SMGdjjiftont

247
101, Stefanus.
Apostalak valljijegje 7 vaivasi oudastcuo^o,
gudek galgge juogadet addaldagaid vaivasidi. Ste­
fanus tei muttom sist. Son laei dievva oskost ja
famöst ja dagai oavddodagoid olbmui gaskast. Ja
muttom cal'oappava^ak cuo^elegje ja sotte Stefanus
vuostai; multo aei si vaegjam cuo^ot dam vises-
vuoda ja vuoirja vuostai, maina son sarnoi. De
gesse si su digge oudi ja bukte vaerre duodastegjid
oudan, gudek celkke: mi laep gullam susardnomen
bilkkadusaid Moses ja Ibmel vuostai. Stefanus
doalai sarne ja cajeti, atte Judala^ak legje alelassi
laßmas vuostehagonak. Dam diti sådde si rak
biedden vasest; mutto Stefanus gaeSai bajas alme
guvllui ja celivi: mon oainam alme rappasaemen ja
olbmu barne cuo^omen Ibmel olgis gieda baelde.
De marsastegje si su bagjeli, gesse su gavpug
olgo baellai ja gaedgadegje su. Mutto Stefanus
rokkadalai: Haerra Jesus! vuostaivalde mu
vuoila! Ja son luoittadi cibbides ala ja cuorvoi:
Haerra! ale logatala sigjidi dam suddol
Ja, go son laei dam caelkkam, de oaddai son jabmemi.
— Saul, muttom nuorra olmai, glitte cokkai ja
fakti sin biktasid, gudek su gaedgadegje, likoi
dam olmusgoddemi. (Ap. dag. 6, T.).
Stefanus laei dat vuostas kristalas martyr;
martyran, (dat laß: varra duodastaegjen), goceujuv-
vujek si, gudek gillajek jabmema Kristus diti.