Schriftelijke vragen en antwoorden Questions et ... - de Kamer

QRVA 50 037 QRVA 50 037
BELGISCHE KAMER VAN
VOLKSVERTEGENWOORDIGERS
————
Schriftelijke
vragen en
antwoorden
03 - 07 - 2000
CHAMBRE DES REPRÉSENTANTS
DE BELGIQUE
————
Questions
et réponses
écrites
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
539

4192 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
AGALEV-ECOLO : Anders gaan leven / Écologistes (confédérés pour l’organisation de luttes originales)
CVP : Christelijke Volkspartij
FN : Front National
PRL FDF MCC : Parti Réformateur libéral - Front démocratique des francophones - Mouvement des citoyens pour le changement
PS : Parti socialiste
PSC : Parti social-chrétien
SP : Socialistische Partij
VLAAMS BLOK : Vlaams Blok
VLD : Vlaamse Liberalen en Democraten
VU&ID : Volksunie&ID21 (Integrale Democratie voor de 21e eeuw)
Afkortingen bij de nummering van de publicaties: Abréviations dans la numérotation des publications:
DOC 50 0000/000: Parlementair document van de 50e zittingsperiode + het DOC 50 0000/000: Document parlementaire de la 50e
nummer en het volgnummer
législature, suivi du no et du no consécutif
QRVA : Schriftelijke Vragen en Antwoorden QRVA : Questions et Réponses écrites
HA : Handelingen (Integraal Verslag) HA : Annales (Compte Rendu Intégral)
BV : Beknopt Verslag CRA : Compte rendu analytique
PLEN : Plenum PLEN : Séance plénière
COM : Commissievergadering COM : Réunion de commission
Officiële publicaties, uitgegeven door de Kamer van volksvertegenwoordigers Publications officielles éditées par la Chambre des représentants
Bestellingen: Commandes:
Natieplein 2 Place de la Nation 2
1008 Brussel 1008 Bruxelles
Tel.: 02/549 81 60 Tél.: 02/549 81 60
Fax: 02/549 82 74 Fax: 02/549 82 74
www.deKamer.be www.laChambre.be
e-mail: alg.zaken@de Kamer.be e-mail: aff.generales@laChambre.be
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4193
03 - 07 - 2000
INHOUD
Blz.
Pages
Eerste minister 4227 Premier ministre
Vice-eerste minister
en minister van Werkgelegenheid 4229
Vice-eerste minister
en minister van Buitenlandse Zaken 4232
Vice-eerste minister
en minister van Begroting,
Maatschappelijke Integratie
en Sociale Economie 4236
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer 4245
Minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu 4255
Vice-premier ministre
et ministre de l’Emploi
SOMMAIRE
Vice-premier ministre
et ministre des Affaires étrangères
Vice-premier ministre
et ministre du Budget, de l’Intégration sociale
et de l’Économie sociale
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
Minister van Binnenlandse Zaken 4272 Ministre de l’Intérieur
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen 4275
Minister van Ambtenarenzaken
en Modernisering van de openbare besturen 4300
Ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Ministre de la Fonction publique
et de la Modernisation de l’administration
Minister van Landsverdediging 4308 Ministre de la Défense
Minister van Landbouw
en Middenstand 4309
Ministre de l’Agriculture
et des Classes moyennes
Minister van Justitie 4312 Ministre de la Justice
Minister van Financiën 4316 Ministre des Finances
Minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties 4321
Minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid —
Staatssecretaris voor
Buitenlandse Handel —
Staatssecretaris voor
Ontwikkelingssamenwerking 4332
Staatssecretaris voor Energie
en Duurzame Ontwikkeling 4334
Vragen gesteld aan de ministers-leden
van de Europese Raad van ministers via het adviescomité
voor Europese aangelegenheden —
Ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations publiques
Ministre de l’Économie
et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Secrétaire d’État
au Commerce extérieur
Secrétaire d’État à la Coopération
au développement
Secrétaire d’État à l’Énergie
et au Développement durable
Questions posées aux ministres-membres
du Conseil des ministres européen via le comité d’avis
chargé de questions européennes
In fine van het Bulletin is een zaakregister afgedrukt Un sommaire par objet est reproduit in fine du Bulletin
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4194 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Vragen waarop nog niet geantwoord is binnen de door het reglement bepaalde termijn,
vanaf de buitengewone zitting 1999. *
Questions auxquelles il n’a pas été répondu dans le délai fixé par le règlement,
à partir de la session extraordinaire 1999. *
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question no Page Date Question no Page
Vice-eerste minister
en minister van Werkgelegenheid
Vice-premier ministre
et ministre de l’Emploi
4- 4-2000 86 Francis Van den Eynde 3467
10- 5-2000 98 Mw. Frieda Brepoels 3996
Vice-eerste minister
en minister van Begroting,
Maatschappelijke Integratie en Sociale Economie
Vice-premier ministre
et ministre du Budget, de l’Intégration sociale
et de l’Économie sociale
Begroting — Budget
11- 1-2000 10 Yves Leterme 1904
Maatschappelijke Integratie — Intégration sociale
11- 1-2000 11 Yves Leterme 1905
Sociale Economie — Économie sociale
11- 1-2000 6 Yves Leterme 1905
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
19- 1-2000 101 Yves Leterme 2032
28- 2-2000 137 Jan Mortelmans 2792
7- 3-2000 148 Peter Vanvelthoven 2925
7- 3-2000 149 Mw. Joke Schauvliege 2925
13- 3-2000 152 Jan Mortelmans 3070
* Lijst afgesloten op 30 juni 2000
* Liste clôturée le 30 juin 2000
16- 3-2000 159 Francis Van den Eynde 3072
20- 3-2000 164 Mw. Joke Schauvliege 3075
21- 3-2000 165 Ludo Van Campenhout
3075
22- 3-2000 167 Jan Mortelmans 3076
22- 3-2000 168 Mw. Frieda Brepoels 3077
14- 4-2000 173 Luc Paque 3693
14- 4-2000 174 Koen Bultinck 3694
14- 4-2000 175 Francis Van den Eynde 3695
17- 4-2000 178 Koen Bultinck 3696
17- 4-2000 179 Koen Bultinck 3697
25- 4-2000 180 Jan Mortelmans 3799
25- 4-2000 181 Jan Mortelmans 3799
25- 4-2000 182 Jan Mortelmans 3800
25- 4-2000 183 Jan Mortelmans 3800
25- 4-2000 184 Jan Mortelmans 3801
25- 4-2000 185 Jan Mortelmans 3802
26- 4-2000 186 Jan Mortelmans 3802
27- 4-2000 188 Geert Bourgeois 3874
27- 4-2000 189 Mw. Kathleen van der
Hooft 3875
27- 4-2000 190 Mw. Annemie Van de
Casteele 3875
2- 5-2000 192 Arnold Van Aperen 3877
3- 5-2000 193 Geert Bourgeois 3878
5- 5-2000 194 Olivier Chastel 3997
5- 5-2000 195 Bart Laeremans 3998
8- 5-2000 196 Tony Smets 3998
8- 5-2000 197 Francis Van den Eynde 3999
8- 5-2000 198 Francis Van den Eynde 3999
10- 5-2000 199 Koen Bultinck 4000
23- 5-2000 201 Bart Laeremans 4201
23- 5-2000 202 Richard Fournaux 4201
24- 5-2000 203 Olivier Maingain 4202
24- 5-2000 204 Claude Eerdekens 4202
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4195
03 - 07 - 2000
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question no Page Date Question no Page
Minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu
Ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement
Volksgezondheid — Santé publique
10-12-1999 36 Jean-Pierre Viseur 1560
9- 5-2000 122 Jo Vandeurzen 4000
Leefmilieu — Environnement
27- 3-2000 17 Yves Leterme 3360
14- 4-2000 18 Yves Leterme 3699
Minister van Binnenlandse Zaken
Ministre de l’Intérieur
17- 9-1999 28 Jan Eeman 300
19-10-1999 42 Yves Leterme 727
20-10-1999 47 Bart Laeremans 728
20-10-1999 51 Bart Laeremans 731
23-11-1999 77 Luc Goutry 1151
7-12-1999 85 Jozef Van Eetvelt 1447
10-12-1999 91 Mw. Frieda Brepoels 1564
15- 2-2000 129 Yves Leterme 2499
22- 2-2000 131 Guido Tastenhoye 2649
24- 2-2000 138 Peter Vanvelthoven 2653
28- 2-2000 139 Jan Peeters 2798
3- 3-2000 144 Mw. Magda De Meyer 2929
8- 3-2000 147 Yves Leterme 3086
13- 3-2000 149 Francis Van den Eynde 3088
16- 3-2000 156 Mme Josée Lejeune 3093
28- 3-2000 162 Geert Bourgeois 3361
31- 3-2000 164 Vincent Decroly 3470
3- 4-2000 165 Mw. Kathleen van der
Hooft 3471
17- 4-2000 168 Francis Van den Eynde 3701
17- 4-2000 169 Francis Van den Eynde 3702
26- 4-2000 171 Bart Laeremans 3806
2- 5-2000 172 Yves Leterme 3880
5- 5-2000 173 Jo Vandeurzen 4002
8- 5-2000 174 Bart Laeremans 4003
8- 5-2000 175 Bart Laeremans 4003
17- 5-2000 177 M me Jacqueline Herzet 4104
19- 5-2000 178 Daniël Vanpoucke 4203
19- 5-2000 179 Luc Sevenhans 4204
19- 5-2000 180 Jo Vandeurzen 4204
22- 5-2000 181 Olivier Chastel 4205
24- 5-2000 182 Daniël Vanpoucke 4205
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Sociale Zaken — Affaires sociales
12-10-1999 27 Mw. Annemie Van de
Casteele 640
23-11-1999 41 Mw. Alexandra Colen 1154
24-12-1999 61 Peter Vanvelthoven 1710
11- 1-2000 62 Yves Leterme 1914
18- 1-2000 65 Yves Leterme 2041
14- 3-2000 96 Francis Van den Eynde 3097
5- 5-2000 118 Mw. Annemie Van de
Casteele 4006
5- 5-2000 119 Mw. Annemie Van de
Casteele 4006
5- 5-2000 120 Mw. Annemie Van de
Casteele 4007
5- 5-2000 121 Mw. Annemie Van de
Casteele 4008
5- 5-2000 122 Mw. Annemie Van de
Casteele 4008
8- 5-2000 123 Mw. Annemie Van de
Casteele 4008
8- 5-2000 124 Mw. Annemie Van de
Casteele 4009
8- 5-2000 126 Mw. Annemie Van de
Casteele 4010
8- 5-2000 127 Jef Valkeniers 4010
15- 5-2000 133 Mw. Kathleen van der
Hooft 4105
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4196 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question no Page Date Question no Page
17- 5-2000 135 M me Colette Burgeon 4106
22- 5-2000 136 Philippe Seghin 4206
Pensioenen — Pensions
11- 1-2000 10 Yves Leterme 1915
18- 1-2000 13 Yves Leterme 2043
17- 3-2000 18 Jan Mortelmans 3102
Minister van Landsverdediging
Ministre de la Défense
9- 5-2000 67 Guy Hove 4014
9- 5-2000 68 Jan Peeters 4014
15- 5-2000 70 Mw. Marilou Vanden
Poel-Welkenhuysen 4107
22- 5-2000 72 Mw. Marilou Vanden
Poel-Welkenhuysen 4207
24- 5-2000 73 Francis Van den Eynde 4208
Minister van Landbouw
en Middenstand
Ministre de l’Agriculture
et des Classes moyennes
Landbouw — Agriculture
17- 4-2000 32 Olivier Maingain 3703
Minister van Justitie
Ministre de la Justice
9- 8-1999 5 Yves Leterme 31
9- 8-1999 6 Yves Leterme 32
10- 8-1999 9 Yves Leterme 34
24- 8-1999 14 Jan Mortelmans 37
8- 9-1999 31 Geert Bourgeois 216
16- 9-1999 39 Yves Leterme 305
22- 9-1999 49 Jean-Pierre Viseur 310
29- 9-1999 56 Geert Bourgeois 422
1-10-1999 61 Geert Bourgeois 424
1-10-1999 62 Karel Van Hoorebeke 425
4-10-1999 63 Martial Lahaye 426
15-10-1999 72 Jo Vandeurzen 737
25-10-1999 87 Mw. Alexandra Colen 861
25-10-1999 91 Alfons Borginon 863
19-11-1999 106 Fred Erdman 1160
22-11-1999 108 Bert Schoofs 1162
24-11-1999 111 Fred Erdman 1165
30-11-1999 117 Luc Goutry 1335
7-12-1999 122 Mw. Frieda Brepoels 1453
24-12-1999 132 Jan Peeters 1716
19- 1-2000 141 Yves Leterme 2050
8- 2-2000 155 Jan Eeman 2431
9- 2-2000 156 Mw. Alexandra Colen 2431
9- 2-2000 157 Mw. Alexandra Colen 2432
9- 2-2000 158 Mw. Alexandra Colen 2432
11- 2-2000 160 Bart Laeremans 2504
21- 2-2000 164 Hubert Brouns 2658
23- 2-2000 167 Mw. Annemie Van de
Casteele 2659
3- 3-2000 171 Servais Verherstraeten 2931
13- 3-2000 176 Francis Van den Eynde 3106
20- 3-2000 181 Tony Smets 3109
21- 3-2000 183 Geert Bourgeois 3111
21- 3-2000 184 Mw. Annemie Van de
Casteele 3112
28- 3-2000 187 Jean-Jacques Viseur 3365
28- 3-2000 188 Fred Erdman 3366
3- 4-2000 191 Stefaan De Clerck 3476
4- 4-2000 194 Geert Bourgeois 3478
5- 4-2000 196 Geert Bourgeois 3480
5- 4-2000 197 Servais Verherstraeten 3480
14- 4-2000 202 Gerolf Annemans 3705
25- 4-2000 204 Mw. Frieda Brepoels 3807
2- 5-2000 207 Yves Leterme 3883
3- 5-2000 208 Gerolf Annemans 3883
9- 5-2000 209 Fred Erdman 4015
10- 5-2000 210 Jan Eeman 4016
16- 5-2000 212 Geert Bourgeois 4108
18- 5-2000 213 M me Zoé Genot 4209
19- 5-2000 214 André Frédéric 4209
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4197
03 - 07 - 2000
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question no Page Date Question no Page
22- 5-2000 216 André Frédéric 4210
23- 5-2000 219 Charles Michel 4211
24- 5-2000 220 Fred Erdman 4212
24- 5-2000 221 Mw. Els Van Weert 4213
Minister van Financiën
Ministre des Finances
9- 8-1999 9 Peter Vanvelthoven 43
8- 9-1999 22 Marcel Hendrickx 130
8- 9-1999 23 Jos Ansoms 221
8- 9-1999 24 Jo Vandeurzen 222
9- 9-1999 25 Geert Bourgeois 223
9- 9-1999 26 Jan Mortelmans 225
10- 9-1999 31 Francis Van den Eynde 228
15- 9-1999 50 Mw. Trees Pieters 245
15- 9-1999 51 Yves Leterme 246
16- 9-1999 52 Yves Leterme 311
13-10-1999 76 Guy D’haeseleer 647
13-10-1999 77 Eric van Weddingen 648
18-10-1999 83 Bart Laeremans 743
19-10-1999 86 Mw. Trees Pieters 744
22-10-1999 93 Karel Van Hoorebeke 865
22-10-1999 94 Karel Van Hoorebeke 865
22-10-1999 95 Karel Van Hoorebeke 866
22-10-1999 96 Karel Van Hoorebeke 866
22-10-1999 97 Karel Van Hoorebeke 867
25-10-1999 100 Mw. Alexandra Colen 869
27-10-1999 104 Mw. Alexandra Colen 871
3-11-1999 108 Alfons Borginon 996
4-11-1999 109 Jean-Pierre Viseur 997
4-11-1999 110 Marcel Hendrickx 998
4-11-1999 111 Marcel Hendrickx 999
4-11-1999 112 Marcel Hendrickx 999
16-11-1999 115 Daniel Bacquelaine 1082
16-11-1999 116 Dirk Pieters 1082
17-11-1999 118 Jan Eeman 1084
22-11-1999 124 Lode Vanoost 1173
23-11-1999 126 Mw. Trees Pieters 1175
24-11-1999 131 Mw. Trees Pieters 1182
24-11-1999 132 Servais Verherstraeten 1186
25-11-1999 136 Mw. Trees Pieters 1340
3-12-1999 142 Dirk Van der Maelen 1456
3-12-1999 143 Dirk Pieters 1456
6-12-1999 145 Yves Leterme 1458
6-12-1999 146 Jacques Chabot 1459
7-12-1999 154 Willy Cortois 1465
17-12-1999 164 Mw. Annemie Van de
Casteele 1717
17-12-1999 165 Mw. Annemie Van de
Casteele 1717
20-12-1999 167 Dirk Pieters 1718
21-12-1999 171 Mw. Annemie Van de
Casteele 1722
21-12-1999 174 Jan Eeman 1724
23-12-1999 176 Claude Eerdekens 1725
28-12-1999 180 Eric van Weddingen 1810
5- 1-2000 181 Francis Van den Eynde 1812
10- 1-2000 184 Yves Leterme 1924
11- 1-2000 186 Geert Bourgeois 1925
11- 1-2000 187 Hubert Brouns 1927
13- 1-2000 190 Mw. Simonne Creyf 2050
19- 1-2000 194 Yves Leterme 2053
19- 1-2000 198 Mw. Trees Pieters 2056
19- 1-2000 200 Jean-Pierre Viseur 2059
19- 1-2000 201 Jean-Pierre Viseur 2060
21- 1-2000 204 Jean-Pierre Viseur 2200
21- 1-2000 205 Jean-Pierre Viseur 2201
24- 1-2000 208 Georges Lenssen 2205
25- 1-2000 209 Peter Vanvelthoven 2206
25- 1-2000 210 Claude Eerdekens 2206
28- 1-2000 211 Georges Lenssen 2307
28- 1-2000 212 Mme Marie-Thérèse
Coenen 2307
3- 2-2000 216 Mw. Joke Schauvliege 2435
9- 2-2000 221 Olivier Maingain 2441
10- 2-2000 223 Yves Leterme 2507
10- 2-2000 224 Yves Leterme 2508
18- 2-2000 231 Filip Anthuenis 2660
18- 2-2000 232 Karel Van Hoorebeke 2661
18- 2-2000 233 Jacques Lefevre 2661
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4198 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question no Page Date Question no Page
21- 2-2000 234 Alfons Borginon 2662
28- 2-2000 241 Luc Goutry 2804
28- 2-2000 242 Koen Bultinck 2805
28- 2-2000 243 Mw. Trees Pieters 2805
1- 3-2000 246 Luc Sevenhans 2810
7- 3-2000 258 Luc Goutry 2938
8- 3-2000 259 Yves Leterme 2938
8- 3-2000 263 Dirk Pieters 2940
13- 3-2000 265 Yves Leterme 3115
14- 3-2000 267 André Frédéric 3116
16- 3-2000 272 Yvon Harmegnies 3120
20- 3-2000 278 Hubert Brouns 3124
22- 3-2000 282 Claude Eerdekens 3126
23- 3-2000 284 Yves Leterme 3367
27- 3-2000 285 Luc Sevenhans 3368
27- 3-2000 286 M me Josée Lejeune 3368
29- 3-2000 296 Mw. Annemie Van de
Casteele 3377
29- 3-2000 297 Mw. Annemie Van de
Casteele 3378
4- 4-2000 299 Hagen Goyvaerts 3484
5- 4-2000 301 Jean-Pierre Viseur 3487
5- 4-2000 302 Jozef Van Eetvelt 3490
6- 4-2000 303 Dirk Pieters 3588
7- 4-2000 305 Mw. Trees Pieters 3588
7- 4-2000 306 Dirk Pieters 3589
14- 4-2000 307 Koen Bultinck 3706
14- 4-2000 308 Peter Vanvelthoven 3707
14- 4-2000 309 Peter Vanvelthoven 3708
26- 4-2000 313 Servais Verherstraeten 3809
28- 4-2000 315 Mw. Trees Pieters 3884
2- 5-2000 316 Jean-Marc Delizée 3886
2- 5-2000 317 Mw. Trees Pieters 3886
2- 5-2000 318 Mw. Annemie Van de
Casteele 3888
2- 5-2000 319 M me Muriel Gerkens 3888
3- 5-2000 320 Yves Leterme 3889
4- 5-2000 321 Danny Pieters 4016
5- 5-2000 323 Tony Van Parys 4017
9- 5-2000 324 Mw. Simonne Creyf 4018
9- 5-2000 326 Mw. Simonne Creyf 4019
9- 5-2000 327 Jean-Pol Henry 4019
10- 5-2000 328 Robert Denis 4020
10- 5-2000 329 Robert Denis 4020
10- 5-2000 330 Bert Schoofs 4022
10- 5-2000 331 Bert Schoofs 4022
12- 5-2000 332 Francis Van den Eynde 4110
15- 5-2000 333 Mme Josée Lejeune 4111
15- 5-2000 334 Geert Bourgeois 4111
16- 5-2000 335 Geert Bourgeois 4112
16- 5-2000 336 Claude Eerdekens 4113
16- 5-2000 337 Claude Eerdekens 4113
16- 5-2000 338 Claude Eerdekens 4114
17- 5-2000 339 Claude Eerdekens 4115
17- 5-2000 340 Yves Leterme 4116
17- 5-2000 341 Mme Jacqueline Herzet 4117
18- 5-2000 342 Hugo Coveliers 4213
19- 5-2000 343 Claude Eerdekens 4214
19- 5-2000 344 Jean-Jacques Viseur 4215
19- 5-2000 345 Dirk Pieters 4215
19- 5-2000 346 Claude Eerdekens 4216
22- 5-2000 347 Jan Eeman 4217
23- 5-2000 348 Richard Fournaux 4217
23- 5-2000 349 Richard Fournaux 4218
23- 5-2000 350 Richard Fournaux 4218
23- 5-2000 351 Richard Fournaux 4219
23- 5-2000 352 Jean-Jacques Viseur 4219
23- 5-2000 353 Richard Fournaux 4220
23- 5-2000 354 Richard Fournaux 4220
23- 5-2000 355 Richard Fournaux 4220
23- 5-2000 356 Richard Fournaux 4221
23- 5-2000 357 Richard Fournaux 4221
23- 5-2000 358 Richard Fournaux 4221
23- 5-2000 359 Alfons Borginon 4222
24- 5-2000 360 Fred Erdman 4222
24- 5-2000 361 Mw. Annemie Van de
Casteele 4223
24- 5-2000 362 Claude Eerdekens 4224
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4199
03 - 07 - 2000
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question no Page Date Question no Page
Minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid
Ministre de l’Économie
et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Economie — Économie
5-10-1999 13 Mw. Frieda Brepoels 441
19- 1-2000 42 Mw. Trees Pieters 2064
28- 1-2000 46 Jan Peeters 2309
1- 2-2000 47 Geert Bourgeois 2309
27- 3-2000 57 Richard Fournaux 3378
14- 4-2000 61 Mme Colette Burgeon 3709
4- 5-2000 65 Mw. Trees Pieters 4023
5- 5-2000 66 Claude Eerdekens 4024
5- 5-2000 67 Bart Laeremans 4025
9- 5-2000 68 Alfons Borginon 4025
11- 5-2000 69 Georges Lenssen 4026
12- 5-2000 70 Claude Eerdekens 4117
24- 5-2000 71 Claude Eerdekens 4224
Wetenschappelijk Onderzoek — Recherche scientifique
25-10-1999 9 Alfons Borginon 873
22-11-1999 14 Lode Vanoost 1188
22-11-1999 18 Lode Vanoost 1191
22-11-1999 21 Lode Vanoost 1192
25-11-1999 26 Jean-Pol Poncelet 1349
10- 1-2000 32 Jan Eeman 1929
13- 1-2000 35 Filip Anthuenis 2066
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
540

QRVA 50 037 4201
03 - 07 - 2000
(Fr.): In het Frans gestelde vraag. — (N.): In het Nederlands gestelde vraag.
(Fr.): Question posée en français. — (N.): Question posée en néerlandais.
Vragen waarop niet binnen de door het reglement bepaalde termijn geantwoord is.
(Art. 86 van het reglement van de Kamer).
Questions auxquelles il n’a pas été répondu dans le délai fixé par le règlement.
(Art. 86 du règlement de la Chambre).
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer
DO 1999200011295 DO 1999200011295
Vraag nr. 201 van de heer Bart Laeremans van 23 mei
2000 (N.):
Aanvragen internationaal rijbewijs. — Documenten.
— Taalgebruik.
Mensen die een internationaal rijbewijs aanvragen
worden anno 2000 nog altijd geconfronteerd met een
document dat duidelijk de voorrang verleent aan het
Frans ten opzichte van het Nederlands. De bladzijde
waar de aanvrager zelf tekent en waarop eventueel
verval van sturen wordt aangeduid, is zelfs eentalig
Frans.
1. Kan u meedelen waarop deze opvallende voorrang
voor het Frans gebaseerd is?
2.
a) Kan u inspanningen doen om een eentalig Franstalige
bladzijde nummer 12 te laten omzetten in een
tweetalige?
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
Question no 201 de M. Bart Laeremans du 23 mai 2000
(N.):
Demandes de permis de conduire internationaux. —
Documents. — Emploi des langues.
Les personnes ayant introduit une demande
d’obtention d’un permis de conduire international
reçoivent un document qui, en l’an 2000, privilégie
l’emploi du français par rapport au néerlandais. La
page où le demandeur appose sa signature et sur
laquelle figure une éventuelle déchéance du droit de
conduire est même exclusivement rédigée en français.
1. Pourriez-vous me faire connaître les motifs sur
lesquels se fonde la priorité manifeste accordée au
français?
2.
a) Pourriez-vous faire en sorte que la page 12, rédigée
uniquement en français, devienne bilingue?
b) Zo neen, waarom is dat niet mogelijk? b) Dans la négative, pourquoi?
DO 1999200011299 DO 1999200011299
Vraag nr. 202 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
Auto’s die zonder geldige nummerplaat rijden. —
Sancties.
1. Zijn Belgische onderdanen die geen enkele beroepsactiviteit
in het buitenland uitoefenen en geruime
Question no 202 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
Véhicules automobiles circulant sans immatriculation
valable. — Sanctions.
1. Lorsque des résidents belges, n’exerçant aucune
activité professionnelle à l’étranger, circulent pendant
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4202 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
tijd in Belgïe rijden met een voertuig dat geldig in het
buitenland werd ingeschreven, strafbaar?
2. Zo ja, tot welke straffen kunnen zij worden veroordeeld?
DO 1999200011313 DO 1999200011313
Vraag nr. 203 van de heer Olivier Maingain van
24 mei 2000 (Fr.):
une longue période en Belgique avec des véhicules
valablement immatriculés à l’étranger, sont-ils passibles
d’une sanction?
2. Si oui, laquelle?
Question n o 203 de M. Olivier Maingain du 24 mai
2000 (Fr.):
Sabena. — Veiligheidsinstructies. — Taalgebruik. Sabena. — Consignes de sécurité. — Emploi des
langues.
Op de Sabenavluchten blijken de veiligheidsinstructies
enkel in het Engels te worden meegedeeld.
Zo wordt de film waarin de reizigers diverse instructies
in verband met het gebruik van de veiligheidsgordel,
het zuurstofmasker, de reddingsvest en het verlaten
van het vliegtuig in geval van nood wordt meegedeeld,
enkel in de Engelse versie getoond. Na het tonen
van die film wordt de reizigers in het Frans, het Nederlands
en het Duits meegedeeld dat zij zich met eventuele
vragen terzake tot het boordpersoneel kunnen
wenden.
Het meedelen van de veiligheidsinstructies is van
groot belang. Het feit dat die enkel in het Engels
worden meegedeeld getuigt van een gebrek aan respect
van dat aan de taalwetgeving onderworpen bedrijf
voor zijn Belgische cliënten die een van de drie landstalen
spreken.
In dat verband bepaalt artikel 8, § 1, van het
koninklijk besluit van 10 oktober 1978 tot vaststelling
van de bijzondere maatregelen om de toepassing van
de wetten op het gebruik van de talen in bestuurszaken
bij Sabena te regelen: «(...) Wanneer het gaat om
reclame, om eisen inzake veiligheid van het luchtverkeer,
alsmede in uitzonderlijke gevallen, kan de minister
echter de vennootschap op voorstel van haar raad
van beheer ontslaan van de verplichting de landstalen
voorrang te verlenen, of van de verplichting ze te
gebruiken.»
Welke maatregelen zal u treffen om ervoor te zorgen
dat de door de cliënteel gebezigde talen worden
gebruikt?
DO 1999200011321 DO 1999200011321
Vraag nr. 204 van de heer Claude Eerdekens van
24 mei 2000 (Fr.):
NMBS. — Cliënten. — Informatie over de prijzen van
de treinreizen.
De NMBS zou in sommige gevallen niet in staat zijn
de cliënten over de prijzen van de treinreizen in te
lichten.
Il appert que sur les lignes de la Sabena, les consignes
de sécurité sont diffusées uniquement en langue
anglaise.
Ainsi le film expliquant aux voyageurs diverses
consignes relatives à l’utilisation de la ceinture, du
masque à oxygène, de la veste de sauvetage ainsi que
l’abandon de l’appareil en cas d’urgence n’est diffusé
qu’en anglais. Après cette diffusion, un message est
adressé aux voyageurs en français, en néerlandais, et
en allemand leur signifiant de faire part au personnel
de bord de leurs différentes questions sur le sujet.
La diffusion de ces consignes de sécurité revêt une
importance considérable. Aussi, cette pratique linguistique
constitue un manque de respect de la société
soumise à la législation linguistique, à l’égard de sa
clientèle belge, utilisant une des trois langues nationales.
À cet égard, l’article 8, § 1er , de l’arrêté royal du
10 octobre 1978 fixant les mesures particulières en vue
de régler l’application des lois sur l’emploi des langues
en matière administrative à la Sabena dispose que:
«(...) toutefois, lorsqu’il s’agit de publicité, des exigences
de sécurité du transport aérien, ou encore dans des
cas exceptionnels, le ministre, sur proposition du
conseil d’administration de la société, dispenser celleci,
soit de donner priorité aux langues nationales, soit
d’utiliser celles-ci.»
Quelles mesures envisagez-vous de prendre pour
faire respecter l’usage des langues usitées par la clientèle?
Question no 204 de M. Claude Eerdekens du 24 mai
2000 (Fr.):
SNCB. — Clients. — Information sur le prix du
voyage à effectuer.
Il me revient que, dans certaines situations, la SNCB
n’est pas à même d’informer le client sur le prix du
voyage à effectuer.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4203
03 - 07 - 2000
Wanneer de cliënten twee of verscheidene op elkaar
aansluitende «Thalys-treinen» (Brussel-Lausanne
bijvoorbeeld) moeten nemen, zouden zij pas op het
ogenblik waarop het treinkaartje wordt afgedrukt
weten hoeveel zij precies moeten betalen.
Ainsi, lorsqu’il y a correspondance entre deux ou
plusieurs «Thalys» (par exemple Bruxelles-Lausanne),
le client ne connaît le prix exact qu’au moment où le
billet est confectionné.
1. Klopt dat? 1. Cette situation est-elle exacte?
2. Is dat wettelijk? 2. Est-elle légale?
3. Welke maatregelen worden getroffen: 3. Quelles mesures seront-elles prises:
a) enerzijds, om de consument beter te beschermen; a) d’une part, pour mieux protéger le consommateur;
b) anderzijds, om het werk van het NMBS-personeel,
dat momenteel geen andere mogelijkheid heeft dan
het treinkaartje te annuleren als de cliënt de prijs
van de treinreis te hoog vindt, te vergemakkelijken?
4. Wanneer zullen cliënten de prijzen van alle treinreizen
vooraf kennen?
b) et, d’autre part, pour faciliter le travail des agents
de la SNCB qui jusqu’à présent ont comme seule
possibilité d’annuler le billet si le client estime que
le prix du voyage est trop élevé?
4. Dans quel délai, le client pourra-t-il connaître au
préalable le prix de n’importe quel trajet en train?
Minister van Binnenlandse Zaken Ministre de l’Intérieur
DO 1999200011268 DO 1999200011268
Vraag nr. 178 van de heer Daniël Vanpoucke van
19 mei 2000 (N.):
Wettelijke samenwoning. — Aantal verklaringen in
het bevolkingsregister.
Sinds 1 januari 2000 is de wet van 23 november 1998
tot invoering van de wettelijke samenwoning in werking
getreden.
1. Hoeveel verklaringen van wettelijke samenwoning
werden reeds vermeld in het bevolkingsregister?
2. Hoeveel van deze verklaringen werden in een
Vlaamse gemeente afgelegd en hoeveel in Wallonië en
Brussel?
3. Hoeveel verklaringen van wettelijke samenwoning
werden afgelegd tussen familieleden, tussen
mensen van hetzelfde geslacht en tussen mensen van
verschillend geslacht?
Question n o 178 de M. Daniël Vanpoucke du 19 mai
2000 (N.):
Cohabitation légale. — Nombre de déclarations dans
les registres de la population.
La loi du 23 novembre 1998 instaurant la cohabitation
légale est entrée en vigueur le 1 er janvier 2000.
1. Combien de déclarations de cohabitation légale
ont déjà été inscrites dans les registres de la population?
2. Combien de ces déclarations ont été faites dans
une commune flamande et combien en Wallonie et à
Bruxelles?
3. Combien de déclarations de cohabitation légale
ont été faites entre membres d’une même famille, entre
personnes du même sexe et entre personnes de sexe
différent?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4204 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
DO 1999200011272 DO 1999200011272
Vraag nr. 179 van de heer Luc Sevenhans van 19 mei
2000 (N.):
Kalmthout. — Verbod tot samen patrouilleren van
politie en rijkswacht van de IPZ-grens.
In het regionale weekblad De Nieuwe Week (Huisaan-huiskrant
voor Kalmthout en Essen) van 11 mei
2000 verscheen er een interview met de Kalmthoutse
politiecommissaris Rudy Verbeeck. In dit interview
verklaart de politiecommissaris dat vanuit de IPZgrens
de vraag kwam of politie en rijkswacht samen in
een combi mochten patrouilleren. Dit voornemen
werd spijtig genoeg gedwarsboomd volgens de heer
Verbeeck.
1. Welke instantie verbood de politie en rijkswacht
van de IPZ-grens samen te patrouilleren?
2. Zou dit samen patrouilleren geen ideale voorbereiding
zijn geweest op de toekomstige eenheidspolitie?
3. Overweegt u de politiediensten van de IPZ-grens
alsnog toestemming te geven om samen te patrouilleren?
DO 1999200011276 DO 1999200011276
Vraag nr. 180 van de heer Jo Vandeurzen van 19 mei
2000 (N.):
Begraafplaatsen. — Lijkbezorging. — Kisting. —
Termijnen.
De wet van 20 juli 1971 op de begraafplaatsen en de
lijkbezorging bevat een aantal onduidelijkheden over
de nadere regelen van de lijkbezorging.
Artikel 12 van de bovengenoemde wet van 20 juli
1971 bepaalt dat de stoffelijke overschotten in een
doodskist dienen geplaatst te worden. Verder wordt
een verbod ingesteld van het gebruik van producten en
procédés die de natuurlijke en normale ontbinding van
het lijk of de crematie beletten.
In artikel 15bis van deze wet wordt gesteld dat er
twee vormen van lijkbezorging zijn: begraven en verstrooien
of bewaren van de as na crematie.
Question no 179 de M. Luc Sevenhans du 19 mai 2000
(N.):
Kalmthout. — Interdiction de patrouilles conjointes
de la police et de la gendarmerie dans une ZIP.
L’hebdomadaire régional «De Nieuwe Week» (un
toutes-boîtes distribué à Kalmthout et à Essen) du
11 mai 2000 a publié une interview du commissaire de
police de Kalmthout, M. Rudy Verbeeck. Selon le
commissaire de police, on s’interroge au sein de la ZIP
sur la possibilité pour la police et la gendarmerie de
patrouiller ensemble dans une même camionnette.
Selon M. Verbeeck, il y aurait malheureusement été
fait obstacle.
1. Quelle instance a interdit à la police et à la
gendarmerie de la ZIP de patrouiller ensemble?
2. Ces patrouilles conjointes ne constitueraient-elles
pas une préparation idéale à la future police unique?
3. Envisagez-vous d’autoriser les services de police
des ZIP à patrouiller ensemble?
Question no 180 de M. Jo Vandeurzen du 19 mai 2000
(N.):
Sépultures. — Funérailles. — Mise en bière. — Délais.
La loi du 20 juillet 1971 sur les funérailles et sépultures
comporte une série d’imprécisions en ce qui
concerne les modalités des funérailles.
L’article 12 de la loi susmentionnée du 20 juillet
1971 prévoit que les dépouilles mortelles doivent être
mises en bière. En outre, cette loi a instauré une interdiction
d’employer des produits et des procédés empêchant
la décomposition naturelle et normale des corps
ou leur crémation.
L’article 15bis de cette loi prévoit deux modes de
funérailles: l’inhumation et la dispersion ou la conservation
des cendres après la crémation.
De kisting is dus een verplichting. La mise en bière est donc une obligation.
Door het feit dat slechts twee vormen van lijkbezorging
worden omschreven, lijken andere vormen uitgesloten.
Deze wet van 20 juli 1971 heeft echter in geen
termijnen voorzien waarbinnen de kisting en de lijkbezorging
dienen plaats te hebben.
Dès lors que deux formes de funérailles seulement
sont définies, d’autres formes semblent exclues.
Toutefois, cette loi du 20 juillet 1971 n’a pas prévu
de délais pour la mise en bière et les funérailles.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4205
03 - 07 - 2000
1. Hoe lang mag een lijk onder koeling bewaard
worden?
2.
a) Moet er een bepaalde termijn gerespecteerd
worden waarbinnen een overledene gekist en
begraven of gecremeerd moet worden?
b) Mogen de gemeenten bij ontstentenis van een
wettelijk bepaalde termijn zelf een termijn opleggen?
3.
a) Wie is juridisch verantwoordelijk voor het feit dat
overledenen behoorlijk begraven worden?
b) Welke verantwoordelijkheid wordt er precies
gedragen door de begrafenisondernemer en welke
door de gemeente?
DO 1999200011079 DO 1999200011079
Vraag nr. 181 van de heer Olivier Chastel van 22 mei
2000 (Fr.):
1. Combien de temps une dépouille mortelle peutelle
être conservée par réfrigération?
2.
a) Faut-il respecter un délai pour la mise en bière,
l’inhumation ou l’incinération?
b) Les communes peuvent-elles, à défaut de délai
légal imposer elles-mêmes un délai?
3.
a) Qui est juridiquement responsable de l’inhumation
des défunts dans des conditions convenables?
b) Quelles responsabilités exactes portent respectivement
l’entrepreneur des pompes funèbres et la
commune?
Question n o 181 de M. Olivier Chastel du 22 mai 2000
(Fr.):
Polyester doodkisten. — Verbod. Utilisation de cercueils en polyester. — Interdiction.
Naar verluidt wordt een wetsontwerp voorbereid
dat ertoe strekt het gebruik van polyester doodkisten
te verbieden. De nieuwe wetgeving zou voortvloeien
uit Europese richtlijnen.
Klopt die informatie en zo ja, welke termijnen en
toepassingsvoorwaarden gelden voor die eventuele
wet?
DO 1999200011317 DO 1999200011317
Vraag nr. 182 van de heer Daniël Vanpoucke van
24 mei 2000 (N.):
Selon des informations, un projet de loi visant à
interdire la mise en terre de cercueils en polyester
serait en préparation. Cette législation nouvelle découlerait
de directives européennes.
Pourriez-vous confirmer ces informations et préciser
quels seraient les délais et les modalités d’application
de cette eventuelle loi?
Question n o 182 de M. Daniël Vanpoucke du 24 mai
2000 (N.):
Provinciekieswet. — Onverenigbaarheden. Loi organique des élections provinciales. — Incompatibilités.
De wet van 19 oktober 1921 tot regeling van de
provincieraadsverkiezingen bepaalt in artikel 25, 6o ,
dat de ambtenaren en beambten van de gemeentebesturen
geen deel kunnen uitmaken van een provincieraad.
1.
a) Wat dient verstaan onder «ambtenaren» en onder
«beambten» van de gemeentebesturen?
b) Is dat alle gemeentepersoneel in de meest ruime
betekenis van het woord?
L’article 25, 6o , de la loi organique des élections
provinciales du 19 octobre 1921 dispose que «les fonctionnaires
et employés des (...) administrations
communales ne peuvent être membres du conseil
provincial».
1.
a) Que faut-il entendre par «fonctionnaires» et
«employés» des administrations communales?
b) Est-ce l’ensemble du personnel communal, dans
l’acception la plus large de ces termes, qui est visé
en l’occurrence?
c) Of zijn er uitzonderingen? c) Des exceptions sont-elles prévues?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4206 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
2. Geldt deze onverenigbaarheid eveneens voor: 2. Cette incompatibilité s’étend-elle:
a) het onderwijzend personeel van een gemeentelijke
onderwijsinstelling?
Wordt desgevallend onderscheid gemaakt tussen
«definitief benoemd» en «tijdelijk nog niet definitief
benoemd» personeel?
a) au personnel enseignant des établissements d’enseignement
communal?
Le cas échéant, une distinction est-elle établie entre
les membres du personnel «nommés à titre définitif»
et les membres du personnel «temporaires,
non encore nommés à titre définitif»?
b) leden van het vrijwillig brandweerkorps? b) aux membres du corps des pompiers volontaires?
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Sociale Zaken Affaires sociales
DO 1999200011287 DO 1999200011287
Vraag nr. 136 van de heer Philippe Seghin van 22 mei
2000 (Fr.):
Question n o 136 de M. Philippe Seghin du 22 mai 2000
(Fr.):
Taken van de ziekenfondsen. Différentes missions des mutualités.
Overeenkomstig de wet van 6 augustus 1990 betreffende
de ziekenfondsen en de landsbonden van ziekenfondsen
(artikelen 2 en 3) mogen de ziekenfondsen
alleen activiteiten uitoefenen die verband houden met
gezondheid en moeten zij daarbij in een geest van
voorzorg, onderlinge hulp en solidariteit werken.
Bepaalde ziekenfondsen kennen via de bijkomende
verzekering echter voordelen toe die geenszins verband
houden met de gezondheid, zoals een geboorte-, verlovings,-
of huwelijkspremie of een overlijdensvergoeding,
enz.
Sommige ziekenfondsen kennen daarnaast nog
andere voordelen toe zoals een premie wanneer de
kinderen naar de lagere school overgaan, sinterklaascadeaus,
een tegemoetkoming in de kosten van de
rijopleiding, compact disks, babyspeelgoed, verjaardagsgeschenken,
een postpak met daarin een babyuitzet,
stripalbums, enz.
De Raad van State bevestigde in zijn arrest van
17 september 1999 (nr. 82.291 A 83.614/VI-15.042) de
interpretatie van de artikelen 2 en 3 van de voormelde
wet van 6 augustus 1990 en stelde dat de «welzijnspremies»
en de «premie voor de eerste dag op de lagere
school» strijdig zijn met de artikelen 2 en 3 van de wet
van 6 augustus 1990, die bepalen dat de ziekenfondsen
zich tot gezondheidsdoelstellingen moeten beperken.
En fonction de la loi du 6 août 1990 relative aux
mutualités et aux unions nationales de mutualités
(articles 2 et 3), les mutualités ne peuvent exercer que
des activités ayant un lien avec la santé, dans un esprit
de prévoyance, d’assistance mutuelle et de solidarité et
cela sans but lucratif.
Or, on constate que par le biais de l’assurance
complémentaire, des mutualités couvrent des avantages
n’ayant aucun rapport avec la santé, à savoir,
prime de mariage, prime de naissance, indemnité de
décès, prime de noce, etc.
En outre, certaines mutualités accordent divers
avantages comme l’intervention lors de l’entrée en
école primaire, des cadeaux pour la Saint Nicolas, des
interventions financières dans le cadre de l’apprentissage
de la conduite, des compacts discs, des jouets
pour bébé, des cadeaux anniversaires, des colis layettes,
des bandes dessinées, etc.
Dans son arrêt du 17 septembre 1999 (no82.291 A
83.614/VI-15.042), le Conseil d’État confirme l’interprétation
des articles 2 et 3 de la loi précitée du 6 août
1990, en l’occurrence la contradiction entre des interventions
«primes de bien-être» et «prime pour 1er jour
à l’école primaire» avec les dispositions des articles 2
et 3 de la loi du 6 août 1990 selon lesquels les buts
d’une mutualité doivent se situer dans le cadre et les
limites de la santé.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4207
03 - 07 - 2000
Bovendien stipuleert de Raad van State in een arrest
van 17 september 1999 het volgende: «Overwegende
dat de tegenpartij (Controledienst voor de ziekenfondsen)
antwoordt dat zij een onderscheid maakt tussen
premies en geschenken die vóór of na 1 januari 1991,
de datum waarop de wet van 6 augustus 1990 in werking
trad, werden toegekend en dat zij verklaart dat de
premies die op die datum bestonden alleen nog tijdelijk
en onder voorbehoud van een nieuwe evaluatie
worden goedgekeurd.
Overwegende dat de tegenpartij weliswaar toegeeft
premies of voordelen te hebben toegekend waarvan de
wettelijkheid bedenkelijk is omdat ze geen verband
houden met de gezondheid, maar dat de eisende partij
geen reden heeft om zich te beklagen over het feit dat
ze niet eenzelfde laksheid genoot ...».
1. Hoe komt het dat die bepalingen niet voor alle
ziekenhuizen op een uniforme en strikte manier
worden toegepast?
2. Aan de hand van welke maatregelen zal u een
einde maken aan de onwettige en onbillijke situatie?
De plus, il est stipulé dans l’arrêt du Conseil d’État
du 17 septembre 1999: «Considérant que la partie
adverse (l’Office de contrôle des mutualités) répond
qu’elle pratique une distinction en matière de primes et
de cadeaux selon qu’elles sont accordées avant ou
après le 1er janvier 1991, date d’entrée en vigueur de la
loi du 6 août 1990, précitée, et affirme que les primes
d’un type existant à cette date ne sont plus approuvées
que provisoirement et sous réserve d’un réexamen
ultérieur.
Considérant que s’il est vrai que la partie adverse
reconnaît avoir approuvé l’octroi par des mutualités
de primes ou avantages d’une légalité contestable
parce qu’étrangers au domaine de la santé, la requérante
n’est pas fondée à se plaindre de n’avoir pas
bénéficié du même laxisme, ...».
1. Comment se fait-il que ces dispositions ne soient
pas appliquées de manière stricte et uniforme à toutes
les mutualités?
2. Quelles mesures envisagez-vous de prendre pour
mettre fin à cette situation illégale et injuste?
Minister van Landsverdediging Ministre de la Défense
DO 1999200011283 DO 1999200011283
Vraag nr. 72 van mevrouw Marilou Vanden Poel-
Welkenhuysen van 22 mei 2000 (N.):
Departement. — Openbaarheid van bestuur. —
Bestuursdocumenten. — Aanvragen.
De wet van 11 april 1994 betreffende de openbaarheid
van bestuur verschaft de bestuurden (individuen
en/of rechtspersonen) het recht om in bezit gesteld te
worden van een aantal bestuursdocumenten.
1. Hoeveel aanvragen, individuele en/of vanwege
rechtspersonen, werden er per jaar sinds de invoering
van voormelde wet van 11 april 1994 ontvangen door
het departement van Landsverdediging?
2. Aan hoeveel van de voormelde aanvragen werd
een gunstig gevolg gegeven en hoeveel werden geweigerd
op basis van artikel 6 van de bovengenoemde wet
van 11 april 1994?
3. Welke tijdsperiode verliep er gemiddeld tussen
het ontvangen van de aanvraag en de verzending naar
de betrokkene?
4. Hoeveel keer werd de toepassing en de procedure
via de Commissie voor de toegang tot de bestuursdo-
Question no 72 de Mme Marilou Vanden Poel-
Welkenhuysen du 22 mai 2000 (N.):
Département. — Publicité de l’administration. —
Documents administratifs. — Demandes.
La loi du 11 avril 1994 concernant la publicité de
l’administration confère aux administrés (individus et/
ou personnes morales) le droit d’entrer en possession
d’un certain nombre de documents administratifs.
1. Combien de demandes, individuelles et/ou
émanant de personnes morales, le département de la
Défense nationale a-t-il reçues annuellement depuis
l’entrée en vigueur de la loi précitée du 11 avril 1994?
2. À combien de ces demandes une suite favorable
a-t-elle été réservée et combien d’entre elles ont-elles
été rejetées sur la base de l’article 6 de la loi susmentionnée
du 11 avril 1994?
3. Quel laps de temps s’est écoulé en moyenne entre
la réception de la demande et l’envoi du document
demandé à la personne concernée?
4. Combien de fois l’application de la procédure
devant la Commission pour l’accès aux documents
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
541

4208 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
cumenten ingeroepen om in het bezit gesteld te worden
van bestuursdocumenten?
5. Werden er inmiddels interne instructies binnen
het departement verspreid, om het personeel meer
inzicht te verschaffen met betrekking tot hun rechten
en plichten in deze materie?
DO 1999200011324 DO 1999200011324
Vraag nr. 73 van de heer Francis Van den Eynde van
24 mei 2000 (N.):
Oorlogsmunitie op het provinciaal domein «Het
Leen» in Eeklo.
Tijdens het vragenuurtje van 11 mei 2000 deelde u
mee dat de munitie die nog in grote mate te vinden is
in sommige vijvers van het provinciaal domein «Het
Leen» in Eeklo, uit de Tweede Wereldoorlog dateert
en oorspronkelijk van de Duitse bezetter van toen afkomstig
is (Beknopt Verslag, Kamer, 1999-2000, Plenaire
Vergadering, 11 mei 2000, PLEN 056, blz. 9 en
10).
U wist tevens te vertellen dat na de Tweede Wereldoorlog
het huidig provinciaal domein lang in het bezit
geweest is van het Belgisch leger, dat er onder meer tot
1968 een munitiedepot op nahield.
1. Vindt u het niet vreemd dat de Belgische legeroverheid
in de onmiddellijke omgeving van haar munitiedepot
Duitse munitie en springtuigen uit de Tweede
Wereldoorlog liet rondslingeren?
2. Vindt u het verantwoord dat, toen in 1973 het
betrokken terrein aan de provincie Oost-Vlaanderen
verkocht werd, het leger de bovenvermelde Duitse
munities doodgewoon liet liggen en er zelfs niet aan
dacht de koper van de situatie op de hoogte te brengen?
3. Wat vindt u van het feit dat de Dienst voor opruiming
en vernietiging van ontploffingstuigen (DOVO)
dat later wel op de hoogte gebracht werd, voor zover
ik weet, wel ter plaatse kwam en misschien wel een
klein gedeelte van de munitie verwijderde maar daarna
de boel liet zijn en met het provinciebestuur van Oost-
Vlaanderen over de prijs van het weghalen ervan ging
discussiëren in plaats van onmiddellijk de nodige
maatregelen te treffen?
administratifs a-t-elle été demandée pour entrer en
possession de documents administratifs?
5. Des instructions internes ont-elles été entretemps
diffusées au sein du département pour mieux
informer le personnel de ses droits et obligations dans
cette matière?
Question n o 73 de M. Francis Van den Eynde du
24 mai 2000 (N.):
Présence de munitions de guerre dans le domaine
provincial «Het Leen» à Eeklo.
Au cours de l’heure des questions du 11 mai 2000,
vous avez indiqué que d’importantes quantités de
munitions, datant de la Seconde Guerre mondiale et
abandonnées par l’occupant allemand, subsistent dans
certains étangs du domaine provincial «Het Leen», à
Eeklo (Compte rendu analytique, Chambre, 1999-
2000, Séance plénière, 11 mai 2000, PLEN 056, p. 9 et
10).
Vous avez également précisé qu’après la Seconde
Guerre mondiale, l’actuel domaine provincial fut longtemps
la propriété de l’armée belge, qui l’utilisa
comme dépôt de munitions jusqu’en 1968.
1. N’est-il pas étrange, à vos yeux, que les autorités
militaires belges aient laissé à l’abandon, à proximité
immédiate d’un dépôt de l’armée, des munitions et des
explosifs allemands datant de la Seconde Guerre
mondiale?
2. Trouvez-vous normal qu’au moment de la vente
du terrain à la province de Flandre orientale, l’armée
ait abandonné les munitions allemandes précitées et
n’ait même pas jugé utile d’informer l’acheteur de la
situation?
3. Comment jugez-vous le fait que le Service
d’enlèvement et de destruction des engins explosifs (le
SEDEE) se soit rendu sur place — si je suis bien
informé, à un moment ultérieur, il est vrai — procédant
sans doute à l’évacuation d’une petite partie des
munitions, mais abandonnant le surplus et préférant
négocier le prix de l’évacuation avec l’administration
de la province de Flandre orientale plutôt que de prendre
sans attendre les mesures nécessaires?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4209
03 - 07 - 2000
Minister van Justitie Ministre de la Justice
DO 1999200011266 DO 1999200011266
Vraag nr. 213 van mevrouw Zoé Genot van 18 mei
2000 (Fr.):
Question n o 213 de M me Zoé Genot du 18 mai 2000
(Fr.):
Werking van het signalementblad. Fonctionnement du bulletin de signalement.
Het Vast Comité van toezicht op de politiediensten
stelt, zeker in één geval en misschien in meer gevallen,
disfuncties vast in de procedure van invoering, wijziging
of verwijdering van gegevens in het centraal
signalementblad. Het comité beveelt een grotere
nauwkeurigheid aan om te voorkomen dat personen
die niets met de behandelde dossiers te maken hebben
worden benadeeld.
Die disfuncties hebben namelijk geleid tot administratieve
problemen waardoor de elementaire rechten
van de betrokken personen in het gedrang komen.
1. Hoe is het principe van het signalementblad tot
stand gekomen, hoe werkt het en op welke wijze denkt
u een einde te maken aan bedoelde disfuncties?
2. Kan u ons tevens inlichten over de mogelijkheden
van controle van het signalementblad die volgens
het Europol-Verdrag zijn toegestaan en over de wijze
waarop de betrokken Belgische overheden op die controle
reageren?
DO 1999200011269 DO 1999200011269
Vraag nr. 214 van de heer André Frédéric van 19 mei
2000 (Fr.):
Le Comité permanent de contrôle des services de
police reconnaît des problèmes de dysfonctionnement
dans la procédure d’insertion, de modification et de
suppression de données au bulletin central de signalement
dans un cas certainement et peut-être dans
d’autres. Il recommande qu’une plus grande rigueur
soit apportée dans ces procédures afin de ne pas léser
des personnes étrangères aux dossiers traités.
En effet, ces dysfonctionnements ont provoqué des
problèmes administratifs dommageables portant
atteinte aux droits élémentaires des personnes concernées.
1. Pourriez-vous nous informer sur la manière dont
a été établi le principe du bulletin de signalement,
comment il est organisé et qu’envisagez-vous faire
pour que cessent ces dysfonctionnements?
2. Pourriez-vous nous renseigner également sur les
possibilités de contrôle du bulletin de signalement
permises par le Traité Europol et sur la manière dont
ce contrôle est accueilli par les autorités belges concernées?
Question n o 214 de M. André Frédéric du 19 mai 2000
(Fr.):
Rijkswacht. — Lijst. — Krantenartikel. Gendarmerie. — Liste. — Article de journal.
In «Le Soir Illustré» (nr. 3538 van 12 april 2000,
blz. 41 en 42) is een artikel onder de titel «Les guignols
de l’enquête» verschenen.
De journalist van «Le Soir Illustré», de heer Philippe
Brewaeys, verklaart in het artikel dat hij de hand
kon leggen op de lijst van de foto’s van een album dat
werd samengesteld door een ploeg van de BOB die,
naast anderen, met onderzoeksopdrachten in het kader
van de ontvoerings- en verdwijningszaken van kinderen
was belast.
1. Heeft de in het artikel bedoelde lijst inderdaad
bestaan?
2. Is de lijst ter sprake gekomen op het College van
procureurs-generaal?
Le Soir Illustré (no 3538 du 12 avril 2000, p. 41 et
42) a publié un article intitulé «Les guignols de
l’enquête».
Le journaliste du Soir Illustré, M. Philippe
Brewaeys exprime avoir mis la main sur la liste des
photos d’un album préparé par une équipe de la BSR
chargée, aux côtés d’autres, de missions d’enquêtes
dans le cadre des affaires d’enlèvements et de disparitions
d’enfants.
1. La liste mentionnée dans cet article a-t-elle bien
existé?
2. Cette liste a-t-elle fait l’objet d’une discussion au
sein du Collège des procureurs généraux?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4210 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
3. Stonden op die lijst, zo hij al heeft bestaan, de
namen van bekende Belgische en zelfs buitenlandse
prominenten waaronder rijkswachtgeneraals en
commissarissen van de gerechtelijke politie?
4. Werd die lijst inderdaad door rijkswachters opgesteld
en zo ja, hoe konden de hiërarchie of de
gerechtelijke overheden toestaan dat dergelijke onzin
werd verspreid?
DO 1999200011284 DO 1999200011284
Vraag nr. 216 van de heer André Frédéric van 22 mei
2000 (Fr.):
Piercings en tatoeages. Piercings et tatouages.
Het aanbrengen van piercings en tatoeages is niet bij
wet geregeld. Aangezien bij het doorboren van de
huid, met de bedoeling er een gekleurd pigment of een
vreemd lichaam in aan te brengen, een infectie kan
worden overgedragen (aids, hepatitis, allergieën, enz.),
zou men mogen aannemen dat zodanige voorzorgsmaatregelen
vereist zijn dat enkel daartoe bevoegde
personen piercings en tatoeages mogen aanbrengen.
Tatoeages kunnen bovendien enkel met behulp van
chirurgische technieken worden verwijderd. Een
dergelijke verwijdering zou dan ook een medische verrichting
zijn.
1.
a) Moeten minderjarige kinderen de toestemming
van hun ouders hebben om een piercing of
tatoeage te laten aanbrengen?
b) Aan welke regels dient die toestemming te beantwoorden?
2. Wat kunnen getatoeëerde of gepiercete personen
ondernemen wanneer zij een infectie hebben of met
een ander ernstig probleem worden geconfronteerd?
3. Wordt de verwijdering van een tatoeage als een
medische verrichting beschouwd?
4.
a) Hoeveel probleemgevallen werden tot nu opgetekend?
3. Est-il exact que dans cette liste, si elle est bien
réelle, figuraient les noms de personnalités connues
belges et même étrangères en ce compris les généraux
de gendarmerie et les commissaires de la police judiciaire?
4. Cette liste a-t-elle été effectivement établie par
des gendarmes et si c’est bien le cas, comment la
hiérarchie ou les autorités judiciaires ont-elles pu laisser
se propager de telles fadaises?
Question n o 216 de M. André Frédéric du 22 mai 2000
(Fr.):
Il existe un flou législatif en matière de piercing et de
tatouage. Dans la mesure où le percement de la peau,
afin d’y déposer un pigment coloré ou d’y inclure un
corps étranger fait courir un risque de transmission
d’infection (sida, hépatite, allergies, etc.), on pourrait
considérer qu’il réclame des précautions telles qu’il ne
pourrait être réalisé que par une personne dûment
habilitée. De plus, l’enlèvement du tatouage ne peut
être effectué qu’à l’aide de techniques chirurgicales et
constituerait ainsi un acte médical.
1.
a) Les enfants mineurs doivent-ils avoir une autorisation
parentale en matière de piercing ou de
tatouage?
b) Selon quelles modalités?
2. Si un tatoué ou un «piercé» se plaignait d’une
infection ou autre problème grave, de quels moyens
d’action disposerait-il?
3. L’enlèvement d’un tatouage est-il considéré
comme un acte médical?
4.
a) Combien de cas problématiques ont été recensés à
ce jour?
b) Met welke eventuele gevolgen? b) Avec quelles suites éventuelles?
5. Kan een piercing, in de strikte zin van de wet,
met een vorm van vrijwillige slagen en verwondingen
worden gelijkgesteld?
6.
a) Welke garanties op het stuk van de gezondheid
moeten in het kader van die praktijken in acht
worden genomen?
5. Le piercing, au sens strict de la loi, peut-il être
assimilé à une forme de coups et blessures volontaires?
6.
a) Quelles garanties sanitaires doivent être respectées
dans ces pratiques?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4211
03 - 07 - 2000
b) Op grond van welke wettelijke grondslag? b) Selon quelle base légale?
7.
a) Moeten de personen die piercings en tatoeages
aanbrengen een bijzondere opleiding hebben genoten?
b) Welke? b) Laquelle?
DO 1999200011296 DO 1999200011296
Vraag nr. 219 van de heer Charles Michel van 23 mei
2000 (Fr.):
7.
a) Le personnel concerné par ces pratiques doit-il
faire l’objet d’une qualification particulière?
Question n o 219 de M. Charles Michel du 23 mai 2000
(Fr.):
Onpartijdigheid van artsen-gerechtsdeskundigen. Impartialité des médecins experts judiciaires.
Een paar weken geleden wijdde de televisieuitzending
«Au nom de la loi» een reportage aan de invloed
van «Dolantine Spezial» op de geestestoestand van
pasgeboren kinderen. In de uitzending werden vragen
gesteld over de onpartijdigheid van de arts die als deskundige
werd aangewezen door de rechtbank die zich
moet uitspreken over de vraag tot schadevergoeding
ingediend door de ouders van een kind dat het slachtoffer
werd van de schadelijke gevolgen van «Dolantine
Spezial». Die deskundige werkte ten tijde van de
feiten al in dezelfde instelling als de betrokken gynecoloog.
Het is dan ook de vraag hoe de rechtbank kan
steunen op een verslag van deskundigen waaronder
een gynaecoloog die in dezelfde instelling als de
betwiste gynaecoloog werkt. Had men de betrokkene
vanuit deontologisch standpunt niet onbevoegd
moeten verklaren gelet op het feit dat de medische
expertise betrekking had op een confrater die samen
met hem in dezelfde instelling werkt?
Een vergelijkbare situatie kan zich voordoen
wanneer de arts-gerechtsdeskundige gelijktijdig de
functie van adviserend geneesheer van een verzekeringsmaatschappij
uitoefent die betrokken is bij het
geschil in verband waarmee een expertise wordt bevolen
(of wanneer het gaat om artsen-deskundigen die
verbonden zijn aan een medische expertisekabinet
waarvan een medewerker tevens als adviserend
geneesheer optreedt).
Wraking van dergelijke deskundigen is niet altijd
mogelijk en bovendien staan de partijen (verzekeringsmaatschappij/gewonde,
slachtoffer) niet op voet van
gelijkheid wat de kennis van het bestaan van die
bevoorrechte banden tussen de arts-deskundige en de
verzekeringsmaatschappij betreft: de verzekeringsmaatschappijen
en hun artsen-deskundigen zijn
vanzelfsprekend op de hoogte van de bijzondere
banden van de artsen-deskundigen met een bepaalde
verzekeraar daar het expertise«wereldje» een gesloten
milieu is waar iedereen iedereen kent. De gewonde die
Il y a plusieurs semaines, la presse télévisuelle («Au
nom de la loi») consacrait un reportage aux effets de la
«Dolantine Spezial» sur l’état mental du nouveau né
et s’était interrogée sur l’impartialité du médecin
expert désigné par le tribunal chargé de se prononcer
sur la demande en réparation introduite par les parents
d’un enfant victime de la «Dolantine Spezial». En
effet, il s’est avéré que cet expert travaillait déjà à
l’époque des faits dans la même institution que le gynécologue
mis en cause. Se pose alors la question:
comment le tribunal peut-il s’appuyer sur un rapport
d’experts, surtout si l’un d’eux est lui-même un gynécologue
exerçant son art dans la même institution que
le gynécologue mis en cause? Dans la mesure où
l’expertise médicale concernant un confrère travaillant
en même temps que lui dans une même institution, la
déontologie n’exigeait-elle pas qu’il se récuse lors du
choix du tribunal?
Une situation similaire peut se présenter lorsque le
médecin expert judiciaire exerce parallèlement une
fonction de médecin-conseil d’une compagnie
d’assurances partie au litige pour lequel une expertise
a été ordonnée (voire de médecins experts qui collaborent
simplement à un cabinet d’expertise médicale
dont un des collaborateurs exerce une fonction de
médecin conseil).
La récusation de tels experts n’est pas toujours
possible et, en outre, les parties (la compagnie
d’assurances/blessé victime) ne serait pas à égalité
quant à la connaissance qu’elles peuvent avoir de
l’existence de ces liens privilégiés entre médecin expert
et compagnie d’assurances: les compagnies d’assurances
et leurs médecins-conseils ont une connaissance
évidente des liens particuliers des médecins experts
avec tel ou tel assureur car le «monde» de l’expertise
est un milieu fermé où quasiment tout le monde se
connaît; inversement le blessé en conflit avec la
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4212 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
een geschil heeft met de maatschappij die hem moet
vergoeden staat daarentegen alleen en heeft geen weet
van die bevoorrechte banden.
1. Is de regelgeving met betrekking tot het wraken
van artsen-deskundigen niet vatbaar voor verbetering?
Artikel 991 van het Gerechtelijk Wetboek staat de
hoven en rechtbanken toe lijsten van deskundigen op
te maken «overeenkomstig de regels die de Koning
bepaalt». Voor zover ons bekend maakte de Koning
tot hiertoe geen gebruik van die regelgevende bevoegdheid.
2. Zou de Koning de artsen die vragen op die lijsten
te worden geplaatst bijvoorbeeld niet kunnen verplichten
op hun eer melding te maken van de functies die ze
in een bepaalde instelling, kabinet of verzekeringsmaatschappij
uitoefenen met de verplichting elke
wijziging op dat vlak zo vlug mogelijk mee te delen?
3. In de strafrechtprocedure bestaat geen specifieke
regelgeving met betrekking tot de voorwaarden van
wraking inzake expertise. Strafrechtspecialisten zijn
van mening dat een regelgeving voor de expertise in
strafzaken noodzakelijk is. Wat is uw mening terzake?
DO 1999200011315 DO 1999200011315
Vraag nr. 220 van de heer Fred Erdman van 24 mei
2000 (N.):
compagnie qui devrait l’indemniser, est isolé et ignore
l’existence de ces liens privilégiés.
1. Ne devrait-on pas envisager une meilleure réglementation
en matière de récusation des experts médecins?
L’article 991 du Code judiciaire autorise les
cours et tribunaux à établir des listes d’experts «selon
les règles fixées par le Roi». À notre connaissance, le
Roi n’a, à ce jour, pas fait usage de ce pouvoir réglementaire.
2. Le Roi, ne pourrait-il pas par exemple imposer
aux médecins qui demanderaient à être inscrits sur ces
listes de déclarer sur l’honneur les fonctions qu’ils
exercent dans telle institution, tel cabinet ou dans telle
compagnie d’assurances avec obligation de déclarer à
bref délai toute modification intervenue sur ce point?
3. Dans le domaine de la procédure pénale, aucune
réglementation spécifique relative aux conditions de
révocation n’existe en matière d’expertise. Or, les
juristes pénalistes estiment que l’expertise en procédure
pénale mériterait d’être réglementée. Quel est
votre point de vue à ce sujet?
Question n o 220 de M. Fred Erdman du 24 mai 2000
(N.):
Geldboeten wegens tergend of roekeloos hoofdberoep. Amendes pour appel principal téméraire ou vexatoire.
Bij artikel 52 van de wet van 3 augustus 1992 werd
artikel 1072bis van het Gerechtelijk Wetboek ingevoegd.
Los van de regeling, met betrekking tot de schadevergoeding
wegens tergend of roekeloos hoofdberoep
gevorderd door een partij, wordt ook in de mogelijkheid
voorzien voor de rechter in hoger beroep om een
geldboete uit te spreken wegens tergend of roekeloos
hoofdberoep.
De tekst van de wet bepaalde de grens van de geldboete
op minimum 5 000 frank en maximum 100 000
frank, met de mogelijkheid voor de Koning om het
minimum en maximum bedrag om de vijf jaar aan te
passen.
L’article 52 de la loi du 3 août 1992 a inséré dans le
Code judiciaire un article 1072bis.
Outre la disposition relative aux dommages-intérêts
éventuellement réclamés par une partie, cet article
prévoit également la possibilité pour le juge
d’appel d’imposer une amende pour cause d’appel
téméraire ou vexatoire.
La loi fixe l’amende à 5 000 francs minimum et
100 000 francs maximum et prévoit que le Roi peut
adapter les sommes minimales et maximales au coût
de la vie tous les cinq ans.
Deze tekst is op 1 januari 1993 in werking getreden. Les dispositions en question sont entrées en vigueur
au 1 er janvier 1993.
1. Kan u meedelen, op basis van de gegevens verstrekt
door de hoven van beroep en de rechtbanken
van eerste aanleg zetelend in beroep, hoeveel vonnissen
en/of arresten in hoger beroep werden gewezen,
die een geldboete wegens tergend of roekeloos hoofdberoep
hebben opgelegd?
1. Pourriez-vous me préciser, sur la base des
données fournies par les cours d’appel et les tribunaux
de première instance siégeant en appel, combien de
jugements et/ou arrêts rendus en appel ont imposé une
amende pour cause d’appel téméraire ou vexatoire?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4213
03 - 07 - 2000
2. Daar dit middel werd ingevoegd om onverantwoord
hoofdberoep tegen te gaan, is nu, op basis van
de praktijk voor de minister uitgewezen of de doelstellingen
van de wetgever hier werden bereikt?
3. Vermits een aanpassing van de bedoelde geldboete
om de vijf jaar wettelijk bepaald is, overweegt u
initiatieven te nemen, onverminderd de zeer lichte stijging
van de kosten van levensonderhoud?
DO 1999200011319 DO 1999200011319
Vraag nr. 221 van mevrouw Els Van Weert van 24 mei
2000 (N.):
Reclame per fax over toestellen die radarsignalen opsporen.
Vorige week ontving ik via de fax een boodschap
waarin reclame werd gemaakt voor een toestel dat
radarsignalen zou opvangen waardoor men als automobilist
gewaarschuwd wordt en aldus de dans kan
ontlopen door maatregelen te treffen.
Het toestel wordt eveneens aangeprezen als een testtoestel
voor hyperfrequenties en alarmcontroletoestel.
Het toestel kan, volgens de reclameboodschap, afgesteld
worden op de frequenties die gangbaar zijn in
ons land.
1. Heeft u weet van het bestaan van dergelijke toestellen?
2. La disposition concernée étant destinée à éviter
les appels infondés, êtes-vous déjà en mesure
d’affirmer que l’objectif du législateur a été atteint?
3. La loi ayant prévu la possibilité d’adapter
l’amende tous les cinq ans, envisagez-vous de prendre
une initiative sur ce plan, sans préjudice de la très
légère augmentation du coût de la vie?
Question no 221 de Mme Els Van Weert du 24 mai
2000 (N.):
Publicité par fax pour des appareils permettant de
repérer les signaux radar.
La semaine dernière, j’ai reçu par fax une publicité
pour un appareil permettant de repérer des signaux
radar. Cet appareil avertirait les automobilistes de la
présence d’un radar et leur permettrait d’échapper aux
sanctions.
L’appareil en question permettrait aussi de tester les
hyperfréquences et de contrôler les dispositifs
d’alarme.
Le message publicitaire indique que l’appareil peut
être syntonisé sur les fréquences habituelles dans notre
pays.
1. Êtes-vous au courant de l’existence de tels appareils?
2. Zijn deze toestellen legaal? 2. Ces appareils sont-ils légaux?
3. Zo niet, wat overweegt u te doen aan de verkoop
van betreffende toestellen?
4. Is het verspreiden van dergelijke reclameboodschappen
legaal?
5. Zo niet, welke maatregelen overweegt u om dat
te verhelpen?
3. Dans la négative, quelles mesures comptez-vous
prendre concernant leur vente?
4. La diffusion des messages publicitaires de ce type
est-elle légale?
5. Dans la négative, quelles mesures comptez-vous
prendre pour remédier à la situation?
Minister van Financiën Ministre des Finances
DO 1999200011267 DO 1999200011267
Vraag nr. 342 van de heer Hugo Coveliers van 18 mei
2000 (N.):
Question n o 342 de M. Hugo Coveliers du 18 mai 2000
(N.):
Verzoekschriften tot sommendelegatie. — Rolrecht. Requêtes en délégation de sommes. — Droit de rôle.
Wanneer een verzoekschrift strekkende tot het
bekomen van een sommendelegatie wordt ingediend
Lorsqu’une requête visant à obtenir une délégation
de sommes est introduite conformément à l’arti-
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4214 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
overeenkomstig artikel 203ter van het Burgerlijk
Wetboek betreft dit een «procedure inzake uitkering
tot onderhoud». Dit artikel is immers opgenomen in
het Burgerlijk Wetboek onder het hoofdstuk V:
«Verplichtingen die uit het huwelijk of de afstamming
ontstaan».
Bijgevolg zou deze procedure vallen onder de toepassing
van artikel 162, 13o , van het Wetboek van
registratierechten dat bepaalt dat er voor «... een procedure
inzake uitkering tot onderhoud of ingesteld
overeenkomstig artikel 221 van het Burgerlijk
Wetboek...» verminderd rolrecht verschuldigd is
(thans 1 000 frank in plaats van 1 400 frank).
Uw diensten zijn echter zeer formeel en zeggen dat
het verzoekschrift tot sommendelegatie, neergelegd op
grond van artikel 203ter van het Burgerlijk Wetboek
moet ingeschreven worden op de algemene rol en niet
geniet van het verminderd rolrecht. De directeur van
de Directie belast met het toezicht op en de organisatie
van de griffies verantwoordt deze beslissing door te
stellen dat de ontvangstmachtiging, bedoeld in artikel
203ter van het Burgerlijk Wetboek geen onderhoudsuitkeringsprocedure
strictu sensu is, maar een vereenvoudigde
uitvoeringsmaatregel van de onderhoudsverplichting
en bijgevolg niet onder die vrijstellingsbepaling
valt.
In antwoord op een vraag heeft de toenmalige
minister van Financiën het rolrecht als verminderd
beschouwd indien het om een procedure voor het
bekomen van een onderhoudsgeld of inzake beslag op
loon, gaat (vraag nr. 1 van 9 december 1985 van de
heer Bataille, Vragen en Antwoorden, Senaat, 1985-
1986, nr. 2 van 14 januari 1986, blz. 53).
Is er voor een verzoekschrift overeenkomstig artikel
203ter van het Burgerlijk Wetboek al dan niet een verminderd
rolrecht verschuldigd?
DO 1999200011277 DO 1999200011277
Vraag nr. 343 van de heer Claude Eerdekens van
19 mei 2000 (Fr.):
Fiscale achterstand. Arriéré fiscal.
In de diverse jaarverslagen van de administrateurgeneraal
van de belastingen wordt de evolutie van de
fiscale achterstand gegeven.
Het verslag van 1998 bevat de volgende cijfers (in
frank):
cle 203ter du Code civil, il s’agit d’une «procédure en
matière de pension alimentaire». En effet, cette disposition
a été incluse dans le Code civil, au chapitre V:
«Des obligations qui naissent du mariage (ou de la
filiation).»
Par conséquent, cette procédure tombe normalement
sous l’application de l’article 162, 13o , du Code
des droits d’enregistrement qui prévoit que lorsqu’il
s’agit «d’une procédure en matière de pension alimentaire
ou formée conformément à l’article 221 du Code
civil...», un droit de rôle réduit est dû (qui est actuellement
de 1 000 francs au lieu de 1 400 francs).
Toutefois, vos services sont tout à fait catégoriques
et affirment que la requête en délégation de sommes,
déposée sur pied de l’article 203ter du Code civil, doit
être inscrite au rôle général et ne bénéficie pas du droit
de rôle réduit. Le directeur de la Direction chargée du
contrôle et de l’organisation des greffes justifie cette
décision en disant que l’autorisation de perception
visée à l’article 203ter du Code civil n’est pas une
procédure en matière de pension alimentaire stricto
sensu, mais une mesure d’exécution simplifiée
d’obligation alimentaire et ne tombe donc pas sous
l’application de cette disposition d’exonération.
En réponse à une question, l’ancien ministre des
Finances avait considéré que le droit de rôle est réduit
quand il s’agit d’une procédure en vue de l’obtention
d’aliments ou en matière de saisie sur salaire (question
no 1 du 9 décembre 1985 de M. Bataille, Questions et
Réponses, Sénat, 1985-1986, no 2 du 14 janvier 1986,
p. 53).
Un droit de rôle réduit est-il oui ou non dû pour une
requête conforme à l’article 203ter du Code civil?
Question n o 343 de M. Claude Eerdekens du 19 mai
2000 (Fr.):
Les divers rapports annuels de l’administrateur
général des impôts montrent l’évolution de l’arriéré
fiscal.
Ainsi, le rapport 1998 mentionne les chiffres
suivants (en francs):
— onmiddellijk invorderbaar : 20,1682 miljard; — immédiatement exigible : 20,1682 milliards;
— geschillen : 203,1253 miljard; — contentieux : 203,1253 milliards;,
— faillissementen, vereffeningen: 67,2057 miljard; — faillites, liquidations: 67,2057 milliards;
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4215
03 - 07 - 2000
— erfenissen : 1,169 miljard; — successions : 1,169 milliards;
— insolvabiliteit : 20,9895 miljard. — insolvabilité : 20,9895 milliards.
Tezelfdertijd klagen de bestuurlijke overheid en de Dans le même temps, l’autorité administrative ainsi
nationale vereniging van ontvangers de structurele que l’association nationale des receveurs dénoncent les
tekortkomingen in de sector «invordering» aan. carences structurelles du secteur «recouvrement».
1. Welke maatregelen worden genomen om de ach- 1. Quelles sont les mesures prises pour résorber cet
terstand in te halen en binnen welke termijn? arriéré, et dans quel délai?
2. Zal een instructie in een vereenvoudigde proce- 2. Comme cela s’est fait lors du passage à
dure van toelating tot decharge voorzien, zoals bij de l’automatisation, une instruction va-t-elle prévoir une
overstap naar de automatisering het geval was? procédure simplifiée d’admission en décharge?
3.
3.
a) Is, gelet op de hoge bedragen van de posten a) Étant donné les montants importants des postes
«geschillen», «faillissementen, liquidaties» en «contentieux», «faillites, liquidations» et «succes-
«erfenissen», een dringende reactie op de afbouw sions», n’est-il pas urgent de réagir au démantèle-
van de juridische cellen niet aangewezen, aangement des cellules juridiques, celles-ci ayant notamzien
ze onder meer tot taak hebben de ontvangers ment pour mission de fournir une assistance juridi-
juridische bijstand te verlenen?
que aux receveurs?
b) Is de formatie niet aan uitbreiding toe? b) Ne faut-il pas élargir le cadre?
4. Welke maatregelen zijn genomen om de 4. Quelles sont les mesures prises pour récupérer
«onmiddellijk invorderbare» bedragen te innen? l’«immédiatement exigible»?
5.
5.
a) Welke maatregelen zijn genomen om de achter- a) Quelles sont les mesures prises pour réduire
stand te beperken?
l’arriéré?
b) Kan de regeling van de «grondige controles» niet b) Ne faut-il pas revoir le système des «contrôles
worden herzien aangezien de voortgang bij de approfondis» dans la mesure où le suivi n’est pas
invordering ontoereikend is?
suffisant au niveau du recouvrement?
DO 1999200011278 DO 1999200011278
Vraag nr. 344 van de heer Jean-Jacques Viseur van
19 mei 2000 (Fr.):
Onroerend goed. — Openbare verkoop. — Administratie
van de Registratie. — Verhoging.
1. Kan de administratie van de Registratie in geval
van openbare verkoop een verhoging wegens te lage
schatting toepassen?
2. Zo ja, hoe wordt dat verantwoord aangezien de
openbare verkoop per definitie de exacte verkoopwaarde
van het goed bepaalt?
DO 1999200011280 DO 1999200011280
Vraag nr. 345 van de heer Dirk Pieters van 19 mei 2000
(N.):
Question no 344 de M. Jean-Jacques Viseur du 19 mai
2000 (Fr.):
Bien immobilier. — Vente publique. — Administration
de l’Enregistrement. — Majoration.
1. Lorsqu’un bien immobilier fait l’objet d’une
vente publique, l’administration de l’Enregistrement
peut-elle appliquer une majoration pour insuffisance
d’estimation?
2. Si c’est le cas, quelle en est la justification puisque,
par définition, la vente publique fixe la valeur
vénale exacte du bien?
Question n o 345 de M. Dirk Pieters du 19 mai 2000
(N.):
Polyvalente controles. — Duurtijd. Contrôles polyvalents. — Durée.
Uit de cijfers van het jaarverslag van het ministerie
van Financiën van 1998 leren we dat een gemiddelde
Selon les chiffres du rapport annuel du ministère des
Finances de 1998, une vérification polyvalente dure
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
542

