Un sueño llamado Soutomaior María Vinyals, 1910-1917
Na exposición "Un soño chamado Soutomaior: María Vinyals, 1910-1917" abórdanse de maneira monográfica os anos nos que Vinyals, o seu segundo marido, Enrique Lluria, e as súas fillas e fillos habitaron o castelo.
Na exposición "Un soño chamado Soutomaior: María Vinyals, 1910-1917" abórdanse de maneira monográfica os anos nos que Vinyals, o seu segundo marido, Enrique Lluria, e as súas fillas e fillos habitaron o castelo.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Durante o ano 1910 chegaron ao castelo de Soutomaior unha muller e un home que acababan de casar con dúas nenas
e tres nenos. Catro procedían de matrimonios precedentes, mentres que o quinto era o froito do amor entre dous
vellos amantes cuxo soño se fixera realidade. Os primoxénitos de ambos tiñan tan só 13 anos; o menor non cumprira
un ano de vida. A vetusta fortaleza representaba para toda a familia un novo comezo; e, a pesar das perdas que
afrontaran recentemente, miraban o futuro con optimismo, co estímulo de vivir nun lugar privilexiado.
Os anos que seguiron á súa instalación asistiron ás idas e vindas de dous mozos que estudaban en Londres; á
educación coidada das e dos máis pequenos e á consolidación dun proxecto que daría lugar ao nacemento dun
moderno sanatorio. O castelo de Soutomaior converteríase, ademais, nun centro de interacción cultural e artística no
que os ilustres propietarios recibirían numerosas personalidades da sociedade española do período.
O soño de habitar na antiga fortaleza medieval prolongaríase durante sete anos e extinguiríase definitivamente en
setembro de 1917.
Textos: Diego Piay Augusto
Coordinación: Comunicación Institucional/Turismo Rías Baixas.
Deputación de Pontevedra
Deseño e maquetación: Comunicación Institucional. Deputación de
Pontevedra e Alvarellos Editora
Tradución ao galego: Servizos Lingüísticos. Deputación de Pontevedra
Depósito Legal: PO 768-2019