EntreNós nº 9
EntreNós, publicación del Agra del Orzán, A Coruña. Mes de Diciembre de 2014
EntreNós, publicación del Agra del Orzán, A Coruña. Mes de Diciembre de 2014
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
entrenós<br />
AGRA DO ORZÁN<br />
DICIEMBRE 2014<br />
n o 9<br />
Publicación bimestral editada por MyR Comunicación<br />
8 8 1 9 2 5 6 2 5 ! m y r . c o m u n i c a c i o n @ g m a i l . c o m<br />
ACTUALIDAD<br />
Derechos y<br />
elecciones<br />
Felices fiestas y feliz<br />
año 2015.<br />
2015 va a ser un año<br />
muy electoral. Tenemos<br />
por delante,<br />
salvo adelantos, las<br />
elecciones municipales<br />
en mayo y las<br />
elecciones generales<br />
en noviembre.<br />
Esta legislatura que<br />
aún estamos padeciendo<br />
ha sido una<br />
legislatura de grandes<br />
pérdidas de<br />
derechos.<br />
No es lo que nos<br />
habían prometido,<br />
pero es lo que han<br />
hecho.<br />
Han recortado en<br />
Sanidad, en Educación<br />
en Pensiones,<br />
han subido los<br />
impuestos, han desahuciado<br />
a miles de<br />
familias para tener<br />
contenta a la banca,<br />
a la que han donado<br />
miles de millones de<br />
euros...<br />
Han deteriorado las<br />
condiciones de trabajo,<br />
bajado los<br />
salarios, permitido<br />
el fraude fiscal, tolerado<br />
la corrupción...<br />
No cabe la lista de<br />
agresiones al pueblo<br />
en esta columna,<br />
pero ¿te acordarás<br />
de todo esto el<br />
día de las elecciones,<br />
verdad?
2<br />
entrenós<br />
Un conto para nenos<br />
O COAG achegase aos máis pequen@s con “Sabela e<br />
as zocas máxicas”<br />
O Proxectoterra é un proxecto de cooperación co<br />
mundo da educación do Colexio Oficial de Arquitectos<br />
de Galicia (COAG) dirixido ás distintas etapas da Educación<br />
Obrigatoria co obxectivo de colaborar na construción<br />
do coñecemento que os escolares fan dos<br />
espazos que habitamos.<br />
Este conto Sabela e as zocas máxicas forma parte dos<br />
recursos educativos elaborados polo Proxectoterra<br />
para Educación Infantil. Un xeito de orientar a observación<br />
e a vivencia dos seus espazos cotiás no ánimo<br />
de facelas o máis diversas, persoais e completas que<br />
sexa posible.<br />
Da casa á escola é a idea que articula as tres historias<br />
deste conto. Un achegamento multisensorial e emocional/afectivo<br />
ao espazo vivido, que faga máis rica a<br />
construción mental que nestas idades temperás se<br />
está a facer dos tres ámbitos máis significativos na<br />
vida dos cativos: a casa, a escola e o camiño que percorren<br />
todos os días dunha á outra. Tres ámbitos: o<br />
privado, o social e o público, que estarán presentes ao<br />
longo das nosas vidas e que xa estamos a construír<br />
desde pequenos. Libro+Casa 13,90€.
entrenós<br />
3<br />
LITERATURA<br />
Hostal Norte<br />
Xosé Duncan sorprédenos<br />
con “Hostal<br />
Norte”, unha novela<br />
curta de terror.<br />
O pasado 28 de novembro<br />
a Livraria<br />
Suévia acolleu a primeira<br />
presentación de<br />
“Hostal Norte”, que<br />
viña de ser editada ese<br />
mesmo mes por Urco<br />
Editora. Xa no mes de<br />
novembro conseguiu<br />
colocarse entre os<br />
libros máis vendidos<br />
en lingua galega.<br />
Xosé Duncan, como di<br />
Ramón Nicolás no seu<br />
Caderno da Crítica:<br />
“Duncan, que vén<br />
avanzando con paso<br />
firme desde as súas<br />
colaboracións con<br />
diversos relatos no<br />
proxecto “Contos<br />
estraños” e, nomeadamente,<br />
coa triloxía de<br />
fantasía épica As Crónicas<br />
de Bran, estréase<br />
en Hostal Norte como<br />
novelista abeirado ao<br />
xénero de terror”.<br />
“Unha fuxida, ás veces,<br />
non é máis que unha<br />
carreira frenética que<br />
tenta afastarnos de<br />
nós mesmos. Sabemos<br />
do que queremos escapar<br />
mais, case nunca,<br />
estamos seguros de<br />
até onde nos levará.<br />
Brais marcha da casa<br />
dos seus pais e chega<br />
ao Hostal Norte, onde<br />
o agarda un amigo que<br />
prometeu axudalo a<br />
comezar unha nova<br />
vida. Porén, á súa chegada<br />
ao hostal, as cousas<br />
torceranse e nada<br />
sairá como el esperaba,<br />
nada é o que parece<br />
ser.<br />
Seis cuartos, seis vidas<br />
completamente diferentes<br />
que conforman,<br />
ao seu xeito, un universo<br />
único que, aos<br />
poucos, irase apoderando<br />
da cordura de<br />
Brais. Seis hóspedes<br />
que tecerán a arañeira<br />
dos recordos que tentou<br />
deixar atrás, agochados<br />
no fondo da<br />
súa mente e que, de<br />
deixalos saír, conducirano<br />
ao máis horríbel<br />
dos destinos”<br />
Unha boa aposta para<br />
agasallar no Nadal a<br />
todos/as @s que gostedes<br />
do terror.
