Polityka równości płci Polska 2007

sceny politycznej oznacza w praktyce brak kontynuacji przez kolejny rząd zaczątków politykiprorównościowej oraz brak realizacji planów i skromnych zadań, które wyznaczane były w tymobszarze przez poprzedników.Decydenci i główni aktorzyGłówni decydenci i aktorzy, którzy powinni podjąć działania w omawianej sferze, zostali jużwymienieni. To parlament, rząd, partie polityczne. Trzeba jednak podkreślić, że udział w kształtowaniupolityki prorównościowej powinny mieć kobiece organizacje pozarządowe, liczne i bardzoaktywnie działające w Polsce. Po konferencji w Pekinie powstała wprawdzie platforma współpracyPełnomocnika Rządu ds. Kobiet i Rodziny oraz Kobiecych Organizacji Pozarządowych, ale pozmianie rządu ten mechanizm współpracy przestał istnieć. Badania prowadzone wśród liderekkobiecych organizacji pozarządowych pokazują, że współpracy tego rodzaju obecnie nie ma.Wprawdzie ze względu na wymogi formalne (np. konieczność budowania partnerstw przy realizacjiprogramów Unii Europejskiej) ciała takie formalnie są powoływane, ale władze państwowei administracja rządowa rzadko traktują organizacje pozarządowe jako prawdziwych partnerów,których głos powinien się liczyć przy podejmowaniu decyzji.Wskaźniki polityki równości płci w rządzeniuWskaźniki polityki równości płci to głównie wskaźniki ilościowe, obejmujące przede wszystkim:• udział kobiet i mężczyzn w gremiach sprawujących władzę oraz we władzach tych gremiów(a więc nie tylko np. w Sejmie i Senacie, ale też w Prezydium Sejmu/Senatu, KonwencieSeniorów, wśród przewodniczących komisji). Dane powinny obejmować udziałosób obu płci w organach władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, w służbiecywilnej (np. na stanowiskach średniego szczebla zarządzania) i w państwowym zasobiekadrowym, w biznesie, we władzach mediów publicznych, w partiach politycznych czyzwiązkach zawodowych. Powinny być zbierane i publikowane zarówno w odniesieniu dopoziomu centralnego, jak i lokalnego udział kobiet jako kierowników centralnych urzędówadministracji rządowej oraz na innych wysokich stanowiskach państwowych;• liczbę kobiet i mężczyzn na listach kandydatów i ich miejsca na liście, liczba kobiet-kandydatekw wyborach bezpośrednich;• udział kobiet i mężczyzn w wyborach (w głosowaniu).Wymienione wskaźniki ilościowe powinny być powszechnie zbierane, publikowane i łatwodostępne. Trzeba jednak podkreślić, że wskaźniki ilościowe są jedynie „wstępem” do przedstawieniai zrozumienia problematyki równości płci w obszarze problemów związanych z rządzeniemi sprawowaniem władzy. Badania jakościowe, dotyczące np. kampanii wyborczych,pokazujące mechanizmy działające przy wyłanianiu osób kandydujących w wyborach, badaniapokazujące jakościowe zmiany w przypadku znaczącego zwiększenia udziału kobiet w rządzeniuna poziomie lokalnym, zmianę priorytetów, a także zalety sprawowania władzy przy dużymudziale kobiet, mają w tym przypadku zasadnicze znaczenie, chociaż trudno je przedstawić jakowskaźniki, zwłaszcza o charakterze ilościowym. Badania wskazują jednak, że kobiety uważanesą za osoby, które do udziału we władzy skłania przede wszystkim możliwość podjęcia działańw interesie wspólnoty, nie zaś chęć zrobienia kariery, a w gminach o wysokim udziale kobietw rządzeniu nie wytwarza się, jak ma to miejsce w przypadku gmin o znacznej przewadze mężczyzn,klientelistyczny układ władzy (por. Fuszara, 2006).Obok wskaźników ilościowych, które powinny być zbierane regularnie i ogólnodostępne dlawszystkich zainteresowanych, powinny więc być prowadzone na szeroką skalę i publikowanewyniki badań jakościowych, pokazujących w jakich sytuacjach i pod jakimi warunkami kobietyi mężczyźni mogą mieć równy udział w rządzeniu oraz jaki ma to wpływ na podejmowane rozstrzygnięcia,kształt uchwalanego prawa i polityki społecznej, na zadowolenie z rządów.30Rozdział 2