P o czet dziek anó w - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

WYDZIAŁ MALARSTWA I GRAFIKI AKADEMII SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU

Akademia Sztuk Pięknych Pięknych w Gdańsku 

Wydział Architektury i Wzornictwa 

Wzornictwa 

80-836 Gdańsk, Targ Węglowy Węglowy 6 

Rektorat 

telefon: 058 3014440 

fax: 058 3012200 

e-mail: office@asp.gda.pl 

Dziekan Wydziału Malarstwa Malarstwa i Grafiki Grafiki 

prof. Teresa Miszkin 

tel.: 058 3012801 wew.: 20 

e-mail: dziemg@asp.gda.pl 

Prodziekan Prodziekan Wydziału Architektury i i Wzornictwa 

prof. prof. Zbigniew Gorlak 

tel.: tel.: 058 3012801 wew.: 20 

e-mail: e-mail: zbigniewgorlak@wp.pl

W Y D Z I A Ł M A L A R S T W A I G R A F I K I A K A D E M I I S Z T U K P I Ę K N Y C H W G D A Ń S K U - 2 0 0 7

doc. Władysław Jackiewicz 

prof. Artur Nacht-Samborski 

prof. Stanisław Borysowski 

prof. Juliusz Studnicki 

doc. Maksymilian Kasprowicz 

prof. Jan Wodyński 

prof. Adam Smolana 

prof. Zygmunt Karolak 

prof. Kazimierz Śramkiewicz 

prof. nadzw. Stanisław Teisseyre

prof. Włodzimierz Łajming 

prof. Tomasz Bogusławski 

Poczet dziekanów 

prof. Jerzy Zabłocki 


prof. Artur Nacht-Samborski 1947–1949 

prof. Juliusz Studnicki 1949–1950 

prof. Jan Wodyński 1950–1953 

prof. Zygmunt Karolak 1953–1954 

prof. nadzw. Stanisław Teisseyre 1964–1965 

doc. Władysław Jackiewicz 1965–1967 

prof. Stanisław Borysowski 1967–1968 

doc. Maksymilian Kasprowicz 1968–1971 

prof. Adam Smolana 1971–1975 

prof. Kazimierz Śramkiewicz 1975–1978 

prof. Włodzimierz Łajming 1981–1984 

prof. Jerzy Zabłocki 1984–1987 

doc. Zdzisław Walicki 1987–1990 

prof. Maciej Świeszewski 1990–1993 

prof. Witosław Czerwonka 1993–1999 

prof. Tomasz Bogusławski 1999–2002 

prof. Teresa Miszkin 2002–nadal 

doc. Zdzisław Walicki 

prof. Maciej Świeszewski 

prof. Witosław Czerwonka

Kalendarium jest autorskim wyborem wydarzeń artystycznych z udziałem pracowników i absolwentów Wydziału Malarstwa i Grafiki 

ASP w Gdańsku. W wyborze nie uwzględniono krajowych wystaw indywidualnych poszczególnych artystów, gdyż ich pełna rekonstrukcja 

– o ile jest możliwa – nadałaby opracowaniu monstrualnych rozmiarów. Dane tego typu zawierają zwykle noty biograficzne 

w katalogach wystaw. 

Celem tej koncesji było natomiast wskazanie także faktów towarzyszących, składających się na kontekst funkcjonowania WMiG ASP 

w przestrzeni Trójmiasta i obecność w krajowym życiu artystycznym. 

Ukonstytuowanie się Zarządu Okręgu Gdańskiego ZPAP; prezes: J. Studnicki, 

wiceprezesi: M. Wnuk i S. Michałowski, sekretarz: H. Jasińska-Żuławska, 

skarbnik: M. Nehring, członkowie: J. Bodziński, W. Lam, W. Nowicka, F. Smosarski, 

J. Strzałecki. 

Otwarcie w salach Politechniki Gdańskiej pierwszej okręgowej wystawy ZPAP 

– 44 autorów, 93 prace; nagrody otrzymują: Wojewody Gdańskiego – J. Żuławski, 

Delegata Rządu i Klubu Artyst. – J. Studnicki, Prezydenta m. Gdańska 

– K. Łada-Studnicka, Prezydenta m. Gdyni – J. Żuławski, Stowarzyszenia 

Kupców Gdyni – W. Lam, ZPAP – Z. Kałędkiewicz, różnych firm i spółdzielni 

– m. in. J. Wnukowa, H. Żuławska, K. Śramkiewicz, A. Kobzdej, S. Michałowski, 

M. Kasprowicz (11 V 1946). 

I Salon Wiosenny w Muzeum Narodowym w Warszawie; 389 prac malarskich, 

wśród autorów m. in.: S. Borysowski (Kraków), A. Nacht-Samborski (Warszawa), 

S. Teisseyre (Warszawa) (V-VI 1946). 

Udział J. Studnickiego i J. Strzałeckiego w Międzynarodowej Wystawie Sztuki 

pod patronatem UNESCO w Paryżu (VIII 1946). 

Wystawa prac K. Larischa (1902–1935) w Sopocie (VIII 1946). 

KALENDARIUM 

Wydziału Malarstwa i Grafiki 

Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku 

1945-2002 

1945/1946 

1946/1947 

Dyrektor PWSSP: prof. Janusz Strzałecki, z-ca dyrektora: prof. Marian 

Wnuk 

Malarstwo dominuje w strukturze uczelni, którą tworzą 

VIII-IX 1945 W Krakowie odbywa się I Walny Zjazd Związku Polskich 

Artystów Plastyków, którego jedną z decyzji jest powołanie 

Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych w Gdańsku, 

z siedzibą w Sopocie; założycielami uczelni są: Krystyna 

Łada-Studnicka, Juliusz Studnicki, Janusz Strzałecki (dyrektor 

Instytutu), Józefa Wnukowa, Marian Wnuk, Jacek Żuławski, 

Hanna Żuławska. 

15 X 1945 Inauguracja pierwszego roku akademickiego, po egzaminach 

wstępnych, przeprowadzonych przez prof. Juliusza 

Studnickiego, studenci rozpoczynają naukę w następujących 

pracowniach: 

dwóch pracowniach malarstwa, kierowanych przez prof. Juliusza 

Studnickiego i prof. Janusza Strzałeckiego 

pracowni rysunku wieczornego prof. Jacka Żuławskiego 

pracowni kompozycji płaskiej i przestrzennej prof. Józefy 

Wnukowej 

pracowni rzeźby prof. Mariana Wnuka. 

• 

• 

• 

• 

6 XII 1945 Akt erekcyjny, podpisany przez ministra kultury i sztuki 

Leona Kruczkowskiego, przekształcający (od 1 XII 1945) Instytut 

w Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych. 

K A L E N D A R I U M 5 4 

trzy pracownie malarstwa i rysunku: prof. Artur Nacht-Samborski; 

prof. Juliusz Studnicki; prof. Jan Wodyński, st. asyst. Hanna 

Źuławska 

pracownia rysunku wieczornego: prof. Jacek Żuławski, zastępstwo 

prof. Eugenia Różańska, st. asyst. Krystyna Łada-Studnicka 

pracownia kompozycji płaskiej i przestrzennej: prof. Józefa 

Wnukowa 

trzy pracownie specjalistyczne: 

pracownia malarstwa architektonicznego: prof. Jacek Żuławski 

pracownia grafiki użytkowej: zast. prof. Eugenia Różańska 

pracownia tkactwa: prof. Paweł Gajewski 

pracownia rzeźby: prof. Marian Wnuk, st. asyst. Adam Smolana 

pracownia projektowania architektury: prof. Stefan Listowski 

pracownia projektowania mebli: prof. Włodzimierz Padlewski. 

Prezesem Zarządu Okręgu Gdańskiego ZPAP zostaje J. Żuławski, sekretarzem 

J. Wodyński, wśród członków zarządu ponadto A. Nacht-Samborski i M. Wnuk; 

Okręg Gdański obejmuje 3 oddziały: Oddział Gdyński (lokal Rytm przy 

ul. 10 Lutego), Oddział Gdański z siedzibą we Wrzeszczu (gmach hotelu Polonia) 

i Oddział Sopocki z siedzibą na ul. Rokossowskiego (26 XI 1946). 

J. Strzałecki otrzymuje nagrodę wojewódzką za całokształt działalności 

artystycznej. 

• 

• 

• 

Przed budynkiem Szkoły w Sopocie, 1947 r. 

Od lewej: Juliusz Studnicki, Jacek Żuławski, Krystyna Łada-Studnicka, Jan 

Wodyński, Hanna Żuławska, Roman Madeyski, Janusz Bielski, Adam Smolana 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wystawa Malarstwa i Rzeźby Związku Zawodowego Artystów Plastyków 

w TPSP w Krakowie; uczestniczą w niej m. in. W. Lam, K. Łada-Studnicka, 

J. Studnicki, S. Borysowski (2–3 IX 1945). 

Pierwsze walne zebranie ZPAP Okręgu Gdańskiego, tymczasowo prezesem zostaje 

J. Strzałecki (25 X 1945).

E L Ż B I E T A K A L 

Kilka uwag 

o malarstwie i grafice 

w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych 

Wystawa plastyków Oddziału Gdyńskiego ZPAP (III 1948). 

Otwarcie Muzeum Pomorskiego w Gdańsku – dyr. J. Chranicki (III 1948). 

H. Żuławska, J. Żuławski i R. Madejski otrzymują I nagrodę w ogólnopolskim 

Konkursie Olimpijskim za projekt mozaiki, K. Łada-Studnicka, J. Studnicki, 

J. Wodyński – wyróżnienia (V 1948). 

Wystawa Plastyki, początek letnich Festiwali Sztuk Plastycznych w Sopocie, 

zainicjowanych m. in. przez J. Studnickiego i W. Lama; w ramach tej wystawy 

m. in. Okręgowy Salon Plastyki, w dz. malarstwa 49 autorów, 125 prac, 

2 w dz. grafiki (VI–VIII 1948). 

Wystawa Ziem Odzyskanych we Wrocławiu z udziałem m. in. J. Studnickiego, 

J. Wodyńskiego z PWSSP oraz W. Lama, M. Kasprowicza, Z. Kałędkiewicza, 

A. Kobzdeja, K. Śramkiewicza, S. Michałowskiego (VII-VIII 1948). 

Na II Ogólnopolskim Salonie Zimowym w Krakowie wystawiają m. in.: z PWSSP 

– J. Studnicki, K. Łada-Studnicka, J. Wnukowa, H. Żuławska oraz J. Żuławski; 

W. Lam i jego asystenci z Politechniki Gdańskiej – Z. Kałędkiewicz, A. Kobzdej, 

K. Śramkiewicz; z Gdyni – M. Kasprowicz (I–II 1947). 

Wystawa prac członków Oddziału Gdyńskiego ZPAP; uczestniczą m. in. Z. Karolak 

i M. Kasprowicz (III 1947). 

Wystawa prac studentów w siedzibie PWSSP (ul. Obrońców Westerplatte) 

i tzw. Pawilonach Sztuki na ul. Powstańców Warszawy; uczestniczą m. in.: 

H. Bajońska, W. Jackiewicz, P. Frołow, J. Łakomiak, K. Ostrowski, J. Rzyszczak, 

A. Szymaniuk, B. Świderska, R. Usarewicz (VI 1947). 

W Sopocie zostaje otwarta II Wystawa ZPAP Okręgu Gdańskiego; w dz. malarstwa 

– 45 autorów, 118 prac, w dz. rysunku i grafiki – 6 autorów, 16 prac 

(4 rzeźbiarzy, 8 prac) (2 VIII 1947). 

Na fakt, iż Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku 

– od 1997 roku Akademia Sztuk Pięknych – była zwykle utożsamiana 

z malarstwem, a historię malarstwa powojennego Wybrzeża 

tworzyli głównie artyści związani z PWSSP1 , złożyło się wiele 

przyczyn. Podstawową – decydującą na przyszłość – była struktura 

Szkoły, założonej w ośrodku o nikłej przeszłości artystycznej, 

w większości przez malarzy, którzy wraz uczelnią budowali 

tradycję, kojarzoną zatem z instytucją, która z czasem wchłaniała 

nawet – by tak powiedzieć – żywioł miejscowy. Wszak i działający 

jeszcze w przedwojennej Gdyni Maksymilian Kasprowicz w latach 

pięćdziesiątych podjął pracę w PWSSP, a adepci gdyńskiej prywatnej 

Szkoły Sztuk Pięknych Wacława Szczeblewskiego – Kazimierz 

Ostrowski, Rajmund Pietkiewicz, Józef Łakomiak – realizowali 

dalszą naukę w sopockiej uczelni, by z czasem, jak wielu innych, 

powrócić do niej jako wykładowcy i wychowawcy kolejnych twórców, 

czy to kontynuatorów, czy kontestatorów, zawsze przecież 

odnoszących się do kształtującego ich paradygmatu tradycji 

i rozumienia obrazu. 

1948/1949 

1947/1948 

Dyrektor PWSSP: prof. Marian Wnuk 

Spośród malarzy zastanych przez artystów przybywających po wojnie 

na Wybrzeże dla stworzenia polskiego środowiska tylko nieliczni, 

jak Marian Mokwa w Gdyni czy Stanisław Chlebowski w Gdańsku, 

zachowali względną autonomię; pierwszy za cel nadrzędny przyjął 

kontynuację polskiej marynistyki, drugi – łącząc malarstwo tematyczne 

z hedonizmem ekspresyjnego koloryzmu o francuskim 

rodowodzie – i tak bliski był programowi sopockich profesorów. 

Inni, np. gdyńscy malarze: Antoni Suchanek, Jan Gasiński, Maria 

Wlazłowska, czy mieszkający w Gdańsku Władysława i Bolesław 

Rogińscy, uprawiając tradycyjne, tematyczno-dokumentalne 

1 O założeniu PWSSP i relacjach wobec miejscowej tradycji artystycznej por.: E. Kal, Początki 

gdańskiego środowiska plastycznego (1945–1946). „Gdański Rocznik Kulturalny” 1999 (t. 18), 

s. 73–94 (bibliografia); Z. Tomczyk-Watrak, Szkoła sopocka. Jej twórcy. Estetyczne rodowody, 

[w:] ta sama, Wybory i przemilczenia od szkoły sopockiej do nowej szkoły gdańskiej. Gdańsk 

2001, s. 9–28. 

Dyrektor PWSSP: prof. Marian Wnuk 

•Studium 

Roku Ogólnego 

• pracownia rysunku: ad. Hanna Żuławska 

• pracownia kompozycji płaskiej i przestrzennej: prof. Józefa 

Wnukowa, ad. Aleksander Kobzdej, st asyst. Adam Haupt 

•Wydział 

Malarstwa i Architektury 

•Kierownik: 

prof. Artur Nacht-Samborski z-ca kierownika: prof. Stefan 

Listowski 

• cztery pracownie malarstwa: prof. Artur Nacht-Samborski; 

prof. Juliusz Studnicki; prof. Jan Wodyński; ad. Krystyna Łada- 

Studnicka (dla specjalizacji architektura wnętrz) 

• dwie pracownie rysunku wieczornego: prof. Jacek Żuławski; 

zast. prof. Eugenia Różańska 

•trzy 

pracownie specjalizacyjne: 

• pracownia malarstwa architektonicznego i tkaniny dekoracyjnej: 

prof. Paweł Gajewski, prof. Józefa Wnukowa, prof. Jacek Żuławski 

• pracownia grafiki użytkowej i ceramiki: prof. Eugenia Różańska, 

zast. prof. Hanna Żuławska 

• pracownia architektury wnętrz i projektowania detalu: prof. Stefan 

Listowski, prof. Włodzimierz Padlewski 

•Na 

Wydziale Rzeźby pracownie specjalizacyjne: 

• pracownia ceramiki: ad. Hanna Żuławska 

• 

pracownia rysunku wieczornego: prof. Jacek Żuławski, zast. 

prof. Eugenia Różańska 

III Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki Oddziału Gdańskiego ZPAP w gmachu 

Politechniki Gdańskiej (X 1948). 

Kongres Zjednoczeniowy PZPR w Warszawie, początek zmian w polityce kulturalnej 

państwa (15 XII 1948). 

Wystawa, tzw. kongresowa, plastyków Oddziału Gdyńskiego (XII 1948). 

Prezesem Zarządu Okręgu Gdańskiego ZPAP zostaje W. Lam, wśród członków 

brak przedstawicieli PWSSP (XII 1948). 

A. Nacht-Samborski otrzymuje Nagrodę Artystyczną Wybrzeża za 1948 r. 

(XII 1948). 

S. Michałowski otrzymuje II nagrodę w konkursie ogólnopolskim na portret 

przodownika pracy (V 1949). 

II Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in.: Ogólnopolska Wystawa Polskiego 

Malarstwa Współczesnego, Ogólnopolska Wystawa Marynistyczna, 

wystawa obrazów i ceramiki Picassa (VI-IX 1949). 

Powstają Wydział Malarstwa i Architektury oraz Wydział Rzeźby, na 

których naukę poprzedza Studium Roku Ogólnego. 

•Studium 


• pracownia rysunku: ad. Hanna Żuławska 

• pracownia kompozycji płaskiej i przestrzennej: prof. Józefa Wnukowa, 

ad. Aleksander Kobzdej, st. asyst. Adam Haupt 

•Wydział 

Malarstwa i Architektury 

•Kierownik: 

prof. Artur Nacht-Samborski, z-ca kierownika: 

prof. Stefan Listowski 

• trzy pracownie malarstwa: prof. Artur Nacht-Samborski; prof. Juliusz 

Studnicki; prof. Jan Wodyński 

• dwie pracownie rysunku wieczornego: zast. prof. Eugenia Różańska; 

ad. Krystyna Łada-Studnicka 

•trzy 

pracownie specjalizacyjn e: 

• pracownia malarstwa architektonicznego i tkaniny dekoracyjnej: 

prof. Paweł Gajewski, prof. Józefa Wnukowa, prof. Jacek Żuławski 

• pracownia grafiki użytkowej i ceramiki: prof. Eugenia Różańska, 

(zast. prof. Hanna Żuławska) 

• pracownia architektury wnętrz i projektowania detalu: prof. Stefan 

Listowski, prof. Włodzimierz Padlewski 

•Na 

Wydziale Rzeźby, kierowanym przez prof. Mariana Wnuka, 

oprócz zasadniczych istnieją dwie pracownie prowadzone przez 

malarzy: pracownia ceramiki (specjalizacyjna) z ad. Hanną. Żuławską 

oraz pracownia rysunku wieczornego z prof. Jackiem Żuławskim 

i zast. prof. Eugenią Różańską. 

Wystawa malarstwa członków Oddziału Gdańskiego ZPAP, uczestniczą m. 

in.: Z. Kałędkiewicz, A. Kobzdej, W. Lam, S. Michałowski, K. Śramkiewicz (X 

1947). 

Wystawa prac J. Cybisa w lokalu ZPAP w Sopocie (XII 1947). 

Na III Ogólnopolskim Salonie w Poznaniu wystawiają m. in.: z Sopotu – K. Łada-Studnicka, 

J. Studnicki, J. Wnukowa, H. Żuławska, J. Żuławski; z Gdańska 

– Z. Kałędkiewicz, A. Kobzdej, W. Lam, K. Śramkiewicz (I 1948). 

Walne zebranie ZPAP Oddziału Gdyńskiego, prezesem zostaje M. Kasprowicz, 

wiceprezesem – Z. Karolak (II 1948). 

Otwarcie Państwowego Ogniska Kultury Plastycznej w Sopocie (kier. W. Lam).

J. Żuławski i R. Madejski zdobywają I nagrodę w konkursie na projekt polichromii 

Teatru Miejskiego w Bydgoszczy (VII 1949). 

A. Nacht-Samborski otrzymuje Order Sztandaru Pracy II klasy (22 VII 1949). 

IV Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki Okręgu Gdańskiego ZPAP w Sopocie 

(VIII 1949). 

Na IV Zjeździe Delegatów ZPAP w Katowicach zostaje ogłoszona decyzja 

o wprowadzeniu realizmu socjalistycznego (VI 1949). 

1949/1950 

Rektor: prof. Jan Wodyński z-ca rektora: prof. Jacek Żuławski 

Wydział Malarstwa i Architektury zostaje przekształcony w Wydział 

Malarstwa i Projektowania Dekoracyjnego. Nowo powstałym Wydziałem 

Architektury Wnętrz kieruje dziekan prof. Stefan Listowski, 

Wydziałem Rzeźby – prof. Stanisław Horno-Popławski. 

Studium Roku Ogólnego 

dwie pracownie rysunku (dla I r. wszystkich kierunków): ad. Krystyna 

Łada-Studnicka; ad. Hanna Żuławska 

pracownia kompozycji płaskiej i przestrzennej I i II r.: ad. Aleksander 

Kobzdej, st. asyst. Adam Haupt 

Wydział Malarstwa i Projektowania Dekoracyjnego 

Dziekan: prof. Juliusz Studnicki 

trzy pracownie malarstwa (wspólne dla wszystkich wydziałów): 

prof. Juliusz Studnicki; prof. Janusz Strzałecki; prof. Jan Wodyński 

pracownia rysunku wieczornego (wspólna dla wszystkich wydziałów): 

prof. Juliusz. Studnicki, ad. Krystyna Łada-Studnicka 

trzy pracownie specjalizacyjne: 


pracownia ceramiki: ad. Hanna Żuławska 

pracownia tkaniny dekoracyjnej: zast. prof. Józefa Wnukowa 

Udział studentów PWSSP w Festiwalu Szkół Artystycznych w Poznaniu 

(X 1949). 

J. Żuławski otrzymuje Nagrodę Miejskiej Rady Narodowej w Gdańsku za pracę 

artystyczną. 

Udział i nagrody w I Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki (I OWP) w Warszawie; 

w dz. malarstwa II nagroda – A. Kobzdej, III – S. Michałowski, w dz. rzeźby 

III nagroda – S. Horno-Popławski (III 1950). 

III Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. II Ogólnopolska Wystawa 

Marynistyczna, pokaz prac P. Michałowskiego, wybór prac z I OWP, wystawa 

ceramiki artystycznej, wystawa grafiki węgierskiej (VII–IX 1950). 

Wystawa akwareli i rysunku członków ZPAP Okręgu Gdańskiego w Sopocie 

(VIII 1950). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Pedagodzy Szkoły, lato 1947 r. 

Od lewej: Juliusz Studnicki, Marian Wnuk, Krystyna Łada-Studnicka, Jacek 

Żuławski, Aleksander Kobzdej, Eugenia Różańska, NN, Józefa Wnukowa. 

1950/1951 

K A L E N D A R I U M 7 6 

ulega likwidacji, a jego program realizuje pracownia rzeźby architektonicznej 

na Wydziale Architektury Wnętrz. 

•Studium 


• pracownia rysunku i ćwiczenia kolorystyczne: ad. Aleksander 

Kobzdej 

• kształtowanie form użytkowych: ad. Aleksander Kobzdej 

• pracownia rysunku wieczornego I r.: ad. Zygmunt Karolak 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


• cztery pracownie malarstwa i rysunku, podzielone wg lat studiów: 

II r. – ad. Stanisław Michałowski; III r. – prof. Stanisław 

Teisseyre, prof. Jacek Żuławski; IV r. – prof. Jan Wodyński; V r. 

– prof. Janusz Strzałecki 

• trzy pracownie rysunku wieczornego (wspólne dla wszystkich 

wydziałów), także wg lat studiów: II r. – ad. Hanna Żuławska; III r. 

– ad. Krystyna Łada-Studnicka; IV i V r. – prof. Juliusz Studnicki 

i ad. Zygmunt Karolak 

•dwie 

pracownie specjalizacyjne (dostępne od III r. ): 

• pracownia malarstwa architektonicznego: prof. Stanisław Teisseyre, 

prof. Jacek Żuławski 

Rektor: prof. Janusz Strzałecki prorektor: prof. Stanisław 

Teisseyre 

Zmiany w strukturze i kadrach uczelni spowodowane są wprowadzeniem 

reformy szkolnictwa, związanej z obowiązywaniem 

doktryny realizmu socjalistycznego. Wydział Malarstwa uzyskuje 

samodzielność i zostaje rozbudowany, natomiast Wydział Rzeźby


pracownia ceramiki: ad. Hanna Żuławska 

Na Wydziale Architektury Wnętrz jedną z czterech pracowni 

specjalizacyjnych – pracownię tkactwa – prowadzi zast. prof. Józefa 

Wnukowa; oprócz nich powstają trzy pracownie malarstwa 

i kompozycji, obowiązujące wg lat studiów: dla II r. prowadzi 

wykł. Kazimierz Śramkiewicz, dla III r. – ad. Krystyna Łada-Studnicka 

i prof. Jan Wodyński. 

Liczny udział studentów PWSSP, zwłaszcza malarstwa, w ogólnopolskiej wystawie 

„Młodzież walczy o pokój” w Warszawie1, I nagroda – J. Łakomiak, 

• 

• 

malarstwo i grafikę, przydawali co najwyżej wyrazistości zdecydowanej, 

odwołującej się do znakomitej tradycji europejskiego 

postimpresjonizmu grupie sopockiej. 

III nagrody – P. Frołow, A. Szymaniuk, za rzeźbę – F. Duszeńko (X 1950). 

Udział i nagrody w ogólnopolskiej wystawie „Plastycy w walce o pokój”, 

II nagroda – K. Śramkiewicz, III – J. Studnicki, wyróżnienia – S. Teisseyre 

i J. Wodyński, A. Smolana – III nagroda w dz. rzeźby (XI 1950). 

V Wystawa Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Okręgu Gdańskiego ZPAP w świetlicy 

Dworca Głównego w Gdańsku (XI 1950). 

Wystawa Okręgu Gdyńskiego ZPAP w siedzibie TPPR w Gdyni (XII 1950). 

Początek działalności Centralnego Biura Wystaw Artystycznych w Sopocie 

(CBWA, późn. BWA, nast. Państwowa Galeria Sztuki) (I 1951). 

Wystawa karykatury rumuńskiej w Sopocie (III 1951). 

Wystawa 1-majowa plastyków Okręgu Gdańskiego ZPAP w Sopocie. 

IV Festiwal Plastyki w Sopocie, m. in.: wystawa grafiki i rzeźby K. Kollwitz, 

VI Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki Okręgu Gdańskiego ZPAP 

(VII-IX 1951). 

To właśnie ta grupa, zarówno instytucjonalnie, jak i decydując 

o priorytetach artystycznych, zdominowała i przejęła częściowo 

imponderabilia powstającego równolegle ośrodka na Politechnice 

Gdańskiej, skupionego wokół kierowanej przez Władysława Lama 

Katedry Rysunku i Malarstwa na Wydziale Architektury. Znani mu 

jeszcze ze Lwowa pierwsi asystenci – Aleksander Kobzdej, Kazimierz 

Śramkiewicz i Zdzisław Kałędkiewicz – na różnych etapach związali 

się pracą artystyczną z PWSSP. Także i Lam, choć dożywotnio 

oddany Politechnice, współpracował z uczelnią sopocką i jako 

wykładowca teoretyk, i jako współorganizator wystaw, poczynając 

od pierwszego „salonu” Okręgu ZPAP, zorganizowanego w maju 

1946 roku w odremontowanym właśnie skrzydle Politechniki, po 

głośne Festiwale Sztuk Plastycznych o rozbudowanej formule 

wystawienniczej i określonym programie edukacyjnym, wreszcie 

jako krytyk i publicysta, broniący współwyznawanej idei nadrzędności 

i autonomii kwestii malarskich wobec pozaartystycznych 

kontekstów. 

Alkiewicz i M. Leszczyńska (praca wspólna), Z. Erszkowski, H. Główczeska, 

F. Luterek, A. Pietrowiec, M. Przyłuska; w dz. tkactwa: A. Piotrowska (IV), 

H. Cebertowicz (IV), M. Strzelecki (IV); ponadto W. Baranówna i A. Wójcik 

(IV), Cz. Kosmacz (IV). Por.: Ogólnopolska wystawa „Młodzież walczy o 

pokój”. Muzeum Narodowe w Warszawie, październik–listopad 1940 

[katalog], wstęp W. Sokorski. Warszawa 1950. 

1 PWSSP w Sopocie w dz. malarstwa reprezentowali: Z. Alkiewicz (IV 

r. stud. ), M. Baryłko (IV), J. Borecka (III), B. Borowski (III), Z. Brodowicz 

(III), L. Dobrogoyska (I), D. Groździecka (IV), P. Frołow (IV), P. Genzel 

(I), S. Gorbatenko (I), E. Hoffman (II), E. Jagaciak (III), J. Kalinowski (I), 

B. Kierzkowski (IV), J. Kosińska (II), J. Kostkowski (II), C. Kozera (III), A. 

Kwiatkowski (I), J. Łakomiak (IV), J. Łapiński (III), B. Massalska (IV), M. 

Miscewy (II), W. Niedzielski (I),, L. Orynans (III), K. Ostrowski (IV), R. 

Pietkiewicz (IV), Z. Polasińska (IV), W. Popielarczyk (II), J. Radkowski (III), U. 

Ruhnke (IV), B. Solska (IV), R. Szewczyk (III), Z. Szymczak (IV), A. Szymaniuk 

(IV), A. Trendel (IV), R. Usarewicz (IV), J. Zabłocki (III), R. Zaborowski (II), L. 

Zaczynkiewicz (I), M. Żwinis (I); w dz. grafiki J. Gostkowski; w dz. witrażu, 

plakatu i fotografiki uczelnia nie miała przedstawicieli; w dz. ceramiki: M. 

Istotną rolę w sposobie myślenia o sztuce gdańskiej z perspektywy 

malarstwa odegrały pamięć i mit, zarówno założycieli Szkoły – pionierów 

budujących od niczego nie tylko jej program, ale prestiż 

i znaczenie środowiska – jak i innych osobowości z nią związanych. 

Legenda dokooptowanego jeszcze w latach czterdziestych do 

profesorskiego gremium Artura Nachta-Samborskiego, do którego 

wychowanków należy m. in. Władysław Jackiewicz, dynamiczna 

przedsiębiorczość rektora Stanisława Teisseyre’a, bezpośredniość 

i jowialność Juliusza Studnickiego idąca w parze z mistrzostwem 

i inwencją artystyczną, powściągliwa wielkość Jana Cybisa epizodycznie 

dzielona między Gdańsk i Warszawę w drugiej połowie 

lat pięćdziesiątych oraz światowość Piotra Potworowskiego, który 

kostniejącemu koloryzmowi wskazał drogę do nowoczesności, 

utrwalane były w pokoleniowej świadomości pismem i słowem, 

Grupa pierwszych profesorów sopockiej uczelni w gdyńskim porcie 

od lewej: Juliusz Studnicki, Krystyna Łada-Studnicka, w głębi: Adam Smolana, Marian Wnuk, Eugenia Różańska, Artur Nacht-Samborski, Jacek Żuławski, Hanna Żuławska, Aleksander Kobzdej, 1949 r.

Pracownia Malarstwa Juliusza Studnickiego, Sopot 1948 r. 

– prof. Stanisław Teisseyre; IV r. – zast. prof. Krystyna Łada-Studnicka; 

V r. – prof. Juliusz Studnicki 

trzy pracownie rysunku wieczornego (wspólne dla wszystkich wydziałów): 

II r. – ad. Józef Łakomiak; III r. – ad. Rajmund Pietkiewicz; 

IV r. – zast. prof. Stanisław Michałowski 



pracownia ceramiki: zast. prof. Hanna Żuławska 

pracownia tkaniny: zast. prof. Józefa Wnukowa 

Na Wydziale Architektury i Studium Rzeźby pracownię malarstwa 

dla lat II–IV prowadzi ad. Stanisław Wójcik. 

Udział i nagrody na III OWP w Warszawie: I – J. Studnicki, III – S. Teisseyre, 

wyróżnienia– K. Łada-Studnicka, T. Pągowska, R. Pietkiewicz, J. Wnukowa 

(XI–XII 1952). 

Projekty i realizacje polichromii Starego i Nowego Miasta w Warszawie 

(K. J. Studniccy, H. J. Żuławscy), wyróżnione nagrodą państwową za 1953 r. 

Początek renowacji kamienic ul. Długiej i Długiego Targu w Gdańsku, J. Żuławski 

projektantem generalnym prac malarskich. 

Wystawa 1-majowa plastyków Okręgu Gdańskiego w Sopocie. 

VI Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. Grafika Ignacego Witza, 

Grafika plastyków włoskich, I Ogólnopolska Wystawa Plakatu, VIII Wystawa 

Okręgu Gdańskiego ZPAP (VIII -IX 1953). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

1951/1952 

Rektor: prof. Stanisław Teisseyre prorektorzy: zast prof. Adam 

Haupt, zast. prof. Adam Smolana 

•Studium 


• pracownia rysunku i malarstwa: ad. Rajmund Pietkiewicz 

• pracownia rysunku wieczornego: zast. prof. Zygmunt Karolak 

• kształtowanie form użytkowych: ad. Stanisław Wójcik 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


• cztery pracownie malarstwa i rysunku, wg lat studiów: II r. – zastępstwo 

prof. Stanisław Michałowski; III r. – zast. prof. Krystyna 

Łada-Studnicka; IV r. – prof. Jacek Żuławski; V r. – prof. Juliusz 

Studnicki 

•dwie 


• pracownia malarstwa architektonicznego: prof. Jacek Żuławski 

• pracownia ceramiki: zast. prof. Hanna Żuławska 


wydziałów): II r. – asyst. Józef Łakomiak; III i IV r. – prof. Janusz 

Strzałecki; V r. – prof. Jan Wodyński 

•Na 

Wydziale Architektury i Studium Rzeźby pracownie malarstwa 

dla poszczególnych lat studiów prowadzą: II r. – zast. 

prof. Zygmunt Karolak, III r. – wykł. Kazimierz Śramkiewicz, IV r. 

– ad. Rajmund Pietkiewicz; pracownię tkaniny dekoracyjnej 

– jedną z dwóch specjalizacyjnych – prowadzi zast. prof. Józefa 

Wnukowa. 

Udział w II OWP w Warszawie, nagrody: zespołowo – K. Łada-Studnicka, 

T. Pągowska, J. Studnicki, J. Wodyński, J. Wnukowa, S. Teisseyre, H. Żuławska, 

J. Żuławski, II indywidualnie – S. Teisseyre, wyróżnienia: M. Leszczyńska 

i B. Massalska, zespołowo – Z. Lipińska, K. Łada-Studnicka, S. Michałowski, 

R. Pietkiewicz, M. Rostkowska, U. Ruhnke, J. Studnicki, K. Śramkiewicz, 

J. Wnukowa (XII 1951 - II 1952). 

Zmiany w Zarządzie Okręgu ZPAP – prezes: A. Haupt, członkowie m. in.: 

J. Wnukowa, J. Łakomiak, J. Studnicki i J. Żuławski (V 1952). 

V Walny Zjazd Delegatów ZPAP w Warszawie z udziałem m. in.: S. Teisseyre’a 

i J. Wnukowej. 


V Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie (VII–X 1952. ), m. in. VII Wystawa 

Malarstwa, Rzeźby i Grafiki Okręgu Gdańskiego ZPAP. 

1953/1954 

Rektor: prof. Stanisław Teisseyre prorektorzy: zast. prof. Adam 


•Studium 


•Kierownik: 

zast. prof. Kazimierz Śramkiewicz 

• dwie pracownie rysunku i malarstwa: zast. prof. Maksymilian Kasprowicz; 


• pracownia rzeźby: ad. Franciszek Duszeńko 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 

prof. Zygmunt Karolak 

• cztery pracownie malarstwa: II r. – prof. nadzw. Stanisław Borysowski; 

III r. – prof. Stanisław Teisseyre; IV r. – zast. prof. Krystyna 

Łada-Studnicka; V r. – prof. Juliusz. Studnicki 

• trzy pracownie rysunku wieczornego (wspólne dla wszystkich wydziałów): 

II r. – ad. Józef Łakomiak; III r. –ad. Rajmund Pietkiewicz; 

IV r. – zast. prof. Stanisław Michałowski 

•trzy 


• pracownia tkaniny: zast. prof. Józefa Wnukowa 



•Na 

Wydziale Architektury i Studium Rzeźby pracownię malarstwa 

dla lat II–IV prowadzi ad. Stanisław Wójcik. 

Nowe władze ZPAP Okręgu Gdańskiego, w zarządzie m. in.: B. Borowski, 

B. Massalska, R. Usarewicz, Z. Szymczak. 

Udział i nagrody w ogólnopolskiej wystawie 10-lecia Ludowego Wojska Polskiego: 

II zesp. – W. Jackiewicz i B. Borowski, wyróżnienia – W. Frydrych, 

G. Hamracińska, Z. Karolak, T. Pągowska, J. Studnicki (X–XI 1953). 

1952/1953 



•Studium 


•Kierownik: 

ad. Kazimierz Śramkiewicz 

• pracownia rysunku i malarstwa: ad. Kazimierz Śramkiewicz 

• pracownia rysunku wieczornego: zast. prof. Zygmunt Karolak 

•Wydział 

Malarstwa 

Dziekan: prof. Jan Wodyński 

cztery pracownie malarstwa: II r. – prof. Jan Wodyński; III r. 

• 

•


np. jeszcze w latach dziewięćdziesiątych przez także już legendarną 

Józefę Wnukową2 , przeglądowymi ekspozycjami wraz 

z towarzyszącymi im konferencjami i wydawnictwami3 Nagrody i wyróżnienia w tzw. konkursie przed festiwalowym w Warszawie: 

III nagroda – M. Czychowski, wyróżnienia – T. Pągowska, D. Strzelbicka, 

A. Szwaja, J. Zabłocki (VI 1955). 

Udział w ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki „Przeciw wojnie, przeciw 

faszyzmowi”, Arsenał w Warszawie, w ramach V Światowego Festiwalu Młodzieży 

i Studentów, wyróżnienia: S. Michałowski, T. Pągowska, R. Usarewicz2 (VII-X 1955). 

X Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki Okręgu Gdańskiego ZPAP w Sopocie 

(IX 1955). 

1955/1956 

XI Sesja Rady Kultury i Sztuki w Warszawie, krytyka „błędów i wypaczeń”, 

środowisko gdańskie reprezentują S. Teisseyre i J. Wnukowa (IV 1954). 


V 1954 r. przeniesienie siedziby uczelni z Sopotu do 

gmachu Zbrojowni w Gdańsku; w Sopocie pozostają prac. specjalist. 

i warsztaty. 

Udział i nagrody w IV OWP w Warszawie: III – J. Studnicki, wyróżnienia: K. Łada-Studnicka, 

J. Wodyński, J. Wnukowa, zespołowo – E. Hoffman, E. Jagaciak, 

B. Massalska i U. Ruhnke (IV–VII 1954). 

VII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie (VI–IX), m. in.: wystawa „Tkactwo 

artystyczne na przestrzeni dziejów”, IX Wystawa Okręgu Gdańskiego ZPAP. 

Kontynuacja prac przy odbudowie i renowacji gdańskiej Starówki. 

Artystyczne preferencje i priorytety pierwszych profesorów dzisiejszej 

Akademii zdecydowały więc o malarstwie jako najważniejszym 

obszarze jej działalności. Nawet kiedy jeszcze w latach czterdziestych 

tworzyło ono wraz z architekturą jeden z dwóch wydziałów, 

odgrywało rolę dominującą, poświadczoną m. in. liczbą pracowni 

– z freskatorską włącznie – kierowanych przez doświadczonych 

mistrzów, których pozauczelniana aktywność, wyrażająca się 

udziałem w lokalnych, krajowych, a niekiedy i międzynarodowych 

wystawach, komentowana w prasie i nierzadko nagradzana4 , 

podnosiła prestiż kierunku. Sprzyjały temu także pozamalarskie 

przedsięwzięcia twórców, uznawane wszak za część działalności 

artystycznej, wraz z nią wpisane w kontekst powojennych czasów 

odbudowy, utrudniającej i życie, i twórczość, coraz bardziej opresywnej 

polityki5 . 

1954/1955 

2 Por. m. in.: J. Wnukowa, U źródeł szkoły talentów i charakterów. „Gdański Rocznik Kulturalny” 

1987 (t. 10), s. 174–188; Długie życie upartej dziewczynki. Z prof. Józefą Wnukową rozmawia 

Henryka Dobosz, cz. 1–3. „Pomerania” 1995, nr 2–4. 

3 Np.: Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku 1945–1965, pod red. 

J. Wnukowej, wstęp Z. Kępiński. Gdańsk 1965; R. Bukowski, ABC malarstwa Wybrzeża, 

[wstęp w:] Trzy pokolenia. Dwór Artusa w Gdańsku 1965 [katalog wystawy]. Gdańsk 1966; 

J. Strumieński, 20 lat środowiska plastycznego na Wybrzeżu. Szkic do monografii. „Gdańskie 

Zeszyty Humanistyczne” 1967 (t. 10), nr 15, s. 51–83; I. Witz, Plastycy Wybrzeża. Gdańsk 

1969; B. Justynowicz, Siedmiu deputowanych „sopockiej szkoły”. „Współczesność” 1969 

(R. XII); tenże, Nabrzeże malarzy. Szkice o gdańskich plastykach. Gdańsk 1973; tenże, Malarze 

gdańscy (poczet mój – b. j. ). „Rocznik Kulturalny Ziemi Gdańskiej” 1973 (t. 6), s. 43–60; 

Twórcy szkoły sopockiej. Katalog wystawy malarstwa, rysunku i rzeźby. Muzeum Pomorskie 

w Gdańsku, Galeria Gdańskiej Sztuki Współczesnej Pałac Opatów w Oliwie 1971, wstęp 

K. Fabijańska-Przybytko. Gdańsk 1971; 25 lat malarstwa Wybrzeża Gdańskiego w PRL. 

XXV Festiwal Sztuk Plastycznych, Sopot 1972 [kat. wyst. ], wstęp: Z. Kępiński. Gdańsk 

1972; Wokół kapizmu, cz. I: Szkoła sopocka, PGS w Sopocie, cz. II: Okres paryski, Muzeum 

Narodowe w Gdańsku z okazji 50-lecia PWSSP w Gdańsku. [kat. wyst. ], teksty: M. Gałecka, 

K. Zwolińska-Malicka. Gdańsk 1990. 

Rektor: prof. nadzw. Stanisław Teisseyre prorektorzy: doc. Adam 

Smolana, doc. Adam Haupt 

•Studium 


•Kierownik: 

doc. Kazimierz Śramkiewicz 

• pracownia malarstwa i rysunku: doc. Kazimierz Śramkiewicz 

• pracownia rzeźby: doc. Franciszek Duszeńko 

• pracownia kompozycji płaskiej i przestrzennej: ad. Ryszard 

Semka, ad. Stanisław Wójcik 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 

prof. nadzw. Stanisław Borysowski 

• pięć pracowni malarstwa: prof. nadzw. Stanisław Borysowski; prof. 

Jan Cybis; prof. nadzw. Krystyna Łada-Studnicka; prof. zw. Juliusz 

Studnicki; prof. nadzw. Stanisław Teisseyre 

• trzy pracownie rysunku wieczornego (wspólne dla wszystkich wydziałów): 

doc. Zygmunt Karolak; zast. prof. Maksymilian Kasprowicz; 

doc. Rajmund Pietkiewicz 

•trzy 





Jesienna Wystawa ZPAP Okręgu Gdańskiego w Sopocie. 

Nagrody państwowe II stopnia w dz. plastyki otrzymują J. Studnicki 

i J. Wnukowa. 

XIX Sesja Rady Kultury i Sztuki w Warszawie i usankcjonowanie odwilży w polityce 

kulturalnej (24–25 III 1956). 

I miejsce dla teatru Bim-Bom na II Przeglądzie Teatrów Studenckich we Wrocławiu 

i debiut teatrzyku cieni, późn. Co To? 

Cykl wystaw indywidualnych, m. in. młodych twórców w Sopocie (I–III 1956). 

Wystawa 1-majowa Okręgu Gdańskiego ZPAP. 

Otwarcie IX Festiwalu Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. wystawy drzeworytu 

japońskiego, plakatu polskiego, malarstwa T. Czyżewskiego i T. Makowskiego 

(VI–X 1956). 


Smolana, zast prof. Adam Haupt 

•Studium 


•Kierownik: 


• dwie pracownie rysunku i malarstwa: zast. prof. Kazimierz 

Śramkiewicz; zast. prof. Maksymilian Kasprowicz 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


• przywrócenie systemu pracowni indywidualnych, które prowadzą: 

prof. nadzw. Stanisław Borysowski; zast. prof. Krystyna Łada- 

Studnicka; prof. Juliusz Studnicki; prof. Stanisław Teisseyre 

• pracownia rysunku wieczornego III r.: zast. prof. Zygmunt 

Karolak 


wydziałów): II r. – ad. Józef Łakomiak; III r. – zast. prof. Zygmunt 

Karolak; IV r. – zast. prof. Stanisław Michałowski 

•trzy 



• pracownia malarstwa architektonicznego: prof. Jacek. Żuławski 


•Na 

Wydziale Architektury i Studium Rzeźby pracownia malarstwa 

prowadzona przez ad. Stanisława Wójcika obejmuje lata 

II–V. 

Wystawa młodych plastyków członków ZPAP Okręgu Gdańskiego w Sopocie; 

24 malarzy, ponad 90 prac (XI 1954). 

Powstaje kabaret studencki Bim-Bom (studenci AM, PWSSP i PG: Wowo Bielicki, 

T. Chrzanowski, J. Fedorowicz, A. Jagodziński, J. Karwowski, A. Krzyżanowski, 

K. Pakszus) (kon. 1954). 

XV Sesja Rady Kultury i Sztuki w Warszawie, łagodzenie polityki kulturalnej 

i wymogów „socjalistycznej treści i narodowej formy” (II 1955). 

Wyjazdowe posiedzenie Rady Kultury i Sztuki w Sopocie oraz wystawa jubileuszowa 

10-lecia Okręgu Gdańskiego ZPAP w Sopocie (V 1955). 

Wystawa dorobku Zakładów Tkaniny Artystycznej i Ceramiki gdańskiej PWSSP 

w Zachęcie w Warszawie (V 1955). 

XVI Sesja Rady Kultury i Sztuki w Warszawie z udziałem S. Teisseyre’a 

(VI 1955). 

Pokaz prac studentów PWSSP, Politechniki i Liceum Technik Plastycznych 

w Orłowie (VI 1955). 

4 Strukturę Wydziału Malarstwa i (przejściowo Architektury) Grafi ki oraz udział w wystawach 

i nagrody zawiera Kalendarium stanowiące integralną część niniejszego tekstu. 

2 Poza wyróżnionymi Gdańsk w „Arsenale 1955” reprezentowali: 

H. Bajońska, M. Baryłko, B. Borowski, I. Czajkowska, T. Dembski, 

W. Frydrych, W. Jackiewicz, E. Jagaciak, R. Kozakiewicz, B. Massalska, 

K. Ostrowski, J. Zabłocki. 

5 Por.: S. Teisseyre, Jak braliśmy Sowietów. „Czas Kultury” 1988, nr 7, s. 12–20; przedruk: „Szkice” 

1989, nr 9, s. 34 nast.

prof. nadzw. Krystyna Łada-Studnicka; prof. zw. Juliusz Studnicki; 

prof. nadzw. Stanisław Teisseyre 

dwie pracownie rysunku wieczornego: doc. Rajmund Pietkiewicz; 




pracownia tkaniny: prof. Józefa Wnukowa 

pracownia ceramiki: zast. prof. Hanna Żuławska 

pracownia grafiki: doc. Zygmunt Karolak 

Na Wydziale Rzeźby dwie pracownie rysunku wieczornego prowadzą: 

doc. Maksymilian Kasprowicz i doc. Rajmund Pietkiewicz. 

Na Wydziale Architektury Wnętrz pracownię malarstwa prowadzą 

ad. Stanisław Wójcik i wykł. Zdzisław Kałędkiewicz. 

Udział K. Ostrowskiego w II Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Zachęcie w Warszawie 

(X 1957). 

Wystawa „sopockiej czwórki” w Salonie „Po Prostu” w Warszawie: M. Baryłko, 

W. Jackiewicz, K. Ostrowski, T. Pągowska (X 1957). 

Prezentacja malarstwa B. Borowskiego i R. Pietkiewicza w Salonie „Nowej Kultury” 

w Warszawie (XI 1957). 

Wystawa prac artystów zakopiańskich (m. in. T. Brzozowskiego) w BWA w Sopocie 

(XI 1957). 

„Wystawa siedmiu”, młodych malarzy i grafików (W. Dembski, J. Kempe, 

W. Postaleniec, K. Rajkowski, R. Stryjec, J. Szarejko, M. Zawadzka-Krechowicz) 

w klubie Żak w Gdańsku (I 1958). 

„Wystawa siedmiu” z Gdańska w Toruniu, a w Gdańsku „17 młodszych” z Torunia 

(II 1958). 

Prezentacja prac absolwentów z Gdańska i ASP z Warszawy i Krakowa w klubie 

Hybrydy w Warszawie (II 1958). 

Udział T. Pągowskiej i R. Pietkiewicza w I Salonie Marcowym w Zakopanem 

(III 1958). 

Wystawa 1-majowa Okręgu Gdańskiego (Salon Wiosenny) w Sopocie 

(114 obrazów, 58 autorów). 

Doroczna wystawa prac studentów PWSSP (VI 1958). 

XI Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. II Ogólnopolska Wystawa 

Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki (15 VI–20 VII 1958), wśród 9 laureatów 

nagród równorzędnie: W. Jackiewicz, T. Pągowska, R. Pietkiewicz; wystawa 

tkaniny sopockiej (m. in. G. Bachtin, M. Strzeleckiego, Z. Polasińskiej, tkaniny 

wg projektów Ostrowskiego, Żuławskiego, Studnickiego i in. ),wystawa prac 

P. Potworowskiego (wcześniej w Poznaniu, a następnie w Krakowie, Warszawie, 

Szczecinie) (VIII 1958). 

1956/1957 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 


Smolana, doc. Alfred Wiśniewski 

•Studium 


•Kierownik: 


• pracownia malarstwa i rysunku: doc. Kazimierz Śramkiewicz 



Semka, ad. Stanisław Wójcik 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


• pięć pracowni malarstwa: prof. nadzw. Stanisław Borysowski; prof. 

Jan Cybis; prof. nadzw. Krystyna Łada-Studnicka; prof. zw. Juliusz 

Studnicki; prof. nadzw. Stanisław Teisseyre 

•trzy 



• pracownia tkaniny: prof. Józefa Wnukowa 



wydziałów, wraz z reaktywowanym Wydziałem Rzeźby): doc. Zygmunt 

Karolak, doc. Maksymilian Kasprowicz i doc. Rajmund 

Pietkiewicz 

•Na 

Wydziale Architektury pracownię malarstwa (podległą Wydziałowi 

Malarstwa) prowadzi ad. Stanisław Wójcik. 

Zakończenie IX Festiwalu Sztuk Plastycznych w Sopocie: XI Wystawa Okręgu 

Gdańskiego ZPAP (X 1956). 

Wystawa 1-majowa plastyków Okręgu Gdańskiego w Sopocie (V 1957). 

X Jubileuszowy Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in: malarstwo 

W. Taranczewskiego, współczesna sztuka jugosłowiańska, współczesne 

malarstwo belgijskie, I Ogólnopolska Wystawa Młodego Malarstwa, Rzeźby 

i Grafiki; I nagroda – K. Ostrowski, wyróżnienia: M. Baryłko, B. Borowski, 

W. Jackiewicz, T. Pągowska, R. Pietkiewicz (VI–VII 1957); Wystawa malarstwa 

Marka Żuławskiego z Londynu. 

Salon Jesienny ZPAP Okręgu Gdańskiego (IX 1957). 

1957/1958 

1958/1959 

Artur Nacht-Samborski, Juliusz Studnicki, studenci; Sopockie molo, około 1949 r. 

Artur Nacht-Samborski, Jacek Żuławski, Marian Wnuk; Sopot, około 1949 r. 

K A L E N D A R I U M 11 



•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 

prof. nadzw. Stanisław Borysowski prodziekan: doc. Kazimierz 

Śramkiewicz 

• pracownia rysunku i malarstwa I r.: doc. Kazimierz Śramkiewicz, 

ad. Bohdan Borowski 

• pięć pracowni malarstwa: prof. nadzw. Stanisław Borysowski; 

prof. zw. Piotr Potworowski; prof. nadzw. Krystyna Łada-Studnicka; 

prof. zw. Juliusz Studnicki; prof. nadzw. Stanisław Teisseyre 



•Studium 


•Kierownik: 


• pracownia rysunku i malarstwa: doc. Kazimierz Śramkiewicz, 




Semka 

•Wydział 

Malarstwa 

Dziekan: prof. nadzw. Stanisław Borysowski 

cztery pracownie malarstwa: prof. nadzw. Stanisław Borysowski; 

• 

• 

10


Stopniowo malarstwo zaczęło też funkcjonować i w wymiarze 

mitycznym, gdzie przenosiła je pamięć towarzysząca artystycznej 

strategii wychowanków i kontynuatorów, wyposażanych w przekonanie 

o nadrzędności i nowoczesności kolorystycznej koncepcji 

obrazu, którego zadaniem jest przede wszystkim zbudowanie 

konstrukcji barwnej opartej na studium natury, w dbałość o warsztatową 

doskonałość i niechęć do rozwiązań ekstremalnych oraz 

do wikłania obrazu w pozaartystyczne koneksje. 


pracownia malarstwa architektonicznego: prof. nadzw. Jacek 

Żuławski 

pracownia ceramiki: prof. nadzw. Hanna Żuławska 

pracownia tkaniny dekoracyjnej: prof. nadzw. Józefa Wnukowa 

Na Wydziale Rzeźby jedną z dwóch pracowni specjalizacyjnych 

– pracownię ceramiki – prowadzi prof. nadzw. Hanna Żuławska. 

Pracownię malarstwa dla (Wydziału Architektury Wnętrz) prowadzą 

wykł. Zdzisław Kałędkiewicz i ad. Stanisław Wójcik. 

Salon Jesienny ZPAP Okręgu Gdańskiego (X 1959). 

Udział T. Pągowskiej w Biennale Młodych w Paryżu (X 1959). 

Salon Wiosenny ZPAP Okręgu Gdańskiego (V 1960). 

XIII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie (VI–XI 1960), m. in. Salon Jesienny 

Okręgu Gdańskiego. 

Wystawa 6 malarzy w Muzeum Pomorskim w Gdańsku: S. Borysowski, W. Frydrych, 

W. Jackiewicz, K. Ostrowski, R. Pietkiewicz, J. Studnicki (IX 1960). 

P. Potworowski reprezentuje Polskę na XXX Biennale Sztuki w Wenecji 

(VI–IX 1960). 

• 

• 

cztery pracownie rysunku wieczornego (dla wszystkich wydziałów): 

doc. Maksymilian Kasprowicz; doc. Rajmund Pietkiewicz; 

ad. Władysław Jackiewicz; ad. Józef Łakomiak 


trzy pracownie specjalizacyjne 


Żuławski 



Na Wydziale Rzeźby jedną z dwóch pracowni specjalizacyjnych 

– pracownię ceramiki – prowadzi prof. nadzw. Hanna Żuławska. 

Na Wydziale Architektury Wnętrz pracownię malarstwa prowadzi 

wykł. Zdzisław Kałędkiewicz. 

Salon Jesienny Okręgu Gdańskiego (X-XI 1958). 

S. Teisseyre zostaje przedstawicielem Polski na kongresie Międzynarodowego 

Stowarzyszenia Sztuk Plastycznych przy UNESCO w Paryżu i laureatem Nagrody 

m. Gdańska (1958). 

Wystawa sztuki krajów socjalistycznych w Moskwie, komisarzem działu 

polskiego jest S. Teisseyre, z Gdańska uczestniczy też J. Studnicki (od 

26 XII 1958). 

K. Śramkiewicz otrzymuje wyróżnienie na Ogólnopolskiej Wystawie Zimowej 

w Radomiu (XII 1958–II 1959). 

Początek działalności teatru rąk Co To, kabaretu To Tu. 

Udział T. Pągowskiej i P. Potworowskiego w II Salonie Marcowym w Zakopanem 

(III 1959). 

Salon Wiosenny ZPAP Okręgu Gdańskiego (Wystawa 1-majowa). 

Wystawa 7 absolwentów (T. Jarmużewski, Z. Korpalski, Z. Koseda, H. Lorenczuk, 

J. Lorenczuk, H. Stec, M. Stec) w Strzelnicy św. Jerzego w Gdańsku 

(V 1959). 

XII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie i m. in.: „Wystawa 27 malarzy 

i rzeźbiarzy z Wybrzeża” (VI–VIII 1959), III Ogólnopolska Wystawa Młodego 

Malarstwa, Rzeźby i Grafiki (VII–VIII), Ogólnopolska wystawa ceramiki. 

Udział P. Potworowskiego w Międzynarodowej Wystawie Sztuki „Documenta 

II” w Kassel (VII–X 1959). 

Powstaje Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki GTPS (VIII 1959). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Grafika w tak rozumianych zadaniach kształcenia zajmowała miejsce 

drugoplanowe i – co ważniejsze – podobnie jak inne dziedziny 

nauczane w ramach Wydziału Malarstwa, tj ceramika i tkanina 

artystyczna, objęta była tymi samymi kategoriami estetycznymi 

i wpisana w modernistyczny dyskurs o sztuce z jego ideą autonomii, 

nieprzekraczalnych praw obrazu, nadrzędności „malarskich 

wartości” etc. 

• 

1960/1961 

Już pierwsze lata działalności szkoły – pisze Elżbieta Zakrzewska 

– wskazują na jej charakter i rolę, jaką odegrała na Wybrzeżu. 

Najważniejszymi były pracownie malarstwa, rysunku i rzeźby – decydujące 

o podstawach wykształcenia plastycznego. Inne powstały 

w wyniku ich rozwoju oraz przystosowania do praktycznych zadań 

w malarstwie architektonicznym i grafice użytkowej. Także tkactwo 

Rektor: prof. nadzw. Stanisław Teisseyre prorektorzy: prof. nadzw. 

Stefan Listowski, doc. Adam Smolana 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 

prof. nadzw. Stanisław Teisseyre prodziekan: doc. Kazimierz 

Śramkiewicz 

• kompozycja płaska i przestrzenna dla I r.: ad. Ryszard Semka, 

wykł. Zdzisław Kałędkiewicz 






• dwie pracownie rysunku wieczornego (dla wszystkich wydziałów): 

doc. Maksymilian Kasprowicz; doc. Rajmund Pietkiewicz 

• pracownia grafiki: doc. Zygmunt Karolak 

•trzy 


• pracownia malarstwa architektonicznego: prof. nadzw. Jacek 

Żuławski 

• pracownia ceramiki: prof. nadzw. Hanna Żuławska 

• pracownia tkaniny dekoracyjnej: prof. nadzw. Józefa Wnukowa 

•Pracownię 

malarstwa na Wydziale Architektury prowadzą 

ad. Władysław Jackiewicz i ad. Stanisław Wójcik. 

•Pracownię 

ceramiki na Wydziale Rzeźby prowadzi 

prof. nadzw. Hanna Żuławska. 

Wystawy malarstwa i grafiki młodych twórców w Sopocie (II-V 1961). 

Powstaje Teatr „Galeria” J. Krechowicza. 

Wystawa prac T. Pągowskiej w Galerie Lambert w Paryżu (V-VI 1961). 

Wystawa prac T. Ciesiulewicza, G. Janowicza, W. Łajminga i W. Markowskiego 

w klubie Żak w Gdańsku (VII 1961). 

XIV Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie i Jubileuszowy Salon Okręgu 

1959/1960 



•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 

prof. nadzw. Stanisław Teisseyre prodziekan doc. Kazimierz 

Śramkiewicz 






• trzy pracownie rysunku wieczornego (dla wszystkich wydziałów): 

doc. Maksymilian Kasprowicz; doc. Rajmund Pietkiewicz; ad. Władysław 

Jackiewicz 


Juliusz Studnicki, studenci; przed bramą szkoły w Sopocie ok. 1950

1962/1963 

Gdańskiego ZPAP (VII–VIII 19 61). 

Rektor: doc. Adam Haupt prorektorzy: prof. nadzw. Stefan 

Listowski, doc. Adam Smolana 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


Śramkiewicz 

1961/1962 

W pracowni gdańskiej PWSSP 

od lewej: Włodzimierz Łajming, Jerzy Karwowski, Honorata 

Łaparewicz-Krzyżanowska, Jacek Fedorowicz, Elżbieta Chwalibóg-Cybulska 

Reorganizacja Wydziału, na strukturę składa się: 


prof. nadzw. Krystyna Łada-Studnicka; prof. nadzw. Stanisław 

Teisseyre; doc. Teresa Pągowska; doc. Rajmund Pietkiewicz oraz 

prof. zw. Juliusz Studnicki (pracownia dyplomowa) 

• pracownia rysunku I r. (dla wszystkich wydziałów): doc. Kazimierz 

Śramkiewicz, ad. Bohdan Borowski 

• trzy pracownie rysunku wieczornego (dla wszystkich wydziałów): 

doc. Maksymilian Kasprowicz; ad. Roman Usarewicz; ad. Jerzy 

Zabłocki 

•cztery 



Żuławski 



• pracownia grafiki: doc Zygmunt Karolak 

•Pracownia 

malarstwa na Wydziale Architektury Wnętrz: 

ad. Władysław Jackiewicz i ad. Stanisław Wójcik; 

•pracownia 

ceramiki na Wydziale Rzeźby: prof. nadzw. Hanna 

Żuławska. 

Malarstwo młodych artystów Wybrzeża (B. Argasińska, J. Góra, W. Łajming, 

G. Pierzyńska, E. Rouba) w klubie Żak w Gdańsku (XI 1962). 

Wystawa W. Łajminga, M. Steca i B. Żuka w Sopocie (I 1963). 

Pokaz prac dyplomantów z pracowni P. Potworowskiego w Sopocie (IV 1963). 

XVI Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in.: Wystawa „XX lat LWP 

w twórczości plastycznej”, IV Ogólnopolska Wystawa Młodego Malarstwa, 

Rzeźby i Grafiki (VI–VII. 1963), Salon ZPAP Okręgu Gdańskiego. 

K. Śramkiewicz otrzymuje Nagrodę III stopnia Ministra Kultury i Sztuki. 

Udział K. Bereżnickiego w Biennale Młodych w Paryżu (VIII 1963). 

Rektor: prof. nadzw. Stanisław Teisseyre prorektorzy: prof. nadzw. 

Stefan Listowski, doc. Adam Smolana 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


Śramkiewicz 

• kompozycja płaska i przestrzenna dla I r.: ad. Ryszard Semka, 

wykł. Zdzisław Kałędkiewicz 




prof. zw. Piotr. Potworowski; prof. nadzw. Krystyna Łada-Studnicka; 


• dwie pracownie rysunku wieczornego (dla wszystkich wydziałów): 

doc. Maksymilian Kasprowicz; doc. Rajmund Pietkiewicz 


• trzy pracownie specjalizacyjne 


Żuławski 



•Pracownia 

malarstwa na Wydziale Architektury: ad. Władysław 

Jackiewicz i ad. Stanisław Wójcik; 

•pracownia 

ceramiki na Wydziale Rzeźby: prof. nadzw. Hanna 

Żuławska. 

Wystawa prac R. Stryjca i ceramiki A. Trzaski w klubie Żak w Gdańsku 

(X 1961). 

Udział w ogólnopolskiej wystawie malarstwa „Polskie dzieło plastyczne w XV- 

-lecie PRL” w Warszawie, II nagroda – S. Teisseyre, wyróżnienia: W. Jackiewicz, 

P. Potworowski, J. Studnicki, K. Śramkiewicz (XI 1961–I 1962). 

Wystawa prac członków ZPAP Okręgu Gdańskiego w Dworze Artusa w Gdańsku 

(XII 1961). 

Wystawa malarstwa i rzeźby „grupy wrocławskiej” w BWA w Sopocie 

(I 1962). 

K. Śramkiewicz otrzymuje wyróżnienie na Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki 

w Radomiu (XII 1961–II 1962). 

Ogólnopolska wystawa prac plast. studentów w ramach Festiwalu Studentów 

w Gdańsku, Sopot (IV–V 1962). 

Wystawa malarstwa P. Potworowskiego w Galerie Lacloche w Paryżu 

(IV 1962). 

XV Jubileuszowy Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie (VI–IX 1962) i m. in. 

wystawy grupowe: Brodowicz–Jackiewicz–Pągowska–Usarewicz–Zabłocki 

oraz Kałędkiewicz–Kasprowicz–Michałowski–Śramkiewicz, wystawa ogólnopolska 

malarstwa i grafiki XX w. „Metafory” (IX 1962) i Salon Okręgu Gdańskiego 

ZPAP. 

Z. Kałędkiewicz otrzymuje wyróżnienie WRN na I Festiwalu Polskiego Malarstwa 

Współczesnego w Szczecinie (VIII 1962). 

1963/1964 


Rektor: doc. Adam Haupt prorektorzy: prof. nadzw. Stefan Listowski, 

doc. Adam Smolana 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 




Teisseyre; doc. Teresa Pągowska; doc. Rajmund Pietkiewicz 

i prof. zw. Juliusz Studnicki (pracownia dyplomowa) 

• pracownia rysunku I r. (dla wszystkich wydziałów): doc. Kazimierz 

Śramkiewicz, ad. Bohdan Borowski 

•cztery 


12



Żuławski 

pracownia ceramiki: prof. nadzw. Hanna. Żuławska 



cztery pracownie rysunku wieczornego: ad. Jerzy Zabłocki; naucz. 

przedm. Roman Usarewicz; naucz. przedm. Urszula Ruhnke; 

(dla Wydziału Architektury Wnętrz) doc. Maksymilian Kasprowicz 

Pracownia ceramiki na Wydziale Rzeźby: prof. nadzw. Hanna 

Żuławska; pracownia malarstwa na Wydziale Architektury 

Wnętrz: ad. Władysław Jackiewicz i ad. Stanisław Wójcik. 

Doroczną uczelnianą Nagrodę im. P. Potworowskiego otrzymuje K. Bereźnicki. 

IV Ogólnopolska Wystawa Marynistyczna, Zachęta w Warszawie, uczestniczą 

też m. in.: E. Jagaciak-Baryłko, Z. Kałędkiewicz, J. Karczewska, A. Mentuch, 

K. Ostrowski, K. Śramkiewicz, A. Trzaska (X 1963). 

Wystawa prac artystów polskich w Galerie Lambert w Paryżu, m. in. udział 

biorą P. Potworowski i J. Zabłocki (X 1963). 

Udział R. Pietkiewicza w Biennale Sztuki w Sao Paulo (X 1963). 

I Ogólnopolska Wystawa 30 Malarzy Realistów w Zachęcie w Warszawie 

i w Sopocie, m. in. M. Baryłko, E. Jagaciak, Z. Kałędkiewicz, S. Michałowski, 

K. Śramkiewicz (X 1963). 

Salon Jesienny Okręgu Gdańskiego na Politechnice Gdańskiej (XI 1963). 

Nagrody Artystyczne Miasta Gdańska: I – S. Teisseyre, II – Z. Kałędkiewicz 

(III – A. Łosowski), Odznaki 1000-lecia otrzymują K. Ostrowski, J. Zabłocki 

i W. Lam. 

Wystawa plastyków Wybrzeża prezentowanych na łamach pisma „Litery” 

(15 XII 1963–15 II 1964). 

Powstanie grupy artystycznej „64”, założonej przez absolwentów PWSSP 

(K. Cander, M. Kuźmiar, H. Rasmus) i plastyka amatora R. Milczewskiego-Bruno 

(II. 1964). 

Pokaz plenerowy prac A. Harasa, W. Herana, R. Patzera – Gdańsk, Targ Rybny 

(VI 1964). 

Wystawa współczesnego malarstwa francuskiego w Muzeum Pomorskim 

w Gdańsku (VII 1964). 

Wyróżnienia na Ogólnopolskiej Wystawie Marynistycznej w Warszawie: K. Łada-Studnicka, 

K. Śramkiewicz, J. Wnukowa (VI 1964). 

II Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, Nagrody WRN 

otrzymują K. Bereźnicki i K. Śramkiewicz, wyróżnienia – H. Lasecki i M. Heyda- 

-Usarewicz (VIII 1964). 

Wystawa sztuki krajów nadbałtyckich w Sztokholmie, udział biorą Z. Kałędkiewicz 

i A. Trzaska. 

XVII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie (VI–IX 1964), m. in.: wystawy malarstwa 

E. Wasilkowskiego i E. Gepperta, twórczość Nikifora, V Ogólnopolska 

Wystawa Marynistyczna, współczesna sztuka Jugosławii. 

• 

• 

• 

• 

• 

było w PWSSP formą malarstwa monumentalnego6 . 

Dalej, powołując się na znamienną wypowiedź Józefy Wnukowej: 

„Nigdy nie interesowało mnie samo tkactwo. Tkaniny traktuję jako 

malarstwo dekoracyjne”, autorka stwierdza, że „malarskość jest 

chyba jedną z podstawowych cech wielu tkanin sopockich”. 

• 

W sześćdziesięcioletniej historii gdańskiej uczelni obecny Wydział 

Malarstwa i Grafiki ulegał przeobrażeniom; w jego ramach dokonywały 

się fuzje i secesje, niedemontujące wszak strukturalnej 

dominacji malarstwa. Funkcjonowało ono początkowo w ramach 

wspólnego Wydziału Malarstwa i Architektury, zaś po przekształceniu 

tego ostatniego kierunku w odrębny Wydział Architektury 

Wnętrz połączone zostało z projektowaniem dekoracyjnym w 

wydział kierowany przez Juliusza Studnickiego. Wkrótce, u progu 

realizmu socjalistycznego, miały nastąpić zmiany związane z 

reformą szkolnictwa, zapowiadaną i uzasadnianą przez przegląd 

dorobku szkół artystycznych w Poznaniu jesienią 1949 roku7 . 

Efekt prezentacji był z góry przesądzony: nieprzystawalność dotychczasowych, 

„formalistycznych” metod nauczania do potrzeb 

obowiązującej, „jedynie słusznej” doktryny, w której twórczość artystyczna 

miała być formą propagandy systemu. Janusz Bogucki, 

który kilkakrotnie potępiał metody szkoły postimpresjonistycznej, 

a profesorów kolorystów nazywał „warsztatowcami”, pisał w jednym 

z artykułów: 

gowskiej); doc. Rajmund Pietkiewicz, prof. zw. Juliusz Studnicki 

(pracownia dyplomowa) 

cztery pracownie specjalizacyjne: 


Żuławski 



pracownia grafiki: doc Zygmunt Karolak 

dwie pracownie rysunku: ad. Bohdan Borowski; doc. Władysław 

Jackiewicz (w zastępstwie ad. J. Zabłocki) 

dwie pracownie rysunku wieczornego (także dla Wydziału Architektury 

Wnętrz): doc. Maksymilian Kasprowicz; doc. Kazimierz 

Śramkiewicz 

Na Wydziale Rzeźby dziekanem zostaje prof. nadzw. Hanna Żuławska, 

która nadal kieruje pracownią ceramiki, na Wydziale Architektury 

Wnętrz nauczanie rysunku i malarstwa prowadzą naucz. 

przedm. Kazimierz Ostrowski i naucz. przedm. Urszula Ruhnke. 

Wystawa „XX lat PRL w twórczości plastycznej”, część II: wystawa malarstwa, 

Sopot (XI–XII 1964). 

Wystawa tkaniny i ceramiki z pracowni J. Wnukowej i H. Żuławskiej w Muzeum 

Pomorskim w Gdańsku (II 1965). 

Ogólnopolska studencka wystawa malarstwa i grafiki marynistycznej w Sopocie 

(III–IV 1965). 

K. Śramkiewicz otrzymuje nagrodę na wystawie „20 lat PRL w twórczości plastycznej”, 

Zachęta w Warszawie (V 1965). 

XVIII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in.: wystawa grafików skandynawskich, 

IV Ogólnopolska Wystawa Młodego Malarstwa 

(3 VI–4 VII 1965). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

1965/1966 

Nie widzę żadnej racji artystycznej – aby uporczywa budowla 

6 E. Zakrzewska, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku, [w:] Polskie życie 

artystyczne w latach 1945-1960, pod red. A. Wojciechowskiego. Wrocław–Warszawa–Kraków 

1992, s. 159. 

1964/1965 

7 Scenę z tzw. zjazdu poznańskiego wybrał Juliusz Studnicki na temat obrazu, 

zaprezentowanego wkrótce na pierwszej z Ogólnopolskich Wystaw Plastyki, będących 

w gruncie rzeczy sprawdzianami z postępów socrealizmu. Obraz Studnickiego był dla 

jednego z recenzentów tej wystawy nagannym przykładem „minimalizmu”: „ Jego obraz 

pokazuje nam fragment wnętrza auli Uniwersytetu Poznańskiego, w której odbywały się 

popisy. Pokazuje nam widziane od tyłu fotele i kapelusze kilku pięknych pań siedzących 

na widowni. Nie wydaje się, by pokazany, pełen „smaku” wycineczek rzeczywistości 

przekazywał nam jakąkolwiek prawdę o istocie wydarzenia, jakim był zjazd poznański”. 

J. Starzyński, Plastyka w walce o nową treść. „Nowa Kultura” 1950, nr 6, s. 8. 

Rektor: doc. Rajmund Pietkiewicz prorektorzy: doc. Kazimierz 

Śramkiewicz, prof. Stefan Listowski 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


Na nową strukturę składają się: 

•Katedra 

Malarstwa – kier. prof. Stanisław Borysowski 

• pięć pracowni malarstwa: prof. Stanisław Borysowski, st. asyst. Hugon 

Lasecki; prof. Krystyna Łada-Studnicka, st. asyst. Włodzimierz 

Łajming; doc. Rajmund Pietkiewicz, naucz. przedm. Alojzy 

Trendel; prof. Jacek Żuławski, ad. Kiejstut Bereźnicki; doc. Władysław 

Jackiewicz, st. asyst. Jerzy Paliński 

•Katedra 

Rysunku (zespołowa) – kier. doc. Kazimierz Śramkiewicz 

• dwie pracownie rysunku: doc. Kazimierz Śramkiewicz, st. asyst. Janusz 

Kalinowski; doc. Maksymilian Kasprowicz, st. asyst. Edward 

Bober 

• dwie pracownie rysunku i malarstwa I r.: ad. Bohdan Borowski, 

asyst. Łukasz Rogiński; ad. Jerzy Zabłocki, asyst. Andrzej 

Mentuch 

•Katedra 

Malarstwa Architektonicznego – kier. prof. Józefa 

Wnukowa 

Rektor: doc. Adam Haupt prorektorzy: prof. nadzw. Stefan 

Listowski, doc. Kazimierz Śramkiewicz 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 

prof. nadzw. Stanisław Teisseyre 



Teisseyre; doc. Władysław Jackiewicz (w zastępstwie doc. T. Pą-

Sympozjum na temat twórczości plastyków Wybrzeża (udział biorą: J. Bogucki, 

J. Chranicki, A. Haupt, J. Olkiewicz, J. Strumieński, I. Witz), Dwór Artusa 

w Gdańsku (III 1967). 

Wystawa malarstwa i rzeźby artystów gdańskich i poznańskich w Brnie 

(III 1967). 

T. Ciesiulewicz otrzymuje jedną z trzech III nagród w ogólnopolskim konkursie 

plast. „Człowiek i praca w Polsce Ludowej”, Warszawa (V 1967). 

Grafika, tkanina, ceramika 31 artystów Wybrzeża, Gdańsk Dwór Artusa 

(V–VI 1967). 

Wystawa E. Markowskiego (z Warszawy) w Dworze Artusa w Gdańsku 

(V 1967). 

XX Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in.: Salon XX-lecia Okręgu 

Gdańskiego ZPAP, Ogólnopolska Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki „Porównania 

2” (VII–IX 1967). 

Wystawa malarstwa J. Zabłockiego w Galerie Lambert w Paryżu (IX 1967). 

Nagrody Ministra Kultury i Sztuki otrzymują S. Borysowski i H. Żuławska. 

