4o Ακροπολις 2015-ΕΜΠΑΚΑΝ

ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΕΣ Ανακοίνωσeiς
AA 08
ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΝΕΦΡΙΚΑ ΕΜΦΡΑΚΤΑ ΕΠΙ ΕΔΑΦΟΥΣ ΠΑΡΟΞΥΣΜΙΚΗΣ ΚΟΛΠΙΚΗΣ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗΣ.
Α. Δρύλλη 1 , Ε. Πάσχου 2 , Ε. Γαβριηλάκη 3 , Α. Σαραφόπουλος 2 , Σ. Βασιλείου 2 , Ν. Σαμπάνης 2
1
Ειδική Ιατρός ΩΡΛ, MSc, Αθήνα, Ελλάδα
2
Γενικό Νοσοκομείο Πέλλας, Έδεσσα, Ελλάδα
3
Γ.Ν. «Παπανικολάου» - Αιματολογική Κλινική, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το οξύ νεφρικό έμφρακτο χαρακτηρίζεται από μη ειδική κλινική συμπτωματολογία και η καθυστερημένη
διάγνωσή του έχει συσχετισθεί με μη αναστρέψιμη απώλεια της νεφρικής λειτουργίας. Η έγκαιρη διάγνωση απαιτεί
υψηλό βαθμό κλινικής υποψίας ιδιαίτερα σε ασθενείς με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Σκοπός: Παρουσίαση ασθενούς με πολλαπλά νεφρικά έμφρακτα επί εδάφους παροξυσμικής κολπικής μαρμαρυγής.
Υλικό - Μέθοδος: Γυναίκα 75 ετών, καπνίστρια, προσήλθε αιτιώμενη αιφνίδιας έναρξης οξύ και συνεχές κοιλιακό
άλγος από 4ώρου, εντοπιζόμενο στο αριστερό υπογάστριο με συνοδό ναυτία και έμετο. Από την αναλυτική καταγραφή
του ατομικού αναμνηστικού σημειώθηκαν τα ακόλουθα: σακχαρώδης διαβήτης υπό ινσουλίνη από 10ετίας, αρτηριακή
υπέρταση, δυσλιπιδαιμία,σοβαρή περιφερική αρτηριοπάθεια και ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια. Η ασθενής ελάμβανε
αγωγή με ατορβαστατίνη, κλοπιδογρέλη, διλτιαζέμη, ραμιπρίλη, σπειρονολακτόνη και φουροσεμίδη. Από την κλινική
εξέταση διαπιστώθηκαν τα ακόλουθα παθολογικά ευρήματα: πυρετική κίνηση(37.60C), ήπιο συστολικό φύσημα στην
εστία ακρόασης της αορτικής βαλβίδας και ευαισθησία στην εν τω βάθει ψηλάφηση του αριστερού υπογαστρίου.
Στο ηλεκτροκαρδιογράφημα εισόδου καταγράφηκε κολπική μαρμαρυγή ταχείας κοιλιακής ανταπόκρισης ενώ από
τον υπέρηχο καρδίας αναδείχθηκαν: διαστολική δυσλειτουργία, μετρίου βαθμού στένωση της αορτικής βαλβίδας και
διάταση του αριστερού κόλπου (48mm). Από τον εργαστηριακό έλεγχο σημειώθηκε εκσεσημασμένη λευκοκυττάρωση
(29.500/μL, πολυμορφοπύρηνα 91.3%), υποκαλιαιμία (3,1mg/ dL), αυξημένα επίπεδα γαλακτικής δεϋδρογενάσης
(593 mg/dL) και μικροσκοπική αιματουρία. Κατά το δεύτερο 24ωρο παρατηρήθηκε λευχαιμοειδής αντίδραση (56.500/
μL) και περαιτέρω αύξηση των επιπέδων της γαλακτικής δεϋδρογενάσης (3290mg/ dL). Από την αξονική τομογραφία
κοιλίας αναδείχθηκε έλλειμμα πλήρωσης της αριστερής νεφρικής αρτηρίας με εικόνα μη σκιαγράφησης του νεφρικού
παρεγχύματος σε ποσοστό >80% στα πλαίσια πολλαπλών εμφράκτων. Η ασθενής αντιμετωπίσθηκε συντηρητικά με
υποδόρια χορήγηση νατριούχου τινζαπαρίνης 14000IU/0,7mL ημερησίως, λόγω της παρέλευσης 24 ωρών από την
εγκατάσταση των νεφρικών εμφράκτων.
Αποτελέσματα: Η παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή αποτελεί τη συχνότερα αναγνωριζόμενη υποκείμενη αιτία
νεφρικού εμφράκτου. Η διάγνωση στηρίζεται στην υψηλή κλινική υποψία και την άμεση διενέργεια αξονικής τομογραφίας
με σκιαγραφικό.
Συμπεράσματα: Η απόφραξη της νεφρικής αρτηρίας αποτελεί σπάνια νοσολογική οντότητα (1-4/100.000).
Η διάγνωσή της χαρακτηρίζεται από την ακόλουθη κλασσική κλινικοεργαστηριακή τριάδα: ασθενής υψηλού κινδύνου για
θρομβοεμβολικό επεισόδιο με επίμονο κοιλιακό ή οσφυικό άλγος και σημαντική αύξηση της γαλακτικής δεϋδρογενάσης,
λευκοκυττάρωση και αιματουρία εντός 24 ωρών από την έναρξη του πόνου ενώ η επιβεβαίωσή της στηρίζεται στην
αξονική τομογραφία.
53