Cinedergi 111

çalıştık. İnsanlar kendi alt kültürlerindeki
efsanelerle korkutmaya çalışılır. Biz biraz
daha psikolojik korku öğelerini kullanarak
bir şey yapmaya çalıştık. İnsanlar artık
cinli korku filmlerinden bıktılar.
Erkan, üst üste bu korku türleri senin
için bir tesadüf mü oldu yoksa kendini bu
türde daha mı iyi ifade ediyorsun?
Erkan Çelik: Tamamen tesadüf. Sinema
filmlerinden sonra, benim bu dizideki
karakterim kendimi daha iyi ifade
edebildiğim bir karakter. Diğer iki projede
bana çok benzeyen ama aslında
benimle hiç alakası olmayan iki insanla
karşılaştım. Dizideki ise tam benliğime
bağlı bir karakterdi. Ruhani olarak
düşünürsek eşini kaybetmiş, tamamen
kendini hayattan soyutlamış bir adam
var ve o adamın görüştüğü tek insan
bahçıvanı Kasım. Ben de böyle bir olay
yaşamış olsaydım muhtemelen sonunda
bu karakterdeki gibi bir adam olurdum. O
yüzden çok iyi özümseyebildim.
Dediğin gibi travmatik bir karakter buna
hazırlanmak için bir şey yaptın mı?
Erkan Çelik: Ben ilk defa bir projeye
hazırlanmadan girdim. Okuduğumda
baktım ve direk bu benim dedim. Gözümü
kapatıp hayal ettiğimde de o anı
hayatımda canlandırabildim. Zaten 10
bölümü o kadar seri bir şekilde çektik ki.
Çekimler nasıl geçti?
Erkan Çelik: Çekimler çok güzel geçti.
Aynı zamanda aslında baya da zor
şartlarda çalıştık. Gece çekimlerinde
köyün birinde elektrikler gitti, yangın
çıktı. Bizim çekim yaptığımız evin 50 metre
ötesinde büyük bir bina yandı ve orası
köyün tek çıkış yeriydi. Bu gibi olaylar
bizi tabii ki ürküttü ama onun dışında
çok fazla eğlendik. Kestik dedikten sonra
rolden çıkarsan duyguyu bir sonraki
sahneye verme durumu biraz zorlaşır.
Bizde tam aksine kestik dedikten sonra
herkes gülüp oynamaya devam ediyordu.
Biz birbirimize çok inandık ve güvendik.
Bu işi başarmak zorundaydık. Maddi