1966/1967 

Rektor: doc. Rajmund Pietkiewicz prorektorzy: doc. Kazimierz 

Śramkiewicz, prof. Stefan Listowski 

•Wydzał 

Malarstwa 

•Dziekan: 


•Katedra 

Malarstwa 






Katedra Rysunku (zespołowa) – kier. doc. Kazimierz Śramkiewicz 

1967/1968 

Rektor: doc. Rajmund Pietkiewicz prorektorzy: prof. Józefa 

Wnukowa, prof. Stefan Listowski 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 

prof. Stanisław Borysowski 

•Katedra 

Malarstwa 






•Katedra 

Rysunku – kier. doc. Kazimierz Śramkiewicz 

• trzy pracownie rysunku i malarstwa I r.: doc. Rajmund Pietkiewicz; 

doc. Maksymilian Kasprowicz; st. wykł. Edward Bober 

• dwie pracownie rysunku: doc. Kazimierz Śramkiewicz, st. asyst. Janusz 


Bober 

•Katedra 

Malarstwa Architektonicznego (zespołowa) – 

kier. prof. Józefa Wnukowa 

• pracownia tkaniny dekoracyjnej: prof. Józefa Wnukowa, 

st. asyst. Bernarda Świderska 

• pracownia malarstwa architektonicznego: ad. Barbara Massalska, 

laborant Zbigniew Alkiewicz 

• pracownia propedeutyki malarstwa architektonicznego: ad. Mieczysław 

Baryłko 

•Na 

Wydziale Architektury Wnętrz pozostają dwie pracownie 

• 

• 

• 

dwie pracownie rysunku: doc. Kazimierz Śramkiewicz, st. asyst. Janusz 


Bober 

Katedra Malarstwa Architektonicznego – kier. prof. Józefa 

Wnukowa 

pracownia tkaniny dekoracyjnej: prof. Józefa Wnukowa, 


pracownia malarstwa architektonicznego: ad. Barbara Massalska, 


pracownia propedeutyki malarstwa architektonicznego: ad. Mieczysław 

Baryłko 

warsztat technologii malarskiej: st. wykł. Roman Usarewicz 

technologia malarstwa: wykł. Tadeusz Zimnicki 

cztery pracownie rysunku i malarstwa (dla Wydziału Architektury 

Wnętrz): Jan Góra; Jerzy Krechowicz; Urszula Ruhnke-Duszeńko; 

Kazimierz Ostrowski 

Katedra Grafiki – kier. doc. Zygmunt Karolak 

pracownia grafiki: doc. Zygmunt Karolak, naucz. przedm. Józef 

Łakomiak 

warsztat fotograficzny: st. tech. Czesław Bojarski 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wystawa środowiskowa „Trzy pokolenia”, Gdańsk Dwór Artusa (X–XI 1966) 4 

Wystawa W. Jackiewicza i J. Zabłockiego w Galerii AP w Kopenhadze 

(X 1966). 

W. Jackiewicz otrzymuje Srebrny Medal na Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie 

(XI 1966). 

Nagrody Artystyczne WRN w Gdańsku otrzymują K. Gorbatowski, J. Krechowicz 

(oraz W. Lam). 

pracownia tkaniny dekoracyjnej: prof. Józefa Wnukowa, 


pracownia malarstwa architektonicznego: ad. Barbara Massalska, 


pracownia propedeutyki malarstwa architektonicznego: ad. Mieczysław 

Baryłko 

warsztat technologii malarskiej: st. wykł. Roman Usarewicz 

technologia malarstwa: wykł. Tadeusz Zimnicki 

cztery pracownie rysunku i malarstwa (dla Wydziału Architektury 

Wnętrz): Jan Góra; Jerzy Krechowicz; Urszula Ruhnke-Duszeńko; 

Kazimierz Ostrowski 


pracownia grafiki: doc. Zygmunt Karolak, naucz. przedm. Józef 

Łakomiak 

warsztat fotograficzny: st. tech. Czesław Bojarski 

XVIII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie (cd. ): Ogólnopolska Wystawa 

Malarstwa, Rzeźby i Grafiki „Porównania” (25 IX. –24 X 1965), Salon Jesienny 

Okręgu Gdańskiego ZPAP (XI 1965). 

Wyróżnienie dla W. Jackiewicza na ogólnopolskiej wystawie plastyki „Złote 

Grono” w Zielonej Górze (X 1965). 

Udział K. Bereźnickiego w Światowej Wystawie Sztuki Nieabstrakcyjnej w Tokio 

(X/XI 1965). 

Wystawy w Galerii AP w Kopenhadze: K. Ostrowskiego, W. Łajminga i J. Palińskiego, 

J. Góry z R. Freyerem (X–XI 1965). 

M. Baryłko i J. Góra otrzymują doroczne Nagrody ZPAP Okręgu Gdańskiego 

(oraz A. Smolana w dz. rzeźby, nagrody wojewódzkie: 

J. Hankowski, I. Kuran-Bogucka, R. Usarewicz J. Zabłocki). 

Okręgowy Salon Debiutów ZPAP w Sopocie (II 1966). 

Wystawa gwaszy J. Zabłockiego w Pradze (II 1966). 

Wystawa „Pięciu” w Sopocie (Z. Dera, A. Gondzik, J. Juszczyńska-Górna, 

U. Murawska, H. Mądrawski) (III 1966). 

Prezes ZPAP Okręgu Gdańskiego W. Jackiewicz otrzymuje odznakę „Zasłużony 

dla Ziemi Gdańskiej”. 

Wystawa „Pablo Picasso i współcześni artyści francuscy” w Pałacu Opatów 

w Oliwie (V 1966). 

„Ars Baltica” – wystawa sztuki krajów nadbałtyckich w Visby (Szwecja) 

z udziałem K. Ostrowskiego. 

J. Zabłocki otrzymuje Nagrodę WRN, Józef Łakomiak – wyróżnienie, M. Heyda-Usarewicz, 

H. Lasecki, K. Ostrowski – nagrody fundowane na III Festiwalu 

Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (VIII 1966). 

XIX Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in ogólnopolska wystawa 

malarstwa i grafiki „Młoda Generacja 1960–66” (VI–VII 1966. ) 3 , wystawa 

współczesnej grafiki holenderskiej, wystawa współczesnej plastyki słowackiej, 

wystawa 16 plastyków moskiewskich. 

Wystawa T. Dominika w Galerii Sztuki Współczesnej GTPS w Gdańsku Wrzeszczu 

(VII 1966). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 


14 

4 Uczestnicy: B. Borowski, B. Argasińska, K. Bereźnicki, K. Gorbatowski, 

A. Haras, W. Jackiewicz, Z. Kałędkiewicz, K. Łada-Studnicka, W. Łajming, 

W. Markowski, S. Michałowski, A. Nacht-Samborski,, K. Ostrowski, 

T. Pągowska, R. Patzer, R. Pietkiewicz, J. Studnicki, J. Strzałecki, 

K. Śramkiewicz, S. Teisseyre, R. Usarewicz, J. Wnukowa, J. Wodyński, 

J. Zabłocki, H. Żuławska, J. Żuławski. 

3 W dz. malarstwa uczestniczą: M. Antoszkiewicz, J. Berdyszak, K. Bereźnicki, 

J. Góra, A. Güntner, M. Heyda-Usarewicz, J. Kołacz, A. Kozyrski, 

G. Moryciński, A. Możejko, L. Murawska, J. Narzyński, B. Szubińska, 

S. Wiśniewski, J. Żamojtel; w dz. grafiki: M. Detyniecki, J. Gaj, T. Jackowski, 

Z. Lutomski, A. Pietsch, T. Rudnicki, R. Skowron.


Krechowicz 

Nagrody Rektora za rok akad.. 1967/1968 otrzymują Z. Karolak i R. Usarewicz. 

Powstaje Teatr „Ą” W. Wieczorkiewicza (w l. 1972–1973 Grupa „Ą”). 

Wystawa malarstwa K. Gorbatowskiego w Galerie Passeur w Paryżu (X 1968). 

K. Bereźnicki otrzymuje Złoty Medal na II Festiwalu Sztuk Pięknych 

w Warszawie. 

J. John otrzymuje wyróżnienie w dz. malarstwa w ramach dorocznej nagrody 

dla dyplomantów wyższych uczelni artystycznych (X 1968). 

Malarstwo, rzeźba, grafika Okręgu Gdańskiego ZPAP w Warszawie (Dom Artysty 

Plastyka, X–XI 1968). 

Wystawa 9 współczesnych malarzy polskich (wśród nich K. Ostrowski, R. Usarewicz) 

w Salonie BWA w Gdyni (XII 1968). 

R. Stryjec i W. Samp otrzymują III nagrody w V Ogólnopolskim Konkursie na 

Grafikę Marynistyczną w Gdańsku (V 1969). 

W. Jackiewicz otrzymuje I Międzynarodową Nagrodę Przyjaźni w konkursie 

„Gaudenzio Ferrari” we Włoszech (Santhia k. Turynu, VI 1969). 

XXII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. Ogólnopolska Wystawa 

Malarstwa Rzeźby i Grafiki „Porównania 3” (VI–VII 1969). 

Wystawa prac artystów Wybrzeża pt. „Protest 69” w Dworze Artusa w Gdańsku 

(IX 1969). 

S. Wójcik otrzymuje wyróżnienie w dz. malarstwa, R. Stryjec III nagrodę 

w dz. grafiki na wystawie „Człowiek i praca w Polsce Ludowej” w Warszawie. 

J. Zabłocki i E. Homa otrzymują wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie na 

malarstwo ścienne w gmachu AWF w Warszawie. 

Wystawa 4 artystów gdańskich (E. Bober, M. Heyda-Usarewicz, W. Markowski, 

W. Łajming), BWA w Białymstoku (VI 1969). 

I Ogólnopolski Plener Marynistyczny w Cetniewie (IX 1969). 

malarstwa i rysunku, które prowadzą wykł. Kazimierz Ostrowski 

i wykł. Urszula Ruhnke-Duszeńko. 


pracownia grafiki artystycznej: doc. Zygmunt Karolak 

pracownia grafiki użytkowej: wykł. Jerzy Zabłocki, st. asyst. Jerzy 

Krechowicz 

Poplenerowa wystawa gdańskich plastyków pt. „Człowiek, praca, wypoczynek”, 

Gdańsk (X 1967). 

A. Haras otrzymuje wyróżnienie w dz. malarstwa w ramach dorocznej nagrody 

dla dyplomantów wyższych uczelni artystycznych. 

W ogólnopolskim konkursie na grafikę i rysunek o tematyce rewolucyjnej, organizowanym 

w Warszawie, jedną z II nagród otrzymuje R. Stryjec, wyróżnienia 

– Ł. Rogiński i J. Rzyszczak (X 1967). 

Wystawa malarstwa K. Śramkiewicza (i rzeźb F. Strynkiewicza) w Leningradzie 

(I–II 1968). 

Wystawa malarstwa K. Gorbatowskiego w Rabacie (II 1968). 

Wystawa malarzy gdańskich w Plymouth (V 1968). 

• 

• 

• 

odalisek i smutnych pajaców w kolorowych szalikach, żyjących 

wśród butelek, draperii i gitar miała być dalej podtrzymywana 

w uczelniach artystycznych wbrew teorii i formie prawdziwych 

zjawisk, które po brzegi wypełniają dziś świat rzeczywisty8 . 

Reforma miała przeobrazić „formalistyczne” metody nauczania stosowane 

przez „teoretyków kapizmu”; zwiększono m. in. godziny 

rysunku przygotowującego do tworzenia najbardziej pożądanych, 

wielofigurowych kompozycji o odpowiedniej ideologicznej treści 

i zniesiono system pracowni mistrzowskich, zastępując go podziałem 

według lat studiów. Celem reformy było też ograniczenie 

„czystych” gatunków twórczości na rzecz użytkowych, bardziej 

przydatnych – jak uznano – w odbudowującym się i budującym 

socjalizm kraju. Stąd koncepcja pozostawienia nauczania malarstwa 

i rzeźby tylko w dwóch ośrodkach, tj. akademii krakowskiej 

i warszawskiej, połączonej zresztą arbitralnie z tamtejszą Wyższą 

Szkołą Sztuk Plastycznych. Pozostałe uczelnie miały zajmować się 

specjalizacjami wykorzystywanymi w przemyśle: łódzka – tkaniną, 

poznańska – meblarstwem, wrocławska – ceramiką. Ograniczenie 

realizacji tej idei w sopockiej PWSSP „tylko” do likwidacji Wydziału 

Rzeźby, a więc ocalenie edukacji malarskiej, przypisał Stanisław 

Teisseyre, który właśnie na wiele lat objął stanowisko rektora, 

zapobiegliwości przewidujących pedagogów. 

W. Jackiewicz otrzymuje Order Stańczyka, honorowe wyróżnienie redakcji 

„Liter”. 

Wystawa prac artystów gdańskich poświęcona tematyce związanej z Gdań- 

1969/1970 

skiem, Dwór Artusa w Gdańsku (V-VI 1968). 

XXI Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. Ogólnopolska Wystawa 

Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki (VI–VII 1968); Nagrodę WRN otrzymuje 

P. Zajęcki, Nagrody MRN – A. Haras i A. Błażejowski (także Nagrodę Prasy 

Wybrzeża). 

K. Bereźnicki i K. Ostrowski otrzymują nagrody fundowane na IV Festiwalu 

Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (VIII 1968). 

Salon Okręgu Gdańskiego ZPAP (VIII–IX 1968). 

Wystawa malarstwa i grafi ki artystów gdańskich w Kalmarze (VIII–IX 1968). 

Rektor: doc. Władysław Jackiewicz prorektor: doc. Bolesław 

Petrycki 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


•Katedra 

Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Rajmund Pietkiewicz 

• pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Stanisław Borysowski; 

prof. Krystyna Łada-Studnicka; prof. Rajmund Pietkiewicz; 

prof. Kazimierz Śramkiewicz; prof. Jacek Żuławski 

• trzy pracownie rysunku i malarstwa I r.: st. asyst. Edward Bober; 

doc. Bohdan Borowski; doc. Maksymilian Kasprowicz 

•Katedra 

Tkaniny Dekoracyjnej – kier. prof. Józefa Wnukowa 

• pracownia tkaniny dekoracyjnej: prof. Józefa Wnukowa 

•Katedra 

Projektowania Malarstwa w Architekturze – 

kier. doc. Władysław Jackiewicz 

• pracownia malarstwa architektonicznego: doc. Barbara Massalska, 


•Katedra 

Grafiki – kier. doc. Zygmunt Karolak 

• pracownia grafiki artystycznej: doc. Zygmunt Karolak 

• pracownia grafiki użytkowej: wykł. Jerzy Zabłocki, st. asyst. Jerzy 

Krechowicz 

W. Jackiewicz otrzymuje I nagrodę w ogólnopolskim konkursie „Złotego Grona” 

w Zielonej Górze (X 1969). 

S . Ż u k o w s k i o t r z y m u j e j e d n o z 1 0 r ó w n o r z ę d n y c h w y r ó ż n i e ń n a 

1968/1969 

W tym rozstrzygającym momencie – relacjonował po latach Teisseyre 

– była rozpisana taka wystawa „Młodzież walczy o pokój”. Reforma 

się odbywała w 50-tym roku w jesieni. Na początku 50-tego roku 

rozpisano tę wystawę i studenci nie mieli chęci przygotować się 

do niej. Myśmy z Marianem Wnukiem świetnie się zorientowali, że 

będzie wprowadzony socrealizm, że jeśli my chcemy obronić na 

Wybrzeżu rzeźbę i malarstwo, to jedyne wyjście z tego, to żeby 

studenci gremialnie wzięli udział w tej wystawie. Myśmy to wszyst- 

8 J. Bogucki, Grzechy i cnoty plastyki na festiwalu w Poznaniu. „Odrodzenie” 1949, nr 49, 

s. 5. Autor nieliczne przykłady „inicjatywy pedagogów skierowanej ku przezwyciężania 

szkicowej wrażeniowości” dostrzegł u prof. „Nachta-Samborskiego w Sopocie 

i prof. Urbanowicza w WSSP w Warszawie”. 

Rektor: prof. Rajmund Pietkiewicz prorektorzy: doc. Władysław 

Jackiewicz, prof. Stanisław Borysowski 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


•Katedra 


• sześć pracowni malarstwa: prof. Stanisław Borysowski; doc. Władysław 

Jackiewicz; prof. Krystyna Łada-Studnicka; prof. Rajmund 

Pietkiewicz; prof. Kazimierz Śramkiewicz; prof. Jacek Żuławski 

• trzy pracownie rysunku i malarstwa I r.: st. asyst. Edward Bober; 

doc. Bohdan Borowski; doc. Maksymilian Kasprowicz 

•Katedra 

Tkaniny Dekoracyjnej – kier. prof. Józefa Wnukowa 

•Katedra 

Projektowania Malarstwa w Architekturze – 

kier. doc. Barbara Massalska 

• pracownia malarstwa architektonicznego: doc. Barbara Massalska, 


• pracownia propedeutyki malarstwa architektonicznego: ad. Mieczysław 

Baryłko 


pracownia grafiki artystycznej: doc. Zygmunt Karolak 

pracownia grafiki użytkowej: wykł. Jerzy Zabłocki, st. asyst. Jerzy 

• 

• 

•

pracownia rzeźby I r.: doc. Anna Pietrowiec 

Katedra Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Rajmund Pietkiewicz 

pięć pracowni malarstwa: doc. Władysław Jackiewicz; doc. Maksymilian 

Kasprowicz; prof. Rajmund Pietkiewicz; prof. Kazimierz 

Śramkiewicz; prof. Jacek Żuławski 

pracownia malarstwa i rysunku dla dyplomantów: prof. Stanisław 

Borysowski 

pracownia grafiki warsztatowej: doc. Zygmunt Karolak 

Katedra Rzeźby i Rysunku – kier. prof. Alfred Wiśniewski 

Katedra Projektowania Malarstwa i Rzeźby – kier. doc. Roman 

Usarewicz 

pracownia projektowania malarstwa w architekturze: doc. Kazimierz 

Ostrowski 

pracownia projektowania rzeźbiarskiego: prof. Adam Smolana 

pracownia tkaniny dekoracyjnej: prof. Józefa Wnukowa 

pracownia ceramiki artystycznej: prof. Hanna Źuławska 

W ramach Wydziału Projektowania Plastycznego mieści się 

Katedra Projektowania Graficznego, kierowana przez doc. Jerzego 

Zabłockiego, obejmująca trzy pracownie projektowania 

graficznego, które prowadzą doc. Jerzy Zabłocki, wykł. Witold 

Janowski, wykł. Sylwester Wieczorek. 

Salon Okręgu Gdańskiego ZPAP (11 IX. –17 X 1971). 

Wystawa „Czterech z Gdańska” w Bergen: W. Jackiewicz, W. Łajming, R. Usarewicz, 

J. Zabłocki (X 1971). 

W szczecińsko-gdańskim Konkursie na Grafikę Jesieni I nagrodę otrzymuje 

R. Stryjec, II – H. Kudzio, III – Ł. Rogiński, nagrodę szczecińskiego środowiska 

artyst. – S. Żukowski. 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Sztalugowy w Łodzi. 

„Malarstwo w Polsce Ludowej” – wystawa w Muzeum Narodowym w Warszawie; 

z Wybrzeża m. in.: K. Bereźnicki, W. Jackiewicz, W. Lam, K. Łada-Studnicka, 

S. Michałowski, K. Ostrowski, R. Pietkiewicz, J. Studnicki, K. Śramkiewicz, 

J. Zabłocki (XI–XII 1970). 

N. Piontek otrzymuje Srebrny Medal za tkaninę na XI Salonie Międzynarodowym 

Paryż – Południe w Juvisy (XI 1970). 

J. Karczewska-Konieczna i S. Konieczny otrzymują Nagrody Artystyczne za 

1970 r., m. in. za I miejsca na II Międzynarodowym Biennale Ceramiki Artystycznej 

w Vallauris we Francji (XII 1970). 

T. Ciesiulewicz w dz. malarstwa i R. Stryjec w dz. grafiki otrzymują nagrody na 

wystawie „Przeciw wojnie” w Lublinie (XII 1970). 

W gdańsko-bydgoskim Konkursie na Grafikę Zimy jedną z II nagród otrzymuje 

H. Mądrawski, III – Ł. Rogiński i Cz. Tumielewicz. 

J. Lorenczuk zdobywa I i II nagrodę, J. Zabłocki – III w konkursie międzynarodowym 

na plakat wystawy „Rzeźba i kwiaty” w Berlinie (I 1971). 

Wystawa prac 15 artystów z Västernorrland w Szwecji, BWA w Sopocie 

(I 1971). 

IV Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki w Warszawie (XII 1969). 

Wystawy K. Gorbatowskiego w Turynie (X 1969) i Rzymie (III 1970). 

Wystawa „Ziemia gdańska w malarstwie”, prezentująca prace uczestników 

pleneru w Cetniewie, BWA w Sopocie (III 1970). 

H. Mądrawski zostaje laureatem bydgosko-gdańsko-szczecińskiego konkursu 

Grafika Wiosny (IV 1970). 

H. Lasecki otrzymuje Order Stańczyka, honorowe wyróżnienie czasopisma 

„Litery” (IV 1970). 

N. Piontek otrzymuje medal za tkaninę na XVI Międzynarodowej Wystawie 

Sztuki w Kolonii (IV 1970). 

VIII Wystawa Malarzy Realistów w Warszawie, m. in.: M. Baryłko, E. Jagaciak, 

Z. Kałędkiewicz, S. Michałowski, K. Śramkiewicz (I–II 1970). 

II Ogólnopolski Plener Marynistyczny w Cetniewie pt. „Morze inspiracją twórczą” 

(VI 1970). 

K. Ostrowski otrzymuje Grand Prix, J. Zabłocki Nagrodę WRN na V Festiwalu 

Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (VI 1970). 

Sympozjum na temat dorobku 25 lat środowiska plastyków na Wybrzeżu, 

z udziałem W. Skrodzkiego, M. Grześczaka i R. Bukowskiego, Dwór Artusa 

w Gdańsku i wystawa prac 26 autorów w Sieni Gdańskiej (VI–VII 1970). 

XXIII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. i. n. VIII Ogólnopolska Wystawa 

Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, ok. 500 prac 66 autorów (VII- 

-VIII 1970), wyróżnienie otrzymuje A. Błażejowski; 

wystawa tkactwa artyst. grupy Ate z Łodzi. 

„Aranżacja Przestrzeni” studentów poznańskiej PWSSP pod kier. J. Berdyszaka 

w Sopocie (29–30 VIII. 1970). 

W trójmiejskim Konkursie na Grafikę Kwartału w Gdańsku I nagrodę otrzymuje 

H. Mądrawski, II – J. Góra, III – P. Zajęcki, nagrodę honorową środowiska 

gdańskiego – H. Mądrawski. 

W porozumieniu z Zarządem Okręgu ZPAP powstaje Gdańska Doświadczalna 

Pracownia Graficzna Oficyna, kierowana przez S. Żukowskiego (I 1971). 

J. Zabłocki otrzymuje wyróżnienie za scenografię na XI Międzynarodowym 

Festiwalu Piosenki w Sopocie. 

W bydgosko-gdańskim Konkursie na Grafikę Wiosny I nagrodę otrzymuje 

J. Góra, II – Cz. Tumielewicz i H. Kudzio, jedną z III – Ł. Rogiński. 

XXIV Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. Ogólnopolska Wystawa 

Malarstwa „Porównania 4” (VI–VII 1971). 

„Twórcy szkoły sopockiej”, wystawa malarstwa, rysunku i rzeźby (K. Łada- 

Studnicka, A. Nacht-Samborski, J. Strzałecki, J. Studnicki, J. Wnukowa, 

M. Wnuk, J. Wodyński, H. Żuławska, J. Żuławski), Muzeum Pomorskie w Gdańsku, 

Galeria Gdańskiej Sztuki Współczesnej Pałac Opatów w Oliwie (VI 19 71). 

W. Jackiewicz otrzymuje Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za osiągnięcia 

w malarstwie i pracę pedagogiczną. 

III Ogólnopolski Plener Marynistyczny w Cetniewie (VI 1971). 

„Zjazd marzycieli” w ramach IV Biennale Form Przestrzennych w Elblągu 

(8–12 IX 1971), z Gdańska uczestniczy Cz. Tumielewicz. 

W Konkursie GTPS na Grafikę Lata I nagrodę otrzymuje R. Stryjec (IX 1971). 

V Biennale Fotografiki Krajów Bałtyckich (od 1963 r. w Gdańsku) w Muzeum 

Pomorskim w Gdańsku (I 1971). 

1970/1971 

J. Krechowicz i A. Putrym otrzymują II nagrodę w dz. malarstwa w ogólnopolskim 

konkursie „Człowiek, praca, środowisko” w Warszawie. 

H. Bryger otrzymuje wyróżnienie w ramach dorocznej nagrody dla absolwentów 

szkół artystycznych im. Bartoszka i Bobowskiego w Warszawie (X 1971). 

S. Michałowski otrzymuje nagrodę wojewódzką za całokształt działalności. 

W bydgosko-szczecińsko-gdańskim Konkursie na Grafikę Zimy I nagrodę 

otrzymuje J. Góra, II – J. Ostrogórski i R. Stryjec, III – J. Śpiewak-Stryjec, 

H. Mądrawski i Cz. Tumielewicz. 

J. W. Ossewski zdobywa jedno z wyróżnień w dz. grafiki oraz wyróżnienie 

w dz. rysunku w ogólnopolskim konkursie studenckim na grafikę i rysunek, 

organizowanym w Rzeszowie. 

Wystawa prac artystów gdańskich w Leningradzie (IV 1972). 

Wystawa prac 11 młodych plastyków, stypendystów Gdańskiego Towarzystwa 

Przyjaciół Sztuki (V 1972). 

P. Zajęcki otrzymuje I nagrodę w Konkursie na Grafikę Kwartału w Bydgoszczy, 

II – J. Góra, III – S. Żukowski, H. Mądrawski, J. Ostrogórski, nagrodę publicz- 

1971/1972 


Petrycki 


16 

Zmiana nazwy Wydziału i jego struktury związana jest z reorganizacją, 

w wyniku której Wydział Malarstwa połączono z Wydziałem 

Rzeźby, natomiast Wydział Architektury Wnętrz został przekształcony 

w Wydział Projektowania Plastycznego. 

•Wydział 

Malarstwa i Rzeźby 

•Dziekan: 

prof. Adam Smolana 

•Katedra 

Kształcenia Podstawowego – kier. doc. Bohdan 

Borowski 

• dwie pracownie kształcenia podstawowego: doc. Bohdan Borowski; 

doc. Barbara Massalska 


Petrycki 

•Wydział 

Malarstwa 

•Dziekan: 


•Katedra 


• sześć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Stanisław Borysowski; 

doc. Władysław Jackiewicz; doc. Maksymilian Kasprowicz; 

prof. Rajmund Pietkiewicz; prof. Kazimierz Śramkiewicz; prof. Jacek 

Żuławski 

• dwie pracownie rysunku i malarstwa I r.: doc. Bohdan Borowski, 

wykł. Urszula Ruhnke-Duszeńko; doc. Barbara Massalska 

•Katedra 

Tkaniny Dekoracyjnej 


•Katedra 

Grafiki 

• 


W bydgosko-gdańskim Konkursie na Grafikę Jesieni jedną z II nagród otrzymuje 

H. Mądrawski, jedną z III – Ł. Rogiński. 

M. Skowrońska otrzymuje I nagrodę, II – A. Oczko, III – B. Duda, wyróżnienia 

honorowe – B. Borowski, W. Czerwonka i J. Kędziora w konkursie na plakat 

25-lecia Opery i Filharmonii Bałtyckiej. 

H. Lasecki zdobywa Srebrny Medal na III Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie 

(X-XI 1970). 

B. Stępniewska otrzymuje I nagrodę w I Ogólnopolskim Konkursie na Obraz


ko im wytłumaczyli w Grand Hotelu przy wódce. Powiedzieliśmy 

– koncesji generalnej nie trzeba robić. Trzeba spróbować pogodzić 

jednak wartości malarskie czy rzeźbiarskie z tym, żeby to było jednocześnie 

i tematyczne. [. ] I nagle na tej wystawie, która została 

dosyć gremialnie obsadzona przez naszych studentów – oni wzięli 

większą część nagród – i teraz ta Mangelowa, która robi reformę, 

i Sokorski: jak tu zwijać malarstwo i rzeźbę w tej Akademii w krzakach 

w Sopocie, jak oni wzięli większość nagród? I zostawili nam 

wobec tego, wyjątek zrobili i zostawili. Ta kompromisowa formuła 

ocaliła tę szkołę, ale ona w jakiś sposób mściła się później9 . 

ności – P. Zajęcki (V 1972). 

IV Ogólnopolski Plener Marynistyczny w Juracie (V 1972). 

Wystawa prac artystów z Kalmaru pt. „Obraz i forma”, Dwór Artusa w Gdańsku 

(VI 1972). 

Ekspozycja prac z IV Pleneru Marynistycznego w Juracie w witrynach pawilonów 

handlowych w Gdyni i w Dworze Artusa w Gdańsku (VII-VIII 1972). 

W bydgosko-gdańskim Konkursie na Grafikę Lata cztery II nagrody otrzymuj: 

ą: R. Bukowski, H. Mądrawski, J. Ostrogórski, (z Bydgoszczy) Ł. Płotkowski, 

III – J. Góra i S. Żukowski (VII 1972). 

Plener studentów szkół plastycznych z Finlandii, Szwecji i Polski „Fart 72” 

w Gdańsku i pokaz na Starówce (VII-VIII 1972). 

Wystawa prac K. Gorbatowskiego w Detroit (VIII 1972). 

K. Ostrowski otrzymuje jedną z równorzędnych nagród na VI Festiwalu Polskiego 

Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (VII 1972). 

XXV Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in.: Ogólnopolska Wystawa 

Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, ok. 250 prac 50 autorów (VI–VII 1972). 

„25 lat malarstwa Wybrzeża Gdańskiego w PRL” (11 VIII–24 IX), 42 autorów, 

250 prac. 

Pokaz prac Grupy Zwyczajnych „Ziemia gdańska w malarstwie, rzeźbie 

i grafice”, Dwór Artusa w Gdańsku (IX 1972). 

Pierwsza wystawa Galerii OUT pt. „Granice I” (W. Czerwonka). 

Powyższy cytat wskazuje na kilka problemów: po pierwsze ów 

mitologiczny plan, w którym z perspektywy zacierają się pewne 

szczegóły, a elementy wybrane olbrzymieją i otrzymują rangę 

uogólnień10 , po drugie mówi o akademickich aspiracjach uczelni, 

trudnych do realizacji zwłaszcza w czasach, gdy działalność artystyczna 

miała być częścią sześcioletniego planu gospodarczego. 

1972/1973 

Wypowiedź rektora także, podobnie jak relacje Wnukowej, ilustruje 

podjętą przez pedagogów strategię skutecznych kompromisów, 

która m. in. zapewniła im sukces na socrealistycznych wystawach 

i miano „szkoły sopockiej”, godzącej tzw. wartości malarskie i poziom 

wykonania z wymogami doktryny. A ponieważ te nigdy do 

końca nie były sprecyzowane – slogan „socjalistycznej treści i narodowej 

formy” był raczej workiem pojęciowym – określenie szkoły 

funkcjonowało dystynktywnie, zrazu jako wyróżnik pozytywny, 

Wystawa prac A. Harasa i R. Usarewicza „Kolor – forma – światło”, Sień Gdańska 

(X 1972). 

W. Łajming otrzymuje medal „Zasłużony dla Ziemi Gdańskiej”, J. Góra – odznakę 

„Za zasługi dla Miasta Gdańska”, W. Wieczorkiewicz odznakę dla najciekawszego 

młodego twórcy. 

W Konkursie GTPS na Grafikę Jesieni II nagrody otrzymują S. Żukowski i R. Stryjec, 

III – J. Góra, Ł. Rogiński i Cz. Tumielewicz (XI 1974). 

K. Ostrowski otrzymuje jedno z równorzędnych wyróżnień na IV Ogólnopolskiej 

Wystawie „Jesienne Konfrontacje” w Rzeszowie (XI-XII 1972). 

Wystawa „Kolekcja Ewy Garzteckiej” w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, 

prace m. in. H. Bajońskiej, W. Frydrycha, H. Heyda-Usarewicz, K. Ostrowskiego, 

T. Pągowskiej, P. Potworowskiego, J. Żuławskiego (XII 1972–I 1973). 

Umowa między ZO ZPAP a PWSSP o przejęciu przez uczelnię Pracowni Graficznej 

Oficyna (I 1973). 

J. Góra, Ł. Rogiński, R. Stryjec otrzymują nagrody w Konkursie na Grafikę Zimy 

w Bydgoszczy. 

W konkursie plastycznym „Kopernik i jego idea” w Toruniu II nagrodę w dz. rysunku 

otrzymuje R. Stryjec, II w dz. grafiki – Ł. Rogiński (II w dz. rzeźby 

– Z. Zabracki), I nagrodę w dz. tkaniny – H. Koralewicz-Wojcieszek (II 1973). 

W konkursie na grafikę o treści religijnej w Warszawie jedną z III nagród otrzymuje 

R. Stryjec, jedno z 14 wyróżnień – J. Góra. 

Pokaz rysunków i grafiki ze zbiorów W. Łajminga, Sień Gdańska (IV 1973). 

„Forma czy znak”, malarstwo i rzeźba twórców z Wybrzeża, Sień Gdańska 

(V 1973). 

W bydgosko-gdańskim Konkursie na Grafikę Wiosny I nagrodę otrzymuje 

P. Zajęcki, jedną z II – J. Góra, jedną z III – J. Ostrogórski, z nagród specjalnych 

GTPS I – R. Stryjec, III – H. Mądrawski. 

W. Jackiewicz otrzymuje Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (V 1974). 

Pokaz prac artystów 0kręgu Bydgoskiego ZPAP w Dworze Artusa w Gdańsku 

(VI 1973). 

I Międzynarodowy Plener Plastyczny w Kadynach k. Elbląga „Ceramika dla architektury” 

i wystawa poplenerowa w Gdańsku (VII 1974). 

XXVI Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. Ogólnopolska Wystawa 

Malarstwa „Porównania 5” (28 VI–5 VIII 1973). 

S. Borysowski otrzymuje II nagrodę w ogólnopolskim konkursie grafiki marynistycznej 

w Gdańsku. 

Wystawa malarstwa o tematyce związanej z budową Portu Północnego, Sień 

Gdańska (VI/VII 1973). 

II Międzynarodowa Wystawa Ceramiki „Tworzywo ceramiczne w sztuce współczesnej”, 

Pałac Opatów w Oliwie (VII 1973). 

Udział M. Baryłki w V Biennale Sztuki Krajów Nadbałtyckich w Rostocku 

(VII 1973). 

Międzynarodowy plener studentów wyższych szkół plastycznych krajów nadbałtyckich 

„Fart 73” na terenie Portu Północnego (VIII 1973). 

9 S. Teisseyre, Jak braliśmy Sowietów. „Czas Kultury”, op. cit., s. 13. 

10 O wprowadzeniu socrealizmu środowiska twórcze były uprzedzane na odpowiednich 

konferencjach, np. poświęcona plastyce, z udziałem min. W. Sokorskiego, odbyła się 

w Nieborowie w lutym 1949 r., a Zjazd ZPAP w Katowicach w lipcu tego roku potwierdził 

te postanowienia; teza o „większości nagród” zdobytych przez sopockich studentów jest 

także mocno przesadzona: I nagrodę otrzymał Jerzy Potrzebowski z Krakowa (za obrazy 

Lenin wśród górali i Wojska radzieckie na kwaterze), II nagrody zdobyli Ludwik Maciąg 

z Warszawy (za Czołówkę weterynaryjną), Józef Młynarski z Krakowa (za obraz Majakowski 

recytuje) i Józef Łakomiak z Sopotu za Walkę z analfabetyzmem, III nagrody nie przyznano, 

a na pięć wyróżnień indywidualnych dwa otrzymali studenci sopoccy – Paweł Frołow za 

trzy pejzaże kaszubskie i portret przodownika pracy oraz Antoni Szymaniuk za obraz Do 

szkoły. 


Petrycki 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof Adam Smolana 

•Katedra 


Borowski 

• dwie pracownie kształcenia podstawowego: doc. Bohdan Borowski; 

doc. Barbara Massalska 

• pracownia rzeźby I r.: doc. Anna Pietrowiec 

•Katedra 


• pięć pracowni malarstwa: doc. Władysław Jackiewicz; doc. Maksymilian 



• pracownia malarstwa i rysunku dla dyplomantów: prof. Stanisław 

Borysowski 

• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Zygmunt Karolak 

•Katedra 

Rzeźby i Rysunku – kier. prof. Alfred Wiśniewski 

•Katedra 

Projektowania Malarstwa i Rzeźby – kier. doc. Roman 

Usarewicz 

• pracownia projektowania malarstwa w architekturze: doc. Kazimierz 

Ostrowski 

• pracownia projektowania rzeźbiarskiego: prof. Adam Smolana 


• pracownia ceramiki artystycznej: prof. Hanna Źuławska 

•Katedra 

Projektowania Graficznego (na Wydziale Projektowania 

Plastycznego) – kier. doc. Jerzy Zabłocki 

• trzy pracownie projektowania graficznego: doc. Jerzy Zabłocki; 

wykł. Witold Janowski; ad. Marek Freudenreich 

1973/1974 


Petrycki 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Adam Smolana prodziekan: prof. Kazimierz 

Śramkiewicz 

Na Wydziale następuje podział na dwa kierunki: Malarstwo 

i Rzeźbę.

1975/1976 

Na V Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie Złoty Medal otrzymuje J. Wodyński 

(IX 1974). 

Rektor: prof. Władysław Jackiewicz prorektor: doc. Jerzy 

Zabłocki 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Kazimierz Śramkiewicz prodziekan: st. wykł. Włodzimierz 

Łajming 

•Kierunek 

Malarstwo 

•Katedra 


Borowski 

• cztery pracownie kształcenia podstawowego: doc. Bohdan Borowski, 

mgr Teresa Miszkin, mgr Witosław Czerwonka; doc. Barbara 

Massalska, mgr Andrzej Dyakowski, mgr Małgorzata Fonfria- 

Pereda; ad. Janina Stefanowicz; st. wykł. Alojzy Trendel 

•Katedra 


• pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Władysław Jackiewicz; 

doc. Maksymilian Kasprowicz; prof. Rajmund Pietkiewicz; 

prof. Kazimierz Śramkiewicz; doc. Roman Usarewicz 

• pracownia grafiki warsztatowej: mgr Czesław Tumielewicz 

•Katedra 

Projektowania Malarstwa i Rzeźby w Architekturze 

i Urbanistyce 

• pracownia projektowania malarstwa: ad. Adam Haras 

• pracownia projektowania malarstwa i rzeźby (dla roku dyplomowego): 

doc. Kazimierz Ostrowski 


• pracownia ceramiki artystycznej: prof. Hanna Żuławska 

•Katedra 

Projektowania Graficznego (na Wydziale Projektowania 


• dwie pracownie projektowania graficznego: doc. Jerzy Zabłocki; 

doc. Witold Janowski 

• dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: ad. Jerzy 

Krechowicz; wykł. Marek Freudenreich 

Pokaz prac uczelni plastycznych „Poszukiwania, propozycje, realizacje”, Zachęta 

w Warszawie (XII 1975). 

Wystawa artystów gdańskich i krakowskich „Porównania 6” w Krakowie, BWA 

(X 1975). 

W Konkursie GTPS na Grafikę Roku I nagrodę otrzymuje W. Dembski, dwie II 

– S. Żukowski i C. Paszkowski, trzy III – C. Paszkowski, W. Dembski, Cz. Tumielewicz, 

nagrodę specjalną – W. Dembski, S. Żukowski, F. Czarnous. 

Wystawa „Postawy twórcze w środowisku gdańskim. Malarstwo, rzeźba, 

1974/1975 



Petrycki 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Adam Smolana prodziekan: prof. Kazimierz 

Śramkiewicz 

•Kierunek 

Malarstwo 

•Katedra 

Kształcenia Ogólnoplastycznego – kier. doc. Bohdan 

Borowski 

• trzy pracownie kształcenia podstawowego: doc. Bohdan Borowski, 

mgr Teresa Miszkin, mgr Witosław Czerwonka; doc. Barbara Massalska, 

mgr Andrzej Dyakowski, mgr Małgorzata Fonfria-Pereda; ad. Janina 

Stefanowicz 

•Katedra 


• pięć pracowni malarstwa: doc. Władysław Jackiewicz; doc. Maksymilian 


Śramkiewicz; doc. Roman Usarewicz 

• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Zygmunt Karolak 

•w 

Katedrze Rzeźby i Rysunku – kier. prof. Alfred Wiśniewski 

• pracownie podstawowe – rzeźby i rysunku 

•cztery 


• pracownia malarstwa ściennego: doc. Kazimierz Ostrowski 


• pracownia ceramiki artystycznej: prof. Hanna Żuławska 

• pracownia projektowania malarstwa i rzeźby w architekturze: 

prof. Adam Smolana, ad. Adam Haras 

•Katedra 

Projektowania Graficznego – kier. doc. Jerzy Zabłocki 

(w ramach Wydziału Projektowania Plastycznego) 

• dwie pracownie projektowania graficznego: doc. Jerzy Zabłocki; 

wykł. Witold Janowski 

W. Jackiewicz przewodniczy jury II Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego 

im. Jana Spychalskiego w Poznaniu (IV 1975). 

Wystawa prac B. Kaczmarowskiej w Londynie (V 1975). 

Wystawa malarstwa i grafiki z pleneru w Juracie (V 1975). 

Studencki Festiwal Szkól Artystycznych w Nowej Rudzie, m. in. G. Boros 

(PWSSP Gdańsk) realizuje akcję „Zapis wielokrotny 

barwa i walor” (VI 1975). 

XXVIII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. wystawa malarstwa „Porównania 

6” artystów krakowskich i gdańskich (5 VII–10 VIII 1975). 

E. Łukasik i J. Wnukowa otrzymują nagrody na ogólnopolskiej wystawie „Pejzaż 

wiejski w malarstwie polskim” w Bydgoszczy (VII 1975). 

Ogólnopolskie spotkanie absolwentów uczelni plastycznych Gdańska, Łodzi., Poznania, 

Warszawy i Wrocławia w Karpicku k. Olsztyna (IX 1976). 

Plener Szkół Plastycznych Krajów Nadbałtyckich „Fart ’75” w Gdańsku 

(VIII 1975). 

I Biennale Sztuki Gdańskiej w Sopocie – 280 prac, 91 autorów, medale honorowe 

otrzymują: T. Ciesiulewicz, W. Dembski, H. Koralewicz, J. Ostrogórski, 

Cz. Tumielewicz, R. Usarewicz (IX 1975). 

Kierunek Malarstwo 

Katedra Kształcenia Ogólnoplastycznego – kier. doc. Bohdan 

Borowski 

trzy pracownie kształcenia podstawowego: doc. Bohdan Borowski, 

mgr Teresa Miszkin, mgr Witosław Czerwonka; doc. Barbara 

Massalska, mgr Andrzej Dyakowski, mgr Małgorzata Fonfria-Pereda; 

ad. Janina Stefanowicz 

Katedra Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Rajmund Pietkiewicz 

pięć pracowni malarstwa: doc. Władysław Jackiewicz; doc. Maksymilian 



pracownia grafiki warsztatowej: doc. Zygmunt Karolak 

W ramach Katedry Rzeźby i Rysunku (kier. prof. Alfred Wiśniewski) 

oprócz dwóch pracowni podstawowych (rzeźby i rysunku) istnieją 


pracownia malarstwa ściennego: doc. Kazimierz Ostrowski 


pracownia ceramiki: prof. Hanna Żuławska 

W Katedrze Projektowania Graficznego – kier. doc. Jerzy Zabłocki 

(na Wydziale Projektowania Plastycznego) 

dwie pracownie projektowania graficznego: doc. Jerzy Zabłocki; 

wykł. Witold Janowski 

W Konkursie na Grafikę Jesieni ’73 II nagrody otrzymują J. Góra i J. Ostrogórski, 

III – Ł. Rogiński i S. Żukowski, nagrodę specjalną (za pracę na temat Portu 

Północnego) – J. Ostrogórski (X 1973). 

R. Pietkiewicz, H. Żuławska i J. Żuławski otrzymują Krzyże Kawalerskie Orderu 

Odrodzenia Polski (XII 1973). 

W bydgosko-gdańskim Konkursie na Grafikę Zimy ‘73 J. Góra otrzymuje I nagrodę 

oraz nagrodę specjalną, II – F. Chudzyński i Cz. Tumielewicz, III – S. Żukowski 

i F. Czernous (XII 1973). 

Retrospektywa twórczości P. Potworowskiego w Pałacu Opatów w Oliwie 

(I 1974). 

J. Krechowicz otrzymuje I nagrodę w konkursie GTPS na plakat o tematyce Portu 

Północnego; wystawa pokonkursowa w Sieni Gdańskiej (II/III 1974). 

W bydgosko-gdańskim Konkursie na Grafikę Wiosny ’74 J. Ostrogórski otrzymuje 

I nagrodę, R. Stryjec i S. Żukowski – II, H. Mądrawski i K. Górska – III, 

nagrodę specjalną – R. Stryjec (V 1974). 

Prezentacja gdańskiego środowiska plast. w ramach Tczewskiej Wiosny Plastycznej 

’74 (V–VI 1974). 

II Międzynarodowy Plener w Kadynach k. Elbląga „Ceramika dla architektury” 

(VII 1974). 

Wystawa zbiorowa pt. „Port Północny w sztuce” w Pałacu Opatów w Oliwie 

(VII–IX 1974). 

J. Góra otrzymuje Nagrodę Wojewody Gdańskiego na VII Festiwalu Polskiego 

Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (VIII 1974). 

III Plener Studentów Szkół Plastycznych Krajów Nadbałtyckich „Fart ‘74” 

w Gdańsku (VIII 1974). 

XXVII Festiwal Sztuk Plastycznych (w ramach obchodów XXX-lecia PRL) w Sopocie, 

m. in. Ogólnopolska Wystawa Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki: 250 

prac, 95 autorów; nagrodę główną otrzymuje Cz. Tumielewicz, równorzędne 

nagrody-stypendia, m. in.: M. Fonfria-Pereda, L. Marchlewski, T. Miszkin, 

A. Putrym, S. Zerling, nagrodę dziennikarzy – M. Olszewski (IX–X 1974). 

Wystawa „Nowa Generacja” we Wrocławiu. 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

18



pracownia ceramiki artystycznej: prof. Hanna Żuławska 

dwie pracownie grafiki warsztatowej: wykł. Czesław Tumielewicz; 

• 

• 

• 

wykł. Stanisław Żukowski 

Na Wydziale Projektowania Plastycznego Katedrę Projektowania 

Graficznego, kierowaną przez doc. Jerzego Zabłockiego, 

tworzą 


doc. kontr. Witold Janowski 

dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: doc. Jerzy 


pracownia projektowania typograficznego: wykł. Jan Lorenczuk. 

Cz. Tumielewicz otrzymuje I nagrodę, M. Świeszewski wyróżnienie w IV Konkursie 

Malarskim im. Spychalskiego w Poznaniu (XII 1976). 

Wystawy prac W. Jackiewicza w Mediolanie i Aoście (XII 1976). 

Wystawa malarstwa J. Zabłockiego w Stokholmie (XII 1976). 

W konkursie GTPS na najlepszy plakat 1976 roku zwycięża praca J. Krechowicza, 

wyróżnienia otrzymują W. Czerwonka, J. Chartowski i T. Ciesiulewicz za 

nowatorską formę graficzną. 

II Biennale Sztuki Gdańskiej w Sopocie, BWA (IV-V 1977). 

W ramach Dni Hamburga w Gdańsku wystawa „Realiści z Hamburga” w Pałacu 

Opatów w Oliwie (VI 1977). 

Wystawa obrazów Klubu Absolwentów przy ZPAP, z cyklu „Plastycy Wybrzeża 

prezentują”, Ratusz Staromiejski w Gdańsku (VII 1977). 

Ogólnopolska Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki „Porównania ‘77” w Sopocie 

(VII–VIII 1977). 

Wystawa „22 polskich artystów” z Muzeum Sztuki w Łodzi, towarzysząca 

Międzynarodowemu Kongresowi Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA w Kolonii, 

udział m. in. T. Miszkin. 

• 

z czasem w ówczesnej krytyce zaczęło oznaczać cechy niepożądane, 

jak „schematyzm”, posługiwanie się „receptami” i koncentrację 

na zagadnieniach formalnych przy braku emocjonalnego 

zaangażowania11. Zwłaszcza gdy nagrodzoną na II Ogólnopolskiej 

Wystawie Plastyki (1951/1952), wykonaną zespołowo Manifestacją 

1-Majową 1905 roku i pracami indywidualnymi „kolektyw sopocki” 

rozbudził nadzieje na powstanie dzieł spełniających zarazem 

kryteria artystyczne i ideologiczne12 , a później artyści znowu 

prezentowali głównie pejzaże, portrety i martwe natury, zawsze 

zresztą obecne na wystawach okręgowych, mniej narażonych na 

polityczną presję. Zawód wyrażało m. in. stworzone przez Janusza 

Boguckiego pojęcie „socestetyzmu”, określające praktykę malarską 

stosowaną nie tylko przez sopockich profesorów, ale i młodszych 

malarzy: Jerzego Zabłockiego, Władysława Jackiewicza, Bohdana 

Borowskiego, Teresę Pągowską i in. Z terminem tym autor łączył 

takie cechy, jak: solidna kompozycja dokonana przez podział płótna 

na duże płaszczyzny wypełnione gęstą, nasyconą barwą, ogólnikowa 

czytelność i „powierzchowność” opracowania, stosowanie 

płynnej, impresyjnej plamy. Nie bez dydaktycznej ironii pisał: 

• 

• 

• 

grafika”, Zachęta w Warszawie5 (I 1976). 

J. Góra zostaje wyróżniony (nagroda-zakup) na VII Ogólnopolskiej Wystawie 

Grafiki w Warszawie (I–II 1976). 

Cz. Tumielewicz otrzymuje III nagrodę w III Ogólnopolskim Konkursie Malarskim 

im. J. Spychalskiego w Poznaniu (IV 1976). 

M. Skowrońska otrzymuje III nagrodę w dz. malarstwa, J. Fabich I nagrodę 

w dz. grafiki w ogólnopolskim konkursie „Sport w sztuce” w Katowicach 

(IV–V 1976). 

III Międzynarodowa Wystawa Ceramiki „Tworzywo ceramiczne w sztuce 

współczesnej”, 175 uczestników z 19 krajów (VI 1976). 

Wystawa „Porównania 7” w Sopocie (Anto, Lutomski, Mianowski, Ostrowski, 

Szamborski, Waltoś, Truszczyński, Tumielewicz). 

T. Miszkin otrzymuje I nagrodę w dz. malarstwa na IX Ogólnopolskiej Wystawie 

Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Sopocie (VIII 1976). 

I. Talaga, M. Świeszewski i M. Fonfria-Pereda otrzymują nagrody fundowane na 

VIII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (VIII 1976). 

Międzynarodowy plener marynistyczny w Juracie (VIII 1976). 

Spotkanie studentów szkół plastycznych z krajów nadbałtyckich „Fart ‘76” 

pt. „Człowiek – maszyna”; plener w Rafinerii Gdańskiej (IX 1976). 

Plener studentów we Władysławowie (IX 1978). 

Na II Biennale Sztuki Krajów Nadbałtyckich w Visby na Gotlandii zestaw prac 

artystów gdańskich. 

1976/1977 

1977/1978 

Tak wygląda w praktyce – owa niewątpliwie kulturalna forma socestetyzmu 

wyhodowana w Sopocie. Czyni ona zadość przynajmniej 

trzem postulatom. Aktualny temat? – jest. Komunikatywna 

forma? – jest. Nawiązanie do tradycji XIX-wiecznej? – jest. 

11 Szerzej ten problem omówiłam w rozprawie Malarstwo gdańskie w latach 1945–1959. 

Ludzie, słowa i obrazy, mps rozprawy doktorskiej, Uniwersytet Wrocławski 1999. Por. także: 

Z. Watrak-Tomczyk, op. cit. 

Rektor: prof. Władysław Jackiewicz prorektorzy: doc. Bolesław 

Petrycki, doc. Jerzy Zabłocki 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Kazimierz Śramkiewicz prodziekan: doc. Włodzimierz 

Łajming 

•Katedra 


Borowski 

• dwie pracownie malarstwa i rysunku dla I r.: doc. Bohdan Borowski; 

st. wykł. Alojzy Trendel 

•Katedra 

Malarstwa i Rysunku – kier. doc. Rajmund Pietkiewicz 

• dziesięć pracowni malarstwa i rysunku: 

• dla studentów malarstwa – prof. Władysław Jackiewicz; 

doc. (em. ) Maksymilian Kasprowicz; doc. Rajmund Pietkiewicz; 


• dla studentów architektury – doc. Kiejstut Bereźnicki; ad. Adam 

Haras; ad. Hugon Lasecki; doc. Włodzimierz Łajming; doc. Kazimierz 

Ostrowski; doc. Roman Usarewicz 

•Katedra 

Specjalizacji Dodatkowych – kier. prof. Józefa 

Wnukowa 

Rektor: prof. Władysław Jackiewicz prorektorzy: doc. Bolesław 

Petrycki, doc. Jerzy Zabłocki 

•Wydział 


•Dziekan: 


Łajming 

•Katedra 


Borowski 

• trzy pracownie malarstwa i rysunku dla I r.: ad. Edward Bober; 

doc. Bohdan Borowski; st. wykł. Alojzy Trendel 

•Katedra 


• dziesięć pracowni malarstwa i rysunku: 

•dla 

studentów malarstwa – prof. Władysław Jackiewicz; doc. (em.) 

Maksymilian Kasprowicz; doc. Rajmund Pietkiewicz; prof. Kazimierz 

Śramkiewicz 

•dla 

studentów architektury – doc. Kiejstut Bereźnicki; ad. Adam 

Haras; ad. Hugon Lasecki; doc. Włodzimierz Łajming; doc. Kazimierz 

Ostrowski; doc. Roman Usarewicz 

•Katedra 

Specjalizacji Dodatkowych (podlegają jej pracownie specjalizacyjne) 

– kier. prof. Józefa Wnukowa 

12 K. Łada-Studnicka, T. Pągowska, J. Studnicki, S. Teisseyre, J. Wnukowa, J. Wodyński, 

H. Żuławska, J. Żuławski, Manifestacja 1-Majowa 1905 roku, 300 x 557 cm, wł. Muzeum 

Niepodległości w Warszawie. Na tej wystawie także m. in. K. Łada, Chopin, Z. Karolak, 

Pracownia spółdzielcza ceramiki kaszubskiej w Chmielnie, M. Kasprowicz, Brygada sztauerska 

przy przeładunku drewna, J. Strzałecki, Przygotowanie do orki w PGR Kolibki, J. Studnicki, 

Kopernik bojownik postępu, S. Teisseyre, Pomoc wojska przy żniwach i W zagrodzie, 

J. Wnukowa, Uniwersał Kostki-Napierskiego i PGR Chmielno, powrót z połowu, itd. Por.: 

II Ogólnopolska Wystawa Plastyki malarstwo, rzeźba, grafika. CBWA Zachęta Warszawa, 

grudzień 1951 – luty 1952 [kat wyst. ], wstęp J. Krajewski. Warszawa 1951. 

5 W dz. malarstwa uczestniczą: M. Baryłko, K. Bereźnicki, E. Bober, 

B. Borowski, T. Ciesiulewicz, M. Dzendzel, J. Góra, A. Haras, W. Jackiewicz, 

Z. Kałędkiewicz, J. Krechowicz, W. Lam, H. Lasecki, W. Łajming, 

W. Markowski, S. Michałowski, T. Miszkin, M. Olszewski, K. Ostrowski, 

L. Przyjemski, J. Sołecki, K. Śramkiewicz, Cz. Tumielewicz, R. Usarewicz, 

J. Zabłocki, P. Zajęcki; w dz. grafiki: K. Górska, H. Mądrawski, W. Habel, 

K. Nasfeter, J. Ostrogórski, Ł. Rogiński, S. Żukowski.

Od lewej: Władysław Jackiewicz, Bohdan Borowski, Kazimierz Śramkiewicz, Jerzy Zabłocki, Roman Usarewicz, Włodzimierz Łajming.



pracownia ceramiki artystycznej: st. asyst. Henryk Lula 

dwie pracownie grafiki warsztatowej i artystycznej: wykł. Cze- 

• 

• 

• 

sław Tumielewicz; wykł. Wiesław Dembski 

Katedra Projektowania Graficznego (na Wydziale Projektowania 



doc. kontr. Witold Janowski 

dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: doc. Jerzy 


pracownia projektowania typograficznego: wykł. Jan Lorenczuk 

pracownia fotografiki: wykł. Witold Węgrzyn 

warsztat technik drukarskich: st. tech. I. Hepka 

Powstanie Galerii Fotografii GN w Gdańsku (X 1977). 

W Konkursie na Plakat Gdański 1977 nagrody otrzymują: K. i J. Janiszewscy, 

Z. Walicki, J. Chartowski, J. Krechowicz (I 1978). 

T. Miszkin, A. Urbański i J. Zabłocki otrzymują medale na IX Festiwalu Polskiego 

Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (III 1978). 

Nagrody Konika Morskiego w Szczecinie otrzymują: II w dz. malarstwa – 

J. Czerniawski, III w dz. grafiki – W. Dembski i C. Paszkowski (IV 1978). 

II Konfrontacje Studentów Szkół Artystycznych w Szczawnie Zdroju, m. in. prezentacja 

W. Zaremby (V 1978). 

XXXI Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, m. in. wystawa malarstwa i grafiki 

pod patronatem UNESCO „Wizerunek człowieka współczesnego”, 40 autorów 

polskich i 60 zagranicznych (od 10 VI 1978). 

M. Freudenreich otrzymuje jedną z pozaregulaminowych nagród fundowanych 

na VII Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie (VI 1978). 

Wystawa „Metafora” (prace M. Fonfrii-Peredy, B. Góry, B. Patzer-Stępniewskiej, 

A. Sołeckiej) w Sieni Gdańskiej (VII 1978). 

I Plener Malarsko-Graficzny Młodych „Wieżyca ’77” pt. „Polska wieś współczesna 

w malarstwie i grafice” (VII 1978). 

Wystawa prac W. Wieczorkiewicza w Londynie (VIII 1978). 

„Prezentacje I”, BWA w Sopocie, nurty i tendencje plastyki Wybrzeża, m. in.: 

R. Baryłko, K. Bereźnicki, A. Haras, W. Jackiewicz, Cz. Tumielewicz (VIII 1978). 

Plener graficzny studentów i absolwentów PWSSP „Gdańsk w grafice współczesnej” 

(15 VIII–15 IX 1978). 

Wystawa prac Klubu Absolwentów z Gdańska w ramach VII Festiwalu Sztuk 

Pięknych w Warszawie, udział w wystawie festiwalowej m. in. T. Miszkin 

(IX 1978). 

Powstaje Galeria OUT w Gdańsku pod kierownictwem W. Czerwonki, przy 

współpracy A. Harasa i J. Ostrogórskiego; pierwsza wystawa pt. „Granice I” 

(IX 1978). 

Plener fotograficzny krajów nadbałtyckich w Gdańsku (IX 1978). 

• 

A kulturalne malarstwo, kolorystyczne? – także jest13 . 

Wkrótce aktywny udział w odbudowie gdańskiej Starówki stał się 

w oczach krytyki rodzajem usprawiedliwienia dla nieobecności 

„wielkiej”, zaangażowanej tematyki w płótnach szkoły sopockiej 

i kontrargumentem przeciw zarzutom politycznej obojętności14 . 

Zresztą, wobec kiepskich rezultatów systemu nakazowego 

i zmiany atmosfery politycznej, kryteria oceny łagodniały na 

tyle, że na ostatniej, IV Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki pejzaże 

Studnickiego (Młyn nad Radunią, Kościół w Chmielnie, Droga do 

Chmielna) przyjęto niemal entuzjastycznie i nagrodzono, sporo 

innych wyróżniono. 

• 

• 

• 

• 

• 

Odejście od socrealizmu, rozpoczęte słynną wystawą młodych 

w warszawskim Arsenale latem 1955 roku, oznaczało m. in. przywrócenie 

systemu pracowni indywidualnych, ale także – zwłaszcza 

w wypadku gdańskiej uczelni, mającej już nową siedzibę – powrót 

do dotychczasowej praktyki artystycznej. Obrazy „młodzieży 

sopockiej” na wystawie warszawskiej wyróżniała powściągliwość 

i poszukiwanie rozwiązań estetycznych, tak różnych od budzących 

największe emocje krytyki prac „barbarzyńców”. Proces odchodzenia 

od tradycji kolorystycznej przebiegał powoli, choć zmiany były 

widoczne: geometryzacja u Jackiewicza, fantastyka Ostrowskiego, 

13 J. Bogucki, Rozmyślania sopockie. „ Przegląd Kulturalny” 1953, nr 41, s. 1. Por. też: E. Kal, 

Fascynacje i uniki. Motywy etniczne i regionalne w malarstwie „szkoły sopockiej”, [w:] Z dziejów 

kultury Pomorza XVIII–XX wieku, t. 2, Materiały z seminarium na Uniwersytecie Gdańskim 

14 marca 2003 roku, pod red. J. Borzyszkowskiego i C. Olbrachta-Prondzyńskiego. Gdańsk 

2004, s. 323–381. 

14 Por. m. in.: M. Porębski, Rosnące horyzonty. „Przegląd Artystyczny” 1954, nr 5–6, s. 5; 

A. Wojciechowski, Osiągnięcia polskiej plastyki monumentalnej, tamże, s. 77; M. Zenowicz, 

Plastycy na placu budowy. „Przegląd Kulturalny” 1953, nr 49. W pracach renowacyjnych na ul. 

Długiej i Długim Targu Jacek Żuławski pełnił funkcję generalnego projektanta malarstwa, 

w zespołach kierowanych przez niego, Hannę Żuławską, Józefę Wnukową i Stanisława 

Teisseyre’a prace malarskie wykonywali m. in.: Zbigniew Alkiewicz, Mieczysław Baryłko, 

Halina Bajońska, Ryszard Kozakiewicz, Józef Łakomiak, Barbara Massalska, Kazimierz 

Ostrowski, Teresa Pągowska, Zula Polasińska, Jan Rzyszczak, Antoni Szymaniuk, Bernarda 

Świderska, Roman Usarewicz, Jerzy Zabłocki; ceramikę: Cecylia Dobrowolska, Franciszek 

Luterek, Edward Roguszczak; uczestniczyli w pracach także artyści z innych ośrodków: 

Czesław Rzepiński,, Magdalena Więcek, Alina Szapocznikow. 

Projektowania Plastycznego. 

•Katedra 


Borowski 



•Katedra 


• dziewięć pracowni malarstwa i rysunku: 

• dla studentów malarstwa – prof. Władysław Jackiewicz; doc. Kazimierz 

Ostrowski; doc. Rajmund Pietkiewicz; prof. Kazimierz 

Śramkiewicz; doc. Jerzy Zabłocki 

• dla studentów architektury – doc. Kiejstut Bereźnicki; ad. Adam 

Haras; doc. Włodzimierz Łajming; doc. Roman Usarewicz 

•Katedra 


Wnukowa 


• pracownia ceramiki artystycznej: st. asyst. Henryk Lula 

• dwie pracownie grafiki warsztatowej i artystycznej: 

• warsztat litografii i linorytu: wykł. Czesław Tumielewicz 

• warsztat technik metalowych: wykł. Wiesław Dembski 

•Katedra 

Projektowania Grafiki – kier. doc. Witold Janowski 

• dwie pracownie projektowania graficznego: doc. Witold Janowski; 

doc. Jerzy Krechowicz 

• dwie pracownie podstaw projektowania: st. wykł. Marek Freudenreich; 

st. wykł. Zdzisław Walicki 

• pracownia projektowania typograficznego: st. wykł. Jan 

Lorenczuk 

• pracownia fotografiki: wykł. Witold Węgrzyn 

• warsztat technik drukarskich: st. techn. I. Hepka 

Wystawa poplenerowa „Wieżyca ’78” pt. „Polska wieś współczesna w malarstwie 

i grafice” (X 1978). 

Wystawa ogólnopolska „Sztuka faktu” w Bydgoszczy, udział m. in. T. Miszkin. 

B. Konarska otrzymuje I nagrodę na I Prezentacji Portretu Współczesnego 

w Radomiu (X 1978). 

Wystawy „Granice II” i „Granice III” w Galerii OUT w Gdańsku (X-XI. 1978). 

Ogólnopolskie Biennale Sztuki Młodych w BWA w Sopocie (X 1978). 

B. Konarska zostaje laureatką I Prezentacji Portretu Współczesnego w Radomiu 

(X 1978). 

III Warszawskie Targi Sztuki WAREXPO w Warszawie, udział m. in. H. Koralewicz, 

stoisko autorskie (XII 1978). 

Ogólnopolska wystawa „Prawda człowieka – prawda artysty” w Galerii Awangarda 

we Wrocławiu, udział m. in. K. Bereźnicki, K. Ostrowski (XII 1978). 

Prezentacja „Dzieło – Komentarz” w Galerii OUT w Gdańsku (XII 1978). 

Wystawa „60 lat malarstwa gdyńskiego” w Pawilonie PSP w Gdyni (XII 1978). 

Laureatami Konkursu na Plakat Gdański 1978 zostają: R. Bukowski, J. Janiszewski, 

J. Chartowski; J. Krechowicz i S. Ścisłowska – nagrodzeni za nowatorską 

formę graficzną, wyróżnienie – J. Okrassa (II 1979). 

Otwarcie Galerii Studenckiej w baszcie Stągwie Mleczne w Gdańsku, prezentacja 

prac studentów PWSSP (III 1979). 

Wystawa malarstwa, rzeźby i grafiki w ramach Dni Gdańska w Leningradzie 

(III 1979). 

Ł. Rogiński i W. Samp otrzymują III nagrody w polsko-fińskim konkursie grafiki 

1978/1979 

Rektor: prof. Władysław Jackiewicz prorektorzy: doc. Jerzy Zabłocki, 

doc. Jacek Popek 

•Wydział 

Malarstwa, Grafiki i Rzeźby 

•Dziekan: 


Łajming 

Zmiana nazwy Wydziału, w którego strukturę zostaje włączona Katedra 

Projektowania Grafiki, prowadzona dotychczas na Wydziale

od lewej siedzą: Józefa Wnukowa, Maksymilian Kasprowicz, NN, Kiejstut Bereźnicki, Stanisław Teisseyre, leży Kazimierz Ostrowski, 

stoją: Zygmunt Karolak, Roman Usarewicz, Stanisław Borysowski, Władysław Jackiewicz, Józef Łakomiak, Jerzy Zabłocki, Włodzimierz Łajming, Bohdan Borowski


syntetyzująca wielobarwność w płótnach Pągowskiej, „taszyzm” 

Pietkiewicza, groteska u Zabłockiego, poszukiwania Usarewicza, 

a także artystów doświadczonych – Kasprowicza, Studnickiego 

i in. W 1956 roku Jerzy Olkiewicz pisał z zamierzoną, jak twierdził 

– znowu w celach terapeutycznych – przesadą: 

marynistycznej (III 1979). 

Wystawa fotografii „Młodzi twórcy Wybrzeża” w Ratuszu Starego Miasta 

w Gdańsku (III–IV 1979). 

III Biennale Sztuki Gdańskiej, Salon PSP w Gdyni (IV–V 1979). 

Udział. m. in. K. Bereźnickiego (nagr. ) i T. Miszkin w III Międzynarodowym 

Triennale Malarstwa Realistycznego w Sofii (V–VII 1979). 

Pokaz „System trzech autorów” (W. Czerwonka, A. Haras, J. Ostrogórski) 

w Galerii OUT w Gdańsku (V 1979). 

VIII Prezentacja Malarzy Krajów Socjalistycznych w Szczecinie, udział m. in.: 

J. Zabłockiego. 

II Plener Malarsko-Graficzny Młodych „Wieżyca ’79” pt. „Pejzaż – człowiek 

i jego praca” (VI-VII 19 79). 

Wystawa prac E. Dwurnika w Sieni Gdańskiej (VII 1979). 

XXXII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, wystawa „Porównania 8” pt.: 

„Logika i zmysły” (od 4 VIII 1979). 

Pokaz prac gdańskich plastyków w Höganäs w Szwecji (VIII 1979). 

Wystawa „Siedmiu malarzy z Wrocławia”, BWA w Sopocie (IX 1979). 

Międzynarodowa wystawa Biennale Fotografii Krajów Nadbałtyckich w Muzeum 

Narodowym w Gdańsku (IX 1979). 

Malarzom sopockim przydać by się mogło rozluźnienie – malarskich 

naturalnie – obyczajów. Niechby tam nawet któryś plunął 

na podłogę. [. ] Pejzaże reklamujące w nieskończoność spokój 

i nudę –krajobraz, w którym ciemna zieleń drzew kontrastuje ze 

szlachetną szarością murów, dystyngowanym błękitem nieba, 

szachownicą sielskich łanów zboża, wiośniane pejzaże w kolorach 

damskiej bielizny – wszystko to jest bardzo ładne, ale za silnie trąci 

galanterią, osowiałym, beznamiętnym, trochę wąskim i trochę 

sytym lenistwem15 . 

1979/1980 

Za jedną z przyczyn owej monotonii i pasywności recenzent uważał 

hierarchiczność środowiska, a właściwie podział wybrzeżowych 

malarzy na dwie klasy: określających normy estetyczne „profesorów”, 

których atrybutami były zamszowe buty i dwurzędówki, oraz 

niższą – podległych im całkowicie młodszych twórców. W 1958 

roku przybywający na Wybrzeże Piotr Potworowski, porównując 

przedwojenną i współczesną twórczość polskich kolorystów, 

stwierdzał wyjątkową oporność na zmiany w rzeczywistości 

i przeobrażenia w sztuce: 

U nich nawet drzewo nie drgnęło nad wodą – malują ten sam staw, 

te same daszki czerwone pomiędzy drzewami, nawet dachówka 

nie spadła16 . 

Doceniał zarazem poszukiwania młodych artystów, tym trudniejsze, 

że zderzone z tradycjonalizmem najbardziej wpływowych kręgów. 

Rola Piotra Potworowskiego w transformacji kolorystycznej 

estetyki jest niewątpliwa, wielokrotnie była zresztą podejmowana 

ry Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego) 

Prezentacja Galerii OUT pt. „Czerń i biel”, BWA w Sopocie (X 1979). 

VIII Ogólnopolska Wystawa Malarstwa i Rzeźby „Spotkania Krakowskie ’79” pt.: 

„Kolor forma metafora” w Krakowie, udział m. in. M. Olszewskiego (XI 1979). 

Poplenerowa prezentacja (z Jastarni) „Działania plastyczne w architekturze”, 

Sień Gdańska (XI 1979). 

Pokonkursowa, polsko-fińska wystawa grafiki marynistycznej w Turku w Finlandii 

(XII 1979). 

Wystawa prac G. Sztabińskiego z Łodzi w Galerii OUT i BWA w Sopocie 

(XII 1979). 

Wystawa „35 lat malarstwa w Polsce Ludowej” w Muzeum Narodowym 

w Poznaniu, malarstwo Wybrzeża reprezentują: K. Bereźnicki, W. Jackiewicz, 

T. Pągowska, P. Potworowski, J. Studnicki, S. Teisseyre, Cz. Tumielewicz oraz 

J. Wnukowa, H. J. Żuławscy jako współautorzy pracy zbiorowej z 1952 r. 

(XI 1979–I 1980). 

J. Ostrogórski otrzymuje jedno z wyróżnień w Ogólnopolskim Konkursie Malarskim 

im. J. Spychalskiego, Arsenał w Poznaniu (XII 1979-I 1980). 

Miesiąc Plastyki Gdańskiej w Bremie: wystawa zbiorowa 122 autorów i jednocześnie 

3 wystawy indywidualne – W. Łajminga, J. Ostrogórskiego, J. Zabłockiego 

(I 1980). 

W Konkursie na Gdański Plakat Roku ’79 laureatami zostają W. Janowski, 

A. Ciesielczyk oraz O. Kroplewski i O. Brzozowski; wystawa pokonkursowa 

w BWA w Sopocie (II 1980). 

Prezentacja Galerii OUT „Od zera do nieskończoności” w BWA w Sopocie 

(II 1980). 

Prezentacja form przestrzennych R. Wilka w Galerii OUT w Gdańsku (III 1980). 

Wystawa prac Z. Dłubaka „Desymbolizacje” w Galerii GN w Gdańsku 

(IV 1980). 

Student W. Mirkut i absolwent PWSSP zdobywają I nagrodę w konkursie na 

plakat XVI Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze (IV 1980). 

Pożar w BWA w Sopocie, zniszczeniu uległa część pawilonów i zbiorów; 

w części ocalałej m. in. prezentacja prac grafików z Poznania (np. I. Gustowskiej, 

J. Berdyszaka) oraz ocalałych i darowanych prac plastyków Wybrzeża 

(IV 1980). 

K. Śramkiewicz otrzymuje nagrodę w dz. malarstwa na wystawie „Portret 

wojska” w Zachęcie w Warszawie, Ł. Rogiński – wyróżnienie w dz. grafiki 

(V 1980). 

W Konkursie GTPS na Grafikę Roku 1979 nagrodę główną otrzymuje C. Paszkowski, 

wyróżnienia – J. Ostrogórski i W. Dembski (V 1980., wystawa pokonkursowa 

w GTPS VII 1980). 

Miesiąc Sztuk Plastycznych z Bremy w Gdańsku (V 1980). 

III Ogólnopolski Plener Malarsko-Graficzny „Wieżyca ’80” (VI 1980). 

J. Góra, W. Szymczak i S. Żukowski otrzymują Złote Odznaki ZPAP (VI 1980). 

Wystawa zbiorowa „Motywy morskie” w Pałacu Opatów w Oliwie (VII 1980). 

XXXIII Festiwal Sztuk Plastycznych w Sopocie, wystawa malarstwa, grafiki 

i rysunku „Wizerunek człowieka współczesnego” (VII 1980). 

J. Zabłocki otrzymuje Grand Prix na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego 

w Szczecinie, B. Walknowski Nagrodę WRN, J. Góra – Nagrodę 

im. Z. Szumana (VII-IX 1980). 

Wystawa „35 lat grafiki Wybrzeża” w Muzeum Narodowym w Gdańsku 

(VIII 1980). 

Na nadzwyczajnym posiedzeniu w Warszawie Zarząd Główny ZPAP jednogłośnie 

przyjmuje „stanowisko Związku Polskich Artystów Plastyków wobec 

sytuacji w kraju” (29 VIII 1980). 



•Wydział 

Malarstwa, Rzeźby i Grafiki 

•Dziekan: 

doc. Włodzimierz Łajming prodziekan: st. wykł. Edward 

Sitek 

•Katedra 


Borowski 



•Katedra 



•dla 

studentów malarstwa – prof. Władysław Jackiewicz; doc. Kazimierz 

Ostrowski; prof. Rajmund Pietkiewicz; prof. Kazimierz 

Śramkiewicz; doc. Jerzy Zabłocki 

•dla 

studentów architektury – doc. Kiejstut Bereźnicki; doc. Włodzimierz 

Łajming; doc. Hugon Lasecki; doc. Roman Usarewicz 

•Katedra 


Wnukowa 



• pracownia grafiki warsztatowej i artystycznej (połączona): 

st. wykł. Czesław Tumielewicz 

•Katedra 






pracownia fotografiki: wykł. Witold Węgrzyn 

(warsztat poligraficzny w ramach Wydziału Architektu- 

15 J. Olkiewicz, Próba prowokacji. „Ziemia i Morze” 1956, nr 1, s. 4. 

16 Cyt za: Z. Kępiński, Piotr Potworowski. Warszawa 1978, s. 30. 

• 

•

dwie pracownie grafiki warsztatowej i artystycznej: st. wykł. Czesław 

Tumielewicz; wykł. Wiesław Dembski 

Katedra Projektowania Plastycznego – kier. doc. Roman 

Usarewicz 

dwie pracownie projektowania plastycznego: doc. Roman Usarewicz; 

ad. Witosław Czerwonka 

Katedra Projektowania Graficznego – kier. doc. Witold 

Janowski 

dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: doc. Marek 

Freudenreich; st. wykł. Zdzisław Walicki 

dwie pracownie projektowania graficznego: doc. Witold Janowski; 


pracownia fotograficzna: wykł. Witold Węgrzyn 

Cztery pracownie malarstwa i rysunku na Wydziale Architektury 

i Wzornictwa prowadzą: st. wykł. Alojzy Trendel, ad. Jerzy 

Ostrogórski, ad. Adam Haras, ad. Piotr Zajęcki. 