4216 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
polyvalente verificatie 15 dagen duurt. Er werden
immers 246 577 dagen besteed aan de polyvalente
controle van 16 512 dossiers. De dossiers kunnen zich
over verschillende aanslag- of kalenderjaren uitstrekken.
In het jaarverslag worden de dossiers inkomstenbelastingen
en BTW louter gesommeerd, hetgeen zeker
geen onderschatting vormt van het aantal controledagen
per onderneming. Daarenboven zijn er twee of
meerdere ambtenaren bij deze controles betrokken.
In 1997 werd reeds naar de mogelijke duurtijd van
een grondige verificatie, een beheerscontrole en een in
ordestelling gepolst. De toenmalige minister
antwoordde hierop dat de administratie als doelstelling
heeft de kwaliteit van de verificaties te verhogen.
Het zou hierbij volkomen onrealistisch zijn voor ieder
dossier een tijdslimiet op te leggen. Met andere woorden
de controle ter plaatse wordt niet in de tijd
beperkt.
De lange en quasi onbegrensde tijdsduur van de
controle vormt een ware beproeving voor de gecontroleerde
zelfstandigen en ondernemingen. Niet zelden
wordt door de gecontroleerde onderneming gesteld dat
ze maar voor akkoord getekend heeft, onder druk van
de aanslepende verificatie. Haar kost voor de begeleiding
van deze grondige controle, inclusief de erelonen
van de raadgever(s), wordt immers tegenover de belastingverhoging
afgewogen. Daarenboven ervaren de
ondernemingen de langdurige aanwezigheid van controleurs
als negatieve publiciteit. De vraag naar de
gegrondheid van de vestiging van deze belastingen
wordt voor de onderneming aldus van secundaire
orde.
1. Wordt de duur van een grondige verificatie
gekoppeld aan bepaalde criteria, zoals de grootte van
de onderneming, de ondernemingsstructuur of het
internationale karakter van de onderneming?
2. Overweegt u de klacht vanuit de bedrijfswereld
tegemoet te komen om de duur van de controles ter
plaatse te beperken, behalve bijvoorbeeld in uitzonderlijke
gevallen?
3. Vindt u het criterium van de gegrondheid van de
belasting niet belangrijker dan het resultaat, dat bij de
grondige verificaties wordt gerealiseerd?
DO 1999200011281 DO 1999200011281
Vraag nr. 346 van de heer Claude Eerdekens van
19 mei 2000 (Fr.):
15 jours en moyenne. En effet, 246 577 jours ont été
consacrés au contrôle polyvalent de 16 512 dossiers.
Ces dossiers peuvent s’étendre sur plusieurs années
fiscales ou civiles. Dans ce rapport annuel, les dossiers
relatifs aux impôts sur les revenus et à la TVA sont
simplement additionnés, de sorte qu’on peut difficilement
prétendre que le nombre de journées de contrôle
par entreprise y est sous-évalué. En outre, deux fonctionnaires
au moins participent à ces contrôles.
En 1997, on avait déjà tenté d’évaluer la durée possible
d’une vérification approfondie, d’un contrôle de
gestion et d’une régularisation. Le ministre en fonction
à l’époque avait répondu que l’objectif de l’administration
était d’accroître la qualité des vérifications. Il
serait totalement irréaliste d’imposer une date limite
pour chaque dossier. En d’autres termes, les contrôles
effectués sur place ne sont pas limités dans le temps.
Or, la durée longue et quasi-illimitée des contrôles
constitue une réelle épreuve pour les indépendants et
les entreprises contrôlées. Il n’est pas rare qu’une
entreprise contrôlée déclare avoir signé pour accord,
exaspérée par une vérification interminable. En effet,
toute entreprise fait la part des choses entre les coûts
qu’elle doit consentir pour accompagner ce contrôle
approfondi, qui comprennent les honoraires de son
(ses) conseiller(s), et l’accroissement d’impôt qu’elle
encourt. De surcroît, les entreprises ressentent la
présence persistante de contrôleurs comme une publicité
négative. Par conséquent, elles considèrent que la
question du bien-fondé de la taxation est secondaire.
1. La durée d’une vérification approfondie est-elle
liée à certains critères tels que la taille de l’entreprise,
sa structure ou son caractère international?
2. Envisagez-vous de tenir compte de la plainte
émanant des milieux industriels visant à limiter la
durée des contrôles sur place, hormis dans les cas
exceptionnels?
3. Ne trouvez-vous pas que le critère du bien-fondé
de la taxation est plus important que le résultat obtenu
grâce à ces vérifications approfondies?
Question n o 346 de M. Claude Eerdekens du 19 mai
2000 (Fr.):
Achterstand bij de invordering. Arriéré au niveau de recouvrement.
Uit de rapporten van uw departement en van de
vakbondsorganisaties blijkt dat nog meer dan
500 miljard achterstal moet worden ingevorderd.
Si l’on se réfère aux rapports de votre département
qu’à ceux des organisations syndicales, l’on constate
que l’arriéré au niveau de recouvrement dépasse les
500 milliards.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4217
03 - 07 - 2000
1. Tegen wanneer zal die achterstand worden weggewerkt?
2. Welke maatregelen inzake bestuur en werving
zal u daartoe treffen?
3.
a) Op welk percentage worden de niet-invorderbare
bedragen geschat?
1. Dans quel délai sera résorbé cet arriéré?
b) Waarom zijn die bedragen niet-invorderbaar? b) Pour quelles raisons?
4. Worden voor de andere bedragen specifieke
maatregelen overwogen?
5.
a) Blijft de invordering van de belastingen voor uw
departement een prioriteit?
b) Wat is hiervan de budgettaire weerslag en wanneer
zal die merkbaar zijn?
DO 1999200011290 DO 1999200011290
Vraag nr. 347 van de heer Jan Eeman van 22 mei 2000
(N.):
2. Quelles mesures administratives et de recrutement
seront-elles prises à cet effet?
3.
a) Quel est le pourcentage estimé des montants irrécouvrables?
4. Pour les autres cotisations, des mesures spécifiques
sont-elles envisagées?
5.
a) Le recouvrement de l’impôt reste-t-il une priorité
de votre département?
b) Quel en est l’impact budgétaire, et dans quel délai?
Question n o 347 de M. Jan Eeman du 22 mai 2000
(N.):
Niet-invordering van penale boeten. Non-perception d’amendes pénales.
De administratie van de Domeinen is onder meer
belast met de inning van de penale boeten ten bate van
de federale overheid.
1. Wat zijn de bedragen van niet-geïnde penale
boeten, respectievelijk voor de jaren 1994, 1995, 1996,
1997, 1998 en 1999?
2. Kan u eventueel meedelen:
a) wat de redenen zijn voor de niet-invordering van
sommige boeten;
b) welke diensten verantwoordelijk zijn voor de
gebrekkige of niet-invordering;
c) welke maatregelen getroffen worden om de invorderingswijze
te verbeteren?
DO 1999200011300 DO 1999200011300
Vraag nr. 348 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
Aangifte van leveringen van goederen onder een douaneregeling
inzake entrepot.
1. Moet een buitenlandse BTW-plichtige, die in
België een aansprakelijke vertegenwoordiger voor de
BTW heeft aangewezen, en die in België goederen
koopt en wederverkoopt in een douane-entrepot, die
L’administration des Domaines est notamment
chargée de la perception des amendes pénales pour le
compte des pouvoirs publics fédéraux.
1. Quel est le montant des amendes pénales non
perçues respectivement pour les années 1994, 1995,
1996, 1997, 1998 et 1999?
2. Pouvez-vous communiquer éventuellement:
a) Pourquoi certaines amendes n’ont-elles pas été
perçues?
b) À quels services la responsabilité de la mauvaise
perception ou de la non-perception incombe-t-elle?
c) Quelles mesures avez-vous prises pour améliorer le
mode de perception?
Question no 348 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
Déclaration de livraisons en entrepôts douaniers.
1. Lorsqu’un assujetti étranger, qui a désigné un
représentant responsable TVA, achète et revend en
Belgique des marchandises dans un entrepôt douanier,
doit-il mentionner ces opérations dans la déclaration
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4218 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
handelingen vermelden in de door zijn aansprakelijke
vertegenwoordiger in te dienen periodieke aangifte?
2.
a) Moet voor leveringen van goederen onder een
douaneregeling inzake entrepot een factuur
worden opgemaakt?
b) Op grond van welke stukken kan de buitenlandse
BTW-plichtige de vrijstelling van BTW verantwoorden
wanneer de goederen door een volgende
koper uit het entrepot worden gehaald?
DO 1999200011301 DO 1999200011301
Vraag nr. 349 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
périodique qui doit être déposée par son représentant
responsable?
2.
a) Les livraisons qui portent sur des biens couverts
par le régime d’entrepôt douanier doivent-elles
donner lieu à l’émission d’une facture?
b) Sur la base de quels documents l’assujetti étranger
peut-il justifier l’exemption lorsque c’est un acheteur
subséquent qui sort les marchandises de
l’entrepôt?
Question n o 349 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
BTW. — Onroerende leasing. TVA. — Leasing immobilier.
Vele contracten voor onroerende leasing werden
afgesloten toen de rentevoet nog veel hoger lag.
1. Wanneer zoals gebruikelijk is voor langetermijncontracten,
de leasinggever en de leasingnemer het
eens worden om de rentevoet te verlagen en ervoor
zorgen dat het totale bedrag van de sommen die door
de leasingnemer moeten worden betaald tijdens de
duur van het contract en ingevolge de eventuele lichting
van de optie, het de leasinggever mogelijk maken
het geïnvesteerde kapitaal, verhoogd met de interesten
en de financiële lasten van de verrichting, integraal
weder samen te stellen, heeft die wijziging van het
contract dan tot gevolg dat de verrichting niet meer
conform is met het koninklijk besluit nr. 20 van 20 juli
1970 tot vaststelling van de tarieven van de belasting
over de toegevoegde waarde en tot indeling van de
goederen en de diensten bij die tarieven?
2. Wanneer de partijen het eens worden om de
rentevoet te verlagen en de prijs van de eventuele optie
te verhogen, heeft die wijziging dan tot gevolg dat de
overeenkomst conform blijft met het koninklijk besluit
nr. 30 van 29 december 1992 met betrekking tot de
toepassing van de belasting over de toegevoegde
waarde op de onroerende financieringshuur, in die zin
dat het totale bedrag van de sommen die door de leasingnemer
moeten worden betaald tijdens de duur van
het contract en ingevolge de eventuele lichting van de
optie, het door de leasinggever geïnvesteerde kapitaal
integraal weder samenstellen?
DO 1999200011302 DO 1999200011302
Beaucoup de contrats de leasing immobilier ont été
conclus à une époque où le loyer de l’argent était nettement
plus élevé qu’aujourd’hui.
1. Lorsque, conformément à une pratique générale
en matière de contrats à long terme, le donneur en
leasing immobilier et le preneur se mettent d’accord
pour réduire le montant du loyer tout en permettant
que le prix total des sommes à payer par le preneur
pendant la durée du contrat et lors de la levée éventuelle
de l’option reconstituent intégralement le capital
investi, majoré des intérêts et des charges de
l’opération, cette modification du contrat a-t-elle pour
conséquence que l’opération ne respecterait plus les
conditions prévues par l’arrêté royal no 20 du 20 juillet
1970 fixant le taux de la taxe sur la valeur ajoutée et
déterminant la répartition des biens et des services
selon ces taux?
2. Lorsque les parties se mettent d’accord pour
réduire le montant du loyer et d’augmenter le prix de
l’éventuelle option, cette modification a-t-elle pour
conséquence que la convention respecte encore les
conditions prévues par l’arrêté royal n o 30 du
29 décembre 1992 relatif à l’application de la taxe sur
la valeur ajoutée à la location-financement d’immeubles
dans la mesure où le total des sommes à payer par
le preneur pendant la durée du contrat et lors de la
levée éventuelle de l’option reconstituent intégralement
le capital investi par le donneur en leasing?
Vraag nr. 350 van de heer Richard Fournaux van Question n
23 mei 2000 (Fr.):
o 350 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
BTW-tarief op glas-in-loodramen. Taux de TVA sur les vitraux.
1. Zijn glas-in-loodramen bestemd voor kerken 1. Les vitraux destinés à être placés dans des églises
kunstwerken in de zin van de bijlage Tabel A XXI van sont-ils des œuvres d’art au sens de l’annexe Tableau
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4219
03 - 07 - 2000
het koninklijk besluit nr. 20 van 20 juli 1970 tot vaststelling
van de tarieven van de belasting over de toegevoegde
waarde en tot indeling van de goederen en de
diensten bij die tarieven?
2.
a) Aan welk BTW-tarief is de levering van glas-inloodramen
onderworpen?
b) Aan welk BTW-tarief is de levering en plaatsing
van glas-in-loodramen onderworpen?
c) Onder welke voorwaarden kan de plaatsing van
glas-in-loodramen als een nevenactiviteit van de
levering van die ramen worden beschouwd?
DO 1999200011304 DO 1999200011304
Vraag nr. 351 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
Oprichting van BTW-groepen. Création de groupes TVA.
Artikel 4 van het BTW-Wetboek bepaalt dat de
Koning de toestemming kan verlenen om in België
BTW-groepen op te richten.
1. Wat zijn de voordelen van een dergelijke regeling
voor de ondernemingen?
2. Heeft de Koning de oprichting van dergelijke
groepen bij bijzondere en individuele beslissing toegestaan?
3. Waarom werd die maatregel nooit ten uitvoer
gelegd?
DO 1999200011305 DO 1999200011305
Vraag nr. 352 van de heer Jean-Jacques Viseur van
23 mei 2000 (Fr.):
BTW. — Verlaagd tarief. — Verspreiding van verkiezingsboodschappen
via Internet.
Voor verkiezingsblaadjes geldt een verlaagd BTWtarief
van 6 %.
Door de evolutie van de maatschappij en de ontwikkeling
van nieuwe technologieën zijn nieuwe communicatiekanalen
ontstaan.
A XXI de l’arrêté royal n o 20 du 20 juillet 1970 fixant
le taux de la taxe sur la valeur ajoutée et déterminant
la répartition des biens et des services selon ces taux?
2.
a) À quel taux de TVA est soumise la livraison de
vitraux?
b) À quel taux de TVA est soumise la livraison et le
placement de vitraux?
c) Sous quelles conditions le placement de vitraux
peut-il être considéré comme accessoire à la livraison
de ces vitraux?
Question n o 351 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
L’article 4 du Code de la TVA prévoit que le Roi
peut autoriser la création de groupes TVA en Belgique.
1. Quels sont les avantages d’une telle solution
pour les entreprises?
2. Le Roi a-t-il autorisé la constitution de tels groupes
par décision particulière et individuelle?
3. Pourquoi cette mesure n’a-t-elle jamais été mise
en œuvre?
Question n o 352 de M. Jean-Jacques Viseur du 23 mai
2000 (Fr.):
TVA. — Réduction. — Communications électorales
via Internet.
La TVA portant sur les tracts et les documents électoraux
est réduite à 6 %.
L’évolution de la société et des technologies nouvelles
amènent à utiliser comme mode de contact des
moyens nouveaux.
Het gebruik van Internet neemt alsmaar toe. Le recours à Internet est de plus en plus fréquent.
Kan het verlaagd BTW-tarief van 6 % tot alle via
Internet verspreide verkiezingsboodschappen worden
uitgebreid (het creëren van sites, bijvoorbeeld)?
La réduction à 6 % de la TVA peut-elle donc
s’étendre à toutes les communications électorales via
Internet (création de site par exemple)?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4220 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
DO 1999200011306 DO 1999200011306
Vraag nr. 353 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
BTW en verlies van schuldvorderingen. TVA et pertes de créances.
1.
a) Wanneer schuldvorderingen op een gefailleerde
onderneming definitief verloren zijn, kan de
houder dan de BTW op zijn schuldvorderingen
van de administratie terugvorderen?
b) Welke procedure moet de gefailleerde schuldenaar
volgen?
2.
a) Wanneer een gefailleerde onderneming een gerechtelijk
akkoord verkreeg, kan de houder terugbetaling
van de BTW door de administratie verkrijgen?
b) Leidt dat tot bijzondere verplichtingen voor de
onderneming die het gerechtelijk akkoord verkreeg?
DO 1999200011307 DO 1999200011307
Vraag nr. 354 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
BTW. — Overbrengen of aankopen van een wagen
vanuit een andere lidstaat.
1. Moet een Belgische belastingplichtige die een
volledig recht op aftrek geniet en die in een EU-lidstaat
waar de BTW op de voertuigen niet aftrekbaar is
(bijvoorbeeld Frankrijk) een auto koopt of van daar
een auto laat overbrengen, in België een tweede maal
BTW op het voertuig betalen?
2. Gelden voor een particulier of voor een belastingplichtige
die slechts een gedeeltelijk recht op aftrek
geniet dezelfde regels?
DO 1999200011309 DO 1999200011309
Vraag nr. 355 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
Question n o 353 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
1.
a) Le titulaire d’une créance sur entreprise faillie
peut-il obtenir auprès de l’administration le
remboursement de la TVA sur ses créances dans la
mesure où elles sont perdues?
b) Quelles sont les formalités à accomplir par le débiteur
failli?
2.
a) Le titulaire d’une créance sur une entreprise ayant
obtenu un concordat judiciaire peut-il obtenir le
remboursement de la TVA par l’administration?
b) Ceci entraîne-t-il des obligations particulières pour
l’entreprise ayant obtenu le concordat?
Question no 354 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
TVA. — Transfert ou acquisition d’une voiture depuis
un autre État membre.
1. Dans quelle mesure l’assujetti belge ayant un
droit entier à déduction qui transfère ou acquiert une
voiture automobile depuis un État où la TVA sur les
voitures n’est pas déductible (par exemple: la France)
doit-il acquitter à nouveau la TVA en Belgique?
2. La procédure est-elle identique si la voiture est
achetée par un particulier ou un assujetti n’ayant
qu’un droit partiel à déduction?
Question n o 355 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
BTW. — Aangifte van vrijgestelde handelingen. TVA. — Déclaration des opérations exemptées.
1. Moet de belastingplichtige die zowel belaste
handelingen verricht als handelingen die krachtens
artikel 44 van het BTW-Wetboek zijn vrijgesteld een
factuur opmaken telkens hij aan een belastingplichtige
of een rechtspersoon goederen of diensten levert?
1. L’assujetti qui effectue à la fois des opérations
taxées et d’autres opérations exemptées en application
de l’article 44 du Code de la TVA doit-il émettre des
factures pour toutes les livraisons de biens ou prestations
de services qu’il fournit à des autres assujettis ou
personnes morales?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4221
03 - 07 - 2000
2. Zo neen, aan welke criteria moet de betrokken
belastingplichtige voldoen om van een administratieve
inschikkelijkheid te kunnen genieten?
3. In welke rubriek van de periodieke BTWaangifte
moet hij de handelingen vermelden die
krachtens artikel 44 van het BTW-Wetboek zijn vrijgesteld?
DO 1999200011310 DO 1999200011310
Vraag nr. 356 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
BTW. — Creditnota’s. TVA. — Notes de crédit.
1. Is een BTW-plichtige die een creditnota uitschrijft
ter attentie van een andere BTW-plichtige
altijd verplicht op die nota de BTW te vermelden?
2. Zijn er gevallen waarin de BTW verplicht op een
creditnota dient te worden vermeld?
DO 1999200011311 DO 1999200011311
Vraag nr. 357 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
2. Si non, quels sont les critères pour pouvoir bénéficier
d’une tolérance administrative?
3. À quelle grille de la déclaration périodique à la
TVA cet assujetti doit-il mentionner les opérations
exemptées sur la base de l’article 44 du Code de la
TVA?
Question n o 356 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
1. Un assujetti à la TVA qui émet une note de crédit
à l’attention d’un autre assujetti doit-il toujours
mentionner la TVA sur cette note?
2. Existe-t-il des cas où il est obligé de mentionner
la TVA sur une note de crédit?
Question n o 357 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
BTW. — Aftrek. — Computers. — Spelletjes. TVA. — Déduction. — Ordinateurs. — Jeux.
De prijs van de meeste computers omvat een vergoeding
voor een Windows-besturingssysteem, ongeacht
of het systeem al dan niet wordt geïnstalleerd of
gebruikt. Dat systeem zou echter ook spelletjes zoals
flippers e.a. bevatten.
Mag de onderneming die computers aankoopt voor
haar belaste activiteiten, maar die haar werknemers
niet kan beletten van die spelletjes gebruik te maken,
in die omstandigheden de BTW op de aankoop van die
computers integraal aftrekken?
DO 1999200011312 DO 1999200011312
Vraag nr. 358 van de heer Richard Fournaux van
23 mei 2000 (Fr.):
Le prix de la plupart des ordinateurs comprend une
redevance pour un système d’exploitation Windows,
peu importe que ce système soit ou non installé ou
utilisé. Or, il me revient que ce système comprend des
jeux tels que des flippers et autres.
Dans de telles circonstances, l’entreprise qui
acquiert des ordinateurs pour son activité taxée, mais
qui ne peut empêcher ses employés d’utiliser les jeux,
peut-elle déduire la totalité de la TVA grevant
l’acquisition des ordinateurs?
Question n o 358 de M. Richard Fournaux du 23 mai
2000 (Fr.):
BTW. — Verkoop van vuilniszakken. TVA. — Revente des sacs poubelles.
1. Wanneer een gemeente vuilniszakken verkoopt
waarop de naam van de gemeente is afgedrukt, is op
die levering BTW verschuldigd?
2. Wanneer een detailhandelaar diezelfde gemeentelijke
vuilniszakken verkoopt waarop de naam van de
1. Lorsqu’une commune vend des sacs poubelles
mentionnant son nom, la TVA est-elle due sur cette
livraison?
2. Lorsqu’un détaillant vend ces mêmes sacs
poubelles communaux mentionnant le nom de la
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4222 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
gemeente is afgedrukt, is op de verkoop van die vuilniszakken
door winkels of schoonmaakbedrijven
BTW verschuldigd? Zo ja, op welke grondslag berust
die heffing en welk BTW-tarief is dan van toepassing?
DO 1999200001054 DO 1999200001054
Vraag nr. 359 van de heer Alfons Borginon van 23 mei
2000 (N.):
Beleggingsfondsen. — Aankoopbeleid en verkoopbeleid.
— Kostenniveau.
Met de komst van beleggingsfondsen kan bijna
iedereen profiteren van de mogelijkheden die beleggen
biedt. Een particulier moet wel de afweging tussen
mogelijk rendement (de verdeling van het te beleggen
geld over aandelen, obligaties, liquide middelen, enz.)
en aanvaardbaar risico (de keuze van een aandelen- of
obligatiefonds) zelf maken.
Bij gelijksoortige fondsen is er een duidelijk verband
tussen de lage kosten en (gemiddeld) een beter beleggingsresultaat.
De particuliere belegger verhoogt de
kans op een boven gemiddeld beleggingsresultaat aanzienlijk
door niet alleen te kiezen voor fondsen
passend bij het eigen risicoprofiel, maar ook voor
fondsen met lage kosten. Als beleggingsfondsen verplicht
worden de relevante kosten-informatie te verschaffen,
kan die keuze beter gemaakt worden.
1. Bent u het met mij eens dat de reden voor het dikwijls
hoge kostenniveau van beleggingsfondsen wel
eens gelegen zou kunnen zijn in een excessief aan- en
verkoopbeleid?
2. Zou het niet nuttig zijn om beleggingsfondsen te
verplichten in het jaarverslag de kosten verbonden aan
hun aan- en verkoopbeleid te vermelden?
3. Overweegt u niet om in het marketing- en informatiemateriaal
van de beleggingsfondsen de jaarlijkse
kosten als percentage van de waarde van de participaties
te laten vermelden en het effect van de jaarlijkse
kosten op de beleggingsopbrengst weer te geven?
DO 1999200011316 DO 1999200011316
Vraag nr. 360 van de heer Fred Erdman van 24 mei
2000 (N.):
commune, la TVA est-elle due sur la vente de ces sacs
poubelles par des magasins ou entreprises de nettoyage
et si oui, sur quelle base et à quel taux?
Question no 359 de M. Alfons Borginon du 23 mai
2000 (N.):
Fonds d’investissement. — Politique d’achat et de
vente. — Niveau des coûts.
Avec l’apparition des fonds d’investissement quasiment
tout un chacun peut bénéficier des possibilités
offertes par les investissements. Néanmoins, le particulier
doit évaluer lui-même le rendement éventuel (la
répartition de l’argent à investir entre les actions, les
obligations, les actifs liquides, etc.) et le risque acceptable
(le choix entre un fond d’actions ou obligataire).
Des fonds équivalents révèlent un lien évident entre
des coûts faibles et (en moyenne) un meilleur rendement
sur investissement. L’investisseur particulier
augmente fortement ses chances d’obtenir (en
moyenne) un meilleur rendement sur investissement,
en choisissant non seulement un fond correspondant à
son profil de risque mais aussi en optant pour un fond
à coûts faibles. Une obligation pour les fonds
d’investissement de fournir les informations utiles sur
les coûts, permettrait aux particuliers d’effectuer un
choix en meilleure connaissance de cause.
1. Partagez-vous mon avis selon lequel le niveau des
coûts des fonds d’investissement pourrait bien résulter
d’une politique excessive d’achat et de vente?
2. Ne serait-il pas opportun d’obliger les fonds
d’investissement à publier, dans leur rapport annuel,
les coûts liés à leur politique d’achat et de vente?
3. N’envisagez-vous pas de faire publier les coûts
annuels dans les éléments de marketing et d’information
des fonds d’investissement exprimés en pourcentage
de la valeur des participations et de faire indiquer
l’effet des coûts annuels sur le rendement des investissements?
Question n o 360 de M. Fred Erdman du 24 mai 2000
(N.):
Geldboeten wegens tergend of roekeloos hoofdberoep. Amendes pour appel principal téméraire ou vexatoire.
Bij artikel 52 van de wet van 3 augustus 1992 werd
artikel 1072bis van het Gerechtelijk Wetboek ingevoegd.
L’article 52 de la loi du 3 août 1992 a inséré dans le
Code judiciaire un article 1072bis.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4223
03 - 07 - 2000
Los van de regeling, met betrekking tot de schadevergoeding
wegens tergend of roekeloos hoofdberoep
die wordt gevorderd door een partij, wordt ook in de
mogelijkheid voorzien voor de rechter in hoger beroep
om een geldboete uit te spreken wegens tergend of
roekeloos hoofdberoep.
De tekst van de wet bepaalde de grens van de geldboete
op minimum 5 000 frank en maximum 100 000
frank, met de mogelijkheid voor de Koning om het
minimum en maximum bedrag om de vijf jaar aan te
passen.
Outre la disposition relative aux dommages-intérêts
éventuellement réclamés par une partie, cet article
prévoit également la possibilité pour le juge
d’appel d’imposer une amende pour cause d’appel
téméraire ou vexatoire.
La loi fixe l’amende à 5 000 francs minimum et
100 000 francs maximum et prévoit que le Roi peut
adapter les sommes minimales et maximales au coût
de la vie tous les cinq ans.
Deze tekst is op 1 januari 1993 in werking getreden. Les dispositions en question sont entrées en vigueur
au 1 er janvier 1993.
De tekst bepaalt dat de geldboete wordt geïnd door
de administratie der Registratie en Domeinen.
Kan u navraag doen of deze administratie effectief
en concreet gelast is geworden om in uitvoering van
vonnissen en arresten gewezen in hoger beroep, de
bedoelde geldboeten te innen en welke bedragen onder
die hoofding werden geboekt in de jaren 1993 tot
1999?
DO 1999200011318 DO 1999200011318
Vraag nr. 361 van mevrouw Annemie Van de Casteele
van 24 mei 2000 (N.):
La loi prévoit encore que l’amende est perçue par
l’administration de l’Enregistrement et des Domaines.
Cette administration a-t-elle effectivement été chargée
de la perception, en exécution des jugements et
arrêts rendus en appel, des amendes en question? Quel
est le montant des amendes perçues de ce chef au cours
des années 1993 à 1999?
Question n o 361 de M me Annemie Van de Casteele du
24 mai 2000 (N.):
Bedrieglijke praktijken bij invoer in de EU. Pratiques abusives à l’importation au sein de l’UE.
Uit het beleidsplan van Douane en Accijnzen blijkt
dat de administratie geen duidelijk beeld zou hebben
van de fraude en misdaad op haar bevoegdheidsgebied.
Op die manier wordt gerichte controle bemoeilijkt.
Bovendien zou er een grote achterstand zijn op
het vlak van de invordering van ontdoken heffingen en
accijnzen, en dit tot vóór 1997.
De Europese Commissie scheldt uitstaande schulden
enkel kwijt als de administratie kan aantonen dat ze al
het mogelijke heeft gedaan om de schuld te innen.
De dienst Geschillen van de Douane stelde vast dat
er voor het jaar 1998 aan accijnzen nog een schuld
openstaat van 6,7 miljard frank. Voor 1997 is dat
5 miljard frank. Over de jaren voordien zouden geen
cijfers bekend zijn. Volgens de dienst zou niemand
zicht hebben op die schuld waardoor ze ook niet geïnd
zou worden.
1. Welk is de uitstaande schuld inzake douane en
accijnzen?
2. Welke inspanningen werden gedaan om de
invordering te verbeteren?
Il ressort du plan de gestion des Douanes et Accises
que l’administration n’aurait pas une idée précise de
l’ampleur de la fraude et de la criminalité dans le
domaine de ses compétences. Cette situation entrave
tout contrôle spécifique. En outre, le recouvrement des
accises et prélèvements éludés accuserait un arriéré
important. Cet arriéré remonterait à une période antérieure
à 1997.
La Commission européenne ne donne quittance des
dettes que lorsque l’administration est en mesure de
prouver qu’elle a tout mis en œuvre pour les récupérer.
Le service des litiges de la Douane a constaté que,
pour l’année 1998, une dette de 6,7 milliards de francs
était due en matière d’accises. Ce chiffre se monte à
5 milliards de francs pour l’année 1997. Les chiffres
relatifs aux années précédentes ne seraient pas connus.
Selon le service, nul ne connaîtrait précisément la
nature de ces dettes, lesquelles ne peuvent par conséquent
être perçues.
1. Quel est le montant des dettes dues en matière de
douanes et accises?
2. Quelles mesures ont été prises pour améliorer le
recouvrement?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
543

4224 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
DO 1999200011322 DO 1999200011322
Vraag nr. 362 van de heer Claude Eerdekens van
24 mei 2000 (Fr.):
Ontvangkantoren. — Benoeming van titularissen. —
Aansprakelijkheid van de ontvangers.
Krachtens de wet van 29 oktober 1846 op de inrichting
van het Rekenhof is de ontvanger aansprakelijk,
ook in geval van nalatigheid.
Naar ik verneem vindt uw departement moeilijk
titularissen voor de ontvangkantoren.
Question no 362 de M. Claude Eerdekens du 24 mai
2000 (Fr.):
Bureaux de recettes. — Nomination des titulaires. —
Responsabilité des receveurs.
Actuellement, en vertu de la loi du 29 octobre 1846
relative à l’organisation de la Cour des comptes, le
receveur est responsable même dans le cas d’une
simple négligence.
Il me revient que votre département a des difficultés
pour nommer des titulaires dans les bureau de recettes.
1. Klopt dat? 1. Cette situation est-elle exacte?
2. Hoeveel ontvangkantoren worden beheerd door
«interimarissen», ambtenaren die niet de vereiste
graad hebben om de functie te bekleden, en hoe is de
situatie in Antwerpen en Brussel?
3. Moet de aansprakelijkheid van de ontvangers
niet worden beperkt en gelijkgesteld met wat gangbaar
is in de particuliere sector, waar de werknemer slechts
aansprakelijk is in geval van bedrog of zware tekortkoming?
Minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid
2. Quel est le nombre de bureaux de recettes qui
sont gérés par des «intérimaires», c’est-à-dire par des
agents qui n’ont pas le grade requis pour occuper la
fonction et quelle est la situation à Anvers et à Bruxelles?
3. Ne faut-il pas limiter la responsabilité des receveurs
et l’aligner sur celle du secteur privé qui prévoit
que le travailleur n’est responsable que de son dol et de
faute lourde?
Ministre de l’Économie
et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Economie Économie
DO 1999200011321 DO 1999200011321
Vraag nr. 71 van de heer Claude Eerdekens van 24 mei
2000 (Fr.):
NMBS. — Cliënten. — Informatie over de prijzen van
de treinreizen.
De NMBS zou in sommige gevallen niet in staat zijn
de cliënten over de prijzen van de treinreizen in te
lichten.
Wanneer de cliënten twee of verscheidene op elkaar
aansluitende «Thalys-treinen» (Brussel-Lausanne
bijvoorbeeld) moeten nemen, zouden zij pas op het
ogenblik waarop het treinkaartje wordt afgedrukt
weten hoeveel zij precies moeten betalen.
Question no 71 de M. Claude Eerdekens du 24 mai
2000 (Fr.):
SNCB. — Clients. — Information sur le prix du
voyage à effectuer.
Il me revient que, dans certaines situations, la SNCB
n’est pas à même d’informer le client sur le prix du
voyage à effectuer.
Ainsi, lorsqu’il y a correspondance entre deux ou
plusieurs «Thalys» (par exemple Bruxelles-Lausanne),
le client ne connaît le prix exact qu’au moment où le
billet est confectionné.
1. Klopt dat? 1. Cette situation est-elle exacte?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4225
03 - 07 - 2000
2. Is dat wettelijk? 2. Est-elle légale?
3. Welke maatregelen worden getroffen: 3. Quelles mesures seront-elles prises:
a) enerzijds, om de consument beter te beschermen; a) d’une part, pour mieux protéger le consommateur;
b) anderzijds, om het werk van het NMBS-personeel,
dat momenteel geen andere mogelijkheid heeft dan
het treinkaartje te annuleren als de cliënt de prijs
van de treinreis te hoog vindt, te vergemakkelijken?
4. Wanneer zullen cliënten de prijzen van alle treinreizen
vooraf kennen?
b) et, d’autre part, pour faciliter le travail des agents
de la SNCB qui jusqu’à présent ont comme seule
possibilité d’annuler le billet si le client estime que
le prix du voyage est trop élevé?
4. Dans quel délai, le client pourra-t-il connaître au
préalable le prix de n’importe quel trajet en train?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4227
03 - 07 - 2000
Vragen van de leden van de Kamer van volksvertegenwoordigers en antwoorden van de ministers.
Questions posées par les membres de la Chambre des représentants et réponses données par les ministres.
Eerste minister Premier ministre
DO 1999200011314 DO 1999200011314
Vraag nr. 42 van de heer Gerolf Annemans van 24 mei
2000 (N.):
Mogelijke politieke rol van het Hof bij de overnamestrijd
rond de Generale Bank in 1997-1998.
In het boek Zes huwelijken en een begrafenis van
Stefaan Michielsen en Béatrice Delvaux wordt gesuggereerd
dat het Hof in 1997-1998 een actieve politieke
rol heeft gespeeld bij de overnamestrijd rond de Generale
Bank.
Zo wordt Maurice Lippens, voorzitter van Fortis
AG, op 12 december 1997 op het Paleis ontvangen,
omdat het Hof meende dat het nuttig was dat de
Fortis-voorzitter zijn fusieplan tussen de Generale
Bank en Fortis kwam toelichten. Over deze audiëntie
schrijven Stefaan Michielsen en Béatrice Delvaux op
bladzijde 155 van voornoemd boek: «Op 12 december
ontvangt de koning Maurice Lippens in audiëntie op
het Paleis. Zijn kabinetschef, Jacques van Ypersele de
Strihou, dacht dat het nuttig was dat de voorzitter van
Fortis persoonlijk zijn project aan het Staatshoofd zou
komen uitleggen. Bij die gelegenheid zou de vorst
Lippens kunnen meedelen dat hij het erg zou waarderen
als de fusie van de ASLK met de Generale Bank
onder de vleugels van Fortis zou lukken, gezien het
belang van de operatie voor het land. Het Hof heeft
het nog altijd moeilijk om te aanvaarden dat de Nederlandse
vlag wappert op het gebouw van de BBL in de
Marnixlaan. Het onderhoud van Lippens met de
koning Albert II duurt meer dan twee uur.»
Over de «wijze raad» van koning Albert II aan de
heer Janssen, voorzitter van de raad van bestuur van
de toenmalige Generale Bank, met het oog op een fusie
tussen de Generale Bank en Fortis kunnen we lezen op
blz. 169: «Iedereen rond de tafel kan meeluisteren hoe
koning Albert II de voorzitter van de raad van bestuur
van de bank aanmaant om tot een vergelijk te komen
met Fortis. Paul-Emmanuel Janssen is een beetje uit
Question no 42 de M. Gerolf Annemans du 24 mai
2000 (N.):
Rôle politique qu’a pu jouer le Palais dans la lutte
pour la reprise de la Générale de Banque en 1997-
1998.
Selon les auteurs du livre Le bal des empires, les
dessous du capitalisme belge, Stefaan Michielsen et
Béatrice Delvaux, le Palais aurait joué un rôle politique
actif dans la lutte pour la reprise de la Générale de
Banque.
C’est dans ce cadre que le président de Fortis AG,
Maurice Lippens, a été reçu en audience le 12 décembre
1997 puisque le Palais souhaitait qu’il expose son
projet de fusion entre la Générale de Banque et Fortis.
À la page 151 de l’ouvrage susmentionné, Stefaan
Michielsen et Béatrice Delvaux décrivent cette
audience: «Le 12 décembre, Maurice Lippens est reçu
en audience au Palais royal. Le chef de cabinet du Roi,
Jacques van Ypersele de Strihou, a jugé utile que le
président de Fortis AG explique personnellement son
projet au Souverain. À cette occasion, le Roi répète à
Maurice Lippens qu’il serait très satisfait d’un succès
de la fusion entre la Générale de Banque et la CGER,
sous les ailes de Fortis, vu l’importance de l’opération
pour le pays. Le Souverain accepte mal que le drapeau
néerlandais flotte sur le bâtiment de la Banque Bruxelles
Lambert, avenue Marnix. L’entretien de Maurice
Lippens avec le roi Albert II dure plus de deux
heures.»
En ce qui concerne le «conseil judicieux» que le Roi
aurait donné à M. Janssen, à l’époque président du
conseil d’administration de la Générale de Banque, au
sujet de la fusion entre la Générale de Banque et Fortis,
on peut lire à la page 173: «Chacun autour de la table
peut constater combien Albert II exhorte le président
du conseil à trouver un arrangement avec Fortis. Dans
l’intérêt du pays. Paul-Emmanuel Janssen est un peu
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4228 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
het lood geslagen door die koninklijke demarche,
maar hij kan toch een repliek formuleren: «Majesteit,
het is allemaal niet zo eenvoudig. Wij hebben niets
tegen Fortis. Maar wij zijn van oordeel dat hun voorstel
niet goed is voor de bank, omdat ...» De Koning
laat hem niet uitspreken: «Excuseer me, maar ik heb
niet veel tijd. Ik bel met mijn GSM vanuit mijn vakantieoord.
Als ik terug in Brussel ben, moeten wij die
zaak eens uitgebreider bespreken.» En de verbinding
wordt verbroken.
Het gesprek dat de Koning had beloofd zal nooit
plaatsvinden, ook al vragen Paul-Emmanuel Janssen
en Fred Chaffart herhaaldelijk aan Jacques van Ypersele
de Strihou om door het staatshoofd ontvangen te
mogen worden.»
Over het ontbieden van Fons Verplaetse, Jean-Luc
Dehaene en Philippe Maystadt bij de koning om reden
dat Albert II meende dat het bod van ABN Amro op de
Generale Bank diende gepareerd te worden en over het
weigeren van de koning om de voorzitter van de ABN
Amro-bank, de heer Jan Kalff, een onderhoud toe te
staan, schrijven de twee auteurs op bladzijde 185:
«Dinsdag al ontvangt de Koning Fons Verplaetse in
audiëntie, om hem zijn bezorgdheid over te maken
over het initiatief van ABN Amro. Verplaetse verzekert
de Vorst dat hij alles zal doen wat in zijn mogelijkheden
ligt om de aanval van ABN Amro af te
slaan.» En verder op dezelfde bladzijde: «Jacques van
Ypersele weigert Jan Kalff te zien. De Koning ontbiedt
dezelfde dag Jean-Luc Dehaene en Philippe Maystadt
naar het paleis.»
Werden de demarches van de koning, zo onder
meer:
— de audiëntie op 12 december 1997 van de heer
Maurice Lippens;
— het telefoongesprek met de voormalige voorzitter
van de raad van bestuur van de Generale Bank, de
heer Janssen, over de bewerkstelling van een fusie
tussen de Generale Bank en Fortis;
— de gesprekken met toenmalig gouverneur van de
Nationale Bank Fons Verplaetse op 26 mei 1998 en
met de heren Dehaene en Maystadt op 27 mei
1998;
en waarvan sommigen ongetwijfeld onmiskenbaar
een politieke draagwijdte hadden, gedekt door de
ministeriële verantwoordelijkheid?
Antwoord: Krachtens artikel 88 van de Grondwet,
is de persoon van de Koning onschendbaar; zijn ministers
zijn verantwoordelijk. Uit die bepaling vloeit
voort dat elke handeling van de Koning, die een
rechtstreekse of onrechtstreekse politieke weerslag kan
hebben, door een minister moet gedekt zijn. Dit beginsel
is in artikel 106 van de Grondwet ingeschreven.
désarçonné par la démarche royale mais il peut malgré
tout répondre: «Majesté, ce n’est pas si simple. Nous
n’avons rien contre Fortis. Mais nous sommes d’avis
que cette proposition n’est pas bonne pour la
banque ...» Le Roi ne le laisse pas poursuivre:
«Excusez-moi, mais je n’ai pas beaucoup de temps. Je
téléphone sur mon GSM de mon lieu de vacances. Dès
mon retour à Bruxelles, nous aurons une conversation
plus approfondie.» La communication s’achève.
La conversation promise n’aura jamais lieu, malgré
les demandes répétées de Paul-Emmanuel Janssen et
Fred Chaffart auprès de Jacques van Ypersele de Strihou,
le chef de cabinet du Roi.»
À la page 188, les auteurs évoquent la convocation
de Fons Verplaetse, de Jean-Luc Dehaene et de
Philippe Maystadt que le Roi souhaite rencontrer afin
de contrer l’offre d’ABN Amro sur la Générale de
Banque et ils décrivent également le refus du Roi de
recevoir en audience M. Jan Kalff, président de la
banque ABN Amro: «Le mardi même, Verplaetse est
reçu en audience en extrême urgence au Palais. Le Roi
lui exprime son inquiétude face à l’initiative d’ABN
Amro. Verplaetse assure au Souverain qu’il fera tout
ce qui est en son pouvoir pour repousser l’offensive
d’ABN Amro.» Sur la même page les auteurs poursuivent:
«Jacques van Ypersele refuse de rencontrer Jan
Kalff. Le Roi reçoit le même jour en audience au Palais
Jean-Luc Dehaene et Philippe Maystadt.»
Les démarches du Roi, dont:
— l’audience du 12 décembre 1997 de M. Maurice
Lippens;
— l’entretien téléphonique avec l’ancien président du
conseil d’administration de la Générale de Banque,
M. Janssen, concernant la réalisation de la fusion
entre la Générale de Banque et Fortis;
— la conversation avec l’ancien gouverneur de la
Banque nationale, M. Fons Verplaetse, le 26 mai
1998 et avec MM. Dehaene et Maystadt le 27 mai
1998;
et dont certaines revêtent une portée politique
incontestable, sont-elles couvertes par la responsabilité
ministérielle?
Réponse: En vertu de l’article 88 de la Constitution,
la personne du Roi est inviolable; ses ministres sont
responsables. Il en découle que tout acte du Roi
susceptible d’avoir une incidence politique directe ou
indirecte, doit être couvert par un ministre. Ce principe
est inscrit à l’article 106 de la Constitution.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4229
03 - 07 - 2000
De bedoelde handelingen vallen echter onder de
politieke verantwoordelijkheid van de vorige regering.
De verantwoordelijkheid van de huidige regering kan
dus niet in het geding worden gesteld.
Vice-eerste minister
en minister van Werkgelegenheid
DO 1999200011175 DO 1999200011175
Vraag nr. 96 van mevrouw Kathleen van der Hooft
van 4 mei 2000 (N.):
Toutefois, les actes visés relèvent de la responsabilité
politique du gouvernement précédent. La responsabilité
du gouvernement actuel n’est donc pas engagée.
Vice-premier ministre
et ministre de l’Emploi
Question n o 96 de Mme Kathleen van der Hooft du
4 mai 2000 (N.):
Huisbedienden. — Lastenverlaging. Travailleurs domestiques. — Réduction de charges.
Het koninklijk besluit nr. 483 van 22 december 1986
tot vermindering van de socialezekerheidsbijdragen
van de werkgevers bij de indienstneming van dienstboden,
gewijzigd bij de wetten van 7 november 1987 en
13 februari 1998, voorziet in een vrijstelling van RSZbijdragen
met uitzondering van de bijdragen voor het
jaarlijks vakantiegeld en het betaald educatief verlof
voor de indienstneming van één huisbediende per
natuurlijke persoon.
De impact van deze nochtans aantrekkelijke maatregel
is steeds beperkt gebleven, niet alleen omwille van
de directe concurrentie met de maatregel voor de occasionele
arbeid en het zwarte circuit, maar ook omwille
van een «toeleidingsprobleem». Het is immers niet
altijd even gemakkelijk om personen te vinden die in
dienst willen treden in het systeem van huisbedienden.
Bovendien is de doelgroep beperkt tot personen die ten
minste zes maanden uitkeringsgerechtigd volledig
werkloos (UVW) zijn ofwel het bestaansminimum
genieten of recht hebben op sociale bijstand. Indien de
personen niet aan deze vereisten voldoen, zou de werkgever
die iemand engageert die buiten de doelgroep
valt, naar verluidt niet kunnen genieten van de forfaitaire
patronale lastenverlaging die is ingegaan op
1 april 2000.
1. Klopt het inderdaad dat de lastenverlaging niet
van toepassing is op de indienstneming van huisbedienden,
die niet voldoen aan de vereiste van zes
maanden UVW, bestaansminimum of sociale bijstand?
L’arrêté royal no 483 du 22 décembre 1986 portant
réduction des cotisations patronales de sécurité sociale
pour l’engagement de travailleurs domestiques, modifié
par les lois des 7 novembre 1987 et 13 février 1998,
prévoit une dispense de cotisations ONSS, à l’exception
des cotisations afférentes au pécule de vacances
annuel et au congé éducatif payé, pour
l’engagement d’un travailleur domestique par
personne physique.
L’incidence de cette mesure pourtant, au demeurant,
attrayante est toujours restée limitée, non seulement
parce qu’elle est directement concurrencée par la
mesure relative au travail occasionnel et au circuit du
travail au noir, mais également en raison d’un
«problème d’orientation». En effet, il n’est pas
toujours facile de trouver des personnes désireuses
d’entrer dans le système des travailleurs à domicile. En
outre, le groupe cible se limite aux chômeurs complets
indemnisés depuis au moins six mois, aux minimexés
ou encore aux bénéficiaires de l’aide sociale. Il me
revient que si les personnes ne remplissent pas ces
conditions, l’employeur qui recrute une personne ne
faisant pas partie du groupe cible ne peut pas bénéficier
de la réduction forfaitaire de charges patronales,
entrée en vigueur le 1er avril 2000.
1. Est-il exact que la diminution de charges ne
s’applique pas à l’engagement de travailleurs domestiques
qui ne remplissent pas la condition relative aux
six mois minimums en tant que chômeur complet
indemnisé, au minimex ou à l’aide sociale?
2. Zo ja, wat is hiervan de reden? 2. Dans l’affirmative, quelle en est la raison?
3. Zal de lastenverlaging alsnog van toepassing
worden?
4. Zal de vereiste van zes maanden werkloosheid in
de toekomst komen te vervallen met het oog op een
3. La réduction de charges sera-t-elle malgré tout
d’application?
4. La condition liée aux six mois de chômage serat-elle
abandonnée à l’avenir, afin de mieux orienter les
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4230 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
betere toeleiding van werkzoekenden naar het systeem
van huisbedienden?
Antwoord: Deze vraag behoort tot de bevoegdheid
van mijn collega, de minister van Sociale Zaken.
(Vraag nr. 164 van 28 juni 2000.)
DO 1999200011355 DO 1999200011355
Vraag nr. 104 van de heer Jef Valkeniers van 30 mei
2000 (N.):
Hoog aantal openstaande betrekkingen bij firma’s. —
Rondetafelconferentie. — Aanpassingen onderwijs.
We stellen vast dat op dit ogenblik duizenden
betrekkingen openstaan bij firma’s die niet kunnen
worden ingevuld ondanks het feit dat er nog honderdduizenden
werklozen zijn.
Is het geen hoog tijd voor een Rondetafelconferentie
waaraan wordt deelgenomen door de werkgevers- en
werknemersorganisaties, de middenstandorganisaties
en gans de onderwijssector om na te gaan welke aanpassingen
er moeten plaatsgrijpen in ons onderwijs om
het beter aan te passen aan de huidige en toekomstige
noden van de arbeidsmarkt?
Antwoord: De problematiek van de niet ingevulde
betrekkingen verdient de nodige aandacht en het onderwijs
speelt in dit verband zeker een belangrijke rol.
Ik dien er evenwel aan te herinneren dat het onderwijs
en de arbeidsbemiddeling tot de bevoegdheid van
respectievelijk de gemeenschappen en de gewesten
behoren en het derhalve op deze beleidsniveaus is dat
initiatieven moeten genomen worden met het oog op
het beter aanpassen van het onderwijs aan de huidige
en de toekomstige noden van de arbeidsmarkt.
DO 1999200011356 DO 1999200011356
Vraag nr. 105 van de heer Jef Valkeniers van 30 mei
2000 (N.):
Firma’s. — Moeilijkheden bij vervanging van loopbaanonderbrekers
door uitkeringsgerechtigde werklozen.
Het wordt voor vele firma’s een hele krachttoer om
loopbaanonderbrekers te vervangen door uitkeringsgerechtigde
werklozen.
demandeurs d’emploi vers le système des travailleurs
domestiques?
Réponse: La question relève de la compétence de
mon collègue le ministre des Affaires sociales. (Question
no 164 du 28 juin 2000.)
Question no 104 de M. Jef Valkeniers du 30 mai 2000
(N.):
Nombre élevé d’emplois vacants dans les entreprises.
— «Table ronde». — Adaptation de l’enseignement.
À l’heure actuelle, nous constatons que des milliers
d’emplois restent vacants dans les entreprises alors
qu’il y a des centaines de milliers de chômeurs.
N’est-il pas urgent d’organiser une «table ronde» à
laquelle participeraient les organisations syndicales,
patronales et des classes moyennes ainsi que
l’ensemble du secteur de l’enseignement afin de définir
les adaptations qui s’imposent pour que l’enseignement
réponde mieux aux besoins actuels et futurs du
marché du travail?
Réponse: La problématique des offres d’emplois
non satisfaites mérite toute l’attention nécessaire et
l’enseignement joue certainement un rôle important en
la matière. Je dois toutefois rappeler que l’enseignement
et le placement relèvent de la compétence respective
des communautés et des régions et qu’il leur
appartient dès lors de prendre des initiatives permettant
de mieux adapter l’enseignement aux besoins
actuels et futurs du marché de l’emploi.
Question no 105 de M. Jef Valkeniers du 30 mai 2000
(N.):
Entreprises. — Difficultés pour remplacer des personnes
en interruption de carrière par des chômeurs
indemnisés.
Le remplacement de personnes en interruption de
carrière par des chômeurs indemnisés représente pour
de nombreuses entreprises un véritable tour de force.
Moet dit systeem niet worden aangepast? Ne conviendrait-il pas d’adapter ce système?
Antwoord: Het momenteel geldende principe is dat
de werknemer die in loopbaanonderbreking gaat,
Réponse: Selon le principe actuellement en vigueur,
le travailleur prenant une interruption de carrière doit
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4231
03 - 07 - 2000
dient vervangen te worden. Toch wil ik opmerken dat
er op dit principe reeds een aantal afwijkingen
bestaan: zo heeft de werkgever geen vervangingsplicht
indien het gaat om een loopbaanonderbreking wegens
palliatieve zorgen. Bovendien zijn de kleinere ondernemingen,
namelijk deze met minder dan 10 werknemers,
vrijgesteld van de vervangingsverplichting.
Waar wel een vervangingsverplichting geldt, dient
opgemerkt dat er reeds sedert geruime tijd niet meer
wordt vereist dat de vervanger een vergoede werkloze
is. Tal van categorieën, die geen werkloosheidsuitkeringen
ontvangen, komen immers ook in aanmerking
als vervanger. Om maar enkele voorbeelden te citeren:
être remplacé. Je tiens cependant à faire remarquer
qu’il existe un certain nombre de dérogations à ce
principe: ainsi, l’employeur n’a pas d’obligation de
remplacement s’il s’agit d’une interruption de carrière
en raison de soins palliatifs. En outre, les petites entreprises,
notamment de moins de 10 travailleurs, sont
exemptées de l’obligation de remplacement.
En cas d’obligation de remplacement, il n’est plus
requis depuis déjà un certain laps de temps que le
remplaçant soit un chômeur indemnisé. Une série de
demandeurs d’emploi, qui ne bénéficient pas d’allocations
de chômage, entrent, en effet, en ligne de compte
en tant que remlaçant. Pour ne citer que quelques
exemples:
— de deeltijdse werknemers in de onderneming; — les travailleurs à temps partiel dans l’entreprise;
— de schoolverlaters tijdens hun periode van wachttijd;
— de herintreders en herintreedsters, zijnde de personen
die vroeger gewerkt hebben als loontrekkende,
die zich een tijd terugtrokken uit de arbeid, bijvoorbeeld
voor de opvoeding van de kinderen, en
die zich nadien terug inschrijven als werkzoekende;
— de bestaansminimumgerechtigden en de personen
van vreemde nationaliteit die recht hebben op
sociale bijstand en ingeschreven zijn in het
bevolkingsregister;
— de geschorsten wegens artikel 80 van de werkloosheidsreglementering;
— de werknemers die in de maand voor hun aanwerving
bij de werkgever werkten als uitzendkracht.
Het gaat dus om een zeer omvangrijke groep die in
aanmerking komt als geldige vervanger: vooreerst de
ongeveer 360 000 uitkeringsgerechtigde werklozen,
daarnaast de ongeveer 80 000 gerechtigden op het
bestaansminimum alsook een onbekend aantal herintreders,
geschorsten, ex-uitzendkrachten. In totaal gaat
het dus zeker over meer dan 500 000 geldige vervangers.
Bovendien is het zo dat de werkgever de vervanger
van de loopbaanonderbreking niet noodzakelijk
hetzelfde werk moet laten uitvoeren. Via een interne
reorganisatie kan hij de vrijgekomen functie van de
loopbaanonderbreker invullen via een reeds in dienst
zijnde werknemer, en de werknemer die hij verplicht is
aan te werven inzetten voor een andere job.
Dat werkgevers moeilijkheden ondervinden om
voor sommige loopbaanonderbrekers een geldige vervanger
te vinden zal dus wel voorkomen, doch zou
eerder de uitzondering moeten zijn dan de regel.
— les personnes ayant quitté l’école pendant leur
période d’attente;
— les personnes reprenant le travail après s’être retirées
du marché du travail pendant un certain
temps, par exemple pour l’éducation des enfants,
et qui ensuite se réinscrivent en tant que demandeurs
d’emploi;
— les minimexés et les personnes de nationalité étrangère
ayant droit à l’aide sociale inscrits au registre
de la population;
— les personnes suspendues en raison de l’article 80
de la réglementation de chômage, à savoir le chômage
de longue durée;
— les travailleurs qui, pendant le mois précédant leur
engagement, travaillaient pour l’employeur en tant
qu’intérimaires.
Il s’agit donc d’un groupe très étendu qui entre en
ligne de compte en tant que remplaçant valable: les
environ 360 000 chômeurs indemnisés, plus les environ
80 000 ayants droit au minimex ainsi qu’un nombre
inconnu de personnes reprenant le travail, suspendues,
ex-intérimaires. Au total, cela concerne certainement
plus de 500 000 remplaçants potentiels.
En outre, l’employeur ne doit pas nécessairement
faire exécuter le même travail au remplaçant
d’interruption de carrière. Par le biais d’une réorganisation
interne, il peut remplir la fonction vacante de la
personne ayant pris une interruption de carrière par un
travailleur déjà en service, et d’occuper le travailleur
remplaçant dans une autre fonction.
Certes des employeurs éprouveront des difficultés à
trouver un remplaçant valable pour certaines personnes
en interruption de carrière, mais cela devrait être
relativement exceptionnel.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
544

