10.04.2013 Views

ROISIN MURPHY - DJBroadcast

ROISIN MURPHY - DJBroadcast

ROISIN MURPHY - DJBroadcast

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

DJB#24 NOVEMBER/DECEMBER 2007 | DJBROADCAST.NL | DJBROADCAST.FM | GRATIS<br />

<strong>ROISIN</strong> <strong>MURPHY</strong><br />

CHARLES WEBSTER<br />

CLONE RECORDS<br />

RED BULL MUSIC ACADEMY<br />

BOOKA SHADE<br />

APHEX TWIN<br />

UNDERWORLD


VOORWOORD<br />

MADONNA EN DE MONOpOLIST<br />

“Live Nation is ‘s werelds grootste live<br />

muziekbedrijf dat iedere muziekliefhebber<br />

waar ook ter wereld wil inspireren.<br />

Live Nation is de grootste producent<br />

van live concerten in de wereld en<br />

de op één na grootste zaaleigenaar<br />

ter wereld. Ook online is Live Nation<br />

alom vertegenwoordigd. Live Nation<br />

is verantwoordelijk voor de ultieme live<br />

beleving van de grootste supersterren<br />

als The Rolling Stones, The Police,<br />

Madonna en U2.”<br />

Aldus de tekst op de website van Live<br />

Nation, het Amerikaanse bedrijf dat<br />

eigenaar is van Neerlands grootste<br />

concertpromotor, Mojo Concerts. Live<br />

Nation, dat genoteerd staat op de<br />

beurs van New York, organiseerde naar<br />

eigen zeggen het afgelopen jaar 26.000<br />

concerten in achttien landen, die in totaal<br />

door een slordige zestig miljoen mensen<br />

werden bezocht. Live Nation is de<br />

Microsoft van het concertwezen – niet<br />

de enige, wel met afstand de grootste.<br />

Een monopolist, zeggen sommigen.<br />

En binnenkort fungeert Live Nation niet<br />

alleen als concertorganisator, maar<br />

ook als platenmaatschappij. Wanneer<br />

Madonna volgend jaar haar nieuwe<br />

album uitbrengt, is dat het laatste<br />

volgens haar overeenkomst met Warner,<br />

het label waarmee de zangeres vanaf<br />

de start van haar loopbaan in 1983<br />

samenwerkt. Haar plaatwerk zal daarna<br />

verschijnen via Live Nation. Het nieuws<br />

werd begin oktober bekend gemaakt.<br />

De fans zullen er niet wakker van liggen.<br />

Maar in de platenindustrie krabt menige<br />

executive zich achter de oren. Want<br />

Madonna heeft een opmerkelijke stap<br />

gezet, die duidelijk maakt waar voor<br />

haar de prioriteiten (lees: het grote<br />

geld) liggen. Tournees zijn vele malen<br />

lucratiever dan albums en singles.<br />

De stap van Madonna is illustratief voor<br />

de veranderingen die de muziekindustrie<br />

op het ogenblik doormaakt. Plaatreleases<br />

worden het excuus om mensen naar het<br />

stadion te lokken voor een ‘inspirerende<br />

muziekbeleving’. De tournees worden<br />

een rondreizend ‘Madonnaland’ waar<br />

de fan one-stop kan shoppen: t-shirts,<br />

fotoboeken, concert dvd’s, mokken,<br />

badlakens en wat dies meer zij. De<br />

volgende stap? Dat alles is slechts<br />

tijdens het concert te koop en nergens<br />

anders. Let maar op.<br />

Veel leesplezier!<br />

Uw <strong>DJBroadcast</strong> team<br />

INDEX<br />

04. NEWS<br />

11. FILM & DVD<br />

13. DINGEN<br />

15. DJB LOCATOR<br />

17. DJBROADCAST TV<br />

18. DESIGNER TOYZ & UNDERGROUND NOIZ<br />

20. ICELAND AIRWAVES<br />

22. STRp<br />

25. DEF MIX<br />

27. MARK NORMAN<br />

29. BOOKA SHADE<br />

31. FIRST STATE<br />

33. DUALTEK<br />

34. THE NIGHTREpORT<br />

36. BLUEpRINT LABEL: CLONE<br />

38. <strong>ROISIN</strong> MURpHY<br />

40. RED BULL MUSIC ACADEMY<br />

44. CHARLES WEBSTER<br />

46. UNDERWORLD<br />

48. ApHEX TWIN<br />

51. ESSENTIAL ALBUM: SOULWAX<br />

52. CD REVIEWS<br />

60. CHARTS<br />

62. DJ GEAR<br />

66. VINYL TOp 50


NEWS<br />

DRUM ‘N BASS HOOFDMOOT<br />

Op TEMpORARITIES.COM<br />

Het heeft even geduurd maar wat<br />

goed is komt niet altijd snel. Na een<br />

jaar zwoegen en zweten is onlangs<br />

de nieuwe website van Drum<br />

‘n Bass addict Frodo van Steijn<br />

online gegaan. Temporatities.com<br />

is er voor liefhebbers van ritmisch<br />

slagwerk en lage tonen, oftewel<br />

drum ‘n bass. De site behuist een<br />

online platenzaak, het label Tempo<br />

Recordings en je kan er terecht voor<br />

een paar niet te versmaden drum ’n<br />

bass setjes.<br />

Van Steijn is al jaren een bekend gezicht<br />

in de Nederlandse drum ‘n bass scene.<br />

‘‘Het heeft een behoorlijke tijd geduurd<br />

voor de site online kon maar nu is het<br />

eindelijk zo ver. In de webshop zijn<br />

voornamelijk moeilijk verkrijgbare vinyls<br />

te vinden. Ik heb door de jaren heen<br />

een flinke collectie bij elkaar gespaard<br />

en alles wat ik dubbel heb kun je terug<br />

vinden op de site.’’ Temporarities valt op<br />

door eenvoud en is overzichtelijk, iets<br />

wat bij veel online winkels nog weleens<br />

een probleem is. Een simpele interface<br />

met categorieën als fresh arrivals, full<br />

catalogue en classics, duidelijker kan<br />

het niet. Onder het kopje label zijn de<br />

toekomstplannen van Frodo en de zijnen<br />

terug te vinden. ‘‘In januari komt de eerste<br />

release op Tempo Recordings uit, een<br />

samenwerking tussen Deepflow en mij.’’<br />

Volgens van Steijn gebeurd er nog<br />

voldoende op het gebied van drum ’n<br />

bass in Nederland.‘‘Hoewel niet alles<br />

even goed bezocht wordt worden er<br />

nog steeds veel feesten gegeven waar<br />

drum ’n bass en jungle wordt gedraaid.<br />

Wel hoor je de laatste tijd steeds meer<br />

dj’s dubstep draaien, wat ik eigenlijk<br />

gewoon een langzame versie van drum<br />

’n bass vind. Op het aankomende REMF<br />

festival kun je van Steijn en co vinden<br />

in het Bootleg DJ café in Rotterdam.<br />

Op donderdag 29 november vindt hier<br />

Diffusion plaats met residents Fusion,<br />

Danny D, Symbion en Shanodin, special<br />

guest Furney uit Engeland.<br />

www.temporarities.com<br />

04 | NEWS<br />

REMF 2007: FESTIVAL MET DIEpGANG<br />

Na de pilot van vorig jaar komt het Rotterdam Electronic Music Festival<br />

keihard terug voor editie twee. Van 29 november tot en met 1 december is<br />

de Maasstad het toneel van een festival met internationale allure. Wereld<br />

Aids Dag, op zaterdag 1 december, krijgt speciale aandacht op het REMF. In<br />

samenwerking met Stichting MARA doet REMF via verschillende activiteiten<br />

en exposities een beroep op de bezoekers van het festival om stil te staan<br />

bij het hiv/aids probleem.<br />

En wat diepgang betreft doet het REMF er nog een schepje bovenop getuige de<br />

line-up van het dag- en nachtprogramma. Zo kun je onder andere workshops<br />

volgen over de zevende versie van Ableton en de nieuwe Cubase en Reason<br />

edities zullen dit weekend worden gepresenteerd. Een hip hop masterclass met<br />

dj Blaxtar en een producers masterclass behoren ook tot de mogelijkheden.<br />

In de avonduren komt een keur aan nationale en internationale artiesten het festival<br />

cachet geven. Zo kun je Chris Liebing, Joris Voorn, Honey Dijon (die naast dat ze<br />

komt draaien ook een haar zegje komt doen op wereld aids dag), Ripperton en<br />

Addultnapper allemaal in hetzelfde weekend tegen het lijf lopen. Grote verbetering<br />

ten aanzien van vorig jaar is dat het REMF een stuk compacter en overzichtelijker is<br />

geworden zonder concessies te hoeven doen aan de kwaliteit van het festival. Het<br />

grootste gedeelte van het programma speelt zich af op en rond de Kruiskade, voor<br />

een volledig overzicht van het REMF surf je naar de website.<br />

www.soundarchitecture.nl/REMF2007<br />

FABRIC KOMT MET pODCAST SERVICE<br />

Wat de groten der aarde allemaal niet afkijken van <strong>DJBroadcast</strong>. Steeds<br />

meer gezaghebbende spelers in de dance-wereld komen met een hun<br />

eigen podcast series. Zo ook Fabric, de Londense club annex platenlabel<br />

die onlangs een eigen podcast pagina lanceerde. Fabric resident Craig<br />

Richards is uw en onze gastheer en verzorgde episode nummer een. Fabric<br />

kennende zullen ze ons de komende tijd gaan bestoken met muziek van de<br />

hoogste kwaliteit.<br />

Richards zal artiesten van over de hele wereld vragen een podcast te verzorgen, maar<br />

aan eilandbewoner Andrew Weatherall de eer om na Richards de tweede aflevering<br />

voor zijn rekening te nemen. Gasten die zullen volgen, zijn artiesten die hun leven aan<br />

muziek hebben gewijd in de breedste zin van het woord. Volgens Fabric moeten we dan<br />

denken aan artiesten die wekelijks vollen zalen trekken in clubs, maar ook aan producers<br />

die hun studio zelden uitkomen. Ook ondergewaardeerde namen krijgen bij Fabric de<br />

aandacht die ze verdienen en een stukje muzikale geschiedenis gaat voorbij komen.<br />

‘‘We hebben de artiesten gevraagd om een podcast te maken met muziek die hen<br />

inspireert, zonder te kijken naar genres en trends, en ze gevraagd aan de luisteraars<br />

uit te leggen waarom ze deze tracks geselecteerd hebben,’’ aldus de Londenaren.<br />

Via iTunes kan iedereen zich kosteloos abonneren op de Fabric podcast.<br />

www.fabriclondon.com/podcast<br />

DANCE-TUNES OpENT pORTALS<br />

IN BELGIë EN FRANKRIJK<br />

Dance-Tunes zoekt het over<br />

de landsgrenzen en gaat internationaal.<br />

De Nederlandse dance<br />

downloadwinkel lanceert portals<br />

in België en Frankrijk. De opzet en<br />

het uiterlijk van de portals gaan<br />

volgens bekend recept, de beide<br />

landen kunnen echter wel hun eigen<br />

invulling aan het geheel geven.<br />

‘‘We hebben locale partijen benaderd<br />

voor een samenwerking,’’ verduidelijkt<br />

Olaf van den Berg, marketing manager<br />

van Dance-Tunes. ‘‘We blijven ons ook in<br />

het buitenland richten op de mainstream<br />

dance, maar elke land kent toch zijn eigen<br />

favoriete artiesten dus je moet er voor<br />

zorgen dat het muzikale aanbod aansluit<br />

bij de lokale markt. De portals kunnen wel<br />

hun eigen invulling aan de pagina’s geven,<br />

zo bepalen ze zelf bijvoorbeeld wat er in<br />

de nieuws sectie komt te staan en krijgen<br />

ze hun eigen winkel.’’ Dance-Tunes houdt<br />

wel het overzicht wat muzikale content<br />

betreft. ‘‘Alle contracten met platenlabels<br />

lopen via ons, als een buitenlandse<br />

partner met een idee komt voor een nieuw<br />

label gaan wij ze benaderen.’’ Bovendien<br />

gaat Dance-Tunes haar geluk down<br />

under beproeven. In 2008 kunnen dance<br />

liefhebbers in Australië ook op een legale<br />

en veilige manier MP3’s downloaden.<br />

Dat Dance-Tunes niet stil zit blijkt ook<br />

uit de nieuwbakken samenwerking<br />

met Q-Dance. ‘‘Speciaal voor liefhebbers<br />

van hardere stijlen zullen we in<br />

samenwerking met Q-Dance binnenkort<br />

een portal openen. Deze doelgroep<br />

zit niet te wachten op de main-stream<br />

dance die we nu aanbieden. Er is<br />

absoluut een grote markt voor een<br />

dergelijke online winkel en bovendien<br />

is het publiek van Q-Dance erg trouw.’’<br />

Dance-Tunes is een online winkel voor<br />

elektronische muziek met mp3’s voor<br />

dj’s en fans en geeft klanten inmiddels<br />

toegang tot een legale en veilige<br />

bibliotheek van meer dan 200.000 tracks<br />

van 3.500 onafhankelijke en wereldwijd<br />

opererende dance labels. De bibliotheek<br />

groeit wekelijks met meer dan 5000<br />

tracks. Daarnaast biedt Dance-Tunes<br />

ook meer dan 2.500 albums, compilaties<br />

en dj mixen en gratis podcasts van dance<br />

evenementen en dj’s. De uitgebreide<br />

online electronische muziekcatalogus<br />

bevat alle stijlen, zoals house, trance,<br />

techno, electro, minimal, hardstyle en<br />

lounge. De muziekdownloads kunnen per<br />

stuk worden gekocht of betaald worden<br />

uit een voordeelbundel.<br />

www.dance-tunes.com<br />

EBOMAN STELT ZIJN WERK BESCHIKBAAR VIA WEBSITE<br />

Sample artiest Eboman (Jeroen Hofs) publiceert<br />

sinds kort zijn werk via zijn website. Daar is het<br />

eerste dozijn audiovisuele werkstukken te zien,<br />

waaronder zijn debuutsingle uit 1996, Donuts With<br />

Buddha, als ook meer recent materiaal. Het is de<br />

bedoeling dat al het audiovisuele materiaal dat<br />

Hofs sinds 1985 heeft gemaakt, via zijn website<br />

beschikbaar komt.<br />

Eboman was een van de eerste kunstenaars ter wereld<br />

die audioproducties gebaseerd op samples live en<br />

realtime wist te koppelen aan videosamples. Hij debuteerde<br />

in januari 1996 met de Sampling Madness Part<br />

1 EP (waarop ondermeer Donuts With Buddha), na begin<br />

jaren negentig in Utrecht beeld- en mediatechnologie<br />

te hebben gestudeerd aan de Hogeschool voor de<br />

Kunsten. Onder de naam Sample MadnesS treedt Hofs<br />

vanaf 1998 op met een geavanceerde multimediashow,<br />

waarin hij - vaak op basis van zelfgeschreven software<br />

SOUNDFREAX OpENT DJ WALHALLA<br />

IN AMSTERDAM<br />

Goed nieuws voor iedereen die toe is aan<br />

nieuwe dj-gear. De nieuwe Amsterdamse winkel<br />

Soundfreax opende onlangs haar deuren en richt<br />

zich specifiek op hen die het mixen van platen tot<br />

kunst hebben verheven. Sinds begin november is<br />

de winkel aan de Rijnstraat in Amsterdam open.<br />

Er staan maar liefst vijf set-ups klaar om tot het<br />

uiterste getest te worden. Eigenaar Wesley Pierik<br />

legt uit: ‘‘Ik richt me voornamelijk op dj’s maar ook<br />

voor de vj’s onder ons staat er apparatuur die je in<br />

onze winkel kunt testen. Verder wil ik me richten op<br />

de nieuwste apparatuur die er op de huidige markt<br />

te krijgen is, zoals de IDJ2 van Numark (waarop<br />

je vanaf een iPod twee nummers gelijktijdig kunt<br />

afspelen, mixen enzovoorts) en de nieuwe mixer van<br />

Ecler. Uiteraard zijn alle grote merken als Pioneer,<br />

Technics en Allen & Heath bij ons vertegenwoordigd.’’<br />

Ook kun je bij Soundfreax terecht voor een geluidsplan<br />

op maat. ‘‘Van huis uit zijn we akoestisch ingenieurs en<br />

we verzorgen onder andere het geluid in Studio 80 en<br />

Sinners. In principe kunnen we voor iedere ruimte een<br />

geschikt geluidsplan maken, van winkel tot huiskamer<br />

tot club,’’ aldus Pierik.<br />

www.soundfreax.com<br />

- beeld en geluidssamples simultaan verwerkt tot een<br />

wervelende mediavoorstelling; hij was er ook mee te<br />

zien op het prestigieuze Holland Festival van 1999.<br />

Daarnaast is Hofs actief als regisseur, hij maakte<br />

de clip bij Rock Your Body Rock van Ferry Corsten.<br />

Ronduit spectaculair is de door Hofs ontwikkelde SenS<br />

technologie, een bodysuit met electronica waarmee<br />

hij op het toneel beeld- en geluidssamples aanstuurt.<br />

Zijn meest recente project is Viva La Creación, met<br />

bewerkingen van beeldmateriaal dat door het publiek<br />

aan hem is opgestuurd. Hofs gaf daarmee een vier uur<br />

durende voorstelling tijdens de PICNIC manifestatie<br />

van afgelopen september in Amsterdam. De komende<br />

maanden zal er op regelmatige basis nieuw materiaal<br />

van Eboman via zijn website worden gepubliceerd.<br />

Via zijn weblog informeert Hofs wat er wanneer online<br />

gaat.<br />

www.eboman.info<br />

ABOUT DJ KOMT MET SHOWCASE<br />

Aboutdj.nl, een van de grootste Nederlandse<br />

dj informatie- en communicatiesites, gaat<br />

een digitale dj dag organiseren. Op zaterdag<br />

1 december kunnen belangstellenden zich in<br />

Utrecht verlekkeren aan de vele mogelijkheden<br />

van digitaal dj speelgoed. Omdat About DJ er van<br />

overtuigd is dat het analoge tijdperk echt op zijn<br />

laatste benen loopt, besloot men een dergelijke<br />

informatiedag te organiseren.<br />

In Utrecht kun je demonstraties volgen en vragen stellen<br />

over (midi) controllers, timecode vinyl (Final Scratch,<br />

Serato, Traktor Scratch enz.) en dj-gerelateerde<br />

software. Kortom, de laatste ontwikkelingen op het<br />

gebied van het digitale dj gebeuren komen aan bod<br />

en dit alles voor de schappelijke prijs van € 10. Zorg<br />

wel dat je er op tijd bij bent, want de locatie - die<br />

binnenkort bekend wordt gemaakt op de website van<br />

About DJ - biedt slecht plaats aan 75 bezoekers.<br />

www.aboutdj.nl<br />

TJOKVOL NOVEMBER EN DECEMBER<br />

pROGAMMA VOOR DE MELKWEG<br />

De clubs stromen vol en de nachten worden<br />

langer. Ook de Melkweg biedt de clubbers onder<br />

ons onderdak tijdens de donkere dagen voor en<br />

na kerst. Met Wicked Jazz Sounds, Klinch en<br />

Kraak & Smaak kun je je lol op in de feestmaand<br />

bij uitstek.<br />

Klinch gaat vrolijk verder waar het mee bezig is, op<br />

de 16e Klinch gaat vrolijk verder waar het mee bezig is, op<br />

de 16 van november is het vrij baan voor Traffic met<br />

deze keer Paco Osuna als special guest. Op vrijdag 21<br />

december een wederom een minimale editie met de<br />

Franse Ark en de uit de Verenigde Staten afkomstige<br />

Jeff Samuel. Op 1 december verzorgen Phil Horneman,<br />

Missing Links en Tom Trago een nieuwe editie van<br />

Wicked Jazz Sounds. Het trio stond onlangs nog een<br />

voor een podcast sessie in de KS1 store welke je kunt<br />

dowloaden op de <strong>DJBroadcast</strong> website. De maand<br />

wordt afgesloten met het almaar aan populariteit<br />

winnende Kraak & Smaak. Fijne feestdagen in de<br />

Melkweg dus.<br />

e van november is het vrij baan voor Traffic met<br />

deze keer Paco Osuna als special guest. Op vrijdag 21<br />

december een wederom een minimale editie met de<br />

Franse Ark en de uit de Verenigde Staten afkomstige<br />

Jeff Samuel. Op 1 december verzorgen Phil Horneman,<br />

Missing Links en Tom Trago een nieuwe editie van<br />

Wicked Jazz Sounds. Het trio stond onlangs nog een<br />

voor een podcast sessie in de KS1 store welke je kunt<br />

dowloaden op de <strong>DJBroadcast</strong> website. De maand<br />

wordt afgesloten met het almaar aan populariteit<br />

winnende Kraak & Smaak. Fijne feestdagen in de<br />

Melkweg dus.<br />

www.melkweg.nl<br />

NEWS | 05


HECTOR<br />

ROMERO<br />

DAVID<br />

MORALES<br />

DANCE MUSIC’S ULTIMATE DJ PRODUCTION TEAM<br />

THE WORLD’S GREATEST ARTISTS<br />

CLUB ANTHEMS THAT ROCKED THE DISCOTHEQUE!<br />

DISTRIBUTED BY WWW.NEWS.BE<br />

FRANKIE<br />

KNUCKLES<br />

SATOSHI<br />

TOMIIE<br />

CLASSICS<br />

INCLUDES THE CLUB SMASH REMIXES OF<br />

U2 LEMON MARIAH CAREY DREAMLOVER<br />

TONI BRAXTON UNBREAK MY HEART CE CE PENISTON FINALLY<br />

ROSIE GAINES CLOSER THAN CLOSE<br />

INCOGNITO ALWAYS THERE JAMIROQUAI SPACE COWBOY<br />

ALISON LIMERICK WHERE LOVE LIVES (COME ON IN)<br />

‘THE ONLY CLASSIC HOUSE ALBUM YOU WILL EVER NEED’ i-DJ<br />

3XCD/2XDOUBLE PACK VINYL<br />

OUT NOW DEFECTED.COM<br />

KLASSIEKE HIp HOp FILM VIERT 25-JARIG<br />

JUBILEUM<br />

Wild Style was in 1982 de eerste bioscoopfilm die<br />

hip hop als onderwerp had. Begin jaren tachtig<br />

was hip hop nog een nieuw fenomeen, dat<br />

mijlenver afstond van de bling bling, gangsta rap<br />

en gettocultuur waar het genre vandaag de dag<br />

mee wordt geassocieerd. Vanwege het 25-jarige<br />

jubileum van de rolprent is Wild Style opnieuw<br />

uitgebracht op dvd, waarbij beeld en geluid flink<br />

zijn opgepoetst.<br />

Ook zijn er leuke extra’s als interviews met een aantal<br />

performers, concertbeelden en een dj battle met<br />

Grandmaster Caz. In de film zijn hip hop pioniers als<br />

Grandmaster Flash, Cold Crush Brothers, Rocksteady<br />

Crew en Fab 5 Freddy te zien en te horen. De dvd<br />

is uitgebracht door het in reisssues gespecialiseerde<br />

label Rhino, dat tien jaar geleden al het soundtrack<br />

album remasterde en aanvulde met ongebruikte tracks.<br />

Wild Style werd door regisseur Charlie Ahearn<br />

gedraaid met beperkte middelen en heeft daarom<br />

de look & feel van een documentaire, al is het<br />

verhaal fictief. Hoofdpersoon van de film is graffiti<br />

artiest Zoro, gespeeld door Lee Quinones. Centraal<br />

staat de spanning tussen zijn passie voor zijn kunst<br />

en zijn vriendin, Rose, die ook bezig is met graffiti.<br />

De film geeft de straatcultuur van de South Bronx<br />

anno begin jaren tachtig goed weer. Bijna alle<br />

personages in de film zijn actieve hip hoppers en<br />

er zijn beelden van Grandmaster Flash die een fraai<br />

staaltje scratchen ten beste geeft. De film beperkt<br />

zich niet tot hip hop, de beelden van aanverwante<br />

fenomenen als breakdancing, freestyling en surfen<br />

door de metrotunnels, op zoek naar een goede<br />

plek om een tag te zetten, geven de film extra sfeer.<br />

Naast de dvd re-release ligt er ook een fraai<br />

koffietafelboek over Wild Style in de winkel. In Wild<br />

Style The Sampler (een uitgave van PowerHouse<br />

Books) verhaalt regisseur Charlie Ahearn over<br />

de voorgeschiedenis van de film, de opnamen<br />

(zonder vergunningen) en wat er gebeurde toen het<br />

resultaat eenmaal in de bioscoop draaide. Prachtig<br />

beeldmateriaal wordt gelardeerd met indrukken en<br />

herinneringen van de deelnemers, je ziet een subcultuur<br />

groeien en bloeien. Het boek is opgedeeld in korte<br />

hoofdstukken en de teksten zijn illustratie bij de beelden.<br />

Wild Style vangt een cruciaal moment in de<br />

muziekgeschiedenis, de geboorte van een straatcultuur<br />

die inmiddels wereldwijd wordt beoefend en geleefd,<br />

en de mondiale popindustrie domineert. Wie wil weten<br />

wat hip hop inhield op het moment dat Ali B nog in<br />

de luiers lag, hoeft met deze geremasterde heruitgave<br />

niet langer te zoeken.<br />

TALKSHOW BENNY SINGS Op YOUTUBE<br />

Als je echt helemaal niets te doen hebt in je leven,<br />

kun je altijd nog de nieuwe ‘talkshow’ van Benny<br />

Sings en Les Frogs checken op YouTube. Weinig<br />

talk, weinig show... wel heel veel gasten uit de<br />

scene, die allemaal een steentje bijdragen aan<br />

de meligheid en absurditeit van de show. Met -<br />

hoe kan het ook anders - het kolderieke Rednose<br />

Distrikt voorop.<br />

Echt een leuk idee, zo’n YouTube-show! Ook origineel<br />

om je ‘talkshow’ op te spicen met wat vreemde<br />

beeld edits en rare soundbites. Jammer alleen, als je<br />

showtje vervolgens zo experimenteel en geforceerd<br />

krakkemikkig in elkaar zit, dat de hele essentie zoek<br />

is. Na tien minuten is de kijker nog steeds niet veel<br />

wijzer, eerder geïrriteerd door alle onzinnigheid.<br />

Maar laten we Benny en Les het voordeel van de twijfel<br />

geven. De derde show met Rednose is al een stuk<br />

beter dan de eerste. Wie weet wordt de volgende met<br />

Miss B-Have & Wanna Be A Star nog wat.<br />

pIONEER LANCEERT SVM-1000<br />

DOWNLOAD4DJS OpENT WEBWINKEL VOOR<br />

ONAFHANKELIJKE pRODUCERS<br />

Onafhankelijke labels en ongetekende producers<br />

kunnen hun tracks als betaalde download<br />

aanbieden via de website Downloads4djs.<br />

De website is vorig jaar opgezet door Remko<br />

Gisolf (DJ D-base) en Toine Ekelschot (DJ<br />

TDM) en verkoopt naast mp3’s ook vinyl van<br />

een groot aantal labels, waaronder kanonnen<br />

als F Communications, 100% pure en Border<br />

Community.<br />

Anders dan de meeste mp3 portals hanteert<br />

Downloads4djs wel kwaliteitseisen en bovendien<br />

worden niet alle dansstijlen aangeboden. Zo heeft<br />

de site geen trance en geen hardcore in de digitale<br />

schappen. Belangstellende labels en producers<br />

kunnen zich aanmelden via info@downloads4djs.<br />

com. Wanneer je door de ballotagecommissie wordt<br />

geaccepteerd, ontvang je een eigen log waarmee je<br />

tracks en beelden kunt toevoegen of info kunt wijzigen.<br />

Het aardige is dat niet de webwinkel maar de artiest<br />

c.q. het label bepaalt wat een download moet kosten.<br />

Uiteraard heeft de artiest dan wel het label inzicht in<br />

het aantal downloads en hoeveel inkomsten daar<br />

tegenover staan.<br />

www.downloads4djs.com<br />

Dj’s en vj’s die graag de grenzen van hun vakgebied verkennen kunnen deze maand een gat in de<br />

lucht springen. pioneer lanceert namelijk de SVM-1000, SVM-1000, een mixer die de gebruiksvriendelijkheid van van<br />

de DJM-800 audiomixer toepasbaar maakt op de DVJ-1000 dvd-spelers, waardoor het één van de<br />

best bruikbare audiovisuele mixers op de markt is.<br />

De SVM-1000 is een hoogtechnologisch audiovisueel instrument, combineert the best of both worlds en<br />

maakt het mogelijk geluids- en beeldelementen tijdens je optreden te synchroniseren. De SVM-1000 komt<br />

met een LCD touch panel, een reeks effecten waar je U tegen zegt en 96 kHz/24-bit studiogeluidskwaliteit.<br />

Daar komt nog bij dat de aan MIDI toekenbare functies op dezelfde vertrouwde ‘DJM manier’ werken.<br />

Beeld en geluid zijn makkelijk te manipuleren. Bijvoorbeeld Bijvoorbeeld met het AV Beat Effect, dit effect detecteert automatisch<br />

het het aantal bpm’s en synchroniseert zowel geluid als als beeld gelijk met de beat. Het AV Touch Effect maakt een<br />

intuïtiever gebruik van effecten mogelijk omdat het gebruikers in staat stelt om de beelden rechtstreeks aan te<br />

raken raken en te beïnvloeden zodra ze op het het scherm verschijnen. Kortom, genoeg functies om om heel wat uren zoet<br />

mee te te zijn. zijn. Enig nadeel lijkt vooralsnog de prijs van de SVM-1000 te zijn. Momenteel wisselt het apparaat van<br />

eigenaar eigenaar voor niet minder dan € 5499 5499 en dat is exclusief de benodigde DVJ-1000 spelers. Aan de andere kant,<br />

Pioneer richt zich met dit product op de professionele markt markt en niet op slaapkamer slaapkamer dj.<br />

www.pioneer.nl<br />

NEWS | 07


RITCHIE HAWTIN EN MINUS LABEL GAAN<br />

‘Op GROEN’<br />

Richie Hawtin heeft aangekondigd dat Minus een<br />

CO2 neutraal bedrijf moet worden. DJ’s staan<br />

bekend om hun intensieve reisprogramma en<br />

vliegen wekelijks van hot naar her. En dat terwijl<br />

vliegen de meest vervuilende vorm van reizen<br />

is. Ook de fabricage van vinyl en CD’s heeft<br />

Minus onder de loep genomen en waar mogelijk<br />

aangepast.<br />

Virtuele dj gigs, bijvoorbeeld via een online link, zijn<br />

geen goed alternatief voor persoonlijke optredens,<br />

stelt Hawtin. Dus is hij wel gedwongen in het vliegtuig<br />

te stappen en tijdens een transatlantische vlucht een<br />

flinke stoot broeikasgas in de atmosfeer te blazen. Om<br />

toch milieuvriendelijk te kunnen vliegen is Minus een<br />

overeenkomst aangegaan met het Berlijnse bedrijf<br />

Atmosfair. Het idee: je koopt je CO2 uitstoot af en<br />

Atmosfair investeert die bijdrage in milieuprojecten.<br />

Sinds 1 januari van dit jaar verrekent Minus op<br />

die wijze de vliegkilometers van het personeel.<br />

Ook de fabricage van geluidsdragers - vinyl en cd’s - is<br />

niet geheel milieuvriendelijk. Voor digitale downloads<br />

ligt dat anders, al vragen iPods en laptops natuurlijk<br />

wel om stroom en batterijen zijn lastig te recyclen.<br />

Minus heeft evenwel besloten om de verpakking van<br />

haar vinyl en cd releases zo milieuvriendelijk mogelijk<br />

te maken. Alle nieuwe uitgaven zitten in hoezen van<br />

gecertificeerd (‘goedgekeurd’) of gerecycled papier.<br />

De nieuwe cd hoezen bevatten geen plastic meer.<br />

Daarnaast benadrukt Minus de milieuvoordelen<br />

van het digitale downloaden. Geen schadelijke of<br />

het milieu belastende verpakking, geen fysieke<br />

geluidsdragers die met vrachtwagens van fabriek<br />

naar distributiecentrum naar platenwinkel hoeven<br />

te worden gereden, en geen stickers op of plastic<br />

verzegeling om de geluidsdrager. “Listen differently,<br />

download digitally,” stelt Hawtin in een persbericht.<br />

In hetzelfde bericht verklaart Hawtin: “Omdat er op<br />

het gebied van klimaatsverandering immer sprake is<br />

van nieuwe onderzoek en nieuwe informatie, zullen<br />

we onze positie tegen het licht blijven houden en doen<br />

wat we kunnen doen om zo milieuvriendelijk mogelijk<br />

te werken.” Het volledige bericht van Richie Hawtin is<br />

na te lezen op de website van Minus.<br />

www.m-nus.com<br />

EXTREMA TROUW AAN OUDE pHILIpS<br />

FABRIEK TIJDENS OUDJAAR<br />

Extrema zoekt haar vertrouwde stek op tijdens<br />

oud en nieuw en strijkt traditiegetrouw neer<br />

op de Beukenlaan in Eindhoven. Champagne<br />

poppen onder het genot van exclusieve sets van<br />

onder andere Booka Shade en Tiefschwarz (Ali)<br />

in het immer gezellige Brabant.<br />

De oudejaarsavond van Extrema is al twee jaar op<br />

rij stijf uitverkocht en de zuiderlingen kennende zal<br />

het ook dit jaar een fuif van formaat worden. Met<br />

een gevarieerde line-up is er voor iedereen iets van<br />

zijn of haar gading. Zo host Sneakerz een area met<br />

onder andere Erick E en Fedde Le Grand en doen<br />

Joris Voorn en Remy het in de Extrema Music zaal.<br />

Even verderop vertegenwoordigen Booka Shade en<br />

Tiefschwarz de main en local hero’s Johan Bogers en<br />

Phenc kun je zien en horen in de area die luistert naar<br />

de naam Ricco’s Village. Voor de volledige line-up en<br />

meer Extrema NYEve-voorpret check je de website<br />

van Extrema.<br />

www.extrema.nl<br />

BLACK DOG ALBUM IS KLAAR,<br />

RELEASE BEGIN 2008<br />

Begin volgend jaar verschijnt Radio Scarecrow,<br />

het nieuwe album van het legendarische techno<br />

trio The Black Dog, zo vertelde Ken Downie tegen<br />

<strong>DJBroadcast</strong>. Het album telt twaalf tracks en zal<br />

uitkomen via het Soma label, dat eerder dit jaar<br />

opnamen van de groep uit begin jaren negentig<br />

heeft heruitgebracht op het dubbelalbum Book<br />

Of Dogma.<br />

Radio Scarecrow is het eerste nieuwe Black Dog<br />

album sinds Silenced uit 2005, dat uitkwam via het<br />

Dust Science label van Martin en Richard Dust, de<br />

studiopartners van Ken Downie die werken vanuit<br />

Sheffield, in midden Engeland. Centraal op Radio<br />

Scarecrow staat de lange track Flood, die afgelopen<br />

zomer werd opgenomen tijdens de overstromingen in<br />

midden Engeland; de zomer van 2007 was de natste<br />

in Engeland in meer dan drie eeuwen. “Martin zat<br />

vanwege de overstromingen opgesloten in de studio<br />

en dit is het resultaat,” vertelt Downie, die woont<br />

en werkt in een klein visserdorpje in het graafschap<br />

Devon, aan de Engelse zuidkust. Die geografische<br />

afstand is geen belemmering voor de samenwerking<br />

tussen Downie en de gebroeders Dust. “Het is maar<br />

vier uur met de trein naar Sheffield,” aldus Downie.<br />

Volgens Downie wordt Radio Scarecrow een donkere<br />

plaat. “We werken met opnames van kortegolf radio<br />

en andere alternatieve geluidsbronnen,” zegt hij.<br />

“We proberen zoveel mogelijk tracks op het album<br />

te stoppen, reken op minstens zeventig minuten<br />

muziek.” Radio Scarecrow zal uitkomen via Soma.<br />

“Ze hebben ons goed behandeld,” aldus Downie. “Ze<br />

vallen ons niet lastig en komen niet met rare wensen<br />

of eisen. Dat is de eerste keer dat ik dat meemaak van<br />

een platenlabel.” Overigens overweegt Ken Downie<br />

serieus om naar Nederland te verhuizen. “Jullie hebben<br />

het meest tolerante land van de wereld, daar is nog<br />

vrijheid. Hier in Engeland voel ik dat steeds minder.<br />

Hier vertelt men je wat je moet denken en doen.”<br />

www.dogsquad.co.uk/tbd<br />

NEWS | 09<br />

FREELOADER<br />

WIN EEN WII MET SPORTS PAK<br />

Iedereen op het DJB headquarters heeft inmiddels kennis mogen<br />

maken met de geneugten van de Wii (spreek uit als: ‘‘wie’’).<br />

Menig bevlogen potje Wii Tennis, Bowling en Golf zijn in de baas<br />

zijn tijd gespeeld. Nintendo is zo vriendelijk om ook onze lezers in<br />

te wijden in de wondere wereld van actief gamen, we geven een<br />

Wii, inclusief Sports Pak weg.<br />

WIN DRIE KEER HET NIEUWE SOULWAX ALBUM<br />

Soulwax remixt of het een lieve lust is. LCD Soundsystem, Klaxons,<br />

DJ Shadow, Justice, Kylie Minogue, Daft Punk , Tiga en<br />

zelfs de Sugar Babes worden onder handen genomen door de<br />

broertjes Dewaele en Stefaan van Leuven en Steve Slingeneyer.<br />

Op disc twee een mix van de broertjes als 2 Many DJ’s, er liggen<br />

drie albums voor je klaar.<br />

WIN DRIE NIEUWE DAFT PUNK ALBUMS<br />

Onze robot vrienden van Daft Punk hebben een live sessie vastgelegd<br />

en het album de toepasselijke titel Alive 2007 gegeven.<br />

Klappers als Around The World, Harder Better Faster Stronger<br />

en Human After All komen allemaal voorbij, wij geven drie exemplaren<br />

weg.<br />

WIN DRIE NIEUWE GORILLAZ ALBUMS<br />

‘s Werelds meest succesvolle virtuele band laat na een lange tijd<br />

van stilte weer van zich horen. De Gorillaz hologrammen hebben<br />

er meteen maar een dubbelaar van gemaakt. D-sides ligt eind<br />

november in de winkel, voor die tijd kun je jij exemplaar al in bezit<br />

hebben, we geven er drie weg.