W Gdańsku ZPAP zawiera z NSZZ „Solidarność” porozumienie o współpracy 

w dziedzinie demokratyzacji życia społ. i umożliwienia szerokiego dostępu do 

dóbr kultury, zapewnienia swobody twórczości, ochrony dziedzictwa kulturowego 

itp. (5 X 1981). 

We wszystkich okręgach ZPAP odbywają się walne zebrania, poświęcone stanowisku 

wobec sytuacji w kraju, roli plastyki w kulturze, sprawom socjalnym 

itp. (X–XI 1880). 

Prezentacja J. Berdyszaka „Obrazy koncentrujące” w Galerii Fotografii GN 

w Gdańsku (X 1981). 

Ogólnopolska wystawa malarstwa, rzeźby, grafiki i rysunku pt. „Czas widzenia” 

w Pałacu Opatów w Oliwie (X 1981). 

E. Roguszczak otrzymuje I nagrodę, II – J. Karczewska, III – A. Trzaska na 

II Biennale Ceramiki Polskiej w Wałbrzychu, w dz. ceramika dla architektury 

(XI 1980). 

Ogłoszenie stanu wojennego w Polsce, powołanie Wojskowej Rady Ocalenia 

Narodowego, zawieszenie działalności związków i stowarzyszeń, w tym ZPAP 

(13 XII 1981). 

Powstaje w Warszawie konspiracyjny, ogólnokrajowy Komitet Kultury Niezależnej 

„Solidarność” (pocz. 1982). 

W bydgosko-gdańsko-toruńskim Konkursie na Grafikę i Rysunek 1981 roku 

I nagrodę w dz. grafiki otrzymuje C. Paszkowski, wyróżnienia – F. Chudzyński 

i W. Dembski, w dz. rysunku I nagrodę – M. Skowrońska, II – G. Skowroński 

(IV 1982). 

W. Jackiewicz otrzymuje Nagrodę im. Z. Szumana na XI Festiwalu Polskiego 

Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (VII 1982). 

W konkursie Galerii EL w Elblągu pt. „Krajobraz polski” III nagrodę otrzymuje 

R. Rolka z Gdańska za grafikę, A. Zdanowska wyróżnienie za rysunek (wystawa 

w 1983 r. ). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wystawa prac 8 grafików (F. Chudzyński, W. Dembski, J. Góra, J. Ostrogórski, 

R. Stryjec, Cz. Tumielewicz, Połubiński, C. Paszkowski) w Aachen (Badenia- 

Wirtembergia) (IV 1981). 

IV Biennale Sztuki Gdańskiej (164 autorów, 467 prac); nagrodę biennale otrzymuje 

Z. Kosmala (13 IV–28 V 1981) 

Wystawa grupy NN z Bremy (IV/V 1981). 

Wystawa grafiki artystów z Badenii-Wirtembergii, Salon BWA w Gdańsku 

(V 1981). 

Prezentacja pt. „Sytuacja pogranicza” w Sieni Gdańskiej (V 1981). 

Poplenerowa Ogólnopolska Wystawa Tkaniny Artystycznej „Inspiracje ’80”, 

T. Szydłowska i K. Charytoniuk otrzymują wyróżnienia; Pawilony PSP w Gdyni 

(V–VI 1980). 

Ogólnopolski plener malarsko-graficzny młodych plastyków „Wieżyca ’81” 

pt. „Pejzaż – metafora” (28 uczestników); wyróżnione prace m. in. J. Sołeckiego 

i H. Zawistowskiej w dz. malarstwa oraz M. Kurłowicz w dz. rysunku 

(V–VI 1981). 

IV Polsko-Fińska Wystawa Grafiki Marynistycznej w Muzeum Narodowym 

w Gdańsku (VI 1981). 

Prezentacja pt. „Nowe zjawiska w sztuce polskiej lat siedemdziesiątych” 

w BWA w Sopocie; 76 autorów, 268 prac (11 VII–2 VIII 1981). 

Rozstrzygnięcie konkursu „Najlepsza grafika i rysunek półrocza” w Bydgoszczy 

(Bydgoszcz, Gdańsk, Toruń, Szczecin), nagrody otrzymują m. in.: w dz. grafiki 

I – W. Dembski, II – C. Paszkowski, III – R. Stryjec, wyróżnienia – W. Dembski, 

H. Połubiński; w dz. rysunku: I – R. Stryjec, II – M. Skowrońska, III – A. Gwiazda, 

wyróżnienie – R. Stryjec (VIII 1981). 

Ogólnopolska prezentacja malarstwa, rzeźby, grafiki, fotografii i in. pt. „Polska, 

krajobraz, ludzie, idee” (85 autorów, 350 prac) w BWA w Sopocie; 6 równorzędnych 

nagród otrzymują: S. Horno-Popławski, Z. Grzywacz, J. Łukomski, 

Z. Karpiński, J. Rykała, W. Chmielewski, wyróżnienia honorowe m. in. M. Baryłko, 

M. Świeszewski; happening “Ziemia”, environment wg scenariusza 

R. Bukowskiego i T. Ciesiulewicza pt. „Sytuacje 1918–1981”, wystawy fotografii 

„Grudzień 70” i „Sierpień 80” (13 VIII–27 IX 1981). 

K. Bereźnicki reprezentuje Polskę na IX Pokazie Sztuki Krajów Socjalistycznych 

w Szczecinie (VIII 1981). 

1980/1981 

1981/1982 

Rektor: prof. Franciszek Duszeńko prorektorzy: doc. Kiejstut 

Bereźnicki, prof. Adam Haupt 

W zreorganizowanej uczelni Wydział Malarstwa, Rzeźby i Grafiki 

zmienia nazwę na: Wydział Malarstwa i Grafiki, pozostałe to Wydział 

Rzeźby oraz Wydział Architektury i Wzornictwa. 


Wydział Malarstwa i Grafiki 

Dziekan: doc. Włodzimierz Łajming prodziekan: prof. Kazimierz 

Ostrowski 

Katedra Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Jerzy Zabłocki 

pięć pracowni malarstwa i rysunku: doc. Kiejstut Bereźnicki; 

doc. Włodzimierz Łajming; prof. Kazimierz Ostrowski; prof. Kazimierz 

Śramkiewicz; prof. Jerzy Zabłocki 

dwie pracownie malarstwa i rysunku dla grafików: doc. Hugon 

Lasecki; doc. Bohdan Borowski 

Specjalności dodatkowe 

pracownia tkaniny dekoracyjnej: doc. Bernarda Świderska 

• 

• 

• 

• 



•Wydział 

Malarstwa, Rzeźby i Grafiki 

•Dziekan: 

doc. Włodzimierz Łajming prodziekan: st. wykł. Edward 

Sitek 

•Katedra 


Borowski 

• trzy pracownie rysunku i malarstwa dla I r.: doc. Bohdan Borowski; 

st. wykł. Alojzy Trendel; ad. Bogdan Wręczycki 

•Katedra 

Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Jerzy Zabłocki 


• dla studentów malarstwa – doc. Kiejstut Bereźnicki; ad. Adam 

Haras; doc. Hugon Lasecki; doc. Włodzimierz Łajming; doc. Roman 

Usarewicz 

• dla studentów architektury – prof. Władysław Jackiewicz; 

doc. Kazimierz Ostrowski; prof. Kazimierz Śramkiewicz; prof. Jerzy 

Zabłocki 

•Katedra 


Wnukowa 



• dwie pracownie grafiki warsztatowej i artystycznej: st. wykł. Czesław 


•Katedra 






• pracownia fotografiki: wykł. Witold Węgrzyn 

E. Roguszczak otrzymuje Złoty Medal na Międzynarodowym Konkursie Ceramiki 

Artystycznej w Faenze we Włoszech (XI 1980). 

W. Węgrzyn otrzymuje I nagrodę w dz. dokumentalnym na Biennale Fotografii 

„Krajobraz polski” w Kielcach (XII 1980). 

Wystawa poplenerowa i nagrody dla uczestników ogólnopolskiego pleneru 

„Wieżyca ’80”; laureatami w dz. malarstwa zostają m. in. H. Klimaszewska 

i R. Kul, w dz. rysunku – A. Sobieszczański (I, II 19 81). 

W Galerii Fotografii GN wystawa fotograficzna pt. „Wydarzenia, dokumenty 

historii, lata 1956, -68, -70, -76, -80” (I 1981). 

Aukcja dzieł sztuki w BWA w Sopocie na rzecz NSZZ „Solidarność” (I 1980). 

Wystawa malarstwa i grafiki 27 autorów z Wybrzeża w Aberdeen w Szkocji 

(II 1981). 

Wystawa plakatu i grafiki J. J. Aleksiuna i E. Geta-Stankiewicza w PSP 

w Gdyni. 

W. Dembski otrzymuje I nagrodę w IV Polsko-Fińskim Konkursie Grafiki Marynistycznej 

(III 1981). 

Konferencja politycznych władz wojewódzkich ze środowiskiem plastyków 

w sprawie roli sztuki w życiu artyst i społecznym regionu (III 1981). 

W. Łajming otrzymuje Złoty Krzyż Zasługi za pracę artystyczną i pedagogiczną 

(VI 1981). 

Wystawa malarstwa T. Ciesiulewicza w Atelier Mensch Hamburg (IV 1981). 

• 

• 

• 

24 

Od lewej: Bohdan Borowski, Władysław Jackiewicz, Roman Usarewicz, Hugon Lasecki, Kazimierz Śramkiewicz, Włodzimierz Łajming.

E L Ż B I E T A K A L

plener malarstwa ściennego doc. Andrzej Dyakowski koniec lat 80. wystawa w galerii studenckiej prof. Kazimierz Ostrowski koniec lat 80. 

Wystawa pt. „Malarze i rzeźbiarze sopoccy” na jubileusz 700-lecia miasta 

w BWA w Sopocie (VII 1983). 

Powstanie Oddziału Gdańskiego PP Sztuka Polska; w jego gestii działalność 

gospodarcza po zlikwidowanych Zakładach Artystycznych ZPAP Art i część 

spraw socjalnych rozwiązanego ZPAP (VIII 1983). 

B. Świderska i H. Koralewicz otrzymują wyróżnienia na VII Ogólnopolskiej Wystawie 

Tkaniny Artystycznej „Inspiracje ‘82”; wystawa poplenerowa w Muzeum 

Miasta Gdyni (VIII 1983). 

Wystawa „Malarstwo i grafika środowiska gdańskiego” w Instytucie Polskim 

w Londynie – 32 autorów, 46 prac (IX 1983). 

Prezentacja malarstwa, grafiki i rzeźby gdańskiej w Singen w Niemczech: 

J. Góra, W. Jackiewicz, H. Lasecki, W. Łajming, W. Ostrogórski, C. Paszkowski, 

K. Radziszewska, B. Stępniewska-Patzer, B. Walknowski, W. Wieczorkiewicz, 

J. Zabłocki (IX 1983). 

Cz. Tumielewicz przewodniczy komisji kwalifikacyjnej X Konkursu Malarskiego 

na Obraz im. Jana Spychalskiego w Poznaniu. 

M. Targońska i S. Żukowski otrzymują III. nagrody w X Konkursie Malarskim im. 

Spychalskiego w Poznaniu (IX 1983). 

1982/1983 


Freudenreich; st. wykł. Zdzisław Walicki 

dwie pracownie projektowania graficznego: doc. Witold Janowski; 


pracownia fotograficzna: wykł. Witold Węgrzyn 

Na Wydziale Architektury i Wzornictwa cztery pracownie 

malarstwa i rysunku prowadzą: st. wykł. Alojzy Trendel, ad. Jerzy 

Ostrogórski, ad. Adam Haras, ad. Piotr Zajęcki. 

Wystawa 180 młodych polskich malarzy „Jeune peinture – jeune expression” 

w Grand Palais w Paryżu, zorganizowana przez działaczy 

kultury niezależnej; udział biorą m. in.: J. Czerniawski, H. Cześnik, A. Jackiewicz, 

K. Kalkowski, H. Karczewska, J. Karczewski, T. Miszkin, J. Mydlarski, 

J. Ostrogórski, W. Umiastowski (XII 1982). 

Powołanie Narodowej Rady Kultury, jej przewodniczącym jest minister kultury 

i sztuki Kazimierz Żygulski (24 I 1983). 

Powstaje cykl tapiserii dla Filharmonii Pomorskiej („Patriotyczne treści w muzyce 

polskiej”) wg projektów K. Bereźnickiego, M. Olszewskiego i K. Śramkiewicza 

(III 1983). 

V Biennale Sztuki Gdańskiej w BWA w Sopocie – 115 autorów, 322 prace 

(IV 1983). 

A. Jackiewicz otrzymuje II nagrodę w V Polsko-Fińskim Konkursie Grafiki Marynistycznej, 

III – Ł. Rogiński, wśród wyróżnionych: C. Paszkowski, W. Dembski, 

W. Kostiuk, A. Taranek; wystawa pokonkursowa w Muzeum Narodowym 

w Gdańsku (V–VI 1983). 

Wystawa grupowa grafiki „5 z Trójmiasta” (W. Dembski, J. Lesiecka, C. Paszkowski, 

B. Mrozek, R. Stryjec) w BWA w Szczecinie (I 1983). 

Decyzja o rozwiązaniu Związku Polskich Artystów Plastyków przez Prezydium 

m. st. Warszawy (25 VI 1983). 

• 

• 

• 



•Wydział 

Malarstwa i Grafiki 

•Dziekan: 

doc. Włodzimierz Łajming prodziekan: prof. Kazimierz 

Ostrowski 

•Katedra 


• pięć pracowni malarstwa i rysunku: doc. Kiejstut Bereźnicki; 

doc. Włodzimierz Łajming; prof. Kazimierz Ostrowski; prof. Kazimierz 

Śramkiewicz; prof. Jerzy Zabłocki 

• dwie pracownie malarstwa i rysunku dla grafików: doc. Hugon 

Lasecki; doc. Bohdan Borowski 

•Specjalności 

dodatkowe 

• pracownia tkaniny dekoracyjnej: doc. Bernarda Świderska 

• dwie pracownie grafiki warsztatowej i artystycznej: st. wykł. Czesław 


•Katedra 

Projektowania Plastycznego – kier. doc. Roman 

Usarewicz 

• dwie pracownie projektowania plastycznego: doc. Roman Usarewicz; 

ad. Witosław Czerwonka 

•Katedra 

Projektowania Graficznego – kier. doc. Witold 

Janowski 

• dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: doc. Marek 

26


1983/1984 



•Wydział 


•Dziekan: 


Ostrowski 

w literaturze, choć z drugiej strony podkreśla się i odwrotny proces, 

tj. stymulację, „modernizowanie” języka wypowiedzi artystycznej 

Potworowskiego zjawiskami, które zastał w sztuce polskiej 

w okresie odwilży17 . Zorganizowana w 1959 roku, głośna wystawa 

27 malarzy i rzeźbiarzy z Wybrzeża, której ton oczywiście nadawali 

artyści związani z uczelnią, była manifestacją dokonujących się 

zmian i potwierdzeniem, że jednym z bodźców, a przynajmniej katalizatorem, 

są właśnie dokonania Potworowskiego. Mowa tu nie 

tylko o strategii malarskiej, ale i niekonwencjonalnych metodach 

pedagogicznych. 

Janusz Bogucki od dawna obserwujący środowisko nazwał czytelny 

wówczas proces „drugim wcieleniem szkoły sopockiej”, 

a dominujący nurt „poetycką abstrakcją postkolorystyczną” 18 . Ten 

uproszczony model ujawniał jednak pewien potencjał tkwiący 

w wyczerpanej – jak się wydawało – formule koloryzmu, a możliwości 

dalszej modyfikacji bądź transformacji wskazywali kolejni 

malarze-pedagodzy: Teresa Pągowska, Władysław Jackiewicz, 

Rajmund Pietkiewicz, Kazimierz Śramkiewicz, następnie 

Włodzimierz Łajming, Hugon Lasecki i in. Odmienność Kazimierza 

Ostrowskiego, a później Kiejstuta Bereźnickiego czy Hugona 

Laseckiego mieściła się wszak w ramach modernistycznej koncepcji 

dzieła jako autonomicznego, indywidualnego tworu, rządzącego 

się swoimi prawami, nieuwikłanego w polityczną czy społeczną 

rzeczywistość, ale i wyłączonego, niewchodzącego w obszary 

(wyróżnienia); w dz. komiksu morskiego – wyróżniony J. Jezierski; wystawa 

pokonkursowa w GTPS (XII 1983). 

Wystawa prac 18 młodych twórców z Gdańska w CBWA Zachęta w Warszawie 

(I 1984). 

Dni Kultury Polskiej w ZSRR, retrospektywa 40-lecia sztuki polskiej w Moskwie, 

prace m. in. P. Potworowskiego i K. Bereźnickiego. 

Wystawa malarstwa, grafiki i rzeźby grupy 604, studentów: B. Bartkowskiego, 

W. Marszałka, K. Zielińskiego w Gdańsku (III 1984). 

Na zjeździe w Zaborowie zostaje powołany Związek Polskich Artystów Malarzy 

i Grafików (ZPAMiG) (18–19 II 1984). 

Powstaje Rada Plastyki przy Ministrze Kultury i Sztuki (1 III 1984). 

„Rekonesans gdański” w ramach akcji niezależnych warszawskich krytyków 

zapoznawania się w ważniejszych ośrodkach kraju z aktualną twórczością 

plastyków, szczególnie młodych, bojkotujących oficjalne wystawy; wizyta 

w pracowniach kilkunastu malarzy Trójmiasta (31 III–1 IV 1984). 

I Walny Zjazd ZPAMiG w Warszawie; powołanie Zarządu Głównego (S. Dawski, 

J. Karczewski, L. Michalski, A. Fogt) (13 V 1984). 

Zebranie założycielskie Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików Okręgu 

Gdańskiego; w skład Zarządu Okręgu wchodzą: 

J. Zabłocki (prezes), M. Baryłko, H. Mądrawski, M. Olszewski, C. Paszkowski, 

A. Śramkiewicz, W. Zaniewski (22 VI 1984). 

Wystawa „Malarze i rzeźbiarze sopoccy 1945–1983” w BWA w Sopocie z okazji 

700-lecia miasta (VII 1984). 

XII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie; w składzie 

komisji artyst. festiwalu J. Zabłocki (przewodniczący), K. Bereźnicki i W. Łajming; 

jedną z 9 nagród fundowanych otrzymuje K. Grzesiak (VII 1984). 

Wystawa „Postawy twórcze w 40-leciu PRL” (malarstwo) w BWA w Sopocie 

(VII–IX 1984). 

Konfrontacje Plastyczne Polski Północnej w Galerii EL w Elblągu; komisarzem 

prezentacji z Gdańska jest K. Bereźnicki (VII 1984). 

Wystawa „Postawy twórcze w 40-leciu PRL” (grafika i tkanina) w BWA w Sopocie 

(VIII-IX 1984). 

Niezależna wystawa malarstwa, rzeźby i grafiki trójmiejskich artystów „Próba 

świadectwa” w kościele św. Michała w Sopocie (26 VIII 1984). 

Ogólnopolska, nieoficjalna wystawa „Plastycy stoczniowcom” w rocznicę 

Sierpnia ‘80, kościół św. Mikołaja w Gdańsku (VIII 1984. ) 6 ; 

Niezależna, krajowa wystawa „Wokół grafiki” w kościele św. Maksymiliana 

Kolbe w Mierzejowicach k. Krakowa; wśród ok. 80 autorów 

J. Góra, H. Karczewska, J. Osicki (IX 1984). 

17 Por. m. in.: P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. Poznań 1999, s. 59 nast. ; K. Fabijańska- 

Przybytko, Piotr Potworowski w Polsce, lata 1958–1962, [w:] Tadeusz Piotr Potworowski 

1899-1962. Malarstwo, [kat. wyst. ] Muzeum Narodowe Gdańsk 1973. 

18 J. Bogucki, Drugie wcielenie szkoły sopockiej. „Życie Literackie” 1959, nr 34, s. 6. Autor pisze 

m. in.: „I często, gdy się widzi tę samą materię malarską, z której wczoraj formowano 

stoczniowców przy pracy i figury historyczne, a dziś się układa historie abstrakcyjne 

– ogarniają wątpliwości, czy nie za prędko, czy nie za łatwo, czy to jednak nie ten 

sam akademicki estetyzm prześwieca pod wieloma niby-nowymi formami. [. ] Dziś 

najważniejszy wydaje się fakt, że Sopot zarówno w wyniku inklinacji środowiskowych, 

jak w następstwie oddziaływania przykładu Potworowskiego – stał się silnym ośrodkiem 

nieco estetyzującego malarstwa typu „poetyckiej” abstrakcji postkolorystycznej. Może 

on wydać wiele pięknych obrazów. Może również – czego życzę Sopotowi – wychować 

W zmodyfikowanej strukturze Wydział obejmuje następujące 

jednostki: 

•Katedra 


• cztery pracownie malarstwa i rysunku dla I i II r.: doc. Hugon 

Lasecki; doc. Włodzimierz Łajming; ad. Mieczysław Olszewski; 

ad. Bogdan Wręczycki 

• cztery pracownie malarstwa i rysunku dla III, IV i V r.: prof. Kazimierz 

Ostrowski; prof. Jerzy Zabłocki; doc. Kiejstut Bereźnicki; 


• dwie pracownie grafiki warsztatowej: st. wykł. Czesław 

Tumielewicz; st. wykł. Wiesław Dembski 

•Katedra 

Podstaw Projektowania i Specjalności Dodatkowych 

– kier. doc. Bernarda Świderska 

• pracownia podstaw projektowania plastycznego I i II r.: ad. Witosław 

Czerwonka 

• pracownia tkaniny artystycznej: doc. Bernarda Świderska 

• warsztat tkaniny artystycznej 

• pracownia malarstwa ściennego: ad. Andrzej Dyakowski 

• warsztat technologiczny 

•Katedra 

Projektowania Graficznego – kier. doc. Witold 

Janowski 

• pracownia podstaw projektowania graficznego I i II r.: doc. Zdzisław 

Walicki 

• warsztat typografii 

• trzy pracownie projektowania graficznego III, IV i V r.: doc. Witold 

Janowski; doc. Jerzy Krechowicz; doc. Marek Freudenreich 

•Na 

Wydziale Architektury i Wzornictwa 

• podstawy projektowania graficznego I r.: ad. Witosław Czerwonka 

(Katedra Podstaw i Metodyki Projektowania Architektury 

Wnętrz); doc. Jerzy Krechowicz (Katedra Podstaw i Metodyki 

Projektowania) 

• dwie pracownie podstaw rysunku i rzeźby I i II r.: st. wykł. Alojzy 

Trendel; ad. Jerzy Ostrogórski 

• dwie pracownie rysunku i malarstwa III i IV r.: ad. Adam Haras; 

ad. Piotr Zajęcki 

W. Węgrzyn otrzymuje nagrodę specjalną w ogólnopolskim Konkursie Fotografii 

Polskiej „Złocisty Jantar ’83”; planowana wielodziałowa ekspozycja nie 

odbywa się (X 1983). 

„Sztuka Limburgii” z Holandii w BWA w Sopocie (X–XI 1983). 

W środowiskowym konkursie GTPS i Wydawnictwa Morskiego na ilustracje 

książek dla dzieci nagrody otrzymują: w dz. ilustracji do wierszy – A. Kurłowicz 

(I nagroda), M. Skowrońska i W. Kołyszko (wyróżnienia); w dz. ilustracji 

do bajki – J. Wiench-Kurłowicz (III nagroda), R. Juchniewicz i W. Kołyszko 

1984/1985 



•Wydział 


•Dziekan: 


Ostrowski 

•Katedra 


• 

cztery pracownie malarstwa i rysunku dla I i II r.: doc. Hugon 

Lasecki; doc. Włodzimierz Łajming; ad. Mieczysław Olszewski; 

6 Z Gdańska udział biorą: J. Góra, H. Karczewska, Z. Kosmala, J. Osicki, 

B. Stępniewska-Patzer, W. Zaremba.

tkaniny i rzeźby7 (18 V–2 VI 1985). 

VI Biennale Sztuki Gdańskiej w Sopocie; w dz. malarstwa W. Zaremba otrzymuje 

I nagrodę, wyróżnienia: J. Czerniawski i A. Śramkiewicz, wyróżnienia 

honorowe: M. Baryłko, Z. Karolak, H. Mądrawski, K. Ostrowski, K. Śramkiewicz, 

J. Wnukowa, J. Zabłocki; w dz. grafiki I nagrodę zdobywa F. Chudzyński, wyróżnienia: 

W. Dembski i C. Paszkowski, wyróżnienia honorowe: E. Jagaciak-Baryłko, 

J. Rzyszczak; w dz. rysunku – A. Gwiazda i W. Strzelecki, w dz. tkaniny 

– H. Koralewicz, T. Szydłowska, Z. Strzelecka (VI 1985). 

VI Polsko-Fińska Wystawa Grafiki Marynistycznej i rozstrzygnięcie konkursu 

(81 autorów, 344 prace); W. Smętek otrzymuje I nagrodę, Ł. Rogiński jedną 

z II; z 9 wyróżnień m. in.: A. Jackiewicz, F. Chudzyński, Cz. Tumielewicz 

(VI–VII 1985). 

W. Jackiewicz zostaje prezesem nowego Zarządu Głównego Związku Polskich 

Artystów Malarzy i Grafików, T. Ciesiulewicz obejmuje funkcję skarbnika 

(VI 1985). 

J. Wnukowa otrzymuje Order Sztandaru Pracy II klasy za działalność artystyczną, 

pedagogiczną i społeczną z okazji 50-lecia pracy (VI 1985). 

Otwarcie Galerii 85 w lokalu Spółdzielni Pracownie Autorskie Art. Plastyków 

i Architektów na Długim Pobrzeżu w Gdańsku (27 VI 1985). 

K. Bereźnicki i W. Jackiewicz otrzymują Nagrody Ministra Kultury i Sztuki 

I stopnia w dz. plastyki (VI 1985). 

Wystawa plastyków Wybrzeża w galerii kościoła św. Michała w Sopocie 

(VIII 1985). 

Plener malarsko-graficzny w Jastrzębiej Górze (IX 1985). 

I Międzynarodowa Wystawa Grafiki „Mezzotinta ’85”, współorganizowana 

przez Międzynarodowy Warsztat Grafiki Mezzotinta w Gdańsku, kierowany 

przez W. Dembskiego, BWA w Sopocie (IX 1985). 

W. Zaniewski otrzymuje jedną z II nagród w Ogólnopolskim Konkursie Malarskim 

im. R. Pomorskiego w Katowicach (IX 1985). 

W. Smętek otrzymuje I nagrodę, S. Grabowy II nagrodę w V Ogólnopolskim 

Konkursie Graficznym im. J. Gielniaka w Warszawie. (IX 1985). 


ad. Bogdan Wręczycki 

cztery pracownie malarstwa i rysunku dla III, IV i V r.: prof. Kazimierz 

Ostrowski; prof. Jerzy Zabłocki; doc. Kiejstut Bereźnicki; 


dwie pracownie grafiki warsztatowej: st. wykł. Czesław 

Tumielewicz; st. wykł. Wiesław Dembski 

Katedra Podstaw Projektowania i Specjalności Dodatkowych 


pracownia podstaw projektowania plastycznego I i II r.: ad. Witosław 

Czerwonka 

pracownia tkaniny artystycznej: doc. Bernarda Świderska 

warsztat tkaniny artystycznej 

pracownia malarstwa ściennego: ad. Andrzej Dyakowski 

warsztat technologiczny 

Katedra Projektowania Graficznego – kier. doc. Witold 

Janowski 

pracownia podstaw projektowania graficznego I i II r.: doc. Zdzisław 

Walicki 

warsztat typografii 

trzy pracownie projektowania graficznego III, IV i V r.: doc. Witold 

Janowski; doc. Jerzy Krechowicz; doc. Marek Freudenreich 

Na Wydziale Architektury i Wzornictwa 

podstawy projektowania graficznego I r.: ad. Witosław Czerwonka 

(Katedra Podstaw i Metodyki Projektowania Architektury 

Wnętrz); doc. Jerzy Krechowicz (Katedra Podstaw i Metodyki 

Projektowania) 

dwie pracownie podstaw rysunku i rzeźby I i II r.: st. wykł. Alojzy 

Trendel; ad. Jerzy Ostrogórski 

dwie pracownie rysunku i malarstwa III i IV r.: ad. Adam Haras; 

ad. Piotr Zajęcki 

W konkursie Gdańska Grafika Roku 1984 I nagrodę otrzymuje F. Chudzyński, 

II – C. Paszkowski, III – W. Dembski, W. Węgrzyn i Z. Gorlak, wyróżnienia: 

F. Chudzyński, Z. Gorlak, Z. Gornowicz, S. Grabowy (XII 1984). 

W. Smętek otrzymuje II nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Malarskim im. 

J. Spychalskiego w Poznaniu (XII 1984). 

Wojewódzka narada w sprawie upowszechniania sztuk pięknych i wystawiennictwa, 

referat J. Zabłockiego, GTPS w Gdańsku (22 I 1985). 

Powstaje niezależna Galeria św. Jacka, pod kier. J. Góry, w kościele św. Mikołaja 

w Gdańsku, działająca do 1990 r. (I 1985). 

Prezentacje w Instytucie Polskim w Paryżu pt. „Młodzi artyści z Gdańska” i 

„Bałtyk w grafice”, 15 malarzy i 8 grafików (III 1985). 

J. Czerniawski otrzymuje Grand Prix w I Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym 

BWA w Sandomierzu „Wisła w sztuce współczesnej” (III 1985). 

Wystawa prac 43 artystów gdańskich w Leningradzie z okazji Dni Gdańska 

(IV 1985). 

Niezależna wystawa grupy artystów wrocławskich w kościele św. Michała 

w Sopocie (IV 1985). 

I Krajowe Biennale Młodych „Droga i prawda” w kościele św. Krzyża we Wrocławiu, 

zorganizowane przez działaczy kultury niezależnej; jedną z II nagród 

otrzymuje A. Umiastowski, jedną z III – J. Medyński (V 1985). 

Wystawa „Les artistes de Gdańsk” w Paryżu, 60 autorów malarstwa, grafiki, 

• 

• 

w pracowni prof. Hugona Laseckiego koniec lat 80. 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

1985/1986 

• 

Rektor: prof. Franciszek Duszeńko prorektor: doc. Włodzimierz 

Łajming 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Jerzy Zabłocki prodziekan: doc. Zdzisław Walicki 

Po kolejnej reorganizacji Wydział Malarstwa i Grafiki stanowią 

Katedra Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Kazimierz Ostrowski 

trzy pracownie podstaw malarstwa i rysunku: doc. Hugon Lasecki, 

st. asyst. Maria Targońska; ad. Mieczysław Olszewski, 

• 

• 

7 Malarstwo: M. Baryłko, K. Bereźnicki, B. Borowski, T. Ciesiulewicz, 

M. Fonfria-Pereda, J. Grabowski, W. Jackiewicz, Z. Kałędkiewicz, 

J. Korzeniowski, Z. Kosmala, J. Krechowicz, R. Kul, H. Lasecki, W. Łajming, 

T. Miszkin, J. Mydlarski, M. Olszewski, K. Ostrowski, B. Pszczółkowska- 

Kasten, A. Putrym, J. Sołecki, M. Szmidel, M. Świeszewski, M. Targońska, 

S. Teisseyre, W. Węgrzyn,, M. Wiśniewski, J. Zabłocki; grafika: F. Chudzyński, 

W. Dembski, A. Jackiewicz-Kaczmarek, H. Kudzio, C. Paszkowski, 

W. Pakowski, T. Siara, R. Stryjec, W. Zaremba; W. Wieczorkiewicz – prace 

w skórze, N. Babicz-Bereźnicka i K. Krasińska – tkanina. 

28


st. asyst. Henryk Cześnik; (dla studentów grafiki) prof. Rajmund 

Pietkiewicz, ad. Maria Skowrońska 

pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Kazimierz Ostrowski, 

st. asyst. Wiesław Zaremba; prof. Jerzy Zabłocki, st. asyst. Józef 

Karczewski; prof. Kiejstut Bereźnicki, st. asyst. Roman Gajewski; 

doc. Włodzimierz Łajming, st. asyst. Marcin Duszeńko; (dla studentów 

grafiki) ad. Teresa Miszkin, asyst. Jarosław Bauć 

pracownia rysunku wieczornego: ad. Andrzej Śramkiewicz, 

ad. Maciej Świeszewski 

pracownia grafiki warsztatowej: doc. Czesław Tumielewicz, 

st. asyst. Zbigniew Gorlak 

warsztat wypukłodruku i płaskodruku: Roman Bertling 

pracownia grafiki warsztatowej: st. wykł. Wiesław Dembski, 

ad. Cezary Paszkowski, st. asyst. Alina Jackiewicz-Kaczmarek 

warsztat wklęsłodruku: st. wykł. Wiesław Dembski 

Katedra Podstaw Projektowania i Specjalności Dodatkowych 


pracownia podstaw projektowania plastycznego: ad. Witosław 

Czerwonka, asyst. staż. Wojciech Zamiara, ad. Mariusz Kulpa 

(konsultacje), st. wykł. Ewa Cofalik-Dobosz, tech. elektr. Tomasz 

Zieliński 

pracownia tkaniny artystycznej: doc. Bernarda Świderska, 

st. asyst. Krzysztof Charytoniuk 

warsztat tkaniny artystycznej: Janina Basty 

pracownia malarstwa ściennego: ad. Andrzej Dyakowski, 

st. asyst. Kazimierz Kalkowski 

warsztat technologiczny: ad. Andrzej Mentuch 

Katedra Projektowania Graficznego – kier. doc. Zdzisław 

Walicki 

pracownia podstaw projektowania graficznego: doc. Zdzisław 

Walicki, st. asyst. Grzegorz Protasiuk 

projektowanie typograficzne: st. asyst. Piotr Kowalski 

warsztat typografii: Stanisław Lechman 

trzy pracownie projektowania graficznego: doc. Zdzisław Walicki, 

st. asyst. Tomasz Bogusławski; doc. Jerzy Krechowicz, 

asyst. staż. Bogdan Bartkowski; wykł. Cyprian Kościelniak, 

st. asyst. Janusz Górski 

T. Bogusławski otrzymuje II nagrodę na XI Biennale Plakatu w Katowicach, 

w dz. plakatu kulturalno-reklamowego (X 1985). 

Wystawa malarstwa i rysunku grupy Trójkąt: I. Łotockiej, M. Boguszewskiego 

i H. Karczewskiego, BWA w Sopocie (X 1985). 

W. Jackiewicz przewodniczy jury Konkursu Malarskiego im. J. Spychalskiego 

w Poznaniu. 

J. P. Karczewski otrzymuje I nagrodę w XII Ogólnopolskim Konkursie Malarskim 

im. J. Spychalskiego w Poznaniu, jedną z nagród fundowanych otrzymuje 

W. Smętek, jedno z wyróżnień – K. Rekowska-Milanowska (XI 1985). 

II Targi Sztuki Krajów Socjalistycznych INTERART ’85 w Poznaniu, udział m. in.: 

M. Baryłko., T. Ciesiulewicz, K. Ostrowski, Cz. Tumielewicz, H. Stec (XI 1985). 

Wystawa „Profesor Ostrowski i jego uczniowie” w BWA w Sopocie (XI 1985). 

W. Smętek otrzymuje I nagrodę w konkursie GTPS na rysunek „Pejzaż roku”, 

II nagrodę – M. Skowrońska i W. Kołyszko, III nagrodę – R. Kul, J. Jezierski, 

• 

innych języków artystycznych. W ten dyskurs malarstwa wpisane 

były, związane z Wydziałem, dyscypliny „użytkowe”. Uzasadniając 

oryginalność i odrębność prezentowanego w Warszawie dorobku 

sopockich Zakładów Tkaniny i Ceramiki PWSSP, Aleksander 

Wojciechowski stwierdzał: 

• 

• 

Nareszcie ceramika wyszła poza drobne formy przedmiotów użytkowych 

i zdobniczych, stając się rzeźbą, elementem architektonicznym, 

kolorystycznym akcentem elewacji i wnętrza. Nareszcie 

w tkaninach rozluźniono zasady kompozycyjne, posługując się 

śmiało efektami malarskimi. Nareszcie mozaika stała się nie tylko 

ornamentem, lecz i obrazem19 . 

W. Kołyszko, wyróżnienia: W. Kołyszko i A. Taranek (XII 1985). 

S. Grabowy otrzymuje I nagrodę w Konkursie na Gdańską Grafikę Roku 1985, 

II – G. Grzelakowski, III – F. Chudzyński, Z. Gorlak, C. Paszkowski, wyróżnienia 

m. in.: Cz. Tumielewicz, P. Wiatrak, M. Leciej (XII 1985). 

Salon Zimowy ZPAP Okręgu Gdańskiego w Galerii 85 w Gdańsku (XII 1985). 

I Gdański Przegląd Prac na Papierze „Papier ’86” w Galerii 85 w Gdańsku 

(II 1986). 

T. Miszkin otrzymuje I nagrodę na XIII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego 

w Szczecinie (IV 1986). 

Ogólnopolska wystawa prac dyplomantów uczelni artystycznych „Dyplom 

‘85”, BWA w Sopocie i Pałac Opatów w Oliwie (IV–V 1986). 

Otwarcie niezależnej wystawy „Dyplom ’85” w galerii studenckiej PWSSP 

Baszta Słomiana (16 IV 1986). 

Ogólnopolska wystawa „Ekspresja lat osiemdziesiątych” w BWA w Sopocie; 

malarstwo, rzeźba, grafika 50 autorów (VI–VII 1986). 

Niezależna, doroczna wystawa zbiorowa pt. „Obecność” w Galerii św. Jacka 

przy kościele św. Mikołaja w Gdańsku (VIII 1986). 

Ogólnopolski plener malarsko-graficzny „Morze – Jastrzębia Góra ‘86” 

(IX 1986). 

• 

• 

• 

• 

• 

1986/1987 

Przedstawiona tu sytuacja określa zatem pewien model estetyczny, 

ufundowany na określonej strukturze instytucjonalnej, której 

względna stabilność i niezależność gwarantowała trwałość 

modernistycznego statusu dzieła. Oczywiste przeobrażenia 

miały charakter immanentny, dokonywały się raczej na poziome 

indywidualnych wyborów poszczególnych twórców-pedagogów, 

nie naruszając owych priorytetów. Te określały też rodzaj relacji 

mistrz–student, których rozmaity przebieg prowadzić miał do 

ostatecznego celu, jakim była tak pojęta działalność artystyczna. 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

W połowie lat sześćdziesiątych w ramach Wydziału utworzono 

Katedrę Grafiki, prowadzoną wówczas przez Zygmunta Karolaka, 

w początku następnego dziesięciolecia przekształconą w Katedrę 

Projektowania Graficznego, kierowaną przez Jerzego Zabłockiego. 

Wkrótce jednak została ona włączona do Wydziału Projektowania 

Plastycznego. Był to okres ważnej dla uczelni współpracy z założoną 

przez ZPAP, choć później administracyjnie związaną ze Szkołą, 

pracownią graficzną Oficyna, zapewniającą kształcenie w zakresie 

technik metalowych. Jednak i wówczas grafika, oparta na tradycyjnych, 

choć szlachetnych i niekiedy dość rzadkich technikach, jak 

19 A. Wojciechowski, Wymowa młodej sztuki. (Uwagi na temat tkanin i ceramiki plastyków 

Wybrzeża). „Przegląd Artystyczny” 1955, nr 1–2, s. 75. Por też: K. Czarnocka, Tkaniny 

i ceramika szkoły sopockiej. „Przegląd Kulturalny” 1955, nr 23, s. 4. 

Rektor: prof. Franciszek Duszeńko prorektor: doc. Włodzimierz 

Łajming 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Jerzy Zabłocki prodziekan: doc. Zdzisław Walicki 

•Katedra 

Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Kazimierz Ostrowski 

• trzy pracownie podstaw malarstwa i rysunku: doc. Hugon Lasecki, 

st. asyst. Maria Targońska; ad. Mieczysław Olszewski, st. asyst. Henryk 

Cześnik; (dla studentów grafiki) prof. Rajmund Pietkiewicz, ad. Maria 

Skowrońska 

• pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Kazimierz Ostrowski, 



doc. Włodzimierz Łajming, st. asyst. Marcin Duszeńko; (dla studentów 

grafiki) ad. Teresa Miszkin, asyst. Jarosław Bauć 

• pracownia rysunku wieczornego: ad. Andrzej Śramkiewicz, 

ad. Maciej Świeszewski 

• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Czesław Tumielewicz, 

st. asyst. Zbigniew Gorlak 

• warsztat wypukłodruku i płaskodruku: Roman Bertling 

• pracownia grafiki warsztatowej: st. wykł. Wiesław Dembski, 


• warsztat wklęsłodruku: st. wykł. Wiesław Dembski 

•Katedra 



• pracownia podstaw projektowania plastycznego: ad. Witosław 

Czerwonka, asyst. staż. Wojciech Zamiara, ad. Mariusz Kulpa 

(konsultacje), st. wykł. Ewa Cofalik-Dobosz, tech. elektr. Tomasz 

Zieliński 

• 


st. asyst. Krzysztof Charytoniuk

podstawy projektowania graficznego (międzypracowniane) dla 

III r.: st. asyst. Grzegorz Protasiuk 

Pokaz m. in. gdańskich twórców w Bayerische Landesbank Galerie w Monachium, 

zorganizowany przez Gdański Kantor Sztuki; udział m. in.: K. Bereźnicki, 

F. Chudzyński, H. Cześnik, A. Dyakowski, Z. Gorlak, J. Krechowicz, C. Paszkowski, 

R. Stryjec, M. Świeszewski (IX–X 1987). 

Wystawa „Co słychać” w d. Zakładach Norblina w Warszawie, udział S. Witkowskiego 

(XI 1987). 

Prezentacja „Realizm radykalny, abstrakcja konkretna” w Muzeum Narodowym 

w Warszawie, udział J. Staniszewskiego (XII 1987). 

Wystawa młodych twórców z Gdańska, Krakowa, Warszawy i Wrocławia 

w Monachium (I 1988). 

Wystawa „Kolor w grafice” w BWA w Sopocie, prace J. Akermanna, Z. Gorlaka, 

W. Marszałka, S. Witkowskiego (II 1988). 

M. Olszewski otrzymuje Nagrodę Sztuki Polskiej (poza regulaminem) na XIV 

Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (II 1988). 

W. Jackiewicz (malarstwo) i T. Bogusławski (grafika użytk. ) laureatami nagród 

GTPS za twórczość w 1987 r. (III 1988). 

„Nadmorskie Spotkania Młodych Sopot 88”, prezentacja dorobku absolwentów 

wyższych szkół artystycznych, BWA w Sopocie (IV 1988). 

T. Miszkin otrzymuje Brązowy Medal na Międzynarodowym Triennale Sztuki 

Europa–Azja w Ankarze (V 1988). 

S. Witkowski otrzymuje wyróżnienie honorowe na XII Międzynarodowym 

Biennale Plakatu w Zachęcie w Warszawie, w którym udział biorą też T. Bogusławski, 

J. Krechowicz, W. Smętek, J. Wołodżko (VI 1988). 

Inauguracja galerii U Literatów pokazem prac P. Budziszewskiego, P. Dembskiego, 

K. Polkowskiego, B. Rutkowskiej (! 4 VI 1988). 

Wystawa „Profesor Studnicki i jego uczniowie” w Pałacu Opatów w Oliwie 

(VI–VII 1988). 

Inauguracja działalności Galerii Arche (U Pana Jerzego) przy Muzeum Archeologicznym 

w Gdańsku (VII 1988). 

Wystawa artystów krakowskich „Szancenbach i jego uczniowie” w BWA w Sopocie 

(VII 1988). 

J. Akermann otrzymuje wyróżnienie na Wystawie Młodej Sztuki „Arsenał ‘88” 

w Warszawie (Z. Pidek nagr. fund. w dz. rzeźby) 

Prezentacja prac gdańskich uczestników Ogólnopolskiej Wystawy Młodej 

Sztuki „Arsenał ‘88” w Warszawie8 (VII 1988). 

II Konfrontacje Plastyczne Polski Północnej w Galerii EL w Elblągu (VII 1988). 

H. Nowicka-Grochal otrzymuje I nagrodę w dz. malarstwa, wyróżnienia: 

M. Model, B. Izdebski, S. Witkowski w „Nadmorskich Spotkaniach Młodych 

• 


Dziekan: doc. Zdzisław Walicki prodziekan: doc. Jerzy 

Ostrogórski 

• 

• 

warsztat tkaniny artystycznej: Janina Basty 

pracownia malarstwa ściennego: ad. Andrzej Dyakowski, 

• 

• 

8 Wystawę zorganizował H. Cześnik, a udział wzięli: J. Akermann, T. Bachanek, 

K. Bryzgalski, H. Cześnik, J. Buczkowski, M. Czarnecki, J. Czerniawski, H. Cześnik, 

K. Gliszczyński, H. Nowicka-Grochal, B. Izdebski, K. Kalkowski, D. Krechowicz, 

P. Nowak, J. Tkaczuk, S. Witkowski, K. Wróblewski, W. Zaremba. 


Układ katedr i pracowni pozostaje taki sam jak w roku poprzednim, 

zmienia się natomiast nieco obsada kadrowa. 

•Katedra 

Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Włodzimierz Łajming 

• trzy pracownie podstaw malarstwa i rysunku: doc. Jerzy 

Ostrogórski, st. asyst. Roman Gajewski, asyst. staż. Mariusz Kułakowski; 

doc. Mieczysław Olszewski, st asyst. Henryk Cześnik, 

asyst. staż. Krzysztof Gliszczyński; 

• (dla studentów grafiki) prof. Rajmund Pietkiewicz, st. asyst. Henryk 

Cześnik 

• pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Hugon Lasecki, 



prof. Włodzimierz Łajming, st. asyst. Marcin Duszeńko; 

• (dla studentów grafiki) ad. Teresa Miszkin, asyst. Jarosław Bauć 

• pracownia rysunku wieczornego: ad. Maria Skowrońska, ad. Maciej 

Świeszewski 

• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Czesław Tumielewicz, 

st. asyst. Zbigniew Gorlak, asyst. Waldemar Marszałek 

• warsztat wypukłodruku i płaskodruku: asyst. Waldemar 

Marszałek 

• pracownia grafiki warsztatowej: st. wykł. Wiesław Dembski, 



•Katedra 



• pracownia podstaw projektowania plastycznego: ad. Witosław 

Czerwonka, asyst. Wojciech Zamiara, ad. Mariusz Kulpa (konsultacja), 

tech. elektr. Tomasz Zieliński 

• pracownia tkaniny artystycznej: doc. Bernarda Świderska, 

st. asyst. Krzysztof Charytoniuk, wykł. inż. Benon Golly (sitodruk) 

• warsztat tkaniny artystycznej: tech. Janina Basty 

• pracownia malarstwa ściennego: ad. Andrzej Dyakowski, 

st. asyst. Kazimierz Kalkowski, ad. Konstanty Łyskowski (witraż) 

• warsztat technologiczny: ad. Andrzej Mentuch 

•Katedra 

Projektowania Graficznego – kier. doc. Jerzy 

Krechowicz 

• pracownia projektowania literniczego i typografii: st. asyst. Grzegorz 

Protasiuk (opieka artyst. doc. J. Krechowicz) 

• pracownia podstaw projektowania graficznego: st. asyst. Tomasz 

Bogusławski (opieka artyst. doc. W. Janowski) 

• warsztat typograficzny: drukarz Stanisław Lechman (opieka artyst. 

st. asyst. G. Protasiuk) 

• trzy pracownie projektowania graficznego: doc. Witold Janowski, 

st. asyst. Janusz Górski; doc. Jerzy Krechowicz, asyst. Bogdan 

Bartkowski; doc. Zdzisław Walicki, st. asyst. Tomasz Bogusławski, 

asyst. staż. Andrzej Kuich 



Katedra Projektowania Graficznego – kier. doc. Zdzisław 

Walicki 

pracownia podstaw projektowania graficznego: doc. Zdzisław 

Walicki, st. asyst. Grzegorz Protasiuk 

projektowanie typograficzne: st. asyst. Piotr Kowalski 

warsztat typografii: Stanisław Lechman 

trzy pracownie projektowania graficznego: doc. Zdzisław Walicki, 

st. asyst. Tomasz Bogusławski; doc. Jerzy Krechowicz, asyst. staż. Bogdan 

Bartkowski; wykł. Cyprian Kościelniak, st. asyst. Janusz Górski 

Salon Jesienny ZPAP Okręgu Gdańskiego w Galerii 85 w Gdańsku (XI 1986). 

Pokaz prac Z. Dowgiałły i W. Tracewskiego z Warszawy w BWA w Sopocie 

(XI 1986). 

D. Przybytko otrzymuje Grand Prix w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym 

im. J. Spychalskiego w Poznaniu, wyróżnienia: W. Smętek i A. Śramkiewicz 

(XII 1986). 

W. Smętek otrzymuje I nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym 

im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy (XII 1986). 

W konkursie plast. „Sopot ‘86”, organizowanym przez PWSSP i UM w Sopocie, 

nagrody otrzymują: w dz. malarstwa – M. Kułakowski (I), A. Dąbrowski 

(II), J. Sankowski (III); w dz. grafiki – J. Marcinkiewicz (II), J. Walczak (III) 

(XII 1986). 

W Konkursie na Grafikę Roku 1986 I nagrodę otrzymuje S. Grabowy, 

II – F. Chudzyński, III – M. Leciej, W. Marszałek i C. Paszkowski, wyróżnienia: 

J. Akermann, B. Górecki, W. Kostiuk (XII 1986). 

Pokaz prac młodych malarzy: K. Bryzgalskiego oraz J. P. Karczewskiego 

z H. Starikiewiczem z Poznania, G. Bieniasem i Z. Gawrychem z Krakowa, Galeria 

’85 w Gdańsku (XII 1986). 

II Zjazd Delegatów ZPAMiG w Warszawie, prezesem ZG na kolejną kadencję 

zostaje W. Jackiewicz (27–29 IV 1987). 

J. Akermann otrzymuje wyróżnienie-stypendium na IV Quadriennale Drzeworytu 

i Linorytu, BWA w Olsztynie (VI 1987). 

„Dread objects” pokaz-akcja J. Staniszewskiego w Galerii Promocyjnej w Warszawie 

(VI 1987). 

Wystawa prac młodych twórców, stypendystów Ministerstwa Kultury i Sztuki 

(J. Bauć, S. Kabat, B. Napierała, M. Wróbel), BWA w Sopocie. 

Konfrontacje Plastyczne Polski Północnej w Elblągu; udział (propozycje 

Z. Watrak) m. in.: J. Czerniawski, W. Czerwonka, K. Kalkowski, K. Kowalczyk, 

J. Krechowicz, A. Kuich, W. Węgrzyn (fot. ), W. Zamiara (VII 1987). 

Udział gdańskich dyplomantów w wystawie „Dyplom ’87” w Zachęcie 

w Warszawie. 

Wystawa 52 obrazów E. Dwurnika w BWA w Sopocie (VIII–IX 1987). 

I Wystawa Okręgowa ZPAMiG w BWA w Sopocie, prezentująca prace członków 

oficjalnego Związku (VIII 1987). 

Doroczna zbiorowa wystawa „Obecność” w Galerii św. Jacka przy kościele 

św. Mikołaja w Gdańsku (VIII 1987). 

T. Miszkin uczestniczy w Biennale Sztuki w São Paulo (1987). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

1987/1988 

Rektor: prof. Jerzy Zabłocki 

30


Sopot ‘88” w BWA w Sopocie (VIII 1988). 

Ogólnopolska wystawa pokolenia artystów roczników 40. „Wczoraj i dziś”, zakończona 

sesją naukową, BWA w Sopocie9 (VIII-IX 1988). 

W. Jackiewicz reprezentuje Polskę (wraz z J. Porczakiem i I. Gustowską) na 

XLIII Biennale Sztuki w Wenecji (IX 1988). 

mezzotinta, podlegała raczej kryteriom i środkom malarskim; nie 

jest bez znaczenia, że Zygmunt Karolak, Jerzy Zabłocki, Wiesław 

Dembski, Czesław Tumielewicz uprawiali zarazem obie dziedziny. 

W latach sześćdziesiątych pełniący funkcję asystenta w Katedrze 

Grafiki Jerzy Krechowicz założył Teatr „Galeria”, gdzie dokonywał 

eksperymentów dotyczących czasoprzestrzennego i efemerycznego 

bytu zjawisk wizualnych. Poza instytucją sytuowały się 

również prowadzone na początku następnej dekady, odosobnione 

poczynania Czesława Tumielewicza – podobnie zresztą jak 

Krechowicz uczestnika elbląskich sympozjów – oraz happeningi 

Grupy „Ą” (1968–1972/1973), animowanej przez Włodzimierza 

Wieczorkiewicza20 . Także metanarracyjna, bliska postawangardzie 

twórczość Witosława Czerwonki, Jerzego Ostrogórskiego i Adama 

Harasa realizowała się poza murami Szkoły, w zorganizowanej 

przez nich Galerii OUT, współpracującej z nowatorską Galerią 

Fotografii GN. Instytucjonalna – znamienna dla uczelni – reprezentacja 

modernistycznej koncepcji dzieła i twórcy nie została więc 

zakwestionowana, ale zaznaczyły się postawy ją przekraczające, 

zwłaszcza ta penetrująca inne, pozamalarskie, związane z nowymi 

mediami i dziedzinami sposoby wypowiedzi; w jakimś sensie ich 

prekursorem był Roman Usarewicz, uczeń Studnickiego, projektujący 

swoje świetlne obrazy jak realizacje dla architektury. 

1988/1989 


•Wydział 


•Dziekan: 

doc. Zdzisław Walicki prodziekan: doc. Jerzy 

Ostrogórski 

W końcu lat siedemdziesiątych Katedra Projektowania Graficznego 

została na powrót przyłączona do zreorganizowanego Wydziału 

Malarstwa, Grafiki i Rzeźby (grafika warsztatowa istniała wówczas 

w ramach Katedry Specjalizacji Dodatkowych). W początku następnego 

dziesięciolecia na powiększonym Wydziale Malarstwa, 

Rzeźby i Grafiki Katedrą Projektowania Plastycznego kierował 

Roman Usarewicz, asystował mu Witosław Czerwonka, a w Katedrze 

Projektowania Graficznego pracowali m. in. Marek Freudenreich 

inż. Benon Golly, ad. Krzysztof Charytoniuk, (następnie) asyst. staż. 

Aleksander Widyński 

warsztat tkaniny artystycznej: tech. Janina Basty 

pracownia malarstwa ściennego i witraży: ad. Andrzej Dyakowski, 

st. asyst. Kazimierz Kalkowski, ad. Konstanty Łyskowski (witraż) 


Katedra Projektowania Graficznego – kier. doc. Jerzy 

Krechowicz 

pracownia projektowania literniczego i typografii: wykł. Marek 

Brzozowski 

pracownia podstaw projektowania graficznego: st. asyst. Tomasz 

Bogusławski (opieka artyst. doc. W. Janowski) 

pracownia liternictwa: st. asyst. Tomasz Bogusławski, (następnie) 

st. asyst. Jerzy Wołodźko (½ etatu) 

trzy pracownie projektowania graficznego: doc. Witold Janowski, 

st. asyst. Janusz Górski; doc. Jerzy Krechowicz, asyst. Bogdan 

Bartkowski; doc. Zdzisław Walicki, asyst. Andrzej Kuich 

II Międzynarodowe Triennale Grafiki „Mezzotinta 88” w BWA w Sopocie, A. 

Jackiewicz-Kaczmarek i E. Kowalska-Matuszewska otrzymują wyróżnienia, A. 

Dykmans nagrodę specjalną ZPAMiG (5 X–4 XII 1988). 

Wystawa trójmiejskich uczestników wystawy „Arsenał ‘88” w Warszawie, 

BWA w Sopocie (11 X–11 XII 1988). 

Prezentacja konkursowych projektów polichromii plafonu sali Filharmonii Narodowej 

w Warszawie, m. in. prace K. Ostrowskiego, J. Zabłockiego, K. Śramkiewicza, 

a w jury konkursu zainicjowanego w 1986 r. – W. Jackiewicz; foyer 

Filharmonii Narodowej, Warszawa (XI 1988). 

Galerie: sopockiego BWA, Pod Wodnikiem z Gdańska oraz Galeria Desa z Gdyni 

prezentują i sprzedają prace gdańskich malarzy różnych pokoleń na V Targach 

Sztuki Krajów Socjalistycznych „Interart 88” w Poznaniu, m. in. Jackiewicza, 

Bereźnickiego, Cześnika, Skowrońskiej, Krechowicza, Ostrogórskiego, Akermanna, 

Witkowskiego (XI 1988). 

PWSSP podpisuje umowę o współpracy z dyrekcją Elektrowni Jądrowej (w 

budowie) w Żarnowcu, wystawa prac studentów z pleneru nad Jeziorem Żarnowieckim 

w Nowym Nadolu (XI 1888). 

W Konkursie na Gdańską Grafikę Roku (jury pod kier. A. Nowackiego z Bydgoszczy) 

laureatami zostają: I nagroda – S. Grabowy, II – C. Paszkowski, III – F. 

Chudzyński, W. Kostiuk i A. Jackiewicz-Kaczmarek, wyróżnienia honorowe – Z. 

Gorlak, M. Leciej, A. Taranek. 

Poplenerowa wystawa malarstwa, rysunku i grafiki „Morze – Jastrzębia Góra 

88”, Galeria GTPS w Gdańsku (XII 1988). 

Sprzedaż prac studentów i absolwentów w Klubie Studenckim „Żak” w Gdańsku 

(XII 1988). 

H. Cześnik otrzymuje Nagrodę Wojewody Gdańskiego za 1988 r., za dokonania 

w dziedzinie malarstwa. 

XIV Konkurs Malarski na Obraz im. J. Spychalskiego w Poznaniu (XII 1988). 

T. Miszkin, L. Ostrogórska i K. Kalkowski otrzymują Nagrody Artystyczne GTPS 

za 1988 r. (I 1989). 

Pierwsza aukcja dzieł sztuki współczesnej, zorganizowana przez Gdański Kantor 

Sztuki w Hotelu Hevelius w Gdańsku; wśród najdrożej sprzedanych prace K. 

Bereźnickiego i H. Cześnika (II 1989). 

Negocjacje Okrągłego Stołu w Warszawie, wybory do parlamentu, początek 

reform ustrojowych (II–VI 1989). 

II Międzynarodowa Wystawa Grupy Niezależnych w Galerii EL w Elblągu; 17 

autorów z W. Brytanii, Niemiec, Holandii, USA, Szwecji i Polski (III 1989). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Zmiany w strukturze polegają na powiększeniu liczby pracowni malarstwa 

i rysunku, przy redukcji pracowni nauczania podstawowego, 

poszerzeniu specjalizacji dodatkowych i wyodrębnieniu grafiki 

warsztatowej. 

•Katedra 


• pracownia podstaw malarstwa i rysunku (dla malarstwa i grafiki): 

doc. Jerzy Ostrogórski, st. asyst. Wiesław Zaremba, asyst. staż. Marek 

Model 

• siedem pracowni malarstwa i rysunku: prof. Hugon Lasecki, 

asyst. staż. Krzysztof Gliszczyński, mgr Marek Czarnecki (czasowo); 

prof. Jerzy Zabłocki, st. asyst. Józef Karczewski; prof. Kiejstut 

Bereźnicki, ad. Roman Gajewski; prof. Włodzimierz Łajming, 

st. asyst. Marcin Duszeńko; doc. Mieczysław Olszewski, mgr Hanna 

Nowicka-Grochal nauczyciel przedmiotu; (dla studentów grafiki) 

ad. Teresa Miszkin, asyst. Jarosław Bauć; (dla studentów grafiki) 

ad. Henryk Cześnik, asyst. staż. Katarzyna Nowicka (opieka artyst. 

ad. T. Miszkin) 

• pracownia rysunku wieczornego: ad. Maciej Świeszewski, ad. Maria 

Skowrońska, st. asyst. Maria Targońska 

•Katedra 

Grafiki Warsztatowej – kier. doc. Czesław Tumielewicz 

• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Czesław Tumielewicz, st. 

asyst. Zbigniew Gorlak, asyst. Waldemar Marszałek 

• warsztat wypukłodruku i płaskodruku: asyst. Waldemar 

Marszałek 

• pracownia grafiki warsztatowej: st. wykł. Wiesław Dembski, ad. 

Cezary Paszkowski, st. asyst. Alina Jackiewicz-Kaczmarek 


•Katedra 

Podstaw Projektowania Plastycznego i Specjalności 

Dodatkowych – kier. doc. Bernarda Świderska 

• pracownia podstaw projektowania plastycznego: doc. Witosław 

Czerwonka, asyst. Wojciech Zamiara 

• pracownia tkaniny artystycznej: doc. Bernarda Świderska, wykł. 

20 Por. m. in.: Z. Watrak, Na peryferiach sztuki gdańskiej lat siedemdziesiątych. Awangarda 

poza własnym rodowodem. „Gdański Rocznik Kulturalny” 1987 (t. 10), s. 189–201; ta sama, 

Wybory i przemilczenia., op. cit., s. 62–71. 

9 Inicjatorzy i komisarze wystawy: A. Haras, W. Czerwonka, J. Ostrogórski, 

uczestnicy m. in.: I. Gustowska, N. Lach-Lachowicz, A. Lachowicz, J. Robakowski, 

A. Wiśniewski, Z. Warpechowski, J. Kozłowski, W. Dudkowiak, lucimska Grupa 

Działań i in.

Dziekan: ad. Maciej Świeszewski prodziekan: ad. Tomasz 

Bogusławski 

• 

Zachodzą niewielkie zmiany w strukturze Wydziału, m. in. w Katedrze 

Projektowania Plastycznego powstaje pracownia przekazu 

wizualnego. 

•Katedra 


• dwie pracownie podstaw malarstwa i rysunku: doc. Jerzy 

Ostrogórski, asyst. Marek Model; ad. Maria Skowrońska, ad. Wiesław 

Zaremba 

• siedem pracowni malarstwa i rysunku: prof. Hugon Lasecki, asyst. 

Krzysztof Gliszczyński; prof. Jerzy Zabłocki, st. asyst. Józef Karczewski; 

prof. Kiejstut Bereźnicki, asyst. Marek Czarnecki; prof. Włodzimierz 

Łajming, asyst. Marcin Duszeńko, mgr Zbigniew Blekiewicz (czasowo); 

doc. Mieczysław Olszewski, asyst. Hanna Nowicka-Grochal; ad. 

Teresa Miszkin, asyst. Jarosław Bauć; ad. Henryk Cześnik, asyst. Katarzyna 

Nowicka 

• dwie pracownie rysunku wieczornego: ad. Maciej Świeszewski, 

asyst. staż. Robert Florczak; ad. Roman Gajewski, st. asyst. 

MariaTargońska 

•Katedra 


• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Czesław Tumielewicz, ad. 

Zbigniew Gorlak 

• warsztat wypukłodruku i płaskodruku: st. asyst. Waldemar 

Marszałek 

• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Wiesław Dembski, ad. Cezary 

Paszkowski, ad. Alina Jackiewicz– Kaczmarek 

• warsztat wklęsłodruku: doc. Wiesław Dembski 

•Katedra 

Podstaw Projektowania Plastycznego – kier. doc. Andrzej 

Dyakowski 


Czerwonka, st. asyst. Wojciech Zamiara, (czasowo) mgr Jarosław 

Bartołowicz 


inż. Benon Golly, asyst. Aleksander Widyński 


• pracownia malarstwa ściennego i witraży: doc. Andrzej Dyakowski, 

st. asyst. Kazimierz Kalkowski, (czasowo) mgr Jacek Zdybel 

(technologia witrażu) 

•Katedra 

Projektowania Graficznego – kier. doc. Jerzy 

Krechowicz 



Krechowicz 

pracownia projektowania literniczego i typografii: ad. Tomasz 

Bogusławski, asyst. staż. Mariusz Sładczyk 

pracownia podstaw projektowania graficznego: ad. Tomasz Bogusławski, 

asyst. staż. Mariusz Sładczyk 

pracownia liternictwa: asyst. staż. Maiusz Sładczyk (opieka artyst. 

ad. T. Bogusławski) 

trzy pracownie projektowania graficznego: doc. Witold Janowski, 

st. asyst. Janusz Górski; doc. Jerzy Krechowicz, st. asyst. 

Bogdan Bartkowski; doc. Zdzisław Walicki, asyst. staż. Sławomir 

Witkowski 

Wznawia działalność w Gdańsku Związek Polskich Artystów Plastyków, zdelegalizowany 

w 1983 r. (13 X 1989). 

Ogólnopolska wystawa młodej plastyki „Krytycy o nas” w BWA w Sopocie, 

zainicjowana przez W. Zaniewskiego; 70 autorów, ponad 300 prac, jury przewodniczy 

J. Zabłocki, jedną z 3 nagród otrzymuje M. Knut, Nagrodę ZPAMiG 

– J. Karczewski (X 1989). 

H. Mądrawski otrzymuje I nagrodę w ogólnopolskim konkursie plast. „Cztery 

pory roku – Jesień”, BWA w Szczecinku. E. Kowalska-Matuszewska otrzymuje 

nagrodę specjalną w konkursie graficznym województw nadbałtyckich „Konik 

Morski” w Szczecinie (XI 1989). 

Wystawa „Pampers maxi”, 4 młodych twórców z Gdańska (S. Góra, R. Kaja 

– rzeźba, S. Laskowski, M. Rogulski) w d. Zakładach Norblina w Warszawie 

(XII 1989). 

C. Paszkowski otrzymuje I nagrodę w ogólnopolskim konkursie plast. „Cztery 

pory roku – Zima”, BWA w Szczecinku. 

W konkursie Grand Prix za 1989 r., na zakończenie IV edycji konkursu „Cztery 

pory roku”, nagrody otrzymują m. in.: I – J. Sołecki, jedną z III – H. Mądrawski, 

nagrodę specjalną – C. Paszkowski. 

W Konkursie na Gdańską Grafikę Roku 1989 I nagrodę otrzymuje A. Jackiewicz- 

Kaczmarek, II – C. Paszkowski, III – F. Chudzyński, S. Grabowy i E. Kowalska- 

Matuszewska, wyróżnienia – B. Okuniewski, A. Taranek, Cz. Tumielewicz (I 

1990). 

H. Nowicka-Grochal i P. Zajęcki w dz. malarstwa oraz Ł. Rogiński w dz. grafiki (Z. 

Pidek w dz. rzeźby) otrzymują Nagrody Artystyczne GTPS za 1989 r. (I 1990). 

R. Kul otrzymuje przyznaną po raz pierwszy przez ZG ZPAMiG Nagrodę im. P. 

Potworowskiego za najlepszą wystawę 1989 r. (I 1990). 

I Triennale Sztuki Gdańskiej „Konfrontacje ’90”; 384 prace 157 autorów; jury 

przewodniczy K. Bereźnicki, Grand Prix otrzymuje K. Kalkowski (IV 1990). 

Wystawa malarstwa, fotografii i instalacji N. Lach-Lachowicz (LL) z Wrocławia 

w BWA w Sopocie (VII 1990). 

Prezentacja grupy Fabrik ze Steinheim (Niemcy) w BWA w Sopocie (VIII 1990). 

Plenery malarskie studentów w Ustce (prowadzący: doc. M. Olszewski, asyst. 

M. Czarnecki) i w Zdunowicach (prowadzący: prof. W. Łajming, asyst. M. Czarnecki) 

(IX 1990). 

Powstaje Galeria Promocyjna w Pałacu Opatów w Oliwie, Oddziale Sztuki 

Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

J. Sołecki otrzymuje jedną z I nagród w ogólnopolskim konkursie plast. „Cztery 

pory roku – Wiosna”, BWA w Szczecinku. 

Inauguracja działalności galerii Sopot-Art, wystawa prac T. Ciesiulewicza, H. 

Mądrawskiego, J. Mydlarskiego, J. Zabłockiego (VI 1989). 

Plener malarzy i grafików z Trójmiasta i Poznania na Helu, w ramach akcji na 

rzecz ratowania Półwyspu Helskiego (VI 1989). 

J. Zabłocki i W. Węgrzyn otrzymują Nagrody Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia 

artystyczne (22 VII 1989). 

Ogólnopolski plener malarsko-graficzny „Morze – Jastrzębia Góra 89” (IX 

1989). 

Wystawa grupy artystów z Frankenthal (RFN) w Galerii 85 w Gdańsku (IX 

1989). 

1989/1990 


•Wydział 


•Dziekan: 

doc. Zdzisław Walicki prodziekan: doc. Jerzy 

Ostrogórski 


1990/1991 

Rektor: prof. Stanisław Radwański prorektor: prof. Edmund 

Homa 

Niewielkie zmiany w strukturze Wydziału i obsadzie kadrowej 

pracowni. 

•Katedra 

Malarstwa i Rysunku 

• dwie pracownie podstaw malarstwa i rysunku: doc. Jerzy 

Ostrogórski, asyst. Marek Model; ad. Maria Skowrońska, ad. Wiesław 

Zaremba 

• siedem pracowni malarstwa i rysunku: prof. Hugon Lasecki, st. 

asyst. Krzysztof Gliszczyński; prof. Jerzy Zabłocki, st. asyst. Józef 

Karczewski; prof. Kiejstut Bereźnicki, asyst. staż. Marek Czarnecki; 

prof. Włodzimierz Łajming, st. asyst. Marcin Duszeńko; doc. Mieczysław 

Olszewski, asyst. Hanna Nowicka-Grochal; (dla studentów 

grafiki) doc. Teresa Miszkin, st. asyst. Jarosław Bauć; (dla studentów 

grafiki) ad. Henryk Cześnik, asyst. Katarzyna Nowicka 

• pracownia rysunku wieczornego: ad. Maciej Świeszewski, ad. Roman 

Gajewski, st. asyst. Maria Targońska 

•Katredra 


• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Czesław Tumielewicz, ad. 

Zbigniew Gorlak, st. asyst. Waldemar Marszałek 

• warsztat wypukłodruku i płaskodruku: st. asyst. Waldemar 

Marszałek 

• pracownia grafiki warsztatowej: doc. Wiesław Dembski, ad. Cezary 

Paszkowski, st. asyst. Alina Jackiewicz– Kaczmarek 

• warsztat wklęsłodruku: doc. Wiesław Dembski 

•Katedra 

Podstaw Projektowania Plastycznego i Specjalności 

Dodatkowych – kier. doc. Bernarda Świderska 


Czerwonka, st. asyst. Wojciech Zamiara 


inż. Benon Golly, asyst. Aleksander Widyński 


• 

pracownia malarstwa ściennego i witraży: doc. Andrzej Dyakowski, 


32 


•


pracownia przekazu wizualnego: wykł. Jadwiga Okrassa, wykł. 

Zygmunt Okrassa, asyst. Mariusz Sładczyk 

pracownia projektowania literniczego i typografii: ad. Tomasz 

Bogusławski, asyst. Mariusz Sładczyk 


asyst. Mariusz Sładczyk 

trzy pracownie projektowania graficznego: st. asyst. Janusz Górski, 

mgr Piotr Kazigrotowski; doc. Jerzy Krechowicz, asyst. Bogdan 

Bartkowski, wykł. Eligiusz Kawiarek; (?) prof. Mieczysław Wasilewski, 

asyst. Sławomir Witkowski 

II Sopockie Spotkania Młodych ’90 w BWA w Sopocie (X 1990). 

W Konkursie GTPS na Gafikę Roku 1990 I nagrodę otrzymuje W. Dembski, II 

– A. Taranek, III – W. Marszałek, J. Rzyszczak i S. Witkowski (XII 1990., wystawa 

pokonkursowa II 1991). 

Wystawa „Muzeum Łodzi Kaliskiej” w Galerii Wyspa w Gdańsku (II 1991). 

Wystawa prac J. Nowosielskiego w Galerii Arche przy Muzeum Archeologicznym 

w Gdańsku (I 1991). 

Performance studentów PWSSP „Rozpakowanie”, inaugurujący festiwal „Świat 

Józefa Szajny” w Gdańsku (III 1991). 

Wystawa „Świat Józefa Szajny” w Pałacu Opatów w Oliwie, towarzysząca festiwalowi 

Szajny (III 1991). 

Doroczna wystawa Okręgu Gdańskiego ZPAP „Przegląd ’91” w BWA w Sopocie 

(IV 1991). 

Wystawa „V rocznica TOTALART” w Galerii Wyspa w Gdańsku (IV 1991). 

Inauguracja cyklu imprez muzyczno-plastycznych „Per Cameram ad Ecclesiam”, 

zainicjowanych przez Fundację Pro Arte Sacra w kościele św. Bartłomieja 

w Gdańsku (VI 1991). 

Międzynarodowe Biennale Ceramiki „Tworzywo ceramiczne w sztuce współczesnej” 

w BWA w Sopocie (VI 1991). 

Wystawa ceramiki studentów PWSSP w Galerii Promocyjnej BWA w Sopocie 

(VI–VII 1991). 

Plener studentów w Teatrze im. S. I. Witkiewicza w Zakopanem (doc. A. 

Dyakowski, asyst. J. Zdybel) i wykonanie malowideł dekoracyjnych we 

wnętrzu i otoczeniu teatru (VI-VII 1991). 

Plenery studentów w Starym Gronowie (asyst. K. Kalkowski, VII 1991. ) i Zdunowicach 

(prof. J. Zabłocki, doc. J. Ostrogórski, asyst. K. Nowicka, IX 1991). 

„Festiwal Performance” w BWA w Sopocie (IX 1991). 

Nagrody Rektora otrzymują: I stopnia – prof. H. Lasecki i doc. A. Dyakowski, II 

stopnia – doc. J. Ostrogórski, ad. M. Świeszewski, ad. T. Bogusławski, ad. M. 

Skowrońska, asyst. J. Górski; nagrodę zespołową – prof. J. Zabłocki. 

• 

• 

• 

i Jerzy Krechowicz. Katedra Projektowania Plastycznego przestała 

istnieć wraz ze śmiercią Usarewicza w 1983 roku, ale pod kierownictwem 

jego asystenta funkcjonowała odpowiednia pracownia, 

a swoistą delegaturą aplikowanych powoli nowych koncepcji były 

pracownie na Wydziale Architektury i Wzornictwa: malarstwa 

i rysunku, m. in. z Harasem i Ostrogórskim, oraz projektowania 

graficznego, prowadzone przez Krechowicza i Czerwonkę. 

• 

U progu lat dziewięćdziesiątych kierowana już przez Jerzego 

Krechowicza (od 1987 r. ) Katedra Projektowania Graficznego 

powiększyła się o pracownię przekazu wizualnego, zaś Katedra 

Specjalizacji Artystycznych o pracownię intermedialną, prowadzoną 

przez Witosława Czerwonkę. Od tego czasu problem 

wykorzystania środków elektronicznych w warsztacie plastycznym 

został włączony do programu dydaktycznego uczelni, 

realizowanego przez inicjatora i Wojciecha Zamiarę. Działalność 

artystyczna z wykorzystaniem multimediów stanowi w gdańskiej 

ASP stosunkowo niewielki obszar w porównaniu np. z Wrocławiem 

i Poznaniem, jednak już w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych 

Witosław Czerwonka, Wojciech Zamiara i ich podopieczni 

z pracowni intermedialnej – Robert Jurkowski, Anna Kuczyńska, 

Katarzyna Radkowska i Piotr Wyrzykowski – wyraźnie zaznaczyli 

swoją obecność, biorąc udział w przedsięwzięciach Galerii Wyspa, 

później Łaźni, wrocławskich festiwalach czy głośnej prezentacji 

Idee poza ideologią w warszawskiej Królikarni (1993 r. ). 

Przy niepodważalnej i strukturalnie zagwarantowanej hegemonii 

malarstwa w jakimś stopniu usankcjonowano jednak i inne 

formy wypowiedzi. Kiedy jeszcze zakres kształcenia podstawowego 

poszerzono o scenografię w prowadzonej od 1994 roku 

przez Andrzeja Markowicza pracowni podstaw projektowania 

plastycznego, można uznać, że – przynajmniej w jakimś stopniu 

– zsyntetyzowały się idee Usarewicza, eksperymentalne teatralne 

doświadczenia Krechowicza i członków Grupy „Ą”. Wkrótce obejmujący 

jedną z pracowni specjalizacyjnych Włodzimierz Cygan 

zaproponował nowe jakości w dziedzinie tkaniny artystycznej: 

dwie pracownie podstaw rysunku: prof. Jerzy Ostrogórski, st. asyst. 

