inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

60
KRISTIÑAU DOTRINEA
Jainkoak permiti ezdezala, baña zuri nai ezdakizula. Ara bizi santuaren
saria, ta eriotza guziz gozoaren.
EJENPLOA. Au eskribitzen dedan eguna da Jesu Kristo zeruetara
igo zan egun guziz alegrea, edo aren Asensio miragarriaren eguna: Ta
Asensio eguneko lekuan bertan Ejenplo zoragarri au gertatu zan: ta ala
Asenzioko aurreneko Sermoiean, edo gaur bezala San Bernardino guziz
debotoak kontatzen du. Jaun guziz noble, ta bere biziera santuaz are prestuago
bat izan zan, ta bere denboran, egunoro, ta Jesu Kristoren amorioz
beteago: obrakin biotzeko amorio santua obeto erakusteko, deboziozko
erromeria bat egitea pensatu zuen. Bear ziran gauzak prestatu, ta bere
errespetoari ondo zegozkion lagunak artu, ta Jaun birtuoso ori Jerusalen,
ta Erri santuetarako biajean jarri, ta Ontzi batean sartu zan.
Jaungoikoa, leorrean bezala, itxasoan bere biotzean, nola zeukan,
ark ontzia gobernatu, ta Jesu Kristok gur salbazioko Misterioak obratu
zituen leku, edo Palestinara txit ondo allegatu zan. Au Jaunari eskerran
eman, ta bere deboziozko Pausoen Ejerzizioa obeto asitzeko, bereala, ta
lenengo piedade, ta amorio guziaz konfesatu, ta komulgatu, ta prestatu
zan. Nazaret deritzan Erri ditxosotik bere bisita asi zuen. Emen gure
Peregrino debotoa, munduan sekulan egin dan obra, ta milagrorik aundiena,
bere fede, ta amorioaz pensatzen jarri zan: ta nola Jaungoikoak,
Aingeru San Gabriel Mandatari bialdu, ta Mari Birjiñari berri onak eman,
ta Jainkoaren Semea gure aragiz janzi, ta aren sabel garbian Gizon egin,
edo Espiritu Santuaren graziaz Enkarnazioko Misterioa obratu nai izan
zuen: ta Ama Birjiñaren Baiezkoarekin Jesu Kristo aur txiki, ta Jaungoiko
andiaren Sortze, edo Konzepzio adoragarria egin zuen.
Pensamentu onetan bere biotza zeruko argiaz berotu, ta Jaun deboto
onek gure Jainkoaren ondo gabeko Ontasuna adoratzen zuen, ta gu
pekatutik libratzeagatik Gizon egin; eta gure salbazioko Mistrio, guzien
asiera, ta gure Osasunaren, ta Jakintasunaren Arbolaren zorioneko sustraia
nola zan: eta lurrean au aldatu ezkero, Jesu Kristoren beste Pauso,
marabilla, pasio, ta Eriotza, berez bezalako Enkarnazioko Arbola onen
frutuak ziarla.
Andik Belengo Portaltxora igaro zan: ta ezin erraz esan diteke, gure
Erromes debotoak an igaro zituen zeruko gauzak: negar gozoz an biotza
desegiten zitzaion, Jesus Aurtxo gozoak an egin zituen negarrak ikusirik:
batean seaskan trosatu, ta etziñik, bestean bere Ama Birjiña maitearen
besoetan begiratzen zion, ta bere animako milla musu, ta laztan aren oñ
sagraduai eman, a Jainkozko Aur Jesus bere gañean iduki zuen lurra, ta
autsa bere negarrakin naste milliskatzen zuen.
Agustin Kardaberaz
Belendik, ondo aspertu gabe Betaniara joan zan: ta an Jesu Kristo,
Jordango ibaiean eranzi, ta San Juan Baptistaren eskutik bateatzen bere
fede argiaz ikusi, ta gure Peregrinoa ere eranzi, ta Jordanen sartu zan: an
bere burua garbitu, ta ur artatik edan zuen: Jesu Kristo, ta aren gañean
usoaren figuran Espiritu Santua bazekuzan bezala, ta Aita Eternoaren
deia: «Au da nere Seme txitez maitea, zeñean nere atsegiña dedan», aditzen
bazuen bezala.
Betaniatik Eremura jarraitu zion: ta an Salbadoreari begiratzen zion
berrogei gau, ta eguneko barau andia ateratzen, ta Satanasen tentazioak
garaitzen,t agero nola Aingeruak janari miragarriak serbitzen, edo ematen
ziozkaten. Andik Taborko Mendi altura igo zan; ta an Jesus bere gloria, ta
edertasun argian ikusi, ta adoratu zuen. Emendik Jesus bere Maisuaren
ondoren Sion, atzeneko afaria egin zuen lekura joan zan. Bere animako
begiaz Jesus belauniko bere Diszipuloai oñak garbitzen humilfadez, ta
amorioz beterik zeritzan ikusten zegoela, eta gero bere Biotzeko naiera,
edo kariño guziaren alarde egiten, ta Eukaristiako Sakramentuan bere
burua, edo Jainkozko Gorputza ematen.
Andik Gesemaniko Baratza, edo Hortura jarraitu zion, ta bere biotza
amorez, ta dolorez negarretan urtu zitzaion, Jesus amorosoa gure
pekatuakgatik odolezko izerditan, antsiaz beterik, zijoala begiratu, ta ikusi
zuenean. Gero preso artu, lotu, ta Jerusalena eraman zutenean, aren
ondoren diszipulo ona bezala, Pauso guzietan ibilli zan. Biotzeko pena
gogor estuaz alde guzietara nola arrastaka zeramaten bere barrenean begiratzen
zion: Anas, Caifas, Pilatos, ta Herodesen aurrean, azotez, aranzaz,
txistuz ta burlaz beterik, Erri guztiak Barrabas baño gutxiago artu, ta eriotza
eman nai ziola; azkenik sentezia Pilatosek eman, ta gure pekatuen
karga pisua Gurutzean artu, askotan auspez eroriaz zijoala, nola Ama Birjiña
bere Ama maitea dolorez guzia josirik topatu zuen.
Deboziozko Prozesio triste onetan Kalbarioko mendira igo zan, eta
an Gurutzean iltze gogorrakin josirik gure egiazko bizitza, edo bizitzarn
frutua Arbola artan ikusten, edo kontenplatzen jarri zan. Jainkoaren Gorputz
sagraduari, ta aren odolezko itueeiari begiratzen zen. Ama Birjiñagana
biurtu, ta aren Biotz ederra ezpata zorrotzaz josirik, ta penaz, ta
lutoz beterik ikusi, ta gure Peregrinoari berea puskatzen zitzaion. Semeagana
berriz biurtzen zan, ta zazpi Itzak onen aotik aditzen zituen, ta orietan
erakutsi zigun amorio paregabea bere biotzean sentitzen zuen: iltzeko
tranzean, ta geroenean burua makurtu: ta illik ikusi zuen. Ill ezkero
lanzada eman ziotenean, giltza batekin idiki ta bezala, Jesusen Biotz amo-
61