Tylko Toruń nr 220

More documents

Recommendations

Info

2 DZIEŃ DOBRY • TYLKOTORUN.PL Nie tak mieszkańcy umawiali się z miastem Młodzi na start! PIOTR DRĄŻEK Skarbnik regionu PO WOJCIECH KLABUN Przewodniczący Klubu Radnych PiS w RMT Przez ponad 5 lat pracowałem na toruńskiej Motoarenie. Razem z Klubem i drużyną świętowałem wicemistrzostwo Polski w 2016 r. i opłakiwałem spadek 3 lata później. Uważam, że problemy z naszym stadionem zaczęły się już na etapie decyzji o budowie. Pierwotnie w obiekcie zadaszono wyłącznie trybuny, aby po roku przepłacić i zadaszyć także tor. Stadion ma nieszczelną izolację, przez którą notorycznie zalewane są boksy zawodnicze i warsztaty. Motoarena to także nieszczelne okna, brak (lub niesprawność – nigdy nie mogłem tego ustalić) klimatyzacji w lożach i pomieszczeniach biurowych. O fatalnym nagłośnieniu wie każdy, kto kiedykolwiek siedział na przeciwległej prostej. Mimo że biegaliśmy, stawiając wiaderka w miejscu przecieków i zaklejaliśmy zimą okna taśmą, nigdy nie przyszło nam do głowy, żeby zamienić Motoarenę na jakiekolwiek inne miejsce. Sytuacja przeniesienia Klubu ze stadionu jest zła. Nie tak mieszkańcy umawiali się z miastem przed budową stadionu. Motoarena miała i ma być naszą dumą i wizytówką, a nie pośmiewiskiem we wszystkich krajowych portalach sportowych. Jest jeszcze czas, żeby to zmienić! Co należy zrobić? Na szybko – usiąść, porozmawiać i wypracować kompromis. Długofalowo – Motoarenie potrzebny jest sztab ludzi, którzy zadbają o marketing tego obiektu. Ściągnijmy na Motoarenę trasy koncertowe, zaprośmy artystów, zorganizujmy koncerty dla mieszkańców. Niech stadion żyje i zarabia nie tylko na żużlu. Potrzebne są też duże inwestycje. Pomyślmy o nowoczesnych źródłach energii, poszukajmy mądrych rozwiązań z innych obiektów sportowych. Motoarena przez wiele lat była naszą dumą. Nadal może tak być, nie jest za późno. Musimy zacząć działać! Wielkimi krokami zbliżają się wybory do Młodzieżowej Rady Miasta Torunia. Młodzi torunianie wybiorą swoich 25 przedstawicieli, którzy będą ich reprezentowali w doradczym organie Rady Miasta Torunia. Gorąco zachęcam do rozpowszechniania informacji o nadchodzącej elekcji. Wierzę, że w uchwale powołującej na nową kadencję Młodzieżową Radę udało się wprowadzić zmiany, które zwiększają atrakcyjność tej inicjatywy. Od 1998 r. miało miejsce 5 dwuletnich kadencji Młodzieżowej Rady. Ostatni raz została wybrana w 2015 r.; próba powołania jej w 2020 r. została przerwana przez pandemię. Warto dodać, że w ostatnich latach aktywna była również sama młodzież, która swoimi inicjatywami pokazywała potrzebę powołania tego organu. Mam nadzieję, że po wprowadzeniu przez parlament zmian i nałożeniu na samorządy obowiązku tworzenia ciał, w których reprezentowani będą młodzi mieszkańcy, zwiększać się będzie świadomość społeczna młodzieży. Przy tej okazji również obywatele niemający jeszcze praw wyborczych (wszak w wyborach kandydować mogą osoby, które 1 marca ukończą 14., a nie ukończą 19. roku życia) „na roboczo” będą poznawać mechanizmy demokracji. Będą także – mam nadzieję – pomagać „starszym” kolegom lepiej zrozumieć młode pokolenie. Aby zgłosić swoją kandydaturę, należy do 7 lutego dostarczyć