Marek Model; ad. Maria Skowrońska, ad. Wiesław Zaremba 

dwie pracownie podstaw malarstwa: prof. Teresa Miszkin, st. asyst. 

Jarosław Bauć; ad. Henryk Cześnik (w zastępstwie prof. Andrzej Dyakowski), 

asyst. Katarzyna Nowicka 

pracownia podstaw projektowania plastycznego: doc. Witosław 

Czerwonka, asyst. Wojciech Zamiara, (czasowo) asyst. Jarosław 

Bartołowicz 

pracownia technologii malarstwa: mgr Agnieszka Sikorska 

Katedra Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Kiejstut Bereźnicki 

pięć pracowni malarstwa: prof. Hugon Lasecki, st. asyst. Krzysztof 

Gliszczyński; prof. Maciej Świeszewski (urlop prof. J. Zabłockiego); 

prof. Kiejstut Bereźnicki, asyst. Marek Czarnecki (urlop, w zastępstwie 

mgr Sylwia Gabszewicz); prof. Włodzimierz Łajming, st. asyst. 

Marcin Duszeńko; doc. Mieczysław Olszewski, st. asyst. Hanna 

Nowicka-Grochal 

dwie pracownie rysunku wieczornego: prof. Maciej Świeszewski, 

asyst. Robert Florczak; ad. Roman Gajewski, ad. Maria Targońska 

Katedra Grafiki Warsztatowej – kier. doc. Czesław Tumielewicz 

pracownia grafiki warsztatowej: doc. Czesław Tumielewicz, ad. 


warsztat wypukłodruku i płaskodruku: asyst. Waldemar 

Marszałek 

pracownia grafiki warsztatowej: doc. Wiesław Dembski, ad. Cezary 

Paszkowski, ad. Alina Jackiewicz-Kaczmarek 

warsztat wklęsłodruku: doc. Wiesław Dembski 

Katedra Specjalizacji Artystycznych – kier. prof. Andrzej 

Dyakowski 

pracownia tkaniny artystycznej: doc. Bernarda Świderska, asyst. 


warsztat tkaniny artystycznej: tech. Janina Basty 

pracownia malarstwa ściennego i witraży: prof. Andrzej Dyakowski, 

asyst. Jacek Zdybel 

pracownia intermedialna: doc. Witosław Czerwonka, asyst. Wojciech 

Zamiara 


Krechowicz 

pracownia przekazu wizualnego i warsztat komputerowy: wykł. 

Jadwiga Okrassa, wykł. Zygmunt Okrassa 



trzy pracownie projektowania graficznego: asyst. Janusz Górski, 

mgr Piotr Kazigrotowski (urlop prof. W. Janowskiego); doc. Jerzy 

Krechowicz, asyst. Jacek Staniszewski; doc. Zdzisław Walicki, 

asyst. Sławomir Witkowski 

Prezentacja „Miejsca” w Galerii Wyspa w Gdańsku; obiekty, instalacje, peformance 

R. Kai, R. Rumasa, G. Klamana, M. Rogulskiego, P. Wyrzykowskiego; 

kontynuacja akcji w galeriach C 14 w Gdańsku i Pawilonie Sztuki Sfinks w Sopocie 

(X 1991). 

III Międzynarodowe Triennale Grafiki „Mezzotinta ’91” w BWA w Sopocie 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

1991/1992 

• 

• 


Homa 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Maciej Świeszewski prodziekan: ad. Tomasz 

Bogusławski 

Reorganizacja Wydziału; powstają Katedra Kształcenia Podstawowego 

oraz Katedra Specjalizacji Artystycznych, a także warsztat 

komputerowy. 

•Katedra 

Kształcenia Podstawowego – kier. prof. Jerzy 

Ostrogórski

odowego seminarium „Warszaty europejskie – ochrona zabytków techniki” 

w d. Łaźni Miejskiej w Gdańsku; obiekty, instalacje, performance10 (12–15 V 1993). 

Student P. Wyrzykowski otrzymuje Nagrodę Dyrektora PGS w Sopocie za działalność 

twórczą (VI 1993). 

Malarska akcja uliczna w Sopocie K. Bereźnickiego, T. Ciesiulewicza, H. Mądrawskiego, 

M. Targońskiej, Cz. Tumielewicza pod patronatem Galerii Triada 

w Sopocie (27 VI 1993). 

Wystawa Grupy Luxus z Wrocławia pt. „Miłość to nie wszystko” (instalacje, 

obiekty video) w PGS w Sopocie (VIII 1993). 

„Akty współczesne”, wystawa Galerii FOS dla Teatru Miejskiego w Gdyni; prace: 

J. Akermanna, W. Jackiewicza, T. Miszkin, M. Modela, M. Olszewskiego, 

M. Skowrońskiej, W. Zaremby; foyer Teatru Miejskiego w Gdyni (IX 1993). 

M. in. K. Polkowski bierze udział w międzynarodowej wystawie sztuki religijnej 

„Sztuka miejscem odnalezienia się” w Krakowie (IX 1993). 

Plener malarski studentów w Jakubowie k. Mrągowa, pod opieką ad. M. Targońskiej 

(VIII/IX 1993). 

Nagrody Rektora otrzymują: I stopnia – prof. H. Lasecki, doc. W. Czerwonka, 

ad. II st. M. Skowrońska, ad. II st. C. Paszkowski, ad. T. Bogusławski; 

II stopnia– ad. R. Gajewski, asyst. J. Zdybel, asyst. H. Nowicka-Grochal; nagrodę 

zespołową – prof. M. Świeszewski, ad. M. Targońska, ad. W. Zaremba, 

asyst. R. Florczak, asyst. A. Królikiewicz; nagrodę specjalną indywidualną 

otrzymują ad. M. Duszeńko i asyst. M. Erszkowski; nagrodę specjalną zespołową 

otrzymuje ad. J. Bauć. 


pięć pracowni malarstwa: prof. Hugon Lasecki, asyst. Andrzej 

Mioduszewski; prof. Maciej Świeszewski, asyst. staż. Józef Czerniawski; 

prof. Kiejstut Bereźnicki, asyst. staż. Maciej Gorczyński; 

prof. Włodzimierz Łajming, ad. Marcin Duszeńko; doc. Mieczysław 

Olszewski, asyst. Hanna Nowicka-Grochal 

trzy pracownie rysunku wieczornego: ad. Maria Targońska, 

prof. med. Marek Grzybiak (anatomia); prof. Maciej Świeszewski, 

asyst. Robert Florczak; ad. Wiesław Zaremba, asyst. staż. Anna 

Królikiewicz 

Katedra Grafiki Warsztatowej – kier. prof. Czesław Tumielewicz 

pracownia grafiki warsztatowej: prof. Czesław Tumielewicz, ad. 



Marszałek 





Dyakowski 

pracownia tkaniny artystycznej: doc. Bernarda Świderska, asyst. 


warsztat tkaniny artystycznej: tech. Grażyna Bednarek 




Zamiara 

Katedra Projektowania Graficznego – kier. prof. Jerzy 

Krechowicz 

pracownia przekazu wizualnego i warsztat komputerowy: wykł. 

Jadwiga Okrassa, wykł. Zygmunt Okrassa 



trzy pracownie projektowania graficznego: asyst. Janusz Górski; 

prof. Jerzy Krechowicz, asyst. Jacek Staniszewski; doc. Zdzisław 

Walicki, asyst. Sławomir Witkowski 

Plener-praktyka studentów malarstwa w Hamburgu, związane z realizacją malowidła 

ściennego, pod kier. prof. A. Dyakowskiego (X 1992). 

„Gdańskie Dni Niezależne”, cykl imprez w d. Łaźni Miejskiej, Galerii C14 w 

Gdańsku i Pawilonie Sztuki Sfinks w Sopocie (X 1992). 

„Pracownia innych mediów i Pracownia intermedialna PWSSP” – wystawa 

w Galerii Wyspa w Gdańsku, prace R. Jurkowskaiego, J. Niegody, M. Targońskiego, 

P. Wyrzykowskiego (X 1992). 

Wystawa retrospektywna W. Borowskiego pt. „Ślady 1956–1992” i performance 

artysty w PGS w Sopocie (XI 1992). 

Plener malarski studentów w Kłaninie (gm. Krokowa), pod opieką ad. M. Duszeńki 

(XI 1992). 

„The Living Art. Museum” z Reykjaviku w Galerii Wyspa w Gdańsku: malarstwo, 

performance, instalacje, video i dokumentacja (I 1993). 

„Poliformy 1970–1993” Z. Artymowskiej w PGS w Sopocie (II 1993). 

„Malarstwo pięciu”, wystawa J. Akermanna, B. Izdebskiego, M. Modela, J. Ploty, 

S. Witkowskiego (III 1993). 

Wystawa „Sztuka – miasto – maszyna”, zorganizowana z okazji międzyna- 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

1993/1994 

• 

• 

(XII 1991). 

Prezentacja twórczości J. Robakowskiego „W rozkroku. Szkic z odległości debiutu 

1959–1992”, PGS w Sopocie (I 1992). 

Prezentacja „Pracownia innych mediów i Pracownia interemedialna PWSSP” w 

Galerii Wyspa w Gdańsku; prace A. Czarneckiego, R. Jurkowskiego, R. Kai, D. 

Lejmana, P. Lewinowicza, B. Olecha, P. Wyrzykowskiego (II 1992). 

Aukcja dzieł sztuki współczesnej, zorganizowana przez Galerię Arche i Galerię 

3A DAL, Galeria Arche w Gdańsku (II 1992). 

Pokaz instalacji studentów poznańskiej PWSSP w BWA w Sopocie (IV 1992). 

Na I Międzynarodowych Targach Sztuki w Genewie jedyna polska Galeria Anny 

Kareńskiej z Poznania prezentuje m. in. malarstwo W. Jackiewicza oraz malarstwo 

i grafikę J. Akermanna (IV/V 1992). 

Prezentacja „Dyplomy 91/92” w Państwowej Galerii Sztuki (d. BWA) w Sopocie 

(V 1992). 

Wystawa A. Awsieja, R. Kai, G. Klamana, M. Rogulskiego w ramach międzynarodowego 

sympozjum „Projekt Wyspa”, Galeria Wyspa w Gdańsku (VI 1992). 

Plener studentów malarstwa i grafiki w Malborku (VI 1992. ). 

„Łódż Fabryczna zaprasza”, pokaz instalacji i sztuki video w PGS w Sopocie 

(VII 1992). 

„Perseweracja mistyczna i róża”, prezentacja prac K. Kozyry, B. Konopki, Z. Libery, 

K. Malca, J. Markiewicza, R. Rumasa, J. Staniszewskiego, R. Stańczaka i T. 

Kuntzela w PGS w Sopocie (VIII 1992). 

J. Akermann otrzymuje III nagrodę, W. Dembski Nagrodę Prezydenta m. Sopotu 

na I Triennale Grafiki Krajów Nadbałtyckich Gdańsk ’92, w jury m. in. Cz. 

Tumielewicz, Ł. Rogiński, E. Kowalska-Matuszewska; Pałac Opatów w Oliwie 

(IX 1992). 

Pokaz prac artystów duńskich (E. Hagens, P. Haubro, J. Kiowsky, L. Madsen, M. 

Monnerup, E. Mortensen) w PGS w Sopocie (IX 1992). 

Wystawa prac 6 artystów z Gdańska w Naestved w Danii (IX 1992). 

Nagrody Rektora otrzymują: I stopnia – prof. T. Miszkin i doc. M. Olszewski, 

II stopnia – ad. M. Sładczyk, asyst. S. Witkowski, asyst. J. Zdybel, nagrodę 

specjalną – ad. W. Zaremba, ad. J. Górski, asyst. R. Florczak. 

Nagrody Ministra Kultury i Sztuki otrzymują studenci: A. Wyszecki z grafiki i S. 

Zajączkowski z malarstwa. 


Homa 

•Wydział 


•Dziekan: 

doc. Witosław Czerwonka prodziekan: wykł. Zygmunt 

Okrassa 

•Katedra 

Kształcenia Podstawowego – kier. prof. Teresa Miszkin 

• dwie pracownie podstaw rysunku: ad. Roman Gajewski, 

st. asyst. Marek Model; ad. Maria Skowrońska, asyst. Jacek 

Kornacki 

• dwie pracownie podstaw malarstwa: prof. Teresa Miszkin, 

st. asyst. Jarosław Bauć; ad. Henryk Cześnik, asyst. Michał 

Erszkowski 

• pracownia podstaw projektowania plastycznego: st. wykł. An- 

• 

• 

• 

• 

1992/1993 

• 


Homa 

•Wydział 

Malarstwa i Grafki 

•Dziekan: 

prof. Maciej Świeszewski prodziekan: ad. Tomasz 

Bogusławski 

10 Uczestnicy: J. Bartołowicz, R. Jurkowski, R. Kinzig, G. Klaman, J. Niegoda, 

B. Olech, M. Sycz, M. Targoński, E. Wachnicka, P. Wyrzykowski. 

Zmiany kadrowe. 

•Katedra 

Kształcenia Podstawowego – prof. Teresa Miszkin 

• dwie pracownie podstaw rysunku: ad. Roman Gajewski, st. asyst. 

Marek Model; ad. Maria Skowrońska, asyst. staż. Jacek Kornacki 

• dwie pracownie podstaw malarstwa: prof. Teresa Miszkin, st. 

asyst. Jarosław Bauć; ad. Henryk Cześnik, mgr Michał Erszkowski 

• pracownia podstaw projektowania plastycznego: wykł. Andrzej 

Markowicz, wykł. Jacek Mydlarski, asyst. Zbigniew Blekiewicz 

(czasowo) 

• pracownia technologii malarstwa: mgr Agnieszka Sikorska 

Katedra Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Kiejstut Bereźnicki 

34 

•


drzej Markowicz, asyst. Zbigniew Blekiewicz 

pracownia technologii malarstwa: mgr Agnieszka Sikorska 

Katedra Malarstwa i Rysunku 

pięć pracowni malarstwa: prof. Hugon Lasecki, asyst. Andrzej 

Mioduszewski; prof. Maciej Świeszewski, asyst. Józef Czerniawski; 

prof. Kiejstut Bereźnicki, asyst. Maciej Gorczyński; prof. Włodzimierz 

Łajming, ad. Marcin Duszeńko; doc. Mieczysław Olszewski, 

asyst. Hanna Nowicka-Grochal 

dwie pracownie rysunku wieczornego: ad. Maria Targońska, 

asyst. Robert Florczak; ad. Roman Gajewski (zast. asyst. Anna 

Królikiewicz) 


pracownia grafiki warsztatowej: prof. Czesław Tumielewicz, 

ad. Zbigniew Gorlak 


Marszałek 





Dyakowski 


asyst. Aleksander Widyński 





Zamiara, ad. Grzegorz Klaman 


Krechowicz 

pracownia przekazu wizualnego i warsztat komputerowy: 

wykł. Jadwiga Okrassa, wykł. Zygmunt Okrassa 



trzy pracownie projektowania graficznego: asyst. Janusz Górski; 

prof. Jerzy Krechowicz, asyst. Jacek Staniszewski; doc. Zdzisław 

Walicki, asyst. Sławomir Witkowski 

Wystawa pt. „Wewnątrz – zewnątrz”, prace K. Gliszczyńskiego, S. Góry, 

M. Sieńkowskiego i K. Wróblewskiego w gmachu Politechniki Gdańskiej 

(X 1993). 

„Artysta w zmieniającym się mieście”, pokaz dokumentacji i projektów „Wyspa” 

i „Otwarte atelier” w Galerii Wyspa w Gdańsku (X 1993). 

Wystawa prac z elementami groteski dla Teatru Miejskiego w Gdyni z okazji 

premiery „Ferdydurke” Gombrowicza; autorzy: K. Kalkowski, M. Świeszewski, 

P. Zajęcki (23 X 1993). 

Wystawa 5 artystów z Hamburga (A. Coerper, V. Kiefner, T. Kuntzel, E. Mitzka, 

M. Paulat) w PGS w Sopocie (XI 1993). 

Malarstwo T. Brzozowskiego w Pałacu Opatów (Oddział Sztuki Współczesnej 

MN w Gdańsku) w Oliwie (XII 1993 – I 1994). 

Wystawa „Współczesna tkanina artystyczna Wybrzeża Gdańskiego” w Pałacu 

Opatów w Oliwie (I 1994). 

• 

• 

• 

wraz z Aleksandrem Widyńskim podjął realizację projektu łączenia 

tradycyjnego włókna z innymi materiałami, jak drut, papier, tworzywa 

sztuczne, wiklina etc. 

• 

Ani wymienione, wybrane przykłady działań i ich twórców, włączone 

w akademicką strukturę, ani instytucjonalizacja innych strategii 

artystycznych nie demontowały, nie znosiły dotychczasowego 

modelu estetycznego, ale wprowadzały alternatywne, wynikające 

z refleksji nad istotą i funkcją dzieła oraz prawdy sztuki. Dopełniały 

konstrukcję czy kreację autonomicznego dzieła – obrazu sztalugowego, 

klasycznego rysunku, grafiki, tkaniny – o byty efemeryczne, 

multiplikowane, wykonane elektronicznie, lub łączące gatunki 

etc. W dziedzinie malarstwa swoistą tego antycypacją były obrazy 

Teresy Miszkin, wykorzystującej technikę i poetykę fotografii; metaforyczna 

figuracja tych kompozycji – a także prac Małgorzaty 

Fonfrii-Peredy i Ireny Talagi – zaczęła już w pierwszej połowie 

lat siedemdziesiątych przełamywać monopol abstrakcji. Miszkin 

objęła jedną z pracowni malarstwa w 1986 roku, tj w czasie, gdy 

odwołaniem do figury człowieka w diametralnie odmienny sposób 

zaznaczała swoją obecność następna generacja. 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Zjawisko poszerzania, anektowania w przestrzeń akademickiej 

praktyki nowych obszarów wiąże się z drugiej strony z konsekwencjami 

postmodernistycznej kontestacji lat osiemdziesiątych, 

która postawiła pytania o jedyną słuszność ugruntowanych 

i kontynuowanych m. in. na akademiach dyskursów, zarówno 

awangardowej, jak modernistycznej koncepcji sztuki. W środowisku 

gdańskim pytania te skierowane były raczej w stronę 

postkolorystycznej tradycji i jej przeformowań, nienaruszających 

podstawowego celu sztuki, tj. autonomicznego dzieła, przez które 

przemawia – odrębnym językiem – indywidualny twórca. Gdańscy 

uczestnicy ówczesnych głośnych ogólnopolskich manifestacji, 

takich jak Abstrakcja lat 80., Arsenał ‘88, Krytycy o nas czy bardziej 

ukierunkowanej Kolor w grafice, m. in. Janusz Akermann, Jarosław 

Bauć, Zbigniew Gorlak, Waldemar Marszałek, Marek Model, Hanna 

Nowicka, Krzysztof Polkowski, Jacek Staniszewski, Krzysztof 

Akcja prezentacji młodej sztuki artystów z Gdańska i Szkocji pt. „Ucho Beethovena” 

w d. Łaźni Miejskiej w Gdańsku; impreza towarzyszy Gdańskim Spotkaniom 

Młodych Kompozytorów „Droga” (28–30 I 1994). 

W Konkursie GTPS na Grafikę Roku 1993 I nagrodę otrzymuje M. Jagoda, 

II – S. Grabowy i E. Kowalska-Matuszewska, wyróżnienia: P. Iwański, B. Klaman, 

J. Kujawska, D. Krechowicz, B. Skowron-Zaleska (I 1994. wystawa pokonkursowa 

II 1994). 

H. Mądrawski otrzymuje Nagrodę GTPS w dziedzinie plastyki za 1993 r. 

(II 1994). 

Otwarcie kolejnego sezonu cyklu „Per Cameram ad Ecclesiam” w kościele 

św. Bartłomieja w Gdańsku, spektakl plastyczno-muzyczny „Siedem słów 

Chrystusa na krzyżu”; obiekty wykonali K. Gliszczyński, G. Jabłoński, R. Kaja, 

W. Mokwiński, R. Rumas, K. Wróblewski J. Zdybel (III 1994). 

Wystawa pt. „Biblia we współczesnym malarstwie polskim, przeżycia, inspiracje, 

ślady”, Oddział Sztuki Współczesnej MN w Gdańsku Pałac Opatów w Oliwie 

(V-VI 1994). 

Wystawa „Europa, Europa” w Bonn, udział R. Rumas (V-X 1994). 

Międzynarodowe warsztaty multimedialne „Projekt Wyspa”, zorganizowane 

przez Galerię Wyspa i Fundację Otwarte Atelier w Galerii 

Wyspa i przestrzeni miejskiej; 22 artystów sztuk wizualnych z Gdańska, innych 

ośrodków kraju i krajów nadbałtyckich 11 w d. Łaźni Miejskiej w Gdańsku; 

wystawa towarzysząca: J. Bartołowicz, R. Jurkowski, J. Niegoda, H. Nowicka- 

Grochal, M. Targoński, P. Wyrzykowski (13–30 VI 1994). 

Plener studentów WMiG w Chmielnie (prof. J. Ostrogórski, ad. J. Bauć, 

asyst. J. Kornacki, VI 1994). 

„Salon Letni” malarstwa, rzeźby i grafiki w Galerii Punkt w Gdańsku; m. in.: 

M. Baryłko, J. Góra, S. Grabowy, A. Jackiewicz-Kaczmarek, W. Jackiewicz, 

E. Kowalska-Matuszewska, H. Lasecki, W. Łajming, K. Ostrowski, S. Stankiewicz 

(VII 1994). 

Wystawa „Pamięć obrazów. Fotografia artystyczna krajów nadbałtyckich” 

w auli PWSSP i sympozjum w Nadbałtyckim Centrum Kultury (VII 1994). 

Wystawa pt. „Koniecznie rzeczywiste” prac młodych twórców gdańskich 

w Museum Bruder Klaus w Sachseln (Szwajjcaria), zorganizowana przez Fundację 

Pro Arte Sacra; uczestniczą m. in.: Ł. Głowacki, J. Kornacki, J. Zdybel 

(VIII 1994). 

Pokaz współczesnej sztuki grenlandzkiej pt. „Latający kajak”, współorganizowany 

przez Nadbałtyckie Centrum Kultury; aula PWSSP (VIII 1994). 

Grupa studentów pod. kier. prof. M. Olszewskiego i asyst. H. Nowickiej-Grochal 

organizuje wystawę towarzyszącą festiwalowi jazzowemu w Marciac we 

Francji (7–15 VIII 1994). 

Prezentacja „Kolekcja II Galerii-Pracowni Wyspa” w Galerii Wyspa w Gdańsku 

(IX 1994). 

Plener studentów WMiG w Chmielnie (prof. M. Olszewski, ad. R. Gajewski, 

asyst. A. Królikiewicz, IX 1994). 

Nagrody Rektora za rok 1993/1994 otrzymują studenci: malarstwa – J. Remplińska, 

M. Piasecka, B. Szeser-Popek, J. Ziółkowska, I. Kuzioła, grafiki 

– B. Błażejowski. 

Stypendia Ministra Kultury i Sztuki otrzymują: B. Klaman i T. Krupiński 

(z malarstwa) oraz I. Piotrowska (z grafiki). 

• 

• 

• 

11 Uczestnicy: G. Brchov, A. Ceponite, I. Czeczot, U. Eller, K. Gelzis, 

M. Kijewski, G. Klaman, P. Kryszk, V. Ozarinkas, H. H. Rasmussen, R. Rumas, 

grupa INFO-Casmo.


Katedra Kształcenia Podstawowego – kier. prof. Teresa Miszkin 

cztery pracownie podstaw rysunku i malarstwa: prof. Jerzy 

Ostrogórski, asyst. Marek Model; ad. Maria Skowrońska, asyst. Jacek 

Kornacki; prof. Henryk Cześnik, asyst. Michał Erszkowski; 

prof. Teresa Miszkin, asyst. Jarosław Bauć 

pracownia podstaw projektowania plastycznego: st. wykł. Andrzej 

Markowicz, asyst. Zbigniew Blekiewicz 

pracownia technologii malarstwa: wykł. Agnieszka Sikorska 

anatomia i studium rysunku anatomicznego: prof. med. Marek 

Grzybiak, asyst. Jacek Kornacki 

Katedra Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Maciej Świeszewski 

pięć pracowni malarstwa: prof. Hugon Lasecki, ad. Krzysztof 

Gliszczyński; prof. Maciej Świeszewski, asyst. Józef Czerniawski; 

prof. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna. Nowicka-Grochal; prof. Włodzimierz 

Łajming, ad. Marcin Duszeńko; prof. Mieczysław Olszewski, 

asyst. Maciej Gorczyński 


asyst. Robert Florczak; ad. Roman Gajewski, asyst. Michał Krasodomski; 

ad. Wiesław Zaremba, asyst. Anna Królikiewicz 


Dyakowski 

pracownia tkaniny artystycznej: prof. nadzw. Włodzimierz Cygan, 




ad. Jacek Zdybel 

pracownia intermedialna: prof. Witosław Czerwonka, ad. Wojciech 

Zamiara 

Kierunek Grafika 


trzy pracownie grafiki warsztatowej (bez wydzielonych warsztatów): 

prof. Czesław Tumielewicz, ad. Zbigniew Gorlak, ad. Waldemar 

Marszałek; 

doc. Wiesław Dembski, ad. Alina Jackiewicz-Kaczmarek; ad. Cezary 

Paszkowski, ad. Waldemar Marszałek 

Katedra Projektowania Graficznego – kier. prof. Zdzisław 

Walicki 

warsztat DTP mgr Mariusz Sładczyk, spec. ds. komputer. 

mgr inż. Dariusz Leszczyński 

dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: ad. Tomasz 

• 

• 

• 

masz Bogusławski, asyst. Mariusz Sładczyk; wykł. Jadwiga Okrassa, 

wykł. Zygmunt Okrassa 

trzy pracownie projektowania graficznego: ad. Janusz Górski, 

asyst. Piotr Kazigrotowski; prof. Jerzy Krechowicz, asyst. Jacek 

Staniszewski; prof. Zdzisław Walicki, asyst. Sławomir Witkowski 

Prezentacja twórczości W. Hasiora w Oddziale Sztuki Współczesnej MNG Pałac 

Opatów w Oliwie (X 1994). 

Pokaz sztuki video z Festiwalu Nowych Mediów WRO ‘94 w Galerii Wyspa 

w Gdańsku (X 1994). 

Wystawa artystów szwajcarskich „Przerzucanie mostów”, organizowana przez 

Fundację Pro Arte Sacra (X 1994. ). 

Wystawa „Przypomnienie. Jan Cybis, Artur Nacht-Samborski, Zygmunt Waliszewski”, 

z okazji 50-lecia PWSSP, Pałac Opatów w Oliwie (XII 1994–II 1995). 

Wystawa prac M. Jaremy (1908–1958) w PGS w Sopocie (XII 1994). 

Pokaz najnowszej sztuki ze Szwecji pt. „Kombinacja” w PGS w Sopocie 

(I–II 1995). 

W Konkursie GTPS na Grafikę Roku 1994 I nagrodę otrzymuje A. Jackiewicz- 

-Kaczmarek, II – W. Marszałek, III – W. Dembski i J. Nurowska, wyróżnienia: 

Z. Gorlak, S. Grabowy, K. Górska, B. Klaman-Tarnowska, W. Marszałek, I. Piotrowska, 

J. Rzyszczak (I 1994., wystawa pokonkursowa w GTPS III 1995). 

„Kultura i Sztuka. Nowy Jork”, wystawa prac J. Flicińskiego, S. Góry i M. Sieńkowskiego 

w d. Łaźni Miejskiej (IV 1995). 

Wystawa retrospektywna i sympozjum naukowe „Sztuka na Pomorzu po roku 

1945”, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie (IV–V 1995). 

„Endlos/Endless”, wystawa i cykl akcji współorganizowanych przez Projekt 

Delikatesy Awantgarde, Galerię Wyspa, Fundację Wyspa 

Progress i Galerię Arche; protest przeciw przemocy w rocznicę zakończenia 

II wojny światowej, 50 artystów z różnych krajów (V 1995). 

„Fantom Hermeticus” wystawa w Galerii Spichrz 7, udział m. in.: A. Awsiej, 

J. Bartołowicz, R. Grabowski, J. Kabala, J. Niegoda, M. Rogulski, P. Wyrzykowski 

(VI 1995). 

Plener malarski dla studentów I r. WMiG w Chmielnie, opiekun: prof. H. Cześnik, 

ad. M. Model, asyst. J. Kornacki (VI 1995). 

Wystawa „Ślady czasu”, prace B. Borowskiego, W. Jackiewicza, R. Usarewicza 

w Galerii Arche w Gdańsku (VII 1995). 

Wystawa „Antyciała” w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski 

w Warszawie, udział: J. Bartołowicz, G. Klaman, P. Wyrzykowski, R. Rumas 

(VII 1995). 

Wystawa 8 młodych twórców zakwalifikowanych na festiwal ARTGenda w Kopenhadze 

w 1996 r., PGS w Sopocie (IX 1995). 

Powstaje Galeria Koło w Gdańsku: J. Buczkowski, K. Gliszczyński, D. Krechowicz, 

M. Sieńkowski, K. Wróblewski. 

P. Wyrzykowski otrzymuje I nagrodę na Festiwalu Nowych Mediów WRO ’95 

we Wrocławiu. 

Nagrodę Rektora otrzymuje student malarstwa A. Sylwestrowicz. 

Stypendia Ministra Kultury i Sztuki otrzymują: B. Szeser-Popek, J. Ziółkowska 

i M. Wiśniewski. 

1994/1995 

• 

• 


Homa 

•Wydział 


•Dziekan: 


Okrassa 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

1995/1996 



Homa 

•Wydział 


•Dziekan: 


Okrassa 

W strukturze Wydziału zostają wyodrębnione dwa kierunki: Malarstwo 

i Grafika. 

•Kierunek 

Malarstwo 

•Katedra 

Kształcenia Podstawowego – kier. prof. Teresa Miszkin 

• cztery pracownie podstaw rysunku i malarstwa: prof. Jerzy 

Ostrogórski, asyst. Marek Model; ad. Maria Skowrońska, asyst. Jacek 

Kornacki; prof. Henryk Cześnik, asyst. Michał Erszkowski; 

prof. Teresa Miszkin, asyst. Jarosław Bauć 

• pracownia podstaw projektowania plastycznego: st. wykł. Andrzej 


• pracownia technologii malarstwa: wykł. Agnieszka Sikorska 

• anatomia i studium rysunku anatomicznego: prof. med. Marek 


•Katedra 

Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Maciej Świeszewski 

• pięć pracowni malarstwa: prof. Hugon Lasecki, ad. Krzysztof 


prof. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna Nowicka-Grochal; prof. Włodzimierz 



• trzy pracownie rysunku wieczornego: ad. Maria Targońska, 

asyst. Robert Florczak; ad. Roman Gajewski, asyst. staż. Michał 

Krasodomski; ad. Wiesław Zaremba, asyst. Anna Królikiewicz 

•Katedra 

Specjalizacji Artystycznych – kier. prof. Andrzej 

Dyakowski 

• pracownia tkaniny artystycznej: prof. nadzw. Włodzimierz Cygan, 


• warsztat tkaniny artystycznej: tech. Grażyna Bednarek 

• pracownia malarstwa ściennego i witraży: prof. Andrzej Dyakowski, 


• pracownia intermedialna: prof. Witosław Czerwonka, ad. Wojciech 

Zamiara (oddzielenie warsztatu komputerowego) 

•Kierunek 

Grafika 

•Katedra 

Grafiki Warsztatowej – kier. prof. Czesław Tumielewicz 

• trzy pracownie grafiki warsztatowej (bez wydzielonych warsztatów): 

prof. Czesław Tumielewicz, ad. Zbigniew Gorlak, ad. Waldemar 

Marszałek; doc. Wiesław Dembski, ad. Alina Jackiewicz-Kaczmarek; 

ad. Cezary Paszkowski, ad. Waldemar Marszałek 

•Katedra 

Projektowania Graficznego – kier. prof. Zdzisław 

Walicki 

• warsztat DTP: mgr Mariusz Sładczyk, spec. ds. komputer. 


dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: ad. To- 

36 

•


Bogusławski, asyst. Mariusz Sładczyk; wykł. Jadwiga Okrassa, 





Plener studentów WMiG, połączony z praktyką malarstwa ściennego w Zakopanem, 

opiekun prof. A. Dyakowski, ad. J. Zdybel (X 1995). 

„Wokół kapizmu”, zorganizowane na jubileusz 50-lecia PWSSP prezentacje: 

„Szkoła sopocka” w PGS w Sopocie i „Okres paryski” w Muzeum Narodowym 

Oddział Sztuki Współczesnej Pałac Opatów w Oliwie oraz towarzyszące wystawom 

sympozjum naukowe (X 1995–II 1996). 

Wystawa „Sztuka z Polski” w Grossburgwedel k. Hannoweru, zorganizowana 

przez PGS w Sopocie (X 1995). 

Wystawa „Polska sztuka lat dziewięćdziesiątych” w Künstlerhaus Bethanien 

w Berlinie; udział m. in. R. Rumas (X-XI 1995). 

Powstaje CUKT – Centralny Urząd Kultury Technicznej (J. Niegoda, A. Nizio, 

P. Wyr z ykowski, R . Ewer towski). 

II Triennale Grafiki Krajów Nadbałtyckich pt. „Piasek i kamień”, kościół św. Jana 

w Gdańsku (XI 1995). 

Warsztaty performance R. Millera (w ramach Pracowni Gościnnej) dla studentów 

WMiG (XI–XII 1995). 

Wystawa prac studentów PWSSP pt. „Portfolio” w PGS w Sopocie (XII 1995). 

„Fotogramy”,wystawa prac studentów fotografii z pracowni W. Węgrzyna 

w Gdańskiej Galerii Fotografii (XII 1995). 

Prezentacja drzeworytów J. Panka z Krakowa w Pałacu Opatów w Oliwie 

(XII 1995). 

Wystawa prac S. Fijałkowskiego w Pałacu Opatów w Oliwie (I 1996). 

Wystawa „Polska tkanina współczesna” w Centralnym Muzeum Włókiennictwa 

w Łodzi; udział m. in. W. Cygana (II–IV 1996). 

Wystawa „Tektura i struktura” F. O. Gehry w PGS w Sopocie (III 1996). 

Prezentacja „Dyplom 1994/95”, po 3 artystów z 7 polskich uczelni artystycznych 

w Muzeum Narodowym w Krakowie (IV/V 1996). 

Jubileuszowa – z okazji 50-lecia uczelni – wystawa malarstwa pracowników 

PWSSP, komisarz prof. H. Cześnik; aula uczelni (V 1996). 

Prezentacja twórczości S. Eidrigevičiusa w Pałacu Opatów w Oliwie (V 1996). 

Wystawa „Polscy surrealiści” w Galerii EL w Elblągu. 

„Festiwal” A. Dudzińskiego w Sopocie, PGS, Dworek Sierakowskich, przestrzeń 

uliczna (VIII 1996). 

K. Gliszczyński otrzymuje III nagrodę na XVI Festiwalu Polskiego Malarstwa 

Współczesnego w Szczecinie; 214 prac, 100 autorów (IX 1996). 

Wystawa 5 artystów gdańskich w Galerie Melnikow w Heidelbergu: J. Akermann, 

W. Łajming, J. Misiek, L. Ostrogórska, D. Tyślewicz (IX 1996). 

Stypendia Miasta Gdańska otrzymują J. Bujny i G. Rogiński (z grafiki) oraz 

T. Jank (z malarstwa). 

Stypendia Ministra Kultury i Sztuki otrzymują: z malarstwa – Z. Pilip i B. Szeser-Popek, 

z grafiki – J. Bujny i L. Skurski. 

• 

Wróblewski, Wiesław Zaremba, tak jak ich rówieśnicy zakwestionowali 

kult estetycznego przedmiotu i rzetelnego rzemiosła, 

imperatyw izolacji sztuki od zjawisk pozaartystycznych, niechęć 

do tzw. literatury i publicystyki. Teraz uprawianie równocześnie 

grafiki i malarstwa przez wielu z nich miało skutki odmienne 

niż w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych: zestawienia 

ostrych, krzykliwych barw zbliżały grafikę do „dzikiego” malarstwa, 

które z kolei swoją prowokacyjną szorstkość zawdzięczało m. in. 

technice szablonu, płaskości plam, dobitnemu konturowi, bliskiej 

niekiedy poetyce komiksu publicystyce, ilustracyjności itp. 

Tym wystąpieniom dodatkowych kontekstualnych treści przydaje 

fakt, iż to właśnie Sopot za sprawą Ryszarda Ziarkiewicza, najpierw 

organizatora niekonwencjonalnych prezentacji, potem także 

dyrektora BWA, wyróżnił się jako ważny ośrodek owego protestu. 

Ponadto figuracja miała zdecydowanych kontynuatorów w samej 

uczelni, do nich – obok wspomnianej Teresy Miszkin – należeli 

m. in. Kiejstut Bereźnicki czy Mieczysław Olszewski. W pewnym 

sensie ówcześni kontestatorzy kontynuowali też podjęty np. przez 

Czesława Tumielewicza dialog z modernistyczną estetyką, deformację 

i eksperymenty z tworzywem Hugona Laseckiego, hedonistyczne, 

barwne malarstwo Kazimierza Ostrowskiego, ekspresyjną, 

przekraczającą ramy obrazu figurację Henryka Cześnika, groteskową 

narrację Macieja Świeszewskiego, której genezy z kolei można 

szukać w późnej twórczości Juliusza Studnickiego. Ironia, humor, 

pastisz, programowa niestaranność wykonania, wielkie formaty 

często luźno zwisających płócien lub kartonów, epickie tytuły itp. 

były więc rodzajem dialogu tradycji z nową estetyką. 

Na początku ósmego dziesięciolecia, oprócz Jarosława Baucia już 

wcześniej zatrudnionego w pracowni Teresy Miszkin, także Marek 

Model, Wiesław Zaremba, Hanna Nowicka, Zbigniew Gorlak, Jacek 

Staniszewski i Sławomir Witkowski byli asystentami na Wydziale 

Malarstwa i Grafiki. W tym samym mniej więcej czasie nastąpiło 

w jego ramach wyodrębnienie dwóch kierunków nauczania, 

tj. Malarstwa i Grafiki, a za symboliczne usankcjonowanie rów- 

Katedra Kształcenia Podstawowego – kier. prof. Teresa Miszkin 

cztery pracownie podstaw rysunku i malarstwa: prof. Jerzy 

Ostrogórski, ad. Marek Model; prof. Maria Skowrońska, asyst. Jacek 

Kornacki; prof. Henryk Cześnik, asyst. Krzysztof Polkowski; 

prof. Teresa Miszkin, ad. Jarosław Bauć 

pracownia podstaw projektowania plastycznego: st. wykł. Andrzej 


technologia malarstwa: wykł. Agnieszka Sikorska 




pięć pracowni malarstwa: prof. Hugon Lasecki, ad. Krzysztof 


prof. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna Nowicka-Grochal; prof. Włodzimierz 




asyst. Robert Florczak; ad. Wiesław Zaremba, asyst. Anna Królikiewicz; 

ad. Roman Gajewski, asyst. staż. Leszek Skurski 


Dyakowski 

pracownia tkaniny artystycznej: prof. Włodzimierz Cygan, 

ad. Aleksander Widyński 




pracownia intermedialna: prof. Witosław Czerwonka, ad. Wojciech 

Zamiara 

warsztat komputerowy: asyst. Mariusz Sładczyk 



trzy pracownie grafiki warsztatowej: prof. Czesław Tumielewicz, 

ad. Zbigniew Gorlak, ad. Waldemar Marszałek; doc. Wiesław 

Dembski, ad. Alina Jackiewicz-Kaczmarek; ad. Cezary Paszkowski, 

ad. Waldemar Marszałek 

Katedra Projektowania Graficznego – kier. prof. Zdzisław 

Walicki 

warsztat DTP: mgr Maiusz Sładczyk, spec. ds. komputer. 

mgrinż. Dariusz Leszczyński 


Bogusławski, asyst. Krzysztof Stojałowski; wykł. Jadwiga Okrassa, 





„Trzydzieści trzy plus trzy”, wystawa twórców prezentowanych w Galerii Promocyjnej 

MN w Gdańsku, Pałac Opatów w Oliwie (XII 1996 - I 1997). 

Wystawa „Stowarzyszenie Malarzy Grupa Gdańska” w Galerii EL w Elblągu 

(XII 1996). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

1996/1997 

Rektor: prof. Jerzy Krechowicz prorektor: prof. Sławoj 

Ostrowski 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Witosław Czerwonka prodziekan: wykł. Zygmunt 

Okrassa 

•Kierunek 

Malarstwo

Wystawa „Od koncepcji do obrazu” w Galerii Koło w Gdańsku (VI 1998). 

Wystawa prac R. Cieślewicza w PGS w Sopocie (VI 1998). 

D. Łaźnia Miejska w Gdańsku, zarządzana przez Fundację Wyspa Progress, 

otrzymuje status Centrum Sztuki Współczesnej; dyrektor A. Szyłak i kurator 

B. Czubak planują m. in. działania edukacyjne skierowane do studentów ASP. 

Wystawa malarstwa J. Mierzejewskiego w Pałacu Opatów w Oliwie (VI 1998). 

Wystawa obrazów J. Modzelewskiego w Galerii Koło w Gdańsku (VII 1998). 

Wystawy M. Gorczyńskiego w Centrum Sztuki Współczesnej i J. Staniszewskiego 

„Dzikie życie” w Galerii Praskiej w Warszawie (9 IX 1998). 

J. Bauć otrzymuje Grand Prix na XVII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego 

w Szczecinie; wśród imprez towarzyszących festiwalowi wystawa 

3 artystów Galerii Koło (IX 1998). 

Nagrody Rektora otrzymują: I stopnia – prof. H. Lasecki za całokształt działalności; 

II stopnia – prof. Cz. Tumielewicz za koncepcję i organizację cyklu 

wystaw „Dekonstrukcjoniści gdańscy”, prof. M. Świeszewski za „popularyzację 

gdańskiego środowiska artystycznego i wskrzeszenie tradycji rysunku 

wieczornego”, zespół: ad. T. Bogusławski, ad. M. Sładczyk i wykł. Z. Okrassa 

za organizację warsztatu komputerowego i „zbliżenie kształcenia grafików do 

współczesności”. 

Stypendia Ministra Kultury i Sztuki otrzymują studentki: P. Orzechowska (grafika) 

i J. Żołnowska (malarstwo). 



wykł. Robert Florczak; prof. Maciej Świeszewski (zast. za W. Zarembę 

– urlop), ad. Józef Czerniawski zast. za A. Królikiewicz – urlop); 

ad. II st. Roman Gajewski, asyst. staż. Przemysław Łopacński 


Dyakowski 






pracownia intermedialna: prof. nadzw. Witosław Czerwonka, 

ad. Wojciech Zamiara 




ad. Zbigniew Gorlak; prof. Wiesław Dembski, ad. Alina Jackiewicz- 

Kaczmarek; ad. II st. Cezary Paszkowski, ad. Waldemar Marszałek 

Katedra Projektowania Graficznego – kier. prof. nadzw. Zdzisław 

Walicki 

warsztat DTP: ad. Mariusz Sładczyk, spec. ds. komputer. 






asyst. Piotr Kazigrotowski; prof. zw. Jerzy Krechowicz, asyst. Jacek 

Staniszewski; prof. nadzw. Zdzisław Walicki, ad. Sławomir 

Witkowski 

Wystawa „Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska”, m. in. prace: 

M. Bałki, Z. Bartołowicza, M. Berdyszaka, I. Gustowskiej, G. Klamana, K. Kozyry, 

Z. Kulik, P. Kurki, Natalii LL, Z. Libery, R. Schefferskiego; siedziba Fundacji 

Wyspa Progress, d. Łaźnia Miejska w Gdańsku (X 1997). 

D. Krechowicz otrzymuje Brązowy Medal, K. Wróblewski wyróżnienie na 

33. Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa „Bielska Jesień”, „Krajobraz z końca 

XX wieku”, BWA Bielsko-Biała (X 1997). 

Wystawa malarstwa Z. M. Maciejewskiego (z Krakowa) w Pałacu Opatów 

w Oliwie (9 X 1997). 

D. Lejman otrzymuje Nagrodę Wojewody Legnickiego (wystawa indywidualna 

z katalogiem) na VII Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych „Promocje 

’96” w PGS w Legnicy (XI 1997). 

Wystawa „Fünf Positionen im Kontext” w Galerii Miejskiej w Bremie, udział 

m. in. K. Gliszczyński i M. Sieńkowsk (XII 1997). 

Pokaz prac M. Abakanowicz w Pałacu Opatów w Oliwie (XII 1997). 

„I love my Time”, pokaz prac K. Eriksson i J. Flicińskiego w Galerii Koło w Gdańsku 

(I 1998). 

Wystawa monograficzna S. Hiszpańskiego (1904–1975) w Pałacu Opatów 

w Oliwie (III/IV 1998). 

Sesja naukowa w Akademii Sztuk Pięknych na temat sztuki współczesnej wobec 

presji rzeczywistości (29 III 1998). 

Wystawa malarstwa J. Tarasina w Pałacu Opatów w Oliwie (IV 1998. ). 

Wystawa „Dekonstrukcjoniści gdańscy” w Galerii Dyptyk w Toruniu 

(IV–V 1998). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wystawa „Dekonstrukcjoniści gdańscy” w BWA w Olsztynie12 (I–II 1997). 

Wystawy Festiwalu Sztuki Polskiej w Budapeszcie, m. in. „Transformator emocji” 

sztuka l. 90., udział m. in. P. Wyrzykowski (I–III 1997). 

„Dzienniki” W. Pawlaka w Galerii Koło w Gdańsku (III 1997). 

Nadbałtyckie Sympozjum Truso ’97 „Znaki trwania” w Galerii EL w Elblągu 

(V 1997). 

Prezentacja „Sztuka Sopotu” w PGS w Sopocie (V–VI 1997). 

Wystawa R. Opałki „W stronę liczenia” w Pałacu Opatów w Oliwie (VI 1997). 

C. Paszkowski otrzymuje nagrodę Europa Prix na Międzynarodowym Triennale 

Grafiki w Krakowie (VI 1997). 

Wystawa grafiki G. Grassa w Pałacu Opatów w Oliwie (VIII 1997). 

Wystawa „Artyści Galerii Koło”, Galeria Koło w Gdańsku (IX 1997). 

Wystawa „Dekonstrukcjoniści gdańscy” w Galerii EL w Elblągu (IX 1997). 

P. Wyrzykowski otzrymuje I nagrodę na Festiwalu Nowych Mediów WRO ’97 

we Wrocławiu. 

Stypendium Ministra Kultury i Sztuki za rok 1996/97 otrzymują Z. Pilip (malarstwo) 

i M. Kudzio (grafika). 

1997/1998 

• 

1998/1999 


Ostrowski 


Ostrowski 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Witosław Czerwonka prodziekan: wykł. Zygmunt 

Okrassa 

•Kierunek 

Malarstwo 

•Katedra 

Kształcenia Podstawowego – kier. prof. Maria 

Skowrońska 

• cztery pracownie podstaw rysunku i malarstwa: ad. Marek Model 

(opieka artyst. prof. T. Miszkin, urlop prof. J. Ostrogórskiego); 

•prof. 

Maria Skowrońska, asyst. Jacek Kornacki; prof. Henryk Cześnik, 

asyst. Krzysztof Polkowski; prof. Teresa Miszkin, ad. Jarosław 

Bauć 

•pracownia 

podstaw projektowania plastycznego: prof. nadzw. Andrzej 


• technologia malarstwa: wykł. Agnieszka Sikorska 




pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Hugon Lasecki, 

• 

PWSSP zostaje przekształcona w Akademię Sztuk Pięknych. 

• 

• 

• 

• 


Dziekan: prof. Witosław Czerwonka prodziekan: wykł. Zygmunt 

Okrassa 


Katedra Kształcenia Podstawowego – kier. prof. Maria 

Skowrońska 

cztery pracownie podstaw rysunku i malarstwa: ad. Marek Model 


prof. Maria Skowrońska, asyst. Jacek Kornacki; prof. Henryk Cześnik, 

asyst. Krzysztof Polkowski; prof. Teresa Miszkin, ad. Jarosław 

Bauć 

pracownia podstaw projektowania plastycznego: prof. nadzw. 

Andrzej Markowicz, asyst. Zbigniew Blekiewicz 

technologia malarstwa: wykł. Agnieszka Sikorska 




pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Hugon Lasecki, 

ad. II st. Krzysztof Gliszczyński; prof. Maciej Świeszewski, 

asyst. Józef Czerniawski; prof. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna Nowicka-Grochal; 

prof. Włodzimierz Łajming, ad. Marcin Duszeńko; 

prof. Mieczysław Olszewski, asyst. Maciej Gorczyński 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

38 

12 Uczestnicy: J. Akermann, J. Bać, H. Czśnik, W. Dembski, R. Gajewski, Z. Gorlak, 

J. Góra, A. Grochowska, M. Hanysz, P. Józefowicz, K. Kalkowski, J. Krechowicz, 

H. Lasecki, W. Marszałek, T. Miszkin, K. Polkowski, M. Skowrońska, D. Syrkowski, 

M. Świeszewski, Cz. Tumielewicz, K. Wróblewski.


ad. II st. Krzysztof Gliszczyński; prof. Maciej Świeszewski, asyst. Józef 

Czerniawski; prof. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna Nowicka- 

Grochal; prof. Włodzimierz Łajming, asyst. staż. Katarzyna Skonus 

(urlop ad. M Duszeńki); prof. Mieczysław Olszewski, asyst. Maciej 

Gorczyński 


wykł. Robert Florczak; ad. Wiesław Zaremba, ad. Anna Królikiewicz; 

ad. II st. Roman Gajewski, asyst. staż. Przemysław Łopaciński 


Dyakowski 











ad. Zbigniew Gorlak; prof. Wiesław Dembski, ad. Alina Jackiewicz- 

-Kaczmarek; ad. II st. Cezary Paszkowski, ad. Waldemar Marszałek 


Walicki 

warsztat DTP: ad. Mariusz Sładczyk, spec. ds. komputerowych 







Staniszewski; prof. nadzw. Zdzisław Walicki, asyst. Sławomir 

Witkowski 

Inauguracyjna, międzynarodowa wystawa „Skąd jesteś?/Where Are You 

From?” w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku (X 1998). 

Wystawa „Cztery wizje” M. Białkos-Smith, M. Heyda-Usarewicz, A. Kity 

i U. Ruhnke-Duszeńko w Pałacu Opatów w Oliwie (X 1998). 

VIII Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych „Promocje ’97” w PGS w Legnicy; 

wystawę poprzedza indywidualny pokaz D. Lejmana – laureata poprzedniej 

edycji pt. „Purgatorium” (X 1998). 

XXV Międzynarodowy Plener-Sympozjum „Warzsztat Tkacki – Kowary ’98” 

w Karpaczu i wystawa poplenerowa w Jeleniej Górze; wśród imprez towarzyszących 

pokaz indywidualny W. Cygana „Szkice tkackie” w Galerii Tkackiej Na 

Jatkach we Wrocławiu (X 1998). 

C. Paszkowski otrzymuje III nagrodę w Konkursie GTPS na Grafikę Roku 1998. 

A. Markowicz otrzymuje Nagrodę Wojewody Pomorskiego w dz. sztuk wizualnych 

za 1998 r. 

J. Wallner otrzymuje wyróżnienie na I Ogólnopolskim Biennale Grafiki Studenckiej 

w Warszawie. 

Wystawa fotografii studentów gdańskiej ASP pt. „Przygoda” w Galerii Związku 

Polskich Artystów Fotografików w Warszawie (II 1999). 

Pokonkursowa Krajowa Wystawa Malarstwa Młodych o Nagrodę im. E. Gep- 

• 

nouprawnienia można uznać przeniesienie pracowni graficznych 

z Oficyny do budynku uczelni. W takim modelu strukturalnym 

Wydziału z kolei czytelnie rysuje się równoważne znaczenie 

„czystej” grafiki warsztatowej i projektowania graficznego, które 

nie mając jednak zaplecza tradycji w dawnej uczelni, zaistniało 

m. in. za przyczyną takich twórców, jak wspomniany już Jerzy 

Krechowicz, a także Zdzisław Walicki, Tomasz Bogusławski czy 

Jadwiga i Zygmunt Okrassowie oraz także już wymieniani Jacek 

Staniszewski i Sławomir Witkowski. 

• 

• 

• 

• 

• 

Trzeba jeszcze dodać, iż w latach osiemdziesiątych równolegle 

z wystąpieniami „dzikich” pojawiła się inna forma sprzeciwu 

wobec oficjalnej sztuki modernistycznej, izolującej się od dość 

ponurej rzeczywistości, tj. twórczość w ramach tzw. kultury niezależnej, 

najczęściej związanej z Kościołem; w Gdańsku jednym 

z aktywnych jej organizatorów był malarz i grafik Jan Góra, pracujący 

na Politechnice, ale związany też ze środowiskiem PWSSP, 

skąd wywodziło się sporo malarzy i grafików uczestniczących 

w tym ruchu. 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Scharakteryzowaną tu pokrótce sytuację Wydziału Malarstwa 

i Grafiki gdańskiej ASP, wyznaczającą jego kulturowy, artystyczny 

status można określić, odwołując się do Derridiańskiej koncepcji 

ramy – parrergonu – oddzielającej sztukę od nie-sztuki21 ; to, co 

wewnętrzne – wraz ze zjawiskami pokrewnymi – i instytucjonalnie 

usankcjonowane, od tego, co zewnętrzne, nieprzynależne 

okołouczelnianej praktyce. To właśnie wnętrze, instytucja, a ściślej 

ufundowany na niej model estetyczny, stanowiły o kryteriach 

wartości, o uznaniu przedmiotu za reprezentację danej dziedziny 

artystycznej. Aktywność ramy, czyli sytuacja poza ową, rzec 

można, instytucjonalną estetyką – jak w wypadku m. in. działań 

Krechowicza, Harasa, Czerwonki czy Ostrogórskiego, a potem 

Miszkin i Peredy, wreszcie „ekspresjonistów lat 80. ” – Modela, 

perta ’98, Galeria Awangarda BWA we Wrocławiu (III 1999). 

Wystawa artystów gdańskiej Galerii Koło: K. Gliszczyńskiego, D. Krechowicz, 

M. Sieńkowskiego i K. Wróblewskiego w Galerii Gasworks w Londynie (III 1999). 

Wystawy prac A. Strumiłły: „A-4, Dziennik rysowany” w Pałacu Opatów w Oliwie, 

malarstwo w PGS w Sopocie (III 1999). 

Wystawa pt. „Prywatność” w PGS w Sopocie (III 1999). 

Wystawa prac K. Kozyry w CSW Łaźnia w Gdańsku (III 1999). 

W. Badowska otrzymuje wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Malarskim 

Fundacji Miyauchi „Obraz roku ’98” w Warszawie; wystawa pokonkursowa 

w St. Kordegardzie w warszawskich Łazienkach (III 1999). 

Powstaje Galeria Rysunku PWSSP Nowa Oficyna w Gdańsku, zarząd galerii: 

R. Gajewski, Z. Gorlak, A. Haras, M. Model, G. Radecki, W. Zaremba, J. Zdybel; 

wystawa inauguracyjna M. Kurak, W. Masztalerz, P. Szurek (IV 1999). 

Spotkanie z P. Piotrowskim, autorem książki „Znaczenia modernizmu. W stronę 

sztuki polskiej po 1945 roku” w Galerii Wyspa w Gdańsku (7 V 1999). 

Wystawa prac M. Sobczyka (członka d. Gruppy) pt. „Wisła wpada do morza” 

w Galerii Koło w Gdańsku (VI–VII 1999). 

Wystawa pt. „Public relation. Sztuka z Gdańska”, związana z kongresem Międzynarodowego 

Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA w CSW Łaźnia w Gdańsku13 

(VI 1999). 

Prezentacja grafiki Salvadora Dali „Nadrealność oswojona. Grafika z kolekcji 

Heinza Essa” w Pałacu Opatów w Oliwie (VI 1999). 

Wystawa J. Lebensteina „Etapy. Wybrane obrazy na płótnie i na papierze z lat 

1956–1993” w Pałacu Opatów w Oliwie (VI 1999). 

Wystawa malarstwa E. Dwurnika w PGS w Sopocie (VI 1999). 

Wystawa pt. „Spektrum. Twórcze spotkania polsko-niemieckie” w Pałacu Opatów 

w Oliwie (VI/VII 1999). 

IV Międzynarodowe Biennale Miniatury Tkackiej na „Darze Pomorza” w Gdyni, 

i mprezy towarzyszące (VI–IX 1999). 

Instalacja D. Allsopa „Ślepy ekran” w gdańskiej Galerii Koło (IX 1999). 

Ponadto w roku 1998/1999 

R. Gajewski otrzymuje medal za współpracę z Muzeum Miasta Gdańska w organizacji 

wystawy „Zjawiska czasu”. 

W. Łajming uczestnuiczy w kongresie Związku Sztuk Wizualnych Unii Europejskiej 

EVAN w Kopenhadze. 

T. Miszkin i M. Świeszewski uczestniczą w wystawie „Sztuka współczesna Polski” 

w Pretorii w RPA. 

A. Markowicz reprezentuje Polskę na światowym quadriennale scenografii 

w Pradze. 

Z. Gorlak uczestniczy w wystawie grafiki polskiej w Kanagawa w Japonii. 

W. Cygan bierze udział w pokazie artystów z Polski „Włókno, tkactwo, papier” 

w Izraelu. 

W. Marszałek uczestniczy w wystawie „Mostre Rio Gravure” w Rio de Janeiro 

w Brazylii. 

T. Miszkin otrzymuje stypendium Pollock-Prasner Foundation w Nowym Jorku. 

Stypendia Miasta Gdańska otrzymują: studentka grafiki E. Greś i student malarstwa 

S. Lipnicki. 

Stypendia Ministra Kultury i Sztuki otrzymują: M. Norka (malarstwo) 

i A. Kwiatkowska-Lipińska (grafika) oraz dla studiujących za granicą – M. Kowalczyk 

(grafika) i P. Ołowska (malarstwo). 

• 

21 Por. m. in.: G. Dziamski, Dekonstrukcja nowoczesnej estetyki (Derrida), [w:] tenże, 

Postmodernizm wobec kryzysu estetyki współczesnej. Poznań 1998, s. 129–168. 

13 Udział m. in. A. Baumagart, W. Czerwonka, J. Fliciński, G. Klaman, 

D. Lejman, D. Nieznalska, R. Rumas, N. Walczak, CUKT.

Wystawa „Gdynia – Düsseldorf” w Galerii 78 w Gdyni (VI 2000). 

Wystawa malarstwa i rysunku R. Kula, W. Łajminga, H. Mądrawskiego 

i W. Woźniaka w Galerii Sztuki Arsenał w Toruniu (VII 2000). 

Wystawa L Mianowskiego „Sekunda przemijania” w PGS w Sopocie 

(VII 2000). 

Prezentacje: malarstwa J. Nowosielskiego „Kobiety i inne motywy” 

(VII 2000) oraz „Obrazów komputerowych” Z. Beksińskiego w PGS w Sopocie 

(VII–VIII 2000). 

Gdyński Przeglad Artystyczny „Lato 2000” w Galerii 78 w Gdyni16 (VIII-IX 2000). 

„Drogi do wolności”, wystawa w Stoczni Gdańskiej z okazji 20. rocznicy podpisania 

Porozumień Sierpniowych, współorg. CSW Łażnia, G. Klaman, R. Rumas, 

CUKT (od 1 IX 2000). 

VIII Międzynarodowy Festiwal Sztuki Performane’u „Zamek Wyobraźni” 

w CSW Łażnia w Gdańsku i PGS w Sopocie (IX 2000). 

Wystawa J. Flicinskiego „Far Away” w Badischer Kuntsverein w Karlsruhe 

(IX–X 2000). 

„Kolor w grafice” (wystawa związana z MTG w Krakowie) w Galerii Sztuki Wozownia 

w Toruniu (VIII 2000). 

Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie „Most do przyszłości” i towarzysząca 

konkursowej wystawa młodej grafiki pt. „Rekomendacje” (IX–X 2000). 

Ponadto w roku 1999/2000: 

K. Gliszczyński otrzymuje Nagrodę-stypendium Pollock-Prasner Foundation 

w Nowym Jorku na realizacje artystyczne. 

J. Bauć otrzymuje nagrodę-stypendium na wystawie „Quo vadis” 

w Innsbrucku. 

Międzynarodowe warsztaty malarskie w Jakubowie k. Mrągowa 

(org. R. Gajewski). 

Wystawy: grafiki dyplomantów ASP w Poznaniu, Pracowni Grafiki ASP w Poznaniu, 

Pracowni Grafiki AP w Zielonej Górze. 

A. Jackiewicz-Kaczmarek uczestniczy w międzynarodowym Biennale Grafiki 

Artystycznej Grabado Ourense w Hiszpanii. 

W. Cygan uczestniczy w II Międzynarodowym Biennale Lnu. 

T. Miszkin uczestniczy w jury festiwalu „Zdarzenia” w Tczewie. 

J. Okrassa otrzymuje wyróżnienie na Międzynarodowym Salonie Ilustracji 

„Salon du Livre de Jeunesse” w Paryżu oraz wyróżnienie na wystawie „Pro 

Bolonia” w Warszawie. 

Okrassa, wykł. Zygmunt Okrassa 



Staniszewski; prof. nadzw. Zdzisław Walicki, asyst. Sławomir 

Witkowski 

IX Przegląd Malarstwa Młodych „Promocje ’98” w Legnicy (X 1999). 

Biennale Sztuki Współczesnej Krajów Nadbałtyckich w Szczecinie (XI 1999). 

Wykład D. Allsopa pt. „Struktura niewidzialnego” w audytorium ASP 

(22 X 1999). 

Wystawa T. Miszkin i P. Józefowicza w Galerii Koło w Gdańsku (X-XI 1999). 

P. Ołowska otrzymuje jedno z 12 wyróżnień w XXXIV Ogólnopolskim Konkursie 

Malarstwa „Bielska Jesień ’99” w Bielsku-Białej (XI 1999). 

„Gaj Akademosa – przechadzka XIV”,wykład Ch. Chamberta „Niezbędnik dla 

przetrwania” w Galerii Wyspa w Gdańsku (8 XI 1999). 

Wystawa fotografii i wideo A. Żmijewskiego z Warszawy pt. „Ausgewählte 

arbeiten” w CSW Łaźnia w Gdańsku (XI–XII 1999). 

Wystawa „Sztuka dwóch czasów” i konkurs plast. „O nas dzisiaj”; laureaci 

m. in.: J. Bauć, B. Białecka, A. Błażejowski, B. Błażejowski, J. Czerniawski, W. 

Dembski, M. Durczewski, S. Grabowy, A. Jackiewicz-Kaczmarek, T. Jank, H. Karczewska, 

E. Kowalska-Matuszewska, J. Misiek, J. Niegoda, A. Olędzka, K. Polkowski, 

G. Radecki, A. Wittstock, J. Ziółkowska, D. Żarska (XI 1999–I 2000). 

Wykład H. Block pt. „Co to jest trzeci obieg?” w Galerii Wyspa w Gdańsku 

(XI 1999). 

Wystawa „Negocjatorzy sztuki” w CSW Łażnia w Gdańsku14 (I–III 2000). 

Wystawa pokonkursowa I Biennale Grafiki Studenckiej Poznań ‘99 w PGS 

w Sopocie (org. Z. Gorlak, I 2000). 

Akcja CUKT-u w Zielonej Górze: „Dzień Sztuki w Urzędach” (BWA) i wiec wyborczy 

Wiktorii Cukt „Prezydent 2001” (22–23 II 2000), następnie w Zachęcie 

w Warszawie (III 2000), Galerii Arsenał w Białymstoku, Galerii Miejskiej Arsenał 

w Poznaniu (10–13 V 2000). 

Zbiorowa wystawa „Hommage ą Ostrowski”, dedykowana prof. K. Ostrowskiemu 

(zm. 1999), Galeria 78 w Gdyni 15 (II 2000). 

Cykl wystaw „Marzenia prowincjonalnej dziewczyny”, przygotowany przez 

P. Ołowską i J. Wójcik z Lucy McKenzie z Glasgow, w mieszkaniu w jednym 

z sopockich bloków; udział młodych artystów z Polski, Szkocji, Estonii, Niemiec 

i Litwy (II–III 2000). 

Ekspozycja rysunku i grafiki A. Kubina „Tamta strona” w PGS w Sopocie 

(III–IV 2000). 

Wystawa malarstwa J. Czapskiego „Widzenie życia”, Pałac Opatów w Oliwie 

(III–VI 2000). 

Wystawa „Oliwa bliżej Gdańska, Gdańsk bliżej Sztuki” w Galerii Artystycznej 

Inicjatywy w Oliwie (org. R. Gajewski, IV 2000). 

Wystawa prac W. Pawlaka „Ćwiczenia duchowe – tożsamość i amnezja” w Galerii 

Koło w Gdańsku (IV 2000). 

Pokaz malarstwa artystów środowiska gdańskiego w Galerii Sztuki Arsenał 

w Toruniu (VI 2000). 

1999/2000 

• 

16 M. in.: K. Bereźnicki, K. Cybulski, R. Fryczyński, R. Gajewski, 

M. Gostkowska, M. Hanysz, A. Haras, M. Model, J. Ostrogórski, J. Plota, 

K. Polkowski, A. Śramkiewicz, E. Tęgowska, M. Tomaszunas, P. Wiatrak, 

W. Wieczorkiewicz. 


14 Udział m. in.: M. Bałka, M. Deskur, Z. Janin, P. Jaros, G. Klaman, J. Kozłowski, 

K. Kozyra, Z. Kulik, Z. Libera, J. Modzelewski, J. Robakowski, R. Rumas, 

L. Tarasewicz, A. Żebrowska, CUKT. 


Ostrowski 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. nadzw. Tomasz Bogusławski prodziekan: prof. Teresa 

Miszkin 

•Kierunek 

Malarstwo 

•Katedra 


Skowrońska 

• cztery pracownie podstaw rysunku i malarstwa: ad. Marek Model 


prof. Maria Skowrońska, ad. Jacek Kornacki; prof. Henryk Cześnik, 

ad. Krzysztof Polkowski; prof. Teresa Miszkin, ad. Jarosław Bauć 

• pracownia podstaw projektowania plastycznego: 

prof. nadzw. Andrzej Markowicz, ad. Zbigniew Blekiewicz 



Grzybiak, ad. Jacek Kornacki 

•Katedra 


• pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. Hugon Lasecki, 


Czerniawski; prof. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna Nowicka-Grochal; 

prof. Włodzimierz Łajming, asyst. staż. Sławomir Lipnicki; prof. Mieczysław 

Olszewski, asyst. Maciej Gorczyński 

• trzy pracownie rysunku wieczornego: ad. Maria Targońska, 

wykł. Robert Florczak; ad. Wiesław Zaremba, ad. Anna Królikiewicz; 

ad. II st. Roman Gajewski, asyst. staż. Szczepan Wysocki 

•Katedra 

Specjalizacji Artystycznych – kier. prof. Witosław 

Czerwonka 






• pracownia intermedialna: prof. nadzw. Witosław Czerwonka, 


•Kierunek 

Grafika 

•Katedra 


• trzy pracownie grafiki warsztatowej: prof. Czesław Tumielewicz, 

ad. II st. Zbigniew Gorlak (warsztat wypukłodruku: prof. Czesław 

Tumielewicz; warsztat płaskodruku: ad. II st. Zbigniew Gorlak); 

prof. Wiesław Dembski, ad. Alina Jackiewicz-Kaczmarek; 

ad. II st. Cezary Paszkowski, ad. Waldemar Marszałek 

•Katedra 

Projektowania Graficznego – kier. prof. nadzw. Zdzisław 

Walicki 

• warsztat DTP: ad. Mariusz Sładczyk, spec. ds. komputerowych 


• 

dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: ad. II st. Tomasz 

Bogusławski, asyst. Krzysztof Stojałowski; wykł. Jadwiga 

40 

15 16 Uczestniczą m. in.: R. Gajewski, Z. Gorlak, R. Kul, K. Kalkowski, 

W Łajming, M. Model, J. Osicki, J. Plota, K. Polkowski, E. Tomaszewska, 

Cz. Tumielewicz.


2000/2001 

Baucia, Witkowskiego, Zaremby i in. – decydowała w końcu 

o anektowaniu w jej obszar nowych wartości. Pole wnętrza 

określanego ramą ulegało rozszerzeniu, sankcjonowały się – poddawane 

oczywiście dalszemu, indywidualnemu przetworzeniu 

– i włączały w akademicki dyskurs strategie i idee dotąd w nim 

nieobecne. 

Można też charakter owych zjawisk określić w kategoriach wykluczenia 

i oswojenia. Najistotniejsze jednak, że aktywność ramy 

generowało samo wnętrze, bo kreowali ją absolwenci uczelni. 

W latach dziewięćdziesiątych w kontekście instytucjonalnej praktyki 

artystycznej nasiliły się kolejne przedsięwzięcia, których 

skala i odrębność skłoniły do określenia ich mianem „nowej szkoły 

gdańskiej” 22 . Wywodzący się z uczelni artyści poza nią, w miejscach 

„odzyskanych”, na Wyspie Spichrzów, a potem w dawnej 

Łaźni Miejskiej odeszli od konwencji tradycyjnego obrazu czy 

rzeźby i modernistycznego postulatu autonomii, włączyli działalność 

artystyczną w dyskurs społeczny. Działania Grzegorza 

Klamana i skupionych wokół Wyspy m. in. absolwentów malarstwa 

– Roberta Rumasa, Marka Rogulskiego, Piotra Wyrzykowskiego, 

Jacka Staniszewskiego i in. – organizowane przez nich następne 

galerie i fundacje, działalność CUKT-u, udział w edycjach Galerii 

Zewnętrznej AMS etc. stworzyły dla oficjalnego modelu instytucjonalnego 

i estetycznego jeszcze jedną alternatywę, tym silniejszą, 

że zbieżną z ogólnymi tendencjami w sztuce. Konflikt wokół CSW 

Łaźnia23 , zmiany koncepcji funkcjonowania PGS w Sopocie, odwołanie 

dyplomowej wystawy indywidualnej Rafała Ewertowskiego 

w Nadbałtyckim Centrum Kultury itp. dowodzą trudności akceptacji 

i obawy przed zjawiskami, które wszak można dyskutować, 

nawet negować, ale nie można zmienić faktu ich obecności. Także 

dzw. Tomasz Bogusławski, ad. Krzysztof Stojałowski; ad. Jadwiga 

Okrassa, ad. Zygmunt Okrassa 


asyst. Piotr Kazigrotowski; prof. zw. Jerzy Krechowicz, ad. Jacek 

Staniszewski; prof. nadzw. Zdzisław Walicki, ad. Sławomir Witkowski 

H. Cześnik zasiada w jury XVIIII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego 

w Szczecinie (X 2000). 

J. Czerniawski otrzymuje II nagrodę, M. Gorczyński wyróżnienie na XVIII Festiwalu 

Polskiego Malarstwa Współczesnego, 84 autorów, Zamek Książąt Pomorskich 

w Szczecinie (X–XI 2000). 

Wystawa „Forum Galerii i innych miejsc sztuki w Polsce” w CSW Łaźnia i Galerii 

Wyspa w Gdańsku (X–XI 2000). 

Otwarcie sztabu wyborczego Wiktorii Cukt w Muzeum Sztuki Łodzi 

(8 X 2000). 

Wystawa „Politycy są zbędni” w CSW Łaźnia w Gdańsku (XII 2000). 

Wystawa „Scena 2000” w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, udział 

biorą m. in. J. Fliciński, D. Lejman, P. Wyrzykowski, D. Nieznalska, M. Rogulski, 

R. Rumas (XII 2000. - II 2001). 

Wystawa „Kobieta o kobiecie”, Galeria Bielska BWA Bielsko-Biała, udział m. in.: 

H. Nowiicka-Grochal, P. Ołowska (IX 2000. – I 2001). 

Wystawa J. J. Raczki „W poszukiwaniu jedności”, Pałac Opatów w Oliwie 

(II 2001). 

Wystawa J. Modzelewskiego i M. Sobczyka w CSW Łaźnia w Gdańsku 

(I–II 2001). 

Wystawa M. Deskur „Rodzina” w CSW Łaźnia w Gdańsku (II 2001). 

Wystawa pt. „Pomiędzy. Sztuka z Polski 1945–2000” w Cultural Center w Chicago; 

wśród imprez towarzyszących m. in. wystawa R. Rumasa (z M. Deskur) 

i performance „Piotr Wyrzykowski i CUKT” (I–III 2001). 

Wystawa „After the Wall – kultura i sztuka w postkomunistycznej Europie” 

w Muzeum Sztuki Współczesnej (Hamburger Bahnhof ) w Berlinie, uczestniczą 

m. in R. Rumas i D. Lejman. (II 2001). 

Krajowa Wystawa Malarstwa Młodych i V Konkurs im E. Gepperta, z Gdańska 

(komisarz B. Czubak) m. in. P. Ołowska, Galeria BWA Awangarda we Wrocławiu 

(III–IV 2001). 

Wystawa „3 kolory: niebieski, biały, czerwony” w PGS w Sopocie, udział m. in.: 

J. Akermann, J. Bauć, J. Buczkowski, K. Cybulski, Z. Gorlak, J. Frydrychowicz, 

K. Gliszczyński, R. Gajewski, J. Kornacki, J. Krechowicz, W. Łajming, T. Miszkin, 

J. Mydlarski, K. Stojałowski, M. Świeszewski, W. Węgrzyn, K. Wróblewski, 

W. Zaremba (IV 2001). 

• 

Wystawa „Düsseldorf – Gdańsk” w Düsseldorfie17 (IV 2001). 

Prezentacja prac artystów trójmiejskich pt. „Trwanie” w Galerii EL w Elblągu18 (IV–V 2001). 

17 Uczestnicy: K. Cybulski, R. Gajewski, Z. Gorlak, H. P. Hepp, R. Kalicki, 

K. Koval, T. Lothspeis, M. Model, R. Mönnikes, G. Radecki, C. Völker, 

Z. Wąsiel, Z. Wendt. 


Ostrowski 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Tomasz Bogusławski prodziekan: prof. Teresa 

Miszkin 

•Kierunek 

Malarstwo 

•Katedra 


Skowrońska 


Ostrogórski, ad. Marek Model; prof. Maria Skowrońska, ad. Jacek 

Kornacki; prof. Henryk Cześnik, ad. Krzysztof Polkowski; prof. Teresa 

Miszkin, ad. Jarosław Bauć 

•pracownia 


Markowicz, ad. Zbigniew Blekiewicz 




•Katedra 


• pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. zw. Hugon Lasecki, 



prof. Włodzimierz Łajming, asyst. Sławomir Lipnicki; prof. Mieczysław 

Olszewski, ad. Maciej Gorczyński 

• trzy pracownie rysunku wieczornego: ad. II st. Maria Targońska, 

ad. Robert Florczak; prof. Maciej Świeszewski (urlop ad. 

W. Zaremby), ad. Anna Królikiewicz; ad. II st. Roman Gajewski, 

asyst. Przemysław Łopaciński 

•Katedra 

Specjalizacji Artystycznych – kier. prof. nadzw. Witosław 

Czerwonka 






• pracownia intermedialna: prof. nadzw. Witosław Czerwonka, 


•Kierunek 

Grafika 

•Katedra 


• trzy pracownie grafiki warsztatowej: prof. Czesław Tumielewicz, 



prof. Wiesław Dembski, ad. II st. Alina Jackiewicz-Kaczmarek; 

prof. nadzw. Cezary Paszkowski, ad. Waldemar Marszałek 

•Katedra 

Projektowania Graficznego – kier. prof. nadzw. Zdzisław 

Walicki 

• warsztat DTP: ad. Zygmunt Okrassa (urlop ad. M. Sładczyka), 

spec. ds. komputer. mgr inż. Dariusz Leszczyński 

• dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: prof. na- 

22 Por. Z. Watrak-Tomczyk, Nowa szkoła gdańska, [w:] ta sama, Wybory i przemilczenia, op. cit., 

s. 158–189. 

