(260) 29.02 – 20.03 ROK 2012 (XXIV)

Recommendations

Info

PSP w ¸ubnianach 14 stycznia, w pierwszym dniu ferii zimowych, uczniowie kl. VI Publicznej Szko∏y Podstawowej w ¸ubnianach, zaprezentowali si´ na scenie Miejsko- Gminnego Domu Kultury w Lewinie Brzeskim, podczas XXVII Wojewódzkiego Przeglàdu Zespo∏ów Kol´dniczych „Herody 2012”. Przeglàd ma na celu piel´gnowanie bogatej obrz´dowoÊci Âwiàt Bo˝ego Narodzenia i Nowego Roku. Grupa uczniów przy akompaniamencie nauczyciela Krzysztofa Chaliƒskiego przedstawi∏a scenk´ „U Heroda” i dzi´ki swoim popisom, talentom aktorskim oraz swobodnemu poruszaniu si´ na scenie otrzyma∏a wyró˝nienie. Tu˝ po feriach przysz∏a kolej na recytacj´. Jak co roku dzieci z klas IV-VI uczestniczy∏y w Wojewódzkim Turnieju Recytatorskim „O Bu∏aw´ Hetmaƒskà”, w Byczynie. Organizatorzy imprezy, która odby∏a si´ 2 lutego, to: OÊrodek Kultury w Byczynie, Starostwo Powiatowe w Kluczborku i Urzàd Marsza∏kowski Województwa Opolskiego. Celem turnieju jest upowszechnianie twórczoÊci poetów Êlàskich oraz utworów podejmujàcych tematyk´ Âlàska. W Byczynie m∏odzi artyÊci z ¸ubnian te˝ odnieÊli sukces. Dariusz Palt z kl. VI zajà∏ I miejsce, pokonujàc 13 uczniów szkó∏ podstawowych, Agata Pogrzeba z kl. V zaj´∏a III miejsce, a Jakub Poliwoda z kl. IV otrzyma∏ nagrod´ specjalnà dla najm∏odszego uczestnika. Kandydaci musieli przedstawiç po dwa utwory poetyckie. Darek recytowa∏ wiersze Paw∏a Ksi´˝aka – „Do, po co” i „Mogà” a Agata „Walc” i „Twarze”, tego samego autora. Jakub, oprócz wiersza Paw∏a Ksi´˝aka – „Jak kropla deszczu”, przedstawi∏ utwór Tadeusza Soroczyƒskiego – „Próbuj´ pisaç”. Wszyscy laureaci zarówno przeglàdu jak i turnieju nale˝à do Ko∏a Teatralno-Recytatorskiego, które w szkole prowadzi nauczycielka Jolanta Begiƒska. I to pod jej czujnym okiem przygotowywali si´ do konkursów. StraciliÊmy ponad 10 lat (ciàg dalszy z poprzedniej klepki) Realizacja agromiasteczek sporo kosztowa∏a. W ramach tej cz´Êci programu restrukturyzacji wsi wybudowano 84 tys. mieszkaƒ (bàdê domków) o ∏àcznej powierzchni 8,6 mln mkw., czyli Êrednio ponad sto mkw. na mieszkanie (domek). To prawie 60 mieszkaƒ (domków) na jedno agromiasteczko. Wybudowano te˝ wiele szkó∏, przedszkoli, oÊrodków zdrowia, sklepów itd. DziÊ jednak koszty ponoszone przez bia∏oruskie odpowiedniki naszych gmin na utrzymanie dróg i chodników, na oÊwietlenie ich, na sieci wodociàgowe, gazowe, kanalizacyjne i ciep∏ownicze, na szko∏y, przedszkola etc. sà du˝o ni˝sze ni˝ u nas, a komfort ˝ycia mieszkaƒców wi´kszy. Warto przy tym podkreÊliç, ˝e Bia∏orusini nie byli zmuszani do opuszczenia swych miejsc zamieszkania w ma∏ych przysió∏kach. Zw∏aszcza starsi nie chcieli. Woleli do˝yç lat w swych starych domach bez wygód. Z myÊlà o nich na Bia∏orusi funkcjonujà np. sklepy samochodowe. Do takich oddalonych, ma∏o ludnych przysió∏ków w okreÊlone dni i godziny przyje˝d˝a samochód-sklep ze wszystkimi podstawowymi artyku∏ami. To nie jest op∏acalny handel. Trzeba do niego dok∏adaç, ale