Λευκωμα 25 χρόνια

25 XΡΟΝΙΑ ΙΑΣΩ
«ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ ΤΗΣ
ΥΠΟΒΟΗΘΟΎΜΕΝΗΣ
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΉΣ
ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ
ΥΠΆΡΧΕΙ ΥΠΟΓΌΝΙΜΟ
ΖΕΥΓΆΡΙ»
Ο Κωνσταντίνος Ν. Δημητρούλης, Μαιευτήρας
- Γυναικολόγος, Ειδικός στην Υποβοηθούμενη
Αναπαραγωγή, Διευθυντής του «Κέντρου Βιογενετικής»,
αναπολεί όσα τον έκαναν να πιστεύει πως η επιστήμη
μπορεί να καταφέρει ό,τι η λογική θεωρεί «αδύνατο».
«ΤΟ ΜOΝΟ ΣIΓΟΥΡΟ στη ζωή είναι η αλλαγή. Κάθε στιγμή είναι ακόμη
μια ευκαιρία για βελτίωση και εξέλιξη προς το καλύτερο και ο καθένας μας
πρέπει να είναι έτοιμος να την αδράξει»... Αυτό πιστεύω σαν άνθρωπος.
«Δεν υπολογίζω κόπο και χρόνο, προκειμένου το ζευγάρι να αποκτήσει το
παιδί που επιθυμεί»... Αυτό υπηρετώ σαν Μαιευτήρας Γυναικολόγος. Και
τα δύο υλοποιούνται για μένα στον χώρο του ΙΑΣΩ.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Από την ηλικία των 5 ετών
βρισκόμουν συχνά στο χώρο εργασίας του πατέρα μου, στο εργαστήριο της
Βιογενετικής, που στεγαζόταν στο ισόγειο της κατοικίας μας στο Κάτω Χαλάνδρι.
Ο πατέρας μου, Νικόλαος Δημητρούλης, βιοχημικός αναπαραγωγής, ιδρυτής
μαζί με διακεκριμένους γυναικολόγους του πρώτου Κέντρου Εξωσωματικής
στην Ελλάδα, συνήθιζε στον χώρο αυτό να συναντά τους ασθενείς του.
Είχα εντυπωσιαστεί από τους επισκέπτες του, όπως για παράδειγμα την
Αλίκη Βουγιουκλάκη, της οποίας ήμουν φανατικός θαυμαστής, αλλά και
από τις εκδηλώσεις χαράς και ευγνωμοσύνης προς τον πατέρα μου, όταν
οι προσπάθειές του στο δύσκολο έργο του απέδιδαν καρπούς. Στο παιδικό
μου μυαλό είχαν χαραχθεί μόνο τα καλύτερα. Ποτέ δεν φανταζόμουν τις
δυσκολίες και τα προβλήματα του συγκεκριμένου κλάδου. Ήμουν φοιτητής
στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, όταν για πρώτη φορά άκουσα για την ανέγερση
στο Μαρούσι ενός σύγχρονου Μαιευτηρίου, το οποίο στη συνέχεια πήρε
το όνομα ΙΑΣΩ. Το όνειρό μου, να συμμετάσχω στη δημιουργία αυτού του
κολοσσού, ως μέτοχος, πήρε σάρκα και οστά με τη βοήθεια του πατέρα μου
το έτος 1992, όταν ολοκλήρωσα τις πανεπιστημιακές μου σπουδές, πριν
ακόμη ξεκινήσω την ειδικότητά μου ως γυναικολόγος. Η μετάβαση και
η παραμονή μου για επτά χρόνια στο Ηνωμένο Βασίλειο μου έδωσαν την
ευκαιρία να μελετήσω και να ασκηθώ για την απόκτηση της ειδικότητας του
Μαιευτήρα Γυναικολόγου, καθώς και για την εξειδίκευση στην Ανθρώπινη
Υποβοηθουμένη Αναπαραγωγή.
Δύο ήταν οι λόγοι που ως, ενήλικας πλέον, επέλεξα την ειδικότητα του
Το μέλλον της υποβοηθούμενης
αναπαραγωγής είναι
να μην υπάρχει υπογόνιμο-στείρο
ζευγάρι. Κάθε
περιστατικό που αντιμετωπίζω
είναι και μοναδικό.
Ένα όμως περιστατικό με
δίδαξε κάτι πολύ σημαντικό:
την ταπεινότητα και την
πίστη στον Θεό.
Μαιευτήρα Γυναικολόγου: Ο πρώτος αφορά την οικογένεια, το βασικό
κύτταρο της κοινωνίας μας, που ολοκληρώνεται με την απόκτηση παιδιών. Τη
σημασία της στη ζωή μας, τη χαρά και την ασφάλεια που προσφέρει. Ήθελα
λοιπόν να έχω παίξει και εγώ τον ρόλο μου σ’ αυτό που λέγεται «δημιουργία
οικογένειας». Ο δεύτερος έχει να κάνει με το όραμα που είχα για την ιατρική
και τη συμμετοχή της στο ξεκίνημα της ζωής, με τη σύλληψη-δημιουργία, την
εξέλιξη του εμβρύου στη μήτρα της γυναίκας και, τέλος, τη γέννησή του. Ήταν,
είναι και πάντα θα είναι για εμένα ένα θαύμα, που το βιώνω σε κάθε περίπτωση
ευτυχούς κατάληξης μιας εγκυμοσύνης. Μαθαίνοντας ότι το ΙΑΣΩ ήταν πια
έτοιμο και θα γίνονταν τα εγκαίνιά του, ένιωσα πανευτυχής, γιατί τη στιγμή
που θα γυρνούσα στην Αθήνα θα συμμετείχα σε ένα πρότυπο Μαιευτήριο.
