a. Irakurtzera bultzatzea - Navarra

d. Liburua mito bihurtzea
Gero, hor dugu liburuaren idealizazioa, hau da, liburua objektu magikoa, zoragarria eta
fantastikoa da. Norbera libre da bere ahalmenei mugak jartzeko. Horrenbestez, onar
dezagun irakurketa eta liburuengatiko sua beste muga bat direla. Baina zuhurtasuna eta
diskrezioa ukatzeraino, amildegi handia dago. Errealitatea eta fikzioa nahastea gero eta
gehiago edozeinen eskura dago baina oso arriskutsua izanen litzateke trukada hori
irakasleen animoan sartzea.
Porrot eginen luke irakurtzera bultzatzeko diskurtsuak, hots, ia-ia termino
esoterikoetan egiten den liburuaren gorazarrea oinarri duenak. Egia da liburuak
ikaragarri maite ditugula baina arrazoi horregatik beragatik nahi dugu talde horren
partaide izan nahi dutenek zer egiten ari diren jakin eta hartutako erabakiarekin
kontziente izan daitezen. Irakurketa hartzen bada munduan bakarrik gaudelako nahita
hartutako nortasun ikur modura, egiaz geure burua mugatuko dugula. Irakurketa
aukeratzean, hori bezain aukera txar edo onak bazter utziko ditugulako.
Irakurtzea gure izakiaren sintoma bihurtu ohi da; gauza onen eta ez hain onen sintoma
baina besteak bezain zilegi diren gauzena. Irakurle garenok ez gara nork bere aisialdia
espiritualki asetzeko kirola eta papiroflexia aukeratzen dutenak baina pertsona hobeak,
ezta txarragoak ere. Irakurtzen dugunean ez gara ez gehiago, ez gutxiago. Irakurtzen
irakurle egiten gara. Irakurtzeak irakurtzea baitakar berarekin. Liburuaren diskurtso
apologetikoa “Alexandriako konplexua” dugunon kontua da. Aldiro kontzeptuen
amildegi horretan erori ohi gara gogor baieztatu ohi dugunean geure munduan libururik
gabe bizitzerik izanen ez dugula. Gogora ekar dezagun aipatu berri dudan Alexandriako
liburutegi hori. Suntsitu zen eta, zer gertatu zen Bada, munduan milioka liburutegik
haren lekukoa hartu zutela. Eta ez hori bakarrik: laster ateak irekiko ditu lehen aldiz
Alexandriako beste Liburutegi batek -Alexandrina deituko da-, lehenago
Ptolomeoarren Jauregia non, hantxe berean. Liburutegi horren fondoa, oso-osorik,
informatizatuko dute.
Liburutegi bat desagertzeak atsekabea sor diezaguke baina ez hondamendi horren
ondorioz sortzen den diskurtsu fundamentalista. Eta are gutxiago, ikasleen aurrean
ukitu apokaliptikoekin aurkeztea. Liburuari duen garrantzia emanen diogu -norberak
merezi duen hura-. Horri jarraikiz, ez dut ahazten Steinerrek zioena: “Zer dela eta gizazientziek
-hitzaren adierarik zabalenean hartuta- eta zer dela-eta zientzien arrazoiak ez
digute inolako babesik eman ankerkeriaren aurrean Zergatik, jo daiteke Schubert
gauean eta hurrengo biharamunean kontzentrazio eremuan nork bere beharkizunak
betetzera joatea Irakurketak, musikak, arteak, ez dute eragotzi basakeria osorik. Dena
esan behar bada, basakeria horren edergailu izatera iritsi da” 3 .
3. George Steiner-Antoine Spire, La barbarie de la ignorancia, Mario Muchnik, Bartzelona 1999 [Zita itzultzaileak
itzulia].
14
Ratón Liburutegiko de biblioteca sagua