درباره تئاتر امروز ایران
سه دیدگاه - سه گفتار به قلم: مجید اصغری، آرمان عزیزی، اردشیر شیرخدایی ویژه نامه نقد گروه تئاتر اگزیت نوروز ۱۳۹۷
سه دیدگاه
- سه گفتار
به قلم: مجید اصغری، آرمان عزیزی، اردشیر شیرخدایی
ویژه نامه نقد گروه تئاتر اگزیت
نوروز ۱۳۹۷
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
گروه تئاتر ا گزیت <strong>درباره</strong> تئاتر <strong>امروز</strong> <strong>ایران</strong> سه دیدگاه ‐ سه گفتار<br />
تئاتر است. حالا حبىتبىی خصوصی سازی جشنواره تئاتر فجر به عنوان دستاوردهای چشم گبریبرر دولت<br />
در ابجنبججام وظایف تکلیفی اش تلقی می شود.<br />
با وجود گسبرتبرردگی نئولیبرببررالیسم در سراسر گیبىتبىی لیکن همھهممچنان در کشورهای پیشرفته بودجه های<br />
سالانه هنگفبىتبىی به امور فرهنگ و تئاترشان اختصاص می دهند. مثلا در سیاست گذاری فرهنگی<br />
دولت فدرال آلمللممان، توجه بسیاری در قالب برنامه های جمحجممایبىتبىی به بجببجخش هبرنبررهای بمنبممایشی شده است.<br />
البته با سیطره سرمایه داری در جهان <strong>امروز</strong>ی شاهد حضور و مشارکت شرکت های بزرگ و بجببجخش<br />
خصوصی برای سهیم شدن در اتفاق های هبرنبرری هستیم. پشتیبابىنبىی مالىللىی آبهنبهها از جشنواره های هبرنبرری<br />
معتبرببرری مانند آوینیون (به نیت اعتباریابىببىی فرهنگی شرکت ها و بنگاه های اقتصادی) مشهود<br />
است(١۵). توماس اوسبرتبررمایر، کارگردان برجسته تئاتر که شهره به افشا گری زشبىتبىی چهره<br />
سرمایه داری در آثارش بوده است هر چند ا کنون به طعنه گفته می شود دستانش در جیب<br />
سرمایه داری است اما همھهممچنان دل خوشی از مبریبرراث سیاست های تاچر و بلر (نئولیبرببررالیسم) ندارد<br />
و ایده سرمایه گذاری بجببجخش خصوصی را در تئاتر بربمنبممی تابد.(١۶) پرداخت به موضوع تاثبریبررات<br />
نئولیبرببررالیسم بر تئاتر جهان، موضوع بجتبجحقیقات مفصل و جدا گانه دیگری را طلب می کند.<br />
خصوصی سازی؛ بیابان زابىیبىی فرهنگی<br />
خصوصی سازی تئاتر در <strong>ایران</strong> به بهببههبود و ارتقاء کیفی بمنبممایش کمکی نکرده است. زیرساخت های<br />
تئاتر چندان تقویت نشده است. همھهممچنان با فقدان یا کمبود شدید سالن های مجممججهز و مدرن تئاتر در<br />
سراسر کشور مواجه هستیم. در واقع کالابىیبىی شدن تئاتر به نقل از رضابىیبىی راد، کارگردان با<br />
اندیشه تئاتر کشور، منجر به وال اسبرتبرریبىتبىی شدن تئاتر (١٧) و سیطره مطلق سرمایه و مقتضیات<br />
بازار بر این هبرنبرر و بهنبههایتا ابتذال آن می شود. امبریبرررضا کوهستابىنبىی کارگردان نوآور نبریبرز معتقد است،<br />
شاهد قدرت گرفبنتبنن آدم هابىیبىی متعلق به حوزه سرمایه در عرصه تئاتر هستیم که عمدتا تاجرند و<br />
ربط چندابىنبىی به هبرنبرر تئاتر ندارند.(١) بازاری شدن کلیت تئاتر منجر به عقیم سازی و مجممجحافظه کاری<br />
این هبرنبرر آ گاهی بجببجخش و بمتبمملک ناپذیر می شود و بدین ترتیب بار سنگبنیبنن کنبرتبررل و ارزشیابىببىی دولت را<br />
به طور بطبىئبىی و غبریبررمستقیم می کاهد. خصوصی سازی تئاتر همھهممچنبنیبنن منجر به تضعیف خلاقیت و<br />
بجتبججربه گرابىیبىی هبرنبرر بمنبممایش در <strong>ایران</strong> شده است.<br />
جریان غالب بهتبههیه کنندگان و سرمایه گذاران، مجممجخاطبان تئاتر را به مشبرتبرری های تئاتری تقلیل<br />
داده اند.(١٨) و جایگاه تئاتر به عنوان بهنبههادی تاثبریبررگذار را مجممجخدوش بمنبمموده اند و در واقع این سلیقه<br />
و پسند بمتبمماشا گران عموما از طبقه متوسط و بالا و نوکیسه است که نقش کارفرمای تئاتر را به عهده<br />
گرفته و بر تئاتر حکمفرمابىیبىی می کند. گران شدن بلیط بمنبممایش ها موجب شده طبقات کم درآمدتر و<br />
بعضا دانشجویان، کارگران و کارمندان به طور سیستماتیک از ساحت تئاتر کنار گذاشته شوند.<br />
!13
Change language