ธรรมะใกล้ตัว

ธรรมะใกล้ตัว
dharma at hand
Free Online Magazine
ธรรมะสำหรับคนยุคใหม่ ที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม
http://dungtrin.com/dharmaathand/
ฉบับที่
๐๗๑
๒๕ มิ.ย. ๕๒

ธรรมะจากพระผู้รู้
๘
ไดอารี่หมอดู
๑๑
คำคมชวนคิด ๑๕
สัพเพเหระธรรม ๑๗
• ตัวกู ของกู
เรื่องสั้นอิงธรรมะ
๑๘
• ความรักนอกกำมือ
รูปชวนคิด ๒๘
พาเที่ยว
เอี่ยวธรรม
๓๒
• แสงประทีปแห่งธรรมโชติช่วงบนยอดเขาที่เกาะสมุย
ธรรมะใกล้ตัว
dharma at hand
ที่ปรึกษาและผู้จุดประกาย: ศรันย์ ไมตรีเวช
หัวหน้าบรรณาธิการ
จากใจบ.ก.ใกล้ตัว: อลิสา ฉัตรานนท์
ธรรมะจากพระผู้รู้: อนัญญา เรืองมา
เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว: อนัญญา เรืองมา
เขียนคนให้เป็นเทวดา: อนัญญา เรืองมา
ไดอารี่หมอดู: จรินทร์ธร ธนชัยหิรัญศิริ
กวีธรรม: ศิราภรณ์ อภิรัฐ
คำคมชวนคิด: ศิราภรณ์ อภิรัฐ
สัพเพเหระธรรม: ชนินทร์ อารีหนู
ธรรมะจากคนสู้กิเลส: พราวพรรณราย
มัลลิกะมาลย์ ทองเลี่ยมนาค
ของฝากจากหมอ: พริม ทัพวงศ์
แง่คิดจากหนัง: เกสรา เติมสินวาณิช
นิยาย/เรื่องสั้นอิงธรรมะ: สุปราณี วอง
เที่ยววัด: เกสรา เติมสินวาณิช
ธรรมะปฏิบัติ: ชนินทร์ อารีหนู
ธรรมะกับไลฟ์สไตล์: ศดานันท์ จารุพูนผล
กองบรรณาธิการ: กนกเรขา กฤษฎารักษ์
กานต์พัทธ์ รัชพันธ • กิษรา รัตนาภิรัต
จรินทร์ธร ธนชัยหิรัญศิริ • ชนินทร์ อารีหนู
ณัฐชญา บุญมานันท์ • ณัฐธีรา ปนิทานเต
ณัฐพร สกุลอุทัยศักดิ ์ • ปรียาภรณ์ เจริญบุตร
ปิยมงคล โชติกเสถียร • พราวพรรณราย
มัลลิกะมาลย์ ทองเลี่ยมนาค
พรหมเนตร สมรักษ์ • พิจิตรา โตวิวิชญ์
พิทา จารุพูนผล • พีรยสถ์ อุบลวัตร
มยุรฉัตร พงษ์ผาตินันท์ • เมธี ตั ้งตรงจิตร
เยาวลักษณ์ เกิดปราโมทย์ • วรางคณา บุตรดี
วิบูรณ์ศักดิ์ ใจภักดี • วิมล ถาวรวิภาส
วิมุตติยา นิวาดังบงกช • ศดานัน จารุพูนผล
ศศิธร ศิวะนันทากรณ์ • ศิราภรณ์ อภิรัฐ
สมเจตน์ ศฤงคารรัตนะ • สาริณี สาณะเสน
สิทธินันท์ ชนะรัตน์ • สุปราณี วอง
อนัญญ์อร ยิ่งชล • อนัญญา เรืองมา
อมรา ตั้งบริบูรณ์รัตน์ • อัจจนา ผลานุวัตร
ฝ่ายรวบรวมบทความ: สิทธินันท์ ชนะรัตน์
ฝ่ายสื่อเสียงอ่านนิตยสาร: อนุสรณ์ ตรีโสภา
ฝ่ายสื่อเว็บไซต์: สมเจตน์ ศฤงคารรัตนะ
ไพลิน ลายสนิทเสรีกุล • กฤษฎ์ อักษรวงศ์
ฝ่ายสื่อ Word: ชัญญา พันธจารุนิธิ
พีรยสถ์ อุบลวัตร • โสภิต ตันยานนท์
ฝ่ายสื่อ PDF: บุณยศักดิ์ ธีรวงศ์กิจ
เกียรติภูมิ จารุเสน
ฝ่ายระบบ Send mail: สมเจตน์ ศฤงคารรัตนะ
ภาพปก: กวิน ฉัตรานนท์
และทีมงานอาสาท่านอื่นๆ อีกจำนวนมาก
ท่านสามารถรับนิตยสารฉบับนี
้ได้
ในรูปแบบ เสียงอ่าน · Word

จากใจบ.ก.ใกล้ตัว
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
ในโลกอันน่าสับสนนี้
แค่คุณทำดี
ก็เป็นเหตุให้คนบางคนเกลียดได้แล้ว
และในทางกลับกัน
ถ้าคุณทำเลว
ก็อาจเป็นเหตุให้คนบางคนชื่นชอบได้
ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?
เพราะแรงจูงใจของคนเรา
ไม่ได้ขับดันจากความอยากดีหรืออยากเลว
แต่ขับดันมาจากการได้ประโยชน์หรือเสียประโยชน์
ความดีของคุณอาจทำให้ใครบางคนเสียหาย
ขณะที่ความชั่วของคุณอาจทำให้ใครบางคนได้ดี
ความชอบใจหรือไม่ชอบใจเขาตัดสินกันที่ตรงนี้
เสียหายหรือได้ดี
ความเห็นแก่ตัวของคนที่เข้าใจว่าตนเป็นฝ่ายธรรมะ
อาจแปรเป็นความเลวร้ายที่น่าสะพรึงกลัว
เสียยิ่งกว่าความเห็นแก่ตัว
ของคนที่รู้ว่าตนเองเป็นฝ่ายอธรรม
คนที่ตระหนักว่าตนเองเป็นอธรรม
ย่อมทราบว่าทุกการกระทำเป็นไปเพื่อตนเอง
ไม่หลอกตัวเอง ไม่หลอกคนอื่น
ว่ากำลังทำเรื่องเลวร้ายไปเพื่อประสงค์อันใด
ธรรมะใกล้ตัว
3

4
แต่หากมีศักดิ์ศรีค้ำคอเสียแล้ว
แปะภาพไว้เสียแล้วว่าตนเป็นฝ่ายธรรมะ
ทุกความเห็นแก่ตัวย่อมถูกห้อมล้อมด้วยเหตุผล
ที่ฟังดูดี
หรือปรุงแต่งให้ดูดี
หลอกตัวเองสำเร็จ หลอกคนอื่นได้แนบเนียน
ว่ากำลังประสงค์ดีแม้จะต้องก่อความเดือดร้อนบ้าง
พระพุทธเจ้าท่านตรัสหลักการป้องกันภัยไว้สามข้อใหญ่
หนึ่งคืออย่าก่อกรรมชั่วเลย
สองคือเร่งสร้างกรรมดีไป
สามคืออย่าติเตียนอริยเจ้า
จากบันทึกในพระไตรปิฎก
เราพอทราบกันได้ว่าวิธีเป็นศัตรูกับพระพุทธเจ้า
มีอยู่
๒ หนทางใหญ่ๆ ได้แก่
๑) มีกรรมสัมพันธ์เชิงลบกับท่านโดยตรง
เช่น พระเทวทัตเคยผูกใจเจ็บพระพุทธเจ้ามาแต่ปางก่อน
๒) ปรามาสอริยสาวก
ในพระอภิธรรมปิฎกชี้ว่า
การปรามาสพระโสดาบัน
จะเป็นเหตุปัจจัยให้คิดประทุษร้ายพระโสดาบัน
แล้วเป็นเหตุปัจจัยให้คิดประทุษร้ายพระสกทาคามี
แล้วเป็นเหตุปัจจัยให้คิดประทุษร้ายพระอนาคามี
แล้วเป็นเหตุปัจจัยให้คิดประทุษร้ายพระอรหันต์
แล้วเป็นเหตุปัจจัยให้คิดประทุษร้ายพระปัจเจกพุทธเจ้า
แล้วเป็นเหตุปัจจัยให้คิดประทุษร้ายพระพุทธเจ้าในที่สุด
สรุปคือเพียงพลาดไปปรามาสพระโสดาบัน
ก็โน้มเอียงแล้วที่จะก่ออนันตริยกรรม
เที่ยงที่จะปิดกั้นสวรรค์และนิพพานได้ในที่สุด
ธรรมะใกล้ตัว

นอกจากนั้น
วิธีเป็นคนนอกศาสนาก็เกิดขึ้นง่าย
แบ่งเป็น ๒ เหตุใหญ่ๆ ได้แก่
๑) คิดค้านแบบไม่ต้องมีเหตุผล
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคัดค้านคำกล่าวอันเป็นโลกุตตระ
หรือทางอันไปสู่มรรคสู่ผลที่ถูกต้อง
๒) ชักชวนคนไปสู่ศาสนาอื่น
ด้วยความเข้าใจว่ามีศาสนาอื่นดีกว่า
หรือเห็นศาสนาพุทธเป็นเพียงลัทธิความเชื่อธรรมดาๆ
ศึกษาแบบลูบคลำ
ไม่ศึกษาโดยแยบคาย
เมื่อเห็นใครจุดไฟเผาเรือน
ควรเอาน้ำเข้าไปช่วยกันสาดให้ไฟดับ
ไม่ควรเอาไฟใหม่ไปเสริมให้โหมกระพือขึ้นอีก
ไฟในปากควรดับด้วยน้ำในปาก
ไฟในใจควรดับด้วยน้ำในใจ
พ้นจากนี้ไฟไม่มีทางสงบครับ
ดังตฤณ
มิถุนายน ๕๒
เรื่องน่าสนใจประจำฉบับ
แค่รู้
แค่ดู โดยไม่อ่านจากตำรา จะเข้าใจธรรมะแท้ๆ ได้จริงหรือ?
ลองฟังคำถามจากคนไม่มีความรู้ทางปริยัติกันบ้าง
ในคอลัมน์ “ธรรมะจากพระผู้รู้”
ตอน “คำถามจากคุณกาลามชน” ค่ะ _/|\_
กองไฟเผาขยะในวัด เคยกระซิบบอกอะไรคุณไหม?
คอลัมน์ “รูปชวนคิด” ฉบับนี้
จะชวนคุณนั่งดูไฟเผาขยะ
ธรรมะใกล้ตัว
5

6
ผ่านเลนส์กล้องและมุมมองของ “คุณดังตฤณ” ค่ะ
ลองดูสิว่า มีใครเคยมองอย่างนี้บ้างไหม
(0_0)
ฟังเสียงกลองแห่งธรรมะ ที่ดังมาไกลจากเกาะกลางทะเล
ใน “แสงประทีปแห่งธรรมโชติช่วงบนยอดเขาที่เกาะสมุย”
โดย “คุณแก้ว” ในคอลัมน์ “พาเที่ยว
เอี่ยวธรรม”
ค่ะ
หากคุณรู้สึก
“รัก” ใครสักคน โดยไม่หวังครอบครอง
พอใจเพียงได้เห็นความสุขฉายในแววตาของเขา
แอบร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเขาอยู่เงียบๆ
พลาดไม่ได้เลยกับ “เรื่องสั้น”
หวานๆ ใสๆ
“ความรักนอกกำมือ” โดย “คุณชลนิล” ค่ะ *^_^*
อีกหนึ่งเรื่องเพื่อความเข้าใจในรักที่มากขึ้น
สำหรับคู่รักที่ปล่อยให้ต้นรักเติบโตขึ้นบนความหวาดระแวง
“หมอพีร์” จะมีคำแนะนำดีๆ ให้กับคู่ที่ว่านี้อย่างไรบ้าง
ติดตามได้ในคอลัมน์ “ไดอารี่หมอดู”
ค่ะ
ข่าวสารและกิจกรรมที่น่าสนใจ
•
•
ธรรมะใกล้ตัว
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช รับนิมนต์สอนกรรมฐาน
ที่วัดบูรพาราม
ต.ในเมือง อ.เมือง จ.สุรินทร์
วันอาทิตย์ที่
๒๘ มิถุนายน ๒๕๕๒ เวลา ๑๗.๐๐ น.
ใครที่อยู่บริเวณใกล้เคียง
และมีเวลาว่าง ขอเชิญเข้าร่วมฟังธรรมได้ค่ะ _/|\_
แผนที่
: http://i605.photobucket.com/albums/tt133/Yaowalak_K/cb037ea0.gif
ข่าวดีสำหรับผู้มีเพื่อนชาวต่างชาติที่สนใจธรรมะและการปฎิบัติ
และผู้ที่ต้องการเผยแผ่ธรรมะดีๆไปยังต่างแดนนะคะ
ขอแนะนำ ธรรมะในรูปแบบภาษาอังกฤษ ที่เว็บไซต์
http://dhamma.com/

