Prenu / elŝutu de ĉi tie! (pdf, 1.6 Mb) - Kroata Esperanto-Ligo

SURPRIZITAJ NUPTOFESTANTOJ
42
eLIBRO
li envius, ke Mato kuÿas en tiu varma lito kaj ke Marija lin
flegas.
La knabino diris al Antonio:
—Aûskultu, vi ne fartas bone; vi tremas pro malvarmo.
Antonio timeme rigardis ÿin kaj iris en la kuirejon apud la
fajrejon, kie jam flagris dikaj ÿtipoj.
Pasis kelkaj horoj kaj la kompleta Luçica eksciis, ke la kadavro
de la droninta trovito estas sur la tombejo. Deko de la
vila¸a infanaro ari¸is çirkaû la kirketo sur la tombejo. La pli
a¸aj ne volis rigardi tra la fenestreto en la mortintejon, sed ili
levas la pli junajn sur siajn ÿultrojn. La knaboj indiferente rigardis
la mortintan troviton, kiu kuÿis sur la portilo, kaj ili
rakontis al la aliaj pri la aspekto de liaj viza¸o, manoj, kaj pri
la aspekto de la rompita frunto.
La trovito estis entombigita.
— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —
Post du semajnoj da malsanperiodo Mato komencis elliti¸i,
sed li ne eliris el la çambro. Çiutage li fari¸is pli kaj pli ¸oja,
kaj tiel ankaû Marija kaj ÿia patrino. Li parolis, ke li konstruos
novan boaton tuj post la resani¸o kaj ke li ne timas la maron.
Pasis unu monato, kaj Mato tiom pliforti¸is, ke li povis ekiri
al Jelenÿçica. Li sentis mal¸ojon en sia koro, çe la penso, ke li
forlasos la domon de Ÿabariç kaj la çambreton, en kiu li tiom
trasuferis kaj en kiu oni regalis lin per la plej atenta amo kaj
per neeldirebla oferemo.
Mato ne povis trovi ¸ustan vorton kiel danki al Jela kaj Marija,
kiam li adiaûis ilin.
—Kiam vi komplete resani¸os, vizitu nin. Ne trovi¸as Luçica
en alia parto de la mondo, — diris Jela al li.