شورش علیه تئاتر

اجتماعی یا سایت های فروش بلیط تئاتر یافت.‏ اما این نارضایبىتبىی ها عمدتاً‏ جدا جدا و بدون
اثرگذاری فراموش می شوند،‏ چرا که در وهله ی اول بسیاری از این ‏مجممجخاطبان،‏ نارضایبىتبىی شان را
بیان ‏بمنبممی کنند یا ا گر بیان کنند نبریبرز،‏ با ‏جمحجممایبىتبىی از طرف دیگر ‏مجممجخاطبان مواجه ‏بمنبممی شوند.‏ این
وضعیت برای ‏مجممجخاطب امروز باوری به وجود خواهد آورد که گو ‏بىیبىی شرایط نابسامان تئاتر امروز
تغیبریبرری ‏بجنبجخواهد کرد.‏ این خود وجه دیگری از بیگانگی ‏مجممجخاطب از مناسبات تولید فرهنگی
است.‏
رسالت ‏مجممجخاطب امروز
اینکه تئاتر امروز از وضعیت جامعه جدا شده و در فرآیندها و ضرورت های اجتماعی
موثر نیست نیازی به ثابت کردن ندارد.‏ درست است که تئاتر امروز تبدیل به نوعی سرگرمی و
تفرتحیتحح مورد پسند قشر اندکی از جامعه شده است اما به نوعی می توان در ‏همھهممبنیبنن اوضاع و احوال
با وجود تئاترها و اجراهای ضعیف و بازاری شده نبریبرز نوعی از اجتماعی بودن را ‏بجتبججربه کرد.‏ پل
وودراف معتقد است،‏ آن هابىیبىی که در ‏بمتبمماشا کردن خبرببرره اند در زندگی کردن نبریبرز خبرببرره اند.‏ آن ها
در اجتماع نبریبرز ‏بمتبمماشا کردن و ‏بمتبمماشابىیبىی شدن را اجرا می کنند و به ‏همھهممبنیبنن طریق در جامعه اثر
می گذارند.‏ در واقع می توان اینطور تفسبریبرر کرد که در یک اجرای بد نبریبرز می توان ‏بمتبمماشا کردن را
آموخت،‏ اینکه کجا را باید ‏بمتبمماشا کرد و کجا را نباید.‏ و اینگونه بر نارضایبىتبىی از ‏بمتبمماشای یک تئاتر بد
مسلط شد.‏ مهم آن است که بر این مناسبات بازاری شده شورید.‏
رسالت ‏مجممجخاطب ناراضی امروز نپذیرفبنتبنن این مناسبات و تلاش برای ‏جمججممعی کردن نارضایبىتبىی
است.‏ تشکیل گروه های ‏همھهممفکر برای ‏بمتبمماشای گروهی تئاترها،‏ برگزاری جلسات هم اندیشی و نقد
تئاتر،‏ به اشبرتبررا ک گذاشبنتبنن ‏جمججممعی نظرات در شبکه های اجتماعی و برگزاری کمپبنیبنن ها یا ‏جمحجممایت از
آبهنبهها برای اعبرتبرراض به وضعیت تئاتر،‏ وجوهی از اجتماعی عمل کردن در قبال رسالت ‏مجممجخاطبان
است.‏ کمپبنیبنن هابىیبىی که ریشه های اصلی وضعیت تئاتر امروز را هدف بگبریبررند،‏ ‏همھهممچون کمپبنیبنن علیه
خصوصی سازی تئاتر و علیه سانسور.‏ از طرف دیگر تن ندادن به تبلیغات گول زننده،‏ نوشبنتبنن