do Rady Miasta formularz (wraz z 10-osobową listą poparcia). Aby wystartować w wyborach, trzeba być mieszkańcem Torunia. Po otrzymaniu zgłoszeń zweryfikuje je Komisja Wyborcza (w której mam zaszczyt i przyjemność zasiadać). Same wybory odbędą się 28 lutego w budynku Rady Miasta Torunia – w godzinach od 13.00 do 19.00. A więc – do dzieła! Niech żyje bal! PRZEMYSŁAW TERMIŃSKI przedsiębiorca, Senator IX kadencji Ograniczenie rozwoju MARCIN SKONIECZKA Wójt gminy Płużnica | Ekonomista 21 stycznia, w Centrum Kulturalno-Kongresowym Jordanki w Toruniu, po raz 11. odbędzie się dobroczynny bal organizowany przez marszałka województwa kujawsko- -pomorskiego Piotra Całbeckiego. To piękna inicjatywa, która już na stałe wpisała się w kalendarz regionu, wokół której skupiają się ludzie chcący nieść pomoc najbardziej potrzebującym mieszkańcom naszego województwa. W tym roku środki zebrane w formie wpłat od uczestników, ale również pozyskane podczas licytacji wartościowych przedmiotów przekazanych przez znane osobistości, organizacje i firmy, zostaną przeznaczone na rzecz trzech instytucji z regionu niosących pomoc ubogim i niepełnosprawnym: Domu Pomocy Społecznej w Grabiu - prowadzonego przez s. elżbietanki, Domu Dobrego Pasterza dla Samotnych Matek w Żołędowie - prowadzonego przez s. pasterki oraz całodobowej Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej w Toruniu - zarządzanej przez Zgromadzenie Kleryków Regularnych Somasków. O ile w wielu sprawach można się różnić poglądami z Panem Marszałkiem, o tyle nie sposób nie docenić tej szlachetnej akcji, której wraz z moją żoną bardzo kibicujemy i od wielu lat aktywnie wspieramy. Cieszę się na każdą okoliczność, która łączy ludzi z całego regionu, a nawet Polski, i ponad podziałami wspiera ważne cele społeczne realizowane wobec potrzebujących. Zaangażowanie w takie działania jest w mojej ocenie przejawem koniecznej społecznej wrażliwości polityki i biznesu; dlatego wszystkich zachęcam do wspierania wszelkich tego typu akcji, niezależnie od możliwości i rodzaju wsparcia. Bez aktywnego włączenia się w ich działalność, poprzez wpłaty czy chociażby wolontariat, nie byłaby możliwa ich dalsza pomoc potrzebującym, dlatego doceniam wieloletnią inicjatywę Pana Marszałka i mocno trzymam kciuki za powodzenie tegorocznej zbiórki. W 2016 r. głosami posłów i posłanek Zjednoczonej Prawicy uchwalona została ustawa odległościowa, która wprowadziła tzw. zasadę „10 h”. Oznacza ona, że odległość elektrowni wiatrowej od zabudowań mieszkalnych musi wynosić co najmniej dziesięciokrotność jej wysokości. Niestety, ten warunek działa w dwie strony. Czyli jeśli gdzieś stoi już elektrownia wiatrowa i ma przykładowo sto pięćdziesiąt metrów wysokości, to w promieniu tysiąca pięciuset metrów od niej nie można stawiać nowych budynków mieszkalnych! W całej Polsce mieszkańcom wydawane są odmowne decyzje na budowę domu, gdyż ich działki znajdują się siedemset, tysiąc czy nawet tysiąc pięćset metrów od istniejącej elektrowni wiatrowej. Ludzie są oburzeni, gdyż im te wiatraki nie przeszkadzają i nie rozumieją, dlaczego nie mogą wybudować wymarzonego domu na swoim gruncie. Zasada „10 h” uniemożliwia także wielu samorządom stawianie komunalnych