และขออนุโมทนาทุกท่านที ่มีส่วนช่วยกระจายธรรมะไปสู ่วงกว้างยิ ่งๆขึ ้นไปค่ะ
/|\_
• สำหรับใครที่พลาดชมการสัมภาษณ์คุณดังตฤณในรายการ
“ตาสว่าง”
พุธที่
๑๗ มิถุนายน ที่ผ่านมา
สามารถชมคลิปย้อนหลังได้ที่นี่ค่ะ
http://larndham.net/index.php?showtopic=34747&st=0#top
พบกันใหม่พฤหัสหน้ากับฉบับ Lite ที่
http://www.dlitemag.com นะคะ
สวัสดีค่ะ : )
สารบัญ
ธรรมะใกล้ตัว
7

8
สันตินันท์
(พระปราโมทย์ ปาโมชฺโช ในปัจจุบัน)
คุณกาลามชนถาม ...คุณสันตินันท์ตอบ
เมื่อเช้านี้ผมได้รับเมล์ที่น่าอ่านอีกฉบับหนึ่ง
เห็นว่าเป็นประโยชน์
เพราะเป็นตัวอย่างของผู้ไม่มีความรู้ความเข้าใจทางปริยัติ
แต่ธรรมอันเกิดจากการปฏิบัตินั้น
น่าอัศจรรย์เป็นอย่างมาก
ธรรมะใกล้ตัว
ธรรมะจากพระผู้รู้
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
เพื่อนคนนี้คือ
คุณกาลามชน
ซึ่งน้อยครั้งจึงจะเห็นชื่อในห้องสมุดหรือลานธรรม
และไม่เคยเข้ากลุ่มกับใคร
ส่วนมากจะก้มหน้าก้มตาปฏิบัติไปอย่างเงียบๆ เท่านั้น
นานๆ ถึงจะเมล์มาถาม หรือมาคุยกับผมบ้าง ไม่บ่อยนัก
ลองฟังธรรม ของคนไม่มีความรู้ทางปริยัติดูบ้างนะครับ
กาลามชน
เมื่อก่อนเวลาปฏิบัติ
พอจิตรู้อะไรสักอย่างชัดๆ
จะเกิดความรู้สึกสงสัย
แล้วก็เกิดความคิดวิเคราะห์ว่า
ที่เห็นนั้นคืออะไร
คล้ายกับว่าพอเกิดความรู้ตัว
ก็เกิดนิวรณ์ต่างๆตามมา แต่ไม่รู้ทันนิวรณ์เหล่านั้น
ทำให้การดูจิตไม่ต่อเนื่อง
เมื่อเดือนที่แล้ว
ผมตั้งใจว่าจะต้องมานะปฏิบัติ
ผ่านไปได้สักสัปดาห์หนึ่ง
ก็ไม่ได้ดีขึ้นสักเท่าไร
ตอนหนึ่งเห็นการซัดส่ายของจิตที่บังคับไม่ได้
ตอนนั้นถึงได้เห็นว่าจิตมันรู้อยู่ตลอดเวลา
ถึงแม้จะไม่รู้ตัว
แต่จิตก็รับรู้สิ่งต่างๆ

สันตินันท์
อันนี้ถูกต้องเลยครับ
เราจะมีสติสัมปชัญญะหรือไม่
จิตก็ทำหน้าที่ของเขาอย่างคงเส้นคงว่า
คือทำหน้าที่รู้
แต่รู้โดยมีสติปัญญา
กับรู้ตามกระแสกิเลสต่างหาก
ที่ต่างกัน
สันตินันท์
ครับ
สันตินันท์
ครับ
กาลามชน
แล้วก็เข้าใจว่าลักษณะนี้กระมังที่นิยามว่าจิตคือธรรมชาติรู้
ทำให้เกิดความคิดว่าแต่ก่อนพอจิตรู้อะไรสักอย่างชัดๆ
แล้วทำให้เกิดความอยากที่จะวิเคราะห์ตามมา
จิตที่เป็นต้นเหตุนั้นต้องมีความรู้ตัวอย่างชัดเจน
และเก็บไว้เป็นสัญญาที่ชัดเจนพอจะระลึกวิเคราะห์ได้
ความคิดอยากวิเคราะห์ที่เกิดขึ้นตามมานั้น
เป็นวิตกวิจารณ์ และจิตไม่รู้ทันนิวรณ์ที่เกิดขึ้น
กาลามชน
ถ้าจิตที่เป็นต้นเหตุมีความรู้ตัว
ก็น่าจะย่อมมีปัญญาเป็นองค์ประกอบ
ปัญญาในความคิดจึงน่าจะเป็นคนละอย่าง
กับปัญญาที่เป็นองค์ประกอบของจิต
ถ้ารักษาระดับความรู้ตัวให้มีเท่าๆกับจิตที่เป็นต้นเหตุ
ที่ว่านั้นก็น่าจะใช้ได้
กาลามชน
ที่ผ่านมาการปฏิบัติไม่ดีเพราะรู้ไม่เท่าทันนิวรณ์
พอคิดได้เช่นนี้
ก็เกิดความรู้ตัวต่อเนื่องมากขึ้นกว่าเดิม
ธรรมะใกล้ตัว
9

10
สันตินันท์
ยินดีด้วยครับ
พอเกิดจิตที่มีความรู้ตัวชัดๆขึ้นมา
ก็เห็นความอยากวิเคราะห์
เห็นความคิดต่างๆที่เกิดขึ้นตามมา
ทำให้การปฏิบัติก็ดีขึ้น
กาลามชน
เวลาผ่านไปจิตเริ่มเห็นสิ่งที่ละเอียดขึ้นซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อน
แล้วก็เห็นความคิดอยากวิเคราะห์ที่วุ่นวายเพราะไม่รู้จัก
ก็เลยต้องยอมปล่อยให้เป็นว่ารู้อะไรก็ช่างมัน
สันตินันท์
ดีครับ รู้อะไรก็ได้
ขอให้รู้อย่างมีสติปัญญาเป็นเครื่องมือของจิตก็แล้วกัน
กาลามชน
ผมคิดว่าการปฏิบัติคล้ายๆกับนั่งดูคนเดินผ่านไปมา
บางครั้งเห็นคนรู้จักผ่านมา
บางทีก็เห็นคนแปลกหน้า
บางทีก็นั่งใจลอยเห็นคนผ่านไปแต่ไม่ได้สังเกตว่าเป็นใคร
บางทีก็เหม่อ เผลอลืมดู มีคนผ่านเท่าไรก็ไม่รู้
สันตินันท์
ใช่ครับ แต่เราหมั่นฝึกฝนไว้
ต่อไปอะไรผ่านมา
ก็จะรู้ว่า
สิ่งบางสิ่งเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป
เท่านั้นเองครับ
ที่พิจารณาดำเนินมาอย่างนี้
ดีแล้วครับ อนุโมทนาด้วย
ธรรมะใกล้ตัว
เมล์ฉบับนี้
เป็นเมล์ที่ผมตอบง่าย
เพราะเพียงเขียนคำว่าครับๆๆ เท่านั้นเอง
โดยคุณ สันตินันท์ วัน พุธ ที่
16 กุมภาพันธ์ 2543 10:22:45
สารบัญ

ไดอารี่หมอดู
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
ไดอารี่หมอดูประจำฉบับที่
๗๑
โดย หมอพีร์
มิถุนายน ๒๕๕๒
สวัสดีค่ะทุกคนที่อ่านไดอารี่หมอดู
ฉบับที่แล้วได้แจ้งเรื่องที่มีสถานที่ปฏิบัติธรรมให้พัก
ครั้งนี้มีรูปมาให้ดู
สำหรับพิจารณาว่าพักได้หรือไม่ และถ้าใครสนใจพัก ติดต่อมาขอพักได้ค่ะ แต่จะมี
แค่ที่พักนะคะไม่มีใครสอนต้องปฏิบัติเอง
ที่พักเป็นศาลามุงจากมุงแฝกสมถะมาก
ๆ
เลยค่ะ อากาศค่อนข้างเย็นสบาย
อาทิตย์นี้มีเรื่องราวของความรักที่มีช่องว่าง
ทำให้เกิดการทะเลาะ ความขัดแย้ง
การไม่เข้าใจกันทำให้มีปัญหากันตลอด โดยที่ต่างคนต่างไม่สามารถ
รู้ได้ว่า
ทำไมต้องเป็นแบบนี้
ทำให้แทนที่จะประคองกันไปด้วยดี
กลับมีเรื่องให้เกิดปัญหาตลอด
ธรรมะใกล้ตัว
11

12
วันนี้ทั้งคู่มาดูดวงกับเพื่อนสามสี่คน
เริ่มต้นดูดวงของผู้หญิงก่อน
เธอมีหน้าตาที่สวย
ด้วยอานิสงส์ของบุญเก่า หน้าตาเธอคมน่ามอง จัดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์
มาก ๆ ปัญหาของชีวิตเธอไม่มีอะไรมาก เรื่องงานไม่ตกอับมีคนเกื้อกูลตลอด
การเงินไม่ได้ลำบากเลย เพื่อนก็ดีมาก
แต่สิ่งหนึ่งที่เธอมีปัญหาคือจิตใจ
และความรัก
เธอไม่มีความภูมิใจในตัวเอง จิตใจมีแต่ความเหงาเศร้าว้าเหว่ น้อยใจง่ายเสียใจง่าย
ส่วนหนึ่งที่เห็นวิบากของเธอได้ชัดเจนมาก
คือกรรมเรื่องคำพูด
เธอเป็นคนที่
เวลาเจ็บใจเสียใจน้อยใจ จะพูดแรง ๆ เจตนาให้ฝ่ายตรงข้ามเกิดความเสียใจ
เจ็บปวดใจขึ้นมาให้จงได้
พอทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแบบนั้นได้
เธอจะมีความดีใจในการ
ทำบาป และอีกสิ่งหนึ่งที่เธอทำกรรมเรื่องคำพูดโดยไม่รู้ตัวก็คือ
มักจะพูดข่มเพื่อน
เล่าเรื่องแต่ละอย่างเพื่อให้เพื่อนเกิดความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ
หรือพูดด้วยจิตที่อิจฉา
เจตนาที่ทำให้อีกฝ่ายเสียใจ
พร้อมกับมีความยินดีในบาปที่ทำสำเร็จ
ทำให้กรรมที่
ได้รับค่อนข้างพุ่งกลับมาเล่นงานจิตใจของเธอเป็นสำคัญ
เพื่อให้เกิดความเจ็บปวด
เสียใจมากเป็นพิเศษ
เธอเริ่มใช้กรรมโดยการที่ต้องเสียใจกับคำพูดของคนในที่ทำงาน
และเสียใจกับ
คำพูดของเพื่อนได้ง่ายขึ้น
จิตใจเธอค่อนข้างเป็นทุกข์กับคำพูดของคนมาเรื่อย
ๆ
จนทำให้จิตเศร้าหมองสะสม ส่วนหนึ่งเพราะในปัจจุบันเธอใช้แต่บุญเก่า
ไม่ค่อยได้
ทำบุญใหม่บ่อยนัก ไม่ได้ฟังธรรมเท่าไหร่ จิตใจของเธอเลยกลายเป็นเหมือนฟองน้ำ
ไปเรื่อย
ๆ ลักษณะของจิตใจที่เป็นเหมือนฟองน้ำคือจะซึมซับเรื่องของคนอื่นแบบ
ไม่รู้ตัว
จะทุกข์ตามคนอื่นตลอด
การมีจิตใจอินเข้าไปในเรื่องของคนอื่น
เวลาสงสารจะเกิดความสงสารคนอื่นจนจิต
ตัวเองเศร้าหมอง กลัว คิดมาก ฟุ้งซ่านตาม
หรือจะทุกข์ตามมาก ๆ ทั้งที่ไม่ใช่ทุกข์
ของตัวเอง แต่ต้องทุกข์ไปกับเพื่อนจนขาดสติ
จนลืมมองไปว่าเป็นกรรมของเพื่อนที่
ต้องเป็นแบบนั้น
ที่ต้องเจอแบบนั้น
จิตใจที่ไม่เป็นกลางมองไม่ออกว่าเป็นกรรมของ
เพื่อนจนทำให้ซึมซับความทุกข์คนอื่น
ธรรมะใกล้ตัว