dzi´ki niemu starsi ludzie nie muszà na rowerach jeêdziç do agromiasteczek na zakupy. Paƒstwo bia∏oruskie wydaje si´ bardziej opiekuƒcze ni˝ nasze. Utworzenie 1481 agromiasteczek nie zlikwidowa∏o ca∏kiem problemu dowo˝enia KLEPKA 4 dzieci do placówek oÊwiatowych, dojazdów ludzi do sklepów czy lekarza, bo niektórzy pozostali jednak w przysió∏kach, ale skala problemu jest du˝o mniejsza, a z czasem zapewne jeszcze zmaleje. W Polsce by∏o wprost przeciwnie. Mo˝na odnieÊç wra˝enie, ˝e przez ostatnie ponad 20 lat obowiàzywa∏a zasada „budujta gdzie chceta”. Skutki tego sà i b´dà op∏akane. Dokonano wielkiego rozproszenia zabudowy. Nasze gminy nie sà dziÊ w stanie utrzymaç np. wielu ma∏ych szkó∏ i przedszkoli. Z kolei ich likwidacja pociàga za sobà ogromne koszty i trudy dowo- ˝enia dzieci i m∏odzie˝y. Nie da si´ zorganizowaç normalnej sieci placówek handlowych i us∏ugowych. Zbyt du˝o kosztujà drogi, chodniki, sieci wodociàgowe, kanalizacyjne i inne. A przecie˝ najwi´ksze koszty dopiero przyjdà, gdy trzeba b´dzie roztoczyç opiek´ nad mnóstwem starych i opuszczonych, a przy tym mieszkajàcych w rozproszeniu ludzi. Bia∏oruÊ dostrzeg∏a ten problem ju˝ wiele lat temu. Przygotowa∏a program, którego realizacj´ rozpocz´to w 2005 a zakoƒczono w 2010. U nas w 2012 Jacek Koziƒski i Marek Wiland sygnalizujà problem na konferencji zorganizowanej przez wojewod´. GdybyÊmy teraz ekspresowo opracowali odpowiedni program i znaleêli pieniàdze na jego realizacj´, to b´dziemy ponad dziesi´ç lat spóênieni w stosunku do Bia∏orusi. JeÊli tego nie zrobimy, spóênieni b´dziemy jeszcze wićej. Piotr Badura Babska biesiada „u Bolka” Z inicjatywy Marii Waleski – so∏tyski Dàbrówki ¸ubniaƒskiej – w Bolkowym pubie przy kominku z udzia∏em 33 paƒ odby∏ si´ babski comber. – To by∏ kapitalny wieczór! By∏o bardzo weso∏o, nawet by∏y taƒce! A sto∏y cieszy∏y oczy bardzo ∏adnie podanymi smako∏ykami – wspomina pani Dorota. Myli∏by si´ oczywiÊcie ktoÊ, kto sàdzi∏by, ˝e panie spotka∏y si´ dla suto zastawionych sto∏ów. Wieczór mia∏ pi´knà opraw´ muzycznà, o którà zadba∏a pani Gabriela Dworakowska. Uczestniczki otrzyma∏y teksty piosenek biesiadnych, wić ka˝da mo- g∏a wspó∏tworzyç wspania∏à atmosfer´, jaka zapanowa∏a na sali. – Âmia∏yÊmy si´ do rozpuku, bo so∏tyska zabawia∏a nas opowiastkami i kawa∏ami. Nawet si´ nie odczuwa∏o, ˝e min´∏a dwunasta – tak panie podsumowa∏y ten wieczór. Impreza zakoƒczy∏a si´ o... pierwszej w nocy. So∏tyska Maria Waleska serdecznie dzi´kuje pani Gabrieli Dworakowskiej za muzyk´, wszystkim paniom za przygotowanie potraw i wspania∏à zabaw´, a panom Rogerowi Treli i Jerzemu Âwiecowi za wsparcie. Na koniec warto dodaç, ˝e korzystajàc z okazji, pani Barbara Wysocka zaprezentowa∏a uczestniczkom spotkania kosmetyki do makija˝u. Panie mog∏y si´ te˝ przyjrzeç, jak wyglàda fachowo wykonany make up. Rozwita Pierzyna