FILM & DVD<br />

EASTERN pROMISES: NIET SpOTTEN MET GETATOEëERDE RUSSEN<br />

Wie na History Of Violence dacht dat regisseur David Cronenberg wel klaar<br />

was met het geweld, heeft het mis. In zijn nieuwe film zit een vechtscène zo<br />

intens, heftig en gewelddadig, dat je minuten nadien nog het zweet in je handen<br />

hebt. Eastern promises is een film vol wodka drinkende, getatoeëerde russen<br />

in zwart leren jassen waarmee je niet wilt fucken. Maar soms wel moet.<br />

Door René Passet<br />

Terwijl de regen naar beneden gutst, rent een tienerjongen over straat. Hij duikt<br />

een kapperszaak binnen, doet de luxaflex naar beneden en loopt nerveus richting<br />

kappersstoel, zijn hand verborgen achter een krant. Toch loopt de openingsscène van<br />

Eastern Promises anders af dan je denkt. Het is tekenend voor David Cronenberg, die<br />

zijn filmscripts altijd voorziet van spannend bochtenwerk en slimme valkuilen. Waarom<br />

bijvoorbeeld is de rustige, doortastende en ijskoude Nikolai (fantastisch gespeeld door<br />

Viggo Mortensen) slechts chauffeur en niet de rechterhand van de oude maffiabaas?<br />

Gaandeweg de film ga je jezelf dat steeds meer afvragen.<br />

prostitutie<br />

Eastern Promises speelt zich af in Londen. In de visie van Cronenberg niet de stad<br />

van Big Ben, clubbing en Tate Modern maar de plek waar mensenhandel, gedwongen<br />

(kinder)prostitutie en dranksmokkel welig tieren. De film begint met twee doden en een<br />

geboorte. Een verslaafde tienerprostituee laat bij haar dood een baby en een dagboek<br />

achter, waarover kraamverzorgster Anna (Naomi Watts) zich ontfermt. Bij haar<br />

zoektocht naar de biologische vader komt Anna al snel in contact met de charmante<br />

restauranthouder Semyon (Armin Mueller-Stahl), die aanbiedt om het Russische<br />

dagboek te laten vertalen. Waarna het gedonder begint. Want Semeyon blijkt het brein<br />

van de maffiaclan Vory v Zakone. Halverwege de film duikt de stem van het overleden<br />

hoertje Tatiana op, om in goed gekozen fragmenten te vertellen over de gruwelijkheden<br />

die haar zijn overkomen. Nee, het zijn geen lieverdjes, die Russen.<br />

Nijptang<br />

Cronenberg neemt de tijd om alle karakters te schetsen voordat het verhaal echt<br />

losbarst. Zo leert de kijker dat losbol Kirill (een overtuigend acterende Vincet Cassel)<br />

tekort komt als beoogde opvolger van zijn criminele vader. Niet alleen omdat hij een<br />

alcoholprobleem en een opvliegend karakter heeft, maar ook omdat hij op kerels valt.<br />

Nooit wordt dat vermoeden overigens uitgesproken, maar de manier waarop Kirill na<br />

een slemppartij stomdronken de schoenen van zijn chauffeur Nikolai kust, spreekt<br />

boekdelen. Langzamerhand komen we ook wat meer te weten over de geheimzinnige<br />

Nikolai. “Ik ben slechts de chauffeur,” zegt hij standaard als introductie. Maar dan wel<br />

een uitstekend geïnformeerde chauffeur, die zijn neus niet optrekt voor wat damage<br />

control. Als een ware ‘Winston Wolf’ uit Pulp Fiction ruimt hij een in ongenade gevallen<br />

en vermoord maffialid op. “Ik ga z’n tanden uittrekken en z’n vingers afknippen,”<br />

lispelt Nikolai nonchalant tussen een smeulende sigaret door. “Je kunt beter weggaan<br />

nu.” Andere regisseurs zouden op het moment dat de nijptang tevoorschijn komt<br />

discreet wegglijden met hun camera. Niet Cronenberg, die al sinds zijn vroegste<br />

werk (Videodrome, Scanners, Dead Ringers) een voorkeur heeft voor het morbide en<br />

bloederige. Zoals ook blijkt uit het intense, minuten durende badhuisgevecht in het hart<br />

van de film. Een vechtscène zo intens, heftig en gewelddadig dat je minuten nadien<br />

nog met het zweet in je handen zit.<br />

Messen<br />

Kogels komen er niet aan te pas in Eastern Promises, vlijmscherpe messen des<br />

te meer. Ze verdwijnen achteloos in nekken, kelen en oogkassen. Of elders in de<br />

getatoeëerde lijven van de leden van de Vory v Zakone. De regisseur besteedde naar<br />

verluidt veel tijd aan onderzoek naar de symbolische tatoeagecultuur in de Russische<br />

onderwereld. Ook de familiebanden spelen, net als bij de Italiaanse maffia, een cruciale<br />

rol en verklaren na afloop van de film veel over de verhoudingen. Maar vergeleken<br />

met de Vory v Zakone verworden de Sopranos ineens tot onschuldige soapsterretjes.<br />

Eastern Promises is een van Cronenbergs meest toegankelijke films. Het is ook een<br />

van zijn beste.<br />

Regie: David Cronenberg<br />

Uitgebracht door RCV, draait vanaf 29 november in de Nederlandse bioscopen<br />

www.easternpromises.nl | www.focusfeatures.com/easternpromises/


DINGEN<br />

SEX pISTOLS LUNCHBOX<br />

Wie kan het zich niet herinneren? Een lunchtrommeltje<br />

gevuld met kleffe boterhammen kaas en een lekkende<br />

plastic beker lauwe melk. Een herinnering die<br />

menigeen doet terugverlangen naar de basisschool. Dit<br />

nostalgische gevoel kan sinds kort gemakkelijk worden<br />

opgewekt met een nieuwe reeks lunchtrommels.<br />

Ditmaal zijn het echter niet Barbie, Pino en Ajax die<br />

je broodbak opluisteren, maar wordt lunchen een<br />

waar festijn met niemand minder dan de Sex Pistols.<br />

Voortaan worden je bammetjes dus bewaakt door<br />

Johnny Rotten, terwijl Sid Vicious de melk in de<br />

gaten houdt. Ook verkrijgbaar zijn lunchboxes met<br />

afbeeldingen van onder andere The Ramones, KISS<br />

en Pink Floyd.<br />

www.lunchboxes.com<br />

MIXA USB CASSETTE<br />

MIXA USB CASSETTE<br />

Waarschijnlijk is de USB stick een van de minst<br />

Waarschijnlijk interessante artikelen is de USB die stick je kunt een van verzinnen. de minst Met interessante de MIXA<br />

artikelen komt in die je opvatting kunt verzinnen. waarschijnlijk Met verandering, de MIXA komt want in<br />

die op dit opvatting ‘cassettebandje’ waarschijnlijk kun je verandering, niet alleen want één GB op aan dit<br />

‘cassettebandje’ gegevens kwijt, ook kun mag je niet je alleen zelf het één uiterlijk GB aan bepalen. gegevens Op<br />

kwijt, de website ook mag van je MIXA zelf het kun uiterlijk je een bepalen. eigen Op design de website uploaden, van<br />

MIXA terwijl kun er voor je een de eigen minder design avontuurlijke uploaden, terwijl geesten er voor enkele de<br />

minder standaardontwerpen avontuurlijke geesten klaar staan. enkele Niet standaardontwerpen<br />

alleen leuk voor<br />

klaar jezelf staan. dus, maar Niet alleen ook als leuk cadeau. voor jezelf Vul dus, hem maar bijvoorbeeld ook als<br />

cadeau. met muziek Vul hem en bijvoorbeeld foto’s die herinneren met muziek aan en foto’s bepaalde die<br />

herinneren gebeurtenissen aan bepaalde en maak gebeurtenis er een en mooi maak ontwerp er een mooi bij.<br />

ontwerp Voor minder bij. Voor dan minder dertig dan euro dertig kun euro je de kun MIXA je de thuis MIXA laten thuis<br />

laten bezorgen, bezorgen, dus dus voor voor het het geld geld hoef hoef je je het het niet te laten.<br />

www.makeamixa.com<br />

ANDY WARHOL SNEAKERS VAN<br />

ROYAL ELASTICS<br />

Dit jaar is het twintig alweer jaar twee geleden decennia dat geleden de invloedrijke dat de<br />

Amerikaanse kunstenaar Andy Andy Warhol Warhol overleed. overleed. Reden<br />

genoeg Reden genoeg om een om stel een sneakers stel sneakers aan hem aan te wijden hem te –<br />

uiteraard wijden – alleen uiteraard in gelimiteerde alleen in gelimiteerde oplage. In totaal oplage. zijn er In<br />

vier totaal verschillende zijn er vier verschillende ontwerpen verkrijgbaar. ontwerpen verkrijgbaar. Het beste<br />

ontwerp Het beste is ontwerp ongetwijfeld is ongetwijfeld de Resi Warhol, de Resi een Warhol, schoen<br />

met een schoen een afbeelding met een van banaan een die banaan verwijst die naar overduidelijk een van<br />

de Warhols spot beroemdste drijft met de creaties: overbekende de hoes van ‘swoosh’ het eerste van<br />

Nike. album Andy (uit 1967) had van het The zo Velvet gewild Underground - daar is geen – die twijfel met<br />

over die banaan. mogelijk. Die Voor was minder op het dan hoesontwerp zeventig euro afpelbaar, ben je<br />

de op trotse de sneakers eigenaar niet. van Voor dit fraaie minder staaltje dan € schoeisel. 70 ben je De de<br />

sneakers trotse eigenaar zijn in van een dit gelimiteerde hippe schoeisel. editie verkrijgbaar De sneakers bij<br />

K-Swiss zijn verkrijgbaar / KS1 op bij de K-Swiss/KS1 Nieuwezijds aan Voorburgwal de Nieuwezijds 262 in<br />

Amsterdam.<br />

Voorburgwal 262 in Amsterdam.<br />

www.royalelastics.com<br />

SONY ERICSSON W910I<br />

Met de Sony Ericsson W910i kun je niet alleen bellen,<br />

maar ook nog eens in hoge kwaliteit muziek luisteren.<br />

Songs en ringtones kun je gemakkelijk downloaden,<br />

streamen, opslaan en afspelen, terwijl ook een radio<br />

aanwezig is. Met een memory stick kun je tot 4 GB<br />

extra geheugen toevoegen om zo nog meer muziek op<br />

te slaan. Ook interessant is de shakefunctie, waarbij<br />

een willekeurig muziekstuk uit je playlist wordt gekozen<br />

door het apparaat eens flink door elkaar te schudden.<br />

www.sonyericsson.com<br />

DINGEN | 13<br />

TicketBox<br />

Agenda<br />

<br />

<br />

<br />

Datum: 24 november<br />

Locatie: The Power Zone,<br />

Amsterdam<br />

Line up: o.a. Ricky Rivaro,<br />

Gregor Salto, Lucien Foort,<br />

Rishi Romero<br />

<br />

Datum: 8 december<br />

Locatie: The Power Zone,<br />

Amsterdam<br />

Line up: Benny Rodrigues,<br />

Graphix, Jean, Ricky Rivaro<br />

<br />

Datum: 15 december<br />

Locatie: The Sand, Amsterdam<br />

Line up: o.a. Armin van Buuren,<br />

Blake Jarrell, ElSandro<br />

<br />

Datum: 24 december<br />

Locatie: Lexion, Westzaan<br />

Line up: o.a. Rockid, Irwan,<br />

La Ona, Laidback Luke, Quintino<br />

<br />

<br />

Datum: 29 december<br />

Locatie: Marcanti, Amsterdam<br />

Line up: o.a. Bas & Ram, José,<br />

Billy the Klit, Bruze<br />

<br />

Datum: 31 december<br />

Locatie: Maassilo, Rotterdam<br />

Line up: o.a. Gregor Tresher,<br />

Loco Dice, Dr. Lektroluv, Bart Skils


★ <br />

<br />

★ <br />

<br />

★ <br />

★ <br />

★ <br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

★ <br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

DJB LOCATOR<br />

TRANCENTRAL | HAARLEM<br />

In zijn piepkleine winkeltje naast het Haarlemse Centraal Station heeft<br />

Alexander Koning een trouwe klantenkring opgebouwd van dj’s, producers<br />

en andere muziekliefhebbers. Sinds 1995 is Trancentral dé platenzaak van<br />

Haarlem en omstreken. Zelfs van het met vinylwinkels bezaaide Amsterdam<br />

komen klanten zijn kant op, omdat hij net weer een ander assortiment heeft<br />

dan de hoofdstedelijke shops. Maar Koning verkoopt meer dan alleen<br />

muziek. Ook kleding en designer toys sieren de schappen van Trancentral.<br />

Koning: “Al mijn hobby’s zijn in deze winkel verzameld.”<br />

Door Aron Friedman<br />

“Ik heb Trancentral overgenomen van Neuf,” vertelt Koning. “Hij was één van de<br />

eersten die illegale feesten gaf in Amsterdam. Van het geld dat hij daarmee verdiend<br />

had, is deze zaak opgericht. Maar na een paar jaar had hij er schoon genoeg van.<br />

Op een dag kwam ik langs en hoorde dat hij Trancentral meer als een blok aan zijn<br />

been zag dan wat anders. Ik stelde voor om de zaak over te nemen. Een dag later<br />

kreeg ik een telefoontje van hem en de week daarna was de winkel van mij.” Voor<br />

Koning was het eerst nogal wennen om zijn eigen zaak te hebben. “Ik had nog<br />

nooit van mijn leven echt gewerkt. Was altijd bezig met graffiti en feesten. Ik dacht<br />

helemaal niet serieus na over het leven.” Maar twaalf jaar later is hij bezige bij met<br />

een visie. Naast de winkel heeft hij ook nog zijn Eye On The Future feesten samen<br />

met Michel Becks, een eigen platenlabel en een loopbaan als dj/producer. Zijn studio<br />

staat helemaal achterin de winkel, naast de tweedehands platenbakken. “Ik zit er<br />

alleen bijna nooit in. Ik weet gewoon niet waar ik de tijd vandaan moet halen. Zoveel<br />

te doen, en het stomme is dat je dan de leukste dingen uiteindelijk moet laten.”<br />

Specialiseren<br />

Trancentral is behalve een winkel ook een trefpunt voor veel Haarlemse dj’s.<br />

Alexander Koning heeft twee lokale helden in dienst, Mike Ravelli en Michael von<br />

L., beter bekend als Ille Bitch. “Dat zijn jongens die hier toch al kind aan huis waren.<br />

Iedere dag kwamen ze langs om de nieuwste releases te checken. Nu staan ze zelf<br />

achter de toonbank en geven ze ook tips over de nieuwste platen. De inkoop blijf ik<br />

nog altijd zelf doen, maar het is altijd goed om twee extra paar oren te hebben.”<br />

Het aanbod aan muziek is door de jaren heen flink veranderd. Vroeger verkocht<br />

Koning alles van hardstyle tot deephouse, met de focus op harde techno. Maar<br />

de laatste jaren is hij zich steeds meer gaan specialiseren, vooral richting diepere<br />

vormen van house en techno. De crisis in de muziekindustrie van de afgelopen<br />

en de opkomst van de mp3 heeft daar zeker bij geholpen. “Tranceplaten worden<br />

tegenwoordig nauwelijks meer verkocht. Het is negentig procent cd’s wat die gasten<br />

draaien. Met club dj’s is het hetzelfde verhaal. Alleen in de hardstyle en de hardcore<br />

wordt praktisch alleen maar met vinyl gedraaid. Maar daarvan verkoop je in Haarlem<br />

bijna niets.” Maar Koning vindt het eigenlijk wel leuk dat hij zich steeds meer kan<br />

toespitsen op de muziek die hij zelf leuk vindt. “Ik draai ook nog steeds het liefst met<br />

platen,” geeft hij toe. Naast platen verkoopt Koning ook nog kleding van merken<br />

die hij mooi vindt en designer toys. “Ik spaar zelf ook designer toys, misschien heeft<br />

dat te maken met mijn graffiti verleden. Eigenlijk zijn al mijn hobby’s in deze winkel<br />

verzameld.” Het <strong>DJBroadcast</strong> magazine heeft een prominente plek in de winkel.<br />

“Ik stop hem ook vaak bij mensen in hun tasje als ze platen komen kopen. Ik vind<br />

het gewoon het beste blad voor dit soort muziek.” Dat zouden wij ook zeggen als<br />

<strong>DJBroadcast</strong> op bezoek kwam ;-)<br />

Trancentral Recordstore, Kruisweg 40, Haarlem, tel/fax: 023-5420336,<br />

geopend op dinsdag tot en met zaterdag van 11.30 tot 17.00<br />

www.soundsandstyles.comwww.myspace.com/alexanderkonin www.soundsandstyles.com | www.myspace.com/alexanderkoningcom gcom<br />

Een overzicht van alle distributiepunten van <strong>DJBroadcast</strong> Magazine is te vinden<br />

op op www.djbroadcast.nl/magazine Geen distributiepunt in de buurt?<br />

Via www.djbroadcast.nl/abonnement kun je aanmelden voor een abonnement;<br />

je betaalt alleen de verzendkosten. Of download het recente nummer als pdf file<br />

via www.djbroadcast.nl/magazine/main


DJBROADCAST.FM<br />

MUZIEK UIT DE COMpUTER MET DJBROADCAST<br />

Tijdens het afgelopen Amsterdam Dance Event (ADE) organiseerde<br />

<strong>DJBroadcast</strong> in samenwerking met K-Swiss een podcast sessie vanuit de<br />

KS1 in Amsterdam. Gedurende de KS1 Sessions kregen labels als Compost,<br />

Innervisions, 08BAR, Wicked Jazz Sounds, Get physical en Man Recordings<br />

de kans om zich van hun beste kant te laten zien. Anchorman René passet<br />

voelde verschillende artiesten aan de tand en uiteraard werden er ook nog<br />

enkele plaatjes gedraaid. <strong>DJBroadcast</strong> zag kans om alle KS1 Sessions op te<br />

nemen en als podcast aan te bieden.<br />

Foto’s: Michel Mees<br />

Het ADE levert niet alleen een boel interessante muziek op, ook valt er veel te genieten<br />

van de meest uiteenlopende verhalen. Neem bijvoorbeeld de sessie met de heren van<br />

Innervisions: met een tongval waar Herr Flick nog een puntje aan kan zuigen doen<br />

Âme en Dixon uit de doeken waarom ze zich ooit voor house gingen interesseren.<br />

Ook vertellen ze hoe Underworld Âme wist te vinden. Uit het contact vloeide een<br />

remix van de track Crocodile voort die eveneens voorbij komt in de één uur durende<br />

sessie. Als toetje laten de mannen hun nog uit te komen track op het Ostgut label<br />

horen. Ook zeer de moeite waard is de sessie van deephousers Nuno Dos Santos<br />

& TJ Kong. De heren maakten onlangs een track met Robert Owens en het trio was<br />

op volle oorlogssterkte in de KS1 aanwezig om iedereen te trakteren op een werkelijk<br />

adembenemende versie van Merging. Ook voor de hiphoppers onder ons boden de<br />

KS1 Sessions soelaas. Op vrijdag waren de jongens van 08BAR ‘in the house’ om te<br />

jammen en ter plekke beats te bakken. De finale kwam van Wicked Jazz Sounds en<br />

Get Physical. Wicked Jazz imponeerde met zangeres Bernice van Leer en saxofonist<br />

Jeff Hollie. Vervolgens was het de Duitse DJ Jona die Get Physical vertegenwoordigde<br />

en met zijn zelfbenoemde ‘music from the future’ een topweekend afsloot. Alle sessies<br />

zijn vereeuwigd en op www.djbroadcast.nl te beluisteren.<br />

<strong>DJBroadcast</strong>.fm<br />

Naast de almaar groeiende hoeveelheid podcasts staat <strong>DJBroadcast</strong>.fm natuurlijk ook<br />

niet stil. Sterker nog, er staat een flink aantal nieuwe shows in de planning. Zo krijgt het<br />

nu al beruchte Crackhouse haar welverdiende wekelijkse zendtijd. Verwacht sets van<br />

artiesten die op de gelijknamige feesten hebben opgetreden, zoals Mesjokke, Carlos<br />

Valdes en Luna City Express. Ook Lovin l’Ectro, de organisatie die verantwoordelijk is<br />

voor maandelijks terugkerende feesten in Leiden, zal een steentje bijdragen. Artiesten<br />

uit het eigen boekingskantoor, zoals Chip & Dale, James Nidecker en Size, zullen zich<br />

hierbij van hun beste kant laten zien. Verder krijgt ook NU!, een initiatief van Stephen<br />

J. Kroos, een eigen show. En - last but not least - leveren de heren van het 030303collectief<br />

elke week een stevig potje acid aan. Niet alleen gloednieuwe shows komen<br />

met vers materiaal op de proppen, ook de gevestigde partijen hebben frisse tunes in<br />

petto voor de luisteraar. Zo levert Mobilee weer een Pan Pot mix af, komt Fabric met<br />

James Murphy, heeft Dinner Records een live set van Anton Pieete en Radial, trakteert<br />

Beats in Space ons op Stefan Goldmann en verrast K7 ons met niemand minder<br />

dan Cobblestone Jazz. Kortom, genoeg reden om <strong>DJBroadcast</strong>.fm weer eens op<br />

te zoeken!<br />

www.djbroadcast.nl/podcast | www.djbroadcast.fm<br />

Now Playing<br />

9 of 13<br />

DOWNLOAD<br />

DE PODCAST OP<br />

DJBROADCAST.NL<br />

3:30 -0:49


TOYZ & UNDERGROUND NOIZ<br />

BYTEDUST – CLOUD X-MAS<br />

Dat er ook in Nederland coole pluchen toys worden<br />

gemaakt, bewijst Bytedust met zijn Cloud-X figuurtje.<br />

Cloud-X is een milieubewust wolkje met een rode X op<br />

de plek van zijn hart (de X staat voor pijn en besmetting).<br />

Speciaal voor de Kerst komt er een vrolijke versie<br />

uit, compleet met rode muts. Alle toys van Bytedust<br />

worden met de hand gemaakt en zijn zeer gelimiteerd.<br />

www.bytedust.nl<br />

DAVID HORVATH – 12 INCH BOSSY BEAR<br />

Horvath is een veelzijdig en en origineel kunstenaar.<br />

Samen met zijn vrouw vrouw Sun-Min Kim heeft hij talloze<br />

karakters en toys ontworpen. Eén van zijn laatste<br />

ontwerpen is Bossy Bossy Bear, Bear, een lollig lollig blauw beertje met<br />

grote ogen en een kroontje op op zijn hoofd. Bossy Bear<br />

is nu verkrijgbaar verkrijgbaar via Toy2R als 12 inch model. model.<br />

www.toy2r.com<br />

18 | TOYZ & UNDERGROUND NOIZ<br />

pLAY IMAGINATIVE<br />

Eén van de belangrijkste toy producenten is Play<br />

Imaginative uit Singapore. PI werd opgericht in 2004 en<br />

is vooral bekend van het populaire Trexi figuurtje. Maar<br />

PI maakt nog veel meer mooie toys, waaronder de<br />

bijzondere figuren van de Japanse kunstenaar Touma.<br />

Op de foto vindt je een overzicht van de producten<br />

van PI.<br />

www.playimaginative.com<br />

MARKA 27 – MINI GODS<br />

Mini Gods is een cool project van Marka 27 (Victor<br />

“Marka” Quiñonez) , een Braziliaanse ontwerper.<br />

Het is een designer toy met een functie, want<br />

het is tevens een speaker voor je I-pod of ander<br />

digitaal spelertje. De Mini God is 16 inches groot<br />

COLLIN VAN DER SLUIJS – CUSTOM SUG<br />

Dit is een prachtig voorbeeld van wat je kunt doen met<br />

een blanco designer toy. Deze SUG werd onder handen<br />

genomen door Collin van der Sluijs, een in Maastricht<br />

woonachtige kunstenaar. De SUG is zeer gedetailleerd<br />

geverfd in Collin’s kenmerkende stijl. Mocht je in<br />

Maasticht zijn, loop dan eens Galerie Groen Licht<br />

binnen, daar is nog veel meer werk van Collin te zien!<br />

http://collin.exto.nl<br />

en ziet er uit als een soort moderne Maya priester.<br />

Leverbaar 4 verschillende kleuren en gelimiteerd...<br />

uiteraard.<br />

www.minigods.com<br />

Mixed by<br />

Hardsoul<br />

Out Now<br />

Available on<br />

Featuring tracks from<br />

Dennis Ferrer / Martin Solveig<br />

Soul Central / Ida Engberg / Copyright<br />

Sandy Rivera & Haze / DJ Gregory<br />

www.defected.com<br />

LIMITED EDITION 2CD<br />

& DIGITAL DOWNLOAD<br />

Hardsoul feat. Fierce Rulin Diva<br />

Self Religion (Believe In Me)<br />

Featuring mixes from Hardsoul, Mark Knight & David Penn<br />

Out Now on 12”<br />

Out 12th November on CD & download<br />

Distributed by www.news.be<br />

Licensing: licensing@defected.com


Iceland<br />

Airwaves<br />

ALTERNATIEF MUZIEKWEEKEND IN REYKJAVIK<br />

Iceland Airwaves kan worden gezien als het leukste festival dat IJsland te<br />

bieden heeft. Of nee, het énige festival dat IJsland te bieden heeft. Ooit<br />

ontstaan uit een lokale talentenjacht is Iceland Airwaves tegenwoordig een<br />

evenement met internationale allure, waar niet alleen de hippe jeugd van<br />

Reykjavik op af komt, maar ook vele muziekfreaks van beide kanten van de<br />

oceaan. Afgelopen oktober vond alweer de negende jaargang plaats en DJ<br />

Broadcast liet zich onderdompelen in de IJslandse euforie.<br />

Door Nico van der Plas<br />

Eerst maar even de negatieve aspecten van IJsland uit de weg. Ja, het is er koud,<br />

en ja, het bier is duur. De rit van het vliegveld naar hoofdstad Reykjavik belooft, met<br />

onophoudelijk uitzicht op een kaal, regenachtig rotslandschap, ook al weinig goeds.<br />

Behalve als je van wandelen of andersoortige activiteiten houdt, maar daarvoor<br />

zijn we niet hier. Nee, wij willen nachtleven, muziek, dans, sex, drugs, rock ’n roll!<br />

Iceland Airwaves is dan de beste aanleiding om een weekendje Reykjavik te doen.<br />

Met 150.000 inwoners zit hier meteen al de helft van het totale aantal IJslanders,<br />

waarvan, zo blijkt, ongeveer alle jongeren met muziek bezig zijn. Want hoe verklaar<br />

je anders de vele IJslandse bands en acts die dit weekend op het programma<br />

staan? Naast klinkende namen als Bloc Party, Trentemøller, !!! (chk chk chk) en<br />

Moonbootica dus ook maar even op zoek naar een paar IJslandse pareltjes. Dat doel<br />

is snel bereikt. Reykjavik is niet de metropool zoals we die voor ogen hadden, maar<br />

een dorpse stad met een klein centrum, waar je snel en gemakkelijk van de ene club<br />

naar de andere loopt. Heerst op straat al een uitgelaten festivalkoorts, in de hippe<br />

club Nasa worden we bijkans verdrukt door een massa IJslandse kids, afgekomen<br />

op de aanstekelijke electropop van Motion Boys. Lokale helden ja, maar afgaand op<br />

de muziek weggelegd voor groter (lees: internationaal) succes, net als landgenoten<br />

GusGus, de bekende dance-band die vervolgens het podium bestijgt. Nasa barst<br />

ondertussen uit zijn voegen met opdringerige fans, tijd om te verkassen. De stijlvolle,<br />

langwerpige zaal van het Reykjavik Art Museum biedt uitkomst. De hoofdlocatie van<br />

het festival blijkt de ideale setting voor een gloedvolle show van Trentemøller en zijn<br />

band, waarbij de Deen zich zowel van zijn sferische als dansbare kant laat horen. Een<br />

hoogtepunt, zeker, net als het optreden van die andere Scandinavische grootheid,<br />

Múm. Volgens insiders aldaar is de IJslandse groep niet meer op het niveau waar het<br />

ooit zat, maar luisterend naar de voltallige band, inclusief violen en ijle zang, is dat<br />

wellicht iets te makkelijk gezegd. Maar toch, geplaagd door nieuwsgierigheid naar<br />

die nieuwe IJslandse garde, trekken we verder - de stad lonkt.<br />

Veredelde kroegentocht<br />

En hoewel kleinschalig en afgelegen, Reykjavik oogt als een trendy plek om te<br />

vertoeven. Niet alleen voor de kapitaalkrachtigen onder ons, die voornamelijk<br />

neerstrijken in strakke lounges en de vele Gucci en Dolce&Gabbana-achtige<br />

zaakjes, maar ook voor de alternatiever ingestelde jongeren. Veel dames in vintagejurkjes<br />

en vage figuren in fluoriserende eigthies-outfits struinen langs tweedehandskledingzaakjes<br />

en rommelige café’s en platenzaken. Bijna elke locatie waar meer dan<br />

20 | FEATURE<br />

twintig man in kan, lijkt mee te doen met het Airwaves feest, waardoor het festival<br />

ook kan worden beleefd als veredelde kroegentocht, met muzikale ontdekkingen<br />

als bonus. Zo bevinden we ons ineens in Organ, een ietwat obscure nachtclub<br />

waar de IJslandse act Sometime een kleine dansvloer bestookt met fijnzinnige<br />

electronica en de zoete zang van een kleurrijk getooide zangeres. Achter in de<br />

zaal ontdekken we een trap die leidt naar een fluweelrode lounge-kelder, waar een<br />

rondborstige bardame ons voedt met de broodnodige alcohol. Welja, neem nog<br />

maar een biertje voor 500 kronen. Zal ongetwijfeld duur zijn, geen idee hoeveel een<br />

kroon eigenlijk waard is [het biertje kostte zo’n € 6, red.], maar ook geen zin om<br />

daar vanavond achter te komen. De volgende nacht stranden we in het sfeervolle<br />

concertzaaltje Gaukurinn. Op aanraden van zo’n IJslands vintage-meisje kwamen<br />

we voor de band Steed Lord, maar de voorafgaande act blijkt allang de moeite<br />

waard. Ultra Mega Technobandi€ Stefán, de naam belooft al veel goeds, de act zelf<br />

spant de kroon. Vier puisterige tieners die een opzwepend soort rave-rock spelen,<br />

deels afkomstig uit een meegebracht iPodje, aangevuld met een agressief spelende<br />

drummer, bassist en toetsenist. De meeste aandacht gaat echter uit naar de zanger<br />

van het stel, een opgewonden standje die met ontkleed, zweterig bovenlijf luidkeels<br />

loopt te vloeken op het publiek achterin de zaal omdat het niet wil dansen. Slaand<br />

en schoppend tegen zijn toetsenist, de bassist wurgend met zijn microfoonsnoer,<br />

constant het publiek in duikend, gooiend met alles wat los en vast zit - met dit<br />

ongeleide projectiel is elk nummer een avontuur. Een complete chaos is het gevolg,<br />

zeker wanneer het iPodje vastloopt, maar dat is uiteraard de charme van een ware<br />

rockshow. Dat Steed Lord vervolgens een veel betere band blijkt te zijn, is gauw<br />

vergeten. De laptop-electro van deze groep klinkt geweldig, evenals de twee goed<br />

uitziende vocalisten, maar in ons geheugen kunnen ze moeilijk de rauwe act van<br />

UMTbS overtreffen. En ziedaar de kracht van Iceland Airwaves, een festival dat leunt<br />

op de variëteit aan IJslandse acts die zich niets aantrekken van trends, regels of<br />

elkaar – alles draait om de muziek en het feest.<br />

Warmwaterbron<br />

En het mooiste moet dan nog komen, de Airwaves Blue Lagoon Party. Oftewel,<br />

uitkateren in een warmwaterbron, met dj’s aan de kant om de festivalsfeer erin<br />

te krijgen. Negen bussen, volgeladen met hipsters van uiteenlopend pluimage,<br />

vertrekken vanuit de stad, dwars door het ruige landschap van IJsland, op weg naar<br />

de beroemde Blue Lagoon. Regen en rotsen is weer alles wat we zien onderweg,<br />

totdat rookslierten aan de horizon opdoemen en we ons ineens bevinden bij een<br />

modern zwemoord, maar dan met een dampend buitenbad ter grootte van een<br />

klein meer. Al snel verzamelt het aanvankelijk rustig badende publiek zich bij de dj’s,<br />

wiens Franse filterhouse steeds steviger uit de speakers komt. De aanwezigen slaan<br />

door: crowdsurfende Amerikanen, dronken Engelsen die hun blote kont laten zien,<br />

het feest is compleet. En tja, dat zijn toch, ‘pardon my French’, de krenten uit de<br />

pap. Niet de headliners, maar de kleine acts en feesten geven karakter aan Iceland<br />

Airwaves – een festival om de kou voor te trotseren.<br />

www.icelandairwaves.com<br />

DIGITAL REVOLUTION:<br />

EVO5 BY ECLER<br />

• Highest quality audio 24bit/96 kHz A/D conversion<br />

• Internal 12 channel in and 12 channel out fi rewire soundcard<br />

• Fully editable effects processor<br />

• Create, name and save up to 64 customized effects<br />

• Full colour TFT Screen<br />

• Unlimited MIDI control<br />

more info at www.interstateaudio.nl<br />

Warder 186A, 1473 PL Warder, interstateaudio@wxs.nl<br />

exclusief distributeur en importeur van:<br />

Numark | EVO5 | Feedback | CS2.i1 1 26-10-2007 16:38:15


STRP RE<br />

ANIMATIE UIT EINDHOVEN ZONDER EN MET COMpUTER<br />

Van donderdag 22 tot en met zondag 25 november vindt in het Klokgebouw<br />

op het voormalige bedrijfsterrein van philips in Eindhoven STRp plaats,<br />

het festival waarop technologie en creativiteit centraal staan. Naast een<br />

uitgebreid programma met electronische muziek, robotics, visuals en<br />

interactieve kunst geeft STRp onder de noemer RE: speciale aandacht aan<br />

een thema. Ditmaal is dat 3D animatie uit Eindhoven.<br />

Door Alfred Bos<br />

In de jaren dertig betekende 3D animatie werken met poppen en die zaten<br />

doorgaans vast aan touwtjes. Zo niet bij George Pal. Toen hij in 1934 door Philips<br />

werd gevraagd om in Eindhoven te komen werken, had hij als animator reeds zijn<br />

sporen verdiend in Boedapest en Berlijn. Pal, in 1908 in Hongarije geboren als<br />