พอต้องมาเป็นที่ปรึกษาปัญหาให้ชีวิตเพื่อน
ๆ ทำให้ติดขยะความทุกข์ นำมาปน
กับชีวิตของตัวเองจนแยกไม่ออกว่ามาจากเรื่องราวของใคร
เพื่อนของเธอที่ทุกข์
ทุกคนจะเจอแฟนนอกใจไปมีคนอื่น
ห้าหกคนเป็นเหมือนกันหมดและคนที่กำลัง
ทุกข์ต้องการคนที่มีจิตใจที่ไม่ผิดหวังเป็นที่ปรึกษาอยู่แล้ว
เธอเกิดอาการสงสาร
ทุกข์แทนเพื่อนจนเกิดปัญหากับตัวเองโดยไม่รู้ตัว
คือเธอเริ่มเกิดมาระแวง
กลัวแฟนตัวเองนอกใจไปมีคนอื่น
ทั้ง
ๆ ที่เธอเองไม่ได้มีกรรมเรื่องความรักติดตัว
มาจนทำให้ต้องมาเป็นทุกข์เพราะเรื่องนี้
ได้บอกเธอไปว่าถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้
ไปเรื่อย
ๆ จะทำให้ทะเลาะกับแฟนหนักขึ้น
อีกฝ่ายอาจเกิดความรำคาญ เบื่อ
ไม่มีความสุข ไม่อยากคุยด้วย เพราะคุยกันทีไรก็เป็นเรื่องการไม่ไว้ใจ
สิ่งที่ทำให้
แฟนจะเลิกไม่ได้เกิดจากการนอกใจ แต่เกิดจากตัวเองที่ทำร้ายตัวเองโดยไม่รู้ตัว
ด้วยการคิดแบบนี้ซ้ำ
ๆ อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้กลัวแฟนนอกใจ
คือความไม่ภูมิใจใน
ตัวตนของตัวเองจนทำให้เกิดการฟุ้งซ่าน
เลยแนะนำให้เธอเองมาเริ่มฟังธรรม
อ่านหนังสือกฎแห่งกรรม โดยเริ่มต้นจากการให้อ่านเตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัวให้ได้
มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ซึ่งจะทำให้เข้าใจกรรมในระดับความคิด
และทำให้มองเรื่อง
ราวของคนอื่นว่าเป็นกรรมของเขาได้
แฟนเธอก็บอกว่าทะเลาะกันเรื่องนี้มานานมากจริง
ๆ ตัวเขาเองบอกออกมาเองว่า
ไม่ได้คิดนอกใจเธอเลย แต่ผู้หญิงไม่ยอมเชื่อ
เป็นปัญหาที่เขาพยายามแก้แต่ไม่เคย
ทำสำเร็จ ซึ่งความจริงยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอเกิดความกลัวแฟนนอกใจคือ
ตัวผู้ชายเอง
เลยดูดวงให้ฝ่ายชายต่อไปเลย และบอกว่าอีกตัวแปรหนึ่งที่ทำให้เธอเกิดความกลัว
คือคุณเอง เขาทำหน้างง ๆ ว่าเป็นผมได้ไง ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ บอกเขาไปว่า
ปัจจุบันคุณไม่ได้ผิด เห็นจิตใจคุณอยากจะหยุด และตั้งใจจะหยุดได้แล้ว
ให้ลอง
สำรวจชีวิตก่อนหน้าจะมาคบเธอสิคะว่า คุณทำผิดมามากแค่ไหน คุณเคยทำให้
ผู้หญิงหลายคนเสียใจ
โดยการที่พอเบื่อคนเก่าก็มีคนใหม่นอกใจเขาทันที
ทำซ้ำกัน
ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว
ผลของกรรมที่ทำมามันทำให้ปัจจุบันมีหน้าตาโหงวเฮ้งที่ดูเจ้าชู้
เป็นเพลย์บอยในสายตาผู้หญิง
แถมจิตภายในก็มีเสน่ห์ดึงดูดเพศเดียวกันแล้ว
ผู้หญิงที่เป็นแฟนพูดแทรกขึ้นมาทันทีว่า
เพื่อน
ๆ ก็บอกให้เลิกคบกันหมดเลย
ธรรมะใกล้ตัว
13

14
บอกว่าหน้าตาเจ้าชู้
เพลย์บอย มากๆ ไม่น่าคบ เลิกไปเถอะ ทำให้เธอเก็บคำพูด
เพื่อนมาคิดมากลัวจริง
ๆ
บอกเขาไปอีกว่า ถ้าพี่ไม่คิดจะหยุดทำผิด
ทำอีกแค่ไม่กี่ครั้งกรรมก็จะเริ่มทำให้เบื่อ
ผู้หญิงและเริ่มอยากทดลองอยากคบเพศเดียวกันโดยอัตโนมัติ
พี่ผู้ชายทำหน้างง
แต่ก็ยอมรับออกมาว่าเจ้าชู้มาจริง
ๆ ทำให้ผู้หญิงเสียใจมาเยอะ
แต่พอมาเจอเธอ
คนนี้ทำให้เกิดการอยากหยุดอยากมีชีวิตคู่
อยากเริ่มต้นสร้างครอบครัว
ไม่คิดจะมี
ใครอีก มีคนมาชอบก็ไม่ยุ่ง
ซึ่งก็บอกว่าพี่ทำถูกทางแล้วที่ปฏิเสธไม่ทำผิดเพิ่ม
พยายามรักษาศีลห้าไปเรื่อยๆ
นะ เดี๋ยวหน้าตาที่เจ้าชู้
จะค่อย ๆ จางลงไปเอง
ให้ยอมรับอีกสิ่งหนึ่งว่าที่ผู้หญิงเกิดความกลัวการนอกใจ
ไม่ไว้ใจ ระแวงไม่ได้มาจาก
ตัวของเธออย่างเดียว แต่ส่วนหนึ่งมาจากบาปของพี่ด้วย
ที่เป็นสาเหตุทำให้เธอต้อง
เป็นแบบนี้
ดังนั้นต้องไม่โทษว่าเป็นความผิดของเธอฝ่ายเดียว
ไม่อย่างนั้นจะมี
ช่องว่างมากขึ้นเรื่อย
ๆ และให้พยายามทำกิจกรรมที่เป็นบุญร่วมกันทั้งสองคน
เป็นประจำ ประมาณสองอาทิตย์ครั้ง
ห้ามทะเลาะกันในวัดด้วย
ทั้งสองคนพอได้เข้าใจที่มาที่ไปของปัญหาที่เกิดขึ้นก็เกิดความเบาใจ
จิตใจไม่ค่อย
เป็นหนามต่อกัน กลมกลืนกันมากขึ้น
เพราะสองคนนี้ก่อนดูดวง
จิตเป็นเหมือน
หนามทิ่มแทงกัน
แต่ฝ่ายหญิงริดหนามได้ไว จากจิตที่เศร้าพอเข้าใจในกรรมของ
ตัวเองและคนอื่น
ทำให้ใจเธอวางลงเร็วมาก มีความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัด
เลยบอกเธอว่าเห็นไหมว่าจิตใจมีความสุขกว่าตอนที่จะเริ่มคุยกัน
เธอบอกว่าเห็น
จึงบอกให้ค่อย ๆ ปรับกันนะคะ
จิตมนุษย์สามารถสื่อสารกันได้โดยไม่ต้องพูดอะไรกัน
ดังนั้นคนที่เป็นแฟนกัน
ยิ่งสื่อสารได้ง่าย
คนที่มีศีลเสมอกัน
มีความยินดีในการทำทานร่วมกันจะทำให้
เข้าใจกันได้ง่ายขึ้น
ช่องว่างที่มีอยู่จะลดลง
ความเจ็บใจ ความเศร้าหมอง
ความน้อยใจ ความคิดมาก ฟุ้งซ่านถ้ามีมาก
จะเป็นตัวลดทอนเสน่ห์ของตัวเอง
จิตที่มีความสุขมีการให้อภัย
ไม่คิดมากไม่ฟุ้งซ่านจะทำให้มีเสน่ห์โดยไม่ต้องทำเสน่ห์
ทำให้อีกฝ่ายหนึ่ง
มีความสุขตามไม่ขัดแย้งกัน
สารบัญ
ธรรมะใกล้ตัว

คำคมชวนคิด
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
สุภาษิตนานาชาติ
Wisdom and virtue are like the two wheels of a cart.
ปัญญาและความดีเปรียบเสมือนล้อสองข้างของเกวียนที่ต้องไปคู่กันเสมอ
สุภาษิตญี่ปุ่น
ถอดความโดย พิณธารา
Better a hundred enemies outside the house than one
inside.
มีศัตรูนอกบ้านเป็นร้อยคนดีกว่ามีศัตรูในบ้านตนเพียงคนเดียว
สุภาษิตอาหรับ
ถอดความโดย อภิวันท์
A single arrow is easily broken, but not ten in a bundle.
สามัคคีคือพลัง
สุภาษิตญี่ปุ่น
ถอดความโดย พิณธารา
ธรรมะใกล้ตัว
15

16
A weapon is an enemy even to its owner.
อาวุธนั้นเป็นศัตรูต่อทุกคน
รวมทั้งเจ้าของของมันด้วย
สุภาษิตตุรกี
ถอดความโดย ศิราภรณ์ อภิรัฐ
We make more enemies by what we say than friends by
what we do.
พวกเราสร้างศัตรูเพราะคำพูด มากกว่าสร้างมิตรเพราะการกระทำของพวก
เรา
สุภาษิตสเปน
ถอดความโดย ภริมา
ธรรมะใกล้ตัว
Don’t look where you fall, but where you slipped.
อย่ามองตรงจุดที่ล้มเหลว
ให้มองตรงสาเหตุที่ท่านล้มเหลว
สุภาษิตแอฟริกา
ถอดความโดย สิทธินันท์
สารบัญ

สัพเพเหระธรรม
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
“ ตัวกู ของกู ”
โดย แอน
เรื่องมีอยู่ว่าดิฉันได้ไปปฏิบัติธรรมที่สถานสำหรับปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่งของ
จังหวัดเชียงใหม่ สถานที่นี้มีการจัดระเบียบไว้ได้อย่างดีเยี่ยม
เวลาจะเดินจงกรม
ผู้ปฎิบัติธรรมจะมีหมายเลขและ
Lock ที่จะเดินให้ทุกคนเดินในที่
ๆ จัดไว้ให้อย่าง
เป็นระเบียบเรียบร้อย
ดิฉันได้เดินใน Lock ที่จัดไว้ให้เป็นเวลา
3 วันแล้ว พอเข้าวันที่
4 ของการ
ปฏิบัติธรรม ดิฉันก็ได้ประสพกับเหตุการณ์จริง ในขณะที่ดิฉันพักจากการเดิน
จงกรมชั่วคราวเพื่อไปห้องน้ำและกลับมายังที่
Lock ที่ดิฉันเดินจงกรมประจำก็เห็น
ผู้ปฎิบัติธรรมหญิงอีกคนหนึ่งกำลังเดินอยู่ใน
Lock ที่ดิฉันเดินประจำ
ทันทีที่เห็นก็
รู้สึกร้อนวูบขึ้นที่ใบหน้ารู้ทันทีว่านั้นคืออาการโกรธ
แต่จิตก็บอกว่าดูไปก่อนอย่าเพิ่ง
ไปทำอะไร อีกใจหนึ่งก็แย้งว่า
“ยายนี้จะเดินใน
Lock ฉันอีกนานไหม” พอเห็น
ผู้ปฎิบัติธรรมนั้นเดินจนไปสุด
Lock เพื่อไปหยิบฟูกรองนั่งที่อยู่ริมหน้าต่างซึ่ง
ต้องเดินผ่าน Lock ที่ดิฉันเดินประจำนั้น
ความรู้สึกอีกแบบหนึ่งก็วูบขึ้นมา
ในใจ “น่าละอายใจจริง ๆ เขามาแค่เดินผ่านเพื่อหยิบฟูกที่รองนั่ง”
ดิฉันไม่กล้า
แม้แต่จะมองหน้าเขา ในใจก็บอกตัวเองว่า Lock ที่เดินอยู่นี้ก็ไม่ใช่ของเรา
เขาแค่จัดไว้ให้เราเดินชั่วคราว
รู้สึกได้ประจักษ์ในธรรมของท่านพระพุทธทาสที่ว่าด้วยเรื่อง
“ตัวกู ของกู”
เป็นเช่นนี้เอง
และได้นำมาเป็นคติธรรมสอนตนเองจวบจนทุกวันนี้คะ
สารบัญ
ธรรมะใกล้ตัว
17

18
ความรักนอกกำมือ
โดย ชลนิล
หลายคนเคยบอก...มนุษย์เรามักไม่เห็นคุณค่าสิ่งของที่อยู่ในกำมือ
ตราบเมื่อสูญเสียมันไป
ถึงได้รู้ค่าของมัน
แล้วค่อยมานึกเสียดาย...
...เสียดายแน่หรือ?...น่าแปลกที่ฉันคิดผิดแผกจากผู้อื่น...
ธรรมะใกล้ตัว
เรื่องสั้นอิงธรรมะ
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
งานเลี้ยงรุ่นคืนนี้ครึกครื้นกว่าทุกปี
เพราะนายเอก ประธานรุ่นของเรา
สามารถพาตัว “ลาน” เพื่อนร่วมรุ่นที่กลายเป็นศิลปิน
ดารานักร้องชื่อดัง
สาว ๆ
กรี๊ดกันทั่วเมืองมาได้
ทุกคนสนุกสนานกันใหญ่ โดยเฉพาะกลุ่มเพื่อนหนุ่มสาวที่ห้อมล้อม
หยอกล้อลานเป็นดาวล้อมเดือน
ลานยังเหมือนเดิม เป็นผู้ชายยิ้มง่าย
หัวเราะง่ายเข้าได้กับเพื่อนทุกคน
สมัยเป็นนักเรียนหัวเกรียน เขาแทบไม่ฉายแววดาราดังเลย แค่เด็กหนุ่มตัวสูงโย่ง
ผอมขาว หน้าตี๋
ตาตี่
ๆ แต่มีแววบริสุทธิ์ใส
ไม่เป็นพิษภัยกับใคร
“ลาน ขอลายเซ็นหน่อย จะเอาไปให้ลูก” แป๋ว เพื่อนสาวร้องบอกต่อเขา
“หา...อะไรนะ เธอมีลูกแล้วเหรอ” ลานแกล้งทำตาโต ตกใจ
“ย่ะ รอเธอมาขอไม่ไหว เลยรีบเออออกับหนุ่มคนแรกที่มาจีบ”
แป๋วตอบอย่างร่าเริง
หลายคนหัวเราะครื้นเครง
จะมีสักกี่คนรู้
กว่าแป๋วจะมายืนยิ้มตรงจุดนี้ได้
ต้องผ่านอะไรมาบ้าง...

