Prenu / elŝutu de ĉi tie! (pdf, 1.6 Mb) - Kroata Esperanto-Ligo

SURPRIZITAJ NUPTOFESTANTOJ
6
eLIBRO
kas fajna sablo sur la malprofunda strando. El la tenebra maro,
malantaû la interrokaîo levi¸as teruraj striitaj elstarantaj
klifoj kaj malglataj ÿtontraboj, sur kiuj kaûras korvoj kaj grizaj
kolomboj. ¯uste super la marnivelo gapas mallumaj aperturoj
de humidaj kavernoj al la golfeto. Dumtajde la akvo
transverÿas sin mu¸e bruante. Fore de la maro verdas maloftaj
arbaretoj; malaltaj piceoj videbletas el inter la gruzo kaj
ÿtonaro. Inter la ÿtonbaraîoj ÿovas sin el la ÿtonaro unuopaj
olivarboj, ie-ie ankaû ope. La flavaj riveretoj, trafosintaj al si
flueojn inter la rokoj de la kalvaj klifoj, krute malsupreni¸as
en la maron, dividante unu rokon de la alia, kiuj aspektas
kvazaû nigraj fortikaîoj, se oni nokte observas ilin de sur la
maro. Çiu rivereto dumsomere senakvi¸as.
La bordo de Luçica aspektas grandioze kaj tristece. Se oni
admiras ¸in, sidante fore en barko, oni ne povas perokule
sufiçe ¸ui pro la teruraj klifegoj. La grizaj kaj akraj krutaîoj ne
povas la koron ¸ojigi, nek vigligi, nek mildigi. Se oni rigardas
ilin dum ili kviete en la maro speguli¸as, la animo trankvilas,
la koro batas pli lante, dolçaj kaj sensonaj sentoj enfluas la
bruston, kaj la okulrigardo mallevi¸as laû la krutaîoj al la ravaj
profundoj, kie rebrilas la lazura çielvolbo. La maro prezentas
sin kiel nemezurebla senfino, samkiel la çielo mem.
Observante la tenebrajn ÿtontrabojn kaj rokojn, kiel ili longi¸as
kaj malaperas en la senfinon sub la nigra barketo, la
penso mergi¸as pli kaj pli profunden, ¸is kiam ¸i subite çesas
animtreme… La fiÿo klupeo ekplaûdis sur la kvieta supraîo,
oni ektremetas, la spirito kursvingi¸as en la malvarmajn
profundojn, timo ekokupas la koron, çar oni opinias, ke
çio çirkaûa estas sorçita ¸iseterne, ke nenie ekzistas vivo. La
okulo ankoraû vagas en la bluaj profundoj; sed kiam oni ri-