Julius György Märczincsák, pionierde een nieuwe animatietechniek, die bekend is<br />

geworden als stop-motion, ook wel klei animatie of stop-frame animatie genoemd.<br />

De methode maakt gebruikt van film; het poppetje wordt beeldje voor beeldje<br />

gefotografeerd en telkens verandert de pose een klein beetje – afgespeeld lijkt de<br />

pop vloeiend te bewegen. Pals specialiteit was de Pal-Doll, in Amerika bekend<br />

geworden als Puppetoons (een samentrekking van puppet en cartoon). Met die<br />

techniek maakte Pal tussen 1934 en 1939 in Eindhoven vier tekenfilms en acht<br />

reclamefilms voor Philips, waaronder Philips Cavalcade (1934), Sleeping Beauty<br />

(1935), De Toveratlas (1935) en Alladin en de Wonderlamp (1939). Overigens werkte<br />

de animator via zijn bedrijf Dollywood ook voor andere opdrachtgevers als Horlicks<br />

Malted Milk, een Britse zuivelfabrikant. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak<br />

emigreerde Pal naar de Verenigde Staten, waar zijn talent niet lang onopgemerkt<br />

bleef. Filmgigant Paramount gaf hem zijn eigen animatiestudio in Hollywood en in<br />

1944 ontving Pal voor zijn pionierswerk met zijn puppetoons een Oscar. Hij stond in<br />

Hollywood bekend als de man die op het witte doek het onmogelijke kon laten zien<br />

en die reputatie deed hij gestand door in de jaren vijftig een reeks baanbrekende<br />

science fiction films te produceren. Destination Moon (1950), When Worlds Collide<br />

(1951), War Of The Worlds (1953) en Conquest Of Space (1954) zijn nog steeds het<br />

bekijken waard, mede dankzij de voor die tijd meer dan geloofwaardige animaties en<br />

trucages – de eerste ruimtesonde moest nog worden gelanceerd, een ontwikkeling<br />

die Pal reeds had voorzien.<br />

Blender<br />

Pals stop-motion is een bewerkelijke animatietechniek, maar wordt nog steeds<br />

toegepast. Met de introductie van digitale technieken heeft de animatie echter<br />

een nieuwe impuls gekregen. En dankzij het in Eindhoven ontwikkelde software<br />

pakket Blender is driedimensionale (3D) animatie niet langer voorbehouden aan<br />

22 | FEATURE<br />

Now Playing<br />

9 of 13<br />

DOWNLOAD<br />

DE PODCAST OP<br />

DJBROADCAST.NL<br />

3:30 -0:49<br />

grote studio’s met een leger animatoren en een astronomisch budget. Op STRP<br />

is de korte animatiefilm Elephants Dream te zien, de eerste 3D ‘open source’<br />

animatiefilm ter wereld, die het afgelopen jaar in première ging. Elephants Dream<br />

is internationaal geprezen om de kwaliteit van de graphics en om het feit dat de<br />

tien minuten durende film tot stand is gekomen via ‘open source’ software: een<br />

computerprogramma dat door iedereen gratis kan worden gebruikt en aangevuld.<br />

Tijdens de UK Linux and Open Source Awards 2006 won Elephants Dream de prijs in<br />

de categorie ‘Best Use of CGI with Linux/Open Source’ en werd daarmee verkozen<br />

boven films van grote animatiestudio’s als Dreamworks en Sony/Imageworks.<br />

Elephants Dream werd gemaakt met het software pakket Blender, een programma<br />

voor 3D animatie dat midden jaren negentig werd ontwikkeld door de in Eindhoven<br />

gevestigde animatiestudio NeoGeo en sinds oktober 2002 beschikbaar is als open<br />

source freeware. Wereldwijd werken vele duizenden professionele animatoren, 3D<br />

modeleers en liefhebbers met het pakket; Blender is het intellectuele eigendom van<br />

de Blender Foundation onder leiding van Ton Roosendaal, die de eerste versie van<br />

het programma schreef.<br />

Onderwijs<br />

“De kracht van Blender is dat het voor de enkelvoudige gebruiker een volledige<br />

suite biedt waarin alles mogelijk is,” zegt Joeri Kassenaar, die in de jaren negentig<br />

voor NeoGeo werkte en als animator en programmeur heeft bijgedragen aan de<br />

ontwikkeling van het programma. “Je kunt kris-kras werken, je hoeft niet een<br />

bepaalde werkvolgorde of een vast protocol te volgen. Dat is voor de thuiswerker<br />

of hobbyist heel prettig, want anders lijkt het snel op werk.” Omdat Blender open<br />

source is voegen veel gebruikers nieuwe, zelfgeschreven onderdelen aan het<br />

pakket toe. “Producenten van professionele 3D animatie software zijn serieus<br />

bang voor Blender, want ze zien dat Blender kan wat hun pakket ook kan,” stelt<br />

Kassenaar. En dat terwijl het gratis is. Toepassing in het grafische onderwijs ligt<br />

voor de hand. “Dat is vorig jaar tijdens de internationale Blender conferentie ook ter<br />

sprake gekomen,” zegt Kassenaar. “Er moeten certificaten komen, opdat precies<br />

wordt omschreven wat het pakket wel en niet kan. Dan hoeft de docent niet telkens<br />

aan de onderwijsinspecteur uit te leggen dat de studenten geen hobby bedrijven.”<br />

Zondag 25 november, de slotdag van STRP, staat in het teken van 3D animatie.<br />

In Hal 5 worden tussen 13:30 en 23:00 enkele films van George Pal vertoond.<br />

In Hal 7 zijn tussen 14:00 en 22:30 verschillende Philips reclamefilms van George<br />

Pal te zien. Om 19:30 verzorgt Joeri Kassenaar in Hal 7 een lezing over Blender,<br />

inclusief demonstratie en een vertoning van Elephants Dream. Voor het complete<br />

muziekprogramma, zie de website van STRP.<br />

www.strp.nl | www.blender.org | www.elephantsdream.org<br />

Kwaliteit ontmoet draagbaarheid<br />

NIEUW! BOSE ®<br />

SoundDock ®<br />

NIEUW<br />

van Bose<br />

Maak kennis met het nieuwe BOSE ®<br />

SoundDock ®<br />

Portable digital music<br />

system. Dit systeem is uitgerust met<br />

een indrukwekkend aantal innovaties<br />

van Bose, waaronder de exclusieve<br />

technologie voor waveguideluidsprekers,<br />

en levert prestaties die voorheen ondenkbaar waren voor draag-<br />

bare systemen. Plaats uw iPod ®<br />

op het dockstation en geniet van<br />

een volle, rijke en gedetailleerde muziekweergave uit een zeer<br />

Ervaar het verschil dat BOSE ®<br />

Portable digital music system<br />

compact systeem. De oplaadbare lithium-ionbatterij zorgt voor<br />

een langere speelduur dan gewone batterijen, waardoor u overal<br />

in huis kunt genieten van uitmuntende geluidskwaliteit, en zelfs<br />

buiten. Trek de stekker uit het stopcontact en laat de voedingskabel<br />

thuis. En terwijl u luistert, laadt het systeem uw iPod ®<br />

op.<br />

Met één afstandbediening bedient u zowel het systeem als de<br />

basisfuncties van uw iPod ®<br />

, en navigeert u door de afspeellijst.<br />

Plaats uw iPod ®<br />

op het dockstation en ervaar zelf hoe goed<br />

geluidskwaliteit en draagbaarheid samengaan.<br />

technologie maakt<br />

Bel 0299 390111, bezoek www.bose.nl of www.sounddock.nl, of ga naar uw geautoriseerde BOSE ®<br />

Personal ®<br />

Audio-dealer<br />

Onderweg. Op het werk. Thuis. Maak kennis met Personal ®<br />

Audio van Bose<br />

BOSE ®<br />

BOSE multimedialuidsprekersystemen<br />

®<br />

audiohoofdtelefoons BOSE ®<br />

SoundDock ®<br />

digital music systems<br />

niet inbegrepen. iPod ®<br />

is een geregistreerd handelsmerk van Apple Computer, Inc.<br />

iPod ®


C<br />

M<br />

Y<br />

CM<br />

MY<br />

CY<br />

CMY<br />

K<br />

AdvAwakenings.pdf 31-10-2007 13:51:17<br />

ROTTERDAM ELECTRONIC MUSIC FESTIVAL<br />

REMF MICRO WINTER EDITION<br />

29-30 NOV. _ 1 DEC. - WORLD AIDS DAY - 2007<br />

ROTTERDAM BECOMES ELECTRIC<br />

Ken Ishii (JAP) i Superfreq featuring Mr. C (UK) i Chris Liebing (DE) i Adultnapper_live (usA)<br />

Joris Voorn _ Live (Nl) i Honey Dijon (USA) i Ark _ live (FR) i Ripperton A.K.A. Lazy Fat People _ live (CH)<br />

commix (uk) Benny Rodrigues (NL) i Distance (UK) i Vicious Circle (UK) i Volcano the bear _ live (UK)<br />

Deepchord presents Echospace _ Live (USa) i Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso UFO (JAP)<br />

Thunderheist _ live (CAN) i St.Vincent _ live (USa) i Alden Tyrell _ Live (NL) i Monica Electronica (NL)<br />

Warren Fellow (NL) i laxtar (NL) i GMB _ Live (NL) i NELSON and DJOSA _ LIVE (NL) i JOACHIM (nl)<br />

Campattack Robots i Reach visuals (NL) mediaontwerpers (nl) i And many many more...<br />

various locations: www.REMF.nl<br />

CLUBNIGHTS, CONCERTS, EVENTS, SHOWCASES, LABELNIGHTS,<br />

EDUCATIONAL WORKSHOPS, MASTERCLASS, INSTALLATIONS,<br />

ART AND CULTURE, VISUALS, CINEMA AND RECORDFAIR.<br />

DJ Broadcast 205x130.5_V3.indd 1 07-11-2007 09:42:36<br />

DEF MIX<br />

DEF MAAR NIET DOOF<br />

Def Mix is een house dj superteam: David Morales, Frankie Knuckles, Satoshi<br />

Tomiie en Hector Romero. Onder de titel Def Mix Classics heeft het Engelse<br />

Defected label een driedubbelcd met een aantal klassieke remixen van de<br />

vier Def Mix dj’s uitgebracht. Daarop dansvloerkrakers uit de begintijd van<br />

de house van ondermeer U2, Robert Owens, Electribe 101, Jamiroquai en<br />

Ce Ce peniston. Een leukere bijspijkercursus Wat Is House? is nauwelijks<br />

te verzinnen.<br />

Door Alfred Bos<br />

Def Mix Productions is de naam van het bedrijf dat Judy Weinstein en David Morales<br />

in 1987 begonnen. Morales kennen we als een prominente house dj en producer uit<br />

New York, terwijl Weinstein in 1978 één van de eerste dj record pools startte, For The<br />

Record. Morales en Weinstein hadden nog nauwelijks de muren van hun kantoor<br />

geverfd toen Frankie Knuckles, house pionier uit Chicago, zich in New York meldde.<br />

Niet lang daarna verhuisde Satoshi Tomiie, een ontdekking van Knuckles, van Tokyo<br />

naar New York om het team te versterken. Hector Romero, een latin en house dj<br />

die vanaf zijn vijftiende professioneel achter de draaitafels stond en fungeerde als<br />

opwarm jock voor Morales, werd door Weinstein in 1994 gevraagd om voor Def Mix<br />

het label Definity op te zetten. Naar aanleiding van Def Mix Classics blikken David<br />

Morales en Frankie Knuckles terug.<br />

David Morales: “Def Mix ontstond begin 1987. Ik gebruikte het woord Def Mix alleen<br />

maar als remixer. Toendertijd was ‘def’ straattaal voor ‘goed’ of ‘te gek’. Het is nooit<br />

de bedoeling geweest dat Def Mix meer zou worden dan een naam, we hebben nooit<br />

vermoed dat het ook ‘een ding’ zou worden. Er was geen vooropgezet plan.”<br />

Frankie Knuckles: “We hebben met grote artiesten gewerkt. Luther Vandross is zo’n<br />

pro dat hij zijn vocale partij in één keer op band zet, maar vervolgens doet hij het nog<br />

tien of vijftien keer, gewoon omdat hij het gezellig vindt in de studio.”<br />

David Morales: “Het was intimiderend om met Aretha Franklin te werken. Voor mij<br />

was ze de koningin van de soul en ze had met de beste producers in de studio<br />

gezeten. En ik was maar een dj/producer en ik kon mezelf onmogelijk vergelijken met<br />

haar status. Van dat soort ervaringen leer je veel.”<br />

Satoshi<br />

Frankie Knuckles: “Het album van Robert Owens [Rhythms In Me, 1990] was het<br />

eerste album dat David en ik samen hebben geproduceerd en Satoshi speelt daarop<br />

een centrale rol als toetsenman. Dus op die plaat hoor je het begin van Def Mix, maar<br />

ook hoe evenwichtig en uitgebalanceerd het geluid was en nog steeds is.”<br />

David Morales: Satoshi ging vaak met me mee naar dj gigs en speelde live keyboards<br />

bij mijn sets. Drumapparaten, effecten, zo kwamen we op een ‘geluid’ uit. Ieder van<br />

ons deed zijn eigen ding, maar een deel van ieder zat in al onze songs.”<br />

Frankie Knuckles: “Je bent nooit te oud om te leren. Hector en ik zaten net te<br />

praten over gadgets en hij wil de nieuwe i-Phone, waarop Satoshi zegt: ‘Wacht op<br />

“House is<br />

geen<br />

wedstrijd”<br />

de tweede generatie, koop nooit de eerste generatie’. Wanneer je veel in elkaars<br />

gezelschap verekeert, pik je ook veel van elkaar op. Mij helpt het in ieder geval om<br />

technisch bij te blijven, iets waar ik uit mezelf niet zo sterk in ben. Maar de anderen<br />

helpen me daarbij.”<br />

Satoshi Tomiie: “Ik ben op hetzelfde moment gaan produceren en deejayen. Mijn<br />

eerste liefde was hiphop. Ik ben meer naar house gaan luisteren nadat ik Frankie was<br />

tegengekomen en later David. Ik ben een perfect voorbeeld van het feit dat – tenzij<br />

je al een grote dj bent – je platen moet maken om boekingen te krijgen, dus dat heb<br />

ik gedaan.”<br />

Ouder worden<br />

Frankie Knuckles: “Mensen denken over house als iets dat doelbewust is uitgevonden;<br />

dat is niet zo. Het is voortgekomen uit de muziek die we draaiden in The Warehouse<br />

[in Chicago] en The (Paradise) Garage [in New York] en andere plekken in de US. Nu<br />

duiken er iedere week weer nieuwe namen op. Het is lastig om je plek te behouden<br />

want de muziekindustrie dicteert dat ik met iedereen in competitie ben. Zelf zie ik het<br />

niet als een wedstrijd.”<br />

David Morales: “Het publiek waar we voor draaiden gaat niet langer uit. Wat betekent<br />

dat je zo’n beetje overnieuw kunt beginnen. Je moet jezelf bewijzen voor de volgende<br />

generatie die je niet echt kent. En daar bovenop verandert de technologie, de<br />

muziek verandert, de smaak verandert. Als je wilt blijven meedoen, zul je je moeten<br />

aanpassen.”<br />

Frankie Knuckles: “Technologie heeft de muziek in de handen van de dj’s gelegd, wat<br />

geweldig is, maar het enige probleem wat ik daarmee heb is dat sommige muziek<br />

tweedimensionaal is. Het is prachtig dat je thuis op zolder iemand anders kunt<br />

sampelen en volkomen onafhankelijk een track in elkaar kunt zetten, maar het is nog<br />

mooier wanneer je met anderen een track kunt maken en een zanger of zangeres<br />

kunt gebruiken. Er is tegenwoordig zoveel overbodige muziek op de markt.”<br />

David Morales: “Wanneer ik mijn residencies doe en tien uur achtereen draai, weet<br />

het publiek dat ze van alles zullen horen, muziek uit het hele spectrum. Mensen van<br />

buiten de dansmuziek zien onze muziek als saai omdat het lineair is, het gaat maar<br />

door. In de jaren zeventig en tachtig was er veel meer variatie, je kon de muziek<br />

toen onmogelijk saai noemen. Wat we vandaag de dag missen is de inbreng van de<br />

artiesten.”<br />

Frankie Knuckles: “Op deze nieuwe compilatie konden een aantal tracks uit onze<br />

catalogus niet ontbreken. Tears [met Robert Owens] moest er natuurlijk op, net als<br />

The Whistle Song en I’ll Be Your Friend [van Robert Owens]. Die nummers moeten<br />

op Def Mix Classics staan, want dat verwacht het publiek. Dat zijn de diamanten uit<br />

onze koffers.”<br />

Het driedubbelalbum Def Mix Classics verschijnt op 12 november en<br />

wordt verspreid door Defected<br />

www.defected.com | www.myspace.com/defectedinthehouse<br />

FEATURE | 25


BEKENT KLEUR<br />

Mark Norman is de grote belofte uit de stal van Tiesto’s Black Hole label.<br />

Twee jaar terug verzamelden Mark de Jong en Norman Lenden hun<br />

beste clubtracks op hun debuutalbum, de dubbelaar Synchronicity. Met<br />

hun nieuwe album Colours zetten ze een flinke stap vooruit, want naast<br />

toptracks voor de dansvloer telt het album ook een aantal vocale tracks die<br />

zo op de popradio kunnen. “We zijn wijzer geworden en meer ervaren.”<br />

Door Alfred Bos<br />

“De apparatuur verandert en de muziekstijlen veranderen. Aan het nieuwe album<br />

merk ik dat we qua sound volwassener zijn geworden. We hebben nieuwe apparatuur<br />

gekocht en het heeft even geduurd om de sound onder controle te krijgen, maar<br />

het maakt het geluid wel voller,” zegt Norman Lenden, de deejayende helft van het<br />

duo Mark Norman. Twee jaar terug verscheen hun debuutalbum Synchronicity, een<br />

dubbelaar die kan gelden als het slotstuk van hun introductie in de danswereld: van<br />

liefhebber tot prof. Sindsdien is het duo uitgegroeid tot een van de vlaggenacts van<br />

’s werelds meest vooraanstaande trance label, Black Hole. Mark Norman deed met<br />

labelgenoot Cor Fijneman de met veel publiciteit omgeven Around The World In 80<br />

Days tournee (twee dozijn landen in tachtig dagen). Gewapend met die ervaring sloot<br />

hij zich op in de studio van zijn partner Mark de Jong, met het album Colours als<br />

resultaat. Het is een flinke stap vooruit. “Synchronicity was een verzameling clubtracks,”<br />

zegt Norman. “Colours is een ander soort album geworden, er staan meer liedjes op.<br />

We wilden breder gaan en een andere kant van ons laten zien. We kunnen meer dan<br />

alleen knalplaten maken. Daarom heet de plaat ook Colours, er staan meer muzikale<br />

kleuren op. Het album is diverser, er is meer variatie.” De twee schoolvrienden uit<br />

Zoetermeer hebben hun hobby langzaam maar zeker zien veranderen in een fulltime<br />

baan. Na de middelbare school toog Norman Lenden naar Leeuwarden om<br />

daar congres & event management te studeren. Met het organiseren van feesten<br />

in de Friese hoofdstad verdient hij studiepunten en in het weekend reist hij af naar<br />

Zoetermeer om in de studio van Mark de Jonge aan clubtracks te werken. En al is<br />

Norman inmiddels weer ingezetene van Den Haag, zo gaat het eigenlijk nog steeds.<br />

Alleen zit hij nu doordeweeks met Mark in de studio en vliegt hij in het weekend de<br />

wereld rond om overal en nergens te draaien. Een doorsnee weekend in oktober: San<br />

Diego (Californië), Dubai, Moskou. Lukt het dan nog om je ogen open te houden in de<br />

studio? “Ik zit wat minder in de studio dan Mark,” zegt Norman. “In het weekeinde ben<br />

ik op pad, dus ik zit twee of drie dagen per week in de studio. Mark zit daar vijf dagen<br />

per week en eigenlijk ook de weekeinden. Als je van je hobby je werk kunt maken, ben<br />

je een gelukkig mens.” Goede verdeling, zo’n studiobeest voor de continuïteit en een<br />

dj die als ogen & oren van het tweetal fungeert door wekelijks de clubs te bezoeken.<br />

“Vocalen kunnen<br />

een plaat maken<br />

MARK NORMAN<br />

of breken”<br />

“Zeker,” beaamt Norman. “Mark gaf destijds aan dat hij draaien niet zo leuk vindt en<br />

liever niet in de spotlichten staat. Hij blijft liever achter de schermen aan het werk.<br />

Ik vind draaien heel erg leuk, dus die verdeling ging vanzelf. Ik ben ook blij met die<br />

continuïteit, want ik zie aan collega’s dat het heel moeilijk is om in het weekeinde te<br />

draaien en doordeweeks te produceren. Ik heb mijn laptop mee op reis, dus ik kan<br />

onderweg ideetjes uitwerken en doormailen naar Mark in de studio.”<br />

Stemmen<br />

Het kan niet anders of de Around The World In 80 Days toer heeft bij Norman Lenden –<br />

en dus ook op het nieuwe album – zijn sporen nagelaten. In minder dan drie maanden<br />

zagen hij en Cor Fijneman twee dozijn landen aan zich voorbij trekken. “Je praat met<br />

mensen en hoort hoe ze daar leven,” zegt Norman. “Dat maakt indruk op je. Wat is<br />

me opgevallen is dat muziek mensen bij elkaar brengt. En waar je ook komt, het is<br />

eigenlijk overal hetzelfde. In welke cultuur je ook zit, mensen zijn allemaal hetzelfde.”<br />

De tournee was enerverend en inspirerend. En als resultaat staan er enkele rustiger<br />

tracks op het nieuwe album, vertelt Norman Lenden. Pardon? “Als je in Nederland<br />

draait, moet het knallen – het gas erop. Je krijgt weinig de tijd om rustige muziek te<br />

draaien, omdat je in Nederland vaak maar een uur of maximaal twee uur de tijd hebt.<br />

In het buitenland draai ik doorgaans langer, drie tot vier uur en dan heb je de ruimte om<br />

je set op te bouwen en ook rustiger nummers te draaien. Dat is belangrijk wanneer je<br />

een sfeer wilt neerzetten op een avond. Dat mis ik wel eens in Nederland.” Ook nieuw<br />

voor Mark Norman: vocale tracks. Colours telt er vier (op veertien). “Het heeft ons<br />

altijd leuk geleken om met een zangeres te werken,” zegt Norman. “Via Black Hole<br />

zijn we in contact gekomen met Jes, de Amerikaanse zangeres die regelmatig met<br />

Tiësto werkt. Vorig jaar zomer is ze vanuit Amerika naar onze studio in Zoetermeer<br />

gekomen.” Ook staan er op Colours twee tracks met de zangeres Celine Frewer uit<br />

Nieuw Zeeland. “Het luistert nauw met vocalen,” aldus Norman. “Ze kunnen een plaat<br />

maken of breken. De stem moet je liggen. Vocalen zijn een verhaal apart.” Daardoor<br />

klinkt Colours meer pop dan Synchronicity deed en dat past binnen de ontwikkeling<br />

van het trance genre – dat wordt breder. “De diverse dansstijlen komen steeds dichter<br />

bij elkaar, al denk ik dat er altijd wel iets van trance in onze muziek zal blijven,” stelt<br />

Norman. “Als we muziek maken moet er altijd iets van melodie in zitten, het moet<br />

iets warms hebben. Muziek is een cirkel. Nu is house weer populair en over een paar<br />

jaar is trance opnieuw populair, maar in een andere vorm. Minimal is ook een soort<br />

trance, maar met een andere beat. Eigenlijk bestaat er alleen maar goede en slechte<br />

muziek.”<br />

Colours is uit op Magik Muzik en wordt verspreid door Black Hole.<br />

www.mark-norman.com<br />

FEATURE | 27


KEVIN SAUNDERSON (USA)<br />

REMY<br />

MARNIX<br />

ALVREDO<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

SERGIO FLORES (AUT)<br />

ROOG<br />

FREDERIK ABAS<br />

SANDER HUCKE<br />

<br />

<br />

<br />

€<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

€<br />

<br />

<br />

BOOKA SHADE<br />

BOOKA SHADE OVER DJ KICKS<br />

Het duo Booka Shade uit Berlijn is verantwoordelijk voor de meest recente<br />

aflevering van de befaamde reeks mixcompilaties DJ Kicks en het is een<br />

topmix geworden. Wellicht omdat Arno Kammermeier en Walter Merziger<br />

geen dj’s maar producers zijn is DJ Kicks Booka Shade een opvallende<br />

mix waarin een breed spectrum aan muziek (met tracks uit iedere decade<br />

vanaf de jaren zestig tot nu) tot één geheel is versmolten. Bovendien houdt<br />

de mix het midden tussen de dansvloer en popmuziek voor thuis. Brigitte<br />

Bardot naast Aphex Twin, je moet er maar opkomen en je moet er vooral<br />

ook maar mee wegkomen. Wat Booka Shade voortreffelijk is gelukt. Arno<br />

Kammermeier vertelt het verhaal achter hun bijdrage aan DJKicks.<br />

Door Alfred Bos<br />

“We zijn<br />

geen dj’s”<br />

“We hebben met opzet niet gekozen voor de meest recente clubklappers. Dat<br />

kunnen we niet eens, want we gaan niet wekelijks naar de platenwinkel zoals onze<br />

collega’s bij het Get Physical label, DJ T of M.A.N.D.Y. Wij zijn producers en wat we<br />

hebben geprobeerd is een luisterbare mix te maken en of de platen nu drie maanden<br />

of tien jaar oud zijn is niet belangrijk. Als ze maar passen in de flow van de mix.<br />

“Uit de geschiedenis van de DJ Kicks mixreeks blijkt dat niet alle bijdragen van dj’s<br />

komen. We wilden al een tijdje een mixcompilatie maken, maar we kunnen geen<br />

Get Physical Body Language compilatie doen want we zijn geen club dj’s. Voor ons<br />

is DJ Kicks perfect, het concept gaf ons alle ruimte om willekeurig goede tracks<br />

in te passen. We hebben muziek van de jaren zestig tot nu uitgekozen. Uiteraard<br />

ook muziek uit de jaren tachtig, want toen waren we zelf jong en die muziek was<br />

een belangrijke invloed voor ons. Als producers wilden we de tracks niet alleen<br />

mixen op beats maar ook op melodie en harmonie. Daarom is het een producers<br />

mix geworden. In technisch opzicht kun je onze DJ Kicks mix niet eens maken<br />

met een stapel vinyl en twee draaitafels. Daarvoor hebben we teveel aan de tracks<br />

gesleuteld: tempi veranderd en studiomagie toegepast.”<br />

Tijdsdruk<br />

“We hebben een stapel nummers in de laptop geladen en op tournee – in<br />

hotelkamers of in het vliegtuig – combinaties van tracks uitgeprobeerd om te zien<br />

wat werkte en wat niet. Pas op het laatste moment hebben we de mix in de studio<br />

met behulp van Ableton in elkaar gezet. We hebben ook mash-ups gemaakt. De<br />

track van Brigitte Bardot bijvoorbeeld hebben we opgesausd met een Booka Shade<br />

drum loop. Het nummer van Heaven 17 had geen baspartij, daar hebben we een<br />

extra basdrum onder gezet. Een selectie van de gebruikte nummers – de songs –<br />

zijn door K7 uitgebracht op vinyl. Maar je moet als dj erg veel werk verrichten om<br />

een mix te maken die identiek is aan onze DJ Kicks mix. “De platenmaatschappij<br />

[het Berlijnse label K7, red] benaderde ons in een laat stadium, hun deadline stond<br />

al vast. We hadden maar vier of hooguit zes weken vanaf het moment dat ze ons<br />

belden. Binnen een maand was het klaar, inclusief het aanvragen van de rechten<br />

wat door K7 is gedaan. We hebben ook mazzel gehad. We hadden geen tijd om<br />

een alternatieve tracklisting te verzinnen en we moesten erop vertrouwen dat alle<br />

nummers die we hadden uitgekozen ook inderdaad beschikbaar waren. Dat is<br />

gelukt. En gelukkig maar, anders hadden we flinke tijdsproblemen gehad. Alleen<br />

onze geplande openingstrack van The Passengers [een alias van U2] bleek af te<br />

vallen. Als vervanging hebben we zelf een intro gemaakt. Het andere ‘moeilijke’<br />

nummer was de track van Brigitte Bardot. Daarvoor kregen we op het allerlaatste<br />

moment toestemming. Godzijdank, want zonder dat nummer hadden we de mix<br />

kunnen schrappen – het is een sleuteltrack. Het sluit ook perfect aan op Numbers,<br />

een exclusief nieuw nummer van onszelf. Dit is geen compilatie waar je zomaar<br />

willekeurig wat nummers kunt vervangen, daarvoor luistert de mix veel te nauw.”<br />

Statement<br />

“De platenmaatschappij had geen speciale wensen, we hadden alle vrijheid. Als<br />

ze iemand vragen hebben ze vertrouwen in die persoon, anders vragen ze je<br />

niet. We waren vereerd dat ze ons vroegen. Sommige mensen hadden een meer<br />

clubgeoriënteerde mix van ons verwacht. Anderen zeggen dat ze na beluistering<br />

van onze DJ Kicks mix horen waarom Booka Shade klinkt zoals we klinken. Dat<br />

klopt. Er staat veel electronische muziek op, maar ook songs en melodieën, er<br />

zijn soundtracks en tracks van toen en nu. Mensen die ons kennen weten dat we<br />

vroeger liedjes maakten en dat we met klassieke orkesten hebben gewerkt.<br />

“Je komt twee tracks van Quarion tegen in de mix, wat eigenlijk een vergissing<br />

is. We waren aan het zoeken naar geschikte nummers toen Philip van M.A.N.D.Y.<br />

langskwam in de studio. Hij had net platen gekocht en die hebben we in de computer<br />

geladen. We hadden alle info opgeschreven, maar toen we de mix uiteindelijk<br />

hadden voltooid bleek de info bij één track te ontbreken. Dus zijn we gaan zoeken,<br />

maar we kwamen er maar niet achter. Philip kon ons ook niet helpen, dus hebben<br />

we een stukje van dat nummer rondgestuurd naar onze contacten met de vraag:<br />

Kennen jullie dit nummer? Wat is het? Maar niemand kon ons helpen. Dus zijn we<br />

al Philips platen nog een keer gaan afluisteren en iedere keer als we bij de Quarion<br />

release aankwamen, zeiden we: Nee, die hebben we al uitgezocht. Iemand draaide<br />

de plaat om en bingo – daar was het gezochte nummer! Dus hebben we hebben de<br />

A-kant en de B-kant van een en dezelfde release gebruikt. Wat prima kan, omdat<br />

beide plaatkanten zo verschillend klinken, maar de meeste dj’s zouden wellicht niet<br />

twee nummers van dezelfde producer in hun mix opnemen. Wat ons betreft gaat<br />

dat niet op: als het werkt, werkt het. Zo’n DJ Kicks mix is een statement, het maakt<br />

me niet uit wie het nummer heeft gemaakt, zolang de muziek goed is en de track<br />

in de mix past.”<br />

DJKicks Booka Shade is uit via K7 en wordt verspreid door PIAS<br />

www.bookashade.com | www.myspace.com/getbookashade<br />

Now Playing<br />

9 of 13<br />

DOWNLOAD<br />

DE PODCAST OP<br />

DJBROADCAST.NL<br />

3:30 -0:49<br />

FEATURE | 29


DJM-700<br />

Instrumental by design<br />

Inspired by the rich legacy of Pioneer’s award-winning professional DJM series and<br />

designed for exploring new means of expression, the DJM-700 gives form and<br />

function with sophistication and simplicity.<br />

The DJM-700 sets a new standard for quality mid-market mixers. This<br />

digital, fully MIDI assignable 4-channel mixer allows DJs to transmit<br />

unique musical flows using a formidable range of featuresw. These<br />

include a world first DJ Effect Frequency Filter allowing elements<br />

of the music to be isolated for any one of the mixer’s 13 Beat<br />

Effects. The mixer also offers a first class Rotary Filter,<br />

delivering exceptional high and low pass frequency control. All<br />

in a format that is already familiar to DJM lovers.<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

4 Channel, 96kHz / 24-bit Digital Mixer<br />

High fidelity 32-bit sound DSP<br />

New Effect Frequency Filter<br />

Roll Sampler<br />

13 Innovative Beat Effects<br />

Fully MIDI Assignable with on/off control<br />

Also available in black<br />

www.pioneer.nl | www.pioneer.be<br />

First State<br />

Op ZOEK NAAR NIEUWE TRANCE HORIZON<br />

Hoe zorg je dat een populair genre niet vastloopt in clichés? Door constant<br />

de grenzen op te zoeken – en op te rekken. Het Zuid-Hollandse duo First<br />

State laat op hun debuutalbum Time Frame horen dat er nog steeds leven<br />

zit in het ‘symfonische’ dansgenre.<br />

Door Alfred Bos<br />

“Melodie, maar ook stampen”<br />

De hoes laat een hemels natuurtafereel zien. De muziek zweeft als een condor<br />

over mistige synths, glooiende beats en een kabbelend beekje. Dan komt er een<br />

straaljager langs razen. Welkom op Time Frame, het debuutalbum van First State.<br />

“We hopen dat met Time Frame de naam First State wat bekender wordt. We<br />

hebben in feite nog maar één vinylrelease gehad en zijn daarna gelijk gevraagd<br />

voor een album. Mensen kennen ons misschien van andere producties, maar een<br />

nieuwe naam neerzetten is lastig,” zegt Ralph Barendse (1977, Zwijndrecht) die met<br />

Sander van der Waal (1981, Dordrecht) First State vormt. Time Frame verschijnt<br />

via In Trance We Trust (ITWT), het label dat Tiësto in 1998 startte en uitgroeide tot<br />

een van de meest solide trance labels van de planeet. En dat is opvallend want<br />

ITWT bracht negen jaar lang uitsluitend 12 inches en mixcompilaties (de reeks In<br />

Trance We Trust) uit, geen albums. Oké, de uitzondering was V.I.P., het album van<br />

de Israelische producer Eyal Barkan dat ITWT in 2003 licenseerde van het G.M.I.<br />

label uit Israel. Time Frame is dus het eerste artiestenalbum uit eigen stal en het is<br />

illustratief voor de nieuwe koers van het label om het genre naar een breder publiek<br />

te brengen. De naam First State verscheen voor het eerst laat in 2005, toen ITWT<br />

de tracks First State en Sacred op vinyl uitbracht. “Niet lang daarna hadden we een<br />

nieuwe release klaar,” zegt Barendse. “En toen we die hadden laten horen, zei Black<br />

Hole [het moederlabel van ITWT]: ‘Eigenlijk hebben we liever dat jullie deze nummers<br />

bewaren en daarmee een album gaan maken, volgens ons kunnen jullie dat.’ Black<br />

Hole richt zich meer en meer op albums en in die lijn paste hun suggestie.” Een<br />

jaar later is dat album klaar en ligt Time Frame eind november in de schappen. En<br />

hoewel er trance op staat, kun je met geen mogelijkheid een trance album noemen;<br />

daarvoor is het muzikale spectrum te breed. Voorbeelden? Between The Notes<br />

(track 4) had uit de koker van een Layo & Bushwacka kunnen komen, terwijl Your<br />

Own Way (met gastzanger Elliot Johns) ook door een popzender geprogrammeerd<br />

kan worden. “Er staan op het album ook tracks die een mix zijn van trance, house<br />

en minimal,” vult Barendse aan.<br />

ICT consultant<br />

De naam First State suggereert debutanten, maar Ralph Barendse heeft er reeds een<br />

kleine tien jaar en een flink aantal releases op zitten. Tussen 1998 en 2002 maakte<br />

hij voor Combined Forces en Deal zeven 12 inches. Als Ralphie B debuteerde hij in<br />

2001 met de track Massive op ITWT; het werd een klapper die ook aan buitenlandse<br />

labels werd gelicenseerd. De samenwerking met ITWT werd voortgezet onder de<br />

naam Midway, onder welke naam Barendse tussen 2002 en 2006 een viertal iets<br />

steviger, enigszins tribal georiënteerde tracks uitbracht. Die produceerde hij in zijn<br />

vrije tijd, want doordeweeks is hij ICT consultant. Het duo First State is het resultaat<br />

van een toevallige ontmoeting. “Ik kwam Sander tegen op een verjaardagsfeestje,”<br />

vertelt Barendse. “We raakten aan de praat en we bleken allebei te produceren.<br />