4<br />
entrenós<br />
LITERATURA<br />
18 de diciembre, día mundial<br />
de las personas migrantes<br />
Rubén Sánchez<br />
¿Cómo ha sido el año 2014 con respecto al<br />
derecho a la libre circulación de las personas?<br />
Infausto.<br />
En la frontera sur nuestro gobierno se ha<br />
esforzado en repeler a personas que, en su<br />
mayoría venían huyendo de la guerra de<br />
Siria. Sí esa guerra que hacen con armas y<br />
municiones que les vendemos los europeos<br />
y estadounidenses. Les quemamos la casa,<br />
pero cuando salen no queremos que vengan<br />
a la nuestra. Es escandaloso que, a<br />
estas personas, que tienen derecho de asilo,<br />
no se les permita ni pedirlo. Se practican<br />
las llamadas “devoluciones en caliente”<br />
que consisten en no dejarles solicitar<br />
asilo porque se les expulsa conforme se les<br />
intercepta. Esta práctica es ilegal, ha sido<br />
denunciada por ONGs que actúan en la frontera, criticada por la Unión Europea y veremos<br />
en qué termina. Las autoridades españolas no pueden evitar mostrar su desprecio no<br />
sólo por los derechos humanos, sino sobre todo por las personas. Hoy, el Ministro del<br />
Interior, Jorge Fernández Díaz ha respondido a las críticas de distintas instituciones<br />
nacionales y europeas, la Iglesia y más de un centenar de ONG sobre la ilegalidad de las<br />
devoluciones en caliente: “Que me den la dirección y les enviamos a esa pobre gente”. Así<br />
es que, según nuestro gobierno quedan justificadas las concertinas, los asesinatos de los<br />
que tratan de entrar en nuestro país, las devoluciones en caliente y todos los crímenes<br />
que se les ocurran con tal “defender la frontera”. Es difícil ser más antihumanista.<br />
¿Y qué sucede con las personas que han entrado legalmente y como se han quedado en el<br />
paro (igual que millones de españoles) no consiguen que se les renueve el permiso de<br />
residencia? Se les acosa hasta la brutalidad. Desde las llamadas “redadas racistas” en las<br />
que la policía pide documentación a todo el que sea negro o indio hasta los “vuelos de la<br />
vergüenza” en los que compran el viaje y tratan de llenar el avión como sea y, tal como<br />
ha documentado El Diario, drogan y golpean a los pasajeros. Pero no sólo se les deporta<br />
arbitrariamente (separando familias insensiblemente), aquí, en A Coruña, nuestro gobierno<br />
municipal dicta normativas que castigan a los vendedores ambulantes, les cobran por<br />
devolverles las mercancía decomisada, les amenazan por hurgar en los contedores de<br />
basura... y lanzan a sus policías a acosarlos y utilizar la brutalidad que les apetezca que<br />
siempre estarán los mandos para justificar el abuso. Además, si no se dejan golpear adecuadamente,<br />
se les denuncia por resistencia a la autoridad. Hoy también han aprobado<br />
en el Congreso la “Ley mordaza” para que nos estemos todos quietecitos y calladitos, no<br />
nos vayamos a pensar los de aquí que nosotros sí tenemos derechos.<br />
Por supuesto hablar de derechos laborales ya resultaría ingenuo, puesto que toda la legislación<br />
sobre inmigración sólo sirve precisamente para generar mano de obra sin derechos,<br />
personas que se dejen explotar porque no pueden denunciar ningún abuso.<br />
La vergüenza de los CIEs, cárceles para personas que no son delincuentes (si no, se les<br />
llevaría a la cárcel) en los que una y otra vez se les maltrata o se les lleva a la muerte por<br />
falta de atención médica nos da la talla moral de nuestro sistema.<br />
Además, ya ni siquiera se les reconoce el derecho a atención médica, gracias a la ley que<br />
se aprobó en 2012 y que se aplica hasta en los casos en que no se puede hacer legalmente.<br />
Ni derecho a la libre circulación, ni derecho al trabajo, ni derecho a la salud...<br />
Sin embargo, cada vez son más las personas, los colectivos, los periodistas que denuncian<br />
estos atropellos. Desde muy abajo se va gestando un movimiento solidario que proclama<br />
que luchar por los derechos de las minorías es luchar por los derechos de todos los seres<br />
humanos.<br />
Salvo ésto, lo dicho: para el derecho a circular, 2014 ha sido infausto.<br />
Por cierto, el gobierno para celebrar el día internacional de las personas migrantes, ha organizado<br />
dos vuelos de la vergüenza a Mali y Senegal el próximo 18 de Dicembre.
