Relúa FSF unha revelación feminina

2 xaneiro 13colaboraciónsNo próximo ano vaise a cumprir o bicentenariodo nacemento do que fosePresidente do Consello de Ministrose Ministro da Guerra do noso país,Juan Prim e Prat.Morreu o 27 de decembro de 1870, áidade de 56 anos, e as causas que rodearona súa morte sempre fora unmisterio, aínda que a versión oficialsostiña que o deceso foi como consecuenciadas feridas sufridas por unatentado que sufrío o xeneral o 27 dedecembro dese mesmo ano.Agora un equipo multidisciplinar deinvestigadores e liderada polo Institutode Criminoloxía da UniversidadeCamilo Xosé Cela, decidiu tentar esclarecera morte do Xeneral Prim, edesvelar así, cos métodos actuais, averdadeira causa da súa morte.O departamento de Criminoloxía solicitoua exhumación do cadáver, xaque querían levar a cabo un esamepost-mortem para así resolver oenigma que rodea o crime do xeneral.Xa antes de que se producise o atentadocontra a súa persoa, Prim xa foraameazado de morte, mesmo no xornalEl Combate, aparecera un escritono que se dicía que “a Prim haberíaque matalo como a un can, na rúa”.Os seus máis achegados prevéñenlle,pero Prim ignóraos, e mesmo ai noticiasque sinalan que non lle gustabalevar escolta nin tampouconingunha arma,a pesar de que fora soldado.Pasadas as 19:30horas, o xeneral despídesedos seus compañeirose sube aocarruaxe que lle ía trasladarao seu domicilioxunto ao seu axudanteLuis Nandin e o coronelMoya, e segundo estaba a circularpola rúa do Turco (hoxe Marqués deCubas), un grupo de homes (segundoo sumario, entre 6 e 12 persoas) bloquéanlleso paso, rodéanlles, e comenzana disparar o seus trabucossobre o carruaxe e sobre Prim.Tres días despois e como resultadodas feridas de bala que impactaronsobre o seu corpo, o xeneral Primmorría na súa residencia do Pazo deBuenavista, na cidade de Madrid.Esta é a versión oficial dos feitos,pero tras unha investigación rigurosa,varios criminólogos atoparon incongruenciasentre os feitos e os poucosdatos forenses que chegaran ata osnosos días, de aí que xurdise o interesepor realizar unha investigaciónutilizando os métodos forenses máisavanzados e reunindo a múltiplesprofesionais.A beirarrúa á valla ao servizo doPobo dille “hai que comezar beno ano e ver por non preguntar”Ramón Paz Guntín ‘A casa dos Marios’Moi importante levarse ben e pensarque o ano é moi longo e non distanciarnosamistosamente para que todoo Pobo tome boa nota. Sentirse psicoloxicamentea gusto, na procura do bohumor.Por iso ti me animas para que checante cancións; aínda que ás vecesxorden imprevistos (como di o refrán:“Non está o alcacer para gaitas!”).Supoño que ti coñeces ao cantantePeret que ten unhas cántigas moi graciosasda súa colleita e unhas estrofasvariadas que co seu humor se fan moidivertidas. Din: “Alegría de vivir! Paradisfrutar... cantar... cantar e cantar...¡canta e sen feliz! Canta a vida... paradisfrutar, cantar... ¡Alegría de vivir!Canta e sen feliz... cantar e cantar...”.Tamén coñecerías a outro cantanteque se chamaba Luís Aguilé que fixounha cántiga dedicada a Cuba que estivomoito de moda cando Fidel Castroentrou a ser xefe na Isla Caribeñae tanta xente se foi daquel país paraemigrar involuntariamente a outroslugares ou países diferentes. Aquelacántiga moi entrañable e emotiva causouun impacto asombroso a nivelmundial. Recórdoa como se a estiveraoíndo... “Cando saín de Cuba deixei amiña vida, deixei o meu amor¡ Candosaín de Cuba deixei soterrado o meucorazón!” Así, cantando, recordo aRosalía que dos seus versos saírontantas e tantas cántigas que popularizarono mundo enteiro en tódolos sentidos,especialmente sentimentais.