ที่จริงเธอพลาดตั้งท้องตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย
ต้องหยุดเรียนไปคลอดลูกเป็นปี
กัดฟัน อดทนกลับมาเรียนใหม่จนจบ ระหว่างนั้นต้องทำงาน
เรียน และแบ่งหน้าที่
เลี้ยงลูกกับแฟนจนเป็นที่กล่าวขวัญกันในหมู่เพื่อนสนิท
แป๋วเป็นตัวอย่างของเพื่อนที่พลาดล้มแล้วไม่ยอมท้อถอย
รอยยิ้มของแป๋ว
เป็นยิ้ม
ที่ผ่านคราบน้ำตามาไม่รู้กี่ครั้ง
งานเลี้ยงของเราได้รวบรวมเพื่อนฝูงสมัยมัธยมที่แยกย้ายกันไปเรียน
และเพิ่งเริ่มต้น
ชีวิตการทำงานหลังจบมหาวิทยาลัยกันไม่กี่ปี
จึงมีความหลากหลายของสีสันอาชีพ
มาเล่าสู่กันฟัง
แต่ละคนมีความสดใสของวัยหนุ่มสาวที่ยังมองโลกในแง่ดี
นัยน์ตามี
ประกายงดงามความหวังของวันข้างหน้า
“เอาล่ะ ต่อไปนี้เป็นการเผาดารา”
เอก ประธานรุ่นประกาศก้องถึงไฮไลต์ของงาน
“เฮ้ย ไหนบอกว่างานนี้ไม่มีการเผากันไงวะ”
ลานรีบโวยวาย
“เฮอะ ขืนบอกไป ก็หลอกให้เอ็งมางานนี้ไม่ได้สิ...”
เอกย้อนพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“มีใครอยากรู้เรื่องความรักครั้งแรกของไอ้ลานกันบ้าง”
เสียงเฮรับ ยกมือกันสลอน ข้าวปลาอาหารวางเต็มโต๊ะแทบไม่มีใครสนใจ เครื่องดื่ม
ในแก้วถูกปล่อยทิ้งจนน้ำแข็งละลาย
“ตอนนั้นมันอยู่ม.๕”
เอกเริ่มเรื่อง
“แอบไปปิ๊งสาวคนหนึ่งเข้า
คอยแอบตามต้อย ๆ
ไปส่งเขาที่บ้านทุกวันโดยผู้หญิงเขาก็ไม่รู้”
“ใครวะ ใครวะ” แทบทุกคนอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร
เอกยิ้มกริ่ม
ไม่ตอบ แกล้งเล่าต่อ
“มันคอยตามไปส่งเขาจนขึ้นม.๖
โน่นแน่ะ”
“เออ...แล้วยังไงต่อ” เพื่อนเร่ง
อยากรู้
ธรรมะใกล้ตัว
19

20
“แม่สาวนั่นก็เพิ่งสังเกตเห็นน่ะสิ”
“โหย...ความรู้สึกช้าจัง”
มีเสียงบ่นปนหมั่นไส้
“แล้วยังไงอีก”
“ผู้หญิงคนนั้นก็จู่โจมถามไอ้ลานตรง
ๆ เลยว่า...ตามมาทำไม บ้านไม่ได้อยู่ทางเดียว
กันสักหน่อย” เอกหลิ่วตาล้อเลียนเพื่อนหนุ่มคนดัง
“เป็นไงลาน...บอกรักเลยหรือเปล่า” มีคำถามถึงเจ้าตัว
เจ้าของเรื่องไม่ตอบ
เอาแต่อมยิ้มนั่งฟังราวกับไม่ใช่เรื่องของตัวเอง
“ฟังกูนี่
ๆ...เดี๋ยวเล่าต่อเอง”
เอกรีบเรียกความสนใจคืน
พอเพื่อนหันกลับมาให้ความสนใจ
เขาก็ต่อเรื่องด้วยประโยคเด็ด
“ไอ้ลานมันก็เอ๋อไปสามวิฯ แล้วตอบว่า...เอ่อ...เราต้องมาซื้อก๋วยเตี๋ยวฝากแม่ก่อนก
ลับบ้านน่ะ!”
เพื่อน
ๆ ต่างฮาครืน รวมทั้งลานและฉันด้วย...ความทรงจำย้อนไปถึงวันนั้น...
เนิ่นนานหลายปี
แต่รู้สึกราวกับเพิ่งผ่านไปเมื่อวาน...
ธรรมะใกล้ตัว
“ฉันไม่เคยรู้เลยนะ
ว่าแถวบ้านมีก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อย”
จำได้ว่าฉันเคยตอบไปอย่างนั้น
“เหรอ...งั้นส้มตำล่ะ
แม่เราชอบกินส้มตำเหมือนกัน แถวนี้มีส้มตำอร่อยหรือเปล่า”
สีหน้าท่าทางของลาน ทำให้ใครเห็นก็อดขันไม่ได้
“นี่ลาน
นายมีอะไรกับฉันก็บอกมา”
“เอ่อ...ก็...มีนิดหน่อย” เขาตอบแบบเขิน ๆ
“ว่ามาสิ มัวอ้ำอึ้งอยู่ได้”
ฉันเริ่มรำคาญนิด
ๆ

“คือ...ฉันชอบเธอน่ะ” คำพูดโพล่ง ๆ ง่าย ๆ ของเขาทำให้ฉันอึ้งไปนานเหมือนกัน
เด็กมัธยมสมัยนั้นไม่ไร้เดียงสากับเรื่องพวกนี้แล้ว
หนุ่มสาวควงกันเป็นแฟนออกเกร่อ
ฉันก็เคยมีผู้ชายมาจีบเหมือนกัน
เพียงแต่ไม่มีใครดูบริสุทธิ์
จริงใจเหมือนลาน
ฉันจำคำพูดตัวเองต่อจากนั้นไม่ได้แล้ว
รู้แค่มันเป็นช่วงเวลาเริ่มต้นของวันที่สวยงาม
ครั้งหนึ่งในชีวิต
“สรุปว่าไอ้ลานมันก็จีบติด” เสียงเอกเรียกฉันกลับสู่ปัจจุบัน
“ทำไมไม่มีใครรู้เลยว่าไอ้ลานมันมีแฟน”
มีคนสงสัย
“โธ่...ตอนนั้นไอ้ลานมันไม่ใช่คนดังนี่หว่า
อีกอย่างผู้หญิงเขาก็ขี้อาย
เลยคบกับแบบเงียบ ๆ ไม่ยอมเปิดตัวให้ใคร ๆ รู้กัน”
“เออ...แล้วยังไงต่อ” เพื่อนอยากรู้ตอนจบ
ฉันหันไปมองลานโดยไม่ตั้งใจ
พบว่าเขาทอดสายตารออยู่ก่อนแล้ว
แววตามีรอยยิ้ม
ของมิตรภาพที่เห็นแล้วก่อให้เกิดความอบอุ่นใจ
“คบกันแค่ปีเดียว มันก็อกหักตอนจบม.๖” เอกสรุป
“อ้าว ทำไม?”
“ผู้หญิงบอกว่ามัน
“ดี” เกินไป” คำตอบนี้เรียกเสียงแหวะจากคนฟังทั่วหน้า
ฉันอมยิ้ม
จำได้ว่า...ไม่เคยพูดอย่างนั้น
“โหย...น้ำเน่า...แล้วทีนี้ไอ้ลานทำไงล่ะ”
“มันก็ไปนั่งดีดกีตาร์
ร้องเพลงอกหักอยู่กลางถนน
รอให้รถมาเหยียบ” เอกตอบ
ธรรมะใกล้ตัว
21

22
“แล้วมันรอดมาได้ยังไงวะ” ความสงสัยยังมีต่อ
“โธ่...ก็รถที่ไหนจะมา...มันไปดีดกีตาร์ร้องเพลงเศร้ากล่อมหมากลางถนนในซอย
บ้านมัน แล้วซอยนั้นมันตัน
ไม่มีรถผ่านหรอก”
“แหม...แต่ก็ดีนะ ไม่งั้นเราคงไม่ได้มีเพื่อนเป็นศิลปินดังอย่างนี้แน่”
รอยยิ้มจุดพราวในดวงตาลาน
เป็นรอยยิ้มของคนที่มองความเศร้าในวันวาน
เป็นเพียงสายลมที่ผ่านเลย
ไม่อาจมาเกาะเกี่ยวหัวใจให้เป็นทุกข์ได้อีก
“แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใครวะ
โคตรโง่เลย” เพื่อนผู้ชายบางคนสงสัย...
เรื่องราวความรักครั้งนั้น
มีเพื่อนสนิทรู้ไม่กี่คน
“นั่นสิ
ถ้าเขามาเห็นลานตอนนี้นะ
รับรองต้องร้องไห้ เสียดายแทบผูกคอตาย
ที่ปล่อยให้ลานหลุดมือ”
สาว ๆ ออกความเห็นบ้าง
ฉันอมยิ้ม
เคยถามใจตัวเองตั้งแต่ตอนที่ได้เห็นลานขึ้นเป็นนายแบบหน้าปกนิตยสาร
ชื่อดังครั้งแรกแล้วว่า...เสียดายหรือไม่
ที่ปล่อยผู้ชายดี
ๆ คนนี้ให้หลุดมือ...
ไม่เลย...ฉันตอบด้วยสัตย์จริง ซึ่งคงไม่มีใครเชื่อ
ช่วงเวลาหลังจบม.๖ เป็นช่วงแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต
พ่อกับแม่ฉัน
แยกทางกันด้วยเหตุผลที่เด็กไม่เข้าใจ
มันทำให้ฉันหวาดกลัวอนาคต ไม่มั่นใจ
ในเรื่องของความรัก
กลัวความเปลี่ยนแปลง
กลัวความผิดหวังอย่างคาดไม่ถึงที่อาจ
มาเยือนได้ทุกเมื่อ
ฉันบอกเลิกลาน ด้วยเหตุผลมากมายที่ตัวเองก็จำไม่ได้...ความรู้สึกแท้จริงที่ยากจะ
บอกใครก็คือ...ฉันกลัวตัวเองเป็นฝ่ายถูกบอกเลิกก่อน กลัวจะต้องเสียใจอย่างแม่
ที่ไม่คาดฝันว่าจะได้ยินคำบอกลาจากพ่อ
ฉันไม่รู้ว่าอนาคตความรักระหว่างตนเองกับลานจะเป็นอย่างไร
ถ้าความรักมัน
เปลี่ยนแปลงอย่างไม่เคยบอกใครล่วงหน้า
ถ้าหากอนาคตจะมีการเลิกรากัน
ธรรมะใกล้ตัว