entrenós<br />
5<br />
COMPRA<br />
NO TEU BARRIO<br />
entrenós<br />
de tendas<br />
COMPRA<br />
NO TEU BARRIO
6<br />
entrenós<br />
O muíño da Agramela: unha oportuni<br />
Poida que algunhas persoas que hoxe habitan<br />
na Coruña descoñezan o que foi o Muíño da<br />
Agramela e mesmo, hai quen, sabendo o que<br />
foi, non sabe o que pode ser del.<br />
A Asociación Veciñal da Agra do Orzán convidounos<br />
o pasado 27 de novembro a unha palestra<br />
sobre este muíño.<br />
Begoña Bas López, etnógrafa e profesora da Universidade da Coruña e Amelia Gómez Arcas, socia e<br />
expresidenta da asociación<br />
Marisol Mirás Mouro<br />
Secretaría A.VV. Agra do Orzán<br />
Citámonos alí veciños e veciñas de todas as<br />
idades: houbo quen xogara cabo do muíño,<br />
quen se resistira e quen presenciara o seu<br />
derrubamento; mais tamén houbo mozos<br />
e mozas que abraiaron co que alí sentiron;<br />
membros do Colectivo 1aun tomaron nota.<br />
Dende a mesa, Begoña Bas López e Amelia<br />
Gómez Arcas lograron alumar nos nosos<br />
corazóns o compromiso de tentar recuperar<br />
o muíño da Agramela para o barrio da<br />
Agra do Orzán.<br />
Begoña Bas, etnógrafa e profesora universitaria,<br />
contextualizou a importancia do<br />
muíño. Cómpre un muíño para moer o<br />
gran. Os muíños de man abondan para un<br />
uso doméstico, mais en canto se formaron<br />
aldeas e vilas, e se especializaron os traballos,<br />
xurdiron enxeños para transformar<br />
en enerxía mecánica a forza da auga (de<br />
ríos ou de marés) ou do vento, capaces de<br />
moer cantidades máis grandes de gran.<br />
Xa en tempos medievais e modernos, A<br />
Coruña era unha cidade dun tamaño<br />
importante e aberta ao mundo polo seu<br />
porto: había que moer para a veciñanza,<br />
para os vindeiros e para exportar. A Coruña<br />
non tiña ríos de caudal suficiente e<br />
constante para mover a nora dun muíño<br />
hidráulico, mais si tiña e ten vento.<br />
Begoña foinos mostrando textos históricos<br />
e gravados que manifestan a relevancia<br />
dos muíños de vento na cidade da Coruña.<br />
Explicounos algo sobre o importante que é<br />
peneirar as fontes históricas; poñamos por<br />
caso: algúns dos gravados que representan<br />
os muíños da Coruña, foron feitos por artistas<br />
que non estiveran na cidade e que a<br />
representaron polo que lles contaran, por<br />
iso, se o artista era holandés, pintaba un<br />
muíño como o que el coñecía,<br />
de tipo holandés, mais é demostrable<br />
que os muíños da Coruña<br />
poderían ser dunha tipoloxía<br />
máis propia destes lares. Houbo<br />
moitos muíños de vento na<br />
Coruña. De feito, dende hai<br />
varios séculos, A Coruña aparece<br />
representada nas pinturas,<br />
gravados e relatos de visitantes<br />
polo faro e os muíños de vento.<br />
O faro vaise salvando. U-los<br />
muíños?<br />
O faro é un orgullo e símbolo da<br />
nosa cidade, a súa singularidade<br />
foi recoñecida mundialmente:<br />
é patrimonio da Humanidade.<br />
Aínda así, o actual concello<br />
considerou que necesitabamos<br />
unha marca de identidade e no<br />
2014 ocorréuselle impor como<br />
logo da cidade o escudo acompañado<br />
dun “c” cun til enriba...<br />
Madía leva!<br />
Noutros lugares do mundo<br />
tamén houbo muíños e chegaron<br />
outras formas de moer,<br />
mais conservaron os seus muíños<br />
tradicionais quer polo seu<br />
interese etnográfico quer por<br />
orgullo histórico, para mostrar<br />
a propios e a alleos o que o seu<br />
pobo fora quen de enxeñar. No<br />
entanto, seica os muíños molestaban<br />
na Coruña!<br />
O barrio da Agra do Orzán foi<br />
entregado polo concello á voracidade<br />
dos construtores que,<br />
sen planeamento urbanístico<br />
que merecese tal nome, foron<br />
amoreando edificios: as beirarrúas<br />
eran mínimas ou inexistentes,<br />
non había prazas nin<br />
xardíns, as rúas xurdiron para<br />
deixar paso aos automóbiles.<br />
Na avenida da Agramela (barbarizada<br />
como “La Gramela”<br />
para borrar toda memoria, todo<br />
vínculo) no cruzamento coa rúa<br />
Corcubión, ficaba en pé un<br />
conxunto único: a torre dun<br />
muíño de vento elevado sobre<br />
unha plataforma, a casa do<br />
muiñeiro e a horta cunhas froiteiras...<br />
Mais, asfixiado polos<br />
edificios, sen vento, o muíño xa<br />
non funcionaba. As autoridades<br />
do concello consideraron que o<br />
muíño debía ser derrubado por<br />
dificultar o tráfico. Como se o<br />
muíño aparecera de súpeto!<br />
Namentres, a veciñanza loitaba<br />
por humanizar o seu barrio.<br />
Amelia lembrou a dura loita<br />
veciñal para conseguir que houbese<br />
colexio e instituto, ou cen-
entrenós<br />
7<br />
dade para o barrio da Agra do Orzán<br />
tro de saúde próximo; foron os<br />
veciños e veciñas quen deseñaron<br />
polas bravas a “praza” das<br />
Cunchiñas, prantando ilícitamente<br />
unhas arboriñas sobre<br />
un prédio particular. Por sentido<br />
común e sen complexos, a<br />
veciñanza percibía que o muíño<br />
da Agramela era espectacular<br />
e único. Podía convertirse<br />
nun lugar de reunión e de<br />
aprendizaxe, agrandando a<br />
conquistada praza das Cunchiñas.<br />
Nin as demandas veciñais nin<br />
os informes de Begoña Bas<br />
lograron impedir que no 1984 o<br />
concello derrubara o muíño<br />
que, segundo consta, xa estaba<br />
alí no 1859. Numeráronse as<br />
pedras da torre, coma ben que<br />
había unha intención de reconstruíla...<br />
foi un engano. As pedras<br />
estiveron guindadas ao pé dun<br />
dos hórreos do monte de Santa<br />
Margarida até o 2013. Cando<br />
desapareceron de alí, a asociación<br />
veciñal presentou varios<br />
escritos no Concello para que<br />
informasen sobre o paradoiro<br />
das pedras e de se, por fin, o<br />
rehabilitarían no barrio orixinario,<br />
