest
Mortality in Denmark, 1976-2013 Shoaib Afzal, MD, PhD;
Anne Tybjærg-Hansen, MD, DMSc; Gorm B. Jensen, MD, DMSc;
Børge G. Nordestgaard, MD, DMSc, JAMA. 2016;315(18):1989-
1996
Νέα έρευνα διαπίστωσε οτι δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ) 27
συνδέεται με χαμηλότερο ποσοστό θανάτου, ωστόσο κάποιος
με ΔΜΣ 27 σήμερα χαρακτηρίζεται ως υπέρβαρος. Ο ΔΜΣ είναι
ένας αριθμός που υπολογίζεται διαιρώντας το βάρος (συνήθως
σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (συνήθως σε μέτρα και
εκατοστά). Επί του παρόντος, ένα άτομο με ΔΜΣ 25 έως 29,9
ταξινομείται ως υπέρβαρο.
Οι ερευνητές εξέτασαν 120.528 ανθρώπους από την Κοπεγχάγη,
αναδρομικά από το 1976-2013, και ξεχωριστά εκείνους που
καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, του
1990 και του 2000. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν μέχρι το
πέρας της μελέτης, μέχρι μετανάστευσή τους σε άλλη χώρα η
μέχρι θάνατο, αν επήλθε στη διάρκεια της μελέτης.
Ο ΔΜΣ που συνδέεται με το χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου
από οποιαδήποτε αιτία ήταν 23,7 στην ομάδα της δεκαετίας του