Dat was in 2003, toen had ik er zelf al vier jaar van produceren op zitten. Sander is<br />

begonnen rond de tijd dat ik hem tegenkwam. Pas later zijn we gaan samenwerken.”<br />

Daar was een directe aanleiding voor. Barendse: “In 2003 heeft Sander op eigen<br />

initiatief een remix gemaakt van de Midway track Amazon. Die heeft hij naar mij<br />

gestuurd en ik heb ‘m aan Black Hole laten horen. Die wilden Sanders remix op<br />

de B-kant zetten. Dat was een eerste aanleiding om samen te gaan werken.” De<br />

ICT consultant zegt dat zijn kompaan een house achtergrond heeft, terwijl hijzelf de<br />

trance vertegenwoordigt; zijn liefde voor dansmuziek begon midden jaren negentig<br />

met labels als Bonzai en Low Spirit. Die uiteenlopende voorkeur verklaart ook<br />

wellicht het geluid van First State: “Onze muziek is om naar te luisteren, maar moet<br />

ook in een zaal overkomen. Wat je in de zaal wilt bereiken is dat de mensen naar<br />

melodieuze muziek kunnen luisteren met een mooie break. Maar daar moet het niet<br />

bij blijven, er moet ook een stuk in zitten waar je goed op kunt dansen. Dat proberen<br />

we in alle tracks te stoppen: melodie, maar ook stampen.” Evergreen (track 9 van<br />

het album) is de perfecte illustratie van hun ideeën.<br />

Optimistisch<br />

Veel dansduo’s hebben in de studio een vaste taakverdeling. Zo niet First State.<br />

“We komen vaak allebei met ideeën die we thuis hebben uitgewerkt. Die werken<br />

we verder uit in de studio bij Sander. Dat doen we een paar keer per week. Maar<br />

vaste rollen? Niet echt, Sander komt net zo vaak met een melodie aanzetten als<br />

ik,” aldus Barendse. Hoe vullen de twee elkaar aan? “Sander kan heel snel iets<br />

neerzetten. En hij is heel optimistisch, hij weet mij vaak over de streep te trekken<br />

wanneer ik nog twijfel. Uiteindelijk heeft hij meestal gelijk, dat is een sterk punt van<br />

hem.” En het sterke punt van Barendse? “Ik weet wat mensen willen horen en ik<br />

doe vaak de communicatie, ik probeer de tracks te pushen. Voor mezelf wil ik beter<br />

worden in de techniek, de apparatuur en de software. En misschien moet ik wat<br />

minder perfectionistisch zijn. Daardoor komen tracks vaak niet af en blijft er veel<br />

liggen.” En wat hopen ze met het album te bereiken? “In de eerste plaats hopen we<br />

dat met Time Frame de naam First State wat bekender wordt en dan niet alleen in<br />

Nederland. We moeten over de drempel, van underground naar het grote publiek.”<br />

Time Frame verschijnt op 22 november via In Trance We Trust en wordt<br />

verspreid door Black Hole.<br />

www.firststatemusic.com | www.myspace.com/firststatemusic<br />

FEATURE | 31


Dualtek<br />

JApANS MONSTERVERBOND<br />

In de vroege jaren negentig was er nog weinig bekend over de Japanse<br />

technoscene. Maar door Ken Ishii heeft techno uit het land van de rijzende<br />

zon ook in het Westen een gezicht gekregen. Toch blijft het aantal Japanse<br />

artiesten dat doorbreekt in onze contreien klein. Maar Takaaki Itoh heeft<br />

zich de laatste jaren opgeworpen als één van de smaakmakers, door op veel<br />

relevante techno labels als Wols en Disclosure Vinylworks uit te brengen<br />

en indrukwekkende sets te draaien op belangrijke evenementen. Datzelfde<br />

geldt voor Go Hiyama, die momenteel furore maakt als opkomende<br />

producer met releases op Audio Assault en Asian Dynasty. De twee hebben<br />

besloten samen te gaan werken, in de studio en op het podium. Hun live set<br />

is binnenkort te bewonderen op Awakenings. Tijd voor een interview, dat<br />

door de taalbarrière per mail is gedaan. DJB goes Lost In Translation.<br />

Door Aron Friedman<br />

DJB: Hoe raakte je voor het eerst in aanraking met muziek?<br />

Takaaki Itoh: “Toen ik op de middelbare school zat, luisterde ik naar funk, new wave,<br />

electronic body music en disco. Ik vond beats altijd interessanter dan liedjes. Ik<br />

hield heel erg van Yellow Magic Orchestra [baanbrekende Japanse electronische<br />

band, belangrijk eind jaren zeventig, vroege jaren tachtig]. Toen kocht mijn vader<br />

een synthesizer en maakte ik techno pop voor de lol.”<br />

DJB: En met techno dan?<br />

“In de vroege jaren negentig kwam de eerste technogolf naar Japan. Het<br />

indrukwekkendst waren Underground Resistance, Warp, Rising High en Harthouse.<br />

Die waren helemaal nieuw en verfrissend voor mij. Toen raakte ik gegrepen door<br />

techno.”<br />

DJB: Hoe is het allemaal begonnen met je carrière?<br />

“Lang geleden was ik dj en organisator van een kleine club in Japan. In 1996 wilde<br />

ik mijn eigen platen gaan uitbrengen. Ik begon met het produceren van techno en<br />

stuurde mijn tracks rond. Ik bracht mijn eerste releases uit op Electracom in Groot-<br />

Brittannië en Majesty in de Verenigde Staten. In 2000 kreeg ik een aanbieding om<br />

in Slowakije op de Boomerang Rave te draaien. Dat was het grootste feest waar<br />

ik op dat moment buiten Japan had gestaan. Daar is mijn professionele dj carrière<br />

pas echt begonnen.”<br />

DJB: Hoe hebben Go Hiyama en jij elkaar ontmoet?<br />

“Voordat we elkaar leerden kennen, wisten we al dat we elkaars tracks mooi<br />

vonden, maar we hadden geen kans gehad om elkaar te ontmoeten, zelfs niet in<br />

Japan. In 2004 zagen we in een Spaanse club kans om eindelijk eens met elkaar<br />

te draaien.”<br />

DJB: Waarom wilden jullie toen iets samen doen?<br />

“We wilden gewoon weten wat we zouden kunnen uitdragen als we samen zouden<br />

draaien. Geen enkele andere Japanse draaide serieuze pure techno zoals wij dat<br />

deden. Het is een uitdaging voor ons om de perfecte beat te vinden.”<br />

DJB: Hoe gaan jullie te werk?<br />

“We gebruiken drie computers, Ableton Live en wat effecten voor het spelen. We<br />

synchroniseren de pc’s met elkaar en dan gaan we los.”<br />

DJB: Wat is het belang van live gaan?<br />

“We improviseren de hele tijd om de perfecte beat en groove te maken. Het is<br />

experimenteler dan draaien.”<br />

DJB: Jullie hebben alle twee je eigen stijl. Hoe vind je een muzikaal<br />

compromis?<br />

“Mijn stijl is donker en hard, die van Go is diep en experimenteel. We sluiten nooit<br />

een compromis, we willen gewoon zien hoe de connectie klinkt. Het is niet één plus<br />

één, maar een oneindigheid van onbekende mogelijkheden.”<br />

DJB: Hoe zou je je eigen stijl dan het liefst willen omschrijven?<br />

“Ik vertegenwoordig de goedheid en goede bedoelingen van techno. Mijn stijl is hard<br />

en brengt energie en kracht op de dansvloer. Een goede groove en een perfecte<br />

beat om mensen gek te maken.”<br />

DJB: Wat is je visie op de Japanse techno scene?<br />

“Het verschil met Japanners is dat we veel meer verschillende muziek checken omdat<br />

we zoveel informatie krijgen, die dagelijks wordt ververst. Ik denk dat Japanners<br />

meer naar muziek luisteren dan erop dansen. De mensen vinden alle soorten muziek<br />

leuk, het is goed uitgebalanceerd. Ook hebben we hele goede platenwinkels, die<br />

importeren van over de hele wereld. We luisteren naar van alles.”<br />

DJB: Is draaien in Europa heel anders dan in Japan?<br />

“In Europa reageren mensen veel directer dan in Japan. Het is alsof mensen er<br />

simpeler kunnen genieten.”<br />

DJB: De Europese techno scene is flink beïnvloed door minimal de laatste<br />

jaren. Hoe is dat in Japan?<br />

“Het is lang niet alleen maar minimal. Het is goed uitgebalanceerd. Ieder weekend<br />

komt iemand naar Japan om te spelen. En alle soorten techno worden hier<br />

gewaardeerd.”<br />

DJB: Hoe zie je de toekomst voor techno artiesten?<br />

“Computers hebben alles veranderd. Met een laptop is iedere artiest waar dan ook<br />

in staat om tracks te maken. Ik hou nog steeds van vinyl, maar de technologie zal<br />

het mixen naar een verder stadium brengen met edits en effecten.”<br />

DJB: Hoe ziet de toekomst eruit voor Dualtek?<br />

“We zijn van plan om meer tracks te releasen in de toekomst. En er worden ook<br />

nieuwe gigs geregeld. Maar voor Dualtek gaat alles in 2008 gebeuren.”<br />

Dualtek staat op 24 november in de Gashouder te Amsterdam tijdens<br />

Awakenings. www.dualtek.net<br />

FEATURE | 33


Waarin ditmaal: Wildplassen met en op Marco Carola, Andre Galluzzi tegen<br />

lamp gelopen, Daniel Sanchez in alle staten, Vassallo maakt het bont, David<br />

Labeij de ideale man 2007, Gedonder in Keulen, paris Hilton stalkt Benny<br />

Rodrigues, babyboom in dansland en ons Nachtteam hangt de VIp uit op<br />

Ibiza.<br />

Door Het Nightteam<br />

Goedenacht lezer. Hier spreekt uw nightteam vanuit de diepste krochten van de<br />

nacht. Waar zich de afgelopen maanden weer de meest ongelofelijke taferelen<br />

afspeelden…<br />

En wie zijn wij om die niet ook onmiddellijk aan het licht te brengen? *** En over<br />

aan het licht brengen gesproken….Andre Galuzzi liep tegen de lamp na zijn djset<br />

in Doornroosje tijdens het vijfjarige bestaan van Drift. Op een vage after in het<br />

Nijmeegse was het zo slecht gesteld met de electriciteit dat de stoppen in het<br />

holst van de nacht doorsloegen. En terwijl Galuzzi zich de hele avond ‘keurig’ had<br />

gedragen door niet in te gaan op de avances van een bewonderaarster (hij heeft<br />

immers een vaste vriendin), bleek maar weer dat de mores in het pikkedonker nog<br />

wel eens willen vervagen. Want toen de lichten onverwacht weer aangingen, was de<br />

voltallige after getuige van een innige zoen tussen Galuzzi en de dame in kwestie.<br />

Hoppa. *** Dit voorval zou hem tot ver over de landsgrenzen blijven achtervolgen.<br />

Want eenmaal goed en wel terug in Berlijn, kreeg Galuzzi een telefoontje van<br />

Lieke, de stagemanager van Drift: ‘Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik heb je<br />

nummer aan dat meisje gegeven, want ze heeft net de trein gepakt naar Berlijn om<br />

je vanavond te zien draaien.’ *** Even Apeldoorn bellen, of hoe ze dat ook noemen<br />

in Deutschland. *** En dan te bedenken dat het maar een geintje was van Lieke….<br />

al heeft Galuzzi wel de nodige peentjes gezweet…. *** En over penen gesproken.<br />

Karotte, nog maar net bekomen van de schrik van de allerallervunzigste flyer ever<br />

waar zijn naam op prijkte, werd na zijn dj-set op de Stubnitz door een andere player,<br />

ons aller Onur Ozur, overgehaald om zijn vlucht te verplaatsten. Dan konden ze<br />

gezellig back to backen op de after van, eh we zijn de tel kwijt, van de after? Anyway,<br />

Karotte blij, zijn vlucht verzet, helemaal klaar om gezellig te back to backen, maar<br />

vergeet het maar. Onur verlekkerde zich inmiddels aan groenten van heel ander<br />

allooi en koos Komkommertijd-resident Martine als zijn nieuwe draaipartner. Samen<br />

met deze lieftallige Amsterdamse bracht hij vervolgens de hele middag achter de<br />

booth door, terwijl Karotte als vijfde wiel aan de wagen eenzaam wegkwijnde. Van<br />

je vrienden moet je het hebben. ***<br />

Nog meer dj’s en vrouwen<br />

Tussen alle dj-ego’s die een deuk opliepen, was de hardste klap misschien nog<br />

wel voor Marco Carola. Na een weinig plezante aanvaring met een uitsmijter in<br />

Duitsland (waarbij hij een paar flinke klappen had opgelopen), zag Carola nog geen<br />

dag later zijn tweede Waterloo op Voltt Loves Summer. Tijdens zijn set stond hij net<br />

even met de verkeerde te sjansen. Color Of Sin, de vrouwelijke MC van Vreemd<br />

en een katje dat je zeker niet zonder handschoenen moet aanpakken, was weinig<br />

onder de indruk van Carola’s sexistische opmerkingen toen hij haar tijdens zijn set<br />

op het podium aansprak. Nadat ze duidelijk te kennen had gegeven niets van hem<br />

te willen weten, voelde Carola zich zo op zijn pik getrapt, dat hij, toen hij haar<br />

ontwaarde in een lange rij bij het toilet, uitgebreid tegen het daarnaast gelegen hek<br />

begon te wildplassen. En dan ook nog met een schamper: ‘Ik kan tenminste overal<br />

pissen waar ik wil, terwijl jullie vrouwen in de rij moeten staan.’ *** Dat had hij beter<br />

niet tegen Color Of Sin kunnen zeggen, die – bijdehand als ze is – onmiddellijk<br />

naast Carola door de knieën zeeg, haar rokje optilde en pontificaal voor zijn voeten<br />

urineerde, waarbij Carola’s vlekkeloze sneakers het niet drooghielden. De onthutste<br />

Carola werd vervolgens definitief in de touwen geslagen met haar uitsmijter: ‘And<br />

next time play some decent records!’ *** Another one bites the dust. Want onze<br />

Italiaanse deckhengst verscheen ineens niet meer op de after waar hij zou komen<br />

draaien. Misschien maar goed ook, want op zijn vorige Nederlandse after was hij<br />

al na vijf minuten in slaap gevallen. *** Beter verging het ons aller Benny Rodrigues,<br />

die niemand minder dan Paris Hilton (!) tot zijn fans mag rekenen. De Amerikaanse<br />

34 | NIGHTREPORT<br />

miljardairsdochter had de Rotterdamse held al eens op Ibiza horen draaien en<br />

meteen maar om zijn nummer gevraagd. Toen ze op een mooie zomerdag op<br />

Schiphol landde, belde ze meteen Benny om te vragen waar hij die avond stond.<br />

‘Eh, in Venlo…’ Geen probleem. Dat is een buitenwijk van Amsterdam toch? Hop<br />

in de limousine naar het Free Funk festival in het Schone Zuiden. Aangekomen in<br />

de dj-booth griste Paris de microfoon uit de handen van de MC, begroette ze het<br />

publiek met ‘Hey I’m Paris Hilton and I donated one million dollar to charity last<br />

week.’ Vervolgens zoop ze zich laveloos aan champagne, waarna ze per limousine<br />

weer richting Schiphol vertrok. ***<br />

Van boeker naar banketbakker<br />

Berichten wij in het vorige Nightreport nog over het grote verlies van Dj Dimitri<br />

die zijn draaitafels aan de wilgen hing, ditmaal moeten we opnieuw een kopstuk<br />

vaarwel wuiven. Niemand minder dan Adriaan Veldhuizen, de gelauwerde boeker<br />

van Extrema, houdt de dancewereld voor gezien. In een afscheidsmailtje aan<br />

vrienden, bekenden en collega’s liet hij weten het boeken te willen verruilen voor<br />

zijn nieuwe roeping: banketbakken. We vragen ons af welke overeenkomst hij<br />

heeft kunnen ontdekken tussen dj’s, live-acts, moorkoppen en tom poucen. ***<br />

Veldhuizens vaarwel betekent wel rep en roer in dj-land, waar een groot aantal<br />

dj’s naarstig op zoek is naar een nieuw agency. Alsof het hele kaartspel opnieuw<br />

wordt geschud. *** Dj-land is sowieso flink in beweging. Twee van de toppers van<br />

dit moment, Kabale & Liebe en Daniel Sanchez, hebben zelfs belangstelling van<br />

internationale agencies, respectievelijk het gerenommeerde Geist en Spineakle. En<br />

dat alles dankzij het succes van hun Mumbling Yeah, dat nog altijd een grote hit is<br />

en nu al weken in de hoogste regionen van de charts van toonaangevende online<br />

platenzaak Decks.de staat. In diezelfde Top 50 vinden we momenteel opvallend<br />

veel Nederlandse artiesten terug, ook Bart Skils en Anton Pieete, Shinedoe en<br />

Estroe & Zoe Xenia (met een EP op het Connaisseur label). *** De verkoop van<br />

Mumbling Yeah komt al aardig in de buurt van de grootste Nederlandse hit van<br />

vorig jaar, Pecan van Microfunk. Waarmee maar weer eens is bewezen dat hits niet<br />

per se in dure studio’s met de beste apparatuur gemaakt hoeven te worden. Zo<br />

was de microfoon waarmee Sanchez’ vocalen werden vereeuwigd eigenlijk van de<br />

categorie: leuk speelgoed. Het ding was ooit (ruim tien jaar geleden) een present<br />

van Kabale’s moeder, die hem deze op zijn twaalfde verjaardag cadeau deed, om<br />

zijn zojuist aangeschafte draaitafels te completeren. Want een dj heeft toch een<br />

microfoon nodig? Om gezellig alle plaatjes die hij draait aan elkaar te praten? ***<br />

Toch? *** Ook schattig: David Labeij van Polder, die al zijn vrienden, onder wie<br />

de leden van Amsterdam 661, een sms’je stuurde met de aansporing om bij de<br />

wedstrijd van jonge, talentvolle modeontwerpers op de site van het Parool vooral<br />

te stemmen op zijn vriendin Catta Donkersloot. Waar iedereen natuurlijk meteen<br />

gehoor aan gaf. En – helemaal terecht – kwam Catta ook nog als winnares uit de<br />

bus! ***<br />

Homo!<br />

Nog meer goed nieuws: er is een ware babyboom aan de gang in dansland, waarbij<br />

recent zowel Wouter Tavecchio van Q-dance (een dochter, Zoe) en Esther van<br />

het nieuwe boekingskantoor Agent Audio (een zoon, Faes) respectievelijk vader<br />

en moeder werden. Ook Jobez van Quazar wordt binnenkort vader, zodat hij de<br />

afgelopen periode alleen nog aan het klussen was om een nieuwe studio te bouwen<br />

nu zijn huidige moest worden opgeofferd aan de kinderkamer. Buren klaagden<br />

onmiddellijk bij de schoonheidscommissie dat er een (in hun woorden) foeilelijk<br />

tuinhuis het zicht op al het groen ontnam…*** Wacht maar tot Jobez weer aan het<br />

muziek maken is, dan wordt het pas echt menens. *** Ook in rustiger vaarwater:<br />

Noah Pepper van Le Clic, van wie we al maanden niets horen in ons Nightreport.<br />

Waar is deze voormalige party animal, voor wie elk weekend ooit een midweek<br />

werd, gebleven? Thuis bij moeder de vrouw! Oftewel bij zijn Zweedse vriendin voor<br />

en met wie hij in de afgelopen maanden een knus huis heeft gebouwd en ingericht.<br />

Zo liet hij zelfs verstek gaan op de WTTF-festival after in 11, omdat hij de volgende<br />

dag een vloer ging leggen….. Zoals Vassallo dat in en om de 661-gelederen pleegt<br />

te zeggen: Homo! ***<br />

Ontroostbaar<br />

DJ Broadcast had recent al een artikel over dj’s en hun huisdieren, waaronder<br />

Lauhaus’ Yorkshire Terriër, die de inspiratie leverde voor zijn track Shake It Like A<br />

Yorkie, maar het Nightteam heeft misschien nog wel het meest aangrijpende verhaal<br />

over de bijzondere band tussen dj en huisdier. *** Wat te denken van Daniel Sanchez<br />

en zijn onafscheidelijke goudvis, waarmee hij claimt zo close te zijn geweest dat de<br />

goudvis zich zelfs over zijn ruggetje liet aaien als Daniel zijn vinger in de vissekom<br />

doopte. *** Dat Sanchez een Spaanse macho met een grote mond maar een<br />

klein hartje was wisten we al, hoewel ons nachtteam alsnog tranen in de ogen<br />

kreeg toen het hoorde dat Daniel, toen zijn goudvis opvallend lusteloos in zijn kom<br />

rondzwom, onmiddellijk naar de dierenarts spoedde. Die oordeelde dat het diertje,<br />

verzwakt door een virus, niet meer te redden was. Einde verhaal? Allerminst. Deze<br />

onheilstijding was onverdragelijk voor Daniel, die onmiddellijk op zoek ging naar<br />

een ANDERE dierenarts voor een second opinion. En ditmaal had hij meer geluk.<br />

Dierenarts no. 2 schreef de zieke goudvis een heuse antibiotica-kuur voor. Helaas<br />

mocht die niet baten, zodat Daniel en zijn vrouw Lindsay de vis enkele dagen later<br />

ten grave moesten dragen. De goudvis kreeg zelfs een klein kruisje op zijn graf en<br />

onze stoere dj-held was nog weken later ontroostbaar. ***<br />

Vindersloon<br />

Het zat onze Mumbling Sanchez overigens bepaald niet mee de afgelopen weken.<br />

Zo ging er ook van alles mis op zijn Bla Bla feest in de Flex, waarvoor hij Lee<br />

Curtiss en de rijzende minimal ster Matt Star had uitgenodigd. Het duo draaide zo<br />

lekker – dat schreeuwde gewoon om een after. Op weg daar naartoe was het al<br />

zo gezellig dat Daniel helemaal vergat zijn laptop mee te nemen. Al ruimschoots<br />

onderweg kwam hij erachter dat die nog op de parkerplaats stond, net als alle<br />

andere spullen van zijn lives et! *** Snel naar de Flexbar bellen of ze de gear nog<br />

zagen staan. Maar helaas… Vrienden van Matt Star bleken alles mee te hebben<br />

genomen in de auto en waren op de weg terug naar Offenbach. *** Daniel dacht<br />

in eerste instantie nog dat er sprake was van een misverstand, maar na een<br />

telefoontje met Matt Star merkte hij al dat er iets niet klopte. ‘Ik wil je hun nummer<br />

best geven,’ zei Star. ‘Maar verder wil ik er niets mee te maken hebben!’ *** Daniel<br />

belde de jongens, die geen van allen veel ouder moeten zijn geweest dan achttien.<br />

‘Ik vind het mijn recht als Duits staatsburger,’ begon the leader of the pack. ‘Om een<br />

vindersloon te eisen. Vijfhonderd euro, minimaal!’ Daniel kon zijn oren niet geloven<br />

en zei tegen het joch dat hij de tering kon krijgen. Vervolgens hing de Duitse minimal<br />

gangster op, in de veronderstelling dat Daniel hem toch wel zou betalen. Maar<br />

die begon een zoektocht naar het adres van de jongens, wist ze op te sporen en<br />

vertrok halsoverkop naar Duitsland om zijn spullen terug te eisen – dit alles in het<br />

gezelschap van zijn reusachtige vriend Eric. Eenmaal aangekomen in Offenbach<br />

stapten ze binnen op een flinke pre-party met coke, vrouwen, draaitafels – de hele<br />

reutemeteut. De jongens, ieder als een soort Snoop Doggs gearmd met twee<br />

bitches, stonden zo perplex toen ze Daniel met zijn kleurrijke housebroek uit zijn<br />

felblauwe autootje zagen stappen, dat ze hem niet lang daarna (en aangespoord<br />

door de dreigende taal van het Hollandse duo) al snel zijn spullen terug gaven. ***<br />

Naar dat vindersloon konden ze mooi fluiten. ‘En denk maar niet dat iemand van<br />

jullie OOIT nog wordt geboekt in Nederland!’. ***<br />

Flapuit<br />

Minder actueel, maar daarom niet minder noemenswaardig, was het fiasco van<br />

Floorfiller Vassallo op Costa Del Soul. Ook niet vies van een aftertje op zijn tijd had<br />

zij het op een goede zomerse morgen zo bont gemaakt, dat ze zich vierkant versliep<br />

voor het festival op Blijburg, waar ze moest werken als stage-manager. Haar nieuwe<br />

buren hadden haar namelijk de vorige avond bij thuiskomst even boven gevraagd<br />

en behalve een uitzinnige portie drank ook een hoop andere versnaperingen<br />

aangeboden. Vervolgens lag Vassallo pas een paar uur voor aanvang van Costa<br />

Del Soul in bed, waarna ze keihard door de wekker heen sliep. *** Het was allemaal<br />

geen ramp geweest – ze had immers een goede smoes bedacht voor het te laat<br />

komen – als ze haar mond over de after had gehouden. Maar, flapuit als ze is, zat<br />

ze het verhaal in geuren en kleuren aan een vriendin te vertellen. Twee minuten<br />

later werd ze opgebeld door Stanja,<br />

de eigenares van Blijburg, met de<br />

vraag of ze alsjeblieft haar portofoon zou<br />

willen inleveren. Eenmaal aangekomen op<br />

het kantoortje vroeg Vassallo waarom dan<br />

precies. ‘Omdat je er niet mee om kunt gaan.<br />

Dat verhaal wat je net vertelde, over al die drank<br />

en al die andere substanties, dat heeft iedereen<br />

op het festival door die portofoon van je kunnen<br />

horen. Van de organisatoren tot de portiers aan toe.’<br />

*** Oeps!! ***<br />

VIp-tafels in Amnesia<br />

Ons Nightteam verschuilt zich over het algemeen liever<br />

op schemerige afters en after-afters dan in de VIP-area’s<br />

van feesten. En helemaal na onze avonturen op Ibiza deze<br />

zomer, waar we ons verreweg het beste vermaakten in het roemruchte DC10,<br />

waar het feest begint op de toch heel redelijke tijd van maandagochtend acht uur.<br />

Wat een sfeer, wat een feest. En dan ook nog die opstijgende vliegtuigen van het<br />

nabijgelegen airport die over je hoofd razen. Top. Maar hoe was het toch mogelijk<br />

dat iedereen in de vroege uren van de nieuwe week er al zo helemaal in zat? Ons<br />

nachtteam stond voor een raadsel. *** Een andere Nightteam-delegatie was op<br />

datzelfde moment op Ibiza op zoek naar wat geestverruimende versnaperingen in<br />

de vorm van mdma-poeder. Ze belden naar de contactpersoon in Ibiza stad, die ze<br />

vriendelijk te woord stond. Ze kregen het nummer van een zekere Marco, met de<br />

mededeling dat er natuurlijk extra voorzichtigheid geboden was, dus de geheime<br />

code was dat ze zouden zeggen dat ze ‘VIP-tafels voor Amnesia’ wilden reserveren.<br />

Daarop zouden ze dan door die Marco uitgenodigd worden om een kijkje te komen<br />

nemen in zijn huisapotheek. *** Zo gezegd, zo gedaan. Het Nachtteam belt met<br />

die Marco: ‘We willen graag VIP-tafels reserveren voor Amnesia.’ ‘No problemo’,<br />

zegt de persoon aan de andere kant van de lijn. ‘Voor hoeveel personen?’ ‘Hoeveel<br />

personen, hoeveel personen?’ Even is ons nachtteam in verwarring. Het antwoord<br />

had moeten zijn: ‘Kom maar even langs, dan bespreken we het verder.’ Maar op<br />

de vraag voor hoeveel personen antwoorden we dus maar voorzichtig: ‘Eh, twee?’<br />

‘Twee??’ vraagt Marco verbaasd. ‘Niet vier of vijf?’ Shit, we zijn heel wat van plan,<br />

maar dat lijkt ons wel een beetje erg veel. ‘Ok’, antwoordt Marco. ‘Geregeld.’ ‘Eh,<br />

geregeld? Moeten we niet even langskomen? ‘Nee hoor, ik heb alleen jullie namen<br />

nodig, dan zetten we je op de lijst.’ Shit, shit, shit. Wat nu? Dus weer een telefoontje<br />

naar de persoon die ons het nummer van die Marco had gegeven. Hier klopt iets<br />

niet. ‘Oh,’ komt het laconieke antwoord als we ons probleem uitleggen: ‘Ik zie nu<br />

wat er mis is gegaan. Ik heb jullie het verkeerde nummer gegeven. Dit was niet het<br />

nummer van Marco de dealer, maar van een andere Marco. Dat is de Marco die de<br />

VIP-tafels in de Amnesia regelt……’<br />

Naar waarheid opgetekend, Uw Nachtteam.<br />

NIGHTREPORT | 35


BLUEPRINT LABELS<br />

Clone<br />

Onafhankelijk keurmerk voor kwaliteit<br />

“Ik vraag me bij een nieuwe release altijd af:<br />

wil ik dit over tien jaar nog draaien?”<br />

Now Playing<br />

9 of 13<br />

DOWNLOAD<br />

DE PODCAST OP<br />

DJBROADCAST.NL<br />

3:30 -0:49<br />

Het Rotterdamse Clone heeft met haar label, platenzaak, webwinkel en<br />

distributiekantoor een klein imperium opgebouwd, dat geheel onafhankelijk<br />

van de rest van de muziekindustrie opereert. Al vanaf het prille begin in 1992<br />

heeft labelbaas Serge Verschuur zich niets aangetrokken van heersende<br />

trends in dansmuziek, maar uitgebracht waar hij zelf het meest in geloofde.<br />

En niet zonder succes: vijftien jaar later bestaat Clone nog steeds en heeft<br />

het zelfs een schare trouwe fans in iedere uithoek van de wereld. “Ik heb met<br />

Clone alles bereikt wat ik wilde,” aldus Serge. “Als de hele muziekindustrie<br />

morgen zou instorten, zouden wij nog steeds onze eigen platen kunnen<br />

blijven verkopen.”<br />

Door Aron Friedman<br />

Serge Verschuur bracht het grootste deel van zijn jeugd door op Schouwen-<br />

Duivenland, vlakbij de stranddiscotheken van Renesse. Midden jaren tachtig hoorde<br />

je daar praktisch dezelfde muziek als in de Randstad. “Het zal je nog verbazen<br />

hoe muzikaal vernieuwend Renesse destijds was,” aldus Serge. “We hadden zes<br />

discotheken en daar hoorde je iedere week de laatste importplaten – weinig verschil<br />

dus met de Rotterdamse of Amsterdamse clubs.” Thuis luisterde Serge het liefst<br />

naar de Ferry Maat Soulshow, waar veel inspirerende platen voorbij kwamen. Zijn<br />

obsessie voor muziek groeide, evenals zijn platencollectie. Het duurde niet lang<br />

of Serge kreeg een vaste dj-spot in één van de plaatselijke discotheken. “Onze<br />

discotheek was gespecialiseerd in house en techno,” vertelt hij. “Dj’s kregen toen nog<br />

geld van hun discotheken mee om platen te kopen. In die tijd verschenen de eerste<br />

KMS en Transmat releases, die werden veel gedraaid in Renesse.” Serge legde toen<br />

nog alles, van club tot (oldschool) hardcore, op; daartussen werd immers nog geen<br />

onderscheid gemaakt. Maar begin jaren negentig was de splitsing tussen hard en<br />

soft in Nederland steeds duidelijker merkbaar. “Het gekke was dat de Hollandse<br />

dj’s vooraan hadden gestaan bij de doorbraak van techno, maar uiteindelijk bijna<br />

allemaal voor mellow of gabber kozen. Voor alles daartussenin bleef bar weinig over<br />

in Nederland.” Serge besloot daarom het heft in eigen handen te nemen en richtte<br />

Clone Records op – in eerste instantie bedoeld als platform voor zijn eigen releases,<br />

maar in de praktijk al snel een podium voor muzikaal gelijkgezinden over de hele<br />

wereld.<br />

Wereldwijd publiek<br />

“Nog een kopje koffie?” Serge loopt het steile trappetje af naar de benedenverdieping,<br />

die helemaal is volgebouwd met platenkasten. Op de vliering zitten Serge en zijn<br />

werknemers gewoonlijk bestellingen te verwerken, maar vanmiddag neemt hij<br />

ruim de tijd voor ons interview. Eens in het half uur dendert de metro over onze<br />

hoofden voorbij. Clone’s distributiekantoor is gevestigd onder de spoorlijn aan de<br />

Insulindestraat in Rotterdam-Noord – niet de meest voor de hand liggende locatie<br />

voor ’s lands belangrijkste onafhankelijke dance distributeur. “Eerst zaten we nog in<br />

hetzelfde gebouw als de winkel, maar tegenwoordig regelen we alles hiervandaan.”<br />

Toen Serge midden jaren negentig zijn labeltje uit de grond stampte, was Hotmix<br />

de Nederlandse platenzaak bij uitstek voor ondergrondse dancemuziek. “Dat was<br />

de enige plaats in de buurt waar je nog een beetje fatsoenlijke platen uit Detroit,<br />

Chicago, Engeland of Duitsland kon krijgen.” Toen Hotmix er in 1994 mee ophield,<br />

besloot Serge het achtergebleven gat te dichten en zijn eigen Clone winkel te<br />

openen. “Het was precies de tijd waarin veel nieuwe artiesten en labels in het Detroit<br />

genre opkwamen: Moodymann, Theo Parrish en Drexciya, M-plant, Underground<br />

Resistance en Axis in Amerika, Kanzleramt in Duitsland… en natuurlijk hier I-f en<br />

Unit Moebius.” Clone opende zijn deuren begin 1996 en was meteen een schot<br />

in de roos voor platenkopend Rotterdam. De winkel trok al gauw klanten uit heel<br />

Nederland en ook over de landsgrenzen won Clone snel aan populariteit. Serge en<br />

de zijnen hadden inmiddels de distributie van andere labels op zich genomen. “Het<br />

is een grote stap om je distributie zelf te regelen, daarom hielpen we wat vrienden<br />

ermee.” Labels als Viewlexx en Bunker waren vanaf toen gelieerd aan het almaar<br />

groeiende Clone collectief. De hoeveelheid bestellingen uit het buitenland nam<br />

zienderogen toe. “Op een gegeven moment kregen we aanvragen uit alle delen van<br />

de wereld: Nieuw-Zeeland, Australië, Canada, Rusland. Destijd werkten we nog<br />

voornamelijk met postorders. Tegenwoordig wordt alles via de website besteld.”<br />

Keurmerk<br />

Serge koos de naam Clone omdat hij het label naar voorbeeld van kleine<br />

Amerikaanse labeltjes had opgezet. “Ik pretendeer niet iets nieuws te doen,” legt<br />

hij uit. “Ik ben ook maar geïnspireerd door wat ik destijds uit Detroit en Chicago<br />

oppikte. In wezen probeert iedereen na te bootsen wat hij goed vindt. Uiteindelijk zijn<br />

er maar een paar mensen die daaruit ook daadwerkelijk iets vernieuwends weten te<br />

maken. Daar ben ik er in ieder geval niet één van.” Maar ondanks de pretentieloze<br />

insteek groeide Clone al gauw uit tot een label voor fijnproevers. De eerste zes<br />

releases waren afkomstig van Serge zelf. Onder alias Orx en als onderdeel van de<br />

groep Cospagon bracht hij zijn eerste obscure plaatjes uit. Sindsdien heeft Clone<br />

steeds een eigenzinnige koers gevolgd, die af en toe met de smaak van het grote<br />

publiek overeen kwam, maar er vaker dwars tegen in ging. “Midden jaren negentig<br />

brachten we veel minimalistische techno, acid en electronica uit,” vertelt Serge.<br />

“Later waren het electro releases die de boventoon voerden. Tussendoor hebben<br />

we ook electronica, Detroit techno, house en acid gereleased. En sinds de late jaren<br />

negentig is er een flinke discorevival aan de gang, die ook op Clone is terug te horen.<br />