pois se así for, propuxeron<br />
localizalo no Campo da<br />
Burra, un espazo aínda sen<br />
construír, elevado, veríase dende<br />
o Orzán, e cabo dos restos do<br />
acueduto. O conxunto estaría<br />
así nun punto intermedio dun<br />
sendeiro urbano da auga na<br />
Coruña: partindo da Fonte dos<br />
Frades pasaría polo Campo da<br />
Burra e continuaría polo Paseo<br />
das Pontes... Deste xeito, a rúa<br />
do mariño cormelán sería transitada<br />
polas crianzas e maiores<br />
para coñecer parte da historia,<br />
da arquitectura, da enxeñaría...<br />
Poderían facerse moendas<br />
periódicas (dun cereal non<br />
transxénico e sen glute), aulas<br />
sobre alimentación natural,<br />
medio ambiente, foliadas etc.<br />
Pasaran meses sen que o concello<br />
respondera; grazas que o<br />
BNG levou a consulta ao pleno<br />
e así soubemos que as pedras<br />
están nun almacén municipal.<br />
Aínda ben! Mais, que pensan<br />
facer con elas? Por que os rexedores<br />
non aproveitan a oportunidade<br />
do muíño para o barrio?<br />
Cumpriría que o plan URBAN<br />
investise nalgunha das demandas<br />
da veciñanza; os fondos<br />
FEDER deberían abondar para<br />
salvagardar do formigón algún<br />
recunchiño do barrio. Antes de<br />
que viraran a Praza das Cunchiñas<br />
nunha explanada con<br />
macetas enriba ao servizo dun<br />
aparcadoiro de pagamento, a<br />
asociación veciñal propuxo<br />
construír un túnel ao longo da<br />
avenida das Cunchiñas, talvez<br />
modificando algo o acceso ao<br />
aparcadoiro da Rolda de Outeiro<br />
para habilitar o acceso ao<br />
aparcadoiro das Cunchiñas e a<br />
saída e unha vía de paso cara á<br />
praza do Comercio. Así, na<br />
superfície, ampliaríase a praza<br />
das Cunchiñas. Mais o concello<br />
negou tal posibilidade porque<br />
ese túnel custaría dous millóns<br />
e non están os tempos... Pouco<br />
despois o concello anunciou a<br />
faraónica obra do túnel da<br />
Mariña. Outra volta, fan falla<br />
cartos, si, mais tamén é cuestión<br />
de vontades. Vexamos: no monte de<br />
Santa Margarida hai un muíño de vento<br />
porque se gastaron os cartos en rehabilitalo<br />
integramente; a escola-obradoiro fixo un<br />
traballo ilusionante; a carón da Casa das<br />
Ciencias parece un lugar idóneo para organizar<br />
visitas etnográficas... mais o muíño<br />
nunca chegou a abrirse. Para que e para<br />
quen se fixo ese investimento? A cidadanía<br />
pagou para que for posible e ten dereito a<br />
coñecer como eran os muíños de vento da<br />
Coruña.<br />
Daquela, se xa hai un muíño no monte,<br />
para que queremos o muíño da Agramela<br />
na Agra do Orzán? Pois porque é noso e<br />
porque é unha oportunidade para que un<br />
recuncho abandonado vire no parque que<br />
non temos. Necesitamos un parque, verde<br />
de árbores, non un solo pintado de verde.<br />
Non sabemos en que punto está a suposta<br />
negociación entre o Concello da Coruña e o<br />
Ministerio de Fomento sobre a cesión do<br />
parque do Observatorio. Mais o idóneo<br />
sería xuntar ese parque co Campo da Burra<br />
e instalar no edificio da rúa Gregorio Fernández,<br />
agora abandonado por Sanidade,<br />
todos os servizos que o concello tiña previsto<br />
situar no eido do Observatorio, con construcións<br />
que cementaría o escaso verde<br />
que alí aínda pervive. Un espazo de lecer<br />
abranguido pola rúa do mariño cormelán e<br />
a do escultor sarrián, faría xustiza ao barrio<br />
mais populoso da cidade.<br />
O logo da Asociación Veciñal da Agra do<br />
Orzán está presidido por un muíño de vento,<br />
que sobrevive como bandeira da loita<br />
veciñal deste barrio. De feito, a asociación<br />
acordou na última asemblea intensificar a<br />
loita para recuperar o muíño da Agramela;<br />
creouse unha comisión, aberta a todas<br />
aquelas persoas que queiran sumar esforzos<br />
para que o muíño volte ao seu barrio.<br />
Venham mais cinco!
8<br />
entrenós
entrenós<br />
9
10<br />
entrenós<br />
entrenós<br />
felices festas<br />
e visítanos<br />
CONTRASTE MODA<br />
981 27 80 60<br />
C/ Corcubión, 15 15010 La Coruña
entrenós<br />
11<br />
AudioMar:<br />
No permita que su problema de audición le aisle<br />
salud, regale calidad.<br />
na de radio favorita.<br />
No olvide que si su audífono<br />
viejo, es digital y está olvidado<br />
en algún cajón… si se lo<br />
han regalado, o si simplemente<br />
es heredado, nosotros<br />
podemos intentar darle una<br />
nueva vida en su oído.<br />
Disponemos de teléfonos<br />
para casa, inalámbricos,<br />
fijos, móviles, todos ellos con<br />
bobinas especiales para su<br />
problema de audición, donde<br />
usted podrá estar comunicado<br />
en todo momento.<br />
Le recordamos que en nuestro<br />
centro auditivo Audiomar,<br />
disponemos de importantes<br />
ofertas para estas<br />
navidades, audífonos con el<br />
40% de descuento, pilas, productos<br />
de limpieza, accesorios,<br />
todo lo que necesita<br />
para su calidad auditiva, al<br />
mejor precio, sólo para estas<br />
navidades, no deje pasar<br />
esta oportunidad, regale<br />
Estas navidades no se olvide<br />
de regalar calidad auditiva,<br />
la audición permite escuchar<br />
la vida.<br />
En nuestro Centro Auditivo<br />
AudioMar disponemos de las<br />
mejores ayudas técnicas a su<br />
alcance, puede probar sin<br />
compromiso la calidad y la<br />
potencia del sonido. No permita<br />
que la comunicación<br />
sea nula.<br />
Los mejores altavoces para<br />
su televisor, están aquí.<br />
No deje de escuchar su cade-<br />
Ya están aquí las navidades<br />
y con ellas, la familia, lo<br />
seres queridos y en muchos<br />
casos en la distancia, no olvide<br />
regalar calidad auditiva.<br />
No permita que su problema<br />
de audición lo mantenga en<br />
el silencio…<br />