ฉันก็ขอเป็นฝ่ายเลือกที่จะบอกเลิกเสียในวันนั้น
ก่อนที่จะต้องเสี่ยงกับการถูกเขา
ทอดทิ้งอย่างเจ็บปวดเจียนตายอย่างแม่
ระหว่างเรียนมหาวิทยาลัย ฉันเป็นฝ่ายชอบเฝ้าดูความรักของเพื่อนในแต่ละคู่
เห็นคู่รักหลายรูปแบบประสบความสุข
ความทุกข์ สลับกัน
มีระยะเวลาแห่งการคบหา ที่สั้นยาวกำหนดไม่ได้
คาดการณ์ไม่ถูก
น่าแปลกที่พอฉันถอยมาเป็นผู้เฝ้าดูความรักของเพื่อนฝูง
ความขลาดกลัวความรัก
ในใจก็เลือนหาย มุมมองความรักในใจก็เปลี่ยนไป
รู้สึกเป็นผู้ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
ลานยังติดต่อมาสม่ำเสมอในรูปแบบของเพื่อน
ซึ่งฉันไม่เคยปฏิเสธ
รักษามิตรภาพของเราอย่างเสมอต้นเสมอปลาย จนเขาเริ่มมีชื่อเสียง
เวลาน้อยลง การติดต่อก็ห่างออกไป สิ่งหนึ่งซึ่งยังดำรงในใจคือความรู้สึกดี
ๆ
ที่งดงามเสมือนดอกไม้ไมตรี
ฉันมักรู้สึกว่าสัมพันธ์ฉันท์คู่รัก
จะมีคำว่า “คนของเรา” อยู่เสมอ
ราวกับว่าตนเอง
สามารถกำใครสักคนไว้ในกำมือ โดยที่เขาไม่อาจหลุดรอดไปได้
ทั้งที่จริง
ไม่เคยมีใครเป็น “ของเรา” อย่างถาวร แม้จะใช้ความรัก
เป็นเครื่องพันธนาการก็ตาม
เพราะกระทั่ง
“ความรัก” ก็ยังไม่เป็นตัวของมันเอง มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่...
อยู่นานแค่ไหน
หายไปอย่างไร มีใครบังคับ ชี้นำได้บ้าง
ฉันไม่เคยปฏิเสธความรู้สึก
“รัก” ในหัวใจ แต่ก็ไม่ได้ยึดถือมันเป็นเรื่องสำคัญ
ยิ่งใหญ่เหมือนเพื่อนหนุ่มสาววัยเดียวกัน
งานเลี้ยงสังสรรค์ยังสนุกสนาน
เฮฮาตามประสา ลานถูกเพื่อนอีกกลุ่มลากตัวไป
ร้องคาราโอเกะ วงสนทนาเผาดาราก็แตกโดยปริยาย แป๋วลุกมานั่งข้าง
ๆ
พยักพเยิดให้ฉันมองไปทางลานแล้วถามทีเล่นทีจริง
ธรรมะใกล้ตัว
23

24
“แน่ใจน้า...ว่าไม่เสียดาย” แป๋วเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้ว่าลานเคยจีบฉัน
“จะให้ย้ำกี่ครั้งกันยะ”
ฉันแกล้งขี้เกียจตอบ
“อ้าว เผื่อเปลี่ยนใจไง
ลานเขายังน่ารักเหมือนเดิม หายากจะตายผู้ชายแบบนี้”
ข้อนั้นฉันไม่เถียง
แต่อยากบอกแป๋วเหมือนกันว่า...พ่อฉันก็เป็นคนดี น่ารักมาตลอด
จนถึงวันบอกเลิกกับแม่...
“ถ้าลานมาจีบเธออีกครั้งจะว่ายังไง”
แป๋วตั้งคำถามใหม่
“จะให้ว่ายังไง” ฉันยิ้ม
รู้สึกเหมือนได้ยินคำถามที่เป็นไปไม่ได้...ข่าวของลานกับ
ดาราสาวในวงการมีมาเรื่อย
ๆ ซึ่งฉันไม่เคยใส่ใจว่ามันเป็นเรื่องจริง
หรือแค่การขายข่าว
จุดที่เขายืนอยู่เวลานี้
คงไกลจากฉันมาก เหมือนโลกกับพระจันทร์
“ก็พูดมาสิ” แป๋วเร่งเอาคำตอบ
“ไม่รู้สิ
ตอบไม่ถูก ไม่เคยคิดสักที” ฉันตอบอย่างไม่เสแสร้ง
“คบกับแบบเพื่อนอย่างนี้ก็ดีออก
สบายใจดี ไม่เห็นจำเป็นต้องเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น
เลย”
“แหม...หล่อน ไม่อยากลองลิ้มชิมรสชาติดุเด็ดเผ็ดมันของความรักบ้างเหรอ”
แป๋วหยอก
ฉันไม่ตอบ มองเห็นมาตลอดว่าความรักของเพื่อนคนนี้มีครบทุกรสชาติจริง
ๆ
ประคองคู่กันมาแบบตก
ๆ หล่น ๆ มีลูกตอนเรียน ยันมีงานการทำเป็นหลักแหล่ง
พ่อแม่วางใจ ถึงอย่างนั้นก็ยังมีเรื่องทะเลาะ
ร้าวฉาน เลิกรา สลับกับคืนดีมาเข้าหู
ให้เพื่อนสนิทได้ฟังไม่ขาด
ธรรมะใกล้ตัว

ค่ำคืนแห่งการสังสรรค์เคลื่อนผ่านแล้ว
แต่ละคนเริ่มทยอยกลับ
บางกลุ่มนัดกันไปเที่ยวต่อ
เอกพยายามชวนลานไปเที่ยวด้วย
แต่เจ้าตัวปฏิเสธ
อ้างว่าเดี๋ยวเป็นข่าว
มีผลลบต่องาน
“เอ็งนี่จริง
ๆ เล้ย ไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวหรือไงวะ”
“ก็มี...แต่ต้องในที่ลับหูลับตาคนหน่อย
อย่างที่ปิดห้องจัดมิตติ้งเผากูนี่ไง...”
ลานตอบแกมหยอก
“เออ...แล้วเอ็งมีเบอร์ส่วนตัวมั้ยวะ
เบอร์ที่ให้มานี่
โทร.ทีไร
เจอแต่ผู้จัดการรับสายทุกที”
เอกถาม
“ก็เบอร์นั่นแหละ
ของกูเอง แต่ส่วนใหญ่ทำงาน ไม่ค่อยมีเวลารับสายหรอก
พี่เขาเลยช่วยรับแทนให้”
“เบื่อจริง
ๆ พวกคนดังนี่”
เอกบ่นพลางเดินนำหน้าเพื่อนกลุ่มสุดท้ายออกจากร้าน
ฉันอยู่ในกลุ่มสุดท้ายเหมือนกัน
เดินกันเป็นกลุ่มใหญ่
เกือบสิบคน
“นุ่นจะกลับบ้านยังไง”
เสียงนุ่ม
ๆ ของลานดังใกล้ตัวฉัน
“อ๋อ...ขับรถมาเองน่ะ” ฉันเงยหน้าตอบเขา
“ไงจ๊ะ ถ้านุ่นไม่มีรถ
จะอาสาไปส่งเองหรือเปล่า” แป๋วแซวทันที
“ได้สิ...ตั้งใจอยู่แล้ว
แป๋วก็เหมือนกันนะ ถ้าไม่มีรถ ผมไปส่งก็ได้”
ลานพูดจากใจจริง
“แหม เสียดายจริง ๆ ฝาละมีดันมารอรับซะแล้ว เดี๋ยวขอไปไล่มันกลับบ้านก่อนได้
มั้ยนี่”
แป๋วพูดอย่างเห็นขัน
ลานหัวเราะเบา ๆ ก้มหน้ามองฉัน
“เสียดายจัง วันนี้ไม่ค่อยได้คุยกับนุ่นเลย”
ธรรมะใกล้ตัว
25

26
“โธ่...ก็ลานเป็นคนดังนี่
พวกเพื่อนเขาก็อยากคุยด้วยทั้งนั้น
แล้วอีกอย่าง ตอนนี้เรา
ก็กำลังคุยกันอยู่ไม่ใช่หรือจ๊ะ”
เขายิ้มใส
รอยยิ้มสว่างจุดให้ดวงตาเป็นประกาย
ฉายแววบางอย่างแทนคำพูดจา
ระหว่างทางจากในร้านถึงที่จอดรถ
เสมือนเส้นทางอันอบอุ่น
อบอวลด้วยกลิ่นอายความสุข
รถยนต์ขับออกไปทีละคัน รถของฉันอยู่ด้านในจึงต้องรอ
ที่ข้างหน้ามีรถจอดขวางอีกคัน
ฉันหันไปมองเพื่อนที่ยังไม่ขึ้นรถ
พบว่าเหลือลานเพียงคนเดียว
“ขอโทษที ผมจอดรถขวางนุ่นเอง”
เขาพูดพลางรีบเปิดประตูรถ แต่ก็ชะงัก
ลังเลชั่วครู่ก่อนเดินเข้ามาหา
“มีอะไรเหรอลาน” ฉันถาม
“เอ่อ...” ท่าทางเขากลับไปเป็นเหมือนเด็กหนุ่มเมื่อหลายปีก่อน
“ผมมีโทรศัพท์ส่วนตัวจริง ๆ อยู่เบอร์นึง
รับรองไม่ผ่านผู้จัดการแน่
ๆ”
พูดแล้วยัดกระดาษแผ่นหนึ่งใส่กำมือฉัน
“ถ้านุ่นวางก็โทร.มาคุยได้ตลอดเวลาเลยนะ”
คำพูดหนักแน่น พร้อมรอยยิ้มที่
ไม่ผิดแผกจากเด็กหนุ่มหัวเกรียนคนเดิม
“จ้ะ” ฉันตอบรับจากใจจริง
ธรรมะใกล้ตัว
ขณะนั่งอยู่ในรถ
มองรถของลานแล่นห่างออกไป ฉันรู้สึกคล้ายเห็นรอยยิ้มของเขา
ประทับความทรงจำ และ “เห็น” ความรู้สึกยินดี
พอใจเกิดขึ้นในจิตใจตน
จะแปลกไหม...หากเรารู้สึก
“รัก” ใครสักคนโดยไม่หวังคิดครอง ไม่เคยมองเขาเป็น
“ของเรา” พอใจเพียงได้มองเห็นความสุขฉายในแววตาเขา ร่วมชื่นชมอยู่ห่าง
ๆ

เมื่อเห็นเขาก้าวเดินไปสู่ความสำเร็จ
ร่วมสุขกับเขาโดยไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้
คอยส่งกำลังใจยามเขาทุกข์ ไม่สบายใจ
ความรักเช่นนี้มันคงไม่อาจอยู่ในกำมือของใครได้
มันเกิดขึ้น
และเดินจาก
ด้วยเหตุและปัจจัยของมันเอง
ความรักเช่นนี้ทั้งไม่อาจเรียกร้องให้อยู่
ทั้งไม่อาจผลักไสขับไล่ให้มันจากไปได้
ฉันเพียงแค่ดู...และรับรู้ว่ามันยังอยู่ก็พอใจแล้ว
อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน
วันหนึ่งข้างหน้าลานอาจมีผู้หญิงตัวจริงสักคนในชีวิต
ซึ่งฉันเชื่อว่าตนเองสามารถร่วมยินดีกับเขาอย่างจริงใจ
ไม่มีแม้รอยเสี้ยนทุกข์
มาเสียดแทงใจ
พอกลับมาถึงบ้าน ฉันนึกถึงเบอร์โทรศัพท์ที่ลานยัดใส่มือมาให้
จึงหยิบออกมาเพื่อจะจดใส่สมุด
แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นข้อความที่เขาเขียนต่อท้าย
หมายเลขโทรศัพท์นั้น
มันเป็นข้อความที่เรียกรอยยิ้มให้ฉันได้อีกครั้ง
“ถ้ามีความสุขแล้วไม่รู้จะบอกใครก็โทร.มานะ...ถ้าไม่สบายใจ
อยากหาคนรับฟังก็โทร.มาได้...หรือถ้าเบื่อนักไม่รู้จะคุยกับใครก็โทร.มาหาเถอะ...
เบอร์นี้เปิดสายตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง...จนกว่าคนโทร.จะเบื่อ
แล้วคิดว่า...ไปเรียกให้
เจ้าของโทรศัพท์มันมาหา แล้วสั่งให้นั่งคุยอยู่ใกล้
ๆ จะดีกว่ากันเยอะเลย”
ฉันยิ้มเต็มหน้า
สัมผัสความอบอุ่นอ่อนโยนจากกระดาษแผ่นนั้นเข้าสู่กลางฝ่ามือ
และมันค่อยซึมแทรกเข้าสู่หัวใจอย่างเชื่องช้า...อิ่มเต็ม
“ความรักนอกกำมือ” เคยลงในนิตยสารขวัญเรือน ปักษ์แรกสิงหาคม ๒๕๔๙
สารบัญ
ธรรมะใกล้ตัว
27

28
ธรรมะใกล้ตัว
รูปชวนคิด
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
สิ่งละอัน
พันละน้อย ที่เราพบเห็นผ่านตากันจนเคยชินในทุกวันของชีวิต
แท้จริง อาจจะมีบางมุม... ที่ชวนสะกิดใจ
ให้เราได้ย้อนหันมาเห็นเหมือนกันว่า
ธรรมะนั้น
สอนเราอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
รอบ ๆ ตัว และใกล้ ๆ ตัวเรานี่เอง
ภาพหนึ่งพร้อมคำบรรยาย
อาจเป็นหนึ่งในสื่อที่ดีที่สุด
ในการสะท้อนข้อคิดมาสู่ใจผู้ชม
ธรรมาภิสมัย
คำว่าธรรมาภิสมัย คือการสนธิกันระหว่าง “ธรรมะ” ซึ่งในที่นี้แปลว่าความจริง
กับคำว่า “อภิสมัย” ซึ่งในที่นี้แปลว่าการเข้าถึง
ลักษณะของจิตที่เข้าถึงความจริงแบบอริยะนั้น
จะมีการเบ่งบานไม่มีประมาณ
และรับรู้ความมีอยู่ของนิพพานอันปราศจากประมาณเช่นกัน
ท่านจึงเปรียบบัวบานออกรับแสงอาทิตย์
เสมือนจิตที่เบ่งบานด้วยแสงธรรมอันโอฬาร
ไร้ขอบเขต ไร้นิมิต ไร้ที่ตั้ง
ภาพ และคำ โดย ดังตฤณ