23 Tamże, s. 189 nast. Por. D. Godycka, Kto się boi Galerii „Wyspa”?. „Exit” 2002, nr 2 (250), 

s. 2648–2655. 

18 Uczestnicy m. in.: B. Białecka, J. Czerniawski, K. Cybulski, H. Cześnik, J. Góra, 

R. Fryczyński, M. Gorczyński, R. Gajewski, Z. Gorlak, M. Schmidt-Góra, 

A. Grochowska, D. Joppek, W. Jackiewicz, A. Jackiewicz-Kaczmarek, 

R. Kalicki, A. Królikiewicz, J. Krechowicz, G. Kręczkowska, R. Kul, H. Lasecki, 

W. Łajming, P. Łopaciński, H. Mądrawski, J. Misiek, T. Miszkin, M. Model, 

M. Olszewski, C. Paszkowski, K. Polkowski, G. Radecki, M. Świeszewski, 

A. Śramkiewicz, M. Targońska, E. Tęgowska, A. Trzebiatowska, 

Cz. Tumielewicz, M. Wróbel, W. Zaremba J. Zdybel.

T. Pągowska otrzymuje tytuł doctora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych 

w Gdańsku oraz zostaje laureatką nowo ustanowionej, artystycznej Nagrody 

im. prof. Kazimierza Ostrowskiego; uroczystość w Dworze Artusa w Gdańsku 

(V 2002). 

Wystawa prac T. Pągowskiej w PGS w Sopocie (V–VI 2002). 

Cykl wystaw „Wizja lokalna. Pokolenia. Sztuka Wybrzeża tu i teraz. Próba opisania” 

(inicjatywa i współorganizacja R. Gajewski, VI 2002). 

Wystawa „Mistrz i uczniowie”, tj. W. Jackiewicz oraz R. Gajewski, Z. Gorlak, 

A. Jackiewicz-Kaczmarek, M. Knut, A. Kosmala, J. Misiek, T. Miszkin, J. Mydlarski, 

A. Śramkiewicz; Galeria EL w Elblągu (VIII 2002). 

2002/2003 

ad. II st. Roman Gajewski, asyst. Przemysław Łopaciński 

Katedra Specjalizacji Artystycznych – kier. prof. nadzw. Witosław 

Czerwonka 













prof. Wiesław Dembski, ad. II st. Alina Jackiewicz-Kaczmarek; 

prof. nadzw. Cezary Paszkowski, ad. Waldemar Marszałek 


Walicki 

warsztat DTP: ad. Zygmunt Okrassa (urlop ad. M. Sładczyka), 

spec. ds. komputer. mgr inż. Dariusz Leszczyński 

dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: prof. nadzw. 

Tomasz Bogusławski, ad. Krzysztof Stojałowski; ad. Jadwiga 



asyst. Piotr Kazigrotowski; prof. zw. Jerzy Krechowicz, ad. Jacek 

Staniszewski; prof. nadzw. Zdzisław Walicki, ad. Sławomir 

Witkowski 

H. Nowicka-Grochal otrzymuje Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa 

Narodowego na 2002 r. 

Decyzja Senatu ASP o odebraniu lokaku Galerii Wyspa w Gdańsku i zerwaniu współpracy 

(29 I 2002). 

Wystawa „Andy Warhol – amerykański mit” w Pałacu Opatów w Oliwie 

(II–III 2002). 

Wystawa pt. „Irreligia”, Atelier 340 Museum w Brukseli, udział m. in. R. Rumas, 

G. Klaman (II 2002). 

Z. Gorlak otrzymuje wyróżnienie, W. Bartnicki nagrodę publiczności w Konkursie 

„Art. & Business” na Obraz Roku 2001; w wystawie finałowej (100 prac) 

udział biorą także m. in. J. Bauć, J. Czerniawski, Królikarnia Oddz. Muzeum 

Narodowego w Warszawie (III 2002). 

M. Targońska otrzymuje Nagrodę GTPS za działalność artystyczną w 2001 r. 

M. Gorczyński otrzymuje Nagrodę Prezydenta m. Gdańska za działalność 

plastyczną. 

W Konkurskie GTPS na Grafikę Roku 2001 I nagrodę otrzymuje P. Dembski, 

II – D. Syrkowski, III – J. Akermann, wyróżnienia – M. Hanysz-Stefańska, 

C. Paszkowski, D. Rochowicz, M. Tomaszewska, P. M. Zajęcki (III 2002). 

Wystawy „Krytycy”, Galeria 78 w Gdyni, Galeria Na Wieży, kościół św. Katarzyny 

w Gdańsku, Galeria Alternatywa w Gdańsku19 (IV-V 2002). 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Rektor: prof. Tomasz Bogusławski 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Teresa Miszkin prodziekan: ad. II st. Zbigniew 

Gorlak 

•Kierunek 

Malarstwo 

•Katedra 

Kształcenia Podstawowego – kier. prof. Jerzy 

Ostrogórski 


Ostrogórski, ad. II st. Marek Model; prof. Maria Skowrońska, ad. 

Jacek Kornacki; prof. Henryk Cześnik, ad. Krzysztof Polkowski; 

prof. Teresa Miszkin, ad. II st. Jarosław Bauć 

•pracownia 






•Katedra 

Malarstwa i Rysunku – kier. prof. Mieczysław Olszewski 

• pięć pracowni malarstwa: prof. zw. Hugon Lasecki, ad. II st. Krzysztof 

Gliszczyński; prof. zw. Włodzimierz Łajming, asyst. Sławomir 

Lipnicki; prof. zw. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna Nowicka-Grochal; 

prof. Maciej Świeszewski, ad. Józef Czerniawski; prof. Mieczysław 


• trzy pracownie rysunku wieczornego: ad. II st. Maria Targońska, 

ad. Robert Florczak; prof. nadzw. Roman Gajewski, ad. Przemysław 

Łopaciński; ad. II st. Piotr Józefowicz, ad. Anna Królikiewicz 

• 

• 

W. Łajming otrzymuje Honorową Nagrodę Artystyczną GTPS w dz. malarstwa 

za 2000 r. (IV 2001). 

Wystawa „Na zewnątrz” (plakaty, graffiti, wlepki, szablony, poprawione reklamy) 

w CSW Łażnia w Gdańsku (IV–VII 2001). 

Wystawa „Relaks” w Galerii Arsenał w Białymstoku, 13 młodych artystów, 

udział. m. in. P. Ołowska i A. Wójcik. 

Wystawy „Artyści Sopotu na stulecie miasta”, zbiorowa „Człowiek” w PGS 

w Sopocie (V–VI 2001). 

„PopELITA”, wystawa 15 artystów „komentujących najnowsze trendy w sztuce 

i życiu”, Galeria Bunkier Sztuki w Krakowie, udział m. in. P. Ołowska, J. Wójcik 

(VI 2001). 

Wystawa „Na wolności \ w końcu. Sztuka polska po 1989 roku”, Polenmuseum 

w Rapperswilu, udział m. in. R. Rumas i G. Klaman (VII-VIII 2001). 

Wystawa 10 polskich artystek „Maskarady” w CSW Inner Spaces w Poznaniu, 

udział m. in. P. Ołowska, J. Wójcik (IX–X 2001). 

Wystawa „Krzątanina” w BWA we Wrocławiu, udział m. in. H. Nowicka-Grochal 

(P. Althamer, C. Bodzianowski, I. Gustowska, D. Podlaska, J. Robakowski, 

J. Sawica, E. Zarzycka) (IX–X 2001). 

Międzynarodowe Triennale Tkaniny, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, 

udział W. Cygan, A. Widyński (IX 2001). 

Wystawa „Morze w obrazach artystów polskich XX wieku”, Pałac Opatów 

w Oliwie (IX 2001). 

Wystawa „Wobec” (zakończenie akcji artyst. dla kobiet „Żywe historie”) 

w CSW Łażnia w Gdańsku (XI/X 2001). 

• 

2001/2002 

• 

K. Myśliwska-Sieńkowska, M. Olszewski, J. Plota, K. Polkowski, 

A. Radziszewska, E. Tęgowska, W. Zaremba, J. Zdybel, ponadto prace 

W. Frydrycha, M. Kasprowicza, J. Studnickiego. 



Ostrowski 

•Wydział 


•Dziekan: 

prof. Tomasz Bogusławski prodziekan: prof. Teresa 

Miszkin 

•Kierunek 

Malarstwo 

•Katedra 


Skowrońska 


Ostrogórski, ad. Marek Model; prof. Maria Skowrońska, ad. Jacek 

Kornacki; prof. Henryk Cześnik, ad. Krzysztof Polkowski; prof. Teresa 

Miszkin, ad. Jarosław Bauć 

•pracownia 






•Katedra 


• pięć pracowni malarstwa i rysunku: prof. zw. Hugon Lasecki, 



prof. Włodzimierz Łajming, asyst. Sławomir Lipnicki; prof. Mieczysław 


• 

trzy pracownie rysunku wieczornego: ad. II st. Maria Targońska, 

ad. Robert Florczak; prof. Maciej Świeszewski (urlop ad. W. Zaremby), 

ad. Anna Królikiewicz; 

42 

19 Udział m. in.: J. Bauć, J. Bujny, K. Cybulski, J. Czerniawski, R. Gajewski, 

Z. Gorlak, D. Joppek, G. Kręczkowska, H. Lasecki, M. Model,


Bibliografia 

Dokumenty archiwalne WMiG ASP; archiwalia ze zbiorów własnych autorki. 

Katedra Specjalizacji Artystycznych – kier. prof. Witosław 

Czerwonka 


ad. II st. Aleksander Widyński 




ad. II st. Wojciech Zamiara 


Katedra Grafiki Warsztatowej – kier. prof. Cezary Paszkowski 

cztery pracownie grafiki warsztatowej: prof. Czesław 

Tumielewicz; ad. II st. Zbigniew Gorlak; prof. Cezary Paszkowski, 

ad. Waldemar Marszałek; prof. Wiesław Dembski, ad. II st. Alina 

Jackiewicz-Kaczmarek 


Krechowicz 

pracownia typografii przekazu wizualnego: wykł. Grzegorz 

Protasiuk 

dwie pracownie podstaw projektowania graficznego: prof. nadzw. 

Tomasz Bogusławski, ad. Krzysztof Stojałowski; ad. Jadwiga 


trzy pracownie projektowania graficznego: ad. II st. Janusz Górski, 

ad. Piotr Kazigrotowski; prof. zw. Jerzy Krechowicz, ad. Jacek 

Staniszewski; prof. nadzw. Zdzisław Walicki, ad. II st. Sławomir 

Witkowski 

Międzynarodowe warsztaty artystyczne „City Transformers”, seminarium 

i wystawa w CSW Łaźnia w Gdańsku (X 2002). 

Finał Konkursu „Art. & Business” na Obraz Roku 2002 (100 prac), uczestniczą m. 

in. J. Bauć, B. Białecka, J. Czerniawski, K. Fijałkowska, Z. Gorlak, W. Koniuszek, 

T. Miszkin, Królikarnia Oddz. Muzeum Narodowego w Warszawie (III 2003). 

T. Miszkin i K. Fijałkowska otrzymują wyróżnienia (dwa z czterech) w Konkursie 

„Art & Business” na Obraz Roku 2002 (III 2003). 

Wystawa „Teraz”, S. Eidrigevičiusa i jego syna Ignacego w PGS w Sopocie 

(IV 2003). 

K. Bereżnicki zostaje laureatem Nagrody im. prof. Kazimierza Ostrowskiego. 

Wystawa „Młode malarstwo. Próba konfrontacji” w CSW Łaźnia w Gdańsku 

(V 2003). 

Wystawa malarstwa T. Makowskiego w Pałacu Opatów w Oliwie (VI 2003). 

P. Ołowska uczestniczy m. in. w 50. Biennale Sztuki w Wenecji. 

• 

• 

Gdańska Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku, pod red J. Wnukowej. Gdańsk 

1965, s. 166–239. 

K. Przybytko, Wydarzenia plastyczne Trójmiasta 1945–69, [w:] I. Witz, Plastycy 

Wybrzeża. Gdańsk 1969, s. 253–280. 

• 

Kronika. Grupy artystyczne, [w:] Polskie dzieło plastyczne w XV-lecie PRL, 

[katalog wystawy] Muzeum Narodowe w Warszawie, listopad–grudzień 

1961. Warszawa 1961, s. 120. 

• 

odwrotnie: kontestacja akademickiego dyskursu jest możliwa pod 

warunkiem jego istnienia. Wnętrze – jak w tym wypadku – umożliwia 

i nadaje sens ramowaniu, rama stwarza wnętrzu niezbędny 

kontekst. Zresztą i praktyka artystyczna przedstawicieli uczelnianej 

kadry malarskiej nie jest zdecydowanie jednoznaczna i wykazuje 

odejście od modernistycznego poszukiwania jednej prawdy ku 

postmodernistycznym mniejszym narracjom, by wspomnieć 

tylko „mechanistyczne” prace Romana Gajewskiego czy instalacje, 

obiekty i fotogramy Hanny Nowickiej-Grochal łączone z tzw. nurtem 

feministycznym. 

25 lat Festiwalu Sztuk Plastycznych w Sopocie 1948–1972 [diariusz wystaw], 

oprac. K. Przybytko-Fabijańska. Gdańsk 1972, s. 50–121. 

• 

• 

• 

Kroniki, wzmianki, omówienia zamieszczone w: „Przeglądzie Artystycznym” 

(1945–1972), „Sztuce” (1973–1989), „Gdańskim Roczniku Kulturalnym” 

t. 8–18 (1985–1999), „Roczniku Kulturalnym Ziemi Gdańskiej” (1973,1975), 

kwartalniku EXIT (1990–2002), „Art & Business” (1997–2000), „Autografie” 

(1980–1990), „Arteonie” (2000–2001) i in. 

• 

Elżbieta Kal 

• 

• 

Z jednej strony stała, nierzadko nagradzana obecność przedstawicieli 

starszej i średniej kadry profesorskiej w życiu artystycznym 

i na krzepnącym powoli rynku sztuki, z drugiej sukcesy np. Dominika 

Lejmana, reprezentanta kolejnej generacji gdańskich 

malarzy, medialnie potwierdzone Paszportem „Polityki”, dowodzą, 

że śmierć obrazu sztalugowego – symbolu akademickiej edukacji 

i jej statusu w zmieniającym się świecie – nie jest ani konieczna, 

ani przesądzona. Przeciwnie, perfekcyjność jego wykonania, zagwarantowana 

m. in. ową edukacją, łączy się w istotny sposób 

z zastosowaniem pozamalarskich, nowych środków obrazowania. 

Za przykład i symbol innego – by tak rzec – czasoprzestrzennego 

consensusu można uznać odbywające się równocześnie w Krakowie 

w czerwcu 1999 roku pokazy: Manewry miejskie Roberta 

Rumasa (ur. 1966 r. ) w Galerii Zderzak i malarstwo Władysława 

Jackiewicza (ur. 1924 r. ) w Galerii Artemis. 

• 

•

I Pracownia rysunku wieczornego: prof. nadzw. Maria Targońska, 

ad. Robert Florczak 

II Pracownia rysunku wieczornego: prof. nadzw. Roman Gajewski, 

as. Przemysław Łopaciński 

III Pracownia rysunku wieczornego: ad. II st. kwal. Piotr 

Józefowicz 

ad. Anna Królikiewicz 

Katedra Specjalizacji Artystycznych – Kier. prof. Andrzej 

Dyakowski 

Pracownia tkaniny artystycznej: prof. nadzw. Włodzimierz Cygan, 

ad. II st. kwal. Aleksander Widyński 

Warsztat tkaniny artystycznej: Technik Grażyna Bednarek 

Pracownia malarstwa ściennego i witraży: prof. Andrzej Dyakowski, 


Katedra Grafiki Warsztatowej – Kier. prof. Cezary Paszkowski 

I Pracownia grafiki warsztatowej - wypukłodruk: prof. Czesław 

Tumielewicz 

II Pracownia grafiki warsztatowej - płaskodruk, ad. II st. kwal. Zbigniew 

Gorlak (vacat stanowisko prof. nadzw. ) 

III Pracownia grafiki warsztatowej - multimedia: prof. Cezary Paszkowski, 

ad. II st. kwal. Waldemar Marszałek 

IV Pracownia grafiki warsztatowej - wklęsłodruk, ad. II st. kwal. Alina 

Jackiewicz-Kaczmarek, as. Michał Wójcik 

Katedra Projektowania Graficznego – Kier. prof. zw. Jerzy 

Krechowicz 

Pracownia liternictwa i typografii: st. wykł. Grzegorz Protasiuk, 

as. vacat 

I Pracownia podstaw grafiki projektowej i struktur wizualnych: 

prof. nadzw. Tomasz Bogusławski, as. Krzysztof Stojałowski 

II Pracownia podstaw grafiki projektowej i struktur wizualnych: 

dr hab. Jadwiga Okrassa, dr hab. Zygmunt Okrassa 

I Pracownia grafiki projektowej: prof. zwycz. Jerzy Krechowicz, 

ad. Jacek Staniszewski 

II Pracownia grafiki projektowej: prof. nadzw. Zdzisław Walicki, 

ad. II st. kwal. Sławomir Witkowski 

III Pracownia grafiki projektowej: ad. II st. Janusz Górski (vacat stanowisko 

prof. nadzw. ), ad. Piotr Kazigrotowski 

Grafika multimedialna, prof. Cezary Paszkowski, ad. II st. kwal. Waldemar 

Marszałek 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Paszkowski, ad. II st. Waldemar Marszałek 

•IV 

Pracownia grafiki warsztatowej – wklęsłodruk: ad. II st. Alina 

Jackiewicz-Kaczmarek, as. staż. Michał Wójcik 

Katedra Projektowania Graficznego – Kier. Prof. Jerzy 

Krechowicz 

•Pracownia 

typografii i przekazu wizualnego: st. wykł. Grzegorz 

Protasiuk, as. godz. zlec. Agnieszka Grandowicz 

•I 

Pracownia podstaw projektowania graficznego: prof. nadzw. Tomasz 

Bogusławski, as. Krzysztof Stojałowski 

•II 

Pracownia podstaw projektowania graficznego: ad. Jadwiga 


•I 

Pracownia projektowania graficznego: prof. zwycz. Jerzy Krechowicz, 


•II 

Pracownia projektowania graficznego: prof. nadzw. Zdzisław 

Walicki, ad. II st. Sławomir Witkowski 

•III 

Pracownia projektowania graficznego: ad. II st. Janusz Górski, 

ad. Piotr Kazigrotowski 

Organizacja roku akademickiego 2003/2004 


Dziekan: prof. Teresa Miszkin, Prodziekan: ad. II st. kwal. Zbigniew 

Gorlak 

Katedra Kształcenia Podstawowego – Kier. prof. Jerzy 


Ostrogórski 

I Pracownia podstaw rysunku i malarstwa: prof. Jerzy Ostrogórski, 

ad. II st. kwal. Marek Model 

II Pracownia podstaw rysunku i malarstwa: prof. Maria Skowrońska, 

ad. Jacek Kornacki 

III Pracownia podstaw rysunku i malarstwa: dr hab. Józef Czerniawski, 

as. staż. Aleksandra Jadczuk 

IV Pracownia podstaw rysunku i malarstwa: ad. II st. kw. Krzysztof 

Gliszczyński, as. Sławomir Lipnicki 

Pracownia podstaw projektowania plastycznego: prof. nadzw. Andrzej 


Technologia malarstwa: wykł. Agnieszka Sikorska 

Anatomia i studium rysunku anatomicznego: prof. med. Marek 


Katedra Malarstwa I Rysunku – Kier. Prof. Mieczysław Olszewski 

I Pracownia malarstwa: prof. zw. Henryk Cześnik, ad. Krzysztof 

Polkowski 

II Pracownia malarstwa: prof. zw. Teresa Miszkin, ad. II st. kw. Jarosław 

Bauć 

III Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna 


IV Pracownia malarstwa: prof. Maciej Świeszewski, as. staż. Arkadiusz 

Sylwestrowicz 

V Pracownia malarstwa: prof. Mieczysław Olszewski, ad. Maciej 

Gorczyński 

I Pracownia rysunku wieczornego: ad. II st. Maria Targońska, ad. 

Robert Florczak 

II Pracownia rysunku wieczornego, prof. nadzw. Roman Gajewski, 


III Pracownia rysunku wieczornego: ad. II st. Piotr Józefowicz, 


Katedra Specjalizacji Artystycznych – Kier. Prof. Andrzej 

Dyakowski 

Pracownia tkaniny artystycznej: prof. Włodzimierz Cygan, 

ad. II st. Aleksander Widyński 



Warsztat tkaniny artystycznej: Technik Grażyna Bednarek 

Katedra Grafiki Warsztatowej – Kier. Prof. Cezary Paszkowski 


Tumielewicz 

II Pracownia grafiki warsztatowej - płaskodruk: ad. II st. kwal. Zbigniew 

Gorlak 

III Pracownia grafiki warsztatowej - wklęsłodruk: prof. Cezary 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 



Dziekan: prof. Teresa Miszkin, Prodziekan: ad. II st. kwal. Zbigniew 

Gorlak 


Ostrogórski 






as. Aleksandra Jadczuk 

IV Pracownia podstaw rysunku i malarstwa: ad. II st. kwal. Krzysztof 


Pracownia wiedza o działaniach i strukturach wizualnych: 

prof. nadzw. Andrzej Markowicz (godz. zlecone) (vacat), ad. Zbigniew 

Blekiewicz 

Technologia malarstwa i rysunku: wykł. Agnieszka Sikorska 


Grzybiak (godz. zlecone), ad. Jacek Kornacki (godz. zlecone) 

Katedra Malarstwa – Kier. prof. zw. Mieczysław Olszewski 

I Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Henryk Cześnik, ad. Krzysztof 

Polkowski 

II Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Teresa Miszkin, 

ad. II st. kwal. Jarosław Bauć 

III Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Kiejstut Bereźnicki, ad. Hanna 


IV Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Maciej Świeszewski, as. Arkadiusz 

Sylwestrowicz 

V Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Mieczysław Olszewski, 

ad. Maciej Gorczyński 

Katedra Rysunku – Kier. vacat 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

44 



Dziekan: prof. Teresa Miszkin, Prodziekan: prof. nadzw. Zbigniew 

Gorlak 


Ostrogórski 





• 

• 

• 

• 

•


i ćwiczenia prowadzone przez prof. wizytujących), 8 godz. w semestrze 

zimowym i 8 godz. w semestrze letnim. 

Katedra Rysunku – Kier. prof. nadzw. Maria Targońska 





III Pracownia rysunku wieczornego: ad. II st. kwal. Piotr Józefowicz, 



Dyakowski 

Pracownia tkaniny artystycznej: prof. Włodzimierz Cygan, vacat 

(as. staż. –student) 

Warsztat tkaniny artystycznej: technik Grażyna Bednarek 


dr hab. Jacek Zdybel 

Pracownia ilustracji: dr hab. Jadwiga Okrassa (godz. ponadwymiarowe), 

vacat as. 



Tumielewicz, as. Magdalena Hanysz-Stefańska 

II Pracownia grafiki warsztatowej - płaskodruk: prof. Zbigniew 

Gorlak 

III Pracownia grafiki warsztatowej – techniki cyfrowe: prof. Cezary 

Paszkowski, ad. II st. kwal. Waldemar Marszałek 

IV Pracownia grafiki warsztatowej - wklęsłodruk: prof. nadzw. Alina 


V Pracownia grafiki warsztatowej - sitodruk: ad. II st. kwal. Aleksander 

Widyński 

Warsztaty w Katedrze Grafiki Warsztatowej. W roku akadem. 

2006/2007 prowadzone przez profesora wizytującego. Czas 

trwania warsztatów w semestrze zimowym – 1 tydzień 4 godziny 

dziennie (godziny zlecone). 


Krechowicz 


as. Adam Kamiński 


prof. Tomasz Bogusławski, dr Krzysztof Stojałowski 







III Pracownia grafiki projektowej: prof. nadzw. Janusz Górski, 

stud. Anita Wasik (godz. zlecone) 

Grafika multimedialna: vacat - kierownik, as – (godz. zlecone) 

Warsztat DTP i komputery: mgr Marek Paliński (godz. zlecone) 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Krechowicz 


as. Adam Kamiński 


prof. nadzw. Tomasz Bogusławski, dr Krzysztof Stojałowski 







III Pracownia grafiki projektowej: prof. nadzw. Janusz Górski, 

ad. Piotr Kazigrotowski 

Grafika multimedialna: prof. Cezary Paszkowski, ad. II st. kwal. Waldemar 

Marszałek 

Warsztat DTP i komputery: mgr Marek Paliński 

• 

• 

• 

• 

• 



Dziekan: prof. Teresa Miszkin, Prodziekan: prof. nadzw. Zbigniew 

Gorlak 

Katedra Kształcenia Podstawowego – Kier. prof. Maria 

Skowrońska 

I Pracownia podstaw rysunku i malarstwa: ad. IIst. kwal. Marek 

Model, as. Jakub Pieleszek 








ad. II st. kwal. Jarosław Bauć, ad. Zbigniew Blekiewicz 



Grzybiak (godz. zlecone) 

ad. Jacek Kornacki (godz. zlecone) 

Katedra Malarstwa – Kier. prof. zw. Maciej Świeszewski 


Polkowski 

II Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Teresa Miszkin, as. Marek 

Wrzesiński 

III Pracownia malarstwa: prof. Jerzy Ostrogórski, dr hab. Hanna 



Sylwestrowicz 



Warsztaty fakultatywne dla studentów III i IV roku (wykłady 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 






ad. II st. kwal. Jarosław Bauć, ad. Zbigniew Blekiewicz 



Grzybiak (godz. zlecone), ad. Jacek Kornacki (godz. zlecone) 

Katedra Malarstwa – Kier. prof. zw. Maciej Świeszewski 


Polkowski 

II Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Teresa Miszkin, as. Marek 

Wrzesiński 

III Pracownia malarstwa: prof. zwycz. Kiejstut Bereźnicki, 

dr hab. Hanna Nowicka-Grochal 


Sylwestrowicz 



Katedra Rysunku – Kier. prof. nadzw. Maria Targońska 





III Pracownia rysunku wieczornego: ad. II st. kwal. Piotr Józefowicz, 



Dyakowski 

Pracownia tkaniny artystycznej: prof. nadzw. Włodzimierz Cygan, 

vacat (as. staż. –student) 

Warsztat tkaniny artystycznej: technik Grażyna Bednarek 





Tumielewicz, as. Magdalena Hanysz-Stefańska 

II Pracownia grafiki warsztatowej - płaskodruk: prof. nadzw. Zbigniew 

Gorlak 

III Pracownia grafiki warsztatowej – techniki cyfrowe: prof. Cezary 

Paszkowski, ad. II st. kwal. Waldemar Marszałek 

IV Pracownia grafiki warsztatowej - wklęsłodruk: prof. nadzw. Alina 


V Pracownia grafiki warsztatowej - sitodruk: ad. II st. kwal. Aleksander 

Widyński 

Wprowadzono Warsztaty w Katedrze Grafiki Warsztatowej. W roku 

akadem. 2005/2006 prowadzona przez profesora wizytującego 

– prof. Piotra Sonnewenda. Czas trwania warsztatów w semestrze 

zimowym – 1 tydzień 4 godziny dziennie (godziny zlecone). 


• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•

On Painting and Graphic Arts 

of the Academy of Fine Arts in Gdańsk 

O N P A I N T I N G … 47 

artistic priorities, began to dominate and also took over the imponderables of the Gdańsk 

University of Technology, artistic community, centered around Władysław Lama and his 

Faculty of Drawing and Painting, which was a part of the Architecture Department there. 

The assistants that he knew from Lvov – Aleksander Kobzdej, Kazimierz Śramkiewicz and 

Zdzisław Kałędkiewicz – decided to tie their artistic careers with the State College of Fine 

Arts at various stages of its history. Also Lam, despite his lifelong devotion to the Gdańsk 

University of Technology, did co-operate with the Sopot State College of Fine Arts as a 

theoretician (he would present lectures there), and as a co-organizer of exhibitions, from 

the first “Salon” of the ZPAP District, organized in May of 1946 in the newly renovated wing 

of the Gdańsk University of Technology, to famous Festivals of Fine Arts with complex 

exhibition formula and definite educational program, and also as a critic and journalist, 

defending the idea of the superiority of the painters’ matter over the non-artistic context 

and the autonomy of the first. 

Remembrance and myth, connected with the pioneers who built everything – the program, 

the prestige, and the meaning of our regional art – almost from the scratch; and also associated 

with other personalities who took part in the process, constituted the essential 

part of the way we view the art and especially the painting of our region. The legend of 

Artur Nacht-Samborski, who joined in the 1940s (with Władysław Jackiewicz as one of his 

pupils); the dynamic initiative of Rector Stanisław Teisseyre; the directness and joviality, as 

well as the mastery and artistic inventiveness of Juliusz Studnicki; the restrained grandeur 

of Jan Cybis who managed to divide it between Gdańsk and Warszawa in the second half 

of the 1950s; as well as the worldwide fame of Piotr Potworowski, who led the freezing 

colourism to its modern shape – all those phenomena have been recorded by a manner 

of speech and writing (for example by Józefa Wnukowa, who was a legend of her own in 

the 1990s, by numerous exhibitions, conferences and publications. 

In this way, the artistic preferences and priorities of the first professors of the Academy 

Many reasons contributed to the fact that PWSSP, the State College of Fine Arts in Gdańsk 

(transformed into the Academy of Fine Arts in 1997) was usually associated with painting, 

and that the history of the post-war painting of our region was created mainly by the 

artists from PWSSP. The key and most influential reason for that was the structure of 

the Academy, founded in the place of slender artistic past, and mostly by painters, who 

also created the tradition that has been associated with this institution ever since, and, 

as time went by, the institution absorbed the local element, so to say. Even Maksymilian 

Kasprowicz of the pre-war Gdynia started to work at the State College of Fine Arts in 

the 1950s, and the adepts of the private School of Fine Arts of Wacław Szczeblewski in 

Gdynia - Kazimierz Ostrowski, Rajmund Pietkiewicz, Józef Łakomiak – continued to study 

at the State College of Fine Arts in Sopot, to return after some time, as many others did, 

as lecturers and tutors of the following generation of the followers or the opponents, yet 

always relating themselves to the paradigm of tradition and the understanding of the 

painting that shaped them. 

From among the painters who lived here before the others started to flock in only few, 

like Marian Mokwa in Gdynia or Stanisław Chlebowski in Gdańsk, managed to kept their 

relative autonomy; the first one chose the continuation of Polish marine painting as his 

superior goal, and the latter, by joining thematic painting with the hedonism of expressive 

colourism of the French origin found himself very close to the program of the professors 

of the Sopot Academy. 

Others, for example the painters from Gdynia: Antoni Suchanek, Jan Gasiński, Maria 

Wlazłowska, or living in Gdańsk Władysława and Bolesław Rogiński, by practicing 

traditional, thematic and documental painting and graphic arts, only added to the expressiveness 

of the Sopot group who referred to the superb tradition of the European 

postimpressionism. 

It was this group that, both in the institutional way, and also by the way of deciding about 

46


realism, the changes connected with the reform of education, announced and motivated 

through the exhibition of artistic schools of Poznań in autumn 1949 were to come. 

The impact of the exhibition was easy to predict: the existing “formalistic” methods of teaching 

needed to be adjusted to the official tenet according to which the artistic creation 

was a part of a propaganda system. Janusz Bogucki, who repeatedly condemned the 

methods of the postimpressionistic school, and called colorist-professors “workshopers”, 

wrote in one of his articles: 

I can see no artistic justification for the persistent construction of odalisques and sad puppets 

in colorful scarves, living among bottles, drapery and guitars to be further supported 

in artistic academies against the theory and the form of the true phenomena, of which 

the real world is full today. 

The reform was meant to transform the “formalistic” methods of teaching applied by 

“theoreticians of kapism”; the number of hours of drawing that aimed at the preparation 

to create the most desirable polyfigure composition with suitable ideological contents 

was increased, among others; and system of the studios managed by the masters was 

abolished, replaced by the division according to the year of studies. One of the aims of 

the reform was also the limitation of “pure” disciplines of creation and the expansion of 

the “applied” disciplines which were viewed as more useful in a socialist state. Thereof 

resulted the idea of limiting the teaching of painting and sculpture to only two centers, 

namely the academies of Kraków and Warszawa. The remaining academies were to deal 

with the specializations that could be used by the industry: in Łódź - fabric, in Poznań 

- furniture making, in Wrocław - ceramics. The limitation of the realization of this idea at 

the State College of Fine Arts in Sopot “only” to the termination of the Department of 

Sculpture, and thus the rescue of the painter’s education was attributed to the providence 

of foreseeing educators by Stanisław Teisseyre, who had just taken up a position of the 

Rector for many following years. 

In this critical moment - related Teisseryre years later – the exhibition called “The Youth 

Fight for Peace” was announced. The reform was held in the 1950s, in autumn. In the beginning 

of the 1950s, when the exhibition was announced, the students did not show any 

desire to prepare for it. Marian Wnuk and me, we knew instantly that socrealism was to be 

introduced, that if we wanted to defend sculpture and painting in Gdańsk region, we had 

to persuade the students to take part in this exhibition. We explained this to them in the 

Sopot Grand Hotel over vodka. We said that there was no need to change thoroughly. We 

should try to combine the pictorial and sculptural values with the thematic approach. […] 

And suddenly during this exhibition our students took most of the prizes - and now this 

Mangelowa, who makes the reform, and Sokorski: how could we close the painting and 

sculpture at this Academy of Sopot, when they took most of the prizes? And they left it to 

us, they made an exception and they left it. This compromise formula saved our Academy 

were the reason for painting to be the most important area of its activity. Already in 

the 1940s, when there were only two departments, of painting and of architecture, the 

first one was more prominent, which showed, among others, in the number of studios 

– including fresco technique - managed by experienced masters, who were recognized 

by the media and rewarded for their extramural activities (local, national, and sometimes 

international exhibitions). It also showed in the non-painting undertakings of the creators 

of the Academy connected with the painful process of the post-war reconstruction, and 

also with the politics that started to be more and more oppressive at that time. 

Gradually painting started to function also in a mythical dimension, to which it had been 

transferred by the remembrance of the concurrent artistic strategy of pupils and continuers, 

together with their convictions regarding superiority and modernity of the colourist 

conception of painting, with its main task of creating a colourful construction based 

on the study of nature; together with their care about workshop perfection and their 

reluctance towards extreme solutions, as well as to the words bringing an extra-artistic 

context into the art of painting. 

Graphic arts were shifted to the interior position by the so understood assignments of education 

and, what is even more important – together with some different subjects taught 

within the frames of the Department of Painting, namely ceramic arts and artistic fabric 

- it was regulated by the same esthetical categories and references to the discussion 

about art with it’s idea of autonomy, the impassable rights of painting, the superiorities 

of “pictorial value”, etc. 

The character of the Academy and its unique position within the Gdańsk region – as observed 

by Elżbieta Zakrzewska - were visible even in the early period of its activity. The 

studios of painting, drawing and sculpture were most important and they were the basis 

of the education process. Other workshops were being created as a result of the development, 

as well as the adaptation to practical assignments of the disciplines of architectural 

painting and applied graphic arts. Even the weaving department at the State College of 

Fine Arts came as a form of monumental painting. 

The author also states, referring to the characteristic remark of Józefa Wnukowa (“I was 

never interested in weaving alone. I treat fabrics as decorative painting”) who said that 

“paining is probably one of the basic features of many Sopot fabrics”. 

The Department of Paintings and Graphic Arts underwent numerous transformations in 

the sixty-year-old history of the Academy of Fine Arts in Gdańsk. And although numerous 

fusions and divisions were being executed, the structural domination of painting 

remained to be observed. Initially, painting was a part of the Department of Painting 

and Architecture, but after the transformation of the latter into a separate Department 

of Interior Architecture, painting formed another department together with decorative 

designing, under the management of Juliusz Studnicki. Soon, at the threshold of socialist


The departure from socrealism, which started with the famous exhibition of the young in 

the Arsenal Gallery of Warszawa during the summer of 1955, meant, among other things, 

the restoration of the individual studio system, but also - especially in the case of the 

Academy in Gdańsk, which had received a new seat in the meantime – the return to 

the previous artistic practice. The paintings of the “Sopot Youth” at Warszawa exhibition 

favored moderation and the search for aesthetical solutions that were so different 

from the works of “Barbarians”, which caused so much commotion. Although the process 

of leaving the colourist tradition went slowly, changes were visible: the geometrism of 

Jackiewicz, Ostrowski’s fantasy, the synthesizing colorfulness in canvases of Pągowska, 

the “Tashism” of Pietkiewicz, the grotesque of Zabłocki, the researches of Usarewicz 

and other, more experienced artists, for instance Kasprowicz or Studnicki. In 1956 Jerzy 

Olkiewicz wrote with intentional, as he claimed – as usual, for the sake of therapeutic 

goals - exaggeration: 

The painters of Sopot seem to be in need of the relaxation of (the painter’s, naturally) code 

of behavior. Even if it required spitting on the floor […] The landscapes that advocate 

stillness and boredom - scenery in which dark greenness of trees contrasts with noble 

grayness of walls, dignified blue of the sky, a checkered pattern of idyllic fields of cereals, 

vernal landscapes in the colors of the woman’s underwear – much as this all is very pretty, 

it will jostle haberdashery strongly, dejected, dispassionate, a bit narrow and a bit replete 

idleness. 

The strict hierarchy of the environment, as well as the division of the painters of Wybrzeże 

region painters into two classes: the “professors” who had the power to define aesthetical 

norms, with their suede shoes and classic suits, and the lower class of their subordinates, 

consisting entirely of the younger creators, were the two factors that were considered as 

one of the reasons for such monotony and passivity by the author of the above quoted 

review. Piotr Potworowski, who came to Gdańsk in 1958, comparing the pre-war and the 

present work of Polish colorists, affirmed exceptional resistance to the changes of reality 

and also to the transformations in arts: 

Not even a tree on their paintings dared to move - the same pond, the same red little roofs 

among the trees, not even a tile missing. 

At the same time he valued the searching adventures of young artists that were even more 

difficult, due to the traditionalism of the most influential circles. The important role of 

Piotr Potworowski in the transformation of the colourist aesthetics is unquestionable, 

it has been repeatedly touched upon in literature. On the other hand, however, the opposite 

process is sometimes observed, i. e. the stimulation, or the “modernization” of the 

language of artistic statement of Potworowski, with the phenomena that he found in the 

Polish arts of the period. Organized in 1959, a famous exhibition of 27 painters and sculptors 

from Gdańsk region, with most of them obviously associated with the Academy, was 

then, but it also worked against us later on. 

The afore quoted passage indicates several problems: first, the mythological plan, in which 

some details get blurred when regarded from a distance, whereas certain other selected 

elements assume gigantic proportions and they go through generalization; second, the 

artistic ambitions of the Academy are difficult to realize, especially when the artistic activity 

is a part of the six-year-long economic plan. 

Teisseryre’s words, in the same way as the reports of Józefa Wnukowa, illustrate the strategy 

of effective compromises assumed by the educators, which assured, among others, a 

success at the socrealistic exhibitions and created the so-called “Sopot School” which 

managed to combine artistic values with the requirements of the tenet. And since the 

requirements were never fully specified – the slogan “socialist content and national 

form” was a kind of a “notional sack” – the term denoting the Sopot School started to 

be distinctive, at first as a positive feature, and later it started to mean things rather 

undesirable as, for example, “schematism”, using ready-made formulas, or concentrating 

on formal questions while lacking the emotional commitment. With the award at the 

Second Polish National Exhibition of Fine Arts (1951/1952) for the group project entitled 

Demonstration of the First of May 1905, as well as for various individual works, the artists 

of Sopot aroused hopes for the works that would meet both the artistic criteria and 

the ideological ones. As time went by, however, the artists presented mainly landscapes 

and portraits again, and also still lives, something that was always present at regional 

exhibitions as less susceptible to political pressure. The notion of “socaesthetics”, coined 

by Janusz Bogucki, meaning the works of “Sopot Professors”, but also younger painters: 

Jerzy Zabłocki, Władysław Jackiewicz, Bohdan Borowski, Teresa Pągowska and others, 

came as disappointing. According to its author, the term referred to the firm composition 

through division of canvas into large planes; to full and thick color; to general legibility 

and “superficiality” of the study; to the application of smooth, impressionistic stain. Not 

without some didactic irony he wrote: 

So this is what it looks in practice - that doubtless cultural form of socaesthetics bred in 

Sopot. It is able to satisfy at least three postulates. Current subject? Yes. Clear form? Yes. 

Links with the tradition of the nineteenth century? Yes. And cultural colourist painting? 

Also – yes! 

Soon the active participation in the reconstruction of the Old Town in Gdańsk started to 

serve as a kind of justification for the absence of „great”, engaged subjects on the canvases 

of the Sopot School and as a counterargument against the accusations regarding 

political indifference. And the results of the official socrealistic system were so lean that 

the evaluating criteria were becoming less and less strict. During the last, Fourth Polish 

National Exhibition of Fine Arts the landscapes of Studnicki (Mill over Radunia, Church in 

Chmielno, Road to Chmielno) were accepted almost enthusiastically and rewarded. 

48


painter’s criteria and resources; it was not without meaning that Zygmunt Karolak, Jerzy 

Zabłocki, Wiesław Dembski, and Czesław Tumielewicz cultivated both of these fields. In 

the 1960s Jerzy Krechowicz, who was an assistant at the Department of Graphic Arts, established 

the Gallery Theatre, where he made experiments related to the time-space and 

ephemeral existence of visual phenomena. Also Czesław Tumielewicz, who was, together 

with Krechowicz, a participant of Elbląg symposia, led independent activities, as well as 

Włodzimierz Wieczorkiewicz, who created the happenings of group “ą” (1968-1972/1973). 

Also meta-narration-like close to post-avant-garde creation of Witosław Czerwonka, Jerzy 

Ostrogórski and Adam Harasa took place outside the Academy, in the OUT Gallery that 

they created in co-operation with the innovative gallery of photography called GN. The 

institutional, characteristic to the Academy, representation of modernist’s conception of 

the work of arts and its creator did not get questioned. However, the new attitudes that 

would transgress it, especially the one penetrating different, non-painting, connected 

with the new media and fields ways of expression became visible. In some sense, Roman 

Usarewicz, Studnicki’s pupil, was the precursor of those attitudes, designing his paintings 

of lights as works of architecture. 

At the end of the 1970s the Department of Graphic Designing became attached back to 

the reorganized Department of Painting, Graphic Arts, and Sculpture (workshop graphic 

arts were then taught at the Department of Additional Specializations). At the beginning 

of the following decade, Roman Usarewicz, assisted by Witosław Czerwonka, managed 

the Faculty of Fine Arts Designing within the Department of Painting, Sculpture, and 

Graphic Arts. Marek Freudenreich and Jerzy Krechowicz, among others, worked at the 

Faculty of Graphic Designing. The Faculty of Fine Arts Designing ceased to exist with the 

death of Usarewicz in 1983, but a suitable studio functioned under the management of 

his assistant. New concepts were reflected in some new studios: of painting and drawing 

at the Department of Architecture and Pattern Designing, with Haras and Ostrogórski, as 

well as of graphic design, under the management of Krechowicz and Czerwonka, among 

others. 

At the end of the 1980s the Department of Graphic Designing (directed by Jerzy Krechowicz 

since 1987) was enlarged by adding a studio of visual communication, and the Department 

of Artistic Specializations acquired a new multimedia studio, directed by Witosław 

Czerwonka. Since that time the problem of utilization of electronic resources within the 

fine arts workshops has been included in the didactic program of the Academy of Fine 

Arts in Gdańsk, and was carried out by Witosław Czerwonka and Wojciech Zamiara. The 

artistic activity that would make use of the multimedia at the Academy of Fine Arts in 

Gdańsk is rather moderate in comparison with, for example, Wrocław and Poznań. Still, already 

in the first half the 1990s Witosław Czerwonka, Wojciech Zamiara and their students 

of the multi-media studio - Robert Jurkowski, Anna Kuczyńska, Katarzyna Radkowska and 

the demonstration of changes that were going on and the confirmation that Potworowski 

acted as at least a stimulus, or perhaps a catalyst for the changes. And not only does it 

refer to the painter’s strategy, but also to the unconventional pedagogical methods. 

Janusz Bogucki, who had been observing the artistic environment for a long time, named 

this process “the second incarnation of the Sopot School”, and also called the predominant 

current “poetical postcolourist abstraction”. This simplified model disclosed a certain potential 

of the exhausted, as it seemed, formula of colourism and the following generations 

of painters and educators showed further possibilities of modification or transformation. 

Some of those painters and educators were the following: Teresa Pągowska, Władysław 

Jackiewicz, Rajmund Pietkiewicz, Kazimierz Śramkiewicz, Włodzimierz Łajming, Hugon 

Lasecki. The distinctness of Kazimierz Ostrowski, and later also Kiejstut Bereźnicki or 

Hugon Lasecki, could be contained within the frames of modernist’s conception of work 

as autonomic, individual creation, ruling itself with it’s own rights, free from political or 

social reality, but also detached from other artistic languages. The “applied” disciplines 

of the Department were included into the painter’s discourse. In the following words 

Alexander Wojciechowski accounted for the original and distinct character of the works 

of the Sopot Workshops of Fabrics and Ceramics of the State College of Fine Arts when 

they were presented in Warszawa: 

At last ceramics abandoned its usual domain of small, usable and decorative objects, and 

it became a true sculpture, and architectural element, a colorist accent of the elevation 

and the interior space. At last the rules of fabric composition were loosened, and the use 

of painter’s effects applied. At last mosaic became considered not as just an ornament, 

but also as a picture. 

The presented situation defines therefore certain aesthetical model, founded on definite 

institutional structure, the relative durability and independence of which did guarantee 

the stability of the modernist’s status of the work of art. Obvious transformations had 

immanent character; they were carried out on the level of individual choices of particular 

creators - educators, without violating those priorities. The priorities also defined the kind 

of the relationship between the master and his student, and this relationship was viewed 

as a path to the final goal, which was so understood artistic activity. 

In the middle of the 1960s a faculty of Graphic Arts was created within the Department 

managed by Zygmunt Karolak. At the beginning of the next decade it was transformed 

into the Department of Graphic Design, directed by Jerzy Zabłocki. Soon it was included 

into the Department of Fine Arts Design. It was a period of important cooperation 

between the Academy and “Oficyna” Graphic Studio created by ZPAP, and later administratively 

connected to the Academy. “Oficyna” Graphic Studio provided education 

regarding metal techniques. Yet even then graphic arts, based on traditional though 

noble and sometimes rare techniques, such as mezzotinta, came mostly under the


results from those of 1970s & 1980s: mixing up sharp, noisy colors brought graphic arts 

close to the “wild” painting, which owed its provocative roughness to the technique of 

stencil, the smoothness of the stain, the distinct contour, the poetics of comic journalism 

that was close to the cartoon, etc. 

In the meantime Sopot become an important centre of this protest, which was the effect 

of the work of Ryszard Ziarkiewicz, an organizer of unconventional exhibitions and latter 

also the manager of BWA (the State Gallery in Sopot). Besides, figuration had committed 

continuators within the Academy, and they included the already mentioned, as well as 

Kiejstut Bereźnicki or Mieczysław Olszewski. The contesters continued what was initiated 

by Czesław Tumielewicz, namely the dialogue with the modernistic aesthetics. They also 

continued the process of deformation, and experiments with figuration (initiated by 

Hugon Lasecki), hedonistic, colourful painting of Kazimierz Ostrowski, expressive, out-ofthe-frame 

figuration of Henryk Cześnik, grotesque narration of Maciej Świeszewski, the 

origin of which could be sought in the later works of Juliusz Studnicki. Irony, humor, pastiche, 

deliberate carelessness of realization, great formats of the loosely hanging canvases 

or cardboards, epic titles were thus a kind of the dialogue between the tradition and the 

new aesthetics. 

In the beginning of the 1970s, there were some more assistants working at the Department of 

Painting and Graphic Arts. They were the following: the already mentioned Jarosław Bauć, 

Marek Model, Wiesław Zaremba, Hanna Nowicka, Zbigniew Gorlak, Jacek Staniszewski, 

and Sławomir Witkowski. More or less at the same time two distinct faculties were developed, 

namely painting and graphic arts, and the transfer of the graphic arts studio from 

“Oficyna” to the main building of the Academy was the symbolic recognition of this equal 

rights situation. In this structural model of the Department the equal meaning of “clean” 

workshop graphic arts and graphic designing becomes visible. The latter, lacking the 

tradition within the former Academy, came to life by the efforts of the following artists: 

Jerzy Krechowicz, Zdzisław Walicki, Tomasz Bogusławski, Jadwiga and Zygmunt Okrassa, 

Jacek Staniszewski, and Sławomir Witkowski, among others. 

It should be added here that another form of the resistance against the official modernistic 

art that would isolate itself from the gloomy reality appeared parallel to the appearance 

of the “Wild” in the 1980s. It was the art that worked within the so-called independent 

culture, often associated with the Church; Jan Góra was one of its active organizers 

in Gdańsk. He was a painter and a graphic artist, working at the Gdańsk University of 

Technology, but also associated with the PWSSP group, from which many painters and 

graphic artists who participated in this movement had originated. 

The afore described situation of the Department of Painting and Sculpture of the Academy 

of Fine Arts in Gdańsk that defines its cultural and artistic status could be further defined 

by referring to the Derridian conception of the frame - parrergon – that separates art from 

Piotr Wyrzykowski - clearly marked their presence, taking part in the undertakings of the 

Wyspa Gallery (later Łaźnia), Wrocław festivals or the famous presentation of Ideas Beyond 

Ideology in Królikarnia in Warszawa (1993). 

Despite the irrefutable and structurally guaranteed hegemony of painting, other forms of 

expression were sanctioned too. And when the range of basic education was broadened 

to include scenography (in a studio managed from 1994 by Andrzej Markowicz), it could 

be argued that, at least to some degree, the ideas of Usarewicz, the experimental theatrical 

experiences of Krechowicz and members of “ą” Group became synthesized. Soon 

Włodzimierz Cygan proposed a new approach to artistic fabric. Together with Aleksander 

Widyński he started a new project: joining the traditional fiber with different materials, 

such as wire, paper, plastic, osier etc. 

Neither the already mentioned, selected examples of activities and their makers that 

were included into the academic structure, nor the institutionalization of other artistic 

strategies annulated the existing aesthetical model, but they introduced the alternative 

ones, resulting from the reflection over the meaning and the function of a work of art, 

as well as over the question of truth in art. They completed the construction or creation 

of the autonomic work of art – easel painting, classic drawing, graphic arts, fabric – with 

ephemeral phenomena, multiplicated, executed electronically, or by transgressing the 

boundaries of the disciplines. Paintings of Teresa Miszkin, who used the technique and 

the poetics of photography, were a kind of anticipation of this. Metaphorical figuration of 

her composition - and also works of Małgorzata Fonfiria-Pereda and Irena Talaga - started 

to break the monopoly of abstraction already in first half of the 1970s. Teresa Miszkin took 

over one of the studios of painting in 1986, i. e. in time when the following generation 

marked its presence in an entirely different way, by referring to the figure of a man. 

The phenomenon of broadening, annexing of new areas into the space of academic practice 

is connected, on the other hand, with the consequences of the postmodernist contestation 

of the 1980s which posed questions about the exclusive legitimacy of the discourses 

relating to both the avant-garde and the modernistic conception of art. In Gdańsk region 

these questions were directed to postcolourist tradition and its reforms that would not 

inhibit the basic aim of art, which is the autonomic work of art, by which an individual 

creator ventures to make a statement - in a separate language. Gdańsk participants of the 

famous at that time Polish national presentations, such as Abstraction of the 1980s, Arsenal 

‘88, Critics about Us, Colour in Graphic Arts, Janusz Akermann, Jarosław Bauć, Zbigniew 

Gorlak, Waldemar Marszałek, Marek Model, Hanna Nowicka, Krzysztof Polkowski, Jacek 

Staniszewski, Krzysztof Wróblewski, Wiesław Zaremba, among others, questioned the cult 

of aesthetical object and reliable crafts, denied the imperative of isolation of art from the 

non-artistic phenomena, and questioned the reluctance towards the so-called literature 

and journalism. Dealing with graphic arts and painting now brought about different 

50


of PGS (the State Gallery) in Sopot, and the cancellation of the graduating exhibition 

of Rafał Ewertowski in Baltic Centre of Culture – all these events, and not only these, 

demonstrate that the phenomena that could be discussed or even negated but could 

not be annulated were difficult to accept and were also feared. And, on the other hand, 

that the contestation of the academic discourse is possible only if the discourse itself 

does exist. The within makes the frame possible and meaningful, too, and the frame, on 

the other hand, creates the necessary context for the inside. And the artistic activities of 

the representatives of the painting of the Academy are not univocal and the departures 

from the modernistic search for one truth towards postmodernist narrations of a smaller 

format, as illustrated by the “mechanical” works of Roman Gajewski or the installations, 

objects and photograms of Hanna Nowicka-Grochal, which are sometimes associated 

with the so-called feminist current. 

The often rewarded presence of the representatives of the older and the middle-aged professors’ 

body in the artistic life and on the stabilizing market of arts, on the one hand, and 

the successes of Dominik Lejman, for instance, the representative of the next generation 

of Gdańsk painters, confirmed by the Passport of Polityka Prize, on the other hand, prove 

that the death of the easel painting, which is the symbol of academic education and its 

status in the changing world, is neither necessary, nor inevitable. On the contrary, its perfection 

of realization, guaranteed by that education, is being combined with the use of 

the new pictorial means that have not been typical to the art of painting. The exhibitions 

that took place simultaneously in Kraków in June of 1999: Municipal Maneuvers of Robert 

Rumas (born in 1966) in the Zderzak Gallery, and the painting art of Władysław Jackiewicz 

(born 1924) in the Artemis Gallery, can be quoted as the example and the symbol of a 

different kind of consensus, the consensus of time and space, so to say. 

non-art; that was is within, together with all the related phenomena, and sanctioned institutionally, 

from that what is outside and do not belong to the Academy. And it was the 

inside, the institution, or rather the aesthetical model thereof founded that shaped the 

criteria of value, and determined whether the object could or could not be considered as 

the representation of a certain artistic discipline. And it was the activity of the frame, the 

situation of the outside of the institutional aesthetics – exemplified by works and acts of 

Krechowicz, Haras, Czerwonka, Ostrogórski, Miszkin, Pereda, and the “Expressionists of 

the 1980s”: Model, Bauć, Witkowski, Zaremba, and others – that could except or not the 

process of the annexation of the new values. The area within the frame kept expanding, 

and new strategies and ideas hitherto absent started to be recognized and included in the 

academic discourse. Of course, they were further processed according to their individual 

character. What is most essential, however, is the fact that the activity of the frame was 

generated by the inside area, as it was being created by the graduates of the Academy. 

The new activities that, owing to their scale and destructiveness, started to be labeled 

as “the New Gdańsk School”, started to be more and more prominent in the 1990s. The 

artists who graduated from the Academy settled in the “regained” territory like the Wyspa 

Spichrzów Gallery, or later Łaźnia (Municipal Bath). They rejected the traditional painting 

or sculpture, as well as the modernist call for the autonomy, and they included their 

artistic activity in the social discourse. The activity of Grzegorz Klaman and other painters 

who were the Academy graduates: Robert Rumas, Marek Rogulski, Piotr Wyrzykowski, 

Jacek Staniszewski; the galleries and the foundations that they organized; the activity of 

CUKT; the numerous editions of the AMS External Gallery – all these activities created a 

new option for the official institutional and the aesthetical model. Adding to its importance 

was the fact that it was convergent with the general trends in arts of that period. 

A conflict around the CSW Łaźnia Gallery, conceptual changes regarding the activities

Kazimierz Śramkiewicz

Władysław Jackiewicz 

W Y D Z I A Ł M A L A R S T W A I G R A F I K I A S P G D A Ń S K 2 0 0 7

Jerzy Zabłocki

Kazimierz Kazimierz Ostrowski 


Hugon Lasecki

Wiesław Wiesław Dembski Dembski 


„Die Zeit ist gekommen” – wykrakałeś Włodku! – nadszedł czas! 

Sam pływakiem byłeś też niekiepskim, bo gdy zastał Cię na stanowisku Prorektora ds. 

Studenckich stan wojenny, to do publicznego ogłoszenia jego regulaminu użyłeś mnie, 

swego asystenta, jako tuby, wykręcając się laryngologiczną niedyspozycją. To mój tubalny 

głos kojarzyć się będzie przez lata z tym ponurym wydarzeniem. 

Twoje wojenne dziecięce przygody Hugonie przypominają najlepsze fragmenty filmów 

Herzoga. A twoje, Wiesławie, poszukiwania skarbu w ogrodzie Joanny Adler, skądinąd 

mojej przyjaciółki, w dalekim przecież Bensheim – są czystej wody kontynuacją tradycyjnej 

komedii i hybrydą przygód Dyla Sowizdrzała i Kapitana z Kopenick. 

Jesteście malarzami, więc zapewne dlatego tacy kolorowi. 

Artysta nie przechodzi na emeryturę (no może nie dotyczy to artystów baletu) – na emeryturę 

przechodzi nauczyciel, a tego na miłość Boską nie warto żałować – to polskie 

przysłowie, przysłowie-przekleństwo: „ Obyś cudze dzieci uczył” – powinno osładzać to 

przejście – czego tu żałować, skoro ci uczeni tego malarstwa naszego powszedniego, 

tylko kombinują, jak uciec w stronę instalacji. 

Kiedy odchodzą przyjaciele, najbardziej żal nam ich dobrej o nas opinii, która z nimi odchodzi. 

Boję się tej szkoły bez Was – wiem, ze będzie inna – czuję na plecach oddech 

młodych wilków. 

Na koniec uświadommy sobie, że najlepsze jest stare wino, stara whisky i stare meble. 

Najlepszego! 

Mieto 

Kiedy czterdzieści lat temu pierwszy raz przyszedłem do Akademii, nie sądziłem, że chwilę 

potem, już jako nestor bez mała, będę żegnał Was – moich przyjaciół. Kiepsko to wszystko 

zostało pomyślane, toczy się za szybko i oby nie bez sensu. 

Malarze artyści żyją albo krótko albo długo. Nie wybraliście drogi Rafaela (37), Modiglianiego 

(35), Schielego (28), Signaca (31), van Gogha (37). Wybraliście drogę Tycjana (99), Chagalla 

(98), Balthusa (99), Picassa (91), De Chirico (90), Kokoschki (94), Miro (90), Matisse`a (85), 

Moneta (86), Noldego (88), Libermana (88). 

Przestrzegam przed wersją Willema de Kooninga (100), ale w towarzystwie doktora 

Alzheimera. 

Pijałem z Tobą Władku w górach Norwegii, w depresjach Holandii, na równinach 

niemieckich. 

Z Tobą Hugonie i z Tobą Wieśku pijałem także tu na miejscu i też z przyjemnością. 

Przyjaciołom życzy się nie tylko tego, co najlepsze – można im także wielu rzeczy zazdrościć 

i zazdrość ta nie jest niczym zdrożnym czy niewłaściwym, gdyż dotyczy sytuacji i ludzi, 

które i którzy nas ominęli, trzeba się po prostu urodzić i być w odpowiednim czasie i we 

właściwym miejscu. 

I tak Tobie Władku najnormalniej można zazdrościć flirtu z Agnieszką Osiecką, kiedy byliście 

piękni dwudziestoletni, bójki z Markiem Hłasko o tę Agnieszkę zresztą (to nic, że przegrałeś), 

czy satysfakcji, że jesteś ojcem chrzestnym Michaela Klima – najlepszego pływaka 

świata. 

58 

59

Włodzimierz Łajming 


60 

61 

Kiejstut Bereźnicki

Laudacja 

na okoliczność balu z okazji sześćdziesięciolecia 

Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku 

Jacek dawał nam gwarancję, że jesteśmy w łańcuchu pokoleń wiodącym od, czy do Utrilla, 

Toulouse -Lautreca, Modiglianiego. Bo bohema paryska przełomu poprzednich wieków 

była matką chrzestną pokoleń studentów plastycznych uczelni tamtych czasów. Telewizja, 

jeszcze w powijakach, nie dostarczała wtedy atrakcyjniejszych wzorów osobowych. 

Literatura dostarczała Colas -Breugnona, a wiele lat później Lovrego „Pod Wulkanem”. 

Trwała jeszcze dobra w tym zabawowym, czy bankietowym sensie, sława Staszka Wójcika, 

no i oczywiście, jeszcze w cieniu Jacka Żuławskiego, ale już dobijał się czempionatu 

Kachu colabrenion do kwadratu. Do końca dni swoich idący w zawody na ogólnopolskim 

już szczeblu z Jurkiem Pankiem. 

Jacek nie miał wyboru, pies przyzwyczajony (co potwierdził Pawłow) do zjadania kostek 

tylżyckiego sera - obowiązkowej, barowej zakąski tamtych czasów, wyciągał co rano 

profesora z domu szlakiem nie hańby przecież, jeno wędrówki filozofa hedonisty. 

Po odejściu Teisseyre’a zostałem Jacka studentem, a później asystentem. 

Jest w biografii Żuławskich legenda wyjątkowej treści i powagi. Byłem Jacka asystentem, jestem, 

więc niejako z urzędu zobligowany do jej podtrzymywania. Żuławscy to także Józia, 

my ludzie dorośli wiemy, o czym mówię. Ojciec Jacka był przedwojennym peeselowskim 

działaczem, posłem na sejm, Cyrankiewicz jego młodszym partyjnym adoratorem. Józia 

z kolei podczas lubelskich bankietów z Bierutem w roli głównej, cud urody kobieta, bywała 

hostessą. To wyjazd Żuławskich do Warszawy do Cyrankiewicza, jakoby rozstrzygnął 

o tym, że dzisiejszy bal ASP nie odbywa się na jakimś kaszubskim Mariensztacie czy 

Emdeemie. Nawet, jeżeli to tyko część prawdy, to i tak wdzięczność nasza powinna być 

bezgraniczna. 

Tak! Wchodzę na pole minowe. Myślę, że już na nim jestem. Byliśmy pieszczochami komuny. 

Byliśmy arystokracją ducha. Taka w dotychczasowej historii cywilizacji i historii kultury 

była perystaltyka. 

Silna władza tworzyła dwór. Dwór potrzebował artystów. Zamordyzm Florencji zostawił 

nie zarchiwizowaną do dziś ilość arcydzieł - demokracja Szwajcarii tylko zegar z kukułką. 

Opieka komuny była dyskretna, pomoc - życzliwa - to z przydziałów studenckich bonów 

żywnościowych pamiętam do dziś smak chińskich węgorzy, angielskich bekonów, szynki 

Krakus, kiełbasy piwnej. 

Z przydziałów studenckich farb do dziś zostały mi żółcie, oranże i szmaragdowe zielenie, 

które używałem z rzadka i z obrzydzeniem. 

Lecz majstersztykiem troski o egzystencjalny komfort, a więc możliwość uprawiania sztuki, 

Ironia losu (i Robert Florczak) spowodowała, że przypadł mi niewątpliwy zaszczyt wygłoszenia 

tej mowy, czy jak chce Florczak, laudacji. 

Ironia losu - gdyż Boże broń, nigdy nie należałem do ludzi, którym instytucji balu w ASP 

brakowało. Zawsze dystansowałem się do zabaw, w których uczestniczyło więcej niż dwie 

osoby. 

Jedyne, co nadaje niejaki sens tej florczakowej nominacji, to moje i Akademii sześćdziesięciolecie. 

Jesteśmy rówieśnikami - Akademii ten wiek nadaje splendoru i godności - mnie, 

wprost przeciwnie, napawa smutkiem, nierzadko ocieram się o depresje. 

Niemniej, teoretycznie przynajmniej, znam lepiej od innych wady i zalety organizmów 

sześćdziesięcioletnich. 

Kiedy na okoliczność dzisiejszej mowy zacząłem badać środowisko lobbystów na rzecz 

balu, to okazało się, że statystyczny lobbysta jest kobietą, w wieku zbliżonym do wieku 

akademii, często wdową. Taktownie nie skomentuję tego odkrycia. 

Kwerendując z kolei po pamięci niegdysiejszych uczestników balów, wśród kombatantów 

płci męskiej zaskakiwała mnie, co rusz, niesłychanych rozmiarów amnezja nieadekwatna 

do zmian miażdżycowych naturalnych w ich, czy raczej w naszym wieku. Wiele wskazuje 

na alkoholowy charakter tej utraty pamięci i braku wspomnień. 

Padło nareszcie to słowo, bez którego trudno doprawdy się obejść mówiąc o zabawach 

artystów, a które trzeba wielce ważyć ze względu na dobrą pamięć, zmiany obyczajowe, 

poprawność, tak zwaną polityczną wreszcie. 

Jak trudny to problem, niech świadczy fakt, że w monografii pt. „Jacek Żuławski” profesor 

Józefa Wnukowa, osoba mu (czyli Jackowi) bez mała najbliższa pisząc tą książkę dwukrotnie 

tylko użyła słowa alkohol, w tym raz, że go nie pito. (300 stron) 

Dzisiaj, otwierając bal, wybaczcie państwo, że nie będę tak wstrzemięźliwy. 

Chwila wydaje mi się stosowna, by nie kryję - z nostalgią przywołać trochę mniej oficjalną 

Akademię, czy jak moje pokolenie ją nazywało - Najwyższą Plastyczną. Będzie to obraz 

szkoły odbity częściowo od dna szklanki, co ja mówię, od dna kieliszka (przepraszam 

za ten rusycyzm), co nie znaczy, że obraz nieprawdziwy, myślę, że bardzo subiektywny, 

niepełny oczywiście i zdeformowany - taki po prostu impresjonizm. 

Moja szkolna pamięć ma lat czterdzieści trzy! Już bez Potworowskiego, ale jeszcze z przepiękną 

Pągowską, jeszcze z Jurkiem Palińskim, zjawiskowym Teisseyrem, jakby zawsze 

w baranicy, malowniczym Horno -Popławskim no i Jackiem Żuławskim, który był absolutnym 

numerem jeden moich roczników. 


Przez lata moje uczucia do niej ewoluują od rozgoryczenia, poczucia krzywdy, niechęci, 

bez mała nienawiści, do coraz wyrazistszej sympatii, wdzięczności, podziwu i szacunku 

wreszcie. To Maciek Michalak, barman SPATIFu dla wielu artystycznych pokoleń - dolewając 

bezczelnie wodę do wódki ocalił nie jedno życie i całe tony ludzkiej wątroby. Każda 

kolejna ultrasonografia pogłębia metamorfozę moich, do niego uczuć. 

Nie był tak dla nas łaskawy Jurek Maliszewski vel Malinówa, który zjechał na studia malarskie 

z całym majątkiem, spadkiem po rodzicach i dobrze prosperującym, nomen omen 

zakładzie pogrzebowym. To on doinwestował część rozrywkową kilku roczników wywodzących 

się z akademika „Mewa”. To on, sierota z podwarszawskiej Zielonki czy Miłosny, 

zamienił sielską łódź o nazwie PWSSP w „Tratwę Meduzy” z obrazu Gericault. 

Mirek Królikiewicz, w on czas nasz przyjaciel, ale i ordynator szpitala na Srebrzysku robił, 

co mógł, niemniej po latach te artystyczne bataliony, na dziś, stany osobowe mają, jakby 

przeszły Wietnam lub Afganistan. 

Nie ma, w moim najświętszym przekonaniu, prawdziwej historii szkoły bez Franciszka Otto 

i Teresy Sierant. Ten pierwszy był holocaustem naszej inteligencji - Teresa niejako rekompensatą 

za to właśnie, całe dziesięciolecia piękna jak sztuki, o których nam opowiadała. 

Archeolodzy pamięci natrafili na szczątki sześciu bali. Pierwszy w Ermitażu w Sopocie 

z rektorem Wnukiem i studentem Jackiewiczem. Następny z rektorem Teisseyere’m, 

Federowiczem i Wowem Bielickim w klatce u powały. Ten piąty już w stanie wojennym 

z Kacprem Ołowskim jako Jaruzelskim. 

Sześć bali w ciągu sześćdziesięciu lat. Taka statystyka nie zwala z nóg. To wręcz dowód 

niesłychanej powagi instytucji, którą dziś fetujemy. 

Chyba, że Robert Florczak chciałby się z nami podzielić częścią sławy Sfinksowych bali, które 

to z talentów, szaleństwa wielu akademików korzystały, zachowując jednak suwerenny, 

nie uczelniany charakter. 

Ten akapit kieruję do artystycznej młodzieży. Proszę go traktować jako erratę do pisanych 

przez żurnalistów i polityków dziejów ostatnich lat sześćdziesięciu. 

Dzieci Drogie! Ta uczelnia w latach 1945–1990 nie była barakiem w obozie koncentracyjnym… 

Spędziliśmy w niej swoje najlepsze lata. Nasz zawód był zawsze zawodem 

wolnym. Wydaje mi się, że zawsze stąd było bliżej na Montparnasse i do Chmielna, niż 

do Moskwy. 

była procedura obiadowania. To system stołówek międzyuczelnianych był fundamentem 

wielu późniejszych karier artystycznych w tym kraju. Jedliśmy na Akademii Medycznej, 

jadaliśmy na Politechnice, obiadowaliśmy na ekonomii i transporcie. We wszystkich kolejkach 

po pomidorową, drugie i kompot wyróżnialiśmy się niewątpliwie - dziewczyny 

strojem i urodą, chłopcy inteligencją, bywało, że wskazującą na spożycie. 

Zaowocowało to niesłychaną wprost ilością małżeństw międzyuczelnianych, między zawodowych. 

Cud socjotechniki - mąż dentysta, mąż ginekolog, żona laryngolog, geolog. 

Można było w tych konfiguracjach uprawiać sztukę, nie chałturę, bez upadlającej biedy. 

W innej kolejce, do innej stołówki musiała stanąć Baśka Kaczmarowska skoro została Lady 

Hamilton - portrecistką angielskiego dworu. 

Kiedy usiłuję dociec skąd tyle taktu i respektu zarazem u tak okrutnej i aroganckiej władzy 

wobec nas Janków Muzykantów, to myślę, że po pierwsze decydowała o tym nasza znajomość 

liternictwa - myśmy pisali transparenty, plansze, portretowe wcierki. Myśmy byli 

ówczesnymi mediami. To przed cyfrową czy elektroniczną cywilizacją artysta plastyk był 

protoplastą obecnej grupy trzymającej władze i czasopisma. 

Miała ta władza intuicję, bo to absolwent naszej szkoły wymyślił, stworzył solidarycę. To logo 

Jurka Janiszewskiego wytatuowało się w mózgach milionów. 

Życzę dobrej zabawy! 

„Ostatnia Wieczerza” profesora Macieja Świeszewskiego, obraz skądinąd cudowny, (już 

czwarty apostoł został powołany na dyrektorskie stanowisko) i jako taka powinna 

zawisnąć w Licheniu, nie była pierwszym koniunkturalnym obrazem wielkiego formatu 

wywodzącym się z uczelnianego kręgu. – Całe lata sześćdziesiąte zdobił szczytową 

elewację budynku KW obraz mile uśmiechniętego Lenina w czapce leninówce pędzla 

Alojzego Trendla. Uśmiech - quintesencja dobroduszności, zjednywał nowych przyjaciół 

i reklamował zawartość gmachu aż do chwili pożaru. 

Inny wielki obraz zbiorowego, jakże pysznego autorstwa: Studniccy, Żuławscy, Wnukowa, 

Pągowska, Teisseyere, Wodyński - „Pierwszomajowa manifestacja 1905 roku”. skłonny 

jestem umieścić w rozrywkowej historii szkoły, gdyż ilość błędów malarskich i perspektywicznych 

wskazuje na alkoholowe podłoże tego czynu. 

Wkrótce po tym, chłopcy: Łajming, Lasecki, Frejer, Fukś prosto z ZETEMPE przejdą do kabaretów 

- ciekawe czy zauważą różnicę. 

Jest w dziejach szkoły, czy raczej środowiska ze szkoły się wywodzącego, persona, która 

odegrała wcale nie marginesową rolę, będąc de facto na zewnątrz, nie jako po godzinach. 

Mieto Olszewski 

Profesor ASP w Gdańsku 

62 

63

Marek Borowski 


Jerzy Chartowski 

64 

65

Marcin Duszeńko 


Kazimierz Kalkowski Paweł Karczewski 

66 

67

Wiesław Zaremba Zaremba 


Mieto Olszewski Laudacja na pożegnanie profesora Andrzeja Dyakowskiego. 

dziewczyn była trzycyfrowa. Główny świadek tych sukcesów, Piekorzewski od lat nie żyje. 

Musimy więc zaufać pamięci Jubilata. 

Zaufać bardzo proszę, ale jak się pogodzić z własnym dramatem upływającego czasu, ze 

świadomością, że życia już nie starczy by zbliżyć się do tego osiągnięcia, co dla A. D. było 

tylko introdukcją przecież. 

A. D. odbył jeszcze marynarkę wojenną, rok politechnicznej architektury i już go poznałem, 

poznaliśmy go osobiście. 

* 

Zawdzięczam mu niesłychanie wiele. Wpływ Andrzeja na moje życie był przeogromny. 

Ożeniłem się z dziewczyną na widok której On się czerwienił i wierząc, że On wie, widzi 

więcej – (wcale mi się nie podobała - żartuję oczywiście). Zamieniłem luksusową posadę 

bibliotekarki z wyższym wykształceniem na asystenturę, gdyż to Andrzej oznajmił mi 

o konkursie w PWSSP, w którym też brał udział. – Zawstydzony wszakże, bo wiedział, że 

znam jego opinię przez lata głoszoną, że asystentami zostają mendy. 

To wydawałoby się zapomniane w zoologicznym sensie stworzenie przywołał mój przyjaciel 

w dyskretnej rozmowie, donosząc mi, że gdy poczuł nieoczekiwane, od lat zapomniane 

swędzenie w kroku rozmarzył się, że czyżby mendy – i już po godzinie przypadkowo 

spotkany kolega lekarz wyjaśnił, że tak się objawia cukrzyca… 

* 

Asystenturę zaczęliśmy jednocześnie (36 lat temu). Chwilę potem ocalił mi no nie głowę, ale 

przynajmniej jej część – prof. Jacek Żuławski, mój pryncypał, źle znosił i coraz silniejsze 

dawał sygnały, że irytuje go moja na onczas nowatorska fryzura - włosy hippisa. Szło 

w fatalną dla mnie stronę (Samsonowej kastracji). Jacek był taternikiem, zaczadzonym 

Podhalem (to dla młodzieży) – To mediacja Andrzejaszka - „Panie Profesorze, by się Pan 

wstydził… A Sabała?… A Janosik?… – zakończyła kwestię fryzjerską raz na zawsze. 

* 

To nie jest tak, że przyjaźń to same kwiaty, perfumy i landrynki. Przyjaźń, ta męska to czasem 

bójka, atawizm i esencja emocji. W latach środkowego Gomułki filmowy kult Garry 

Coopera dawał stadnym, alkoholowym przecież naszym zabawom, Gombrowiczowską, 

parodystyczną aurę. W takim to zabawowym klimacie, ale zupełnie serio, odbyliśmy 

zainspirowani przez grono przyjaciół, bójkę. 

Jak szeroko jest skrojone znaczenie tego słowa doświadczyłem na Podhalu. Gdzie w knajpie 

piłem z wiekowym góralem, który jak twierdził, brał udział w bójce pod Verdun. Na miłość 

Karol Dickens zaczynając Davida Copperfielda napisał – urodziłem się w czepku. 

Znajomość moja tej kwestii dała mi w ciężkich czasach bierutowskich zwycięstwo 

w konkursie literackim (czy może czytelniczym) - a byłem w ten czas prymusem szkoły 

podstawowej w prowincjonalnym miasteczku, co wzbudziło podziw jurorów, całkiem 

słuszny zresztą. 

Dzisiejszy bohater urodził się siedemdziesiąt lat temu w rodzinie ziemiańskiej, nie na ziemi 

jednak i nie w czepku, lecz na ławce – w parku – no ściślej na plantach, bo w Krakowie 

park nazywa się planty. 

Wróżbici, chiromanci i inni futurolodzy oraz cyganki za oczywiste uznają, że w tych okolicznościach 

– bóle porodowe dopadły madame Dyakowską podczas spaceru – stąd ławka 

– że tak zrodzone dziecię, zostanie in spe bezdomnym kloszardem, menelem, boomem. 