budynków wielorodzinnych. Gminy wiejskie są karane za to, że na ich terenie wytwarzana jest zielona energia. Politycy Zjednoczonej Prawicy nie chcą lub nie potrafią naprawić problemu, który sami stworzyli. A jego skala jest duża. W strefie oddziaływania elektrowni wiatrowych znajduje się prawie dwadzieścia procent wszystkich gmin w Polsce. Przepisy rozwiązujące tę patową sytuację są gotowe od ponad dwóch lat. Samorządy czekają, ale nic się nie zmienia. Jednocześnie, jak szacują eksperci, w Polsce brakuje od półtora do dwóch milionów mieszkań! My w gminach możemy częściowo ten problem rozwiązać. Trzeba nam jednak dać szansę i zlikwidować pozbawione sensu ograniczenia. Niezbędna jest pilna modyfikacja zasady „10 h”, tak abyśmy mogli rozwijać budownictwo mieszkaniowe! stopka redakcyjna Redakcja „ Tylko Toruń” Złotoria, ul. 8 marca 28 redakcja@tylkotorun.pl Wydawca Fundacja MEDIUM Prezes Fundacji Radosław Rzeszotek Redaktor naczelny Radosław Rzeszotek Zastępczyni redaktora naczelnego Kinga Baranowska (tel. 796 302 471) REDAKCJA Monika Bancerz Łukasz Buczkowski Piotr Gajdowski Arkadiusz Włodarski Zdjęcia Łukasz Piecyk Korekta Piotr Gajdowski REKLAMA Kinga Baranowska (GSM 796 302 471). Justyna Tobolska (GSM 724 861 093), reklama@tylkotorun.pl Skład Studio Tylko Toruń Druk Drukarnia Polska Press Bydgoszcz ISSN 4008-3456 Redakcja nie odpowiada za treść ogłoszeń. Treści przedstawiane przez felietonistów są wyłącznie ich poglądami a nie oficjalnym stanowiskiem redakcji *** Na podstawie art.25 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Fundacja MEDIUM zastrzega, że dalsze rozpowszechnianie materiałów opublikowanych w “Tylko Toruń” jest zabronione bez zgody wydawcy. REKLAMA: strona 7 Tylko Toruń . 20 stycznia 2023
TYLKOTORUN.PL • UKRAINA 3 Nasza wojna Ukraińców Wojna w Ukrainie przynosi Polsce i Polakom z jednej strony wiele zagrożeń i problemów, a z drugiej jej skutki mogą okazać się dla nas korzystne. Dlaczego zatem po prostu opłaca nam się pomagać Ukraińcom? Radosław Rzeszotek | fot. Łukasz Piecyk Jeszcze rok temu niewielu z nas potrafiło sobie wyobrazić, że w kraju sąsiadującym z Polską wybuchnie największa od prawie osiemdziesięciu lat wojna, która pochłonie setki tysięcy istnień i wypędzi miliony ludzi ze swoich domów. Niewielu też potrafiło sobie wyobrazić sytuację, w której Polacy zjednoczą się bez względu na poglądy polityczne i otworzą domy dla uchodźców, choć kilka miesięcy wcześniej uważali, że granice Rzeczpospolitej powinny pozostać zamknięte dla uciekinierów z Syrii, Afganistanu czy krajów afrykańskich. Dziś obrazy zniszczonych miast, zdjęcia sierot i ich pomordowanych rodziców, kolumny czołgów i wozów pancernych to nasza codzienność. Tak jak język ukraiński, który słyszymy w sklepach, w kolejkach do lekarzy, w tramwajach i autobusach. Świat się zmienił – a my wraz z nim. Historia lubi zataczać koło. Nasza nauczyła nas, że co kilka pokoleń na polskie ziemie spada nawałnica ze wschodu, a za nią idą nieszczęścia, śmierć i zniszczenie. Przez wieki to Polacy stanowili ostatni bastion cywilizacji Zachodu przed imperialną Rosją czy Związkiem Radzieckim. To Polacy płacili cenę krwi za własną niepodległość i integralność terytorialną. Tak jak dziś cenę tę płacą Ukraińcy. ‘‘Polski paszport w Ukrainie stanowi swoistą przepustkę – wszędzie i w każdej sytuacji. Zaś jakiekolwiek słowa krytyki pod adresem Polski są nie do pojęcia i jeśli się zdarzają, spotykają się z gwałtowną reakcją, bo Polska to ukochana siostra. Tylko Toruń . 