Από το 1999 και μέχρι σήμερα δεν έχω αποχωριστεί τον χώρο αυτό. Αγαπώ
πολύ αυτό που κάνω και, όταν γίνεται σε μια κλινική όπως το Μαιευτήριο
ΙΑΣΩ, με την ασφάλεια που το χαρακτηρίζει, αλλά και με την ευγένεια του
ικανότατου προσωπικού του, το έργο μας γίνεται ακόμη καλύτερο.
Το μέλλον της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι να μην υπάρχει υπογόνιμοστείρο
ζευγάρι. Κάθε περιστατικό που αντιμετωπίζω είναι και μοναδικό. Ένα
όμως περιστατικό με δίδαξε κάτι πολύ σημαντικό: την ταπεινότητα και την
πίστη στον Θεό. Μου έδειξε ότι τίποτε δεν είναι απόλυτο σε ό,τι γνωρίζουμε
κι όλα μπορούν να ανατραπούν και πως, όταν ο άνθρωπος θέλει κάτι πάρα
πολύ, το καταφέρνει ξεπερνώντας κάθε ιατρική πρόβλεψη και στατιστική.
Μια αδελφική μου φίλη 47 ετών, με πείσμα διεκδικούσε την απόκτηση ενός
παιδιού. Προσπάθησα να την αποτρέψω, μιλώντας της σκληρά (το θεωρούσα
ειλικρίνεια) από σεβασμό και από την αγωνία μου για εκείνη. Η φίλη μου, εκτός
από την ηλικία, είχε και αλλά προβλήματα υγείας, όπως παχυσαρκία, διαβήτη,
υπέρταση, θυρεοειδοπάθεια, που συνοδεύονταν και από μεγάλη ψυχολογική
φόρτιση. Κατά την ιατρική μου άποψη, όλα αυτά δεν άφηναν καμία ελπίδα
για μια επιτυχημένη εξωσωματική γονιμοποίηση. Έφτασα στο σημείο να της
πω ότι θα έκλεινα το κέντρο μου εάν πετύχαινε η εξωσωματική και, αν τούτο
συνέβαινε και έμενε έγκυος με ένα υγιές έμβρυο, θα... έσκιζα το πτυχίο μου.
Ευτυχώς η φίλη μου δεν κάμφθηκε και επέμεινε. Οι πιέσεις της, μαζί με άλλων
συνάδελφων φίλων μας, με έκαναν τελικά να ενδώσω και σήμερα η γυναίκα
αυτή είναι μητέρα ενός υγιέστατου αγοριού. Αυτό, βέβαια, έγινε εφικτό και
με τη συνεργασία όλων των συνάδελφων -καρδιολόγων, ενδοκρινολόγων,
διατροφολόγων, ψυχολόγων και των νεογνολόγων- στη μονάδα νεογνών
του ΙΑΣΩ. Ευτυχώς η φίλη μου δεν μου ζήτησε να κλείσω το κέντρο, ούτε να
σκίσω το πτυχίο μου. Η ευτυχία της μητρότητας ήταν αρκετή για εκείνη. Μετά
από αυτό το γεγονός, αποφάσισα στα περιστατικά μου να πράττω ό,τι μου
αναλογεί ως άνθρωπος και ιατρός και τα υπόλοιπα να τα αφήνω στον Θεό.
Η φιλοσοφία μου ως ιατρού στηρίζεται στο ότι η ιατρική είναι λειτούργημα,
όχι επάγγελμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο γιατρός πρέπει να πιστεύει στον
Θεό, στον εαυτό του, στις γνώσεις του, στην εμπειρία του και να προσπαθεί
συνεχώς να επιτύχει αυτό που θεωρείται «λογικά αδύνατο», χωρίς να θεωρεί
τίποτα δεδομένο. Στις σχέσεις μου, επικρατεί πάντα η αγάπη. Αυτό για εμένα
σημαίνει εμπιστοσύνη, ειλικρίνεια, κατανόηση και συνεχή φροντίδα. Η
ιατρική δεν έχει ωράριο και πάντα προέχει η ανάγκη της υποψήφιας μητέρας.
Το Μαιευτήριο ΙΑΣΩ παρέχει την ασφάλεια στην αντιμετώπιση των πάσης
φύσεως περιστατικών, αλλά, παράλληλα, και τους όμορφα διακοσμημένους
χώρους, τον κατάλληλο εξοπλισμό και προπάντων το ιατρικό και παραϊατρικό
προσωπικό, που πάντα με το χαμόγελο είναι δίπλα στη μέλλουσα μητέρα και
γενικά την/τον ασθενή, προκειμένου να προσφέρει στήριξη, αγάπη και φροντίδα
Να τα χιλιάσεις ΙΑΣΩ μας! •
62 63