Miray Daner Kolaj

Güçlü adamlar yalnız olur demiştik ya hani, Enver Paşa da özelikle son yıllarında içine
düştüğü derin yalnızlığını bu mektuplarla gidermiş. Naciye’den çok Naciye’sinin
@LC_LAPSUSCALAMI
HASRETLE GEÇEN BİR ÖMÜR
Sevda yan yana ve el ele yaşanırsa güzeldir elbet ama kimi için sevda demek özlemdir,
beklemektir. Hele savaş zamanlarında başa gelmişse sevda, kaçınılmazdır bu
bekleyişler. Kimi limandan kara bir gemiyle uğurladığı sevdiğini yine bir geminin
getirmesini bekler. Kimi çorak bir arazide sevdiğinden haber getirecek bir pusulayı
bekler. Kimiyse ardında bıraktığı sevdiğine günün birinde dönüp aynı kıyıda
buluşmayı bekler. Naciye ve Enver için de öyle olmuştur. Suretlerini görmeden
nişanlandıkları günden Enver Paşa’nın son anına kadar birbirlerine hasret şekilde
yaşamıştır karı koca. Beklemişlerdir birbirlerini evliliklerinin son anına kadar. Vuslata
ermeyen aşklarının en büyük şahitleri ise Enver Paşa’dan Naciye Sultan’a giden 400’e
yakın mektup ve Naciye’den Enver’e giden nicesi olmuştur. Sahibine ulaşan ama
sahipleri birbirine kavuşamayan mektuplar…
hayaline tutunmuş yalnızlığından kaçarken. Uzakta bir başınayken yoldaş olmuş o
mektuplar kendisine. O yüzdendir ki mesafeyi, gurbeti hesaba katmadan yazmış yıllar
boyu karısına. Ankara Hükümeti’nin, yabancı gizli servislerin eline geçme riskine,
mektupların açılıp başkaları tarafından okunması riskine aldırmadan yazmaya devam
etmiş. Ama ne derin, ne edebi mektuplar! Muhakkak ki bir şairin ya da yazarın elinden
çıkma eserleri aratmayan mektuplar… “Naciye’m”, “Ruhum”, “Biriciğim”,“Pek güzel
mukaddes meleğim” diye seslendiği ve “Enver’in” diyerek bitirdiği mektuplar yollamış
karısına ömrünün son demine kadar. Ne ilginçtir ki tüm bu mektupları yazarken ileride
bir gün bunların bulunup kitaplaşacağını biliyor gibi “Bunları sakla.” diyerek göndermiş
mektuplarını.
34