Cúrsaí Tionsclaíochta i Sasana agus Cúrsaí Tuaithe in Éirinn - Cogg

Bhí níos mó guail á tháirgeadh (produced)san 18ú hAois ach bhí cuid mhór de namianaigh suite i bhfad ó na cóstaí agusb’in í an fhadhb. Mar shampla bhímianach guail 20 míle ó Mhanchain agusbhí gual de dhíth i Manchain.Thóg James Brindley canáil idirLancashire agus Manchain. Ba dheacairan obair í mar ní raibh an talamhcothrom. Thóg Brindley canáil eile chunManchain a cheangail leis an fharraige.Ní raibh mórán áiteanna a raibh antalamh cothrom go leor chun canálachaa thógáil iontu.Iontaobhais na bPaidhceanna(Turnpike Trusts)Tar éis na bliana 1750 rinneadhiarrachtaí ar na bóithre a chóiriú. Bhícomhlachtaí ann agus tugadhIontaobhais na bPaidhceanna orthu,comhlachtaí a cuireadh stráicí denbhóthar faoina gcúram. Ghearr siadsantáille nó dola ar an lucht taistil air.Chuidigh na dolaí seo chun feabhas achur ar chaighdeán na mbóithre.BóithreThuig a lán daoine dá dtiocfadh leodóigh a chur ar na bóithre sa dóigh gobhféadfaí iad a úsáid le linn drochaimsirego mbeadh rath ar thrádáil éadaigh agusguail agus earraí eile. Tháinig JohnMetcalfe ar réiteach: ní rachadh narothaí in abar dá dtiocfadh leo dromchlana talún a choinneáil saor ó uisce trídhraenáil. Níor mhair bóithre Metcalferófhada. Tháinig John McAdam arréiteach go luath san 19ú haois. Is é ancóras sin atá fós in úsáid ach gogcuirtear dromchla éadrom tarra ar abharr. Ansin bíonn sé níos fusa donuisce imeacht agus bíonn sé marchosaint ag na clocha faoi.Ré an IarnróidIs é an rud a bhí sna chéad iarnróidvaigíní a d’iompair gual achar gearr agustharraing capaill na vaigíní. Rith fir ghnóó Mhanchain agus ó Learpholl comórtasféachaint cé a dhéanfadh dearadh abfhearr ar inneall don iarnród. BhainGeorge Stephenson an duais £500 lecuidiú óna mhac Robert. Chuir siadfeabhas ar go leor dóigheanna ar innealla bhí bunaithe tamall maith roimhe sinagus d’fhág sin an t-inneall níos gaisteagus níos cumhachtaí. Bhí dúil mhór agna gnáthdhaoine sa tsaoirse taistil athug an t-iarnród dóibh.Chonaic lucht gnó deis mhaith chunbrabús a dhéanamh ón taisteal agusthóg siad bóithre iarainn ó na cathrachaamach go dtí an fharraige. Tógadh anchéad bhóthar iarainn in Éirinn idir BaileÁtha Cliath agus Dún Laoghaire agus arball shin sé amach go Bré.An Saol faoin Tuath inÉirinn thart fá 1840Tithe agus BochtaineachtThug mórán scríbhneoirí turas thart arÉirinn thart fá 1840. Chuir siad suim sanoiread sin daoine a fheiceáil gach aonáit, go háirithe líon mór leanaí óga.Nuair a chonaic siad drochstaid na dtithechuir sláinte mhaith na ndaoine iontasorthu. Sa bhliain 1850 bunaíodh grúpaspeisialta nó coimisiún faoi cheannas anIarla Devon le fáil amach go cruinn céchomh holc is a bhí an bochtaineachtfaoin tuath in Éirinn. Fuair siad tuairimíó os cionn 1,000 duine agus sanachoimre ar staid thithe na ndaoine deirsiad:Is annamh a thugadh botháin dídean nó foscadhdóibh ón aimsir. Is annamh ar fad leaba nóblaincéad acu. Ní bhíodh de shaibhreas acu, deghnáth, ach muc agus carn aoiligh . Bhíodh créna talún ann mar urlár. Bhíodh na botháin ba lúthart fá dhá throigh déag ar leithead agus ó dháthroigh déag go dtí fiche troigh ar fad . Bhíodhan díon déanta as scraitheanna a bhíodh curthain airde ar rachtaí adhmaid agus iad clúdaithe leceann tuí. Ní bhíodh simléar ná fuinneog ag anchuid is mó acu, rud a d’fhág go dtéadh andeatach amach tríd an doras oscailte.