4232 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Bovendien heeft het ministerieel besluit van 6 mei
1999 de procedure bepaald die de werkgever dient te
volgen om vrijgesteld te worden van de vervangingsplicht,
indien hij op een objectieve wijze kan bewijzen
dat hij onder de categorieën van geldige vervangers
geen geschikte vervanger vindt voor de gevraagde
functie. Deze bepaling maakt het mogelijk, juist voor
deze specifieke functies waarvoor er een gebrek is aan
arbeidskrachten, vrijgesteld te worden van de vervangingsplicht.
Dit alles wil echter niet zeggen dat ik ongevoelig zou
zijn voor de problemen die de werkgevers ondervinden
bij het invullen van deze vervangingsplicht. Ik meen
dat het aangewezen zou zijn om in overleg met de
sociale gesprekspartners de volledige problematiek
van de arbeidsduurvermindering en de arbeidsherverdeling
verder te onderzoeken, waarbij bijvoorbeeld
een verruiming van het recht op loopbaanonderbreking
zou kunnen gekoppeld worden aan een verdere
versoepeling van de vervangingsplicht.
DO 1999200011390 DO 1999200011390
Vraag nr. 108 van de heer Luc Paque van 7 juni 2000
(Fr.):
Begroting uitgetrokken voor de organisatie van Euro
2000.
Kunt u mij voor de onderscheiden departementen
die onder uw bevoegdheid ressorteren, aangeven
welke bedragen rechtstreeks of onrechtstreeks naar het
Europees voetbalkampioenschap (Euro 2000) gaan en
onder welke begrotingsartikelen zij worden uitgetrokken?
Antwoord: In het departement ressorterend onder
mijn bevoegdheid, werd geen enkel budget toegewezen
aan de organisatie van het Europees voetbalkampioenschap
(Euro 2000).
Vice-eerste minister
en minister van Buitenlandse Zaken
DO 1999200011286 DO 1999200011286
Vraag nr. 58 van de heer Filip Anthuenis van 22 mei
2000 (N.):
Internationale Arbeidsorganisatie. — Conventie nr.
181. — Ratificatie.
In juni 1997 keurde de Internationale Arbeidsorganisatie
(IAO) Conventie nr. 181 goed. Deze conventie
En outre, un arrêté ministériel du 6 mai 1999 a fixé
la procédure par laquelle l’employeur peut être
dispensé de l’obligation de remplacement, s’il peut
prouver de manière objective qu’il ne trouve pas de
remplaçant adéquat parmi les catégories de remplaçants
valables pour la fonction demandée. Cette disposition
permet, justement pour ces fonctions spécifiques
pour lesquelles il y a pénurie de main-d’œuvre, d’être
exempté de l’obligation de remplacement.
Cela dit, je reste sensible aux problèmes que les
employeurs rencontrent pour satisfaire à cette obligation
de remplacement. Je pense qu’il serait indiqué
d’examiner de manière plus approfondie toute la
problématique de la réduction du travail avec les
interlocuteurs sociaux, où l’on pourrait par exemple
combiner une extension du droit à l’interruption de
carrière à un nouvel assouplissement de l’obligation de
remplacement.
Question n o 108 de M. Luc Paque du 7 juin 2000 (Fr.):
Budgets affectés à l’organisation de l’Euro 2000.
Pourriez-vous communiquer les montants des
budgets affectés directement ou indirectement à
l’organisation du Championnat d’Europe de football
(Euro 2000), ainsi que les articles budgétaires concernés
dans les différents départements relevant de vos
compétences?
Réponse: Dans le département relevant de ma
compétence, aucun budget n’a été affecté à l’organisation
du Championnat d’Europe de football (Euro
2000).
Vice-premier ministre
et ministre des Affaires étrangères
Question no 58 de M. Filip Anthuenis du 22 mai 2000
(N.):
Organisation internationale du travail. — Convention
no 181. — Ratification.
L’Organisation internationale du travail (OIT) a
adopté en juin 1997 la Convention no 181 qui remplace
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4233
03 - 07 - 2000
verving Conventie nr. 96 die dateerde uit 1948 en de
overheid een monopolie toekende inzake arbeidsbemiddeling.
De nieuwe conventie gaat uit van het tegenovergestelde
principe en kent een belangrijke rol toe
aan de private intermediairen. Voortaan wordt uitgegaan
van een complementariteit van en samenwerking
tussen publieke en private actoren inzake arbeidsbemiddeling.
Het Vlaamse Gewest keurde op 31 maart
1999 het decreet over de private arbeidsbemiddeling
goed en speelde daardoor in op de nieuwe internationale
conventie.
Ofschoon de bepalingen in de nieuwe conventie stilaan
effectief worden toegepast, werd deze conventie
nog niet geratificeerd.
1. Overweegt u een initiatief te nemen teneinde te
komen tot een snelle ratificatie van IAO-conventie
nr. 181?
2. Op welke termijn mag de ratificatie van IAOconventie
nr. 181 op het federale niveau worden verwacht?
Antwoord: De noodzakelijke elementen en documenten
voor de goedkeuringsprocedure van deze conventie
nr. 181 door het Parlement worden op federaal
niveau door het ministerie van Arbeid en Tewerkstelling
voorbereid.
De tekst van deze conventie omvat ook materies die
behoren tot de bevoegdheden van de gewesten en de
gemeenschappen. Vertegenwoordigers van deze gewesten
en gemeenschappen hebben trouwens deelgenomen
aan de werkzaamheden van de Internationale
Conferentie over werk, die geleid heeft tot deze conventie
in juni 1997.
Op dit ogenblik vervolledigt het ministerie van
Arbeid en Tewerkstelling, samen met deze gewesten
en gemeenschappen, de elementen ter voorbereiding
van het dossier, dat ter goedkeuring aan het Parlement
voorgelegd kan worden.
Het spreekt vanzelf dat mijn diensten, van zodra zij
in het bezit zijn van deze stukken de nodige maatregelen
zullen treffen opdat deze tekst zonder verwijl aan
het Parlement wordt voorgelegd.
DO 1999200011351 DO 1999200011351
Vraag nr. 60 van de heer Jacques Lefevre van 29 mei
2000 (Fr.):
Verdrag van Den Haag van 29 mei 1993 inzake de
bescherming van kinderen en samenwerking op het
gebied van internationale adoptie. — Ratificatie.
Op 27 januari 1999 ondertekende België het Verdrag
van Den Haag van 29 mei 1993 inzake de
la Convention no 96 de 1948 attribuant aux pouvoirs
publics un monopole en matière de promotion de
l’emploi. La nouvelle convention adopte le principe
inverse et réserve un rôle important aux intermédiaires
privés. Dorénavant, on table sur la complémentarité
des responsables publics et privés en matière de
promotion de l’emploi ainsi que sur leur coopération.
Le 31 mars 1999, la Région flamande a adopté le
décret relatif à la promotion de l’emploi par le secteur
privé et s’est ainsi conformée à la nouvelle convention
internationale.
La nouvelle convention n’a pas encore été ratifiée
bien que ses dispositions soient progressivement appliquées
dans la pratique.
1. Envisagez-vous de prendre une initiative pour
que la convention no 181 de l’OIT soit rapidement
ratifiée?
2. Dans quels délais la convention no 181 de l’OIT
pourrait-elle être ratifiée par le niveau fédéral?
Réponse: Les éléments et documents nécessaires
pour la procédure d’approbation par le Parlement de
cette convention n o 181 sont préparés au niveau fédéral
par le ministère du Travail et de l’Emploi.
Le texte de cette convention comprend également
des matières qui entrent dans les compétences des
régions et des communautés. Des représentants de ces
régions et communautés ont par ailleurs participé aux
travaux de la Conférence internationale du travail, qui
a conduit à cette convention en juin 1997.
En ce moment, le ministère du Travail et de
l’Emploi complète, ensemble avec ces régions et
communautés, les éléments préparatoires du dossier
qui pourra être soumis à l’approbation du Parlement.
Il va de soi que mes services prendront les mesures
nécessaires dès qu’ils seront en possession de ces
éléments de sorte à ce que ce texte soit présenté au
Parlement au plus vite.
Question no 60 de M. Jacques Lefevre du 29 mai 2000
(Fr.):
Convention de La Haye du 29 mai 1993 sur la protection
des enfants et la coopération en matière
d’adoption internationale. — Ratification.
Le 27 janvier 1999, la Belgique signait la Convention
de La Haye du 29 mai 1993 sur la protection des
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4234 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
bescherming van kinderen en samenwerking op het
gebied van internationale adoptie.
Het verdrag strekt ertoe waarborgen in te stellen
zodat bij internationale adopties het belang van het
kind primeert en de grondrechten worden nageleefd
die het kind krachtens het internationaal recht geniet.
Voorts voorziet het verdrag in een systeem van samenwerking
tussen de verdragsluitende Staten, dat ervoor
zorgt dat zij voormelde garanties naleven en aldus
kidnapping, verkoop of handel in kinderen worden
voorkomen.
Het verdrag werd op 1 mei 1995 van kracht en werd
op 15 februari 2000 door 29 landen geratificeerd.
België ondertekende het verdrag samen met 10
andere landen, maar heeft het nog niet geratificeerd.
Is de regering van plan het verdrag zo snel mogelijk
te laten ratificeren?
Antwoord: Réponse:
1. Het Verdrag inzake de bescherming van kinderen
en de internationale samenwerking op het vlak van de
interlandelijke adoptie, gedaan te Den Haag op 29 mei
1993, werd door België op 27 januari 1999 ondertekend.
De ondertekening vond plaats na een voorafgaandelijk
onderzoek inzake de hervorming van de
Belgische adoptiewetgeving.
2. Meteen na ontvangst van het officieel afschrift
van het verdrag, op 17 december 1999, werd de instemmingsprocedure
ingezet. Het (voor)wetsontwerp
houdende instemming met het verdrag ligt momenteel
voor advies bij de Raad van State. Parallel met de instemming
met het verdrag loopt nog steeds de parlementaire
procedure met bovengenoemde hervorming
van de adoptiewetgeving.
DO 1999200011354 DO 1999200011354
Vraag nr. 61 van mevrouw Joke Schauvliege van
30 mei 2000 (N.):
Belgisch lidmaatschap van het «International Institute
for Democracy and Electoral Assistance».
De mondiale groei van de democratie is ongetwijfeld
één van de meest opmerkelijke verwezenlijkingen
van de 20e eeuw. In 1995 werd een internationale organisatie
opgericht, het International Institute for
Democracy and Electoral Assistance, die gevestigd is
te Stockholm. Zowel lidstaten als intergouvernementele
organisaties kunnen lid worden.
België is als lid toegetreden tot deze organisatie die op
wereldvlak de democratie «promoot».
enfants et la coopération en matière d’adoption internationale.
Cette convention vise notamment à établir des
garanties pour que les adoptions internationales aient
lieu dans l’intérêt supérieur de l’enfant et dans le respect
des droits fondamentaux qui lui sont reconnus en
droit international et d’instaurer un système de coopération
entre les États contractants pour assurer le respect
de ces garanties et prévenir ainsi l’enlèvement, la
vente ou la traite des enfants.
Cette convention est entrée en vigueur le 1er mai
1995 et au 15 février 2000, 29 pays l’avaient ratifiée.
La Belgique, avec 10 autres pays, a signé cette
convention, mais ne l’a pas encore ratifiée.
Pourriez-vous communiquer s’il entre dans les
intentions du gouvernement de faire ratifier cette
convention le plus rapidement possible?
1. La Convention sur la protection des enfants et la
coopération en matière d’adoption internationale,
faite à La Haye le 29 mai 1993, a été signée par la
Belgique le 27 janvier 1999. Cette signature n’a pu
intervenir qu’après un examen préalable relatif à la
réforme de la législation belge en matière d’adoption.
2. Dès la réception de la copie certifiée conforme de
la convention, le 17 décembre 1999, la procédure
d’assentiment parlementaire a été entamée. L’(avant-)
projet de loi portant assentiment est actuellement
soumis pour avis au Conseil d’État. Parallèlement
audit assentiment, la procédure parlementaire relative
à la réforme de la législation belge en matière
d’adoption se poursuit.
Question n o 61 de M me Joke Schauvliege du 30 mai
2000 (N.):
Belgique, membre de l’«International Institute for
Democracy and Electoral Assistance».
L’avancée de la démocratie dans le monde constitue
indéniablement une des réalisations les plus remarquables
du 20 e siècle. L’International Institute for Democracy
and Electoral Assistance, dont le siège se situe à
Stockholm, a été créé en 1995. Les États, tout comme
les organisations non gouvernementales, peuvent en
devenir membres. L’objectif de cette organisation à
laquelle la Belgique adhère déjà, est de «promouvoir»
la démocratie dans le monde.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4235
03 - 07 - 2000
Deze organisatie verricht waardevol werk op het
vlak van verkiezingen, politieke participatie, conflictmanagement
en de ontwikkeling van democratische
attitudes.
1. Op grond van welke reglementaire beschikking
is ons land toegetreden tot deze organisatie?
2. Op welke manier is ons land binnen deze organisatie
vertegenwoordigd?
3. In welke mate staat ons land financieel in voor de
werking van deze organisatie?
4. Op welke concrete manier heeft ons land reeds
bijgedragen tot de realisatie van de doelstellingen van
deze organisatie?
5. Hoe ziet de inhoudelijke bijdrage van ons land
op korte termijn eruit?
Antwoord: Réponse:
1. België is één van de oprichters van het
«International Institute for Democracy and Electoral
Assistance», in het Engels afgekort tot IDEA. Het oprichtingsakkoord
werd op 27 februari 1995 ondertekend
door de staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking.
2. Onze aanwezigheid op de bijeenkomsten van
IDEA wordt verzekerd door de Directie Generaal voor
internationale samenwerking (DGIS), hierin bijgestaan
door onze ambassade te Stockholm.
3. De financiële bijdragen aan het instituut vallen
ten laste van de begroting van DGIS.
4. Meer informatie over de activiteiten van IDEA
en over de Belgische inbreng kunnen worden gevraagd
aan de staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking.
DO 1999200011360 DO 1999200011360
Vraag nr. 62 van de heer Yves Leterme van 30 mei
2000 (N.):
Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet» van
8 december 1992.
De wet van 8 december 1992 tot bescherming van de
persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking
van persoonsgegevens of de zogenaamde «privacy-wet»
voorziet in de aangifteplicht van de geautomatiseerde
opslag en verwerking van persoonsgegevens
in bestanden bij de Commissie voor de bescherming
van de persoonlijke levenssfeer.
De werking van uw kabinet(ten) geeft (geven) ongetwijfeld
aanleiding tot opslag en gebruik van adressen-
Cette organisation fournit un travail précieux dans
des domaines tels que les élections, la participation
politique, la gestion des conflits et le développement
d’attitudes démocratiques.
1. Sur quelle disposition réglementaire se fonde
l’adhésion de notre pays à cette organisation?
2. Comment notre pays est-il représenté au sein de
cette organisation?
3. Dans quelle mesure notre pays intervient-il financièrement
dans cette organisation?
4. Quelle contribution concrète notre pays a-t-il
déjà apportée dans la réalisation des objectifs que cette
organisation s’est fixés?
5. À court terme, quelle sera la contribution de
notre pays?
1. La Belgique est un des membres fondateurs de
l’Institut international pour la démocratie et
l’assistance électorale (IDEA en anglais). L’accord a
été signé le 27 fevrier 1995 par le secrétaire d’État à la
Coopération au développement.
2. La Direction générale pour la coopération internationale
assure la présence de notre pays aux
réunions de l’institut, assistée dans cette tâche par
notre ambassade à Stockholm.
3. Les dépenses afférentes à la participation de la
Belgique à l’institut sont à charge du budget de la
Direction générale pour la coopération internationale.
4. De plus amples informations sur les activités de
l’institut et la participation belge, peuvent être demandées
au secrétaire d’État à la Coopération au développement.
Question no 62 de M. Yves Leterme du 30 mai 2000
(N.):
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
La loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de
la vie privée à l’égard du traitement de données à
caractère personnel, également appelée «loi sur la vie
privée», prévoit l’obligation de déclarer à la Commission
pour la protection de la vie privée tout stockage
automatisé et tout traitement de données à caractère
personnel dans des fichiers.
Le fonctionnement de votre cabinet (de vos cabinets)
donne indubitablement lieu au stockage et à
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4236 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
bestanden (eventueel ook het kabinet van «vice-eerste
minister»).
1.
a) Wanneer en door wie is aangifte gedaan van de
adressenbestanden die op uw kabinet(ten) worden
gebruikt?
l’utilisation de fichiers d’adresses (c’est éventuellement
le cas également du cabinet du «vice-premier ministre»).
1.
a) Quand et par qui ont été déclarés les fichiers
d’adresses qui sont utilisés dans votre cabinet (vos
cabinets)?
b) Indien niet, waarom niet? b) Le cas échéant, pourquoi ces fichiers n’ont-ils pas
été déclarés?
2. Welk is het identificatienummer van het (de) des- 2. Quel est le numéro d’identification du (des)
betreffende bestand(en)?
fichier(s) concerné(s)?
3. Wat is voor het (de) aangegeven bestand(en) de 3. Quelle était la finalité avouée du (des) fichier(s)
doelstelling die werd opgegeven?
déclarés?
4. Op welke wijze werden de personen wier gege- 4. Dans quelle mesure les personnes dont les
vens opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten) données ont été stockées dans un fichier constitué ou
aangelegd of gebruikt aangifteplichtig bestand op de utilisé par votre (vos) cabinet(s) ou en son (leur) sein et
hoogte gebracht van de opname?
devant être déclaré, ont-elles été informées du
stockage?
5. Op welke wijze worden de personen wier gege- 5. Comment les personnes dont les données ont été
vens opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten) stockées dans un fichier constitué par votre (vos) cabi-
aangelegd bestand verwittigd van de plaats waar zij de net(s) ou en son (leur) sein ont-elles été averties du lieu
met betrekking tot hun persoon opgeslagen gegevens où elles peuvent consulter les données stockées les
kunnen consulteren, laten wijzigen en/of schrappen? concernant, ou encore les faire modifier et/ou rayer?
6.
6.
a) Worden door uw kabinet(ten) andere bestanden a) Votre (vos) cabinet(s) utilise-t-il (utilisent-ils)
gebruikt dan diegene die het voorwerp hebben uit- d’autres fichiers que ceux qui ont été déclarés à la
gemaakt van aangifte bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer?
Commission de la protection de la vie privée?
b) Zo ja, welke? b) Dans l’affirmative, lesquels?
Antwoord: Er worden op mijn kabinetten momen- Réponse: Actuellement, mes cabinets n’emploient
teel geen bestanden gebruikt die het voorwerp hebben pas de fichiers qui ont fait l’objet d’une déclaration
uitgemaakt van aangifte bij de Commissie voor de auprès de la Commission de la protection de la vie
bescherming van de persoonlijke levenssfeer. privée.
Indien dit wel het geval is, zal ik niet nalaten het Si c’était le cas, je ferai le nécessaire pour observer
nodige te doen om de verplichtingen die voortvloeien
uit de privacywet na te komen.
les obligations, inhérentes à la loi sur la vie privée.
Vice-eerste minister
en minister van Begroting,
Maatschappelijke Integratie
en Sociale Economie
Vice-premier ministre
et ministre du Budget, de l’Intégration sociale
et de l’Économie sociale
Maatschappelijke Integratie Intégration sociale
DO 1999200000914 DO 1999200000914
Vraag nr. 28 van de heer Gerolf Annemans van 11 mei Question n
2000 (N.):
o 28 de M. Gerolf Annemans du 11 mai
2000 (N.):
Asielcentra in België. Centres pour demandeurs d’asile en Belgique.
Onlangs werd in Ekeren een nieuw asielcentrum Un nouveau centre pour demandeurs d’asile a
geopend. Men overweegt om nieuwe centra te openen récemment ouvert ses portes à Ekeren. L’ouverture de
in Wommelgem, Wingene en Jodoigne.
nouveaux centres est également envisagée à Wommelgem,
Wingene et Jodoigne.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4237
03 - 07 - 2000
1.
a) Hoeveel asielcentra zijn er op dit ogenblik in ons
land en waar bevinden ze zich?
b) Hoeveel centra zijn er nog gepland en waar zullen
ze worden ingeplant?
2. Onder wiens bevoegdheid (de federale overheid
of het Rode Kruis) vallen de respectievelijke centra?
3.
a) Hoeveel bedden telt elk bestaand centrum?
b) Wat zal de capaciteit van de toekomstige centra
zijn?
4.
a) Hoeveel bedroeg de kostprijs in 1999 voor elk van
de in 1999 functionerende asielcentra?
b) Wat was de kostprijs in 1997 en 1998 voor de toen
functionerende centra?
5. Hoeveel financiële hulp verkregen de nietgouvernementele
organisaties in 1997, 1998 en 1999
voor maatschappelijke bijstand aan asielzoekers?
6. Hoeveel financiële hulp kreeg de Internationale
Organisatie voor migratie in 1997, 1998 en 1999 voor
maatschappelijke bijstand aan asielzoekers?
7. Hoeveel bedroeg de financiële steun van de federale
overheid in 1997, 1998 en 1999 aan alle Belgische
gemeentebesturen en OCMW’s voor de opvang van en
hulp aan asielzoekers? Graag een opsplitsing per
gemeente/OCMW.
Antwoord: Het geachte lid gelieve het antwoord te
vinden op de gestelde vraag.
Open opvangcentra
voor vluchtelingen in België
1, 2 en 3. Er zijn in België 27 open opvangcentra die
door de volgende autoriteiten worden beheerd:
1.
a) À l’heure actuelle, combien existe-t-il de centres
pour demandeurs d’asile en Belgique et où sont-ils
localisés?
b) Combien d’autres centres sont prévus et où serontils
localisés?
2. À quelle compétence ressortissent respectivement
ces centres (de l’autorité fédérale ou de la Croix
Rouge)?
3.
a) Combien de lits compte chacun de ces centres?
b) Quelle sera la capacité d’accueil des futurs centres?
4.
a) Quel a été le coût du fonctionnement de chaque
centre pour demandeurs d’asile actif en 1999?
b) Quel a été le coût du fonctionnement des centres
actifs en 1997 et 1998?
5. Quel est le volume de l’aide financière qui a été
accordée aux organisations non gouvernementales
dans le cadre de leur mission d’assistance auprès des
demandeurs d’asile?
6. Quel est le volume de l’aide financière qui a été
accordée à l’Organisation internationale pour les
migrations en 1997, 1998 et 1999 dans le cadre de sa
mission d’assistance auprès des demandeurs d’asile?
7. Quel est le volume de l’aide financière qui a a été
accordée par les autorités fédérales à l’ensemble des
communes et des CPAS pour l’accueil et l’aide fournis
aux demandeurs d’asile en 1997, 1998 et 1999?
Pouvez-vous me fournir une ventilation par commune/
CPAS?
Réponse: Je prie l’honorable membre de bien
vouloir trouver ci-après la réponse à sa question.
Centres ouverts d’accueil
pour réfugiés en Belgique
1, 2 et 3. Il y a en Belgique 27 centres d’accueil
ouverts qui sont gérés par les autorités suivantes:
— Federale overheid: 10 — Autorité fédérale: 10
— Rode Kruis (Vlaams): 11 — Croix-Rouge (flamande): 11
— Rode Kruis (Waals): 5 — Croix-Rouge (wallonne): 5
— Socialistische Ziekenfondsen: 1 — Mutualités socialistes: 1
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4238 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Centrum
—
Centre
Gemeente
—
Commune
Capaciteit
—
Capacité
Bevoegdheid
—
Autorité
Aarlen. — Arlon ............................... Aarlen/Arlon 75 FED
Bevingen ............................................ Sint-Truiden/Saint-Trond 350 FED
Charleroi ........................................... Charleroi 180 FED
Ekeren ............................................... Ekeren 100 FED
Florennes ........................................... Florennes 350 FED
Kapellen ............................................ Kapellen 450 FED
Klein-Kasteeltje. — Petit-Château ..... Brussel/Bruxelles 500 FED
Rixensart ........................................... Rixensart 160 FED
Sugny ................................................ Vresse-sur-Semois 50 FED
Virton ............................................... Virton 75 FED
Alsemberg ......................................... Beersel 150 RK/CR (Vl./Fl.)
Antwerpen LO. — Anvers LO .......... Antwerpen/Anvers 185 RK/CR (Vl./Fl.)
Brugge. — Bruges ............................. Brugge/Bruges 50 RK/CR (Vl./Fl.)
De Foyer ........................................... Brussel/Bruxelles 24 RK/CR (Vl./Fl.)
Deinze ............................................... Deinze 55 RK/CR (Vl./Fl.)
Foyer Selah ....................................... Brussel/Bruxelles 86 RK/CR (Vl./Fl.)
Lanaken ............................................ Lanaken 180 RK/CR (Vl./Fl.)
Lint ................................................... Lint 115 RK/CR (Vl./Fl.)
Menen. — Menin .............................. Menen/Menin 70 RK/CR (Vl./Fl.)
Overpelt ............................................ Overpelt 102 RK/CR (Vl./Fl.)
Steenokkerzeel ................................... Steenokkerzeel 40 RK/CR (Vl./Fl.)
Fraipont ............................................ Trooz 280 Rode Kruis/Croix-Rouge (W.)
Hastière ............................................ Hastière par delà 74 Rode Kruis/Croix-Rouge (W.)
Nonceveux ........................................ Aywaille 243 Rode Kruis/Croix-Rouge (W.)
Rendeux ............................................ Rendeux 150 Rode Kruis/Croix-Rouge (W.)
Yvoir ................................................. Yvoir 315 Rode Kruis/Croix-Rouge (W.)
Erezée ............................................... Erezée 48 Socialistische Ziekenfondsen/
Mutualités socialistes
Totaal. — Total ............................... België/Belgique 4 477
Volledigheidshalve dient vermeld te worden dat er
in Sint-Pieters-Woluwe een noodopvang-centrum is
met een capaciteit van 115 opvangplaatsen op
1 januari 2000 alsmede in Neder-over-Heembeek waar
de capaciteit 70 opvangplaatsen bedraagt op 1 januari
2000.
Bovendien bestaat er een overeenkomst met de
NGO’s, OCIV (Overlegcentrum voor de integratie van
vluchtelingen) en CIRÉ (Coordination et initiatives
pour refugiés et étrangers) om de opvang te verzekeren
van respectievelijk 500 en 300 asielzoekers. Deze zijn
verspreid over meerdere opvangtehuizen.
Toekomstige centra
en uitbreiding van de actuele centra
Centrum
—
Centre
Gemeente
—
Commune
Pour être complet, il faut mentionner qu’il existe à
Woluwe-Saint-Pierre un centre d’accueil d’urgence
d’une capacité de 115 places d’accueil au 1 er janvier
2000 ainsi qu’à Neder-over-Heembeek où la capacité
est de 70 places d’accueil au 1 er janvier 2000.
En outre, il existe une convention avec les ONG’s
OCIV (Overlegcentrum voor de integratie van vluchtelingen)
et CIRÉ (Coordination et initiatives pour refugiés
et étrangers) pour assurer l’accueil de respectivement
500 et 300 demandeurs d’asile. Ces places
d’accueil sont situées dans plusieurs maisons d’accueil.
Futurs centres
et extensions futures des centres actuels
Capaciteit
—
Capacité
Bevoegdheid
—
Autorité
Klein-Kasteeltje. — Petit-Château ..... Brussel/Bruxelles Uitbreiding/Extension 300 FED
Sugny ................................................ Vresse-sur-Semois Uitbreiding/Extension 25 FED
Morlanwelz ....................................... Morlanwelz 180 FED
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4239
03 - 07 - 2000
Centrum
—
Centre
Gemeente
—
Commune
Capaciteit
—
Capacité
Bevoegdheid
—
Autorité
Wommelgem ..................................... Wommelgem 200 FED
Jodoigne ............................................ Jodoigne 200 FED
Wingene ............................................ Wingene 100 RK/CR (Vl./Fl.)
Vanaf juli 2000 zal het Klein-Kasteeltje 40 supplementaire
opvangplaatsen organiseren voor nietbegeleide
minderjarigen in «Het Achterhuis».
4.
a) Kostprijs per centrum in 1999:
Aarlen
—
Arlon
Virton Florennes
Klein-Kasteeltje
—
Petit-Château
À partir de juillet 2000 le Petit-Château organisera
40 places d’accueil supplémentaires pour des demandeurs
d’asile mineurs non accompagnés dans «Het
Achterhuis».
4.
a) Coûts par centre en 1999:
Rixensart Kapellen
Morlanwelz
—
Charleroi
Bevingen WSP/SPW
4 482 589 14 846 143 63 186 763 94 780 242 25 603 886 91 240 092 18 039 442 44 086 378 9 199 916
b) Kostprijs per centrum in 1998: b) Coûts par centre en 1998:
Rixensart
Klein-Kasteeltje
—
Petit-Château
Kapellen Florennes WSP/SPW
41 534 456 100 937 337 72 899 976 49 524 516 835 264
c) Kostprijs per centrum in 1997: c) Coûts par centre en 1997:
Klein-Kasteeltje
—
Petit-Château
Florennes Rixensart Kapellen
82 121 231 37 468 793 28 088 057 34 081 926
5. Toelagen aan niet-gouvernementele organisaties
voor de opvang van asielzoekers:
5. Subsides aux organisations non-gouvernementales
pour l’accueil de demandeurs d’asile:
— in 1997: Rode Kruis: 475 000 000 frank — en 1997: Croix-Rouge: 475 000 000 de francs
— in 1998: Rode Kruis: 607 000 000 frank — en 1998: Croix-Rouge: 607 000 000 de francs
— in 1999: Rode Kruis: 925 000 000 frank — en 1999: Croix-Rouge: 925 000 000 de francs
— OCIV: 60 000 000 frank — OCIV: 60 000 000 de francs
— CIRÉ: 7 000 000 frank — CIRÉ: 7 000 000 de francs
— Erezée: 21 000 000 frank — Erezée: 21 000 000 de francs
6. Toelagen aan de Internationale Organisatie voor
migratie voor de uitvoering van het vrijwillige terugkeerprogramma
voor behoeftige vreemdelingen die
6. Subsides à l’Organisation internationale de la
migration, accordés pour l’exécution du programme
de retour volontaire pour étrangers indigents qui
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
545

4240 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
vrijwillig wensen te vertrekken, waaronder asielzoekers
(het REAB-programma), voor Bosnische ontheemden
(het RBB-programma) en voor Kosovaarse
ontheemden (het RKB-programma):
souhaitent partir volontairement, dont certains
demandeurs d’asile (le programme REAB), ainsi que
pour expatriés bosniaques (le programme RBB) et
pour expatriés kosovars (le programme RKB):
— in 1997: — en 1997:
— REAB: 54 000 000 frank — REAB: 54 000 000 de francs
— RBB: 20 000 000 frank — RBB: 20 000 000 de francs
— in 1998: — en 1998:
— REAB: 42 000 000 frank — REAB: 42 000 000 de francs
— RBB: 35 000 000 frank — RBB: 35 000 000 de francs
— in 1999: — en 1999:
— REAB: 50 000 000 frank — REAB: 50 000 000 de francs
— RBB: 40 000 000 frank — RBB: 40 000 000 de francs
7. Toelagen van de federale overheid aan de 7. Subsides de l’autorité fédérale aux CPAS dans le
OCMW’s in het kader van de wet van 2 april 1965 cadre de la loi du 2 avril 1965 relative à la prise en
betreffende het ten laste nemen van de steun verleend charge de l’aide octroyée par les CPAS. En application
door de OCMW’s. Met toepassing van deze wet komt de cette loi, l’autorité fédérale intervient dans l’aide
de federale overheid tussen in de steun die OCMW’s que les CPAS octroient aux personnes sans domicile
verlenen aan personen zonder onderstandsdomicile of d’assistance ou aux personnes qui du fait de leur natio-
aan personen die omwille van hun nationaliteit geen nalité n’ont pas droit au minimum de moyens
recht hebben op een bestaansminimum, zoals onder d’existence, telles que, entre autres, les demandeurs
meer asielzoekers. Deze toelage wordt niet afzonder- d’asile. Ce subside n’est pas accordé séparément pour
lijk toegekend voor asielzoekers of voor andere les demandeurs d’asile ou pour d’autres bénéficiaires.
begunstigden. Er zijn dan ook slechts globale bedragen Les données chiffrées dont nous disposons ne sont
betreffende de toelage voorhanden. Gemiddeld houdt donc que des montants globaux se rapportant au
ongeveer 85% van deze globale toelage verband met subside. En moyenne environ 85% de ce subside
asielzoekers.
global se rapportent à des demandeurs d’asile.
Deze toelage bedroeg: Ce subside s’est élevé:
— in 1997: 5 081 000 000 frank — en 1997: à 5 081 000 000 de francs
— in 1998: 4 835 000 000 frank — en 1998: à 4 835 000 000 de francs
— in 1999: 7 231 000 000 frank — en 1999: à 7 231 000 000 de francs
De verdeling per OCMW wordt op aparte lijsten La répartition par CPAS sera communiquée au
aan het lid bezorgd.
membre au moyen de listes séparées.
DO 1999200011264 DO 1999200011264
Vraag nr. 29 van de heer Geert Versnick van 18 mei
2000 (N.):
Question n o 29 de M. Geert Versnick du 18 mai 2000
(N.):
Nationale pas voor gehandicapten. Attestation nationale pour les handicapés.
Gehandicapten in ons land hebben geen officiële pas
die hun handicap bewijst. Een dergelijke pas zou nochtans
handig kunnen zijn, vooral in het buitenland
waar verminderde toegangsprijzen gelden voor personen
met een handicap. De bestaande officiële documenten
tonen enkel partiële handicaps aan, bijvoorbeeld
de parkeerkaart.
Dans notre pays, les handicapés ne disposent pas
d’une attestation officielle faisant état de leur handicap.
Un tel document pourrait pourtant être utile,
notamment à l’étranger où les personnes handicapées
bénéficient de réductions sur le prix des entrées. Les
documents officiels existants, notamment la carte de
stationnement, n’indiquent que l’existence d’un handicap
partiel.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4241
03 - 07 - 2000
1. Acht u het wenselijk om aan gehandicapten een
pas te geven die hen identificeert als gehandicapte?
2. Acht u het mogelijk om één van de bestaande
kaarten te gebruiken om als pas te dienen?
Antwoord: Ik zou het geachte lid eerst en vooral
willen eraan herinneren dat er geen eenvoudige definitie
van een persoon met een handicap bestaat.
De wetgever heeft immers willen voorzien in de verschillende
behoeften van personen met een handicap
door middel van specifieke maatregelen toegespitst op
een of meer bijzondere aspecten ter zake. Wegens deze
benadering gelden voor de «handicap» veelvuldige
begrippen.
Elke instelling — ongeacht zij overigens een private
of een openbare instelling is — bepaalt haar criteria in
functie van de doelstellingen die zij nastreeft, waarbij
de toegang tot de betrokken voordelen de concrete
vorm aanneemt van attesten, kaarten, lidkaarten van
verenigingen, ...
De invoering van een «nationale gehandicaptenkaart»
zou naar mijn mening maar weinig toegevoegde
waarde hebben ten opzichte van wat reeds
bestaat, ofwel omdat rekening moet worden gehouden
met alle aparte gevallen en deze kaart daardoor de
ruime criteria zou hebben, wat de realiteit niet goed
weergeeft, ofwel omdat zij wel bepaalde criteria zou
hebben, waardoor sommige categorieën van personen
zouden kunnen worden uitgesloten.
Tenslotte kan ik eraan toevoegen dat de Nationale
Hoge Raad voor gehandicapten het ook niet wenselijk
achtte om een eenvormige pas in te voeren omdat een
dergelijk document discriminaties in de hand kan
werken.
DO 1999200011291 DO 1999200011291
Vraag nr. 30 van de heer Koen Bultinck van 22 mei
2000 (N.):
«Overlegcentrum voor integratie van vluchtelingen»
VZW.
In het Belgisch Staatsblad van 21 april 2000 verscheen
het koninklijk besluit van 17 maart 2000 houdende
de toekenning van een financiële tegemoetkoming
aan het Overlegcentrum voor integratie van
vluchtelingen VZW voor de opvang van kandidaatvluchtelingen
in 2000.
1.
a) Wat is het juiste doel van voornoemde VZW?
1. Estimez-vous qu’il soit souhaitable de délivrer
aux handicapés une attestation identifiant leur état?
2. Pensez-vous qu’il serait possible d’utiliser à cet
effet une des cartes existantes?
Réponse: Je tiens tout d’abord à rappeler à l’honorable
membre qu’il n’existe pas de définition unique de
la notion de personne handicapée.
En effet, lorsque le législateur a souhaité rencontrer
les différents besoins des personnes handicapées, il l’a
fait au travers de mesures spécifiques visant un ou des
aspects bien particuliers dans le domaine. Cette approche
a entraîné autant de notions du «handicap».
Ainsi, chaque institution — qu’elle soit privée ou
publique d’ailleurs — fixe ses critères en fonction des
objectifs qu’elle poursuit, l’accès aux avantages
concernés se concrétisant sous forme d’attestation, de
cartes, cartes de membres d’associations ...
Dès lors, instaurer une «carte nationale de handicapé»
n’aurait à mon sens que peu de valeur ajoutée par
rapport à ce qui existe actuellement, soit parce que,
devant rencontrer tous les cas d’espèces, elle aurait des
critères trop larges, reflétant mal la réalité, soit elle
aurait des critères bien précis qui pourraient exclure
certaines catégories de personnes.
Finalement, je peux ajouter que le Conseil supérieur
national des handicapés estime qu’il n’est pas souhaitable
d’instaurer un passeport uniforme parce qu’un
tel document pourrait engendrer des discriminations.
Question n o 30 de M. Koen Bultinck du 22 mai 2000
(N.):
ASBL «Overlegcentrum voor integratie van vluchtelingen».
Le Moniteur belge du 21 avril 2000 a publié l’arrêté
royal du 17 mars 2000 accordant une intervention
financière à l’ASBL «Overlegcentrum voor integratie
van vluchtelingen» pour l’accueil de candidats réfugiés
en 2000.
1.
a) Quel est l’objet précis de cette ASBL?
b) Wie zijn de bestuurders van die VZW? b) Qui en sont les administrateurs?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4242 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
2. Hoeveel bedraagt het voorschot waarvan sprake
is in artikel 3 van het voornoemde koninklijk besluit
van 17 maart 2000?
3.
a) Wat is de juiste inhoud van het in artikel 4 van dit
koninklijk besluit bedoelde akkoord?
b) Kan u eveneens een afschrift bezorgen van de in de
considerans van het bovengenoemde koninklijk
besluit van 17 maart 2000 vernoemde overeenkomst
tussen de Staat en voornoemde VZW?
Antwoord: In antwoord op de gestelde vragen heb
ik de eer het volgende mee te delen.
1. De doelstellingen van het Overlegcentrum voor
de integratie van vluchtelingen VZW (OCIV) zijn
terug te vinden in de statuten. Deze statuten verschenen
in de bijlage tot het Belgisch Staatsblad van
31 december 1987 en aangebrachte wijzigingen
kunnen teruggevonden worden op publicatiedatum
van 22 juli 1993.
De namen van de bestuurders van de VZW OCIV
werden het laatst gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad
van 9 juli 1998.
2. Volgens artikel 57ter van de organieke wet van
8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor
maatschappelijk welzijn kunnen verenigingen zoals de
VZW OCIV, op kosten van de Staat, ermee worden
belast maatschappelijke dienstverlening te verstrekken
aan asielzoekers. Dit gebeurt op basis van bij overeenkomst
vastgelegde regels. Deze verenigingen hebben
bij het begin van elk kalenderjaar, zolang de overeenkomst
loopt, recht op de betaling van een voorschot.
Dit voorschot is gelijk aan ten minste één vierde van
het bedrag waarop zij het voorgaande jaar recht
hadden.
Voor 1999 keerde de Staat in het totaal 57 miljoen
uit aan de VZW OCIV voor de opvang van kandidaatvluchtelingen.
Voor 2000 werd er een voorschot uitgekeerd
ten bedrage van 15 miljoen frank.
3. Artikel 4 van het koninklijk besluit van 17 maart
2000 betreft de overeenkomst gesloten tussen de Belgische
Staat en de VZW OCIV. Met ingang van
1 januari 2000 sloten de Belgische Staat en de VZW
OCIV een overeenkomst houdende de opvang van
500 kandidaat-vluchtelingen. Een kopie van deze overeenkomst
zal het geachte lid bezorgd worden.
De VZW OCIV rapporteert maandelijks met
betrekking tot de populatie van de opgevangen asielzoekers.
Als tegenprestatie krijgt de VZW OCIV de kosten
van opvang, tegen overlegging én goedkeuring van
voor echt en waarachtig verklaarde kostenstaten,
terugbetaald tegen maximaal 969 frank per dag per
2. À combien s’élève l’avance visée à l’article 3 de
cet arrêté royal du 17 mars 2000?
3.
a) Quelle est la teneur exacte de la convention visée à
l’article 4 de cet arrêté royal?
b) Pourriez-vous fournir une copie de la convention
conclue entre l’État belge et l’ASBL, visée dans le
considérant de l’arrêté royal précité du 17 mars
2000?
Réponse: En réponse à ses questions, j’ai l’honneur
de communiquer ce qui suit.
1. Les objectif de l’ASBL «Overlegcentrum voor de
integratie van vluchtelingen» (OCIV) sont inscrits
dans les statuts. Ces statuts ont été publiés aux annexes
du Moniteur belge du 31 décembre 1987 et des
modifications ont été enregistrées à la date de publication
du 22 juillet 1993.
Les noms des administrateurs de l’ASBL OCIV ont
été publiés pour la dernière fois au Moniteur belge du
9 juillet 1998.
2. Conformément à l’article 57ter de la loi organique
du 8 juillet 1976 des centres publics d’aide sociale,
des associations telles que l’ASBL OCIV, peuvent être
chargées aux frais de l’État, d’assurer l’aide sociale
aux demandeurs d’asile. Cette aide est octroyée sur la
base de régles fixées par convention. Ces associations
ont droit au début de chaque année calendrier et pour
la durée de la convention, au paiement d’une avance.
Cette avance est égale à au moins un quart du montant
auquel les associations avaient droit l’année précédente.
Pour l’année 1999 l’État a versé au total 57 millions
à l’ASBL OCIV en vue de l’accueil des candidats réfugiés.
Un montant de 15 millions de francs a été versé à
titre d’avance pour l’année 2000.
3. L’article 4 de l’arrêté royal du 17 mars 2000 porte
sur la convention conclue entre l’État belge et l’ASBL
OCIV. L’État belge et l’ASBL OCIV ont conclu une
convention qui entre en vigueur le 1 er janvier 2000 et
porte sur l’accueil de 500 candidats réfugiés. Une copie
de cette convention vous sera transmise.
L’ASBL OCIV transmet mensuellement un rapport
sur la population des demandeurs d’asile accueillis.
En contrepartie, l’ASBL OCIV perçoit le remboursement
des frais de l’accueil, contre présentation et
approbation des états de frais déclarés sincères et véritables,
à concurrence de 969 francs par jour et par
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4243
03 - 07 - 2000
opgevangen asielzoeker. Dit bedrag fungeert als tussenkomst
in de vaste uitgaven en de variabele kosten
bestemd voor het dekken van de levensbehoeften van
de opgevangen personen. Hierbij wordt rekening
gehouden met:
— de grenzen vermeld in het ministerieel besluit van
30 januari 1995 tot regeling van de terugbetaling
door de Staat van de kosten van de dienstverlening
door de openbare centra voor maatschappelijk
welzijn toegekend aan een behoeftige die de Belgische
nationaliteit niet bezit en die niet in het
bevolkingsregister is ingeschreven, wat de rechtstreekse
steun aan de opgevangen personen betreft;
— de personeels- en werkingskosten die nodig zijn
om de begeleiding van de opgevangen personen te
verzekeren.
De kosten die gemaakt worden voor de medische
zorgen vallen buiten het maximumbedrag van
969 frank en worden apart vergoed.
DO 1999200011294 DO 1999200011294
Vraag nr. 31 van mevrouw Yolande Avontroodt van
23 mei 2000 (N.):
Berekening van de tegemoetkoming hulp aan bejaarden.
Bij de toekenning van de tegemoetkoming hulp aan
bejaarden (THAB) wordt rekening gehouden met de
inkomsten van de aanvrager. Een belangrijk criterium
hierbij zijn inkomsten uit pensioen die voor 90 %
worden aangerekend. Een specifiek probleem doet
zich voor bij gepensioneerde ambtenaren die uit de
echt gescheiden zijn. In tegenstelling tot de pensioenregeling
voor werknemers en zelfstandigen wordt niet
een deel van het pensioen afgesplitst naar de exechtgenoot,
maar worden overeenkomstig de uitgesproken
vonnissen onderhoudsgelden betaald. Blijkbaar
wordt bij de vaststelling van de inkomsten in het
kader van de behandeling van een vraag geen rekening
gehouden met de vermindering als gevolg van betaalde
onderhoudsgelden.
1. Wordt bij de inaanmerkingneming van de
bestaansmiddelen voor de berekening van het bedrag
hulp aan bejaarden rekening gehouden met de eventuele
onderhoudsgelden die gepensioneerde ambtenaren
moeten betalen aan hun ex-echtgenoot?
demandeur d’asile accueilli. Ce montant fait office
d’intervention dans les frais fixes et variables destinés
à couvrir les besoins de première nécessité des personnes
accueillies. Il est tenu compte à cet effet:
— des limites mentionnées dans l’arrêté ministériel du
30 janvier 1995 réglant le remboursement par
l’État des frais de l’aide accordée par les centres
publics d’aide sociale à un indigent qui ne possède
pas la nationalité belge et qui n’est pas inscrit dans
le registre de la population, en ce qui concerne
l’aide directe aux personnes accueillies;
— des frais de personnel et de fonctionnement nécessaire
en vue d’assurer l’accompagnement des
personnes accueillies.
Les frais exposés pour les soins médicaux n’entrent
pas dans le montant maximum de 969 francs et sont
remboursés séparément.
Question n o 31 de M me Yolande Avontroodt du
23 mai 2000 (N.):
Calcul des allocations pour personnes âgées.
Dans le cadre de l’octroi des allocations pour
personnes âgées (APA), il est tenu compte des revenus
du demandeur. À cet égard, les revenus provenant de
pensions sont pris en compte à concurrence de 90 %.
Un problème spécifique se pose en ce qui concerne les
fonctionnaires à la retraite divorcés. Alors que, dans le
cadre des régimes de pension des travailleurs salariés
et des indépendants, une partie de la pension est versée
à l’ex-conjoint, dans le cadre du régime des fonctionnaires,
des pensions alimentaires sont payées en exécution
des jugements en divorce. Il semble qu’il ne soit
pas tenu compte pour fixer les revenus lors de
l’examen d’une demande, de la réduction des revenus
consécutive au versement de pensions alimentaires.
1. L’évaluation des moyens d’existence dans le
cadre du calcul des allocations pour personnes âgées
tient-elle compte des pensions alimentaires que les
fonctionnaires à la retraite versent éventuellement à
leur ex-conjoint?
2. Zo neen, wat is daarvan de ratio legis? 2. Dans la négative, pourquoi?
Antwoord: Vooreerst wil ik het geachte lid de
geldende bepalingen wat betreft de aanrekening van de
inkomsten voor de THAB verklaren.
Réponse: Tout d’abord je veux expliquer à l’honorable
membre les normes en vigueur relatives au calcul
des revenus pour l’APA.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4244 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Het bedrag van de tegemoetkomingen wordt verminderd
met het inkomen van de gehandicapte, van
zijn echtgenoot of van de persoon met wie hij een huishouden
vormt, dat de door de Koning bepaalde grenzen
overschrijdt (artikel 7 van de wet van 27 februari
1987).
De tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden wordt
toegekend in functie van het resultaat van een onderzoek
naar het inkomen.
Alle inkomsten, ongeacht hun aard of oorsprong,
waarover de gehandicapte of zijn echtgenoot of de
persoon met wie hij een huishouden vormt beschikken,
worden in aanmerking genomen (artikel 6, § 1,
van het koninklijk besluit van 5 maart 1990).
Een bedrag gelijk aan 90% van de pensioenen toegekend
aan de gehandicapte, aan zijn echtgenoot of
aan de persoon met wie hij een huishouden vormt
wordt in aanmerking genomen. Het betreft hier het
werkelijk uitgekeerd bedrag.
Zoals het geachte lid terecht opmerkt, vloeit het
probleem voort uit het feit dat, in tegenstelling met de
pensioenregeling voor werknemers of zelfstandigen, de
rustpensioenregeling voor ambtenaren geen specifieke
bepalingen bevat in geval van feitelijke scheiding of
wettelijke echtscheiding.
In geval van feitelijke of wettelijke scheiding heeft
de voormalige echtgenoot van de ambtenaar bijgevolg
geen automatisch recht op de helft van de rustuitkering
en blijft het rijkspersoneelslid zijn volledig pensioen
verder genieten.
Op basis van de bepalingen van de wet van
27 februari 1987 en van haar koninklijk uitvoeringsbesluit
nemen mijn diensten dan ook het werkelijk uitgekeerd
bedrag in aanmerking, om het recht op de
tegemoetkoming te bepalen van de op rust gestelde
ambtenaar die een aanvraag om een tegemoetkoming
voor hulp aan bejaarden zou ingediend hebben.
Deze maatregel blijft logisch zolang de ambtenaar
geen alimentatiegeld betaalt aan zijn voormalige echtgenote
en hij daadwerkelijk het integraal bedrag van
zijn pensioen ontvangt.
Maar wanneer alimentatiegeld wordt betaald,
wordt de rechthebbende op een tegemoetkoming
inderdaad benadeeld, aangezien er een bedrag waarvan
hij niet geniet, wordt afgetrokken van het basisbedrag
van de tegemoetkoming waarop hij aanspraak
zou kunnen maken.
Derhalve zal ik dus snel met mijn administratie
overleggen opdat deze onrechtvaardige situatie opgelost
wordt.
Le montant des allocations est diminué du montant
du revenu du handicapé, de son conjoint ou de la
personne avec laquelle il forme un ménage qui dépasse
les plafonds fixés par le Roi (article 7 de la loi du
27 février 1987).
L’allocation pour l’aide aux personnes âgées est
octroyée en fonction du résultat d’une enquête sur les
revenus.
Tous les revenus, qu’elle qu’en soit la nature ou
l’origine, dont disposent le handicapé ou son conjoint
ou la personne avec laquelle il est établi en ménage
sont pris en considération (article 6, § 1 er , de l’arrêté
royal du 5 mars 1990).
Un montant égal à 90% des pensions accordées au
handicapé, à son conjoint ou à la personne avec
laquelle il est établi en ménage, est pris en considération.
Il s’agit du montant réellement perçu.
Le problème, comme le souligne bien l’honorable
membre, trouve sa source dans le fait que, contrairement
au régime des pensions des travailleurs salariés
ou indépendants, le régime des retraites des fonctionnaires
ne contient aucune disposition spécifique en cas
de séparation de fait ou de séparation légale.
Dès lors, en cas de séparation légale ou de fait, l’exconjoint
ou le conjoint séparé de fait du fonctionnaire
n’a aucun droit automatique à la moitié des prestations
de retraite, l’agent de l’État continuant à percevoir
l’intégralité de sa pension.
C’est pourquoi sur base des dispositions de la loi du
27 février 1987 et de son arrêté royal d’exécution, mes
services prennent en considération, pour déterminer le
droit à l’allocation du fonctionnaire retraité qui aurait
introduit une demande d’allocation pour l’aide aux
personnes âgées, le montant réellement perçu de la
pension.
Cette mesure reste logique tant que le fonctionnaire
ne verse aucune rente alimentaire à son ex-conjoint et
perçoit effectivement l’intégralité de sa pension.
Mais lorsqu’une telle rente est versée, le demandeur
d’allocations est effectivement pénalisé puisqu’une
somme dont il ne bénéficie pas est déduite du montant
de base de l’allocation à laquelle il pourrait prétendre.
J’entamerai donc rapidement avec mon administration
le réflexion qui permettrait de remédier à cette
iniquité.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4245
03 - 07 - 2000
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer
DO 1999200000782 DO 1999200000782
Vraag nr. 134 van de heer Tony Smets van 24 februari
2000 (N.):
Autonummerplaten. — Diefstal. — Schrapping uit het
centraal voertuigregister.
Bij diefstal van een autonummerplaat is het van
belang voor het slachtoffer dat hij de kwijtgespeelde
nummerplaat laat schrappen bij het ministerie van
Verkeer en Infrastructuur. Rijkswacht en politie weten
dan dat bij het opmerken van een gestolen nummer,
het door criminele handeling werd bekomen, en dat
het voor intenties met kwaad opzet zal worden
gebruikt. De officiële bezitter van het kenteken gaat
dan ook vrijuit.
Ik stel vast dat de mededeling van schrapping uit het
centraal voertuigregister van een gestolen nummerplaat
soms jarenlang op zich laat wachten. Zelf ken ik
een dossier waarbij de schrapping slechts vijf jaar na
de melding van diefstal werd bevestigd.
1. Wat is de reden waarom een indiener van een
gestolen nummerplaat slechts jaren later de officiële
bevestiging krijgt van schrapping van deze nummerplaat?
2. Wat is de gemiddelde afhandelingstermijn van
een dergelijk dossier?
Antwoord: Het geachte lid gelieve hieronder het
antwoord op zijn vraag te vinden.
Overeenkomstig de bepaling van artikel 16 van het
koninklijk besluit van 31 december 1953 houdende
reglementering van de inschrijving van de motorvoertuigen
en de aanhangwagens, moet de houder van een
nummerplaat onmiddellijk bij de dichtstbijzijnde politie-
of rijkswachtdienst aangifte doen van elk feit ten
gevolge waarvan hij onvrijwillig niet meer in het bezit
is van zijn nummerplaat, zoals diefstal van de
nummerplaat alleen of diefstal van het voertuig met de
nummerplaat erop.
Een attest van die aangifte wordt hem uitgereikt
door voornoemde politiediensten.
De houder van de nummerplaat dient in elk geval
binnen vijftien dagen na het niet meer bezitten van de
nummerplaat, voornoemd attest te versturen naar de
Dienst inschrijving voertuigen (DIV). Hierop schrapt
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
Question no 134 de M. Tony Smets du 24 février 2000
(N.):
Plaques minéralogiques. — Vol. — Radiation du
registre central des véhicules.
Les personnes victimes d’un vol de plaque minéralogique
ont intérêt à faire radier cette plaque minéralogique
au ministère des Communications et de l’Infrastructure.
Cette démarche présente l’avantage que
la gendarmerie et la police savent alors que si elles
relèvent le numéro d’une plaque volée, ce numéro a été
obtenu de manière illicite et sera utilisé à des fins
criminelles. Il en résulte aussi que le propriétaire officiel
de la plaque minéralogique concernée n’est pas
inquiété par les autorités judiciaires.
Je constate qu’il faut parfois attendre plusieurs
années la communication de la radiation du registre
central des véhicules d’une plaque minéralogique
volée. J’ai personnellement connaissance d’un dossier
où la radiation n’a été confirmée que cinq ans après le
signalement du vol.
1. Pour quelle raison une personne ayant signalé le
vol de sa plaque minéralogique doit-elle attendre
plusieurs années avant de recevoir la confirmation
officielle de la radiation de sa plaque du registre
central des véhicules?
2. Quel est le délai de traitement moyen d’un tel
dossier?
Réponse: L’honorable membre trouvera ci-dessous
la réponse à sa question.
Conformément à la disposition de l’article 16 de
l’arrêté royal du 31 décembre 1953 portant réglementation
sur l’immatriculation des véhicules à moteur et
des remorques, le titulaire d’une plaque d’immatriculation
doit immédiatement déposer une plainte auprès
du service de police ou de gendarmerie le plus proche
lorsque involontairement il n’est plus en possession de
sa plaque d’immatriculation, comme le vol uniquement
de sa plaque d’immatriculationn ou le vol du
véhicule avec la plaque d’immatriculation.
Les services de police précités délivrent une attestation
constatant cette déclaration.
En tout cas, le titulaire de la plaque d’immatriculation
doit envoyer l’attestation dans un délai de
quinze jours après la perte de sa plaque à la Direction
de l’immatriculation des véhicules (DIV). Ensuite la
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4246 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
de DIV de nummerplaat op de dag zelf dat het attest
van diefstal of verlies, opgemaakt door de rijkswacht
of de politie, binnenkomt.
Daarnaast kan de schrapping van de nummerplaat
door de DIV ook gebeuren op basis van de seining
door de politiediensten van de diefstal of het verlies
van de nummerplaat via het geïnformatiseerd politioneel
seiningssysteem.
DO 1999200000812 DO 1999200000812
Vraag nr. 141 van de heer Bart Laeremans van
29 februari 2000 (N.):
DIV radie la plaque d’immatriculation le jour même
où l’attestation de vol ou de perte, établie par la
gendarmerie ou la police, lui parvient.
La radiation de la plaque d’immatriculation par la
DIV peut également se faire sur la base du signalement
du vol ou de la perte de la plaque d’immatriculation
par les services de police au moyen du système informatisé
de signalement policier.
Question n o 141 de M. Bart Laeremans du 29 février
2000 (N.):
NMBS. — Kostprijs woon-werkverkeer. SNCB. — Coût des déplacements entre le domicile et
le lieu de travail.
De kostprijs van het woon-werkverkeer tijdens de
spitsuren is allicht financieel de grootste verliespost
voor de NMBS, omdat voor dit vervoer bijkomend
personeel en rollend materieel moet worden ingezet,
dat gedurende de rest van de tijd geen gebruik heeft.
1.
a) Kan u het bedrag van het verlies van dit verkeer
voor de NMBS meedelen?
Le coût des déplacements entre le domicile et le lieu
de travail aux heures de pointe est sans nul doute le
poste budgétaire le plus déficitaire de la SNCB parce
que ces déplacements requièrent du personnel et du
matériel roulant supplémentaires qui ne sont pas utilisés
le reste du temps.
1.
a) Pourriez-vous communiquer le montant du déficit
qu’entraînent ces déplacements pour la SNCB?
b) Werden hieromtrent ooit ramingen gemaakt? b) A-t-il jamais été procédé à des estimations visant à
en déterminer la hauteur?
2. Is het juist dat u het woon-werkverkeer voor de
ambtenaren gratis wil maken?
3.
a) Waarom dan alleen voor de ambtenaren?
2. Est-il exact que vous voudriez que les fonctionnaires
puissent se déplacer gratuitement entre leur
domicile et leur lieu de travail?
3.
a) Pourquoi envisagez-vous d’offrir cette gratuité
uniquement aux fonctionnaires?
b) De ambtenaren van welke overheden? b) Des fonctionnaires de quel niveau de pouvoir
s’agit-il?
4.
a) Welk niveau en welk departement zal de kostprijs
hiervoor op zich nemen?
4.
a) Quel niveau de pouvoir et quel département en
supporteront le coût?
b) Werden er terzake al akkoorden gesloten? b) Des accords ont-ils déjà été conclus en la matière?
Antwoord: Réponse:
1. In het kader van haar 2e opdracht van openbare
dienstverlening met betrekking tot het reizigersvervoer
in binnenverkeer met treinen volgens de gewone
dienstregeling, produceert de NMBS elke werkdag
ongeveer 26 000 treinkilometer met piekuur- en extratreinen.
Die 26 000 treinkilometer vertegenwoordigen 12%
van het totaal dat op de werkdagen geproduceerd
wordt, terwijl de rest bestaat uit intercity- en lokale
trajecten.
1. Chaque jour ouvrable, la SNCB produit, dans le
cadre de la 2 e mission de service public relative au
transport intérieur de voyageurs par les trains du
service ordinaire, environ 26 000 trains-km relatifs à
des relations de pointe et de renfort.
Ces 26 000 trains-km représentent 12% du total
produit les jours ouvrables, le solde étant constitué des
relations intervilles et locales.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4247
03 - 07 - 2000
Het is inderdaad zo dat er door het inleggen van
piekuurtreinen meer materieel en personeel nodig is.
Maar de treindienst is over het algemeen georganiseerd
volgens een beurtregelingssysteem van materieel
en bestuurders, waardoor de verschillende middelen
die op een volledige dag voor het treinverkeer worden
ingezet, optimaal worden aangewend.
Men kan moeilijk stellen dat er louter voor de piekuurtreinen
specifieke middelen, in de strikte betekenis,
worden aangewend. Enerzijds leiden ze tot een verhoging
van de nodige middelen, maar anderzijds mag
ook eens gezegd worden dat hun bezettingsgraad
hoger is. Het opstellen van een net zo specifieke financiële
balans dienaangande is dus niet relevant.
2, 3 en 4. Het bijvoegsel bij het beheerscontract
1997-2001 bepaalt onder meer het volgende: «De
NMBS sluit met elk van de federale departementen of
instellingen een overeenkomst volgens dewelke het
aandeel in de prijs van de trajecttreinkaart dat ten laste
van de federale ambtenaren blijft, lager zal zijn dan
hetgeen ze nu ten laste nemen, terwijl het saldo ten
laste genomen wordt door elk van de betrokken departementen
of instellingen. Deze maatregel zal van toepassing
worden vanaf 1 juli 2000.»
Behalve de ambtenaren heeft het tweede bijvoegsel
van het tweede beheerscontract betrekking op
3 categorieën van reizigers:
— vanaf 1 juli 2000 zullen kinderen van 6 tot minder
12 jaar gratis in tweede klasse kunnen reizen. Van
maandag tot vrijdag wordt dit gratis vervoer
slechts toegekend vanaf 9 uur;
— vanaf 1 juli 2000 zullen de seniors van 65 jaar en
meer een retourbiljet kunnen aankopen voor de
forfaitaire prijs van 50 frank per enkele rit in
tweede klasse. Van maandag tot vrijdag wordt dit
gratis vervoer slechts toegekend vanaf 9 uur;
— om de overbezetting van de treinen te voorkomen,
zal dit forfaitair tarief gedurende bepaalde piekperiodes
niet van toepassing zijn;
— vanaf 1 september 2000 zal de prijs van de schoolabonnementen
voor de minder dan 18-jarigen teruggebracht
worden van 75% tot 45% van de prijs
van de treinkaart.
Voor de niet-federale ambtenaren moeten de gewesten,
gemeenschappen, provincies en gemeenten zich
tot de NMBS wenden om een groter aandeel (boven de
verplichte werkgeversbijdrage) van de treinkaart voor
hun rekening te nemen en om met haar overeenkomsten
dienaangaande te sluiten. Dat geldt ook voor al de
andere werkgevers.
Il est exact de dire que la mise en œuvre des trains de
pointe requiert un surplus de matériel et de personnel.
Néanmoins, le service de trains est organisé de
manière globale par l’intermédiaire de roulements de
matériel et de conducteurs, lesquels sont conçus de
façon à optimaliser, sur l’ensemble d’une journée, les
divers moyens affectés à la circulation des trains.
Il est donc difficile de parler d’une affectation de
moyens spécifiques, au sens strict, aux seuls trains de
pointe. Par ailleurs, si les trains de pointe influencent à
la hausse les moyens nécessaires, il y a également lieu
de reconnaître que leur taux d’occupation est supérieur.
L’établissement d’un bilan financier les concernant
de manière tout aussi spécifique n’est par conséquent
pas relevant.
2, 3 et 4. L’avenant au contrat de gestion 1997-2001
précise notamment que «la SNCB conclut un contrat
avec chaque département ou organisme fédéral au
terme duquel la part du prix de la carte train restant à
charge des fonctionnaires fédéraux sera inférieure à
celle qu’ils supportent actuellement, le solde étant pris
en charge par chaque département ou organisme
concerné. Cette mesure sera mise en application le
1 er juillet 2000».
Outre les fonctionnaires, le deuxième avenant au
deuxième contrat de gestion vise 3 catégories de voyageurs:
— à partir du 1 er juillet 2000, les enfants de 6 à moins
de 12 ans pourront voyager gratuitement en
deuxième classe. Du lundi au vendredi, la gratuité
n’est accordée qu’à partir de 9 heures;
— à partir du 1 er juillet 2000, les seniors de 65 ans et
plus pourront acquérir un billet aller-retour au
tarif forfaitaire de 50 francs par trajet simple effectué
en deuxième classe. Du lundi au vendredi, la
gratuité n’est accordée qu’à partir de 9 heures;
— pour éviter des suroccupations des trains, ce tarif
forfaitaire ne sera pas d’application durant certaines
périodes de pointe;
— à partir du 1 er septembre 2000, le prix des cartes
trains scolaires pour les moins de 18 ans est
ramené de 75% à 45% du prix de la carte train.
En ce qui concerne les fonctionnaires non fédéraux,
il appartien aux régions, communautés, provinces et
communes de s’adresser à la SNCB en vue de prendre
à leur charge une partie plus importante (au-delà de la
part patronale obligatoire) du prix des cartes trains et
de conclure avec elle des conventions dans ce sens. Il
en va de même pour tous les autres employeurs.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
546

4248 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
DO 1999200001043 DO 1999200001043
Vraag nr. 169 van de heer Yves Leterme van 5 april
2000 (N.):
NMBS. — Station Kortrijk. — Ontoereikend aantal
parkeervoorzieningen.
Het station van Kortrijk is in het West-Vlaams
spoornet een belangrijk knooppunt. Heel wat pendelaars
uit de regio Zuid-West-Vlaanderen begeven zich
naar dit station om van daar uit te sporen naar
bijvoorbeeld Gent, Antwerpen en Brussel.
Onder meer omdat het dichtslibben van de wegen
zich de jongste tijd ook in de Kortrijkse regio frekwenter
voordoet, stijgt de aantrekkingskracht van het
spoor als comfortabel alternatief.
Jammer genoeg blijft het NMBS-station van Kortrijk
kampen met het probleem van de volstrekt ontoereikende
parkeervoorzieningen.
Dit dossier is reeds herhaalde malen aan de orde
geweest maar blijkbaar slaagt men er niet in om tot
oplossingen en realisaties te komen.
1. Wordt er momenteel door de NMBS en of andere
instanties gewerkt aan een mogelijke uitbreiding van
de parkeervoorzieningen in de onmiddellijke nabijheid
van het NMBS-station te Kortrijk?
2.
a) Zo ja, welke zijn de partners uit de openbare
sector en eventueel private sector waarmee overlegd
wordt?
b) Binnen welke termijn kan in een uitbreiding van de
parkeervoorzieningen nabij het NMBS-station van
Kortrijk voorzien worden?
3. Zo neen, wat zijn de problemen en moeilijkheden
die momenteel de uitbreiding van de parkeervoorzieningen
in de nabijheid van het NMBS-station van
Kortrijk belemmeren?
Antwoord: De parkeercapaciteit aan het station in
Kortrijk is inderdaad ontoereikend. De NMBS bestudeert
dan ook diverse oplossingen.
Eén van de oplossingen is de bouw van een parkeergarage
langs de M. Pieter Tacklaan. Om echter tot een
economisch verantwoorde realisatie te komen moet er
rekening gehouden worden met de bouw van meer dan
enkel een parkeergarage.
Het door de NMBS vooropgesteld programma
behelst een eerder multifunctioneel architecturaal
geïntegreerd complex, wat mits een aangepast stedebouwkundige
invulling de haalbaarheid van het project
bevordert.
De NMBS overweegt samen met de stad Kortrijk
een masterplan voor de ganse site van het station in
Question no 169 de M. Yves Leterme du 5 avril 2000
(N.):
SNCB. — Gare de Courtrai. — Nombre insuffisant
d’emplacements de parking.
La gare de Courtrai est située à un carrefour du
réseau ferroviaire de Flandre occidentale. De
nombreux navetteurs originaires du sud de la province
rejoignent cette gare pour se rendre par exemple à
Gand, Anvers et Bruxelles.
Depuis un certain temps, le trafic sur les routes de la
région est souvent très dense, ce qui renforce l’attrait
des navetteurs pour une solution de rechange confortable:
le train.
Malheureusement, la gare SNCB de Courtrai ne
dispose pas d’un nombre d’emplacements de parking
suffisants.
Bien que le dossier ait été abordé à maintes reprises,
il semble qu’aucune solution n’ait pu être concrétisée.
1. À l’heure actuelle, la SNCB ou d’autres instances
élaborent-elles une éventuelle augmentation de la
capacité d’accueil du parking dans un périmètre
proche de la gare SNCB de Courtrai?
2.
a) Dans l’affirmative, quels partenaires publics ou
éventuellement privés sont concertés?
b) Quels sont les délais prévus pour augmenter la
capacité d’accueil du parking de la gare SNCB de
Courtrai?
3. Dans la négative, quels problèmes et quelles difficultés
font obstacle à l’augmentation de la capacité
d’accueil du parking de la gare de Courtrai?
Réponse: La capacité du parking de la gare de
Courtrai se révèle en effet insuffisante. La SNCB a dès
lors mis diverses solutions à l’étude.
L’une des solutions consisterait à construire un
immeuble de parking le long de l’avenue M. Pieter
Tack. Toutefois, pour que cette réalisation soit économiquement
défendable, il convient de voir plus grand
que la construction d’un simple immeuble de parking.
Le programme retenu par la SNCB va plutôt dans le
sens d’un complexe immobilier multifonctionnel, intégré
sur le plan architectural, de manière à favoriser la
faisabilité du projet en lui conférant un rôle urbanistique
adapté.
La SNCB envisage d’élaborer en collaboration avec
la ville de Courtrai un masterplan pour l’ensemble du
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4249
03 - 07 - 2000
Kortrijk te laten uitwerken, rekening houdend met de
reeds gedane studies door de Koning Boudewijn Stichting
«De weg naar het station».
Verder moet de problematiek in een breder kader
geplaatst worden. Om te vermijden dat middelgrote
steden zoals Kortrijk gaan dichtslibben in de plaats
van de grote agglomeraties, zou, eerder dan een te
grote parkeercapaciteit in de stad, de voorkeur moeten
gegeven worden aan parkeermogelijkheden in de stations
van de randgemeenten dichter bij de woonplaats
van de pendelaars, samen met een goede treinbediening,
vooral op de piekuren.
DO 1999200011075 DO 1999200011075
Vraag nr. 172 van de heer Gerolf Annemans van
14 april 2000 (N.):
Mogelijke aanleg van een Gewestelijk Expressnet rond
Antwerpen.
De huidige regering trekt gedurende vijf jaar zo’n
40 miljard frank uit voor de aanleg van een Brussels
gewestelijk expressnet. De combinatie van dit wegennet
met frequente stoptreinen wil de pendelaar ertoe
aanzetten over te stappen op de trein en zijn auto buiten
de stad Brussel te houden.
Bestaan er ook plannen om rond Antwerpen —
waar de mobiliteitsproblemen niet minder groot zijn
dan rond Brussel — een soort van gewestelijk expressnet
uit te bouwen of mag Brussel alleen van een verbetering
van het treinaanbod genieten?
Antwoord: Het toekomstige tienjareninvesteringsplan
2001-2010 wordt momenteel uitgewerkt door de
bevoegde diensten van de NMBS. Het moet echter nog
besproken worden door de beheersorganen van de
maatschappij alvorens het aan de regering kan worden
voorgelegd.
In zijn huidige vorm bevat het inderdaad een aantal
voorstellen voor infrastructuurinvesteringen met het
oog op de oprichting van een GEN-dienst voor de
bediening van Brussel.
Daarnaast worden er ook belangrijke investeringsvoorstellen
gedaan voor de zone Antwerpen.
Door middel van het tweede bijvoegsel bij het
beheerscontract van de NMBS vraag ik aan deze
maatschappij om in overleg met mijn departement en
het raadgevend comité van gebruikers fundamentele
aanpassingen te onderzoeken van de dienst op de
stads- en voorstadslijnen, niet alleen voor Brussel
maar ook voor al de stadzones van het land.
site, eu égard aux études déjà réalisées par la Fondation
Roi Baudouin «Le chemin de la gare».
Ceci dit, il y a lieu de replacer la problématique
dans un cadre plus large. Pour éviter de remplacer
l’engorgement des grandes agglomérations par celui de
villes moyennes comme Courtrai, il y a lieu de préférer
à une capacité de parking trop grande en ville des
possibilités de stationnement dans des gares périphériques
plus proches du domicile des navetteurs, assorties
d’une bonne desserte ferroviaire, spécialement aux
heures de pointe.
Question n o 172 de M. Gerolf Annemans du 14 avril
2000 (N.):
Aménagement éventuel d’un réseau express régional
autour d’Anvers.
Le gouvernement actuel va consacrer pendant une
période de cinq ans quelque 40 milliards de francs à
l’aménagement d’un réseau express régional autour de
Bruxelles. En combinant ce réseau routier avec des
trains à arrêts fréquents, on cherche à inciter le navetteur
à laisser sa voiture en dehors de Bruxelles pour
prendre le train.
Existe-t-il également des projets d’aménagement
d’un réseau express régional autour d’Anvers — où le
problème de mobilité n’est pas moins important qu’à
Bruxelles — ou Bruxelles est-elle la seule à pouvoir
bénéficier d’une amélioration de l’offre ferroviaire?
Réponse: Le futur plan décennal d’investissements
2001-2010 est actuellement en cours d’élaboration au
sein des services concernés de la SNCB. Il devra encore
être débattu au sein des organes de gestion de la société
avant d’être transmis au gouvernement.
Dans son épure actuelle, il contient effectivement un
certain nombre de propositions d’investissements
d’infrastructure en rapport avec l’établissement d’un
service de type RER pour la desserte de Bruxelles.
En outre, des investissements importants sont également
proposés dans la zone d’Anvers.
Par le biais du second avenant au contrat de gestion
de la SNCB, je lui demande de mettre à l’étude en
concertation avec mon département et le comité
consultatif des usagers des adaptations fondamentales
du service sur les lignes urbaines et suburbaines, non
seulement à Bruxelles mais également dans toutes les
zones urbanisées du pays.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4250 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Deze aanpassingen zouden vanaf 2000 geleidelijk
moeten kunnen worden ten uitvoer gelegd.
Meer in het bijzonder voor Antwerpen is iedereen
zich ten volle bewust van de mobiliteitsproblemen
rond deze stad en de rol die de spoorwegen moeten
vervullen om deze mobiliteitsproblemen te helpen oplossen.
De NMBS neemt niet alleen actief deel aan het
multimodaal regionaal overleg hieromtrent, maar
heeft reeds concrete projecten in uitvoering en zal ook
in het komende tienjarenplan belangrijke investeringen
voorstellen om deze en andere projecten verder te
zetten.
De noord-zuidverbinding vormt de ruggengraat van
een toekomstig netwerk van verbindingen rond
Antwerpen waarop vanaf 2005 een uitgebreider treinaanbod
mogelijk is. Een frequentieverdubbeling voor
de stoptreinen en het inleggen van een aantal bijkomende
IC/IR-verbindingen wordt momenteel bestudeerd.
Twee belangrijke nieuwe stations, zijnde Antwerpen-Groenendaallaan
en de stopplaats Noorderkempen
op de hogesnelheidslijn te Brecht, moeten de aantrekking
van de trein in de regio fundamenteel versterken.
Andere aanpassingen aan het aanbod zoals bij voorbeeld
een rechstreekse verbinding Antwerpen-
Turnhout en de verbetering van de bediening van
lijn 52 richting Boom/Puurs met de opening van
enkele nieuwe stopplaatsen, moeten nog door de
bevoegde diensten van de NMBS bestudeerd worden.
Er kan dus geen enkele twijfel over bestaan dat ook
voor Antwerpen ernstige inspanningen worden gedaan
om het aanbod en de aantrekkelijkheid van de trein
aanzienlijk te verhogen.
DO 1999200011101 DO 1999200011101
Vraag nr. 176 van de heer Francis Van den Eynde van
17 april 2000 (N.):
Ces adaptations doivent être susceptibles d’être
mises en œuvre progressivement à partir de 2000.
En ce qui concerne Anvers, en particulier, tout le
monde est pleinement conscient des problèmes de
mobilité qui s’y posent et du rôle que doit remplir les
chemins de fer en vue de résoudre ces problèmes de
mobilité. La SNCB participe à une concertation régionale
multimodale concernée; en outre elle a déjà des
projets concrets en cours et elle proposera, dans le
cadre du prochain plan décennal, des investissements
importants en vue de développer ces projets et d’autres
encore.
La jonction nord-sud constitue l’épine dorsale d’un
futur réseau de relations autour d’Anvers sur lequel
pourra se greffer à partir de 2005 une offre de trains
plus étendue. Un doublement de la fréquence des
trains omnibus et la mise en service d’un certain
nombre de relations IC/IR supplémentaires est actuellement
à l’étude.
Deux nouvelles gares importantes, à savoir Anvers-
Groenendaallaan et le point d’arrêt Noorderkempen
sur la ligne à grande vitesse à Brecht, doivent renforcer
fondamentalement l’attrait du chemin de fer dans la
région.
D’autres adaptations à apporter à l’offre comme par
exemple une relation directe Anvers-Turnhout et
l’amélioration de la desserte de la ligne 52 direction
Boom/Puurs ainsi que l’ouverture de quelques
nouveaux points d’arrêt doivent encore être étudiées
par les services concernés de la SNCB. Il ne peut dès
lors y avoir aucun doute sur le fait que de sérieux
efforts sont également consentis pour Anvers afin
d’accroître de manière significative l’offre et l’attrait
du train.
Question n o 176 de M. Francis Van den Eynde du
17 avril 2000 (N.):
NMBS. — Treinverbinding Kortrijk-Rijsel. SNCB. — Liaison ferroviaire Courtrai-Lille.
Alhoewel Rijsel de hoofdstad van Frans-Vlaanderen
en bovendien één van de belangrijkste steden van
Frankrijk is, laat de treinverbinding tussen Kortrijk en
deze metropool nogal wat te wensen over.
Het is vooral de zwakke frequentie die hier voor
problemen zorgt.
Zou het niet mogelijk zijn de trein Oostende-
Kortrijk tot in Rijsel te laten rijden zoals het trouwens
destijds gepland geweest was?
Indien dit gebeurde, zou er om het half uur een trein
tussen Kortrijk en Rijsel rijden en dit zou zeker geen
overbodige luxe zijn.
Alors que Lille est la capitale de la Flandre française
et l’une des plus grandes villes de France, la liaison
ferroviaire entre Courtrai et cette métropole laisse à
désirer.
Pour l’essentiel, c’est la faible fréquence du nombre
de trains qui constitue un problème.
Ne serait-il pas possible de prolonger le tracé
emprunté par le train Ostende-Courtrai jusqu’à Lille,
comme envisagé par le passé?
Si ce projet devait se concrétiser, un train relierait
Courtrai à Lille toutes les demi-heures, ce qui ne serait
pas un luxe.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4251
03 - 07 - 2000
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid te verwijzen
naar het antwoord op de vraag nr. 26 van
27 september 1999 van de heer Bourgeois. (Vragen en
Antwoorden, Kamer, 1999-2000, nr. 5, blz. 479.)
DO 1999200011102 DO 1999200011102
Vraag nr. 177 van de heer Francis Van den Eynde van
17 april 2000 (N.):
Réponse: Je prie l’honorable membre de bien
vouloir se référer à la réponse donnée à la question
parlementaire n o 26 du 27 septembre 1999 de
M. Bourgeois. (Questions et Réponses, Chambre,
1999-2000, n o 5, p. 479.)
Question n o 177 de M. Francis Van den Eynde du
17 avril 2000 (N.):
NMBS. — Spoorlijn 50A Brussel-Vlaamse kust. SNCB. — Ligne 50A Bruxelles-côte flamande.
De spoorlijn 50A Brussel-Vlaamse kust wordt zeer
druk gebruikt. Bovendien is de autosnelweg Brussel-
Vlaamse kust aan verzadiging toe.
Een uitbreiding van de treinverbinding tussen de
hoofdstad en de Vlaamse kust dringt zich dus op.
Bent u niet van mening dat het nodig is op het vak
Brussel-Brugge een 15 minuten sneltreindienst te laten
functioneren?
Antwoord: Het baanvak Brugge-Gent-Sint-Pieters
wordt momenteel optimaal benuttigd door 3 ICtreinen
en 1 L-trein per uur, aangevuld met P-treinen
tijdens de piekuren, T-treinen tijdens het toeristisch
seizoen en talrijke goederentreinen tijdens de daluren.
Deze dienst is één van de beste van het land, en
hoewel de verkeerspieken op zonnige weekends
midden in de zomer uiteraard enkele problemen veroorzaken,
blijven die nog veel minder erg dan op de
parallelle autoweg.
In de toekomst — ten vroegste in 2007 — zullen er 4
sporen komen tussen Brugge en Gent. Op dat moment
kan gedacht worden aan een bijkomende verbetering
van het treinbedieningsschema.
DO 1999200011154 DO 1999200011154
Vraag nr. 191 van de heer Hugo Philtjens van 2 mei
2000 (N.):
Rijexamen. — Examencentra. — Slaagpercentage van
de kandidaten voor het theoretisch en praktisch
examen.
In uw antwoord op mijn vraag nr. 110 van 28 januari
2000 lees ik dat het slaagpercentage voor het
praktijkexamen op tien jaar tijd redelijk stabiel is
gebleven. Het nationaal gemiddelde was in 1999
Le trafic ferroviaire sur la ligne 50A Bruxelles-côte
flamande est très important. L’autoroute reliant
Bruxelles à la côte flamande est quant à elle quasi saturée.
Il conviendrait par conséquent d’améliorer la liaison
ferroviaire entre la capitale et la côte flamande.
N’estimez-vous pas qu’il serait utile d’organiser
dans ce cadre un service de trains rapides avec quatre
trains par heure sur le tronçon Bruxelles-Bruges?
Réponse: Le tronçon Bruges-Gand-Saint-Pierre est
actuellement desservi de façon optimale par 3 trains IC
et 1 train L par heure. S’y ajoutent des trains P aux
heures de pointe, des trains T en saison touristique et
de nombreux trains de marchandises aux heures creuses.
Ce service est un des meilleurs du pays, même si les
pointes de trafic le weekend en plein été par beau
temps posent forcément quelques problèmes, au
demeurant bien moindres que sur l’autoroute parallèle.
À l’avenir et au plus tôt en 2007, il y aura 4 voies
entre Bruges et Gand. À ce moment-là, une amélioration
supplémentaire du schéma de desserte des trains
pourra être envisagée.
Question n o 191 de M. Hugo Philtjens du 2 mai 2000
(N.):
Examen de conduite. — Centres d’examen. — Pourcentage
de réussite des candidats aux examens théorique
et pratique.
En réponse à ma question n o 110 du 28 janvier 2000,
vous déclarez que le pourcentage de réussite à
l’examen pratique est resté relativement stable au
cours des dix dernières années. En 1999, le pourcen-
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4252 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
65,5 % en voor de provincie Limburg 64 % (Vragen
en Antwoorden, Kamer, 1999-2000, nr. 20, blz. 2229).
1. Wat is het slaagpercentage van de kandidaten
voor het theoretisch examen in respectievelijk eerste,
tweede, derde en vierde zit:
tage moyen national de réussite des examens était de
65,5 % et de 64 % dans la province de Limbourg
(Questions et Réponses, Chambre, 1999-2000, no 20,
p. 2229).
1. Quel est le pourcentage de réussite des candidats
à l’examen théorique respectivement en première,
deuxième, troisième et quatrième session:
a) in gans het land; a) dans l’ensemble du pays;
b) in de provincie Limburg? b) dans la province de Limbourg?
2. Wat is het slaagpercentage van de kandidaten
voor het praktisch examen in respectievelijk eerste,
tweede, derde en vierde zit:
2. Quel est le pourcentage de réussite des candidats
à l’examen pratique respectivement en première,
deuxième, troisième et quatrième session:
a) in gans het land; a) dans l’ensemble du pays;
b) in de provincie Limburg? b) dans la province de Limbourg?
3. Het behalen van een rijbewijs is geen goedkope
aangelegenheid. Wat is de bijdrage van de overheid in
het behalen van een rijbewijs?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid hierna de
gevraagde toelichting te verstrekken.
1. De slaagpercentages voor 1999 voor het theoretische
examen zijn:
3. Obtenir son permis de conduire coûte cher.
Quelle part de ce coût l’État prend-il en charge?
Réponse: J’ai l’honneur de fournir ci-après les
informations demandées par l’honorable membre.
1. Les taux de réussite en 1999 pour l’examen théorique
sont les suivants:
Nationaal Limburg National Limbourg
1e poging .................... 75 % 65 % 1 er essai ....................... 75 % 65 %
2e poging .................... 90 % 83 % 2 e essai ........................ 90 % 83 %
3e poging .................... 96 % 92 % 3 e essai ........................ 96 % 92 %
4e poging .................... 98 % 95 % 4 e essai ........................ 98 % 95 %
2. De slaagpercentages voor 1999 voor het praktische
examen zijn:
2. Les taux de réussite en 1999 pour l’examen pratique
sont les suivants:
Nationaal Limburg National Limbourg
1e poging .................... 50 % 49 % 1 er essai ....................... 50 % 49 %
2e poging .................... 80 % 77 % 2 e essai ........................ 80 % 77 %
3e poging .................... 92 % 91 % 3 e essai ........................ 92 % 91 %
4e poging .................... 97 % 96 % 4 e essai ........................ 97 % 96 %
3. Er kan worden gesteld dat het behalen van een
rijbewijs op zich inderdaad geen echt goedkope aangelegenheid
is, indien men de kosten voor de opleiding,
voor de examens en voor de aanmaak van het document
zelf samentelt. Hierbij moet toch ook nog de
beschouwing aan toegevoegd worden dat de kandidaat
voor het rijbewijs de keuze heeft uit verschillende
mogelijke scholingen, hetzij de vrije rijopleiding, hetzij
door het praktisch onderricht in een rijschool te
volgen, waarvan de kosten ook sterk kunnen verschillen.
In verhouding tot de kosten voor het daadwerkelijke
gebruik van het rijbewijs, namelijk de aankoop
3. Il faut bien admettre que l’obtention d’un permis
de conduire n’est pas en soi une petite dépense, si l’on
additionne les coûts de la formation, des examens et de
la confection du document lui-même. À cela, il faut
également encore ajouter le fait que le candidat au
permis de conduire a le choix entre des apprentissages
différents, soit la filière libre, soit en suivant l’enseignement
dans une école de conduite, dont les coûts
peuvent aussi varier considérablement. Par comparaison
avec les frais qu’entraîne l’utilisation effective du
permis de conduire, à savoir l’achat d’un véhicule, les
taxes et les assurances, le carburant et l’entretien,
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4253
03 - 07 - 2000
van een voertuig, de belastingen en verzekeringen, het
brandstofverbruik en het onderhoud, is het behalen
van een rijbewijs echter slechts een relatief kleine
investering.
De overheid levert, zoals het geachte lid wellicht
weet, geen rechtstreekse bijdrage in het behalen van
een rijbewijs, indien daarmee een financiële tussenkomst
bedoeld wordt. Integendeel, de overheid vraagt
bij de afgifte van een rijbewijs een retributie om de
administratieve kosten hiervan gedeeltelijk te kunnen
dekken.
De overheid levert daarentegen wel een grote bijdrage
door de reglementering op het rijbewijs te blijven
ontwikkelen en aanpassen, tegenwoordig voornamelijk
in het kader van de harmonisering van de voorschriften
binnen de Europese Unie, en toe te zien op de
toepassing ervan. Verder verstrekt de administratie
regelmatig voorlichting en informatie aan de bestuurders,
kandidaat-bestuurders en de betrokken examencentra,
gemeenten en rijscholen en pleegt zij regelmatig
overleg met de representatieve belangengroepen en
instellingen over deze materie.
DO 1999200011260 DO 1999200011260
Vraag nr. 200 van de heer Georges Lenssen van 17 mei
2000 (N.):
Erkenning van de commissionair-expediteur en
scheepsagent als tussenpersoon in het goederenvervoer.
— Getuigschrift van vakbekwaamheid.
Momenteel zijn er vier categorieën van tussenpersoon
in het goederenvervoer, namelijk vervoersmakelaar,
vervoerscommissionair, commissionair-expediteur
en scheepsagent. Slechts de eerste twee zijn bij
koninklijk besluit wettelijk gereglementeerd.
Eén van de voorwaarden om toegang tot het beroep
te verkrijgen voor de eerste twee categorieën, is het
bezit van een getuigschrift van vakbekwaamheid. Deze
kan momenteel vrij makkelijk bekomen worden vanuit
de ervaring of via het afleggen van een examen
voor het BITO (Belgisch Instituut der transportorganisatoren),
na het succesvol afronden van een driejarige
opleiding. Helaas zijn de onderwijsinstellingen
nog niet erkend en is er dus ook geen organisatie van
examens vanwege het BITO.
Indien we de vergelijking verder maken met de vervoerders,
stellen we vast dat het slagen voor het
examen van het IWT (Instituut voor het wegtransport)
zonder meer de afgifte van de vakbekwaamheid
l’obtention d’un permis de conduire ne représente
qu’un investissement relativement réduit.
Comme l’honorable membre le sait peut-être, les
pouvoirs publics n’apportent aucune contribution
directe pour l’obtention d’un permis de conduire, pour
autant qu’on entende par-là une intervention financière.
Au contraire, l’administration demande, lors de
la délivrance du permis de conduire, une rétribution
destinée à couvrir partiellement les frais administratifs.
En contrepartie, les pouvoirs publics consacrent des
efforts importants pour développer, adapter et assurer
le suivi de la réglementation relative au permis de
conduire, actuellement principalement dans le cadre
de l’harmonisation des normes au sein de l’Union
européenne. En outre, l’administration veille de
manière régulière à informer et à renseigner efficacement
les conducteurs, les candidats-conducteurs, les
centres d’examen concernés, les communes et les
écoles de conduite; elle se concerte également régulièrement
sur le sujet avec les groupes d’intérêt représentatifs
et avec les institutions.
Question no 200 de M. Georges Lenssen du 17 mai
2000 (N.):
Reconnaissance de la fonction de commissionnaireexpéditeur
et d’agent maritime comme intermédiaire
dans le transport de marchandises. — Certificat
d’aptitude professionnelle.
On distingue actuellement quatre types d’intermédiaires
dans le secteur du transport de marchandises, à
savoir: le courtier, le commissionnaire, le commissionnaire-expéditeur
et l’agent maritime. Seules les deux
premières catégories sont réglementées par un arrêté
royal.
L’une des conditions requises pour accéder aux
fonctions liées aux deux premières catégories est la
possession d’un certificat d’aptitude professionnelle
qui s’obtient actuellement assez facilement sur la base
de l’expérience professionnelle ou par la réussite d’un
examen devant l’IBOT (Institut belge des organisateurs
de transport) à l’issue de trois années de formation.
Malheureusement, les établissements d’enseignement
ne sont pas encore reconnus et l’IBOT n’organise
donc encore aucun examen.
La comparaison de cette situation avec celle des
transporteurs amène à constater que la réussite de
l’examen présenté devant l’ITR (Institut du transport
routier) implique la délivrance d’un certificat d’apti-
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4254 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
inhoudt, waardoor men zich de toegang tot het beroep
verzekerd weet.
1.Wanneer zal de erkenning van de commissionairexpediteur
en scheepsagent als tussenpersoon in het
goederenvervoer wettelijk geregeld worden?
2. Het BITO is onder andere belast met het organiseren
van examens voor afgestudeerden «transportorganisatoren»
om het getuigschrift van vakbekwaamheid
te behalen, doch het wettelijk kader voor dergelijke
examens ontbreekt.
tude professionnelle qui garantit l’accès à la profession.
1. Quand la reconnaissance des fonctions de
commissionnaire-expéditeur et d’agent maritime dans
le secteur du transport de marchandises sera-t-elle
légalement réglementée?
2. Alors que l’IBOT est notamment chargé
d’organiser les examens pour les diplômés en
«organisation du transport», afin qu’ils puissent obtenir
le certificat d’aptitude professionnelle, il n’existe
pas de cadre légal pour ces examens.
a) Wanneer zal dit wettelijk geregeld zijn? a) Quand ces examens seront-ils réglementés par la
loi?
b) Wanneer zullen de eerste examens plaatsvinden? b) Quand les premiers examens seront-ils organisés?
3. Zal de discriminatie, in het behalen van het
getuigschrift van vakbekwaamheid, in de toekomst
verdwijnen tussen de vervoerders en de tussenpersonen
in het goederenvervoer?
Antwoord: Réponse:
1. De voorbereiding van de teksten van de ontwerpen
van koninklijk besluit met betrekking tot de
scheepsagenten en de commissionair-expediteurs
bevindt zich in de eindfase. Na de zomer is er over
deze materie een nieuw overleg gepland met de gewestregeringen.
Vervolgens zullen de ontwerpen van koninklijk
besluit aan de Ministerraad worden voorgelegd. Tenslotte
zal het advies van de Raad van State worden
gevraagd alvorens ze ter bekrachtiging voor te leggen
aan de Koning.
2. De ontwerpen van koninklijk besluit vertrouwen
de organisatie en de praktische modaliteiten van de
examens alsmede de erkenning van instituten toe aan
de minister. De ministeriële uitvoeringsbesluiten, die
eveneens in voorbereiding zijn, zullen op hetzelfde
ogenblik in werking treden als de nieuwe reglementering.
3. Er dient geen vergelijking te worden gemaakt
tussen de verkrijging van de beroepsbekwaamheid van
tussenpersoon in het vervoer en die van ondernemer
van vervoer van goederen over de weg, die het resultaat
is van de omzetting van een Europese richtlijn.
De toegang tot het beroep van tussenpersoon in het
vervoer is niet gereglementeerd in de ganse Europese
Unie.
Ten andere is de toegang tot deze beroepen onderworpen
aan andere voorwaarden die verschillend
kunnen zijn, zoals de eerbaarheid en de financiële
draagkracht.
3. Lors de l’obtention du certificat d’aptitude
professionnelle, il existe une discrimination entre les
transporteurs et les intermédiaires dans le secteur du
transport de marchandises. Cette discrimination
disparaîtra-t-elle dans l’avenir?
1. Les textes des projets d’arrêtés royaux relatifs
aux agents maritimes et aux commissionnairesexpéditeurs
sont en phase finale de préparation. Après
l’été, une nouvelle concertation sur cette matière est
prévue avec les gouvernements régionaux.
Ensuite, les projets d’arrêtés royaux seront soumis
au Conseil des ministres. Enfin, l’avis du Conseil
d’État sera sollicité avant la présentation à la sanction
royale.
2. Les projets d’arrêtés royaux confient au ministre
l’organisation et les modalités pratiques des examens
ainsi que la reconnaissance d’instituts. Les arrêtés
ministériels d’exécution, qui sont également en préparation,
entreront en vigueur en même temps que la
nouvelle réglementation.
3. Il n’y a pas lieu de comparer l’acquisition de la
compétence professionnelle d’auxiliaire de transport
avec celle d’entrepreneur pour le transport routier de
marchandises qui résulte de la transposition d’une
directive européenne.
L’accès à la profession d’auxiliaire de transport
n’est pas réglementé dans l’ensemble de l’Union européenne.
Par ailleurs, l’accès à ces professions est aussi subordonné
à d’autres conditions, telles que l’honorabilité
et la capacité financière, qui sont également différentes.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4255
03 - 07 - 2000
Minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu
Ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement
Consumentenzaken Protection de la consommation
DO 1999200011390 DO 1999200011390
Vraag nr. 50 van de heer Luc Paque van 7 juni 2000
(Fr.):
Begroting uitgetrokken voor de organisatie van Euro
2000.
Kunt u mij voor de onderscheiden departementen
die onder uw bevoegdheid ressorteren, aangeven
welke bedragen rechtstreeks of onrechtstreeks naar het
Europees voetbalkampioenschap (Euro 2000) gaan en
onder welke begrotingsartikelen zij worden uitgetrokken?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid het
volgende mee te delen.
Wat betreft de diensten van het ministerie van
Sociale Zaken, Volksgezondheid en Leefmilieu die
onder mijn bevoegdheid ressorteren, kan ik u het
volgende meedelen.
Er is geen enkel budget voorzien voor de dienst van
de Algemene Eetwareninspectie in het kader van het
Europees voetbalkampioenschap.
Wat betreft de diensten van het ministerie van Economische
Zaken die onder mijn bevoegheid ressorteren,
verwijs ik u naar het antwoord van mijn collega
van Economie. (Vraag nr. 79 van 7 juni 2000.)
Question n o 50 de M. Luc Paque du 7 juin 2000 (Fr.):
Budgets affectés à l’organisation de l’Euro 2000.
Pourriez-vous communiquer les montants des
budgets affectés directement ou indirectement à
l’organisation du Championnat d’Europe de football
(Euro 2000), ainsi que les articles budgétaires concernés
dans les différents départements relevant de vos
compétences?
Réponse: J’ai l’honneur d’informer l’honorable
membre de ce qui suit.
En ce qui concerne les services du ministère des
Affaires sociales, de la Santé publique et de l’Environnement
qui ressortent de ma compétence, j’ai
l’honneur de vous communiquer les informations suivantes.
Aucun budget n’a été prévu pour le service de
l’Inspection générale des denrées alimentaires dans le
cadre du Championnat d’Europe de football.
En ce qui concerne les services du ministère des
Affaires économiques qui ressortent de ma compétence,
je vous renvoie à la réponse de mon collègue de
l’Économie. (Question no 79 du 7 juin 2000.)
Volksgezondheid Santé publique
DO 1999200011170 DO 1999200011170
Vraag nr. 120 van mevrouw Annemie Van De Casteele
van 3 mei 2000 (N.):
Financiering van het Instituut voor veterinaire keuring
(IVK).
Herhaaldelijk werd u ondervraagd over de financiering
van het Instituut voor veterinaire keuring (IVK).
Daarbij kondigde u aan dat u in overleg met de sector
werkte aan een nieuw koninklijk besluit houdende een
definitieve regeling die een betere spreiding zou geven
van de keuringsrechten over de sectoren en die de
wensen van de kleine slachthuizen zou overstijgen.
Question no 120 de Mme Annemie Van De Casteele du
3 mai 2000 (N.):
Financement de l’Institut d’expertise vétérinaire (IEV).
Vous avez été interrogé à plusieurs reprises sur le
financement de l’Institut d’expertise vétérinaire (IEV).
Vous avez indiqué que vous préparez, en collaboration
avec le secteur, un nouvel arrêté royal qui portera un
règlement définitif, assurera une meilleure répartition
des droits d’expertise entre les secteurs et ira même audelà
des revendications des petits abattoirs.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
547