“¡Miña terra, miña terra! ¡Terra ondeeu me criei.. hortiña que quero tanto...figueiriñas que prantei”...ou a tan divulgadamusicalmente “¡Negra sombra!”interpretada en distintas formas,sempre emotiva sentimentalmente...“Cando penso que te fuches, negrasombra que me asombras, ao pé dosmeus cabezales, tornas facéndomemofa! Cando maxino que es ida... nomesmo sol te me amostras... i eres aestrela que brila, i eres o vento quezoa... Si cantan es ti que cantas... Sichoran es ti que choras... i es o marmuriodo río... i es a noite i es aurora...En todo estás e ti es todo, pra min i enmin mesma moras, nin me abandonarásnunca, sombra que sempre measombras”.Miña valla ao servizo do Pobo hai quedicir que temos moito que tecer e apoder ser recomendar a todo o Poboque cantar é moi importante e comunicativoe agarimoso, relaxante e distraído.Antigamente todo era máisalegre e animoso porque non había astecnoloxías que hai agora. Tódolostraballos e oficios eran manuais. Habíano Pobo un de tantos zapateiros quese chamaba Honorato e cando na súahabitual trastenda onde tiña a cociña eo dormitorio –incluídos servizos sanitarios-sempre cantaba mentres cociñaba.A súa estrofa máis ao caso era o“platodonorato” que tiña un gatocomo mascota de compañía e candozapateaba na compaña do seu gato susurrabapolo baixiño a cántiga rutinariadedicada ao gato: “Voucheamañala comida para que esteas moiatento e prepararcha a teu gusto paraque esteas ben contento é que reparesda tenda que non entre naide dentro.Mentres que vou tomala copiña, tidormes unha miguiña cabo do meuasento”.o recuncho docriminólogoPablo Filgueiras e Aranzazu RodillaExpertos en Seguridade e CriminólogosO asasinato do XeneralPrimComezaron coa lectura do sumariodo caso e onde se recollen as dilixenciase investigacións que se levaron acabo no seu momento, e que abarcanos oito anos subseguintes ao crimen.Continuarán dirixindose cara oMuseo do Exército, ubicado no Alcázarde Toledo, xa que é onde atópaseo carruaxe no que viaxaba eonde foi tiroteado o político.Ademáis da berlina, tamén custodiana roupa que levaba ese mesmo día, oque grazas á ciencia forense, nospode aportar moita información.Os expertos en balística fixaron a traxectoriados proxectís e mediron osburatos das balas tanto no interiorcomo os que son visibles dende aparte exterior, dando como conclusiónprovisional que houbo nove impactose que se dispararan entre cincoe sete armas dende os dous lados doOllo ao dato!, repetía hai décadaspola noite nun exitoso programa radiofónicoo locutor deportivo JoséMaría García.Seis millóns de persoas desempregadasno Estado español! Este é odato que ven de publicar en xaneiroEUROSTAT. Unha pedra máis noamilladoiro do “Estado do malestar”que comezou coas medidas deduro axuste aprobadas polo gobernode Zapatero en maio de 2010(conxelación da moitas pensións,diminución salarial para as persoasque traballan nas administraciónspúblicas,etc.).Mariano Rajoy, que se encheu depredicar o maná que viría do ceo sesaia elixido presidente do Gobernoen 2011 pola grande confianza queía supoñer para “os mercados financeirosinternacionais”, afondou napolítica de drásticos recortes, facendoo contrario ao que levoucomo programa electoral. Subiu variosimpostos (IVE, IRPF,eta.), incumpriuo seu reiteradocompromiso de que as pensións seguiríansubindo de acordo co IPC,desbaratou piares fundamentais do“Estado de benestar” (sanidade, ensino,servizos sociais...) e aprobouunha durísima reforma laboral quearrebatou dereitos sociais