จะปิดฝาล่ะ...
ลองมองกลางรูปนี้แบบที่จะเห็นครอบทั้งหมดด้วยจิตใสใจเบาให้ได้สัก
10 วินาที
แล้วจะผุดความสว่างเบิกบานที่ีแปลกประหลาดขึ้นมากลางอก
ประสบการณ์แบบนี้จะทำให้คุณเริ่มสัมผัสและเข้าใจ
ว่าบุญอันเกิดจากการทำสังฆทานนั้น
หน้าตาเป็นอย่างไร
ภาพ และคำ โดย ดังตฤณ
ธรรมะใกล้ตัว
29

30
ไฟเผาขยะ
คุณมักได้เห็นกองไฟเผาขยะในวัดเสมอ
จะดีมากหากเราได้ทราบว่ามีไฟล้างกิเลสเกิดขึ้นในวัดบ่อยๆ
แต่เสียดายที่ในความเป็นจริง
ไฟล้างกิเลสเกิดขึ้นยากยิ่ง
ไม่ว่าจะเป็นนอกวัด หรือในวัด
เพราะเส้นทางไปนิพพาน หาได้ยากกว่าเส้นทางมาวัดมากนัก
ขอเดชะแห่งการถวายหนังสือมหาสติปัฏฐานสูตร
จงมีส่วนก่อไฟอันเป็นมหาธรรมาภิสมัยได้บ่อยกว่าที่ผ่านมาด้วยเทอญ
_/\_
ภาพ และคำ โดย ดังตฤณ
ธรรมะใกล้ตัว

หากคุณเป็นคนหนึ่ง
ที่เห็นภาพของผู้คนและสิ่งแวดล้อมต่าง
ๆ รอบตัว
ที่แม้จะดูแสนธรรมดา
แต่สะท้อนธรรมะให้ปรากฏเด่นชัดขึ้นในใจคุณ
อย่าเก็บภาพ และข้อความนั้นไว้เพียงลำพัง
ทีมงานขอเชิญชวนให้คุณส่งภาพและข้อคิดนั้น
มาร่วมเป็นกำลังใจให้กับเพื่อร่วมทางไปพร้อม
ๆ กับนิตยสารของเรา
โดยมีกติกามีดังนี้
๑. ผู้ส่งต้องใส่ข้อความประกอบภาพ
ที่เรียบเรียงขึ้นด้วยตนเอง
๒. ลักษณะของข้อความควรกระชับ และให้ข้อคิดที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อ่าน
โดยเฉพาะความเจริญทางด้านจิตใจ
๓. ไม่มีข้อความที่ขัดแย้งกับพุทธพจน์
หรือพระไตรปิฎก
๔. ถ้านำภาพมาจากที่อื่น
ต้องเป็นภาพที่ไม่มีลิขสิทธิ์
ได้รับอนุญาตจากเจ้าของภาพแล้ว และให้เครดิตที่มาของภาพด้วย
๕. ไม่มีข้อความที่จาบจ้วง
ดูหมิ่น
สถาบันพระมหากษัตริย์
สถาบันสงฆ์ หรือศาสนาอื่น
๖. งดรับภาพและข้อความที่เกี่ยวข้องกับการเมือง
หรือข้อความที่นำไปสู่ความขัดแย้งทะเลาะวิวาท
ส่งภาพ (โดยไม่ต้องตกแต่งกรอบรูป) และคำบรรยายมาได้ที่
http://www.howfarbooks.com/dharmamag/posting.php?mode=post&f=56
สารบัญ
ธรรมะใกล้ตัว
31

32
ธรรมะใกล้ตัว
พาเที่ยว
เอี่ยวธรรม
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
แสงประทีปแห่งธรรมโชติช่วงบนยอดเขาที่เกาะสมุย
โดย แก้ว
สวัสดีค่ะ
แก้วเพิ่งกลับมาจากการไปปฏิบัติธรรมที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี
เดินทางไป
เกาะสมุยเมื่อวันที่
๑๐ พฤษภาคมที่ผ่านมา
ตั้งใจจะไปปฏิบัติธรรมที่เกาะสมุย
แต่ขอเที่ยวชมเกาะสมุยสัก
๒ วัน ก่อนขึ้นเขาอันเป็นสถานปฎิบัติธรรมในวันที่
๑๒ – ๑๗ สถานปฏิบัติธรรมแห่งนี้เพิ่งสร้างขึ้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง
ชื่อว่า
“ทีปภาวัน
ธรรมสถาน” ตั้งอยู่บนเขาโคกทรวย
ตำบลมะเร็ด อำเภอเกาะสมุย เป็นจุดที่
สามารถมองเห็นสีเขียวชอุ่มของทิวยอดมะพร้าว
และเมื่อทอดสายตาไกลออกไป
ก็เห็นสีครามของน้ำทะเลสุดลูกหูลูกตา
เพียงแค่ได้ยืนอยู่บนจุดนี้
ความเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง
และการได้พบเห็น
ความเปลี่ยนแปลงของเกาะสมุยที่มุ่งไปในทางวัตถุเสียมาก
ก็ผ่อนคลายลง ได้
หายใจลึก ๆ หวนคิดถึงความหลังย้อนไปเมื่อครั้งที่เคยมาเยี่ยมเยือนเกาะแห่งนี้
เมื่อ
๑๕ – ๑๗ ปีที่แล้ว
วันนั้นยังเห็นต้นมะพร้าวเอียงลำต้นอ่อนเอนยื่นยาวไป
ในทะเล มีมุมสงบให้ได้พักผ่อนร่างกายและจิตใจ แต่วันนี้หาความสงบได้ยากเต็มที
มุมทะเลสวย ๆ ก็ถูกรีสอร์ท และร้านอาหารบดบังไปจนหมด บนชายหาดก็ตั้ง
ร้านอาหารกันจนลูกค้าแทบจะต้องจุ่มเท้าในน้ำทะเลพร้อมกับรับประทานอาหารเย็น
น้ำทะเลบางแห่งก็มีทุ่นลอยจัดแบ่งเป็นสัดส่วนของใครของมัน
แขกของใครก็บังคับ
ให้ว่ายอยู่ในเฉพาะกรอบของทุ่นลอยนั้น
ๆ สงสารชาวต่างชาติที่ข้ามน้ำข้ามทะเล
มาเพื่อชมความงามของเกาะสมุย
กลับไม่ได้เห็นธรรมชาติอย่างที่ควรจะเป็น
สำหรับเราผู้ตั้งใจจะขึ้นไปบนเขาเพื่อปฏิบัติธรรมนั้นเมื่อได้มายืนยังจุดที่สีเขียว
จัดของต้นมะพร้าวบดบังความเสื่อมโทรมของเกาะสมุยไว้เบื้องล่าง
รู้สึกว่าข้างบน
นี้ช่างห่างไกลจากความวุ่นวายที่ได้พบเห็นบนเกาะ...
ความวุ่นวายในเมืองหลวง...

และความวุ่นวายใด
ๆ ในโลกนี้...
สถานที่นี้คือสถานที่สำหรับผู้ต้องการหาความ
สงบทางจิตใจเป็นสำคัญ...
เมื่อมาถึงทีปภาวันธรรมสถาน
โดยโทรนัดแนะให้รถมารับที่หน้าวัดศิลางู
ซึ่งมีจัดบริการให้ตั้งแต่เวลา
บ่ายโมงถึงบ่ายสี่โมง
รถกระบะโฟร์วีลก็มารับขึ้นไป
บนเขาที่มีถนนค่อนข้างชัน
แม่ชีสุปราณีให้การต้อนรับ จัดอุปกรณ์มุ้ง
ผ้าห่ม
ให้ยืมใช้ และพานำชมสถานที่ที่เราจะใช้ร่วมกันกับผู้ปฏิบัติธรรมอื่น
ๆ ในเวลา
๕ วันนี้
ที่นี่เราได้พบและอบรมกับพระภาวนาโพธิคุณ
หรือพระอาจารย์โพธิ์
เจ้าอาวาสสวนโมกขพลารามอย่างใกล้ชิด รวมทั้งพระอาจารย์อีกหลายท่าน
จากสวนโมกขพลาราม มีการเทศน์อบรมทั้งในเรื่องธรรมะอันเป็นหัวใจของ
พระพุทธศาสนา ทั้งในเรื่องของทุกข์
การดับทุกข์ เรื่องอริยสัจสี่
และเรื่อง
ปฏิจจสมุปบาท รวมถึงได้แนะนำและฝึกปฏิบัติอานาปานสติภาวนา ซึ่งเป็น
แนวทางเดียวกันกับท่านพุทธทาสที่สวนโมกข์
หากไปฝึกที่สวนโมกข์ต้องใช้เวลา
๘ คืน ๙ วัน สำหรับผู้ที่ไม่สามารถลาหยุดได้นาน
ๆ ที่นี่ก็มีการอบรมจิตภาวนา
แบบ ๓ วัน หรือต้องการมาแบบหนึ่งวันก็มาได้ในวันเสาร์แรกของเดือน
ธรรมะใกล้ตัว
33

34
ทีปภาวันธรรมสถานเป็นสถานปฏิบัติธรรมที่พระอาจารย์โพธิ์และญาติโยมผู้มี
จิตศรัทธาจัดสร้างขึ้น
เพื่อให้เป็นตัวอย่างของการนำเสนอธรรมะอันเป็นสิ่งที่
พระพุทธเจ้าได้ฝากไว้เพื่อให้เป็นสมบัติของคนทั้งโลกมาไว้ที่เกาะสมุย
อันเป็น
สถานที่ท่องเที่ยวซึ่งมีชาวต่างชาติมาเที่ยวกันมาก
ท่านอยากให้ชาวต่างชาติ
ธรรมะใกล้ตัว

มองเมืองไทยในแง่ที่เราเป็นเมืองพุทธ
เป็นประเทศที่มีคนนับถือพุทธศาสนา
มากที่สุด
และได้เผยแผ่สิ่งที่พระพุทธเจ้าฝากไว้แก่คนทั่วโลก
ไม่เกี่ยงว่าเป็น
ศาสนาใด ที่นี่จึงมีการอบรมธรรมะทั้งเพื่อชาวไทย
ในวันที่
๑๒ – ๑๗ และมี
การอบรมชาวต่างชาติในวันที่
๒๒ – ๒๗ ของทุกเดือน โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ
ที่นี่จัดให้ทั้งที่พักและอาหารมังสวิรัติวันละ
๒ มื้อ
ถ้าใครคิดจะมาลดน้ำหนักไปในตัว
อาจต้องใช้ความพยายามมากสักหน่อยเพราะอาหารที่นี่อร่อยมาก
ๆ
การฝึกปฏิบัติที่นี่ต้องตื่นตี
๔ เพื่อทำวัตรเช้า
ฟังเทศน์ นั่งสมาธิ
และออกกำลังกาย
เสร็จสิ้นกิจกรรมในราวสองทุ่มครึ่งจึงเข้านอน
บางวันได้ติดตามพระอาจารย์โพธิ์
ไปยังสถานที่ปฏิบัติธรรมในที่ต่าง
ๆ ที่ท่านได้สร้างไว้
มิใช่โบสถ์หรือศาลาที่เลิศหรู
อลังการ แต่คือลานดิน ลานหิน หรือลานทรายที่สวยงามอย่างธรรมชาติ
ตามแต่
ตรงไหนที่ท่านเห็นว่าเหมาะสม
ลานดินถูกสร้างทำขึ้นเพื่อเป็นที่สำหรับนั่งสมาธิใน
แบบที่ผู้นั่งต้องนั่ง
สมาธิราบลงไปบนดิน บนหิน หรืออย่างดีก็นั่งกันบนถังซีเมนต์
ที่ท่านหามาจัดตั้งไว้
ธรรมะใกล้ตัว
35