4256 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
1. Is het nieuwe koninklijk besluit ondertussen
klaar?
2. Met welke organisaties of vertegenwoordigers
van de sector heeft u daarover overleg gepleegd?
3. Welke overgangsmaatregelen worden er genomen?
4.
a) Welke bedragen heeft het IVK gefactureerd in
1999?
b) Welke bedragen waren dat in de voorgaande
jaren?
5. Hoeveel van het totaal aantal facturen werd
geïnd en voor welk bedrag?
6. Zullen niet-betaalde facturen ingevorderd
worden?
7. De minister zou onderzoeken in hoeverre voor
kleine slachthuizen andere regelingen mogelijk en/of
noodzakelijk waren. Wat is de stand van zaken?
Antwoord: Réponse:
1. Vóór de oprichting van het Federaal Agentschap
voor de veiligheid van de voedselketen zal geen nieuw
financieringssysteem worden uitgevaardigd bij
koninklijk besluit.
2 en 3. Bijgevolg werd daaromtrent geen overleg
gepleegd met de sectoren en werden geen overgangsmaatregelen
genomen.
4. De aan het Instituut verschuldigde bedragen (in
Belgische frank) door de slachthuizen grootvee en
pluimvee per jaartal zijn respectievelijk:
1. Ce nouvel arrêté royal est-il prêt?
2. Avec quelles organisations ou quels représentants
du secteur vous êtes-vous concerté à ce sujet?
3. Quelles mesures transitoires sont prévues?
4.
a) Quels montants l’IEV a-t-il facturés en 1999?
b) Quels montants ont été facturés les années précédentes?
5. Combien de factures ont été perçues et quel
montant représentent-elles?
6. Les montants des factures non payées seront-ils
récupérés?
7. Vous avez déclaré que vous examineriez
l’opportunité de prendre d’autres règlements pour les
petits abattoirs. Qu’en est-il?
1. Avant la création de l’Agence fédérale pour la
sécurité de la chaîne alimentaire, aucun nouveau
système de financement ne sera mis en place par arrêté
royal.
2 et 3. Par conséquent, il n’y a aucune concertation
avec les secteurs, ni mesures transitoires.
4. Les montants (en francs belges) dus à l’Institut
par les abattoirs gros bétail et volailles sont établis par
années:
Jaartal Grootvee Pluimvee Année Gros bétail Volailles
1999 750 066 305 212 523 956 1999 750 066 305 212 523 956
1998 1 859 462 122 501 355 538 1998 1 859 462 122 501 355 538
1997 1 620 619 039 412 361 133 1997 1 620 619 039 412 361 133
1996 1 791 958 013 377 349 523 1996 1 791 958 013 377 349 523
1995 1 571 617 221 304 246 231 1995 1 571 617 221 304 246 231
1994 1 582 504 718 324 303 045 1994 1 582 504 718 324 303 045
5. In 1999 werden door de slachthuizen grootvee
1 052 facturen betaald voor een bedrag van
587 229 378 frank op een totaal van 1 256 facturen
voor een bedrag van 750 066 305 frank.
In 1999 werden door de pluimveeslachthuizen 1 047
facturen betaald voor een bedrag van 168 693 455
frank op een totaal van 1 136 facturen voor een bedrag
van 212 523 956 frank.
Evenwel loopt de betalingstermijn van de facturen
van december 1999 tot eind januari 2000.
5. En 1999, les abattoirs gros bétail ont payé
1 052 factures pour un montant total de 587 229 378
francs sur un total de 1 256 factures pour un montant
de 750 066 305 francs.
En 1999, les abattoirs de volailles ont payé
1 047 factures pour un montant total de 168 693 455
francs sur un total de 1 136 factures pour un montant
de 212 523 956 francs.
Les factures de décembre 1999 viennent à échéance
le 31 janvier 2000.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4257
03 - 07 - 2000
In de voorgaande jaren werd het systeem van de
facturatie niet toegepast.
6. De niet betaalde bedragen zullen worden ingevorderd.
7. Op dit ogenblik is een ontwerp van wet uitgewerkt
strekkende tot wijziging en bekrachtiging van
het koninklijk besluit van 28 september 1999 betreffende
de financiering van het Instituut voor veterinaire
keuring. Na goedkeuring door de Ministerraad zal dit
ontwerp in een programmawet worden opgenomen.
De wijzigingen aan het huidige financieringssysteem
die in dit wetsontwerp zijn vervat hebben tot doel het
systeem aan te passen waar dit nodig is gebleken.
Meer in het bijzonder wordt voorzien in een aangepast
tarief voor de EG-erkende slachthuizen voor
gevogelte met een laag slachtritme en in een wijziging
van het bedrag van de rechten bestemd om de algemene
kosten te dekken, zodat dan iedere inrichting op
een uniforme wijze bijdraagt à rato van 0,10 frank per
kilo.
DO 1999200011240 DO 1999200011240
Vraag nr. 128 van de heer Claude Eerdekens van
15 mei 2000 (Fr.):
Les années précédentes, le système de facturation
n’était pas d’application.
6. Les montants non payés seront perçus.
7. À l’heure actuelle, une proposition de loi est
élaborée visant à modifier et à confirmer l’arrêté royal
du 28 septembre 1999 relatif au financement de
l’Institut d’expertise vétérinaire. Ce projet sera intégré
dans une loi programme après approbation du Conseil
des ministres.
Les modifications au système actuel de financement
reprises dans cette proposition de loi ont pour but
d’adapter le système de financement existant dans la
mesure où cela est apparu nécessaire.
En particulier, cela consiste en un tarif approprié
pour les abattoirs de volailles agréés pour la CE avec
un rythme d’abattage peu élevé et en une modification
du montant des droits destinés à couvrir les frais administratifs
de façon à uniformiser la participation de
chaque établissement à raison de 0,10 francs par kilo.
Question n o 128 de M. Claude Eerdekens du 15 mai
2000 (Fr.):
Tuinschermen. — Aanwezigheid van arseen. Écrans de jardin. — Présence d’arsenic.
Volgens Test Aankoop (nr. 432 van mei 2000) laten
de kwaliteit en meer nog, de aard van de impregnatie
van tuinschermen te wensen over.
De aanwezigheid van het uiterst giftige arseen is
onaanvaardbaar. De aard van de gebruikte producten
heeft uiteraard een belangrijk effect op ons milieu. De
meeste van die producten bevatten zouten van zware
metalen (koper, chroom, arseen, enz.) die in de bodem
kunnen dringen.
1.
a) Hoe is zoiets mogelijk?
Selon Test Achats (no 432 de mai 2000) la qualité et,
plus encore, la nature de l’imprégnation des écrans de
jardin laissent à désirer.
La présence d’arsenic, particulièrement toxique, est
inadmissible. Il est évident que la nature des produits
utilisés joue un rôle considérable sur notre environnement.
La plupart sont à base d’un mélange de sels de
métaux lourds (cuivre, chrome, arsenic, etc.) qui peut
s’infiltrer dans le sol.
1.
a) Comment une telle situation est-elle possible?
b) Welke controles worden uitgevoerd? b) Quels sont les contrôles effectués?
2. Zou men het gebruik van arseen in tuinschermen
niet moeten verbieden?
3. Welke maatregelen heeft u dienaangaande al
getroffen om de gezondheid van de consumenten te
beschermen?
Antwoord: Het geachte lid gelieve hierna het
antwoord te vinden op zijn vragen.
1.
a) In dit verband wil ik opmerken dat alvorens een
2. L’arsenic ne devrait-il pas être banni des écrans
de jardin?
3. Quelles dispositions avez-vous déjà prises en
cette matière pour préserver la santé des consommateurs?
Réponse: L’honorable membre voudra bien trouver
ci-après les réponses à ses questions.
1.
a) À ce sujet, je tiens à faire remarquer qu’un agent de
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4258 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
houtverduurzamingsmiddel op de markt mag
worden gebracht er een toelating moet worden afgeleverd
door het ministerie van Volksgezondheid.
Deze toelating wordt gegeven op eensluidend advies
van de Hoge Gezondheidsraad. De Hoge
Gezondheidsraad bepaalt tevens de gebruiksvoorwaarden,
de gebruiksbeperkingen en veiligheidsmaatregelen.
Volgens richtlijn 76/769/EEG mogen houtverduurzamingsmiddelen
op basis van arseenverbindingen
nog toegelaten worden als het gaat om
oplossingen van anorganische zouten die koper,
chroom en arseen bevatten en die worden gebruikt
in industriële installaties voor het impregneren van
hout onder vacuüm of druk.
De thans op de Belgische markt zijnde houtverduurzamingsmiddelen
op basis van arseen zijn de
CCA-producten van het type C die gekenmerkt
worden door een laag arseengehalte en een minimale
componentenuitloging. Bij de evaluatie van
de dossiers wordt steeds gestreefd naar een zo laag
mogelijke toepassingsdosis zonder hierbij de efficiëntie
voor de beoogde toepassingen in het
gedrang te brengen.
In de bestaande toelatingsaktes is opgelegd dat de
producten uitsluitend mogen gebruikt worden in
industriële installaties voor het impregneren van
hout onder vacuüm of onder druk, door industriële
drenkingsstations, die een vergunning tot
aanwenden hebben bij het ministerie van Tewerkstelling
en Arbeid.
Het standpunt dat de Hoge Gezondheidsraad op
dit moment heeft ingenomen aangaande dit type
houtverduurzamingsmiddelen is het volgende:
Aangezien de CCA-problematiek op Europees vlak
besproken wordt, en bij gebrek aan concrete richtlijnen
op Europees niveau voor het beperken van
dergelijke middelen, wenst de Hoge Gezondheidsraad,
hoewel de discussie over een beperking tot de
risicoklassen 3 tot en met 5 reeds wordt gevoerd,
nog geen specifieke gebruiksbeperkingen op te
leggen voor deze houtverduurzamingsmiddelen.
Het spreekt vanzelf dat de Raad alle alternatieve
preparaten aanmoedigt, voornamelijk wat de risicoklassen
1 en 2 betreft.
De toelatingstermijn voor alle houtverduurzamingsmiddelen
op basis van CCA-metaalzouten
werd beperkt. Alle bestaande toelatingen zijn nog
geldig tot 31 december 2001. Intussentijd zal de
Hoge Gezondheidsraad de ecotoxicologische
dossiers ten gronde evalueren.
b) Er dient te worden vermeld dat de structuur van de
houtbescherming in België berust op drie schakels.
Vooreerst moet elk houtverduurzamingsmiddel
protection du bois ne peut être mis sur le marché
que s’il a fait l’objet d’une autorisation du ministère
de la Santé publique. Ladite autorisation est
accordée sur avis conforme du Conseil supérieur
d’hygiène. Le Conseil supérieur d’hygiène détermine,
en outre, les conditions d’utilisation, les
limites dont est assortie l’utilisation et les mesures
de sécurité.
Aux termes de la directive 76/769/CEE les agents
de protection du bois à base de composés d’arsenic
peuvent encore être autorisés s’il s’agit de solutions
de sels anorganiques contenant du cuivre, du
chrome et de l’arsenic et qui sont utilisés dans les
installations industrielles pour l’imprégnation du
bois sous vide ou sous pression.
Les agents de protection du bois à la base d’arsenic
actuellement sur le marché sont les produits CCA
du type C caractérisés par une faible teneur en
arsenic et une lixiviation minimale des composants.
Lors de l’évaluation des dossiers, l’on tente
toujours d’arriver à une dose aussi réduite que
possible sans toutefois compromettre l’efficacité
pour les applications visées.
Les actes d’autorisation existants stipulent que les
produits ne peuvent être utilisés que dans des installations
industrielles pour l’imprégnation du bois
sous vide ou sous pression qui disposent d’une
autorisation à cet effet délivrée par le ministère de
l’Emploi et du Travail.
Le point de vue adopté actuellement par le Conseil
supérieur d’hygiène au sujet de cet agent de protection
du bois se présente comme suit:
Étant donné que la problématique CCA est discutée
sur le plan européen et en l’absence de directives
européennes concrètes visant la limitation de
l’utilisation de tels produits, le Conseil supérieur
d’hygiène ne tient pas encore à imposer de réductions
spécifiques de l’utilisation de ces agents de
protection du bois, même si la discussion sur une
limitation aux catégories de risques 3 à 5 compris
est déjà en cours. Il va de soi que le Conseil encourage
toutes les préparations alternatives, surtout en
ce qui concerne les catégories de risques 1 et 2.
Le délai de validité des autorisations pour tous les
agents de protection du bois à base des sels métalliques
CCA a été limité. Toutes les autorisations
existantes sont encore valables jusqu’au 31 décembre
2001. Entre-temps, le Conseil supérieur
d’hygiène procédera à une évaluation approfondie
des dossiers écotoxicologiques.
b) Signalons que la structure de la protection du bois
en Belgique repose sur trois éléments. Tout
d’abord, tout agent de protection du bois doit faire
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4259
03 - 07 - 2000
een toelating bekomen van het ministerie van
Volksgezondheid, afgeleverd na wetenschappelijke
evaluatie (toxiciteit, ecotoxiteit, efficaciteit) van
het aanvraagdossier door de Hoge Gezondheidsraad,
en waarbij, indien noodzakelijk, toelatingsbeperkingen
worden opgelegd.
De inspecteurs van de dienst risicobeheersing van
het ministerie van Volksgezondheid zijn bevoegd
voor controle en toezicht van de op de markt
zijnde producten.
De volgende twee stappen, hoewel niet verplicht,
zijn het doorlopen van een homologatieprocedure
en de technische goedkeuring (ATG).
Op te merken valt dat de houtverduurzamingsmiddelen
op basis van metaalzouten bijna
uitsluitend onder de door de Belgische Vereniging
voor de houtbescherming (BVBH) gehomologeerde
producten met ATG-certificaat worden
aangetroffen. De homologatie van dergelijk type
producten die bestemd zijn voor de professioneelindustriële
sector wordt gegeven door een expertencollege
van de Belgische Vereniging voor de
houtbescherming en heeft betrekking op de biologische
werkzaamheid van de producten, welke
dient te steunen op de vigerende Europese normvoorschriften
voor de beproeving van de effectiviteit
van de producten tegenover de diverse biologische
aantastingsorganismen. De verschillende
homologaties worden toegekend op basis van het
vereiste beschermingsniveau in de verschillende
risicoklassen. Voor elk product wordt de kritische
waarde, dit wil zeggen de minimale dosis nodig
om de vereiste weerstand tegen aantasting in de
betreffende risicoklasse te verzekeren, vastgelegd.
Houtverduurzamingsmiddelen met BVBHhomologatie
worden op regelmatige tijdstippen
gecontroleerd en hergeëvalueerd.
De derde schakel zorgt voor de waarborg dat de
producten op een juiste wijze in de praktijk
worden aangewend. Dit is vervat in de technische
goedkeuring (ATG) die verleend wordt door de
dienst kwaliteit — directie goedkeuringen en
voorschriften van het ministerie van Verkeer en
Infrastructuur. Elk goedgekeurd houtverduurzamingsmiddel
krijgt het ATG-certificaat waarin een
beschrijving wordt gegeven van de voorgeschreven
beschermingsmethoden voor het betreffende
product.
Het feit dat dergelijke producten uitsluitend mogen
worden gebruikt door industriële drenkingsstations
die een erkenning hebben bij het ministerie
van Tewerkstelling en Arbeid maakt de cirkel
rond.
Bij dit alles zijn ook de gebruikers betrokken via de
inspraak en controle van verschillende representatieve
organisaties als het Technisch Centrum voor
l’objet d’une autorisation délivrée par le ministère
de la Santé publique après évaluation scientifique
(toxicité, écotoxicité, efficacité) du dossier de
demande par le Conseil supérieur d’hygiène et
imposition, le cas échéant, de limites à l’utilisation.
Les inspecteurs du service maîtrise des risques du
ministère de la Santé publique sont compétents
pour le contrôle et la surveillance des produits
présents sur le marché.
Les deux étapes suivantes, bien que non obligatoires,
concernent la procédure d’homologation et
l’agrément technique (ATG).
Il faut remarquer que les agents de protection du
bois à base de sels métalliques regroupent pour
ainsi dire exclusivement des produits homologués
par l’Association belge de protection du bois
(ABPB) dotés d’un certificat ATG. L’homologation
de ce type de produits destinés au secteur
professionnel et industriel est confiée à un collège
d’experts de l’Association belge de protection du
bois et porte sur l’activité biologique des produits
qui doit être déterminée, sur base des normes européennes
en vigueur, par la mise à l’essai de
l’efficacité des produits à l’égard des différents
organismes d’infestation biologique. Les homologations
sont accordées sur la base du niveau de
protection imposé dans les différentes catégories de
risques. La valeur critique (la dose minimale
requise pour assurer la résistance recherchée contre
l’infestation dans les différentes catégories de
risques) est déterminée. Les agents de protection
du bois avec homologation ABPB sont contrôlés et
réévalués régulièrement.
Le troisième élément garantit que les produits sont
utilisés correctement. Cette garantie est reprise
dans l’agrément technique (ATG) délivré par le
service qualité — direction agrément et spécifications
du ministère des Communications et de
l’Infrastructure. Tout agent de protection du bois
agréé reçoit un certificat qui donne une description
des méthodes de protection recommandées pour le
produit visé.
Le fait que ces produits ne puissent être utilisés que
dans des stations d’imprégnation industrielles
agréées par le ministère de l’Emploi et du Travail
ferme la boucle.
Les utilisateurs sont également impliqués, par le
biais de la participation et du contrôle de différentes
organisations représentatives telles le Centre
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4260 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
de houtnijverheid, het Wetenschappelijk en
Technisch Centrum voor het bouwbedrijf en het
controlebureau SECO.
2. Strikt genomen kunnen voor de behandeling van
de bovengrondse delen van het tuinhout alternatieve
producten worden gebruikt die geen metaalzouten
bevatten. Wat betreft de behandeling van de ondergrondse
delen zijn producten op basis van arseen te
vermijden. Het gebruik van producten op basis van
koper en/of chroomzouten zijn op dit ogenblik niet uit
te sluiten.
In dit verband dient nog wel opgemerkt te worden
dat eens op advies van de Hoge Gezondheidsraad zou
moeten overgegaan worden tot beperkende maatregelen,
het van belang is dat deze maatregelen
voldoende gemotiveerd zijn opdat ze de toetsing op
internationaal en Europees vlak kunnen doorstaan,
zodat we niet het risico lopen dat de getroffen maatregelen
door de andere Europese landen worden genegeerd.
Ontwerpen van technische voorschriften die
strekken tot beperking van de verhandeling of het
gebruik van een stof moeten immers in het raam van
richtlijn 98/34/EG aan de Europese Unie genotificeerd
worden.
3. Hiervoor verwijs ik naar de onder rubriek 1 aangehaalde
rol van de Hoge Gezondheidsraad in het verlenen
van toelatingen voor biociden. De Hoge
Gezondheidsraad legt de etikettering en de gebruiksvoorwaarden
op zodanig dat normaal gebruik van de
producten geen aanleiding geeft tot onaanvaardbare
risico’s voor de gezondheid van mens, dier en milieu.
De producten zijn voorbehouden voor industrieel
gebruik en enkel toe te passen door industriële drenkingsstations
die een erkenning bezitten van het ministerie
van Tewerkstelling en Arbeid. De geldigheidsduur
van de toelating werd beperkt tot 31 december
2001 in afwachting van de resultaten van de bespreking
van de CCA-dossiers op Europees niveau,
waarna eventueel bijkomende maatregelen kunnen
genomen worden.
Tot slot wil ik nog opmerken dat uitloging naar
bodem en grondwater slechts één milieuimpact is die
wordt veroorzaakt door het gebruik van dergelijke
producten, waarbij deskundigen er van uitgaan dat
indien de verduurzaming en het daarop volgende fixatieproces
goed zijn uitgevoerd er slechts geringe hoeveelheden
metaalzouten uitlogen naar bodem en
grondwater. Belangrijker zijn de stadia waarop behandeld
hout in de afvalcyclus (storten, verbranden)
terechtkomt. Op dat moment kan er van uitgegaan
worden dat vrijwel alle verduurzamende componenten
die in het hout zaten, in het milieu terecht komen. In
een recente studie «CCA-hout duurzaam verwijderd»
uitgevoerd door TAUW BV in opdracht van het
technique de l’industrie du bois, le Centre scientifique
et technique de la construction et le bureau de
contrôle SECO.
2. Stricto sensu, le traitement des parties de surface
du bois de jardin pourrait être réalisé au moyen de
produits de remplacement, ne contenant pas de sels
métalliques. Pour ce qui est de la protection des parties
souterraines, l’utilisation de produits à base d’arsenic
doit être évitée. Le recours aux produits à base de sels
de cuivre et/ou de chrome est invévitable à l’heure
actuelle.
Précisons à cet égard que des mesures limitatives
devraient être prises sur avis du Conseil supérieur
d’hygiène; l’important est cependant que ces mesures
soient suffisamment motivées pour pouvoir faire face à
l’évaluation internationale et européenne et d’éviter
ainsi que ces mesures ne soient ignorées par les autres
pays européens. Les projets de normes techniques
visant à limiter le commerce ou l’utilisation d’une
substance doivent effectivement être notifiés à l’Union
européenne dans le cadre de la directive 98/34/CE.
3. Je renvoie à cet égard au rôle du Conseil supérieur
d’hygiène dans l’octroi des autorisations pour les
biocides visé à la rubrique 1. Le Conseil supérieur
d’hygiène impose les normes en matière d’étiquetage
de même que les conditions d’utilisation de telle
manière que l’usage normal de ces produits ne génère
pas de risques inacceptables pour l’homme, l’animal et
l’environnement.
Les produits visés sont réservés à l’usage industriel
et ne peuvent être utilisés que par les stations
d’imprégnation industrielles détenant une autorisation
délivrée par le ministère de l’Emploi et du Travail. La
durée de validité de l’autorisation est limitée au
31 décembre 2001 en attendant les résultats des discussions
des dossiers CCA au niveau européen, après quoi
des mesures complémentaires pourront éventuellement
être prises.
Je voudrais enfin préciser que l’écoulement dans le
sol et les eaux souterraines n’est que l’un des effets
environnementaux de l’utilisation de tels produits; les
experts estiment toutefois que si le traitement et le
processus fixation sont bien effectués, seules des quantités
limitées de sels métalliques pollueront le sol et les
eaux souterraines. Plus importants sont les stades dans
lesquels le bois traité atteint le cycle des déchets (mise
en décharge, incinération). À ce moment, l’on peut
admettre que toutes les composantes traitées du bois
vont intégrer l’environnement. Une étude récente
«CCA-hout duurzaam verwijderd» réalisée par
TAUW BV à la demande du ministère néerlandais
VROM, direction déchets (1999) a examiné si
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4261
03 - 07 - 2000
Nederlandse ministerie VROM, directie afvalstoffen
(1999) heeft men nagegaan of er gezondheidsrisico’s
voor de mens bestaan na blootstelling aan koper,
chroom of arseen. Verschillende blootstellingsscenario’s
werden bekeken, waarbij steeds werd uitgegaan
van een worst-case scenario. Er werden geen ontoelaatbare
gezondheids-risico’s weergevonden.
Naast de afvalproblematiek rond verduurzamingsmiddelen,
die niet enkel opgelost kan worden door een
verbod op de producten zelf, bestaat er ook nog de
problematiek rond de import van verduurzaamd hout
afkomstig uit andere landen.
De CCA-problematiek is dus niet enkel een Belgische
probleem maar moet in een breder kader bekeken
worden. Maatregelen moeten dan ook in een internationale
context genomen worden.
DO 1999200011284 DO 1999200011284
Vraag nr. 132 van de heer André Frédéric van 22 mei
2000 (Fr.):
Piercings en tatoeages. Piercings et tatouages.
Het aanbrengen van piercings en tatoeages is niet bij
wet geregeld. Aangezien bij het doorboren van de
huid, met de bedoeling er een gekleurd pigment of een
vreemd lichaam in aan te brengen, een infectie kan
worden overgedragen (aids, hepatitis, allergieën, enz.),
zou men mogen aannemen dat zodanige voorzorgsmaatregelen
vereist zijn dat enkel daartoe bevoegde
personen piercings en tatoeages mogen aanbrengen.
Tatoeages kunnen bovendien enkel met behulp van
chirurgische technieken worden verwijderd. Een
dergelijke verwijdering zou dan ook een medische verrichting
zijn.
1.
a) Moeten minderjarige kinderen de toestemming
van hun ouders hebben om een piercing of
tatoeage te laten aanbrengen?
b) Aan welke regels dient die toestemming te beantwoorden?
2. Wat kunnen getatoeëerde of gepiercete personen
ondernemen wanneer zij een infectie hebben of met
een ander ernstig probleem worden geconfronteerd?
3. Wordt de verwijdering van een tatoeage als een
medische verrichting beschouwd?
4.
a) Hoeveel probleemgevallen werden tot nu opgetekend?
l’exposition au cuivre, au chrome ou à l’arsenic engendrait
des risques sanitaires pour l’homme. Plusieurs
scénarios d’exposition ont été examinés en partant
chaque fois du scénario le plus défavorable. Aucun
risque intolérable pour la santé n’a été découvert.
Outre la problématique des déchets des produits de
protection du bois, qui ne peut être résolue uniquement
par l’interdiction des produits eux-mêmes, il faut
tenir compte aussi de l’importation de bois traité en
provenance d’autres pays.
La problématique CCA ne se pose donc pas uniquement
en Belgique mais doit être examinée dans un
cadre plus large et les mesures doivent être prises dans
un contexte international.
Question n o 132 de M. André Frédéric du 22 mai 2000
(Fr.):
Il existe un flou législatif en matière de piercing et de
tatouage. Dans la mesure où le percement de la peau,
afin d’y déposer un pigment coloré ou d’y inclure un
corps étranger, fait courir un risque de transmission
d’infection (sida, hépatite, allergies, etc.), on pourrait
considérer qu’il réclame des précautions telles qu’il ne
pourrait être réalisé que par une personne dûment
habilitée. De plus, l’enlèvement du tatouage ne peut
être effectué qu’à l’aide de techniques chirurgicales et
constituerait ainsi un acte médical.
1.
a) Les enfants mineurs doivent-ils avoir une autorisation
parentale en matière de piercing ou de
tatouage?
b) Selon quelles modalités?
2. Si un tatoué ou un «piercé» se plaignait d’une
infection ou d’un autre problème grave, de quels
moyens d’action disposerait-il?
3. L’enlèvement d’un tatouage est-il considéré
comme un acte médical?
4.
a) Combien de cas problématiques ont été recensés à
ce jour?
b) Met welke eventuele gevolgen? b) Avec quelles suites éventuelles?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4262 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
5. Kan een piercing, in de strikte zin van de wet,
met een vorm van vrijwillige slagen en verwondingen
worden gelijkgesteld?
6.
a) Welke garanties op het stuk van de gezondheid
moeten in het kader van die praktijken in acht
worden genomen?
5. Le piercing, au sens strict de la loi, peut-il être
assimilé à une forme de coups et blessures volontaires?
6.
a) Quelles garanties sanitaires doivent être respectées
dans ces pratiques?
b) Op grond van welke wettelijke grondslag? b) Selon quelle base légale?
7.
a) Moeten de personen die piercings en tatoeages
aanbrengen een bijzondere opleiding hebben genoten?
b) Welke? b) Laquelle?
Antwoord: Réponse:
1.
a) Het lijkt mij nuttig dat mijn collega, de minister
van Justitie eveneens over deze problematiek
wordt ondervraagd. Uit de rechtspraak blijkt dat:
«sinds de wet van 13 april 1995 het begrip
«bestuur over de persoon en over de goederen»
van gezamenlijke kinderen vervangen is door dat
van ouderlijk gezag.
Dat ouderlijk gezag houdt tegelijkertijd het recht
in om het kind te huisvesten en het recht om ervoor
te zorgen. De huisvesting omvat het recht om het
kind voortdurend bij zich te hebben en het recht
om ervoor te zorgen omvat het recht om alle beslissingen
te nemen in verband met de opvoeding van
het kind. Het is niet omdat een kind een tijd bij de
ouder verblijft die het ouderlijk gezag niet uitoefent
op hem dat het hoederecht overgedragen
wordt, als het ouderlijk gezag exclusief aan de
andere ouder is toegekend» (hof van beroep van
Brussel, burgerlijke kamers, 8e kamer, 12 mei
1998).
Dus, als men van mening is dat het al dan niet
toelaten van een piercing of een tatoeage een beslissing
vormt die in de lijn ligt van de opvoeding van
het kind, dan valt dit inderdaad onder het
ouderlijk gezag. De manier waarop het ouderlijk
gezag wordt uitgeoefend is natuurlijk afhankelijk
van de cultuur waartoe de betrokkenen behoren
(bijvoorbeeld een tijdelijk modeverschijnsel of een
echte daad van tribale of etnische identificatie).
b) Elke ouder die het ouderlijk gezag uitoefent, heeft
het recht om eender welke beslissing te nemen in
het kader van de opvoeding van het kind.
2. In voorkomend geval kan de persoon die een
tatoeage of een piercing heeft ondergaan, zich wenden
tot de gezondheidsinspecteur van de betrokken Provinciale
Geneeskundige Commissie. Met het oog op een
7.
a) Le personnel concerné par ces pratiques doit-il
faire l’objet d’une qualification particulière?
1.
a) Il me semble que mon collègue le ministre de la
Justice pourrait utilement être conjointement interrogé
sur cette problématique. Il ressort de la jurisprudence
que «depuis la loi du 13 avril 1995, le
concept «administration de la personne et des
biens» des enfants communs a été remplacé par
celui d’autorité parentale.
Cette autorité parentale comporte à la fois le droit
d’héberger l’enfant et le droit d’en prendre soin.
L’hébergement implique le droit de conserver
continuellement l’enfant chez soi et les soins le
droit de prendre toutes les décisions qui doivent
assurer l’éducation de l’enfant. Le seul fait qu’un
enfant loge durant un temps chez celui de ses
parents qui n’exerce pas sur lui l’autorité parentale
n’implique pas transfert de sa garde, si l’autorité
parentale a été confiée exclusivement à l’autre»
(cour d’appel de Bruxelles, chambres civiles,
8 e chambre, 12 mai 1998).
Dès lors, si l’on considère que le piercing ou le
tatouage dans son autorisation ou son refus, constitue
une prise de décision s’inscrivant dans le
cadre de l’éducation de l’enfant, celle-ci relève
alors effectivement de l’autorité parentale. Le
mode d’exercice de l’autorité parentale est bien
entendu à nuancer suivant la culture à laquelle
appartiennent les intéressés (phénomène de mode
temporaire ou véritable acte d’identification tribal
ou ethnique par exemple).
b) Tout parent qui exerce l’autorité parentale a le
droit de prendre toute décision dans le cadre de
l’éducation de l’enfant.
2. En cas de survenance d’un tel problème, le tatoué
ou le «piercé» peut le signaler à l’inspecteur d’hygiène
de la Commission médicale provinciale concernée. En
vue d’une demande de dédommagement, le plaignant
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4263
03 - 07 - 2000
schaderegeling kan de klager zich burgerlijke partij
stellen tegen de persoon die de tatoeage of piercing
heeft uitgevoerd.
3. De wegname van een tatoeage wordt niet
beschouwd als een medische handeling gezien de voormelde
handeling niet beantwoordt aan de definitie die
in artikel 2 van het koninklijk besluit nr. 78 van
10 november 1967 is opgenomen. De voormelde
handeling wordt inderdaad niet gewoonlijk verricht.
Bovendien heeft de voormelde handeling niet tot doel
om de gezondheidstoestand te onderzoeken, noch om
ziekten en gebrekkigheden op te sporen, noch om een
diagnose te stellen, noch om een fysieke of psychische,
werkelijke of vermeende pathologische toestand te
behandelen, noch om een inenting uit te voeren.
4. Op het ogenblik zijn er geen cijfers beschikbaar
inzake problematische gevallen van tatoeage en piercing.
De eventuele gevallen van infectie en de andere
problemen die verband houden met tatoeage en piercing
maken het voorwerp uit van een raadpleging bij
de huisarts of bij de specialist, doch de voormelde
gevallen worden niet becijferd.
5. Een arrest van het Hof van Cassatie (Nederlandse
afdeling, tweede kamer, 6 januari 1998) bepaalt
het volgende: «[terwijl] de wettelijke begrippen
«slagen» en «verwondingen» evolutief moeten
worden geïnterpreteerd, rekening houdend met de veranderende
maatschappelijke en culturele opvattingen;
aldus bepaalde aantastingen van andermans lichamelijke
integriteit, zoals tatoeage, piercing, esthetische
chirurgie, sterilisatie of besnijdenis, buiten de toepassing
van de strafwet vallen, wanneer zij geschieden
met toestemming van de persoon op wie zij worden
verricht [...]».
Uit hetzelfde arrest blijkt aldus dat het niet uitgesloten
is dat een gedraging, ook al levert zij al de constitutieve
bestanddelen van artikel 398 van het Strafwetboek
en volgende op, toch niet strafwaardig is als de
interne wet deze gedraging impliciet toelaat, hetgeen
het geval is onder meer voor chirurgische ingrepen,
bepaalde sportactiviteiten, het tuchtigingsrecht van
ouders, tatoeage, piercing (L. Dupont en
R. Verstraeten, Handboek Belgisch Strafrecht,
nr. 393).
Luidens de artikelen 392 en 398 van het Strafwetboek
moeten als opzettelijke slagen en verwondingen
in de zin van de strafwet worden verstaan, de slagen of
verwondingen welke werden toegebracht met het
oogmerk om een persoon aan te randen; dit oogmerk
van aanranding veronderstelt dat de dader heeft
gehandeld met een kwaadwillige ingesteldheid; aldus
vallen bepaalde aantastingen van andermans lichamelijke
integriteit, zoals tatoeage, piercing of besnijdenis,
buiten de toepassing van de strafwet, wanneer zij
geschieden met toestemming van de persoon op wie zij
peut entamer une procédure en responsabilité civile
contre le tatoueur ou le «pierceur».
3. L’enlèvement d’un tatouage n’est pas considéré
comme un acte médical étant donné que cet acte ne
répond pas à la définition de l’exercice illégal de l’art
médical telle que reprise dans l’article 2 de l’arrêté
royal n o 78 du 10 novembre 1967. En effet, cet acte
n’est pas accompli de manière habituelle. De plus, il ne
s’agit ni d’un examen de l’état de santé ni du dépistage
de maladies et déficiences ni de l’établissement d’un
diagnostic ni de l’instauration ou de l’exécution du
traitement d’un état pathologique, physique ou psychique,
réel ou supposé ni d’une vaccination.
4. À l’heure actuelle, il n’existe pas de recensement
des cas problématiques de tatouage ou de «piercing».
Les cas d’infection éventuels et les autres problèmes
engendrés par ces techniques font l’objet de consultations
chez un médecin généraliste ou un spécialiste
mais ces cas ne sont pas recensés.
5. «Les notions légales de «coups» et «blessures»
doivent être interprétées de manière évolutive, compte
tenu de l’évolution des opinions sociales et culturelles;
qu’ainsi, des atteintes déterminées à l’intégrité corporelle
d’autrui, telle que le tatouage, le piercing, la
chirurgie esthétique, la stérilisation ou la circoncision
ne sont pas soumises à l’application de la loi pénale
lorsqu’elles ont lieu avec le consentement de la
personne qui les subit;» tel que cela ressort d’un arrêt
de la Cour de cassation, section néerlandaise,
deuxième chambre, 6 janvier 1998.
Qu’ainsi sur base du même arrêt, il n’est pas exclu
que, tout en comportant les éléments constitutifs
prévus par les articles 398 et suivants du Code pénal,
un comportement ne donne pas lieu à une peine si la
loi interne autorise ce comportement de manière implicite,
ce qui est le cas, notamment, pour des opérations
chirurgicales, certaines activités sportives, le droit des
parents de châtier, le tatouage et le piercing
(L. Dupont et R. Verstraeten, «Handboek Belgisch
Strafrecht», no 393).
Qu’aux termes des articles 392 et 398 du Code
pénal, il y a lieu d’entendre par coups et blessures
volontaires au sens de la loi pénale, les coups ou blessures
causés avec le dessein d’attenter à une personne;
que ce dessein d’attenter requiert que l’auteur ait agi
dans une intention malveillante; qu’ainsi, certaines
atteintes à l’intégrité corporelle d’autrui, telles que le
tatouage, le piercing ou la circoncision ne sont pas
soumis à l’application de la loi pénale, lorsqu’ils ont
lieu avec le consentement de la personne qui les subit;
que, dès lors, il doit être tenu compte, lors de
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
548

4264 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
worden verricht; bij de beoordeling van de opzetvereiste
is derhalve rekening te houden met de ingesteldheid
van de betrokken personen.
6.
a) De volgende hygiënische maatregelen moeten
gewaarborgd zijn:
— de naalden mogen slechts éénmaal gebruikt
worden;
— de naald- en kleurpijpen, de piercingtangen en
pincetten worden voor ieder gebruik door
middel van een ultrasoonbestraling gereinigd
en gesteriliseerd met behulp van één van de
middelen met EG-toelating (sterilisator met
warmtebeweging, oven met warmtebeweging,
oven met droge warmte en kogelsterilisator);
— handschoenen, verfbekers en scheermesjes zijn
wegwerpbaar en zijn voor éénmalig gebruik;
— elk bevuild instrument, fles of werkvlak zal
ontsmet worden;
— de inkt die wordt gebruikt bij tatoeage mag
normaliter geen allergie veroorzaken;
— de gebruikte lokalen voor de praktijk zullen
regelmatig ontsmet en volgens klinische
normen gereinigd worden door de tatoeëerders
en de piercers;
— het operatieveld wordt geschoren indien nodig
en ontsmet volgens klinische normen voor,
tijdens en na de operatie;
— vaccinatie van de tatoeëerders tegen hepatitis
B;
— verbod om onderhuidse anesthesie toe te
passen;
— voorlichting van de klanten door de tatoeëerders
en de piercers met betrekking tot het
onderhoud en de genezing van de tatoeage,
respectievelijk de piercing.
b) De naleving van de voormelde waarborgen op het
domein van de tatoeage en de piercing berust op
dit ogenblik op geen enkele wettelijke basis, doch
heeft het voorwerp uitgemaakt van besprekingen
die door een werkgroep zijn gevoerd tijdens de
vorige legislatuur. De voormelde werkgroep was
samengesteld uit de vertegenwoordigers van de
verenigingen voor tatoeage en piercing en uit leden
van het kabinet van de minister van Volksgezondheid.
De besluiten van de voormelde werkgroep
moeten nog afgerond worden.
7. Op dit ogenblik is de sector van de tatoeëerders
en de piercers niet gereglementeerd, doch deze problematiek
zal eveneens deel uitmaken van de besprekingen
die binnen de voormelde werkgroep zullen plaatshebben.
l’appréciation de la condition relative à l’intention, de
l’attitude adoptée par les personnes concernées.
6.
a) Les garanties sanitaires à respecter sont les suivantes:
— les aiguilles doivent être à usage unique;
— les tiges-aiguilles, buses-couleurs, les tenailles
de piercing et les pincettes sont nettoyées par
ultrasons avant chaque nouvel usage et stérilisées
à l’aide d’un des moyens agréés CE (stérilisateurs
thermiques, autoclaves à chaleur sèche
et stérilisateur à billes);
— les gants, godets à couleur et rasoirs sont jetables
et à usage unique;
— stérilisation de tout instrument, flacon ou
meuble ayant subi un contact souillant;
— garantie d’hypoallergénicité de tous les
pigments utilisés en tatouages;
— aseptisation régulière et nettoyage suivant les
mesures d’hygiène classiques des locaux utilisés
dans la pratique par les tatoueurs et les
pierceurs;
— le champ opératoire (surface tatouée) est toujours
rasé, aseptisé selon les normes cliniques
avant, pendant et après l’opération;
— vaccination des tatoueurs contre l’hépatite B;
— proscription des anesthésies sous-cutanées;
— information de la clientèle par les tatoueurs et
les pierceurs des conseils d’entretien et de cicatrisation
du tatouage.
b) Le respect de ces garanties sanitaires dans le
domaine du tatouage et du «piercing» ne repose à
l’heure actuelle sur aucune base légale mais avait
fait l’objet de discussions au sein d’un groupe de
travail lors de la législature précédente. Ce groupe
de travail réunit les représentants des associations
de tatoueurs et des «pierceurs» et les membres du
cabinet du ministre la Santé publique. Les conclusions
de ce groupe de travail doivent encore être
finalisées.
7. Pour l’instant, le secteur des tatoueurs et des
«pierceurs» n’est pas réglementé mais ceci doit également
faire l’object des discussions au sein du groupe
de travail précité.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4265
03 - 07 - 2000
DO 1999200011289 DO 1999200011289
Vraag nr. 133 van de heer Jo Vandeurzen van 22 mei
2000 (N.):
Patiënten die langdurig in comateuze toestand verkeren.
1. Welk geëigend zorgaanbod bestaat er om patiënten
die langdurig in comateuze toestand verkeren, te
verzorgen?
2. Is er geen nood aan specifieke opvang voor deze
patiënten?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid het
volgende te antwoorden.
1. Indien een patiënt in coma in het ziekenhuis aankomt,
wordt hij overgebracht naar de dienst intensieve
zorg waar men zijn vitale functies in stand houdt via
geëigende medische apparatuur. Hoelang de patiënt
op intensieve zorg blijft hangt af van de evolutie van
zijn gezondheidstoestand en wordt geval per geval
beoordeeld. Uitzonderlijk kan het hier om verschillende
maanden gaan.
Wanneer de medische apparatuur afgekoppeld
wordt, wordt de zieke overgebracht naar een verpleegeenheid
van het ziekenhuis. Als de patiënt «langdurig
in comateuze toestand verkeert» (gewoonlijk 3 of
4 maanden), kan hij worden overgebracht naar een
gespecialiseerde dienst voor behandeling en revalidatie
(Sp chronisch).
2. Die Sp-diensten (chronisch) werden onder meer
opgericht ter vervanging van de V-diensten, diensten
voor de behandeling van zieken met langdurige aandoeningen,
en ze zijn in staat om dergelijke patiënten
op te vangen.
Tot slot bestaat uiteraard de mogelijkheid om de
patiënt op te nemen op een dienst Sp-palliatief.
Het is dus niet nodig voor die patiënten een nieuwe
beddenkenletter in te voeren.
Question n o 133 de M. Jo Vandeurzen du 22 mai 2000
(N.):
Patients en coma prolongé.
DO 1999200011345 DO 1999200011345
Vraag nr. 134 van de heer Claude Eerdekens van
29 mei 2000 (Fr.):
Mogelijke toename van het aantal gevallen van
schildklierkanker sinds Tsjernobyl.
1. Is het juist dat in België sinds het nucleair ongeval
in Tsjernobyl een toename van het aantal gevallen
van schildklierkanker werd vastgesteld?
1. Quels soins spécifiques sont prévus pour les
patients qui se trouvent en coma prolongé?
2. Ces patients ne devraient-ils pas faire l’objet de
mesures particulières?
Réponse: J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre la réponse suivante.
1. Quand un patient arrive à l’hôpital dans le coma,
il est transféré aux soins intensifs où le maintien de ses
fonctions vitales est réalisé à l’aide de l’appareillage
médical approprié. La durée de séjour du patient en
soins intensifs est déterminée en fonction de l’évolution
de son état de santé et jugée au cas par cas. Cette
durée peut exceptionnellement atteindre plusieurs
mois.
Lorsque le malade est débranché de l’appareillage
médical, il est transféré dans une unité de soins de
l’hôpital. Lorsque le patient se trouve «longtemps
dans un état comateux» (c’est-à-dire généralement 3
ou 4 mois), il peut être transféré dans un service
spécialisé pour le traitement et la réadaptation «Sp
chronique».
2. Ces services Sp ont notamment été créés en
remplacement des services «V», services pour le traitement
des malades atteints d’affections de longue durée
et sont aptes à prendre en charge de tels patients.
Pour conclure, il existe naturellement la possibilité
de faire hospitaliser un patient dans un service Sp
palliatif.
Il n’y a donc pas de nécessité de créer un nouvel
index de lit pour ces patients.
Question n o 134 de M. Claude Eerdekens du 29 mai
2000 (Fr.):
Augmentation ou non du nombre de cancers de la
thyroïde depuis Tchernobyl.
1. Serait-il exact qu’il a été constaté sur le territoire
belge, une augmentation des cancers de la thyroïde
depuis l’accident nucléaire de Tchernobyl?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4266 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
2. Als dat klopt, werd een studie terzake verricht en
zo ja, kan men ons de resultaten ervan meedelen?
3. Zo neen, waarom heeft men geen gezondheidsstudie
verricht bij de bevolking naar het aantal gevallen
van schildklierkanker van 1945 tot op de datum
van het nucleair ongeval in Tsjernobyl en van de
datum van dat ongeval tot nu?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid van het
volgende antwoord in kennis te stellen.
1. Uit de cijfers van het Nationaal Kankerregister
blijkt dat de incidentie van schildklierkankergevallen
bij vrouwen, uitgedrukt in absolute cijfers, tussen 1985
en 1995 stabiel is gebleven. Hetzelfde geldt voor de (op
basis van de wereldbevolking) gestandaardiseerde
cijfers per 100 000 inwoners. Bij de mannen daarentegen
heeft men een gevoelige verhoging vastgesteld van
het aantal schildklierkankergevallen voornamelijk
voor de jaren 1993, 1994 en 1995, zowel in absolute als
in gestandaardiseerde cijfers per 100 000 inwoners.
Een onmiddellijke verklaring voor het verschil in incidentie
tussen beide sexen is er niet, maar aangezien de
blootstelling aan straling ten gevolge van Tchernobyl
identiek was voor beide sexen, is het onwaarschijnlijk
dat dit de oorzaak is van de toename van het aantal
gevallen bij mannen.
2. In ons land is er nog geen studie uitgevoerd
inzake het voorkomen van schildklierkanker, noch in
de periode vóór de Tsjernobyl-ramp, noch in de
periode erna.
2. Si cette information est bien exacte, une étude
a-t-elle été réalisée à ce sujet et peut-on, dans
l’affirmative, en connaître les résultats?
3. Dans la négative, pour quelle raison n’a-t-on pu
réaliser une étude de santé publique portant sur le
nombre de cancers de la thyroïde de 1945 jusqu’à
l’accident de Tchernobyl et depuis la date de cet accident
jusqu’à ce jour?
Réponse: J’ai l’honneur de porter à la connaissance
de l’honorable membre la réponse suivante.
1. Selon les chiffres provenant du Registre national
du cancer, l’incidence des cas de cancer de la thyroïde
chez les femmes, exprimée en nombre absolu, est
restée inchangée entre 1985 et 1995. Il en va de même
pour les taux standardisés (en fonction de la population
mondiale) pour 100 000 habitants. Pour les
hommes, par contre, concernant l’incidence des cas de
ce cancer, une augmentation sensible a été observée
principalement pour les années 1993, 1994 et 1995 tant
en termes de nombres absolus que de taux standardisés
pour 100 000. Cette différence d’incidence entre les
deux sexes n’a pas d’explication immédiate, mais
l’exposition aux radiations de Tchernobyl ayant été
identique pour les deux sexes, il est improbable qu’elle
soit la cause d’une augmentation de l’incidence chez
l’homme.
2. Il n’y a pas encore eu d’étude relative à
l’apparition des cancers de la thyroïde dans notre
pays, ni pendant la période antérieure à l’accident de
Tchernobyl ni durant la période postérieure à cet incident.
3. De redenen daarvoor zijn de volgende: 3. Les raisons pour lesquelles une telle étude n’a pas
été effectuée sont les suivantes:
1 o De blootstelling van de Belgische bevolking aan
radioactieve straling als gevolg van de ramp van
Tsjernobyl was verwaarloosbaar klein.
2 o De informatie waarover we beschikken volstaat
niet om rekening te houden met alle risicofactoren
bij het opzetten van een studie in ons land.
3 o Gezien er in ons land slechts een minieme blootstelling
was aan radioactieve straling als gevolg
van de ramp van Tsjernobyl, zou een eventuele
studie zeer grondig moeten uitgewerkt worden
teneinde bias te vermijden. Dit betekent dat actief
zou moeten worden gezocht naar nog niet eerder
gemelde gevallen van schildklierkanker. Vermits
schildklierkanker in ons land ondergediagnosticeerd
wordt, zou dit met zich meebrengen
dat het aantal gevallen van schildklierkanker fors
zou stijgen. Wegens de voormelde redenen zou het
hierbij dan ook onmogelijk zijn een onderscheid te
maken tussen de aan radioactieve straling blootgestelde
groep en de niet aan radioactieve straling
1 o L’exposition de la population belge à la radioactivité
consécutive à l’accident de Tchernobyl, était
négligeable.
2 o L’information à notre disposition ne suffit pas à
tenir compte de tous les facteurs de risque pour
entreprendre une étude dans notre pays.
3 o Vu qu’il n’y avait dans notre pays qu’une exposition
minime à cette radioactivité consécutive à
l’accident de Tchernobyl, une étude approfondie
devrait éventuellement être réalisée afin d’éviter
des biais. Ceci signifie que l’on devrait rechercher
activement des cas de cancer de thyroïde qui n’ont
pas encore été enregistrés. Étant donné que le
cancer de la thyroïde est sous-diagnostiqué dans
notre pays, ceci impliquerait que le nombre de cas
de cancer de la thyroïde augmenterait fortement.
En raison des facteurs précités, il serait dès lors
impossible de faire une distinction entre le groupe
exposé à la radioactivité et celui qui ne l’a pas été.
De ce fait, il est d’un point de vue scientifique
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4267
03 - 07 - 2000
blootgestelde groep. Vandaar dat het wetenschappelijk
gezien zo goed als onmogelijk is om de
studie in kwestie tot een goed einde te brengen.
DO 1999200011373 DO 1999200011373
Vraag nr. 136 van mevrouw Frieda Brepoels van 5 juni
2000 (N.):
Beperkingen van het gebruik van PCB’s. — Opvolging
van Europese richtlijn van 1 oktober 1985.
Reeds 25 jaar tracht men vanuit Europa beperkingen
op te leggen van het gebruik van PCB’s omdat ze
grote gevaren voor de gezondheid en het milieu
kunnen opleveren. Op 1 oktober 1985 werd door de
Raad een richtlijn uitgevaardigd (die vorige richtlijnen
wijzigt) inzake de beperking van het op de markt brengen
en van het gebruik van bepaalde gevaarlijke stoffen
en preparaten onder andere van PCB’s.
Deze richtlijn verbiedt PCB’s in nieuwe transformatoren
en condensators maar geeft aan de lidstaten de
mogelijkheid om het gebruik van PCB’s in thans in
bedrijf zijnde installaties en apparaten te verbieden
voor het einde van de levensduur van die installaties en
apparaten.
Daarnaast mogen de lidstaten op de PCB’s bevattende
apparaten en installaties aanwijzingen laten aanbrengen
voor de verwijdering van PCB’s en voor het
onderhoud en het gebruik van de apparaten en installaties
die deze stoffen bevatten.
1. Heeft België deze richtlijn omgezet in wetgeving
wat het verbod van PCB’s betreft in nieuwe transformatoren
en condensators?
2.
a) Heeft België gebruik gemaakt van de mogelijkheid
om PCB’s te verbieden vanaf een bepaalde datum
in installaties en apparaten die op dat ogenblik
(1 oktober 1985) in bedrijf waren?
b) Zo neen, op welke wijze worden de installaties en
apparaten met PCB’s die vóór 1 oktober 1985
reeds in bedrijf waren, opgevolgd wat betreft de
vaststelling van het moment van afdanking, het
einde van de levensduur en de uiteindelijke verwijdering
en vernietiging?
c) Werd er een inventaris opgemaakt van hoger
genoemde installaties en apparaten?
3.
a) Heeft België een overeenkomst gesloten met de
gewesten wat de inzameling en vernietiging van de
olie en van de oude transformatoren betreft?
quasi impossible de mener à bien l’étude en question.
Question no 136 de Mme Frieda Brepoels du 5 juin
2000 (N.):
Limitation de l’emploi de PCB. — Respect de la directive
européenne du 1er octobre 1985.
L’Europe s’efforce depuis 25 ans d’imposer des limitations
à l’emploi de PCB parce qu’ils peuvent présenter
d’importants dangers pour la santé et
l’environnement. Le 1er octobre 1985, le Conseil a pris
une directive (modifiant des directives précédentes)
relative à la limitation de la mise sur le marché et de
l’utilisation de certaines substances et préparations
dangereuses, notamment les PCB.
La directive interdit l’utilisation de PCB dans les
nouveaux transformateurs et condensateurs et elle
autorise également les États membres à interdire
l’utilisation de PCB dans des installations et des appareils
actuellement utilisés avant la fin de la durée
d’utilisation normale de ces installations et appareils.
Les États membres peuvent en outre faire apposer
sur les appareils et les installations contenant des PCB
des indications concernant l’élimination de ces PCB et
concernant l’entretien et l’utilisation de ces appareils et
installations.
1. La Belgique a-t-elle transposé cette directive dans
sa législation en ce qui concerne l’interdiction de
l’utilisation de PCB dans les nouveaux transformateurs
et condensateurs?
2.
a) La Belgique a-t-elle fait usage de la possibilité
d’interdire les PCB à partir d’une date donnée dans
les installations et les appareils en usage à ce
moment (1er octobre 1985)?
b) En ce qui concerne les installations et appareils
contenant des PCB en usage avant le 1er octobre
1985, comment contrôle-t-on la fin de leur durée de
vie et leur élimination et destruction définitives?
c) Existe-t-il un inventaire des installations et appareils
précités?
3.
a) La Belgique a-t-elle conclu une convention avec les
régions en ce qui concerne la collecte et la destruction
de l’huile contenue dans les anciens transformateurs?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4268 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
b) Zo neen, hoe denkt men nu nog een sluitend systeem
van controle hierop tot stand te kunnen brengen?
Antwoord: Réponse:
1. België heeft de richtlijn 85/467/EEG (houdende
zesde wijziging van de richtlijn 76/769/EEG betreffende
de onderlinge aanpassing van de wettelijke en
bestuursrechtelijke bepalingen der lidstaten inzake de
beperking van het op de markt brengen en van het
gebruik van bepaalde gevaarlijke stoffen en preparaten)
omgezet via het koninklijk besluit van 9 juli 1986
tot reglementering van de stoffen en preparaten die
PCB’s en PCT’s bevatten, dat is bekendgemaakt in het
Belgisch Staatsblad van 31 juli 1986.
2.
a) Vanaf het inwerking treden van genoemd koninklijk
besluit op 31 juli 1986, verbood België het
gebruik van bestaande toestellen die PCB’s bevatten
in installaties die zijn bestemd voor menselijke
of dierlijke voedingsmiddelen of voor de bereiding
van farmaceutische of diergeneeskundige producten.
b) en c) Het koninklijk besluit van 9 juli 1986 en meer
bepaald artikel 4 bepaalt dat een inventaris
moet worden opgemaakt van alle producten,
toestellen, installaties en opslag van PCB’s of
PCT’s of van vloeistoffen die ze bevatten.
Bovendien is vastgesteld dat buitengebruikstellingen
en vernietigingen ter kennis moeten
worden gebracht met het oog op het bijwerken
van de inventaris.
3. Overwegende dat de onderlinge aanpassing van
de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen der
lidstaten inzake de veilige verwijdering van de PCB’s
noodzakelijk is om het onbeheerd achterlaten, het
lozen of ongecontroleerd verwijderen van afvalstoffen,
alsmede het gebruik van procédés of methoden die
nadelige gevolgen kunnen hebben voor het milieu te
voorkomen, heeft de richtlijn 96/59/EG (betreffende
de verwijdering van PCB’s en PCT’s) het kader geschapen
van de verplichtingen, regels en criteria die moeten
worden gehanteerd voor de verwijdering en vernietiging
van de PCB’s.
België heeft, via de Interministeriële Conferentie
voor het leefmilieu, in 1996 beslist de interregionale
werkgroep PCB te belasten met het uitwerken van een
geharmoniseerd plan voor de geplande verwijdering
van de uitrustingen die PCB’s bevatten en dit ten
laatste tegen 2010. Intussen hebben de gewestregeringen
de richtlijn 96/59/EG in hun recht omgezet en in
september 1999 aan de Commissie hun verwijderingsplannen
overgemaakt, overeenkomstig artikel 11
van deze richtlijn. Tegelijkertijd heeft elk gewestelijk
bestuur dat belast is met het afvalstoffenbeheer een
inventaris opgesteld van de uitrustingen die PCB’s
b) Dans la négative, comment envisage-t-on de mettre
au point un système cohérent de contrôle en la
matière?
1. La Belgique a transposé la directive 85/467/CEE
(portant sixième modification de la directive 76/769/
CEE concernant le rapprochement des dispositions
législatives, réglementaires et administratives des États
membres relatives à la limitation de la mise sur le
marché et de l’emploi de certaines substances et préparations
dangereuses) par l’arrêté royal du 9 juillet 1986
réglementant les substances et préparations contenant
des PCB et des PCT, publié au Moniteur belge du
31 juillet 1986.
2.
a) Dès l’entrée en vigueur de l’arrêté royal susmentionné,
le 31 juillet 1986, la Belgique interdit
l’utilisation d’appareils existants contenant des
PCB dans les installations destinées aux denrées
pour l’alimentation humaine ou animale ou à la
préparation de produits pharmaceutiques ou vétérinaires.
b) et c) L’arrêté royal du 9 juillet 1986 et principalement
son article 4 prévoit l’établissement d’un
inventaire de tous les produits, appareils,
installations et stockage de PCB ou de PCT ou
de fluides qui en contiennent. De plus, il est
prévu que les opérations de mise hors service
et destruction soient notifiées en vue
d’actualiser l’inventaire.
3. Considérant que le rapprochement des dispositions
législatives et réglementaires des États membres
en matière d’élimination sûre des PCB est nécessaire
pour éviter l’abandon, le rejet, l’élimination incontrôlée
de déchets et l’utilisation de méthodes inappropriées
susceptibles de porter préjudice à
l’environnement, la directive 96/59/CE (concernant
l’élimination des PCB et des PCT) a donné le cadre des
obligations générales, règles et critères à utiliser pour
éliminer et détruire les PCB.
La Belgique, par voie de la Conférence interministérielle
de l’environnement, a décidé en 1996 de confier
au groupe de travail interrégional PCB l’élaboration
d’un plan harmonisé visant l’élimination planifiée des
équipements contenant des PCB et ce au plus tard pour
2010. Entre-temps, les gouvernement régionaux transposaient
la directive 96/59/CE en droit régional et
communiquaient en septembre 1999 à la Commission
les plans d’élimination tel que prévu à l’article 11 de la
directive précitée. Dans le même temps, chaque administration
régional en charge de la gestion des déchets
établissait un inventaire des équipements contenant
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4269
03 - 07 - 2000
bevatten, met vermelding van de naam van de eigenaar
alsook van de plaats waar het toestel in gebruik is. Op
dit moment zijn de inventarissen afgesloten behalve
voor het Waalse Gewest waarvoor de laatste gegevens
worden verwacht tegen november 2000. Verdere
inlichtingen betreffende die aspecten kunnen worden
bekomen bij de gewestelijke ministers voor Leefmilieu.
De verplichtingen betreffende de inzameling van
oude transformatoren om te worden ontsmet en verwijderd,
zijn gebaseerd op de bepalingen van de richtlijn
96/59/EG die in het recht van de gewesten zijn
omgezet.
De inzameling en verwijdering van afgewerkte olie
volgt eveneens uit andere Europese communautaire
verplichtingen (richtlijn 75/439/EEG van 16 juni 1975
— PB L 194 van 1975 inzake de verwijdering van afgewerkte
olie) waarvoor er gewestelijke bepalingen
bestaan die bij de voormelde gewestelijke ministers
kunnen worden opgevraagd.
des PCB en précisant par ailleurs le nom du propriétaire
ainsi que le lieu où l’appareil est en exploitation.
À l’heure d’aujourd’hui, les inventaires sont clos sauf
pour la Région wallonne où les dernières données sont
attendues pour novembre 2000. De plus amples renseignements
concernant ces aspects peuvent être obtenus
auprès des ministres régionaux en charge de l’Environnement.
Les obligations concernant la collecte des vieux
transformateurs à des fins de décontamination et
d’élimination sont couvertes par les dispositions de la
directive 96/59/CE traduite en droit régional.
La collecte et l’élimination de l’huile usagée répondent
aussi à d’autres obligations communautaires
européennes (directive 75/439/CEE du 16 juin 1975 —
JO L 194 de 1975 concernant l’élimination des huiles
usagées) pour lesquelles des dispositions régionales
existent et peuvent aussi être obtenues auprès des ministres
régionaux cités plus haut.
Leefmilieu Environnement
DO 1999200011222 DO 1999200011222
Vraag nr. 19 van de heer Claude Desmedt van 10 mei
2000 (Fr.):
Raad van Europa. — Verdrag van Lugano betreffende
de burgerlijke aansprakelijkheid bij schade ten
gevolge van activiteiten die een gevaar inhouden
voor het milieu. — Niet-ratificatie door België.
Voorbeelden van recente ecologische catastrofes zijn
die van december 1999 en van januari 2000. De eerste
werd veroorzaakt door de schipbreuk van de Erika, de
tweede doordat giftige stoffen in de Donau terechtkwamen.
Bij dergelijke rampen rijst de vraag of het schoonmaken
van de vervuilde sites en het herstellen van de
milieuschade door de vervuiler of door de gemeenschap
moet worden gefinancierd.
In het witboek inzake milieuverantwoordelijkheid
dat de Europese Commissie op 9 februari 2000 goedkeurde
worden verscheidene pistes onderzocht voor de
ontwikkeling van een systeem inzake milieuaansprakelijkheid.
Het systeem, dat voor alle lidstaten zou
gelden, moet het mogelijk maken het milieu op een
adequate wijze te herstellen.
Er bestaat terzake evenwel al een internationaal
middel, namelijk het verdrag dat de Raad van Europa
Question n o 19 de M. Claude Desmedt du 10 mai 2000
(Fr.):
Conseil de l’Europe. — Convention de Lugano sur la
responsabilité civile des dommages résultant
d’activités dangereuses pour l’environnement. —
Non-ratification par la Belgique.
Le naufrage de l’Erika en décembre 1999, la pollution
du Danube en janvier 2000 sont des exemples
récents de catastrophes écologiques.
Face à pareils événements, la question se pose de
savoir à qui il appartient d’assurer les coûts du nettoyage
des sites pollués et de la réparation des dommages:
le pollueur ou la collectivité.
Le livre blanc sur la responsabilité environnementale
adopté par la Commission européenne le
9 février 2000 examine différentes solutions en vue de
mettre en place un système de responsabilité environnementale
à l’échelon communautaire afin d’assurer
une restauration appropriée de l’environnement.
Il existe cependant déjà un instrument international:
la Convention de 1993 du Conseil de l’Europe sur
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4270 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
in 1993 ondertekende en dat handelt over de burgerlijke
aansprakelijkheid bij schade ten gevolge van activiteiten
die een gevaar voor het milieu inhouden.
Het verdrag voorziet in een systeem inzake milieuaansprakelijkheid
dat voor alle schade geldt, voor
zover ze werd veroorzaakt door een gevaarlijke activiteit.
België heeft het verdrag echter nog niet geratificeerd.
1. Waarom heeft België het verdrag van de Raad
van Europa dat in 1993 te Lugano werd ondertekend,
nog niet bekrachtigd?
2. Wat is het standpunt van de regering over het
witboek van de Europese Commissie?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid hierna
antwoord te verstrekken op zijn vragen.
1. Het Verdrag inzake de burgerrechtelijke aansprakelijkheid
voor schade ten gevolge van milieugevaarlijke
activiteiten, dat in Lugano is aanvaard, is
sinds 21 juni 1993 voor ondertekening open. Hierbij
zijn betrokken: de lidstaten van de Raad van Europa,
de niet-lidstaten die hebben meegewerkt aan de opstelling
ervan alsook de Europese Gemeenschappen.
Op 28 maart 2000 hebben slechts negen van de
drieënveertig landen het verdrag ondertekend. Voor de
lidstaten van de Europese Unie zijn dat Finland, Griekenland,
Italië, Luxemburg, Nederland en Portugal.
De inwerkingtreding van dit verdrag hangt af van
het bestaan van drie bekrachtigingen. Tot op heden
heeft geen enkel land deze tweede stap gezet.
België besliste in 1998 dat het zich niet door het verdrag
kan laten binden. Deze beleidskeuze werd op
gecoördineerde manier tussen de Belgische federale en
regionale overheid duidelijk geformuleerd. De reden
hiervoor is dat het door dit verdrag ingevoerd systeem
van aansprakelijkheid te weinig juridische zekerheid
terzake biedt. Het toepassingsgebied van dit verdrag
wordt veel te ruim geacht. Bovendien leidt de afwezigheid
van duidelijke en afgebakende definities tot juridische
«vaagheid» wat de te overwegen milieuschade
betreft. De huidige regering treedt deze beslissing bij in
de zin dat het Verdrag van Lugano, zelfs bij bekrachtiging
door België, dode letter zou blijven gezien geen
enkel land het verdrag bekrachtigd heeft en het dus
niet in werking kan treden.
2. België is voor een harmonisatie op Europees
vlak. De instelling van een aansprakelijkheidsregeling
voor milieuschade helpt immers de sleutelbegrippen
van het milieubeleid te verwezenlijken. Buiten een
sterke preventieve werking, zorgt dergelijke regeling
voor de concretisering van het voorzorgsprincipe en
het principe «de vervuiler betaalt». Bovendien zorgt
la responsabilité civile des dommages résultant d’activités
dangereuses pour l’environnement.
La convention qui comprend un système de responsabilité
environnementale couvrant tous les types de
dommages occasionnés par une activité dangereuse n’a
pas encore été ratifiée par la Belgique.
1. Pour quelles raisons la Belgique n’a-t-elle pas
encore ratifié la Convention du Conseil de l’Europe
signée à Lugano en 1993?
2. Quelle est la position du gouvernement à l’égard
du livre blanc de la Commission européenne?
Réponse: L’honorable membre voudra bien trouver
ci-après les réponses à ses questions.
1. La Convention sur la responsabilité civile des
dommages résultant d’activités dangereuses pour
l’environnement, adoptée à Lugano, est ouverte à la
signature depuis le 21 juin 1993. Sont ainsi concernés:
les États membres du Conseil de l’Europe, les États
non-membres qui ont participé à son élaboration ainsi
que les Communautés européennes.
À la date du 28 mars 2000, seuls neuf pays sur
quarante-trois avaient procédé à la signature. En ce
qui concerne les États membres de l’Union européenne,
il s’agit de la Finlande, la Grèce, l’Italie, le
Luxembourg, les Pays-Bas et le Portugal.
L’entrée en vigueur de cette convention est conditionnée
par l’existence de trois ratifications. À ce jour,
aucun pays n’a procédé à cette deuxième étape.
En 1998, la Belgique a décidé qu’elle ne pouvait pas
être liée par la présente convention. Ce choix politique
a clairement été défini de manière coordonnée, entre
les autorités fédérale et régionales belges. La raison en
est que le système de responsabilité, mis en place par la
convention, offre trop peu de sécurité juridique en
cette matière. En effet, le champ d’application couvert
par cette dernière est jugé beaucoup trop large. De
plus, l’absence de définitions claires et précises a pour
conséquence d’instituer un «flou» juridique quant aux
dommages environnementaux à prendre en considération.
Le gouvernement actuel approuve la décision,
dans le sens où la Convention de Lugano, même ratifiée
par la Belgique, resterait lettre morte étant donné
qu’aucun pays n’a ratifié la convention et qu’elle ne
peut donc pas entrer en vigueur.
2. La Belgique est favorable à une harmonisation
au niveau européen. L’instauration d’une réglementation
en matière de responsabilité pour les dommages
environnementaux aide en effet à réaliser les concepts
clés d’une politique environnementale. En dehors d’un
travail de prévention poussé, un tel règlement prend en
compte la concrétisation du principe de précaution et
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4271
03 - 07 - 2000
de regeling ervoor dat de lidstaten de communautaire
wetgeving beter kunnen implementeren en worden
hiermee de milieubekommernissen beter geïntegreerd
in de andere beleidsdomeinen.
De nood aan een harmonisatie bestaat: recente
gebeurtenissen zoals de ramp met de Erika en de vervuiling
van het Donaubekken hebben dit nog maar
eens duidelijk gemaakt. De verschillen inzake aansprakelijkheid
voor milieuschade tussen de verschillende
lidstaten zijn op dit moment erg groot, wat verstorend
werkt, ook voor de interne markt. Ook het Europees
Parlement heeft, in deze problematiek, voor de eerste
keer gebruik gemaakt van zijn recht uitdrukkelijk om
een wetgevend initiatief te vragen. En ook de lidstaten
hebben tijdens verschillende verklaringen in juni 1999
naar aanleiding van het op de markt brengen van genetisch
gemanipuleerde organismen hierop aangedrongen.
Als deze materie geharmoniseerd wordt, kan de
Europese Unie binnen de internationale fora met één
stem spreken, wat ook daar onze positie versterkt.
Door het instellen van een algemene regeling voor aansprakelijkheid
voor milieuschade wordt gekozen voor
een horizontale aanpak in plaats van een sectoriële.
Dit vermijdt een verschillende benadering al naar
gelang het dossier en verhoogt de transparantie en
eenduidigheid.
België is dus in principe voorstander van een communautaire
regeling inzake milieuschade voor aansprakelijkheid.
Of België het uiteindelijke voorstel
terzake van de EU zal steunen hangt af de invulling
van deze aansprakelijkheidsregeling. Vooral het toepassingsgebied
van de bedoelde richtlijn is hierbij van
belang. Hier zal gezocht dienen te worden naar een
goede balans tussen de verschillende doelstellingen.
Het progressief uitbouwen van een aansprakelijkheidssysteem
lijkt België voor alle lidstaten aanvaardbaar.
Dit wordt ook door de Commissie voorgesteld in
haar witboek, waar dan vertrokken kan worden van
een beperkte toepassing in overeenstemming met de
vigerende communautaire wetgeving.
De Commissie stelt voor de gevaarlijke activiteiten
te onderscheiden van de niet-gevaarlijke activiteiten.
België kan zich hierbij aansluiten in de zin dat, in een
eerste stap van een progressieve invoering van een aansprakelijkheidsregeling
voor milieuschade, eerst de
gevaarlijke activiteiten, geregeld door communautaire
regelgeving onder het toepassingsgebied zouden vallen.
De regeling mag echter niet beperkt worden tot
grensoverschrijdende activiteiten, maar moet ook van
toepassing zijn op de activiteiten binnen de grenzen
van de lidstaten zelf.
du principe du «pollueur-payeur». En outre, cette
réglementation vise à ce que les États membres puissent
mieux mettre en œuvre la législation communautaire
et, dès lors, intégrer davantage les préoccupations
environnementales dans les autres politiques.
La nécessité d’une harmonisation existe bel et bien:
les récents événements comme le naufrage de l’Erika et
la pollution sur les rives du Danube l’ont encore
démontré. Les différences en matière de responsabilité
pour les dommages environnementaux sont à l’heure
actuelle très grandes entre les États membres, ce qui
perturbe le travail, y compris pour le marché interne.
Dans cette problématique, le Parlement européen a,
pour la première fois, fait usage de son droit de
demander formellement une initiative législative. Et
lors de plusieurs réunions en juin 1999, à l’occasion de
la mise sur le marché d’organismes génétiquement
modifiés, les États membres ont également insisté sur
cet aspect des choses.
Si cette matière était harmonisée, l’Union européenne
pourrait parler d’une seule voix dans les
forums internationaux, ce qui renforce encore notre
position. En instaurant une réglementation générale
concernant la responsabilité pour des dommages environnementaux,
on opte pour une perspective horizontale
plutôt que sectorielle. Ceci évite une approche
différente tout au long du dossier et augmente la transparence
et le caractère univoque.
La Belgique est donc en principe partisane d’une
réglementation communautaire concernant la responsabilité
en matière de dommages environnementaux.
Quant à savoir si la Belgique soutiendra le projet final
proposé par l’UE en la matière, cela dépend du
contenu de cette réglementation. C’est surtout le
champ d’application de la directive visée qui est ici
important. Il faut veiller à un bon équilibre entre les
différents objectifs.
La Belgique estime que la mise en place progressive
d’un système de responsabilité est acceptable pour
tous les États membres. Cela est également proposé
par la Commission dans son livre blanc, ce qui peut
constituer le point de départ d’une application limitée,
et ce conformément au droit communautaire en
vigueur.
La Commission propose de faire la distinction entre
activités dangereuses et activités non dangereuses. La
Belgique peut s’aligner sur cette proposition dans la
mesure où, dans un premier temps, la mise en place
progressive d’une réglementation en matière de
responsabilité pour les dommages environnementaux,
s’attachera d’abord aux activités dangereuses, régies
par la réglementation communautaire, qui tomberaient
sous le champ d’application. La réglementation
ne peut toutefois pas se limiter aux activités transfrontières,
mais doit aussi s’appliquer aux activités à
l’intérieur même des États membres.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
549