20 stycznia 2023 Bezpieczeństwo To dziś najważniejsze słowo wypowiadane przez wszystkich przywódców. Mówią o nim nie tylko politycy polscy, europejscy, amerykańscy, ale również rosyjscy. Sęk w tym, że „bezpieczeństwo” w wydaniu rosyjskim oznacza najechanie sąsiadów w celu pozbawienia ich jakiejkolwiek obrony przed Rosją. Dla Władimira Putina ten, kto może Rosji stawić opór, jest dla niej zagrożeniem. Tylko bezbronny, zmuszony do przyjmowania wszystkich rosyjskich warunków, jest zdaniem władców Kremla „bezpiecznym” sąsiadem. Dziś zagrożeniem dla bezpieczeństwa naszego regionu, w tym przede wszystkim dla Polski, jest wyłącznie Rosja. Dlaczego? Wbrew pozorom nie dlatego, że takie życzenie ma Władimir Putin, przyrównywany do Stalina czy Hitlera. Gdyby tak było, zapewne znalazłby się śmiałek, który zdecydowałby się po prostu zlikwidować przywódcę Rosji. Kraj ten zagrożeniem dla nas jest dlatego, że zdaniem większości Rosjan ich ojczyzna jest supermocarstwem, które ma prawo narzucać swoją wolę innym narodom. Rosjanie mogą być biedni, mogą marznąć, pić najgorszą wódkę – lecz dopóki będą mieli poczucie, że Rosja jest wielka, zniosą każdą niedolę. Dziś wśród nich powszechna jest opinia, że Gorbaczow ich kraj rozbroił, Jelcyn przepił, a Putin go odbudowuje. Jedna trzecia Rosjan uważa dziś Józefa Stalina za największego przywódcę w dziejach świata. Dwie trzecie Rosjan uważa, że 24 lutego Rosja została zaatakowana przez wojska NATO stacjonujące w Ukrainie. Cztery piąte Rosjan popiera politykę Władimira Putina. A on mówi od lat to samo: moim celem jest odbudowa potęgi Rosji takiej, jak w czasach Związku Radzieckiego. Ukraina Relacje polsko-ukraińskie nigdy nie były najlepsze. I nigdy też nie były lepsze niż dziś. W powszechnej opinii Ukraińców Polska i Polacy to nie tylko przyjaciele, ale wręcz bracia. Skala pomocy i poparcia, z jaką zetknęli się Ukraińcy – zarówno ci, którzy uciekli do Polski przed wojną, jak i ci, którzy pozostali, by walczyć - jest bezprecedensowa. Zdają sobie z tego sprawę nie tylko politycy ukraińscy, ale również przeciętni obywatele. Miliony uciekinierów opowiedziały swoim rodakom, jak zostali oni przyjęci przez Polaków. Wzruszeniom, podziękowaniom, obietnicom odwdzięczenia się nie ma do dziś końca. Polski paszport w Ukrainie stanowi swoistą przepustkę – wszędzie i w każdej sytuacji. Zaś jakiekolwiek słowa krytyki pod adresem Polski są nie do pojęcia i jeśli się zdarzają, spotykają się z gwałtowną reakcją, bo Polska to ukochana siostra. Rzecz jasna pomocna dłoń, którą wyciągnęliśmy do Ukraińców, była przede wszystkim gestem serca, ale w tle każdy z nas miał świadomość, że „dziś oni, jutro my”. Z każdym miesiącem wojny mamy coraz więcej dowodów na to, że dokładnie taki był pierwotny plan Rosjan, którzy zakładali łatwy podbój Kijowa, a następnie skierowanie swoich wojsk na zachód. Niestety, plany te nie zostały zarzucone. Dziś zachodni eksperci