Wyblak∏e w cichoÊci Fotografie, szczególnie te stare, archiwalne, obecne niemal w ka˝dym domu, oglàdane czasami przywo∏ujà wspomnienia, ró˝ne wspomnienia: ckliwe, radosne, refleksyjne i takie sobie. Bywajà te˝ takie fotografie, przy których wobec pytaƒ – A kto to? A co to, na tym zdjćiu? – ci, którzy mogliby coÊ powiedzieç, powstrzymujà si´ od wylewnoÊci i koƒczy si´ na zdawkowym – A to taki tam kuzyn, czy wujek. I tak za ka˝dym razem przez dziesiàtki lat ciàgle okazujà si´ nieodgadnione tajemnice, niedomówienia, podobnie jak w przypadku naszej fotki z „familiantem w niemieckiej armii” (w tym przypadku Luftwaffe) w towarzystwie bliskich. Dlaczego? Przecie˝ podobnych zdj´ç w Êlàskich domach jeszcze sporo i choç w cichoÊci raczej komentowane, nie sà anonimowe ani owiane tajemnicà. A to nasze? Co si´ kryje poza jego kadrem, ˝e w tej samej cichoÊci zblad∏o nie tylko to, co w kadrze, ale wyblak∏y tak˝e powstrzymywane przed wyartyku∏owaniem przez ca∏à „przesz∏oÊç” wspomnienia. DziÊ jako takie, z lukami dostàpi∏o jawnoÊci we wspomnieniach jednego, ostatniego, z bliskich naszego familianta, „bohatera” i lotnika zarazem. Na starej fotografii widzimy Georga Barteczko z Opola (wtedy Oppeln) w towarzystwie swych luboszyckich kuzynów (patrz klepka 1). W czasach poprzedzajàcych wykonanie tego zdjćia, w kraju jednego wodza (ein Führer) trwa∏a wielka, niebywale dynamiczna odbudowa paƒstwa. W 1935 roku zerwano Traktat Wersalski, zabraniajàcy Niemcom posiadania armii. Wprowadzono obowiàzek powszechnej s∏u˝by wojskowej. Za tym poszed∏ od razu szybki rozwój wszelkich si∏ wojskowych w tym Luftwaffe (lotnictwo wojskowe). W 1936 roku przeciwko republikaƒskim rzàdom w Hiszpanii wystàpi∏ genera∏ Fracisco Franco i wybuch∏a tam wojna domowa, w której wkrótce po obu stronach stan´li ˝o∏nierze z wielu europejskich paƒstw. Gen. Franco poprosi∏ Adolfa Hitlera o pomoc, g∏ównie lotniczà. Utworzono wić odpowiedni korpus ekspedycyjny który pod nazwà Legion Condor, ze stu samolotami w poczàtkowej fazie, wys∏ano do pomocy w walce z „bolszewizmem”, jak g∏osi∏ führer, wyznajàcy oficjalnie polityk´ nieinterwencji, ale przyjacielowi „nie móg∏” przecie˝ odmówiç. Technicznie kraj by∏o wtedy na to staç a w Hiszpanii mo˝na by∏o przecie˝ wypróbowaç najnowsze osiàgnićia techniki wojennej, ponadto piloci mogli zdobyç spore doÊwiadczenie. Georg Barteczko powo∏any zosta∏ do Luftwaffe i jako strzelec a zarazem radiooperator znalaz∏ si´ w Legionie Condor. Choç pewnie nie w tej pierwszej z∏otej setce „cudownych maszyn”, ale jednak jako za∏ogant Ju 87 Stuka wówczas ju˝ samolotu symbolu wielkoÊci Luftwaffe. By∏ w tajnej eskadrze testujàcej nowe modele tego bombowca nurkujàcego – „bestii” siejàcej zniszczenie, zgroz´ i destrukcyjnie wp∏ywajàcej na morale przeciwnika na ziemi z racji przeraêliwego wycia przy nurkowaniu syreny zainstalowanej pod „brzuchem” maszyny, wycia powszechnie nazywanego „tràby jerychoƒskie”. Rodzina niewiele wiedzia∏a, co si´ z Georgiem dzieje, wszystko by∏o tak tajemnicze i wa˝ne, ˝e lepiej by∏o o nic nie pytaç. Dopiero jakiÊ czas po ustaniu konfliktu w Hiszpanii (wojna zakoƒczy∏a si´ w marcu 