Stwórca a i badacz szczegółów zauważyłby wszakże, że ławka była nieopodal Collegium 

Majus, czyli Uniwersytetu, co znaczyłoby całkiem odmienne prognozy dotyczące przyszłości 

dzisiejszego bohatera. Człowiek zrodzony, no nie na kamieniu (wtedy wiadomo że 

geniusz), lecz na ławce vis a vis Jagiellonki mógł być w przyszłości tylko profesorem. 

* 

Sielskie dzieciństwo w II Rzeczypospolitej wkrótce zmieniło się w szkołę przeżcia. 

Wirtuozerska umiejętność jazdy na rowerku trójkołowym być może to życie ocaliła, gdy 

zręcznie lawirował po Krakowskiej szosie wśród lejów po bombach podczas wysiedlenia. 

Gdy sytuacja się z grubsza ustabilizowała, jeśli jest to słowo właściwie użyte dla określenia 

czasu okupacji w Generalnej Guberni – nasz bohater na pierwszym świadectwie miał 

same Sehr gut – czyżby pierwszy ślad Collegium Majus. (?) 

* 

Powojenny czas dzieciństwa i trudny okres dorastania spędził dzisiejszy emeryt na Podhalu, 

co było kolejnym wyzwaniem, bo nikt mi nie wmówi i nie przekona, że życie wśród górali 

jest bezpieczne. Klimatycznie zdrowe, ale bezpieczne na pewno nie. 

Dlatego nie dziwi mnie, że budując w latach pięćdziesiątych schronisko na Turbaczu jako 

nastolatek nabawił się zapalenia wątroby na tle alkoholowym. 

A potem – tu wchodzimy już w strefę nieskrywanej mojej osobistej zazdrości. 

Babka włoszka genetycznie wyposażyła Andrzeja w olśniewającą urodę śrudziemnomorską 

– czyli brunet lokowany z uśmiechem Marino Mariniego – to musiało w kraju nad Wisłą 

mieć swoje poważne konsekwencje i reperkusje. 

Po pierwszym roku krakowskiej ASP ilość zbałamuconych (proszę docenić ten eufemizm) 

68 

69

Kilka zdań tylko o charakterze lustracyjnym, bez których nikt w tym kraju już obejść się nie 

może. 

Tak A. D. bywał represjonowany. Pobyt na izbie wytrzeźwień, utrata Prawa Jazdy – to typowe 

szykany komunistycznych siepaczy. 

Skłonność do głośnego śpiewania ulubionej pieśni: „Powiedz, powiedz nie bój się, komu dałaś, 

komu nie…” na tak zwanym otwartym powietrzu, po dwudziestej drugiej, sprawiała, 

że bywał łatwym łupem organów prewencji. 

A. D. ma wszakże ciemny moment w swojej biografii, który by stawić czoła prawdzie należy 

ujawnić, czy raczej przypomnieć (zlustrować) 

A. D. projektował po wielokroć gdańską trybunę pierwszomajową z przyległościami. Ale 

w akcie ekspijacji całe lata, do dzisiaj bodajże, dekoruje pięknie kościelne ołtarze. 

Sum sum corda 

boską najdłuższej siedzącej bitwie w historii Europy (to do młodzieży). 

Zwycięski w krwawej jatce, nękany przez doniesienia, że podobno wybiłem oko przeciwnikowi, 

zwlekałem z wizytą w szkole. Kiedy się wreszcie zdecydowałem, w perspektywie 

trzydziesto metrowego korytarza witał mnie uśmiech Marino Mariniego. Ku uciesze 

świadków opowiedział nam, jak to okulista badając jego kontuzję skomentował to słowami 

– „Pana to jakaś baba musiała zadrapać”. 

Upokarzający komentarz dla młodego Garry Coopera po latach budzi we mnie chęć 

odwetu. 

By nie zamęczać Państwa nadmiarem swego gadulstwa (większość anegdot w moim arsenale 

pamięci wymaga karkołomnych zabiegów cenzuralnych a poprawności politycznej 

nie sięgają kolan) gotów jestem za skromny poczęstunek opowiadać je kameralnie, na tak 

zwanym boku. 

W Y D Z I A Ł M A L A R S T W A I G R A F I K I A S P G D A Ń S K 2 0 0 7 

WW Y D Z I A Ł MM A L A R S T W A I G R A F I K I A K A D E M I I S Z T U K K P I Ę K N Y C H W G D A Ń S K U - 2 0 0 7

I P R A C O W N I A P O D S T A W R Y S U N K U I M A L A R S T W A 

a d . I I s t . k w a l . M a r e k M o d e l 

a s . J a k u b P i e l e s z e k 

– urodzony w 1978 roku, w Puławach. Studia w ASP w Gdańsku na wydziale 

malarstwa. Dyplom 2006 r. w Pracowni Malarstwa prof. Henryka 

Cześnika, Pracowni Intermedialnej prof. Witosława Czerwonki oraz Pracowni 

Rysunku ad. II st. Piotra Józefowicza 

wystawy zbiorowe: Galeria Koło, Gdańsk 2002r. Urodziny stoczni - wystawa 

retrospektywna, Gdańsk 2003 Teatr Witkacego - Zakopane 2003 BWA Zielona Góra 2004 

malarstwo - Puławska Galeria Sztuki - Dom Chemika, Puławy 2006 wystawy indywidualne: 

projekt: reklama w sztuce – malarstwo - Galeria Mm, Gdańsk Stocznia 2003 

malarstwo - Klub studencki Ygrek, Gdańsk 2003 Obrazy wodoodporne – akcja artystyczna 

- Dom studenta, Gdańsk, 2004 Plastik Art (malarstwo, obiekty i video) - Centrum Sztuki 

Współczesnej Łaźnia, Gdańsk 2004 malarstwo, obiekt, instalacja - Puławska Galeria Sztuki, 

Puławy 2006 

K A T E D R A K S Z T A Ł C E N I A P O D S T A W O W E G O 

JAKUB PIELESZEK 

bez tytułu 2005, akryl na płótnie 

P R A C O W N I E 70 

70

akt akt, , 2002, technika własna, 200 x 130 cm 


– urodzony 14. 02. 1959 r., uzyskał dyplom PWSSP Gdańsk w 1985 r., 

w pracowni prof. Kazimierza Ostrowskiego. Uczestniczył w kilkudziesięciu 

wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy: Ludzie dobrej roboty – BWA Bydgoszcz 1999 Galeria rzeźby ZAP, Kraków 

1999 Profesorowi K. Ostrowskiemu – „Galeria 78”, Gdynia 2000 Oliwa blizej Gdańska- 

Gdańsk bliżej sztuki – Oliwa 2000 Trwanie – CSW Galeria „EL”, Elbląg 2001 Galeria Miejska, 

Düsseldorf, Niemcy 20001 wystawa indywidualna – Galeria Rysunku „Nowa Ofi cyna”, 

Gdańsk 2002 Pokolenia – Gdańsk 2002 wystawa indywidualna – Galeria ASP, Wrocław 

2003 wystawa indywidualna – Muzeum Wisły, Tczew 2005 za swoją twórczość 

otrzymał: wyróżnienie w wystawie Nadmorskie Spotkania Młodych, Sopot 1988 stypendysta 

Ministra Kultury i Sztuki 1987 I nagroda Lębork 1994 

MAREK MODEL

II I I PP RR AA CC OO WW N II A P O DD SS T A W R Y S U NN K U U I M A L A RR S TT WW AA 

pp r o f . M a rr i a S k o w rr o ń ss k a 

a d d . . J a cc e k k KK oo rr nn aa c k i 

z cyklu: kody mikroby, mikroby, systemy – bez tytułu tytułu, , 2007, technika własna–akryl własna–akryl czuły na światło światło UV 149 x 108 cm 

–urodzony 22. 08. 1964 r., uzyskał dyplom PWSSP w Gdańsku, w pracowni prof. Mieczysława 

Olszewskiego w 1991 r. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach w kraju 

i za granicą. 

wystawy zbiorowe: Dazwischen – Ulm, Niemcy 1996 Public Relations – CSW Łaźnia, Gdańsk 1999 

wystawy indywidualne: Światła obecności – Galeria Teatru Witkacego, Zakopane 1996 Światło-cień 

– CSW Galeria „EL”, Elbląg 1997 Ikono - Suprematyzm – Galeria „Sfi nks”, Sopot; klub „Mózg”, Bydgoszcz 1998 Linie 

– Galeria Rysunku „Nowa Ofi cyna”, Gdańsk 2000 Lapidarium – PGS, Sopot 2000 Łodzie ludowe dorzecza 

Wisły instalacja – Muzeum Wisły, Tczew 2002 Anatomia Centaura – Galeria „Żak”, Gdańsk 2002 Gabinet Anatomiczny 

– Galeria „Sfi nks”, Sopot 2003 


JACEK KORNACKI 


72

Rozmowa, 2007, technika mieszana na płótnie, 145 x 120 cm 

– urodzona 6. 03. 1948 r. w Olsztynie, uzyskała dyplom w PWSSP w 1972 r. w pracowni prof. 

Stanisława Borysowskiego. Uczestniczyła w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy: Objectos Wystawa Międzynarodowa 

– Galeria Ambrio, Madryt 1980 Benefi 

s 50 artystów Salon Wiosenny - Abberville, 

Granada 1985 Galeria T&T, Norymberga 1996 

Mataphisics of people and things – ”Lart Contemporain 

Polonais”, Galerie Espace - Temps 1999 

Painting’96 –obraz roku – Fundacja Polska- 

-Japonia im. Miyauchi Dekonstrukcjoniści 

gdańscy – BWA Bydgoszcz 1996 za swoją 

twórczość otrzymała: Brązowy Medal 

w dziedzinie malarstwa Sport w Sztuce 1976 

II Nagroda w dziedzinie rysunku w Olimpijskim 

Konkursie Sztuki 1985 Diploma de 

Honor El organizator Granada 1989 Wojna 

Grecka – nagroda rownorzedna Nałęczów 2004 

prace w zbiorach: w Niemczech 

Szwecji Holandii Hiszpanii Francji. 


MARIA SKOWROŃSKA

II II I I P RR AA CC O W NN II A P O DD SS T A W R Y S U N K U I I M A L A R SS T WW AA 

ALEKSANDRA JADCZUK 

dd r r hh a b . JJ óó zz ee f f C zz e r n i a w s k i 

a s s . . AA ll e kk s aa nn d rr a a J a d c z u k 

– urodzona 23. 12. 1974 r. w Gdańsku, uzyskała dyplom ASP Gdańsk w 2001 r. w pracowni 

prof. M. Świeszewskiego. Uczestniczyła w kilku wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy zbiorowe: II Ogólnopolskie 

Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej - 

Gdańsk 2001, 2003 Era Art. - Wystawa Malarstwa 

- Gdańsk 2002, 2004 Wystawa Malarstwa, NCK, 

Kościół św Jana, Gdańsk 2002, 2003 Z Drugiej 

Strony Bałtyku” ART. FAIR – Sztokholm 2003 wystawy 

indywidualne: malarstwo – Galeria 

Mariacka, Gdańsk 2001 malarstwo – Dworek 

Sierakowskich, Sopot 2002 malarstwo – Galeria 

na Wieży, Gdańsk 2003 malarstwo – Galeria 

„Arche”, Gdańsk 2004 za swoją twórczość 

otrzymała: Nagroda Prezydenta Miasta Sopot 

– I Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny 

Unikatowej 


bez tytułu, 2005, olej na płótnie 120 x 70 cm 


74

obiekt, 2007, deski, 200 x630 cm 

JÓZEF CZERNIAWSKI 


– urodzony 25. 02. 1954 r. w Myśliborzu, uzyskał dyplom PWSSP w Gdańsku w 1977 r. w pracowni prof. Kazimierza Śramkiewicza. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy: Najlepsze prace dyplomowe ’77 – Galeria „Zachęta”, Warszawa 1977 Konik Morski 78 - Ogólnopolska Wystawa Malarstwa – BWA, Szczecin 1978 Morze–Symbol–Rzeczywistość Wystawa Ogólnopolska – Galeria PSP, Gdynia 1980 33 Salon De La Jeune 

Peinture/Jeune Expression – Grand Palais – Paryż 1983 – wystawa zbiorowa Wisła w sztuce - Ogólnopolski Konkurs Malarski – BWA, Sandomierz IV Biennale Sztuki Gdańskiej – BWA, Sopot II Konkurs im. Leona Wyczółkowskiego – BWA Bydgoszcz 1987 Arsenał ’88 

- Ogólnopolska Wystawa Młodej Plastyki – Warszawa 1988 wystawa indywidualna – Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2001 XVIII, XIX, XX Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego – BWA Szczecin 2000, 2002, 2004 za swoją twórczość otrzymał: wystawa 

najlepszych prac dyplomowych – „Zachęta”, Warszawa 1977 II Nagroda – Konik Morski 78 BWA, Szczecinie 1978 II nagroda – Morze - Symbol - Rzeczywistość, Galeria PSP, Gdynia 1980 wyróżnienie – VI Biennale Sztuki Gdańskiej, BWA, Sopot 1985 Nagroda prezydenta 

Miasta Sopotu – Papier 86, Galeria 85, Gdańsk 1986 Nagroda Prezydenta Miasta Sopotu – Papier 87 Galeria 85, Gdańsk 1987 I Nagroda i dwa wyróżnienia II Konkursu im. Leona Wyczółkowskiego BWA w Bydgoszczy 1988 Nagroda – Piękno ginącej przyrody, Pałac kultury 

i Nauki, Warszawa 1989 Nagroda – Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin 2000 prace w zbiorach: Muzeum Narodowego – Sandomierz Muzeum Narodowe w Gdańsku OSW Pałac Opatów Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie Centrum Sztuki 

Współczesnej „Łaźnnia” Gdańsk

II V V PP RR A CC O WW N II A A P O DD S T A W R Y SS U N K U I I MM A L A R SS T W A 

aa d d . . II I I s t . k w a l . KK r zz yy s zz t o f GG ll i s zz c zz y ń s k i 

a s s . S łł a ww o mm ii r r LL ii pp n i cc k i 

OLIMPIADA 

OLIMPIADA, , 2004 (fragment), 500 500 x 70 70 

– urodzony w Gdańsku w 1972 r. Studia w ASP w Gdańsku. Dyplom w 2000 r. w Pracowni Malarstwa prof. Włodzimierza 

Łajminga. Uczestnik wielu warsztatów i działań artystycznych w kraju i zagranicą. 

wystawy: OGRODY Galeria Promocyjna - Muzeum Narodowe w Gdańsku, Oddział Sztuki Współczesnej, Pałac Opatów 2000 IKARIA - Galeria KOŁO, Gdańsk 

2001 IV Krajowa Wystawa Młodych - BWA Wrocław, Galeria Sztuki Współczesnej, Galeria Awangarda 2002 Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych - Galeria 

Sztuki w Legnicy 1945-2005. Tradycja i współczesność - Muzeum Narodowe w Gdańsku, Oddział Sztuki Współczesnej, Pałac Opatów, Gdańsk 2005 ĆWICZENIA 

- Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA, Gdańsk 2003 OLIMPIADA - Bałtycka Galeria Sztuki, Ustka 2005 OLIMPIADA - cztery żywioły - Nadbałtyckie Centrum Kultury, 

Gdańsk LUSTRA NARCYZA Galeria Muz Toruń 

SŁAWOMIR LIPNICKI 



76

– urodzony w 1962 r. w Miastku. Uzyskał dyplom PWSSP w Gdańsku w 1987 r. w Pracowni Malarstwa prof. Kazimierza Ostrowskiego. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach w 

kraju i za granicą. 

wystawy zbiorowe: Granice obrazu. Malarstwo w Polsce lat 90 – CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 1997 Spektrum - Museum Ostdeutsche Galerie, Regensburg, Niemcy 1999 The same = not the same the Gaswork Gallery, 

London, Wielka Brytania 1999 Topografi a Pamięci - Polska Sztuka Współczesna – Alten Havenspeicher, Bremen-Vegesack, Niemcy 2001 Shanghai in the Eyes of World Artists – Art Museum, Szanghaj, Chiny 2002 Przestrzenie codzienności 

– Stadtische Galerie im Buntentor, Brema, Niemcy 2003 wystawy indywidualne: Trzy przestrzenie - nowe prace – Galeria Koło, Gdańsk 2002 Residuum - malarstwo, obiekty – Muzeum Narodowe w Gdańsku OSW Pałac Opatów, 

Gdańsk 2003 malarstwo – Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Ustka 2004 – Looking at Grey - malarstwo, urny – Galeria Promocyjna, Warszawa 2006 Za twórczość otrzymał: stypendium Ministra kultury i sztuki 1988, 

1990 stypendium DAAD oraz Rządu Dolnej Saksoni w Atelierhaus Worpswede 1992 wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Malarskim Bielska jesień, Bielsko-Biała 1993 Nagroda Prezydent Miasta Szczecina im. Ziemowita Szumana na 

XVI Festiwalu polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie 1996 stypendium Pollock Krasner Fundation, Nowy Jork 2000 Nagroda I st. Rektora ASP w Gdańsku za szczególne osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne 2000; oraz II stopnia 

2003 stypendium rady Miasta Gdańska 2002 Stypendium twórcze marszałka Województwa Pomorskiego 2002 prace w zbiorach: Muzeum Narodowe w Toruniu Association d’art Contemporain, Saignou, France kolekcja 

miasta Shanghai, Chiny Fundacja dr Kunio Miyauchi, Tokio, Japonia. 

nigredo, 2001, olej, enkaustyka, pigmenty, sadz, pył marmurowy, 130 x 300 cm 

KRZYSZTOF GLISZCZYŃSKI

P R A C O W N I A W I E D Z A O D Z I A Ł A N I A C H I S T R U K T U R A C H W I Z U A L N Y C H 

a d . I I s t . k w a l . J a r o s ł a w B a u ć 

a d . Z b i g n i e w B l e k i e w i c z 

Gemino, olej na płótnie 

– urodzony 16. 02. 1957 r. w Gdańsku, uzyskał 

dyplom PWSSP Gdańsk w 1989 r. w pracowni 

prof. Włodzimierza Łajminga. Uczestniczył w 

kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy zbiorowe: I Triennale Sztuki Gdańskiej, 

Gdańsk 1990 Dyplom 88–89 Toruń 1990 Przegląd 91 

Wystawa ZPAP, Sopot 1991 KOELDERGALLERIET – Ärthus, 

Dania 1992 Sacrum, Wiara–Sztuka – II Triennale Plastyki, 

Częstochowa 1994 wystawy indywidualne: 

Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki, Gdańsk 1996 

Paradoxe Gallery, Strasburg Francja 2000 Muzeum 

Narodowe, Gdańsk 2001 Artfair – Stockholm Szwecja 

2003 wystawa Malarstwa, Galeria „Marziart”, Hamburg 

Niemcy 2004 za swoją twórczość otrzymał: 

nagroda Ministra Kultury i Sztuki na wystawie Dyplom 

88–89 stypendium zagraniczne Ministra Kultury i Sztuki 

w Akademii Sztuk Pięknych w Ärhus, Dania 1992 wyróżnienie 

na 5 ogólnopolskiej wystawie Muzyka w Malarstwie, 

Tychy 1994 wyróżnienie na II Festiwalu Sztuki Gdańskiej 

– Gdańsk 2002 


ZBIGNIEW BLEKIEWICZ 


78

JAROSŁAW BAUĆ 


– urodzony 17. 01. 1959 r. 

w Krakowie, uzyskał dyplom 

PWSSP w Gdańsku w 1985 r. 

w pracowni prof. W. Łajminga. 

Uczestniczył w kilkudziesięciu 


wystawy: dyplom 85 – BWA Sopot, Sopot, 1986 Arsenał 88 – Warszawa 1988 XIV Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin, 1988 

krytycy OTWS, 1989 XV Festiwal Polskiej Sztuki Współczesnej, 1990 Bielska Jesień – Bielsko-Biała, 1992 wystawa indywidualna – Muzeum Lębork, 1997 

XVII Festiwal Malarstwa Współczesnego (Grand Prix), Szczecin, 1998 Quo Vadis Polen – Insbruk, Austria, 2000 CSW Galeria „EL”, Elbląg, 2005 za swoją 

twórczość otrzymał: III nagroda rektora ASP w Gdańsku Grand Prix XVII Festiwalu Malarstwa Współczesnego w Szczecinie 1998 nagroda na Festiwalu 

Bielska Jesień, Bielsko-Biała 1995 nagroda GTPS za najlepszą wystawę roku 1997 prace w zbiorach: Muzeum Sztuki Współczesnej Lesko 

Elżbietański profi profi l malarstwa 

malarstwa, , 2004, olej na płótnie, 200 x 280 cm

TT E C HH N OO LL OO G II A M A L A R S T W A I I RR Y S U N KK U 

ww yy kk ł . . A g n i e s z k a a SS i k o r s k a 

AGNIESZKA SIKORSKA 

– urodzona 8. 06. 1951 r. w Warszawie, uzyskała dyplom UMK Toruń w 1975 r. 

w pracowni prof. W. Domasławskiego. Oprócz pracy w akademii wykonuje również 

prace konserwatorskie. 

prace konserwatorskie: strop drewniany polichromowany z ulicy Świętojańskiej, Gdańsk 

1995 obrazy olejne na płótnie z warsztatu A. Stecha z krużganków katedry w Pelplinie – 5 sztuk – 1997 

50 obrazów olejnych na deskach z kościoła parafi alnego w Koźlinach (pow. Pruszcz Gdański) 2004-2005 


konserwacja obrazu, 2004 


80

M A C I E J Ś W I E S Z E W S K I 

Maciej Świeszewski Malarstwo 

zatem– rewolucja, mówi tym samym – chwilowy chaos. Otóż sztuka jest przeciwieństwem 

chaosu, nie pogrąża się w chaos bez natychmiastowego poczucia zagrożenia, zarówno w swych 

poczynaniach, jak i w samym swym istnieniu– oto przesłanie 

genialnego twórcy Igora Strawińskiego, uznanego przez krytykę wbrew jego woli za rewolucjonistę. 

Musimy dostrzec i uwypuklić te wszystkie osiągnięcia, które nas budują, z którego podłoża wyrastamy– 

całą tą złożoną i jakżeż różnorodną tkanką, bez której bylibyśmy zwykłymi amatorami. 

Nie zapomnijmy też o ludziach, którzy niejednokrotnie wbrew wszystkiemu stworzyli podwaliny 

naszej uczelni. Jestem dumny, że miałem szansę w swoim życiu spotkać i rozmawiać z takimi 

twórcami jak profesorowie: Jacek Żuławski, Jackiewicz, Padlewski, Wnukowa, Śramkiewicz, 

Horno-Popławski, Kasprowicz, Duszeńko, Zabłocki i Haupt. To oni zaszczepili w kolejnych pokoleniach 

miłość do malarstwa i pragnienie wspięcia się na wyżyny sztuki, a także dali nam szansę 

pracowania z przyszłymi pokoleniami artystów. Miłość do malarstwa– tej wspanialej dyscypliny, 

niszczonej z jakąż zaciekłością przez kolejne zastępy nieudaczników artystycznych, zobowiązuje 

nas do przeciwstawienia się. Brak talentu i lenistwo, w odwecie na własną niemoc twórczą, powodowały 

celowe ośmieszanie wartości odwiecznych i wielkich w sztuce i kulturze. 

Trzeba mieć w sobie miłość dla duszy ludzkiej, aby zrozumieć istotę malarstwa, aby umysł mógł 

przeniknąć całe to bogactwo, które sztuka ta zawiera. Wystarczy żyć zaledwie kilkadziesiąt lat, 

aby obserwować zjawisko, kiedy awangarda staje się konserwatywna, a to co wydawało się 

konserwatywne, stało się awangardowe. 

Jeżeli ktoś ma wątpliwość, to niechaj jeszcze raz odbędzie wędrówkę po zachowanych arcydziełach 

malarstwa, aby z niekłamanym zachwytem spojrzeć na tą panoramę ducha ludzkiego. Na 

panoramę, gdzie jak na dłoni uwidocznione są meandry ludzkiej duszy i umysłu. Świat artystów 

jest jak ogród pełen chwastów, w którym od czasu do czasu pojawiają piękne kwiaty, dla których 

warto tworzyć i żyć. Malarstwo nieodłącznie towarzyszy ludzkiej wędrówce w czasie, czyniąc te 

wędrówkę bogatą i fascynującą, a niejednokrotnie po prostu lżejszą. 

Żadna sztuka nie pokazuje w takim stopniu jak malarstwo, bogactwa natury ludzkiej w całej jej 

różnorodności. Malarstwo to sztuka, której istotą jest posługiwanie się linią i barwą na płaszczyźnie. 

Malarstwo jest najwrażliwszym zapisem ludzkiej osobowości– najpiękniejszym dokumentem 

przemian duchowo– intelektualnych człowieka. To również laboratorium, z którego wypływają 

różnorodne impulsy zapładniające wieloraką twórczość, a także jakość życia ludzkiego. Malarstwo 

jest odkrywaniem prawdy intelektualnej i duchowej. Światło– symbol boskości przenikający 

mroki chaosu i oświecenie– utożsamiane z postrzeganiem rzeczywistości duchem, symbolizują 

poznanie prawdy. Barwy światła i kolory pigmentów idealnie się pokrywają, umożliwiając artyście 

malowanie wszystkich barw natury przy zastosowaniu zaledwie trzech podstawowych kolorów. 

Wizja, która kształtuje się poprzez cierpliwą obserwację form natury żywi się kontaktem z rzeczywistością. 

Patrząc poznajemy świat, patrzenie dostarcza wyobraźni podłoża, które ją zapładnia. 

Bez wizji nie ma dzieła– malarstwo to język, którego punktem wyjścia jest wizja przybierająca 

kształt w języku, który przynależy malarstwu, a wizja i obserwacja kształtują i rozwijają jego 

istotę. Zetknięcie zewnętrzności z wewnętrznością jaźni tworzy unikatową sztukę nie mającą 

precedensu w historii ducha ludzkiego. 

Jeszcze sto lat temu sztuka miała charakter wybitnie indywidualistyczny, dziś znaleźliśmy się we 

władzy kultury masowej– nijakiej. Masy rozwijają własną formę idealizmu i forsują wolę wywyższenia 

bohaterów bez względu na fakty. Marzenie o wielkim sukcesie bez żadnego wysiłku, 

stanowi niestety credo artystyczne mas. Kultura zhomogenizowana miesza poziomy, niszczy 

hierarchie, zrównuje kulturę wysoką z niską. Największym problemem współczesnego malarstwa 

jest kryzys wyobraźni i ducha – trzeba mieć niezwykle wyostrzoną świadomość i inteligencję, 

będąc wsłuchanym w swój świat wewnętrzny, którego brak powoduje nijakość na polu sztuki. 

Dopóki nie wygaśnie to źródło, z którego spływają do nas obrazy, dźwięki i słowa, dopóki nie 

ustanie owa światłość biorąca kształt w niebie, dopóty siła tworzenia nie obumrze. 

SZTUKA jest z istoty swej konstruktywna. Rewolucja zaś zakłada załamanie równowagi, kto mówi 


Maciej Świeszewski The Art of Painting (Abstract in English) 

tion, as revolution means chaos, and chaos is the opposite of arts. This was the credo of Igor 

Stravinsky, and this should also be the credo of any artist who does not wish to end up as but a 

skilful amateur. 

Many great artists and educators have contributed to the victory of the art of painting over the 

massive attack of those who tried to ridicule it in order to cover up for their artistic impotence. 

The author would like to pay tribute to all of them, and especially to the following: Jacek Żuławski; 

Władysław Jackiewicz; Stanisław Horno-Popławski; Juzefa Wnukowa; Kazimierz Śramkiewicz; 

Włodzimierz Padlewski; Maksymilian Kasprowicz; Franciszek Duszenko; Jerzy Zabłocki; and Adam 

Haupt. 

The art of painting is the best and the most sensitive tool for rendering the complex nature of a 

human being. Through the use of light the art of painting is symbolically connected with the 

search for the true knowledge. Its perfect character is rooted in the simplicity as all the colours 

of the natural world can be faithfully depicted with no more but three fundamental colours. The 

critical condition of arts in general is caused by the shift of its character from individualistic to the 

mass one, whereas the contemporary process of the deterioration of the art of painting is rooted 

in the decline of the soul and the lack of imagination. The only way out is to cultivate this source 

of individual images, sounds, and words that originates in Heaven. 

The power of art comes from its constructive character rather than from its drive towards revolu-

I P R A C O W N I A M A L A R S T W A 

p r o f . z w y c z . H e n r y k C z e ś n i k 

a d . K r z y s z t o f P o l k o w s k i 

ślady - powiększenia, technika własna, Galeria Nowa Ofi cyna, Gdańsk 2007 

KRZYSZTOF POLKOWSKI 

ur. 02. 06. 1958 w Gdańsku. Dyplom w PWSSP Gdańsk w 1958 r. w pracowni Kazimierza „Kacha” Ostrowskiego w 1985 r. Obecnie adiunkt na Wydziale Malarstwa i Grafi ki ASP 

w Gdańsku. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

K A T E D R A M A L A R S T W A 

wystawy zbiorowe: Międzynarodowe Triennale Rysunku im. T. Kulisiewicza – BWA, Kalisz 1986 Młode Malarstwo Europy Wschodniej – Centrum De Doelen, Rotterdam, Holandia 1989 XXIX Ogólnopolska Wystawa Malarstwa 

Bielska Jesień – BWA Bielsko-Biała, Bielsko-Biała 1992 18 Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego – BWA Szczecin - Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin 2000 Bez Granic, Bez Ograniczeń – La Maison Du Limousin, Paryż, Francja 

2002 Współczesna Sztuka z ASP w Gdańsku – Kunstacjon Kleinsassen, Fulda, Niemcy 2003 wystawy indywidualne: Galeria Fundacji „Pro Arte Sacra” – Kościół św. Bartłomieja, Gdańsk 1992 „Galeria Promocyjna” Muzeum 

Narodowe w Gdańsku OSW Pałacu Opatów w Gdańsku-Oliwie 1993 Galeria Buschgraben, Berlin 1996 Galeria ”Fjt Du Mont Joly” – Havr, Francja 2003 za swoją twórczość otrzymał: Wyróżnienie regulaminowe – Młode 

Malarstwo Polskie Krytycy o nas, BWA Sopot 1989 I Nagroda w dziedzinie malarstwa – I Triennale Sztuki Gdańskiej Konfrontacje 90, Sopot 1990 Laureat Konkursu na dzieło plastyczne O Nas Dzisiaj – Muzeum Narodowe Gdańsk 1999 

Nagroda Rektorska II Stopnia ASP w Gdańsku za osiągnięcia artystyczno-pedagogiczne, Gdańsk 1999 I Nagroda Prezydenta Gdańska w dziedzinie malarstwo – I Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej – Trójmiasto 2001, 

Gdańsk 2001 prace w zbiorach: Muzeum Narodowe w Gdańsku Galeria Miejska Osterholz, Scharmbeck, Niemcy W zbiorach Mariana Biesiady, Polska 


82

– Urodzony w Sopocie w 1951 r. Studia w PWSSP 

w Gdańsku. Dyplom w 1977 r. w Pracowni Malarstwa 

prof. Kazimierza Ostrowskiego. Uczestnik 

ponad stu wystaw indywidualnych w kraju 

i zagranicą: 

wystawy indywidualne: Państwowa Galeria 

Sztuki, Sopot 2001 Muzeum Narodowe, Odessa 2004 

Lwowska Galeria Sztuki, Lwów 2004 Instytut Polski, 

Paryż 2004 Galeria Karalewski, Paryż 2004 Atlas Sztuki 

– Łódź 2005 Instytut Polski, Praga 2005 Instytut Polski, 

Bratysława 2005 Irma Stern Museum, Kapsztad (RPA) 2005 

Galeria Pałac Sztuki, Muzeum Narodowe, Kraków 2006 

za swoją twórczość otrzymał: I Nagroda – 

Biennale Sztuki Gdańskiej 1983 Grand Prix – konkurs malarski, 

Frankenthal, (Niemcy) 1983 I Nagroda – Biennale Sztuki 

Gdańskiej 1987 Nagroda – Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół 

Sztuki 1987 Nagroda – krytyków sztuki im. C. K. Norwida 

1988 Nagroda – Nagroda Wojewody Gdańskiego za rok 1989 

Nagroda – stypendium rządowe w Niemczech, Worpswede 

1990 Nagroda – Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki 

1999 Nagrody Rektora I stopnia za działalność dydaktyczną 

i artystyczną w roku akademickim 2001 Nagrody Rektora 

I stopnia za działalność dydaktyczną i artystyczną w roku akademickim 

oraz za całokształt twórczości 2004 Sopocka Muza 

- nagroda artystyczna, Sopot 2006 


HENRYK CZEŚNIK 

The End Falstart, 2000, technika własna, 50 x 60 cm

II I P RR AA CC OO WW N II A MM AA L A R SS T W A 

pp rr o f . z ww y c z . TT e r e s a M i ss z k i n 

a s . M a r e k k WW rr zz ee s i ńń s kk i 

– Urodzony w 1978 r. w Brodnicy. Studia 

w ASP w Gdańsku. Dyplom w Pracowni 

Malarstwa prof. Macieja Świeszewskiego, 

aneks w Pracowni Rysunku prof. M. Targońskiej. 

Uczestniczył w kilku wystawach 

indywidualnych i zbiorowych w kraju i za 

granicą. 

wystawy zbiorowe: Palazzo Collicola 

– Spoleto (Włochy) 2004 Palazzo Canova – San Gemini 

(Włochy) 2004 V Festiwal Zdarzeń Teatralnych 

i Plastycznych – Tczew 2004 Tolerancja – pokonkursowa 

wystawa zbiorowa – fundacja „Pro Picturae”, Warszawa 

2004 wystawa fi nalistów konkursu o nagrodę 

im. F. Eibisch – „Galeria Sztuki K. Napiórkowskiej”, Warszawa 

2004 wystawa z okazji wręczenia nagród prezydenta 

Gdańska dla młodych twórców – Galeria „Żak”, Gdańsk 2005 Museo G. Calori, San Gemini (Włochy) 2005 Galeria „Refektarz”, Kartuzy 2006 wystawy 

indywidualne: Festiwal Dei Due Mondi – Spoleto (Włochy) 2003 Galeria Promocyjna” Muzeum Narodowe w Gdańsku OSW Pałacu Opatów w Gdańsku-Oliwie, 

2004 za swoją twórczość otrzymał: Wyróżnienie – w konkursie Północ-Południe (Gdańsk-Kraków) 2002 Nagroda specjalna – burmistrza San Gemini 

(Włochy) za malarstwo w III edycji Festiwalu Zdarzeń Teatralnych i Plastycznych w Tczewie 2002 Stypendium – Ministra Kultury w latach 2003-2004 Nagroda 

Prezydenta Gdańska dla młodych twórców w dziedzinie kultury za rok 2005 I miejsce – w konkursie „Artystyczna Podróż Hestii” 2005 nagroda zespołowa – dla 

studentów zaangażowanych w realizację projektu malarstwa ściennego w Klinice Onkologii Dziecięcej AM w Gdańsku (2004-2005) – nagroda Ministra Kultury, nagroda 

Rektora Akademii Medycznej w Gdańsku, nagroda Prezydenta miasta Gdańska 

MAREK WRZESIŃSKI 


bez tytułu 2006, olej na płótnie 220 x 200 cm 


84

– urodzona 20. 10. 1947 r. w Gdańsku, uzyskała dyplom PWSSP w Gdańsku w 1978 r., w pracowni prof. Władysława Jackiewicza. Uczestniczyła w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy: VI Triennale – New Delhi, Indie – 1986 wystawa indywidualna – Muzeum Narodowe, Wrocław Współczesna Sztuka i Architektura Północy 11 Państw, 11 Miast – Leeuwarden, Holandia 1990 Polish Figure prezentacja współczesnej polskiej sztuki fi guratywnej 

Slocumb Galleries, Jonson City, USA 1997 Sztuka współczesna Polski – Afrikan Windows Museum, Pretoria, RPA 1988 Public Relations – Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, Gdańsk 1999 O nas dzisiaj – Sztuka XX w., Muzeum Narodowe w Gdańsku OSW Pałac Opatów, Gdańsk 

1999 Pejzaże Intymne Galeria „Studio”, Warszawa 2006 Wystawa monografi czna – Muzeum Narodowe OSW Pałac Opatów, Gdańsk 2006 za swoją twórczość otrzymała: I nagroda i złoty medal – Bielska Jesień 75 – Bielsko-Biała 1975: I nagroda – IX Ogólnopolska 

Wystawa Młodych, Sopot 1976: Grand Prix – Witkacy 85, Lębork 1985: Grand Prix – XIII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin 1986: Brązowy medal – II Biennale Azja-Europa, Ankara, Turcja 1988: Granat Fundacji Pollock-Krasner – Nowy York, USA 

1998: Granat Fundacji Gottlies – Nowy York, USA 2004 prace w zbiorach: Muzeum Sztuki w Łodzi Muzeum Narodowe w Gdańsku Muzeum Narodowe w Szczecinie Muzeum Ziemi Lubuskiej Muzeum Okręgowe w Toruniu Muzeum Okręgowe w Chełmie 


zcyklu Pejzaże intymne: bez tytułu, 2006, akryl na płótnie 2 x 180 x 145 cm 

TERESA MISZKIN

I I I P R A C O W N I A M A L A R S T W A 

p r o f . J e r z y O s t r o g ó r s k i 

d r h a b . H a n n a N o w i c k a 

Realistyczny–Realny, 2005, akryl na płótnie pokryty gumą, 260 x 160 cm » 

Realistyczny–Realny, 2005, akryl na płótnie pokryty gumą, 260 x 160 cm » 

Pomiędzy pamięcią a pragnieniem, 2005, ASP Gdańsk 

– urodzona w Szczecinie. Studia na wydziale Malarstwa i Grafi ki PWSSP w Gdańsku 1982–87 r. Dyplom w pracowni 

prof. K. Ostrowskiego. Stypendystka Civitella Ranieri Foundation, 2002; Ministerstwa Kultury 2002, 2005; Meklemburskiego 

Centrum Sztuki Schloss Pluschow 1999; Fundacji Kultury 1998. 

HANNA NOWICKA 

wybrane wystawy zbiorowe: Miłość i demokracja – Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia ,Gdańsk 2006 Absolwent – Instytut Sztuki Wyspa, 

Gdańsk 2005 [prologue] new feminizm / new europa – Cornerhouse, Manchester, Anglia 2005 Łódź Biennale Palimpset Muzeum – Pałac Poznańskich, 

Łódź 2004 Architectures of Gender. Contemporary Women’s Art in Poland – SculptureCenter, Nowy Jork 2003 All You Need Is Love – CSW Łaźnia, Gdańsk 

2000 Spaces of Pleasure – CCS Museum Bard College, Annandale-on-Hudson, USA 1998 wystawy indywidualne: Próżnia – Galeria Arsenał, 

Białystok 2006 The Pleasure out of Reach – Bałtycka Galeria Sztuki, Słupsk 2002 Sanktuarium Matki Mojej – Galeria Wyspa, Gdańsk 2001 prace w 

kolekcjach: Zachodniopomorskiego Towarzystwa Zachęta Sztuki Współczesnej w Szczecinie, CSW Łaźnia w Gdańsku oraz kolekcjach prywatnych w USA, 

Francji, Austrii, Niemczech 


86

ez tytułu, technia własna 

JERZY OSTROGÓRSKI 


– urodzony 07. 04. 1944 r. w Wilnie, uzyskał 

dyplom PWSSP w Gdańsku w 1971 r. w pracowni 

prof. Stanisława Borysowskiego. Uczestniczył 

w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za 

granicą. 

wystawy indywidualne: Galeria Test, Warszawa 

1989 Galeria BWA, Sopot 1990 Galeria Jaeschke, Braunschweig 

1991 Miejska Galeria Buntentor, Brema 1995 Galeria 

Arti, Ankara 1999 Galeria Tunel, Istambuł 2000 Galeria 

Brunshausen, Bad Gandersheim 2000 Galeria PGS, 

Sopot 2001 Galeria Nowa Ofi cyna, Gdańsk 2002 Galeria 

STS, Sopot 2003 prace znajdują się w zbiorach: 

Muzeum Narodowe w Gdańsku Biblioteka Narodowa 

w Warszawie Biblioteka PAN w Gdańsku Muzeum Majdanek 

Muzeum Sztuki Współczesnej w Ankarze Uniwersytet 

Bilkent w Ankarze

I V P R A C O W N I A M A L A R S T W A 

p r o f . z w y c z . M a c i e j Ś w i e s z e w s k i 

a s . A r k a d i u s z S y l w e s t r o w i c z 

ARKADIUSZ SYLWESTROWICZ 

– urodzony 27. 07. 971 r. w Łodzi, uzyskał dyplom 

ASP w Gdańsku w 2002 r. w pracowni prof. Macieja 

Świeszewskiego. Uczestniczył w kilkunastu wystawach 

w kraju: 

wystawy zbiorowe: malarstwo – PGS Sopot, Sopot 1999 Muzeum X. Dunikowskiego, Warszawa 2000 

Morze w obrazach artystów XX w – Muzeum Narodowe w Gdańsku OSW Pałac Opatów, Gdańsk 2001 Galeria 86, 

Łódź 2004 wystawy indywidualne: 7 obrazów – Muzeum Narodowe w Gdańsku OSW Pałac Opatów, 

Gdańsk 1996 Malarstwo – Galeria Kont, Lublin 2000 ekspozycja Teatr Rozmaitości, Warszawa 2002 Spoza 

– Muzeum Narodowe w Gdańsku OSW Pałac Opatów, Gdańsk 2004 prace w zbiorach: Muzeum Narodowe 

w Gdańsku OSW Pałac Opatów 


bez tytułu, 2002, technika własna, 100 x 140 cm 

88 

88

Urodzony w Sopocie w 1950 roku. Studia w PWSSP w Gdańsku. Dyplom w 1976 roku 

w Pracowni Malarstwa prof. Jacka Żuławskiego. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach 

w kraju i za granicą. 

wystawy: Małe Rysunki - Polski Rysunek Współczesny, 

Muzeum Okręgowe w Radomiu 2000 Dekonstrukcjoniści - 

Muzeum Narodowe - OSW Pałac Opatów, Gdańsk 2000 Sztuka 

Sopotu - Stokholm 2000 Obrazy śmierci we współczesnym 

malarstwie polskim - Muzeum Narodowe, Kraków, Szczecin 

2002–2003 CSW Łaźnia - Gdańsk 2003 Ecce Homo - malarstwo 

i rysunek - PGS Sopot 2004 Pamięć i uczestnictwo - 

25–lecie Solidarności - Muzeum Narodowe - OSW Pałac Opatów, 

Gdańsk 2005 Wystawa obrazu Ostatnia Wieczerza - Gdańsk 

2005 W stronę Schulza - Praga 2006 Rysunek - Teatr Witkacego, 

Zakopane 2006 za swoją twórczość otrzymał: 

Festiwal Współczesnego Malarstwa Polskiego, Szczecin 

1976 Ogólnopolskie Prezentacje Sztuki Młodych, Sopot 1977 

Konkurs im. Spychalskiego, Poznań 1977 Grafi ka Roku, 

Gdańsk 1977 Bielska Jesień, Bielsko Biała 1977 Ogólnopolska 

wystawa grafi ki - Zachęta, Warszawa 1978 Biennale 

Sztuki Gdańskiej (medal za rysunek) - Gdańsk 1979 Polska ‘80 

- Niezależna Polska Sztuka Współczesna, Sopot 1980 Nagroda 

Wojewody Gdańskiego 1997 Nagroda Rektorska I stopnia 

- ASP Gdańsk 2000 Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska 

2003 Nagroda Rektorska I stopnia - ASP Gdańsk 2004–2005 

Nagroda Artystyczna Hestii - Sopot 2005 Złoty Medal 

Ministra Kultury i Sztuki Gloria Artis Najważniejsze wydarzenie 

roku w dziedzinie Sztuk Plastycznych - Tygodnik Wprost 

2005 Nominacja do nagrody TOTUS w kategorii „Osiągnięcia 

w dziedzinie kultury chrześcijańskiej” - Fundacja Episkopatu 

Polski „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, Warszawa 2006 Nagroda 

im. K. Ostrowskiego za rok 2005 

MACIEJ ŚWIESZEWSKI

V PP RR A CC O WW N II A M AA L AA RR SS T W A 

pp rr oo f . z w y c z . M i e c z y s ł a w O l ss z e w ss k i 

a d . M a c i e j j GG oo rr c z yy ń s kk ii 

– urodzony 12. 02. 1957 r. w Sopocie, uzyskał dyplom PWSSP w pracowni prof. Kiejstuta Bereźnickiego. 

Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy zbiorowe: Arsenał – Warszawa 1986 Krytycy o nas – BWA Sopot 1987 Gdańskie dni niezależnych – Galeria 

„Sfi nks”, Sopot 1992 Dni Sopotu w Berlinie – Centrum Kultury Polskiej, Berlin 2001 wystawy indywidualne: Galeria 

„Pod Wodnikiem”, Gdańsk 1987 Galeria „Moberge” Francja 1989 CSW Galeria „El” Elbląg 1990 Centrum Sztuki Współczesnej, 

Zamek Ujazdowski, Warszawa 1998 Galeria „Sfi nks”, Sopot 1999 Barbarzyńca – PGS, Sopot 2001 za swoją twórczość 

otrzymał: wyróżnienie – Festiwal Malarstwa Szczecin 2002 Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni 2003 Nagroda Prezydenta 

Miasta Sopot za I miejsce na Festiwalu Malarstwa w Gdańsku-Oliwie 2004 prace w zbiorach: Muzeum Miasta Szczecin 

Muzeum Miasta Gdańsk 

MACIEJ GORCZYŃSKI 



90 

Łódź Charona, olej, emalia na płótnie, 120 x 260

ez tytułu, olej na płótnie,150 x110 

– urodzony 6. 08. 1945 r. w Ostrołęce, uzyskał dyplom PWSSP w Gdańsku w 1969 r. 

w pracowni prof. Jacka Żuławskiego. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach w kraju 

i zagranicą: 

wystawy indywidualne: wystawa Sztuki Polskiej – Essen 1974 wystawa malarstwa – BWA Gdańsk 

1987 wystawa malarstwa – Galerie T&T, Norymberga 1996 wystawa malarstwa – Galeria „Sfi nks”, Sopot 1999 

wystawa malarstwa – Galeria „Arka“ Breda, Holandia 1999 wystawa malarstwa – „Kleine Galerie”, Berlin 2002 

za swoją twórczość otrzymał: Nagroda Dziennikarzy „Laurprometeja“ – Sopot 1974 „srebrna Szpilka” 

1970 „Silver Plaquette” Skopje 1977 I nagroda – Nad Poziomy Rzeszów 1980 nagroda III stopnia Ministra Kultury 

i Sztuki 1980 V Nagroda 

– World Cartoon Exihibition, 

Montreal 1986 nagroda „Sztuki 

Polskiej” – Festiwal Malarstwa 

Współczesnego Szczecin 1988 

nagroda GTPS za wystawę 

roku – Gdańsk 1999 prace 

znajdują się w zbiorach: 

Muzeum narodowego 

w Gdańsku Muzeum Narodowego 

w Szczecinie Muzeum 

Okręgowego w Toruniu Muzeum 

Kartofl a Monachium 


MIECZYSŁAW OLSZEWSKI

Roman Gajewski Rysunek 

R Y S U N E K 

Czy może wmieszać się w szum współczesności tak, by spowodować zawirowanie? Do 

czego pretenduje: pozwoli odczuć ból zęba czy ból epoki? Co może rysunek? 

Oczywiście, ma swoje ograniczenia, nie można zatem umawiać się z nim na więcej, niż 

jest to możliwe. Posadami świata i regułami sztuki nie wstrząsa, raczej wtrąca swoje trzy 

grosze do wspólnej historii. Trwa, lecz nigdy jako problem kultury. Ale dietetyczną wersją 

sztuki – jak utrzymują ironiści – nie jest. Wprawdzie całego człowieka z celowości istnienia 

nie wytłumaczy, ale swoją cząstkę do innych cząstek dołoży i wzmocni jego duchowe 

władze. Także doskonałość w nim nie występuje – jak zresztą w całej sztuce – ale występuje 

kuszące wyobrażenie niemożliwego i pcha do przodu albo w górę, jak kto woli. 

I aż prosi się o dydaktyczne zatrudnienie zarówno w formule inicjalnej, „abecadlanej”, jak 

i później, kiedy towarzyszy kolejnym wtajemniczeniom. Bo wciąż jeszcze uduchowienie 

skromnej rysunkowej materii, to prawdziwy kunszt. I wyzwanie. 

Rysunek. 

Właściwie nigdy się z niego nie wyrasta i nigdy nie przestaje być potrzebny – kto projektuje 

w głowie, a potem próbuje unaoczniać, ten wie. Jego krucha uroda ma archetypiczną 

moc trwania i zamieniania wielu domów sztuki w jeden interdyscyplinarny; jest sztuką 

„pomiędzy”, bez potrzeby jednoznacznego umocowania. Bez dąsów pozwala ćwiczyć na 

swoim ciele i trzeźwą użyteczność, i swobodne loty wyobraźni. Jak na laboratoryjnym 

modelu daje się na nim przetestować różne języki, konwencje, narracje – można w krótkim 

czasie dawać i odbierać znaczenia, wyrywać z szerszych kontekstów i, zstępując głęboko 

w duszę, indywidualizować albo, kiedy indziej, wypuszczonego na emocjonalną wolność 

sprowadzić nagle do roli oschłego komunikatora. Jest szkieletem, na którym wspiera się 

materia sztuki – przynajmniej do tej pory tak było. 

Czyżby w jego utajonej geometrii, możliwościach przystosowawczych albo nadzwyczajnej 

uniwersalności kryła się tęsknota za utraconą całością sztuki? Może właśnie on – jako 

najmniej chwiejny i nihilistyczny, dzięki mocy rozpoznawania rzeczywistości, dzięki 

wierności porządkowi i raczej harmonii niż konfliktom wartości, dzięki swojej ujmująco 

nieskomplikowanej procedurze, jest świadkiem i ostatnim strażnikiem ciągłości sztuki? 

Rdzeniem, wokół którego przyrastają kulturowe słoje. Może to właśnie do niego można 

i należy powracać w chwilach kryzysu, zagubienia, intelektualnego zapętlenia? 

On wszystkich nas „zrobił”. W tworzeniu i ocalaniu kultury (i nas wraz z nią) grał i wciąż 

gra niepoślednią rolę. Najszybciej wyławia świat z nieokreśloności – jest pierwszym 

świadkiem odsłaniania się rzeczywistości, przygotowaniem do prawdziwego widzenia. 

Nie dał się wyprzeć nowatorom i w ferworze hurtowych wymian starszego na nowsze – nie 

poległ. Nie pozwolił się zmumifikować ani nie obrócił się w proch. Żyje, wciąż się modyfikuje 

i odmładza – ma tę umiejętność, ma ten dar. W swojej kruchości, wiotkości mało jest 

muzealny. W jego obrębie możliwe są najrozmaitsze oblicza i sensy, a jego definicja wciąż 

się rozszerza; można wyliczyć całą masę jego odmian, ale także mnożyć wątpliwości, czy 

to wciąż jeszcze on. Jest idealną wykładnią systemu wartości, wokół którego organizuje 

się nasza, tak ceniąca użyteczność „cywilizacja obrazkowa”, a w jej władztwie wciąż odgrywa 

znaczącą rolę i bywa wykorzystywany na wiele sposobów. W środku informatycznej 

eksplozji – z większą lub mniejszą godnością – działa w służbie propagandy. I nie wiem, 

co musiałoby się wokół zmienić, jaki splot okoliczności nastąpić, żeby ideę rysunkowego 

zapisu uczynić zbędną na tyle, żeby o rysowaniu zapomniano. 

Rysunek. 

Ma wysoką dystynkcję, chociaż nie jest do końca jasne czy to kontekst epoki nadaje mu 

wartość, czy też jest ona samoistna. W sztuce najnowszej jest bohaterem drugiego planu: 

ta dziwna czynność czernienia papieru na artystyczny sposób, zwłaszcza jego autonomiczna 

i czysta postać, która zgoła niepraktyczne dobro ducha i umysłu ma na uwadze, 

w świecie do bólu przesiąkniętym pragmatyzmem znajduje coraz mniejsze zrozumienie i 

nie przykuwa wzroku, tak jakby na to zasługiwała. Szczęśliwie jednak na chorobę utraconej 

wielkości rysunek nie cierpi, bo nigdy podobnego poczucia nie miał i własnej apoteozy 

się nie dopominał. Co najwyżej zwykłej akceptacji. I tylko zdeklarowanych miłośników 

– w swoich wyborach samodzielnych – prowadzi tam, gdzie międzyświaty, gdzie resztki 

idealizmu i gdzie „słuszność niezniszczalnego instynktu” próbuje się uwiarygodniać. 

Gdzie jest miejsce na doznania, które nie są ani myślami, ani uczuciami. 

Do swojej dyspozycji ma dziś wiele nowych środków wyrazu. Wiele też wskazuje na to, że 

w nieodległej przyszłości (i ku uciesze niewprawnych) akt rysowania ulegnie skonceptualizowaniu 

i zmechanizowaniu, uwalniając siebie od ciężaru materii, a rękę od konieczności 

doskonalenia. Będzie wtedy można więcej, szybciej i szerzej. A czy lepiej, czy gorzej – nie 

wiadomo. Na pewno inaczej. 

Pomiędzy doczesnością a wiecznością – nie wyniesiony ani nie odtrącony – pędzi swój 

żywot wytrwale, konsekwentnie i pożytecznie. I dziwi się światu. I nie pozwala od siebie 

uciec. Przeglądamy się w nim, a on w nas. Bez niego, bez jego widoku na wiele wymiarów 

daleko trudniej byłoby opowiadać świat, a bez opowieści wiadomo: nie ma w ogóle nic. 

Rysunek. 


92

R O M A N G A J E W S K I 

cechy nieudolności ich twórców (chociaż oczywiście żadnej ścisłej granicy wyznaczyć nie 

mogą), pomagają nie zatonąć w bezmiarze dowolności. Od umiejętności można wtedy 

wymagać więcej, można przykładać miary i opozycje, można neofitom wskazywać błędy. 

A jest rysunek sztuką najbardziej odsłoniętą: słabości i niedostatki obnaża bez litości. Nie 

tyle o bezbłędność jednak idzie, co o wyraz, sens, artykulację, sugestię; rzecz nie w tym, 

żeby wszystko było na swoim miejscu, ale żeby był oddech, żeby była magia. Obłożenie 

talentu wymaganiem, wspólne i uprzejme wybrzydzanie wartości – takie niczego nie 

absolutyzujące i nie zduszone doktryną pokory – wolnego ducha nie skrępuje, a wesprze. 

Uruchomi mechanizm wynoszenia w górę. 

Za pomocą rysunku odbywają się przyspieszone lekcje rozwoju na wielu poziomach 

równocześnie: emocjonalnym, intelektualnym oraz warsztatowym. Tryb pilny albo 

kontemplacyjny – oba dopuszcza, obu sprzyja. Nad nim jednym łatwiej zapanować, niż 

nad żywiołem sztuki w ogólności. Poprzez rysunek przedzieramy się do samych siebie, 

siebie odkrywamy (i w jakimś sensie, za sprawą każdego twórcy, świat sztuki powstaje od 

początku). Ten model kształcenia jest wystarczająco pojemny, by zmieścić adeptów sztuki 

o różnych osobowościach: rewelatorów i profetów, kontynuatorów i tradycjonalistów, 

niepokornych i uległych. Czy jest doskonały? Na pewno nie. Ale to osobna sprawa. 

Mały wielki świat, w którym ustalają się reguły i odbywa otwieranie oczu i głów. Świat, który 

domaga się od nas wewnętrznego skupienia, ciekawości i cierpliwości. Mieszalnica, która 

urabia i rzeźbi w naszych umysłach nowe kształty, po swojemu nas sobie lepi… Ale nie 

dowolnie – w ogromnej mierze jesteśmy już do czegoś zdeterminowani; trzeba się tylko 

dowiedzieć – do czego. 

Należy zaznaczyć, że nie jest to rozkręcanie ducha i talentu wokół jednej tylko kwestii 

– w tym wypadku rysunku – bo ten jest medium daleko ogólniejszej sprawy, szerszego 

planu. Tu się pobiera artystyczny tlen, bez którego sztuka nie była by możliwa; tutaj 

rozwiązuje się przestrzeń, a to wstęp do działania w sztuce. Rysunek jest prefiguracją 

wielu bytów sztuki, więc może nie on, nie rysunek jest najważniejszy, ale to wszystko, co 

się zawiera pomiędzy twórcą a nim, pomiędzy pojęciem a rzeczą. 

Trafia się niezwykła historia: tworzymy. Tworzymy rysunek i tworzymy za pomocą rysunku. 

Przybliżamy sobie i konkretyzujemy rzeczywistość, badamy ją przed się i za się, gonimy 

umykające sensy; nasze możliwości konfrontują się z niemożliwościami. Jednak wynik 

nigdy nie jest pewny: jedną słabość przerabiamy na następną, bo świeżo nabyta umiejętność 

obnaża kolejną z naszych słabości i ukazuje kolejne szczeble drabiny. Umyślność 

i nieumyślność mieszają się w nieprzejrzystym związku, a skutków niepożądanych jest 

nieraz więcej niż pożądanych. Światy: widzialny i niewidzialny na równi wypowiadają nam 

posłuszeństwo. Ale gotowi nie jesteśmy nigdy, to stan w sztuce nieznany. To „jeszcze 

nie” i „już wkrótce” trwa wiecznie. I teraz, i później wisimy wciąż na włosku, chodzi tylko 

o to, żeby byle podmuch nie spowodował upadku. Bezradność jest stanem chronicznym, 

Formę ceni sobie najwyżej – czyści ją i destyluje wyjątkowo skutecznie – i do jej trafnego 

określenia dąży całą swoją istotą. Rysunek uczy myślenia formą. A formy domaga się każda 

myśl i każda emocja. 

Nic dziwnego więc, że jest fundamentem, na którym artysta się buduje. 

Akademia nakłada na siebie oczywisty obowiązek: studencki akces do sztuki należy oprzeć 

na solidnych podstawach. W imię tej racji rysunek ćwiczy się tutaj na tysiąc sposobów, 

a tych ćwiczeń nigdy dość. Bierze się na męki jego kruchy organizm, by nim poobracać. 

A obracając – uważnie się przyglądać; a przyglądając – i doznawać, i dowiadywać się. Cel? 

Opukać i zmiękczyć nieprzystępną, twardą konsystencję świata; z natury „wystudiować” 

to, co w niej materialne i niematerialne, z formą na czele. Kierunek? Idealizm. Utwierdzenie 

(się) w stanie człowieka wewnętrznego to, być może, największa z prac do wykonania. 

Metoda? Praktyka. Nieustająca. To ona jest najważniejszym źródłem wiedzy. Zrób kilka 

kresek, a powiem ci kim jesteś! 

Kultywując uświęcony tradycją model kształcenia przy pomocy natury, ćwiczymy się w przenikliwości, 

ale także autentyczności i niepowtarzalności – pobieramy wszak wiadomości 

z pierwszej ręki. I nie odtwarzamy świata, ale – podważając banał natury – odkrywamy 

go, właśnie tak. I przyjmujemy w siebie tyle, na ile pozwala własna dociekliwość. A polegając 

na świeżości spojrzenia, na wyobraźni wychodzącej od patrzenia, od chwalebnego 

podglądactwa, dajemy sobie szansę na objawienie prawd, których nie spodziewaliśmy się 

poznać, na kształty, których nie spodziewaliśmy się ujrzeć. Na to, że nie będziemy w kółko 

przerabiać kultury kulturą. Bo jak inaczej uchronić sztukę od masowej replikacji, od przyrostu 

martwej masy, od mnożenia epigońskich kalek? Jak inaczej, choć trochę, zaznaczyć 

własną odrębność i świat oglądać własnymi oczami? Jak go sobie zidiomatyzować? Jak 

nie pomylić niełatwego poszukiwania z łatwym przejmowaniem? Odpadki z uczty – kogo 

to nasyci? Nad świeżością trzeba solidnie popracować – ta prawda się nie zestarzała. 

I to jeszcze: jak już na wstępie wystrzegać się ślizgania po powierzchni rzeczy i zjawisk? 

W przeciwieństwie do kultury, zasobność natury jest niewyczerpana, zaś jej kształty niezmiennie 

zadziwiające. A w jej struktury nieusuwalnie wpisana jest tajemnica. Tajemnica 

życia, którą z niesłabnącą wiarą usiłujemy odtajnić, odsłonić. Oczywiście, z różnym 

skutkiem. 

Patrzeć i widzieć naprawdę – tę umiejętność trzeba w sobie rozwinąć. Poznawanie widzialnego 

– wsączanie w siebie i przerabianie – podprowadza nas do granic naszego 

doświadczenia i w ten sposób wskazuje obszar poza tą granicą rozłożony, otwiera tę 

„drugą przestrzeń”. To perspektywa szersza od doraźnych potrzeb i mód. 

Swoje spojrzenie wyczulamy na tym, co buduje nasz ład, by potem tym lepiej dostrzec to 

wszystko, co go burzy. Zresztą, bez pojęcia rzeczywistości jako punktu odniesienia, zagadnienie 

formy z trudem dałoby się objaśnić. Tylko porównawcze kryteria – przejrzyste 

„weryfikatory” – pozwalają wysunąć poza zakres sztuki przedstawienia noszące wyraźne 


R Y S U N E K 

w świecie chronologicznie bliskim i zmierzenia się z problemami, których współczesność 

nie skąpi. Świat, prześwietlany dotąd od widocznej strony, będzie teraz wziernikowany 

w głąb i otwierany na symbol – znak istnienia w sztuce. Będą próby ogarnięcia rzeczywistości 

całej: materii i ducha, natury i idei. To co do tej pory nie było doświadczeniem, 

odtąd powinno – nic nie musi się kończyć tam, gdzie nie pada wzrok. 

Czego potrzebuje artysta, żeby ujrzeć siebie w całości? Żeby stać się posiadaczem samego 

siebie, na tyle przynajmniej, na ile jest to możliwe. Jak wejść w problematykę ducha i egzystencji? 

Jak znaleźć swoje miejsce w sztuce, określić swoją przynależność? Jak wymyślić 

siebie? Jak rozerwać zasłonę rzeczy, żeby coś się odkryło, żeby coś wreszcie zobaczyć i na 

własność przejąć? Jak zaanektować nieznane pola wyobraźni? Jak skorzystać z szansy 

dopuszczenia do głosu czegoś istotnego? 

Trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie, być może zasadnicze: co z nas robi artystę? 

Rysunek w ontologicznym zawieszeniu, jaki preferują akademicy dla treningu, nie może być 

czymś docelowym, bo kategoria poprawności nie jest (na szczęście!) wiodąca w sztuce. 

Rozstrzygająca egzekutywa zasad. W terminowanie musi być wpisana idea wyzwolenia, 

idea emancypacji z akademickiej „bezgrzesznej” formy. Zmieniają się obiekty inspiracji 

i zmieniają się standardy, z czasem więc dyrektywy muszą nabrać bardziej ogólnego 

charakteru, a akademicka dyktatura opiniowania osłabnąć; przymusowe odstawianie 

do granic musi ustać. Akt przemiany musi mieć swój ciąg dalszy. W interesie własnego 

trwania trzeba rosnąć i rozwijać się, monolog musi przejść w dialog, a wzrok przenieść 

ku dalszym i znacznie mniej konkretnym rejonom. Dorasta się do zamiany mniej ważnych 

i niewłasnych składników – w istotniejsze i własne. Mieć wolę odczuwania własnej jedyności 

– nie być jak inni. Każdy, choćby na własny użytek, staje się ontologiem stwarzającym 

model bytu, światotwórcą mówiącym o sobie i świecie, i po swojemu jego dylematy rozstrzygającym. 

Dynamika rozwoju musi być odtąd przesunięta bliżej współczesności, musi 

być organizowana wokół jakiegoś napięcia, tak by w odwiecznym sporze „rzemieślników” 

z „koncepcjonistami” wygrywał nie akademik, ale wolny, żywy artysta. Trzeba współczesność 

wziąć, podzielić trud i przyjemność refleksji. Z przekonaniem i zachłannością. 

Rysunek to lubi – sztuka potrzebuje. 

Rysunek, nie-rysunek: wobec samej idei tworzenia, granice mają drugorzędne znaczenie. 

Pierwsze są marzenie oraz cel: narzędzia, metody i zasady idą za nimi. Konserwowanie 

tego, co jest, tego, co dane, obwarowanie się w granicach, to robienie z rysunku lichego 

użytku, bo nie ma w sztuce nic na zawsze przyklepanego, tak jak nie ma optymalnych 

sposobów osiągania pełni. Ale limitowanie jest rażąco niewspółczesne. To prawda, że 

pole do eksperymentu jest w rysunku zawężone, jednak ryzykowne wycieczki poza 

bezpieczną oczywistość i wstępne rozpoznanie przyspieszają krwiobieg sztuki, pozwalają 

utopić metodę, złamać rygory, odłożyć zużyte symbole i powołać do życia nowe. 

Pozwalają odrzucić formy wyczerpane w ich konturach i w akcie nieposłuszeństwa spalić 

ale doskwiera mniej, jeśli jest się na ten stan przygotowanym, jeśli bezsilność bez kwalifikacji 

zamienia się w kwalifikowaną, bez porównania znośniejszą, bo lepiej zdefiniowaną. 

Mamy wtedy w ręku certyfikat poniesionego trudu i zyskujemy dzielność, a to już coś. 

Czy dywersja z niedojrzałości jest tu możliwa? 

Rozwój rzadko bywa doskonale linearny i zrównoważony. Do olśnień dochodzi się zrywami: 

coś się nagle uwalnia, cząstki czegoś, w co można – przynajmniej na czas jakiś – uwierzyć. 

Ale trudno nad tym zapanować, bo choć się wyraża i przedstawia, to jeszcze nie wiadomo, 

czym jest i czym nie jest. Nowe doświadczenie coś w nas zmienia, od czegoś oddala, 

do czegoś przybliża. A po drodze są i rozczarowania, a jakże, i to z tych, co nam nadzieje 

zamazują na czarno. Rysowanie, jako przyczyna stresu i rysowanie jako antidotum na stres, 

nakładają się na siebie i plączą, i szarpią. Mianujemy sprzymierzeńców i przeciwników 

– nie zawsze trafnie; bronimy się przed rozpaczą, którą przynosi względność, relatywizm. 

Jesteśmy jak liść… z wszelkimi konsekwencjami tego kruchego stanu. 

Sztuka to świat, w którym pewność jest niestosownością. Wszyscy cierpimy na deficyt chwil 

pewności, a zasady – jak na ironię – polegają często na nieuświadomionych instynktach. 

Ale zaakceptować niewinność bez analizy? Nie tutaj – nie w akademii. Tutaj nie ma miejsca 

dla nagich dusz, tutaj rysowanie jest manifestacją uporządkowania – nie może być 

inaczej. A elastyczności tyle tylko, żeby nie stwardnieć w beton i całkiem się w czasie nie 

zagubić. Można przy pomocy rysunku z pasją rwać do przodu albo. cierpieć pod jarzmem 

jego akademickiej tyranii. Obróbka akademicka: kiedy jesteśmy na nią skazani, rysowanie 

może stracić smak. Bywa i tak. Ten zadany nam czas cierpliwości daje się przerobić na 

przyjemność, czemu nie. Ale nigdy całkowitą, totalną. Żeby rysunek nas wsparł i żeby nas 

wzbogacił, trzeba się nim przejąć, trzeba się w niego głęboko zaplątać, uwikłać, trzeba rysowanie 

polubić. I należy przez to przejść. Trzeba z rysowania uczynić partnera w rozwoju. 

Bo też co dobrego da się wynegocjować dla swojej sztuki na poziomie nieznajomości 

podstaw? W końcu to niewola z wyboru – kontrakt podpisany z samym sobą. A urazy? 

Urazy trzeba rozładowywać artystycznie. Poznawanie akademickich technik daje w przyszłości 

poczucie wolności wyboru: można ich używać, rozwijać je, można też świadomie 

od nich odbiec. Tak czy owak, znać warto. Ale nie jest prawdą, że – jak twierdzą niektórzy 

– niezbędna jest nadwyżka techniki, aby rzemiosło zamieniło się w sztukę. To nie tak. 

Dla większości, po latach, okres wstępnego elementarnego poznania pozostanie tylko 

szkoleniowym epizodem, rodzajem podglebia dla całkiem innych poszukiwań. Ale ciąg 

przyczynowo-skutkowy, on jeden, pozostanie bezdyskusyjny. „Dobre wychowanie” odbija 

się później na innych pracach – na ogół z dobrym skutkiem. 

Tymczasem sztuka zaczyna krążyć w żyłach, jej substancja się zagęszcza, uczynnia, rośnie 

operatywność i rosną ambicje. Opalizujemy. Wypracowane składniki, różne obszary tej 

samej osobowości składają się, a własne intuicje, gotowe do „wyprojektowania” się na 

zewnątrz, szukają ujścia i szukają potwierdzenia. Wzmacnia się potrzeba zanurzenia 


94

R O M A N G A J E W S K I 

krzątać w wyznaczonej im rzeczywistości, albo siłą ją sobie poszerzą – siłą własnej sztuki, 

ma się rozumieć. Pomiędzy beztroskim entuzjazmem a gorzkim proroctwem, ciężarem 

tradycji a obowiązkiem patrzenia naprzód, każdy będzie się odnajdywać po swojemu 

i będzie oświetlać co zechce. Będzie tworzyć według własnej busoli: będzie wartości 

wyłuskiwać, odświeżać lub proponować całkiem nowe. Będzie snuć swoją własną opowieść 

– najlepiej z boku tego, czego wolno oczekiwać. Wszystko prywatnie, po swojemu, 

czyli tak, jak gdyby nie dało się wyrazić inaczej. I sam wybierze narzędzia działania. Może 

rysunkowe – dlaczego nie? Są tacy, co się spełniają w rysunku, co zawiązują z nim więź 

tożsamości. 

A może to medium nie dość efektowne, nie dość dynamiczne jak na nasze czasy? Jakie 

perspektywy kreśli? „Bogowie wielbią delikatny szkic” – pisał John Ashbery. Być może, ale 

gdzie oni są? 

Znów te wątpliwości… Bo może ta papierowa amunicja chybia celu? Rysunek, czy to nie 

nazbyt wyskubane pastwisko; czy kryje w sobie rezerwy nieznanej wolności, nowych 

reguł? 

Co zrobić z rysunkiem. ? Co zrobić ze SZTUKĄ? 

Luwry naszej wyobraźni. Szczypta anarchii i obrazoburstwa bardzo się wtedy przydaje. 

A wszystko po to, żeby coś się mogło stać. 

Czy można nie dopuścić do siebie „świętego niepokoju”? Czy stałość w sztuce może być 

zaletą? Co zmieniać, a czego zmienić nie wolno? Co jest sabotażem, a co poszerzaniem 

granic? Odpowiedź na te pytania wciąż dzieli twórców. 

A jednak z zastanymi formami trzeba coś zrobić. 

Odtąd spisywana będzie własna deklaracja sumienia: prawo do krytyki, prawo do wyrażania 

niepopularnych poglądów, prawo do protestu, prawo do niezależnej myśli, prawo do 

osobności. Na dobre zaczną się klarować artystyczne światopoglądy i wyostrzać temperamenty 

– jedni zechcą zostać artystami opisu rzeczywistości i jej interpretatorami, a inni 

będą się upominać o światy obiektywnie nieistniejące, oniryczne. Byle dochodzić żywego 

wyrazu pragnień, byle zharmonizować wielorakie, równoczesne doznania, żeby stworzyć 

nową całość. Byle dać wyraz współczesności, jej potrzebom, jej wyzwaniom, byle jej nie 

przespać, byle nas zasilała. Byle próbować wypowiadać prawdę swoją i swojego pokolenia 

– cokolwiek to znaczy. Byle innych zmusić do skupionej uwagi. Odtąd albo będą się 


Roman Gajewski The Art of Drawing (Abstract in English) 

that it is not the art of drawing itself that is so important but all that is contained within 

the vast space between the drawing and its maker, or between the physical object and 

the idea of the object. 

Last but not least, the art of drawing is one of the most vital tools for discovering one’s self, 

for exploring the inner world of a human being who is both the object of the drawing 

and the creator of the drawing. 

The art of drawing is not dead. On the contrary, it gets younger and younger as time goes 

by, and it keeps changing its shape, always aiming at a new one. This may be partially 

due to the contemporary pictorial civilization of ours, which placed the art of drawing as 

its very core. One of the most crucial transformations that the art of drawing is currently 

undergoing is its conceptualization and automation. It seems to be very likely that within 

the nearest future drawings will cease to be made by hand, as the manual skills will not be 

required of an artist anymore. Whether this is going to produce auspicious effects or just 

the contrary, it is hard to predict at the moment and has to be left for time to tell. 

The author ends his text with several important questions that are easier asked than answered, 

the questions like: What is more important, the artistic monologue or the dialogue? What 

is the difference between drawing and not drawing? What are the boundaries of the 

drawing, both as an object, and as an artistic discipline? What should be changed, and 

what should not? What changes serve the drawing, and what changes are lethal to it? 

Should one concentrate on reproducing the visible reality, or should one aim at creating 

brand new lands and phantasmagorical dimensions, following one’s dream visions? And 

finally: What shall one do with the art of drawing? What is its future? How shall one treat 

art in general? 

One thing is certain, however, and this is the fact that the art of drawing is the foundation 

of any narrative process, and it will continue to play its crucial role as long as there is a 

need for stories, as long as there are thoughts to be expressed and emotions to be felt. 

Life is a mystery that can be unveiled by artful observation. The drawing does not simply 

reproduce the world, it discovers the covert aspects of it, it can even be argued to have 

the power to create the world. 

The drawing is also one of the most basic forms of artistic expression and this may mean

I P R A C O W N I A R Y S U N K U W I E C Z O R N E G O 

p r o f . n a d z w . M a r i a T a r g o ń s k a 

a d . R o b e r t F l o r c z a k 

obiekt, 2006 

ROBERT FLORCZAK 

– urodzony 10. 09. 1955 r. w Warszawie, uzyskał dyplom PWSSP w Gdańsku w 1988 r. w pracowni prof. Zabłockiego. 

Uczestniczył w wystawach w kraju i za granica. 

K A T E D R A R Y S U N K U 

wystawy: Vis a vis – ASP Gdańsk 2003 Muzeum osobliwości – Galeria „Sfi nks”, Sopot 2003 Motywy Afrykańskie w Sztuce Współczesnych 

Artystów Pomorskich – Gdańsk 2003 Wystawa dziesięciolecia – Galeria „Sfi nks”, Sopot 2002 Dni Sopotu w Berlinie – Polski Instytut 

Kultury, Berlin, Niemcy 2001 Muzeum Osobliwości – Galeria „Sfi nks”, Sopot 2000 Tabula Inna Rasa – Galeria „Kościół św. Jana” Gdańsk 

1995 Tabula Rasa – Landeshaus, Kilonia 1995 Artist du Gdansk – Muaberge Francja 1992 CSW Galeria „EL” – Elbląg 1990 Za swoja 

twórczość otrzymał: Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego w dziedzinie scenografi i – za spektakl „Życie jest snem” Juan Calderon 

De La Barka – Scena Letnia Teatru Miejskiego w Gdyni 2004 


96

Ślady – rysunek, technika własna 100 x 70 

– urodzona 21. 03. 1954 r. w Olsztynie, uzyskała dyplom w 1980 r. w pracowni prof. Kazimierza Śramkiewicza. Uprawia malarstwo i rysunek. Uczestniczyła w kilkudziesięciu 


wystawy zbiorowe: Artyści z Gdańska w Paryżu –Paryż 1985 Targi Sztuki – Barcelona 1990 Wschód i Zachód Europy, Antwerpia – 1991 Miedzy światłem a tajemnicą – Bruksela 1992 Gdańska Szkoła Metafory – Berlin, 

Hanower, 1995 Szkoła Sopotu – BWA, Sopot 1997 I Targi Sztuki – Stary Browar Poznań 2004 Pracownia 118 - wystawa rysunku - Muzeum Narodowe w Gdańsku - OSW Pałac Opatów 2006 wystawy indywidualne: 

Galeria Sztuki Współczesnej 1981 wystawa rysunku Sdander Gallery, Canberra 1988 wystawa rysunku, Galeria STS, Sopot 2000 za swoją twórczość otrzymała: wyróżnienie – V Biennale Sztuki Gdańskiej, BWA, 

Sopot 1983 III nagroda – X Konkurs Malarski im. Spychalskiego, BWA, Poznań 1983 nagroda – Papier 86, „Galeria ’85”, Gdańsk 1986 nagroda – I Triennale Sztuki Gdańskiej, BWA, Sopot 1990 prace w zbiorach: Urząd 

Wojewódzki w Gdańsku Urząd Miasta Sopot PGS Sopot; 

MARIA TARAGOŃSKA 


I I P R A C O W N I A R Y S U N K U W I E C Z O R N E G O 

p r o f . n a d z w . R o m a n G a j e w s k i 

a s . P r z e m y s ł a w Ł o p a c i ń s k i 

z cyklu Polispekty kompozycja I, 2005 (fragment), 89,2 x 81,7 cm, technika mieszana 

PRZEMYSŁAW ŁOPACIŃSKI 

– uzyskał dyplom ASP w Gdańsku w 2000 

r., w pracowni prof. Romana Gajewskiego. 