4272 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
De aansprakelijkheidsregeling zou zowel «traditionele»
schade (aan gezondheid en eigendom), als
schade aan het milieu moeten omvatten. Wel moet de
nodige aandacht gaan naar de invulling van het begrip
biodiversiteit, zodat dit voldoende ruim gedefinieerd
wordt.
België is de mening toegedaan dat, gelet op de noodzaak
aan transparantie en eenvormigheid en het progressief
karakter van deze aansprakelijkheidsregeling,
het aangewezen is zich te beperken tot een regime van
objectieve aansprakelijkheid en niet deels te werken
met een foutaansprakelijkheid.
België heeft er wel op gewezen dat het geen zin heeft
de discussie met betrekking tot een communautaire
harmonisatie tot in het oneindige voort te zetten. Als
blijkt dat er geen gemeenschappelijk standpunt mogelijk
is, kan de ondertekening van het Verdrag van
Lugano terug een optie worden. Het instellen van een
gemeenschappelijk regime aangaande aansprakelijkheid
voor milieuschade is immers een te belangrijk
onderwerp om nog jaren te laten aanslepen.
DO 1999200011390 DO 1999200011390
Vraag nr. 22 van de heer Luc Paque van 7 juni 2000
(Fr.):
Begroting uitgetrokken voor de organisatie van Euro
2000.
Kunt u mij voor de onderscheiden departementen
die onder uw bevoegdheid ressorteren, aangeven
welke bedragen rechtstreeks of onrechtstreeks naar het
Europees voetbalkampioenschap (Euro 2000) gaan en
onder welke begrotingsartikelen zij worden uitgetrokken?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid het
volgende mee te delen.
De federale diensten voor het Leefmilieu zijn niet
betrokken bij deze materie.
Cette réglementation «responsabilité» devrait par
ailleurs couvrir tant les dommages «traditionnels»
(sur la santé et la propriété) que les dommages environnementaux.
Il faut veiller à respecter le concept de
biodiversité en le définissant d’une manière suffisamment
large.
La Belgique pense en outre que, vu la nécessité de
transparence et d’uniformité ainsi que le caractère
progressif de cette réglementation relative à la responsabilité,
il est tout à fait indiqué de se limiter à un
régime de responsabilité objective et non de faire intervenir
en partie une responsabilité basée sur une faute.
La Belgique a fait remarquer que cela n’avait aucun
sens de poursuivre à l’infini cette discussion sur une
harmonisation communautaire. S’il s’avère qu’il ne
peut y avoir aucune position commune, la signature de
la Convention de Lugano peut redevenir possible.
L’instauration d’un régime communautaire concernant
la responsabilité pour les dommages environnementaux
est en effet un sujet trop important pour le
laisser encore traîner des années.
Question n o 22 de M. Luc Paque du 7 juin 2000 (Fr.):
Budgets affectés à l’organisation de l’Euro 2000.
Pourriez-vous communiquer les montants des
budgets affectés directement ou indirectement à
l’organisation du Championnat d’Europe de football
(Euro 2000), ainsi que les articles budgétaires concernés
dans les différents départements relevant de vos
compétences?
Réponse: J’ai l’honneur d’informer l’honorable
membre de ce qui suit.
Les services fédéraux de l’Environnement ne sont
pas concernés par cette matière.
Minister van Binnenlandse Zaken Ministre de l’Intérieur
DO 1999200000783 DO 1999200000783
Vraag nr. 137 van de heer Jef Valkeniers van
24 februari 2000 (N.):
Taal waarin de identiteitskaart is opgesteld. — Taalcode
in het Rijksregister.
In 1999 vernam ik het verhaal van een dame woonachtig
in Brussel die ondanks het bezit van een Neder-
Question no 137 de M. Jef Valkeniers du 24 février
2000 (N.):
Langue dans laquelle a été établie la carte d’identité.
— Code linguistique du Registre national.
En 1999, j’ai eu connaissance du cas d’une dame
domiciliée à Bruxelles qui reçoit des documents établis
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4273
03 - 07 - 2000
landstalige identiteitskaart in het Frans opgestelde
aanslagbiljetten ontvangt, met het oog op de inning
van de regionale taks van het Brusselse Hoofdstedelijke
Gewest.
De minister van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest,
bevoegd voor Financiën antwoordde dat het niet
uitzonderlijk is dat de taal van de identiteitskaart niet
overeenstemt met de taalcode opgenomen in het Rijksregister.
Het is evenwel op de taalcode dat men zich
beroept om de keuze te maken van de taal waarin men
het desbetreffend aanslagbiljet ontvangt.
1. Hoe komt het dat de taalcode in het Rijksregister
niet systematisch overeenstemt met de taal waarin de
identiteitskaart is opgesteld?
2. Welke maatregelen overweegt u om te voorkomen
dat een situatie zoals aangehaald zich in de toekomst
zou herhalen?
Antwoord: Réponse:
1. Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen,
enerzijds, het centraal bestand van de identiteitskaarten
en, anderzijds, het Rijksregister van de natuurlijke
personen.
Deze bestanden worden onafhankelijk van elkaar
beheerd, en zij moeten afzonderlijk bijgewerkt
worden.
De taal waarin de identiteitskaart wordt opgemaakt,
wordt bijgevolg bepaald door de taalcode die
verplicht moet worden ingevoerd bij het aanvragen
van een nieuwe kaart.
Marginale divergenties kunnen ontstaan tussen het
centraal identiteitskaartenbestand en het Rijksregister
van de natuurlijke personen indien sommige gemeentebesturen
geen systematische bijwerking van het
Rijksregister van de natuurlijke personen uitvoeren.
2. Het lijkt mij niet opportuun om maatregelen te
overwegen aangezien het tot de algemene principes
van een behoorlijk bestuur behoort dat iedere openbare
dienst zich ertoe dient in te spannen om de taalaanhorigheid
van de inwoners te kennen, en ze
dienovereenkomstig aan te schrijven.
DO 1999200011128 DO 1999200011128
Vraag nr. 170 van de heer Arnold Van Aperen van
26 april 2000 (N.):
Rijkswacht. — Vervanging van een deel van het
wagenpark. — Procedure.
Op geregelde tijdstippen wordt een deel van het
wagenpark van de rijkswacht in groten getale vervangen.
en français en vue de la perception de la taxe régionale
de la Région de Bruxelles-Capitale alors qu’elle
possède une carte d’identité en néerlandais.
Le ministre des Finances de la Région de Bruxelles-
Capitale a répondu qu’il n’était pas exceptionnel que
la langue de la carte d’identité ne coïncide pas avec le
code linguistique du Registre national. Or, c’est sur la
base de ce code linguistique que s’effectue le choix de
la langue dans laquelle les contribuables reçoivent le
document en question.
1. Comment se fait-il que le code linguistique du
Registre national ne coïncide pas systématiquement
avec la langue dans laquelle a été établie la carte
d’identité?
2. Quelles mesures envisagez-vous pour éviter que
ce genre de situation ne se reproduise à l’avenir?
1. Il convient de faire une distinction entre, d’une
part, le fichier central des cartes d’identité et, d’autre
part, le Registre national des personnes physiques.
Ces fichiers sont gérés indépendamment l’un de
l’autre, et ils doivent donc être mis à jour séparément.
La langue dans laquelle la carte d’identité est rédigée,
est dès lors déterminée par le code langue qui doit
obligatoirement être introduit lors de la demande
d’une nouvelle carte.
Des divergences marginales peuvent apparaître
entre le fichier central des cartes d’identité et le Registre
national des personnes physiques si certaines administrations
communales ne mettent pas systématiquement
à jour le Registre national des personnes
physiques.
2. Il ne me paraît pas opportun d’envisager des
mesures, puisqu’il ressort des principes généraux
d’une bonne gestion, que chaque service public doit
s’efforcer de connaître l’appartenance linguistique des
habitants et de s’adresser à eux conformément à celleci.
Question no 170 de M. Arnold Van Aperen du 26 avril
2000 (N.):
Gendarmerie. — Remplacement d’une partie du parc
automobile. — Procédure.
À intervalles réguliers, une grande partie du parc
automobile de la gendarmerie est remplacée.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4274 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Bij de verkoop van de te vervangen wagens worden
de voertuigen van eenzelfde categorie in één pakket
verkocht. Zo stelde ik enige tijd geleden vast dat de
rijkswacht een achttal goed uitgeruste ziekenwagens
met een beperkt aantal kilometers op de kilometerstand
in «blok» te koop aanbood. Het zijn voertuigen
die onder meer door een gemeentebestuur en/of andere
gemeentelijke diensten nuttig zouden kunnen gebruikt
worden, bijvoorbeeld voor niet-dringend ziekenvervoer.
Door het te koop aanbieden van het ganse lot, krijgt
een ondergeschikt bestuur geen kans om een nog
bruikbaar tweedehandsvoertuig aan te schaffen.
1. Waarom worden bij vervanging van een deel van
het wagenpark de oude voertuigen van eenzelfde categorie
in blok te koop aangeboden?
2.
a) Krijgen de ondergeschikte besturen de mogelijkheid
om één of meerdere van de tweedehandsvoertuigen
aan te schaffen?
Lors d’un tel remplacement, les véhicules appartenant
à une même catégorie sont vendus en lot unique.
C’est ainsi que j’ai pu constater il y a quelque temps
que la gendarmerie avait vendu «en bloc» huit ambulances
dûment équipées, dont le compteur affichait de
surcroît un kilométrage réduit. Il s’agissait de véhicules
qui pouvaient encore être utiles, notamment à une
administration communale et/ou à d’autres services
communaux, par exemple pour le transport non
urgent de patients.
Or, du fait que ces véhicules sont vendus en un lot
unique, un pouvoir subordonné n’a aucune chance
d’acquérir un véhicule d’occasion pouvant encore
servir.
1. Pourquoi, lors du remplacement d’une partie du
parc automobile de la gendarmerie, les anciens véhicules
appartenant à une même catégorie sont-ils vendus
en bloc?
2.
a) Les pouvoirs subordonnés auront-ils la possibilité
à l’avenir d’acquérir un ou plusieurs de ces véhicules
d’occasion?
b) Zo ja, welke procedure dient te worden gevolgd? b) Dans l’affirmative, quelle procédure devront-ils
suivre?
Antwoord: Réponse:
1. Wanneer het een voertuig betreft, gebeurt de afkeuring
van dit materieel door een buitendienststelling
die het gevolg is van een onmogelijke of oneconomische
herstelling of nog, door buitenomloopstelling.
De afkeuringsprocedure is de beslissing dit materieel
te verwijderen uit het rijkswachtpatrimonium.
De afkeuring wordt uitgesproken door een autoriteit
bepaald in functie van de eenheidsaankoopwaarde
en de globale waarde van het materieel voorgesteld op
het ogenblik der afkeuring.
Wanneer de afkeuring van een voertuig wordt uitgesproken,
wordt deze beslissing overgemaakt aan de
administratie van de BTW, van Registratie en Domeinen
van het ministerie van Financiën.
De organisatie van een eventuele verkoop behoort
integraal tot de bevoegdheid van de administratie van
de BTW, van Registratie en Domeinen van het ministerie
van Financiën.
Met betrekking tot de acht voertuigen moet benadrukt
worden dat slechts vier voertuigen op park
gesteld zijn sinds twee jaar. Zij zullen het voorwerp
uitmaken van een ruilovereenkomst. Er moet gesteld
worden dat de rijkswacht deze niet te koop heeft aangeboden
en dus evenmin heeft overgedragen aan de
administratie van de BTW, van Registratie en Domeinen
van het ministerie van Financiën.
1. Lorsqu’il s’agit d’un véhicule, la réforme de ce
type de matériel fait suite à une mise hors service pour
réparation impossible ou antiéconomique ou encore
par retrait d’emploi.
La procédure de réforme est la décision de retrancher
un matériel du patrimoine de la gendarmerie.
La réforme est prononcée par une autorité déterminée
en fonction de la valeur d’acquisition unitaire et la
valeur globale du matériel proposé à la réforme.
Lorsque la réforme d’un véhicule est prononcée,
celui-ci est remis à l’administration de la TVA, de
l’Enregistrement et des Domaines du ministère des
Finances.
L’organisation de la vente éventuelle fait partie de la
responsabilité de l’administration de la TVA, de l’Enregistrement
et des Domaines du ministère des Finances.
En ce qui concerne les huit véhicules, il faut préciser
que seuls quatre véhicules sont sur parc depuis deux
ans. Ils feront l’objet d’un futur marché d’échange. On
peut affirmer que la gendarmerie ne les a pas non plus
remis à l’administration de la TVA, de l’Enregistrement
et des Domaines du ministère des Finances.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4275
03 - 07 - 2000
2. De rijkswacht verkoopt geen enkel materieel die
haar heeft toebehoord. De verkoop van het afgekeurd
materieel gebeurt via de administratie van de BTW,
van Registratie en Domeinen van het ministerie van
Financiën.
Ten andere voorziet het algemeen budget der Uitgaven
voor het jaar 2000, artikel 2.17.11, in een aantal
afwijkingen aan het principe dat overtollig materieel
en/of goederen dienen verkocht te worden door tussenkomst
van de administratie van de BTW, van
Registratie en Domeinen van het ministerie van Financiën.
Het artikel 2.17.11, § 1, b), herneemt de bepaling
waarbij nog bruikbare goederen die niet meer nuttig
kunnen worden aangewend mogen worden omgeruild
tegen soortgelijke goederen die nodig zijn voor de opdrachten
van de rijkswacht.
Tenslotte bepaalt de machtiging onder § 2, b), dat
de minister de toelating biedt overtollig maar nog
bruikbaar materieel en goederen van de rijkswacht
over te dragen aan andere diensten van het departement
die eveneens onder zijn gezag staan, maar die
onder een andere sectie van de Algemene Uitgavenbegroting
vallen.
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen
2. La gendarmerie ne vend aucun matériel lui ayant
appartenu. La vente des matériels réformés s’effectue
par l’administration de la TVA, de l’Enregistrement et
des Domaines du ministère des Finances.
Par ailleurs, le budget général des Dépenses pour
l’année budgétaire 2000, article 2.17.11, prévoit des
dérogations au principe selon lequel tous les matériels
et/ou biens excédentaires doivent être vendus à l’intervention
de l’administration de la TVA, de l’Enregistrement
et Domaines du ministère des Finances.
L’article 2.17.11, § 1, b), mentionne la disposition
selon laquelle des biens, encore utilisables mais qui ne
peuvent plus être mis en œuvre utilement, peuvent être
échangés contre des biens similaires qui sont nécessaires
à l’accomplissement des missions de la gendarmerie.
Enfin au sens du § 2, b), une autorisation offre au
ministre de l’Intérieur, la possibilité de transférer du
matériel excédentaire et des biens de la gendarmerie
toujours utilisables vers d’autres services du département
qui se trouvent également sous son autorité mais
qui apparaissent sous une autre section du budget
général des Dépenses.
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Sociale Zaken Affaires sociales
DO 1999200000941 DO 1999200000941
Vraag nr. 101 van mevrouw Yolande Avontroodt van
17 maart 2000 (N.):
Ziekenhuisapotheken. — Opleiding. — Personeel. —
Statuut.
Het koninklijk besluit van 4 maart 1991 regelt de
vaststelling van de normen waaraan een ziekenhuisapotheek
moet voldoen om te worden erkend. Artikel
18 van het koninklijk besluit bepaalt dat de
ziekenhuisapotheker-titularis, alsmede alle apothekers
verbonden aan de ziekenhuisapotheek, een ervaring
moeten hebben opgedaan als ziekenhuisapotheker van
minstens 500 uren gedurende een periode van maximum
12 maanden.
Het bewijs van bedoelde ervaring wordt geleverd
door een attest geleverd door de titularis(sen) van een
Question no 101 de Mme Yolande Avontroodt du
17 mars 2000 (N.):
Officines hospitalières. — Formation. — Personnel.
— Statut.
L’arrêté royal du 4 mars 1991 fixe les normes
auxquelles une officine hospitalière doit satisfaire pour
être agréée. L’article 18 de cet arrêté royal dispose que
le pharmacien hospitalier-titulaire ainsi que tous les
pharmaciens liés à l’officine hospitalière doivent
posséder une expérience en tant que pharmacien
hospitalier d’au moins 500 heures acquise au cours
d’une période de 12 mois maximum.
La preuve de cette expérience doit être fournie au
moyen d’une attestation délivrée par le titulaire d’une
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4276 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
(of meerdere) ziekenhuisapotheek(theken). Vele ziekenhuisapothekers
ervaren deze opleiding als te minimaal
en te theoretisch en zijn vragende partij voor een
aanzienlijke uitbreiding van de opleiding tot drie jaar.
Daarnaast bepaalt het bovengenoemde koninklijk
besluit van 4 maart 1991 de algemene, specifieke en
administratieve taken van de ziekenhuisapotheker.
Om het geheel van deze taken op een adequate wijze te
kunnen vervullen, worden echter te weinig financiële
middelen voorzien. Bovendien zou de huidige personeelsomkadering
niet voldoen om een efficiënte werking
te waarborgen. Daarnaast worden in geen waarborgen
voorzien inzake de onafhankelijkheid van de
ziekenhuisapotheker. Aangezien de vrijheid van keuze
in de beoefening van de specifieke artsenijbereidkunde
en de toepassing van de wetten en reglementen aangaande
het verstrekken van geneesmiddelen niet is
voorzien, leidt dit in bepaalde gevallen tot aanzienlijke
problemen.
Tenslotte rijzen ook problemen bij een fusie tussen
ziekenhuizen; een centrale apotheek biedt immers geen
oplossing voor de verschillende campussen wanneer
die zich op verschillende kilometers van elkaar bevinden.
1. Welke initiatieven overweegt u te nemen om
tegemoet te komen aan de gestelde problemen?
2. Overweegt u in overleg met de respectievelijke
ministers van Onderwijs een initiatief te nemen om de
opleiding van de ziekenhuisapothekers te herzien, uit
te breiden en meer praktijkgericht te maken?
3.
a) Overweegt u in meer financiële middelen en een
betere personeelsomkadering te voorzien voor een
efficiëntere werking van de ziekenhuisapotheken?
officine hospitalière. De nombreux pharmaciens
hospitaliers estiment que cette formation n’est pas
suffisante et qu’elle est trop théorique. Ils souhaitent
que cette formation soit étendue à trois ans.
L’arrêté royal du 4 mars 1991 définit également les
tâches générales, spécifiques et administratives du
pharmacien hospitalier. Or, les moyens financiers
prévus sont insuffisants pour pouvoir mener à bien
toutes ces tâches. L’actuel cadre du personnel ne
permettrait par ailleurs pas de garantir un fonctionnement
efficace. Aucune garantie n’est par ailleurs
prévue en matière d’indépendance du pharmacien
hospitalier. L’absence de dispositions en matière de
liberté de choix dans l’exercice de la pharmacie et
d’application des lois et règlements concernant la délivrance
de médicaments peut parfois poser des problèmes
considérables.
Un certain nombre de problèmes se posent également
en cas de fusion d’hôpitaux. Une pharmacie
centrale ne constitue en effet pas une bonne solution si
les lieux d’implantation sont situés à plusieurs kilomètres
de distance.
1. Quelles initiatives avez-vous l’intention de prendre
pour régler les problèmes évoqués?
2. Envisagez-vous, en concertation avec les ministres
de l’Enseignement, de revoir la formation des
pharmaciens hospitaliers de manière à la rendre plus
complète et à l’axer davantage sur la pratique?
3.
a) Envisagez-vous d’augmenter les moyens financiers
et d’étoffer l’effectif du personnel de manière à
permettre un fonctionnement plus efficace des officines
hospitalières?
b) Over hoeveel bijkomende middelen zal het gaan? b) Quels moyens supplémentaires pourraient ainsi
être prévus?
c) Welke normen zullen worden uitgewerkt om in
een betere personeelsomkadering te voorzien?
4.
a) Meent u dat het opportuun is in een statuut te
voorzien voor de ziekenhuisapotheker?
b) Overweegt u het nemen van een initiatief om een
statuut te concipiëren?
5.
a) Kan een satellietapotheek een oplossing betekenen
voor het probleem dat rijst inzake de werking van
de ziekenhuisapotheek bij de fusie van ziekenhuizen?
c) Quelles normes pourraient être définies en matière
d’effectif du personnel?
4.
a) Estimez-vous qu’il serait opportun d’élaborer un
statut pour le pharmacien hospitalier?
b) Allez-vous prendre une initiative en ce sens?
5.
a) La mise en place d’une pharmacie satellite pourrait-elle
résoudre les problèmes de fonctionnement
des officines hospitalières en cas de fusion
d’hôpitaux?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4277
03 - 07 - 2000
b) Voorziet u in andere oplossingen om tegemoet te
komen aan dit probleem?
Antwoord: Hiermee heb ik de eer het geachte lid het
volgende mee te delen.
1. Er bestaan reeds een aantal initiatieven die proberen
tegemoet te komen aan de door u gestelde problemen,
dit zal u duidelijk worden door mijn
antwoord op uw volgende vragen.
2. De opleiding van ziekenhuisapothekers wordt
verzorgd door de universiteiten.
Deze opleiding kan samengevat worden in vijf
modules, namelijk organisatie en ziekenhuisbeleid,
ziekenhuishygiène en technologie en radiofarmaceutica.
Deze modules zijn gebaseerd op de aanbevelingen
van de Europese Unie.
In het koninklijk besluit van 4 maart 1991 werd
gesteld dat het specialisatiediploma van ziekenhuisapotheker
verplicht was.
Hierdoor werd de uitoefening van het ambt van
ziekenhuisapotheker te beperkend opgesteld, wat
indruist tegen de Europese regelgeving. Deze regelgeving
vereist enkel een bijkomende praktijkervaring,
gelijk aan deze gangbaar in de lidstaten. Deze werd
bijgevolg gelijkgesteld aan 500 uren, wat neerkomt op
3 maanden stage zoals door de universiteiten vereist.
Er werd tegen dit besluit een verzoek tot vernietiging
bij de Raad van State ingediend omdat in deze
500 uren geen theoretische opleiding vervat zit.
De financiering van de ziekenhuisapotheek (onderdeel
B5 van de verpleegdagprijs) werd aangepast om
voldoende garantie in te bouwen dat een ziekenhuis,
met het oog op het garanderen van de kwaliteit, gespecialiseerde
ziekenhuisapothekers zou aantrekken. De
financiering zal niet worden verminderd als de apotheker
ingeschreven is op een lijst van erkende ziekenhuisapothekers.
De voorwaarden voor inschrijving zijn reeds in de
vorm van een advies door de hiertoe opgerichte erkenningscommissie
uitgebracht en zullen na mijn akkoord
als ministeriële besluiten voor publicatie worden voorgelegd.
Door deze inschrijving wordt bijgevolg artikel 18
van het koninklijk besluit van 4 maart 1991 overbodig
en zou het bij de publicatie van de erkenningsvoorwaarden
kunnen opgeheven worden.
De erkenningscommissie bestaat uit vertegenwoordigers
van de beroepsverenigingen van ziekenhuisa-
b) Quelles autres solutions envisagez-vous le cas
échéant dans ce cadre?
Réponse: J’ai l’honneur de porter à la connaissance
de l’honorable membre ce qui suit.
1. Plusieurs initiatives ont déjà été prises afin de
remédier aux problèmes que vous évoquez. Mes
réponses aux questions qui suivent le démontreront
clairement.
2. La formation des pharmaciens hospitaliers est
assurée par les universités.
Elle se compose de cinq modules: l’organisation et
la gestion hospitalières, l’hygiène hospitalière et la
lutte contre les infections nosocomiales, la pathologie
et la pharmacothérapie, la technologie et les radiopharmaceutiques.
Ces modules sont fondés sur les
recommandations de l’Union européenne.
L’arrêté royal du 4 mars 1991 disposait que le
diplôme de spécialisation de pharmacien hospitalier
était obligatoire.
Cela a eu pour effet de limiter de manière excessive
l’exercice de la fonction de pharmacien hospitalier, ce
qui est contraire à la réglementation européenne,
laquelle exige simplement une expérience pratique
complémentaire, analogue à celle généralement exigée
dans les États membres. Celle-ci a donc été fixée à 500
heures, ce qui équivaut à 3 mois de stage, comme
l’exigent les universités.
Cet arrêté a fait l’objet d’une requête en annulation
auprès du Conseil d’État au motif que les 500 heures
précitées ne comportent aucune formation théorique.
Le financement de l’officine hospitalière (sous-partie
B5 du prix de journée) a été adapté afin de fournir
suffisamment de garanties qu’un hôpital peut recruter
des pharmaciens hospitaliers spécialisés afin d’assurer
la qualité des prestations. Le financement ne sera pas
réduit si le pharmacien est inscrit sur une liste de pharmaciens
hospitaliers agréés.
Les conditions d’inscription ont déjà fait l’objet
d’un avis de la commission d’agrément créée à cet effet
et seront publiées, moyennant mon accord, sous forme
d’arrêtés ministériels.
Cette inscription a pour effet de rendre l’article 18
de l’arrêté royal du 4 mars 1991 superflu. Celui-ci
pourrait être abrogé à la suite de la publication des
conditions d’agrément.
La commission d’agrément se compose de représentants
des associations professionnelles de pharmaciens
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4278 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
pothekers en de universiteiten. Het is evident dat de
invulling van de vereiste kennis door deze commissie
wordt opgevolgd en aangevuld volgens de huidige vereisten
tot uitoefening van het ambt van ziekenhuisapotheker.
3.
a), b) en c) Het aanwenden van financiële middelen,
zoals onderdeel B5 van de verpleegdagprijs,
om in een betere personeelsomkadering
te voorzien voor een
efficiëntere werking van de ziekenhuisapotheken,
is mogelijk en is reeds het
voorwerp van een studie.
Wel kan ik het geachte lid meedelen
dat er bij de Nationale Raad voor
ziekenhuisvoorzieningen, afdeling financiering,
reeds gezocht wordt naar
meer objectieve criteria om de financiering
en werking van de ziekenhuisapotheken
te verbeteren.
4.
a) en b) Er kan voorzien worden in een statuut van de
ziekenhuisapotheker; de beroepsverenigingen
van de ziekenhuisapothekers kunnen hierbij
een rol spelen door het uitwerken van een
voorstel van statuut. Dit voorstel van statuut
kan dan onderzocht worden.
Dit voorstel moet duidelijk de noodzaak van
een statuut voor de ziekenhuisapothekers
aantonen en duidelijk stellen op welke wijze
het statuut van de ziekenhuisapotheker een
garantie biedt voor een betere uitoefening van
de artsenijbereidkunde in de ziekenhuizen.
5.
a) en b) Het koninklijk besluit van 19 oktober 1978
houdende regelen betreffende de officina’s en
de geneesmiddelendepots in de verzorgingsinrichtingen
vermeldt de termen ziekenhuisofficina,
geneesmiddelendepot en kasten met
geneesmiddelen, opgesteld voor spoedgevallen.
De regelgeving betreffende deze kasten staat
beschreven in artikel 5 van dit besluit. De
farmaceutische wetgeving kent echter de benaming
«satellietapotheek» niet.
Gelet op artikel 4, § 1, van het koninklijk
besluit nr. 78 van 10 november 1967 betreffende
de uitoefening van de geneeskunst, de
verpleegkunde, de paramedische beroepen en
de geneeskundige commissies zijn alleen de
officina-apotheker en de personen, onder de
hospitaliers ainsi que des universités. Il est évident que
cette commission détermine le contenu des connaissances
requises et les complète en fonction de l’évolution
des exigences relatives à l’exercice de la fonction de
pharmacien hospitalier.
3.
a), b) et c) L’utilisation des moyens financiers tels
que visés à la sous-partie B5 du prix de
journée, aux fins de prévoir des effectifs
de personnel mieux adaptés à un
fonctionnement plus efficace des officines
hospitalières, est possible et fait
déjà l’objet d’une étude.
Toutefois, je puis communiquer à l’honorable
membre qu’au Conseil national
des établissements hospitaliers,
section financement, on recherche
d’ores et déjà des critères plus objectifs
afin d’améliorer le financement et le
fonctionnement des officines hospitalières.
4.
a) et b) Il est possible de prévoir un statut pour le
pharmacien hospitalier; à cet égard, les associations
professionnelles de pharmaciens
hospitaliers peuvent jouer un rôle en élaborant
une proposition de statut, laquelle pourra
être soumise à discussion.
Cette proposition doit démontrer clairement
l’utilité d’un statut pour les pharmaciens
hospitaliers et préciser de quelle manière
celui-ci est susceptible d’améliorer l’exercice
de l’art pharmaceutique dans les hôpitaux.
5.
a) et b) L’arrêté royal du 19 octobre 1978 réglementant
les officines et les dépôts de médicaments
dans les établissements de soins mentionne les
concepts d’officine hospitalière, de dépôt de
médicaments et d’armoires à médicaments,
constituées pour les cas d’urgence.
La réglementation relative à ces armoires
figure à l’article 5 de l’arrêté précité. Toutefois,
le concept d’officine satellite ne figure
pas dans la législation pharmaceutique.
En vertu de l’article 4, § 1 er , de l’arrêté royal
n o 78 du 10 novembre 1967 relatif à l’exercice
de l’art de guérir, de l’art infirmier, des professions
paramédicales et aux commissions
médicales, seuls le pharmacien d’officine et les
personnes répondant aux conditions visées au
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4279
03 - 07 - 2000
vermelde voorwaarden, genoemd in § 2, van
dat artikel, gemachtigd geneesmiddelen te
bereiden en af te leveren.
Indien een «satellietapotheek» zou worden
gedefinieerd als zijnde een of meerdere lokalen
op een campus van een fusieziekenhuis die
een extensie van de ziekenhuisofficina
vormen, zou die bij fusie een oplossing
kunnen bieden, op voorwaarde dat, wanneer
in die lokalen een farmaceutische handeling
wordt verricht (bereiden en/of afleveren van
geneesmiddelen) die wordt afgeleverd door
een apotheker zelf of onder rechtstreeks en
werkelijk toezicht van een apotheker of
ziekenhuisapotheker.
DO 1999200001069 DO 1999200001069
Vraag nr. 110 van de heer Koen Bultinck van 7 april
2000 (N.):
Mogelijke recuperatie van RSZ-bijdragen van zwartwerkende
geregulariseerde illegalen en hun werkgevers.
De regularisatieperiode voor illegalen is reeds twee
maanden achter de rug en binnenkort zal de Commissie
voor de regularisatie starten met de beoordeling
van de door illegalen ingediende dossiers.
Om het door de wet vereiste verblijf te kunnen
staven, kunnen illegalen allerlei bewijsmiddelen
binnenleveren die hun verblijf in dit land moeten
bewijzen. Een mogelijk bewijsmiddel zou een attest
van tewerkstelling in België, uitgereikt door een werkgever,
kunnen zijn. Zo’n attest zou dan echter ook
onmiddellijk bewijzen dat de illegale werknemer en de
werkgever zich bezondigd hebben aan zwartwerk en
dus aan ontduiking van belastingen en RSZ-bijdragen.
1. Zal de Commissie voor de regularisatie de RSZdiensten
automatisch op de hoogte brengen van voornoemde
attesten van tewerkstelling van illegalen?
2.
a) Zo neen, zal u dan zelf of uw RSZ-diensten een
initiatief nemen om aan die attesten te geraken?
b) Indien u dit om een of andere reden niet kan, vindt
u het niet billijk in de mogelijkheid gesteld te
worden die attesten te kunnen bemachtigen?
§ 2 de cet article, sont autorisés à préparer et
délivrer des médicaments.
Si l’officine satellite était définie comme étant
constituée d’un ou de plusieurs locaux sur le
site d’un hôpital fusionné formant une extension
de l’officine hospitalière, elle pourrait
offrir une solution en cas de fusion à condition
que, lorsqu’un acte pharmaceutique est
posé dans ces locaux (préparation et/ou délivrance
de médicaments), il le soit exclusivement
par le pharmacien lui-même ou sous la
surveillance directe et effective d’un pharmacien
ou d’un pharmacien hospitalier.
Question no 110 de M. Koen Bultinck du 7 avril 2000
(N.):
Possibilité de récupération des cotisations ONSS
auprès des étrangers ayant travaillé au noir alors
qu’ils étaient en séjour illégal et dont la situation a
été régulariséee, et auprès de leurs employeurs.
La période au cours de laquelle les étrangers en
séjour illégal dans notre pays pouvaient introduire une
demande de régularisation est clôturée depuis deux
mois et la Commission des régularisations entamera
prochainement l’examen des dossiers introduits par les
intéressés.
Pour apporter, conformément à la loi, la preuve de
la durée de leur séjour en Belgique, les étrangers en
séjour illégal peuvent produire des documents divers et
notamment une attestation d’emploi en Belgique, délivrée
par un employeur. Une telle attestation constituerait
également la preuve que l’employeur et le travailleur
ont agi dans l’illégalité en acceptant le travail au
noir et ont, par conséquent, éludé frauduleusement
l’impôt et les cotisations ONSS.
1. La Commission des régularisations transmettrat-elle
automatiquement aux services de l’ONSS les
attestations d’emploi d’étrangers en séjour illégal,
visées ci-dessus?
2.
a) Dans la négative, prendrez-vous — ou les services
de l’ONSS prendront-ils — une initiative pour
obtenir la communication de ces attestations?
b) Si, pour une raison quelconque, une telle initiative
se révélait impossible, n’estimez-vous pas qu’il
conviendrait, au nom de l’équité, d’organiser la
possibilité que vous entriez en possession de ces
attestations?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
550

4280 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
3. Eens in het bezit van die attesten, overweegt u de
RSZ-diensten opdracht te geven om terugbetaling te
eisen van de ontdoken RSZ-bijdragen door de illegale
werknemers en de werkgevers?
4.
a) Indien u dit niet doet of niet kan, meent u dan niet
dat hierdoor de gelijkheid wordt geschonden?
b) Een zwartwerkende Vlaming of Waal wordt wel
vervolgd, terwijl een zwartwerkende illegaal de
dans ontspringt. Zou dit geen verkeerd signaal
naar de burger toe zijn?
Antwoord: Alvorens op de gestelde vragen een
antwoord te formuleren, wens ik het geachte lid te
wijzen op het feit dat fraude allerminst een eenduidig
begrip is.
Vooreerst is een opdeling in bijdragefraude en prestatiefraude
wenselijk. Bijdragefraude bestaat in het
ontduiken van de verschuldigde socialezekerheidsbijdragen,
bijvoorbeeld door middel van niet-aangifte
van tewerkstelling, koppelbazerij, illegale tewerkstelling,
... Prestatiefraude bestaat uit het onverschuldigd
genieten van socialezekerheidsuitkeringen. Ook hier
bestaan allerlei verschijningsvormen: het overtreden
van arbeidsverboden of arbeidsbeperkende maatregelen
tijdens het genot van uitkeringen, onvolledige of
verkeerde aangifte van de gezinstoestand, het niet afleggen
van de verplichte verklaringen of het afleggen
van valse verklaringen, het beroep doen op socialezekerheidsprestaties
terwijl men niet aan de wettelijke
voorwaarden beantwoordt.
Daarnaast kan nog een onderscheid gemaakt
worden tussen oneigenlijk gebruik, misbruik en
fraude. Oneigenlijk gebruik is het handelen of nalaten
dat niet verenigbaar is met de woorden van de wet,
maar wel met haar doel of strekking, al dan niet met
als oogmerk of gevolg: het ontstaan of vergroten van
een prestatieaanspraak. Fraude is het bewust handelen
of nalaten in strijd met de woorden van de wet, met als
oogmerk of mogelijk gevolg: het ontstaan of vergroten
van een prestatieaanspraak. Fraude is dus eigenlijk een
verzwaarde vorm van misbruik, namelijk met aanwezigheid
van wat genoemd wordt een bijzonder moreel
element (bewustzijn en oogmerk).
Sociale en fiscale fraude kan zich grosso modo voordoen
op de volgende terreinen:
— fraude bij de fiscale aangiften en belastingontduiking;
3. Une fois en possession de ces attestations, envisagez-vous
— ou les services de l’ONSS envisagent-ils —
d’ordonner que l’on réclame le remboursement des
cotisations non payées par les travailleurs et les employeurs
au noir?
4.
a) Dans la négative (qu’il s’agisse d’un choix de votre
part ou d’une impossibilité matérielle), n’estimezvous
pas que le principe d’égalité est violé?
b) Un Flamand ou un Wallon qui travaille au noir est
effectivement poursuivi, alors qu’un étranger en
séjour illégal échappe aux poursuites. Une telle
situation ne constitue-t-elle pas un signal erroné à
l’adresse des citoyens?
Réponse: Avant de répondre aux questions, je
voudrais attirer l’attention de l’honorable membre sur
le fait que la fraude n’est pas une notion univoque.
Il faut d’abord distinguer la fraude en matière de
cotisations et la fraude en matière de prestations. La
fraude en matière de cotisations consiste à se soustraire
au paiement des cotisations sociales dues, par
exemple par la non-déclaration d’une occupation, en
faisant appel à des pourvoyeurs de main-d’œuvre, par
une occupation illégale, ... La fraude en matière de
prestations vise à bénéficier indûment de prestations
de sécurité sociale. Plusieurs possibilités existent aussi
dans ce domaine: le non-respect de mesures interdisant
ou limitant le travail pendant le bénéfice de prestations,
la déclaration incomplète ou incorrecte de la
situation familiale, le non-respect de l’obligation de
déclaration ou le fait de faire des fausses déclarations,
le recours aux prestations de sécurité sociale alors que
les conditions légales ne sont pas remplies.
Par ailleurs, une distinction peut encore être faite
entre le bénéfice impropre, l’abus et la fraude. Le bénéfice
impropre consiste à agir ou à s’abstenir en contradiction
avec les termes de la loi, mais conformément à
son objectif ou à son esprit, ayant ou non comme but
ou comme conséquence l’ouverture ou l’extension
d’une prétention à une prestation. La fraude consiste à
agir ou à s’abstenir sciemment en contradiction avec
les termes de la loi, avec comme but ou comme conséquence
possible l’ouverture ou l’extension d’une
prétention à une prestation. La fraude est donc en fait
une forme aggravante d’abus, à savoir la présence
supplémentaire de ce qui est appelé un élément moral
particulier (conscience et intention).
La fraude sociale et fiscale peut donc, grosso modo,
se manifester dans les domaines suivants:
— fraude dans le cadre des déclarations fiscales et la
fraude fiscale;
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4281
03 - 07 - 2000
— zwartwerk, hetgeen soms gecombineerd wordt met
uitkeringsfraude, maar voornamelijk neerkomt op
het ontwijken van sociale en fiscale bijdragen;
— travail au noir, parfois en combinaison avec la
fraude en matière de prestations, mais qui consiste
principalement à se soustraire au paiement de cotisations
sociales et fiscales;
— uitkeringsfraude. — fraude en matière de prestations.
Zwartwerk impliceert het verrichten van prestaties
onder het gezag van een werkgever waarvoor de wettelijke
en sociale en fiscale bijdragen niet of niet volledig
worden betaald. Ook hier zijn bepaalde gradaties
mogelijk. De zuivere vorm van zwartwerk vereist drie
bestanddelen:
— werknemers die prestaties verrichten onder het
gezag van een werkgever worden niet ingeschreven
in de sociale documenten;
— de prestaties en het loon worden niet aangegeven
bij de Rijksdienst voor sociale zekerheid;
— op dit loon wordt geen bedrijfsvoorheffing ingehouden
en doorbetaald aan de fiscus.
Deze vorm beperkt zich tot een aantal categorieën
van werknemers:
— illegale vreemdelingen; — les étrangers illégaux;
— diegenen die een reden hebben om te verbergen dat
ze een officieel inkomen uit arbeid hebben, bijvoorbeeld
bij loonbeslag uit hoofde van een
alimentatieverplichting;
— diegenen die een vervangingsinkomen genieten
waarmee hun inkomsten uit officiële arbeid niet, of
slechts gedeeldelijk, of slechts onder bepaalde
voorwaarden verenigbaar zijn (gepensioneerden,
werklozen, steuntrekkers van de ziekte- en invaliditeitsuitkering
en bestaansminimumtrekkers);
— diegenen die langs een andere weg sociaal verzekerd
zijn (huisvrouwen, werknemers die reeds
verzekerd zijn in hoofde van een andere tewerkstelling
bij een andere werkgever);
Le travail au noir implique l’accomplissement de
prestations sous l’autorité d’un employeur, pour
lesquelles les cotisations sociales et fiscales n’ont pas
été payées ou ne l’ont pas été totalement. Plusieurs
gradations sont également possibles dans ce domaine.
Trois composantes sont nécessaires pour avoir la
forme pure de travail au noir:
— les travailleurs qui fournissent des prestations sous
l’autorité d’un employeur ne sont pas inscrits dans
les documents sociaux;
— les prestations et la rémunération ne sont pas
déclarées à l’Office national de sécurité sociale;
— un précompte professionnel n’est pas retenu de
cette rémunération et n’est pas versé au fisc.
Cette forme se limite à certaines catégories de
travailleurs:
— ceux qui veulent dissimuler un revenu de travail
officiel, par exemple en cas de saisie sur salaire en
raison d’une obligation alimentaire;
— ceux qui bénéficient d’un revenu de remplacement
avec lequel leurs revenus produits par une activité
officielle ne sont pas compatibles, ou seulement
partiellement ou seulement sous certaines conditions
(pensionnés, chômeurs, bénéficiaires d’une
indemnité de maladie et d’invalidité et bénéficiaires
du minimum de moyens d’existence);
— les personnes déjà autrement assurées d’un point
de vue social (femmes au foyer, travailleurs déjà
assurés en raison d’une autre occupation auprès
d’un autre employeur);
— studenten zonder studentenovereenkomst. — les étudiants sans contrat de travail d’étudiant.
Naast deze «zuivere» vorm bestaat de mogelijkheid
om reguliere werknemers die officieel ingeschreven
zijn en die een loon ontvangen waarop de verschuldigde
sociale en fiscale bijdragen worden betaald, in
het zwart tewerk te stellen door het niet-aangeven van
méér-prestaties. Een andere mogelijkheid is het
camoufleren van het werkelijke statuut van de
tewerkstelling, de prestaties of het loon. Hier treffen
we de schijnzelfstandigen aan, maar ontmoeten we
ook sociale spitstechnologie. Koppelbaaspraktijken en
Outre cette forme «pure», il existe la possibilité
d’occuper au noir des travailleurs réguliers, inscrits
officiellement et qui perçoivent une rémunération pour
laquelle des cotisations sociales et fiscales sont payées,
en ne déclarant pas les prestations supplémentaires.
Une autre possibilité consiste à camoufler le statut réel
de l’occupation, les prestations et la rémunération.
Nous sommes confrontés ici aux faux indépendants
mais aussi à l’ingénierie sociale. Les pratiques des
pourvoyeurs de main-d’œuvre et le fait de fournir illé-
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4282 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
wederrechtelijke uitlening van personeel is zwartwerk
waarbij alles draait rond de driehoek «uitlener —
werkkracht — gebruiker» en rond de overdracht van
een gedeelte van het gezag dat normaal aan de werkgever-aanwerver
toebehoort.
In de voorbije decennia hebben diverse regeringen
gepoogd om, in de sectoren waar het zwartwerk welig
tierde, het zwartwerk te bemoeilijken door het opleggen
van diverse bijkomende administratieve formaliteiten
die een controle mogelijk maakten, zoals
bijvoorbeeld de dagelijkse werflijst in de bouwsector.
Deze maatregelen dienden, door de pakkans voor
zwartwerk te vergroten, een ontradend effect te
hebben. In elk geval betekenden zij een grote stap
voorwaarts om zwartwerk tegen te gaan.
1. Ik heb de eer het geachte lid te antwoorden dat
het uitwisselen van (persoons)gegevens in België aan
welbepaalde regels onderworpen is. Zo legt de vigerende
wetgeving in verband met de bescherming van
de persoonlijke levenssfeer bij het verwerken van
persoonsgegevens bepaalde maatregelen op aan instellingen,
administraties en andere gemachtigde organen
die moeten instaan voor het inzamelen, het verwerken
en het uitwisselen van dergelijke gegevens.
Het hoofdkenmerk van deze wetgeving is de
bescherming van alle onderdanen tegen de mogelijke
misbruiken die het verwerken van hun (persoons)gegevens
binnen de hedendaagse informatiemaatschappij
met zich meebrengt. Immers, rekening houdend
met alle ontwikkelingen van de laatste jaren op
het gebied van rationele gegevensverwerking (rationalisering
van de gezondheidszorg, introductie van de
SIS-kaart, enz.), is informatie over de persoonlijke levenssfeer
— nog veel meer dan ooit tevoren — zeer
toegankelijk geworden. Het gevaar voor misbruiken is
dan ook niet denkbeeldig. De wetgever heeft dan ook
in het begin van de jaren negentig twee wetten uitgevaardigd
met betrekking tot de gegevensuitwisseling:
enerzijds is er de wet van 15 januari 1990 houdende
oprichting en organisatie van een Kruispuntbank van
de sociale zekerheid, en anderzijds is er de wet van
8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke
levenssfeer ten opzichte van de verwerking van
persoonsgegevens.
De Commissie voor regularisatie waarvan u
spreekt, werd in het leven geroepen door artikel 3 van
de wet van 22 december 1999 betreffende de regularisatie
van het verblijf van bepaalde categorieën van
vreemdelingen verblijvend op het grondgebied van het
Rijk. Krachtens het koninklijk besluit van 17 januari
2000 houdende de machtiging tot toegang van de
Dienst Vreemdelingenzaken tot de persoonlijke gegevens,
beheerd door de Commissie voor regularisatie, is
galement du personnel sont du travail au noir, dont le
triangle «fournisseur — travailleur — utilisateur»
constitue le centre du problème ainsi que le transfert
d’une part de l’autorité qui revient normalement à
l’employeur qui engage le travailleur.
Au cours des dernières décennies, divers gouvernements
ont tenté de contrecarrer le travail au noir dans
les secteurs où il était fortement ancré, en imposant
diverses formalités administratives supplémentaires en
vue de permettre un contrôle, par exemple la liste de
chantier journalière dans le secteur de la construction.
En augmentant les possibilités de déceler le travail au
noir, ces mesures devaient avoir un effet dissuasif. En
tout cas, elles ont été une étape importante dans la
lutte contre le travail au noir.
1. J’ai l’honneur de faire savoir à l’honorable
membre que l’échange de données (personnelles) est
soumis en Belgique à certaines règles. Ainsi, la législation
en vigueur en matière de protection de la vie
privée impose, lors du traitement de données personnelles,
certaines mesures aux institutions, administrations
et autres organes habilités, qui sont chargés de la
collecte, du traitement et de l’échange de pareilles
données.
La caractéristique principale de cette législation est
la protection de tous les ressortissants contre les abus
éventuels qu’entraîne le traitement de leurs données
(personnelles) dans l’actuelle société d’information. En
effet, compte tenu de tous les développements de ces
dernières années dans le domaine du traitement rationnel
des données (rationalisation des soins de santé,
instauration de la carte SIS, etc.), l’information au
sujet de la vie privée est devenue très accessible, bien
plus que par le passé. Le risque d’abus est donc réel.
Dès lors, le législateur a promulgué deux lois au début
des années nonante au sujet de l’échange de données:
d’une part, la loi du 15 janvier 1990 relative à l’institution
et à l’organisation d’une Banque-carrefour de la
sécurité sociale et, d’autre part, la loi du 8 décembre
1992 relative à la protection de la vie privée à l’égard
des traitements de données à caractère personnel.
La Commission de régularisation à laquelle vous
faites allusion a été créée par l’article 3 de la loi du
22 décembre 1999 relative à la régularisation de séjour
de certaines catégories d’étrangers séjournant sur le
territoire du Royaume. En vertu de l’arrêté royal du
17 janvier 2000 autorisant l’accès de l’Office des étrangers
au traitement de données à caractère personnel
géré par la Commission de régularisation, seul l’Office
des étrangers du ministère des Affaires étrangères a
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4283
03 - 07 - 2000
enkel de Dienst Vreemdelingenzaken van het ministerie
van Binnenlandse Zaken gemachtigd toegang te
hebben tot de persoonlijke gegevens verkregen in toepassing
van deze wetgeving.
Bijgevolg zijn noch mijn administratie, noch de RSZ
gemachtigd om toegang te hebben tot de persoonlijke
gegevens verkregen met toepassing van de wet van
22 december 1999 betreffende de regularisatie van het
verblijf van bepaalde categorieën van vreemdelingen
verblijvend op het grondgebied van het Rijk. Voorlopig
kan er dus onmogelijk sprake zijn van een automatische
uitwisseling van gegevens tussen de
genoemde commissie en mijn administratie en/of de
Rijksdienst voor sociale zekerheid. Indien er overgegaan
zou worden tot het mogelijk maken van uitwisseling
van dergelijke gegevens, zal men in elk geval rekening
houden met de principes van de twee basiswetten.
2. Gelet op hetgeen werd uiteengezet onder punt 1,
is het niet mogelijk een initiatief te ondernemen teneinde
toegang te verkrijgen tot de ingezamelde gegevens.
Bovendien ben ik de mening toegedaan dat wie een
andere persoon tewerk stelt met de bedoeling alle
mogelijke belastingen en sociale bijdragen te ontduiken
(in casu zwartwerk), bezwaarlijk een attest ter
hand zal stellen waarin deze ontduiking geattesteerd
wordt. De situatie waarin de vrager van dergelijk
attest zich bevindt zal vermoedelijk weinig of niets
terzake doen. U stelt zelf dat dergelijk attest een bewijs
zou kunnen leveren van zwartwerk. Het valt dan ook
te verwachten dat de betrokken werkgevers dergelijke
attesten niet zo gemakkelijk zullen opstellen.
3. De Rijksdienst voor sociale zekerheid is belast
met de inning en het beheer van de socialezekerheidsbijdragen
in het socialezekerheidsstelsel voor loontrekkenden.
De wettelijke bepalingen die de inning van
deze bijdragen regelen, zijn van toepassing zowel op
de private als op de openbare sector, met uitzondering
van:
— de openbare instellingen die vallen onder de bevoegdheid
van de Rijksdienst voor sociale zekerheid
van de provinciale en plaatselijke overheidsdiensten;
— de werkgevers die vallen onder de bijzondere regeling
beheerd door de Hulp- en Voorzorgkas voor
zeevarenden onder Belgische vlag.
Het stelsel van de sociale zekerheid voor werknemers
is krachtens artikel 1 van de wet van 27 juni 1969
tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944
betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbei-
accès aux données personnelles obtenues en application
de cette législation.
Dès lors, ni mon administration, ni l’ONSS n’ont
accès aux données personnelles obtenues en application
de la loi du 22 décembre 1999 relative à la régularisation
de séjour de certaines catégories d’étrangers
séjournant sur le territoire du Royaume. Il ne peut
donc être question pour l’instant d’un échange automatique
de données entre la commission précitée et
mon administration et/ou l’Office national de sécurité
sociale. Si l’échange de pareilles données devenait
possible, il faudra en tout cas tenir compte des principes
des deux lois fondamentales.
2. Compte tenu des considérations exposées au
point 1, il n’est pas possible d’entreprendre une initiative
en vue d’avoir accès aux données recueillies.
En outre, j’estime qu’une personne qui occupe une
autre personne dans le but de se soustraire au paiement
de toutes sortes d’impôts et de cotisations sociales
(ce qui correspond au travail au noir) ne remettra
certainement pas une attestation prouvant cette
fraude. La situation dans laquelle se trouve le demandeur
de l’attestation importe probablement peu ou pas
du tout. Vous affirmez vous-même que pareille attestation
pourrait être une preuve de travail au noir. On
peut donc s’attendre à ce que les employeurs concernés
ne seront pas facilement enclins à établir ces attestations.
3. L’Office national de sécurité sociale est chargé de
la perception et de la gestion des cotisations de sécurité
sociale dans le régime de sécurité sociale des travailleurs
salariés. Les dispositions légales qui régissent la
perception de ces cotisations sont applicables aussi
bien au secteur privé qu’au secteur public, à
l’exception:
— des institutions publiques qui relèvent de la compétence
de l’Office national de sécurité sociale des
administrations provinciales et locales;
— des employeurs qui relèvent du régime spécial géré
par la Caisse de secours et de prévoyance en faveur
des marins naviguant sous pavillon belge.
En vertu de l’article 1 er de la loi du 27 juin 1969 revisant
l’arrêté-loi du 28 décembre1944 concernant la
sécurité sociale des travailleurs salariés, le régime de
sécurité sociale des travailleurs salariés est applicable
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4284 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
ders van toepassing op de werknemers die door een
arbeidsovereenkomst verbonden zijn met hun werkgever.
De wet van 27 juni 1969 tot herziening van de
besluitwet van 28 december 1944 betreffende de
maatschappelijke zekerheid der arbeiders is van openbare
orde en heeft bijgevolg voorrang op de wil van de
partijen. Telkens uit de feitelijke toestand blijkt dat
tegen een loon prestaties geleverd worden in een band
van ondergeschiktheid, dan moeten deze personen
onderworpen worden aan de sociale zekerheid voor
werknemers.
Ik ben van mening dat, in het hypothetische geval
van een toegang tot de gegevens ingezameld in het
kader van de regularisatie van het verblijf van
bepaalde categorieën van vreemdelingen verblijvend
op het grondgebied van het Rijk, ik de RSZ geen
bijkomende opdracht tot het invorderen van de verschuldigde
toepasselijke socialezekerheidsbijdragen
zal moeten geven. De RSZ heeft steeds alle werknemers
onderworpen aan de wet van 27 juni 1969 tot
herziening van de besluitwet van 28 december 1944
betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders,
met inbegrip van het innen en invorderen van de
hiervoor verschuldigde toepasselijke socialezekerheidsbijdragen.
De werkgevers die sociaal verzekeringsplichtig
personeel tewerkstellen of hebben tewerkgesteld
dienen een aantal verplichtingen tegenover de Rijksdienst
voor sociale zekerheid te voldoen, waaronder
een aansluiting bij de RSZ, de verplichting tot het
indienen van een kwartaalaangifte, de verplichting tot
het betalen van bijdragen, enz. Het niet of niet tijdig
naleven van deze verplichtingen geeft aanleiding tot
een aantal specifieke sancties.
Zo kan de RSZ ambtshalve de ontbrekende aangifte
opstellen of de onvolledige of onjuiste aangifte verbeteren
volgens de wettelijke voorschriften. Op het niettijdig
indienen van deze aangiften staan geldelijke en
strafsancties (gevangenisstraf van acht dagen tot drie
maanden en/of een geldboete van 26 tot 500 frank).
Met betrekking tot de verplichting tot betaling van
de bijdragen, voorziet de wet dat de werkgevers de verschuldigde
bijdragen binnen de wettelijke vastgestelde
termijnen aan de RSZ moeten betalen. Het niet naleven
van deze termijnen geeft in beginsel aanleiding tot
de toepassing van de volgende geldelijke sancties:
— een bijdrageopslag gelijk aan 10% van het bedrag
dat niet binnen de wettelijke termijn is betaald;
aux travailleurs et aux employeurs liés par un contrat
de louage de travail.
La loi du 27 juin 1969 revisant l’arrêté-loi du
28 décembre 1944 concernant la sécurité sociale des
travailleurs salariés est d’ordre public et l’emporte
donc sur la volonté des parties. Chaque fois que la
situation de fait révèle que des prestations sont fournies
contre une rémunération dans un lien de subordination,
ces personnes doivent être assujetties à la sécurité
sociale des travailleurs salariés.
J’estime que, dans le cas hypothétique d’accès aux
données recueillies dans le cadre de la régularisation
du séjour de certaines catégories d’étrangers séjournant
sur le territoire du Royaume, je ne devrai pas
charger l’ONSS d’une mission supplémentaire de
recouvrement des cotisations de sécurité sociale applicables
dues. L’ONSS a toujours assujetti tous les
travailleurs salariés à la loi du 27 juin 1969 revisant
l’arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant la sécurité
sociale des travailleurs salariés, y compris la perception
et le recouvrement des cotisations de sécurité
sociale applicables et dues à cet effet.
Les employeurs qui occupent ou ont occupé du
personnel devant être assujetti d’un point de vue social
doivent remplir une série d’obligations à l’égard de
l’Office national de sécurité sociale, dont une affiliation
à l’ONSS, l’obligation de faire une déclaration
trimestrielle, l’obligation de paiement des cotisations,
etc. Le non-respect de ces obligations ou le fait de ne
pas les respecter dans les délais prévus entraîne une
série de sanctions spécifiques.
Ainsi, l’ONSS peut établir la déclaration manquante
ou corriger la déclaration incomplète ou incorrecte
selon les prescriptions légales. Le fait de ne pas introduire
ces attestations à temps donne lieu à des sanctions
financières et pénales (une peine d’emprisonnement
de huit jours à trois mois et/ou une amende de
26 à 500 francs).
En ce qui concerne l’obligation de paiement des
cotisations, la loi prévoit que les employeurs doivent
payer les cotisations dues à l’ONSS dans les délais
fixés par la loi. Le non-respect de ces délais entraîne en
principe l’application des sanctions financières suivantes:
— une majoration de cotisations de 10% du montant
qui n’a pas été payé dans les délais légaux;
— een verwijlintrest van 7% per jaar (8% tot — un intérêt de retard de 7% par an (8% jusqu’au
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4285
03 - 07 - 2000
31 augustus 1996), die loopt vanaf het verstrijken
van de wettelijke termijn en verschuldigd is tot op
de dag van de betaling.
4. Krachtens artikel 1 van de wet van 27 juni 1969
tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944
betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders
en tenzij een internationaal verdrag of een bilaterale
overeenkomst anders bepaalt, is het Belgische
socialezekerheidsstelsel van toepassing op iedere werknemer
die op Belgisch grondgebied werkt in uitvoering
van een arbeidsovereenkomst en wiens werkgever in
België is gevestigd. De betrokken wetgeving maakt
geen onderscheid naargelang de nationaliteit van de
betrokken werknemers. Er kan dus geen schending
optreden van het gelijkheidsbeginsel en er kan
bezwaarlijk sprake zijn van een verkeerd signaal naar
de burger toe.
DO 1999200011192 DO 1999200011192
Vraag nr. 125 van de heer Filip Anthuenis van 8 mei
2000 (N.):
31 août 1996) qui commence à courir à partir de
l’échéance du délai légal et dû jusqu’à la date de
paiement.
4. En vertu de l’article 1 er de la loi du 27 juin 1969
revisant l’arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant la
sécurité sociale des travailleurs salariés et sauf disposition
contraire dans un traité international ou une
convention bilatérale, le régime de sécurité sociale
belge est applicable à tout travailleur qui travaille sur
le territoire belge en exécution d’un contrat de travail
et dont l’employeur est établi en Belgique. La législation
concernée ne fait pas de distinction en fonction de
la nationalité des travailleurs visés. Il n’y a donc
aucune violation du principe d’égalité et il pourrait
difficilement être question d’un signal inapproprié
donné à la population.
Question n o 125 de M. Filip Anthuenis du 8 mai 2000
(N.):
Financiering van de rusthuizen. Financement des maisons de repos.
Wil een rusthuis kunnen genieten van de financiële
tussenkomst van het RIZIV in de opvangkosten voor
zorgafhankelijke bejaarden, dan moet het krachtens
het koninklijk besluit van 19 mei 1992 minimaal een
aantal personeelsleden in dienst hebben. Is dit niet het
geval, dan wordt de tegemoetkoming van het rusthuis
verminderd.
Artikel 2, § 3, van het bovengenoemde koninklijk
besluit van 19 mei 1992 voorziet in de mogelijkheid dat
rusthuizen die niet in de mogelijkheid zijn om loontrekkend
of statutair personeel in dienst te nemen, een
beroep kunnen doen op de diensten van een door de
bevoegde overheid erkende interim-onderneming.
Gelet op het schrijnend tekort aan verpleegkundig
personeel op de arbeidsmarkt bevinden heel wat
rustoorden die perfect bereid zijn te voldoen aan de
door de RIZIV gestelde personeelsnormen zich in de
situatie dat zij geen verpleegkundig personeel vinden.
1. Hoeveel interim-ondernemingen werden door de
dienst voor Geneeskundige Verzorging van het RIZIV
erkend op grond van artikel 2, § 3, van het bovengenoemde
koninklijk besluit van 19 mei 1992?
2.
a) Hoeveel aanvragen ontvingen zij van rustoorden
die wegens tekorten op de arbeidsmarkt geen verpleegkundigen
vinden?
L’arrêté royal du 19 mai 1992 prévoit qu’une
maison de repos doit occuper un effectif minimum
pour bénéficier de l’intervention financière de
l’INAMI dans les frais d’entretien des personnes âgées
nécessitant des soins. S’il n’est pas satisfait à ce critère,
la subvention accordée à la maison de repos est
réduite.
Aux termes de l’article 2, § 3, de l’arrêté royal
précité du 19 mai 1992, les maisons de repos qui ne
sont pas en mesure de recruter du personnel salarié ou
statutaire peuvent recourir aux services d’une entreprise
de travail intérimaire reconnue par les autorités
compétentes. Compte tenu de la pénurie de personnel
infirmier sur le marché du travail, de nombreuses
maisons de repos qui seraient prêtes à se conformer
aux normes de personnel prévues par l’INAMI, ne
trouvent pas de personnel adéquat.
1. Combien d’entreprises de travail intérimaire ont
été reconnues par le service des Soins de santé de
l’INAMI sur la base de l’article 2, § 3, de l’arrêté royal
précité du 19 mai 1992?
2.
a) Combien de demandes ces entreprises ont-elles
reçues de maisons de repos qui ne trouvent pas de
personnel infirmier en raison de la pénurie qui
règne sur le marché du travail?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4286 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
b) Kunnen deze interim-ondernemingen voldoen aan
de vraag van de rustoorden?
3. Hoeveel rustoorden voldoen niet aan de personeelsnormen
opgelegd door bovengenoemd koninklijk
besluit wegens de krapte op de arbeidsmarkt?
4. De sanctie wegens te weinig personeel is nogal
zwaar, zeker indien rustoorden bereid zijn om personeel
aan te werven, maar geen gekwalificeerd personeel
vinden op de arbeidsmarkt.
Is het niet aangewezen de sanctie in dit geval ofwel
af te schaffen ofwel drastisch te verminderen?
Antwoord: In de eerste plaats wil ik ten behoeve
van het geachte lid verduidelijken dat de voorwaarden
die moeten worden vervuld voor het verkrijgen van de
forfaitaire tegemoetkomingen van de verplichte verzekering
voor geneeskundige verzorging, zijn vastgesteld
wat de rust- en verzorgingstehuizen betreft, bij het
ministerieel besluit van 19 mei 1992 tot vaststelling van
de tegemoetkoming, bedoeld in artikel 37, § 12, van de
wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige
verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op
14 juli 1994, in de rust- en verzorgingstehuizen, en wat
de rustoorden voor bejaarden betreft bij het ministerieel
besluit van 5 april 1995 tot vaststelling van de
tegemoetkoming, bedoeld in artikel 37, § 12, van de
wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige
verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op
14 juli 1994, voor de in artikel 34, 12 o , van dezelfde
wet bedoelde verstrekkingen.
Vervolgens kan ik op de vragen van het geachte lid
het volgende antwoorden.
1. Het komt de Dienst voor geneeskundige verzorging
van het RIZIV niet toe interimondernemingen te
erkennen. Een dergelijke erkenning behoort veeleer tot
de bevoegdheid van het ministerie van Tewerkstelling
en Arbeid. (Vraag nr. 118 van 27 juni 2000.)
2. Ik kan onmogelijk weten hoeveel aanvragen die
interim-ondernemingen van de rusthuizen hebben ontvangen
en evenmin in welke mate ze die hebben
kunnen inwilligen. Voorts houdt de Dienst voor
geneeskundige verzorging van het RIZIV tot nu toe
geen bijzondere boekhouding bij van alle instellingen
die op enig ogenblik een beroep hebben gedaan op de
diensten van een interim-onderneming.
3. De Overeenkomstencommissie rustoordenverzekeringsinstellingen
en het Comité van de verzekering
voor geneeskundige verzorging van het RIZIV
hebben het probleem van het tekort aan geschoold ver-
b) Ces entreprises de travail intérimaire peuvent-elles
répondre à la demande des maisons de repos?
3. Combien de maisons de repos ne satisfont pas
aux normes de personnel imposées par l’arrêté royal
précité en raison de la pénurie qui règne sur le marché
du travail?
4. La sanction prévue en cas de personnel insuffisant
est relativement grave, particulièrement si les
maisons de repos sont disposées à engager du personnel
qualifié mais n’en trouvent pas sur le marché du
travail.
Ne s’indiquerait-il dès lors pas de supprimer la sanction
ou du moins d’en réduire considérablement
l’incidence?
Réponse: Je préciserai tout d’abord, à l’intention de
l’honorable membre, que les conditions qui doivent
être remplies pour obtenir les interventions forfaitaires
de l’assurance soins de santé obligatoire sont définies,
en ce qui concerne les maisons de repos et de soins, par
l’arrêté ministériel du 19 mai 1992 fixant l’intervention
visée à l’article 37, § 12, de la loi relative à l’assurance
obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le
14 juillet 1994, dans les maisons de repos et de soins,
et, en ce qui concerne les maisons de repos pour
personnes âgées, par l’arrêté ministériel du 5 avril 1995
fixant l’intervention visée à l’article 37, § 12, de la loi
relative à l’assurance obligatoire soins de santé et
indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, pour les
prestations visées à l’article 34, 12 o , de la même loi.
Cela étant, je puis répondre ce qui suit aux questions
proposées par l’honorable membre.
1. Il ne revient pas au Service des soins de santé de
l’INAMI d’agréer des sociétés de travail intérimaire.
Un tel agrément relève plutôt de la compétence du
ministère de l’Emploi et du Travail. (Question n o 118
du 27 juin 2000.)
2. Il m’est impossible de savoir combien de demandes
ces sociétés de travail intérimaire ont reçues de la
part de maisons de repos, ni dans quelle mesure elles
ont pu les satisfaire. Par ailleurs, le Service des soins de
santé de l’INAMI ne tient pas, jusqu’à présent, une
comptabilité particulière de toutes les institutions qui,
à un moment ou à un autre, ont pu avoir recours aux
services d’une société de travail intérimaire.
3. La Commission de conventions entre les maisons
de repos et les organismes assureurs, ainsi que le
Comité de l’assurance soins de santé de l’INAMI, ont
examiné la problématique de la pénurie de personnel
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4287
03 - 07 - 2000
pleegkundig personeel tijdens het tweede semester van
1999 onderzocht. Op basis van de gegevens uit de halfjaarlijkse
vragenlijst die in april 1999 naar de instellingen
is gestuurd, is echter vastgesteld dat die problematiek
slechts een zeer klein aantal instellingen treft en
thans dus niet de invoering van algemene of buitengewone
maatregelen rechtvaardigt. Mocht die toestand
aanhouden of verergeren, zal de voornoemde overeenkomstencommissie
dit jaar maatregelen voorstellen die
een oplossing kunnen brengen voor het probleem zonder
daarom de kwaliteit van de verzorging te verminderen,
zoals trouwens is bepaald in de inleidingen bij
de overeenkomsten tussen de rustoorden en de verzekeringsinstellingen
die op 7 december 1999 zijn gesloten.
4. Maatregelen met het oog op een betere progressiviteit
van de sancties indien de personeelsnormen
gedeeltelijk niet worden nageleefd, zijn in het begin
van dit jaar genomen (ministerieel besluit van
25 februari 2000 tot wijziging van voornoemd ministerieel
besluit van 5 april 1995) en zijn van toepassing
sinds 1 januari 2000. Het lijkt echter niet opportuun
die sancties eenvoudig op te heffen: eensdeels zou men
het risico lopen dat de beheerders van de rustoorden
ertoe worden aangespoord niet meer actief op zoek te
gaan naar het nodige personeel en anderdeels maar
vooral mogen forfaitaire tegemoetkomingen van de
verzekering voor geneeskundige verzorging alleen
maar worden toegekend als er daadwerkelijk verzorging
is verleend.
DO 1999200001041 DO 1999200001041
Vraag nr. 129 van de heer Alfons Borginon van 9 mei
2000 (N.):
Zwangerschappen door middel van in-vitrofertilisatie.
— Medicamenten «Puregon» en «Humegon».
Vorige legislatuur werden herhaaldelijk vragen
gesteld over de terugbetaling van het medicijn Puregon
(lees ook Gonal-F) dat gebruikt kan worden voor een
zwangerschap door middel van in-vitrofertilisatie
(IVF). Puregon wordt gefabriceerd door het bedrijf
Organon en Humegon door Serono maar de twee
medicijnen hebben dezelfde werking.
In bepaalde gevallen (de behandeling moet uitgevoerd
worden in een erkend centrum, de betrokken
behandeling moet worden voorafgaan door ten minste
twee cycli van IVF die aanleiding hebben gegeven tot
afnamen van ovocyten maar niet tot een bevalling
hebben geleid, twee bloeddoseringen die respectievelijk
tijdens de folliculaire fase van twee menstruele
cycli in de loop van de drie maanden voor de betrok-
infirmier qualifié au cours du second semestre de
l’année 1999. Sur base des données contenues dans le
questionnaire semestriel envoyé aux institutions en
avril 1999, il a cependant été constaté que cette problématique
n’affectait sérieusement qu’un nombre
minime d’établissements et ne justifiait donc pas, à
l’heure actuelle, la mise en place de mesures générales
ou extraordinaires. Si la situation devait perdurer ou
s’aggraver, la commission de conventions précitée
proposera cette année des mesures susceptibles de
répondre au problème sans pour autant diminuer la
qualité des soins, comme le prévoient d’ailleurs les
préambules aux conventions entre les maisons de
repos et les organismes assureurs conclues le 7 décembre
1999.
4. Des mesures tendant à une meilleure progressivité
des sanctions en cas de non-respect partiel des
normes de personnel ont été prises au début de cette
année (arrêté ministériel du 25 février 2000, modifiant
l’arrêté ministériel du 5 avril 1995) et sont
d’application depuis le 1 er janvier 2000. Il ne parait
cependant pas opportun de lever purement et simplement
ces sanctions: d’une part, cela risquerait d’inciter
les gestionnaires des maisons de repos à ne plus rechercher
activement le personnel nécessaire; d’autre part,
et surtout, des interventions forfaitaires de l’assurance
soins de santé ne peuvent être octroyées que si des
soins ont effectivement été dispensés.
Question n o 129 de M. Alfons Borginon du 9 mai 2000
(N.):
Grossesses par fertilisation in vitro. — Médicaments
«Puregon» et «Humegon».
Sous la législature précédente, de nombreuses questions
ont été posées à propos du remboursement du
médicament Puregon (ou Gonal-F) qui peut être utilisé
dans le cadre d’une grossesse par fertilisation in vitro.
Le Puregon est fabriqué par l’entreprise Organon,
l’Humegon par Serono, mais les deux médicaments
produisent le même effet.
Dans certains cas (le traitement doit être effectué
dans un centre agréé; il doit être précédé de deux
cycles au moins de FIV qui ont donné lieu à la sécrétion
d’ovocytes sans toutefois aboutir à un accouchement
et de deux dosages sanguins ayant été effectués
respectivement au cours de la phase folliculaire de
deux cycles menstruels au cours des trois mois avant le
traitement concerné et présentant une valeur FSH de
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
551