1939) dane jej by∏o go powitaç, gdy przyjecha∏ na d∏ugi urlop. Nasza fotografia zosta∏a pstrykni´ta w∏aÊnie na tym d∏ugim urlopie w 1939 roku. Georg wnet zameldowa∏ si´ u swych „starych towarzyszy” w Luboszycach. Ci zamćzali go pytaniami a on ciàgle coÊ o tajemnicy przysi´gi, karze w razie jej z∏amania, ale jednak od czasu do czasu coÊ przez z´by wycedzi∏, jakby nie mogàc utrzymaç tego, co si´ w nim kot∏owa∏o. Nie by∏ to ju˝ ten sam optymistyczny marzyciel. Wychodzi∏o na to, ˝e bohatera przestworzy przyt∏acza∏y obrazy, przy których tworzeniu sam bra∏ udzia∏, obrazy zupe∏nie inne od tych które sobie kiedyÊ wymarzy∏ oglàdaç. Pytali go te˝, czemu nie wraca do cywila przecie˝ swoje ods∏u˝y∏ z nawiàzkà. Nie wiedzieli, ˝e on ju˝ sta∏ wysoko w notowaniach wojennej sztuki, i ˝e by∏ pewnie Êwiadom, i˝ coÊ si´ znów szykuje i przyjdzie mu znów wznieÊç si´ na „bestii” i nurkowaç. Georg wróci∏ do swej eskadry. Nieoczekiwanie, nikt ju˝ dziÊ nie pami´ta, czy krótko przed wybuchem drugiej wojny Êwiatowej (1 wrzeÊnia 1939) czy troch´ póêniej, KLEPKA 6 rodzina otrzyma∏a „czarny list”, który w wielkim bólu ze z∏oÊcià zosta∏ zniszczony, gdy tylko zosta∏ odczytany. Ale zapami´tano go na zawsze. List donosi∏, i˝ Georg Barteczko zosta∏ za szpiegostwo skazany na Êmierç i zgodnie z wyrokiem rozstrzelany (Ihr Sohn Georg Barteczko wurde wegen Spionage zum Tode verurteil. Das urteil wurde vollestreckt. Standrecht erschossen.) Mimo staraƒ nikt si´ nigdy nie dowiedzia∏, gdzie to si´ sta∏o i gdzie zosta∏ pochowany, a o odzyskaniu zw∏ok w ogóle nie by∏o mowy. Znacznie póêniej ró˝ne informacje, pewnie z kr´gu bliskiego kiedyÊ Georgowi, dociera∏y anonimowo do rodziny np. ˝e on – Georg któregoÊ razu w berliƒskiej restauracji nieopatrznie, pewnie przy kieliszku zbyt du˝o powiedzia∏ nieodpowiedniej osobie i za to zosta∏ osàdzony, ˝e pewnie zosta∏ osadzony gdzieÊ w obozie, a nie zabity. Widaç tajemnic wielkiej wagi nie uda∏o mu si´ dotrzymaç, czy zamierzenie, czy przypadkowo nikt si´ ju˝ tego chyba nie dowie. Wokó∏ Georga nasta∏a cisza. Józef Moczko – Êwierklanin US¸UGI PROTETYCZNE ◆ wykonywanie uzupe∏nieƒ protetycznych ◆ ekspresowa naprawa protez Czynne codziennie od 11.00 do 17.00 tel. 77 44-18-488, ca∏odobowy 501-363-342 Opole, ul. 1 Maja 15 – oficyna, wejÊcie bramà naprzeciw przystanku MZK przy dworcu PKS rabaty – raty – rachunki – kosztorysy
Page 1 and 2: NAJSTARSZA GAZETA W OPOLU I OKOLICY
Page 3: StraciliÊmy ponad 10 lat Zatelefon
Page 7 and 8: y si´ bezwzgl´dnie udowodni∏o
Page 9 and 10: INFORMACJE LOKALNE Z GMINY DOBRZE¡
Page 11 and 12: INFORMACJE LOKALNE Z GMINY MURÓW K
Page 13 and 14: Groszowice ze z∏ej strony Interne
Page 15 and 16: INFORMACJE LOKALNE Z GMINY TURAWA Z
Page 17 and 18: KLEPKA 18 MARMURY- GRANITY Firma ka
Page 19 and 20: Ksiàdz Teodor MyÊliwiec W jednej
Page 21 and 22: ZwiedzaliÊmy „koÊció∏ na gó
Page 23 and 24: PARTNER ADAC CENTRUM 24 h 665-333-7

(260) 29.02 – 20.03 ROK 2012 (XXIV)

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?