Ewa Kassala, "Maria Magdalena. Kapłanka, dama, apostołka"
Przed Państwem "Maria Magdalena", druga – po "Królowej Saby" – powieść Ewy Kassali o silnych kobietach w Biblii. Czy byłą kochanką Jezusa? Jawnogrzesznicą opętaną przez demony? Kapłanką Izydy, głoszącą własną ewangelię? Kto i dlaczego nazwał ją doskonałością nad doskonałościami? Maria Magdalena Ewy Kassali jest jedną z nas. Możemy się z nią utożsamiać, bo tak jak my kocha, błądzi, cierpi, waha się, marzy o miłości wiecznej i ponadczasowej. Jest wykształcona i wrażliwa, dobra i obdarzona niezwykłą duchową mocą, ale bywa też naiwna, zarozumiała i próżna. Wychowywana w hermetycznym świecie dobrobytu, nie do końca rozumie rzeczywistość i problemy „zwykłych ludzi”. Jednak przechodzi przemianę, a po upadku na samo dno odradza się do nowego życia. Z wychowanki kapłanek Izydy i salonowej damy staje się apostołką. Po długiej duchowej wędrówce odkrywa swoją życiową misję. Jej zadaniem jest przenoszenie przez czas wiecznego ognia i kobiecej cząstki boskiej energii. Zostaje towarzyszką Jezusa i obok jego matki staje się najważniejszą kobietą w jego życiu. Ta opowieść jest jak wciągający hollywoodzki film – wartka akcja, mocne charaktery, dynamika zdarzeń. Jest też jak lustro – każdy może zobaczyć w niej swoje własne odbicie. I swoją Marię Magdalenę. W swoich książkach Ewa Kassala łączy szerokie naukowe zgłębianie tematu (każda powieść powstaje przy konsultacji z historykami) z literackim talentem, dzięki czemu czytelnik może poczuć atmosferę starożytnego świata. Możesz iść krok w krok z bohaterkami z legend i zamiast zakurzonej historii doświadczać prawdziwych emocji, dylematów i wątpliwości, z jakimi borykały się najpotężniejsze kobiety, jakie kiedykolwiek stąpały po ziemi. Autorka przywołuje do życia mądre, silne i odważne królowe, które nie bały się używać rozumu i kobiecego uroku, by dostawać to, czego chciały.
Przed Państwem "Maria Magdalena", druga – po "Królowej Saby" – powieść Ewy Kassali o silnych kobietach w Biblii.
Czy byłą kochanką Jezusa? Jawnogrzesznicą opętaną przez demony? Kapłanką Izydy, głoszącą własną ewangelię? Kto i dlaczego nazwał ją doskonałością nad doskonałościami?
Maria Magdalena Ewy Kassali jest jedną z nas. Możemy się z nią utożsamiać, bo tak jak my kocha, błądzi, cierpi, waha się, marzy o miłości wiecznej i ponadczasowej. Jest wykształcona i wrażliwa, dobra i obdarzona niezwykłą duchową mocą, ale bywa też naiwna, zarozumiała i próżna. Wychowywana w hermetycznym świecie dobrobytu, nie do końca rozumie rzeczywistość i problemy „zwykłych ludzi”. Jednak przechodzi przemianę, a po upadku na samo dno odradza się do nowego życia. Z wychowanki kapłanek Izydy i salonowej damy staje się apostołką. Po długiej duchowej wędrówce odkrywa swoją życiową misję. Jej zadaniem jest przenoszenie przez czas wiecznego ognia i kobiecej cząstki boskiej energii. Zostaje towarzyszką Jezusa i obok jego matki staje się najważniejszą kobietą w jego życiu.
Ta opowieść jest jak wciągający hollywoodzki film – wartka akcja, mocne charaktery, dynamika zdarzeń. Jest też jak lustro – każdy może zobaczyć w niej swoje własne odbicie. I swoją Marię Magdalenę.
W swoich książkach Ewa Kassala łączy szerokie naukowe zgłębianie tematu (każda powieść powstaje przy konsultacji z historykami) z literackim talentem, dzięki czemu czytelnik może poczuć atmosferę starożytnego świata. Możesz iść krok w krok z bohaterkami z legend i zamiast zakurzonej historii doświadczać prawdziwych emocji, dylematów i wątpliwości, z jakimi borykały się najpotężniejsze kobiety, jakie kiedykolwiek stąpały po ziemi. Autorka przywołuje do życia mądre, silne i odważne królowe, które nie bały się używać rozumu i kobiecego uroku, by dostawać to, czego chciały.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Gdy resztką sił uniosła głowę, z jej ust wypłynęła<br />
stróżka krwi.<br />
– Przysięgnij – poprosiła.<br />
– Przysięgam – obiecał, tłumiąc łzy. – Wyślę Marię<br />
do Egiptu i zostawię jej połowę majątku.<br />
– Przysięgnij na twojego Boga.<br />
– Przysięgam na Adonai.<br />
Marta i Łazarz stali przy łożu i wsłuchiwali się w słowa<br />
ojca. Marta zaciskała powieki. Nie chciała pozwolić<br />
płynąć łzom.<br />
2.<br />
<strong>Maria</strong> była dzieckiem niezwykłym. Od małego prawie<br />
nigdy nie płakała. Mamki i nianie, które zatrudnił<br />
jej ojciec, nie mogły się nadziwić. Nie budziła się w nocy,<br />
uśmiechała się do wszystkich, wciąż gruchała w swoim<br />
dziecięcym języku, niejako cieszyła się z tego, że jest na<br />
świecie. Nie chorowała. Potrafiła godzinami leżeć w łóżeczku,<br />
sprawiając wrażenie, że rozmyśla. Gdy ktoś<br />
pojawiał się obok niej, witała go radosnym popiskiwaniem.<br />
Na widok ojca wyciągała rączki, jakby wiedziała,<br />
że powinna okazać mu miłość i wspierać go w jego<br />
samotności i cierpieniu.<br />
– Jesteś śliczną dziewczynką – czule przemawiała<br />
do niej Marta, gdy nikogo poza nimi nie było w pokoju.<br />
– Ja nie jestem taka ładna jak ty.<br />
Marta nie lubiła okazywania emocji. Jej matka była<br />
powściągliwa w obejściu. Zawsze zajęta ważnymi sprawami<br />
domowymi, kochała swoje dzieci ponad wszystko,<br />
ale nie okazywała im uczuć zbyt często. Męża traktowała<br />
podobnie. Była mu oddana i z zaangażowaniem<br />
– 17 –
Change language