4288 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
ken behandelingen worden uitgevoerd, moeten een
FSH-waarde van minder dan 15 IE/I opleveren) wordt
het medicijn nu terugbetaald door het RIZIV.
Voor de twee eerste cycli maakt de patiënt meestal
gebruik van het niet zo zuivere, doch wel terugbetaalde
medicament Humegon. Dit medicament wordt
vervaardigd uit urine van gemenopauzeerde vrouwen
en blijkt voor 99 % zuiver te zijn. Het medicament
Puregon wordt geproduceerd door de genetisch (DNA)
veranderde ovariumcellen van de Chinese hamster.
Puregon zou zuiverder zijn dan Humegon. Dit zou een
eventuele allergische reactie bij de patiënt verminderen.
Toen de farmaceutische bedrijven met Puregon op
de markt kwamen werd Humegon tijdelijk zelfs van de
markt gehaald, zogezegd omdat er complicaties
zouden zijn voor de gezondheid maar vooral omwille
van fabricatieproblemen, namelijk het selecteren van
urine en de hoge kosten om deze urine zuiver te krijgen.
De kans op een zwangerschap met beide medicamenten
is evenwaardig, hoewel de farmaceutische
bedrijven stellen dat de kwaliteit van de embryo’s met
Puregon beter zou zijn, wat neerkomt op meer bruikbare
embryo’s per behandeling.
1. Aangezien Puregon pas vanaf de derde cyclus
wordt terugbetaald, wil dit dan zeggen dat Humegon
geen bedreiging vormt voor de volksgezondheid (zoals
eerder gesteld door de farmaceutische bedrijven)?
2.
a) Bent u op de hoogte van de woekerprijzen
(1 200 frank per ampul) van de farmaceutische
bedrijven voor het medicament Puregon?
b) Zou het niet kunnen dat de farmaceutische bedrijven
in een minimum van tijd op kap van de patiënt
hun hoge ontwikkelingskosten voor dit medicament
willen terugwinnen om zo in korte tijd de
investering rendabel te maken?
Antwoord: Voor het gedeelte van zijn vraag dat
onder mijn bevoegdheid valt, deel ik het geachte lid
mee dat de vergoedingsbasis van Puregon 1 350 frank
bedraagt voor 1 ampul aan 50 IE, 3 085 frank voor
3 ampullen aan 50 IE en 4 634 frank voor 5 ampullen
aan 50 IE. Het persoonlijk aandeel van de rechthebbende
bedraagt 202 of 337 frank voor 1 ampul en 250
of 375 frank voor 3 en 5 ampullen. Meestal is het zo
dat bij follikelstimulatie 3 tot 5 ampullen gebruikt
worden, zodat de verpakking van 1 ampul als aanvulling
gebruikt wordt. Deze prijzen zijn vastgesteld door
de minister van Economie, die hiervoor eerst het ad-
moins de 15 IE/I), le médicament est remboursé par
l’INAMI.
Pour les deux premiers cycles, le patient a souvent
recours au médicament Humegon qui, quoique d’une
pureté relative, est remboursé. L’Humegon est produit
à partir d’urine de femmes ménopausées et semble
présenter une pureté de 99 %. Quant au Puregon, il est
produit par modification génétique (DNA) des cellules
ovariennes du hamster chinois. Le Puregon serait plus
pur que l’Humegon, ce qui réduirait les éventuelles
réactions allergiques chez le patient.
Au moment de la commercialisation du Puregon par
les entreprises pharmaceutiques, l’Humegon a même
été retiré temporairement du marché, prétendument
parce qu’il présenterait un risque de complications
pour la santé mais surtout en raison de problèmes de
fabrication liés à la difficulté de sélectionner l’urine et
au coût élevé de l’épuration de cette urine.
Les deux médicaments offrent les mêmes chances de
grossesse, bien que les entreprises pharmaceutiques
font valoir que la qualité des embryons — c’est-à-dire
le nombre d’embryons utilisables par traitement —
serait meilleure avec le Puregon.
1. Le remboursement du Puregon à partir du troisième
cycle signifie-t-il que l’Humegon ne constitue
pas un risque pour la santé publique (comme les entreprises
pharmaceutiques l’ont prétendu par le passé)?
2.
a) Êtes-vous au courant des prix usuraires
(1 200 francs par ampoule) réclamés par les entreprises
pharmaceutiques pour le médicament Puregon?
b) N’assistons-nous pas ici à une tentative des entreprises
pharmaceutiques de récupérer, en un temps
minimum et à charge du patient, les frais de développement
très élevés représentés par ce médicament,
dans le but de rentabiliser leurs investissements
dans les meilleurs délais?
Réponse: En ce qui concerne la partie de sa question
qui relève de mes compétences, je communique à l’honorable
membre que la base de remboursement de
Puregon s’élève à 1 350 francs pour une ampoule à
50 IE, 3 085 francs pour 3 ampoules à 50 IE et
4 634 francs pour 5 ampoules à 50 IE. L’intervention
personnelle du bénéficiaire s’élève à 202 ou 337 francs
pour 1 ampoule et 250 ou 375 francs pour 3 et
5 ampoules. On utilise le plus souvent 3 ou 5 ampoules
pour une stimulation folliculaire, de telle sorte que le
conditionnement d’1 ampoule est utilisée comme
complément de traitement. Ces prix sont fixés par le
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4289
03 - 07 - 2000
vies gevraagd heeft van de Prijzencommissie voor de
farmaceutische specialiteiten.
Voor het overige gedeelte van de vraag wil ik het
geachte lid verwijzen naar de minister van Volksgezondheid
(vraag nr. 99 van 5 april 2000, Vragen en
Antwoorden, 1999-2000, nr. 30, blz. 3504) en de
minister van Economie aan wie de vraag eveneens
werd gesteld. (Vraag nr. 68 van 9 mei 2000.)
DO 1999200011215 DO 1999200011215
Vraag nr. 130 van mevrouw Frieda Brepoels van
10 mei 2000 (N.):
ministre de l’Économie, qui demande d’abord l’avis de
la Commission des prix pour les spécialités pharmaceutiques.
Pour l’autre partie de la question je peux renvoyer
l’honorable membre au ministre de la Santé publique
(question no 99 du 5 avril 2000, Questions et Réponses,
Chambre, 1999-2000, no 30, p. 3504) et au ministre
de l’Économie, auquel la question a également été
posée. (Question no 68 du 9 mai 2000.)
Question n o 130 de M me Frieda Brepoels du 10 mai
2000 (N.):
Sociale Inspectie. — Vervolgingsbeleid. Inspection sociale. — Politique de poursuites.
Kan u voor de Sociale Inspectie voor de jaren 1997,
1998, 1999 en indien mogelijk 2000 volgende gegevens
meedelen:
1. aantal uitgevoerde inspectieopdrachten, per gewest
en per buitendienst;
2. aantal vastgestelde inbreuken, per gewest en per
buitendienst;
3. aantal opgemaakte processen-verbaal, per gewest
en per buitendienst;
4. aantal gevallen waarbij overgegaan wordt tot
strafvervolging, per gewest en per buitendienst;
5. aantal geldboetes opgelegd door het ministerie
indien er geen strafvervolging volgde, per gewest en
per buitendienst;
6. aantal tewerkgestelde inspecteurs, per gewest en
per buitendienst?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid de
gevraagde inlichtingen mee te delen: de inlichtingen
worden verstrekt conform de structuur van de Sociale
Inspectie.
Pourriez-vous me communiquer, pour les années
1997, 1998, 1999 et si possible pour l’an 2000, les
données suivantes concernant l’Inspection sociale, en
ventilant les chiffres par région et par service extérieur:
1. nombre de missions d’inspection effectuées;
2. nombre d’infractions constatées;
3. nombre de procès-verbaux dressés;
4. nombre de cas où des poursuites pénales ont été
engagées;
5. nombre d’amendes infligées par le ministère en
cas de non-poursuite pénale;
6. nombre d’inspecteurs employés?
1. Aantal opdrachten 1. Nombre de missions
Gewest
—
Région
Réponse: J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre les renseignements demandés. Les
renseignements sont conformes à la structure de
l’Inspection sociale.
1997 1998 1999 2000
West-Vlaanderen. — Flandre occidentale ............... 1 892 1 653 891 390
Oost-Vlaanderen. — Flandre orientale ................... 1 611 1 609 1 185 500
Antwerpen. — Anvers ........................................... 3 136 2 651 2 857 904
Limburg. — Limbourg ........................................... 664 696 493 312
Henegouwen. — Hainaut ...................................... 1 847 1 803 1 274 534
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4290 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Gewest
—
Région
1997 1998 1999 2000
Namen - Luxemburg - Waals-Brabant. — Namur -
Luxembourg - Brabant wallon ............................... 1 873 2 048 1 568 621
Luik. — Liège ........................................................ 2 048 1 733 2 090 950
Brussel-Hoofdstad en Vlaams-Brabant. — Bruxelles-
Capitale et Brabant flamand .................................. 1 847 1 911 1 024 406
Brussel-Hoofdstad. — Bruxelles-Capitale ............... 2 344 2 202 1 913 790
Logistieke steun. — Soutien logistique ................... 66 102 124 157
Totaal. — Total .................................................... 17 328 16 408 13 419 5 564(1)
(1) Toestand op 31 mei 2000. (1) Situation au 31 mai 2000.
2. Aantal processen-verbaal 2. Nombre de pro-justitia
Gewest
—
Région
1997 1998 1999 2000
West-Vlaanderen. — Flandre occidentale ............... 175 134 111 20
Oost-Vlaanderen. — Flandre orientale ................... 131 109 110 46
Antwerpen. — Anvers ........................................... 469 425 235 73
Limburg. — Limbourg ........................................... 109 135 91 19
Henegouwen. — Hainaut ...................................... 50 78 147 39
Namen - Luxemburg - Waals-Brabant. — Namur -
Luxembourg - Brabant wallon ............................... 229 248 226 104
Luik. — Liège ........................................................ 93 70 66 27
Brussel-Hoofdstad en Vlaams-Brabant. — Bruxelles-
Capitale et Brabant flamand .................................. 90 105 59 9
Brussel-Hoofdstad. — Bruxelles-Capitale ............... 303 344 356 193
Totaal. — Total .................................................... 1 649 1 648 1 401 530(1)
(1) Toestand op 31 mei 2000. (1) Situation au 31 mai 2000.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4291
03 - 07 - 2000
3. Aantal inbreuken en het verleende gevolg
(jaar 1997)
Gewest
—
Région
Veroordeling
—
Condamnation
Minnelijke
schikking
—
Transactions
3. Nombre d’infractions et suites données
(année 1997)
Zonder
gevolg
geklasseerd
—
Classement
sans suite
Vrijspraak
—
Acquittement
Administratieve
geldboeten
—
Amendes
administratives
Doorzending
voor
administratieve
geldboeten
zonder
gekend
gevolg
—
Transfert
aux
amendes
administratives
sans
suites
connues
Gevolg
niet
gekend
—
Suite
non
connue
Totaal
inbreuken
—
Total
infractions
West-Vlaanderen. — Flandre occidentale
..................................................... 38 10 22 1 44 — 148 263
Oost-Vlaanderen. — Flandre orientale 3 1 34 — 54 27 57 176
Antwerpen. — Anvers ........................ 31 1 141 2 142 80 320 717
Limburg. — Limbourg ....................... 52 — 9 — 19 12 66 158
Henegouwen. — Hainaut ................... 3 — 6 1 6 5 33 54
Namen - Luxemburg - Waals-Brabant.
— Namur - Luxembourg - Brabant wallon
...................................................... 11 6 77 4 24 48 226 396
Luik. — Liège .................................... 1 8 13 1 4 11 82 120
Brussel-Hoofdstad en Vlaams-Brabant.
— Bruxelles-Capitale et Brabant flamand
.................................................. 9 — 11 — 6 2 78 106
Brussel-Hoofdstad. — Bruxelles-Capitale
..................................................... 7 — 94 — 3 43 225 372
Totaal. — Total ................................. 155 26 407 9 302 228 1 235 2 362
4. Aantal inbreuken en het verleende gevolg
(jaar 1998)
Gewest
—
Région
Veroordeling
—
Condamnation
Minnelijke
schikking
—
Transactions
4. Nombre d’infractions et suites données
(année 1998)
Zonder
gevolg
geklasseerd
—
Classement
sans suite
Vrijspraak
—
Acquittement
Administratieve
geldboeten
—
Amendes
administratives
Doorzending
voor
administratieve
geldboeten
zonder
gekend
gevolg
—
Transfert
aux
amendes
administratives
sans
suites
connues
Gevolg
niet
gekend
—
Suite
non
connue
Totaal
inbreuken
—
Total
infractions
West-Vlaanderen. — Flandre occidentale
..................................................... 10 1 7 — 6 1 149 174
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4292 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Gewest
—
Région
Veroordeling
—
Condamnation
Minnelijke
schikking
—
Transactions
Zonder
gevolg
geklasseerd
—
Classement
sans suite
Vrijspraak
—
Acquittement
Administratieve
geldboeten
—
Amendes
administratives
Doorzending
voor
administratieve
geldboeten
zonder
gekend
gevolg
—
Transfert
aux
amendes
administratives
sans
suites
connues
Gevolg
niet
gekend
—
Suite
non
connue
Totaal
inbreuken
—
Total
infractions
Oost-Vlaanderen. — Flandre orientale 1 — 13 — 11 51 76 152
Antwerpen. — Anvers ........................ 14 — 137 — 35 126 335 647
Limburg. — Limbourg ....................... 27 2 12 3 4 42 101 191
Henegouwen. — Hainaut ................... 5 1 8 — — 14 60 88
Namen - Luxemburg - Waals-Brabant.
— Namur - Luxembourg - Brabant wallon
...................................................... 4 — 27 — 2 32 272 337
Luik. — Liège .................................... — — 8 — 1 7 71 87
Brussel-Hoofdstad en Vlaams-Brabant.
— Bruxelles-Capitale et Brabant flamand
.................................................. 1 — 32 — — 5 94 132
Brussel-Hoofdstad. — Bruxelles-Capitale
..................................................... — — 70 — 1 48 306 425
Totaal. — Total ................................. 62 4 314 3 60 326 1 464 2 233
5. Aantal inbreuken en het verleende gevolg
(jaar 1999)
Gewest
—
Région
Veroordeling
—
Condamnation
Minnelijke
schikking
—
Transactions
5. Nombre d’infractions et suites données
(année 1999)
Zonder
gevolg
geklasseerd
—
Classement
sans suite
Vrijspraak
—
Acquittement
Administratieve
geldboeten
—
Amendes
administratives
Doorzending
voor
administratieve
geldboeten
zonder
gekend
gevolg
—
Transfert
aux
amendes
administratives
sans
suites
connues
Gevolg
niet
gekend
—
Suite
non
connue
Totaal
inbreuken
—
Total
infractions
West-Vlaanderen. — Flandre occidentale
..................................................... — — — — — — 162 162
Oost-Vlaanderen. — Flandre orientale — — 10 — — 69 110 189
Antwerpen. — Anvers ........................ — — — — — — 331 331
Limburg. — Limbourg ....................... — — — — 2 — 142 144
Henegouwen. — Hainaut ................... — 5 6 — 1 2 248 262
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4293
03 - 07 - 2000
Gewest
—
Région
Veroordeling
—
Condamnation
Minnelijke
schikking
—
Transactions
Zonder
gevolg
geklasseerd
—
Classement
sans suite
Vrijspraak
—
Acquittement
Administratieve
geldboeten
—
Amendes
administratives
Doorzending
voor
administratieve
geldboeten
zonder
gekend
gevolg
—
Transfert
aux
amendes
administratives
sans
suites
connues
Gevolg
niet
gekend
—
Suite
non
connue
Totaal
inbreuken
—
Total
infractions
Namen - Luxemburg - Waals-Brabant.
— Namur - Luxembourg - Brabant wallon
...................................................... — 10 13 — 1 6 373 403
Luik. — Liège ....................................
Brussel-Hoofdstad en Vlaams-Brabant.
— Bruxelles-Capitale et Brabant fla-
1 1 2 — — 10 88 102
mand ..................................................
Brussel-Hoofdstad. — Bruxelles-Capi-
— — — — — — 83 83
tale ..................................................... — 1 130 — 8 20 313 472
Totaal. — Total ................................. 1 17 161 — 12 107 1 850 2 148
6. Aantal inbreuken en het verleende gevolg
(jaar 2000)
Gewest
—
Région
Veroordeling
—
Condamnation
Minnelijke
schikking
—
Transactions
6. Nombre d’infractions et suites données
(année 2000)
Zonder
gevolg
geklasseerd
—
Classement
sans suite
Vrijspraak
—
Acquittement
Administratieve
geldboeten
—
Amendes
administratives
Doorzending
voor
administratieve
geldboeten
zonder
gekend
gevolg
—
Transfert
aux
amendes
administratives
sans
suites
connues
Gevolg
niet
gekend
—
Suite
non
connue
Totaal
inbreuken
—
Total
infractions
West-Vlaanderen. — Flandre occidentale
..................................................... — — — — — — 28 28
Oost-Vlaanderen. — Flandre orientale — — — — — 13 72 85
Antwerpen. — Anvers ........................ — — — — — — 116 116
Limburg. — Limbourg ....................... — — — — 1 — 29 30
Henegouwen. — Hainaut ...................
Namen - Luxemburg - Waals-Brabant.
— Namur - Luxembourg - Brabant wal-
— 5 1 — — 2 47 55
lon ...................................................... — — 2 — — 2 146 150
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4294 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Gewest
—
Région
Veroordeling
—
Condamnation
Minnelijke
schikking
—
Transactions
Zonder
gevolg
geklasseerd
—
Classement
sans suite
Vrijspraak
—
Acquittement
Administratieve
geldboeten
—
Amendes
administratives
Doorzending
voor
administratieve
geldboeten
zonder
gekend
gevolg
—
Transfert
aux
amendes
administratives
sans
suites
connues
Gevolg
niet
gekend
—
Suite
non
connue
Totaal
inbreuken
—
Total
infractions
Luik. — Liège .................................... — — — — — — 47 47
Brussel-Hoofdstad en Vlaams-Brabant.
— Bruxelles-Capitale et Brabant flamand
.................................................. — — — — — — 12 12
Brussel-Hoofdstad. — Bruxelles-Capitale
..................................................... — — 21 — — — 220 241
Totaal. — Total ................................. — 5 24 — 1 17 717 764
7. Aantal tewerkgestelde sociaal inspecteurs en
sociaal controleurs
Gewest
—
Région
31 december 1997
—
31 décembre 1997
7. Nombre d’inspecteurs et de contrôleurs sociaux
occupés
31 december 1998
—
31 décembre 1998
31 december 1999
—
31 décembre 1999
30 april 2000
—
30 avril 2000
West-Vlaanderen. — Flandre occidentale ............... 19 22 19 20
Oost-Vlaanderen. — Flandre orientale ................... 23 20 20 22
Antwerpen. — Anvers ........................................... 29 26 28 27
Limburg. — Limbourg ........................................... 10 10 10 11
Henegouwen. — Hainaut ...................................... 19 21 21 20
Namen - Luxemburg - Waals-Brabant. — Namur -
Luxembourg - Brabant wallon ............................... 19 18 19 19
Luik. — Liège ........................................................ 22 20 20 20
Brussel-Hoofdstad en Vlaams-Brabant. — Bruxelles-
Capitale et Brabant flamand .................................. 20 17 17 17
Brussel-Hoofdstad. — Bruxelles-Capitale ............... 23 23 21 18
Logistieke steun. — Soutien logistique ................... 12 11 9 8
Totaal. — Total .................................................... 196 188 184 182
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4295
03 - 07 - 2000
DO 1999200011242 DO 1999200011242
Vraag nr. 132 van de heer Paul Tant van 15 mei 2000
(N.):
Ziekenhuizen. — Vergoedingen die berekend worden
op het aantal bedden.
A) De vergoeding voor artsen die verplicht permanent
aanwezig zijn in het ziekenhuis, is problematisch.
De vergoeding gebeurt op basis van het aantal ziekenhuisopnames.
Daardoor beschikt een kleiner ziekenhuis
dat minder opnames telt dan een groot (universitair)
ziekenhuis, over een kleiner budget, terwijl in een
kleiner ziekenhuis de permanenties gebeuren door
erkende specialisten. In grotere (universitaire) ziekenhuizen
zijn het vaak geneesheer-specialisten in opleiding
(GSO’s) die deze permanentie verzekeren. De
grotere ziekenhuizen kunnen dus mankracht en budget
putten uit een groter aantal minder gekwalificeerde
artsen.
Hoe staat u tegenover de denkpiste om voor elke
arts in hetzelfde bedrag te voorzien op grond van de
fysieke aanwezigheid en dit aan te vullen met een vergoeding
voor reëel gepresteerde medische handelingen?
B) Een ander probleem dat ik zou willen aankaarten,
houdt eveneens verband met het beddenaantal van
het ziekenhuis. Een hoofdgeneesheer wordt vergoed
op basis van het aantal bedden waarover het ziekenhuis
beschikt. Opnieuw ligt de vergoeding in grote
ziekenhuizen aanzienlijk hoger dan in kleine ziekenhuizen.
De wettelijke verplichtingen en verantwoordelijkheden
zijn nochtans dezelfde en nemen zelfs voortdurend
toe.
Hoe ziet u hieraan tegemoet te komen in het kader
van de uitwerking van het nieuwe ziekenhuisconcept?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid mee te
delen dat het probleem van de vergoeding van de
hoofdgeneesheer het onderwerp uitmaakte van een
advies van de afdeling financiering van de Nationale
Raad voor ziekenhuisvoorzieningen. Dit advies
beveelt de verhoging van de huidige vergoeding per
bed aan (door ze te verdubbelen), gezien de van langs
om ruimere wettelijke en reglementaire verplichtingen,
opgelegd aan deze functie. Ik kan mij bij dit standpunt
aansluiten, waarvoor echter bijkomende budgettaire
middelen nodig zijn. Dit zou eventueel de kans zijn om
te onderzoeken of van de verwijzing naar het aantal
bedden gedeeltelijk of geheel moet worden afgestapt,
wetende dat het vereiste arbeidsvolume van een hoofdgeneesheer
in een groot ziekenhuis belangrijker is dan
in een klein ziekenhuis.
Wat betreft het punt A van de vraag, deel ik het
geachte lid mee dat dit deel overgemaakt werd aan het
Question n o 132 de M. Paul Tant du 15 mai 2000 (N.):
Hôpitaux. — Indemnités calculées en fonction du
nombre de lits.
A) L’indemnisation des médecins qui doivent assurer
une permanence à l’hôpital pose un certain nombre
de problèmes. Cette indemnisation dépend du nombre
d’admissions. Un hôpital de petite taille qui comptabilise
moins d’admissions qu’un grand hôpital (universitaire)
ne dispose dès lors que d’un budget réduit, alors
que les permanences y sont assurées par des spécialistes
reconnus. Dans les grands hôpitaux universitaires,
ces permanences sont souvent assurées par des médecins
spécialistes en formation. Les grands hôpitaux
peuvent donc puiser dans un important réservoir de
médecins moins qualifiés.
Que pensez-vous de la solution qui consisterait à
prévoir un montant identique pour chaque médecin en
fonction de sa présence physique et de compléter ce
montant par une indemnité calculée sur la base des
actes médicaux réellement posés?
B) Un autre problème se pose encore en ce qui
concerne les indemnités versées en fonction du nombre
de lits. Le médecin chef est ainsi rémunéré sur la base
du nombre de lits dont dispose un hôpital. L’indemnité
est nettement plus importante dans les grands
hôpitaux que dans les petits. Or, les obligations légales
et les responsabilités sont identiques et ne cessent
d’ailleurs de prendre de l’ampleur.
Comment pensez-vous résoudre ces problèmes dans
le cadre de la mise en œuvre du nouveau concept
hospitalier?
Réponse: J’ai l’honneur de porter à la connaissance
de l’honorable membre que le problème de
l’indemnisation du médecin-chef a fait l’objet d’un
avis de la section financement du Conseil national des
établissements hospitaliers. Cet avis recommande
d’augmenter l’actuelle indemnité par lit (en la
doublant), vu les obligations légales et réglementaires
de plus en plus étendues, imposées à cette fonction. Je
puis partager ce point de vue qui nécessite cependant
des moyens budgétaires supplémentaires. Cela devrait
être aussi l’occasion d’examiner si la référence au
nombre de lits peut être partiellement ou totalement
abandonnée, sachant que le volume de travail requis
d’un médecin-chef d’un grand hôpital est par la force
des choses plus important que dans un petit hôpital.
En ce qui concerne le point A de la question, je
signale à l’honorable membre que ce volet a été trans-
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
552

4296 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
RIZIV, dat bevoegd is in deze materie. Ik zal u het
antwoord meedelen vanaf het ogenblik dat ik het ontvangen
heb.
DO 1999200011297 DO 1999200011297
Vraag nr. 146 van de heer Richard Fournaux van
8 juni 2000 (Fr.):
Registratie als aannemer. — Bevoegde provinciale
commissie.
Bij welke provinciale commissie moet een buitenlandse
aannemer die in België iemand heeft aangeduid
die hem inzake BTW vertegenwoordigt, zich laten
registreren voor de toepassing van het koninklijk
besluit van 26 december 1998 houdende uitvoering van
de artikelen 400, 401, 403, 404 en 406 van het WIB
1992 en van artikel 30bis van de wet van 27 juni 1969
tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944
betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid het
volgende te antwoorden.
Artikel 4, § 2, tweede tot vijfde lid, van het koninklijk
besluit van 26 december 1998 tot uitvoering van de
artikelen 400, 401, 403, 404 en 406 van het Wetboek
van de inkomstenbelastingen 1992 en van artikel 30bis
van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de
besluitwet van 28 december 1944 betreffende de
maatschappelijke zekerheid der arbeiders bepaalt:
«Als de aanvrager zijn woonplaats, zijn
maatschappelijke zetel, zijn voornaamste inrichting of
zijn zetel van bestuur of beheer niet in België heeft, dan
dient zijn aanvraag, bij een ter post aangetekend
schrijven, te worden ingediend:
— hetzij bij de commissie van het gebied waar zijn
voornaamste Belgische inrichting gelegen is;
— hetzij, bij gebrek aan Belgische inrichting, bij de
commissie van het gebied waar hij overeenkomstig
artikel 2, § 4, woonplaats heeft gekozen.
Als Belgische inrichting wordt beschouwd elke vaste
inrichting met behulp waarvan de beroepswerkzaamheden
van een buitenlandse onderneming geheel of
gedeeltelijk in België worden uitgeoefend.
mis à l’INAMI, compétent en la matière. Je ferai part
de la réponse dès qu’elle me sera parvenue.
Question no 146 de M. Richard Fournaux du 8 juin
2000 (Fr.):
Enregistrement comme entrepreneur. — Commission
provinciale compétente.
Auprès de quelle commission provinciale l’entrepreneur
étranger ayant désigné un représentant responsable
TVA doit-il demander son enregistrement pour
l’application de l’arrêté royal du 26 décembre 1998
portant exécution des articles 400, 401, 403, 404 et 406
du CIR 1992 et de l’article 30bis de la loi du 27 juin
1969 révisant l’arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant
la sécurité sociale des travailleurs?
Réponse: J’ai l’honneur de faire savoir à l’honorable
membre ce qui suit.
L’article 4, § 2, alinéas 2 à 5, de l’arrêté royal du
26 décembre 1998 portant exécution des articles 400,
401, 403, 404 et 406 du Code des impôts sur les revenus
1992 et de l’article 30bis de la loi du 27 juin 1969 révisant
l’arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant la
sécurité sociale des travailleurs dispose:
«Si le demandeur n’a pas en Belgique son siège
social, son principal établissement ou son siège de
direction ou d’administration, sa demande d’enregistrement
doit être introduite, par lettre recommandée à
la poste:
— soit auprès de la commission dans le ressort de
laquelle il a son principal établissement belge;
— soit, à défaut d’établissement belge, auprès de la
commission dans le ressort de laquelle il a élu
domicile conformément à l’article 2, § 4.
Par établissement belge, il convient d’entendre toute
installation fixe par l’intermédiaire de laquelle une
entreprise étrangère exerce tout ou partie de son activité
professionnelle en Belgique.
Een vaste inrichting vormt in het bijzonder: Constituent notamment une installation fixe:
1o een plaats waar leiding wordt gegeven; 1o un siège de direction;
2o een filiaal; 2o une succursale;
3o een kantoor; 3o un bureau;
4o een fabriek; 4o une usine;
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4297
03 - 07 - 2000
5 o een werkplaats; 5 o un atelier;
6 o een agentuur; 6 o une agence;
7o een mijn, een steengroeve of enige andere plaats
waar natuurlijke rijkdommen worden gewonnen;
8o een bouw- of constructiewerk waarvan de duur
een ononderbroken periode van 30 dagen overschrijdt;
9 o een opslagplaats; 9 o un entrepôt;
7 o une mine, une carrière ou tout autre lieu
d’extraction de ressources naturelles;
8 o un chantier de construction ou de montage dont
la durée dépasse une période non interrompue de
30 jours;
10 o een goederenvoorraad. 10 o un stock de marchandises.
Een Belgische inrichting is eveneens de vertegenwoordiger,
niet zijnde een onafhankelijke tussenhandelaar
optredend in het normale kader van zijn activiteit,
die in België werkzaam is voor een niet-inwoner
zelfs wanneer de vertegenwoordiger geen machtiging
bezit om namens die niet-inwoner overeenkomsten te
sluiten.»
Artikel 2, § 4, preciseert het volgende: «De in artikel
4, § 2, tweede lid, vermelde aanvrager die over
geen Belgische inrichting in de zin van de leden 3 tot 5
van dezelfde paragraaf beschikt, moet in België
woonplaats kiezen.»
In het geval waarnaar het geachte lid verwijst, moet
de buitenlandse vennootschap, aangezien haar enige
band met België haar vertegenwoordiger als BTWverantwoordelijke
is, haar registratieaanvraag indienen
bij de commissie van het gebied waar laatstgenoemde
zijn woonplaats heeft.
DO 1999200011298 DO 1999200011298
Vraag nr. 147 van de heer Richard Fournaux van
8 juni 2000 (Fr.):
Constitue également un établissement belge, le
représentant, autre qu’un intermédiaire de commerce
autonome agissant dans le cadre normal de son activité,
qui exerce en Belgique pour le compte d’un nonrésident,
même si le représentant ne dispose pas de
pouvoirs lui permettant de conclure au nom de ce nonrésident.»
L’article 2, § 4, précise que: «Le demandeur visé à
l’article 4, § 2, alinéa 2, qui ne dispose pas d’un
établissement belge au sens des alinéas 3 à 5 du même
paragraphe doit élire domicile en Belgique.»
Dans le cas envisagé par l’honorable membre, dès
lors que la société étrangère a pour seul lien avec la
Belgique son représentant responsable TVA, elle introduira
sa demande d’enregistrement auprès de la
commission dans le ressort de laquelle ce dernier a son
domicile.
Question n o 147 de M. Richard Fournaux du 8 juin
2000 (Fr.):
Registratie als aannemer. Enregistrement comme entrepreneur.
Kan een in de Europese Economische Gemeenschap
of in de Europese Economische Ruimte gevestigde buitenlandse
onderneming die in België als tussenpersoon
in eigen naam en in opdracht op het gebied van metselwerk
opereert, worden geregistreerd als aannemer in
de zin van de artikelen 400 tot en met 408 van het
Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 en van
artikel 30bis van de wet van 27 juni 1969 tot herziening
van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende
de maatschappelijke zekerheid der arbeiders?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid te antwoorden
dat niets belet dat een buitenlandse onderneming
gevestigd in de Europese Economische Gemeenschap
of in de Europese Economische Ruimte haar registratie
in de zin van het koninklijk besluit van 26 december
La société étrangère établie dans la Communauté
économique européenne ou l’Espace économique
européen et qui s’entremet comme intermédiaire en
son propre nom et pour le compte dans des travaux de
maçonnerie en Belgique, peut-elle être enregistrée
comme entrepreneur au sens des articles 400 à 408 du
Code des impôts sur les revenus 1992 et 30bis de la loi
du 27 juin 1969 révisant l’arrêté-loi du 28 décembre
1944 concernant la sécurité sociale des travailleurs?
Réponse: J’ai l’honneur de faire savoir à l’honorable
membre que rien n’empêche une société étrangère
établie dans la Communauté économique européenne
ou l’Espace économique européen de solliciter son
enregistrement au sens de l’arrêté royal du
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4298 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
1998 tot uitvoering van de artikelen 400, 401, 403, 404
en 406 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen
1992 en van artikel 30bis van de wet van 27 juni 1969
tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944
betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders
zou aanvragen bij een provinciale registratiecommissie
aangezien zij het voornemen heeft in België te
opereren als tussenpersoon in eigen naam of in opdracht
op het gebied van metselwerk. Ik zou het
geachte lid evenwel eraan willen herinneren dat de
wetgeving uitzendarbeid en de terbeschikkingstelling
van personeel in deze sector verbiedt.
26 décembre 1998 portant exécution des articles 400,
401, 403, 404 et 406 du Code des impôts sur les revenus
1992 et de l’article 30bis de la loi du 27 juin 1969 révisant
l’arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant la
sécurité sociale des travailleurs, auprès d’une commission
provinciale d’enregistrement dès lors qu’elle a
l’intention de s’entremettre comme intermédiaire en
son propre nom et ou pour le compte dans des travaux
de maçonnerie en Belgique. Je rappelle cependant à
l’honorable membre que l’intérim et la mise à disposition
de personnel sont interdits dans ledit secteur par
la législation.
Pensioenen Pensions
DO 1999200011230 DO 1999200011230
Vraag nr. 23 van de heer Jean-Jacques Viseur van
11 mei 2000 (Fr.):
Situatie van professoren die aan een Belgische universiteit
werkzaam waren nadat zij aan de Universiteit
Lovanium hadden gedoceerd. — Berekening van
hun pensioen.
Men heeft mijn aandacht gevestigd op de situatie
van verscheidene professoren die aan een Belgische
universiteit werkzaam waren nadat zij aan de Universiteit
Lovanium hadden gedoceerd.
Op het ogenblik dat zij tot het emeritaat worden
toegelaten, houdt de Staat bij de berekening van hun
pensioen rekening met het pensioenbedrag dat zij
eventueel van de Dienst voor overzeese sociale zekerheid
(DOSZ) ontvangen.
Dat veroorzaakt echter een discriminatie onder de
gerechtigden van een rijkspensioen. De Universiteit
Lovanium had immers bij de verzekeringsmaatschappij
Assubel ten gunste van een deel van die professoren
een groepsverzekering gesloten.
Op een gegeven ogenblik heeft die verzekeringsmaatschappij
de naar België teruggekeerde betrokkenen
laten weten dat zij de keuze hadden tussen:
— ofwel het geldende verzekeringscontract handhaven
en zelf de resterende premies betalen;
— ofwel de betaling van de premies stopzetten en bij
het bereiken van de pensioenleeftijd een kapitaal of
een rente ontvangen;
Question no 23 de M. Jean-Jacques Viseur du 11 mai
2000 (Fr.):
Situation des professeurs qui ont été en fonction dans
une université belge après avoir été enseignant à
l’Université Lovanium. — Calcul de leur pension.
Mon attention est attirée sur la situation de
plusieurs professeurs qui ont été en fonction dans une
université belge après avoir été enseignant à
l’Université Lovanium.
Au moment de leur admission à l’éméritat, l’État
tient compte lors du calcul de leur pension du montant
de la pension qu’ils touchent éventuellement de
l’Office de la sécurité sociale d’outre-mer (OSSOM).
Or ceci crée une discrimination parmi les bénéficiaires
de la pension État dont voici les causes. Il convient
de rappeler en effet que l’Université Lovanium avait
souscrit au profit d’une partie de ces professeurs une
assurance de groupe auprès de la compagnie Assubel.
À un moment donné, cette compagnie d’assurance a
fait savoir aux intéressés rentrés en Belgique qu’ils
avaient le choix entre:
— soit maintenir le contrat d’assurance en vigueur en
poursuivant à titre personnel le paiement des
primes;
— soit cesser de payer les primes et obtenir à l’âge de
la pension un capital ou une rente;
— ofwel de afkoopwaarde van het contract vragen. — soit demander la valeur de rachat du contrat.
Sommigen hebben voor die laatste formule gekozen
en hebben de afkoopwaarde aan de DOSZ laten stor-
D’aucuns ont opté pour cette dernière formule et
ont fait verser à l’OSSOM la valeur de rachat. Il s’agit
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4299
03 - 07 - 2000
ten. Het betreft dus een «persoonlijke» en vrijwillige
storting.
Als zij dat hadden gewild, hadden zij dat bedrag
kunnen toevertrouwen aan een verzekeringsmaatschappij
en haar kunnen vragen hen op 65-jarige leeftijd
een rente te betalen of hadden zij onmiddellijk de
afkoopwaarde kunnen innen.
Aangezien de Staat rekening houdt met het door de
DOSZ uitbetaald pensioen, dat gedeeltelijk uit vrijwillige
stortingen is samengesteld, wordt de gerechtigde
van dat pensioen benadeeld ten opzichte van degenen
die niet voor vrijwillige storting hebben gekozen.
Vindt u niet dat het in die omstandigheden billijk
zou zijn om geen rekening te houden met het gedeelte
van het DOSZ-pensioen dat door vrijwillige stortingen
van de betrokkenen is gevormd?
Antwoord: In antwoord op zijn vraag heb ik de eer
het geachte lid het volgende mee te delen.
De in de vraag bedoelde gewezen leerkrachten van
de Universiteit Lovanium, die gevraagd hebben om de
waarde van de afkoopsom van hun verzekeringscontract
over te maken aan de DOSZ, hebben vrijwillig
gekozen om een vrije storting van regularisatiebijdragen
uit te voeren in het stelsel van de Overzeese sociale
zekerheid voor de periodes die ze volbracht hebben bij
de Universiteit Lovanium. Deze storting geeft aanleiding
tot de toekenning van een pensioen van de
DOSZ, net zoals de andere stortingen van bijdragen
die gedaan worden in het stelsel van de DOSZ. De
juridische aard van een pensioen van de DOSZ verschilt
niet naargelang de stortingen voortvloeien uit de
bestemming van de groepsverzekering Lovanium of uit
de betaling van bijdragen die de belanghebbende met
eigen gelden heeft bekostigd.
Deze universiteitsprofessoren kunnen aanspraak
maken op een Belgisch wettelijk pensioen van het stelsel
van de DOSZ. Overeenkomstig de dwingende
wettelijke bepalingen dient dat pensioen in aanmerking
genomen te worden bij de toepassing van de
cumulatieregels tussen dit pensioen en het pensioen ten
laste van de Belgische Schatkist dat hen is toegekend in
hoofde van hun activiteiten in het Belgisch universitair
onderwijs. Deze bepalingen zijn onder andere terug te
vinden in artikel 40 van de wet van 5 augustus 1978
houdende economische en budgettaire hervormingen
die de cumulatie van dergelijke pensioenen beperkt tot
1 891 245 frank per jaar aan de spilindex 138,01.
Deze personen bevinden zich juridisch gezien in een
situatie die objectief verschilt van de situatie van professoren
van een Belgische universiteit die niet gekozen
hebben voor een vrijwillige storting aan de DOSZ en
die, naast hun pensioen ten laste van de Schatkist in
hoofde van hun onderwijsactiviteit in België, geen aan-
donc d’un versement «personnel» accompli volontairement.
Ils auraient pu s’ils avaient voulu, affecter ce
montant au profit d’une compagnie d’assurance en lui
demandant de leur verser une rente à 65 ans ou prélever
d’emblée la valeur de rachat.
Par conséquence, étant donné que l’État tient
compte de la pension versée par l’OSSOM constituée
en partie par des versements volontaires, le bénéficiaire
de cette pension est lésé par rapport à ceux qui
n’ont pas opté pour la formule de versement volontaire.
Dans ces conditions, n’estimez-vous pas qu’il serait
équitable de ne pas tenir compte de la quotité de
pension OSSOM constituée par des versements volontaires
effectués par les intéressés?
Réponse: En réponse à sa question, j’ai l’honneur
de faire savoir ce qui suit à l’honorable membre.
Les anciens enseignants de l’Université de Lovanium
évoqués dans la question qui ont demandé à ce que la
valeur de rachat de leur contrat d’assurance soit versée
à l’OSSOM, ont volontairement choisi d’opérer un
versement libre de cotisations de régularisation dans le
régime de la sécurité sociale d’Outre-mer pour les
périodes qu’ils avaient accomplies à l’Université de
Lovanium. Ce versement donne lieu à l’octroi d’une
pension OSSOM tout comme les autres versements de
cotisations effectués dans le régime OSSOM. La
nature juridique de la pension OSSOM n’est en rien
différente selon que les versements résultent de
l’affectation de l’assurance de groupe Lovanium ou du
paiement de cotisations financées par des fonds
propres de l’intéressé.
Ces professeurs d’université bénéficient d’une
pension légale belge du régime OSSOM qui doit, selon
les dispositions impératives de la loi, être prise en
compte pour l’application des règles de cumul entre
cette pension et la pension à charge du Trésor public
belge qui leur est allouée du chef de leur activité dans
l’enseignement universitaire belge. Ces dispositions
sont entre autres l’article 40 de la loi du 5 août 1978 de
réformes économiques et budgétaires qui limite le
cumul de telles pensions à 1 891 245 francs par an à
l’indice-pivot 138,01.
Ces personnes se trouvent juridiquement dans une
situation objectivement différente de celle des professeurs
d’université belge qui n’ont pas opté pour le
versement volontaire à l’OSSOM et bénéficient, à côté
de leur pension à charge du Trésor public du chef de
leur enseignement en Belgique, non pas d’une autre
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4300 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
spraak maken op een ander wettelijk pensioen, maar
op een extra-legaal pensioenvoordeel dat toegekend
werd naar aanleiding van hun vroegere activiteiten in
een private instelling. Aangezien de Universiteit van
Lovanium niet werd opgericht door de Belgische Staat,
worden de als pensioen geldende voordelen die toegekend
worden door deze instelling niet beoogd in artikel
38 van voornoemde wet van 5 augustus 1978 en
moeten deze bijgevolg niet in aanmerking genomen
worden voor de toepassing van de in deze wet
bedoelde cumulatieregels.
Rekening houdend met het objectieve verschil dat
bestaat tussen de twee categorieën van personen, is
hier geen sprake van een ongerechtvaardigde discriminatie
in de zin van de artikelen 10 en 11 van de
Grondwet.
Tot slot moet er opgemerkt worden dat betrokkene,
door te kiezen om vrijwillig bij te dragen in het stelsel
van de DOSZ, een keuze gemaakt heeft die zowel
voordelen als nadelen inhoudt. Voor een zelfde bedrag
aan bijdragen bijvoorbeeld, zijn de pensioenrechten
die opgebouwd zijn bij de DOSZ niet noodzakelijk
dezelfde als deze die opgebouwd zijn bij een verzekeringsmaatschappij.
Zo wordt het pensioen dat toegekend
wordt door de DOSZ geïndexeerd.
Bovendien kan in dit laatste stelsel het recht op een
overlevingspensioen aan een eventuele rechthebbende
geopend worden, hetgeen niet noodzakelijk het geval
zou geweest zijn indien hij gekozen had om een verzekeringscontract
te behouden.
Minister van Ambtenarenzaken
en Modernisering van de openbare besturen
pension légale mais d’un avantage extra-légal en
matière de pension accordée en raison de leurs activités
antérieures dans un organisme privé. L’université
de Lovanium n’étant pas un organisme créé par l’État
belge, les avantages tenant lieu de pensions accordés
par cet organisme ne sont pas visés à l’article 38 de la
loi du 5 août 1978 précitée et ne doivent par conséquent
pas être pris en compte pour l’application des
règles de cumul prévues par cette loi.
Compte tenu de la différence objective qui existe
entre les deux catégories de personnes, il n’existe pas
de discrimination injustifiée au sens des articles 10 et
11 de la Constitution.
Enfin, il y a lieu de préciser qu’en choisissant de
cotiser volontairement dans un régime légal OSSOM
l’intéressé a effectué un choix qui comporte tant des
inconvénients que des avantages. Ainsi, par exemple,
pour un même montant de cotisations, les droits en
matière de pension qui sont constitués auprès de
l’OSSOM ne sont pas nécessairement les mêmes que
ceux constitués auprès d’une compagnie d’assurance,
c’est ainsi que la pension servie par l’OSSOM bénéficie
de l’indexation.
Par ailleurs, dans ce dernier régime, un droit à une
pension de survie à un éventuel ayant droit peut
s’ouvrir, ce qui n’aurait pas nécessairement été le cas
s’il avait choisi de conserver une formule d’assurance.
Ministre de la Fonction publique
et de la Modernisation de l’administration
Ambtenarenzaken Fonction publique
DO 1999200011279 DO 1999200011279
Vraag nr. 44 van de heer Claude Eerdekens van 19 mei
2000 (Fr.):
Ambtenaren. — Werken met beeldschermen. — Verplichte
geneeskundige onderzoeken.
Tal van ambtenaren zouden naar verluidt wensen
dat maatregelen met betrekking tot het werken met
beeldschermen worden getroffen.
Question n o 44 de M. Claude Eerdekens du 19 mai
2000 (Fr.):
Fonctionnaires. — Travail sur écran. — Examens
médicaux obligatoires.
Il me revient que de nombreux fonctionnaires
souhaitent que des mesures soient prises en ce qui
concerne le travail sur écran.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4301
03 - 07 - 2000
1.
a) Worden maatregelen getroffen om ervoor te
zorgen dat alle ambtenaren die met een beeldscherm
werken een verplicht geneeskundig onderzoek
(koninklijk besluit van 27 augustus 1993)
ondergaan?
1.
a) Des mesures sont-elles prises pour que des
examens médicaux obligatoires (arrêté royal du
27 août 1993) soient effectués pour tous les agents
qui travaillent sur écran?
b) Zo neen, waarom niet? b) Dans la négative, pourquoi?
2.
a) Zijn in uw departement kwaliteitsvolle beeldschermen
— die groot genoeg zijn om alle gegevens die
de ambtenaren nodig hebben weer te geven (minimum
scherm 17) — beschikbaar?
2.
a) Des écrans de qualité — assez larges pour afficher
toutes les données dont les agents ont besoin —
(écran 17 minimum) sont-ils disponibles dans votre
département?
b) In welke mate? b) Dans quelle proportion?
3.
a) Werd in het aanbrengen van optische beschermingsfilters
voorzien?
b) Of zullen overeenkomstig het koninklijk besluit
van 27 augustus 1993 individuele beschermingsmiddelen
(op kosten van de werkgever aangekochte
speciale brillen) ter beschikking van het
personeel worden gesteld?
Antwoord: Réponse:
1.
a) Op het niveau van het federaal openbaar ambt in
zijn geheel ben ik nog niet in staat om u een globaal
antwoord te geven gezien het huidige gebrek
aan een horizontale structuur. Elk departement
moet dus de nuttige schikkingen nemen om zich
aan de reglementering terzake te conformeren.
Wat mijn departement betreft, hebben wij een
systematisch proces aangevat voor het onderzoek
van de ogen en van het gezichtsvermogen van de
ambtenaren die gewoonlijk en gedurende een
aanzienlijk deel van hun normale werktijd gebruik
maken van beeldschermapparatuur.
Een prioriteitsorde werd bepaald rekening
houdend onder andere met de opslorpingsmogelijkheden
van de arbeidsgeneeskundige dienst
van het ministerie van Sociale Zaken, Volksgezondheid
en Leefmilieu.
Eerst hebben wij naar deze dienst de door de
problematiek meest betrokken personen gestuurd.
b) ... b) ...
2.
a) De reglementering terzake (koninklijk besluit van
27 augustus 1993) legt beeldschermen op waarvan
«de tekens op het beeldscherm moeten voldoende
scherp, duidelijk van vorm en voldoende groot
zijn, met voldoende afstand tussen de tekens en de
regels».
3.
a) Est-il prévu que des écrans de protection soient
ajoutés?
b) Ou conformément à l’arrêté royal du 27 août 1993,
des dispositifs de protection individuelle (lunettes
spéciales aux frais de l’employeur) seront-ils mis à
la disposition du personnel?
1.
a) Au niveau de la fonction publique fédérale en son
entier, je ne suis pas encore à même de vous
donner une réponse globale vu l’absence actuelle
d’une structure horizontale. Chaque département
doit donc prendre les dispositions utiles afin de se
conformer à la réglementation qui gouverne la
matière.
Pour mon département nous avons entamé un
processus d’examen systématique des yeux et de la
vue des agents qui utilisent de façon habituelle et
pendant une partie non négligeable de leur temps
de travail normal un équipement à écran de visualisation.
Un ordre de priorité a été établi tenant compte
notamment des possibilités d’absorption du service
de la médecine du travail du ministère fédéral des
Affaires sociales, de la Santé publique et de l’Environnement.
Nous avons dirigé dans un premier temps vers ce
service les personnes les plus concernées par cette
problématique.
2.
a) La réglementation en la matière (arrêté royal du
27 août 1993) impose des écrans dont «les caractères
doivent être d’une bonne définition et formés
d’une manière claire, d’une dimension suffisante et
avec un espace adéquat entre les caractères et les
lignes».
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4302 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
b) 52,6% van de beeldschermen van de PC’s van het
ministerie [behalve kabinetten, met inbegrip van
de schermen voor examens (Selor) en voor opleidingen
(OFO)] zijn 17’’-schermen. De volgende
aankopen zullen altijd 17’’-schermen zijn voor de
mensen die intensief op PC werken. 15’’-schermen
zullen nog worden aangekocht voor de mensen die
slechts een occasioneel gebruik van hun PC maken.
19’’-schermen en meer worden voor specifieke
toepassingen voorzien.
3.
a) Sinds enkele jaren werden de beeldschermen van
de meest gebruikte PC’s van een bescherming
voorzien.
De moderne beeldschermen bevatten antireflectiefilms
en een beschermingsdispositief. De
aankoop van beschermingsmaterieel is dus onnodig
en zelfs contra-productief geworden want het
vermindert de leesbaarheid van het scherm. Zij
doen de vermoeidheid van de gebruiker toenemen.
b) Bovendien, indien de voornoemde individuele
geneeskundige onderzoeken het vereisen, zullen
ten laste van het departement speciale correctiemiddelen
ter beschikking van de betrokken ambtenaren
worden gesteld.
Onze preventiedienst heeft ook in een aangepaste
informatie voor het personeel met betrekking tot
het gebruik van beeldschermen voorzien.
DO 1999200011360 DO 1999200011360
Vraag nr. 47 van de heer Yves Leterme van 30 mei
2000 (N.):
Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet» van
8 december 1992.
De wet van 8 december 1992 tot bescherming van de
persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking
van persoonsgegevens of de zogenaamde
«privacy-wet» voorziet in de aangifteplicht van de
geautomatiseerde opslag en verwerking van persoonsgegevens
in bestanden bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
De werking van uw kabinet(ten) geeft (geven) ongetwijfeld
aanleiding tot opslag en gebruik van adressenbestanden
(eventueel ook het kabinet van «vice-eerste
minister»).
1.
a) Wanneer en door wie is aangifte gedaan van de
adressenbestanden die op uw kabinet(ten) worden
gebruikt?
b) 52,6% des moniteurs du PC du ministère (cabinets
non-compris, écrans d’examen — Selor — et de
formation — IFA — inclus) sont des 17’’. Les prochains
achats seront toujours des 17’’ pour les
personnes qui travaillent intensivement sur PC.
Des 15’’ seront encore achetés pour ceux qui ne
font que des consultations occasionnelles. Des 19’’
et au-dessus sont prévus pour des applications
spécifiques.
3.
a) Depuis plusieurs années les écrans des ordinateurs
les plus intensivement utilisés ont été équipés
d’écrans de protection.
Les moniteurs de PC modernes incluent des films
anti-reflets et des dispositifs de protection. L’achat
d’écrans de protection est donc devenu nonnécessaire
et même souvent contre-productif car ils
diminuent la lisibilité du moniteur. Ils augmentent
donc la fatigue de l’utilisateur.
b) Par ailleurs, si les examens médicaux individuels
susmentionnés en font apparaître la nécessité, des
dispositifs de correction spéciaux seront mis à disposition
des agents concernés à charge du département.
Notre service de prévention a également prévu une
information adaptée du personnel à l’utilisation
des écrans d’ordinateur.
Question no 47 de M. Yves Leterme du 30 mai 2000
(N.):
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
La loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de
la vie privée à l’égard du traitement de données à
caractère personnel, également appelée «loi sur la vie
privée», prévoit l’obligation de déclarer à la Commission
pour la protection de la vie privée tout stockage
automatisé et tout traitement de données à caractère
personnel dans des fichiers.
Le fonctionnement de votre cabinet (de vos cabinets)
donne indubitablement lieu au stockage et à
l’utilisation de fichiers d’adresses (c’est éventuellement
le cas également du cabinet du «vice-premier ministre»).
1.
a) Quand et par qui ont été déclarés les fichiers
d’adresses qui sont utilisés dans votre cabinet (vos
cabinets)?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4303
03 - 07 - 2000
b) Indien niet, waarom niet? b) Le cas échéant, pourquoi ces fichiers n’ont-ils pas
été déclarés?
2. Welk is het identificatienummer van het (de) desbetreffende
bestand(en)?
3. Wat is voor het (de) aangegeven bestand(en) de
doelstelling die werd opgegeven?
4. Op welke wijze werden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd of gebruikt aangifteplichtig bestand op de
hoogte gebracht van de opname?
5. Op welke wijze worden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd bestand verwittigd van de plaats waar zij de
met betrekking tot hun persoon opgeslagen gegevens
kunnen consulteren, laten wijzigen en/of schrappen?
6.
a) Worden door uw kabinet(ten) andere bestanden
gebruikt dan diegene die het voorwerp hebben uitgemaakt
van aangifte bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer?
2. Quel est le numéro d’identification du (des)
fichier(s) concerné(s)?
3. Quelle était la finalité avouée du (des) fichier(s)
déclarés?
4. Dans quelle mesure les personnes dont les
données ont été stockées dans un fichier constitué ou
utilisé par votre (vos) cabinet(s) ou en son (leur) sein et
devant être déclaré, ont-elles été informées du
stockage?
5. Comment les personnes dont les données ont été
stockées dans un fichier constitué par votre (vos) cabinet(s)
ou en son (leur) sein ont-elles été averties du lieu
où elles peuvent consulter les données stockées les
concernant, ou encore les faire modifier et/ou rayer?
6.
a) Votre (vos) cabinet(s) utilise-t-il (utilisent-ils)
d’autres fichiers que ceux qui ont été déclarés à la
Commission de la protection de la vie privée?
b) Zo ja, welke? b) Dans l’affirmative, lesquels?
Antwoord: Réponse:
1.
a) Geen aangifte is gedaan.
b) Ik beschik over een bestand — dat is een geheel
van gegevens. Dit bestand wordt progressief samengesteld
vanuit de identiteit van de personen die
met mij communiceren. Het bestand bevat
volgende gegevens: naam, voornaam, privé-adres
en/of beroepsadres, telefoon- en faxnummer,
e-mail-adres. Het wordt enkel voor individuele en
gerichte mededelingen gebruikt.
Artikel 17 van de wet van 8 december 1992 tot bescherming
van de persoonlijke levenssfeer voorziet
in de aangifteplicht in het kader van de geautomatiseerde
verwerking van de gegevens. Een dergelijke
verwerking veronderstelt de samenvoeging
van drie voorwaarden: bewerkingen (zoals het
vastleggen, het bewaren, het wijzigen, het uitwissen,
het raadplegen en het verspreiden) moeten op
de gegevens worden verricht; het geheel van deze
bewerkingen moet met geautomatiseerde processen
zoals met name de informatica gebeuren; en
het geheel van deze bewerkingen moet met het oog
op een bepaalde doelstelling worden verricht
(M.-H. Boulanger, C. de Terwangne et Th.
Leonard, «La protection de la vie privée à l’égard
des traitements de données à caractère personnel.
La loi du 8 décembre 1992», JT, 1993, blz. 372).
1.
a) Aucune déclaration n’est faite.
b) Je dispose d’un fichier — c’est-à-dire d’un
ensemble de données. Celui-ci est progressivement
constitué à partir de l’identité des personnes ayant
des échanges avec moi. Ce fichier reprend les
données suivantes: noms, prénoms, adresses privées
et/ou professionnelles, numéros de téléphone
et de fax, adresse e-mail. Il n’est utilisé qu’à des
fins de communications ponctuelles et individuelles.
L’article 17 de la loi du 8 décembre 1992 relative à
la protection de la vie privée prévoit l’obligation de
déclaration dans le cadre de traitement automatisé
des données. Un tel traitement suppose la réunion
de trois conditions: des opérations (telles que l’enregistrement,
la conservation, la modification,
l’effacement, la consultation et la diffusion) doivent
être effectuées sur les données; l’ensemble de
ces opérations doit être effectué à partir de procédés
automatisés tels que notamment l’informatique;
et l’ensemble de ces opérations doit être
effectué dans une certaine finalité (M.-H. Boulanger,
C. de Terwangne et Th. Leonard, «La protection
de la vie privée à l’égard des traitements de
données à caractère personnel. La loi du
8 décembre 1992», JT, 1993, p. 372).
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
553