alarmują, że zbliża się kolejna fala mobilizacji, zaś Rosja docelowo może zmierzać do stworzenia dwumilionowej armii. Oznacza to, że władcy Kremla mimo braku sukcesów w Ukrainie nie zamierzają zrezygnować ze swoich pierwotnych planów i nadal ich celem jest zdobycie Warszawy, Wilna, Rygi i Tallina. Dopóki jednak trwa wojna w Ukrainie, Rosji nie stać na kolejną inwazję. Dlatego dziś to Ukraińcy dają Polsce i NATO czas, aby przygotować się do ataku ze wschodu, którego, póki co, wykluczyć nie można. Europa i NATO Bez gwarancji ze strony Sojuszu Północnoatlantyckiego, a przede wszystkim Stanów Zjednoczonych, być może dziś to nad Wisłą toczyłaby się wojna. Gdyby nie fakt, że jesteśmy członkami Unii Europejskiej i zachodni kapitał zainwestował w Polsce gigantyczne pieniądze, nie mielibyśmy poczucia, że jesteśmy członkiem europejskiej rodziny państw, które w obliczu zagrożenia potrafiły się zjednoczyć. Europa i NATO zdają sobie sprawę, że Ukraina dziś walczy w imię zachodnich wartości, tak jak rozumie, że ostatnim bastionem Zachodu przed nawałnicą ze wschodu jest Polska. Zachodni politycy przyznają dziś, że rację mieli Polacy, mówiąc: nie czas na swary i opieszałość, nadszedł czas na wznowienie zbrojeń i przygotowanie wschodniej flanki NATO do ewentualnego ataku. Polska na tym korzysta. Trafiają do nas kolejne sojusznicze jednostki wojskowe, których zadaniem będzie obrona granic Rzeczpospolitej. Nasz kraj stał się kluczowy dla geopolitycznych interesów Stanów Zjednoczonych, które wspierając Ukrainę, chcą rzucić na kolana naszego odwiecznego wroga. Państwa Europy Zachodniej – nawet wcześniej prorosyjskie Niemcy i Francja – dziś wiedzą, kto jest zagrożeniem i ślą na potęgę swoją broń do Ukrainy. W tej międzynarodowej układance Polska znajduje się w centralnym miejscu, a po zakończeniu wojny mamy szansę usiąść do stołu wraz z mocarstwami i współdecydować o nowej strukturze bezpieczeństwa w Europie Wschodniej – a taka sytuacja nie miała miejsca od wielu wieków. Polska i Polacy Jeszcze przed wybuchem wojny pracownicy z Ukrainy ratowali nasz rynek pracy. Bez nich nasza gospodarka nie rozwijałaby się tak dobrze, a budżet państwa i ZUS byłyby w dużo gorszym położeniu. Ukrainki i Ukraińcy przed wojną i po jej wybuchu pracując w Polsce, płacą u nas podatki i składki, a wielu z nich rozważa pozostanie w Polsce na zawsze. Dzięki temu mamy szansę uniknąć zapaści demograficznej, przed którą eksperci przestrzegają nas od lat. Co więcej, mniejszość ukraińska w Polsce nie dostarcza tylu problemów, ile mniejszości muzułmańskie w Niemczech czy Francji. Ukraińcy uczą się języka polskiego, nie są odmienni kulturowo, ani też nie domagają się specjalnego traktowania ich wyznania. Asymilacja Ukraińców w Polsce przebiega tak głęboko, że mamy już przypadki młodych osób, które ubiegają się o polskie obywatelstwo, by wstąpić do polskiej armii.
Page 1: BEZPŁATNA GAZETA TORUŃSKA | NR 22
Page 6: 6 MIASTO • TYLKOTORUN.PL Budować
Page 9 and 10: TYLKOTORUN.PL • MIASTO 9 Zawodnic
Page 11 and 12: • TYLKOTORUN.PL Jak jest na Stawk
Page 13 and 14: • TYLKOTORUN.PL MIASTO 13 Elektro
Page 15: • TYLKOTORUN.PL ZA MIEDZĄ 15 Jes

Tylko Toruń nr 220

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?