نقد و بررسی نمایش «رومئو و ژانت» به کارگردانی پویان احمدی

اقتباس سارا اجمحجممدی که منتسب است به ‏«رومئو و ژانت»‏ ژان آنوی،‏ به شکلی کاملا تولیدی
دراماتورژی شده است.‏ این نگاه تولیدی بنا به شرایط نابسامان اقتصاد تئاتر ما دور از انتظار
نیست.‏ البته این نگاه تولیدی خودش را در کارگردابىنبىی پویان اجمحجممدی نبریبرز نشان داده و نه به یک
نقطه ضعف بلکه به یک عنصر مثبت در اجرا بدل گشته است.‏ این که بتوابىنبىی با حداقل
امکانات،‏ شرایطی را به وجود بیاوری که قصه ات درست اجرا شود،‏ به ببریبرراهه نرود و از ادا و
اطوار به دور باشد،‏ یعبىنبىی نصف مسبریبرر را در کارگردابىنبىی اثرت به درسبىتبىی طی کرده ای.‏ این گزاره
به این معبىنبىی نیست که ضعف در کار اجمحجممدی دیده ‏بمنبممی شود اما نگاه درست او به ماجرای ژان
آنوی،‏ او را در نقطه ای قرار داده تا از ناچبریبرزترین امکانات در جهت پیشبرببررد اهدافش در
کارگردابىنبىی به ‏بجنبجحو احسن استفاده درست را داشته باشد.‏ من این روحیه در آثار دانشجو ‏بىیبىی را
بسیار پسندیده و خلاقیت به کار رفته در روند شکل گبریبرری اثر را ستایش می کنم.‏ گاهی این
‏بجتبججریبات با شکست ‏همھهممراه است اما چه با ک.‏ کارگردابىنبىی که قصد توهبنیبنن به ‏مجممجخاطب را نداشته و
تلاش می کند برای هر یک از عناصر اثرش فکر کند و ‏بىببىی ‏مجممجحابا به صحنه نفرستد،‏ ا گر گره ای در
کارش هم بیفتد باز هم جذابیت خود را حفظ می کند.‏ چرا که عنصر صداقت در اثر موجب
گرمای آن شده و این حرارت و انرژی از دید ‏مجممجخاطب فهیم پوشیده ‏بمنبممی ماند.‏ ا گر این اثر را
دیده باشید،‏ حتما حرف بنده را تصدیق می کنید که امکانات گروه اجرابىیبىی برای به روی صحنه
آوردن ‏بمنبممایش شان بسیار ناچبریبرز و ابتدابىیبىی است.‏ اثر گو ‏بىیبىی یک اتود از کلاس کارگردابىنبىی است و
استاد چنبنیبنن ‏بجتبججویز کرده که باید به اجرای عموم درآمده تا کارگردان اولبنیبنن ‏بجتبججربه مواجهه با
‏مجممجخاطب را درک کرده و از آن درس و ‏بجتبججربه بگبریبررد.‏ با این حال اثر آزاردهنده نیست،‏ گنگ و
افلیج نیست.‏ زبان خاص خودش را در طول ‏بمنبممایش پیدا کرده و هر چند به زجمحجممت اما می تواند
‏مجممجخاطب را تا انتها با خود ‏همھهممراه سازد.‏ سارا اجمحجممدی به تأسی از ژان آنوی به نقد عشق و ناپایداری
آن در این برهه از زمان می پردازد.‏ عشقی که تعاریفش را ‏همھهممچون خانواده،‏ دین،‏ مذهب و
اعتماد از دست داده و حال نگاه متفاوت تری باید به آن ها صورت داد.‏ نویسنده عشق واقعی
را کمی دور از دسبرتبررس می پندارد و رسیدن به آن به واسطه احساسابىتبىی ‏لحللححظه ای که زاییده
شرایط است را به سخره می گبریبررد.‏ نویسنده برای این مقصود ‏بمتبممهیدابىتبىی را اندیشیده که در
کارگردابىنبىی پویان اجمحجممدی نبریبرز به فرم می رسد.‏ پدر خانواده را به یاد بیاورید.‏ فردی لاابالىللىی و
خوش گذران است که با بازی خوب بازیگرش به یک کارا کبرتبرر نسبتا سرخوش و کمیک تبدیل