No deje que la distancia no<br />
le permita escuchar su voz…<br />
Desde nuestro Centro Auditivo<br />
AudioMar les deseamos<br />
unas FELICES FIES-<br />
TAS.<br />
Centro Audiológico<br />
AudioMar<br />
Avda. Los Mallos, 20<br />
Teléfono 881 887 513<br />
www.audiomar.es<br />
GALAECIA cafe<br />
bar<br />
les desea<br />
Felices Fiestas<br />
C/ República Dominicana <strong>nº</strong> 2, Bajo Izda<br />
@galaeciapinchos<br />
ROMERA Y<br />
BRANDARIZ<br />
a s e s o r e s<br />
laboral<br />
fiscal<br />
contable<br />
jurídico<br />
consultoría<br />
auditoría<br />
laboral<br />
Avda, Conchiñas, 32, 1º D. 15010 - A Coruña. Tel.: 981 264 028 / 981 263 455. info@romeraybrandarizasesores.com<br />
www.romeraybrandarizasesores.com
12<br />
entrenós<br />
Nueva tienda de ropa y complementos:<br />
Kika<br />
Somos una nueva tienda de ropa y complementos que aterriza en A<br />
Coruña.<br />
Tenemos un estilo de ropa para mujer sencillo, actual y moderno y contamos<br />
con un trato muy personal.<br />
En nuestra tienda podréis encontrar ropa exclusiva a un precio asequible<br />
y para todos los bolsillos, sin perder calidad.<br />
Trabajamos con marcas del armario de la tele y traemos ropa internacional<br />
de París, Londres, India... No hay excusa para no pasar a hacernos una visita<br />
en Calle Barcelona 48.<br />
También podeis seguir nuestras novedades y promociones en Facebook, Twitter<br />
y en breve en nuestra tienda online kikastore.es<br />
700 firmas recogidas por los comerciantes<br />
y vecinos de la Calle Páramo<br />
Los comerciantes y vecinos de la calle Páramo,<br />
han hecho entrega de 700 firmas al<br />
Ayuntamiento, para reclamar el arreglo de<br />
la Calle.<br />
En menos de dos meses se han recogido las<br />
firmas, para denunciar y reclamar el arreglo<br />
de una de las calles del barrio cuyo<br />
abandono es muy evidente.<br />
Es evidente el abandono del pavimento y la<br />
estrechez de las aceras, por las que una<br />
silla de ruedas ó un carrito de bebe tiene<br />
complicado circular. No tan evidente pero<br />
de suma importancia es el alcantarillado<br />
que al estar más alto que las fosas sépticas<br />
genera atascos y humedades permanentementes.<br />
En suma, las reivindicaciones son:<br />
- ensanchamiento de las aceras.<br />
- renovación del pavimento<br />
- arreglo del alcantarillado<br />
- árboles en la calle y<br />
- que se mantengan las dos filas de aparcamiento<br />
Las firmas ya han sido entregadas al Ayuntamiento<br />
y están a la espera de la respuesta<br />
del gobierno municipal.
entrenós<br />
13<br />
a Salina:<br />
Carnicería<br />
calidad en tu mesa<br />
Desde el mes de septiembre del año<br />
pasado que abrimos nuestras puertas<br />
nos hemos esforzado en ofrecer<br />
nuestro mejor trato personalizado<br />
así como una amplia gama de productos<br />
en Carnicería y Charcutería<br />
de la mayor calidad posible.<br />
Con la llegada de estas fiestas navideñas,<br />
queremos servir en vuestras<br />
mesas los típicos manjares para estas<br />
fechas como son el cochinillo de Arévalo,<br />
el cordero de Burgos, el cerdo<br />
ibérico, el pavo y pollo de corral, sin<br />
olvidarnos de nuestra selecta ternera,<br />
disponible durante todo el año y<br />
responsable de nuestro lema: “Carne<br />
con Sabor”.<br />
Así mismo contamos con los tradicionales<br />
patés franceses, variedad de<br />
quesos y productos ibéricos (lomos,<br />
chorizos y jamones) siempre deliciosos<br />
como entrantes o complementos.<br />
Para completar nuestra oferta, contamos<br />
con la colaboración de un horno<br />
para así poder serviros asados por<br />
encargo (lacones, corderos y cochinillos).<br />
Queremos aprovechar para agradecer<br />
a nuestra clientela y al barrio en<br />
general la inmejorable acogida que<br />
hemos tenido en este primer año<br />
entre vosotros.<br />
Os deseamos unas Felices Fiestas y<br />
un muy próspero año nuevo.<br />
Avda. Finisterre, 270. Teléfono 881 129 501<br />
En Invierno, bajan las defensas<br />
María del Carmen Mira<br />
Herboristería Paracelso<br />
En invierno nos<br />
bajan las defensas y<br />
cogemos catarros,<br />
virus, depresión,<br />
ansiedad, caída del<br />
cabello, ¿a qué es<br />
debido?<br />
Todo está escrito<br />
pero es bueno<br />
recordarlo. Cambiamos<br />
de estación, del<br />
otoño al invierno,<br />
hay menos luz solar,<br />
ésta regenera nuestro<br />
cuerpo vital, hay<br />
también menos oxígeno,<br />
caminamos<br />
menos y estamos<br />
más encerrados<br />
debido al frío. Todo<br />
esto nos lleva a que<br />
nuestro organismo<br />
tenga menos defensas<br />
y esté más propenso<br />
a coger enfermedades.<br />
Hoy en día podemos<br />
tomar Oxígeno<br />
Natural, que ayuda<br />
a nuestro organismo<br />
a fortalecerse.<br />
También tomamos<br />
comidas más pesadas,<br />
menos ensaladas<br />
y zumos y esto<br />
hace que estemos<br />
con más toxinas en<br />
el cuerpo, de ahí la<br />
necesidad de desintoxicar<br />
nuestro<br />
organismo. Debemos<br />
tener mucho<br />
cuidado con las fiestas<br />
navideñas que<br />
ahora se acercan,<br />
porque siempre<br />
comemos y bebemos<br />
algo distinto a<br />
lo habitual; las enzimas<br />
digestivas no<br />
están aptas para<br />
digerir estos alimentos,<br />
de ahí se<br />
generan otros problemas<br />
de salud.<br />
Sabemos desde la<br />
antigüedad que un<br />
sistema altera al<br />
otro, igual que sucede<br />
con el Macrocosmos,<br />
pasa con el<br />
Microcosmos (hombre),<br />
si el sistema<br />
digestivo linfático<br />
se atasca, también<br />
va mal el sistema<br />
circulatorio, respiratorio,<br />
endocrino,<br />
etc. De ahí la importancia<br />
que tiene la<br />
Medicina preventiva<br />
y de las personas<br />
que tengan la preparación<br />
y experiencia<br />
adecuada<br />
para ayudarnos.