We hebben de stijl van het label nooit vast omlijnd. Je wilt er toch niet na een paar<br />

jaar achter komen dat je Electronation heet, terwijl er alleen maar minimale techno<br />

op je feesten wordt gedraaid?” Stijlen zijn dus niet van belang – Clone dient eerder<br />

als keurmerk voor goede muziek. “Het moet een stempel zijn dat een bepaalde<br />

kwaliteit waarborgt. Net zoals bij Warp: koop je daar een plaat van, dan weet je niet<br />

direct wat voor soort muziek het is. Maar je kunt er op vertrouwen dat hij van een<br />

zeker kwaliteitsniveau is.”<br />

Onafhankelijk<br />

Overigens heeft Clone niet altijd even goed bij het grote publiek in de smaak gevallen,<br />

maar daar heeft Serge een broertje dood aan. “Als je wilt inspelen op de smaak van<br />

de massa, kun je net zo goed een McDonalds openen. Daar weet je precies wat<br />

je voorgeschoteld krijgt. Ik ben liever het kleine bakkertje op de hoek, dat lang niet<br />

iedereen kent, maar waar je wel ontzettend lekker brood kan halen.” Toen Clone<br />

aan de wieg stond van de electro revival, zag Serge geen reden om door te gaan<br />

in die stroming. Het kon hem niets schelen of de electro scene op nieuwe releases<br />

zat te wachten. “Ik heb me nooit verbonden gevoeld met ‘de electro scene’. Scenes<br />

zijn per definitie slecht voor de ontwikkeling van muziek,” stelt Serge. “Sociale<br />

structuren in de muziekindustrie zorgen ervoor dat artiesten gaan zitten wachten op<br />

goedkeuring van de mensen om hen heen. Dat is funest voor hun artistieke groei.<br />

Denk bijvoorbeeld aan Dimitri. In het begin van zijn carrière was hij een pionier met<br />

een absurd goede platenkeus. Maar zodra hij verstrengeld raakte in het Chemistry<br />

kliekje lag alles binnen de kortste keren op zijn gat. Nu is hij gestopt met draaien.<br />

Hoezo gestopt? Volgens mij kun je alleen maar met muziek stoppen als je voelt<br />

dat je je passie er niet meer in kwijt kunt. Scenes zijn een beknotting van de vrije<br />

geest.” Serge hecht dan ook veel waarde aan zijn eigen autonomie. “Ik heb het altijd<br />

belangrijk gevonden om zo onafhankelijk mogelijk te kunnen zijn. En wat dat betreft<br />

heb ik alles bereikt met Clone wat ik wilde. Dankzij ons distributiekantoor, onze<br />

winkel, onze webshop, ons label, de artiesten waarmee ik samen werk en een hele<br />

schare liefhebbers kunnen wij nog steeds onze platen blijven verkopen, zelfs als de<br />

rest van de muziekindustrie instort.”<br />

Anarchie op muziekmarkt<br />

Ook aan de Clone fans is de digitale revolutie niet onopgemerkt voorbij gegaan.<br />

Veel klanten van het label zijn overgestapt op digitale files. “Er worden steeds meer<br />

cd’s en mp3’s verkocht op Clone.nl,” aldus Serge. “Daarom stellen we bijna al onze<br />

platen ook beschikbaar als downloads. Er is een hele nieuwe generatie die liever<br />

gebruik maakt van Serato, Final Scratch of cd-spelers. Als de mp3 uiteindelijk de<br />

nieuwe geluidsdrager wordt waarop mensen hun muziek graag hebben staan, wie<br />

ben ik dan om halsstarrig aan het vinyl vast te houden?” Serge kijkt niet neer op de<br />

internetgeneratie – anders dan veel van zijn eigen generatiegenoten, die beweren<br />

dat internet de vluchtigheid van de muziekbeleving heeft bevorderd. “Het is eerder<br />

andersom: er is juist minder vluchtigheid. Platen die zes jaar terug nog onvindbaar<br />

waren voor de meeste muziekliefhebbers, zijn nu gemakkelijk verkrijgbaar via internet.<br />

Obscure platen die langskomen op CBS [radiopiratenstation van I-f, red.] kunnen<br />

bijna allemaal op eBay worden teruggevonden. En juist dankzij het grote aanbod<br />

heerst er nu totale anarchie op de muziekmarkt. Niemand is meer afhankelijk van een<br />

ander om aan zijn muziek te komen. Geen Radio 3 of Free Record Shop meer die<br />

voorschrijven wat goed is. Er wordt daardoor veel meer van de consument geëist.”<br />

Er zijn verschillende sublabels bij de Clone-paraplu ondergebracht: DUB, Frustrated<br />

Funk, Frantic Flowers en Clone Classic Cuts. Onder laatstgenoemde worden oude<br />

obscuriteiten nieuw leven ingeblazen. Maar ook de producties op Clone zelf zijn<br />

vaak flirts met de oldschool. Is hier soms sprake van nostalgie? “Nostalgie is een<br />

hang naar vroeger, die heb ik zeker niet. Ik blijft vooruit kijken, maar heb oog voor<br />

het verleden. Ik kan nu bijvoorbeeld met zekerheid zeggen dat ik de meeste platen<br />

van Transmat beter vindt dan die van Liebe/Detail, wat op zich een goed label is.<br />

Dat is geen hang naar, maar kille overweging. Ik vraag me bij het uitbrengen van een<br />

nieuwe release af: ‘Is deze track zo goed, dat ik hem over tien jaar nog zou draaien?’<br />

Dat is de afweging die ik vanaf het begin heb gemaakt en in de toekomst ook zal<br />

blijven maken. Natuurlijk is niet ieder release tijdloos gebleken, maar dat risico moet<br />

je voor lief nemen. Als je geen misstappen durft te maken, kom je nooit vooruit.”<br />

Ook dit najaar heeft Clone een aantal sterke releases in petto, waaronder het<br />

album Clone Classic Cuts (zie ook de bespreking elders in dit blad) en 12 inches<br />

van The Hasbeens, The Clone Machine (aka Egyptian Lover, Dexter & Alden Tyrell)<br />

op Clone en van Duplex en Ovatow op Frantic Flowers.<br />

www.clone.nl | www.myspace.com/clonerecordings<br />

FEATURE | 37


De wet van<br />

Roisin Murphy<br />

Meer focus zonder relatie<br />

Op het toneel een diva, maar op straat zou je haar zo voorbij lopen. In haar<br />

dagelijkse kloffie is Roisin Murphy (van 5 juli 1973) een gezellige tante die<br />

haar tics goed voor zich weet te houden. Maar zet haar in het spotlicht en<br />

het podiumbeest wordt in haar wakker. “Ik vind dat domweg heerlijk om te<br />

doen.”<br />

Door Alfred Bos<br />

Ze was als zangeres het onbetwiste middelpunt van de groep Moloko, die tussen<br />

1995 en 2003 goed was voor vier albums en de megahit Sing It Back (1999). In<br />

Moloko vormde Roisin Murphy met producer Mark Brydon een groep en ook privé<br />

waren ze een stel. Maar tijdens de opnames van het vierde en laatste Moloko album<br />

Statues raakte de liefde bekoeld en vervolgens was het snel gedaan met de groep.<br />

Er volgde een tijd van verandering, zegt Murphy nu. Ze verhuisde van Sheffield naar<br />

Londen en nam met producer Matthew Herbert haar debuut als solo artieste op,<br />

Ruby Blue. De plaat verscheen in 2005 en maakte gemengde reacties los. Applaus<br />

voor de lef om solo te gaan. Maar kritiek op de gekunstelde productie van Herbert.<br />

Het leek alsof Ruby Blue een personage was waarachter de echte Roisin Murphy<br />

zich verschuilde. Dat verwijt kun je haar nieuwe album niet maken. Overpowered<br />

is een popdisco plaat waarvan iedere track een single zou kunnen zijn. Het album<br />

laat de souldiva horen die er altijd al in Murphy heeft gescholen. Wanneer we haar<br />

spreken op een regenachtige herfstdag, is ze net terug in haar hotel van een rondje<br />

winkelen.<br />

DJB: Overpowered is een sterke single. Ik ken niet veel popliedjes met het<br />

woord oxytocine [een neurotransmittor] in de tekst. Hoe ben je daar op<br />

gekomen?<br />

“Voor ik begin te schrijven maak ik plakboeken, drie of vier plakboeken met<br />

artikelen uit tijdschriften en kranten. Daarin zat ook een artikel over oxytocine en een<br />

opmerking over ‘the love object’. Dat wilde ik graag gebruiken en ik zat te wachten<br />

op het goede stuk muziek om het idee te gebruiken.”<br />

DJB: Toen je aan Ruby Blue begon te werken, was je net naar Londen<br />

verhuist en voelde je je een beetje verloren. Ben je inmiddels gesettled?<br />

“Zeker, ik woon in een huis met een hond en een man. Ik ben opgegroeid in<br />

Manchester en heb lang in Sheffield gewoond. Voorafgaand aan Ruby Blue had ik<br />

jarenlang met Mark Brydon gewerkt als Moloko, we leefden ook samen, en aan de<br />

samenwerking en de relatie kwam een einde, dus die periode staat in het teken van<br />

verandering. Geen idee wat de toekomst zou brengen.”<br />

38 | FEATURE<br />

DJB: Ruby Blue was duidelijk anders dan de muziek die we van je kenden<br />

via Moloko, meer arty. Was je verbaasd over de reacties?<br />

“Die plaat werd erg goed ontvangen door de critici, dat was een grote opluchting.<br />

Met Moloko hebben we nooit een plaat met focus gemaakt; de laatste, Statues,<br />

kwam nog het meest in de buurt. Dat was ook een plaat met veel verdriet, onze<br />

relatie ging stuk en dat werkte door in de muziek. Dat gaf het album een helderheid<br />

en een focus dat de andere Moloko platen misten. Moloko was meer mijn leven<br />

dan mijn loopbaan. Op Statues komt onze zwakte aan de oppervlakte. Je kunt je<br />

concentreren op de goede dingen, wij concentreerden ons op de slechte dingen. Ik<br />

ben nu meer gemotiveerd en dat is gekomen met de Statues tournee. Ik realiseerde<br />

me dat ik deze kans – een loopbaan in de muziek - wellicht niet nog een keer zou<br />

krijgen. Toen besloot ik me er volop in te gooien. Ik begon na te denken over de<br />

podiumaankleding, de belichting, de arrangementen; ik wilde een performer zijn.<br />

Opeens kwam er focus.”<br />

DJB: Wilde je van jongs af aan al een entertainer worden, heeft dat er<br />

altijd al in gezeten?<br />

“Niet dat ik dat niet wilde, maar ik heb er ook nooit naar gezocht. Van jongs af aan<br />

heb ik wel geweten dat ik op de een of andere manier een artiest zou worden. Ik ben<br />

in de muziek gerold en ik had nauwelijks een idee waar het allemaal naar zou leiden.<br />

Met de jaren is ook het besef gekomen van wat ik nu eigenlijk doe, wat mijn functie<br />

is. Aanvankelijk rotzooide ik maar wat aan en ik dacht dat het zo hoorde. Dat was<br />

prima, het was mijn opleiding als performer – voor het oog van het publiek.”<br />

DJB: Daar kan niet iedereen tegen, jij duidelijk wel.<br />

“Als de muziek eenmaal staat, werp ik me met kop en kont op de presentatie, de<br />

visuele aspecten en de performance. Dat komt simpelweg omdat ik dat heerlijk vind<br />

om te doen.”<br />

DJB: Wanneer besloot je dat je wilde zingen?<br />

“Ik wilde in een band zitten, maar ik kon geen instrument bespelen dus dat zou lastig<br />

worden, dacht ik. Ik ben voor eigentijdse muziek gevallen door Sonic Youth. Ik was<br />

13 of 14 toen ik ze zag optreden in Manchester. Ik zat op de zijkant van het podium<br />

toen ze hun nieuwe album Daydream Nation speelden. Kim Gordon [bassiste<br />

van Sonic Youth] werd door de groep in het publiek gegooid, ze kwam terug op<br />

het podium en werd vervolgens weer de zaal in gegooid. Ik dacht bij mezelf: zo’n<br />

vrouw wil ik ook zijn. Die vrijheid wil ik ook, ik wel net zo cool zijn als jongens.<br />

Moloko was meer mijn leven dan mijn loopbaan<br />

Ik kende niet veel meisjes die iets met muziek hadden. Vanaf dat moment ben ik<br />

veel naar optredens gegaan. Ik heb mijn U2 albums verkocht aan de tweedehands<br />

platenzaak en kocht er Daydream Nation voor terug. Dat was het begin van het<br />

platen verzamelen. Kort daarop kwam ‘Madchester’ op en werd Manchester, waar<br />

ik toen woonde, belangrijk voor de muzikale ontwikkelingen. Het explodeerde om<br />

me heen, met Happy Mondays en Stone Roses.”<br />

DJB: Wanneer ben je begonnen te werken aan Overpowered ?<br />

“Ongeveer een jaar geleden. Als ik de kans kreeg om teksten te schrijven, ging het<br />

snel. Ik werkte met meerdere producers, dus tussen de sessies door had ik een<br />

week of twee weken de tijd om teksten te schrijven. En het interessante was dat<br />

iedereen die ergens bij betrokken was – of het nu het componeren was, of productie<br />

of de mix – een single wilde afleveren. Dus ieder nummer kreeg extra aandacht, het<br />

was behoorlijk intens. Die aanpak werkt goed voor disco, want daar ligt de nadruk<br />

op tracks, meer dan op albums. Voor ik begon had ik mijn twijfels: kan ik dit? Ik<br />

zou met veel verschillende mensen gaan werken, maar het pakte goed uit. Je moet<br />

wel, er is alleen de muziek tussen jou en die collega. Geen relatie, zoals ik vroeger<br />

gewend was. Alleen het liedje.”<br />

DJB: Als je met verschillende producers aan één album werkt, kan de<br />

continuïteit in het gedrang raken en het eindresultaat een verbrokkelde<br />

indruk maken. Hield je daar rekening mee?<br />

“Ja, dat was een punt van aandacht. Ik maakte compilaties voor de mensen met<br />

wie ik werkte. Daarop stonden heel specifieke referenties. Ik ben duidelijk over wat<br />

ik wil dat er in de studio gebeurt. Wat ik leuk vind is de rare manier waarop ideeën<br />

heen en weer gaan in het creatieve proces.”<br />

DJB: Waar kwam de inspiratie vandaan?<br />

“Het begon in New York, waar ik [discolegende en een van de allereerste<br />

professionele dj’s] Danny Krivit heb leren kennen. De Body & Soul feesten, die de<br />

hele zondag duren, waren heel inspirerend. Ik ben daar veel liefde tegengekomen,<br />

in New York. Daar werd me duidelijk dat ik een discoplaat moest maken. Ik ging<br />

nu eens niet naar huis met het idee van, oh, dat is de beste club die ik ooit gezien<br />

heb. Ik wilde muziek maken voor de wereld die ik had leren kennen en die ook<br />

functioneerde in die wereld. Danny gaf me mixtapes en albums om naar te luisteren,<br />

muziek waar ik op kon dansen. Dat stopte ik in de computer. Van andere vrienden<br />

kreeg ik ook compilaties die ik in de computer opsloeg. Dat heb ik doorgespit met in<br />

mijn achterhoofd het idee: Dit is het soort album dat ik wil maken. Want als ik focus<br />

had, zou het publiek ook sneller begrijpen wat ik met dit album wilde.”<br />

DJB: Met Overpowered stap je in een lange traditie van soul en<br />

discozangeressen, Madonna enzovoorts. Voel je je daardoor<br />

geïntimideerd?<br />

“Niet echt. Ik identificeer me niet met Madonna of andere zangeressen. Producers<br />

als Danny Krivit of Jimmy Douglas inspireren me meer. Ik ben alleen een beetje jaloers<br />

dat ik niet in een tijd leef waarin zingen en performen iets is wat je gewoon kunt<br />

doen. Ik leef in een tijd waarin het onmiddellijk als avant-garde wordt beschouwd<br />

als ik iets anders probeer te doen. Zelfs nog voordat de mensen de kans krijgen iets<br />

nieuws van me te horen, wordt er al over geschreven op internet: dit gaat je pet te<br />

boven. Dat beïnvloedt hoe het nummer wordt ontvangen. Maar zo is mijn muziek<br />

niet bedoeld. Zo ben ik niet, nooit. Zelfs Ruby Blue was bedoeld als popmuziek, niet<br />

als avant-garde. Ik leef in een wereld waarin het niet langer draait om het ding of het<br />

product. Het draait om de mening over dat ding of product. Dat doet internet voor<br />

je, dat geeft je een eindeloze hoeveelheid meningen en meninkjes.”<br />

DJB: Naar aanleiding van Statues heb ik geschreven dat er in Roisin<br />

Murophy een soul diva schuilt. Is die diva inmiddels naar buiten gekomen?<br />

“Ik denk het wel. Het is niet de meest dankbare rol, blanke soul diva. In Engeland<br />

wordt blanke of liever Britse soul vaak over het hoofd gezien of zelfs weggemoffeld.<br />

Groepen als Brand New Heavies en andere acidjazz acts worden zelden genoemd,<br />

in Engeland wordt er zelfs op neer gekeken. Rock wordt het hoogste gewaardeerd,<br />

terwijl dat in feite een pubermentaliteit vertegenwoordigt. Over Britse soul heeft men<br />

het zelden. Om te beginnen wordt het altijd vergeleken met Amerikaanse soul en<br />

dat het minder goed is. Toen ik aan Overpowered begon te werken wilde ik een<br />

referentiepunt hebben en ben ik bewust meer naar Britse soul gaan luisteren. Mijn<br />

oren stonden open voor soul van de Britse eilanden want ik zocht een kapstok<br />

aan het nieuwe album aan op te hangen. Ik heb geluisterd naar Mica Paris en naar<br />

Lisa Stansfield [twee Britse zangeressen die rond 1990 succes hadden met soul<br />

en house-getint materiaal] en naar de northern soul scene, wat het begin is van de<br />

danscultuur en de clubmuziek zoals we die nu kennen. Het is een working class<br />

fenomeen met een working class gezichtspunt; het kijkt vanuit het arbeidersmilieu<br />

naar buiten. Het heeft aspiraties. Voor mij geldt dat ook voor disco. Ik ben van<br />

mezelf uit een optimist, ik hou van modernisme, ik hou van aspiraties. Ik neig meer<br />

naar die kant.”<br />

Overpowered is uit via EMU Music.<br />

roisinmurphy.com | myspace.com/roisinmurphy | | myspace.com/roisinremixed<br />

FEATURE | 39


Red Bull Music<br />

Academy 2007<br />

Toronto<br />

40 | FEATURE<br />

Een radicale<br />

trip naar het<br />

hart van de soul<br />

Als je de wolkenkrabbers even wegdenkt is Toronto een zeer Europese<br />

stad. En ook erg muzikaal. Wekelijks treden de grote sterren van deze<br />

wereld op in een van de vele clubs en concertzalen die de stad rijk is. Er is<br />

een flink aantal leuke platenzaken en in elke boetiek en kapsalon klinken de<br />

laatste underground clubhits uit de speakers. Reden genoeg voor het Red<br />

Bull Music Academy team om neer te strijken in deze frisse wereldstad.<br />

Door Eric van den Bogaard<br />

Gedurende vier weken, gedeeld in twee termijnen, krijgen twee groepen muzikale<br />

jongeren les van de meest uiteenlopende artiesten. De Academy is gevestigd aan<br />

Queen Street West. Van buiten valt er niet veel te zien, maar de binnenkant ademt<br />

muziek, en niets anders. Gord is verantwoordelijk voor de beveiliging. Na vertoon<br />

van onze perskaart heet hij ons van harte welkom en meldt dat hij familie heeft in<br />

‘Rodderdèm’.<br />

Gord stelt ons voor aan Claudia, een lid van het lokale Academy team, gek van<br />

muziek en zeer begaan met alle deelnemers. Met veel enthousiasme laat ze ons alle<br />

kunstinstallaties, studio’s, de lectureroom, de eetzaal en het dakterras zien. Op het<br />

dakterras treffen we Maurizio, die even een sigaret staat te roken. Hij heeft in zijn<br />

thuisland Brazilië een aantal muziekprojecten lopen en dit is de eerste keer dat hij<br />

in het buitenland is. “We hebben met een groep van tien deelnemers besloten om<br />

hierna nog een paar dagen naar New York te gaan. Op die manier hoeven we niet<br />

van iedereen tegelijk afscheid te nemen, dat is te zwaar voor me,” zucht hij.<br />

Een breedgeschouderde jongen komt erbij staan. Het is Rio Hunuki uit Nieuw<br />

Zeeland. Zijn vader is Samoaan, zijn moeder komt uit Wellington. Hij is bassist en<br />

is al enkele malen met Fat Freddy’s Drop op pad geweest. Vannacht heeft hij in de<br />

studio iets te diep in het glaasje gekeken met Wajeed en Theo Parrish. De sessie<br />

heeft weinig concrete dingen opgeleverd: “Maar ik ben hier dan ook vooral om te<br />

leren, echt muziek maken komt thuis wel weer!,” zegt Rio.<br />

De Red Bull Music Academy is ook dit jaar weer een grote ‘happy family’.<br />

Gastsprekers die de Academy voor het eerst een bezoek brengen zijn niet weg te<br />

slaan en blijven stuk voor stuk hangen. D’Angelo’s engineer Russ Elevado verlengt<br />

tot vier keer toe zijn vliegticket en ontwikkelt zich tot een van de meest vlijtige<br />

leerlingen. Op donderdagavond grijpt hij zijn kans om een studio sessie met Fela<br />

Kuti drummer Tony Allen te doen.<br />

Ook Ron Trent wordt gegrepen door het Academy virus. Deze Chicago house<br />

veteraan brengt tijdens zijn lecture smeuïge verhalen uit de oude doos en drukt de<br />

jonge talenten van de ‘Class of 2007’ op het hart om vooral ook de zakelijke kant<br />

van het artiestenbestaan niet te verwaarlozen. En zo lijken alle artiesten zich in hoge<br />

mate verantwoordelijk te voelen voor de ontwikkeling van de dertig ruwe diamanten.<br />

Theo Parrish fungeert als studiodocent en Academy nar. En ook Wajeed, Steve<br />

Spacek en Mark Pritchard nemen de jongelingen twee weken lang bij de hand<br />

zonder dat er onderling een duidelijke hierarchie bestaat. Want ook de docenten<br />

leren nog dagelijks bij.<br />

En slapen? Dat komt later wel weer eens. De zes studio’s van de Academy blijven<br />

’s nachts drukbezet en elke avond draaien de deelnemers op Academy feestjes in<br />

de lokale clubs. Zo beleeft iedereen de twee weken van de tweede termijn in een<br />

roes. Organisator Wulf Gaebele slaat tijdens de laatste avond nog maar eens een<br />

Jägermeister achterover op de goede afloop, terwijl Ron Trent en Theo Parrish zij<br />

aan zij Club West staan te rocken. “Volgende week lig ik op het strand in Mexico,”<br />

zegt Wulf. “En dan ga ik het allemaal eens rustig verwerken…”<br />

Russ ‘ThE DRAgon’ ElEvADo<br />

geboorteland: Filippijnen<br />

Functie: engineer / producer<br />

Wapenfeiten: Won in 2000 een Grammy<br />

Award voor het mixen en opnemen van<br />

D’Angelo’s Voodoo album en werkte<br />

sindsdien met sterren als Erikah Badu,<br />

Jay-Z, The Roots, Alicia Keys en vele<br />

anderen.<br />

Quote: “Ik wil dat mijn ambacht<br />

bewaard blijft. Het gaat niet goed met<br />

de muziekindustrie, dus wordt er aan<br />

alle kanten bezuinigd. Labels vinden het<br />

al lang prima als artiesten hun muziek<br />

thuis opnemen en de mp3 ‘cultuur’<br />

zorgt ervoor dat er van de originele<br />

studiokwaliteit weinig overblijft. Ik ben<br />

al een beetje gewend aan het digitale<br />

tijdperk en heb tegenwoordig zelfs een<br />

cd speler in huis. Maar voorlopig zijn de<br />

nieuwe technieken niet toereikend om<br />

de oude, analoge gear te vervangen!”<br />

AksEl ‘supERpiTchER’<br />

schAuFlER<br />

geboorteland: Duitsland<br />

Functie: DJ / producer<br />

Wapenfeiten: Was verantwoordelijk<br />

voor een groot aantal releases op<br />

Kompakt, Kompakt Extra, Low Spirit<br />

Recordings en Road Rage. Is als dj over<br />

de hele wereld actief.<br />

Quote: “Als ik niet kan draaien wat ik<br />

wil stop ik ermee.” “Dub rockt meer dan<br />

Justice!”<br />

sTEvE BEckETT<br />

geboorteland: Engeland<br />

Functie: eigenaar / A&R manager<br />

Warp Records<br />

Wapenfeiten: is al vanaf eind jaren<br />

tachtig actief in de dance scene. Eerst<br />

als eigenaar van een platenzaak, later als<br />

medeoprichter en opperhoofd van een<br />

van de langst bestaande indie labels:<br />

Warp Records uit Sheffield. Ontdekte<br />

artiesten als Aphex Twin, Squarepusher,<br />

Boards of Canada en recentelijk Flying<br />

Lotus, een talent dat in 2006 deelnam<br />

aan de Red Bull Music Academy in<br />

Melbourne.<br />

Quote: “Aphex blijft soms dagenlang<br />

wakker als hij muziek wil gaan maken.<br />

Hij maakt gebruik van lucide dromen en<br />

maakt in die volkomen wazige staat de<br />

meest vreemde creaties! Warp draait<br />

om twee dingen: talentvolle artiesten die<br />

het experiment niet schuwen en we zijn<br />

erg scherp op de zakelijke kant. Het is<br />

enorm belangrijk om artiesten op tijd uit<br />

te betalen. Vijftig procent van de royalty’s<br />

gaan direct naar de artiest. In het begin<br />

zul je dan niet erg veel verdienen, maar<br />

naarmate je release lijst op Warp langer<br />

wordt kun je er goed van leven. Bij Warp<br />

kun je dus echt carrière maken door<br />

middel van het produceren van vreemde<br />

muziek, haha!”<br />

Ron TREnT<br />

geboorteland: Verenigde Staten<br />

Functie: DJ / producer / labeleigenaar<br />

Wapenfeiten: Geldt als Chicago house<br />

pionier en produceerde een aantal<br />

geweldige klassiekers.<br />

Quote: “Ron Hardy was een legende,<br />

maar bij zijn begrafenis in 1992 kwamen<br />

slechts achttien mensen opdagen. Drie<br />

daarvan waren dj’s: Armando, Terry<br />

Hunter en ik. En ik kom nog regelmatig<br />

mensen tegen die claimen dat ze erbij zijn<br />

geweest! Dat geeft status, belachelijk!<br />

Net als van die types die bij hoog en laag<br />

beweren dat ze tot de vaste bezoekers<br />

van de Music Box [legendarische club in<br />

Chigago] behoorden, terwijl ze van mijn<br />

leeftijd zijn. Ik was toen acht!”<br />

FEATURE | 41


HOOFDSPONSORS<br />

FONDSEN / SUBSIDIENTEN:<br />

MEDIAPARTNERS<br />

SPONSORS<br />

22 NOVEMBER<br />

OPENING CONCERT:<br />

RÓISÍN <strong>MURPHY</strong> (UK) / DAVE CLARKE (UK) /<br />

TREN TEMØLLER (LIVE IN CONCERT) (DEN) /<br />

SOULWAX NITE VERSIONS (BE) / 2 MANY DJ’S<br />

(BE) / GOOSE (DJ-SET) (BE) / MR. OIZO (FR) /<br />

SEBASTIAN (FR) / JOOST VAN BELLEN /<br />

MODESELEKTOR (LIVE) (GER) / MONOLAKE<br />

(LIVE) (GER) / APPARAT & BAND (GER) /<br />

SPEEDY J / DANIEL BELL (USA) / 5MM (AKUFEN<br />

& VJ COUTU-DUMONT) (CAN) / DISTRICT ONE<br />

(BART SKILS & ANTON PIEETE LIVE) /<br />

AUFGANG (FR) / T. RAUMSCHMIERE (GER) /<br />

VARIOUS PRODUCTION (UK) / LOEFAH (UK) /<br />

GUNS N BOMBS (USA) / 2000 AND ONE /<br />

303 ALLSTARS /LADY AÏDA / YOTR / ROBOB /<br />

THE LONGMEN / ARI DAILY / DAMN TASTY DJ’S<br />

CHECK WWW.STRP.NL FOR THE FULL PROGRAMME<br />

22-25 NOV. 2007<br />

KLOKGEBOUW STRIJP-S<br />

WWW.STRP.NL<br />

EINDHOVEN (NL)<br />

ONLINE TICKETSALE<br />

City Dynamiek • Woonbedrijf • Park Strijp Beheer • Fontys • MINI (Eindhoven / Venlo) • Prevision • Eindhovens Dagblad • Bronsveld & De Gier • Lasso • Zinder • Technifi c • Grolsch<br />

VSB Fonds • Mondriaan Stichting • FPPM • BNG Cultuurfonds • Prins Bernhard Cultuurfonds • Thuis Kopie Fonds • Provincie Noord Brabant • SRE • Gemeente Eindhoven • NBKS • BraM • Bisk<br />

• Digicult • Bright • CityDogs • Kijk • CultureTV • Radio Decibel<br />

A-TRAk<br />

geboorteland: Canada<br />

Functie: DJ/ producer / labelbaas<br />

Wapenfeiten: Runde met zijn broer tien jaar lang het Audio Research label.<br />

Zijn nieuwe label heet Fool’s Gold. Toerde met Kanye West de wereld rond en<br />

is nu op pad met Ed Banger’s DJ Mehdi om Europa te veroveren. Dat zal geen<br />

probleem zijn, aangezien A-Trak de enige dj is die de drie belangrijkste turntablism<br />

kampioenschappen ter wereld – DMC World Championship, Vestax Extravaganza,<br />

ITF - meerdere malen op zijn naam heeft geschreven.<br />

Quote: “In de jaren negentig werden er bijna wekelijks nieuwe technieken bedacht.<br />

Toen was de scene fris en interessant. Nu is alles wel zo’n beetje gedaan. Natuurlijk<br />

‘cut’ ik nog wel tijdens mijn sets en doe ik soms een solo, maar op dit moment raak<br />

ik meer geïnspireerd door iemand als Boys Noize, die de meest ille dingen doet met<br />

drie Pioneer CDJ’s, dan van de hiphop purist die nog steeds dezelfde trucjes met<br />

zijn SL’s doet.”<br />

Tony AllEn<br />

geboorteland: Nigeria<br />

Functie: Drummer, producer, bandleider<br />

Wapenfeiten: Stond samen met revolutionair / muzikaal genie Fela Kuti aan de<br />

basis van de afrobeat. Was zeer invloedrijk door zijn manier van drummen, in het<br />

bijzonder door de manier waarop hij de hihat gebruikte. Nam ook als zelfstandig<br />

artiest enkele albums op.<br />

Quote: “Op een gegeven moment liep het allemaal een beetje uit de hand. Iedereen<br />

woonde in Fela’s commune Kalakuta Republic [vernoemd naar de cel waar Fela Kuti<br />

ooit drie dagen werd vastgehouden vanwege bezit van marihuana] en daar zaten<br />

veel parasieten bij. Op een gegeven moment was het zo erg dat we 71 tickets<br />

moesten boeken als we met de band gingen reizen en de helft van die mensen<br />

deed helemaal niets! Toen ben ik uit de band gestapt, ik kon het niet aanzien wat<br />

er met Fela gebeurde.”<br />

Shiva: ‘Als je zo’n<br />

kans als deze<br />

krijgt, moet je het<br />

gewoon doen’<br />

op de voorlaatste dag van ons bezoek aan de Red Bull Music Academy<br />

is het tijd om de enige nederlandse deelnemer van dit jaar aan de tand te<br />

voelen over haar ervaringen in de eerste week.<br />

Door Olaf Boswijk<br />

Wat zijn je eerste indrukken van deze week in Toronto?<br />

“Echt te gek. Ik krijg de kans om alles uit mezelf te halen, op een manier die ik altijd<br />

heb gewild. Alles is hier aanwezig: de juiste middelen en apparatuur, getalenteerde<br />

mensen. Voor mij is dat een unieke kans.”<br />

heb je deze week specifieke dingen gehoord die je verbaasd of<br />

verrast hebben?<br />

“Ik had aan het begin weinig verwachtingen, dus echt verbaasd ben ik niet geweest.<br />

Maar alles is zo overweldigend! De sessie met Martyn Ware van The Human League<br />

was wel een kippenvel moment. Ik bedoel, die man heeft zoveel kennis en doet<br />

zoveel verschillende dingen, daar kijk ik dan wel tegen op. Maar als je dan achteraf<br />

met zo’n man praat, dan merk je dat er van attitude helemaal geen sprake is, hij wil<br />

ook graag zijn kennis overdragen en laten zien wie hij is. Toen ik hem vroeg hoe hij<br />

de stem van Tina Turner heeft opgenomen, gaf hij daar graag antwoord op. “<br />

heb je goed contact met de andere deelnemers?<br />

Ja, met iedereen eigenlijk. Iedereen is zichzelf en staat open voor invloeden<br />

van buitenaf. Ik heb vooral een goede band Carlos uit Spanje en Maritina uit<br />

Griekenland.<br />

hoe vergaat het je in de studio?<br />

Heel goed, dat is voor mij ook de grote uitdaging. Ik ben nu bezig met een oldschool<br />

Detroit-techno track met Carlos en straks gaan we meer een disco-achtig ding<br />

proberen, want we zijn gisteren lekker losgegaan en zwaar geïnspireerd door de set<br />

van Prins Thomas. Wat het hier echt bijzonder maakt is, dat er veel toffe instrumenten<br />

en apparatuur beschikbaar is en er bovendien zoveel mensen rondlopen die goed<br />

kunnen spelen. Ik ga zeker proberen met wat mensen iets live te spelen, zodat we<br />

dat weer kunnen sampelen en er een track van kunnen maken.<br />

Wat is het belangrijkste dat je deze week geleerd hebt?<br />

Nou, als je zo’n kans als deze en de middelen hebt, dan moet je het ook gewoon<br />

doen. In Amsterdam wordt je veel afgeleid en kan je je tijd verdoen met uitgaan<br />

en feesten, maar hier wordt je gewoon echt gemotiveerd om iets te doen en af te<br />

maken. Al die getalenteerde en inspirerende mensen om me heen, dat nodigt echt<br />

uit om mooie dingen te maken.<br />

FEATURE | 43


Hoe kun je nou honderdduizend albums verkopen en nog steeds niet wereldberoemd<br />

zijn? Terwijl Charles Webster nota bene tot de top van de Britse producers hoort –<br />

op eenzame hoogte met Matthew Herbert en Aphex Twin. Natuurlijk krijgt Webster<br />

in specialistische kringen wel de eer die hem toekomt, maar de gemiddelde<br />

clubbezoeker heeft nog nooit van hem gehoord. Daar gaat binnenkort verandering in<br />

komen met zijn verzamelaar voor het wereldberoemde houselabel Defected. Tracks<br />

uit de ruim vijftien jaar van zijn carrière heeft hij verzameld en voor de gelegenheid<br />

geremixed. Webster: “Het is bijna een nieuw album geworden.”<br />

Door Aron Friedman<br />

“Muziek maken is<br />

een veredelde vorm<br />

van spelen.”<br />

CHARLES WEBSTER<br />

BEVESTIGT VIJFTIEN JAAR VAKWERK<br />

“Vertel ons eens over je teddybeer?” Het Nightteam heeft ons waardevolle informatie<br />

verschaft over de knuffel van Charles Webster, die blijkbaar zó tot de verbeelding<br />

spreekt, dat Âme er zelfs een plaat naar heeft vernoemd. Hij lacht: “Oh, je bedoelt<br />

Kuma? Tja, wat zal ik over hem zeggen…” <strong>DJBroadcast</strong>: “Nou, het gerucht gaat<br />

dat je hem overal mee naar toe sleept, op de dj-booth zet en tijdens het draaien<br />

hele conversaties met het beest voert.” Webster: “Klopt, ik neem hem vaak mee op<br />

tournee. Kuma betekent beer in het Japans. Maar ik noem hem liever bij zijn volle<br />

naam, Kuma-tski, wat arbeidersklasse-beer betekent. Hij is een stuk aangenamer als<br />

reisgezel dan mijn andere knuffels. Giovanni is veel te chique en arrogant. Maar wat<br />

wil je ook, die is van adel.”<br />

Perfecte perfecte muziekvorm<br />

Als je een idee wilt krijgen van de bijdrage die Charles Webster de afgelopen decennia<br />

aan de electronische muziek heeft geleverd, moet je voor de grap eens zijn naam<br />

intoetsen bij Discogs. Onder de vele aliassen die je aantreft – zoals Presence, Sine,<br />

Megatonk, Love From San Francisco en niet te vergeten Furry Phreaks – vind je<br />

honderden releases. De bekendste daarvan, Want Me Like Water (1995), Soothe<br />