36
การนั่งสมาธิแบบใกล้ชิดกับธรรมชาติเช่นนี้เป็นแบบเดียวกับที่พระพุทธองค์
ได้ทรงกระทำเป็นแบบอย่างไว้ในครั้งพุทธกาล
จะมาถึงที่นี่ต้องปีนเขาขึ้นไป
ไม่ยากเย็นนักเพราะมีการทำขั้นบันไดเล็ก
ๆ ไว้ให้ เดินขึ้นไปประมาณ
๓๐๐ ขั้น
จะได้นั่งสมาธิบนหน้าผาที่มองเห็นทะเล
พระอาจารย์โพธิ์ให้ชื่อที่แห่งนี้ว่า
“ถีรธารา”
อันแปลว่าน้ำนมแห่งธรรมะ เพราะบนหน้าผานี้มีต้นนมสวรรค์ขึ้นอยู่มาก
เวลานั่ง
สมาธิจะมีปัสสาวะของจั๊กจั่นเรไรประพรมให้อยู่ตลอดเวลา
พระอาจารย์โพธิ์ว่า
นี่แหละคือน้ำนมแห่งธรรมะ...
อีกที่หนึ่งเป็นจุดท่องเที่ยวที่ชาวต่างชาตินิยมเช่ารถจี๊ปมาขับตะลุยบุกป่าแบบ
ซาฟารี สามารถมาได้ด้วยรถแต่จะให้ดีควรเป็นโฟร์วีล หรือกระบะที่แรงดี
ๆ
หน่อย ที่นี่ท่านจัดเป็นสถานที่นั่งสมาธิเช่นกัน
ให้ชื่อว่า
“ลานธรรมะเภรี”
อันแปลว่ากลองแห่งธรรมะ ท่านอยากจะตีกลองธรรมะให้ดังไปทั่ว
แต่ที่นี่ไม่มี
กลองใด ๆ ให้ตี หากแต่ความเงียบอันเกิดจากสมาธิ และความสุขใจของผู้มาปฏิบัติ
สมาธินั่นเองคือเสียงที่ดังที่สุดที่สามารถแผ่ขยายออกไปได้ในทุกทิศทุกทาง
พวกเรามากันในวันเปิดใช้สถานที่นี้อย่างเป็นทางการในวันแรก
มีการทำพิธี
เปิดอย่างง่าย ๆ พระอาจารย์โพธิ์มีโครงการที่จะนำแผ่นป้ายธรรมะมาติดทั้งภาษา
ไทยและภาษาต่างประเทศ เพื่อให้ชาวเกาะสมุย
ชาวไทย และชาวต่างชาติที่แวะ
มาเที่ยว
ได้ใช้ประโยชน์จากบริเวณนี้ในการสงบจิตใจ
นั่งสมาธิ
หรือได้รับธรรมะ
เล็ก ๆ น้อย ๆ ติดตัวกลับไป นี่คงเป็นอีกอย่างที่พระอาจารย์โพธิ์พยายามชี้แนะ
แนวทางการพัฒนาให้มุ่งเน้นไปทางด้านการพัฒนาจิตใจ
มิใช่มุ่งสร้างเพียงวัตถุ
โดยหลงลืมแก่นแท้ของคนไทยที่มีศาสนาพุทธหยั่งรากลึกมานานกว่า
๒,๕๐๐ ปี
เรายังมีสิ่งมีค่าที่คนทั่วโลกต่างค้นหา
มิใช่บ่อเพชร หรือบ่อทอง แต่เรามี
“บ่อแห่งธรรม” ที่หากใครมาค้นหาและได้พบจะมีความสุขชั่วนิรันดร์...
ธรรมะใกล้ตัว

นอกจากจะได้เห็นความงามของเกาะสมุยในมุมมองที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนแล้ว
ที่ทีปภาวันธรรมสถานยังทำให้เราได้ซาบซึ้งในการเสียสละทั้งทรัพย์และเวลาของ
ชาวเกาะสมุย เพื่อให้สถานปฏิบัติธรรมนี้เกิดประโยชน์มิเพียงแต่ชาวเกาะสมุย
ชาวไทย แต่รวมถึงชาวต่างประเทศทั่วโลก
ที่นี่เราได้เรียนรู้ธรรมะ
และยังได้
ปฏิบัติอานาปานสติภาวนาร่วมกับพระอาจารย์โพธิ์
ซึ่งเรามิได้เรียนรู้จากสิ่งที่ท่าน
เทศน์อบรมเพียงอย่างเดียว แต่เราเรียนรู้อย่างมากจากการได้เห็นวัตรปฏิบัติ
ของท่าน ทั้งความสงบเย็น
เรียบง่าย แต่มีพลังมหาศาลในการทำงานอย่างไม่รู้จัก
เหน็ดเหนื่อย
กลับบ้านคราวนี้ขอให้ได้สักเศษเสี้ยวของพระอาจารย์โพธิ์ชีวิตของเราคงมีความสุข
และเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นได้อีกมาก
ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านที่ทีปภาวันธรรมสถาน
ที่ทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งใหม่
ๆ มากมาย ที่ที่ทำให้เรารักเกาะสมุย
รักเมืองไทย และ
ภูมิใจที่ได้มีโอกาสศึกษาธรรมะของพระพุทธองค์...
สารบัญ
ธรรมะใกล้ตัว
37

ร่วมส่งบทความ
นิตยสาร เล่ม นี จะ ้ เป็น นิตยสาร คุณภาพ ได้ ก็ ด้วย เนื้อหา
ดี ๆ ภายใน ฉบับ ที่
จัดสรร ลง อย่าง ต่อ เนื่อง
นะ คะ
หาก คุณ ผู้
อ่าน ท่าน ใด มีค วาม สามารถ ใน การ เขียน มี
ศรัทธา และ ความ เข้าใจ ใน คำ สอน ของ พุทธ ศาสนา ไม่
ว่า จะ ใน ระดับ เบื้องต้น
เบื้อง
กลาง หรือ เบื้อง
ปลาย
และ มี ใจ รัก ที อยาก ่ จะ สื่อสาร
ถ่ายทอด สิ่ง
นั้น
ให้ กับ ผู อื ้ ่น
ได้ ทราบ และ ได้ ประโยชน์ จาก สิ่ง
เหล่า นั้น
เช่น เดียว กับ
ที่
เรา อาจ เคย ได้ รับ จาก ผู้
อื่น
มา แล้ว ก็ ขอ เชิญ ทุก ท่าน
ส่ง บทความ มา ร่วม เป็น ส่วน หนึ่ง
ของ ธรรมะใกล้ตัว
ด้วย กัน นะ คะ
คุณ อาจ ไม่ จำเป็น ต้อง เป็น นัก เขียน ฝีมือ เลิศ แต่ หาก มี
ใจ ที่
คิด อยาก จะ ถ่ายทอด มี สิ่ง
ที่
คิด ว่า อยาก แบ่งปัน
ความ รู้ความ
เข้าใจ นั้น
ให้ กับ คน อื่น
ๆ ก็ ลอง เขียน ส่ง
เข้า มา ได้ เลย ค่ะ
๑. คอ ลัมน์ที่
เปิด รับ บทความ
คอลัมน์: ธรรมะ จากคนสู้กิเลส
เนื้อหา:
เปิด โอกาส ให้ คุณๆ ได้ เล่า ประสบการณ์ จริง
ของ ตน เอง ว่า ผ่าน อะไร มา บ้าง มี อะไร เป็น ข้อคิด ที เป็น ่
ประโยชน์ บ้าง อะไร ทำให้ คน ธรรมดา คน หนึ่ง
กลาย
เป็น คน ดี ขึ้น
มา และ ทำให้ คน มี กิเลส เยอะ กลาย เป็น
คน กิเลส บาง ลง ได้ มี แต่ คน ที่
เปลี่ยนแปลง
ตัว เอง แล้ว
เท่านั้น
จึง จะ เขียน ธรรมะใกล้ ตัว ได้ สำเร็จ
คอลัมน์: นิยาย/เรื่องสั้นอิง
ธรรมะ
เนื้อหา:
เปิด โอกาส กว้าง สำหรับ คน ที่
ชอบ คิด ชอบ
เขียน โดย เฉพาะ อดีต นัก ฝัน ที่
เพิ่ง
ผัน ตัว มา อยู่
ใน
โลก ธรรมะ เพื่อ
สร้างสรรค์ เรื่องราว
ให้ คน ได้ ข้อคิด ข้อ
ธรรม ผ่าน ความ สนุก ของ รูป แบบ นิยาย หรือ เรื่องสั้น
ได้ อย่าง เพลิดเพลิน
คอลัมน์: คำคมชวน คิด
เนื้อหา:
รวบรวม ข้อคิด หรือ คำคม ของ บุคคล ต่าง ๆ
ที่
เคย ได้ยิน มา แล้ว สะดุดใจ มาบ อก ต่อ ยิ่ง
ถ้า ใคร
สามารถ สร้างสรรค์ วรรค ทอง ได้ เอง ยิ่ง
ดี เพราะ จะ
ได้ ฝึก ริเริ่ม
วลี สะดุดใจ ซึ่ง
เป็น แม่บท ของ กรรม ที ทำให้ ่
มีค วาม คิด สร้างสรรค์ ได้ อย่าง สุด ยอด เนื่องจาก
แง่ คิดดีี
ๆ จะ ช่วย ให้ คน อ่าน คิด ดี หรือ ได้คิด เพื่อ
เปลี่ยนแปลง
ชีวิต วิบาก ที ย้อน ่ กลับ มาส นอง ตอบแทน
คุณ ก็ คือ การ ผุด ไอ เดียเหมือน น้ำพุ ไม่ รู้
จบ รู้
สิ้น
กับ ทั้ง
เป็น ที่
ยอม รับ ใน วง กว้าง ด้วย
กติกา: หาก เป็นการ คัด มา จาก ที่
อื่น
หรือ แปล มา จาก
ภาษา อังกฤษ กรุณา ระบุ แหล่ง ที่มา
หรือ ชื่อ
ของ บุคคล
ผู้
เป็น เจ้าของ คำคม ด้วย นะ คะ
คอลัมน์: สัพเพเหระธรรม
เนื้อหา:
เรื่องราว
เรื่อง
เล่า อาจ มา จาก ฉาก หนึ่ง
ใน
ชีวิต ของ คุณ ที่
มี เกร็ด ข้อคิด ทาง ธรรม หรือ ข้อคิด ดี ๆ
อันเป็น ประโยชน์ อาจ เป็น เรื่อง
เล่า สั้น
ๆ ใน รูป แบบ ที่
เสมือน อ่านเล่น ๆ แต่ อ่าน จบ แล้ว ผู อ่าน ้ ได้ เกร็ด ธรรม
หรือ ข้อคิด ดี ๆ ติด กลับ ไป ด้วย
คอลัมน์: กวีธรรมะ
เนื้อหา:
พื้นที่
ที่
เปิด กว้าง สำหรับ กวี ธรรมะ ทั้งหลาย
โดย ไม่ จำกัด รูป แบบ และ ความ ยาว ของ บท กวี หรือ
หาก จะ คัด เอา บท กวี ที่
น่า ประทับใจ ให้ แง่ คิด อะไร
ใน เชิง บวก ก็ สามารถ นำ มา ลง ได้ เช่น กัน แต่ ถ้า ให้ ดี
กลั่นกรอง
ออก มา ด้วย ตน เอง ได้ ก็ ยิ่ง
ดี ค่ะ
กติกา: หาก เป็นการ คัด มา จาก ที่
อื่น
ต้อง ระบุ ที่มา
ที่
ไป อย่าง ชัดเจน ด้วย นะ คะ
คอลัมน์: เที่ยววัด
เนื้อหา:
รับ หมด ไม่ ว่า จะ เป็น วัด สวย หรือ สถาน ที่
ปฏิบัติธรรม ข้อมูล ข่าวสาร จาก ทั่ว
ประเทศ นั้น
ไม่ มี
วัน ที่
ใคร คน เดียว จะ รู้
ได้ หมด ถ้า ช่วย เป็น หู เป็น ตา ให้
แก่ กัน ก็ คง จะ มี ประโยชน์ อย่าง มหาศาล
กติกา: นอกจาก ข้อมูล เกี่ยว
กับ สถาน ที่
บรรยากาศ
ปฏิปทา ฯลฯ ของวัด แล้ว ต้อง ขอ รบกวน ส่ง ภาพ
สวย ๆ มา ประกอบ บทความ อีกทั้ง
ไม่ พา ชม หรือ
แทรก ธรรมะ ด้าน การปฏิบัติ ที่
ขัดแย้ง กับ แนวทาง ของ
นิตยสาร นะ คะ
คอลัมน์: ธรรมะปฏิบัติ
เนื้อหา:
ร่วม บอก เล่า ประสบการณ์ จริง ประสบการณ์
ตรง จาก การ ปฏิบัติธรรม เพื่อ
เป็น ทั้ง
ธรรม ทาน และ