4304 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
In casu worden de gegevens van het bestand niet
voor een bepaalde doelstelling in hun geheel
gebruikt. Ze moeten niet als behorend tot een
bewerking van gegevens worden beschouwd.
Bijgevolg wordt beschouwd dat het houden van
mijn bestand niet in het toepassingsgebied van artikel
17 van de wet van 8 december 1992 tot bescherming
van de persoonlijke levenssfeer past, dat
in een aangifteplicht bij de Commissie voor de bescherming
van de persoonlijke levenssfeer vóór
elke verwerking van gegevens voorziet.
Bovendien, in het geval waar een dergelijk bestand
als behorend tot de verwerking van gegevens zou
worden beschouwd, voorziet het koninklijk besluit
nr. 13 van 12 maart 1996 tot voorwaardelijke vrijstelling
van de aangifteplicht voor soorten van geautomatiseerde
verwerkingen van persoonsgegevens die
kennelijk geen gevaar inhouden op het gebied van de
schending van de persoonlijke levenssfeer, in zijn artikel
8 in de vrijstelling van de aangifteplicht voor de
verwerking van voor communicatie noodzakelijke
identificatiegegevens die enkel worden verricht met de
bedoeling met de betrokkene in contact te treden en
voorzover die gegevens niet aan derden worden meegedeeld.
2. De mensen die in het bestand voorkomen hebben
geen enkel identificatienummer.
3. Het bestand wordt enkel met dezelfde bedoeling
als een adressenbestand gebruikt. Daarmee is het
mogelijk over de gegevens te beschikken van de
mensen die mij wensen te contacteren.
4. Artikel 9 van de wet van 8 december 1992 tot
bescherming van de persoonlijke levenssfeer voorziet
dat de mensen waarvan de persoonlijke gegevens
worden verwerkt hierover geïnformeerd moeten
worden, alsook over de doelstelling van deze verwerking.
Zoals reeds gezegd, wordt in het kader van het kabinet
geen enkele verwerking van gegevens verricht of
gebruikt.
Hieraan kan toegevoegd worden dat, in het geval
waar het houden van het bestand als het voorwerp uitmakend
van een verwerking van gegevens zou worden
beschouwd, het koninklijk besluit nr. 15 van 12 maart
1996 tot wijziging van het koninklijk besluit nr. 9 van
7 februari 1995 betreffende het verlenen van vrijstellingen
van de toepassing van artikel 9 van de wet van
8 december 1992, in artikel 2, b), de vrijstelling voorziet
om de betrokken personen te informeren wanneer
de verwerking uitsluitend de identificatie van de
mensen betreft waarbij de houder van het bestand
operaties van public relations wenst te verrichten of
waarmee hij sociale of professionele betrekkingen
wenst te onderhouden maar op voorwaarde dat de
gegevens hem direct door de betrokken persoon
worden gegeven.
En l’espèce, les données retenues dans le fichier ne
sont pas utilisées dans leur ensemble à une finalité.
Elles ne doivent pas être considérées comme
s’inscrivant dans un traitement de données. Par
conséquent, l’on considère que la tenue de mon
fichier ne rentre pas dans le champ d’application
de l’article 17 de la loi du 8 décembre 1992 relative
à la protection de la vie privée lequel impose la
déclaration préalable à tout traitement de données
auprès de la Commission de protection de la vie
privée.
Par ailleurs, dans l’hypothèse où un tel fichier serait
considéré comme relevant du traitement de données,
l’arrêté royal no 13 du 12 mars 1996 portant exemption
conditionnelle de l’obligation de déclaration pour
certaines catégories de traitements automatisés de
données à caractère personnel qui ne présentent manifestement
pas de risque d’atteinte à la vie privée établit
en son article 8 l’exemption de l’obligation de déclaration
pour le traitement de données d’identification
indispensables à la communication effectuées dans un
seul but d’entrer en contact avec l’intéressé, pour
autant que ces données ne soient pas communiquées à
des tiers.
2. Les personnes inscrites dans le fichier ne font
l’objet d’aucun numéro d’identification.
3. Le fichier est uniquement utilisé dans la même
finalité qu’un carnet d’adresses. Il permet de disposer
des coordonnées des personnes que je souhaite contacter.
4. L’article 9 de la loi du 8 décembre 1992 relative à
la protection dela vie privée prévoit que les personnes
dont les données personnelles font l’objet d’un traitement
doivent en être informées ainsi que de la finalité
de ce traitement.
Comme cela a déjà été précisé, aucun traitement de
données n’est réalisé ni utilisé dans le cadre du cabinet.
Il peut encore être ajouté que dans l’hypothèse où la
tenue du fichier serait considérée comme faisant l’objet
d’un traitement automatisé, l’arrêté royal n o 15 du
12 mars 1996, modifiant l’arrêté royal n o 9 du 7 février
1995 accordant des dispenses de l’application de l’article
9 de la loi du 8 décembre 1992 prévoit à l’article 2,
b), la dispense d’informer les personnes concernées
lorsque le traitement porte exclusivement sur
l’identification des personnes auprès desquelles le
maître du fichier souhaite mener des opérations de
relations publiques ou avec lesquelles il souhaite entretenir
des relations sociales ou professionnelles mais à
condition que les données lui soient communiquées
directement par la personne concernée.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4305
03 - 07 - 2000
In casu is het voornoemd bestand uitsluitend uit de
gegevens samengesteld die mij door mijn correspondenten
worden doorgegeven.
5. Deze vraag eist geen nieuwe antwoordelementen
tegenover vorige vraag.
6.
a) Neen.
En l’espèce, mon fichier est uniquement constitué à
partir des données qui me sont transmises par mes
correspondants.
5. Cette question n’appelle pas de nouveaux
éléments de réponse par rapport à la question précédente.
6.
a) Non.
Modernisering van de openbare besturen Modernisation de l’administration
DO 1999200011360 DO 1999200011360
Vraag nr. 11 van de heer Yves Leterme van 30 mei
2000 (N.):
Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet» van
8 december 1992.
De wet van 8 december 1992 tot bescherming van de
persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking
van persoonsgegevens of de zogenaamde
«privacy-wet» voorziet in de aangifteplicht van de
geautomatiseerde opslag en verwerking van persoonsgegevens
in bestanden bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
De werking van uw kabinet(ten) geeft (geven) ongetwijfeld
aanleiding tot opslag en gebruik van adressenbestanden
(eventueel ook het kabinet van «vice-eerste
minister»).
1.
a) Wanneer en door wie is aangifte gedaan van de
adressenbestanden die op uw kabinet(ten) worden
gebruikt?
Question no 11 de M. Yves Leterme du 30 mai 2000
(N.):
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
La loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de
la vie privée à l’égard du traitement de données à
caractère personnel, également appelée «loi sur la vie
privée», prévoit l’obligation de déclarer à la Commission
pour la protection de la vie privée tout stockage
automatisé et tout traitement de données à caractère
personnel dans des fichiers.
Le fonctionnement de votre cabinet (de vos cabinets)
donne indubitablement lieu au stockage et à
l’utilisation de fichiers d’adresses (c’est éventuellement
le cas également du cabinet du «vice-premier ministre»).
1.
a) Quand et par qui ont été déclarés les fichiers
d’adresses qui sont utilisés dans votre cabinet (vos
cabinets)?
b) Indien niet, waarom niet? b) Le cas échéant, pourquoi ces fichiers n’ont-ils pas
été déclarés?
2. Welk is het identificatienummer van het (de) desbetreffende
bestand(en)?
3. Wat is voor het (de) aangegeven bestand(en) de
doelstelling die werd opgegeven?
4. Op welke wijze werden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd of gebruikt aangifteplichtig bestand op de
hoogte gebracht van de opname?
5. Op welke wijze worden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd bestand verwittigd van de plaats waar zij de
met betrekking tot hun persoon opgeslagen gegevens
kunnen consulteren, laten wijzigen en/of schrappen?
2. Quel est le numéro d’identification du (des)
fichier(s) concerné(s)?
3. Quelle était la finalité avouée du (des) fichier(s)
déclarés?
4. Dans quelle mesure les personnes dont les
données ont été stockées dans un fichier constitué ou
utilisé par votre (vos) cabinet(s) ou en son (leur) sein et
devant être déclaré, ont-elles été informées du
stockage?
5. Comment les personnes dont les données ont été
stockées dans un fichier constitué par votre (vos) cabinet(s)
ou en son (leur) sein ont-elles été averties du lieu
où elles peuvent consulter les données stockées les
concernant, ou encore les faire modifier et/ou rayer?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4306 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
6.
a) Worden door uw kabinet(ten) andere bestanden
gebruikt dan diegene die het voorwerp hebben uitgemaakt
van aangifte bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer?
6.
a) Votre (vos) cabinet(s) utilise-t-il (utilisent-ils)
d’autres fichiers que ceux qui ont été déclarés à la
Commission de la protection de la vie privée?
b) Zo ja, welke? b) Dans l’affirmative, lesquels?
Antwoord: Réponse:
1.
a) Geen aangifte is gedaan.
b) Ik beschik over een bestand — dat is een geheel
van gegevens. Dit bestand wordt progressief samengesteld
vanuit de identiteit van de personen die
met mij communiceren. Het bestand bevat
volgende gegevens: naam, voornaam, privé-adres
en/of beroepsadres, telefoon- en faxnummer,
e-mail-adres. Het wordt enkel voor individuele en
gerichte mededelingen gebruikt.
Artikel 17 van de wet van 8 december 1992 tot bescherming
van de persoonlijke levenssfeer voorziet
in de aangifteplicht in het kader van de geautomatiseerde
verwerking van de gegevens. Een dergelijke
verwerking veronderstelt de samenvoeging
van drie voorwaarden: bewerkingen (zoals het
vastleggen, het bewaren, het wijzigen, het uitwissen,
het raadplegen en het verspreiden) moeten op
de gegevens worden verricht; het geheel van deze
bewerkingen moet met geautomatiseerde processen
zoals met name de informatica gebeuren; en
het geheel van deze bewerkingen moet met het oog
op een bepaalde doelstelling worden verricht
(M.-H. Boulanger, C. de Terwangne et Th.
Leonard, «La protection de la vie privée à l’égard
des traitements de données à caractère personnel.
La loi du 8 décembre 1992», JT, 1993, blz. 372).
In casu worden de gegevens van het bestand niet
voor een bepaalde doelstelling in hun geheel
gebruikt. Ze moeten niet als behorend tot een
bewerking van gegevens worden beschouwd.
Bijgevolg wordt beschouwd dat het houden van
mijn bestand niet in het toepassingsgebied van artikel
17 van de wet van 8 december 1992 tot bescherming
van de persoonlijke levenssfeer past, dat
in een aangifteplicht bij de Commissie voor de bescherming
van de persoonlijke levenssfeer vóór
elke verwerking van gegevens voorziet.
Bovendien, in het geval waar een dergelijk bestand
als behorend tot de verwerking van gegevens zou
worden beschouwd, voorziet het koninklijk besluit
nr. 13 van 12 maart 1996 tot voorwaardelijke vrijstelling
van de aangifteplicht voor soorten van geautomatiseerde
verwerkingen van persoonsgegevens die
kennelijk geen gevaar inhouden op het gebied van de
schending van de persoonlijke levenssfeer, in zijn arti-
1.
a) Aucune déclaration n’est faite.
b) Je dispose d’un fichier — c’est-à-dire d’un
ensemble de données. Celui-ci est progressivement
constitué à partir de l’identité des personnes ayant
des échanges avec moi. Ce fichier reprend les
données suivantes: noms, prénoms, adresses privées
et/ou professionnelles, numéros de téléphone
et de fax, adresse e-mail. Il n’est utilisé qu’à des
fins de communications ponctuelles et individuelles.
L’article 17 de la loi du 8 décembre 1992 relative à
la protection de la vie privée prévoit l’obligation de
déclaration dans le cadre de traitement automatisé
des données. Un tel traitement suppose la réunion
de trois conditions: des opérations (telles que l’enregistrement,
la conservation, la modification,
l’effacement, la consultation et la diffusion) doivent
être effectuées sur les données; l’ensemble de
ces opérations doit être effectué à partir de procédés
automatisés tels que notamment l’informatique;
et l’ensemble de ces opérations doit être
effectué dans une certaine finalité (M.-H. Boulanger,
C. de Terwangne et Th. Leonard, «La protection
de la vie privée à l’égard des traitements de
données à caractère personnel. La loi du
8 décembre 1992», JT, 1993, p. 372).
En l’espèce, les données retenues dans le fichier ne
sont pas utilisées dans leur ensemble à une finalité.
Elles ne doivent pas être considérées comme
s’inscrivant dans un traitement de données. Par
conséquent, l’on considère que la tenue de mon
fichier ne rentre pas dans le champ d’application
de l’article 17 de la loi du 8 décembre 1992 relative
à la protection de la vie privée lequel impose la
déclaration préalable à tout traitement de données
auprès de la Commission de protection de la vie
privée.
Par ailleurs, dans l’hypothèse où un tel fichier serait
considéré comme relevant du traitement de données,
l’arrêté royal no 13 du 12 mars 1996 portant exemption
conditionnelle de l’obligation de déclaration pour
certaines catégories de traitements automatisés de
données à caractère personnel qui ne présentent manifestement
pas de risque d’atteinte à la vie privée établit
en son article 8 l’exemption de l’obligation de déclara-
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4307
03 - 07 - 2000
kel 8 in de vrijstelling van de aangifteplicht voor de
verwerking van voor communicatie noodzakelijke
identificatiegegevens die enkel worden verricht met de
bedoeling met de betrokkene in contact te treden en
voorzover die gegevens niet aan derden worden meegedeeld.
2. De mensen die in het bestand voorkomen hebben
geen enkel identificatienummer.
3. Het bestand wordt enkel met dezelfde bedoeling
als een adressenbestand gebruikt. Daarmee is het
mogelijk over de gegevens te beschikken van de
mensen die mij wensen te contacteren.
4. Artikel 9 van de wet van 8 december 1992 tot
bescherming van de persoonlijke levenssfeer voorziet
dat de mensen waarvan de persoonlijke gegevens
worden verwerkt hierover geïnformeerd moeten
worden, alsook over de doelstelling van deze verwerking.
Zoals reeds gezegd, wordt in het kader van het kabinet
geen enkele verwerking van gegevens verricht of
gebruikt.
Hieraan kan toegevoegd worden dat, in het geval
waar het houden van het bestand als het voorwerp uitmakend
van een verwerking van gegevens zou worden
beschouwd, het koninklijk besluit nr. 15 van 12 maart
1996 tot wijziging van het koninklijk besluit nr. 9 van
7 februari 1995 betreffende het verlenen van vrijstellingen
van de toepassing van artikel 9 van de wet van
8 december 1992, in artikel 2, b), de vrijstelling voorziet
om de betrokken personen te informeren wanneer
de verwerking uitsluitend de identificatie van de
mensen betreft waarbij de houder van het bestand
operaties van public relations wenst te verrichten of
waarmee hij sociale of professionele betrekkingen
wenst te onderhouden maar op voorwaarde dat de
gegevens hem direct door de betrokken persoon
worden gegeven.
In casu is het voornoemd bestand uitsluitend uit de
gegevens samengesteld die mij door mijn correspondenten
worden doorgegeven.
5. Deze vraag eist geen nieuwe antwoordelementen
tegenover vorige vraag.
6.
a) Neen.
tion pour le traitement de données d’identification
indispensables à la communication effectuées dans un
seul but d’entrer en contact avec l’intéressé, pour
autant que ces données ne soient pas communiquées à
des tiers.
2. Les personnes inscrites dans le fichier ne font
l’objet d’aucun numéro d’identification.
3. Le fichier est uniquement utilisé dans la même
finalité qu’un carnet d’adresses. Il permet de disposer
des coordonnées des personnes que je souhaite contacter.
4. L’article 9 de la loi du 8 décembre 1992 relative à
la protection dela vie privée prévoit que les personnes
dont les données personnelles font l’objet d’un traitement
doivent en être informées ainsi que de la finalité
de ce traitement.
Comme cela a déjà été précisé, aucun traitement de
données n’est réalisé ni utilisé dans le cadre du cabinet.
Il peut encore être ajouté que dans l’hypothèse où la
tenue du fichier serait considérée comme faisant l’objet
d’un traitement automatisé, l’arrêté royal n o 15 du
12 mars 1996, modifiant l’arrêté royal n o 9 du 7 février
1995 accordant des dispenses de l’application de l’article
9 de la loi du 8 décembre 1992 prévoit à l’article 2,
b), la dispense d’informer les personnes concernées
lorsque le traitement porte exclusivement sur
l’identification des personnes auprès desquelles le
maître du fichier souhaite mener des opérations de
relations publiques ou avec lesquelles il souhaite entretenir
des relations sociales ou professionnelles mais à
condition que les données lui soient communiquées
directement par la personne concernée.
En l’espèce, mon fichier est uniquement constitué à
partir des données qui me sont transmises par mes
correspondants.
5. Cette question n’appelle pas de nouveaux
éléments de réponse par rapport à la question précédente.
6.
a) Non.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4308 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Minister van Landsverdediging Ministre de la Défense
DO 1999200011273 DO 1999200011273
Vraag nr. 71 van de heer Francis Van den Eynde van
19 mei 2000 (N.):
Militaire politie. — Gebruik van nieuwe en/of
geheime wapens en technieken.
Het zou zo zijn dat in de komende maanden Britse
en Amerikaanse legereenheden samen een reeks oefeningen
zullen houden met het oog op de bestrijding
van stadsguerrilla. Er zouden dan voor het eerst ook
nieuwe wapens getest worden die moeten dienen om
betogers op afstand te houden of te neutraliseren. Dit
zou alles te maken hebben met de steeds talrijker
wordende zogenaamde humanitaire acties waarvoor
de legers van de NAVO in de Balkan, Afrika of elders
worden ingezet en dit meestal om daar op het terrein
als politieman op te treden en de orde te handhaven,
zoals dat heet.
Met andere woorden, het Pentagon beweegt zich
steeds duidelijker op het terrein van de binnenlandse
ordehandhaving dat traditioneel dat van de politiediensten
is. In datzelfde Pentagon spreekt men dan van
«andere situaties dan oorlog».
Er werden met dit doel een hele reeks nieuwe «niet
dodende wapens» ontworpen. Een groot deel daarvan
valt voorlopig nog onder militair geheim.
Er zijn bijvoorbeeld wapens die het zenuwstelsel
raken, andere bevatten elektromagnetische stimuli. De
meeste onder hen hebben tot doel in grootsteden grote
massa’s onder controle te krijgen.
Ook het Belgische leger zou volop bezig zijn om
bijvoorbeeld de militaire politie te laten oefenen in
«civiele» politietaken. Tussen 21 en 25 februari 2000
zou de «6e Compagnie militaire politie» in Zutendaal
een uitgebreide oefening gehouden hebben.
1. Werden ook daar nieuwe en/of geheime wapens
en technieken gebruikt?
2. Kan u tevens meedelen of taken van deze aard
voortaan de voornaamste opdracht van de militaire
politie zullen vormen?
3. Is het de bedoeling de militaire politie ook in het
binnenland in te zetten?
4. Worden er nog andere eenheden dan de militaire
politie voor een en ander voorbereid?
Antwoord: Ik vraag het geachte lid hierna het
antwoord te willen vinden op de door hem gestelde
vragen.
Question no 71 de M. Francis Van den Eynde du
19 mai 2000 (N.):
Police militaire. — Utilisation d’armes et de techniques
nouvelles et/ou secrètes.
Des unités de l’armée britannique et américaine
s’apprêteraient à effectuer dans les prochains mois des
exercices pour se familiariser avec la guérilla urbaine.
Des armes nouvelles destinées à maintenir les manifestants
à distance ou à les neutraliser feraient à cette
occasion l’objet d’un premier test. Cette initiative
serait à mettre en corrélation avec les missions dites
«humanitaires» toujours plus nombreuses dont les
armées de l’OTAN sont chargées dans les Balkans, en
Afrique ou ailleurs, où elles interviennent généralement
dans le cadre de missions de police et de maintien
de l’ordre.
En d’autres termes, le Pentagone évolue de plus en
plus manifestement sur le terrain du maintien de
l’ordre intérieur traditionnellement réservé aux services
de police. Le Pentagone évoque à cet égard des
«situations autres que des situations de guerre».
Toute une série «d’armes non létales» sont mises au
point dans ce but. Une grande partie d’entre elles est
encore classée secret militaire.
Certaines armes affecteraient le système nerveux,
d’autres auraient des effets électromagnétiques. La
plupart sont destinées à contrôler des masses importantes
de population dans les grandes villes.
L’armée belge aussi se préparerait activement à des
missions de police «civile», qui seraient par exemple
confiées à la police militaire. Du 21 au 25 février 2000,
la «6e Compagnie de police militaire» se serait livrée à
un exercice à grande échelle à Zutendaal.
1. À cette occasion, a-t-il été fait usage d’armes et
de techniques nouvelles et/ou secrètes?
2. Ces missions constitueront-elles dorénavant la
mission principale de la police militaire?
3. Est-il également prévu de faire appel à la police
militaire à l’intérieur du pays?
4. D’autres unités que la police militaire sont-elles
aussi préparées à cette fin?
Réponse: Je prie l’honorable membre de trouver ciaprès
la réponse à ses questions.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4309
03 - 07 - 2000
1. De militaire politie heeft geen enkele juridische
noch administratieve politionele bevoegdheid zoals
bepaald in de wet van 5 augustus 1992 op het politieambt.
De huidige opdrachten van de militaire politie
zijn bepaald in het reglement IF 185. De oefening
van de 6e Compagnie militaire politie te Zutendaal (21
tot 25 februari 2000) was gebaseerd op de training van
al het personeel voor de klassieke opdrachten van de
militaire politie.
2. Civiele politietaken vormen noch nu noch in de
toekomst de voornaamste opdracht van de militaire
politie.
3. Krachtens de Belgische wetgeving vervullen de
Strijdkrachten (dus ook de militaire politie) een
beperkte, niet-autonome rol in het kader van de handhaving
van de openbare orde, inzonderheid wat de
openbare rust betreft. Die rol vervullen zij op en na
vordering alsmede onder de verantwoordelijkheid van
de bevoegd verklaarde administratieve overheden.
Daarenboven hebben Belgische militairen naar
Belgisch recht, geen bevoegdheid om strikte politietaken
(fouillering, doorzoeken van gebouwen en voertuigen,
inbeslagneming, identiteitscontrole ...) uit te
oefenen op het nationaal grondgebied.
4. Er worden geen andere eenheden voorbereid
dienaangaande. De Belgische contingenten kunnen in
een vredesondersteunende operatie in principe geen
opdrachten van ordehandhaving uitvoeren. Ze moeten
echter in sommige situaties en onder welbepaalde omstandigheden,
technieken kunnen aanwenden die aan
de beheersing van menigtes en rellen (in het Engels
= Crowd and Riot Control — CRS) zijn aangepast in
het kader van hun gemandateerde militaire opdrachten.
Minister van Landbouw
en Middenstand
1. La police militaire n’a aucune compétence de
police judiciaire ou administrative comme prévue par
la loi du 5 août 1992 sur la fonction de police. Les
missions actuelles de la police militaire sont définies
dans le règlement IF 185. L’exercice de la 6 e Compagnie
de police militaire à Zutendaal (21-25 février
2000) était basé sur l’entraînement de tout le personnel
à des missions classiques de la police militaire.
2. Les tâches de police civile ne forment ni maintenant
ni dans le futur la mission principale de la police
militaire.
3. En vertu de la législation belge, les Forces armées
(dont la police militaire) jouent un rôle limité, non
autonome dans le cadre du maintien de l’ordre public,
en particulier en ce qui concerne la tranquillité publique.
Elles exercent ce rôle sur et après réquisition,
ainsi que sous la responsabilité des autorités administratives
reconnues compétentes.
En outre, selon le droit belge, les militaires belges
n’ont aucune compétence sur le territoire national
pour exécuter des tâches strictement de police (fouille,
fouille de bâtiments et de véhicules, saisie, contrôle
d’identité ...).
4. Il n’y a pas d’autres unités préparées à cet effet.
Les contingents belges en opération PSO ne peuvent en
principe pas effectuer de missions de maintien de
l’ordre. Ils doivent cependant dans certaines situations
et dans des conditions précises, pouvoir utiliser des
techniques adaptées à la gestion des foules et des
émeutes (en anglais = Crowd and Riot Control —
CRC) dans le cadre de leurs missions militaires
mandatées.
Ministre de l’Agriculture
et des Classes moyennes
Landbouw Agriculture
DO 1999200001025 DO 1999200001025
Vraag nr. 31 van de heer Lode Vanoost van 3 april
2000 (N.):
Mogelijke overdracht van de Nationale Plantentuin
aan het Vlaamse Gewest.
Naar verluidt zouden er plannen bestaan tot overdracht
van de Nationale Plantentuin naar het Vlaamse
Question no 31 de M. Lode Vanoost du 3 avril 2000
(N.):
Transfert éventuel du Jardin botanique national à la
Région flamande.
J’ai eu vent de projets de transfert du Jardin botanique
national à la Région flamande. Ce transfert
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4310 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Gewest. Dergelijke overdracht zou mogelijk kaderen
in het «Breughelproject», door de Vlaamse regering in
de Vlaamse rand rond Brussel gelanceerd.
1.
a) Bent u op de hoogte van de plannen?
b) Werden er reeds concrete afspraken hierrond
gemaakt?
2. Welke visie heeft u op de eventuele overdracht en
welke gevolgen zou de mogelijke overdracht teweegbrengen
voor het personeel, tewerkgesteld in de Nationale
Plantentuin?
Antwoord: Réponse:
1. Het regeringsakkoord van 5 april 2000 voorziet
in de opheffing van artikel 1, 3o , d), van het koninklijk
besluit van 30 oktober 1996 tot aanwijzing van de
federale wetenschappelijke en culturele instellingen,
dit wil zeggen in het onderhavige geval de Nationale
Plantentuin van België.
Dit akkoord stelt niettemin nadrukkelijk dat de
effectieve overdracht van de Nationale Plantentuin van
België slechts zal uitgevoerd worden na het tot stand
komen van een samenwerkingsakkoord tussen de
gemeenschappen.
Anderzijds heb ik geen kennis van een plan tot overdracht
van de Nationale Plantentuin van België naar
het Vlaamse Gewest noch van concrete discussies hieromtrent
in het kader van een «Breughelproject». Het
zou aangewezen zijn de vraag te stellen aan de
Vlaamse regering die de auteur schijnt te zijn van dit
project.
2. Het is mij niet mogelijk op deze vraag te
antwoorden zonder de bijzonderheden en de uitvoeringsmodaliteiten
van de beslissing van 5 april 2000
van de regering die door de Costa moeten verschaft
worden.
s’inscrirait dans le cadre du «Projet Breughel», lancé
par le gouvernement flamand dans la périphérie
flamande de Bruxelles.
1.
a) Êtes-vous au courant de ce projet?
b) Des accords concrets ont-ils déjà été conclus à ce
propos?
2. Que pensez-vous de cet éventuel transfert et quelles
en seraient les conséquences possibles pour le
personnel du Jardin botanique national?
1. L’accord du gouvernement du 5 avril 2000
prévoit d’abroger l’article 1 er , 3 o , d), de l’arrêté royal
du 30 octobre 1996 désignant les établissements scientifiques
et culturels fédéraux, c’est-à-dire en
l’occurrence le Jardin botanique national de Belgique.
Cet accord stipule néanmoins que le transfert effectif
du Jardin botanique national de Belgique ne se fera
qu’après la conclusion d’un accord de coopération
entre les communautés.
Par contre je n’ai pas connaissance d’un plan de
transfert du Jardin botanique national à la Région
flamande ni de discussions concrètes à ce sujet dans le
cadre d’un «Breughelproject». Il y aurait lieu de poser
la question au gouvernement flamand qui semble être
l’auteur de ce projet.
2. Il ne m’est pas possible de répondre à cette question
en l’absence des précisions et des modalités d’exécution
de la décision du 5 avril 2000 du gouvernement
qui doivent être apportées par le Corée.
Middenstand Classes moyennes
DO 1999200011265 DO 1999200011265
Vraag nr. 24 van de heer Daan Schalck van 18 mei
2000 (N.):
Verkoop van tweedehandswagens op de automarkt te
Gent. — Automarkten. — Federatie.
Tijdens één van de vergaderingen van de commissie
voor het Bedrijfsleven, was het voor mij reeds mogelijk
uw aandacht te vestigen op de problematiek van de
automarkten in België. Ik denk meer bepaald aan de
verkoop van tweedehandswagens op de automarkt te
Gent.
Question no 24 de M. Daan Schalck du 18 mai 2000
(N.):
Vente de voitures d’occasion au marché automobile de
Gand. — Marché automobile. — Fédération.
Lors d’une réunion de la commission de
l’Économie, j’ai attiré votre attention sur le problème
des marchés automobiles en Belgique. Je songe notamment
au problème de la vente de véhicules d’occasion
au marché automobile de Gand.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4311
03 - 07 - 2000
Inmiddels hebben de organisatoren van de verschillende
automarkten zich verenigd in de «Belgische
Federatie der automarkten VZW».
Des organisateurs de marchés automobiles se sont
entre-temps réunis au sein de la Fédération belge des
marchés automobiles.
1. Is de voornoemde federatie u bekend? 1. Connaissez-vous la fédération précitée?
2. Overweegt u een aparte regeling voor de automarkten
uit te werken?
Antwoord: De problematiek van de automarkten
van tweedehandswagens krijgt mijn volledige aandacht.
Ze is momenteel binnen mijn kabinet het onderwerp
van een grondig onderzoek. Met de verschillende
partners die bij dit dossier betrokken zijn, waaronder
uiteraard de Belgische Federatie der automarkten,
werden uitgebreide contacten genomen.
Als gevolg van deze contacten zal ik niet nalaten de
opties die zich opdringen te nemen.
DO 1999200011303 DO 1999200011303
Vraag nr. 25 van de heer Luc Paque van 23 mei 2000
(Fr.):
Ambulante verkoop van vers en gebakken gevogelte.
— Dioxinecrisis. — Steunmaatregelen ten gunste
van de detailhandelaars.
De sector van de ambulante verkoop van vers en
gebakken gevogelte heeft sterk onder de dioxinecrisis
te lijden gehad.
In juni 1999 hebben de betrokken handelaars hun
activiteit ten gevolge van een ministerieel besluit dat
ertoe strekte het gevogelte die maand uit de handel te
halen, moeten staken.
Er zouden geen steunmaatregelen ten voordele van
de detailhandelaars zijn genomen.
1.
a) Kan u het bestaan van steunmaatregelen ten voordele
van die sector bevestigen of ontkennen?
b) Mochten dergelijke steunmaatregelen wel zijn uitgevaardigd,
kan u mij die dan meedelen?
2. Hoe moeten de betrokkenen tewerkgaan om
tenminste een terugbetaling van hun algemene kosten
te verkrijgen?
Antwoord: Ik heb de eer het geachte lid te laten
weten dat bij het federale departement van Middenstand
en Landbouw geen bijzondere maatregelen
werden getroffen ten aanzien van de ambulante handel
in vers en gebraden gevogelte.
2. Envisagez-vous de mettre au point un règlement
particulier pour les marchés automobiles?
Réponse: La problématique des marchés de véhicules
d’occasion retient toute mon attention. Elle fait
actuellement l’objet d’un examen approfondi au sein
de mon cabinet. De larges contacts sont pris avec les
différents partenaires impliqués dans ce dossier dont,
bien entendu, la Fédération belge des marchés automobiles.
À l’issue de ces contacts, je ne manquerai pas de
prendre les options qui s’imposent.
Question n o 25 de M. Luc Paque du 23 mai 2000 (Fr.):
Commerce ambulant en volaille fraîche et rôtie. —
Crise de la dioxine. — Aide aux commerçants de
détail.
Le commerce ambulant en volaille fraîche et rôtie a
durement été touché par la crise de la dioxine.
Lors du mois de juin 1999 ils n’ont pu travailler et
ce, suite à un arrêté ministériel exigeant le retrait des
volailles du commerce durant ce mois.
Il semblerait qu’aucune aide ne soit prévue pour les
commerçants de détail.
1.
a) Pouvez-vous confirmer ou infirmer l’absence
d’aide pour ce secteur?
b) Dans le cas où certaines aides existeraient, pourriez-vous
m’en faire part?
2. Pourriez-vous communiquer la procédure à
laquelle ils doivent se soumettre afin de pouvoir être
remboursés au minimum de leurs frais généraux?
Réponse: J’ai l’honneur d’informer l’honorable
membre qu’au niveau du département fédéral des
Classes moyennes et de l’Agriculture, il n’y a pas eu de
mesure spécifique qui ait été prise concernant le
secteur du commerce ambulant en volaille fraîche et
rôtie.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
554

4312 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
DO 1999200011355 DO 1999200011355
Vraag nr. 26 van de heer Jef Valkeniers van 30 mei
2000 (N.):
Hoog aantal openstaande betrekkingen bij firma’s. —
Rondetafelconferentie. — Aanpassingen onderwijs.
We stellen vast dat op dit ogenblik duizenden
betrekkingen openstaan bij firma’s die niet kunnen
worden ingevuld ondanks het feit dat er nog honderdduizenden
werklozen zijn.
Is het geen hoog tijd voor een Rondetafelconferentie
waaraan wordt deelgenomen door de werkgevers- en
werknemersorganisaties, de middenstandorganisaties
en gans de onderwijssector om na te gaan welke aanpassingen
er moeten plaatsgrijpen in ons onderwijs om
het beter aan te passen aan de huidige en toekomstige
noden van de arbeidsmarkt?
Antwoord: Het lijkt me een interessant principe om
de sociale gesprekspartners en de verantwoordelijken
van het onderwijs samen te brengen om de beste
wisselwerking te zoeken tussen opleiding en werkgelegenheid.
Het geachte lid kent echter de organisatie van onze
federale Staat. Daarom vraag ik me af of zijn suggestie
niet in eerste instantie de gemeenschappen en gewesten
aanbelangt.
Question no 26 de M. Jef Valkeniers du 30 mai 2000
(N.):
Nombre élevé d’emplois vacants dans les entreprises.
— «Table ronde». — Adaptation de l’enseignement.
À l’heure actuelle, nous constatons que des milliers
d’emplois restent vacants dans les entreprises alors
qu’il y a des centaines de milliers de chômeurs.
N’est-il pas urgent d’organiser une «table ronde» à
laquelle participeraient les organisations syndicales,
patronales et des classes moyennes ainsi que
l’ensemble du secteur de l’enseignement afin de définir
les adaptations qui s’imposent pour que l’enseignement
réponde mieux aux besoins actuels et futurs
du marché du travail?
Réponse: Le principe de réunir les interlocuteurs
sociaux et les responsables de l’enseignement autour
de la relation optimale à rechercher entre la formation
et l’emploi, me semble intéressant.
Toutefois, l’honorable membre connaissant parfaitement
l’organisation de notre État fédéral, je me
demande si sa suggestion ne concerne pas, dans un
premier temps, les communautés et les régions.
Minister van Justitie Ministre de la Justice
DO 1999200000123 DO 1999200000123
Vraag nr. 90 van de heer Peter Vanvelthoven van
25 oktober 1999 (N.):
Question n o 90 de M. Peter Vanvelthoven du 25 octobre
1999 (N.):
Aanwezigheid van beveiligingscamera’s op straat. Présence de caméras de surveillance dans les rues.
De aanwezigheid van beveiligingscamera’s in het
straatbeeld maakt steeds meer opgang. In Groot-
Brittannië bijvoorbeeld ontsnapt nagenoeg niets meer
aan het alziende oog van de camera. De gemiddelde
Brit zou zo’n vijfhonderd keer per week gefilmd
worden.
In ons land zou dit cijfer niet veel lager liggen! Aangezien
er nog geen wetgeving bestaat betreffende de
beveiligingscamera’s die door de politiediensten
geïnstalleerd worden en er dus geen verplichting tot
aangifte van de plaatsing is, is het moeilijk om een
beeld te krijgen van het aantal geplaatste camera’s in
ons land.
La présence de caméras de surveillance dans les rues
est un phénomène qui prend de l’ampleur. En Grande-
Bretagne, par exemple, plus rien n’échappe à l’œil
omniprésent de la caméra. Le Britannique moyen
serait filmé environ 500 fois par semaine.
Dans notre pays, ce chiffre ne serait pas beaucoup
moins élevé! En l’absence d’une législation relative
aux caméras de surveillance installées par les services
de police, il n’existe pas d’obligation de déclarer cette
installation. Aussi est-il difficile de se faire une idée du
nombre de caméras installées dans notre pays.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4313
03 - 07 - 2000
Wanneer er wordt overgegaan tot registratie van de
beelden, wordt er wel aangifte gedaan bij de Commissie
voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer,
waarvoor u bevoegd bent.
1. Wanneer zal het installeren van beveiligingscamera’s
door de politiediensten bij wet geregeld zijn?
2. Hoe dikwijls werd er tot op heden aangifte
gedaan van de registratie van beelden door beveiligingscamera’s
en wat gebeurt er verder met de geregistreerde
beelden?
Antwoord: Hierbij deel ik het geachte lid het
volgende mee.
1. Tot dusver is mijn departement niet voornemens
een ontwerp van wet uit te werken dat enkel betrekking
heeft op de installatie en op het gebruik van
beveiligingscamera’s door de politiediensten.
Een dergelijk ontwerp moet trouwens worden voorbereid
in overleg met de minister van Binnenlandse
Zaken.
Het is het geachte lid echter wellicht niet ontgaan
dat diverse passages in het federaal veiligheids- en
detentieplan van 10 januari 2000 uitdrukkelijk refereren
aan het gebruik van beveiligingscamera’s.
Ik ben van oordeel dat de installatie van beveiligingscamera’s
moet worden aangemoedigd ter bestrijding
van geweld in het openbaar vervoer, van hooliganisme
en eventueel van met voetbal gerelateerde misdrijven.
Aan de andere kant mogen de beperkingen van
camerabewaking evenwel niet het uit oog worden verloren.
Het is een illusie te denken dat camera’s politieagenten
kunnen vervangen ook al bieden zij de
mogelijkheid om minder agenten op straat in te zetten.
Dergelijke beperkingen zijn bijgevolg bepalend voor
de invoering van deze apparatuur.
Het geachte lid kan hieruit dus afleiden dat een
debat over de invoering van camerabewakingssystemen
zal plaatsvinden na de uitwerking van de projecten
bedoeld in voornoemd veiligheidsplan.
Toutefois, lorsque des images sont enregistrées, une
déclaration est faite auprès de la Commission pour la
protection de la vie privée, qui ressortit à votre compétence.
1. Quand l’installation de caméras de surveillance
par les services de police fera-t-elle l’objet d’une loi?
2. À combien de reprises l’enregistrement d’images
par des caméras de surveillance a-t-il déjà été déclaré et
qu’advient-il de ces images enregistrées?
Réponse: Je prie l’honorable membre de prendre
connaissance des éléments d’information suivants.
1. À ce jour, aucun projet de loi exclusivement
consacré à l’installation et à l’utilisation de caméras de
surveillance par les services de police n’est envisagé au
sein de mon département.
D’ailleurs, un tel projet devrait être préparé en
concertation avec le ministre de l’Intérieur.
Toutefois, l’honorable membre aura sans doute
remarqué que le plan fédéral de sécurité et de politique
pénitentiaire du 10 janvier 2000 fait explicitement référence,
dans plusieurs passages, à l’utilisation de caméras
de surveillance.
D’un côté, l’installation de caméras de surveillance
me semble devoir être encouragée pour lutter contre la
violence dans les transports en commun ou contre le
hooliganisme et les délits éventuellement liés au football.
D’un autre côté, il convient toutefois d’être conscient
des limites des caméras de surveillance. Ainsi,
croire que celles-ci pourront suppléer les agents des
services de police n’est qu’illusion, même s’il est possible
de réduire, par ce biais, la présence des agents en
rue. De telles limites doivent donc conditionner la mise
en service de ces systèmes.
L’honorable membre peut donc déduire que des
discussions sur l’implantation de systèmes de vidéosurveillance
découleront de la mise sur pied des projets
échafaudés dans le plan de sécurité mentionné cidessus.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4314 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
2. De cijfers, per jaar et per taalrol verdeeld, over
het aantal verwerkingen van camerabewaking waarvan
aangifte is gedaan bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer, zijn de
volgende:
Jaren
Aangiften in
het Frans
Aangiften in
het Nederlands
2. Les chiffres sur le nombre de traitements de
vidéosurveillance déclarés auprès de la Commission de
la protection de la vie privée, répartis par année et par
rôle linguistique, sont les suivants:
Années
Déclarations
en français
Déclarations
en néerlandais
1995 ............................ — 1 1995 ............................ — 1
1996 ............................ 9 30 1996 ............................ 9 30
1997 ............................ 41 101 1997 ............................ 41 101
1998 ............................ — 3 1998 ............................ — 3
1999 ............................ — 4 1999 ............................ — 4
2000 ............................ 5 1 2000 ............................ 5 1
Het is daarentegen onmogelijk te omschrijven wat
met de opgeslagen beelden gebeurt als dergelijke systemen
worden aangewend. Het gebruik ervan blijft in
ieder geval onderworpen aan het toezicht van het Vast
Comité voor toezicht op de politiediensten en van de
Commissie voor de bescherming van de persoonlijke
levenssfeer.
In haar recente rechtspraak herinnert de commissie
(advies nr. 34/1999 van 13 september 1999, punt V)
eraan «dat indien de beelden helemaal niet worden
bewaard, hoewel er in de zin van de wet desondanks
toch sprake is van een verwerking, het risico van
schending van de persoonlijke levenssfeer geringer is».
De Commissie voor de bescherming van de persoonlijke
levenssfeer «doet in dit opzicht de aanbeveling
om het videotoezicht zoveel mogelijk te beperken tot
het opnemen van de beelden zonder deze te bewaren».
Terzake van de apparatuur opgesteld door de ordediensten
teneinde over onderzoekselementen te
beschikken in geval van de visuele vaststelling van de
aanranding van personen of de schending van goederen,
is de commissie bovendien van oordeel dat
«indien geen enkel misdrijf wordt vastgesteld, de
beelden niet langer dan een halve of volledige dag
mogen worden bewaard alvorens te worden uitgewist
(bijvoorbeeld door andere beelden erover op te
nemen)».
DO 1999200011288 DO 1999200011288
Vraag nr. 217 van de heer Danny Pieters van 22 mei
2000 (N.):
Il est, par contre, impossible de décrire ce qu’il
advient des images enregistrées dans tous les cas
d’utilisation de tels systèmes. Cette utilisation reste, en
toutes hypothèses, soumise au contrôle du Comité
permanent de contrôle des services de police et de la
Commission de la protection de la vie privée.
La jurisprudence récente de celle-ci (avis n o 34/1999
du 13 septembre 1999, point V) rappelle «que si les
images ne sont pas du tout conservées, bien qu’il y ait
malgré tout un traitement au sens de la loi, le risque
d’atteinte à la vie privée est moindre». La Commission
de la protection de la vie privée «préconise de ce fait
de limiter autant que possible la vidéosurveillance à
une captation d’images sans conservation».
En outre, pour les systèmes mis en place par les
forces de l’ordre en vue de disposer d’éléments
d’investigation en cas de constat visuel d’atteinte aux
personnes et aux biens, la commission estime que «si
aucune infraction n’est constatée, les images ne
devraient pas être conservées plus d’une demi-journée
ou une journée avant d’être effacées (par exemple par
surcharge)».
Question n o 217 de M. Danny Pieters du 22 mai 2000
(N.):
Fondsen voor bestaanszekerheid. — Rechtsvorm. Fonds de sécurité d’existence. — Forme juridique.
Enige tijd geleden verschenen in de pers artikelen
die rapporteerden over zware financiële malversaties
door de Fondsen voor bestaanszekerheid.
Voici quelque temps, un série d’articles publiés dans
la presse faisaient état de graves malversations financières
commises par les Fonds de sécurité d’existence.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4315
03 - 07 - 2000
Het is uiteraard niet mijn bedoeling om informatie
op te vragen over lopende gerechtelijke onderzoeken.
Wel lijkt het me raadzaam om de werking van de
Fondsen voor bestaanszekerheid eens tegen het licht te
houden om indien nodig te kunnen bijsturen. Daarvoor
is het noodzakelijk dat het Parlement over alle
relevante informatie kan beschikken. Reeds eerder heb
ik via verschillende interpellaties geprobeerd deze
informatie te verzamelen, maar tot op heden verkreeg
ik slechts een zeer beperkt antwoord op mijn vragen.
Van de minister van Financiën verkreeg ik reeds tot
tweemaal toe de bevestiging dat de Fondsen voor
bestaanszekerheid wel degelijk over een rechtspersoonlijkheid
beschikken en dus belastingplichtig zijn.
De minister van Financiën kon mij evenwel niet meedelen
welke rechtsvorm de Fondsen voor bestaanszekerheid
hebben aangenomen.
Omdat de gekozen rechtsvorm uiteraard
rechtstreeks verband houdt met de verschuldigde
belastingen rijzen de volgende vragen.
1. Welke rechtsvorm hebben de thans bestaande
Fondsen voor bestaanszekerheid?
2. Indien het deze van een vereniging zonder winstoogmerk
is, voldoen de fondsen dan aan alle krachtens
de VZW-wet gestelde voorwaarden en voldoen ze zo
onder meer aan de rechtspersonenbelasting opgelegd
aan de VZW’s?
Antwoord: In antwoord op zijn vraag kan ik het
geachte lid het volgende meedelen.
1. De Fondsen voor bestaanszekerheid worden
geregeld door de wet van 7 januari 1958 betreffende de
Fondsen voor bestaanszekerheid.
Luidens artikel 2 van deze wet genieten deze fondsen
rechtspersoonlijkheid. Gelet op het feit dat deze
wet de fondsen niet oplegt zich in een of andere vorm
van bestaande gereglementeerde rechtspersonen
(vennootschap, VZW of stichting) op te richten blijkt
dat deze fondsen hetzij sui generis rechtspersonen zijn
die beheerst worden door de bepalingen van voormelde
wet, hetzij soms in de vorm van een VZW
worden opgericht (zie D. De Winter, in Arbeidsrecht,
VIII, afdeling III, 17, Die Keure, Brugge, blz. 20).
De materie van de Fondsen voor bestaanszekerheid
valt onder de bevoegdheid van de minister van Werkgelegenheid.
2. Wat betreft de controle op VZW’s kan ik verwijzen
naar het antwoord dat ik heb gegeven op vraag
nr. 143 van 21 januari 2000 van mevrouw Colen
(Vragen en Antwoorden, Kamer, 1999-2000, nr. 23,
blz. 2585 tot 2588).
Il n’entre bien évidemment pas dans mes intentions
de demander des précisions sur des enquêtes judiciaires
en cours. Il serait toutefois utile de soumettre le
fonctionnement des Fonds de sécurité d’existence à un
examen attentif, afin de pouvoir éventuellement y
apporter des corrections. Il importe que le Parlement
puisse disposer à cet effet de toutes les informations
utiles. Par le passé, je me suis déjà efforcé d’obtenir ces
informations par le biais de différentes interpellations
mais, jusqu’à présent, je n’ai jamais reçu de réponses
satisfaisantes.
Le ministre des Finances m’a confirmé à deux reprises
que les Fonds de sécurité d’existence possèdent
bien la personnalité juridique et qu’ils sont par conséquent
soumis à l’impôt. Il n’a cependant pas été en
mesure de me préciser la forme juridique exacte des
Fonds de sécurité d’existence.
La forme juridique choisie ayant un rapport direct
avec la nature de l’impôt dû, on peut dès lors se poser
les questions suivantes:
1. Quelle est la forme juridique des actuels Fonds
de sécurité d’existence?
2. S’il s’agit d’associations sans but lucratif, les
fonds remplissent-ils toutes les conditions prévues à la
loi sur les ASBL, notamment en ce qui concerne
l’impôt des personnes juridiques auquel les ASBL sont
soumises?
Réponse: En réponse à sa question, je puis porter à
la connaissance de l’honorable membre ce qui suit.
1. Les Fonds de sécurité d’existence sont régis par la
loi du 7 janvier 1958 concernant les fonds de sécurité
d’existence.
Selon l’article 2 de la loi précitée, ces fonds jouissent
de la personnalité juridique. Étant donné que cette loi
n’impose pas aux fonds de se constituer sous l’une ou
l’autre forme existante de personne morale (société,
ASBL ou fondation), il semble que lesdits fonds sont,
soit des personnes morales sui generis qui sont régies
par les dispositions de la loi précitée, soit parfois constituées
sous la forme d’une ASBL (cf. D. De Winter, in
«Arbeidsrecht», VIII, section III, 17, Die Keure,
Bruges, p. 20).
La matière des Fonds de sécurité d’existence entre
dans les attributions du ministre de l’Emploi.
2. S’agissant du contrôle sur les ASBL, je puis vous
renvoyer à la réponse que j’ai donnée à la question
n o 143 du 21 février 2000 de Mme Colen (Questions et
Réponses, Chambre, n o 23, 1999-2000, pp. 2585 à
2588).
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4316 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
De boekhouding en de jaarrekeningen van de Fondsen
voor bestaanszekerheid wordt geregeld door een
koninklijk besluit van 15 januari 1999.
Het gedeelte van de vraag welk soort belasting op
deze fondsen van toepassing is valt onder de bevoegdheid
van de minister van Financiën. (Vraag nr. 411 van
28 juni 2000.)
La comptabilité et les comptes annuels des Fonds de
sécurité d’existence sont réglés par un arrêté royal du
15 janvier 1999.
La partie de la question relative au mode
d’imposition de ces fonds relève de la compétence du
ministre des Finances. (Question no 411 du 28 juin
2000.)
Minister van Financiën Ministre des Finances
DO 1999200000478 DO 1999200000478
Vraag nr. 183 van de heer Yves Leterme van 10 januari
2000 (N.):
Question n o 183 de M. Yves Leterme du 10 janvier
2000 (N.):
Kabinetten. — Voordelen in natura. Cabinets. — Avantages en nature.
De omzendbrief «samenstelling, werking en huisvesting
van de kabinetten van de ministers en van de
staatssecretarissen» van eerste minister Verhofstadt
van 1 oktober 1999 voorziet in punt A.2 in fine in de
mogelijkheid in hoofde van de regeringsleden om een
lid van het uitvoerend kabinetspersoneel van niveau 4
in hun privé-woning tewerk te stellen.
1. Kan u instemmen met de vaststelling dat de
terbeschikkingstelling ten behoeve van de regeringsleden
van huispersoneel een voordeel in natura betreft
dat als dusdanig belast moet worden?
2. Zo neen, wat zijn uw argumenten om de terbeschikkingstelling
aan de regeringsleden van een uitvoerend
personeelslid voor tewerkstelling in hun privéwoning
niet als een belastbaar voordeel in natura te
beschouwen?
Antwoord: De kosteloze terbeschikkingstelling van
een lid van het uitvoerend kabinetspersoneel van
niveau 4 in de privé-woning van een regeringslid
vormt voor deze laatste uiteraard geen belastbaar
voordeel van alle aard wanneer dat personeelslid
gebruikt wordt voor de beroepsdoeleinden, vermeld in
de circulaire.
Die terbeschikkingstelling is daarentegen wel een
belastbaar voordeel van alle aard in de zin van artikel
31, tweede lid, 2o , van het Wetboek van de
inkomstenbelastingen 1992 in de mate dat het personeelslid
zou gebruikt worden tot privé-doeleinden.
Overeenkomstig artikel 18, § 3, punt 5, van het
koninklijk besluit tot uitvoering van het voormelde
wetboek wordt het jaarlijks voordeel geraamd op
240 000 frank wanneer het betrokken kabinetslid
voltijds tewerkgesteld is.
La circulaire du premier ministre Verhofstadt relative
«à la composition, au fonctionnement et au logement
des cabinets des ministres et des secrétaires
d’État» du 1er octobre 1999, prévoit, in fine, au point
A.2, la possibilité, pour les membres du gouvernement,
d’employer à leur domicile privé un membre du
personnel d’exécution du cabinet de niveau 4.
1. Pouvez-vous confirmer que le fait de mettre des
domestiques à la disposition des membres du gouvernement
constitue un avantage en nature et doit être
imposé en tant que tel?
2. Dans la négative, quels sont vos arguments pour
ne pas considérer comme un avantage en nature imposable
la mise à la disposition d’un membre du personnel
d’exécution qui effectue des prestations au domicile
des membres du gouvernement?
Réponse: La mise à disposition gratuite d’un
membre du personnel d’exécution de niveau 4 d’un
cabinet, au domicile privé d’un membre du gouvernement,
ne constitue évidemment pas un avantage de
toute nature imposable, lorsque ce membre du personnel
est utilisé aux fins professionnelles prévues par la
circulaire.
Cette mise à disposition constitue par contre un
avantage de toute nature imposable au sens de l’article
31, alinéa 2, 2o , du Code des impôts sur les revenus,
dans la mesure où le membre du personnel serait
utilisé à des fins privées. Conformément à l’article 18,
§ 3, point 5, de l’arrêté royal d’exécution du Code
précité, l’avantage annuel est évalué à 240 000 francs,
lorsque le membre du cabinet en question est employé
à temps plein.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4317
03 - 07 - 2000
Aan de administratie werd gevraagd om te zorgen
voor de goede toepassing van die regels.
Zoals ik veronderstel dat het geachte lid het wenst,
zal de administratie ervoor zorgen dat die regels eveneens
worden toegepast voor de vorige aanslagjaren.
Tenslotte weze nog aangestipt dat diezelfde regels
moeten worden toegepast voor de personeelsleden die
ter beschikking zijn gesteld van oud-parlementsvoorzitters
en oud-ministers.
DO 1999200001003 DO 1999200001003
Vraag nr. 291 van de heer Martial Lahaye van
28 maart 2000 (N.):
Permanente verhoging van de BTW voor de bouwsector.
Reeds enige tijd is er sprake van een permanente
verlaging van de BTW voor de bouwsector. Men heeft
het dan vaak over BTW-verlaging voor particuliere
sociale woningbouw of voor nieuwbouw van woningen
met een beperkte oppervlakte.
Ervan uitgaande dat de bouwsector een arbeidsintensieve
sector is pleit ik er echter voor om de verlaging
van de BTW te veralgemenen, en dus niet enkel
voor nieuwbouw maar ook voor verbouwingswerken
en renovatie van jongere woningen na te gaan of een
BTW-verlaging een positieve weerslag kan hebben.
Wil men de nadruk gaan leggen op het arbeidsintensieve
en de tewerkstelling in de bouwsector beschermen,
dan moet men niet het BTW-percentage op
bouwmaterialen naar beneden halen maar wel de
BTW aangerekend op de arbeidsuren. Tenslotte
wegen die laatste kosten het zwaarst door en vertegenwoordigen
de bouwmaterialen slechts een heel klein
deel van het budget dat wordt besteed tijdens de bouw
of verbouwing van een woning.
L’administration a été invitée à veiller à la bonne
application de ces règles.
Comme je présume que l’honorable membre le
souhaite, l’administration assurera également du respect
de ces règles pour les services écoulés.
Notons enfin que les mêmes principes trouvent à
s’appliquer, en ce qui concerne les membres de personnel
mis à la disposition des anciens présidents
d’assemblée et anciens ministres.
Question no 291 de M. Martial Lahaye du 28 mars
2000 (N.):
Augmentation permanente du taux de TVA dans le
secteur de la construction.
Il est question depuis quelques temps d’un abaissement
permanent du taux de TVA dans le secteur de la
construction. À ce propos, on évoque fréquemment
une baisse du taux de TVA pour la construction
d’habitations sociales privées ou de nouvelles habitations
à superficie limitée.
Le secteur de la construction étant un secteur à
haute intensité de main d’œuvre, je suis partisan d’une
généralisation de la réduction du taux de TVA non
seulement pour les nouvelles constructions mais aussi
pour les travaux de transformation et de rénovation
d’habitations récentes. J’estime par ailleurs qu’il
conviendrait de déterminer si cette réduction pourrait
avoir des répercussions positives. Si l’on envisage de
mettre l’accent sur la haute intensité de main d’œuvre
du secteur et si l’on veut promouvoir l’emploi, il
convient de réduire le taux de TVA non pas sur les
matériaux de construction mais sur les heures de
travail. Ce sont en définitive ces derniers frais qui sont
les plus importants et les matériaux de construction ne
représentent qu’une faible partie du budget consacré à
la construction ou à la rénovation d’une habitation.
1. Hoever staat u met dit dossier? 1. Où en est ce dossier?
2. Overweegt u om spoedig werk te maken van de
in de media reeds lang aangekondigde BTWverlaging?
3. Mocht u echter nog tijd nodig hebben voor een
definitieve uitwerking, kan een dergelijke maatregel
dan eventueel retroactief worden ingesteld? Naar ik
verneem is het momenteel heel kalm in de bouw
omdat de mensen wachten op een BTW-verlaging.
Uiteraard is dit nadelig voor de bouwsector zelf en zal
men als de maatregel effectief genomen wordt, worden
overstelpt met werk. Dat is op zich dan niet zo gunstig
voor de mensen die willen bouwen, als de wet van
2. Envisagez-vous de réaliser rapidement le projet
d’abaissement du taux de TVA annoncé depuis longtemps
par les médias?
3. Au cas où il vous faudrait encore du temps pour
opérer définitivement cette réduction du taux de TVA,
une mesure de ce type pourrait-elle être instaurée
rétroactivement? J’apprends que le secteur de la construction
est actuellement très peu sollicité parce que les
gens attendent un abaissement du taux de TVA. Cette
situation est préjudiciable au secteur de la construction
qui, une fois la mesure prise, sera submergé de travail.
Une telle situation ne bénéficiera pas aux candidats à
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4318 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
vraag en aanbod speelt en de vraag op een bepaald
moment het aanbod overtreft en dan zal dit ongetwijfeld
een weerslag hebben op de prijzen wat zeker niet
de bedoeling kan zijn.
Antwoord: In tegenstelling met hetgeen het geachte
lid suggereert, bevindt de bouwsector zich thans niet
ontdaan van de toepassing van een verlaagd BTWtarief
voor de in die sector verrichte handelingen.
Daarentegen geniet die sector sedert 1 januari 2000
van bepalingen die het voorwerp uitmaken:
— van artikel 1bis, nieuw, van het koninklijk besluit
nr. 20 van 20 juli 1970 tot vaststelling van de tarieven
van de belasting over de toegevoegde waarde
en tot indeling van de goederen en de diensten bij
die tarieven;
— van de rubrieken XXXI, XXXII en XXXIII van
tabel A van de bijlage bij dit koninklijk besluit
nr. 20;
la construction car, conformément à la loi de l’offre et
de la demande, lorsque la demande dépassera l’offre,
les prix s’en ressentiront, ce qui ne peut certainement
pas être le but poursuivi.
Réponse: À l’inverse de ce que suggère l’honorable
membre, le secteur de la construction ne se trouve pas
démuni, à ce jour, en matière d’application d’un taux
réduit de la TVA aux opérations qu’il effectue. Situation
arrêtée au 1er janvier 2000, ce secteur bénéficie, au
contraire, des dispositions qui font l’objet:
— de l’article 1erbis, nouveau, de l’arrêté royal no 20,
du 20 juillet 1970, fixant les taux de la taxe sur la
valeur ajoutée et déterminant la répartition des
biens et des services selon ces taux;
— des rubriques XXXI, XXXII et XXXIII du tableau
A de l’annexe à cet arrêté royal n o 20;
— van rubriek X van tabel B van dezelfde bijlage. — de la rubrique X du tableau B de cette même
annexe.
Ongetwijfeld hebben dit artikel en deze rubrieken
nagenoeg de mogelijkheden uitgeput die terzake door
de bijlagen H en K van de (zesde) (BTW) richtlijn
nr. 77/388/EEG worden geboden.
Niettemin hebben het Federaal Planbureau en de
Hoge Raad voor financiën op mijn uitdrukkelijke
vraag elk een verslag opgemaakt met de mogelijke
gevolgen van een eventuele tariefverlaging als
geschetst door het geachte lid.
Beide studies hebben het voorwerp uitgemaakt van
tegensprekelijke parlementaire debatten waaraan niet
alleen de auteurs maar ook de vertegenwoordigers van
de bouwsector hebben deelgenomen.
Gunstige gevolgtrekkingen aangaande de door het
geachte lid verdedigde stelling, zouden tenminste
noodzaken dat de Europese Commissie aan het
Koninkrijk België een afwijking toestaat die haar
machtigt om de constitutieve beperkingen van de vermelde
bijlage H en K te kunnen overstijgen.
DO 1999200000569 DO 1999200000569
Vraag nr. 312 van de heer Bert Schoofs van 26 april
2000 (N.):
Politierechtbanken en correctionele rechtbanken. —
Arrondissementen. — Hoogte van de opgelegde
geldboeten en de innings- en invorderingsgraad.
In het kader van de straftoemeting met betrekking
tot de geldboeten door de respectievelijke politierechtbanken
en correctionele rechtbanken per arrondisse-
Sans doute, cet article et ces rubriques ont-ils pratiquement
épuisé les possibilités qu’offrent, en la
matière, les annexes H et K de la (sixième) directive
(TVA) no 77/388/CEE.
À ma demande expresse, le Bureau fédéral du Plan
et le Conseil supérieur des finances ont toutefois établi,
chacun, un rapport évoquant les conséquences possibles
de la diminution éventuelle de taux que l’honorable
membre évoque.
Les deux études ont fait l’objet de débats parlementaires
contradictoires auxquels ont participé non seulement
les auteurs mais aussi les représentants du secteur
de la construction.
Des conclusions favorables à la thèse défendue par
l’honorable membre nécessiteraient, à tout le moins,
que la Commission européenne accorde au Royaume
de Belgique une dérogation l’autorisant à disposer audelà
des limites constitutives des annexes H et K,
précitées.
Question no 312 de M. Bert Schoofs du 26 avril 2000
(N.):
Tribunaux de police et correctionnels. — Arrondissements.
— Importance du montant des amendes infligées
et taux de perception et de recouvrement.
Dans le cadre de la fixation du taux des peines relatives
aux amendes infligées par les tribunaux de police
et correctionnels respectifs par arrondissement, de
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4319
03 - 07 - 2000
ment, alsook in de strafuitvoering met betrekking tot
deze geldboeten, zouden er significante verschillen
bestaan tussen de verschillende arrondissementen,
namelijk enerzijds betreffende de hoogte van de opgelegde
geldboeten, en anderzijds betreffende de inningsen
invorderingsgraad ervan.
1. Beschikt uw administratie over gedetailleerde
gegevens met betrekking tot de opgelegde geldboeten
per gerechtelijk arrondissement, zowel betreffende de
boeten van de politierechtbank als deze van de correctionele
rechtbank, en dit ongeacht de materie waarin
de strafrechtelijke geldboeten worden uitgesproken
(sociaal strafrecht, strafrecht in handelszaken, verkeersovertredingen,
...)?
2. Wordt in elk arrondissement stelselmatig tot
inning en zo nodig tot gedwongen invordering overgegaan
wanneer de vonnissen c.q. arresten in kracht van
gewijzde zijn getreden, en blijkt zulks uit de statistieken?
3.
a) Zijn er verschillen in het optreden van de diverse
gerechtelijke diensten per arrondissement met
betrekking tot de invordering?
même qu’au niveau de l’exécution des peines pour ce
qui est de ces amendes, il existerait, entre les différents
arrondissements, des différences significatives en ce
qui concerne l’importance du montant des amendes
infligées, d’une part, et en matière de taux de perception
et de recouvrement, d’autre part.
1. Votre administration dispose t-elle de données
détaillées relatives aux amendes infligées dans chaque
arrondissement judiciaire, par le tribunal de police
comme par le tribunal correctionnel, et ce indépendemment
des matières dans lesquelles elles sont
prononcées (droit pénal social, droit pénal en matière
commerciale, infractions au code de la route, ...)?
2. Procède-t-on systématiquement, dans chaque
arrondissement, à la perception et, si nécessaire, au
recouvrement forcé lorsque les jugements et, le cas
échéant, les arrêts ont acquis force de chose jugée?
Cela ressort-il des statistiques?
3.
a) Les divers services judiciaires procèdent-ils différemment
les uns des autres, selon les arrondissements,
en matière de recouvrement?
b) Zo ja, hoe is dit te verklaren? b) Dans l’affirmative, comment cette situation
s’explique-t-elle?
Antwoord: Réponse:
1. Binnen de administratie van het Kadaster, de
Registratie en de Domeinen is de invordering van de
strafrechtelijke geldboeten toevertrouwd aan de ontvangkantoren
der penale boeten. De enige statistische
gegevens waarover de administratie terzake beschikt
zijn de per gewestelijke directie geïnde geldboeten van
veroordeling en de geïnde transactionele stortingen.
Die gegevens zijn evenwel niet voorhanden per gerechtelijk
arrondissement en zijn evenmin in categorieën
van hoogte van opgelegde geldboeten opgedeeld.
2. De richtlijnen wat de invordering zelf betreft,
zijn eenvormig voor gans het land. Een onderscheid
dient te worden gemaakt naargelang de aard van de in
te vorderen boete:
1) De geautomatiseerde transacties: een eerste, en
eventueel een tweede betalingsbericht wordt door
de parketten zelf verzonden aan de overtreders. De
enige rol van de kantoren der penale boeten bestaat
erin de geldboeten te innen, de betalingen aan
te rekenen op de Rijksmiddelenbegroting en de
parketten op de hoogte te brengen van die betalingen.
2) De niet-geautomatiseerde transacties: idem, met
dit verschil dat de betalingen worden aangeduid op
lijsten komende van de parketten.
1. À l’administration du Cadastre, de l’Enregistrement
et des Domaines le recouvrement des amendes
pénales est confié aux bureaux de recettes des amendes
pénales. Les seules données statistiques dont dispose
l’administration à ce sujet sont celles des amendes
pour condamnation et celles des paiements transactionnels
perçus par direction régionale. Ces données
ne sont cependant pas disponibles par arrondissement
judiciaire et ne sont pas davantage classées par catégories
selon l’importance des amendes infligées.
2. Les directives concernant le recouvrement en tant
que tel sont uniformes pour tout le pays. Une distinction
doit être faite selon la nautre de l’amende à recouvrer:
1) Les transactions automatisées: un premier, et éventuellement
un second avis de paiement est adressé
par les parquets aux contrevenants. Le seul rôle
des bureaux des amendes pénales consiste à percevoir
les amendes, à imputer les paiements au
budget des Voies et Moyens et à informer les
parquets de ces paiements.
2) Les transactions non automatisées: idem avec cette
différence que les paiements sont indiqués sur des
listes provenant des parquets.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
555

4320 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
3) De overige geldboeten van veroordeling: op basis
van de uittreksels van de in kracht van gewijsde
getreden vonnissen en arresten zendt het kantoor
der penale boeten een eerste, en eventueel een
tweede betalingsbericht. Indien niet wordt betaald
doet het kantoor een solvabiliteitsonderzoek. Is de
betrokkene solvabel, dan wordt de invordering
langs burgerlijke weg betracht. Zo de veroordeelde
niet solvabel is, wordt de vervangende gevangenisstraf
voorgesteld.
3. Voor het verdere verloop van niet-betaalde
boeten is de administratie van het Kadaster, de Registratie
en de Domeinen niet bevoegd en beschikt zij
hieromtrent dan ook niet over gegevens.
DO 1999200011205 DO 1999200011205
Vraag nr. 325 van de heer Jan Peeters van 9 mei 2000
(N.):
Verkoop van militair domein «Kamp A» te Olen-
Herentals-Westerlo.
Het zogenaamde «Kamp A», gelegen op de grondgebieden
van Olen, Noorderwijk (Herentals) en
Oosterwijk (Westerlo), wordt te koop aangeboden op
de markt.
Via de gemeenschapsraad van Noorderwijk betoont
de gemeente Herentals interesse om een beperkt deel
van dit domein te verwerven, met name de loodsen en
de omliggende gronden, grenzend aan de wijk Zandkapelweg
te Noorderwijk.
1. Wordt dit domein te koop aangeboden in een
ondeelbaar geheel, of bestaat ook de mogelijkheid om
een deel van het domein, met name deze loodsen en
omliggende, apart te verwerven?
2. Is het domein reeds officieel te koop aangeboden
op de markt, sinds wanneer en hoe lang loopt deze
periode nog?
3.
a) Zijn er reeds gegadigden bekend?
3) Les autres amendes de condamnation: sur la base
des extraits des jugements et arrêts coulés en force
de chose jugée, le bureau des amendes pénales
envoie un premier, et éventuellement un second
avis de paiement. En cas de non-paiement, le
bureau ouvre une enquête de solvabilité. Si
l’intéressé est solvable, le recouvrement est pratiqué
par la voie civile. Si le condamné n’est pas
solvable, une peine de prison est proposée.
3. Quant à l’évolution ultérieure des amendes impayées,
l’administration du Cadastre, de l’Enregistrement
et des Domaines n’est pas compétente et ne
possède aucune donnée à ce sujet.
Question n o 325 de M. Jan Peeters du 9 mai 2000 (N.):
Vente du domaine militaire «Kamp A» à Olen-
Herentals-Westerlo.
Le domaine «Kamp A», situé sur le territoire
d’Olen, de Noorderwijk (Herentals) et d’Oosterwijk
(Westerlo), est actuellement mis en vente sur le
marché.
La commune d’Herentals (Noorderwijk) s’est portée
acquéreur d’une partie limitée de ce domaine, à savoir
les hangars et terrains avoisinants, jouxtant le quartier
Zandkapelweg à Noorderwijk.
1. Ce domaine est-il mis en vente comme un ensemble
indivisible ou est-il également possible d’acquérir
séparément une partie du domaine, à savoir les
hangars et terrains avoisinants?
2. Le domaine a-t-il déjà été mis en vente officiellement,
depuis quand et jusqu’à quand?
3.
a) Des amateurs se sont-ils déjà manifestés?
b) Zo ja, hoeveel? b) Dans l’affirmative, combien?
c) Voor de totaliteit van het domein of ook voor
bepaalde delen ervan?
4.
a) Is er reeds een contact geweest met de gemeente
Herentals voor de verwerving van (een deel van)
dit domein, of over de ruimtelijke bestemming van
de gronden op het gewestplan?
b) Wat was de aard en de uitkomst van deze contacten?
c) Se sont-ils manifestés pour la totalité du domaine
ou pour certaines parties seulement?
4.
a) Un contact a-t-il déjà été établi avec la commune
d’Herentals pour l’acquisition de ce domaine ou
d’une partie de celui-ci, ou encore à propos de
l’affectation des terrains au plan de secteur?
b) Quelles ont été la nature et l’issue de ces contacts?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4321
03 - 07 - 2000
Antwoord: Het geachte lid gelieve hierna het
antwoord op zijn vragen te vinden.
1. Of het domein in zijn geheel dan wel in loten zal
worden verkocht, zal onder andere afhangen van de
stedenbouwkundige bestemming van het goed, welke
momenteel nog niet gekend is, en van de vraag van de
kandidaat-kopers op het ogenblik dat het goed effectief
te koop zal worden gesteld. De mogelijkheid tot
verkoop in loten is dus niet a priori uitgesloten, op
voorwaarde dat het ganse kamp A zal kunnen worden
verkocht.
2. Het militair domein wordt nog niet officieel te
koop aangeboden, vermits er nog geen definitieve stedenbouwkundige
bestemming is.
3.
a) Reeds een aantal personen of instanties hebben
interesse laten blijken.
b) en c) In de huidige stand van het dossier is het nog
te vroeg om hierop te antwoorden.
4. Aangezien het domein op dit ogenblik nog niet te
koop is, zijn er nog geen contacten met de stad Herentals
geweest.
Minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties
Réponse: L’honorable membre voudra bien trouver,
ci-après, une réponse à ses questions.
1. Que le domaine soit vendu dans son ensemble ou
par lots dépendra, entre autres, de la prescription
urbanistique du bien, qui n’est momentanément pas
encore connue, et de la demande de candidats acquéreurs
au moment où le bien sera effectivement mis en
vente. La possibilité de vendre par lots n’est donc, a
priori, pas exclue à condition que la totalité du
camp A soit vendue.
2. Le domaine militaire n’a pas encore été officiellement
mis en vente puisqu’il n’y a encore aucune affectation
urbanistique définitive.
3.
a) Quelques personnes ou instances ont déjà montré
leur intérêt.
b) et c) Dans l’état actuel du dossier, il est encore trop
tôt pour répondre.
4. Compte tenu du fait que, pour l’instant, le
domaine n’est pas à vendre, il n’y a encore eu aucun
contact avec la ville de Herentals.
Ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations publiques
Telecommunicatie Télécommunications
DO 1999200011282 DO 1999200011282
Vraag nr. 98 van de heer Francis Van den Eynde van
19 mei 2000 (N.):
De Post. — Verhuizing van het postsorteercentrum te
Gent X aan het Sint-Pietersstation.
Het postsorteercentrum te Gent X aan het Sint-
Pietersstation verhuist, naar verluidt, hoogstwaarschijnlijk
naar de Proeftuinstraat in Gent. Het stadsbestuur
gaat principieel akkoord met de nieuwe locatie
en ook de universiteit zou bereid zijn een gedeelte van
het terrein aan De Post te verkopen. Alleen deze laatste
zou nog een beslissing moeten nemen.
Question no 98 de M. Francis Van den Eynde du
19 mai 2000 (N.):
La Poste. — Déménagement du centre de tri postal
Gand X de la «Sint-Pietersstation».
J’ai entendu dire que le centre de tri postal Gand X
de la «Sint-Pietersstation» serait très probablement
transféré dans un immeuble situé dans la
«Proeftuinstraat» à Gand. L’administration communale
approuverait en principe ce déménagement et
l’université serait également disposée à vendre une
partie du terrain à La Poste. Seule celle-ci n’aurait pas
encore pris de décision.
1. Is het ondertussen zover? 1. La Poste a-t-elle pris une décision à ce jour?
2. Of om welke redenen wordt er op dat vlak geaarzeld?
2. Dans la négative, pourquoi hésite-t-elle à en
prendre une?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4322 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Antwoord: De Post deelt me mee dat het huidige
sorteercentrum Gent X niet meer voldoet aan de eisen
van het postale netwerk, dit zowel wat betreft uitrusting
als omvang.
Het terrein aan de Proeftuinstraat is een mogelijke
optie voor de lokalisatie van een nieuw sorteercentrum.
De onderhandelingen zijn gaande.
Een definitieve beslissing zal genomen worden in de
tweede helft van 2000.
DO 1999200011308 DO 1999200011308
Vraag nr. 99 van de heer Yves Leterme van 23 mei
2000 (N.):
Réponse: La Poste me communique que l’actuel
centre de tri de Gand X ne satisfait plus aux exigences
du réseau postal, et cela, tant en ce qui concerne
l’équipement que l’espace.
Le terrain de la «Proeftuinstraat» est une option
possible pour la localisation d’un nouveau centre de
tri. Les négociations sont toujours en cours.
Une décision définitive sera prise dans la seconde
moitié de 2000.
Question n o 99 de M. Yves Leterme du 23 mai 2000
(N.):
CB-gebruikers. — Uitbreiding van het aantal kanalen. Utilisateurs de CB. — Extension du nombre des
canaux.
In 1999 ondervroeg ik de vorige minister bevoegd
voor telecommunicatie over het verzoek van de CBgebruikers
om een uitbreiding van het aantal kanalen
te verkrijgen. Er werd toen geantwoord dat dit vanuit
Europees perspectief niet haalbaar was, hoewel België
om een uitbreiding had gevraagd. De toenmalige
minister kondigde toen ook een evaluatiecampagne
aan door de diensten van het Belgisch Instituut voor
postdiensten en telecommunicatie (BIPT).
De resultaten van dat onderzoek zouden ondertussen
gekend zijn. Uit het onderzoek zou blijken dat er
geen nood bestaat aan een uitbreiding van het aantal
kanalen, omdat er nog kanalen ongebruikt zouden
zijn. De gebruikers zijn het met die conclusies niet
eens, omdat het onderzoek volgens hen te fragmentair
werd uitgevoerd, namelijk vanuit maar één locatie en
dan nog niet eens centraal in het land. Het onderzoek
is in die zin niet representatief. Het werd bovendien op
een slecht tijdstip uitgevoerd.
Daarenboven stellen de CB-gebruikers dat de ongebruikte
kanalen ongebruikt zijn, omdat ze onderhevig
zijn aan doorslagmodulatie of omdat het om
«familiekanalen» (kanalen exclusief gebruikt door
bepaalde groepen) gaat. Volgens hen is er nog altijd
nood aan een uitbreiding voor het overgrote deel van
de CB-gebruikers, teneinde het gebruikscomfort te verhogen.
1. Als België voorstander is van een uitbreiding
doch dit binnen Europese context niet haalbaar is, hoe
moet dan het standpunt van Duitsland en het Verenigd
Koninkrijk begrepen worden? Volgens de federatie
van CB-gebruikers hebben die landen wel een uitbreiding
doorgevoerd.
En 1999, en réponse à une question formulée par les
utilisateurs de CB à propos de la demande d’extension
du nombre des canaux, que je lui avais adressée, le
ministre qui avait à l’époque les télécommunications
dans ses attributions avait répondu que, dans une perspective
européenne, il ne pouvait être satisfait à cette
demande, malgré la proposition formulée en ce sens
par la Belgique. Le ministre annonçait également
l’organisation d’une campagne d’évaluation par les
services compétents de l’Institut belge des services
postaux et des télécommunications (IBPT).
Dans l’intervalle, les résultats de cette évaluation
seraient connus. Il ressortirait de l’étude que
l’extension des canaux ne serait pas nécessaire, de
nombreux canaux étant encore inutilisés. Les utilisateurs
de CB s’inscrivent cependant en faux contre ces
conclusions, dans la mesure où, à leur estime, l’étude
aurait été réalisée d’une manière trop fragmentaire (au
départ d’un seul endroit qui ne serait même pas situé
au centre du pays) — de surcroît à un moment mal
choisi — et ne serait donc pas représentative.
Les utilisateurs de CB font par ailleurs valoir que
certains canaux ne sont pas utilisés parce qu’ils sont
soumis à une modulation disruptive ou qu’ils constituent
des «canaux de famille» (canaux utilisés exclusivement
par certains groupes). Ils estiment que
l’extension des canaux correspond toujours à une
nécessité pour la plupart d’entre eux, en vue
d’améliorer la convivialité du système.
1. Si l’extension des canaux, à laquelle la Belgique
est favorable, ne semble pouvoir être obtenue dans le
contexte européen, comment convient-il d’interpréter
le point de vue de l’Allemagne et de la Grande-
Bretagne? Selon la fédération des utilisateurs de CB,
ces pays ont bel et bien procédé à une extension des
canaux disponibles.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4323
03 - 07 - 2000
2. Is de Europese norm tot frequentieharmonisatie
vanuit technisch oogpunt haalbaar, gezien de vele onderlinge
verschillen?
3. Is het niet wenselijk dat er een nieuw en uitgebreider
onderzoek uitgevoerd wordt naar het gebruik
van CB-kanalen?
4. Bestaan er schattingen van het aantal illegale CBgebruikers?
5. Als er kanalen ongebruikt zouden zijn, kan hieraan
iets gedaan worden?
Antwoord: Réponse:
1. Het standpunt van Duitsland en het Verenigd
Koninkrijk
Zowel Duitsland als het Verenigd Koninkrijk
hebben inderdaad elk 2 (verschillende) banden aangeduid
als uitbreidingsband voor de CB. Binnen de
CEPT (Europese Conferentie van administraties der
posterijen en telecommunicatie) kon echter geen overeenstemming
bereikt worden om de band op Europees
niveau op een geharmoniseerde wijze uit te breiden.
2. De Europese norm (waarschijnlijk bedoelt u hier
de ETS 300 135, namelijk de PR 27 toestellen met
hoekmodulatie) is algemeen aanvaard in Europa en
wordt toegepast in praktisch alle landen van Europa.
De 40 frequenties die in deze norm vermeld worden
zijn reeds geharmoniseerd op Europees niveau. Bovendien
werd binnen de CEPT beslist om geen bijkomende
kanalen te harmoniseren op Europees niveau
gezien de vele bestaande gebruikers. Men zou dus
kunnen stellen dat technische problemen verhinderen
dat de CB-frequenties uitgebreid worden.
3. Het BIPT heeft beslist om zich aan te sluiten bij
de Europese consensus. Bovendien is het BIPT van
mening dat de uitgevoerde metingen wel degelijk
representatief zijn.
4. Neen. 4. Non.
5. Het is aan de CB-gemeenschap om zich te organiseren
en om ongebruikte kanalen te gebruiken.
DO 1999200011320 DO 1999200011320
Vraag nr. 100 van de heer Claude Eerdekens van
24 mei 2000 (Fr.):
De Post. — Dienst «ombudsman». — Klachten. —
Richten van een advies aan een overheidsbedrijf.
Wanneer de dienst «ombudsman» van De Post een
klacht krijgt, zijn er drie mogelijkheden:
2. La norme européenne relative à l’harmonisation
des fréquences est-elle réaliste d’un point de vue
technique, compte tenu des nombreuses différences
opposant les États membres?
3. Une nouvelle étude, plus approfondie, relative à
l’utilisation des canaux CB ne s’indiquerait-elle pas?
4. Dispose-t-on d’une évaluation du nombre des
utilisateurs illégaux de CB?
5. Envisagez-vous de prendre une initiative, s’il
apparaît que certains canaux ne sont pas utilisés?
1. Le point de vue de l’Allemagne et du Royaume-
Uni
En effet, tant l’Allemagne que le Royaume-Uni, ont
indiqué chacun 2 bandes (différentes) comme bandes
d’extension pour le CB. Toutefois, au sein de la CEPT
(Conférence européenne des administrations des
postes et des télécommunications), on ne s’est pas mis
d’accord pour étendre la bande de façon harmonisée
au niveau européen.
2. La norme européenne (vous pensez sans doute à
ETS 300 135, à savoir les appareils PR 27 à modulation
angulaire) est généralement acceptée en Europe et
est appliquée dans presque tous les pays de l’Europe.
Les 40 fréquences mentionnées dans cette norme ont
déjà été harmonisées au niveau européen. Par ailleurs,
au sein de la CEPT, il a été décidé, vu le grand nombre
d’utilisateurs existants, de ne pas harmoniser de
canaux additionnels au niveau européen. On pourrait
donc dire que l’extension des fréquences CB est empêchée
par des difficultés techniques.
3. L’IBPT a décidé d’adhérer au consensus européen.
En outre, l’IBPT est d’avis que les mesures effectuées
sont bien représentatives.
5. Il revient à la communauté CB de s’organiser et
d’utiliser des canaux non utilisés.
Question no 100 de M. Claude Eerdekens du 24 mai
2000 (Fr.):
La Poste. — Service de médiation. — Plaintes. —
Adresse d’un avis à l’entreprise publique.
Au terme de l’enregistrement d’une plainte par le
Service de médiation de La Poste, trois issues sont
envisageables:
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4324 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
— de klacht wordt in het voordeel van de cliënt afgesloten;
— de klacht wordt in het nadeel van de cliënt afgesloten;
— er wordt een advies aan het overheidsbedrijf
gericht.
De derde mogelijkheid wordt vermeld in artikel 43
van de wet van 21 maart 1991 betreffende de hervorming
van sommige economische overheidsbedrijven.
Als geen minnelijke schikking kan worden bereikt,
wordt het advies aan het overheidsbedrijf overgezonden
en krijgt de klager er een kopie van.
Wanneer het overheidsbedrijf afwijkt van het advies
van de dienst «ombudsman», moet zij overeenkomstig
voormeld artikel in een antwoord haar beslissing
motiveren. Volgens de dienst «ombudsman» wacht
De Post vaak lang alvorens op dergelijke adviezen te
reageren. Nochtans is dit het laatste middel waarover
de dienst «ombudsman» beschikt en brengt het advies
geen nieuwe elementen aan.
Zou het bijgevolg niet nuttig zijn in te gaan op de
aanbeveling van de dienst «ombudsman» en in de wet
een uiterste termijn vast te stellen waarna de onderneming
die geen omstandig antwoord overzond, het advies
van de «ombudsman» dienst zou moeten volgen?
Antwoord: In antwoord op de gestelde vraag heb ik
de eer aan het geachte lid de volgende inlichtingen mee
te delen.
Na onderzoek van hetgeen in andere instanties van
toepassing is, zou kunnen worden overwogen om een
verplichte termijn vast te stellen waarin de betreffende
onderneming haar weigering moet motiveren om het
advies te volgen dat de ombudsdienst heeft verstrekt.
De problematiek zal dan ook worden opgenomen in
de globale regeling die voor de federale sectoriële ombudsmannen
wordt uitgewerkt.
DO 1999200011323 DO 1999200011323
Vraag nr. 101 van de heer Claude Eerdekens van
24 mei 2000 (Fr.):
De Post. — Afzonderlijke departementen. — Communicatiebeleid.
De Post werd opgedeeld in verscheidene «Business
Units» die elk voor een basisactiviteit van de onderneming
instaan (expres-koerierdienst, bank, enz.).
Al die departementen voeren momenteel een eigen
communicatiebeleid.
— la clôture de plainte favorable au client;
— la clôture de plainte non favorable au client;
— l’adresse d’un avis à l’entreprise publique.
Cette troisième éventualité figure en effet à
l’article 43 de la loi du 21 mars 1991 portant réforme
de certaines entreprises publiques économiques. Cet
avis est transmis à l’entreprise publique au cas où un
compromis à l’amiable ne peut être trouvé, et le plaignant
en reçoit une copie.
Toujours en vertu de l’article 43 précité, l’entreprise
est tenue de répondre et de justifier sa réponse dans
l’hypothèse où elle ne tient pas compte de l’avis du
Service de médiation. Le Service de médiation fait état
de ce que La Poste tarde souvent à répondre aux avis
de ce type, alors qu’il s’agit là de la dernière démarche
possible de ce service et que celle-ci ne comporte plus
l’apport d’éléments neufs.
Dès lors, ne serait-il pas opportun de suivre la
recommandation du Service de médiation en insérant
dans la loi un délai de rigueur au-delà duquel
l’entreprise serait tenue de suivre l’avis émis par ledit
service, à défaut d’avoir fourni une réponse circonstanciée?
Réponse: En réponse à la question posée, j’ai
l’honneur de communiquer à l’honorable membre les
renseignements suivants.
Après analyse de ce qui est d’application dans
d’autres instances, il pourrait être envisagé de fixer un
délai de rigueur endéans lequel l’entreprise concernée
doit motiver son refus de suivre l’avis émis par le
service de médiation.
La problématique sera examinée dans les dispositions
globales qui seront élaborées pour les médiateurs
fédéraux sectoriels.
Question no 101 de M. Claude Eerdekens du 24 mai
2000 (Fr.):
La Poste. — Départements distincts. — Politique de
communication.
La Poste a été divisée en «Business Units», chacune
d’elles étant chargée d’assurer un métier spécifique de
l’entreprise (courrier express, banque, etc.).
Dans l’état actuel des choses, ces départements
distincts mènent chacun leur propre politique de
communication.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4325
03 - 07 - 2000
Dit communicatiebeleid is incoherent aangezien het
beeld van de onderneming verschilt naargelang de
boodschapper.
Het is echter belangrijk dat de cliënt zich een duidelijk
beeld van De Post als onderneming kan vormen en
dat hij de basisidee van de verschillende activiteiten
kent. Zo zal hij de werking en dus ook de algemene
bedrijfsfilosofie beter vatten.
1. Moet men De Post niet verzoeken zich bij al haar
communicatiecampagnes aan een bepaald stramien te
houden, zodat de cliënt een duidelijker beeld van De
Post krijgt?
2. Is dit geen absolute voorwaarde wil De Post zich
nu, bij de liberalisering van de sector, efficiënt en strategisch
positioneren?
Antwoord: De naamloze vennootschap van publiek
recht De Post deelt me mee dat de informatie van de
klanten één van haar prioriteiten is.
Aldus centraliseert, in de nieuw opgerichte organisatie,
één verantwoordelijke het imagobeleid, de publiciteit,
de externe betrekkingen en ook de relaties met
de pers.
Het doel van De Post is voortaan een gecoördineerd
merkenbeleid te voeren voor de communicatiecampagnes
betreffende de verschillende diensten die De Post
aan haar klanten aanbiedt.
DO 1999200011327 DO 1999200011327
Vraag nr. 102 van de heer Claude Eerdekens van
25 mei 2000 (Fr.):
Selon l’émetteur du message, l’image de l’entreprise
peut différer, c’est-à-dire que la communication
apparaît comme incohérente.
Or, il importe que le client identifie clairement
l’entreprise «La Poste» et qu’il connaisse les règles de
base qui régissent ses différentes activités. Ainsi, il en
appréhendera plus aisément le fonctionnement et,
partant, la philosophie globale de l’entreprise.
1. Dès lors, afin que la perception qu’en a la clientèle
soit affinée, n’y aurait-il pas lieu d’inviter La Poste
à respecter un schéma directeur dans l’élaboration de
l’ensemble de ses campagnes de communication?
2. N’est-ce pas là une condition sine qua non d’un
positionnement stratégique efficient, à l’heure de la
libéralisation des services postaux?
Réponse: La société anonyme de droit public La
Poste me communique que l’information des clients est
une de ses priorités.
Ainsi, dans la nouvelle organisation mise en place,
un seul responsable centralise la gestion de l’image de
l’entreprise, la publicité, les relations publiques et
également les relations avec la presse.
L’objectif de La Poste est de mener à l’avenir une
politique de marque coordonnée lors des campagnes
de communication relatives aux différents services
qu’elle propose à ses clients.
Question n o 102 de M. Claude Eerdekens du 25 mai
2000 (Fr.):
De Post. — Pakjes en colli. — Klachten. La Poste. — Paquets et colis. — Plaintes.
Uit het jaarverslag van de Ombudsdienst van De
Post blijkt dat een groot deel van de klachten van de
cliënteel betrekking heeft op beschadiging van pakjes
en colli.
Het publiek is zich echter niet altijd bewust van de
manier waarop de poststukken worden verwerkt. De
mechanisering van de afhandeling van de colli maakt
het bovendien onmogelijk slecht verpakte stukken
eruit te pikken en dienovereenkomstig te behandelen.
Om dat soort schade te helpen voorkomen zou het
nuttig kunnen zijn een aantal tips met betrekking tot
de verpakking van colli in de tariefbrochure van De
Post op te nemen.
Zou het voorts niet opportuun zijn het gebruik van
pakjes van het type «Postpac» te veralgemenen? Deze
verpakkingen worden nu al op grote schaal gebruikt
en zijn speciaal ontworpen om de postafhandeling
schok- en scheurvrij te doorstaan.
Il ressort du rapport annuel du service de médiation
de La Poste que les détériorations occasionnées aux
paquets et colis interviennent pour un part significative
dans les plaintes formulées par la clientèle.
Cela s’explique notamment par le fait que le public
n’est pas toujours conscient des manipulations que ses
envois subissent. Par ailleurs, la mécanisation du traitement
des colis ne permet pas d’identifier les envois
mal conditionnés et de les traiter en conséquence.
Afin de contribuer à limiter des dégradations de
cette nature, il pourrait être utile de faire figurer quelques
conseils relatifs au conditionnement des colis
dans la brochure tarifaire publiée par La Poste.
En outre, ne serait-il pas opportun de veiller à généraliser
l’emploi de paquets de type «Postpac» déjà
largement utilisés et conçus pour résister aux nombreuses
manipulations?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4326 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Antwoord: De naamloze vennootschap van publiek
recht De Post deelt me mede dat ze, bewust van het feit
dat de verpakking van de postzendingen niet altijd
optimaal is, de jongste jaren haar inspanningen om de
afzenders voor dit probleem te sensibiliseren, vermenigvuldigd
heeft.
Wat bijvoorbeeld de snelpost, de pakketten en
colli’s betreft, geven de verschillende brochures stelselmatig
tips inzake verpakking.
Dergelijke aanbevelingen zullen eveneens opgenomen
worden in een volgende uitgave van de brochure
Tarieven van de brievenpost.
De boodschap werd door de firma’s die professionele
verpakkingen gebruiken perfect begrepen. Het
tegendeel is echter waar bij sommige particulieren, die
zich niet altijd bewust zijn van de talrijke manipulaties
ondergaan door de zendingen, onder andere het vervoer
in gesloten zakken, waarbij de noties van «boven,
onder, breekbaar, enz.» geen zin meer hebben.
Om deze toestand te verbeteren, werkt De Post tegenwoordig
aan een brochure die voor het publiek
bestemd is. De bedoeling is de aandacht van de klanten
te vestigen op de noodzaak om stevige materialen
te gebruiken, die tegen de manipulaties inherent aan
het vervoer, het sorteren en de bedeling van de zendingen
bestand zijn.
De Post heeft bovendien een intern communicatiedossier
opgesteld dat streeft naar het sensibiliseren van
het personeel in de sorteercentra. Het postpersoneel
wordt aldus verzocht het maximum aan voorzorgsmaatregelen
te nemen bij de behandeling van postzendingen
en ongepaste manipulaties te vermijden. De
Post wenst ook het loketpersoneel te sensibiliseren,
zodat dit personeel eventueel de klanten kan verzoeken
hun verpakking te wijzigen als deze onaangepast
is.
Wat tenslotte het Postpac betreft, legt De Post stelselmatig
de nadruk op de kwaliteit van deze verpakking
tijdens de promotiecampagnes. Zich baserend op
de fysieke (stevigheid en weerstand) en ecologische
(herbruikbaarheid) kenmerken van dit product, die
een maximum bescherming van de zending waarborgen,
zet De Post haar klanten aan tot een regelmatig
gebruik.
Ze heeft bovendien eveneens specifieke omslagen
gecreëerd voor documenten (Express Mail) en kleine
breekbare voorwerpen (Express Mail protection).
De Post kan het stelselmatig gebruik van Postpac
echter niet aan haar klanten opleggen. Deze verplichting
zou kunnen slecht onthaald worden door het
Réponse: La société anonyme de droit public La
Poste me communique que, consciente du fait que le
conditionnement des envois postaux n’est pas toujours
optimal, elle a multiplié ces dernières années les
démarches visant à sensibiliser les expéditeurs à ce
problème.
Par exemple, en ce qui concerne le courrier accéléré,
les paquets et les colis, les diverses brochures dispensent
systématiquement des conseils en matière
d’emballage.
De telles recommandations seront également formulées
dans une prochaine édition de la brochure Tarifs
de la poste aux lettres.
Si le message a été parfaitement compris par les
firmes qui utilisent des couverts professionnels, il est
vrai que certains particuliers ne sont pas toujours
conscients des nombreuses manipulations subies par
les envois, notamment le transport dans des sacs
fermés, qui annihilent toute notion de «haut, bas,
fragile, etc.».
Afin de remédier à cette situation, La Poste élabore
actuellement une brochure destinée au public. Elle a
pour but d’attirer l’attention des clients sur la nécessité
d’utiliser des matériaux solides, résistant aux manipulations
inhérentes au transport, au tri et à la distribution
des envois.
De plus, La Poste a élaboré un dossier de communication
interne visant à sensibiliser son personnel dans
les centres de tri. Le personnel postal est ainsi invité à
prendre un maximum de précautions dans le traitement
des envois et à éviter les manipulations intempestives.
La Poste souhaite également sensibiliser le
personnel des guichets afin qu’il invite éventuellement
les clients à réviser leur emballage lorsque celui-ci est
inadéquat.
Enfin, en ce qui concerne le Postpac, La Poste, lors
des campagnes de promotion, met systématiquement
l’accent sur la qualité de cet emballage. S’appuyant sur
les caractéristiques physiques (solidité et résistance) et
écologiques (élément recyclable) de ce produit qui
garantissent une protection maximale de l’envoi, La
Poste incite ses clients à en faire un usage régulier.
En outre, elle a également créé des enveloppes spécifiques
à l’insertion de documents (Express Mail) et de
petits objets légèrement fragiles (Express Mail protection).
Toutefois, La Poste ne peut imposer à ses clients le
recours systématique au Postpac. En effet, cette obligation
pourrait être mal ressentie par la clientèle et il est
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4327
03 - 07 - 2000
cliënteel en het is bovendien moeilijk modellen te
bedenken die voor elke mogelijke vorm, maat en
volume van pakjes geschikt zijn.
DO 1999200011328 DO 1999200011328
Vraag nr. 103 van de heer Claude Eerdekens van
25 mei 2000 (Fr.):
De Post. — Bank van De Post en Postcheque. — Ondermaatse
dienstverlening.
In het jaarverslag van de Ombudsdienst van De Post
wordt de vinger gelegd op de ondermaatse dienstverlening
van de Bank van De Post en de Financiële Post
(Postcheque).
Volgens het verslag zijn de genoegzaam bekende
disfuncties van begin 1999 zich nog een hele tijd blijven
voordoen.
en outre difficile de prévoir des modèles convenant à
toutes les formes, tailles et volumes de colis possibles.
Question no 103 de M. Claude Eerdekens du 25 mai
2000 (Fr.):
La Poste. — Banque de La Poste et Postchèque. —
Mauvaise qualité des services.
Le rapport annuel du Service de médiation de La
Poste met tout particulièrement en exergue la
mauvaise qualité des services fournis par la Banque de
La Poste et La Poste financière (Postchèque).
Le début de l’année 1999 fut marqué par des
dysfonctionnements notoires mais il ressort dudit
rapport que ceux-ci se sont poursuivis bien au-delà de
cette période.
Onder meer volgende problemen deden zich voor: Parmi les problèmes évoqués, on peut noter:
— twee keer uitgevoerde overschrijvingen; — la double exécution de virements;
— niet-uitgevoerde doorlopende opdrachten; — la non-exécution d’ordres permanents;
— vertragingen bij het op de rekening storten van — les retards dans la mise en compte des paiements et
betalingen en pensioenen.
des pensions.
Voeg daarbij een hoogst aleatoir communicatie- Si l’on conjugue cela à une politique de communicabeleid,
en men begrijpt alras de wrevel van een deel tion très aléatoire, on peut imaginer le ressentiment
van de cliënteel die De Post als financiële instelling d’une part de la clientèle qui a choisi La Poste comme
koos.
institution financière.
Zou het dan ook niet opportuun zijn de Financiële Dès lors, ne serait-il pas opportun d’inviter La Poste
Post en de Bank van De Post te vragen hun communi- financière et la Banque de La Poste à repenser fondacatiebeleid
en hun geschillenregelingsprocedure gronmentalement leur politique de communication et leur
dig te herzien? De bancaire diensten van De Post procédure de traitement des litiges? C’est seulement
zullen de vergelijking met die van de andere financiële moyennant ces conditions que les services bancaires de
instellingen immers pas kunnen doorstaan, als die La Poste seront en mesure de soutenir la comparaison
voorwaarden vervuld zijn.
avec d’autres institutions financières.
Antwoord: De naamloze vennootschap van publiek Réponse: La société anonyme de droit public La
recht De Post deelt me mede dat, in 1998, de zichtreke- Poste me communique que, en 1998, les comptes de
ningen die toebehoorden aan de particulieren en de particuliers et des sociétés avec code protocole «000»
bedrijven met protocolnummer «000» de benaming ont été dénommés comptes Postchèque et transférés à
«Postchequerekeningen» hebben gekregen en aan de
Bank van De Post NV werden overgedragen.
la Banque de La Poste SA.
Niettemin werd via een overeenkomst, die gesloten Toutefois, par contrat de service conclu entre la
werd tussen de Bank van De Post NV en De Post dat Banque de La Poste SA et La Poste, les comptes Post-
de Postchequerekeningen verder door de BU Financhèque sont toujours gérés par la BU Poste financière
ciële Post zullen beheerd worden in de hoedanigheid en sa qualité de Service Provider de la Banque de La
van Service Provider van de Bank van De Post NV. Poste SA.
De Staatsrekeningen waarvan het protocolnummer Les comptes d’État, dont le code protocole a été
in «679» werd veranderd, hebben daarentegen de modifié en «679», ont par contre conservé la dénomi-
benaming van postrekening bewaard en worden ook nation de compte postal et sont toujours gérés par la
verder beheerd door de BU Financiële Post.
BU Poste financière.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
556

