Φίλιππος ο Εκλεκτός

τον Κόινουαν, τώρα πια μένει μόνο ο μικρός μας γιος, ο Φίλιππος. Αυτός που έχει και
την πιο δύσκολη αποστολή... Αφού όλα αυτά που είπαν οι νεράιδες βγήκαν αληθινά,
για τους δύο μεγάλους μας γιους, σίγουρα θα βγουν αληθινά και αυτά που μας είπαν
οι τρεις νεράιδες για το μικρό μας γιο. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι σε λίγο
καιρό θα ’ρθει το επόμενο πνεύμα και θα μας φέρει καλά νέα. Και έτσι θα
μάθουμε επιτέλους ποιος θα είναι ο επόμενος βασιλιάς της Ονειροχώρας.
Και καθώς ο βασιλιάς συζητούσε με την αγαπημένη του
βασίλισσα για το μέλλον του βασιλείου τους, ο μικρός τους γιος, ο
γενναίος Φίλιππος, περιπλανιόταν με τα άλογα και την άμαξά του στα
πελώρια δάση που έπρεπε να διασχίσει για να φτάσει στο πρώτο βασίλειο
του ορίζοντα, στο βασίλειο του Ζεν Τορέντ.
Ο Φίλιππος ταξίδευε μέρα και νύχτα χωρίς να κάνει καμία στάση.
Πέρασε από μια μεγάλη έρημο, διέσχισε μια παγωμένη λίμνη, πέρασε
μέσα από μία ζούγκλα στην οποία ζούσαν λιοντάρια, πάνθηρες, τίγρεις και
άλλα άγρια ζώα και κατάφερε να παραμείνει σώος και αβλαβής. Σε καθένα
από τα μέρη τα οποία συναντούσε έδινε μάχες και δυστυχώς, αν και σε όλες έβγαινε
νικητής, έχανε και από ένα άλογο... Τελευταίο εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεράσει για
να φτάσει στο βασίλειο του Ζεν Τορέντ ήταν να καταφέρει να βγει από το χωριό των
ανέμων και της ομίχλης. Το χωριό αυτό εξουσίαζε ο κακός και μοχθηρός βασιλιάς
Ζόγκεν που, όποτε θύμωνε, φυσούσε με δύναμη το μαγικό καλάμι του και
δημιουργούσε ανέμους και ανεμοστρόβιλους που περνούσαν από το χωριό και
κατέστρεφαν τα πάντα, καθώς δεν υπήρχαν κάτοικοι εκεί.
Την ημέρα που έφτασε ο Φίλιππος στο χωριουδάκι, ο βασιλιάς θύμωσε με
την μαγική χήνα του, γιατί είχε σταματήσει να τραγουδάει και φυσώντας με δύναμη
στο καλαμάκι του δημιούργησε έναν μεγάλο ανεμοστρόβιλο που κινούνταν προς το
χωριό. Ο Φίλιππος δεν γνώριζε τίποτα γι’ αυτόν τον βασιλιά και έτσι ξαφνιάστηκε
μόλις είδε την τεράστια ανεμοθύελλα. Έτρεξε γρήγορα, μαζί με το άλογό του, για να
βρει καταφύγιο και για καλή τους τύχη βρήκαν μια μικρή καλύβα, στην οποία έμενε
πριν από πολλά χρόνια μια καλή μάγισσα. Μπήκαν μέσα και οι δύο και άναψαν το
μικρό τζάκι για να ζεσταθούν. Όλα πήγαιναν καλά και ο πρίγκιπας με το άλογό του
είχαν ξεκουραστεί και ανακτήσει κάποιες από τις χαμένες τους δυνάμεις.
Ο Φίλιππος, αφού τάισε το πιστό του άλογο, έκανε έναν μικρό περίπατο για
να δει τι είχε το σπίτι και βρήκε ένα μικρό κλειστό
δωματιάκι. Άνοιξε τη μικρή ξύλινη πορτούλα του και
μπήκε μέσα. Βρήκε βιβλία με μαγικά ξόρκια και βιβλία
με αντίδοτα, βρήκε διάφορα ραβδιά και είδε
κρεμασμένο σε ένα μεγάλο ξύλο έναν πολύχρωμο
μανδύα που επάνω του είχε ένα καρτελάκι. Το
καρτελάκι έγραφε: «Αυτός είναι ο μαγικός μανδύας, που
όποιος τον φοράει γίνεται αόρατος. Μπορεί να
χρησιμοποιηθεί μονάχα μία φορά. Αυτός που θα το
17