Erguvan Dergi_

6) GENÇ ADAMın Hizmet Programı Vardır
Hizmet programı; elbette yazılı olacaktır. Hatta
ajandayı bu programla zenginleştirmek gerekecektir.
Allah için Allah’ın kullarına sunulacak hizmetlerin
bir kısmı daimî/sürekli iken diğer bir kısmı da zaman
zaman olabilecektir. Bayramları, Ramazanları,
Kandil gecelerini, Hicrî Yılbaşı ve benzeri vesileleri
çok önceden hizmet programına almak lazımdır.
Bu vesileleri çeşitlendirmek ve verimli hale getirmek
için, elbette kafa yorulacak, fikrî üretim yapılacak
ve bilenlere danışılacaktır. Hülâsa; hizmet ajandasız
“genç adam” düşünülemez.
Talebe iken, meslek ve iş sahibi olduktan sonra,
işi başından aşkınken, neşesiz ve yorgun iken de
“genç adam”ın olmazsa olmaz kabul ettiği hizmetler
var olacaktır.
Efendimiz aleyhisselâm: “İnsanların hayırlısı onlara
faydası en fazla doku-nanıdır”. (el-Câmiussağîr, II,
8, Kahire-1321 H.) buyurmuştur. “Genç adam”;
garazsız ve ivazsız, geleceğe yönelik hesap
yapmaksızın ve karşılığını dünyada beklemeksizin,
hizmet nerede ise orada olacaktır. Kendisini hizmet
asansörü kabul edecek, ancak kime hizmet ettiğinin
hesabını iyi yapacaktır.
Allah için yapacaklarımız, zaman ve zeminle sınırlı
olmayan vazgeçilmezlerimizdir. Bunların hatıra
geldikçe ve elimiz erdikçe değil, plan-program
dahilinde sürekli ve ihmale uğramaksızın yapılması;
rahmet ve bereketi ziyadeleştirecek ve bizi çok
yüksek bir manevi tatmine ulaştıracaktır.
İşe nereden başlayacağını bilmek, “ehem” (daha
önemli), “mühim” (önemli) sıralamasını doğru
yapmak, tâli işlerden değil, esasa müteallik
meselelerden işe girişmek; ancak programlı ve
“hizmet ajandalı” çalışma ile mümkündür.
7) GENÇ ADAM Hayra Motor, Şerre Kalkandır
“Hayr” namına bildiklerini yayar, “emr bilmaruf” ve
“nehy anilmünker” yapar. Yani iyilik ve güzelliklerin
yerleşmesi, kötülüklerin ortadan kaldırılması için
daimî bir çaba sarfeder.
Öğrendiklerini başkalarına da ulaştırır, güzel şeyler
yapanlara takdirlerini bildirir (mektupla, telefonla,
faksla, e-mail vasıtasıyla). Yanlış ve hatalı davranışları
da aynı vasıtalarla ikaz eder, gerekirse tel’in
eder.
Orada-burada gördüğü gönül karartan çirkinlikleri,
gücünün yettiği metodlarla temizler, yani çevre
temizliği yapar.
Dostlarına; konferans ve sohbetleri haber verir,
beğendiği kitap ve makaleleri tavsiye eder.
Çoğaltılması gerekenleri çoğaltır ve dağıtır. Bütün
bunları yaparken, yanlış bir düşünce ile; “benim bu
küçük çabamdan ne olacak ki?” demez. Tebliğ
görevinin kendisine, muhasebenin ise Allah’a âid
olduğunu hatırlar (Yusuf (13)/40).
8) GENÇ ADAM Dinî Heyecana Sahiptir
Şüphe yok ki yaptığı işden hislenmek ve heyecan
duymak; külfetin hazza ve zevke dönüşmesine vesile
olur. “Din” bir bütün olarak ancak bu hazz ve
heyecanla yaşanır. En zor şey; candan ve maldan
vazgeçmektir. Eğer insan heyecan-ı dîniyye kendini
kaptırırsa; onun için malı da canı da vermek tabii
hâle gelir. Tarih bunun misalleriyle dolu olduğu gibi,
yaşadığımız dünyada çok az da olsa bu tür insanlara
rastlarız.
İhtiyaç sahibi birisinin ihtiyacını giderirken, tutulmaya
layık elden tutup bir yere yerleştirirken, birisine;
Kur’an, din-iman ve ahlak öğretirken; kendisinden
birşeylerin eksildiğini ve vaktinin uçup gittiğini
düşünmez. Soğuk su ile abdest aldığında, stadyumda
devre arası namaz kıldığında, şehirlerarası yolculukta
namaz kılmak için otobüsü durdurduğunda, hostesi
çağırıp uçakta namaz kılacak yer istediğinde; yüksek
bir dinî heyecan duyar. Ayak üstü açtığı oruç ve
vasıtada yaptığı iftar sonrasında duyduğu manevi
hazz sebebiyle âdetâ kanatlanır.
Yerine göre bir kitap ve CD ile yahut da bir küçük
sakızla tebliğ yaptığında, bir hayrı yayıp, bir şerri
engellediğinde fevkalâde heyecanlanır ve hislenir,
hatta bazan vazifesini yapanların sevinci ile şükür
mâhiyetinde ağlar.
Devamı sonraki sayıda...
erguvan
01