14<br />
entrenós<br />
Begoña Romero e Xan Xove, portavoces da Marea da Agra<br />
“O negreirismo é o mesmo<br />
que o vazquismo”<br />
“Na Mariña dilapídanse millóns<br />
mentres aquí nas Conchiñas imos<br />
ter que papar máis coches nas rúas<br />
porque non quixeron inverter en<br />
soterrar o acceso ao aparcadoiro”<br />
Non podía acontecer noutro<br />
sitio. A Agra, o barrio co tecido<br />
asociativo máis forte da Coruña,<br />
viu nacer a finais de agosto<br />
a primeira asemblea territorial<br />
da Marea Atlántica: a Marea da<br />
Agra. Un movemento cidadán<br />
que se está constituíndo no<br />
espazo de confluencia de diferentes<br />
formacións políticas e<br />
cidadanía en xeral para artellar<br />
unha candidatura que loite<br />
pola alcaldía nas municipais de<br />
maio. Cen días despois da súa<br />
presentación, dous portavoces<br />
da Marea da Agra fan un primeiro<br />
balanzo. Son Begoña<br />
Romero (Bilbao, 1955) e Xan<br />
Xove (Viveiro, 1977). Begoña foi<br />
unha das fundadoras da Asociación<br />
de Veciños da Agra alá<br />
polo ano 76; ex militante política<br />
e sindical, di que volve a<br />
area porque ve unha oportunidade<br />
de cambio social. Xan, traballador<br />
de Correos, regresou a<br />
Galiza despois de 14 anos fóra,<br />
ten experiencia en movementos<br />
ecoloxistas e veciñais e estivo<br />
activo durante o 15M en<br />
Menorca e Barcelona.<br />
Eles representan a unha ducia<br />
de persoas —traballadoras,<br />
parados, amas de casa, estudantes,<br />
xubilados— que desenvolven<br />
unha diagnose do barrio<br />
en relación con outras asociacións<br />
para crear unha rede de<br />
colaboración e traballo en prol<br />
da veciñanza.<br />
—Por que xorden estes movementos<br />
cidadáns? Por que ás<br />
mareas?<br />
—B: Hai un descontento evidente<br />
entre a xente. Un cabreo<br />
monumental coa política e coas<br />
cousas que están pasando nos<br />
partidos. Por iso todos reclamamos<br />
un cambio. E hai unha<br />
oportunidade para facelo desde<br />
abaixo.<br />
—X: A fartura coa política clásica<br />
da pé a que emerxan procesos<br />
de participación cidadá, de<br />
participación política, que van<br />
máis alá dos partidos tradicionais<br />
e que tratan de devolver a<br />
política á xente.<br />
—E como se fai iso? Que ten<br />
feito nestes cen día a Marea<br />
da Agra?<br />
—B: Reunímonos con case todas<br />
as asociacións, ONGD do barrio,<br />
mesmo igrexas de todas as confesións,<br />
para ver en que andan<br />
a traballar e cales son os problemas<br />
máis graves, os que hai<br />
que atallar xa.<br />
—X: O que tentamos é fomentar<br />
a participación directa da xente.<br />
Invitamos a todos, non só as<br />
asociacións ou colectivos establecidos,<br />
a traballar man a<br />
man. Non estamos nesa política<br />
de ir polos sitios tomando nota<br />
do que che pasa e xa cho amañarei<br />
se me votas... Pertencemos<br />
a unha cultura de colaboración<br />
que desborda o que se<br />
viña facendo en política.<br />
—E que estades a percibir?<br />
—X: Estancamento. Na miña<br />
opinión o vazquismo e o negreirismo<br />
son iguais, tiveron os<br />
mesmos efectos no barrio.<br />
—B: Si, son os mesmos problemas<br />
que hai vinte ou vinte cinco<br />
anos: desemprego, miseria,<br />
ladrillo e cemento por todas<br />
partes que non nos deixa respirar.<br />
Pero con outra crise enriba.<br />
Pero hai solucións, pese a todo<br />
este é un barrio moi vivo...<br />
—Que solucións?<br />
—B: En vez de construír apar-<br />
Os que queirades participar para ver saber como vai a<br />
cousa, sen máis compromiso inicial, só tedes que escribir<br />
ao correo da Marea da Agra (mareadaagra@mareatlantica.org)<br />
ou entrar no blog nesta dirección: http://mareatlantica.org/marea-da-agra/.<br />
cadoiros no centro do barrio, aproveitar<br />
espazos para zonas verdes e de lecer. Para<br />
que a rúa sexa amable e acolledora, sobre<br />
todo cos máis maiores e os máis cativos. E<br />
facer os aparcadoiros, que está claro que se<br />
necesitan, noutras zonas. E facelos públicos<br />
e baratos.<br />
—X: Os problemas son os mesmos que fai<br />
vinte cinco anos porque non se arranxaron.<br />
E agora somos todos, xente e casas,<br />
vinte anos máis vellos. E menos mal que<br />
grazas os inmigrantes inda temos unha<br />
pirámide de poboación equilibrada. Hai<br />
