Krumminn Apríl 2014

More documents

Recommendations

Info

VIÐTALIÐVILLI Í SHELLÞað var í byrjun apríl sem við lögðum leið okkar heim til Villa í Shell sem hafði samþykkt að veitaokkur viðtal. „Ég skal reyna að ljúga einhverju ef ég mögulega get – en viljið þið ekki tertusneið?“ sagði Villiglaðbeittur þegar við settumst niður við eldhúsborðið og tertunni fylgdi nýmalað og rjúkandi gott kaffi.Á veggjum eldhússins mátti sjá skemmtilegar myndir af börnum hans en hann á níu börn, 12barnabörnin og svo á hann þrjú ská barnabarnabörn. „Búinn að ferma 9 stykki! Maður er ríkur…mjög“ segirVilli og úr andliti hans má lesa hlýju og stolt yfir þessum myndarlega hóp.Faðir Villa, William E. Roe , er frá Bandaríkjunum en Villi kynntist honum ekki og hefur aldrei komið tilBandaríkjanna. Þegar Villi hafði loks upp á föður sínum árið 1991 eftir þrotlausa leit síðan hann var ungurdrengur var faðir hans nýlátinn. Föðurfjölskylduna þekkir hann því ekki neitt en hann veit að hann ásystur þar úti sem hann nær ekki sambandi við þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir.Honum áskotnaðist myndaalbúm úr dánarbúi föður síns og albúminu fylgdi box með ýmsum munums.s. medalíum frá föður hans, en hann var liðsforingi á freygátu, og er þetta litla fjársjóðsbox einaáþreifanlega minningin sem hann á um pabba sinn.Þrátt fyrir að hafa ekki þekkt föður sinn þá hafði hann mikil áhrif á Villa á uppvaxtarárum hans oghann geymdi ávallt stóra mynd af honum á náttborðinu sínu. Villi dregur fram boxið umrædda ogmyndaalbúmið og sýnir okkur mynd af föður sínum en Villi er sláandi líkur honum og hefur erft dökktyfirbragð hans.Villi varð fyrir einelti út af uppruna sínum og var kallaður ýmsum nöfnum s.s. kanaskítur og „eitt sinn varég laminn alveg í köku í skólanum út af því að pabbi minn var Ameríkani“ rifjar Villi upp og hristir höfuðið. Enhann átti góðan stjúpföður sem aðstoðaði hann við að takast á þetta og hjálpaði honum að sættast viðbakgrunn sinn.Eftir viðtalið var spjallað við eitt barnabarnið á SkypeGersemarnar frá AmeríkuSonur minn er í norska hernum og var sendur tilAfganistan8
Pabbi í einkennisbúning Einu sinni var maður feitur og pattaralegur Það liggur svo mikið á að afgreiða að Villi næstvarla á mynd nema hún sé hreyfð„Hvernig getur þú búið í þessu helvítiskrummaskuði, ha? Þetta er bara helvítiskrummaskuð!Örlögin höguðu því þannig að árið 1987 flutti Villi til Hveragerðisfyrir tilstuðlan Ninnu, hálfsystur hans. „Ninna systir keypti reksturinn áVegasjoppunni eins og Shellskálinn var kallaður þá og ég tók mér níumánaða leyfi frá Strætó til að hjálpa henni að koma þessu af stað“. Þá varVilli rúmlega fertugur og ætlaði sér ekki að stoppa lengi og sagði viðsystur sína: „Hvernig getur þú búið í þessu helvítis krummaskuði, ha? Þettaer bara helvítis krummaskuð! Hún var nú ekki alveg sammála en ég varfljótur að skipta um skoðun. Þetta er bara yndislegur staður, þetta er ekkiflókið mál“.Svo fór að systir hans dró sig út úr rekstrinum og árið 1988 tekur Villiformlega við. Húsnæðið var að hruni komið og hans fyrsta verk var aðfara fram á nýjan skála af Skeljungi sem var svo opnaður árið 1991 ogþar með hóf Villi að rífa upp viðskiptin og leggja grunninn að farsælumrekstri sínum.„Ég bónaði bílana fyrir kerlingarnar alvegmiskunarlaust – ef þær þurftu á því að halda –og þetta skilaði sér“Sjálfur segist hann ekki vita hvernig hann fór að því nema að hannþjónustaði fólkið náttúrulega eins og hann mögulega gat. „Ég bónaðibílana fyrir kerlingarnar alveg miskunarlaust – ef þær þurftu á því að halda– og þetta skilaði sér“ en Villi er annálaður fyrir að veita framúrskarandiþjónustu og að dekstra við viðskiptavini sína. Það á ekki einungis viðum reksturinn í Shell því þegar hann keyrði strætóinn í Reykjavík þákom þjónustulund hans einnig í ljós: „þegar ég var að keyra strætó þávar ég í því að hjálpa gömlu kerlingunum að komast inn í vagninn og takapakka og pinkla og koma þessu inn í bíl. Ég eignaðist alveg haug af vinum íkringum þetta. Því miður þá var þetta ekki algengt en eins og við vitum þá ágamalt fólk erfitt með að komast inn – og konur með barnavagna – maðurhljóp aftur í og hjálpaði þeim með vagninn inn í vagnana. Þær voru greyinað reyna að drösla þessu upp“.