IV UNIA

KRÓLEWSKIE RODY SZWECJI
wszechnie w historiografii jako Sten Sture Młodszy. Został on śmiertelnie
ranny 19 I 1520 r. pod Bogesund podczas bitwy z armią
Chrystiana II Oldenburga (zob. s. 120) i zmarł 5 II tego roku na
zamarzniętym jeziorze Melar (Mälaren) podczas powrotu do Sztokholmu.
Po rychłym obaleniu Chrystiana II urząd regenta Szwecji
objął bliski kuzyn i powinowaty rodu Sture, Gustaw Eriksson Waza,
który w 1523 r. został wybrany królem pod imieniem Gustawa I.
Jego biogram otwiera piąty rozdział tej książki.
♦ ♦ ♦
CHRYSTIAN I OLDENBURG
O J C I E C: Dytryk
Zwany Szczęśliwym (Fortunatus), był młodszym synem Chrystiana
XI (V), hrabiego Oldenburga, i jego żony Agnieszki, córki
Dytryka V, hrabiego Honstein. Urodził się zapewne ok. 1390 r.
Po śmierci kuzyna, Maurycego III (1420), został hrabią Oldenburga,
a po wygaśnięciu młodszej linii rodu w 1436 r. odziedziczył
także Delmenhorst. Za panowania Eryka Pomorskiego, jako
daleki potomek króla Szwecji Waldemara Birgerssona oraz króla
Danii Eryka IV (po babce Ingebordze Holsztyńskiej, zob. s. 72
w biogr. Waldemara Birgerssona), był jednym z pretendentów do
szwedzkiego i duńskiego tronu. Zmarł 14 II 1440 r. na zamku
w Delmenhorst i spoczął w kościele św. Lamberta w Oldenburgu
(Dolna Saksonia).
Pierwszą jego żoną została Adelajda (zm. przed 1423), córka
Ottona V, hrabiego Oldenburga na Delmenhorst, i jego żony
Ryszardy (Rychildy), córki Mikołaja I, hrabiego Tecklenburga –
małżeństwo to pozostało jednak bezdzietne. Po śmierci Adelajdy
Dytryk ożenił się (krótko po 23 XI 1423 r.) z hrabianką holsztyńską
Jadwigą.
110