Uczestniczył w kilkunastu wystawach 

indywidualnych: 

wystawy zbiorowe: Galeria Artystycznej 

Inicjatywy – Gdańsk 2001 CSW Galeria „EL” Elbląg 

2002 Galeria Rysunku „Nowa Ofi cyna” Gdańsk 2003 

Galeria „78” Gdynia 2003 Galeria „Refektarz” Kartuzy 

2003 wystawy indywidualne: MKT 

„Plama” – Gdańsk 2001 Galeria Rysunku „Nowa Ofi - 

cyna” – Gdańsk 2002 Galeria Muzeum ASP Wrocław 

2003 Galeria „Żak” Gdańsk 2005 



98

– urodzony 23. 02. 1954 r. w Sopocie, uzyskał dyplom PWSSP Gdańsk w 1979 r. w 

pracowni prof. Władysława Jackiewicza. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach 


wystawy zbiorowe: 19 młodych z gdańska – Galeria MDM, Warszawa 1984 Oliwa bliżej Gdańska–Gdańsk 

bliżej sztuki – „Dworek” Galeria Artystycznej Inicjatywy, Gdańsk 2000 projekt Gdynia–Düsseldorf 

– Galeria „Am Eck“, Düsseldorf 2001 Pokolenia. Wizja lokalna – Nowe Miasto, Gdańsk 2002 projekt Gdańsk– 

Fulda – Kunststation Kleinsassen, Fulda 2003 wystawy indywidualne: – Galeria „Ipso”, Perugia 

1986 EMotion – Muzeum Narodowe Oddział Sztuki Współczesnej, Gdańsk 1988 Metafi zyka ludzi i rzeczy 

– Spiegelgalerie, Rundfunks SFB, Berlin 1999 Katedry – Galeria Rysunku „Nowa Ofi cyna”, Gdańsk 2000 Galeria 

Muzeum ASP, Wrocław 2002 Galeria FASS Uniwersytet Sabanci, Stambuł 2004 prace w zbiorach 

instytucjonalnych: Austrii Francji Holandii Niemczech Polsce RPA Turcji USA 

Wielkiej Brytanii Włoszech 

ROMAN GAJEWSKI 


z cyklu Manipulacje metafi zyczne nr 22, 2005, technika własna – druk cyfrowy

I I I P R A C O W N I A R Y S U N K U W I E C Z O R N E G O 

a d . I I s t . P i o t r J ó z e f o w i c z 

a d . A n n a K r ó l i k i e w i c z 

– urodzona 7. 02. 1970 r. w Gdańsku, uzyskała dyplom PWSSP 

Gdańsk w 1993 r. w pracowni prof. Hugona Laseckiego. Uczestniczyła 

w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy zbiorowe: Six mythologies obiekty – Kesif Gallery, Ankara, Turkey 

2003 Public/Re/collections serigrafi a – Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, Gdańsk 

2003 Exhibition 0002 rysunki – Goethe Institut, Ankara, Turcja 2003 Sztuka Miasta – 

bilbord, CSW Łaźnia, Gdańsk 2003 cykl wystaw Muzeum Osobliwości w Galeria „Sfi nks”, 

Sopot wystawy indywidualne: Monodia rysunek, Mała Zbrojownia, Gdańsk 

1995 Amoremorte obiekty – Galeria ratusza Staromiejskiego, Gdańsk 1996 Nieobecność 

rysunek – Galeria „Sfi nks”, Sopot 1999 Miłość rysunki, obiekty – Państwowa Galeria 

Sztuki Sopot, Sopot 2001 Biometrie obiekty – Centrum Fi, Gdańsk 2005 Nagrody: 

stypendium naukowe dla najlepszych studentów 1989-1992 II nagroda – Ogólnopolski 

konkurs rysunkowy Razem czy osobno, ASP Warszawa, Warszawa 1992 II nagroda 

w konkursie ASP w Gdańsku 1993 nagroda rektorska za osiągnięcia dydaktyczne 1995 

nagroda rektorska za osiągnięcia dydaktyczne i artystyczne 1999 

ANNA KRÓLIKIEWICZ 


P R A C O W N I E 

mandala, 2006 

100 

101

– Urodzony w 1959 r. w Lublinie. Absolwent Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie i PWSSP w Gdańsku. Od 1985 roku kontynuuje 

proces tworzenia „niekończącego się” cyklu obrazów pod wspólnym tytułem THE SHOW MUST GO ON. Obraz, przekraczając swymi 

rozmiarami granice „oglądalności”, stał się raczej rodzajem projekcji organizującej przestrzeń. 

PIOTR JÓZEFOWICZ 


silverscreen, olej na płótnie

Prof. Andrzej Dyakowski O pracowni Malarstwa Ściennego 

program zajęć, organizacja, konsultanci, laboratoria technologiczne to pozostałość po 

okresie bardzo intensywnej pracy projektowej przy renowacji Starówki. 

Generalnym projektantem i szefem zespołu artystów projektantów był prof. Jacek Żuławski. 

W Jego zespole pracowali: prof. Józefa Wnukowa, prof. Hanna Żuławska, prof. Krystyna 

Łada Studnicka, prof. Juliusz Studnicki, prof. Lech Kadłubowski, doc. Barbara Massalska, 

doc. Anna Pietrowiec, doc. Zygmunt Karolak, prof. Kazimierz Śramkiewicz, prof. Adam 

Smolana, prof. Teresa Pągowska, prof. Stanisław Horno-Popławski, prof. Jerzy Zabłocki, 

prof. Stanisław Teisseyre, prof. Franciszek Duszeńko, prof. Urszula Ruhnke Duszeńko, 

prof. Roman Usarewicz, art. malarz Magdalena Usarewicz, prof. Kazimierz Ostrowski, ad. 

Zbigniew Erszkowski, prof. Alfred Wiśniewski, prof. Włodzimierz Łajming 

Poszczególne elewacje są autorstwa w wymienionych artystów. 

Zdobyte doświadczenie, poziom artystyczny, umiejętności technologiczne złożyły się 

niewątpliwie na poziom programu i charakter zajęć w Pracowni Malarstwa Ściennego i 

jej miejsce wśród innych w Katedrze Specjalizacji Artystycznych na Wydziale Malarstwa 

PWSSP w Gdańsku. 

Staram się czerpać z tej tradycji i w podobny sposób prowadzić zajęcia i pracę w prowadzonej 

przeze mnie pracowni malarstwa ściennego. 

Dzięki pomocy ad. Jacka Zdybla, który wnosi swoim potencjałem intelektualnym i artystycznym 

ciekawe zadania pracownia ma dopływ studentów, zainteresowanie i pomyślną 

przyszłość. 

W celu przedstawienia informacji o historii Pracowni Malarstwa Ściennego z lat 60-tych 

musze powołać się na dane zawarte w moim indeksie nr 996 na stronie 18. 

Jest rok szkolny 1965/66 rok studiów III semestr V i VI. Nazwa przedmiotu „Propedeutyka 

Malarstwa Ściennego” liczba godzin ćwiczeń 4 godziny tygodniowo. Nazwisko wykładającego 

adj. Mieczysław Baryłko. 

Pamięć ludzka jest zawodna i gdybym przypadkiem nie znalazł indeksu mającego wartość 

dokumentu nie uwierzyłbym, że tak wyglądała organizacja tej specjalizacji. Były to 

wstępne ćwiczenia projektowe. Właściwą pracownię specjalizacji o nazwie przedmiotu 

„Malarstwo architektoniczne” z liczbą 8 godzin ćwiczeń tygodniowo prowadzoną przez 

doc. Barbarę Massalską wybrałem na IV roku studiów. Był to rok szkolny 1966/67. 

Miałem zaszczyt studiować w tej pracowni w semestrze VII, VIII, IX i X w roku akademickim 

1967/68. 

Wprawdzie na czele pracowni stała doc. Barbara Massalska, która troszczyła się o wszystko, 

ale poza tym mieliśmy stałą opiekę niestrudzonej zawsze życzliwej prof. Józefy Wnukowej, 

prof. Jacka Żuławskiego, prof. inż. arch. Stanisława Listowskiego, wspaniałego technologa 

Zbigniewa Alkiewicza i laborantkę panią Janinę Basty. 

Moje najlepsze wspomnienia związane są z tymi osobami. 

Lata 60-te to okres kiedy zakończyła się praca przy odbudowie i ozdabianiu elewacji kamieniczek 

na Starym Mieście w Gdańsku. Myślę, że ranga Pracowni Malarstwa Ściennego, 

Prof. Andrzej Dyakowski Studio of Wall Painting (Abstract in English) 

pays tribute to many artists and educators who worked hard upon the Old Town’s restoration 

and helped to elevate the Studio to its present position. They were, among others, 

Józefa Wnukowa, Jacek Żuławski, Stanisław Listowski, Zbigniew Alkiewicz, and Janina 

Basty. Doctor Jacek Zdybl is also mentioned as Professor Andrzej Dyakowski’s assistant 

who plays a crucial part in the daily existence of the Studio nowadays and helps to make 

it lively and attractive for new students. 

Professor Andrzej Dyakowski presents a short outline of the history of Wall Painting Studio 

by staring from the very beginning, the early 1960s, when he himself was a student who 

joined the newly created studio led by Barbara Masalska and Mieczysław Baryłko. The 

author draws the reader’s attention to the fact that the prominence of the Studio and 

of the discipline of the wall painting is due to the long process of the restoration of the 

Old Town of Gdańsk, which suffered heavy damages during the WWII. Andrzej Dyakowski 

K A T E D R A S P E C J A L I Z A C J I A R T Y S T Y C Z N Y C H 


102 

103

-urodzony w 1953 r. W Łodzi, uzyskał dyplom w PWSSP w Łodzi w 1980 w pracowni Antoniego Starczewskiego. 

Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. 

wystawy zbiorowe: VI, VIII, X Międzynarodowe Triennale Tkaniny w Łodzi – Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź 1988, 

1995, 2001 II Międzynarodowy Konkurs w Kioto, Japonia 1989 1 i 2 Międzynarodowe Biennale Lnu w Haut Normandie – Musee du Lin, 

Viaduc des Arts, Paryż 1996, 2000 A response to Lake Mungo – Long Gallery, Wollongong, Australia 1997 5 American Tapestry Biennial 

– Center for Visual Arts, Denver, USA 2004 wystawy indywidualne: 

Textilmuseum, Neumunster, Niemcy 1991 Muzeum Narodowe 

w Gdańsku OSW Pałacu Opatów, Gdańsk 1999 Galeria Kordegarda, Warszawa 

1999 Galeria Bielska w Bielsku Białej 2003 Centralne Muzeum 

Włókiennictwa w Łodzi, Łódź 2004 Muzeum Warmińsko-Mazurskie, 

Galeria Zamek w Reszlu 2005 za swoją twórczość otrzymał: 

Nagrodę Międzynarodowego Sekretariatu Wełny – II Międzynarodowy 

Konkurs w Kioto 1989 Medal związku artystów – VIII Międzynarodowe 

Triennale Tkaniny w Łodzi 1995 Wyróżnienie honorowe – X Międzynarodowe 

Triennale Tkaniny w Łodzi 2001 Pierwszą nagrodę za tkaninę 

– I Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej w Gdańsku 2001 

Grand Prix – II Międzynarodowe Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej, 

Krosno 2002 Wyróżnienie honorowe – Convergence ’2006, Celebration, 

Grand Rapids, USA,2006 prace w zbiorach: Centralnego Muzeum 

Włókiennictwa w Łodzi Stołecznego Biura Wystaw Artystycznych 

w Warszawie Textilmuseum w Neumunster (Niemcy) Friends of Fibre 

Art International’ collection (USA) Fibre Art Synergy (Francja) Muzeum 

Rzemiosła w Krośnie. 


WŁODZIMIERZ CYGAN 

1999, wełnopodobne, sizal, 350 x 320 cm, wł. autor. 

P R A C O W N I A T K A N I N Y A R T Y S T Y C Z N E J 

p r o f . W ł o d z i m i e r z C y g a n

PP RR A CC O W N I A MM A L A RR SS T W A ŚŚ CC II E N N E G O O I I W I T R A Ż YY 

pp rr o f . A n d r z e j D y a kk o w s kk i 

d r hh a b . JJ aa cc ee k k ZZ dd yy b e ll 

LOGOS II, szkło, druk wielkoformatowy - - NCK, NCK, Gdańsk Gdańsk 2005 

– urodzony 14. 07. 1963 w Gdańsku, uzyskał dyplom PWSSP w Gdańsku w 1990 w pracowni prof. Hugona Laseckiego. Uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. 

wystawy indywidualne: Galeria „Triada”, Sopot 1991 Galeria „Brama”, Warszawa 1991 Galeria Miejska „Galeria Ostrołęka”, Ostrołęka 1992 Księgi: Misterium Przejścia - Kościół Św. Bartłomieja, Gdańsk 1996 Pictures of Infi nity - Bruksela 199 Światło- 

-Cień - CSW Galeria „EL”, Elbląg 1998 Rzecz - PGS Sopot 2000 LOGOS - Galeria Rysunku „Nowa Ofi cyna”, Gdańsk 2003 za swoją twórczość otrzymał: najwybitniejszy debiut - Nagroda Wojewody Gdańskiego w dziedzinie plastyki 1991 Nagrody Rektora 

II stopnia za działalność dydaktyczną i artystyczną w roku akademickim 91-92; 92-93 Nagrody Rektora I stopnia za pracę na rzecz Uczelni w 2002; 2003 

JACEK ZDYBEL 


104 

105

kompozycja agresywna VII, olej na płótnie 150 x 110 

– urodzony 13. 12. 1936 w Krakowie, uzyskał dyplom PWSSP 

w Gdańsku w 1969 r. w pracowni prof. Władysława Jackiewicza. 

Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych 

w kraju i zagranicą: 

wystawy: Francja Jugosławia 

Niemcy Szwecja Finlandia Białystok 

Gdańsk Gdynia Elbląg Sopot 

Warszawa Zakopane za swoją 

twórczość otrzymał: I Nagroda – Ogólnopolski 

Festiwal Malarstwa Młodych BWA Sopot 

wyróżnienie – konkurs na obraz sztalugowy 

w Łodzi 1970 wyróżnienie – konkurs na obraz 

sztalugowy w Łodzi 1978 nagroda i stypendium 

– GTPS w Gdańsku wygrane konkursy na 

malarstwo ścienne Nagroda Ministra Kultury 

i Sztuki za pracę dydaktyczną i artystyczną w ASP 

Gdańsk prace w zbiorach: Muzeum 

Narodowego w Gdańsku zbiory BWA Dom 

Aukcyjny M. Bernearte w Belgii rekonstrukcje 

i odnowienie wystroju Kamieniczek przy 

Długim Targu w Gdańsku oraz przy ul. Długiej 

i Tkackiej w Gdańsku Realizacja wystroju 

Auli Wydz. Ekonomii Uniwersytetu Gdańskiego 

2004 r. – malowidło dekoracyjne 


ANDRZEJ DYAKOWSKI

* * * 

że uciekają ci najzdolniejsi, ci przeciętni zostają jakby bezwiednie pogarszając kondycję 

sztuki malowania. Czasami boję się, że statek malarstwa tonie, przeciążony twórczością 

ludzi małego talentu, ładnych kobiet, półamatorów i rencistów. 

Malarstwo, będąc jedną z najpiękniejszych sztuk, jest ciągle zdradzane, jak najbrzydsza 

żona, tysiące adeptów wyłudza wykształcenie malarskie, by z niego nie korzystać. 

Malarstwo nie jest modne, lecz nasza wiara jest wiarą w cykliczność, czy spiralność 

powrotów. 

Akademia nie musi być „trendy” – akademia to miejsce kształcenia artysty in spe – na 

najbliższe pół wieku. Jego pojemność musi być niesłychana, jego wrażliwość nie może 

być zamieniana na sprawiedliwość łapania wiatrów, czy łatwość do prostytucji. Pół biedy, 

gdy takie umiejętność posiądzie grafik użytkowy, malarzowi od nich wara! 

Aktualnie „granicę” czterdziesto milionowego narodu globalnej świadomość wyznacza 

znajomość nazwisk trzech, czterech osób. 

W kraju bohaterami masowej wyobraźni są gwiazdy seriali i programów typu Big Brother. 

Teleekspres wyznacza listę nazwisk do powszechnego użytku. Artystę promuje nie talent 

i dzieło a skandal jaki jest stanie wygenerować 

W tej sytuacji marzy mi się akademia jako miejsce azylu dla ludzi, których możliwości in 

potenta, obiecują tworzenie kultury wysokiej. Zwłaszcza, gdy prostactwo zawłaszcza 

sobie bez mała całe terytorium. 

I nie jest to klęska kultury. To jest nasza klęska. Nie można istnieć poza kulturą. Poza kulturą 

pozostaje fizjologiczne trwanie. jesteśmy znowu w świecie zwierząt. 

Wychowanie, wykształcenie artysty wymaga specyficznych okoliczności i warunków. 

Współudział w stworzeniu artysty „ na miarę” to cel ostateczny, niemniej – musimy z pokorą 

uznać, że straty przy „produkcji” artysty mogą i sięgają kilkudziesięciu procent – te 

kilkadziesiąt procent strat, to nie są odpady, ale nie są to artyści. te” wióry” to wrażliwi, 

wykształceni ludzie zmieniający konsystencję tego narodu. 

Mieto Olszewski 

Był czas, gdy dyplomujące pracownie malarstwa Akademii zwano zwyczajowo pracowniami 

mistrzowskimi. Profesorowie: Teisseyre, Studnicki, Nacht-Samborski, Potworowski, to byli 

mistrzowie nasi i mistrzowie naszych mistrzów. Dzisiaj trudno byłoby bronić tej tradycji, 

żeby wiele zmieniło się wokół nas i w nas. Inaczej też pojmujemy problem autorytetu 

w sztuce i drogowskaz nie zawsze chodzi drogą, którą pokazuje. 

Nie mniej ogarnia mnie lęk, że spełnienie aktualnej „normy menowskiej” bliższe jest nieszczęściu 

niż powodów do dumy. 

Sztuka rodzi się w aurze niemierzalnej, bliższe jej jest sanatorium pod klepsydrą, czy tratwa 

meduzy, niż miasto Sevres pod Paryżem. 

Wychowała mnie akademia złożona z ludzi osobliwych i elokwentnych mędrców i milczących 

introwertyków, trzeźwych filozofów i nietrzeźwych birbantów. Wszystkim zawdzięczam 

bardzo wiele. 

Aktualnie, pięć dyplomujących pracowni proponuje finałowe wystawy, bywa, wielkie, 

monumentalne ekspozycje malarstwa, towarzyszące im aneksy, wszystko z mądrym 

komentarzem autora – bywa, kończymy wystawami, co najwyżej, no właśnie, nie zawsze 

się zgadzamy czy i gdzie jest granica dolna zjawiska „sztuka”. 

Mówiąc, czy ściślej, myśląc o rozwoju kierunku malarstwa w akademii, należy zdać sobie 

sprawę, że stajemy bardziej przed problemem utrzymania status quo niż ekspansji. 

Malarstwo, póki co, nie jest „trendy”. Wydawnictwo Taschen – Art. Now – sztuka przełomu 

tysiąclecia na dwustu stronach albumu zamieściło raptem 5 obiektów, które mogą uchodzić 

za obrazę, skądinąd średnie. 

Jest to świadoma manipulacja i nie ma tu znaczenia popularny a nie naukowy charakter 

wydawnictwa. 

Ustawiając szarość ciepła obok zimnej ochry nie przyciągnie się uwagi okularnika. Okulary 

zostały wymyślone na potrzebę czytania. Dramaty miedzy bielami nie miewają swoich 

Szekspirów 

Jako nauczyciel źle znoszę ucieczkę zdolnych studentów od malarstwa do instalacji. Bywa, 

P R A C O W N I A G R A F I K I …

C Z E S Ł A W T U M I E L E W I C Z 

prof. Czesław Tumielewicz Pracownia Grafiki Warsztatowej 

się kolorowy linoryt tracony nazywany tu linorytem wg Picassa. Asystentami są w tej 

pracowni kolejno: Krzysztof Charytoniuk, Zbigniew Gorlak, Zygmunt Gornowicz (jeden 

semestr), Wiesław Zaremba (do 1984 roku), Waldemar Marszałek. Grafiki stworzone w tej 

pracowni trafiają na wystawy w kraju i za granicą. Czesław Tumielewicz otrzymuje jedną 

z pierwszych nagród na Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki w Warszawie (1973) za linoryt 

połączony z cynkografią. Litografia Zbigniewa Gorlaka trafia do Japonii (Muzeum Kagawie 

1999). Litografia łączona z litografią Waldemara Marszałka otrzymuje jedną z pierwszych 

nagród w Konkursie Otwartym na Grafikę w 1996 roku w Łodzi. Również prace grafików 

tej pracowni zostają przyjęte przez Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie: 

Tumielewicza (1971,1984,1997,2000), Gorlaka (1984), Marszałka (1997). Litografię i linoryt 

w późniejszej swojej twórczości kontynuują: Zbigniew Gorlak (79), Wiesław Zaremba 

(80), Wiesław Smętek (81), Janusz Akermann (85), Waldemar Marszałek (85), Agnieszka 

Grochowska (95), Dominika Krechowicz (88), Magdalena Hanysz-Stefańska (95), Joanna 

Frydrychowicz (95), Joanna Kujawska-Nurowska (95), Bogna Klaman-Tarnowska (95), 

Barbara Skowron-Zaleska (95), Krzysztof Cybulski (96), Jowita Wallner (99), która dostaje 

wyróżnienie na I Ogólnopolskim Biennale Grafiki Studenckiej w Warszawie w 1998 roku, 

Ewa Hać (01), Wojciech Koniuszek (02). 

Utworzona w 1971 roku, przy ulicy Piwnej 27/29, przez prezesa Związku Polskich Artystów 

Plastyków Romualda Bukowskiego Gdańska Doświadczalna Pracownia Graficzna „Oficyna”, 

kierowana przez grafika Stanisława Żukowskiego (dyplom w 1939 roku na Wydziale Sztuk 

Pięknych w Wilnie) ma trudności z utrzymaniem się z powodu braku źródeł finansowania 

działalności. Rektor PWSSP prof. Władysław Jackiewicz godzi się przejąć finansowanie 

„Oficyny”. Od 1973 roku kształci ona studentów, jednocześnie obsługując środowisko 

grafików ZPAP. Pracownia specjalizuje się w technikach metalowych takich jak: akwaforta, 

akwatinta, odprysk i mezzotinta. Pracownię prowadzi wykł. Stanisław Żukowski, do 

odejścia na emeryturę w 1977 roku. Jego asystentem jest Franciszek Czernous a Wiesław 

Dembski zatrudniony jest w charakterze pracownika technicznego. W okresie 1971 –1977 

dziesięciu studentów skorzystała z możliwości wykonania tu swoich dyplomów z grafiki 

artystycznej. W 1977 roku pracownię przejmuje Wiesław Dembski (29), jako wykładowca a 

asystentem zostaje Cezary Paszkowski, który dla grafiki porzucił karierę muzyka perkusisty. 

Wykł. Wiesław Dembski w latach 80. zakłada Międzynarodowy Warsztat Mezzotinty. Z jego 

inicjatywy sopockie BWA organizuje w 1985 roku I międzynarodową wystawę „Mezzotinta 

‘85”. Również w latach 1988 i 1991 odbywają się wystawy „Mezzotinta”. W 1979 roku 

Pracownia Grafiki Warsztatowej powstaje w gdańskiej PWSSP na Wydziale malarstwa i 

Rysunku dopiero w 1957 roku po przełomie październikowym, gdy władze komunistyczne 

przestają bać się wszystkiego, co związane było z drukowaniem. Do organizowania 

nowej Pracowni Specjalistycznej rektor prof. Stanisław Teisseyre wyznacza doc. Zygmunta 

Karolaka, który przed wojną studiując w Akademii Krakowskiej przechodził tam kurs 

grafiki artystycznej. Otwiera on entuzjastycznie przyjętą przez studentów Pracownię 

Technik Metalowych i Drzeworytu. Za rektora Rajmunda Pietkiewicza powstaje nawet w 

1965 Katedra Grafiki, do której wtoczono też Warsztat Fotografii, ale od 1976 pracownia 

egzystuje już tylko w ramach Katedry Specjalizacji Dodatkowych. Gdy w pracowni 

brakuje blachy cynkowej wykonuje się monotypię i ceratoryt. W 1959 roku ze Szczecina 

doc. Karolak przy pomocy grupy studentów przywozi trzy prasy i kamienie litograficzne. 

Jego asystentami byli Józef Łakomiak (52), Łukasz Rogiński, Piotr Zajęcki, Franciszek 

Czernous. Bardzo interesujące prace graficzne, które wychodziły z tej pracowni, do 1971 

roku jedynej na Wybrzeżu oficyny graficznej, wykonywali Krystyna Górska (50), Rajmund 

Pietkiewicz (52), Jan Rzyszczak (52), Eleonora Jagaciak-Baryłko (54), Wiesław Dembski (58), 

Ryszard Stryjec (58), Łukasz Rogiński (60), Jerzy Krechowicz (62), Jan Góra (63), Janina 

Śpiewak (64), Zbigniew Ralicki (64), rzeźbiarz Wawrzyniec Samp (64), Henryk Mądrawski 

(65), Aleksandra Baliszewska-Walicka (66), Piotr Zajęcki (67), Adam Haras (67), Leonard 

Przyjemski (68), Franciszek Czernous (69), Feliks Chudzyński (70), Jerzy Ostrogórski (71), 

Sławomir Grabowy (73), Cezary Paszkowski (73), Jerzy Chartowski (75), Maciej Świeszewski 

(75), Krzysztof Nasfeter (75), Ryszard Kul (76), Elżbieta Kowalska– Matuszewska (77). 

W 1975 roku doc. Zygmunt Karolak odchodzi na emeryturę, a pracownię przekazuje wykł. 

Czesławowi Tumielewiczowi (dyplom z litografii w PWSSP w Poznaniu). Odtąd pracownia 

ta będzie posiadać nazwę Pracowni Litografii i Linorytu, a techniki metalowe wykonywane 

będą w Oficynie (od 1973 roku). Przez jeden semestr asystentem jest ad. Józef Łakomiak. 

Po jego odejściu wszystkie czynności techniczne takie jak trawienie kamieni wykonuje 

prowadzący. Po roku, gdy władze uczelni pozytywnie oceniają wyniki pedagogiczne pracowni, 

a szczególnie ożywienie Warsztatu Litografii, pozwala się na przyjęcie asystentów 

i litografa. W latach 80. trawieniem kamieni zajmuje się litograf Roman Bertling. Czesław 

Tumielewicz zmienia program swojego poprzednika starając się by w tej pracowni głównym 

celem był rozwój grafiki kolorowej. Walnie mu w tym pomagają asystenci Wiesław 

Zaremba i Zbigniew Gorlak, którym udaje się opracować system kolorowej litografii oparty 

o offsetową triadę. W Warsztacie Linorytu najważniejszym zadaniem studenta staje

Grochowska). W 2001 roku w Pracowni Linorytu po odejściu asystenta ad. Waldemara 

Marszałka, zatrudniani są kolejno na stanowisku asystenta stażysty studenci: Wojciech 

Koniuszek (01,02), Wróblewski (02), Dariusz Łazarewicz (02,03), Agnieszka Szreder (04,05) 

Z pracowni Litografii kierowanej przez Zbigniewa Gorlaka wyszli tacy artyści jak Agnieszka 

Gewartowska, Anna Tusk, Małgorzata Krzywiec, Malina Tomaszewska, Magda Kaczmarek, 

Danuta Roman. 

W 2000 roku ad. Zbigniew Gorlak organizuje w PGS w Sopocie pokaz wystawy pokonkursowej 

I Biennale Grafiki Studenckiej Poznań ’99. 

W 2002 roku kierownikiem Katedry Grafiki Warsztatowej zostaje prof. Cezary Paszkowski. 

W skład Katedry wchodzą cztery pracownie kierowane przez prof. Czesława Tumielewicza, 

ad. II st. Zbigniewa Gorlaka, prof. Wiesława Dembskiego i prof. Cezarego Paszkowskiego. 

W 2003 roku prof. Wiesław Dembski odchodzi na emeryturę, a jego pracownię obejmuje ad. 

II st. Alina Jackiewicz. Asystentem zostaje Michał Wójcik, który jako student IV roku w 2000 

roku otrzymuje za swoje akwaforty nagrodę – stypendium im. Kulisiewicza. 

Prof. Cezary Paszkowski w 2003 roku tworzy i prowadzi z asystentem ad. Waldemarem 

Marszałkiem nową Pracownię Artystycznej Grafiki Komputerowej. 

Od nowego roku akademickiego 2005-06 do Katedry dołączy Pracownia Sitodruku kierowana 

przez ad. II st. Aleksandra Widyńskiego. 

Gdańsk luty 2005 

Pracowni Technik Metalowych przybywa jeszcze jeden asystent: Alina Jackiewicz, która 

rok później otrzymuje w San Francisco jedno z pierwszych nagród 8), na World Print III. 

Cezary Paszkowski wysłany przez Ministerstwo Kultury w 1986 na Kubę, przywozi stamtąd 

nową technikę graficzną intaglio. W 1995 roku pracownia 88 ze swojej pierwszej siedziby 

na ulicy Piwnej przenosi się do gmachu głównego ASP a w starej siedzibie rozpoczyna 

działalność Galeria Rysunku ASP „Nowa Oficyna”. 

Z Pracowni Technik Metalowych wyszli tacy artyści graficy jak: Elżbieta Kowalska- 

Matuszewska (77), Anna Gwiazda (78), Alina Jackiewicz-Kaczmarek (79), Piotr Wiatrak, 

Wojciech Kostiuk, Andrzej Taranek (82), Piotr Dembski (86), Wojciech Górecki (89), Dariusz 

Syrkowski (92), Piotr Dembski (86), Michał Wójcik (01), Piotr M. Zajęcki (04). 

W 1988 roku powstaje Katedra Grafiki Warsztatowej, której kierownikiem zostaje doc. Czesław 

Tumielewicz. W jej ramach funkcjonują dwie pracownie; Pracownia Linorytu i Litografii 

oraz Pracownia Technik Metalowych. W 1994 powstają trzy pracownie: Pracownia Linorytu 

i Litografii – prof. Czesław Tumielewicz, ad. Zbigniew Gorlak, ad. Waldemar Marszałek; 

Pracownia Technik Metalowych – doc. Wiesław Dembski, ad. Alina Jackiewicz-Kaczmarek; 

II Pracownia Technik Metalowych – ad. Cezary Paszkowski, ad. Waldemar Marszałek. 

W 1999 roku Pracownia Litografii i Linorytu dzieli się na dwie pracownie: Pracownię 

Linorytu kierowaną przez prof. Czesława Tumielewicza (asystent ad. Waldemar Marszałek) 

i Pracownię Litografii kierowaną przez ad. II st. Zbigniewa Gorlaka (technolog Agnieszka 

Czesław Tumielewicz Studio of Workshop Graphic Arts (Abstract in English) 

National Exhibition of Graphic Arts in Warszawa. Soon many more prizes won by both the 

assistants and the students of the Studio follow. 

The Department of Workshop Graphic Arts is founded in 1988, and Czesław Tumielewicz is 

appointed its first director. Initially, it consists of two studios: Studio of Lithography and 

Studio of Metal Techniques. In 1994 one more Studio of Metal Techniques is added to the 

Department. In 1999 the Studio of Lithography is divided into two separate studios. In 

2002, when Cezary Paszkowski is appointed the director of the Department of Workshop 

Graphics, it consists of four studios. The studios are led by Czesław Tumielewicz, Zbigniew 

Gorlak, Wiesław Dembski, and Cezary Paszkowski. Wiesław Dembski retires in 2003 and his 

studio is taken over by Alina Jackiewicz, who is assisted by Michał Wójcik. 

Gdańsk, February, 2005 

The author goes back to as far as 1957, when the Studio of Workshop Graphic Arts was 

founded as soon as the communist government had ceased to be so neurotically afraid 

of anything that might have been connected with printing business. Zygmunt Karolak 

was assigned the job of organizing the studio from the scratch. He was assisted by Józef 

Łakomiak, Łukasz Rogiński, Piotr Zajęcki, and Franciszek Czernous. 

Zbigniew Karolak retires in 1975, handing over the leadership of the Studio to Czesław 

Tumielewicz, who has been in charge of the Studio ever since. Among those who assist 

him are the following: Józef Łakomiak, Roman Bertling, Wiesław Zaremba, Zbigniew 

Gorlak, Krzysztof Charytoniuk, Zygmunt Gornowicz (for one semester), and Waldemar 

Marszałek. Tumielewicz changes the profile of the studio, steering towards the development 

of the colour graphics. In 1973 Tumielewicz is honoured with a major prize at the 

K A T E D R A G R A F I K I W A R S Z T A T O W E J P R A C O W N I E 

108 

109

Lego Hau, Hau!,1997 litografi a 

ZBIGNIEW GORLAK –urodzony w 1955 r. w Sopo- 

cie, uzyskał dyplom PWSSP 

w 1979 r. w pracowni prof. Władysława 

Jackiewicza. Uczestniczył 

w kilkudziesięciu wystawach 


wystawy zbiorowe: X Międzynarodowe 

Biennale Grafi ki – Kraków 

1984 Litografi a Polska od 1900 – Muzeum 

Narodowe w Krakowie 1994 Polish 

Graphic Art. in Japan – Sakaide Civic Art Museum Takamatsu w Kagawie, Japonia 1993 wystawy indywidualne: Nadbałtyckie 

Centrum Kultury, Gdańsk 1996 „Galeria Bema 65” Warszawa 2003 za swoją twórczość otrzymał: I Nagroda – Sztuka Młodych 

PSP w Gdyni 1980 wyróżnienie – Konkurs im. A. Raka, BWA Katowice 1985 Biennale Sztuki Gdańskiej, BWA Sopot 1987 nagrody 

za grafi kę roku – GTPS Gdańsk 1984,1985,1991,1993,1994,1995 wyróżnienia i nagroda główna A&B Obraz roku – Warszawa 2002 i 2003 

prace w zbiorach: Biblioteki narodowej w Warszawie Muzeum Narodowe w Gdańsku Kielcach Muzeum Junge Kunst 

– Frankfurt nad Odrą Lego – Biluung w Danii kolekcja dr Pieńkowskiego kolekcja Świtalskiego kolekcja Zajdlera 

I I P R A C O W N I A G R A F I K I W A R S Z T A T O W E J - P Ł A S K O D R U K 

p r o f . Z b i g n i e w G o r l a k

I I PP R AA CC OO W N II A G RR A FF II KK I I W A R SS Z TT A T O W E J - W Y P UU KK ŁŁ OO DD R U KK 

pp rr oo f . CC zz ee s ł a w w T u m i e l e w i c z 

a s . M a g d a ll ee nn a a H a n yy s zz - SS t e f a ń ss k aa 

MAGDALENA HANYSZ-STEFAŃSKA 

– ukończyła PWSSP w Gdańsku 

w roku 1994, w Pracowni Malarstwa 

prof. Macieja Świeszewskiego, 

aneks do dyplomu z grafi 

ki warsztatowej – w Pracowni 

prof. Czesława Tumielewicza. 

wystawy zbiorowe: Kunst in Kunstlerhaus - Darmstadt, Niemcy Internationale Kunst im Wissenschaftspark, Pięć plenerów 1996–2000 w Łebie – Gelsenkirchen, 

Niemcy V Triennale Grafi ki Polskiej, Katowice 2003 Sarajewska Zima - V Triennale, Sarajewo Grafi ka - V Triennale – Miszkolec, Węgry wystawy 

indywidualne: Galeria „Ciasna”, Jastrzębie k/Katowic Galeria STS, Sopot Galeria ZPAP, Gdańsk Galeria 78, Gdynia Galeria Promocyjna, Muzeum Narodowe, 

Oddział Sztuki Współczesnej, Pałac Opatów, Gdańsk za swoją twórczość otrzymała: wyróżnienie - IV Ogólnopolski Konkurs „Triennale Tczewskie” 

III Nagroda - Pomorska Grafi ka Roku wyróżnienie - The 13 th Seoul Space International Print Biennial - Korea Płd III Nagroda - Gdańska Grafi ka Roku I 

nagroda - II Biennale Tczewskie” 

K A T E D R A G R A F I K I W A R S Z T A T O W E J 


Moc ceramiki 2, linoryt 

110 

111

– urodzony w 1942 roku w Lidzie, w rodzinie ziemiańskiej, od maja 1945 roku mieszka w małych miasteczkach Wielkopolski, od 1955 w 

Bydgoszczy, a od 1961 w Gdańsku, gdzie studiuje architekturę i malarstwo (prof. A. Gerżabek, prof. W. Lam, doc. A. Fiszer), w Poznaniu 

grafi kę artystyczną (litografi a prof. L. Mianowski, malarstwo T. Brzozowski. ). Uprawia malarstwo od 16 roku życia, pierwsza wystawa 

indywidualna w 1965 r. w Bydgoszczy. Brał udział w przeszło 300 wystawach w kraju i za granicą. 

2001 Zjednoczona Europa, akryl, 130 x 195 

za swoją twórczość otrzymał: I nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Sztuki w Sopocie w 1974 I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Malarskim im. Spychalskiego 

w Poznaniu w 1977 jedną z 10 nagród na Ogólnopolskiej Wystawie Grafi ki w Warszawie w 1973 Jest laureatem nagrody Miasta Gdańska w dziedzinie kultury w 1977 

r. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej w USA w 1981 r. Nagrody rektora II st. za koncepcję i organizację cyklu wystaw „Dekonstrukcjoniści Gdańscy” w 1998 r. prace w 

zbiorach: Bydgoszcz Gdańsk Poznań Łódź Zielona Góra Katowice Elbląg Frombork Chełm Kłopio w Finlandii Hanoi w Wietnamie 

CZESŁAW TUMIELEWICZ 


I I I P r a c o w n i a g r a f i k i w a r s z t a t o w e j – t e c h n i k i c y f r o w e 

p r o f . C e z a r y P a s z k o w s k i 

a d . I I s t . W a l d e m a r M a r s z a ł e k 

– Urodzony w Dobrzycy koło Koszalina w 1960 roku. Studia w PWSSP w Gdańsku. 

Dyplom w 1985 r. w Pracowni Grafi ki prof. Jerzego Krechowicza. Uczestniczył w kilu 

dziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy zbiorowe: Grafi ka Młodych, Galeria BWA Poznań 1987 Triennale Grafi ki Krajów Nadbałtyckich 

1992 Współczesna Grafi ka Polska, Łódź 1996 Dni Sopotu w Warszawie, wystaw malarstwa 

trzech malarzy: K. Bereźnicki. H Cześnik, W. J. Marszałek wystawy indywidualne: Malarstwo, 

rysunek – Galeria BWA, Koszalin 1987 Grafi ka, 

Galeria BWA Gdynia 1989 Malarstwo, Galeria 

Diorama Gdańsk 1994 Malarstwo, Artgalerie, 

Hereford, Niemcu 1995 Malarstwo, rysunek, 

Zimmergalerie, Iserlohn, Niemcy 2000 Rysunek, 

Galeria Rysunku Nowa Ofi cyna ASP Gdańsk 

2004 Nagrody: wyróżnienie – Triennale 

Grafi ki Krajów Nadbałtyckich 1992 nagroda 

równorzędna – Współczesna Grafi ka Polska, 

Łódź 1996 

WALDEMAR MARSZAŁEK 



Wariacje z krzesłami 2006, olej, płótno 114 x 147 

112 

113

CEZARY PASZKOWSKI 

– urodzony w Gdańsku w 1948 roku. Studia w PWSSP w Gdańsku. Dyplom w 1973 roku w Pracowni 

Malarstwa prof. R. Pietkiewicza. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za 

granicą. 

wystawy: Instytut Polski, Wystawa Indywidualna, Wiedeń, 1980 Biblioteka Miejska, Wystawa Indywidualna, Manheim, 

1989 International House Club Galery, Wystawa Indywidualna, New Orleans, USA, 1994 Rauma Balticum Biennale 

’87, Finlandia 1987 XXII Prix International D’art Conterporain de Monte Carlo 1988 Exhibition of Print, International Independent, 

Yokohama Japonia 1989 Exhibition of Print, International Independent, Kanagawa Japonia 1990 International 

Print Biennale, Varna 1991 Daniel- 

Chodowiecki- Preis 1993 

(Akademie der Künste) Berlin, 

1993 The Prints of the World 

’97 – National Culture Festival 

in Kagawa, Japan 1997 Jest 

laureatem ponad 40 nagród 

i wyróżnień: III nagroda 

– XI Polsko-Fiński Konkurs 

Grafi ki Marynistycznej, Gdańsk 

1981 wyróżnienie – Auburn 

University, Alabama, USA 1987 

medal– Baltic Biennale ’87, 

Rauma Finlandia 1987 Europa 

Prix – Międzynarodowe Triennale 

Grafi ki Kraków ’97, Kraków 1997 

Museum Award – Mini-Print 

Triennial 1998, Tokyo, Japan 1998 

Grand Prix - Grafi ka – I Pomorski 

Konkurs Plastyczny „Centrum- 

-SzOK”, Szczecinek, 2002 Posiada 

tytuł International Honorary 

Citizen of New Orleans 


Żubr digital print, 80cm 80cm x 60cm, 60cm, 2006 2006

I V P R A C O W N I A G R A F I K I W A R S Z T A T O W E J - W K L Ę S Ł O D R U K 

p r o f . n a d z w . A l i n a J a c k i e w i c z - K a c z m a r e k 

a s . M i c h a ł W ó j c i k 

– urodzony 15. 02. 1973 r. w Gdańsku, 

uzyskał dyplom ASP w Gdańsku w 2001 

r. w pracowni prof. W. Dębskiego oraz 

prof. M. Świeszewskiego. Uczestniczył w 

wystawach. 

wystawy: „Gdańska Grafi ka roku” GTPS, Gdańsk 1998 Amberiv – Międzynarodowe Targi Bursztynu, Gdańsk 1999 

udział w wystawie konkursowej – I Biennale Grafi ki Studenckiej, Poznań, 1999 Blachy żarte HNO3 – wystawa z Tomaszem 

Sebastianem Kiełbasą, PGS, Sopot 2000 wystawa indywidualna – „Galeria Promocyjna” Muzeum Narodowe w Gdańsku OSW 

Pałacu Opatów w Gdańsku-Oliwie, 2002 Wystawa Konkursowa im. D. Chodowieckiego – PGS, Sopot 2002 My w stronę 

XXI wieku – Senat RP, Warszawa 2002 wystawa indywidualna – Teatr Rozmaitości, Warszawa 2003 wystawa konkursowa 

– Grand Prix Młodej Grafi ki Polskiej – Galeria Sztuki Współczesnej „Bunkier Sztuki”, Kraków 2003 wystawa Kiński Sopot (w 

związku z wydaniem czasopisma „Magazyn twórców”) 2004 za swoją twórczość otrzymał: III miejsce – „Gdańska 

Grafi ka roku” GTPS Gdańsk 1998 stypendium im. T. Kulisiewicza w Warszawie 2000 


MICHAŁ WÓJCIK 


Michałek – akwatinta, mezzotinta 

114 

115

– urodzona 08. 02. 1953 w Lublinie. Dyplom PWSSP w Gdańsku – 1979 r., w pracowni prof. 

Władysława Jackiewicza. W dorobku 22 wystawy indywidualne i udział w ponad 100 wystawach 

zbiorowych w kraju i za granicą. 

ALINA JACKIEWICZ – KACZMAREK 

wystawy zbiorowe: World Print Three – Museum of Modern Art, San Francisco, USA 1980 Młoda Ekspresja ‘82 

– Grand Palais des Champs Élysées, Paryż, Francja 1982 X Międzynarodowe Biennale Grafi ki – Kraków 1984 Prints From All 

Over – UMC Fine Arts Center, Uniwersytet Colorado, Boulder, USA 1986 Premio Internazionale Biella ę86 – Pallazo Ferrero Della 

Marmora, Biella, Włochy 1987 XII Prix International DęArt. Contemporain – Fondation Prince Pierre de Monaco; Roccabella, Monte 

Carlo, Monaco 1988 The 16th International Independent Exhibition of Prints – Kanagawa Prefecture Gallerry, Japonia. 1990 

Mastricht 93 Biennale Grafi ki – Mastricht, Holandia 1993 IV Konkurs o Nagrodę Daniela Chodowieckiego, PGS, Sopot 1999 

VI Międzynarodowe Biennale Grafi ki – Grabado, Caixanova, Ourense, Hiszpania 2000 Ważniejsze nagrody: I nagroda 

– World Print Three - Special Edition Purchase Award, San Francisco 1980 II nagroda – V Polsko-Fiński Konkurs Grafi ki Marynistycznej, 

Gdańsk 1983 Dwuletnie stypendium twórcze Ministra Kultury i Sztuki 1986 Medal – II Międzynarodowe Triennale 

Grafi ki Mezzotinta, Sopot 1988 I nagroda – Gdańska 

Grafi ka Roku’89, Gdańsk 1990 I nagroda – Gdańska Grafi 

ka Roku ’94, Gdańsk 1995 Nagroda Główna Prezydenta 

Miasta Gdyni – V Salon Plastyki Gdyńskiej, Gdynia 1996 

III nagroda – Triennale Tczewskie, Tczew 2001 prace 

w zbiorach: Biblioteka Narodowa - Warszawa Muzeum 

Narodowe Gdańsk Muzeum Morskie – Gdańsk 

Biblioteka Uniwersytecka – Sopot Muzeum Miasta 

Gdyni Muzeum Literackie Muzeum na Majdanku – 

Lublin Muzeum Sztuki Nowoczesnej – San Francisco USA 

Muzeum Miasta Biella – Włochy Zbiory Watykańskie 

– Watykan Muzeum Miasta Frankenthal (Pfalz) - Niemcy 

Muzeum Miejskie – Turku Finlandia Muzeum Miejskie 

– Skanderborg Dania Kanagawa Prefectural Gallery – Kanagawa 

Japonia Ermitage St. Petersburg – Rosj Oraz 

w zbiorach Galerii w Polsce Słowacji Danii Finlandii 

Islandia – Lodowce, 2005, akwatinta, mezzotinta 50 x 70 –

V P R A C O W N I A G R A F I K I W A R S Z T A T O W E J - S I T O D R U K 

a d . I I s t . A l e k s a n d e r W i d y ń s k i 

ALEKSANDER WIDYŃSKI 

– urodzony 24. 11. 1961 r. w Poniatowej, uzyskał dyplom PWSSP Gdańsk 

w 1986 r. w pracowni prof. Kazimierza Ostrowskiego. Uczestniczył w kilkudziesięciu 


wystawy zbiorowe: II Międzynarodowe Biennale Sztuki – Energia Wody – Gdynia 2005 

Absolwenci i Studenci Pracowni Sitodruku 1997-2005 - Muzeum Miasta Gdyni, Gdynia 2005 3, 5 Triennale 

Grafi ki Polskiej - BWA, Katowice 1997/2003 Sztuka Gdańska – Galeria „A“,Starogard Gdański 2002 

8,10 Międzynarodowe Triennale Tkaniny – Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź 1995/2001 Common 

Space – Międzynarodowa Wystawa Sztuki Włókna – Muzeum Pezinok, Pezinok (Słowacja) 1993/1997 

wystawy indywidualne: Trzy wymiary – Galeria „Hof Akkerboom”, Kiel (Niemcy) 2005 

Rzeczywistość – mała forma tkacka – Galeria „STS”, Sopot 2004 Tkanina drukowana – „Galeria 

78”, Gdynia 2002 Remanent – wystawa rysunku – Galeria „Nowa Ofi cyna”, Gdańsk 2001 prace 

w zbiorach: Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku Norton Priory Museum Cheshire - Anglia. 



Brama III, 2005, sitodruk, 140 x 100 cm 

116 

117

J E R Z Y K R E C H O W I C Z 

prof. Jerzy Krechowicz Projektowanie graficzne – pierwsze lata 

stamtąd nie zapierał tchu w piersiach. Na zewnątrz był wprawdzie realny świat – wielkie, 

nieoswojone zwierzę – ale w pracowni i tak można go było przeprojektować w niespełna 

godzinę, więc nasz potulny kompromis i rozjuszony radykalizm ścierały się ze sobą 

z regularnością samochodowych wycieraczek. Uporczywa arytmia między tym co było 

a tym co pamiętamy sprawia, że pamięć często ulepsza minione zdarzenia. Ale czy to, 

co dzieje się wokół nas, naprawdę jest takie jakim się wydaje? Jerzy Zabłocki – pierwszy 

„szef” pracowni a później kierownik Katedry Projektowania Graficznego – posiadał kilka 

odrębnych wcieleń, ale tylko jedno jako – tako cierpliwe. Zawsze był jakby nadobecny, 

ciągle w biegu, stale zajęty kolejnymi sprawami, nieustannie w rozjazdach. Nie zamykał 

się też w jednym tylko kręgu działań artystycznych a jego dociekliwa inteligencja i żywiołowy 

temperament szybko zjednywały mu szacunek i uznanie. 

Był żywym przykładem brawurowej intensywności działania i oczywistym dowodem na 

nieodzowność pasji i determinacji. 

Mieć takiego szefa – to właściwie mieć cała hodowlę „zębatych strusi”. To też asystowanie 

Zabłockiemu było chyba tylko trochę mniej męczące od bigamii. 

Kiedy wpadał do pracowni, z wypisanym na twarzy zamiarem uśmiercenia każdej ślimaczącej 

się jeszcze sprawy – to choć wszyscy wiedzieli, że i on wie gdzie go zaniosło, woleli 

nie rzucać mu się w oczy. Dopiero kiedy przeobrażał się w swoją łagodniejszą wersję, 

zawsze ktoś z ulgą wzdychał lub chichotał w rękaw. A Zabłocki, już odprężony, cierpliwie 

zajmował się studentami, dopóki nie rozdzwoniły się telefony i nie zaczęli go ponaglać 

jacyś zaaferowani posłańcy. 

W 1971 roku Zabłocki zaprasza do Gdańska Witolda Janowskiego. Po dłuższych korowodach 

i naradach jeszcze w czasie wakacji, zostaje powołana nowa pracownia projektowania 

graficznego. To że Zabłocki był podstępnym kpiarzem, wielu dowiadywało się dopiero 

wtedy, gdy doświadczyło tego na własnej skórze, również Janowski. Zabłocki, z krzywym 

uśmieszkiem, opisał go nam dosyć zawile jako kogoś, kto „sam tworzy kworum”. Brzmiało 

to równie zachęcająco, jak ogłoszenie o obowiązkowym zaciemnieniu. Uznaliśmy więc, że 

ten jego Janowski to jakiś duchowy syn orwellowskiego Bowlinga oddany do wykarmienia 

samej Wierze Muchinie. Kiedy jednak jego „grupowa” osobowość okazała się jedynie 

konfabulacją Zabłockiego – wycofaliśmy te insynuacje. A gdy po tygodniu z kolei sam 

Janowski zaczął nam insynuować meksykańską skłonność do agresji i wymachiwanie 

czekanem – uznaliśmy go za ostatecznie oswojonego. W końcu nie każdy czuł się wśród 

nas jak Trocki tuż przed zamachem. 

Czas zatarł już wiele nazwisk i twarzy, poprzestawiał fakty i okoliczności, może nawet coś 

dodał? Ale głosy, zapachy i puls tamtych dni nadal są żywe. 

Wielka Zbrojownia nie zawsze kotwiczyła w tym samym miejscu, nadal zresztą jest nieprzewidywalna, 

jak przystało na starzejącą się femme fatale – w tamten czwartek znalazła 

się jednak dokładnie tam gdzie trzeba. Niby było wiadomo, że to już dzisiaj, ale kiedy 

wynurzył się ten deliryczny omam, ochlapując wszystkich dookoła, nikt nie był w stanie 

ocknąć się z osłupienia. Spodziewasz się Bóg wie czego – a tu ten karłowaty lewiatan! 

Nie dłuższy niż jakieś pięć jamników, jak to zaraz ktoś złośliwie obliczył. Ale czego właściwie 

należało oczekiwać? W dodatku jakiś drań zauważył, że akurat jest na naszą miarę. 

Konsternacja jakoś dziwnie szybko zmieniła się w niepewną aprobatę a nawet fałszywy podziw, 

jakim zwykle obdarza się noworodka sąsiadów. Zaczęliśmy więc uważniej oglądać 

naszego karła – nadal z niedowierzaniem, ale już chyba i z troską. 

Może i nie było to majestatyczne wynurzenie, ale cóż robić? Kto by się zresztą tym przejmował 

– zaczęto trąbić o narodzinach, przy okazji zmieniając mu płeć. 

I tak to właśnie zapamiętałem. 

Grafika Użytkowa to teraz Projektowanie Graficzne więc przynajmniej częściowo odzyskał 

płeć. 

Był październik 1967 roku. Rozpoczynały się pierwsze zajęcia z projektowania, nie obeszło 

się jednak bez „zębatego strusia”. Jerzy Zabłocki o strusiu napomknął jeszcze na korytarzu, 

zanim weszliśmy do pracowni. W innej wersji mówi natomiast o „strusiu z piaskiem 

w zębach”. Różnica między domniemaniem a całkowitym zmyśleniem bywa niekiedy 

kłopotliwa. Lepiej więc niczemu nie zaprzeczać. 

„Zębaty struś” to po części ostrzeżenie przed nadciągającymi kłopotami, ale i niechętny 

podziw nad ich pokrętną naturą. W projektowaniu graficznym prawie wszystko jest 

czymś pośrednim między scholastyką a pamiętnikami wariata i tylko imperatyw moralny 

może gwarantować chwilową czystość naszych intencji. Jeżeli więc zastanawiacie się, 

kogo i przed czym właściwie ostrzegał Zabłocki – nic z tego. Nie ma jednej odpowiedzi, 

ale przez dwa sezony „zębaty struś” krążył po Akademii – czasem jako potwierdzenie 

dylematu, najczęściej jednak w roli „dobijającego” pocieszenia w kłopotliwej sytuacji. 

Wcześniejsze napomknienia i naciski a potem długie przymiarki doprowadziły w końcu 

do zmian w strukturze Uczelni. Powołano do życia pierwszą pracownię projektowania 

graficznego, potem następne. W 1971 roku powstała Katedra Projektowania Graficznego. 

W pracowni od początku panowała atmosfera nobilitującego przedpola, chociaż widok 


P R O J E K T O W A N I E G R A F I C Z N E … 

Gombrowicza, łaskawie podsuwając studentom pomysły i rozwiązania, jak podsuwa się 

wyszczerbiały talerzyk z kostkami cukru. Najczęściej zresztą tylko po to, żeby z sadystyczną 

powolnością wszystkie swoje podpowiedzi obedrzeć ze skóry i jakiekolwiek zalety. Tak 

właśnie – bez słowa o samodzielności, nakłaniał do samodzielności. 

Ciągle sprawiał wrażenie uczestnika, bądź sprawcy, jakiejś niejasnej inscenizacji, w której 

irytujące połączenie niepewności ze zdecydowaniem odgrywało bliżej nieokreśloną, ale 

znaczącą role. Przechadzał się wtedy nerwowo po pracowni, zbierając się w sobie, żeby 

broń Boże nie dopadło go jąkanie – a potem machał tylko ręką, kompletnie zdegustowany. 

Jego pracownia szybko zyskała opinię czyśćca dla profesjonalistów i piekła dla 

amatorów. I zaczęła przypominać ekskluzywny klub weteranów wojennych – wszyscy 

polegli z ręki Freudenreicha, ale to przecież wskrzeszenia były specjalnością tej pracowni. 

Zasępiony, kołysząc się nieznacznie na boki, wpatrywał się w rozłożone przed nim prace 

i monosylabami dawał do zrozumienia, że chociaż każda nieco przesunięta kropka może 

uruchomić niekończący się strumień nowych możliwości – jedyne nowe możliwości, jakie 

on tu widzi, to oni sami. 

Gdy czyjaś praca zasługiwała na uznanie – wygłaszał raczej niejasną pochwałę. Żadnych 

ochrypłych wiwatów. Kiedy trafiał na nieco gorszą, zaczynał nabijać broń śrutem. Zawsze 

jednak stawał w obronie ironii. 

Bezlitosny jak nowojorski krytyk teatralny, co zresztą od razu zjednało mu ogromną sympatię, 

sam dla siebie bywał odszczepieńcem, gdyż oprócz talentu i zawodowej biegłości 

dysponował kłopotliwą umiejętnością ściągania w pobliże wszelkich przeciwieństw. Jego 

niezależny sposób myślenia i zjadliwe opinie o niepodważalnych prawdach nieustannie 

prowokowały studentów do twórczych ripost. I Freudenreich wkrótce stał się ulubioną 

ikoną katedry. Zabłocki, Janowski i Freudenreich – niczym bracia Karamazow, wiedli ze 

sobą nieustające spory, jakby wkrótce trzeba było zatwierdzać nowy rozkład jazdy dla 

połowy świata – a potem zgodnie jeszcze obsiadali barowe stołki w sopockim Grand 

Hotelu, jeżeli oczywiście Zabłocki miał jeszcze chwilę czasu. I wszczynali kolejny spór. 

Odcisnęli wyraźny ślad nie tylko w mojej pamięci. Każdy z nich miał wielki wpływ na losy 

katedry i ten wpływ widoczny jest do dzisiaj. Tworzyli zgrany i świadomy swojej roli zespół 

i niewątpliwie przyczynili się zarówno do rozwoju sztuki projektowania graficznego 

na Wybrzeżu, jak i do pełniejszej możliwości studiowania tej specjalności. 

Katedra jest zbiorowym doświadczeniem wszystkich swoich pedagogów. Sumą ich talentów, 

wiedzy, wyobraźni i osobowości. Miejscem gdzie odmienne idee i postawy, będące 

naturalnym odzwierciedleniem różnorodności w sztuce, znajdują dla siebie przyjazną 

przestrzeń nieodzowny element rozumnego samostanowienia. 

Jak potoczyły się dalsze losy katedry? Zmieniło się prawie wszystko, pojawiają się nowe nazwiska, 

nowe twarze – artyści wywodzący się głównie z gdańskiej Uczelni i to oni tworzą 

teraz kolejne pokolenie pedagogów. 

Kiedy wreszcie odtajał i już nie patrzył nam tak często na ręce, zaakceptowaliśmy nawet 

jego marynarkę po Tyrmandzie i maniery kresowego ziemianina. 

Wprawdzie życie studenta projektowania graficznego wygląda niekiedy jak jedna wielka 

i rozciągnięta w czasie katastrofa, ale kto chociaż raz choćby kątem oka dostrzegł płynne 

poruszenie skrzydeł własnej wyobraźni – ani myśli zrezygnować. 

Janowski dociekał więc cierpliwie razem ze studentami sedna rzeczy nie tracąc z oczu co 

praktyczniejszych reguł, ale i niespecjalnie je respektując. Okazał się nie tylko utalentowanym 

pedagogiem, ale i dyskretnym powiernikiem każdego kto wpadł w tarapaty. 

Zawsze niezmiennie opiekuńczy i wyrozumiały. Nawet jego sporadyczne nakłanianie nas 

do prakseologii nikogo nie spłoszyło W kłopoty wplątywał się jedynie przez nadmierne 

przywiązanie do szczegółów. Kiedy np. w teatrze na scenę wkraczała kobieta z walizką 

i zaczynała śpiewać arię o zupie, Janowski upierał się, że to powinna być waza a nie walizka 

– waza z zupą! Udając, iż zupełnie nie zdaje sobie sprawy z tego, że dopiero teraz cała 

ta scena, razem z jego głośnymi protestami i nadal nieistniejącą wazą z zupą, nabiera co 

najmniej podwójnie groteskowego wymiaru. A potem parskał śmiechem razem z nami 

i w końcu nie było wiadomo kto i na co dał się nabrać? 

Przez jakiś czas jedną z pracowni prowadził też Sylwester Wieczorek, człowiek równie łagodny 

i wielkoduszny jak dobra wróżka z dziecięcych lektur. Trzeba go było widzieć gdy 

kroczył ostrożnie przez Targ Węglowy, otulony chmurą gołębi niczym święty Franciszek, 

żeby nabrać pewności, iż rzeczywiście był ostoją dla najbardziej zagubionych. 

W 1972 roku Zabłocki zaprasza do współpracy Marka Freudenreicha, który wkrótce obejmie 

pracownie podstaw projektowania graficznego. W tym samym czasie coraz wyraźniej 

rysuje się konieczność podziału katedry na pracownie dyplomujące i pracownie podstaw 

projektowania. Kolejną taką pracownię Zabłocki powierza w moje ręce. 

Tak wiec w 1975 roku katedra składa się już z czterech pracowni – dwóch pracowni dyplomujących, 

prowadzonych przez Jerzego Zabłockiego i Witolda Janowskiego, oraz dwóch 

pracowni podstaw projektowania graficznego, prowadzonych przez Marka Freudenreicha 

i Jerzego Krechowicza. Kończył się pierwszy etap budowania katedry, umacniania jej 

fundamentów i wytyczenia obszaru jej działania. W sztuce przeczucie, adoptowany 

przypadek, nawet błędy, ale przede wszystkim emocje i intuicja, sumują się w swoisty 

rodzaj wiedzy. Taką właśnie wiedzą Freudenreich zdawał się dysponować w stopniu 

raczej przekraczającym rozsądne stężenie. I niczym strażnik ukrytych granic wyobraźni, 

obdzielał nią szczodrze wszystkich swoich studentów. 

Wprawdzie drzemiąca w nas do dzisiaj nostalgia po Freudenreichu nie dorównuje obezwładniającej 

nostalgii „ Mano a mano” – tanga śpiewanego niegdyś przez Carlosa Gardela 

– może nawet ma już tylko wymiar symboliczny, ale nie da się zaprzeczyć, że na trwałe 

zapadł wszystkim w pamięć. 

Zazwyczaj z łagodną arogancją cedził jedno słowo na minutę, upozowany na młodego 


118 

119


W 1983 roku dołączył również Janusz Górski. Jedyny spośród nas, który na pewno wie, jak 

będąc w zgodzie z samym sobą, być jednocześnie w zgodzie z rynkiem. 

O tym co jeszcze zmieni się w ciągu najbliższych lat będą decydować ci, których „łaska późnego 

urodzenia” ustawiła chwilowo na końcu kolejki do pedagogicznej chwały, chociaż 

i o nich jest już głośno. To Sławomir Witkowski, Piotr Kazigrotowski, Jacek Staniszewski 

i Krzysztof Stojałowski. 

A skoro z tej katedry wywodzi się już trzeci rektor gdańskiej Akademii, należy sądzić, iż ma 

się ona nieźle. 

Niewiele pozostało do dodania. Projektowanie graficzne było w tamtych latach swoistym 

wyzwaniem i intelektualną przygodą zarówno dla pedagogów jak i dla studentów. Warto 

o tym pamiętać. Nawiasem mówiąc, nadal więcej uczymy się od swoich studentów niż 

oni od nas. Ale czy świat musi koniecznie być sprawiedliwy? 

Nadal jednak, jak dawniej utrzymała się intelektualna eksterytorialność tego zespołu. 

Autoironiczny klimat rozmów i sporów, dystans do wszelkich ram i ograniczeń. Solidny 

profesjonalizm, specyficzne poczucie humoru i przyjacielskie związki ze studentami. Przez 

jakiś czas pracowali również: Jan Lorenczuk, Piotr Kowalski, Jerzy Ostrogórski – obecnie 

profesor prowadzący pracownię podstaw rysunku i malarstwa, Bogdan Bartkowski, Marek 

Brzozowski, Grzegorz Protasiuk – teraz prowadzi samodzielne pracownię typografii i przekazu 

wizualnego, Andrzej Kuich, Jadwiga i Zygmunt Okrassowie – po długiej przerwie 

prowadzą obecnie pracownię podstaw projektowania graficznego, Cyprian Kościelniak, 

Mieczysław Wasilewski i Mariusz Sładczyk. 

Najwcześniej, bo już w 1979 roku dołączył Zdzisław Walicki. Przypatrywał się nam z niejakim 

powątpiewaniem, wyraźnie zatroskany stanem naszych umysłów – zostało mu to do 

dzisiaj. 

Potem, w 1983 roku – Tomasz Bogusławski ” Mogłabym odtańczyć ten fotel”– twierdziła 

Isadora Duncan. Bogusławski, obecnie jeden z najoryginalniejszych polskich plakacistów, 

codziennie uświadamia nam zalety takich paradoksów. 


Gdańsk, 7 lutego 2005 roku 

prof. Jerzy Krechowicz Graphic Design – First Years 

Perhaps this was not a majestic appearance, but what else could have been done? Who 

would be concerned, anyway? The newborn was talked about already, and they even 

changed its gender. 

And this is how I remember this. 

Applied Graphic Arts is now referred to as Graphic Design so, at least to same extent, it 

managed to regain its gender. 

It was October of 1967. First designing classes had just started and, naturally, the Toothed 

Ostrich was there, as mentioned by Jerzy Zabłocki even before we entered the studio. 

The Sand Toothed Ostrich, however, was also proposed on some other occasions. The 

discrepancy between the assumption and the total fantasy may come as the disturbing 

one, so it would be better not to deny anything. 

On the one hand, The Toothed Ostrich poses a warning against the approaching problems, 

but also a reluctant admiration for their twisted nature, on the other. The business of 

the graphic designing is almost entirely something between the scholasticism and the 

maniac’s diary, and only the moral imperative can guarantee a temporary frankness of our 

intention. Therefore, if you still keep wondering whom and against what Zabłocki meant 

Time has already blurred many names and face, shifted facts and circumstances; perhaps it 

has even added something? Yet voices, scents and the pulse of those days are still with 

us. 

The Great Armory (Wielka Zbrojownia) has not always anchored in the same place, it still 

goes on being unforeseeable as could be expected of an aging femme fatale. On that 

Thursday, though, it found itself exactly where it should have been. One could have 

known that it was supposed to be on that day, but when this delirious hallucination 

emerged, splashing everybody around, nobody was able to recover from bewilderment. 

One expects God knows what, and there you have it, this dwarf leviathan! 

No longer than the length of five dachshunds, as someone maliciously estimated. But what 

else could have been expected? And, what is even more, that was supposed to be exactly 

what we deserved, as remarked by some bastard. 

Strangely enough, the consternation soon changed into a timid approval, and even some 

false admiration, like the one that is usually bestowed upon the newborn child of a neighbor. 

Therefore, we started to look at our dwarf more attentively, still with some disbelief, 

but also with some worry.

P R O J E K T O W A N I E G R A F I C Z N E … 

that this Janowski of his was some spiritual son of Orwell’s Bowling. Yet soon this multiple 

personality of Janowski turned out to be what it really was, Zabłocki’s confabulations, and 

we dropped these insinuations. And when a week after that Janowski himself started to 

insinuate that we were like Mexicans – overreacting and even openly hostile – at last we 

started to regard him as domesticated. All in all, not everyone felt among us like Trocki 

might have felt right before an attempt on his life. 

When he finally took it easy and stopped scrutinizing us, we even accepted his Tyrmand-like 

jacket and the manners of the provincial landowner. 

Although the life of the Graphic Designing student may sometimes look as some kind of 

a great and stretched in time catastrophe, whoever once managed to catch with their 

eyes the smooth movement of the wings of their imagination, would not even think of 

giving up. And so Janowski, together with his students, kept investigating the heart of 

the matter, more or less loosely following the practical rules. Not only did he turn out to 

be a talented educator but also a discrete confessor for those who were troubled. Always 

invariably protective and forbearing. Even his sporadic tries at leading us into the realm 

of praxeology did not scare anybody away. When he got himself into trouble, it was only 

through his excessive attachment to details. In the theatre, for example, when a woman 

entered the stage with a suitcase and began to sing an aria about a soup, Janowski insisted 

that there should have been a vase and not a suitcase in her hand, a vase with soup! 

Pretending that he was not at all aware of the fact that only then did this scene, together 

with his loud protest and the still non-existent vase of soup, acquire at least twofold 

grotesque dimension. And he burst out laughing then, together with us, and in the end 

no one could be sure as to whose leg had been pulled and in what way exactly. 

Sylwester Wieczorek, an equally gentle man, and also magnanimous like the best fortune 

teller from the children’s book, also managed one studio for some time. One should have 

seen him when he trod carefully through Targ Węglowy, wrapped up with a flock of 

pigeons like Saint Francis, and one would be certain that he was a real support for those 

who were most lost. 

In 1972 Zabłocki invites Marek Freudenreich to co-operate, and the letter soon takes over 

the management of the Introduction to Graphic Designing classes. The necessity to 

divide the faculty into the certificating courses and the courses of elementary designing 

is becoming more and more obvious. And this is why another studio of elementary 

designing is being entrusted to me. 

So in 1975 the Department comprises four separate studios – two certificating studios lead 

by Jerzy Zabłocki and Witold Janowski, and two studios of elementary graphic designing, 

lead by Marek Freudenreich and Jerzy Krechowicz. The first stage of the creation of the 

Department, i. e. strengthening its foundations and marking its territory, was coming to an 

end. Intuition, adopted chance, and even mistakes but, first of all, emotions and intuitions, 

combine into a special kind of artistic knowledge. And this is this kind of knowledge that 

to warn us, you will not find an easy answer – as there is none. Still, the Toothed Ostrich 

kept cruising the Academy of Fine Arts for two years, sometimes as the confirmation of 

the dilemma, most often, however, as the “devastating” consolation for the inconvenient 

situation. 

Earlier hints and pressures, and then a long preparation process finally brought about the 

changes in the structure of the Academy. The first Graphic Designing Class was started, 

then the next ones followed. The Department of Graphic Designing was founded in 

1971. 

Although the view that could have been regarded from there was far from being inspiring, 

the atmosphere in the studio had something to do with the nobility of the foreground. 

And even though this big and wild beast, the real world, was still out there, it could have 

been redesigned in less then an hour. In this way, our submissive compromise and furious 

radicalism collided with the regularity of matter particles in a well-heated substance. The 

persistent arrhythmia between what really happened and what one remembers makes it 

possible for our memory to improve the vision of the past. Can the real world around us, 

however, be taken for what it seems to be? 

Jerzy Zabłocki, the first supervisor of the studio, and later also the Dean of the Graphic 

Designing Department, existed in several separate incarnations, with only one being 

moderately patient. He was always like over-attending, constantly running to and fro, 

constantly occupied with oncoming matters, constantly traveling. Neither did he limit 

himself to only one circle of artistic creations, and his searching intelligence and impulsive 

character soon won him the respect and the acknowledgement. He was a lively example 

of the daring intensity of acting and an obvious proof of the need for passion and 

determination. 

To have such a boss meant to possess the whole flock of Toothed Ostriches. No wonder, 

then, that assisting Zabłocki was probably only a bit less exhausting than being polygamous 

might have been. 

Whenever he busted into the studio, with this intention to kill every problem that has not 

been yet solved painted on his face, everybody preferred to stay put. And only after he 

transformed himself into one of his gentler versions, would anyone dare to sigh with 

relief or giggle surreptitiously. And Zabłocki, already relaxed, would patiently deal with his 

students, until the telephones started to ring, and the embarrassed messengers started 

to flock in. 

In 1971 Zabłocki invites Witold Janowski to Gdańsk. After a long row of difficulties and 

conferences, even before the start of the semester, a new studio of graphic designing 

comes to live. That Zabłocki was a deceitful trickster many learn only when they personally 

suffered from it, and Janowski was not exempt from this faith, as he was described to 

us by Zabłocki as someone who is able to make the quorum just by himself. It sounded 

equally tempting as the announcement of the obligatory blackout. We started to believe 


120 

121


The department is the collective experience of all its educators. It is the combination of 

their talents, knowledge, imagination and personalities. It is a place where different ideas 

and attitudes, being a natural reflection of variety in arts, manage to find friendly space, 

the indispensable element of rational self-determination. 

And what has become of the department since that time? It changed almost entirely, new 

names, new faces appeared – mostly the artists who graduated from the Academy of Fine 

Arts in Gdańsk and now they constitute the next generation of its educators. 

Like in the old times, however, the intellectual sophistication of this team lingered. A selfironic 

climate of conversations and disputes, a distance towards all kinds of frames or 

limitations. Solid professionalism, specific sense of humor and friendly relationships with 

the students. 

There were also others who worked there for some time. They were the following: Jan 

Loreńczuk, Piotr Kowalski, Jerzy Ostrogórski (he is currently a leading professor of the 

Studio of Elementary Drawing and Painting), Bogdan Bartkowski, Marek Brzozowski, 

Grzegorz Protasiuk (he currently manages the Independent Studio of Typography and 

Visual Communication), Andrzej Kuich, Jadwiga and Zygmunt Okrassa (they both manage, 

after a long break, the Studio of Elementary Graphic Designing), Cyprjan Kościelniak, 

Mieczysław Wasilewski, and Mariusz Sładczyk. 

It was Zdzisław Walicki who joined at the earliest stage, in 1979. He regarded us with some 

doubt, obviously disturbed by the state of our minds – as he still is… 

Then, in 1983 – Tomasz Bogusławski. “I could dance this armchair” – Isadora Duncan is 

known to have claimed. Bogusławski, currently one of the most original of the Polish 

poster designers, informs us of the advantage of such paradoxes on daily bases. 

Janusz Górski joined in 1983. He is the only one among us who surely knows how to remain 

in harmony with one’s self without turning against the market economy. 

And the future will be shaped by those who, by “the mercy of the late birth” were positioned 

at the end of a queue to pedagogical glory, even though their names have been 

well known already. They are: Sławomir Witkowski, Piotr Kazigrotowski, Jacek Staniszewski, 

and Krzysztof Stojałowski. 

And since three of the Rectors of the Academy of Fine Arts in Gdańsk do come from this 

Department, one should expect that its condition is not bad. 

Almost all has been said. Graphic designing was a special challenge and intellectual adventure 

in those years both for the educators and for the students. It is worth remembering 

this. It may also be added that we still learn more from our students than they do from us. 

Nevertheless, who said that the world has to play fair? 

Freudenreich seemed to possess in great abundance. Like a guard guarding the invisible 

borders of imagination, he shared this knowledge generously with all of his students. 

And although the nostalgia for Freudenreich that we feel today does not equal the one 

connected with “Mano and mano” – the tango sung once by Carlos Gardel – it cannot be 

denied that he does hold a firm position within our memory. 

With his gentle arrogance, he used to deliver one word per minute, postured as the young 

Gombrowicz, kindly offering his students ideas and solutions, in a way the jagged plate 

with cubes of sugar on it might be offered. And most often only to strip them, slowly but 

steadily, from any meaning. In this way he would encourage his students to be independent 

without even mentioning this word. One took him for either the participant or the 

maker of some unclear staging, in which the irritating combination of uncertainty and 

determination played somehow undetermined but significant part. He used to stroll nervously 

around the studio, putting himself together, in order not to yield into a stutter – and 

then he would do no more then just wave his hand, in a gesture of utmost disgust. 

