You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
18<br />
VÎZIJA<br />
Uz gara sola kâdus agrâkos laikos taisîja sçdçja mani vecvecâki.<br />
Nekas nebûtu neparasti, tikai ja sols neatrastos nolikts ðíçrsâm<br />
smilðainajam lauku ceïam. Tâ nemçdz sçdçt, bet viòi tur sçdçja<br />
un sarunâjâs.<br />
“Es bûðu tauta, tu dziesma. Vecîtis teica. Nç, varbût otrâdi - es daina,<br />
bet tu mçle. Taèu sieviòa jau sprieda modernâk - es plate, tu<br />
tumba. es skolnieks, tu skola.<br />
es stabule, bet tu, tu bûsi vçjð.”<br />
Pretî nâca krustneðu mazdçls un jau iztâlçm dzirdçja ðo dîvaino<br />
strîdu.<br />
Pienâcis apmçram desmit soïu attâlumâ viòð apstâjâs un dziïi sevî<br />
klusçja. Viòð klusçja tâ it kâ nemaz tur neatrastos. Ilgi klusçja.<br />
Vien augstu zilajâs debesîs auroja ziemeïvçjð. Arî mani vecvecâki<br />
nebilda vairs ne vârda savâ dîvainajâ strîdâ. Tad jauneklis pacçla<br />
pret debesîm savas asarojoðâs acis un viedâ vien reti sastopamu<br />
dziesminieku balsî kâ lûgðanâ sauca: “Es bûðu krusts, bet ne kaps.<br />
Es bûðu nakts, kura drîz dzisîs, bûðu asins, kas recçs, bûðu bçrns,<br />
kas dzers pienu, uzarts lauks, maizi kas dos, raudoðs avots par<br />
strautu un tauta ja dziedu…”<br />
Vçjð sacçla gaisâ smiltis un vîzijas uz ceïa vairs nebija. Pienâca<br />
ziema, un ceïu, tâpat kâ lauku, kâ kalnu, kâ visu lîdz debesîm apklâja<br />
balts, brîþiem mirdzoðs, bet nekad vairs nenokûstoðs sniegs.<br />
Es pamodos, ja biju aizmidzis. Patiesi, labâk sniegiem nekâ pelniem.<br />
Labâk sniegiem nekâ pelniem.<br />
Janvâris 2002. Kosâ.
Change language