Φίλιππος ο Εκλεκτός

Μία φορά και έναν καιρό, μίλια μακριά ένα σωρό, ένα μεγάλο βασίλειο
υπήρχε, που όμοιό του δεν θα ξαναβρείτε. Το Βασίλειο διοικούσε ένα άξιο βασιλικό
ζευγάρι, το οποίο νοιαζόταν τους υπηκόους του και προσπαθούσε να είναι όλοι
ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Ήταν ο βασιλιάς Γουλιέλμος και η βασίλισσα Τζέσικα,
ή αλλιώς Τσέικ, όπως τη φώναζε ο αγαπημένος της σύζυγος.
Στη μακρινή χώρα αυτή, την Ονειροχώρα, βρίσκονταν τα πάντα σε αφθονία.
Εκεί ήταν συμπυκνωμένα όλα τα καλά της Γης: ψηλά βουνά, αλλά και μεγάλες
πεδιάδες. Μικρά ρυάκια αλλά και τεράστια ποτάμια και ερμητικοί καταρράκτες.
Λίμνες, θάλασσα, αλλά και ένας μεγάλο κάμπος. Οι
κάτοικοί του ασχολούνταν άλλοι με τη γεωργία, και
με την καλλιέργεια διαφόρων φυτών, άλλοι
έφτιαχναν νέες εφευρέσεις, με τις οποίες
αξιοποιούσαν το πολύτιμο νερό που είχαν κοντά
τους και άλλοι ήταν ψαράδες, μιας και τα ψάρια που
ζούσαν στα νερά εκείνα ήταν αμέτρητα και μαγικά.
Ο βασιλιάς και η βασίλισσα αγαπούσαν πάρα
πολύ το βασίλειο τους και προσπαθούσαν κάθε μέρα να το κάνουν όλο και καλύτερο.
Προσπαθούσαν να βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων.
Κάθε χρόνο, σε κάθε αλλαγή εποχής, διοργάνωναν μία εβδομάδα γιορτής,
στην οποία όλοι οι κάτοικοι του βασιλείου ξεκουράζονταν. Για να γιορτάσουν τον
ερχομό του χειμώνα, οργάνωναν ένα τεράστιο πάρτι που γινόταν στις λίμνες, που
πάγωναν από το κρύο και όλοι γιόρταζαν επάνω στον πάγο. Έπαιζαν διάφορα
παραδοσιακά παιχνίδια της χώρας τους, έτρωγαν όλοι μαζί και μετά από αυτή την
εβδομάδα μετρούσαν αντίστροφα μέχρι να αλλάξει ο χρόνος. Την ημέρα που άλλαζε
ο χρόνος, πήγαινε όλο το βασίλειο στο παλάτι και με μία φαντασμαγορική γιορτή
αποχαιρετούσαν τον χρόνο που έφευγε και καλωσόριζαν τον καινούριο χρόνο που
ερχόταν για να τους δώσει νέες εμπειρίες, νέες γιορτές και νέες ελπίδες. Έπαιζαν
διάφορα παιχνίδια για μπει όμορφα ο καινούριος χρόνος και για να ξέρουν ότι όλη τη
χρονιά θα είναι καλά η σοδειά, η ζωή, το σπίτι και η οικογένειά τους.
Στην αρχή της άνοιξης, έκαναν μια μεγάλη γιορτή στην εξοχή, στις τεράστιες
πεδιάδες που είχαν, με τα υπέροχα και πολύχρωμα λουλούδια, των οποίων οι
μυρωδιές μεθούσαν όλους τους ανθρώπους. Μεγάλοι και μικροί έκαναν στεφάνια
και καλωσόριζαν την άνοιξη. Μετά, έπαιζαν παιχνίδια όλοι μαζί και ξεκουράζονταν
από τη σκληρή δουλειά του
χειμώνα. Χαιρετούσαν τον
ήλιο που έκανε την εμφάνισή
του και χαίρονταν, γιατί
γνώριζαν πως αυτή θα ήταν
η ομορφότερη και πιο
πολύχρωμη εποχή του
χρόνου.
2