4328 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
Ter gelegenheid van deze splitsing werden alle rekeninghouders
hiervan op de hoogte gebracht, per individuele
brief, en krijgen ze bovendien de mogelijkheid
om een postrekening te behouden (679).
Om zulke veranderingen door te voeren was een
overgangsperiode van april tot december 1998 nodig.
De eigenlijke splitsing werd pas op 1 januari 1999
ingevoerd, samen met de introductie van de euro.
Jammer genoeg heeft zich, op hetzelfde moment,
een ernstige panne in het IT-centrum voorgedaan. De
omvang van deze moeilijkheden heeft natuurlijk een
opstopping veroorzaakt in de klachtendienst.
Thans zijn alle ingediende klachten behandeld. Alle
nodige rechtzettingen werden uitgevoerd met uitwerking
op de valutadatum van de initiële operatie. Alle
rekeninghouders die enig financieel verlies geleden
hadden werden hiervoor vergoed.
Tenslotte is het zo dat De Post thans een nieuw
communicatiebeleid op punt stelt ten opzichte van
haar klanten. Zij wenst snelle en nauwkeurige informatie
mee te delen die aan de vragen van de klanten
tegemoet komt.
DO 1999200011331 DO 1999200011331
Vraag nr. 104 van de heer Claude Eerdekens van
25 mei 2000 (Fr.):
De Post. — Ombudsdienst. — Herdefiniëring van de
actieradius en de interventiemogelijkheden.
De Ombudsdienst van De Post ontvangt onder meer
klachten die betrekking hebben op de dienstverlening
van andere postbedrijven die ook colli op het Belgische
grondgebied bezorgen. De ombudsdienst kan evenwel
geen enkele invloed uitoefenen op die andere operatoren.
De openstelling van de markt zal spoedig een veelheid
van distributiewijzen doen ontstaan en meer
complexe situaties in de hand werken, aangezien
andere diensten dan De Post verantwoordelijk zullen
worden gesteld.
Zou het derhalve niet opportuun zijn zich te beraden
over een herziening van de actieradius en de interventiemogelijkheden
van de huidige Ombudsdienst?
Dat is immers de enige manier om alle gebruikers
dezelfde rechten en verhaalmogelijkheden te bieden.
Antwoord: In antwoord op de gestelde vraag heb ik
de eer aan het geachte lid de volgende inlichtingen mee
te delen.
In de huidige staat van de wetgeving zullen de postoperatoren
buiten De Post heel binnenkort verplicht
À l’occasion de cette scission, tous les clients titulaires
d’un compte ont été informés par lettre individuelle,
en leur offrant en outre la possibilité de conserver
un compte postal (679).
Pour réaliser de tels changements, une période de
transition, d’avril à décembre 1998, fut nécessaire. La
conversion effective eut lieu en janvier 1999, parallèlement
à l’introduction de l’euro.
Malheureusement, au même moment, un important
dysfonctionnement s’est produit au niveau du centre
d’exploitation. L’ampleur des anomalies rencontrées a
naturellement provoqué en réaction un engorgement
dans le service de traitement des plaintes des clients.
À ce jour, toutes les plaintes déposées ont été résolues.
Toutes les rectifications nécessaires ont été
opérées avec effet à la date de valeur de l’opération
initiale. En outre, tous les clients lésés financièrement
ont été indemnisés.
Enfin, La Poste met actuellement en place une
nouvelle politique de communication à l’égard de sa
clientèle. Elle vise à communiquer plus rapidement
une information plus précise et répondant aux interrogations
des clients.
Question no 104 de M. Claude Eerdekens du 25 mai
2000 (Fr.):
La Poste. — Service de médiation. — Redéfinition de
la sphère et du pouvoir d’intervention.
Parmi les plaintes enregistrées par le Service de
médiation de La Poste, certaines ont trait à d’autres
opérateurs postaux qui délivrent également des colis
sur le territoire belge. En l’État, le Service de médiation
ne dispose d’aucun pouvoir d’intervention auprès
de ces opérateurs. Or, l’ouverture du marché conduira
rapidement à une multiplication des modes de distribution
et générera davantage de situations complexes,
dès lors que des services autres que La Poste seront mis
en cause.
Par conséquent, ne serait-il pas opportun de réfléchir
à une redéfinition de la sphère et du pouvoir
d’intervention de l’actuel Service de médiation? Ce
serait en effet là l’unique façon de garantir à
l’ensemble des utilisateurs les mêmes droits et les
mêmes possibilités de recours.
Réponse: En réponse à la question posée, j’ai
l’honneur de communiquer à l’honorable membre les
renseignements suivants.
En l’état actuel de la législation, les opérateurs
postaux autres que La Poste seront dans un tout
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4329
03 - 07 - 2000
worden om een systeem op te zetten voor de behandeling
van klachten voor de activiteiten die enkel onder
de universele dienst vallen.
Het ontwerp van amendement op richtlijn 97/67/
EG van 15 december 1997 betreffende de postsector,
dat bij de Commissie is ingediend, voorziet in de uitbreiding
van die verplichting tot de activiteiten die niet
onder de universele dienst vallen.
In alle gevallen moet de beroepssector waartoe die
ondernemingen behoren geen ombudsdienst oprichten
die naast de behandeling van klachten een compromisoplossing
probeert te vinden.
Op grond van het voorgaande zou kunnen worden
overwogen om het bevoegdheidsgebied van de Ombudsdienst
bij De Post uit te breiden tot alle klachten
met betrekking tot de verrichtingen van de postoperatoren
buiten De Post.
De problematiek zal dan ook worden opgenomen in
de globale regeling die voor de federale sectoriële ombudsmannen
wordt uitgewerkt.
proche avenir tenus de mettre sur pied un système de
traitement des plaintes pour les activités relevant
uniquement du service universel.
Le projet d’amendement à la directive 97/67/CE du
15 décembre 1997 concernant le secteur postal, déposé
par la Commission, prévoit d’élargir cette obligation
aux activités qui ne relèvent pas du service universel.
Dans tous ces cas, le secteur professionnel dont relèvent
ces entreprises ne doit pas mettre sur pied un
service de médiation qui, outre le traitement des plaintes,
cherche à trouver une solution de compromis.
Sur base de ce qui précède, on pourrait envisager
d’élargir le champ des compétences du Service médiation
auprès de La Poste à toutes les plaintes relatives
aux prestations des opérateurs postaux autres que La
Poste.
La problématique sera examinée dans les dispositions
globales qui seront élaborées pour les médiateurs
fédéraux sectoriels.
Overheidsbedrijven en Participaties Entreprises et Participations publiques
DO 1999200011270 DO 1999200011270
Vraag nr. 31 van de heer Olivier Chastel van 19 mei
2000 (Fr.):
Nationale Loterij. — Sponsorbeleid. — Verdeelsleutel.
In België is de sponsoring van verenigingen en/of
culturele, sportieve of maatschappelijke evenementen
sinds een vijftiental jaar uitgegroeid tot een volwaardig
onderdeel van het communicatiebeleid van de ondernemingen.
Het verzamelbegrip «sponsoring» dekt
heel diverse praktijken zoals financiële ondersteuning,
mecenaat, korting toegestaan op reclametarieven of
het op zich nemen van drukkosten zonder dat daar een
financiële tegemoetkoming of een vermelding van de
sponsor tegenover staat. Aangezien de overheid ondanks
haar inspanningen, niet kan tegemoet komen
aan de stijgende vraag en al de interessante aanbiedingen
inzake sponsoring, is het een goede zaak dat ook
particuliere bedrijven steeds vaker als sponsor optreden.
De Nationale Loterij ontsnapt niet aan het fenomeen.
Dat is positief aangezien haar optreden als
sponsor het imago van deze federale instelling gunstig
beïnvloed.
Het verheugt mij dat de Nationale Loterij regelmatig
als sponsor van clubs, verenigingen of manifestaties
Question no 31 de M. Olivier Chastel du 19 mai 2000
(Fr.):
Loterie nationale. — Politique de parrainage. — Critères
de répartition.
Dans notre pays et depuis une quinzaine d’années,
la «sponsorisation» d’associations et/ou d’événements
culturels, sportifs et sociaux est devenu un instrument
à part entière de la politique de communication des
entreprises. Le terme générique de «sponsorisation»
recouvre des pratiques diverses tels que le parrainage,
le mécénat, la réduction sur les tarifs publicitaires ou
la prise en charge de coûts tels que des coûts
d’impression sans forme de retour commercial ou de
retour d’image pour l’entreprise. D’un point de vue
global, on peut se réjouir d’une tendance qui est venue
accompagner l’effort des pouvoirs publics en ces
matières car ces dernières s’essoufflaient devant les
demandes croissantes et souvent de qualité.
La Loterie nationale n’échappe pas à ce phénomène.
C’est heureux dans la mesure où il s’agit d’une structure
fédérale et que les parrainages accordés favorisent
l’image positive de l’institution.
Toutefois, si on voit régulièrement et avec plaisir
l’image de la Loterie nationale parrainant des clubs,
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4330 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
wordt vermeld. Het is echter onmogelijk op grond
daarvan een coherent en algemeen beeld van haar
sponsorbeleid te krijgen.
Kan u mij een antwoord geven op volgende vragen: Pourriez-vous préciser:
1. Op grond van welke krachtlijnen bepaalt de
Nationale Loterij haar «sponsorbeleid» — in de ruime
zin van het woord — ten aanzien van externe organisaties
en evenementen? Hanteert zij daarbij een gewestelijke
verdeelsleutel? Zo ja, welke?
2. Kunt u mij de namen bezorgen van de verenigingen,
clubs, organisaties en uiteenlopende evenementen,
die in 1999 door de Nationale Loterij werden
gesponsord en voor elk van hen de handelsnaam, de
naam of het acroniem, het adres van de maatschappelijke
zetel, en de bedragen die op de begroting van
1999 werden ontvangen of beloofd, vermelden?
des associations ou des événements, il est impossible
de se faire une image cohérente et globale de la politique
de «sponsorisation» menée par les autorités
compétentes.
1. les lignes de politique générale de la Loterie
nationale en matière de «sponsorisation»
d’organismes extérieurs et d’événements, sponsorisation
étant pris dans sa définition large, ainsi que
l’éventuelle clé de répartition régionale de ces parrainages;
2. les noms des associations, clubs, organismes et
événements de toute nature, qui ont été parrainés par
la Loterie nationale en 1999, en détaillant chaque
bénéficiaire par sa raison sociale, son nom ou son
acronyme, l’adresse de son siège social, ainsi que les
montants reçus ou promis sur le budget de 1999;
3. Hoe ziet de situatie eruit voor 2000? 3. l’état de la situation connue pour l’année 2000?
Antwoord: Het geachte lid vindt hierna een
antwoord op de drie luiken van zijn vraag.
1. Overeenkomstig artikel 2, eerste lid, van de wet
van 22 juli 1991 betreffende de Nationale Loterij organiseert
deze openbare instelling openbare loterijen
volgens handelsmethodes. Het beschermheerschap van
verschillende sportieve en culturele activiteiten maakt
één van de door de Nationale Loterij aangewende
publicitaire methodes uit om de loterijvormen die zij
organiseert, te promoveren.
Zoals het geachte lid terecht benadrukt, draagt deze
publicitaire methode ontegensprekelijk bij tot het positieve
imago van de Nationale Loterij. Ik zou daar zelfs
aan durven toevoegen dat, zonder deze door de Nationale
Loterij gegeven steun, er vele culturele en sportieve
activiteiten zouden zijn die — niettegenstaande
hun intrinsieke waarde — ofwel geen noemenswaardige
weerklank zouden hebben, ofwel zelfs nooit het
daglicht zouden zien.
Op het administratieve vlak maakt het budget voor
het beschermheerschap natuurlijk deel uit van de jaarbegroting
van de openbare instelling. Deze jaarlijkse
begroting wordt op voorstel van het directiecomité
vastgesteld door de raad van bestuur van de Nationale
Loterij, en wordt goedgekeurd door de voogdijminister
en door de minister van Begroting (cf. artikel 8, § 1,
3o , van de wet van 22 juli 1991 betreffende de Nationale
Loterij en artikel 3, § 2, eerste lid, van de wet van
16 maart 1954 betreffende de controle op sommige instellingen
van openbaar nut). We dienen ook te onthouden
dat, overeenkomstig artikel 8, § 1, 6o , van de
voormelde wet van 22 juli 1991, het de raad van
bestuur is die het programma voor het beschermheerschap
vaststelt.
Réponse: L’honorable membre trouvera ci-après
une réponse aux trois volets de sa question.
1. Conformément à l’article 2, alinéa 1er , de la loi
du 22 juillet 1991 relative à la Loterie nationale, cet
établissement public organise les loteries publiques
selon des méthodes commerciales. Le parrainage de
diverses activités sportives et culturelles constitue une
des facettes publicitaires exploitées par la Loterie
nationale pour promouvoir les formes de loteries
qu’elle organise.
Comme le souligne à juste titre l’honorable
membre, cette facette publicitaire favorise indéniablement
l’image positive de la Loterie nationale.
J’ajouterai même que, sans ce soutien apporté par la
Loterie nationale, nombreuses seraient les initiatives
culturelles et sportives qui soit ne bénéficieraient
d’aucun retentissement significatif, soit ne verraient
même jamais le jour nonobstant leur valeur intrinsèque.
Sur le plan administratif, le budget parrainage fait
évidemment partie du budget annuel de cet établissement
public. Ce budget annuel est établi par le conseil
d’administration de la Loterie nationale, sur proposition
de son comité de direction, et est approuvé par le
ministre de tutelle et par le ministre du Budget (cf. article
8, § 1er , 3o , de la loi du 22 juillet 1991 relative à la
Loterie nationale et article 3, § 2, alinéa 1er , de la loi
du 16 mars 1954 relative au contrôle de certains organismes
d’intérêt public). Relevons aussi que, conformément
à l’article 8, § 1er , 6o , de la loi du 22 juillet
1991 précitée, c’est le conseil d’administration qui
établit le programme de parrainage.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4331
03 - 07 - 2000
Op het budgettair plan is er jaarlijks een enveloppe
voorzien voor het beschermheerschap. Deze wordt
verdeeld volgens een verdelingssleutel die voortvloeit
uit de financieringsmethodes van de gemeenschappen
en de gewesten. In concreto is deze verdelingssleutel
voor het jaar 2000 vastgesteld op 59,135% voor de in
de Nederlandstalige Gemeenschap gevoerde activiteiten
en op 40,865% voor die in de Franse en Duitstalige
Gemeenschap.
Dat gezegd zijnde, zal het geachte lid niet verwonderd
zijn te vernemen dat de vragen tot beschermheerschap
die elk jaar worden gesteld bij de Nationale
Loterij, talrijk zijn en betrekking hebben op zéér uiteenlopende
sportieve of culturele sectoren. Deze verscheidenheid
kan gemakkelijk worden verklaard door
het grote publiek dat deelneemt aan of in aanmerking
komt voor deelname aan de georganiseerde loterijvormen
(Lotto/Joker, Keno, Lucky Bingo, Presto, Subito,
Bingo Express, 21, Win for Life, Astro, de Europese
Loterij). De keuze door de Nationale Loterij van de
activiteiten die beschermheerschap zullen genieten is
afhankelijk van een louter commerciële afweging verbonden
met de bekendheid en de populariteit evenals
met de waarde van de publicitaire tegenprestaties die
door de organisatoren worden geboden.
2. De in de punten 2 en 3 van de vraag van het
geachte lid gesolliciteerde gegevens zullen hem
rechtstreeks worden overgemaakt.
DO 1999200011313 DO 1999200011313
Vraag nr. 32 van de heer Olivier Maingain van 24 mei
2000 (Fr.):
Sur le plan budgétaire, une enveloppe est annuellement
prévue pour le parrainage. Celle-ci est ventilée
selon une clé de répartition qui découle des mécanismes
de financement des communautés et des régions.
Concrètement, pour l’année 2000 cette clé de répartition
a été fixée à 59,135% pour les activités menées en
Communauté flamande et à 40,865% pour celles
menées en Communautés française et germanophone.
Cela étant dit, l’honorable membre ne sera certainement
pas étonné d’apprendre que les demandes de
parrainage introduites chaque année auprès de la Loterie
nationale sont nombreuses et touchent à des disciplines
sportives ou à des secteurs culturels très variés.
Cette diversité se comprend aisément au vu du large
public qui participe ou qui est susceptible de participer
aux formes de loteries qui sont organisées (Lotto/
Joker, Kéno, Lucky Bingo, Presto, Subito, Bingo
Express, 21, Win for Life, Astro, Loterie européenne).
Le choix par la Loterie nationale des activités bénéficiaires
d’un parrainage relève d’une pure opportunité
commerciale et repose en pratique sur des considérations
liées à la notoriété et à la popularité de ces activités
ainsi qu’à la valeur des contreparties publicitaires
offertes par les organisateurs.
2. Quant aux données demandées par l’honorable
membre aux points 2 et 3 de sa question, elles lui
seront transmises directement.
Question n o 32 de M. Olivier Maingain du 24 mai
2000 (Fr.):
Sabena. — Veiligheidsinstructies. — Taalgebruik. Sabena. — Consignes de sécurité. — Emploi des
langues.
Op de Sabenavluchten blijken de veiligheidsinstructies
enkel in het Engels te worden meegedeeld.
Zo wordt de film waarin de reizigers diverse instructies
in verband met het gebruik van de veiligheidsgordel,
het zuurstofmasker, de reddingsvest en het verlaten
van het vliegtuig in geval van nood wordt meegedeeld,
enkel in de Engelse versie getoond. Na het tonen
van die film wordt de reizigers in het Frans, het Nederlands
en het Duits meegedeeld dat zij zich met eventuele
vragen terzake tot het boordpersoneel kunnen
wenden.
Het meedelen van de veiligheidsinstructies is van
groot belang. Het feit dat die enkel in het Engels
worden meegedeeld getuigt van een gebrek aan respect
van dat aan de taalwetgeving onderworpen bedrijf
voor zijn Belgische cliënten die een van de drie landstalen
spreken.
Il appert que sur les lignes de la Sabena, les consignes
de sécurité sont diffusées uniquement en langue
anglaise.
Ainsi le film expliquant aux voyageurs diverses
consignes relatives à l’utilisation de la ceinture, du
masque à oxygène, de la veste de sauvetage ainsi que
l’abandon de l’appareil en cas d’urgence n’est diffusé
qu’en anglais. Après cette diffusion, un message est
adressé aux voyageurs en français, en néerlandais, et
en allemand leur signifiant de faire part au personnel
de bord de leurs différentes questions sur le sujet.
La diffusion de ces consignes de sécurité revêt une
importance considérable. Aussi, cette pratique linguistique
constitue un manque de respect de la société
soumise à la législation linguistique, à l’égard de sa
clientèle belge, utilisant une des trois langues nationales.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4332 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
In dat verband bepaalt artikel 8, § 1, van het
koninklijk besluit van 10 oktober 1978 tot vaststelling
van de bijzondere maatregelen om de toepassing van
de wetten op het gebruik van de talen in bestuurszaken
bij Sabena te regelen: «(...) Wanneer het gaat om
reclame, om eisen inzake veiligheid van het luchtverkeer,
alsmede in uitzonderlijke gevallen, kan de minister
echter de vennootschap op voorstel van haar raad
van beheer ontslaan van de verplichting de landstalen
voorrang te verlenen, of van de verplichting ze te
gebruiken».
Welke maatregelen zal u treffen om ervoor te zorgen
dat de door de cliënteel gebezigde talen worden
gebruikt?
Antwoord: In antwoord op het door het geachte lid
gestelde vraag, kan ik het volgende meedelen:
De boodschap preciseert dat het cabinepersoneel
beschikbaar is om alle eventuele vragen van passagiers
over de veiligheidsvoorschriften te beantwoorden. De
uitleg kan dus op dat moment in het Nederlands of het
Frans gebeuren.
Andere algemene veiligheidsvoorschriften worden
in het Frans, het Nederlands en het Engels verspreid.
Het betreft onder andere de voorschriften over het
rookverbod, het gebruik van elektronische apparaten
en het opbergen van de handbagage, alsook de voorschriften
die stipt gegeven worden tijdens de vlucht
teneinde het goede verloop van de vlucht in alle veiligheid
te verzekeren.
Sabena spant zich in om de geest van de taalwetgeving
die op haar van toepassing is, na te leven door de
veiligheid van haar vluchten zowel als de tevredenheid
van haar passagiers te verzekeren.
De visuele ondersteuning door een lid van het cabinepersoneel
wordt nog gebruikt op sommige vliegtuigtypes.
Staatssecretaris voor
Ontwikkelingssamenwerking
DO 1999200011360 DO 1999200011360
Vraag nr. 27 van de heer Yves Leterme van 30 mei
2000 (N.):
Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet» van
8 december 1992.
De wet van 8 december 1992 tot bescherming van de
persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwer-
À cet égard, l’article 8, § 1 er , de l’arrêté royal du 10
octobre 1978 fixant les mesures particulières en vue de
régler l’application des lois sur l’emploi des langues en
matière administrative à la Sabena dispose que: «(...)
toutefois, lorsqu’il s’agit de publicité, des exigences de
sécurité du transport aérien, ou encore dans des cas
exceptionnels, le ministre peut, sur proposition du
conseil d’administration de la société, dispenser celleci,
soit de donner priorité aux langues nationales, soit
d’utiliser celles-ci».
Quelles mesures envisagez-vous de prendre pour
faire respecter l’usage des langues usitées par la clientèle?
Réponse: En réponse à la question posée par l’honorable
membre, je peux communiquer ce qui suit.
Le message précise que le personnel de cabine se
tient à la disposition des passagers pour répondre à
leurs éventuelles questions à ce sujet. Des explications
peuvent donc être données en français ou en néerlandais
à ce moment.
D’autres consignes de sécurité d’ordre général sont
diffusées en français, néerlandais et anglais. Il s’agit
notamment des consignes relatives à l’interdiction de
fumer, à l’utilisation des appareils électroniques ou au
rangement des bagages à main, de même que les consignes
ponctuelles données en cours de vol pour assurer
son bon cours en toute sécurité.
Sabena s’efforce de se conformer à l’esprit de la
législation linguistique qui lui est applicable, tout en
assurant au mieux la sécurité de ses vols et la satisfaction
de sa clientèle.
Le support visuel par démonstration par un membre
du personnel de cabine existe encore dans certains
types d’appareils.
Secrétaire d’État à la Coopération
au développement
Question no 27 de M. Yves Leterme du 30 mai 2000
(N.):
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
La loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de
la vie privée à l’égard du traitement de données à
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4333
03 - 07 - 2000
king van persoonsgegevens of de zogenaamde
«privacy-wet» voorziet in de aangifteplicht van de
geautomatiseerde opslag en verwerking van persoonsgegevens
in bestanden bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
De werking van uw kabinet(ten) geeft (geven) ongetwijfeld
aanleiding tot opslag en gebruik van adressenbestanden
(eventueel ook het kabinet van «vice-eerste
minister»).
1.
a) Wanneer en door wie is aangifte gedaan van de
adressenbestanden die op uw kabinet(ten) worden
gebruikt?
caractère personnel, également appelée «loi sur la vie
privée», prévoit l’obligation de déclarer à la Commission
pour la protection de la vie privée tout stockage
automatisé et tout traitement de données à caractère
personnel dans des fichiers.
Le fonctionnement de votre cabinet (de vos cabinets)
donne indubitablement lieu au stockage et à
l’utilisation de fichiers d’adresses (c’est éventuellement
le cas également du cabinet du «vice-premier ministre»).
1.
a) Quand et par qui ont été déclarés les fichiers
d’adresses qui sont utilisés dans votre cabinet (vos
cabinets)?
b) Indien niet, waarom niet? b) Le cas échéant, pourquoi ces fichiers n’ont-ils pas
été déclarés?
2. Welk is het identificatienummer van het (de) desbetreffende
bestand(en)?
3. Wat is voor het (de) aangegeven bestand(en) de
doelstelling die werd opgegeven?
4. Op welke wijze werden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd of gebruikt aangifteplichtig bestand op de
hoogte gebracht van de opname?
5. Op welke wijze worden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd bestand verwittigd van de plaats waar zij de
met betrekking tot hun persoon opgeslagen gegevens
kunnen consulteren, laten wijzigen en/of schrappen?
6.
a) Worden door uw kabinet(ten) andere bestanden
gebruikt dan diegene die het voorwerp hebben uitgemaakt
van aangifte bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer?
2. Quel est le numéro d’identification du (des)
fichier(s) concerné(s)?
3. Quelle était la finalité avouée du (des) fichier(s)
déclarés?
4. Dans quelle mesure les personnes dont les
données ont été stockées dans un fichier constitué ou
utilisé par votre (vos) cabinet(s) ou en son (leur) sein et
devant être déclaré, ont-elles été informées du
stockage?
5. Comment les personnes dont les données ont été
stockées dans un fichier constitué par votre (vos) cabinet(s)
ou en son (leur) sein ont-elles été averties du lieu
où elles peuvent consulter les données stockées les
concernant, ou encore les faire modifier et/ou rayer?
6.
a) Votre (vos) cabinet(s) utilise-t-il (utilisent-ils)
d’autres fichiers que ceux qui ont été déclarés à la
Commission de la protection de la vie privée?
b) Zo ja, welke? b) Dans l’affirmative, lesquels?
Antwoord: Réponse:
1.
a) Het kabinet van de staatssecretaris voor Energie en
Duurzame Ontwikkeling heeft geen aangifte van
adressenbestanden gedaan bij de Commissie voor
de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
b) Voor de adressenbestanden die in gebruik zijn
door het kabinet is in vrijstelling van aangifte
voorzien:
— Adressen van organisaties waarmee het kabinet
een werkrelatie heeft met vermelding van
contactpersonen.
Vrijstelling op basis van artikel 8 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
1.
a) Le cabinet du secrétaire d’État à l’Énergie et à la
Coopération au développement n’a pas déclaré de
fichiers d’adresses à la Commission pour la protection
de la vie privée.
b) Les fichiers d’adresses utilisés par le cabinet sont
exempts de déclaration:
— Les adresses des organisations travaillant avec
le cabinet avec mention de personnes à contacter.
Exemption basée sur l’article 8 de l’arrêté royal
no 13 du 13 mars 1966, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4334 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
— Adressen van personen die het kabinet contacteren
met vragen om algemene informatie.
Vrijstelling op basis van artikel 8 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
— Adressen van personen die solliciteren voor een
betrekking.
Vrijstelling op basis van artikel 3 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
— Les adresses des personnes contactant le cabinet
pour des renseignements d’ordre général.
Exemption basée sur l’article 8 de l’arrêté royal
no 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
— Les adresses de personnes sollicitant un
emploi.
Exemption basée sur l’article 3 de l’arrêté royal
no 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
— Adressen van personeelsleden van het kabinet. — Les adresses de membres du personnel du cabinet.
Vrijstelling op basis van artikel 3 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
2. Niet van toepassing. 2. N’est pas d’application.
3. Niet van toepassing. 3. N’est pas d’application.
4. Niet van toepassing, aangezien er geen aangifteplichtige
bestanden zijn.
5. Niet van toepassing, aangezien er geen aangifteplichtige
bestanden zijn.
6.
a) Ja, er zijn andere bestanden die het voorwerp
hebben uitgemaakt van aangifte bij de Commissie
voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
b) Voor deze bestanden zie de opsomming onder
vraag 1, b).
Staatssecretaris voor Energie
en Duurzame Ontwikkeling
Exemption basée sur l’article 3 de l’arrêté royal
n o 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
4. N’est pas d’application étant donné que les
fichiers ne doivent pas être déclarés.
5. N’est pas d’application étant donné que les
fichiers ne doivent pas être déclarés.
6.
a) Oui, il y a d’autres fichiers qui ont fait l’objet de
déclaration auprès de la Commission pour la
protection de la vie privée.
b) Pour ces fichiers, voir le relevé sous la question 1,
b).
Secrétaire d’État à l’Énergie
et au Développement durable
Energie Énergie
DO 1999200011360 DO 1999200011360
Vraag nr. 13 van de heer Yves Leterme van 30 mei
2000 (N.):
Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet» van
8 december 1992.
De wet van 8 december 1992 tot bescherming van de
persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwer-
Question no 13 de M. Yves Leterme du 30 mai 2000
(N.):
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
La loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de
la vie privée à l’égard du traitement de données à
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4335
03 - 07 - 2000
king van persoonsgegevens of de zogenaamde
«privacy-wet» voorziet in de aangifteplicht van de
geautomatiseerde opslag en verwerking van persoonsgegevens
in bestanden bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
De werking van uw kabinet(ten) geeft (geven) ongetwijfeld
aanleiding tot opslag en gebruik van adressenbestanden
(eventueel ook het kabinet van «vice-eerste
minister»).
1.
a) Wanneer en door wie is aangifte gedaan van de
adressenbestanden die op uw kabinet(ten) worden
gebruikt?
caractère personnel, également appelée «loi sur la vie
privée», prévoit l’obligation de déclarer à la Commission
pour la protection de la vie privée tout stockage
automatisé et tout traitement de données à caractère
personnel dans des fichiers.
Le fonctionnement de votre cabinet (de vos cabinets)
donne indubitablement lieu au stockage et à
l’utilisation de fichiers d’adresses (c’est éventuellement
le cas également du cabinet du «vice-premier ministre»).
1.
a) Quand et par qui ont été déclarés les fichiers
d’adresses qui sont utilisés dans votre cabinet (vos
cabinets)?
b) Indien niet, waarom niet? b) Le cas échéant, pourquoi ces fichiers n’ont-ils pas
été déclarés?
2. Welk is het identificatienummer van het (de) desbetreffende
bestand(en)?
3. Wat is voor het (de) aangegeven bestand(en) de
doelstelling die werd opgegeven?
4. Op welke wijze werden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd of gebruikt aangifteplichtig bestand op de
hoogte gebracht van de opname?
5. Op welke wijze worden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd bestand verwittigd van de plaats waar zij de
met betrekking tot hun persoon opgeslagen gegevens
kunnen consulteren, laten wijzigen en/of schrappen?
6.
a) Worden door uw kabinet(ten) andere bestanden
gebruikt dan diegene die het voorwerp hebben uitgemaakt
van aangifte bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer?
2. Quel est le numéro d’identification du (des)
fichier(s) concerné(s)?
3. Quelle était la finalité avouée du (des) fichier(s)
déclarés?
4. Dans quelle mesure les personnes dont les
données ont été stockées dans un fichier constitué ou
utilisé par votre (vos) cabinet(s) ou en son (leur) sein et
devant être déclaré, ont-elles été informées du
stockage?
5. Comment les personnes dont les données ont été
stockées dans un fichier constitué par votre (vos) cabinet(s)
ou en son (leur) sein ont-elles été averties du lieu
où elles peuvent consulter les données stockées les
concernant, ou encore les faire modifier et/ou rayer?
6.
a) Votre (vos) cabinet(s) utilise-t-il (utilisent-ils)
d’autres fichiers que ceux qui ont été déclarés à la
Commission de la protection de la vie privée?
b) Zo ja, welke? b) Dans l’affirmative, lesquels?
Antwoord: Réponse:
1.
a) Het kabinet van de staatssecretaris voor Energie en
Duurzame Ontwikkeling heeft geen aangifte van
adressenbestanden gedaan bij de Commissie voor
de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
b) Voor de adresbestanden die in gebruik zijn door
het kabinet is in vrijstelling van aangifte voorzien:
— Adressen van organisaties waarmee het kabinet
een werkrelatie heeft met vermelding van
contactpersonen.
Vrijstelling op basis van artikel 8 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
1.
a) Le cabinet du secrétaire d’État à l’Énergie et au
Développement durable n’a pas déclaré de fichiers
d’adresses à la Commission pour la protection de
la vie privée.
b) Les fichiers d’adresses utilisés par le cabinet sont
exempts de déclaration:
— Les adresses des organisations travaillant avec
le cabinet avec mention de personnes à contacter.
Exemption basée sur l’article 8 de l’arrêté royal
no 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
557

4336 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
— Adressen van personen die het kabinet contacteren
met vragen om algemene informatie.
Vrijstelling op basis van artikel 8 van het koninklijk
besluit nr. 13 van 13 maart 1996, verschenen
in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
— Adressen van personen die solliciteren voor een
betrekking.
Vrijstelling op basis van artikel 3 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
— Les adresses des personnes contactant le cabinet
pour des renseignements d’ordre général.
Exemption basée sur l’article 8 de l’arrêté royal
no 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
— Les adresses de personnes sollicitant un
emploi.
Exemption basée sur l’article 3 de l’arrêté royal
no 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
— Adressen van personeelsleden van het kabinet. — Les adresses de membres du personnel du cabinet.
Vrijstelling op basis van artikel 3 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
2. Niet van toepassing. 2. N’est pas d’application.
3. Niet van toepassing. 3. N’est pas d’application.
4. Niet van toepassing, aangezien er geen aangifteplichtige
bestanden zijn.
5. Niet van toepassing, aangezien er geen aangifteplichtige
bestanden zijn.
6.
a) Ja, er zijn andere bestanden die het voorwerp
hebben uitgemaakt van aangifte bij de Commissie
voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
b) Voor deze bestanden zie de opsomming onder
vraag 1, b).
Exemption basée sur l’article 3 de l’arrêté royal
n o 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
4. N’est pas d’application étant donné que les
fichiers ne doivent pas être déclarés.
5. N’est pas d’application étant donné que les
fichiers ne doivent pas être déclarés.
6.
a) Oui, il y a d’autres fichiers qui ont fait l’objet de
déclaration auprès de la Commission pour la
protection de la vie privée.
b) Pour ces fichiers, voir le relevé sous la question
1, b).
Duurzame Ontwikkeling Développement durable
DO 1999200011360 DO 1999200011360
Vraag nr. 12 van de heer Yves Leterme van 30 mei
2000 (N.):
Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet» van
8 december 1992.
De wet van 8 december 1992 tot bescherming van de
persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking
van persoonsgegevens of de zogenaamde
«privacy-wet» voorziet in de aangifteplicht van de
geautomatiseerde opslag en verwerking van persoonsgegevens
in bestanden bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
Question no 12 de M. Yves Leterme du 30 mai 2000
(N.):
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
La loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de
la vie privée à l’égard du traitement de données à
caractère personnel, également appelée «loi sur la vie
privée», prévoit l’obligation de déclarer à la Commission
pour la protection de la vie privée tout stockage
automatisé et tout traitement de données à caractère
personnel dans des fichiers.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4337
03 - 07 - 2000
De werking van uw kabinet(ten) geeft (geven) ongetwijfeld
aanleiding tot opslag en gebruik van adressenbestanden
(eventueel ook het kabinet van «vice-eerste
minister»).
1.
a) Wanneer en door wie is aangifte gedaan van de
adressenbestanden die op uw kabinet(ten) worden
gebruikt?
Le fonctionnement de votre cabinet (de vos cabinets)
donne indubitablement lieu au stockage et à
l’utilisation de fichiers d’adresses (c’est éventuellement
le cas également du cabinet du «vice-premier ministre»).
1.
a) Quand et par qui ont été déclarés les fichiers
d’adresses qui sont utilisés dans votre cabinet (vos
cabinets)?
b) Indien niet, waarom niet? b) Le cas échéant, pourquoi ces fichiers n’ont-ils pas
été déclarés?
2. Welk is het identificatienummer van het (de) desbetreffende
bestand(en)?
3. Wat is voor het (de) aangegeven bestand(en) de
doelstelling die werd opgegeven?
4. Op welke wijze werden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd of gebruikt aangifteplichtig bestand op de
hoogte gebracht van de opname?
5. Op welke wijze worden de personen wier gegevens
opgeslagen zijn in een door of op uw kabinet(ten)
aangelegd bestand verwittigd van de plaats waar zij de
met betrekking tot hun persoon opgeslagen gegevens
kunnen consulteren, laten wijzigen en/of schrappen?
6.
a) Worden door uw kabinet(ten) andere bestanden
gebruikt dan diegene die het voorwerp hebben uitgemaakt
van aangifte bij de Commissie voor de
bescherming van de persoonlijke levenssfeer?
2. Quel est le numéro d’identification du (des)
fichier(s) concerné(s)?
3. Quelle était la finalité avouée du (des) fichier(s)
déclarés?
4. Dans quelle mesure les personnes dont les
données ont été stockées dans un fichier constitué ou
utilisé par votre (vos) cabinet(s) ou en son (leur) sein et
devant être déclaré, ont-elles été informées du
stockage?
5. Comment les personnes dont les données ont été
stockées dans un fichier constitué par votre (vos) cabinet(s)
ou en son (leur) sein ont-elles été averties du lieu
où elles peuvent consulter les données stockées les
concernant, ou encore les faire modifier et/ou rayer?
6.
a) Votre (vos) cabinet(s) utilise-t-il (utilisent-ils)
d’autres fichiers que ceux qui ont été déclarés à la
Commission de la protection de la vie privée?
b) Zo ja, welke? b) Dans l’affirmative, lesquels?
Antwoord: Réponse:
1.
a) Het kabinet van de staatssecretaris voor Energie en
Duurzame Ontwikkeling heeft geen aangifte van
adressenbestanden gedaan bij de Commissie voor
de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
b) Voor de adressenbestanden die in gebruik zijn
door het kabinet is in vrijstelling van aangifte
voorzien:
— Adressen van organisaties waarmee het kabinet
een werkrelatie heeft met vermelding van
contactpersonen.
Vrijstelling op basis van artikel 8 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
— Adressen van personen die het kabinet contacteren
met vragen om algemene informatie.
1.
a) Le cabinet du secrétaire d’État à l’Énergie et au
Développement durable n’a pas déclaré de fichiers
d’adresses à la Commission pour la protection de
la vie privée.
b) Les fichiers d’adresses utilisés par le cabinet sont
exempts de déclaration:
— Les adresses des organisations travaillant avec
le cabinet avec mention de personnes à contacter.
Exemption basée sur l’article 8 de l’arrêté royal
no 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
— Les adresses des personnes contactant le cabinet
pour des renseignements d’ordre général.
Vrijstelling op basis van artikel 8 van het Exemption basée sur l’article 8 de l’arrêté royal
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

4338 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
— Adressen van personen die solliciteren voor een
betrekking.
Vrijstelling op basis van artikel 3 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
n o 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
— Les adresses de personnes sollicitant un
emploi.
Exemption basée sur l’article 3 de l’arrêté royal
n o 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
— Adressen van personeelsleden van het kabinet. — Les adresses de membres du personnel du cabinet.
Vrijstelling op basis van artikel 3 van het
koninklijk besluit nr. 13 van 13 maart 1996,
verschenen in het Belgisch Staatsblad van
15 maart 1996.
2. Niet van toepassing. 2. N’est pas d’application.
3. Niet van toepassing. 3. N’est pas d’application.
4. Niet van toepassing, aangezien er geen aangifteplichtige
bestanden zijn.
5. Niet van toepassing, aangezien er geen aangifteplichtige
bestanden zijn.
6.
a) Ja, er zijn andere bestanden die het voorwerp
hebben uitgemaakt van aangifte bij de Commissie
voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
b) Voor deze bestanden zie de opsomming onder
vraag 1, b).
Exemption basée sur l’article 3 de l’arrêté royal
n o 13 du 13 mars 1996, publié au Moniteur
belge en date du 15 mars 1996.
4. N’est pas d’application étant donné que les
fichiers ne doivent pas être déclarés.
5. N’est pas d’application étant donné que les
fichiers ne doivent pas être déclarés.
6.
a) Oui, il y a d’autres fichiers qui ont fait l’objet de
déclaration auprès de la Commission pour la
protection de la vie privée.
b) Pour ces fichiers, voir le relevé sous la question
1, b).
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 037 4339
03 - 07 - 2000
CA DO
INHOUDSOPGAVE — SOMMAIRE PAR OBJET
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Eerste minister
Premier ministre
1 1999200011314 24- 5-2000 42 Gerolf Annemans Mogelijke politieke rol van het Hof bij de overnamestrijd
rond de Generale Bank in 1997-1998.
Rôle politique qu’a pu jouer le Palais dans la lutte
pour la reprise de la Générale de Banque en
1997-1998.
6 1999200011175 4- 5-2000 96 Mw. Kathleen van
der Hooft
Vice-eerste minister en minister van Werkgelegenheid
Vice-premier ministre et ministre de l’Emploi
Huisbedienden. — Lastenverlaging.
Travailleurs domestiques. — Réduction de charges.
1 1999200011355 30- 5-2000 104 Jef Valkeniers Hoog aantal openstaande betrekkingen bij firma’s.
— Rondetafelconferentie. — Aanpassingen
onderwijs.
Nombre élevé d’emplois vacants dans les entreprises.
— «Table ronde». — Adaptation de l’enseignement.
1 1999200011356 30- 5-2000 105 Jef Valkeniers Firma’s. — Moeilijkheden bij vervanging van loopbaanonderbrekers
door uitkeringsgerechtigde
werklozen.
Entreprises. — Difficultés pour remplacer des
personnes en interruption de carrière par des
chômeurs indemnisés.
1 1999200011390 7- 6-2000 108 Luc Paque Begroting uitgetrokken voor de organisatie van
Euro 2000.
Budgets affectés à l’organisation de l’Euro 2000.
Vice-eerste minister en minister van Buitenlandse Zaken
Vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères
1 1999200011286 22- 5-2000 58 Filip Anthuenis Internationale Arbeidsorganisatie. — Conventie
nr. 181. — Ratificatie.
Organisation internationale du travail. — Convention
n o 181. — Ratification.
1 1999200011351 29- 5-2000 60 Jacques Lefevre Verdrag van Den Haag van 29 mei 1993 inzake de
bescherming van kinderen en samenwerking op
het gebied van internationale adoptie. — Ratificatie.
Convention de La Haye du 29 mai 1993 sur la
protection des enfants et la coopération en
matière d’adoption internationale. — Ratification.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4227
4229
4230
4230
4232
4232
4233

4340 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
1 1999200011354 30- 5-2000 61 Mw. Joke
Schauvliege
Belgisch lidmaatschap van het «International Institute
for Democracy and Electoral Assistance«.
Belgique, membre de l’«International Institute for
Democracy and Electoral Assistance».
1 1999200011360 30- 5-2000 62 Yves Leterme Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet»
van 8 december 1992.
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
Vice-eerste minister en minister van Begroting, Maatschappelijke Integratie en Sociale Economie
Vice-premier ministre et ministre du Budget, de l’Intégration sociale et de l’Économie sociale
Maatschappelijke Integratie — Intégration sociale
1 1999200000914 11- 5-2000 28 Gerolf Annemans Asielcentra in België.
Centres pour demandeurs d’asile en Belgique.
1 1999200011264 18- 5-2000 29 Geert Versnick Nationale pas voor gehandicapten.
Attestation nationale pour les handicapés.
1 1999200011291 22- 5-2000 30 Koen Bultinck «Overlegcentrum voor integratie van vluchtelingen»
VZW.
ASBL «Overlegcentrum voor integratie van vluchtelingen».
1 1999200011294 23- 5-2000 31 Mw. Yolande
Avontroodt
Berekening van de tegemoetkoming hulp aan
bejaarden.
Calcul des allocations pour personnes âgées.
Vice-eerste minister en minister van Mobiliteit en Vervoer
Vice-premier ministre et ministre de la Mobilité et des Transports
1 1999200000782 24- 2-2000 134 Tony Smets Autonummerplaten. — Diefstal. — Schrapping uit
het centraal voertuigregister.
Plaques minéralogiques. — Vol. — Radiation du
registre central des véhicules.
1 1999200000812 29- 2-2000 141 Bart Laeremans NMBS. — Kostprijs woon-werkverkeer.
SNCB. — Coût des déplacements entre le domicile
et le lieu de travail.
1 1999200001043 5- 4-2000 169 Yves Leterme NMBS. — Station Kortrijk. — Ontoereikend aantal
parkeervoorzieningen.
SNCB. — Gare de Courtrai. — Nombre insuffisant
d’emplacements de parking.
1 1999200011075 14- 4-2000 172 Gerolf Annemans Mogelijke aanleg van een Gewestelijk Expressnet
rond Antwerpen.
Aménagement éventuel d’un réseau express régional
autour d’Anvers.
1 1999200011101 17- 4-2000 176 Francis Van den
Eynde
1 1999200011102 17- 4-2000 177 Francis Van den
Eynde
NMBS. — Treinverbinding Kortrijk-Rijsel.
SNCB. — Liaison ferroviaire Courtrai-Lille.
NMBS. — Spoorlijn 50A Brussel-Vlaamse kust.
SNCB. — Ligne 50A Bruxelles-côte flamande.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4234
4235
4236
4240
4241
4243
4245
4246
4248
4249
4250
4251

QRVA 50 037 4341
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
1 1999200011154 2- 5-2000 191 Hugo Philtjens Rijexamen. — Examencentra. — Slaagpercentage
van de kandidaten voor het theoretisch en
praktisch examen.
Examen de conduite. — Centres d’examen. — Pourcentage
de réussite des candidats aux examens
théorique et pratique.
1 1999200011260 17- 5-2000 200 Georges Lenssen Erkenning van de commissionair-expediteur en
scheepsagent als tussenpersoon in het goederenvervoer.
— Getuigschrift van vakbekwaamheid.
Reconnaissance de la fonction de commissionnaireexpéditeur
et d’agent maritime comme intermédiaire
dans le transport de marchandises. —
Certificat d’aptitude professionnelle.
8 1999200011295 23- 5-2000 201 Bart Laeremans * Aanvragen internationaal rijbewijs. — Documenten.
— Taalgebruik.
Demandes de permis de conduire internationaux. —
Documents. — Emploi des langues.
8 1999200011299 23- 5-2000 202 Richard Fournaux * Auto’s die zonder geldige nummerplaat rijden. —
Sancties.
Véhicules automobiles circulant sans immatriculation
valable. — Sanctions.
8 1999200011313 24- 5-2000 203 Olivier Maingain * Sabena. — Veiligheidsinstructies. — Taalgebruik.
Sabena. — Consignes de sécurité. — Emploi des
langues.
8 1999200011321 24- 5-2000 204 Claude Eerdekens * NMBS. — Cliënten. — Informatie over de prijzen
van de treinreizen.
SNCB. — Clients. — Information sur le prix du
voyage à effectuer.
Minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmilieu
Ministre de la Protection de la consommation, de la Santé publique et de l’Environnement
Consumentenzaken — Protection de la consommation
1 1999200011390 7- 6-2000 50 Luc Paque Begroting uitgetrokken voor de organisatie van
Euro 2000.
Budgets affectés à l’organisation de l’Euro 2000.
1 1999200011170 3- 5-2000 120 Mw. Annemie Van
de Casteele
Volksgezondheid — Santé publique
Financiering van het Instituut voor veterinaire
keuring (IVK).
Financement de l’Institut d’expertise vétérinaire
(IEV).
1 1999200011240 15- 5-2000 128 Claude Eerdekens Tuinschermen. — Aanwezigheid van arseen.
Écrans de jardin. — Présence d’arsenic.
1 1999200011284 22- 5-2000 132 André Frédéric Piercings en tatoeages.
Piercings et tatouages.
1 1999200011289 22- 5-2000 133 Jo Vandeurzen Patiënten die langdurig in comateuze toestand
verkeren.
Patients en coma prolongé.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4251
4253
4201
4201
4202
4202
4255
4255
4257
4261
4265

4342 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
1 1999200011345 29- 5-2000 134 Claude Eerdekens Mogelijke toename van het aantal gevallen van
schildklierkanker sinds Tsjernobyl.
Augmentation ou non du nombre de cancers de la
thyroïde depuis Tchernobyl.
1 1999200011373 5- 6-2000 136 Mw. Frieda Brepoels Beperkingen van het gebruik van PCB’s. — Opvolging
van Europese richtlijn van 1 oktober 1985.
Limitation de l’emploi de PCB. — Respect de la
directive européenne du 1 er octobre 1985.
Leefmilieu — Environnement
1 1999200011222 10- 5-2000 19 Claude Desmedt Raad van Europa. — Verdrag van Lugano betreffende
de burgerlijke aansprakelijkheid bij schade
ten gevolge van activiteiten die een gevaar inhouden
voor het milieu. — Niet-ratificatie door
België.
Conseil de l’Europe. — Convention de Lugano sur
la responsabilité civile des dommages résultant
d’activités dangereuses pour l’environnement. —
Non-ratification par la Belgique.
1 1999200011390 7- 6-2000 22 Luc Paque Begroting uitgetrokken voor de organisatie van
Euro 2000.
Budgets affectés à l’organisation de l’Euro 2000.
Minister van Binnenlandse Zaken
Ministre de l’Intérieur
1 1999200000783 24- 2-2000 137 Jef Valkeniers Taal waarin de identiteitskaart is opgesteld. —
Taalcode in het Rijksregister.
Langue dans laquelle a été établie la carte d’identité.
— Code linguistique du Registre national.
1 1999200011128 26- 4-2000 170 Arnold Van Aperen Rijkswacht. — Vervanging van een deel van het
wagenpark. — Procedure.
Gendarmerie. — Remplacement d’une partie du
parc automobile. — Procédure.
8 1999200011268 19- 5-2000 178 Daniël Vanpoucke * Wettelijke samenwoning. — Aantal verklaringen in
het bevolkingsregister.
Cohabitation légale. — Nombre de déclarations
dans les registres de la population.
8 1999200011272 19- 5-2000 179 Luc Sevenhans * Kalmthout. — Verbod tot samen patrouilleren van
politie en rijkswacht van de IPZ-grens.
Kalmthout. — Interdiction de patrouilles conjointes
de la police et de la gendarmerie dans une ZIP.
8 1999200011276 19- 5-2000 180 Jo Vandeurzen * Begraafplaatsen. — Lijkbezorging. — Kisting. —
Termijnen.
Sépultures. — Funérailles. — Mise en bière. —
Délais.
8 1999200011079 22- 5-2000 181 Olivier Chastel * Polyester doodkisten. — Verbod.
Utilisation de cercueils en polyester. — Interdiction.
8 1999200011317 24- 5-2000 182 Daniël Vanpoucke * Provinciekieswet. — Onverenigbaarheden.
Loi organique des élections provinciales. — Incompatibilités.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4265
4267
4269
4272
4272
4273
4203
4204
4204
4205
4205

QRVA 50 037 4343
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
1 1999200000941 17- 3-2000 101 Mw. Yolande
Avontroodt
Minister van Sociale Zaken en Pensioenen
Ministre des Affaires sociales et des Pensions
Sociale Zaken — Affaires sociales
Ziekenhuisapotheken. — Opleiding. — Personeel.
— Statuut.
Officines hospitalières. — Formation. — Personnel.
— Statut.
1 1999200001069 7- 4-2000 110 Koen Bultinck Mogelijke recuperatie van RSZ-bijdragen van
zwartwerkende geregulariseerde illegalen en hun
werkgevers.
Possibilité de récupération des cotisations ONSS
auprès des étrangers ayant travaillé au noir alors
qu’ils étaient en séjour illégal et dont la situation
a été régulariséee, et auprès de leurs employeurs.
1 1999200011192 8- 5-2000 125 Filip Anthuenis Financiering van de rusthuizen.
Financement des maisons de repos.
1 1999200001041 9- 5-2000 129 Alfons Borginon Zwangerschappen door middel van in-vitrofertilisatie.
— Medicamenten «Puregon» en
«Humegon».
Grossesses par fertilisation in vitro. — Médicaments
«Puregon» et «Humegon».
1 1999200011215 10- 5-2000 130 Mw. Frieda Brepoels Sociale Inspectie. — Vervolgingsbeleid.
Inspection sociale. — Politique de poursuites.
1 1999200011242 15- 5-2000 132 Paul Tant Ziekenhuizen. — Vergoedingen die berekend
worden op het aantal bedden.
Hôpitaux. — Indemnités calculées en fonction du
nombre de lits.
8 1999200011287 22- 5-2000 136 Philippe Seghin * Taken van de ziekenfondsen.
Différentes missions des mutualités.
1 1999200011297 8- 6-2000 146 Richard Fournaux Registratie als aannemer. — Bevoegde provinciale
commissie.
Enregistrement comme entrepreneur. — Commission
provinciale compétente.
1 1999200011298 8- 6-2000 147 Richard Fournaux Registratie als aannemer.
Enregistrement comme entrepreneur.
Pensioenen — Pensions
1 1999200011230 11- 5-2000 23 Jean-Jacques Viseur Situatie van professoren die aan een Belgische
universiteit werkzaam waren nadat zij aan de
Universiteit Lovanium hadden gedoceerd. —
Berekening van hun pensioen.
Situation des professeurs qui ont été en fonction
dans une université belge après avoir été enseignant
à l’Université Lovanium. — Calcul de leur
pension.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
558
Blz.
Page
4275
4279
4285
4287
4289
4295
4206
4296
4297
4298

4344 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Minister van Ambtenarenzaken en Modernisering van de openbare besturen
Ministre de la Fonction publique et de la Modernisation de l’administration
Ambtenarenzaken — Fonction publique
1 1999200011279 19- 5-2000 44 Claude Eerdekens Ambtenaren. — Werken met beeldschermen. —
Verplichte geneeskundige onderzoeken.
Fonctionnaires. — Travail sur écran. — Examens
médicaux obligatoires.
1 1999200011360 30- 5-2000 47 Yves Leterme Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet»
van 8 december 1992.
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
Modernisering van de openbare besturen — Modernisation de l’administration
1 1999200011360 30- 5-2000 11 Yves Leterme Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet»
van 8 december 1992.
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
1 1999200011273 19- 5-2000 71 Francis Van den
Eynde
8 1999200011283 22- 5-2000 72 Mw. Marilou
Vanden Poel-
Welkenhuysen
8 1999200011324 24- 5-2000 73 Francis Van den
Eynde
Minister van Landsverdediging
Ministre de la Défense
Militaire politie. — Gebruik van nieuwe en/of
geheime wapens en technieken.
Police militaire. — Utilisation d’armes et de techniques
nouvelles et/ou secrètes.
* Departement. — Openbaarheid van bestuur. —
Bestuursdocumenten. — Aanvragen.
Département. — Publicité de l’administration. —
Documents administratifs. — Demandes.
* Oorlogsmunitie op het provinciaal domein «Het
Leen» in Eeklo.
Présence de munitions de guerre dans le domaine
provincial «Het Leen» à Eeklo.
Minister van Landbouw en Middenstand
Ministre de l’Agriculture et des Classes moyennes
Landbouw — Agriculture
1 1999200001025 3- 4-2000 31 Lode Vanoost Mogelijke overdracht van de Nationale Plantentuin
aan het Vlaamse Gewest.
Transfert éventuel du Jardin botanique national à la
Région flamande.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4300
4302
4305
4308
4207
4208
4309

QRVA 50 037 4345
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Middenstand — Classes moyennes
1 1999200011265 18- 5-2000 24 Daan Schalck Verkoop van tweedehandswagens op de automarkt
te Gent. — Automarkten. — Federatie.
Vente de voitures d’occasion au marché automobile
de Gand. — Marché automobile. — Fédération.
1 1999200011303 23- 5-2000 25 Luc Paque Ambulante verkoop van vers en gebakken gevogelte.
— Dioxinecrisis. — Steunmaatregelen ten
gunste van de detailhandelaars.
Commerce ambulant en volaille fraîche et rôtie. —
Crise de la dioxine. — Aide aux commerçants de
détail.
1 1999200011355 30- 5-2000 26 Jef Valkeniers Hoog aantal openstaande betrekkingen bij firma’s.
— Rondetafelconferentie. — Aanpassingen
onderwijs.
Nombre élevé d’emplois vacants dans les entreprises.
— «Table ronde». — Adaptation de l’enseignement.
Minister van Justitie — Ministre de la Justice
2 1999200000123 25-10-1999 90 Peter Vanvelthoven Aanwezigheid van beveiligingscamera’s op straat.
Présence de caméras de surveillance dans les rues.
8 1999200011266 18- 5-2000 213 Mme Zoé Genot * Werking van het signalementblad.
Fonctionnement du bulletin de signalement.
8 1999200011269 19- 5-2000 214 André Frédéric * Rijkswacht. — Lijst. — Krantenartikel.
Gendarmerie. — Liste. — Article de journal.
8 1999200011284 22- 5-2000 216 André Frédéric * Piercings en tatoeages.
Piercings et tatouages.
1 1999200011288 22- 5-2000 217 Danny Pieters Fondsen voor bestaanszekerheid. — Rechtsvorm.
Fonds de sécurité d’existence. — Forme juridique.
8 1999200011296 23- 5-2000 219 Charles Michel * Onpartijdigheid van artsen-gerechtsdeskundigen.
Impartialité des médecins experts judiciaires.
8 1999200011315 24- 5-2000 220 Fred Erdman * Geldboeten wegens tergend of roekeloos hoofdberoep.
Amendes pour appel principal téméraire ou vexatoire.
8 1999200011319 24- 5-2000 221 Mw. Els Van Weert * Reclame per fax over toestellen die radarsignalen
opsporen.
Publicité par fax pour des appareils permettant de
repérer les signaux radar.
Minister van Financiën
Ministre des Finances
1 1999200000478 10- 1-2000 183 Yves Leterme Kabinetten. — Voordelen in natura.
Cabinets. — Avantages en nature.
1 1999200001003 28- 3-2000 291 Martial Lahaye Permanente verhoging van de BTW voor de
bouwsector.
Augmentation permanente du taux de TVA dans le
secteur de la construction.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4310
4311
4312
4312
4209
4209
4210
4314
4211
4212
4213
4316
4317

4346 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
1 1999200000569 26- 4-2000 312 Bert Schoofs Politierechtbanken en correctionele rechtbanken. —
Arrondissementen. — Hoogte van de opgelegde
geldboeten en de innings- en invorderingsgraad.
Tribunaux de police et correctionnels. — Arrondissements.
— Importance du montant des amendes
infligées et taux de perception et de recouvrement.
1 1999200011205 9- 5-2000 325 Jan Peeters Verkoop van militair domein «Kamp A» te Olen-
Herentals-Westerlo.
Vente du domaine militaire «Kamp A» à Olen-
Herentals-Westerlo.
8 1999200011267 18- 5-2000 342 Hugo Coveliers * Verzoekschriften tot sommendelegatie. — Rolrecht.
Requêtes en délégation de sommes. — Droit de rôle.
8 1999200011277 19- 5-2000 343 Claude Eerdekens * Fiscale achterstand.
Arriéré fiscal.
8 1999200011278 19- 5-2000 344 Jean-Jacques Viseur * Onroerend goed. — Openbare verkoop. — Administratie
van de Registratie. — Verhoging.
Bien immobilier. — Vente publique. — Administration
de l’Enregistrement. — Majoration.
8 1999200011280 19- 5-2000 345 Dirk Pieters * Polyvalente controles. — Duurtijd.
Contrôles polyvalents. — Durée.
8 1999200011281 19- 5-2000 346 Claude Eerdekens * Achterstand bij de invordering.
Arriéré au niveau de recouvrement.
8 1999200011290 22- 5-2000 347 Jan Eeman * Niet-invordering van penale boeten.
Non-perception d’amendes pénales.
8 1999200011300 23- 5-2000 348 Richard Fournaux * Aangifte van leveringen van goederen onder een
douaneregeling inzake entrepot.
Déclaration de livraisons en entrepôts douaniers.
8 1999200011301 23- 5-2000 349 Richard Fournaux * BTW. — Onroerende leasing.
TVA. — Leasing immobilier.
8 1999200011302 23- 5-2000 350 Richard Fournaux * BTW-tarief op glas-in-loodramen.
Taux de TVA sur les vitraux.
8 1999200011304 23- 5-2000 351 Richard Fournaux * Oprichting van BTW-groepen.
Création de groupes TVA.
8 1999200011305 23- 5-2000 352 Jean-Jacques Viseur * BTW. — Verlaagd tarief. — Verspreiding van
verkiezingsboodschappen via Internet.
TVA. — Réduction. — Communications électorales
via Internet.
8 1999200011306 23- 5-2000 353 Richard Fournaux * BTW en verlies van schuldvorderingen.
TVA et pertes de créances.
8 1999200011307 23- 5-2000 354 Richard Fournaux * BTW. — Overbrengen of aankopen van een wagen
vanuit een andere lidstaat.
TVA. — Transfert ou acquisition d’une voiture
depuis un autre État membre.
8 1999200011309 23- 5-2000 355 Richard Fournaux * BTW. — Aangifte van vrijgestelde handelingen.
TVA. — Déclaration des opérations exemptées.
8 1999200011310 23- 5-2000 356 Richard Fournaux * BTW. — Creditnota’s.
TVA. — Notes de crédit.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4318
4320
4213
4214
4215
4215
4216
4217
4217
4218
4218
4219
4219
4220
4220
4220
4221

QRVA 50 037 4347
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
8 1999200011311 23- 5-2000 357 Richard Fournaux * BTW. — Aftrek. — Computers. — Spelletjes.
TVA. — Déduction. — Ordinateurs. — Jeux.
8 1999200011312 23- 5-2000 358 Richard Fournaux * BTW. — Verkoop van vuilniszakken.
TVA. — Revente des sacs poubelles.
8 1999200001054 23- 5-2000 359 Alfons Borginon * Beleggingsfondsen. — Aankoopbeleid en verkoopbeleid.
— Kostenniveau.
Fonds d’investissement. — Politique d’achat et de
vente. — Niveau des coûts.
8 1999200011316 24- 5-2000 360 Fred Erdman * Geldboeten wegens tergend of roekeloos hoofdberoep.
Amendes pour appel principal téméraire ou vexatoire.
8 1999200011318 24- 5-2000 361 Mw. Annemie Van
de Casteele
* Bedrieglijke praktijken bij invoer in de EU.
Pratiques abusives à l’importation au sein de l’UE.
8 1999200011322 24- 5-2000 362 Claude Eerdekens * Ontvangkantoren. — Benoeming van titularissen.
— Aansprakelijkheid van de ontvangers.
Bureaux de recettes. — Nomination des titulaires.
— Responsabilité des receveurs.
Minister van Telecommunicatie en Overheidsbedrijven en Participaties
Ministre des Télécommunications et des Entreprises et Participations publiques
1 1999200011282 19- 5-2000 98 Francis Van den
Eynde
Telecommunicatie — Télécommunications
De Post. — Verhuizing van het postsorteercentrum
te Gent X aan het Sint-Pietersstation.
La Poste. — Déménagement du centre de tri postal
Gand X de la «Sint-Pietersstation».
1 1999200011308 23- 5-2000 99 Yves Leterme CB-gebruikers. — Uitbreiding van het aantal kanalen.
Utilisateurs de CB. — Extension du nombre des
canaux.
1 1999200011320 24- 5-2000 100 Claude Eerdekens De Post. — Dienst «ombudsman». — Klachten. —
Richten van een advies aan een overheidsbedrijf.
La Poste. — Service de médiation. — Plaintes. —
Adresse d’un avis à l’entreprise publique.
1 1999200011323 24- 5-2000 101 Claude Eerdekens De Post. — Afzonderlijke departementen. —
Communicatiebeleid.
La Poste. — Départements distincts. — Politique de
communication.
1 1999200011327 25- 5-2000 102 Claude Eerdekens De Post. — Pakjes en colli. — Klachten.
La Poste. — Paquets et colis. — Plaintes.
1 1999200011328 25- 5-2000 103 Claude Eerdekens De Post. — Bank van De Post en Postcheque. —
Ondermaatse dienstverlening.
La Poste. — Banque de La Poste et Postchèque. —
Mauvaise qualité des services.
1 1999200011331 25- 5-2000 104 Claude Eerdekens De Post. — Ombudsdienst. — Herdefiniëring van
de actieradius en de interventiemogelijkheden.
La Poste. — Service de médiation. — Redéfinition
de la sphère et du pouvoir d’intervention.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4221
4221
4222
4222
4223
4224
4321
4322
4323
4324
4325
4327
4328

4348 QRVA 50 037
03 - 07 - 2000
CA DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Overheidsbedrijven en Participaties — Entreprises et Participations publiques
1 1999200011270 19- 5-2000 31 Olivier Chastel Nationale Loterij. — Sponsorbeleid. — Verdeelsleutel.
Loterie nationale. — Politique de parrainage. —
Critères de répartition.
1 1999200011313 24- 5-2000 32 Olivier Maingain Sabena. — Veiligheidsinstructies. — Taalgebruik.
Sabena. — Consignes de sécurité. — Emploi des
langues.
Minister van Economie en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid
Ministre de l’Économie et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Economie — Économie
8 1999200011321 24- 5-2000 71 Claude Eerdekens * NMBS. — Cliënten. — Informatie over de prijzen
van de treinreizen.
SNCB. — Clients. — Information sur le prix du
voyage à effectuer.
Staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking
Secrétaire d’État à la Coopération au développement
1 1999200011360 30- 5-2000 27 Yves Leterme Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet»
van 8 december 1992.
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
Staatssecretaris voor Energie en Duurzame Ontwikkeling
Secrétaire d’État à l’Énergie et au Développement durable
Energie — Énergie
1 1999200011360 30- 5-2000 13 Yves Leterme Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet»
van 8 december 1992.
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
Duurzame Ontwikkeling — Développement durable
1 1999200011360 30- 5-2000 12 Yves Leterme Kabinet(ten). — Naleving van de «privacy-wet»
van 8 december 1992.
Cabinet(s). — Respect de la «loi relative à la protection
de la vie privée» du 8 décembre 1992.
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
Blz.
Page
4329
4331
4224
4332
4334
4336