เป็น ทั้ง
กำลังใจ สำหรับ ผู้
ที่
กำลัง ร่วม เดินทาง อยู่
บน
เส้น อริยมรรค เส้น เดียวกัน นี้
คอลัมน์: ของ ฝากจากหมอ
เนื้อหา:
นำ เสนอ ข่าวสาร ใน วงการ แพทย์ หรือ
สาระ น่า รู้
อันเป็น ประโยชน์ เกี่ยว
กับ สุขภาพ ที่
คน
ทั่วไป
สนใจ หรือ นำ ไป ใช้ได้ เพื่อ
เป็น วิทยาทาน ให้ กับ
ผู้อ่าน
จาก แง่มุม ต่าง ๆ ทีแพทย์
่ แต่ละ แขนง มีค วาม รู้
ความเชี่ยวชาญ
ต่าง ๆ กัน
กติกา:
• หาก เป็น บทความ ที่
แนะนำ ให้ มี การ ทดลอง กิน
ยา หรือ แนะนำ ให้ ผู้
อ่าน ปฏิบัติ ตาม ด้วย ขอ
จำกัด เฉพาะ ผู้
เขียน ที่
เป็น ผู้
เรียน หรือ ทำ งาน
ใน สาขา วิชาชีพ ที่
เกี่ยวข้อง
เท่านั้น
เพื่อ
ป้องกัน
การ นำเสนอ ข้อมูล ที คลาดเคลื ่ ่อน และ อาจ ส่งผล
ต่อ ผู้
อ่าน ได้ ค่ะ
• หาก นำ เสนอ ประเด็น ที่
ยัง เป็น ที่
ถกเถียง อยู่
ใน
วงการ แพทย์ ขอ ให้ มี การ อ้างอิง ด้วย เช่น มา
จาก งาน วิจัย ชิ้น
ไหน หรือ หาก เป็น เพียง ความเห็น
ส่วนตัว ของ หมอ ก็ กรุณา ระบุ ให้ ชัดเจน ด้วย ค่ะ
๒. อ่าน สัก นิด ก่อน คิด เขียน
เนื่องจาก
ใน แต่ละ สัปดาห์ มี งาน เขียน ส่ง เข้า มา เป็น
จำนวน มาก ชิ้น
ขึ้น
เรื่อย
ๆ ดังนั้น
เพื่อ
เป็นการ ช่วย ลด
เวลา และ ลด ภาระ ให้ กับ อาสา สมัคร ใน การ เข้า มา
ช่วยกัน คัดเลือก และ พิสูจน์ อักษร ของ ทุก บทความ
ต้อง ขอ รบกวน ผู ส่ง ้ บทความ เรียบเรียง งาน เขียน ตาม
แนวทาง ดังนี้
ด้วย นะ คะ
๒.๑ ตรวจ ทาน คำ ถูก ผิด ให้ เรียบร้อย
ก่อน ส่ง บทความ รบกวน ผู เขียน ้ ทุก ท่าน ช่วย ตรวจ ทาน
ให้ แน่ใจ ก่อน นะ คะ ว่า ไม่ มี จุด ไหน พิมพ์ ตกหล่น พิมพ์
เกิน พิมพ์ ผิด พลาด หรือ เขียน ตัวสะกด ไม่ ถูก ต้อง ผ่าน
สายตา ของ ผู้
เขียน แล้ว
หาก ไม่ แน่ใจ ตัวสะกด ของ คำ ไหน สามารถ ตรวจ สอบ
ได้ จาก ที่
นี่
เลย ค่ะ
เว็บ เครือ ข่าย พจนานุกรม ราชบัณฑิต ยสถาน
http://rirs3.royin.go.th/ridictionary/lookup.html
๒.๒ จัด รูป แบบ ตาม หลัก งาน เขียน ภาษา ไทย
เพื่อให้
ทุก บทความ มี ลักษณะ ของ การ จัด พิมพ์ ที่
สอดคล้อง กัน ขอ ให้ ใช้ การ จัด รูป แบบ ใน ลักษณะ ดังนี้
นะ คะ
• เครื่องหมาย
คำ ถาม (?) และ เครื่องหมาย
ตกใจ (!)
เขียน ติดตัว หนังสือ ด้านหน้า และ วรรค ด้าน หลัง
เช่น “อ้าว! เธอ ไม่ ได้ ไป กับ เขา หรอก หรือ? ฉัน
นึก ว่า เธอ ไป ด้วย เสีย อีก ”
• การ ตัด คำ เมื่อ
ขึ้น
บรรทัด ใหม่
สำหรับ คน ที่
นิยม เขียน แบบ เคาะ [Enter] เพื่อ
ตัด ขึ้น
บรรทัด ใหม่ แทน การ รวบ คำ อัตโนมัติ ของ
โปรแกรม คอมพิวเตอร์ อยาก ให้ ช่วย ดู การ ตัด
คำ ด้วย นะ คะ ว่า ตัด ได้ อย่าง เหมาะสม คือ อ่าน
ได้ ลื่น
ไม่ สะดุด ไม่ แยก คำ หรือ ไม่ ขึ้น
บรรทัด
ใหม่ ผ่า กลาง วลี ที่
ควร อ่าน ต่อ เนื่อง
กัน โดย ไม่
จำเป็น เช่น
“ฉัน ไม่ อยาก ให้ เธอ ทำ แบบ นั้น
ก็ เลย บอก เธอ ไป ว่า ผลก รรม
ข้อ กา เม นั้น
หนัก ไม่ ใช่ เล่น ”
“ฉัน ไม่ อยาก ให้ เธอ ทำ แบบ นั้น
ก็ เลย บอก เธอ ไป ว่า
ผลก รรม ข้อ กา เม นั้น
หนัก ไม่ ใช่ เล่น ” (อ่าน ง่าย กว่า ค่ะ)
หรือ ดู หลักเกณฑ์ อื่น
ๆ ได้ จาก ที่
นี่
เพิ่มเติม
ด้วย ก็ได้ ค่ะ
ราชบัณฑิต ยสถาน > หลักเกณฑ์ ต่าง ๆ
http://www.royin.go.th/th/profile/index.php
๒.๓ ความ ถูก ต้อง ของ ฉันทลักษณ์ สำหรับ ชิ้น
งาน ร้อยกรอง
สำหรับ ท่าน ที่
แต่ง ร้อยกรอง เข้า มา ร่วม ใน คอลัมน์
กวีธรรม ขอ ให้ ตรวจ ทาน ให้ แน่ใจ สัก นิด นะ คะ ว่า
บทกลอน นั้น
ถูก ต้อง ตาม ฉันทลักษณ์ แล้ว หรือ ยัง จะ
ได้ ช่วย กัน ใส่ใจ และ เผยแพร่ แต่ ใน สิ่ง
ที่
ถูก ต้อง ให้ ผู้
อื่น
กัน ค่ะ
คุณ ผู้
อ่าน สามารถ ตรวจ สอบ หรือ หาความ รู้
เพิ่มเติม
เกี่ยว
กับ ฉันทลักษณ์ ของ กวี ไทย ได้ จาก ที่
นี่
ด้วย นะ คะ

ร้อยกรอง ของ ไทย
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)
http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/index.html
๒.๔ ความ ยาว ของ บทความ และ การ จัด ย่อหน้า
ปกติ แล้ว เรา ไม่ จำกัดความ ยาว ของ ชิ้น
งาน ใน ทุก คอ
ลัมน์ค่ะ แต่ ก็ อยาก ให้ ผู้
เขียน ใช้ ดุลยพินิจ ดู ด้วย ค่ะ ว่า
ความ ยาว ประมาณ ใด น่า จะ เหมาะสม โดย ลอง ดู จาก
บทความ ที ลง ่ ใน เล่ม และ ลอง เทียบเคียง ความ รู้สึก
ใน
ฐานะ ผู้
อ่าน ดู นะ คะ
สำหรับ เรื่องสั้น
หรือ นวนิยาย ทีอาจ
่ มีค วาม ยาว มาก
กว่า บทความ อื่น
ๆ และ มี การ เปลี่ยน
ฉาก อยู บ้าง ่ อย่า
ลืม เบรก สายตา ผู้
อ่าน โดย การ ขึ้น
ย่อหน้า ใหม่ เมื่อ
ถึง
จุด หนึ่ง
ๆ ของ เรื่อง
ที่
เหมาะสม ด้วย นะ คะ เพราะ
การ เขียน เป็น พรืด เห็น แต่ ตัวหนังสือ ติด ๆ กันลง มา
ยาว ๆ จะ ลด ทอน ความ น่า อ่าน ของ บทความ ไป อย่าง
น่า เสียดาย ค่ะ
หาก บทความ ใด อ่าน ยาก ๆ หรือ มี จุด บกพร่อง ที ต้อง ่
แก้ไข เยอะ มาก ๆ ทาง ทีม งาน อาจ จะ ต้อง ขอ อนุญาต
เก็บ ไว้ เป็นอัน ดับ หลัง ๆ ก่อน นะ คะ
๓. ส่ง บทความ ได้ที่
ไหน อย่างไร
๓.๑ กระดาน ส่ง บทความ
เมื่อ
เขียน อ่าน ทาน และ ตรวจ ทาน บทความ พร้อม ส่ง
เรียบร้อย แล้ว งาน เขียน ทุก ชิ้น
สามารถ โพ สท์ส่ง ได้ที่
กระดาน “ส่ง บทความ ” ได้ เลย ค่ะ ที่:
http://dungtrin.com/forum/viewforum.php?f=2
โดย หัวข้อ กระทู้
ขอ ให้ ใช้ ฟอร์แมท ลักษณะ นี้
นะ คะ
(ชื่อ
คอลัมน์) ชื่อ
เรื่อง
โดย ชื่อ
ผู้
แต่ง
เช่น
(สัพเพเหระ ธรรม) เทพธิดา โรง ทาน โดย คน ไกล วัด
(ธรรมะ ปฏิบัติ) เส้นทาง การ ปฏิบัติ 1 โดย satima
(ของ ฝาก จาก หมอ) เครียด ได้...แต่ อย่า นาน โดย หมอ อติ
เพื่อ
ช่วย ให้ ทีม งาน สามารถ จัด หมวด หมู่
ของ ชิ้น
งาน
ได้ เร็ว ขึ้น
ค่ะ
๓.๒ แนบไฟล์ Word มา ด้วย ทุก ครั้ง
หาก แปะ เนื้อความ
ลง ใน กระทู้
เลย ฟอร์แมท ต่าง ๆ
เช่น ตัว หนา ตัว บาง ตัว เอียง จะ หาย ไป ค่ะ เพื่อ
ความ
สะดวก รบกวน ทุก ท่าน แนบไฟล์ Word ทีพิมพ์
่ ไว้ มา
ด้วย นะ คะ (ใน หน้า โพสต์ จะ มี ปุ่ม
Browse ให้ เลือก
Attach File ได้ เลย ค่ะ)
ใคร มี รูป ประกอบ ก็ Attach มา ด้วย วิธี เดียวกัน นี้
เลย
นะ คะ
และ หาก ไฟล์มี ขนาด ใหญ่ ทำเป็น zip เสีย ก่อน ก็ จะ
ช่วย ประหยัด พื้นที่
ได้ ไม่ น้อย ค่ะ
๔. ส่ง แล้ว จะ ได้ ลง หรือ ไม่
ปกติ แล้ว เวที แห่ง นี เป็น ้ เวที ที เปิด ่ กว้าง หาก บทความ
นั้น
ให้ เนื้อหา
สาระ ที เป็น ่ ไป เพื่อ
เกื้อกูล
กัน ใน ทาง สว่าง
และ เป็น แนวทาง ที่
ตรง ตาม แนวทาง คำ สอน ของ
พระพุทธเจ้า หรือ เป็น ประโยชน์ ต่อ ผู้
อ่าน จาก ผู้
รู้
จริง
ใน ด้าน ที่
เชี่ยวชาญ
ก็ จะ ได้ รับ การ ลง แน่นอน ค่ะ
ทั้งนี้
รวม ถึง ความ ยาก ง่าย ใน การ อ่าน พิจารณา
บทความ การ แก้ไข จุด บกพร่อง ต่าง ๆ ใน งาน พิสูจน์
อักษร หาก เป็น ไป อย่าง คล่องตัว ก็ จะ ช่วย ให้ พิจารณา
ชิ้น
งาน ได้ ง่าย ขึ้น
ด้วย ค่ะ
แต่ หาก บทความ ใด ยัง ไม่ ได้ รับ คัดเลือก ให้ ลง ก็ อย่า
เพิ่ง
หมด กำลังใจ นะ คะ วัน หนึ่ง
คุณ อาจ รู้
อะไร ดี ๆ
และ เขียน อะไร ดี ๆ ใน มุม ที่
ใคร ยัง ไม่ เห็น เหมือน คุณ
อีก ก็ได้ ค่ะ : )
และ ถ้า อยาก เริ่ม
ต้น การ เป็น นัก เขียน ธรรมะ ที ดี ่ ก็ ลอง
ติดตาม อ่าน คอลัมน์ เขียน ให้ คนเป็น เทวดา ที คุณ ่ ‘ดัง
ตฤณ ’ มา ช่วย เขียน เป็น นัก เขียน ประจำ ให้ ทุก สัปดาห์
ดู นะ คะ
ขอ อนุโมทนา ใน จิต อัน มี ธรรม เป็น ทาน ของ ทุก ท่าน ค่ะ

ธรรมะใกล้ตัว
dharma at hand
มาร่วมเป็นอีกหนึ่งกำลัง
ที่ช่วยสร้างภาพใหม่ให้กับพระพุทธศาสนา
ด้วยการร่วมส่งบทความ ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ท้ายเล่ม
หรือที่
http://dungtrin.com/dharmaathand/