Það er honum eðlislægt að rétta hjálparhönd og tekur undir með okkurað það sé bara eitthvað í eðlinu „og svo eru strákarnir eins“ bætir hannvið og vísar þar í syni sína þá Pétur og Vilhjálm yngri sem koma báðirað rekstrinum með honum. „Við erum búnir að tuttugufalda sölunahjá okkur síðan við tókum við“ en fastakúnnar hans koma á allskynsfarartækjum og héðan og þaðan af landinu. Á góðum degi koma alltupp í 15 stórir trukkar sem taka 2- 400 lítra af eldsneyti hver. „Þó maðursé hérna inn í miðjum bæ þá koma flutningabílstjórarnir, að þeir skulinenna! Leggja á sig krók til að koma við hjá mér á þessum stóru trukkum.Þetta er yndislegt“ og úr andliti hans skín þakklæti. „Mjög góður dagur er10 þúsund lítrar“ segir Villi en alls er hann með um 70 þúsund lítra af olíuog bensíni.Villi er ekkert að flækja hlutina og segir að það sé einfalt að veita góðaþjónustu. „Það er þetta, bara að hlaupa til ef eitthvað er“ og að neitaviðskiptavini um þjónustu er ekki til í hans orðabók nema hann getihreinlega ekki framkvæmt beiðnina. Aðspurður er ekkert sérstakt atviksem er honum minnisstætt – það að vera kallaður út um miðja nótt tilað redda bensíni áður en sjálfsalinn kom þótti honum ekkert tiltökumál.„Þá hljóp maður eins og andskotinn að redda“ segir Villi og fannst þaðekkert nema sjálfsagt mál.Í gegnum öll þessi ár hefur Villi ekki fengið eina einustu kvörtun ogsegir viðskiptavini vera duglega að hringja og hrósa og það hveturhann áfram. Einnig hafa viðskiptavinir hringt inn til útvarpsstöðva tilað hrósa þjónustunni hjá honum og í eitt skiptið þá var viðskiptavinursvo ánægður að hann gerði blaðamál úr þessu. „Hann kom til að setjasmurolíu á vélina hjá sér og ég opna húddið og þá vantar lokið á helvítisvélina. Hann hafði tekið olíu í bænum – svo frussast þetta náttúrulegaút um allt vélarhús. Smurolían fór upp í húdd og út um allt. Ég sagðikarlinum bara að koma út á þvottaplan, að ég skyldi redda þessu. Hafðimeð olíuhreinsi, sprautaði yfir alla vélina og hreinsaði þetta og gerði bílinnsvakalega flottan og fínan sko. Hann var svo ánægður maðurinn. En þettavar sko ekki mikið mál. Tíu mínútna verk og maðurinn ánægður forever“.Nú líður að kaflaskilum hjá Villa þar sem hann stefnir á að fara að hættaað vinna og er þegar farinn að velta ábyrgðinni yfir á son sinn, Vilhjálmyngri. „Ég er orðinn það gamall að ég nenni ekki að standa í þessu lengur.En auðvitað er maður alltaf með aðra löppina þarna. En maður eldist…og úreldist“ segir Villi og brosir kankvís en í desember sl. fagnaði hann70 ára afmæli sínu og stefnir hugur hans nú til sólarlanda en þangaðlangar hann að flytja.Hann mun þó ekki sitja auðum höndum frekar en fyrri daginn endavanur því að vinna nánast allan sólarhringinn. Villi hefur safnað pennumí gegnum tíðina og á nú hátt í sjöþúsund penna sem hann geymir íkössum og ætlar að dunda sér við að raða í plastmöppur. „Maður erruglaður sko“ segir Villi hlæjandi og er greinilega farinn að hlakka til aðhægja á og snúa sér að öðrum verkefnum.9
Page 1 and 2: 2. TBL. 1. ÁRG. APRÍL 2014 --- DR
Page 3 and 4: NÝTTKomdu þér í mjúkinnBiðin
Page 5 and 6: AURISSKAPAÐUR FYRIR ÞIGÍSLENSKA/
Page 7: VELKOMIN Í HEIMINNKristján Hrafn
Page 11 and 12: Austurmörk 16,HveragerðiGSM: 868
Page 13 and 14: STRÁKARNIR OG STELPURNAR OKKAR37 F
Page 15 and 16: VORTÓNLEIKARÞað er vor í lofti,

Krumminn Apríl 2014

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?