(1996) en Sense Of Danger (1998), zijn onder pseudoniemen uitgebracht. Toch<br />

vertonen ze allemaal dezelfde Websteriaanse diepgang. Zijn karakteristieke sound<br />

laat zich nog het best omschrijven als electronische soul. Webster wordt gezien als<br />

een pionier van de deephouse, maar is in wezen veel breder. Alles van downtempo<br />

tot Detroit techno wordt in zijn studio gesmeed – zolang de geluiden maar warm zijn.<br />

Wie wil begrijpen hoe deze muzikale duizendpoot heeft leren lopen, moet terug naar<br />

de vroege jaren tachtig. Als schuchtere tiener op het platteland van Derbyshire werd<br />

Webster gegrepen door bands als Kraftwerk en Cabaret Voltaire. De futuristische<br />

implicaties van electronische muziek spraken hem zo aan dat hij besloot van zijn<br />

zakgeld een synthesizer te kopen. “Ik was wel een buitenbeentje,” aldus Webster.<br />

“Terwijl iedereen op school gitaar speelde, was ik bezig met synthgeluiden en<br />

sequencers.” Op zijn zestiende verhuisde Webster met zijn ouders naar Nottingham,<br />

de dichtstbijzijnde grote stad. Daar zou hij een openbaring krijgen, die zijn kijk op<br />

muziek voorgoed zou veranderen. Het toeval wilde namelijk dat de baas van het<br />

restaurant waarvoor hij ging werken (om zijn dure hobby te bekostigen) tevens<br />

eigenaar was van de allereerste houseclub in Nottingham – volgens sommigen zelfs<br />

in Groot-Brittannië. Hij had Webster en de rest van zijn personeel uitgenodigd voor<br />

de opening van zijn tent, de inmiddels legendarische Garage Club. De line-up loog er<br />

niet om: Haçienda-resident Graeme Park, acid-house pionier DJ Pierre en NY-house<br />

godfather Larry Heard waren alledrie van de partij. En plotseling besefte Webster zich<br />

dat de muziek die hij al die tijd op zijn zolderkamertje had zitten maken een naam<br />

had – house – en een scene. Aan de andere kant van de oceaan waren mensen<br />

met dezelfde grensverleggende geluiden bezig geweest als hij! “In die muziek kon<br />

ik me helemaal vinden,” vertelt Webster. “Eerder waren het vooral elementen uit<br />

andere stijlen die me aanspraken: de drumpartij van een Chic-plaat, de baslijn van<br />

een Cabaret Voltaire nummer. Maar house bracht alles ineens bij elkaar.” Over zijn<br />

eigen pionierschap blijft Webster bescheiden. “Als je met sequencers aan de slag<br />

gaat, stuit je vroeg of laat vanzelf op muziek die naar house neigt. Het is één van de<br />

perfecte muziekvormen. Want house heeft een menselijk ritme: het komt overeen<br />

met je hartslag, je kunt er goed op lopen, op dansen. Drum ’n bass is bijvoorbeeld<br />

veel te snel om echt natuurlijk te zijn.”<br />

Verschillende verschillende gedaanten<br />

In de jaren die volgden was hij vooral te vinden in Nottinghams roemruchte Square<br />

Dance Studio’s, waar hij zich verder bekwaamde in het produceren van electronische<br />

muziek. Aan het begin van de jaren negentig maakte hij in Groot-Brittannië furore<br />

met zijn Sine en Megatonk projecten. Maar toen hij in 1993 de kans kreeg om naar<br />

San Francisco te gaan, nam hij die met beide handen aan. “Het is een fantastische<br />

stad,” vindt Webster. “Ik koos destijds voor San Francisco, omdat de sfeer er heel<br />

anders is dan in andere Amerikaanse steden. In New York of Chicago heb je veel<br />

meer kliekjes, het is er vijandelijker. Maar in San Francisco staan ze juist open voor<br />

vernieuwing. Misschien komt het door hun hippieverleden.” Bloemenkinderen of<br />

niet, Webster kreeg er de kans zijn American dream te verwezenlijken. Hij startte<br />

zijn eigen label, Love From San Francisco, waarop zijn bekendste nummers van<br />

de negentiger jaren zijn verschenen. Eind jaren negentig keerde hij weer terug naar<br />

Groot-Brittannië; sindsdien opereert hij weer vanuit zijn geboorteland. “Ik was graag<br />

in Californië gebleven, maar ik moest terug voor het Presence album (All Systems<br />

Go, 1999). Ach, eigenlijk beschouw ik mezelf liever niet als inwoner van een bepaald<br />

land.” Na ruim tien jaar als producer onder verschillende namen te hebben gewerkt<br />

en een succesvolle dj-carrière te hebben opgebouwd, besloot Webster de volgende<br />

stap te nemen: hij bracht eindelijk een album uit onder eigen naam. “Het fijne is dat<br />

je als muzikant verschillende gedaanten aan kunt nemen. Ik kan de studio induiken<br />

als Furry Phreaks. Op dat moment ben ik een andere muzikale persoonlijkheid dan<br />

wanneer ik als Presence ga zitten. Je doet eigenlijk hetzelfde als in je kindertijd,<br />

toen je verschillende rollen aannam. Eigenlijk is muziek maken een veredelde vorm<br />

van spelen. Maar soms wil je iets persoonlijkers maken.” Met Born On The 24th Of<br />

July (2001) tastte Webster diep in zijn ziel. De plaat wordt door de meeste fans dan<br />

ook gezien als zijn beste. “Pas toen ik bezig was het album te maken onder eigen<br />

naam, realiseerde ik me dat het als een autobiografie was. Ik probeerde me puur op<br />

sentimenten te richten en geen ruimte te laten voor frivoliteiten. Daarom is het ook<br />

introverter geworden dan veel van mijn andere werk.”<br />

Samenwerkingen<br />

samenwerkingen<br />

Sinds een paar jaar heeft Webster een ander eigen label. Op Miso, de officieuze<br />

opvolger van Love From San Francisco, brengt hij naast werk van hemzelf ook platen<br />

uit van Yoav B, Marcus Enochson, Terra Deva en Atjazz. Met laatstgenoemde vormt<br />

hij een nieuw producersduo genaamd Version. “Ik werk graag samen met mensen,”<br />

zegt hij. “Met vocalisten, maar ook met andere producers, zoals Matthew Herbert.<br />

En het partnerschap met Atjazz verloopt vlekkeloos. We hebben voor de Version<br />

gigs een zangeres erbij, Emilie Chick, dus zijn we met zijn drieën.” De groep heeft<br />

nu al een paar optredens gedaan, waaronder eentje in het Amsterdamse 11. “Het<br />

werkt. Version is echt iets van Atjazz en mij samen. Je hoort invloeden van ons<br />

beiden er in terug. We vullen elkaar aan.” Zelf bespeelt Webster vooral de toetsen.<br />

Hij schroomt trouwens niet om er een ander instrument bij te pakken, op het podium<br />

of in de studio. “Van de muziek die je op mijn platen hoort, is bijna alles door mezelf<br />

ingespeeld. Ik hou ervan om dingen uit te proberen met gitaren, basgitaren of drums.<br />

Ik ben geen virtuoos op welk instrument dan ook, maar kan de meeste wel redelijk<br />

bespelen. En dat vind ik eerlijk gezegd wel een prettige manier van werken – zo kan<br />

ik mezelf nog eens verrassen in de studio. Uit de foutjes die je maakt rollen vaak de<br />

mooiste dingen. Dat gebeurt niet zo snel als je alles tot in de perfectie kunt spelen.”<br />

Je vraagt je als simpele sterveling af waar Webster de inspiratie vandaan haalt om<br />

al die platen te produceren en ze ook nog te voorzien van eigen instrumenten. “Ik<br />

ben vaak met meerdere projecten tegelijk bezig, dat werkt voor mij het best. Ik wil<br />

me niet blind staren op één track. Als ik even niet verder kom, dan laat ik het ene<br />

project even rusten en ga ik door met het andere. Zo heb ik telkens weer een frisse<br />

kijk op de muziek. Maar soms is zelfs dat niet voldoende. En dat is iets wat ik me na<br />

al die jaren ben gaan realiseren: je kunt niet elke dag muziek maken. Soms moet je<br />

gewoon even ertussen uit. Zorgen dat je hoofd even op een andere plaats is. Lekker<br />

naar het strand. Even de wind door je haren laten wapperen. Anders val je toch alleen<br />

maar in herhaling. Vaak als je even pauze neemt, kun je daarna weer met frisse moed<br />

verder. Wel vind ik het fijn om onder druk werken. Deadlines zijn uitstekend voor de<br />

creativiteit. Als je je in de hoek gedreven voelt, ga je terugvechten. De uitdaging van<br />

tijdsgebrek zorgt ervoor dat je betere muziek gaat maken. Maar je mag er natuurlijk<br />

nooit op rekenen, want soms komt de creativiteit je echt niet te hulp.”<br />

Uit uit de obscuriteit<br />

Het nieuwe album voor Defected is voor Webster het einde van een hoofdstuk. “Dit<br />

is de bevestiging van vijftien jaar, van een bepaalde periode in mijn leven, waarin<br />

ik altijd heb gedaan wat mijn hart me ingaf. En doordat ik zo divers mogelijk ben<br />

gebleven, kan ik nu terugluisteren naar tracks die ik twintig jaar geleden heb gemaakt<br />

en vaststellen dat ze nog steeds relevant klinken.” Maar sommige fans vinden dat<br />

Webster zijn ziel verkocht heeft. “Onzin, ik heb me nooit door labels laten vertellen wat<br />

ik moest doen en Defected heeft me vrij gelaten om mijn eigen verhaal te vertellen.<br />

Dan zou het dus alleen selling out zijn omdat je op een groter label zit. Daar geloof<br />

ik niet in. Ik vraag me trouwens wel af of sommige Defected-fans de plaat niet te<br />

saai zullen vinden. Hij is wel anders dan wat normaal op het label verschijnt.” Voor<br />

zijn driedubbel-cd Defected Presents – Charles Webster heeft hij een aantal oude<br />

nummers uit de obscuriteit gehaald en opnieuw geremixed. “Ik ontdekte dat mensen<br />

sommige van mijn platen op eBay verkochten voor tachtig dollar. Toen heb ik op mijn<br />

website gevraagd welke tracks mensen graag zouden terugzien op deze verzamelaar.<br />

Mede daaruit is de definitieve lijst bepaald.” Wat het volgende hoofdstuk wordt durft<br />

Webster nog niet te zeggen. Momenteel is hij bezig met een nieuw Presence album,<br />

een remix voor Dennis Ferrer en het verder ontplooien van zijn Version-project – druk<br />

als altijd. Ook is hij bezig met het maken van muziek bij visuals. “Ik zou heel graag in<br />

de toekomst muziek gaan maken voor televisie. Stoppen met muziek maken zou ik<br />

niet kunnen. Ik zou niet weten wat ik dan moest gaan doen, heb geen dag van mijn<br />

leven normaal gewerkt. Ik had eigenlijk niet om meer durven vragen.”<br />

Het driedubbel-album Charles Webster Presents verschijnt op 11 februari<br />

via Defected.<br />

www.defected.com | www.misorecords.co.uk<br />

FEATURE | 45


20 jaar<br />

underworld<br />

oblivion With Bells is het vijfde studioalbum van underworld. Begonnen in<br />

de jaren tachtig als artrock band, sloeg de groep in de jaren negentig een<br />

brug tussen new wave en house. En wist daarmee een heel nieuw publiek<br />

voor dansmuziek te winnen. karl hyde en Rick smith – te samen het hart<br />

van de groep - kennen elkaar sinds 1980, toen ze beiden studeerden aan<br />

het Art college in cardiff, de hoofdstad van Wales. Muziek en kunst zijn<br />

nog steeds wat hen 27 jaar later bindt. naast hun eigen muziek is de<br />

groep ook betrokken bij vormgeving, boekpublicaties, web publishing en<br />

filmsoundtracks.<br />

Door Alfred Bos<br />

DJB: Jullie zijn nu twintig jaar actief onder de naam underworld. het is<br />

niet eenvoudig om een lange carrière op te bouwen. Wat is jullie geheim?<br />

Karl Hyde: “Rick en ik zijn 27 jaar bij elkaar. Het is inderdaad niet eenvoudig om<br />

een lange loopbaan neer te zetten en wij hebben onze fouten gemaakt. Zeker in<br />

onze eerste fase, toen we ons Freur noemden. Maar we zijn blijven samenwerken<br />

en van die vergissingen hebben we geleerd; ze hebben ons gemaakt tot wat we<br />

nu zijn.”<br />

DJB: Wat is het grootste probleem? De alsmaar veranderende omgeving?<br />

“Ik zou zeggen dat het noodzaak is om te blijven veranderen. Je moet je blijven<br />

ontwikkelen, anders word je een cartoon versie van jezelf. Dat is wat er met ons<br />

in de jaren tachtig is gebeurd. We probeerden popsterren te worden en zijn daarin<br />

vastgelopen. Toen Rick deze versie van Underworld begon, was het gebaseerd<br />

op het idee van verandering. En het idee om buiten de muziekindustrie om met<br />

je publiek te communiceren. We hadden geen platencontract en niemand was in<br />

ons geïnteresseerd. Hoe ga je dan je muziek uitbrengen? Daarom moesten we ons<br />

wel aanpassen. En daarom ook is het belangrijk om goed om je heen te blijven<br />

kijken naar wat er gebeurt in de wereld van muziek en kunst, want veel uitingen<br />

halen de mainstream niet. En daarom is onze webradio belangrijk voor ons. Veel<br />

mensen sturen ons hun muziek op, om te draaien op ons webstation. Zo blijven<br />

we in contact.”<br />

DJB: Jullie zijn zo’n kwarteeuw actief in de muziekindustrie en hebben<br />

altijd je vinger op de pols van de tijd gehad. Wordt dat laatste moeilijker,<br />

nu er steeds meer informatie rondgaat?<br />

“Hm, weet ik niet. We hebben het wel druk, de laatste tijd. We stellen een catalogus<br />

samen van muziek, boeken, films en kunstwerken die we later dit jaar op onze<br />

website willen publiceren. En er gaat voor Rick veel werk zitten in het voorbereiden<br />

van de najaarstournee. Maar we hebben goede mensen die ons daarbij helpen<br />

en die houden ons ook op de hoogte van wat er rondgaat in de clubs. Dankzij de<br />

webradio krijgen we veel materiaal opgestuurd van coole onafhankelijke labels.<br />

46 | FEATURE<br />

Ook de mensen van de BBC, die de programma’s van John Peel voortzetten,<br />

houden ons op de hoogte. Robert Fripp schreef in de jaren tachtig al over de<br />

netwerksamenleving en het netwerk werkt, voor ons ten minste.”<br />

DJB:Jullie hebben niet lang geleden met Brian Eno in de studio gezeten.<br />

Wat is daarvan geworden?<br />

“We kennen hem al jaren en we hebben met hem gewerkt voor het War Child<br />

project waar hij aan verboden was. Eno, Robert Fripp en John Peel waren onze<br />

muzikale leraren. Het heeft jaren geduurd eer we iets samen gedaan hebben, maar<br />

hij dook opeens op in de studio en we zijn gaan jammen. Dat is ook opgenomen<br />

en wie weet gebeurt er ooit nog eens iets mee. Het is wel raar om met Brian in de<br />

studio te zijn, want het is net alsof we onszelf tegen ons terug horen praten. En<br />

andersom ook, trouwens.”<br />

DJB: is het opzuigen van de actuele vibe belangrijk voor jullie eigen<br />

muziek?<br />

“O zeker. We hebben de afgelopen jaren veel geluisterd naar Duitse clubmuziek en<br />

dat herinnerde ons eraan dat de Duitse muziek heel belangrijk voor ons was toen<br />

we zelf begonnen met muziek maken. John Peel heeft ons in aanraking gebracht<br />

met de muziek van Kraftwerk, Neu!, Faust en Tangerine Dream. Dat is rare muziek<br />

als je van het platteland van Zuid Wales komt. Maar we vonden het goed. De<br />

actuele muziek uit Duitsland van Dominik Eulberg, Dan & Pig, het Kompakt label<br />

en Ricardo Villalobos en nog veel meer, brengt ons terug naar onze wortels. Dat<br />

was een goeie reminder: o ja, dit soort muziek hebben we altijd te gek gevonden.<br />

En dat heeft weer zijn weerslag op onze eigen muziek.”<br />

DJB: Je bent geïnteresseerd in de geschiedenis van de electronische<br />

muziek. ken je de popular Electronics box op Basta, met opnamen uit<br />

het philips laboratorium uit de jaren vijftig?<br />

“Nee, maar wacht even, dat ga ik noteren. (Maakt aantekeningen.) Dat ga ik<br />

zeker uitzoeken, die koop ik. Ik ben erg geïnteresseerd in de oorsprong van de<br />

electronische muziek. Niet alleen omdat het belangrijk is om te weten waar het<br />

vandaan komt, maar ook om van te leren.”<br />

DJB: Jullie hebben vanaf najaar 2005 ook nieuw materiaal uitgebracht<br />

via de website, als betaalde downloads. heeft dat aan de verwachtingen<br />

voldaan?<br />

Karl Hyde: “Het heeft onze verwachtingen overtroffen. Het was niet alleen bevrijdend<br />

en prettig om te kunnen doen, maar het heeft zichzelf ook terugverdiend. Dat<br />

soort experimenten moeten we ook doen, want de muziekindustrie drijft af in de<br />

verkeerde richting. Het oude businessmodel zal niet lang meer werken. Er komen<br />

veranderingen die beperkingen opleggen aan de dingen die we willen doen.”<br />

Twintig jaar Underworld<br />

“We hebben onze fouten gemaakt”<br />

DJB: Jullie hebben ook verschillende soundtracks gemaakt, Breaking<br />

And Entering (met gabriel yared, 2005) en binnenkort verschijnt jullie<br />

score van sunshine, de nieuwe film van Danny Boyle (regisseur van<br />

Trainspotting). Wanneer realiseerden jullie je dat jullie dat konden,<br />

soundtracks maken?<br />

“Rick en ik hebben altijd al iets gehad met soundtracks. Als we muziek maakten,<br />

zagen we ons hoofd er een film bij. Toen we nog een uitkering hadden, keken<br />

we vaak samen ’s nachts naar films en waren ook razend enthousiast over<br />

soundtrackmuziek. In 1986, toen we de soundtrack deden voor de film Underworld<br />

naar het boek van Clive Barker en onze naam hebben veranderd van Freur naar<br />

Underworld, beseften we dat we vaker filmmuziek wilden maken. In de late jaren<br />

tachtig maakten we muziek voor televisie en in de vroege jaren negentig deden we<br />

muziek voor tv commercials die door Tomato werd gemaakt. We hebben onze ogen<br />

altijd open gehouden voor een filmproject en Danny Boyle was op zoek naar een film<br />

waarvoor wij de muziek konden schrijven. Dat is dus Sunshine geworden.”<br />

DJB: Wanneer zijn jullie aan het nieuwe album begonnen te werken?<br />

“In 2002, 2003. Rick had het idee om aan nieuwe tracks te werken op laptops op<br />

hotelkamers. Dan konden we letterlijk onze laptops ruilen en verder werken aan wat<br />

de ander gedaan had. Daarnaast zijn we ook via internet gaan jammen en hebben<br />

met andere muzikanten gewerkt in de studio. Omdat we op laptops werkten,<br />

konden we overal muziek maken, ook op tournee. Op een gegeven moment<br />

hadden we zo’n 180 stukken en stukjes muziek toen we het download album,<br />

Riverrun (2005), gingen samenstellen. Ondertussen zetten we tijdens de selectie<br />

ook nummers apart voor het volgende studioalbum, Oblivion With Bells dus.”<br />

DJB: Wanneer kwam het album in focus?<br />

“Ruim een jaar geleden al, maar we waren toen met [filmcomponist] Gabriel Yared<br />

aan het werken aan de Breaking And Entering soundtrack. Dat was een heel lang<br />

project, waardoor Oblivion With Bells ongeveer een jaar is vertraagd. En vervolgens<br />

vroeg Danny Boyle [regisseur van o.a. Trainspotting] ons voor de soundtrack van<br />

zijn nieuwe film Sunshine. Het werk aan die twee films is van onschatbare waarde<br />

voor ons, want het heeft onze voorliefde voor filmmuziek verrijkt en het klinkt ook<br />

letterlijk door op het nieuwe album. De track Glam Bucket was geschreven voor de<br />

Sunshine film en een versie van To Heal is te horen onder de aftiteling van Sunshine.<br />

Dat inspireerde ons om het ook op de nieuwe plaat te zetten.”<br />

DJB: Tussen twee haakjes, oblivion With Bells is jullie ‘dierenplaat’ met<br />

titels als crocodile, holding The Moth, cuddle Bunny, good Morning<br />

cockerel en de bonustrack loads of Birds.<br />

“Daar hebben we nooit aan gedacht, hahaha. Dat heeft nog niemand opgemerkt,<br />

maar het is waar. We moeten een muziekboerderij beginnen.”<br />

DJB: Jullie werken tegenwoordig vanuit Romford in Essex. is dat de<br />

invloed van het leven op het platteland?<br />

“Zou zomaar kunnen! Maar ik ben nog steeds een liefhebber van de stad. Ik vind<br />

het zalig om door de stad te slenteren, de mensen, alle geluiden.”<br />

DJB: De muziek van underworld klinkt als de verklanking van het<br />

stedelijke landschap.<br />

“Daar komt nog steeds de inspiratie voor mijn teksten vandaan. Rick gaat<br />

daar vervolgens mee aan de slag en maakt er iets van dat je aan anderen kunt<br />

presenteren. De stad is de generator van mijn teksten.”<br />

DJB: Zijn jullie van plan om à la prince het nieuwe album weg te geven<br />

bij de optredens?<br />

Karl Hyde: “Niet echt, daar zijn geen plannen voor (lacht). Waren we maar zo rijk.<br />

Het leuke van het internet is dat we audio en video opnamen kunnen weggeven.<br />

We filmen ieder optreden en het zit er dik in dat daarvan ook opnames beschikbaar<br />

komen via onze website. Voor ons is internet geen bedreiging. Sterker, we<br />

hebben er naar uitgekeken sinds Robert Fripp in de jaren zeventig in een artikel<br />

iets dergelijks voorspelde. Sinds het internet er is, kunnen we dingen doen die<br />

we al veel eerder hadden willen doen. Dus voor ons biedt het internet manieren<br />

van communiceren die daarvoor niet beschikbaar waren: radio via de website, tv<br />

shows via de website. We kunnen publiceren wat we willen, op het moment dat<br />

we het willen.”<br />

DJB: heb je enig idee waar underworld over vijf jaar zal zijn?<br />

“Oei, ik heb werkelijk geen idee, maar ik hoop dat Rick en ik nog steeds bevriend<br />

zijn en nog steeds muziek maken. En dat we jammen met onze vrienden bij<br />

Tomato. Ik hoop dat er meer jonge mensen tot de Underworld organisatie zullen<br />

toetreden en voor een deel zullen overnemen wat Rick en ik doen. Dat geeft ons<br />

de de ruimte om weer andere dingen te doen.”<br />

DJB: Bouw je eigen gemeenschap! De band als organisme!<br />

“Exact. Dat is een opwindend idee. Zoals een schilder vroeger zijn eigen studio<br />

en school opzette: daardoor kon hij meer doen dan in zijn eentje en de jonge<br />

mensen leerden weer van hem. De Grateful Dead heeft in de jaren zeventig<br />

al doelbewust gewerkt aan een gemeenschap van gelijkgestemden, heel<br />

opwindend.”<br />

Oblivion With Bells wordt verspreid door PIAS. Op de Underworld website<br />

houdt Karl Hyde een dagboek bij van de huidige tournee.<br />

underworldlive.com | myspace.com/underworld | | underworld-print.com<br />

FEATURE | 47


Het Aphex Twin ABC<br />

De loopbaan van techno’s meest<br />

excentrieke talent in 26 letters<br />

Door Alfred Bos<br />

A AFX is het pseudoniem waaronder Richard James zijn debuutrelease, de<br />

Analogue Bubblebath EP uit 1991, twee jaar later opnieuw uitbracht. De track En<br />

Trance To Exit is mede geproduceerd door Tom Middleton (zie onder M). In 1992,<br />

1993, 1994 en 1995 verschenen ook nog Analogue Bubblebath vol. 2, vol 3.,<br />

vol. 4 en vol. 5 (de laatste een album, de overige zijn EP’s) – de start van een<br />

chaotische discografie. Het AFX alias is ook gebruikt voor de twee Hangable Auto<br />

Bulb EP’s uit 1995, waarop James experimenteert met breakbeats, drum ’n bass en<br />

wat later drillcore is gaan heten. Hangable Auto Bulb is een anagram van Analogue<br />

Bubblebath. In 2005 verschenen via James’ Rephlex label (zie onder R) onder de<br />

naam AFX een reeks van elf 12 inches met de overkoepelende titel Analord. De<br />

beste tracks daaruit zijn verzameld op het album Chosen Lords (Rephlex, 2006).<br />

B Booka Shade, het producersduo uit Berlijn dat op hun spraakmakende aflevering<br />

van de reeks mixcompilaties DJ Kicks een minder bekend nummer van Aphex Twin<br />

opnam, de niet van deze wereld zo mooie track Alberto Balsam. Het nummer – met<br />

een typemachine als snare drum – klinkt als gamelan van een onbekende planeet en<br />

is te vinden op een obscure Amerikaanse promotie cd uit 1995, In-Store Ambients<br />

(uitgebracht door het label Sire), met zes nummers van Aphex Twin en acht van The<br />

Black Dog. Veel succes met de zoektocht, het is de moeite waard. Overigens is<br />

Alberto Balsam ook als ‘losse’ track te vinden op de vinylversie van DJ Kicks Booka<br />

Shade. Tip: check het verzamelalbum I Care Because You Do (Warp, 1995).<br />

C Cunningham, Chris is de regisseur van de beruchte clips van de Aphex Twin<br />

singles Come To Daddy (1997) en Windowlicker (1999). Maakte ook video’s voor<br />

ondermeer Björk (All Is Full Of Love, onderscheiden met vele prijzen en te zien in<br />

de permanente collectie van het Museum Of Modern Art in New York), Autechre<br />

(Second Bad Vilbel), Portishead (Only You), Squarepusher (Come On My Selector)<br />

en Madonna (Frozen).<br />

48 | FEATURE<br />

D Daimler Ferret Mark 3, de ‘tank’ of eigenlijk gepantserde verkenningsauto uit de<br />

jaren vijftig, waarin James regelmatig rondreed.<br />

E Erik Satie, Franse componist (1866-1925), die dankzij de minimale pianomuziek<br />

van composities als Gymnopédies en Gnossiennnes vaak wordt genoemd als de<br />

peetvader van de ambient. Zijn invloed is te horen op het dubbelalbum Drukqs<br />

(Warp, 2001), waarop James stoeit met een ‘geprepareerde’ piano. Veel tracks<br />

hebben titels in het cornish (een officiële Keltische taal, verwant aan het Bretons,<br />

Welsh en het Gaelic van Schotland) en het weinig toegankelijke album wordt gezien<br />

als een poging om onder het platencontract met Warp (zie onder W) af te komen.<br />

Dat lukte.<br />

F Fenix, Synton: een zeldzame en gezochte analoge modulaire synthesizer<br />

die door James als hoofdinstrument werd gebruikt voor zijn serie Analord vinyl<br />

releases uit 2005 (zie ook onder A). De Synton Fenix is een ontwerp uit 1997 van de<br />

Nederlanders Marc Paping en Bert Vermeulen. Er zijn er slechts 75 van gemaakt.<br />

G Glass, Philip, de klassieke minimale componist uit New York, bekend<br />

van ondermeer de opera Einstein On The Beach (1979) en de filmsoundtrack<br />

Koyaanisqatsi (1983). Met Glass maakt Richard James een orchestrale versie van<br />

Icct Hedral, een track van het I Care Because You Do album uit 1995.<br />

H Hongkong And Shanghai Banking Corporation, een van de grootste financiële<br />

organisaties ter wereld, in 1865 in Hong Kong opgericht door de Schot Thomas<br />

Sutherland. Het voormalige kantoor in de Londense wijk Southwark is de woning<br />

van Richard James.<br />

I IDM ofte wel ‘intelligent dance music’, de kreet waarmee de muziek van Aphex<br />

Twin begin jaren negentig door liefhebbers en muziekpers werd benoemd.<br />

J James, Richard nam naast de albums onder zijn bekendste pseudoniemen<br />

Aphex Twin en AFX ook albums op als Polygon Window (Surfing On Sine Waves;<br />

Warp, 1993), Caustic Window (Compilation; Rephlex, 1998) en Mike & Rich (Expert<br />

Knob Twiddlers; Rephlex, 1996, met Mike Paradinas).<br />

K Kiss FM, de Londense radiopiraat die Aphex Twins debuutrelease Analogue<br />

Bubblebath veelvuldig draaide en aldus de belangstelling voor de onbekende jonge<br />

producer flink aanwakkerde.<br />

L Limerick, het stadje in Ierland (waarnaar de vijfregelige gedichten met rijmschema<br />

A-A-B-B-A en geestige pointe zijn vernoemd) waar Richard David James op 18<br />

augustus 1971 werd geboren. Hij is vernoemd naar een oudere broer, die drie jaar<br />

daarvoor tijdens de geboorte was overleden. Probeerde als kleuter reeds geluid aan<br />

de familiepiano te ontlokken door op de snaren te slaan. Groeide op in het dorpje<br />

Lanner, in het landelijke Cornwall in Zuid-West Engeland.<br />

M Middleton, Tom is de Engelse producer die vanaf 1989 regelmatig met Richard<br />

James ging stappen in Cornwall, de agrarische provincie aan de Engelse Zuidkust<br />

waar beiden toen woonden. Ze hebben samen gedeejayed in de Bowgie Inn in<br />

Crantock – James onder de naam Phonic Boy On Dope - en Middleton coproduceerde<br />

onder het alias Schizophrenia een track op Aphex Twins’ debuutrelease Analogue<br />

Bubblebath. Middleton produceerde later met Mark Pritchard onder namen als<br />

Link (techno), Global Communication (ambient techno) en Jedi Knights (electro,<br />

breakbeats) invloedrijke releases.<br />

N National Diploma in Engineering: tussen 1988 en 1990, van zijn zestiende tot<br />

zijn achttiende, studeerde Richard James techniek aan het Cornwall College, een<br />

technische hogeschool. Hoewel hij tijdens de colleges vaak met hoofdtelefoon naar<br />

zijn eigen producties zat te luisteren, verliet James de school met een diploma. Hij<br />

ging vervolgens in Londen studeren aan de Kingston Polytechnic, maar zijn muzikale<br />

loopbaan kreeg voorrang en James brak de opleiding af.<br />

O Onzin. Richard James heeft een hekel aan interviews en verzint er lustig op los<br />

wanneer hem vragen worden gesteld. Op die manier verspreidt hij veel onzin over<br />

zichzelf en speelt hij in op de mythe rond zijn persoon (zie ook onder W).<br />

P Pseudoniemen, daar is Richard James verzot op. Hij gebruikt er veel en<br />

hoe gekker, hoe beter lijkt het devies. De afgelopen vijftien jaar bediende hij zich<br />

ondermeer van de volgende artiestennamen: Blue Calx, Bradley Strider, Martin<br />

Tresseder, Caustic Window, GAK, Soit P.P., Polygon Window, Power-Pill, Prichard<br />

G. Jams, Q-Chastic, The Dice Man, Tahnaiya Russell en DJ Smojphace.<br />

Q Quvers: Aphex speak voor covers. De electronische muziek van Richard James<br />

is akoestisch uitgevoerd door het kamerorkest London Sinfonietta. In 2005 bracht<br />

Alarm Will Sound, een Amerikaans kamerorkest, het album Acoustica: Alarm Will<br />

Sound Performs Aphex Twin uit. De Amerikaanse mathcore band The Dillinger Escape<br />

Plan covered Come To Daddy op hun Irony Is A Dead Scene EP en het Engelse<br />

jazztrio The Bad Plus deed Flim op hun album These Are The Vistas uit 2003.<br />

R Rephlex is het label dat in 1991 door Richard James en Grant Wilson-Claridge<br />

werd opgericht. Twee jaar daarvoor draaiden beiden afwisselend in de Bowgie Inn<br />

(cornish voor ‘veeschuur’) in Crantock en het viel Wilson-Claridge op dat James geen<br />

platen draaide, maar tapes van eigen producties. De mannen hadden in Cornwall<br />

geen toegang tot de laatste releases en maakten dus hun eigen muziek. Rephlex<br />

werd opgericht om het werk van James op vinyl uit te brengen en ontwikkelde zich<br />

tot voorvechter van alternatieve en experimentele techno, waarop acts als µ-Ziq<br />

(Mike Paradinas), Luke Vibert, Vulva, The Gentle People, Squarepusher, DMX Crew<br />

en Cylob hun werk uitbrachten. De laatste jaren legt Rephlex zich ook toe op het<br />

heruitgeven van klassieke techno, zoals Newbuild van 808 State en jaren tachtig<br />

producties van Stakker en Humanoid.<br />

S Selected Ambient Works 85-92 is het album, verschenen via het indertijd<br />

toonaangevende Belgische label R&S, waarmee James in 1993 zijn reputatie<br />

vestigde. Nog altijd een mijlpaal in de techno, vergelijkbaar met het vroege werk<br />

van The Black Dog.<br />

T The Tuss, naar verluid het jongste pseudoniem waarachter Richard James zich<br />

verschuilt. Van The Tuss verschenen in 2007 via het Rephlex label de Confederation<br />

Trough EP en het album Rushup Edge. Volgens de officiële lezing zijn The Tuss broer<br />

en zus Brian and Karen Tregaskin uit Cornwall, maar er zijn sterke aanwijzingen dat<br />

The Tuss (‘tuss’ is cornish voor erectie) niemand minder dan Aphex Twin is, of in ieder<br />

geval aan hem gelieerd. De aanwijzingen: de platen verschijnen via Rephlex, James’<br />

label; publisher van The Tuss’ muziek is Chrysalis, dezelfde publisher die ook de<br />

belangen van Aphex Twin behartigt; de track Devon van het album is door Richard<br />

James in 2005 live gespeeld in Mayerhofen, Oostenrijk en Torino, Italië. Belangrijkste<br />

aanwijzing: op de Tuss tracks is ook de zeer zeldzame, loodzware, peperdure en<br />

nagenoeg onvindbare Yamaha GX-1 syntheszier te horen. Deze analoge polyfone<br />

synth werd door Yamaha geproduceerd tussen 1973 en 1977. Het is een monster<br />

van een machine: 300 kilo schoon aan de haak, plus een kleine honderd extra voor<br />

het rek; bij de synth horen vier speakers van elk 141 kilo. Hij kostte bij introductie in<br />

1973 $ 60.000 dollar (toen een klein vermogen) en er zijn er minder dan honderd van<br />

gemaakt, waarvan de meeste in Japan zijn gebleven. Er zijn 13 GX-1 synths bekend<br />

buiten Japan en één daarvan is in het bezit van – Richard James.<br />

U Umiliani, Piero (1926-2001): Italiaanse filmcomponist die veel genrefilms uit de<br />

jaren zestig en zeventig van muziek voorzag in een stijl die is gekopieerd voor films<br />

als Kill Bill en Oceans Eleven. Zijn bekendste nummer is Mah Nà Mah Nà dat in 1977<br />

bekend werd via The Muppet Show. Door Richard James genoemd als invloed.<br />

V Vibert, Luke is een techno producer uit Cornwall. In mei 2006 was hij de jury<br />

van een remixwedstrijd voor het Engelse tijdschrift Future Music en koos als winnaar<br />

de remix die een zekere Tahnaiya Russell van een van zijn tracks gemaakt had. Later<br />

bekende Richard James dat hij Tahnaiya Russell was.<br />

W Warp, het label uit Sheffield dat met ingang van de EP On uit 1993 veel werk<br />

van Aphex Twin heeft uitgebracht, waaronder de albums Selected Ambient Works<br />

II (1994), de compilatie I Care Because You Do (1995), Richard D. James Album<br />

(1996) en het dubbelalbum Drukqs (2001). Warp opperhoofd Steve Beckett over<br />