cousas que facer. Por exemplo, aproveitar<br />
a zona do Ágora para crear hortas urbanas,<br />
ou espazos de lecer tamén no Observatorio.<br />
—B: O que non pode ser é que haxa veciños<br />
que non se toman a medicación porque<br />
non teñen cartos para pagala, e iso dincho<br />
os médicos do Ventorrillo ou calquera farmacéutico<br />
do barrio.<br />
—X : Nin que tanta xente precise comida e<br />
ás asociacións que a reparten se as afogue<br />
esixíndolles un control da documentación<br />
dos que van pedir para comer.<br />
—Tan mal funciona o Concello que teñen<br />
que poñerse os cidadáns a arranxar as<br />
cousas?<br />
—B: Mal depende para quen...<br />
—X: Que llo digan a empresa que recibiu<br />
parte da adxudicación das obras na Cidade<br />
Vella. Eu non critico o gasto público, pero si<br />
que non se controle a quen se lle dan os<br />
nosos cartos. Non se debería apostar por<br />
empresas baixo sospeita de corrupción.<br />
—B: Na Mariña dilapídanse millóns mentres<br />
aquí nas Conchiñas imos ter que papar<br />
máis coches nas rúas porque non quixeron<br />
inverter un pouco máis en soterrar o acceso<br />
ao novo aparcadoiro.<br />
—Para rematar. Como me apunto na<br />
Marea da Agra?<br />
—X: Os que queirades participar para ver<br />
saber como vai a cousa, sen máis compromiso<br />
inicial, só tedes que escribir ao correo<br />
da Marea da Agra (mareadaagra@mareatlantica.org)<br />
ou entrar no blog nesta dirección:<br />
http://mareatlantica.org/marea-daagra/.
entrenós<br />
15<br />
Cuidado al chupar las cabezas<br />
de los crustáceos<br />
Raquel Varela<br />
RVF Consultores<br />
Ahora que se acercan<br />
las fiestas navideñas<br />
y el consumo<br />
de crustáceos<br />
aumenta, simplemente<br />
les sugiero<br />
que se lo piensen<br />
dos veces, o tres,<br />
antes de comer la<br />
carne oscura de los<br />
caparazones y<br />
absorber el jugo de<br />
las cabezas.<br />
El cadmio, que es un<br />
metal pesado, clasificado<br />
por la Agencia<br />
Internacional de<br />
Investigación sobre el cáncer<br />
(IARC) dentro de la Categoría I,<br />
es decir “Cancerígeno para los<br />
humanos”, se acumula precisamente<br />
en estas partes.<br />
Su peligrosidad radica en que,<br />
llega a nuestro organismo y se<br />
acumula en el riñón y el hígado<br />
(siendo baja la absorción intestinal)<br />
y una vez en estos órganos,<br />
puede estar presente entre 10 y<br />
30 años.<br />
Los síntomas principales se<br />
deben a que se puede acumular<br />
en los túbulos proximales del<br />
riñón, pudiendo causar disfunción<br />
renal y a la larga, por altas<br />
y/o prolongadas exposiciones,<br />
disminución de filtrado glomerular,<br />
pudiendo provocar entonces<br />
un fallo renal e incluso cáncer.<br />
También puede causar desmineralización<br />
de los huesos.<br />
La vía principal es a través de<br />
los alimentos expuestos a contaminación<br />
ambiental. Entre las<br />
muchas especies afectadas está<br />
la biología marina. Al igual que<br />
en los humanos, en los animales<br />
marinos, también se concentra<br />
en las zonas de hígado, riñón y<br />
vísceras en general.<br />
En el caso de los crustáceos,<br />
aumenta el peligro porque se<br />
acostumbra a consumirlos enteros.<br />
La mayor concentración en cadmio,<br />
la vamos a encontrar en la<br />
zona de la cabeza, sobretodo la<br />
carne más oscura. La presencia<br />
de cadmio en la carne más blanca<br />
de los crustáceos se considera<br />
“baja”.<br />
Un control llevado a cabo por la<br />
Comisión Europea entre 2009-<br />
2011, encontró niveles medios<br />
de cadmio en el interior del<br />
caparazón de los crustáceos de<br />
tipo cangrejo de 8 mg/Kg, frente<br />
a los encontrados en las partes<br />
blancas, que rondaban los 0,08<br />
mg/Kr.<br />
La AESAN (Agencia Española de<br />
Seguridad Almentaria y Nutrición,<br />
perteneciente al Ministerio<br />
de Sanidad (ahora AECOSAN),<br />
recomienda que se limite, en la<br />
medida de lo posible, el consumo<br />
de carne oscura de los crustáceos,<br />
localizada en la cabeza,<br />
con el objetivo de reducir, precisamente<br />
esa exposición al cadmio.<br />
El problema es más serio<br />
cuando hay un consumo habitual<br />
y no tanto, cuando hablamos<br />
de un consumo esporádico.<br />
Reconozco que para muchos,<br />
supone privarse de un deliciosos<br />
placer, pero... la salud ha de<br />
ser lo primero.
