Gazi Üniversitesi

NESRİN ER
İlk gençlik özlemleri,
Nasıl girerse
Pembe düşlerimize,
Delidolu ve yarım,
Öylesine girdik koynuna
Yaşamın…
“Alımlıydı, çalımlıydı, uzun siyah saçlarını
savururdu rüzgâra… Alnını eğer bakardı kızınca
ters, ters… Sevdikleri vardı, dostları. Canları
için damasında süründürdükleri, sevda konusunda
hindi gibi düşündürdükleri vardı…
İri yarı sarılmazdı ama bileğine kuvvetliydi.
‘Altındağlıyım’ der çalımından geçilmezdi. Dostum
dedi mi doğru duracaksın. Az çektirmedi,
az kızdırmadı ama varsa beri gelsin öylesi…”
(Aysel)
“Çok sıcak, candan, paylaşımcı bir arkadaştır.
Kendisinden ayrı kaldığımda içimde bir boşluk
hissediyorum.” (Mehmet Ali)
“Okul hayatı boyunca uzun siyah saçını, kot
pantolonunu ve montunu hiç değiştirmeyen
güleç yüzlü can arkadaşım. Esprilerin, açık
sözlülüğün ve içten tavırlarınla en çok dostu
olan sensin. Seni masal kahramanlarından biri
olarak tanımlamam gerekirse “Pamuk Prenses”
derim. Sadece tip olarak değil -ak pak yüzün,
zeytin gibi siyah saç ve gözlerinle- o insan, o
sevecen ve insana huzur veren yanınla okulumuzun
en hatırlanmaya değer kahramanlarından
birisin benim için. Seninle muhabbet etmek hele
hele dost olmak insanın aslında kendini görmesi
ve kendisiyle tanışması adına korkutucuydu
ama bir taraftan da vazgeçilmez güzellikle
bir alışkanlıktı. Ben de “Altındağlıyım”, yani
eteklerinde ortaokul ve lise hayatım geçti, biliyorsun
değil mi? Ben seni unutmayacağım sen
de beni unutma olur mu?” (Aslıhan)
“Crazy, senden nefret ediyorum. Bu yıl
beni bırakıp gidiyorsun. Okulu değil ama
beni arayacağından eminim. Ben de seni
arayacağım. Ancak birlikte TRT’de çalışma
hayali kurduğumuz için mutlu bir sonla bitecek
ayrılığımız –film gibi- ” (Harun)