gañados envarias xeracións e facilitou o despedimento(abaratouse moito este e odesemprego sube:vaia novidade!) .Máis e máis cartos públicos (da cidadanía,se entenden mellor) enterradosnun sector financeiro que segue acarruaxe, e que asbalas eran do calibreDA-17.Este tipo de municiónten pouca capacidadede penetración, peroten un poder destructivomoi alto, pois esmagae esnaquizatexidos ao seu paso,aloxándose na ferida.Despois de realizarunha traxectoria provisional, utilizarána infografía forense, grazas á calse poderá establecer o número de pistoleirosque interviñeron esa tarde.En canto á roupa que vestía ese fatídicodía, a antropóloga forense querecibiu o encargo, contabilizou atadez disparos distribuidos entre oombro e o cóbado esquerdos.A seguinte etapa sería a exhumacióndo corpo, un cadáver momificado, oque permite coñecer con máis precisiónas lesións por arma de fogo.Fíxoselle un TAC e raios X, que vanreflexar que tiña unha bala aloxadano seu corpo, así como unha roturada cabeza do úmero esquerdo e aperda do anular dereito, todo iso enconcordancia co sumario que xa seestudara.Por último realizouse a autopsia, quedeterminou que recibira impactos deOllo ao dato!Recuncho de economíaManuel Roca Cendánfacer caixa e a botar das súas vivendasás familias máis necesitadas aoabeiro cunha lei de hai máis dun séculofeita á medida da banca, quemesmo foi cuestionada xa desde instanciaseuropeas.Uns desafiuzamentos que medran emedras mentres segue a seca docreto; en tanto, o diñeiro público coque se agasallou aos bancos e Caixasnon lle chegue aos empresarios e asfamilias, alguén pensa que se saír darecesión? Algúns “iluminados” semprehai; tamén no goberno de Zapateroa ministra de economía viu“brotes verdes” hai xa uncuadrienio.Seis millóns de persoas desempregadas!Seis millóns de traxediaspersoaisnun túnel no que nin se intúea saída, mentres que altos dirixentesbala, aínda que ningún deles afectoua órganos vitais, aínda que se corría orisco de morrer desangrado.Pero o que máis chamou a atenciónfoi o achado dunhas marcas arredordo colo que os levou a pensar na posibilidadede que o xeneral recibiseunha forte presión nesa zona.De aí que os forenses chegasen a treshipóteses: 1- que lle ataran un lazo oucorda tras a súa morte para evitar asaída de fluidos a través da boca (nonexisten casos similares na literaturaforense); 2- que fose como consecuenciada roupa (aínda que finalmenteesta foi descartada); e 3- quefose estrangulado.A chamada Comisión Prim agora tenque procesar todos os datos que foirecabando e mediante un cruzamentode informacións intentar ver de quemorreu finalmente o xeneral Prim, secomo consecuencia das feridas debala ou por estrangulamento, o quepodería implicar a achegados a súapersona.Queda xa pouco para coñecer os resultadose seguro que non deixan indiferentesa ningúen, pois dosposibles conspiradores para o seuatentado, cabe tamén que houbeseimplicados achegados ou persoas dasúa confianza.das Caixas se autoadxudicaron indemnizaciónsmillonarias (en euros!)polo seu gran labor: afundilas!.O seguidismo “marianista” das políticasultraliberais que lle dicta a señoraMerkel afondan máis e máis acapacidade de compra das familias,impedindo unha reactivación da demandainterna que acompañe ásnosas exportacións nun proceso dereanimación dunha economía quenon dá saído da UCI.Na última semana de xaneiro, o INEfará públicos os datos da Enquisa depoboación Activa (EPA). Será o momentode poder desagregar os datosentre as nacións e as rexións quecompoñen o Estado español, porsexos, grupos de idade, etc.Socorro!