Richard James: “Het is grappig hoe de Aphex Twin cult is ontstaan. Op een gegeven<br />

moment moest hij zoveel interviews doen dat het hem enorm begon te vervelen. En<br />

hij is er toen dingen bij gaan verzinnen die een eigen leven zijn gaan leiden, zoals het<br />

verhaal dat hij produceert in een atoombunker. Wat wel waar is, is dat hij woont en<br />

produceert in een oud bankgebouw. Fans kwamen daar regelmatig langs om een<br />

glimp van hem op te vangen. Het is er altijd erg donker binnen, dus van buitenaf zie<br />

je helemaal niets. Aphex maakte er dan een spelletje van om opeens voor het raam<br />

te verschijnen om mensen te laten schrikken. Zou hield hij zichzelf bezig. Aphex blijft<br />

soms dagenlang wakker als hij muziek wil gaan maken. Hij maakt gebruik van lucide<br />

dromen en maakt in die volkomen wazige staat de meest vreemde creaties.”<br />

X Xenakis, Iannis (1922-2001): Griekse architect en avant-garde componist die<br />

door Richard James wordt genoemd als invloed, naast electronica pioniers als Karl-<br />

Heinz Stcokhausen, Brian Eno, Tangerine Dream, Kraftwerk, Neu! en Can.<br />

Y Waterweg in Amsterdam, waar Aphex Twin was geboekt om te draaien op het<br />

eerste ambient festival, van oktober 1993 in De Melkweg en georganiseerd door Per<br />

Meijer. In het donker van de Oude Zaal presteerde James het om de naald te leggen<br />

op schuurpapier – de geboorte van een nieuw genre, illbient.<br />

Z ZX Spectrum, de home computer van Sinclair uit 1982 die in zijn tijd erg<br />

populair was. Er zijn meer dan 14.000 programma’s voor geschreven, het grootste<br />

deel daarvan computerspelletjes. Veel Aphex Twin tracks refereren aan of maken<br />

gebruik van ZX Spectrum geluiden, zoals de track Carn Marth van Richard D. James<br />

Album waarop geluiden van het ZX Spectrum spel Sabre Wulf zijn te horen.<br />

Richard James treedt op tijdens het State X festival, op 14 en 15 december<br />

in het Paard van Troje te Den Haag. www.state-xnewforms.nl | www.drukqs.net<br />

FEATURE | 49


Jam Bookings proudly presents:<br />

Haze - Freak<br />

club sensation of the moment<br />

house Sandy Rivera release tour<br />

DanceSmash clubhit Defected remixed<br />

Get updated: Jam Bookings podcast<br />

Gezocht: Citypromotors<br />

bekijk de vacature op www.jam.nl<br />

Cosmic Gate: Back 2 Back 3<br />

exclusive benelux release tour<br />

techno trance Benelux tour blackhole<br />

release CD back2back Germany exclusive<br />

Subscribe to our podcast and let us bring you a frequent update with artist releases, mixes,<br />

news, promo’s and video’s straight to your iTunes, iPod or other media players.<br />

Tags: podcast, rss, mixes, promo, news, releases, bookings, roster<br />

Visit www.jambookings.nl for more info or contact us at info@jambookings.nl<br />

ESSENTIAL ALBUM<br />

VAN KUL TOT COOL<br />

soulwax<br />

Most Of The Remixes<br />

(Parlophone/EMI)<br />

Wie tien jaar terug op een dansavond een rockplaat – smells like Teen<br />

spirit of highway To hell – oplegde, werd getracteerd op gratis drank.<br />

Tenminste, als hij pech had, want leeg kwamen de flessen minder hard<br />

aan. Rock had indertijd op het clubpubliek dezelfde uitwerking als boerka’s<br />

tegenwoordig op Wilders. Dat is vandaag de dag allemaal anders, nu viert<br />

het ‘eclectische’ draaien hoogtij en schurken rock, wave, electro en house<br />

warm tegen elkaar aan. Als er iemand verantwoordelijk kan worden gesteld<br />

voor die opvallende omslag in het clubleven, zijn dat twee broers uit gent.<br />

Ze heten David en stephen Dewaele.<br />

Soulwax moet de coolste band van de planeet zijn. Welke andere groep brengt<br />

hun rockalbum een jaar later uit in een electronische versie voor de clubs en gaat<br />

vervolgens met hetzelfde repertoire opnieuw op tournee, maar dan als electro band?<br />

De Nite Versions versie van Soulwax – de electro band die rockt op synthesizers –<br />

maakte duidelijk dat de gebroeders Dewaele een flexibele en speelse geest hebben.<br />

Geboren remixers die niet alleen hun fantasie loslaten op tracks van derden, maar<br />

ook hun eigen muziek herinterpreteren. Het is wel eens verwarrend: Soulwax (de<br />

rockband), Nite Versions (de electro band), 2Many DJ’s (hun dj alias) – willen de<br />

echte Dewaele broers opstaan? Die verwarring is geen opzet en niet gespeeld,<br />

maar het resultaat van onbekommerde creativiteit. En het dubbelalbum Most Of The<br />

Remixes (dat is de korte versie van de albumtitel, die ruim honderd woorden lang is<br />

en wellicht dingt naar een vermelding in het Guinness Book of Records als langste<br />

plaattitel ooit) maakt duidelijk dat de broers uit Gent zelf nauwelijks het onderscheid<br />

voelen tussen hun diverse ‘identiteiten’. Want deze remixes – met clubversies van<br />

bronmateriaal dat voor het merendeel rock of pop is - komen uit onder de naam van<br />

de rockgroep en gaan vergezeld van een bonus mixcd waarop dezelfde mannen<br />

maar dan als 2Many DJ’s dezelfde remixen, aangevuld met een zestal extra remixen,<br />

aan elkaar breien. Sommige marketeers slaan nu groen uit.<br />

vrolijke chaos<br />

Toen de gebroeders Dewaele in 2002 onder hun 2Many DJ’s pseudoniem de<br />

mixverzamelaar As Heard On Radio Soulwax Part 2 uitbrachten, pasten ze de<br />

rockmentaliteit – songs in plaats van tracks - toe op een dance format, de mix cd.<br />

Het resultaat was een rockplaat voor de dansvloer, iets wat sinds de garagerock<br />

van midden jaren zestig niet meer was gehoord. As Heard On Radio Soulwax Part<br />

2 joeg een kortstondige rage aan, de mash-up (twee tracks die niets met elkaar<br />

gemeen hebben versmelten tot een nieuwe track, zeg 10 CC met Beyoncé) en<br />

sindsdien is het op de dansvloer een vrolijke chaos van stijlen, genres, tijdperken<br />

en klankkleuren. As Heard On Radio Soulwax Part 2 is wellicht het belangrijkste<br />

mixalbum ooit uitgebracht en het liep vooruit op ontwikkelingen in clubland die<br />

vanaf najaar 2002 steeds meer vorm kregen. De electro revival piekte, vergeten<br />

stijlen als new wave en punkfunk werden afgestoft, rockers ontdekten dat je van<br />

een groove geen enge ziektes krijgt en clubbers vielen opeens gitaren om de nek.<br />

LCD Soundsystem, Erol Alkan, Goose, MSTRKRFT, Justice, Digitalism, Tiga, Simian<br />

Mobile Disco, Boys Noize (en vul zelf verder naar believen aan) zijn planeten van<br />

het zonnestelsel Soulwax. Veel van de Soulwax remixen op Most Of The Remixes<br />

maakten David en Stephen Dewaele als dj tool voor hun 2Many DJ’s sets. Dat zijn<br />

de tracks van collega’s en vrienden uit hun directe muzikale omgeving als Justice<br />

en Tiga, maar ook een ‘just for the heck of it’ bewerking van de proto gabber track<br />

Dominator van Human Recource, die voor de gelegenheid is gemashed met een<br />

Engelse techno track uit dezelfde tijd, begin jaren negentig: 808 State’s Cubique.<br />

Ze draaien ‘m naar eigen zeggen nog steeds en “jonge mensen denken dat het<br />

een nieuwe release op een hip Frans label is”. Dat zegt genoeg over de kracht en<br />

universaliteit van hun bewerking.<br />

kleurspoeling<br />

Twee dingen vallen op wanneer je deze Soulwax remixen achter elkaar hoort. Dat ze<br />

gek zijn op simpele trucs als aanzwellende roffels en eindeloze breaks met loeiende<br />

sirenes en ander opwinding veroorzakend achtergrondlawaai – het knappe is dat<br />

ze nergens plat klinken en uiterst doeltreffend worden ingezet. De tweede Soulwax<br />

kwaliteit is dat ze van iedere track clubmuziek kunnen maken. Of het nu de indierock<br />

is van Gossip of de triphop van DJ Shadow, na een enkele reis Gent klinkt het op<br />

maat gesneden voor een dj set van feestneuzen met een rockverleden als Erol Alkan<br />

of Joost van Bellen. Dat DJ Shadow daarvoor is verbouwd met een riff van jaren<br />

tachtig waverockers The B-52’s is niet vreemd, want iedere Soulwax remix klinkt als<br />

een 21 ste eeuwse echo van The B-52’s. En het zijn niet alleen geestverwanten uit de<br />

dancerock cross-over underground die van de Dewaele broers een kleurspoeling<br />

krijgen. Ook internationale hit acts als Kylie Minogue, Sugababes, Gorillaz en<br />

Robbie Williams worden dankzij de Soulwax behandeling wondertjes van cool die<br />

de stroboscopen doen stotteren van geluk. Williams moet zich even de hipste man<br />

van de planeet hebben gevoeld toen hij hoorde wat de mannen uit Gent van zijn<br />

Lovelight hadden gebakken. Je moet er niet aan denken wat ze met een Kane<br />

of U2 zouden aanrichten. Wie vertelt het Bono? Als je er even over nadenkt is de<br />

conclusie onvermijdelijk: de mannen van Soulwax moeten de beste remixers van<br />

het nieuwe millennium zijn. Niemand weet de tijdgeest zou goed in geluid te vangen<br />

als zij. Of het nu rock is of clubmuziek, triphop of pop, oud of nieuw, cool of kul –<br />

in hun handen wordt iedere track een monster om dansvloeren mee kaal te slaan<br />

en reputaties mee op te poetsen. Ze zijn de waterdragers van de internationale<br />

clubcultuur die de sterren beter doen uitkomen en zelf in de schaduw blijven. Maar<br />

nu staan ze even in het volle licht. Het zal tijd worden. 5/5 (EnrIcO rIvA)<br />

ESSENTIAL ALBUM | 51


REVIEWS<br />

BuilD An ARk<br />

Dawn<br />

(Kindred Spirits/<br />

rushhour)<br />

Van arken is bekend<br />

dat ze veel mensen en<br />

dieren kunnen vervoeren. De ark die Carlos<br />

Niño in de hectische dagen na 11 september<br />

bouwde, biedt ruimte voor een gezelschap<br />

van twintig mensen. Soms minder, soms meer.<br />

Wat hen volgens de Amerikaanse kapitein<br />

bindt is de liefde voor soul, improvisatie en de<br />

mensheid in het algemeen. Dat leverde tot nu<br />

toe een één album op, het in 2004 verschenen<br />

Peace With Every Step. Daarnaast bracht<br />

Carlos Niño eerder dit jaar het schitterende en<br />

intieme mini-album Fill The Heart Shaped Cup<br />

uit, waarop violist Miguel Atwood-Ferguson<br />

een hoofdrol vervult. Hij is ook op Dawn te<br />

horen, het tweede album van Build an Ark.<br />

Net als zanger Dwight Trible, die nog met<br />

jazzgrootheid Pharao Sanders samenwerkte.<br />

Wie zijn zeurende zang niet trekt, hoeft niet te<br />

treuren. Geen enkele artiest krijgt de kans om<br />

eens flink te soleren. Ook Trible niet. Allemaal<br />

dobberen ze richting een betere toekomst, met<br />

als roeispanen een stel jazzinstrumenten, een<br />

mooie stem en een tiental uitgebalanceerde<br />

composities met als titels Healing Song,<br />

When Ancestors Speak of You Yourself Are<br />

The Key To The Universe. Dit is soulvolle<br />

jazz met een boodschap van liefde. Waarop<br />

violen, dwarsfluiten en trommels fungeren als<br />

bloemen in een zee vol verderf. Jammer dat<br />

de trip met de ark zo kort duurt. Na amper 37<br />

minuten sta je alweer aan wal. Vroeger duurde<br />

de zondvloed veel langer. 4/5 (r. PASSEt)<br />

Roisin MuRphy<br />

Overpowered<br />

(EMI Music)<br />

Overpowered, het<br />

tweede solo album<br />

van de voormalige<br />

zangeres van Moloko, laat de geboorte, of<br />

eigenlijk wederopstanding, van een nieuwe<br />

ster horen. Twee jaar terug maakte ze al het<br />

album Ruby Blue en dat had enigszins last<br />

van aanstelleritis, dankzij de arty productie<br />

van Matthew Herbert. Op Overpowered<br />

daarentegen staat Murphy fier aan het roer,<br />

ondersteund door een batterij producers,<br />

waaronder Andy Cato van Groove Arma,<br />

mash-up koning Richard X en de veteraan<br />

Jimmy Douglas. De songs en arrangementen<br />

zijn ditmaal niet gemodelleerd op kamerpop,<br />

maar grijpen schaamteloos terug op disco – zij<br />

het in een modern popjasje. Die jas zit Murphy<br />

als een tweede huid, ze is een geboren disco<br />

diva: zo fris hebben Madonna en Kylie al een<br />

eeuwigheid niet meer geklonken. Ook de<br />

songs zijn bovengemiddeld: Overpowered,<br />

de eerste single, blijft al na een keer luisteren<br />

door de hersenpan suizen en ook de nieuwe<br />

single, Let Me Know, schreeuwt radiohit.<br />

Weliswaar zakt het album halverwege een<br />

beetje in, maar de stevig uit de kluiten<br />

gewassen dansvloertrack Cry Baby en het<br />

broeierige Scarlett Ribbon trekken de balans<br />

in evenwicht. Voorlopig denken we even niet<br />

meer aan Moloko en binnenkort is Roisin<br />

Murphy een wereldster. 4/5 (EnrIcO rIvA)<br />

DAviD gilMouR<br />

giRls<br />

Vultures<br />

(relish/nEWS)<br />

Een van de opvallendste<br />

en leukste debuut<br />

albums van dit najaar komt uit Amsterdam:<br />

Vultures van het duo David Gilmour Girls. Het is<br />

een krankzinnige mengvorm van dansmuziek<br />

(beats en sequencers) en progressieve rock<br />

uit de vroege jaren zeventig, een origineel<br />

geluid derhalve. Jasper Uhl en Robin van der<br />

Kaa speelden in de emocore groep Oil eer ze<br />

in 2004 onder de naam David Gilmour Girls<br />

de track Crackhousewarmingparty op de<br />

wereld loslieten. Robin Insinna, beter bekend<br />

als Headman, was gecharmeerd en sindsdien<br />

verschijnt het werk van DGG via zijn Relish<br />

label, dat bekend staat om zijn releases<br />

op het snijvlak van dance en alternatieve<br />

rock. De opener Tune In Your Aura is sterk:<br />

galmende glissando’s, wervelende hi-hats en<br />

een stuwende sequencer uit het handboek<br />

van Giorgio Moroder. Het klinkt groots en<br />

meeslepend, en dat is het ook. Minstens zo<br />

imposant is de majestueuze bas op Like A<br />

Kiss From Mr. Jesus, dat zich voortsleept als<br />

een manke gletsjer – eerder King Crimson dan<br />

Donna Summer. Crimson As Murder (ook uit<br />

op single) heeft opnieuw een stuwende beat<br />

en die pompende sequencer; de stemsamples<br />

maken de donkere sfeer compleet. Young<br />

Rats is de eerste song en geeft wat lucht,<br />

waarna het tien minuten lange Heavy Metal<br />

Music Magazines en vocale titelnummer<br />

dit ‘prog for the 21st century’ album in stijl<br />

afsluiten. Geen meesterwerk, daarvoor het<br />

geluid te eenvormig en de hybride stijlvorm<br />

nog te weinig uitgediept, maar wanneer<br />

DGG hun volgende album laten produceren<br />

door Steve Hillage ligt er een klassieker in het<br />

verschiet. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />

v/A<br />

Future Sounds Of<br />

Jazz vol. 11<br />

(compost)<br />

Even leek het er op dat<br />

de vermaarde reeks<br />

Future Sounds Of Jazz (FSOJ) van het Zuid-<br />

Duitse Compost label na tien afleveringen<br />

(allemaal sterk) een stille dood was gestorven.<br />

Samensteller en Compost labelbaas Michael<br />

Reinboth is in de eerste plaats een liefhebber<br />

en realiseerde zich dat de afgelopen jaren<br />

het aanbod aan sterke nu jazz tracks was<br />

afgenomen. Aflevering 10, van voorjaar 2005,<br />

was met bijdragen van Gabriel Ananda,<br />

Ricardo Villalobos en Hot Chip al nauwelijks<br />

meer ‘future jazz’ te noemen, maar zie, op<br />

volume 11 is de focus scherper. Diep spitten<br />

op Myspace heeft resultaat opgeleverd: twaalf<br />

tracks, waarvan vijf exclusief. De verzamelaar<br />

opent sterk met enkele sfeervolle, subliem<br />

gearrangeerde electronische jazz groovers<br />

van de Canadees Joash en de Zweden van<br />

Koop, die overigens kundig worden verbouwd<br />

door Trüby Trio’s Christian Prommer. Met de<br />

bijdragen van James Din A4 en Solomun &<br />

Stimmung steekt FSOJ11 zijn teen in de<br />

minimalvijver, terwijl het laatste vier tracks<br />

flirten met de vertrouwde four-to-the-floor<br />

beat en er space disco en deephouse op het<br />

menu verschijnen – het detoneert allerminst.<br />

De Future Sound Of Jazz reeks is niet gemixed<br />

en avontuurlijke dj’s spinnen daar garen bij.<br />

3/5 (EnrIcO rIvA)<br />

sWEll sEssion<br />

Swell<br />

Communications<br />

(Freerange)<br />

Eigenlijk noemt hij<br />

zichzelf meestal<br />

Stateless, maar als Andreas Saag wordt<br />

gevraagd voor een remix dan hangt hij het<br />

bordje Swell Session om zijn nek. Dat doet<br />

de Zweed al een jaar of zes met veel succes,<br />

want de lijst met artiesten voor wie hij de was<br />

mocht doen is verdorie langer dan zijn eigen<br />

discografie. Op Saags debuutalbum Swell<br />

Communications is het payback time voor zijn<br />

vele muzikale vrienden. De achterkant van de<br />

cd laat zich lezen als een fijnproeversmenu<br />

voor nu jazz freaks en broken beat fans, met<br />

namen als Capitol A, Seiji, Domu, Mr. Scruff,<br />

Mark de Clive-Lowe en Earl Zinger. Allemaal<br />

doken ze samen met Saag de studio in voor<br />

een sessie. De ene keer was dat in Tokio,<br />

de andere keer in Parijs, of gewoon bij de<br />

Zweed thuis in Gothenborg. Het plezier spat<br />

hoorbaar af van de dertien afwisselende<br />

nummers die dat opleverde. Blijkbaar bezit<br />

de sympathieke Scandinaviër de gave om het<br />

beste in elkaar naar boven te halen. Denk aan<br />

de hoogtepunten van 4Hero, Jazzanova en<br />

Bugz in the Attic en je snapt: dit vinden wij<br />

ontzettend goed. 4/5 (rEné PASSEt)<br />

JAhcooZi<br />

Blitz ‘N’ Ass<br />

(A Music)<br />

Jahcoozi is een multicultureel<br />

trio uit Berlijn.<br />

Knoppendraaier<br />

en beats producer Robert ‘Robot’ Koch is<br />

de enige Duitser van het drietal, dat voorts<br />

bestaat uit de Israëli Oren Gerlitz (bas en<br />

productie) en de exotische zangeres Sasha<br />

Perera. Twee jaar terug debuteerden ze al<br />

zeer verdienstelijk met het album Pure Breed<br />

Mongrel, dat de Berlijnse tegenhanger was<br />

van M.I.A.’s alom enthousiast ontvangen<br />

debuutalbum. Ook Jahcoozi maakt kosmopolitische<br />

grote stadsmuziek op basis van<br />

breakbeats, bovendien heeft de groep een<br />

onmiskenbare pop-feel. Daarvoor is vooral<br />

zangeres Perera verantwoordelijk: ze is een<br />

diva in spé, een natuurtalent dat geboren lijkt<br />

voor het podium; zodra ze een stapje terug<br />

doet (zoals in High-Tech met gastrapper<br />

Sayyid) zakt het niveau direct. Was Pure Breed<br />

Mongrel nog een collectie tracks die over drie<br />

jaar tijd waren opgenomen, deze opvolger<br />

maakt een meer coherente en volgroeide<br />

indruk, zonder zijn straatgeloofwaardigheid<br />

te verliezen. Eigentijdse urban komt dus niet<br />

alleen uit de States, waarvan acte.<br />

4/5 (EnrIcO rIvA)<br />

v/A<br />

The Trentemøller<br />

Chronicles<br />

(Audiomatique/<br />

n.E.W.S.)<br />

Nee, het is niet het<br />

nieuwe album van Trentemøller. Het is ook<br />

geen live album. Al zaten we daar stiekem<br />

wel een beetje op te wachten. Nadat de<br />

Deense technomuzikant in 2006 doorbrak<br />

met zijn sterke debuutalbum The Last Resort,<br />

veroverde hij dit jaar de Europese podia met<br />

sterke optredens. Ineens was hij de superster.<br />

Je zou bijna vergeten dat Anders Trentemøller<br />

al tien jaar bezig is. Met het succes stijgt ook<br />

de vraag naar zijn oude werk, naar de remixes<br />

die hij de afgelopen jaren deed voor The<br />

Knife, Moby en Röyksopp. The Trentemøller<br />

Chronicles springt slim in op die vraag. Het<br />

album beslaat twee cd’s. Op de eerste schijf<br />

staan een aantal lastig verkrijgbare singles,<br />

bijdrages aan compilaties en B-kantjes. Op<br />

de tweede disc vinden we elf remixen die de<br />

Deen maakte. Daarbij valt op dat lang niet al<br />

het tafelzilver is blijven glimmen terwijl het in<br />

de kast lag. Zo zijn de handjes-in-de-lucht-<br />

partyremixen die Trentemøller maakte voor<br />

popsterretjes Robyn en Sharon Phillips van<br />

een schrikbarende platheid. De eerste cd is<br />

verreweg het interessantst. Ruim 75 minuten<br />

dwalen we door het bos langs donkergroene<br />

techno, staalgrijze beats en zuchtende<br />

baslijnen. De subtiele gelaagdheid van zijn<br />

werk is Trentemøllers grote troef. Een fijn<br />

tussendoortje, dit album.<br />

4/5 (rEné PASSEt)<br />

bax-shop.nl<br />

Klik, geniet, beleef en bespaar!<br />

Ruim 1800 producten op voorraad!<br />

Informeer nu naar betalen in termijnen!<br />

BuRnT FRiEDMAn<br />

First Night Forever<br />

(nonplace/<br />

Lowlands)<br />

Het snoepje van de<br />

maand heet First Night<br />

Forever en het is het eerste album in vier jaar<br />

van de Duitse producer Burnt Friedman, bij de<br />

liefhebber wellicht bekend van zijn producties<br />

als Nonplace Urban Fields, Drome, Flanger<br />

(met Uwe Schmidt alias Atom) en Nine<br />

Horses (met David Sylvian en Steve Jansen,<br />

beiden ex-Japan). Friedman is naast een<br />

kunstzinnig aangelegde producer met een<br />

ruimtelijk, ultrastrak en precies geluid ook een<br />

onwaarschijnlijk goede arrangeur, zoals goed<br />

is te horen op het meesterwerk Snow Borne<br />

Sorrow dat hij twee jaar terug met Sylvian<br />

en Jansen onder de naam Nine Horses<br />

uitbracht. Daarop schittert de stem van David<br />

Sylvian en het zal geen toeval zijn dat First<br />

Night Forever vervolgens Friedmans eerste<br />

plaat is waarop alle tracks vocalen tellen. De<br />

plaat ligt in het verlengde van het Nine Horses<br />

album en telt stemmen als Steve Spacek, het<br />

talent Barbara Panther (Björk op LSD) en de<br />

expressieve Enik. Verschillende beats zijn<br />

eerder te horen geweest op de twee Secret<br />

Rhythms albums die Friedman maakte met<br />

ex-Can drummer Jaki Liebezeit en uiteraard<br />

ontbreekt ook de dub niet. Verwacht geen<br />

hap-slik-weg pop of lounge. First Night<br />

Forever laat arty pop horen met een avantgardistische<br />

inslag. Het is een tractatie, een<br />

van de platen van het jaar.<br />

5/5 (EnrIcO rIvA)<br />

0113-212703<br />

Tot ziens in onze winkel<br />

of op onze webshop!<br />

Bax-shop.nl - Albert Plesmanweg 118 - 4462 GC - 0113-212703 - info@bax-shop.nl - www.bax-shop.nl


DAFT punk<br />

Alive 2007<br />

(virgin/EMI)<br />

Je vraagt je af hoe ze<br />

het voor elkaar krijgen.<br />

Al jaren geen nieuwe<br />

muziek van niveau meer gemaakt en toch de<br />

meest spraakmakende dansact van het jaar<br />

des Heeren 2007. Hun zwaar onderschatte<br />

album Discovery – met de hit Harder Better<br />

Faster Stronger – is alweer bijna zeven jaar<br />

oud en van de langspeler Human After All is<br />

niemand vrolijker geworden. Maar met hun<br />

reeks spectaculaire live optredens, compleet<br />

met de laatste podiumapparatuur en een<br />

lichtshow die tot op Mars te zien moet zijn<br />

geweest, is Daft Punk dit seizoen opnieuw<br />

het heetste kaartje van de stad. Deze live<br />

registratie haakt daarop in. In dik een uur<br />

komen zo’n dertig tracks langs, zonder<br />

uitzondering in de vorm van potpourri’s. En<br />

dat het live is, is vanaf de eerste seconde<br />

luid en duidelijk aan het publiek te horen.<br />

En dat het live is, is ook te horen aan de<br />

afwijkende arrangementen en nieuwe<br />

geluiden. Qua techniek is alles aan Daft<br />

Punk tiptop in orde, het geluid is glashelder.<br />

Fans zullen zich ongans eten aan Alive<br />

2007 en nieuwkomers is het ogenblikkelijk<br />

duidelijk waar alle opwinding over gaat.<br />

Bloedsterke electronica, killer danstracks<br />

en dat onmiskenbare gevoel midden in de<br />

actie te staan maken van Live 2007 een<br />

electronisch live album met meerwaarde. Dit<br />

rockt alle sceptici naar God.<br />

4/5 (EnrIcO rIvA)<br />

v/A<br />

DJ-Kicks<br />

Booka Shade<br />

(K7/PIAS)<br />

Dit is de eerste mixcd<br />

van het duo import-<br />

Berlijners Booka Shade. Niet zo vreemd, want<br />

Arno Kammermeier en Walter Merziger zijn<br />

in de eerste plaats producer. En dat al zo’n<br />

vijftien jaar, met veel ervaring dus in een breed<br />

spectrum van stijlen, van synthipop op EMI<br />

(begin jaren negentig) via tech-house voor<br />

het Nederlandse Touché label (midden jaren<br />

negentig) tot de alom bejubelde clubtracks die<br />

sinds 2002 via hun eigen Get Physical label<br />

verschijnen. Voor hun aflevering van DJ-Kicks<br />

(wellicht de oudste en zeker de beste reeks<br />

mixverzamelaars) kregen de mannen carte<br />

blanche en die vrijheid hebben ze gebruikt om<br />

een werkelijk verbluffende mix aan elkaar te<br />

plakken. Om te beginnen is de selectie breed<br />

en subtiel. Het is geen popmuziek en het is<br />

geen dansmuziek, maar iets daartussen: zowel<br />

clubbers als thuisluisteraars worden bediend.<br />

Bovendien is vanaf de jaren zestig (Brigitte<br />

Bardot) iedere decade vertegenwoordigt:<br />

disco (Cerrone) en artrock (Tubes) uit de jaren<br />

zeventig, wave en synthipop uit jaren tachtig<br />

(Heaven 17, Yahoo), fantastische techno<br />

uit de aren negentig (Aphex Twins geniale<br />

Alberto Balsam) en obscuur recent materiaal.<br />

Ook staat er een nieuwe, tevens als single<br />

verschenen eigen productie op, Numbers, dat<br />

verrast omdat de heren nu ook als zanger zijn<br />

te horen. Als klap op de vuurpijl is dat alles<br />

via Ableton op bijna mathematische wijze tot<br />

één geheel versmolten, met als resultaat een<br />

tijdloze mix voor iedereen, zelfs electronica<br />

haters. Mixalbum van het jaar, zonder twijfel.<br />

5/5 (EnrIcO rIvA)<br />

v/A<br />

The Kings of Electro<br />

(BBE/rapster/Pias)<br />

Over de definitie van<br />

electro kun je net<br />

zo lang en breed<br />

ouwehoeren als over de vraag wat house nou<br />

precies is. Want gothic fans verstaan heel<br />

wat anders onder electro als hiphopheads<br />

bijvoorbeeld. Voor de goede orde, we hebben<br />

het dus over de synthetische breakbeat<br />

variant die honderden hiphopproducers<br />

inspireerde om ook eens wat met beats te<br />

gaan doen. Tot die electro pioniers behoorden<br />

groepen als Whodini, Soulsonic Force en<br />

Dynamix 2. Ze zijn terug te vinden op de<br />

eerste schijf van de nieuwste aflevering van<br />

The Kings Of verzamelreeks. Platenbaas,<br />

producer en remixer Trevor Jackson neemt de<br />

geschiedenisles voor zijn rekening, terwijl het<br />

Duitse duo Alter Ego op de tweede cd zestien<br />

hedendaagse dansplaten uitkoos waarin de<br />

robotbeats nooit ver weg zijn. Veel jongens uit<br />

Detroit, wat op zich niet zo verwonderlijk is.<br />

Van de duistere futuristische complot electro<br />

van Dopplereffekt via de gelikte technobeats<br />

van Kenny Larkin tot de proto-minimal van<br />

Robert Hood, allemaal hadden ze wel iets met<br />

electro. Toch is de eerste cd het interessantst.<br />

Jackson selecteerde tal van klassieke electro<br />

hits en zette ze naast obscure, vergeten<br />

platen. Al blijft de vraag of je What is Love<br />

in de Holographic Goatee Mix van Deee Lite<br />

ook onder electro mag scharen. Kwestie van<br />

definitie wellicht. 3/5 (rEné PASSEt)<br />

onuR ÖZER<br />

Kaşmir<br />

(vakant/Lowlands)<br />

Minimal is al lang<br />

geen exclusief Duitse<br />

aangelegenheid meer.<br />

De uit Istanboel afkomstige dj en producer<br />

Onur Özer bracht via het Berlijnse Vakant label<br />

reeds drie EP’s uit die zich onder die noemer<br />

laten vangen. Beetje techy producties, maar<br />

spaarzaam gearrangeerd; je kunt er een<br />

club mee aan de gang houden, maar ook<br />

een experimentele film van een soundtrack<br />

voorzien. Özers EP’s – Envy, Twilight en<br />

Red Cabaret – hadden al experimentele<br />

trekjes en die komen op zijn debuutalbum<br />

Kaşmir nadrukkelijk aan de oppervlakte.<br />

Openingstrack Eclipse is nog clubmateriaal,<br />

maar het is de afsprong voor een duik in het<br />

diepe. Tracks als Innervoice en Sahara zijn<br />

donkere soundscape-achtige producties met<br />

een diepe, zoemende beat, terwijl Traumbone<br />

en Seraglio avontuurlijke momenten van<br />

Ricardo Villalobos zouden kunnen zijn. Echt<br />

los gaat het nergens en vrolijk wil het ook maar<br />

niet worden. Met de nodige snoepwaar achter<br />

de kiezen zal dit album wellicht klinken als de<br />

soundtrack van het hiernamaals, maar voor<br />

deze nuchtere luisteraar is Kaşmir vooral een<br />

donker gat. Vleermuizen minimal, anyone?<br />

2/5 (EnrIcO rIvA)<br />

EWAn pEARson<br />

Piece Work<br />

(!K7/PIAS)<br />

Ewan Person is bepaald<br />

niet vies van<br />

popmuziek. En van<br />

remixen. Zijn naam prijkt op bijna zestig<br />

verschillende platenlabels achter grote<br />

artiestennamen als The Chemical Brothers,<br />

Franz Ferdinand en Depeche Mode. Na Small<br />

Change (2001) is Piece Work de tweede<br />

compilatie van al dat noeste remixwerk. En<br />

zo divers als de artiesten zijn waarvoor de<br />

in Berlijn wonende Brit aan de slag moest,<br />

zo homogeen pakt dit remixalbum uit.<br />

Natuurlijk, de stem van Alison Goldfrapp<br />

klinkt heel anders dan die van The Raptures<br />

Luke Jenner. Of die van Depeche Modes<br />

David Gahan. Maar wat de 21 remixen aan<br />

elkaar bindt, is Pearsons unieke discosausje.<br />

Een sausje met vloergarantie. Op zijn remixen<br />

wordt gedanst, gedanst, en gedanst. Ewan<br />

Pearson is op zijn best als hij artiesten<br />

mag remixen die iets sleazy’s over zich<br />

hebben, zoals Seelenluft (Manila), Freeform<br />

Five (Perspex Sex) of Goldfrapp. Voor haar<br />

sloofde de Brit zich maar liefst twee keer uit.<br />

Op de eerste schijf vinden we het zwoele,<br />

in 6/8 maat gespeelde disconummer Train,<br />

op de tweede de epische ‘Ewan Pearson<br />

Disco Odyssey Parts 1 & 2’ van Ride A White<br />

Horse. Meer dan een kwartier los onder de<br />

glitterbol in een magistrale trip waarvoor<br />

Giorgio Moroder zich niet zou schamen.<br />

Sommige dj’s zijn voor het remixen geboren.<br />

5/5 (rEné PASSEt)<br />

v/A<br />

I love Techno ’07<br />

Mixed By Dave Clarke<br />

(nEWS)<br />

Niemand minder dan<br />

Dave Clarke warmt<br />

ons dit jaar op voor de 2007 editie van I Love<br />

Techno. Zoals we inmiddels weten is Clarke<br />

niet iemand die zwicht voor de waan van de<br />

dag. Dus bestaat deze mix niet slechts uit de<br />

technohitjes van afgelopen zomer, maar worden<br />

gouden klassiekers, onlangs verschenen<br />

knallers en nog niet uitgebracht materiaal flink<br />

door elkaar gehusseld. En dat alles steevast op<br />

140 bpm! De mix is geen klinisch aan elkaar<br />

geplakte Ableton set, maar een dynamisch<br />

geheel met veel gesmijt met faders en geklooi<br />

met effecten, zodat de mix op deze manier een<br />

live gevoel met een losse party vibe meekrijgt.<br />

Hier en daar gaat de eigenzinnigheid van Clarke<br />

echter iets te ver. Met grootheden als Clarke<br />

ben je geneigd alle rare fratsen die hij uithaalt al<br />

snel als briljant te beschouwen – wat misschien<br />

niet altijd terecht is. Want laten we eerlijk zijn:<br />

als je 13-jarige neefje de Joris Voorn remix<br />

van Kevin Saunderson’s Bassline op 140 bpm<br />

draait, dan Three O Three van Public Energy<br />

inmixt, om vervolgens verder te gaan met Sub-<br />

01 van Quince, dan zou je hem ongetwijfeld<br />

een draai om zijn oren geven. Doet Dave<br />

Clarke dit, dan wordt het plotseling beschouwd<br />

als een gedurfde of zelfs geniale zet... Schuiven<br />

we deze kritiekpunten terzijde, dan blijft er een<br />

goede cd over met een fikse dosis techno met<br />

een scheutje electro hier en een schepje acid<br />

daar. 3/5 (FOKKO vErSLOOt)<br />

(advertentie)<br />

FloWRiDERs<br />

R.U.E.D.Y.<br />

(Mr. Bongo)<br />

Dit album ontvingen<br />

wij al in april van dit<br />

jaar via Flowriders<br />

voorman Vincent Helbers. Het album zou<br />

oorspronkelijk verschijnen op Kindred Spirits,<br />

maar deze deal is blijkbaar niet doorgegaan,<br />

waardoor het kan gebeuren dat Mr. Bongo<br />

het album uitbrengt. Flowriders leerden<br />

wij in 2005 kennen door hun spectaculair<br />

goede live optredens op de eerste editie<br />

van Maison Royale in de Westergasfabriek<br />

te Amsterdam. De Amsterdamse groep<br />

was toen zonder twijfel de beste act van het<br />

festival. Hun prima eerste album, Starcraft,<br />

kwam uit via het 4lux label van Gerd, maar na<br />

de release werd het een tijdje stil rondom de<br />

broken beats/ nu-soul/ nu-jazz formatie. Op<br />

dit nieuwe album is het wederom genieten<br />

geblazen. Ditmaal zijn er vocale gastrollen<br />

weggelegd voor namen als Colonel Red,<br />

Tanya Saw en Spoonface. Vooral Colonel Red<br />

en Spoonface hebben een prominente rol.<br />

De vocalen van Spoonface kun je typeren als<br />

een soepele mengelmoes van John Legend,<br />

Dwele en Erro. De tempo’s op dit tweede<br />

album verschillen nogal. De nu-soul tracks<br />

zijn vaak downtempo en regelmatig voorzien<br />

van abstracte hiphop beats. Uiteraard zijn<br />

ook de broken beats niet vergeten. Sterker<br />

nog: de beste track op het album valt binnen<br />

dat genre. We hebben het nu over uitschieter<br />

R.U.E.D.Y. Ook Roll On is een absoluut<br />

hoogtepunt. Het toetsenwerk op R.U.E.D.Y.<br />

(het album) is groots en vergelijkingen met<br />

Mark de Clive-Lowe, 4hero en Domu zijn niet<br />

misplaatst. 4/5 (Art-D-FAct)<br />

RoAM ThE<br />

hEllo clouDs<br />

Near Misses<br />

(Scape/PIAS)<br />

Na twee prima<br />

bevallen spontane<br />

en geïmproviseerde optredens in het<br />

prestigieuze Opera House in Sydney besloten<br />

laptopmuzikant Dave Miller, trompettist Phil<br />

Slater en Trioskdrummer Simon Pike de studio<br />

in te duiken. Na amper een dag stonden er<br />

tien nummers op de harddisk. Scape, het<br />

platenlabel van de Duitse technodubber<br />

Pole, wilde het wel uitbrengen. Gelijk heeftie,<br />

want Near Misses is iets bijzonders. Al<br />

zal niet iedereen warmlopen voor het soms<br />

hypernerveuze gepiep dat Slater uit zijn<br />

trompet perst. Voor hen is er het prachtig<br />

melancholieke Pretender’s Hand, de enige<br />

compositie waarin een duidelijke structuur<br />

zit. En een van de mooiste nummers van het<br />

album bovendien. Alsof je naar een nieuwe<br />

nummer van Japan zit te luisteren waarbij het<br />

wachten is op de albasten stem van David<br />

Sylvian. Een andere referentie is beslist Miles<br />

Davis, vooral vanwege het vaak gedempte en<br />

altijd avontuurlijke trompetgeluid. Voeg daarbij<br />

de zacht zoemende electronica van Miller<br />

en de volstrekt unieke lichtvoetige en losse<br />

drumstijl van Pike en je snapt, dit is geen<br />

alledaagse kost. Maar wat een avonturen,<br />

daar in Australië. 4/5 (rEné PASSEt)