His studio soon gained the opinion of purgatory for professionals and hell for amateurs. And 

it started to resemble the exclusive club of war veterans – everybody being a victim of 

Freudenreich – still, resurrection was always the speciality of this studio. With a gloomy 

face and his body swinging slightly from side to side, he examined the displayed works 

and in his language of monosyllables communicated that although every somewhat 

shifted dot can start never-ending stream of new possibilities, the only new possibilities 

that he could see here were the students themselves. When somebody’s work deserved 

acknowledgement, he delivered his unclear praise. None of the hoarse cheers. And if he 

came across a somewhat worse work, he would begin to load his weapon with heavy 

ammunition. Yet he was always ready to stand firmly in defense of irony. 

Merciless as he was, like a New York theatre critic (which, after all, won him even more liking), 

towards himself he often acted as a renegade since, apart from his gifts and professional 

fluency he administered the inconvenient skill of attracting all possible contrasts. His 

independent way of thinking and malicious opinions about irrefutable truths unceasingly 

provoked students into creative ripostes. And Freudenreich soon became a favorite icon 

of the Department. 

Zabłocki, Janowski and Freudenreich, like Karamazow brothers, kept holding endless disputes, 

as if they were to establish a new schedule for half of the world – and then they sat 

happily together at the bar of Sopot Grand Hotel, if only Zabłocki was free to do so. And 

there they would start another of their disputes. Not only in my memory did they leave 

a clear trace. They all have strongly influenced the shape of the Department, and their 

influence is still visible today. They created a harmonious and conscious team and they 

doubtlessly contributed to the development of the art of graphic designing in our region, 

as well as to the easier access to studying this faculty. 


Gdańsk, February 7, 2005

P R A C O W N I A L I T E R N I C T W A I T Y P O G R A F I I 

s t . w y k ł . G r z e g o r z P r o t a s i u k 

a s . A d a m K a m i ń s k i 

projekty typografi czne i znaki fi rmowe 

– urodzony 22. 02. 1980 r. w Gdańsku. Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom z wyróżnieniem 

uzyskał w Pracowni Projektowania Grafi cznego prof. Jerzego Krechowicza w 2005 r. Grafi k, 

projektant, aranżer. Specjalizuje się w projektowaniu grafi cznym i typografi cznym. 

K A T E D R A P R O J E K T O W A N I A G R A F I C Z N E G O 

ADAM KAMIŃSKI 

wystawy: Galerii Żak, Gdańsk 2005 Pracowni Rysunku 118, Muzeum Narodowe w Gdańsku, OSW Pałac Opatów 2006 Wystawa 

indywidualna - Druskienniki, Litwa 2006 Wystawa zbiorowa prac Asystentów ASP Gdańsk 2007 współpraca z instytucjami: 

Muzeum Drogi do Wolności, Solidarność Centrum Poligrafi i - Grafi x Stowarzyszenie Eko-Inicjatywa, Kwidzyn Art7 

Silver, Amber, Gold Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku za swoją twórczość otrzymał: Wyróżnienie w IV Ogólnopolskim 

Biennale Rysunku i Malarstwa 1999 Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2000 III miejsce w fi nale na 

najlepszego Studenta Trójmiasta 2005 Nagroda Prezydenta miasta Gdańska dla Młodych Twórców 2005 


122 

123

projekty znaków fi rmowych 


urodzony 21. 02. 1954 w Białogardzie. 

Dyplom w PWSSP Gdańsk w 1979 r. 

wżPracowni Witolda Janowskiego. 

Obecnie adiunkt na Wydziale Malarstwa 

i Grafi ki ASP 

ważniejsze realizacje: Identyfi - 

kacja wizualna Firm: Hestia Insurance 

Alte Leipziger Hestia Asem Ynoshi Guliwer 

Marche, Vivart Jacob Bau STBU Brokerzy 

Ubezpieczeniowi Identyfi kacja 

wizualna imprez: 100-lecie Sopotu 

Gdynia Summer Jazz Days Targi Midem - 

Polska Wydawnictwa promocyjne 

fi r m : FSC Lublin FD Angella Optimus 

SA PFW Pafawag Romet STBU Brokerzy 

Ubezpieczeniowi Caravana Fructo 

Warexpo Stilon Gorzów France Eggs 

Truck Trax Centertel Baltona Daewoo 

Sony Poland Port Północny Elektromontaż 

E. J. Żarnowiec Popsession 

FMR Jarocin Rawa Blues Rock Arena 

GRZEGORZ PROTASIUK

I P R A C O W N I A P O D S T A W G R A F I K I P R O J E K T O W E J I S T R U K T U R W I Z U A L N Y C H 

p r o f . T o m a s z B o g u s ł a w s k i 

d r K r z y s z t o f S t o j a ł o w s k i 

bez tytułu, 2006, olej na płótnie 150 x 180 cm 

– urodzony 5. 12. 1964 r. w Gdańsku, uzyskał dyplom PWSSP Gdańsk w 1993 roku, w pracowni 

prof. Jerzego Krechowicza. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za 

granicą. 

wystawy: wystawa plakatów „Artis 89” – Muzeum Plakatu w Wilanowie, Warszawa 1989 Malarstwo – gmach 

Opery i Filharmonii Bałtyckiej, Gdańsk 1994 Tabula Rasa – Landeshaus, Kilonia 1995 Tabula inna rasa – Galeria „Kościół 

św. Jana”, Gdańsk 1995 Lato, lato –Galeria „Sfi nks”, Sopot 1996 3 kolory – Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2001 

Dziesięciolecie Sfi nksa – Galeria „Sfi nks”, Sopot 

2002 pokonkursowa wystawa plakatów Plakat 

olimpijski Ateny 2004 – Warszawa 2004 pokonkursowa 

wystawa projektów logo: Śląski Zamek 

Sztuki i Przedsiębiorczości – Cieszyn 2004 za 

swoją twórczość otrzymał: wyróżnienie 

w konkursie na plakat 200 lat Rewolucji Francuskiej 

– organizator konkursu Service Culturel et Scientifi 

que de l’ambassade de France 1989 III nagroda 

w konkursie na plakat 15th Annual Meeting of the 

Berlin Surgical Socity – Berlin (Niemcy) 1990 II 

nagroda w konkursie na herb miasta Krynica Morska 

1992 I nagroda w konkursie malarskim Martwa 

natura PWSSP Gdańsk – 1993 I nagroda w międzynarodowym 

konkursie na znak grafi czny dla 

European Academy of Surgical Sciences – Antwerpia 

(Belgia) 2003 


KRZYSZTOF STOJAŁOWSKI 



124 

125

Wariat i Zakonnica, 2006, plakat teatralny, off set 98 x 68 cm 


TOMASZ BOGUSŁAWSKI 

– urodzony w Gdańsku w 1958 roku. Studia w PWSSP w Gdańsku. Dyplom 

w 1982 r. w Pracowni Grafi ki prof. W. Janowskiego. Twórczość w zakresie projektowania 

grafi cznego, grafi ki wydawniczej, komunikacji wizualnej, emisji fi latelistycznych 

i małych form grafi cznych. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach 


wystawy: 100 lat Polskiej Sztuki Plakatu (Kraków, Londyn, Heilbronn) 1993 Polski Plakat Filmowy 

(Kraków, Kopenhaga, Pekin, Londyn, Ronneby) 1996-97 Polski Plakat Teatralny (Kraków, Ljubliana, 

Budapeszt, Kijów, Karlskrona) 1999-2000 Międzynarodowe Biennale Plakatu (Warszawa) - od 1986 

Biennale Plakatu Polskiego (Katowice) - od 1983 Międzynarodowe Biennale Plakatu (Meksyk) 2004, 

2006 Międzynarodowe Triennale Plakatu Scenicznego (Sofi a) 2004 Międzynarodowe Biennale Plakatu 

(Teheran) 2004 Festiwal Plakatu (Kraków) 2003, 2005 Erotisism in Poster Art (Cottbus) 2005 Międzynarodowe 

Biennale Plakatu Teatralnego (Rzeszów) 2005 Plakat Polski (Tel Aviv) 2006 za swoją 

twórczość otrzymał: Złoty Medal Biennale Plakatu Polskiego Katowice 1983 Srebrny Medal BPP 

Katowice 1985 Grand Prix BPP Katowice 2003 III Nagroda Międzynarodowe Biennale Plakatu Teatralnego 

Rzeszów 2005 I Nagroda Universal Design Competition (za znak grafi czny) Kilkukrotny laureat 

konkursów grafi cznych w zakresie plakatu.

II I PP RR A CC OO W N I A P O DD SS TT A W G R AA FF II K I I P RR O JJ E KK T OO WW E J J I I SS T RR U KK T UU R R WW I Z U A L N Y CC H 

dd r r h a b . JJ a d ww i g a OO k r a s s a 

d r hh a b . Z yy g mm u nn t OO k rr a s s a 

JacekStaniszewski 

JacekStaniszewski, , 2006, technika własna - - rysunek rysunek elektroniczny 

elektroniczny 

ZYGMUNT OKRASSA 

– urodzony w Sochaczewie w 1945 r. Studia w PWSSP w Gdańsku. Dyplom w 1991 r. w Pracowni 

prof. Jerzego Zabłockiego. Twórczość w zakresie projektowania grafi cznego: ilustracja 

prasowa i książkowa, znak grafi czny, plakat, znaczek pocztowy, oraz w dziedzinie malarstwa 

i rysunku. 


współpraca z instytucjami, galeriami i wydawnictwami: Wydawnictwo KAW, Warszawa, Gdańsk, 

Katowice Muzeum Plakatu, Warszawa Wydawnictwo Bauer Polska, Warszawa Poczta Polska, Warszawa Polskie 

Stowarzyszenie Budowniczych Domów, Gdańsk Amerykańsko-Polski Instytut Budownictwa, Gdańsk Teatr Wybrzeże, 

Gdańsk World Trade Center Expo, Gdynia Międzynarodowe Stowarzyszenie Ilustratorów FILU, Berlin Radmor SA, 

Gdynia Fundacja Sfi nks, Sopot BART, Sopot EVAN, Bruksela Projekt Ilustratorów Pro Bolonia, ZPAP Warszawa 

Magazyn Rzeczpospolita, Warszawa Magazyn Newsweek Polska, Warszawa Salon Plakatu, Gdańsk Państwowa 

Galeria Sztuki, Sopot Magazyn Teatralny Foyer, Warszawa Nowa Ofi cyna ASP, Gdańsk prace w zbiorach: 

Muzeum Plakatu, Wilanów Institut International des Droits de l’ Homme, Strasburg UNESCO, Paryż Międzynarodowe 

Stowarzyszenie Ilustratorów FILU, Berlin ONZ, Nowy Jork Państwowa Galeria Sztuki, Sopot. 


126 

127

hipodrom, technika własna 

– urodzona w Złotoryi. Studia w PWSSP w Gdańsku. Dyplom w 1976 r. w pracowni Grafi ki 

prof. Witolda Janowskiego. Twórczość w zakresie projektowania grafi cznego: ilustracja prasowa 

i książkowa, znak grafi czny, plakat, znaczek pocztowy oraz w dziedzinach malarstwa, 

rysunku, ceramiki i fotografi i. 

współpraca z instytucjami, galeriami i wydawnictwami: National Museum of Women in the Arts, 

Waszyngton Wydawnictwo KAW, Warszawa, Gdańsk, Katowice Boston Aria Guild Inc., Boston Magazyn Rzeczpospolita, 

Warszawa Poczta Polska, Warszawa Magazyn Teatralny Foyer, Warszawa Poczta Polska, Warszawa PAT 

TVP, Warszawa Teatr Wybrzeże, Gdańsk Fundacja Sfi nks, Sopot Międzynarodowy Konkurs Satyrykon, Legnica 

Wydawnictwo Bauer Polska, Warszawa Magazyn Newsweek Polska, Warszawa Projekt Ilustratorów Pro Bolonia, 

ZPAP Warszawa International 

Salon du Livre de Jeunesse, Paryż, 

Bolonia Międzynarodowe Stowarzyszenie 

Ilustratorów FILU, Berlin 

Instytut CIP, Warszawa Międzynarodowe 

Targi Książki, Warszawa 

Stowarzyszenie Sopot dla Środowiska, 

Sopot Nowa Ofi cyna asp, 

Gdańsk prace w zbiorach: 

ONZ, Nowy Jork Institut International 

des Droits de l’ Homme, 

Strasburg National Museum of 

Women in the Arts, Waszyngton 

UNESCO, Paryż Muzeum Plakatu, 

Wilanów Międzynarodowe 

Stowarzyszenie Ilustratorów FILU, 

Berlin 

JADWIGA OKRASSA

I P R A C O W N I A G R A F I K I P R O J E K T O W E J 

p r o f . z w y c z . J e r z y K r e c h o w i c z 

a d . J a c e k S t a n i s z e w s k i 

JACEK STANISZEWSKI 

– urodzony w Lęborku w 1957 r. Studia w PWSSP w Gdańsku. Dyplom w 1983 r. 

w Pracowni Grafi ki prof. Jerzego Krechowicza. W latach 1986/2007 wykonał przeszło 

400 plakatów do wystaw, spektakli teatralnych i koncertów. Zaprojektował szatę grafi 

czną płyt wielu zespołów i wykonawców. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach 



wystawy zbiorowe: Ekspresja lat 80. - BWA, Sopot 1986 Realizm Radykalny, Abstrakcja Konkretna 

- Muzeum Narodowe, Warszawa 1988 Raj Utracony - Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa 1990 

Siedem Przestrzeni - Zachęta Warszawa 1992 International Workshop - Technikom Pretoria RPA 1995 

The View From Poland - African Window Museum Pretoria RPA 1998 Biennale Grafi ki Krajów Nadbałtyckich 

- Kaliningrad 2002 Two Asias - Two Europes - Museum Of Modern Art Dulon - Shanghai 2005 August 

In Art 2003 - Varna Festival Of Visual Arts Bułgaria 2006 V Biennale Sztuki Współczesnej Nimes / Francja 2006 

za swoją twórczość otrzymał: Jedna Z Trzech Głównych Nagród Regulaminowych - Biennale 

Grafi ki Krajów Nadbałtyckich - Kaliningrad 2002 Nagroda Regulaminowa Za Plakat “Sopot W Paryżu” - Festiwal 

Plakatu Polskiego Kraków 2002 Nagroda Główna - Salon Plakatu Gdańskiego - Gdańsk 2002 Autor 

muzyki do spektakli: “Komedia w dawnym stylu” - Teatr Dada von Bzdulow / Teatr Miejski w Gdyni 

2003 “TE TAKIE TE” - 2004 - ŻAK GDAŃSK / muzyka, wizualizacje-projekcje, scenografi a / 2004 „FLESH 

JUICE” - ŻAK GDAŃSK 2005 


128 

129

Urodzony w Tokach powiat Tanopol w 1937 roku. Studia w PWSSP w Gdańsku. Dyplom w 1961 r. 

w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Borysowskiego. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach 


z cyklu: transmutacje, wajh, 2002, scano-collage, 120 x 145 cm 

wystawy zbiorowe: I Biennale Form Przestrzennych - Elbląg 1965 Wystawa Malarstwa - Palace d’Italic, Paryż 

1985 Malarstwo, Rysunek, Grafi ka - Houston 1985 Malarstwo i Grafi ka - Monachium 1987 wystawy indywidualne: 

Wystawa Malarstwa - Muzeum 

Okręgowe w Toruniu 1966 wystawa Plakatów 

- Teatr Miejski, Amsterdam 1968 Wystawa 

Malarstwa - Galeria Sztuki Współczesnej, Gdańsk 

1970 Wystawa Grafi ki - Kassel 1997 Collagewystawa 

grafi ki - PGS Sopot 2002 za swoją 

twórczość otrzymał: Główna Nagroda 

- Międzynarodowej Krytyki Teatralnej - Warszawa 

1965 Główna Nagroda - Plakat Roku, Gdańsk 

1973, 1974 Główna Nagroda - Plakat Roku, 

Szczecin 1976, 1977 Indywidualne Nagrody Ministra 

Kultury i Sztuki - Warszawa 1974, 1985, 1993 

Indywidualne Nagrody Wojewody Gdańskiego 

1981, 1993 Główna Nagroda w Konkursie Fundacji 

im. Chodowieckiego - Gdańsk 1996 Złoty 

Krzyż Zasługi - 1996 Medal Komisji Edukacji 

Narodowej - 2002 Medal Księcia Mściwoja II 

- Gdańsk 2002 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia 

Polski - 2005 prace w zbiorach: 

Muzeum Narodowe w Gdańsku Poznaniu 

Muzeum Plakatu w Wilanowie w kolekcjach 

Prywatnych 

JERZY KRECHOWICZ

I I P R A C O W N I A G R A F I K I P R O J E K T O W E J 

p r o f . n a d z w . Z d z i s ł a w W a l i c k i 

a d . I I s t . S ł a w o m i r W i t k o w s k i 

SŁAWOMIR WITKOWSKI 

Urodzony w Gdańsku w 1961 r. Studia w PWSSP w Gdańsku. Dyplom 

w 1986 r. w Pracowni Grafi ki prof. Cypriana Kościelniaka. Uprawia malarstwo, 

rysunek, fotografi e grafi kę artystyczną i projektową. Uczestniczył 

w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 

wystawy zbiorowe: Ekspresja lat 80tych malarstwo – Galeria BWA, Sopot, 1986 

L’art. Contemporain Polonais malarstwo i grafi ka – Galeria Espace-Temps, Paryż 1993 

Gdańska szkoła metafory Instytut Kultury Polskiej, Berlin 1994 60 - lecie ASP w Gdańsku 

– Muzeum Narodowe OSW Pałac Opatów, Gdańsk 2005 Poznań w Gdańsku, Gdańsk w Poznaniu 

– Galeria Stary Browar, Poznań 2006 wystawy indywidualne: Sławomir 

Witkowski - malarstwo – CENFORSOC Charlerois (Belgia) 1990 Sławomir Witkowski - malarstwo, 

instalacje – Galeria Promocyjna BWA Sopot 1991 Sławomir Witkowski - malarstwo 

– Biuro Wystaw Artystycznych Bydgoszcz, 1996 Ona i on rysunek i grafi ka – Muzeum Narodowe 

OSW Pałac Opatów, Gdańsk 2003 Nie-pokojowe rysunki rysunek – Galeria rysunku 

Nowa Ofi cyna, Gdańsk 2004 



Bazylika, 2006, technika własna, płótno, 130 x 180 cm 

130 

131 

autodafe, technika własna 

autodafe II, technika własna

plakat, off set, 98 x 68 cm 

ZDZISŁAW WALICKI 


– urodzony w Łodzi w 1940 roku. Studia w PWSSP 

w Łodzi. Dyplom w 1967 r. w pracowni prof. Zdzisława 

Głowackiego. Jest kierownikiem Pracowni 

Projektowania Grafi cznego. II stopień kwalifi kacji 

uzyskał w 1983 roku – pracuje na stanowisku profesora 

nadzwyczajnego. 

wystawy: Festiwal Malarstwa Polskiego - Szczecin 

1970 Ogólnopolska Wystawa Grafi ki - Łódź 1971 Międzynarodowe 

Biennale Plakatu - Warszawa 1974 Biennale Plakatu 

Polskiego - Katowice 1975 Polnische Künstler Heute - Landau 

1983 50-lecie ASP Gdańsk 1995 za swoją twórczość 

otrzymał: trzecie wyróżnienie honorowe - Ogólnopolski 

konkurs grafi ki, Łódź 1971 wyróżnienie w konkursie na plakat 

J. Wybicki - Gdańsk 1972 I i II nagrodę w konkursie Plakat Roku 

- Gdańsk 1975 II nagrodę w konkursie Plakat Roku - Gdańsk 

1978 Nagrody Rektora PWSSP w latach 1983, 1985, 1989 

prace w zbiorach: Muzeum Plakatu w Wilanowie

I I I P R A C O W N I A G R A F I K I P R O J E K T O W E J 

p r o f . n a d z w . J a n u s z G ó r s k i 

– urodzony 24. 09. 1953 r. w Gdańsku, uzyskał dyplom PWSSP w Gdańsku w 1983 r. w pracowni Marka Freudenreicha. Właści ciel i dy rek tor ar ty stycz ny wydaw 

nic twa sło wo/ob raz. Pro jek tant książek i wy daw nictw. Od 1998 ro ku sta le współ pra cu je z Te atrem Na ro do wym. Re dak tor se rii wy daw ni czej „Bi blio te ka 

ty po gra fi i”. Wie lo krot nie na gra dza ny i wy różnia ny w kon kur sie „Naj piękniej sze Książki Ro ku”. W 2006 roku laureat Nagrody Honorowej PTWK za wysoki poziom 

projektowanych książek. Wła ści cie l i dy rek to r ar ty stycz ny stu dia gra fi cz ne go i ofi cy ny dru kar skiej Pra cow nia. Ku ra tor pro jek tu Ga le ria Pla ka tu AMS; re dak tor 

uka zu jące go się dwa ra zy do ro ku al ma na chu Ga le rii. Au tor ar ty ku łów o pro jek to wa niu gra fi cz nym, pu bli ko wa nych w „Brie fi e” i „2+3D”. 


JANUSZ GÓRSKI 



132 

133


W I T O L D W Ę G R Z Y N 

Witold Węgrzyn O fotografii 

przestają być tożsame, a prawda i fikcja stają się pojęciami względnymi. Nałożone na 

fotografie „klisze” kulturowe tworzą pozory prawdziwości i autentyczności (cecha rejestracyjności), 

tworzą obszary gry na płaszczyźnie znaku i metafory, mitu i fikcji. 

Fotografia zatem jako model kulturowy, idea, refleksja, ikona będzie informować, prowokować, 

kokietować własnymi środkami, zachęcać do interpretacji i odczytania kodu. Kluczem 

do określenia jej wartości będzie ekspresja; osobowość wniesiona przez twórcę do istniejącego 

wcześniej wizerunku – obiektu, oryginalność, zdolność do eksperymentowania 

i poszukiwań, mądrość w rozumieniu świata, kreacja, która prowadzi „sztukę fotografii” 

w stronę nieznanego, gdzie doświadczenie staje się rozumieniem, a rozumienie przekłada 

się na rekonstrukcję imaginacji, świadomości i intelektu. Kreacja i samoświadomość artystyczna 

stwarza możliwości wyrażania własnego „Ja”, intensyfikacji przeżycia i pragnienia 

wyrywając obraz z ulotnego nurtu percepcji. Chociaż fotografia jest sposobem na pozyskiwanie 

wizerunków, jest jednocześnie sposobem na kreacyjne tworzenie wizerunków 

– obrazów, na grę pomiędzy faktem a alegorią, na formułowanie znaków, na stawianie 

pytań i komentowanie świata. Jest szansą na tworzenie idei artystycznych, nowych reguł, 

na eksperyment i improwizację. Jest szansą na artystyczną przygodę. 

maj 2005 

Wszech panująca tendencja totalnej rejestracji sprawiła, że nastąpiła nadprodukcja obrazów 

a ich wartość stała się chwilowa, powierzchowna i banalna. 

We współczesnej kulturze wszystko zdaje się tracić aktualność, tak jak ogromna ilość informacji 

krążąca po świecie. Gwałtowne zmiany techniczne, globalizacja, zmiany mentalne, 

kulturowe, dynamika i szybkość sprawiają, że style i prądy zanim okrzepną, odchodzą 

w pośpiechu w przeszłość. Antynomie istniejące we współczesnej kulturze, amnezja 

i pragnienie wskrzeszenia pamięci są elementami, z którymi współczesna fotografia 

nieźle sobie radzi. Jako „sztuka pamięci” przeciwdziała entropii, obraz fotograficzny jako 

znak (zbiór znaków) odwołuje się do wspomnień, „wskrzesza czas”, odtwarza przestrzeń, 

ożywia pamięć, pozwala na swobodną interpretację. 

Rezygnując niegdyś z trywialnej idealizacji świata, z konwencji piękna, odchodząc stopniowo 

od serwitutów jakie fotografii narzuca tradycja i potrzeby społecznego komunikowania, 

wkracza w coraz to nowe rejony przedstawiania i konfabulacji, gdzie szczególny 

rodzaj obserwacji będący przeciwieństwem codziennego, zwyczajnego postrzegania, 

odkrywania własnych, subiektywnych sądów, kreowanie własnego, autorskiego obrazu, 

poszukiwanie własnego języka staje się celem samym w sobie. Relacja obiekt – obraz

M I Ę D Z Y W Y D Z I A Ł O W Y Z A K Ł A D F O T O G R A F I I 

k i e r . W i t o l d W ę g r z y n 

a s . Z b i g n i e w T r e p p a 

a s . M i c h a ł W ę g r z y n światło, fotografi a 

ZBIGNIEW TREPPA 

– urodzony 11. 07. 1960 r. w Gdyni, uzyskał dyplom Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 

w 2000 r. w pracowni prof. dr hab. bp. Jana Szlagii, na Wydziale Teologii. Uczestniczył w 

kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. 


wystawy: Predebiud – wystawa indywidualna – dom prywatny, Sopot 1982 Nie czyńcie krzywdy zegarom 

– wystawa indywidualna – Galeria KMPiK, Gdańsk; Galeria BWA, Bydgoszcz 1987 Spółka podróżna o-o oprawca-ofi ara 

– wystawa indywidualna – Galeria Żak, Gdańsk; Galeria Teatru ‘83, Łódź 1990 Sceny Pasyjne – wystawa indywidualna 

– kościół św. Bartłomieja, Gdańsk 1992 Przepowiadanie – wystawa indywidualna – Mała Galeria ZPAF-CSW, Warszawa 

1993 Tabula Rasa – Landeshaus, Kilonia 1995 Opera Infi nita – Opera Aperta – wystawa indywidualna – Galeria 

FF, Łódź 1997 Wobec Apokalipsy – Pocałunek Śmierci – Galeria BWA, Bielsko–Biała 1999 Namiot Spotkania – wystawa 

indywidualna – Galeria „Kościół św. Jana”, Gdańsk; Galeria u Jezuitów, Poznań 2002 Camera Lucida – wystawa 

indywidualna – Łaźnia, Gdańsk 2004 za swoją twórczość otrzymał: nagroda II stopnia – Ogólnopolska 

Wystawa Fotografi i Młodzieży Szkolnej, Warszawa FASFP 1979 wyróżnienie w kategorii: Fotografi a, projekt, imaginacja 

– Złocisty Jantar, Gdynia 1983 II nagroda – Konkurs na plakat poświęcony 50 rocznicy Powstania Warszawskiego (projekt: 

T. Bogusławski) 1994 pierwsze miejsce w kategorii: kalendarz wielodzielny pierwsze miejsce w kategorii: kalendarz 

wieloplanszowy (projekt M. Rekowski) XIII Ogólnopolski Przegląd Kalendarzy VIDICAL 2002 


134 

135

ez tytułu, fotografi a 

WITOLD WĘGRZYN 

wystawy zbiorowe: Czerwone, Niebieskie, Białe - wystawa twórców kręgu ASP Gdańsk – Galeria PGS, 

Sopot 2001 Medium jako medium - fotografi a w ASP Gdańsk – Galeria PGS, Sopot 2001 Wokół dekady - fotografi 

a polska lat 90-tych – Muzeum Sztuki, Łódź; BWA Bielsko-Biała; Galeria “Pusta”, Katowice 2003 Pinhole camera 

– Kraków 2004 Szlachetna fotografi a - Stara Galeria ZPAF, Warszawa 2004 wystawy indywidualne: 

Gummidrucke und andere Edeldrucke – Galerie Grauwert, Hamburg 1991 Wystawa autorska – Instytut Polski, 

Londyn 1996 Sytuacje II – Ratusz Staromiejski Gdańsk; Galeria BB - Bielsko-Biała; Galeria FF, Łódź 1998 Sytuacje 

III - Stół – Mała Galeria ZPAF/CSW Warszawa; Galeria rysunku „Nowa Ofi cyna”, Gdańsk 2000 Wystawa autorska 

- Galeria ZPAF, Toruń 2003 prace w zbiorach: Muzeum Narodowego we Wrocławiu Muzeum Sztuki 

Współczesnej w Łodzi Muzeum Fotografi i w Krakowie Instytutu Sztuki Uniwersytetu w Tokio. 



k i e r . W i t o l d W ę g r z y n 

a s . Z b i g n i e w T r e p p a 

a s . M i c h a ł W ę g r z y n 

MICHAŁ WĘGRZYN 

– urodzony 01. 01. 1974 r. 

w Gdańsku, uzyskał dyplom 

Akademii Sztuk Pięknych 

w Poznaniu w 2000 r., 

w pracowni prof. Krzysztofa 

J. Baranowskiego (pracownia 

Fotografi i Intermedialnej). 

Uczestniczył w kilkunastu 

wystawach w kraju 

i za granicą. 

wystawy: Medium jako 

medium – Fotografi a w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku – wystawa w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie 2001 Dwugłos 

– wystawa indywidualna – „Mózg” Bydgoszcz 2000 Peryferia – wystawa fotografi i studentów, absolwentów, pedagogów 

Wydziału Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu – Galeria miejska „Arsenał” w Poznaniu 2002 

Kondycja sześcianu – wystawa w Galerii Sztuki w Kłodzku podczas IV Festiwalu Młodej Sztuki 2002 Sześcian – wystawa 

indywidualna – Galeria Rysunku „Nowa Ofi cyna” – Gdańsk 2002 III Biennale Fotografi i Polskiej – wystawa w galerii sztuki 

„Arsenał” w Poznaniu – udział jako kurator 2003 Q-bis-m2 – wystawa fotografi i podczas VIII Festiwalu Fotografi i w Nantes 

Francja 2004 Do siebie samego – wystawa indywidualna – Galeria „Żak” Gdańsk 2004 Poza czasem – wystawa indywidualna 

– Galeria FF, Łódź 2005 



addenda, fotografi a 

136 

137

A B S O L W E N C I 

A BB S O L WW EE N C I I W Y DD Z II A Ł U U M A L A R S T W A I G R A F I K I 1 9 4 5 – 2 0 0 6 


7. Buc Władysław 

8. Iwasiuk Bogdan 

9. Jarmużewski Tadeusz 

10. Stec Halina 

11. Stec Marian 

12. Szwaja Adela 

MALARSTWO 1957 

1. Lorenczyk Jan 

2. Kobyliński Henryk 

3. Kurek Magdalena 

4. Brzozowska Danuta 

5. Mirinowski Antoni 

6. Sawicka Janina 

7. Strzelbicka Danuta 

8. Szwaczyk Maria 

9. Zwierełło Maria 

10. Jarmużewska Eliza 

11. Cierpisz Bogdan 

12. Dera Zbigniew 

13. Gondzik Anna 

14. Kleindienst-Zabłocka Ewa 

15. Ronka Ewa 

16. Święcicka-Mikłaszewska Maria 

17. Tobolska Irena 

18. Heyda-Usarewicz Magdalena 

19. Żuk Bogdan 


1. Posteleniec Bonifacy 

2. Romańczuk Mieczysław 

23. Jaworska Aleksandra 

24. Kiziorek Bogdan 

25. Luterek Franciszek 

26. Harmacińska-Nyczka Leonia 

27. Ejsmont Tadeusz 

28. Dudziński Tadeusz 

29. Kosińska Janina 

30. Kostkowski Jan 

31. Nyczka Marian 

32. Olszewska Florentyna 

33. Spychalska Joanna 

34. Witkowski Edmund 

35. Wałszewski Jan 

36. Hoff mn Ewa 

37. Machajska Teresa 

38. Lorenczuk Halina 

39. Grabowska Krystyna 

40. Szewczyk Marian 

41. Miscewy Mieczysław 

42. Nowaczyk Teresa 

43. Podberska Irena 

44. Żywicki Andrzej 


1. Alkiewicz Zbigniew 

2. Gwiazdowska Alicja 

3. Krzywińska Irena 

4. Łajmiński Józef 

5. Bilska Krystyna 

6. Baran Józef 

7. Skuza Wanda 

8. Borowski Bohdan 

9. Baryłko Eleonora 

10. Ruhnke-Duszczeńko Urszula 

11. Zabłocki Jerzy 

12. Brodowicz Zdzisław 


1. Sowińska-Kwiatkowska Maria 

2. Piskorz Zofi a 

3. Zytur-Rosenbaum Maria 

4. Ulanowska Janina 

5. Jamowska-Karpińska Maria 

6. Drózdziecka Danuta 

7. Jacobson Krystyna 

8. Polasińska Zofi a 

9. Strzelecka Wacława 

10. Strzelecki Marian 

11. Wójcik Anna 

12. Trendel Alojzy 

13. Gorbatowski Konstanty 

14. Cebertowicz Halszka 

15. Czajkowska Jrena 

16. Nowaczyk Alfons 

17. Zaczykiewicz Longin 

18. Biedrzycka Krystyna 

19. Skoracka Krystyna 

20. Alkiewicz Maria 

21. Dobrowolska Cecylia 

22. Główczewska Hanna 


1. Bachtinowa Gizela 

2. Bajońska Halina 

3. Engler Stefan 

4. Górska Krystyna 

5. Kotlicka Helena 

6. Merznon Anna 

7. Oszczakiewicz Henryk 

8. Świderska Bernarda 

9. Szymoniuk Antoni 

10. Mieszkowska Barbara 


1. Bajońska Krystyna 

2. Rzyszczak Jan 

3. Roguszczak Edward 

4. Dembski Tadeusz 

5. Usarewicz Roman 

6. Jackiewicz Władysław 

7. Frołow Paweł 

8. Łąkomiak Józef 

9. Jakubowska Janina 

10. Zabielska Elżbieta 


1. Baryłko Mieczysław 

2. Burzyńska Danuta 

3. Kwiatkowski Aleksander 

4. Leszczyńska Maria 

5. Lutykowa Wanda 

6. Massalska Barbara

15. Dulas-Smarlkowska Jolanta 

16. Janiak Zbigniew 

17. Kwalińska Maria 

18. Kwiatkowski Eugeniusz 

19. Markowicz Andrzej 

20. Racławski Andrzej 

21. Smarski Paweł 

22. Wróblewska Katarzyna 


1. Bagińska Agnieszka 

2. Babicz Elżbieta 

3. Bałakizew Oleg 

4. Boguszewska Wanda 

5. Chudzyński Feliks 

6. Olejniczuk Marian 

7. Szymczak Andrzej 

8. Wreczycki Bogdan 

9. Góra Barbara 

10. Hamryszak Jan 

11. Jędrysik Wiesław 

12. Luba-Nowińska Elżbieta 

13. Miczek-Jacyno Maria 

14. Przemycki Andrzej 

15. Skowroński Gabriel 

16. Soba-Bober Marta 

17. Wachowiak Tadeusz 

18. Zieleń Wanda 

19. Zyngiel Witold 

20. Budzyńska Barbara 

21. Piwowarska Barbara 

22. Byrger Harry 


1. Bobołowicz Jan 

2. Ciaglewicz Maria 

3. Czyzewska Alina 

4. Domżalski Andrzej 

5. Duśko Stanisław 

6. Klińska-Homadyk Aleksa 

7. Onak-Krakowiak Maria 

8. Giełdzik-Piasecka Hanna 

9. Leszczyszyn Andrzej 

10. Iszoro Henryk 

11. Łukasik Ewa 

12. Kowalczyk Andrzej 

13. Ostrogórski Jerzy 

14. Pawłowski Ryszard 

3. Furmańska-Tuz Helena 

4. Górecka Magdalena 

5. Noremberg Gorzelska 

6. Haras Adam 

7. Kamiński Leszek 

8. Krakowiak Henryk 

9. Pińkowski Longin 

10. Pawlikowski Leszek 

11. Perski Roman 

12. Raszke Lidia 

13. Skwarczyńska Bogumiła 

14. Stefanów Bogdan 

15. Zapoth Józefi na 

16. Zenowicz Alicja 

17. Zajęcki Piotr 


1. Burchardt Helena 

2. Christa Anna 

3. Fabich Jan 

4. Frydrychowicz Bogdan 

5. Gunsz Edward 

6. John Jacek 

7. Kowarska Barbara 

8. Kokoszko Maria 

9. Kowalski Bolesław 

10. Krukowska Lucyna 

11. Kremkowski Włodzimierz 

12. Przyjemski Leonard 

13. Sobczak Bruno 

14. Renkowski Eugeniusz 

15. Walawski Lech 


1. Bogdanowicz Piotr 

2. Bartoszewicz Michał 

3. Bociąga Jan 

4. Czerwiński Wojciech 

5. Czernous Franciszek 

6. Dyakowski Andrzej 

7. Frankowska Romana 

8. Dabrowska Hanna 

9. Kuczewska Hanna 

10. Olszewski Mieczysław 

11. Stępniewska Barbara 

12. Słowik Andrzej 

13. Tęgowska-Matocha Elżbieta 

14. Wawrzkiewicz-Zawiasa Halina 

13. Stankiewicz Stefan 

14. Kuzmiar Małgorzata 

15. Urbańska-Grun Bozena 

16. Żywicki Marek 

17. Zabrocka-Żywicka Teresa 

18. Nowackai Andrzej 

19. Pokrywka Józef 

20. Szulc-Pokrywka Anna 

21. Herman Mieczysław 

22. Książkiewicz Zbigniew 


1. Baniecki Kazimierz 

2. Bogusławski Bogdan 

3. Bagiński Stefan 

4. Chomczyk Aleksander 

5. Dziewanowska Feliksa 

6. Hyła Zbigniew 

7. Klink Teresa 

8. Komonski Henryk 

9. Kremp Jerzy 

10. Krupski Teodor 

11. Kujawa Edward 

12. Mądrawski Henryk 

13. Wasilewski Władysław 

14. Wieczorek Piotr 

15. Suchodolski Wojciech 

16. Zabrowski Antoni 


1. Chudzik Eugeniusz 

2. Anusiewicz Marta 

3. Herman Włodzimierz 

4. Patzer Ryszard 

5. Chrzanowicz Anna 

6. Chełmnicka Katarzyna 

7. Wołoszyk Cezary 

8. Baliszewska Maria 

9. Langner Krystyna 

10. Matocha Marian 

11. Piwarski Andrzej 

12. Gołuński Piotr 

13. Sienkiewicz Tadeusz 

14. Suwara Krystyna 

15. Ostrowski Kazimierz 


1. Jol…-Kozłowska Jadwiga 

2. Eckert Jadwiga 

10. Palińska Janina 

11. Rogiński Łukasz 

12. Semka Barbara 

13. Pitera Jerzy 

14. Stankiewicz Wiesława 

15. Tomlik Jerzy 

16. Kempe Jan 

17. Kostecki Jan 

18. Kuziemska Gertruda 

19. Morasz Zofi a 

20. Osiecki Henryk 

21. Walicka Elżbieta 

22. Kalinowski Janusz 


1. Chyła Tadeusz 

2. Fedorowicz Anna 

3. Hankowska Gizela 

4. Krechowicz Monika 

5. Krzyżanowska Honorata 

6. Manna Ryszard 

7. Rajkowski Kazimierz 

8. Waltralus Maria 

9 Zawadzka Magdalena 

10. Kubiak Franciszek 

11. Szmidt Zdzisław 


1. Lippert-Pietkiewicz Bogdana 

2. Kadłubowska Wanda 

3. Koralewicz Hanna 

4. Lasecki Hugon 

5. Meczkowski Henryk 

6. Ruks Bolesław 

7. Krechowicz Jerzy 


1. Bober Edward 

2. Cander Krzysztof 

3. Ciesiulewicz Tadeusz 

4. Czerwiński Bogusław 

5. Fijałkowska Elżbieta 

6. Gabryelski Eugeniusz 

7. Góra Jan 

8. Hankowski Janusz 

9. Sosnowska-Grzegorzewska Janina 

10. Kita Aniela 

11. Kostka Jerzy 

12. Kostrzyńska Sylwia 

3. Stryjec Ryszard 

4. Surajewski Ryszard 

5. Czychowski Mieczysław 

6. Deliński Henryk 

7. Dembski Wiesław 

8. Ganatowska Halina 

9. Juszyńska Jadwiga 

10. Kosztaluk Danuta 

11. Tarasiuk Lidia 

12. Teodorowicz Ewa 

13. Bereznicki Kiejstut 

14. Kłobska Wanda 

15. Połubiński Henryk 

16. Różewicz Halina 

17. Włosek Franciszek 

18. Złotogórska Milena 


1. Argasińska Barbara 

2. Debis Ryszard 

3. Drapała Ludwik 

4. Grablis Helena 

5. Jakrzewska Alicja 

6. Jezierski Józef 

7. Karczewska Janina 

8. Lulczyński Stanisław 

9. Małkowska Aleksandra 

10. Mentuch Andrzej 

11. Naryniecki Kazimierz 

12. Paliński Jerzy 

13. Trzaska Andrzej 

14. Zdanowska Aldona 

15. Łabanowski Jerzy 

16. Murawska Urszula 

17. Treblińska Jadwiga 

18. Sikorska Aleksandra 

19. Tarkowski Ryszard 


1. Ceszkiel Bernard 

2. Chwalibóg Elżbieta 

3. Fedorowicz Jacek 

4. Kostecka Barbara 

5. Fietkiewicz Maria 

6. Lis Barbara 

7. Łabanowska Dorota 

8. Łajming Władysław 

9. Niemczyk Edmund 


138 

139

15. Bołtcka Barbara 

16. Niesiołowski Bogdan 

17. Krasiewicz Carmen 

18. Kozłowski Anatol 

19. Zaremba Wiesław 

20. Antonowicz Zofi a 

21. Przemycka Ewa 

22. Dembowski Janusz 

23. Maciakowska Katarzyna 

24. Maciejak Tadeusz 

25. Kaniewska Małgorzata 

26. Tutek-Łęcka Małgorzta 

27. Prusak Hanna 


1. Miscewy Katarzyna 

2. Kordybacha Joanna 

3. Karczewska Hanna 

4. Rozmarynowska Małgorzata 

5. Rogowska Marzena 

6. Radziszewska Aleksandra 

7. Kamińska Joanna 

8. Główczyk Marek 

9. Malinowska Małgorzata 

10. Rospond Anna 

11. Stańkiewicz Piotr 

12. Gabszewska Sylwia 

13. Grecka-Borzestawska Alicja 

14. Basińska Małgorzata 

15. Kalkowski Kazimierz 

16. Tomaszewicz Helena 

17. Szmidel Marek 

18. Matuszczak Ewa 

19. Mocny Aleksandra 

20. Sobkowska-Wawrzynkiewicz Anna 

21. Nowarczyk Krystyna 

22. Papierowski Eugeniusz 

23. Deptuch Jwona 

24. Szczepaniuk Anna 

25. Jankowska Maria 

26. Wróbel Maria 


1. Szymańska-Arendt Hanna 

2. Kopeć-Butalewicz Aleksandra 

3. Krauze-Dudek Marzena 

4. Łotocka-Napierała Ida 

5. Olijniczak-Raczkiewicz Krystyna 

19. Maryańska-Leider Barbara 

20. Rakiej Jolanta 

21. Stryjewska Małgorzata 

22. Staniszewska Grażyna 


1. Bednarek Renata 

2. Erszkowski Michał 

3. Zaniewski Wojciech 

4. Gajewski Roman 

5. Gorlak Zbigniew 

6. Kielszek Stanisław 

7. Kuczmiński Andrzej 

8. Niezwiecki Dariusz 

9. Wierzbowic-Piórko Grażyna 

10. Zaborowski Zdzisław 

11. Zieliński Wojciech 

12. Żerwe Małgorzata 

13. Kawski Tadeusz 

14. Kosmala Zbigniew 

15. Bartnicki Waldemar 

16. Bakłażec Katarzyna 

17. Duch Ryszard 

18. Grabowski Jan 

19. Jackiewicz Alina 

20. Krzyżaniak Hanna 

21. Narbutowicz Jolanta 

22. Sikorska Dorota 

23. Śpiewak Bogusława 

24. Artwich Piotr 

25. Krawczyk Gabriela 

26. Chomczyk Marek 


1. Hajdas Danuta 

2. Nowicka-Trebska Ewa 

3. Grzelakowski Grzegorz 

4. Kosiak Maria 

5. Smoliński Zbigniew 

6. Jaruszenas Szarunas 

7. Kwieciński Maciej 

8. Karczewski Józef 

9. Łukaszewicz Kamila 

10. Mikrut Wiesława 

11. Stańkuć Anna 

12. Targońska Maria 

13. Linkiewicz Ewa 

14. Kowalski Rafał 

8. Bałejko Wiesław 

9. Mrozek Andrzej 

10. Sobieszański Andrzej 

11. Szadujkis-Szadurski Świętosław 

12. Wasilewska Wanda 

13. Miętki Józef 

14. Jaskółkowska-Wakulińska Ewa 


1. Olszewski Marian 

2. Chojnacka Krystyna 

3. Czerńawski Józef 

4. Cześnik Henryk 

5. Mikiciez Romuald 

6. Szmigiero Janina 

7. Andrzejczak Benigna 

8. Czerwoniec-Wróblewska Dorota 

9. Czypińska Helena 

10. Gronowska Krystyna 

11. Just Elżbieta 

12. Kałużyńska Jadwiga 

13. Kozieł-Gawrońska Maria 

14. Knut Mieczysław 

15. Rybińska-Borys Joanna 

16. Rosadzińska-Ciepalska Joanna 

17. Zielińska-Szczerek Marta 

18. Zaremba Henryka 

19. Strzelec Małgorzata 


1. Gwiazda Anna-Teresa 

2. Kulesza Wojciech 

3. Wasilewski Wojciech 

4. Barbarowicz Anna 

5. Butalewicz Janusz 

6. Cierak Michał 

7. Kufel Daniel 

8. Łoziński Henryk 

9. Pycz Lech 

10. Rebelka Dominik 

11. Fiuk Małgorzata 

12. Malinowski Jerzy 

13. Niescier Tadeusz 

14. Barbucha Marian 

15. Borowska Grażyna 

16. Fryckowski Krzysztof 

17. Majczyno Teresa 

18. Marszalec-Malinowska Anna 

3. Ekert Andrzej 

4. Pieczonko Michał 

5. Jung Jolanta 

6. Rakowska Katarzyna 

7. Miszkin Teresa 

8. Zadworna Janina 

9. Grabowy Sławomir 

10. Paszkowski Cezary 

11. Krajka-Borowska Elzbieta 

12. Wirpaszo Andrzej 

13. Jędrzejewski Ryszard 

14. Kminikowski Romuald 


1. Śramkiewicz Andrzej 

2. Petasz Paweł 

3. Lutomska Małgorzata 

4. Czajkowska Irena 

5. Romańska Maria 

6. Walukiewicz Teresa 

7. Forycka Krystyna 

8. Maj Jadwiga 

9. Laskowska Gabriela 

10. Dróżdż Gabriela 


1. Kuderski Andrzej 

2. Flis Jrena 

3. Sadowska Elżbieta 

4. Nasfeter Krzysztof 

5. Nasfeter Gabriela 

6. Urbański Andrzej 

7. Baczkowska Alina 

8. Socha Andrzej 

9. Hinek Jan 

10. Saniecka Maria 

11. Dombek Stanisław 

12. Karpińska Anna 

13. Szemelowski Maciej 

14. Świeszewski Maciej 


1. Stern Roswita 

2. Pawlicka-Kunicka Małgorzata 

3. Osiecki Janusz 

4. Kwiatkowska Bożena 

5. Kul Ryszard 

6. Hrynkiewicz Barbara 

7. Grzesiak Krzysztof 

15. Putrym Andrzej 

16. Rzedzicki Witold 

17. Sołecki Jan 

18. Misterek Maria 

19. Pietrzak-Cybulska Zdzisława 

20. Tracewska Jolanta 


1. Ogórkiewicz-Omernik Barbara 

2. Urbańczyk-Lonty Sabina 

3. Niemiarowska Anna Maria 

4. Subbotko Marian 

5. Borowski Marek 

6. Duda Bożena 

7. Hryniewicz Konrad 

8. Komowska Bożena 

9. Lonty Maria Danuta 

10. Pietraszewski Artur 

11. Drozd Grażyna 

12. Nowak Małgorzata 

13. Gawerska Maria 

14. Leider Janik 

15. Kitowska Ewa 

16. Żak-Iszoro Małgorzata 

17. Nowiński Lucjan 

18. Sobczak Łucja 

19. Mańkowska Barbara 

20. Pilecki Tadeusz 

21. Skowrońska Maria 

22. Rokorz Edward 

23. Bogdanka Jolanta 

24. Glapa Lidia 

25. Bukiewicz Lech 

26. Milczarek Tadeusz 

27. Talaga-Tumielewicz Irena 

28. Tuchewicz Wojciech 

29. Zygmuntowski Andrzej 

30. Anforowicz Danuta 

31. Gawerska-Juchniewicz Wiesława 

32. Góralski Janusz 

33. Małyszko Lidia 

34. Szpinger Włodzimierz 

35. Grzęda Adam 

36. Czerwonka Witosław 


1. Wawrzeniak Elzbieta 

2. Lewanowicz Anna 


5. Delińska Iwona 

6. Syrkowski Dariusz 

7. Jacobson Agnieszka 


1. Zajączkowski Sławomir 

2. Rupiewicz Marcin 

3. Oberle Marta 

4. Bober Justyna 

5. Kordas Kazimierz 

6. Królikiewicz Anna 

7. Błażejowska Joanna 

8. Borkowska Mirosława 

9. Świnarska Katarzyna 

10. Kardaś Agnieszka 

11. Olszewski Jarosław 

12. Mioduszewski Andrzej 

13. Szpadzińska-Koss Maria 

14. Gorska Magdalena 


1. Nowacki Adam 

2. Czarnacki Andrzej 

3. Markiewicz-Kołyszko Joanna 

4. Majdowska Karin 

5. Fira Robert 

6. Janowski Janusz 

7. Huculak Marzena 

8. Beyer Magdalena 

9. Lamparska Małgorzata 

10. Charzyńska Jadwiga 

11. Krzyżyńska Olga 

12. Kodzis Katarzyna 

13. Skrzypska Iwona 

14. Chrobak Katarzyna 

15. Hanysz Magdalena 

16. Pasławska Magdalena 

17. Jagoda Marianna 

18. Kunicki Leszek 

19. Olech Bogdan 

20. Białkowski Marek 

21. Krupiński Tomasz 

22. Tarnowska Bogna 

23. Bielak Tomasz 


1. Stępień Monika 

2. Musiał Beata 

3. Nazar Janusz 

Malarstwo 1989 

1. Kaczmarek Alina 

2. Lipińska Małgorzata 

3. Górecki Wojciech 

4. Blekiewicz Zbigniew 

5. Kabala Joanna 

6. Kubeł-Zielińska Ewa 

7. Bautembach-Kessler Krystyna 

8. Ptak Bogusław 

9. Spus-Hamilton Agata 

10. Konca Piotr 


1. Konarska Justyna 

2. Podkowik Aleksandra 

3. Roskowiński Rafał 

4. Niedzielko Paweł 

5. Sieńkowski Maciej 

6. Góra Sławomir 

7. Zdybel Jacek 

8. Dębski Rafał 

9. Rybicka Ewa 

10. Kosowski Zbigniew 

11. Głowacki Łukasz 

12. Kręczkowska Grażyna 

13. Rogulski Marek 

14. Joppek Danuta 

15. Bereźnicka Anna 

16. Ryczko Teresa 


1. Fliciński Jarosław 

2. Deliński Cezariusz 

3. Bartołowicz Jarosław 

4. Rassmus Krystian 

5. Walkosz-Lewandowska Małgorzata 

6. Domaszewicz Paweł 

7. Kornacki Jacek 

8. Rumas Robert 

9. Awsiej Andrzej 

10. Miadziółko Mirosław 

11. Malinowska Anna 

12. Konca Monika 


1. Zalewska Beata 

2. Nowacki Andrzej 

3. Dziuban Katarzyna 

4. Morek Tomasz 

21. Widyński Aleksander 

22. Zawal Beata 

23. Zieliński Zdzisław 

24. Radecki Grzegorz 

25. Badowska Wilga 


1. Lisiak Grzegorz 

2. Moczydłowski Józef 

3. Skowrońska-Kunicka Grażyna 

4. Mazur-Marczewska Alicjia 

5. Robakiewicz Marek 

6. Kułakowski Mariusz 

7. Sankowski Jarosław 

8. Sójka Tomasz 

9. Gwizdalska-Białach Alicja 

10. Gliszczyński Krzysztof 

11. Nowicka Katarzyna 

12. Nowicka-Grochal Hanna 

13. Paliński Marek 

14. Wawszczak-Jerka Liliana 

15. Wróblewski Krzysztof 

16. Badowska-Widyńska Barbara 

17. Czarnecki Marek 

18. Sieradzka-Lelito Anna 

19. Tomczak Ewa 

20. Walczak Jacek 

21. Zielińska Bernadetta 


1. Kaczmarek Adam 

2. Sieńkowska Agnieszka 

3. Bochenek Tomasz 

4. Dąbrowski Andrzej 

5. Jeszke-Galicka Regina 

6. Post Małgorzata 

7. Stępniewska-Bierżyńska Dorota 

8. Krechowicz Dominika 

9. Wójkowska Agnieszka 

10. Omar Patino 

11. Kozicka Magdalena 

12. Ronczewski Grzegorz 

13. Marcinkiewicz Janusz 

14. Gruca-Zielińska Alicja 

15. Rydygier Danuta 

16. Silko Maria 

17. Wojtek-Tarasiewicz Anna 

18. Florczak Robert 

3. Domaradzka Danuta 

4. Kabacińska Anna 

5. Tollik-Szymkowiak Karina 

6. Małyszko-Jarzębicka Maria 

7. Wierzchom-Rutkowska Barbara 

8. Rutnicki Włodzimierz 

9. Cichosz-Obada Dorota 

10. Akermann Janusz 

11. Krzyżanowska Dorota 

12. Kusio Barbara 

13. Model Marek 

14. Trynkler-Kwiatkowska Gabriela 

15. Makulus Izabela 

16. Józefowicz Piotr 

17. Łazuk Zdzisław 

18. Bryzgalski Jerzy 

19. Dzięgielewska Joanna 

20. Wiatrak Piotr 

21. Myśliwska Katarzyna 

22. Polkowski Krzysztof 

23. Muzalewska-Tołkin Barbara 

24. Budziszowski Piotr 

25. Wubner Robert 

26. Gorbacz Alicja 

27. Bauć Jarosław 


1. Konkol Iwona 

2. Mikołajewska Elżbieta 

3. Zysk Waldmar 

4. Bogucka Ewa 

5. Treblińska Hanna 

6. Suchwałło Krystyna 

7. Zenowicz Zbigniew 

8. Rostańska Joanna 

9. Mazuś Agata 

10. Łucznik Danuta 

11. Rymar Jerzy 

12. Ciesielska Agnieszka 

13. Kuff el-Otlewska Urszula 

14. Nowak Paweł 

15. Dembski Piotr 

16. Buczkowski Jan 

17. Jasiocha Dariusz 

18. Malinowska Małgorzata 

19. Nawrocka Hanna 

20. Plota Janusz 

6. Siwicka-Zielińska Iwona 

7. Teodorowicz Klaudia 

8. Szewczyk-Gosławska Jadwiga 

9. Piwowar-Bagińska Łucja 

10. Boguszewski Mariusz 

11. Sakowicz-Kraszewska Maria 

12. Szewczyk Jan 

13. Strzelecki Wojciech 

14. Kiepuszewski Piotr 

15. Mydlarski Jacek 

16. Napierała Grzegorz 

17. Łęcka Magdalena 

18. Kuczma Wiesław 

19. Karolak-Filippi Agnieszka 

20. Dobrowolska Alina 

21. Anaszkiewicz-Gajewska Beata 


1. Przybytko Dobrochna 

2. Hasbein Anna 

3. Górczyński Marek 

4. Gorczyński Maciej 

5. Stowpiec Anna 

6. Przyłuska Barbara 

7. Tarkowska-Włodarska Sylwia 

8. Wituszyńska-Szpinador Maria 

9. Aniołowska Ewa 

10. Cerebież-Tarabicki Przemysław 

11. Duszeńko Marian 

12. Erszkowski Jan 

13. Sosiński Piotr 

14. Wałuto Andrzej 


1. Gawroński Marcin 

2. Izdebski Bogusław 

3. Sidorowicz Hanna 

4. Wróbel Marek 

5. Wrzeszcz Anna 

6. Niezgoda-Kroplewska Małgorzata 

7. Kossakowska-Czaja Magdalena 

8. Meslin-Krzątała 

9. Ostrowska-Hebda Beata 

10. Pomianowski Jan 

11. Umiastowski Andrzej 


1. Tumielewicz-Jurszenas Halina 

2. Silwoński Wiesław 


140 

141

8. Buĉar Michał 

9. Piskorska Wanda 

10. Łazarska Agnieszka 

11. Jaremin Agnieszka 

12. Jędrzejewska Ewa 

13. Jank Tomasz 

14. Dróżdż-Kamińska Małgorzata 

15. Babińska Beata 


1. Trzebiatowska Agnieszka 

2. Skolimowski Bartłomiej 

3. Blekiewicz Katarzyna 

4. Ewertowski Rafał 

5. Cedrzyńska Beata 

6. Ralicka Justyna 

7. Skorus Katarzyna 

8. Tysnarzewska-Salo Joanna 

9. Zając Iwona 

10. Skutnik Dominika 

11. Bocek-Zachowicz Anna 

12. Bałkowiec Monika 

13. Harmoza Mikołaj 

14. Okrassa Marek 

15. Ołowska Paulina 

16. Orbaczewska Anna 

17. Skurska Joanna 

18. Żołnowska-Senska Joanna 


1. Piotrowska Anna 

2. Norko Maja 

3. Łach Magdalena 

4. Kowalczyk Maja 

5. Witucka Agata 

6. Lipnicki Sławomir 

7. Pilip Zbigniew 

8. Łopaciński Przemysław 

9. Maltańska Joanna 

10. Król Grażyna 

11. Myjak Magdalena 

12. Suchodolska-Lipińska Kamila 

13. Zięba Magdalena 


1. Fruczek Łukasz 

2. Hać Ewa 

3. Ignatowicz Dorota 

4. Jadczuk Aleksandra 

4. Iwiński Marek 

5. Mielechowicz Wenecjusz 

6. Jurkowski Robert 

7. Dąbecki Dawid 

8. Haponiuk Hanna 

9. Lewinowicz Paweł 

10. Ziółkowska Joanna 

11. Cząstka Kamila 

12. Figiela-Miadziółko Dąbrówka 

13. Bongowska-Klimarczyk Renata 

14. Kuzioła Iwona 

15. Rosińska Małgorzata 


1. Radkowska Katarzyna 

2. Rostek Elżbieta 

3. Wyrzykowski Piotr 

4. Pasternak Anna 

5. Kuczyńska Anna 

6. Ohońko Gienadij 

7. Duraj Marzena 

8. Lejman Dominik 

9. Gierasimowicz Inga 

10. Cierlikowski Jarosław 

11. Ziółkowski Grzegorz 

12. Jakubczyk Ilona 

13. Sipowska Ewa 

14. Kania Monika 

15. Kadelska Małgorzata 


1. Sochacki Robert 

2. Wilkońska-Pawłowska Monika 

3. Faleńczyk Jacek 

4. Piątek Jacek 

5. Zieliński Jarosław 

6. Polończyk Małgorzata 

7. Cendrowska Marianna 

8. Krakowiak Małgorzata 

9. Kołodziejska Aneta 


1. Gostkowska Monika 

2. Piasecka Małgorzata 

3. Czerwiński Karol 

4. Aszyk Karolina 

5. Walczak Norbert 

6. Kotliński Łukasz 

7. Kalicki Robert 


Projektowanie plastyczne 1971 

1. Brzuskiewicz Jerzy 

2. Fedor-Borusewicz Mirosława 

3. Kłobska Elżbieta 

4. Laszczak-Wiechowska Teresa 

5. Mielszarek Marek 

6. Ostrowska Maria 

7. Pralicz-El Damowu Barbara 

Projektowanie plastyczne 1972 

1. Popławski Andrzej 

2. Sienkiewicz Jerzy 

3. Blańska-Cendrowska Ewa 

4. Krasińska-Wolska Krystyna 

5. Paszkowska-Petraitis Barbara 

Projektowanie Graficzne 1973 

1. Osewski Wiesław 

Projektowanie Grafi czne 1974 

1. Dymalska Teresa 

2. Ruszkowski Stanisław 

3. Jędrzejewska-Drygas Ewa 

4. Drygas Maciej 

5. Barska-Draniecka Anna 

6. Czechowska Izabela 

7. Król Leszek 


1. Skolik-Kędziora Janina 

2. Bartkiewicz Anna 

3. Okrassa Zygmunt 

4. Opuchlik Teresa 

5. Wojcieszkiewicz Ryszard 

3. Gotkowski Piotr 

4. Zajęcki Piotr 

5. Kosicka Karolina 

6. Żurkiewicz-Gosiewska Monika 

7. Olszewska-Prusak Karolina 

8. Cieślak Hanna 

9. Gugniewicz Magdalena 

10. Lisiecka Zofi a 

11. Kowalska Agnieszka 

12. Skwierczyńska-Nowak Ewa 

13. Laszczak Marcin 

14. Pędziwiatr Agata 

15. Chyliński Adam 

16. Rubiecki Piotr 

17. Szczechla Małgorzata 

18. Peszkowska Magdalena 

19. Reinert Anna 

20. Wróblewski Paweł 


1. Chomik Rafał 

2. Stańczyk Agnieszka 

3. Waligórska Anna 

4. Wrzesiński Marek 

5. Łukasiak Agnieszka 

6. Żychniewicz Jowita 


1. Andrearczyk Tymoteusz 

2. Bober Marcin 

3. Boldt Alicja 

4. Pieleszek Jakub 

5. Baranowska Barbara 

6. Gołdyka Patryk 

7. Smolana Dorota 

8. Grabowska Anna 

9. Kleczkowska Aleksandra 

10. Kostrzewa Agnieszka 

11. Kłosowska-Gryniewicz Anna 

12. Drohomirecka Małgorzata 

13. Sikorski Jakub 

14. Wawrzyniak Marek 

15. Idczak Małgorzata 

16. Kucharska Justyna 

17. Kobus Radosław 

18. Kamińska Beata 

19. Nowosielska Agata 

20. Krechowicz Jakub 

5. Burzyńska Katarzyna 

6. Kwiatkowska Katarzyna 

7. Szczodrowska Katarzyna 

8. Nwrocka Joanna 

9. Aszyk Patrycja 

10. Jaszcz Iwona 

11. Bąkowski Piotr 

12. Grzybowska Krystyna 

13. Wójcik Michał 

14. Dętkoś Monika 

15. Wysocka Karolina 

16. Dzieżewska Anna 


1. Sylwestrowicz Arkadiusz 

2. Siemińska Maja 

3. Knuth Robert 

4. Bereza Agata 

5. Tusk Anna 

6. Koniuszek Wojciech 

7. Potapowa-Wójcik Margarita 

8. Czerepak Beata 

9. Gołębiewska Agata 

10. Daciuk Paweł 

11. Kopcewicz Tomasz 

12. Lisak Jerzy 

13. Pęk Mateusz 

14. Michałowska Kamila 


1. Kołodziejczyk Tomasz 

2. Karmasz Andrzej 

3. Woźniak Sebastian 

4. Iwin Krzysztof 

5. Szczepaniak Adrian 

6. Ledóchowska Agnieszka 

7. Popławska Agnieszka 

8. Ślusarczyk Marzena 

9. Lipiński Sławomir 

10. Tomaszewska Malina 

11. Ziarnik Paulina 

12. Kłosowska Sabina 

13. Kaczmarek Magdalena 

14. Bugalska Małgorzata 

15. Sienkiewicz-Karczmarzyk Małgorzata 


1. Witkowski Adam 

2. Skolimowski Jan

3. Chmielewski Robert 

4. Różańska Agnieszka 

Grafika 1991 

1. Kazigrotowski Piotr 

2. Niewiarowska Monika 

3. Chmielewski Robert 

4. Różańska Agnieszka 

5. Szulczyńska Anna 

Grafika 1992 

1. Oskierko Henryk 

2. Beneda-Ostrowska Natalia 

3. Kosowska Małgorzata 

4. Górska-Bachanek Grażyna 

5. Gołowacz Aleksander 

6. Zawierowska Monika 

7. Dudek Mariusz 

8. Muszalski Jacek 

9. Polak Agnieszka 

Grafika 1993 

1. Kwaśniewska Beata 

2. Łuczak Aldona 

3. Wyszecki Artur 

4. Stojałowski Krzysztof 

Grafika 1994 

1. Powałko Beata 

2. Mikler Ligia 

3. Frydrychowicz Joanna 

4. Tyrzyk Anna 

5. Dembiński Jacek 

6. Zaleska Barbara 

7. Piech Sławomir 

8. Piotrowska Iwona 

9. Bekasiewicz-Mazurkiewicz Ewa 

10. Stojałowska Grażyna 

11. Nurowska Joanna 

Grafika 1995 

1. Kukieła Konstanty 

2. Michałowski Jacek 

3. Sosnowski Wojciech 

4. Grochowska Agnieszka 

5. Reszczyński Adam 

Grafika 1996 

1. Krasodomski Michał 

2. Błażejowski Bartłomiej 

3. Cybulski Krzysztof 

4. Reszczyńska Joanna 

10. Bednarczuk Piotr 

11. Zabłocka-Gzowska Dominika 

12. Dąbrowski Józef 

13. Wierzch-Kurłowicz Julita 

14. Ćwiek Andrzej 

15. Wojtaś Sławomir 

16. Paluch Ryszard 

Grafika 1987 

1. Ćwiek Jarosław 

2. Szymczak Aleksandra 

3. Frąckowska Anita 

4. Olechnowicz-Sadocha Joanna 

5. Kwiatkowski Jarosław 

6. Czyżewska Agata 

7. Kukieła Katarzyna 

8. Loranc Iwona 

9. Żeromski Ryszard 

Grafika 1988 

1. Cebula Renata 

2. Bołtrukiewicz-Beneda Magdalena 

Grafika 1989 

1. Rozenkranz Leonard 

2. Gaździńska Agnieszka 

3. Wróbel Jarosław 

4. Noetzel-Golińska Małgorzata 

5. Żmich-Migacz Elżbieta 

6. Kosiorek Jarosław 

7. Ratajczyk Dariusz 

8. Pancerz-Łyskawińska Dorota 

9. Ołowski Edward 

10. Szczepański Marek 

Grafika 1990 

1. Strzemiecka Elżbieta Anna 

2. Szczubełek Dariusz 

3. Jankowski Przemysław 

4. Tarasiewicz Artur 

5. Wojdyło Agnieszka 

6. Dobrowolski Tomasz 

7. Oczki Beata 

8. Jakubowska Martyna 

9. Buszman-Rypel Grażyna 

10. Kobelis-Szostakowska Urszula 

11. Figas Grażyna 

Grafika 1991 

1. Kazigrotowski Piotr 

2. Niewiarowska Monika 

10. Bogusławski Tomasz 

11. Dyakowska Ewa 

12. Kuśnierz-Pękorzyńska Krystyna 

13. Siwiec Krzysztof 

Grafika 1983 

1. Rekowski Bogdan 

2. Staniszewski Jacek 

3. Szumski Zbigniew 

4. Rotkiewicz-Szumska Ewa 

5. Górnowicz Zygmunt 

6. Dybowski Witold 

7. Kabala Czesław 

8. Kurłowicz Adam 

9. Żelski Marek 

10. Górski Janusz 

11. Wołodźko Jerzy 

12. Wojak Anna 

13. Luka-Mróz Krystyna 

14. Szadkowski Andrzej 

15. Hoff man Mariusz 

Grafika 1984 

1. Kałkus Maciej 

2. Petrycki Tomasz 

3. Sinda Romuald 

4. Juchniewicz Róża 

5. Bartkowski Bogdan 

6. Słodczyk Mariusz 

7. Gemra Mirosława 

8. Nowodworska Ewa 

9. Wróblewski Jerzy 

10. Olędzka Agnieszka 

11. Nowodworski Bartłomiej 

Grafika 1985 

1. Marszałek Waldemar 

2. Knajdek Witold 

3. Glanc-Rowera Eugenia 

Grafi ka 1986 

1. Halas Lech 

2. Jurkiewicz Andrzej 

3. Bartold Marzena 

4. Czernichowski Borys 

5. Knich Andrzej 

6. Markiewicz Beata 

7. Witkowski Sławomir 

8. Zamiara Wojciech 

9. Rzepiński Tomasz 

11. Żebrowski Leszek 

12. Szołkołowicz Ewa 

13. Kidoń Iwona 

14. Klimaszewska Halina 


1. Drozdowski Edward 

2. Miszkin Marek 

3. Maciejewski Karol 

4. Opalewski Zbigniew 

5. Protasiuk Grzegorz 

6. Ścisłowska Sylwia 

7. Ziomek Władysław 

8. Wiewiórka Maria 

9. Zawada Andrzej 

Grafika 1980 

1. Wiesław Grubba 

2. Grzebińska Grażyna 

3. Zabielska Małgorzata 

4. Wudkiewicz Andrzej 

5. Bagiński Adam 

6. Kroplewski Benedykt 

7. Gulbisz Ines 

8. Kasperska Joanna 

9. Rybka Ryszard 

10. Wojciechowska Małgorzata 

Grafika 1981 

1. Juszkiewicz-Szlachta Walentyna 

2. Warmińska Anna 

3. Kamińska Anna 

4. Szumowska Małgorzata 

5. Janicki Krzysztof 

6. Tymecki Janusz 

7. Kołyszko Wojciech 

8. Smętek Wiesław 

9. Stefańska Anna 

10. Nowaczyk Wojciech 

Grafika 1982 

1. Mąkosa-Baranowska Jolanta 

2. Ginalski Jarosław 

3. Minciel Walentyna 

4. Medyński Jerzy 

5. Taranek Andrzej 

6. Żuromska-Gurczak Dorota 

7. Wieczorek Józef 

8. Lepczak Maria 

9. Swerpel Gabriela 

6. Rogowski-Tylman Juliusz 


1. Łukaszewicz Bogusław 

2. Kmiecik Krystyna 

3. Szczygielska-Maślankorska Jadwiga 

4. Chartowski Jerzy 

5. Janiszewska Krystyna 

6. Janiszewski Jerzy 

7. Brzozowski Marek 

8. Strzelczyk Anna 

9. Ciesielczyk Anna 

10. Plucińska Anna 

11. Okrassa Jadwiga 

12. Szkudlarski Tadeusz 

14. Kurłowicz Maria 


1. Galwanek Peter 

2. Wójcik-Pawelec Maria 

3. Dondajewski Piotr 

4. Włodkowski Krzysztof 

5. Zumkowski Ryszard 

6. Kłos Marek 

7. Gromu Barbara 

8. Frąckowska Wanda 

9. Kowalska Elżbieta 

10. Grodnicka Grażyna 

11. Ropel Małgorzata 

12. Block Dorota 

13. Nieźwicki Dariusz 

14. Mienik Irena 

15. Stala Barbara 

16. Witkowska Halina 

17. Chwedczuk-Kwaśniewska Zofi a 

18. Kruszewska Barbara 

19. Witosławska Danuta 


1. Borczon Szczepan 

2. Deska Wojciech 

3. Goliński Janusz 

4. Kowalski Piotr 

5. Łaźny Mieczysław 

6. Miler Jacek 

7. Pawik Andrzej 

8. Szczyrk Leokadia 

9. Szymańska Ewa 

10. Wojno Danuta 


142 

143

Grafika 2006 

1. Grot Agnieszka 

2. Gromek Joanna 

3. Sendal Filip 

4. Szreder Agnieszka 

5. Tomczak Dorota 

6. Leszczyńska Agnieszka 

7. Piosik Bartosz 

8. Pęk Mateusz 

9. Pollak Monika 

10. Włodkowska Paula 

11. Łebek Marta 

12. Kamińska Aleksandra 

13. Kadłubowska-Kłos Alina 

14. Małyszek Anna 

15. Adamski Przemysław 

16. Kozanecka Ewa 

17. Kalkowski Filip 

18. Pawluczuk Tomasz 

19. Sadowska Karolina 

20. Schleifer Marcin 

21. Sosiński Marcin 

3. Szwwoch Jarosław 

4. Świerżewski Adam 

5. Gasińska Karolina 

6. Horyńska Beata 

7. Hueckel Magdalena 

8. Mańkowska Julia 

9. Serafi n Agata 

10. Jaśkowska Danuta 

11. Borof Joanna 

12. Roman Danuta 

13. Czarnecki Jarosław 

14. Gosieniecki Rafał 

15. Marjak Joanna 

16. Sawik Aleksandra 

17. Waras Mariusz 

18. Łazarewicz Dariusz 

19. Nawrocki Mariusz 

20. Sadocha Karolina 

21. Nogalska Anna 

22. Woźniak Agnieszka 

Grafika 2005 

1. Bereźnicki Jakub 

2. Jańczak Magdalena 

3. Machnica-Kostka Marta 

4. Fijałkowska Katarzyna 

5. Galvanek Michał 

6. Kamiński Adam 

7. Kłosowska –Gryniewicz Anna 

8. Wiczk Małgorzata 

3. Roffl er Alicja 

4. Markowska Dorota 

5. Gajewicz Malwina 

6. Narloch Ewa 

7. Wojciechowska Marzena 

8. Radkowska Sylwia 

9. Tomaszuk Anna 

10. Jankowska Izabela 

11. Woźniak Tomasz 

12. Zakrzewski Jarosław 

13. Tołysz Piotr 

14. Dziąg Aleksandra 

15. Nowocińska Anna 

16. Frączkiewicz Daria 

Grafika 2003 

1. Listwan Mariusz 

2. Kucharska Katarzyna 

3. Rogińska Marta 

4. Setlak Agata 

5. Rzepińska Beata 

6. Markowska Maja 

7. Jaworski Piotr 

8. Wyrzykowski Krzysztof 

9. Witkowska Anna 

10. Podrucka Berenika 

11. Grandowicz Agnieszka 

12. Karczewska Klaudyna 

Grafika 2004 

1. Bański Krzysztof 

2. Szupica Maciej 

10. Remus Joanna 

11. Pioch Aneta 

12. Wallner Jowita 

13. Ringwelska Ilona 

14. Rocławska Katarzyna 

Grafika 2000 

1. Błażejczyk Dagmara 

2. Supiński Donat 

3. Gawrych Jowita 

4. Ryszko Grzegorz 

5. Orzechowska Patrycja 

6. Skakun Jerzy 

7. Sadaj Paweł 

8. Pękalski Adam 

9. Napierała Mariusz 

10. Listwan Robert 

11. Lewkowicz Waldemar 

12. Kudzio Małgorzata 

Grafika 2001 

1. Kasarab Ewa 

2. Jagieluk Martyna 

3. Patyczek Monika 

4. Kępczyńska Renata 

5. Górska Joanna 

6. Gewartowska Agnieszka 

7. Barska Maja 

8. Srokosz Agnieszka 

Grafika 2002 

1. Smoczyński Adam 

2. Krzywiec Małgorzata 

5. Truchlińska Grażyna 

Grafika 1997 

1. Frankowski Marek 

2. Kret Grzegorz 

3. Lempa Aleksandra 

4. Ordon Joanna 

5. Skurski Leszek 

6. Rabiega Andrzej 

7. Kwiatkowska Joanna 

8. Weyna-Janyk Joanna 

9. Żabiński Radosław 

10. Korona Piotr 

11. Zastróżna Joanna 

12. Bąk Robert 

13. Jatkowska Agnieszka 

14. Wiśniewski Mirosław 

Grafika 1998 

1. Tchórznicka Elżbieta 

2. Rogiński Grzegorz 

3. Ignaciuk Bartłomiej 

Grafika 1999 

1. Kaczmarek Edyta 

2. Izdebski Krzysztof 

3. Kosior Monika 

4. Krzystek Magdalena 

5. Ostrogórski Michał 

6. Bujny Jarosław 

7. Sprung Karolina 

8. Czyż Edyta 

9. Krause Monika 


wydawca 

Akademia Sztuk Pięknych w w Gdańsku Gdańsku 

komitet redakcyjny 


prof. Jerzy Ostrogórski 

prof. Mieczysław Olszewski 

Olszewski 

Fotografie użyte użyte w publikacji pochodzą z z archiwum 

Akademii oraz oraz prywatnych prywatnych zbiorów pracowników 

ASP i otrzymały zgodę zgodę na na ich nieodpłatną publikację. 

tłumaczenie 

Marek Gajdziński 

projekt graficzny graficzny 

Jacek Zdybel Zdybel 

druk 

Wydawnictwo Bernardinum 

sp. z z o. o. o. o. w w Pelplinie

ISBN 978-83-918739-4-6

P o czet dziek anó w - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?