inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

40
»Begira, nola bere besoak zabalik dauzkan, pekatariak artzeko, ta
baldin zu biotzeko damuaz beregana biurtzen bazera, zuri amoriozko laztan
gozoa emateko. Begira nola burua makurturik zuri deiez dagokizun.
»Begira, nola bere bular, ta Biotz sagradua idikirik daukan, eriotzaren
bildur, ta etsaien tentazioetatik, zuk beragana iges egin, ta beregan zu
artu, ta seguru gordetzeko.
»Bere gorputzeko llaga, ta eridak zenbat diran, beste ainbeste dei, ta
deadar ematen dizkitzu, onen amoreak diola: Atoz, anima nerea, atoz
nigana. Zurea da kulpa; baña nik artu det pena. Baldin zure pekatuen kargak,
eriotzaren ansiaz batean estutzen, ta azpian artzen bazaituzte; atoz
nigana; nik guzien barkazioa eman, ta arindu, ta konsolatuko zaitut.
Ezdet, ez iges egingo zure aldetik; baña nola iges egin nezake, baldin
zuganako amorioak oñak, eta ekuak onela lotu, ta josi badizkit?».
Konsiderazio oiek guzienak San Agustin batenak dira.
O animaren zorioneko ditxa! Ta bere Jabearen onelako itz gozoak
aditu ezkero, nor animatuko ezta? Ta onelako Jauna ofendituaz, nori
damuko etzaio? Ea bada nerekin batean biotzetik esaiozu.
KONTRIZIOZKO AFEKZIOAK
KRISTIÑAU DOTRINEA
«Ai nere Aita guztizko ona! Zer eranzungo diot nik zure amoriozko
deiari? Aitortzen det, Jauna, ta lotsa andiaz, zure Semearen izenik merezi
ezdedala, bada zure begietan, ta nere zeruko Aitaren kontra pekatu egin
det. Ai! Damu det milla bider, zu ala, ta ainbeste bider ofendituaz! O
damuz, ta zure amorez nere biotza bertan puskatzen, ta erdi bi egiten
baliz.
»Ez arren, Jauna, nere kulpai begiratu: infernua oriekgatik merezi
nuela ezagutzen det. Begira bai, zure Ontasun andiari, nizaz miserikordia
idukitzeko.
»Zure begi garbiak, nere kepatu loietatik kenitzatzu, ta zure amore,
ta piedadeari begiratu, ta diranak barkaz zaizkidatzu.
»Ea Jauna: zure miserikordiazko begiakin nere anima galduari begira
zaiozu, ta orrela salbatuko naiz. Nere Salbadorea zera: izan zaite ordu
onetan: ta zure izen santu, gurutze, ta pasioagatik, orañ etsaien tentazioetatik
libratu, ta salba nazazu. Nere Jesus ona: zure Biotzean betiko sartu,
ta zure grazian gorde nazazu.
Agustin Kardaberaz
»Zeruko Aita maitea: Zu guzienzan zera guziz ona. Ni naiz guzien
bearrena: zure Ontasuna non erakutsi, ona nigan non dezun. Artzai ona
egiaz Zu zera: ona bada ni zure ardi egiaz galdua. Ardi galdua zure sorbaldan
artu zenduen, edo nere pekatuak zure gañean. Galdurik ibilli naiz
ni: arren, Jauna, zure artaldi, ta zure etxe santura biurtu, ta betiko zure
grazian artu nazazu.
»Nerea da kulpa, Jesus ona: ainbeste ofenditu zaitut. Ai zori gaiztoko
kulpak! Baña zer egin al dezaket? Guztiaz det damu, Jauna: diranak
zure oñetan konfesatzen ditut, zure amorezko su bizian erre, ta desgin
ditean.
»Zugan daukat nere esparanza guzia: ta bere pekatuen damuaz
zugan esperatzen duena, iñoizere galdu, edo konfunditu izan ezta. Pekatari
andi askori barkatu diezu: miserikordia ori bera nerekin egingo dezu.
»Ai Jauna: zugana onen berandu etorriaz damu det! Baña alere badakit
egiazko damu, ta proposituaz zugana biurtzen, edo datozen pekatariak,
zure piedadearen atea beti zabalik arkitzen dutela. Ona bada, zugana
non natorren, edo zure Ontasunak non nakarren.
»Zure amorioak kaburik eztu: fin gabea da zure miserikordia, niri
barkatzean, zure ontasuna ikusten da. Argatik ni kondenatzea, nai ezdezu,
ezpada ni salbatzea, ta Zu ikusteko, Zu amatzeko, Zu gozatzeko zure
gloria ni betiko eramatea. O Jauna, ala izan dedilla. Amen».
41