Φίλιππος ο Εκλεκτός

εργασίες τους.
Στην αρχή του καλοκαιριού, την πρώτη
εβδομάδα του πρώτου μήνα, έκαναν και πάλι
μια μεγάλη γιορτή στις θάλασσες τους.
Πήγαιναν όλοι εκεί και παίζοντας παιχνίδια
στο νερό διασκέδαζαν και υποδέχονταν για τα
καλά πια τις ζέστες και τις ατελείωτες ώρες
παιχνιδιού με το νερό οι μικροί, και οι μεγάλοι
τις αρκετές αλλά όμορφες ώρες δουλειάς στις
Στις αρχές της τελευταίας εποχής του χρόνου, του φθινοπώρου, το βασίλειο
μαζευόταν στα ποτάμια και παίζοντας με τα φύλλα των δέντρων που ήταν εκεί γύρω,
αποχαιρετούσαν το μοναδικό τους καλοκαίρι και υποδέχονταν τη νέα εποχή, το
φθινόπωρο. Υπήρχαν ατελείωτες ώρες παιχνιδιού και για τους μικρούς και για τους
μεγάλους με παραδοσιακά παιχνίδια και φυσικά σε όλα αυτά συμμετείχαν και ο
βασιλιάς με τη βασίλισσα. Σε κάθε γιορτή το βασίλειο ανυπομονούσε να ακούσει
ευχάριστα νέα και να μάθει πως κάποια στιγμή θα ζούσε το μοναδικό πάρτι που θα
γινόταν για τον ερχομό των παιδιών του βασιλικού ζεύγους... Τα χρόνια περνούσαν
και η βασίλισσα και ο βασιλιάς δεν ανακοίνωναν κάτι... Μία φορά, όμως, η
βασίλισσα και ο βασιλιάς ανακοίνωσαν από κοινού, στη γιορτή του φθινοπώρου, πως
η βασίλισσα ήταν έγκυος!
Έτσι, μια ηλιόλουστη μέρα της άνοιξης, η βασίλισσα Τζέσικα, γέννησε τον
πρώτο της γιο. Ήταν ένα όμορφο και γλυκό μωρό και όλο το βασίλειο πετούσε από
χαρά. Οι γονείς του τον ονόμασαν Κόινουαν και διοργάνωσαν ένα τεράστιο πάρτι
στο οποίο ήταν καλεσμένο όλο το βασίλειο και υπήρχαν άφθονα γλυκά, φαγητά,
παιχνίδια, ποτά και εκπλήξεις για τους καλεσμένους.
Στο παλάτι, λίγες ημέρες μετά τη γέννηση του Κόινουαν εμφανίστηκε μία
νεράιδα. Αυτή ήρθε, για να του δώσει χαρίσματα και να πει πώς θα είναι ο
χαρακτήρας του στη ζωή του. Ο Κόινουαν, λοιπόν, είπε η νεράιδα, θα είναι ένα
άπληστο αγόρι που θα θέλει πάρα πολύ τα χρήματα και θα τα σπαταλάει... Θα τα
χρησιμοποιεί σε διάφορες περιπτώσεις, χωρίς όμως πραγματικά να τα χρειάζεται. Θα
κάνει κινήσεις απερίσκεπτες, θα αγοράζει πράγματα τα οποία δεν θα χρειάζεται και
απλώς θα ξοδεύει την περιουσία του. Επίσης, θα είναι μουντρούχος, δεν θα του
αρέσουν οι παραδόσεις του βασιλείου, θα είναι αδιάφορος και θα αδιαφορεί για τους
τύπους. Η νεράιδα τα είπε όλα αυτά και έφυγε μακρυά. Το ζευγάρι τρόμαξε με αυτά
που άκουσε, όμως, αφού η νεράιδα δεν είπε πότε θα γίνουν αυτές οι ευχές
πραγματικότητα, πίστευε πως ίσως δεν ήταν αλήθεια αυτά που τους είπε και πως δεν
θα γίνονταν ποτέ...
Ο Κόινουαν, λοιπόν, μεγάλωνε και στα επόμενα δύο χρόνια δεν φαινόταν ότι
αυτές οι ευχές-κατάρες που έδωσε η νεράιδα έπιασαν τόπο, διότι ήταν ένα μικρό,
γλυκό, ήσυχο παιδί που αγαπούσε όλο τον κόσμο και χαιρόταν να βλέπει να γίνονται
οι παραδόσεις του βασιλείου του. Δεν ήξερε, όμως, κανένας ότι όλα αυτά που είπε η
νεράιδα θα πραγματοποιούνταν μόλις θα έμπαινε στο 18ο έτος της ηλικίας του. Τότε
3