16<br />
entrenós<br />
“Este no es el futuro que debe ser. Pero<br />
es el futuro que será, si no actuamos”<br />
Tony Robinson<br />
Pressenza<br />
“Este no es el futuro<br />
que debe ser. Pero es el<br />
futuro que será, si no<br />
actuamos”.<br />
Setsuko Thurlow,<br />
superviviente de la<br />
bomba de Hiroshima,<br />
habla en el foro de la<br />
sociedad civil en Viena.<br />
Estas fueron las dramáticas<br />
palabras del<br />
Dr. Ira Helfand en el<br />
panel de apertura del<br />
foro de la sociedad<br />
civil organizada por la<br />
Campaña Internacional<br />
Contra las Armas<br />
Nucleares, en Viena,<br />
Austria.<br />
El foro, que reúne a<br />
600 activistas, jóvenes<br />
y expertos de 70 países,<br />
se organizó previo a la<br />
conferencia intergubernamental<br />
sobre el<br />
impacto humano de las<br />
armas nucleares, organizado<br />
por el Gobierno<br />
de Austria, con la participación<br />
de más de 150<br />
países, los días 8 y 9 de<br />
diciembre.<br />
El panel de apertura de<br />
hoy, que llevó el título<br />
de “Las armas nucleares<br />
– ¿Por qué nos<br />
importa?”, fue precedido<br />
por el testimonio<br />
desgarrador y dramático<br />
de una superviviente<br />
de la bomba de Hiroshima.<br />
Cuando tenía 13 años<br />
de edad y era alumna<br />
escolar, Setsuko Thurlow<br />
y sus amigas de la<br />
escuela estaban siendo<br />
entrenadas en cómo<br />
romper los códigos y<br />
mensajes secretos en<br />
una instalación en las<br />
afueras de Hiroshima,<br />
cuando vio una luz<br />
cegadora y tuvo la sensación<br />
de flotar en el<br />
aire.<br />
Cuando recobró el<br />
conocimiento se<br />
encontró atrapada<br />
bajo los escombros del<br />
edificio, y con la ayuda<br />
de las demás que quedaron<br />
también atrapadas,<br />
ella pudo de arrastrarse<br />
fuera con dos de<br />
sus amigas de la escuela.<br />
Lo que vieron las dejó<br />
aturdidas; figuras apenas<br />
humanas acercándose<br />
a ellas, algunas<br />
con los intestinos y ojos<br />
colgados fuera de sus<br />
cuerpos, con la piel<br />
quemada y los pelos de<br />
punta, esqueletos y<br />
gente medio muerta<br />
aún caminando.<br />
Caminando sobre los<br />
cuerpos, las chicas se<br />
dirigieron a las colinas<br />
en busca de agua y fueron<br />
ayudando a otros<br />
sobrevivientes de la<br />
mejor manera que<br />
pudieron. Sin tazas o<br />
cucharas para transportar<br />
agua, lo único<br />
que podían hacer era<br />
empapar sus blusas y<br />
pasarlas a las personas<br />
para que pudieran sorber<br />
el agua.<br />
Setsuko describió vívidamente<br />
la experiencia,<br />
dejando al público<br />
atónito y profundamente<br />
conmovido.<br />
Describió lo que sucedió<br />
en los días posteriores;<br />
las personas<br />
que morían, los miembros<br />
de la familia que<br />
perdieron, los amigos<br />
incinerados, los 351<br />
compañeros de clase,<br />
cuyas vidas fueron tan<br />
cruelmente truncadas.<br />
Explicó cómo llegaron<br />
los estadounidenses,<br />
pero en lugar de traer<br />
asistencia médica, trajeron<br />
investigadores<br />
para monitorear los<br />
efectos de la radiación<br />
en las víctimas. Médicos<br />
japoneses sin equipos<br />
y no entrenados<br />
para tal desastre, no<br />
tenían manera de dar<br />
respuesta a la situación.<br />
Apenas siendo capaz<br />
de contener su propia<br />
emoción al relatar una<br />
historia que seguramente<br />
ha contado por<br />
todo el mundo en innumerables<br />
ocasiones, se<br />
obliga a sí misma en lo<br />
que debe ser una tortura<br />
personal, para repetir<br />
su testimonio una<br />
vez más con la esperanza<br />
de que produzca<br />
un cambio y que ello<br />
asegure que una bomba<br />
nuclear nunca más<br />
sea utilizada.<br />
Al final de la presentación,<br />
una larga y amarilla<br />
bandera se alzó<br />
con los nombres en<br />
japonés de los amigos<br />
de escuela que perdió<br />
el 6 agosto de 1945,<br />
hace casi 70 años.<br />
“Aquí hay 351 compañeros<br />
míos, y puedo<br />
recordar sus rostros.<br />
Tengo una profunda<br />
memoria de cada uno.<br />
Quiero recordarles que<br />
cada uno de ellos tenía<br />
una vida, tenía un<br />
nombre… Estamos preocupados<br />
por el impacto<br />
humano de las<br />
armas nucleares. Hasta<br />
ahora hemos estado<br />
hablando de ‘disuasión’<br />
y ‘equilibrio del<br />
poder’, y todas esas<br />
cosas. Me siento aliviada<br />
de que finalmente<br />
estamos ahora hablando<br />
de seres humanos,<br />
sobre lo que las armas<br />
nucleares hacen a los<br />
seres humanos. Todos<br />
estos amigos míos se<br />
han ido, han sido eliminadas<br />
de la faz del planeta.<br />
Esto es algo que<br />
queremos evitar. Tenemos<br />
que prohibir todas<br />
estas armas, estas<br />
bombas del mal, la<br />
totalidad de 17.000 de<br />
ellas”.<br />
A la luz de estos testimonios<br />
es increíble<br />
imaginar que todavía<br />
existen estas bombas,<br />
69 años después de su<br />
primer uso. Los organizadores<br />
de este foro y<br />
la Conferencia Intergubernamental<br />
esperan<br />
que historias tan poderosas<br />
como ésta y las<br />
de los sobrevivientes<br />
de las bombas de prueba<br />
en el atolón de Bikini<br />
y en Kazajstán,<br />
darán un giro en la<br />
mesa de discusiones<br />
acerca de las armas<br />
nucleares, centrándose<br />
en sus impactos en los<br />
seres humanos y<br />
haciendo que sea un<br />
imperativo moral el<br />
desarmarlas tan pronto<br />
como sea humanamente<br />
posible.