v/A<br />

Body Language 5:<br />

Chateau Flight<br />

(Get Physical/<br />

Lowlands)<br />

Na Dixon en Jesse<br />

Rose zijn Chateau Flight aan de beurt voor<br />

de nieuwe dj-mix van Get Physical. En de<br />

stamvaders van het baanbrekende Franse<br />

Versatile laten ook deze kans niet ongemoeid<br />

om zich van hun gevarieerdste kant te laten<br />

zien. Body Language 5 is wederom een mix<br />

van formaat geworden, dankzij het bezielde<br />

mixwerk van I:Cube en Gilb’R. Alles van<br />

obscure wave uit de vroege jaren tachtig en<br />

technoklassiekers tot de nieuwste releases en<br />

de exclusiefste eigen remixen worden op deze<br />

inspirerende verzamelaar uiterst vernuftig<br />

aaneengeregen. Blijkens de tracklisting hebben<br />

I:Cube en Gilb’R een broertje dood aan<br />

het nieuwste van het nieuwste. Wel hebben<br />

ze een paar exclusieve remixen van zichzelf<br />

aan het assortiment toegevoegd, om het<br />

geheel toch een eigen handtekening te geven.<br />

Track 3 is zelfs alleen een zelfgeproduceerde<br />

beat. Hiermee worden de grenzen van het<br />

begrip dj-mix tot het uiterste gerekt, wat deze<br />

compilatie eigentijdser maakt dan menige<br />

mix met de laatste releases erop. Met deze<br />

vijfde aflevering van Body Language keert<br />

Get Physical weer terug naar de basis. Meer<br />

dan bij bijvoorbeeld Dixon of Jesse Rose<br />

speelt electrohouse een belangrijkere rol. Het<br />

resultaat is een diepe, doch rauwe mix van de<br />

bovenste plank. Zoals gewoonlijk een dj-mix<br />

om in je bezit te hebben. 4/5 (A. FrIEDMAn)<br />

v/A<br />

10 Years Treibstoff,<br />

the Compilation<br />

(treibstoff/Kompakt)<br />

Dankzij de bonus-cd<br />

die bij de Treibstoff<br />

verjaardags-cd zit, weten we nu dat Alecs<br />

Marta van pasta houdt, dat Robert Babicz<br />

een droogkloot is en dat Gabriel Ananda<br />

graag een balletje golf met Dominique Eulberg<br />

slaat. Het is de vraag of je alle opgenomen<br />

interviews vaak zult beluisteren, maar een<br />

origineel idee is het wel. Het geeft de makers<br />

van al dat electronische minimale gepruttel<br />

een beetje identiteit. Bovendien neemt het<br />

gelul maar een paar procent in van deze<br />

dubbeldikke verzamelaar uit Keulen. De rest is<br />

een energieke vooruit- en terugblik in 22 delen<br />

op het roemruchte Duitse minimal techno<br />

label Treibstoff. In 1997 opgericht door René<br />

Breitbarth en Marcel Janovsky, die dan ook de<br />

eerste cd in elkaar mixte. Daarop vind je nieuw<br />

(en behoorlijk abstract) werk van het onlangs<br />

getekende Amerikaanse duo Animaltek. Ze<br />

staan naast andere troeven uit de Treibstoff<br />

stal, zoals Falko Brocksieper, Maetrik en de<br />

sexy Japanse technobabe Cio d’Or. Haar La<br />

Petite Geisha is een weldadig rustpunt op een<br />

woelige zee vol softwarematig geproduceerde,<br />

vaak enigszins klinisch klinkende techno. Wie<br />

liever analoge bakken hoort pruttelen zit bij<br />

Treibstoff verkeerd. Maar als gestileerde<br />

minimal met kristalheldere geluiden je ding is,<br />

zit je gebeiteld bij het tankstation in Köln.<br />

3/5 (rEné PASSEt)<br />

v/A<br />

Def Mix Classics<br />

(Defected)<br />

Def Mix is een<br />

producers en dj<br />

team uit New York,<br />

bestaande uit David Morales, Frankie<br />

Knuckles, Satoshi Tomiie en Hector Romero.<br />

De veteranen zijn al een kleine twintig jaar<br />

actief en vertegenwoordigen een substantieel<br />

deel van de house geschiedenis, met een<br />

sleep klassiekers en sleutelproducties in hun<br />

kielzog. Het beste uit hun werk van rond<br />

1990 is verzameld op de driedubbelaar Def<br />

Mix Classics, twee mixschijven plus een cd<br />

met losse tracks. Def Mix Classics is een<br />

welkome aanvulling op de stroom re-releases<br />

van het klassieke Newyorkse house label<br />

Strictly Rhytm, met een stukje historie dat<br />

parallel loopt aan – en dus niet samenvalt met<br />

– de recente Strictly Masters At Work (meer<br />

disco en latin georiënteerd) en Strictly Todd<br />

Terry (meer op house gericht) compilaties.<br />

Klassiekers als The Whistle Song (Frankie<br />

Knuckles), Tears (Satochi Tomiie & Robert<br />

Owens) en Show Me (Urban Soul) ontbreken<br />

niet tussen de grotendeels vocale house en<br />

garage tracks met een hoog gospel gehalte.<br />

De passie spat ook na al die jaren nog steeds<br />

uit de groeven. En zocht je al jaren naar de Def<br />

Mix van Jaydee’s Plastic Dreams? Die staat<br />

op de derde schijf met losse tracks.<br />

3/5 (EnrIcO rIvA)<br />

EinMusik<br />

De’Medici<br />

(Italic/Kompakt)<br />

Wie zijn oor goed te<br />

luisteren legt, hoort<br />

het steeds vaker<br />

donderen in Keulen. De nieuwste sensatie<br />

bij onze Oosterburen heet Einmusik, een<br />

producertrio rond Samuel Kindermann, de<br />

man achter Karotte’s remix van het Duitse<br />

Sensation White anthem. Einmusik scoorde<br />

in 2005 haar eerste hit met Jittery Heritage,<br />

een sterk staaltje stadionminimal waar<br />

maar liefst vijftienduizend exemplaren van<br />

werden verkocht. De’Medici bestaat uit<br />

twee cd’s, één met louter nieuwe producties<br />

en één met een verzameling oud werk. Het<br />

resultaat is een indrukwekkende collectie<br />

van twintig superieure tracks. Alhoewel je<br />

69, Elusive of Scarborough bijna geen tracks<br />

meer kunt noemen. Eerder technohymnen<br />

die in een kathedraal even goed hun werk<br />

zouden verrichten als op het hoofdpodium<br />

van een dansfestival. The Runaway Child<br />

en Breakbeat Culture daarentegen zijn<br />

regelrechte dansvloerkrakers, die weer<br />

het best tot hun recht komen in zweterige<br />

clubs bij ochtendgloren. De’Medici is een<br />

indrukwekkende plaat, die tijdens iedere<br />

draaibeurt weer nieuwe geheimen aan de<br />

luisteraar onthult. Zowel productioneel als<br />

muzikaal gezien behoort dit album tot de<br />

beste Duitse technoproducties van het<br />

afgelopen jaar. 4/5 (ArOn FrIEDMAn)<br />

v/A<br />

Strictly Todd Terry<br />

(Strictly rhytnm/<br />

Defected)<br />

Na afleveringen van<br />

Masters At Work en<br />

Tiefschwarz is het de beurt aan de Newyorkse<br />

housepionier Todd Terry om een editie van<br />

de reeks Strictly samen te stellen. En gezien<br />

Terry’s bijdrage van eind jaren tachtig aan het<br />

toen nog prille house fenomeen kan Strictly<br />

Todd Terry niet anders dan een nostalgische<br />

trip terug in de tijd zijn. Zou je denken, maar<br />

de werkelijkheid is anders want naast een gulle<br />

greep uit het archief – van zowel eigen tracks<br />

onder uiteenlopende pseudoniemen als werk<br />

van collega-Newyorkers als George Morel,<br />

Mood II Swings en Masters At Work – heeft Terry<br />

er ook recent eigen werk tussen gezet. En dat<br />

detoneert in geen enkel opzicht met de vroege<br />

houseklassiekers die er op deze dubbelaar<br />

met gulle hand worden uitgeserveerd. Je kunt<br />

zeggen: Todd Terry staat al twintig jaar stil. Je<br />

kunt ook zeggen: hij heeft een sound en is daar<br />

trouw aan. Maar met de aanzwellende house<br />

revival wordt ook het ‘primitieve’ en rauwe<br />

geluid van Terry weer actueel. Hoe je het ook<br />

bekijkt, de drie dozijn clubtracks op Strictly<br />

Todd Terry willen maar niet verjaren. Dat zegt<br />

iets over kun kracht. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />

v/A<br />

Shlomi Aber<br />

State Of No One<br />

(renaissance/Bang!)<br />

Israël heeft zelden zo’n<br />

getalenteerde dance<br />

producer voortgebracht als Shlomi Aber. Met<br />

zijn genre-overbruggende muziek heeft hij<br />

zowel op Cocoon en Ovum als op Renaissance<br />

grote hits op zijn naam. Laatstgenoemd label<br />

heeft zelfs zoveel vertouwen in de Israëliër dat<br />

ze hem het eerste artiestenalbum laten maken<br />

(terwijl Renaissance al sinds 1993 bestaat!). En<br />

het resultaat mag er wezen. State Of No One<br />

is een unieke plaat geworden. Een muzikaal<br />

egodocument van ongekende kwaliteit. Alsof<br />

Aber één van zijn hartkleppen openzet om je<br />

een kijkje in zijn ziel te gunnen. Hij geeft zijn<br />

electronische muziek een menselijk gezicht<br />

en staat daarmee op eenzame hoogte met<br />

een tijdgenoot als Trentemøller. Looking In<br />

The Eyes Of God, Sea Of Sand en Same But<br />

Different zijn melancholische meesterwerken<br />

met een tijdloos karakter. De titel State Of<br />

No One lijkt trouwens een directe verwijzing<br />

naar de politieke situatie in Abers thuisland.<br />

Terwijl het gros van de Israëliërs en Palestijnen<br />

vastberaden is de eigen staat tot in het graf<br />

te verdedigen, weet slechts een kleine groep<br />

verder te denken dan de landsgrenzen. Abers<br />

universele muziek biedt hen niet alleen troost,<br />

maar ook een sprankje hoop.<br />

5/5 (ArOn FrIEDMAn)<br />

ZingZAng<br />

ZINGZANG<br />

(Big Blue/<br />

Coast To Coast)<br />

Zangeres Marie-<br />

Claudine Vanvlemen<br />

speelt al jaren een hoofdrol op de cd’s van<br />

het sympathieke Brabantse downtempo<br />

label Music For Speakers. Maar altijd op de<br />

achtergrond. Gelukkig wordt ze ZingZang<br />

in het zonnetje gezet. Vanvlemens soepele,<br />

soulvolle stem was de afgelopen jaren te<br />

horen op een viertal albums van artiesten<br />

als Sonar Lodge, Strange Atractor en M4S<br />

Amplified. Groepen waarin de Brabanders<br />

David en Sandor Caron en Richard van<br />

Kruysdijk de constante factor zijn. Hun muziek<br />

speelt tikkertje-met-verlos tussen dansbeats,<br />

akoestische jazz en kwaliteitslounge en krijgt<br />

dankzij Vanvlemen ook smoel. Haar stem<br />

glijdt op ZingZang soepel langs een bonte<br />

afwisseling van instrumenten. Een droge drum,<br />

wat shuffles en een mooi keyboardaccoord<br />

op No Words, een Japanse koto op het<br />

oriëntaalse openingsnummer Nightshade<br />

of Fender Rhodes en blaasinstrumenten op<br />

het jazznachtclubnummer Omega. Het werkt<br />

allemaal en alles is mooi. Komende zomer<br />

North Sea Jazz dan maar?<br />

3/5 (rEné PASSEt)<br />

goRillAZ<br />

D Sides<br />

(EMI)<br />

Met een heuse opera<br />

in de Britse theaters en<br />

opper Gorilla Damon<br />

Albarn doende met een nieuw project (The<br />

Good, The Bad & The Queen) lijkt het erop dat<br />

de virtuele groep Gorillaz aan zijn zwanenzang<br />

is begonnen. Die luistert naar de titel D Sides,<br />

een dubbelaar met kliekjes: B-kanten, demos,<br />

remixen en rariteiten. Het is overigens hun<br />

tweede kliekjescollectie, in 2002 verscheen<br />

G Sides. Op de eerste schijf valt vooral de<br />

spetterende live versie van Hong Kong op,<br />

maar voor de lezers van dit magazine is met<br />

name de tweede schijf interessant. Daarop<br />

zijn negen remixen bijeengebracht, waaronder<br />

drie versies van Dare: remixen van DFA (zeg<br />

maar LCD Soudsystem), Soulwax en Junior<br />

Sanchez. Het genant goede Feel Good Inc.<br />

komt langs in de remix van Stanton Warriors<br />

en met Kids With Guns in de versie van<br />

Hot Chip maak je van een grijze dag een<br />

vrolijke. Anders gezegd, zowel clubbers als<br />

popliefhebbers komen met D Sides aan hun<br />

trekken en voor de echte fans is er naast<br />

de gewone dubbelaar ook een luxe editie<br />

met stickers en een ooglapje. Mocht het<br />

na negen jaar werkelijk gedaan zijn met dit<br />

baanbrekende mediaproject, dan resten er<br />

twee superieure albums en drie schijven met<br />

boeiend restmateriaal. En is D Sides een<br />

waardig afscheid. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />

FiRsT sTATE<br />

Time Frame<br />

(In trance We trust/<br />

Black Hole)<br />

Time Frame is het<br />

debuutalbum van het<br />

duo First State (Ralph Barendse en Sander van<br />

der Waal), afkomstig uit de regio Rijnmond. Ze<br />

maakten onder de naam First State slechts<br />

één vinylrelease, ook First State geheten,<br />

en werden door Black Hole vervolgens<br />

uitgenodigd om een heel album te maken.<br />

Dat suggereert kwaliteit en dat biedt Time<br />

Frame dan ook. Het album telt tien epische<br />

tracks die meer te bieden hebben dan trance<br />

alleen. Eerder is het een progressive album<br />

in de jaren negentig stijl van Way Out West<br />

en Sasha, maar dan met het geluid van nu.<br />

Lange, uitgesponnen tracks; filmische intro’s<br />

en atmosferische klankdecors; en ook vocale<br />

bijdragen die naar pop neigen – de vijf kwartier<br />

muziek die Time Frame heeft te bieden vliegt<br />

in al zijn variatie en kwaliteit in een zucht<br />

voorbij. Het album van First State is de eerste<br />

eigen albumrelease van het voorheen in vinyl<br />

en trance gespecialiseerde In Trance We Trust<br />

label, dat hiermee overtuigend een nieuwe<br />

koers inzet. Bovendien bewijst Time Frame dat<br />

het al vaker doodverklaarde trance genre nog<br />

in en rond<br />

Paard van Troje<br />

Den Haag<br />

volop leeft en in de handen van getalenteerde<br />

producers als First State een fijne toekomst<br />

voor zich heeft. 4/5 (EnrIcO rIvA)<br />

v/A<br />

Ground Zero<br />

Festival<br />

(Mid-town) DvD + cD<br />

Goed, je kunt je kanttekeningen<br />

plaatsen<br />

bij de beweegredenen om het festival Ground<br />

Zero te noemen. Aan de andere kant, voor<br />

de gezelligheidsprijs gaan ze bij Mid-Town,<br />

Multigroove en UDC al jaren niet meer en<br />

dat op 07-07-07 het festivalterrein in Bussloo<br />

vakkundig tot grond toe is af gebroken kunnen<br />

we ook niet ontkennen. De CD box bevat drie<br />

schijven die gedrieën een deel van Ground<br />

Zero vertegenwoordigen. Op de eerste disc<br />

gaan achtereenvolgens Mark EG vs. Proteus<br />

en Max B. Grant voor de hardstyle. Op CD<br />

twee schakelen DJ Furax en Franky Dux een<br />

tandje bij en de hardcore klappers van onder<br />

andere Cherrymoon Trax en King Amir zijn<br />

dan onvermijdelijk. De toepasselijke rauwe en<br />

duistere finale komt van Tommyknocker vs. DJ<br />

Mad Dog en Enzyme X die aan de haal gaan met<br />

klassiekers van The Stunned Guys en Unexist.<br />

De DVD dient als aandenken en is opgedeeld<br />

in twee secties. Je kunt kiezen voor een<br />

volledig overzicht van de artiesten die op main<br />

stage stonden (met als hoogtepunt DJ Gizmo<br />

die met een stalen gezicht De Euromasters er<br />

in gooit) of voor overzicht van het hele festival.<br />

Dit alles in 5.1 dolby geluidskwaliteit. Hakkuh!<br />

3⁄5 (EELcO cOuvrEur)<br />

december<br />

14 th +15 th 2007<br />

Aphex Twin - Motorpsycho - Kim Fowley<br />

Wiley - Michael Gira - YMCK - Crunc Tesla<br />

State-X New Forms is a coproduction of Paard van Troje and HPC<br />

MARk noRMAn<br />

Colours<br />

(Magik Muzik/<br />

Black Hole)<br />

Toen het duo Mark<br />

Norman – Mark de<br />

Jong en Norman Lenden – twee jaar terug<br />

hun eerste langspeler Synchronicity op<br />

de wereld loslieten, pakten ze maar gelijk<br />

uit met een dubbelaar. Synchronicity was<br />

vooral een collectie clubtracks waar je<br />

met enige fantasie de term trance op kon<br />

loslaten, al gingen de mannen in muzikaal<br />

opzicht wel degelijk een stukje breder dan<br />

aanzwellende strings en gedragen breaks.<br />

Op hun tweede album gaan De Jong en<br />

Lenden een stap verder en presenteren een<br />

heus artiestenalbum. Na de wereldtournee<br />

van het afgelopen jaar met Cor Fijneman<br />

onder de noemer Around The World In<br />

80 Days is het tweetal duidelijk gegroeid<br />

en klinkt de muziek op Colours meer<br />

volwassen dan op hun energieke en speelse<br />

debuut. Ook de sound is aangepakt, wat<br />

zowel een zegen als een vloek is want al<br />

klinkt Colours een stuk professioneler<br />

dan Synchronicity, het eigen geluid is er<br />

een beetje af. Wat de luisteraar daarvoor<br />

terugkrijgt is meer variatie en enkele songs<br />

met vocalen. Waarmee Mark Norman zich<br />

mengt in de groeiende groep producers<br />

die vanaf de dansvloer lonken naar radio<br />

en mainstream erkenning. Dat is in creatief<br />

opzicht koorddansen en we geven ze het<br />

voordeel van de twijfel.<br />

3/5 (EnrIcO rIvA)


Met in november en december o.a.<br />

Sandrien, James Niedecker, Eva Maria<br />

Stephen J Kroos, David Labeij, Estroe,<br />

Warren Fellow, Michael 'Ille Bitch' Von L<br />

Locatie O 65 , Overtoom 65 Westzaan<br />

meer info: www.nugebeurthet.nu<br />

v/A<br />

Control: Music From<br />

The Motion Picture<br />

(Warner Music)<br />

Control bevat de<br />

muziek die is te<br />

horen in de film die de Nederlandse fotograaf<br />

Anton Corbijn maakte over de zanger van de<br />

legendarische Engelse post-punk band Joy<br />

Division, Ian Curtis. De soundtrack is een<br />

topper en laat ondermeer de muziek horen<br />

die Joy Division heeft beïnvloed; het illustreert<br />

de verbanden tussen artrock, new wave en<br />

dansmuziek. Naast tracks van Joy Division<br />

en New Order is er muziek van tijdgenoten<br />

(Sex Pistols, Buzzcocks en de excentrieke,<br />

als een speed-versie van Bob Dylan ogende<br />

punkdichter John Cooper Clarke). Ze laten<br />

het muzikale Umfeld van de late jaren zeventig<br />

horen. En er zijn twee buitenbeetjes: de<br />

cover van Joy Divisions Shadowplay door<br />

The Killers, een eigentijdse Amerikaanse<br />

post-punk band die is beïnvloed door New<br />

Order. En She Was Naked, de debuutsingle<br />

(en Top 40 hit!) uit 1970 van de Haagse groep<br />

Supersister. Conclusie: fijne soundtrack en<br />

fraai staaltje muziekgeschiedenis die Joy<br />

Division/New Order in zijn eigentijdse en<br />

historische context plaats – en via The Killers<br />

de lijn naar nu doortrekt. Na bijna dertig jaar<br />

werpt Joy Division nog altijd zijn schaduw<br />

vooruit. 4/5 (EnrIcO rIvA)<br />

v/A<br />

Members Of The Trick<br />

compiled by Trickski<br />

(Sonar Kollektiv/<br />

Lowlands)<br />

Bij Sonar Kollektiv staat<br />

een zwik aan artiesten klaar om ontdekt te<br />

worden. Yannick Labbé en Daniel Becker vormen<br />

samen Trickski en onder dat alias zocht het duo<br />

twaalf tracks uit die gecompileerd werden op<br />

Members Of The Trick. Dat de mannen niet<br />

over een nacht ijs gaan blijkt uit de vele genres<br />

die voorbijkomen op deze plaat. De ouverture<br />

van Leroy and Darnell doet verlangen naar<br />

meer, Move Me van Trickski en Hans Blitz is een<br />

cross-over van Chicago en de Duitse neotrance<br />

sound. Een mengeling van deephouse, broken<br />

beats en moderne jazz vormen uiteindelijk knap<br />

een mooi geheel. Enige luisterervaring is een<br />

pré maar bij het horen van het prachtige en<br />

emotionele Paperbitch van Trickski zelf gaat<br />

ook de leek overstag. Dat de tweede plaat die<br />

er bovenuitspringt ook van Labbe en Beckers’<br />

hand komt is veelzeggend, de remix die zij van<br />

Forrs’ Yourneyman maakten is een alleszins<br />

waardige finale. Conclusie: prima luister- en<br />

zondagmiddag plaat. Als je Trickski in levende<br />

lijve wilt zien, kun op zeventien november<br />

terecht in de Amsterdamse 11.<br />

4⁄5 (E. cOuvrEur)<br />

pinch<br />

Underwater<br />

Dancehall<br />

(tectonic/Lowlands)<br />

Dit debuutalbum van<br />

dubstep producer<br />

Rob Ellis – ook bekend als DJ Pinch –<br />

verschijnt als dubbelaar: de ‘normale’ plaat<br />

plus een instrumentale versie. Is veel dubstep<br />

nogal donker en dreigend, Ellis gaat op<br />

Underwater Dancehall een stapje verder, hij<br />

gaat onderwater. De titel spreekt boekdelen,<br />

want de plaat bevat de subsonische bassen<br />

en gebroken ritmes waar het genre bekend<br />

omstaat maar het resultaat klinkt als de boxen<br />

in een zwembad staan opgesteld. Nu wisten<br />

we al van Pinchs releases op het Planet Mu<br />

label dat hij het experiment niet schuwt en van<br />

de tien tracks op dit album zal de doorsnee<br />

danshall dansavond niet op tilt slaan: veel te<br />

vreemd. Maar wel lekker. Hoe zou dancehall<br />

klinken als je er een flinke scheut donkere<br />

ambinet doorheen mengt? Als dit album. En<br />

met het instrumentale bonusalbum bij de hand<br />

kunnen avontuurlijke dj’s zich lekker uitleven<br />

door vocale versies en dubs te mengen tot<br />

extended tracks. Want zo is het leven onder<br />

water: traag en vloeiend. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />

clARA hills’<br />

FolkWAys<br />

Sideways<br />

(Sonar Kollektiv/<br />

Lowlands)<br />

De torch singer uit de<br />

stal van Sonar Kollektiv presenteert haar derde<br />

album in vier jaar. Sideways komt slechts een<br />

jaar na All I Can Provide en laat tien nummers<br />

horen die nog een tikje ingetogener zijn dan<br />

de smeulende souljazz die ze op haar plaat<br />

van vorig jaar liet horen. Hill is het schuchtere<br />

muurbloempje dat hartverscheurend uit de<br />

hoek kan komen, wanneer iedereen zijn klep<br />

even dichthoudt. Herfstig is de stemming<br />

op Sideways, dat verschijnt onder de naam<br />

Clara Hills’ Folkways, want de de jazzy<br />

elementen van haar voorgaande platen<br />

hebben ditmaal plaatsgemaakt voor een meer<br />

folky benadering. Ook mooi. De begeleiding<br />

bestaat voornamelijk uit staande bassen en<br />

tokkelende akoestische gitaren. Die laatste<br />

zijn van Sascha Gottschalk alias Thief; andere<br />

producers die meewerkten aan Sideways zijn<br />

ondermeer Marc Mac (4 Hero) en Jazzanova.<br />

Met Five Leaves Left van Nich Drake en dit<br />

album in de buurt vallen de blaadjes extra<br />

sierlijk van de bomen. Zet de glühwein maar<br />

vast, eh, warm. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />

v/A<br />

Extrema Outdoor Live<br />

(Extrema Music) DvD<br />

Wanneer je als festival<br />

anno 2007 serieus<br />

genomen wilt worden,<br />

zul je als organisatie in de herfstmaanden met<br />

een DVD registratie op de proppen moeten<br />

komen. Hoewel deze DVD´s vaak niet uitblinken<br />

in originaliteit kon ook Extrema Outdoor het<br />

niet laten. Een negentiendelig relaas wat vanaf<br />

het intro tot aan de indrukwekkende slotact<br />

nog eens in alle rust met de voetjes omhoog<br />

en de door− en terugspoelknop in de aanslag<br />

kan worden bekeken. Hoewel het festival<br />

zelf zich wel degelijk onderscheidt van het<br />

kaf, gebeurt dit op de DVD jammer genoeg<br />

niet. Aan de andere kant, het is ongetwijfeld<br />

nooit de bedoeling geweest om een artistiek<br />

en visueel hoogstandje af te leveren en een<br />

leuk aandenken is de compilatie absoluut.<br />

Alle podia krijgen evenveel aandacht en de<br />

uitgelaten en vrolijke sfeer komt perfect naar<br />

voren. Absoluut hoogtepunt: zingende homie<br />

Ron Carroll die enkel lachende gezichten te<br />

voorschijn tovert en het vele vrouwelijk schoon<br />

in vervoering brengt. Leuk extraatje zijn de<br />

interviews gedaan door Lucien Foort met<br />

onder andere Junkie XL, een hele gelukkige<br />

Nuno dos Santos en Fedde Le Grand.<br />

3⁄5 (EELcO cOuvrEur)<br />

AlTER Ego<br />

Why Not?<br />

(Klang/Ongaku)<br />

Toet toet boing boing,<br />

piepen en zagen, zagen<br />

en piepen, wat<br />

een geluid… Op Why Not? lijkt Alter Ego de<br />

irritante bliepjes definitief omarmd te hebben<br />

als integraal onderdeel van haar eigen sound.<br />

En geef de twee Frankfurters eens ongelijk:<br />

Rocker en Geht’s Noch katapulteerden hen<br />

regelrecht de Top 40 in. Zonde om dan ineens<br />

een nieuwe weg in te slaan. Why Not? opent<br />

met de titeltrack, die even tenenkrommend is als<br />

hitgevoelig. De geluiden lijken regelrecht uit zo’n<br />

apparaatje te komen dat je vroeger op je fiets<br />

vast kon maken, met onder ieder knopje van<br />

die goedkope schietgeluidjes. Maar gelukkig<br />

tilt Gary het piep-zaag-concept naar een hoger<br />

plan. De epische dramatiek van deze track<br />

staan in schril contrast met de humoristische<br />

hobbeligheid van de rest. Fuckingham Palace<br />

spant wat gekke geluiden betreft de kroon, met<br />

een aan two-step grenzende breakbeat en heel<br />

veel basgeluiden. Samen met Blank is dat de<br />

enige resterende track die echt kan boeien. De<br />

rest is productioneel gezien van hoge kwaliteit<br />

- maar zo irritant, dat je je afvraagt hoe Roman<br />

Flügel en Jörn Wuttke het in Godsnaam<br />

uitgehouden hebben in de studio. En tóch gaat<br />

het album een hit worden, let maar op.<br />

3/5 (ArOn FrIEDMAn)<br />

pREFusE 73<br />

Preparations<br />

(Warp/rough trade)<br />

Prefuse 73 is een<br />

project van Guillermo<br />

Scott Herren. Hij<br />

bracht sinds 2000 al heel wat materiaal uit<br />

op het befaamde electronica label Warp.<br />

Preparations is een diepgaand album, waarbij<br />

het experiment centraal staat. De samples<br />

(sound fx) en belletjes vliegen je om de oren<br />

bij beluistering van dit album. De speelse<br />

geluidjes worden onderbouwd met sterke<br />

beats en sfeertinten, vaak strings of flutes.<br />

De Prefuse 73 sound laat zich eigenlijk niet<br />

vangen in een bepaald hokje; het is kortweg<br />

een experimentele mengvorm van abstracte<br />

hip-hop en electronica met breakbeats. De<br />

trippy beats tijdens Smoking Red”(featuring<br />

John Stanier) leveren daar het ultieme bewijs<br />

voor; ook de melodieën tijdens dat nummer<br />

mogen er zijn. Deze track is tevens te vinden<br />

op de reeds uitgebrachte single The Class Of<br />

73 Bells (een track samen met The School Of<br />

Seven Bells). Voor de liefhebber van abstracte<br />

hip-hop, IDM en experimentele electronica is<br />

dit album een aanrader. 4/5 (Art-D-FAct)<br />

v/A<br />

Underwater Solo:<br />

Yousef<br />

(underwater)<br />

Yousef is een Engelse<br />

dj die aan de andere<br />

kant van het kanaal behoorlijk veel populariteit<br />

geniet, maar hier in Nederland niet echt<br />

bekend is. In het persbericht valt te lezen dat<br />

Yousef bewust heeft gekozen voor tracks<br />

die het goed hebben gedaan in zijn dj sets<br />

van de afgelopen zomer. Dit verklaart dus<br />

waarom de nummers niet bepaald nieuw zijn.<br />

Sterker nog, sommige tracks zijn al echt oud<br />

te noemen, zoals de Samim remix van Pier<br />

Bucci’s Hay Consuelo en MPX 309 van Joris<br />

Voorn. Natuurlijk hoeft niet elke compilatie<br />

indruk te maken met de nieuwste releases<br />

en allerlei nog niet uitgebrachte tracks, maar<br />

Yousef maakt het op deze manier wel erg<br />

bont. Wat overblijft is een aardige verzameling<br />

plaatjes, waarbij redelijk veel variatie in stijlen<br />

en genres getoond wordt. Helaas laat het<br />

mixwerk af en toe te wensen over; misschien<br />

komen sommige overgangen in clubs speels<br />

en verrassend over, maar in de woonkamer<br />

is het effect in sommige gevallen beduidend<br />

minder geslaagd. Kortom, een redelijke cd<br />

met aardige tracks - niet meer, niet minder.<br />

2/5 (FOKKO vErSLOOt)<br />

lAnoiRAuDE<br />

Safari Through<br />

Unusual Layers<br />

(Dialect)<br />

Cyril K en Simon Says<br />

startten in februari van<br />

2005 het Franse Dialect Recordings. Een keur<br />

aan Franse (Ark, Chloé en Tim Paris onder<br />

andere) en internationale (Lindstrøm & Prins<br />

Thomas, Charles Webster, Ewan Pearson)<br />

producers werden er aan de welwillende haren<br />

bijgesleept om hun bijdrage te leveren aan de<br />

veelzijdige muzikale insteek van het label.<br />

Lanoiraude heet eigenlijk Arnaud Malherbe en<br />

na ‘s mans ode aan de beatdown sound uit<br />

Detroit, de Paris Beatdown EP welke op Dialect<br />

verscheen, is Safari Through Unusual Layers<br />

zijn eerste volledige album. De titel verklaart<br />

enigszins de vele genres die we tegenkomen<br />

op Malherbes album: house, techno, ambient<br />

en zelfs Afrikaanse trommelaars, et voilá, het<br />

woord Safari heeft bestaansrecht. Erg unusual<br />

is het echter niet want albums beperken<br />

zich tegenwoordig zelden tot één genre en<br />

bovenstaande combinatie is niet uniek. De<br />

tracks zitten goed in elkaar maar geen van<br />

alle verdient het predicaat ´pareltje.´<br />

3⁄5 (EELcO cOuvrEur)<br />

Now Playing<br />

9 of 13<br />

DOWNLOAD<br />

PODCASTS NU OP<br />

DJBROADCAST.NL<br />

3:30 -0:49<br />

REVIEWS | 59


ARon FRiEDMAn MESJOKKE | NL<br />

01. Bangkok Impact – Premature Ejaculation (Clone)<br />

02. Chymera – Hondulu (Delsin)<br />

03. Stick Figures – Slim Pickings (Ben Mono rmx)<br />

04. Sicania Soul – Mutual Dependancy (Mano Calde)<br />

05. Merging – TJ Kong & Nuno dos Santos (Compost Black)<br />

06. Einmusik – De’Medici (Italic)<br />

07. Shlomi Aber – Same But Different (Renaissance)<br />

08. Rick Wade – Night Tactics (Yore)<br />

09. Phuture – Rise From Your Grave (Tiefschwarz mix) (Strictly)<br />

10. Jimi Polar – Snowflakin’ (Future Classic)<br />

guy gERBER SUPPLEMENT FACTS | ISR<br />

01. Guy Gerber and Chaim - Saltamonte (Supplement Facts)<br />

02. Nathan Fake - You Are Here (Four Tet Rmx)<br />

03. Tadeo - Reflection Nebula 056n (Apnea)<br />

04. Handycraft - Blast (Patrick Chardronnet Rmx) (Boxer)<br />

05. David K - Intimacy (Supplement Facts)<br />

06. Jack Rock - Formation Flying (G. Gerber’s Jet Lag Remix)<br />

07. Joeski - All By Myself (Stealth Records)<br />

08. Pan/tone - Clean Getaway (Cereal/Killers)<br />

09. Reboot - Charlotte (Below)<br />

10. Tiger Stripes - Hooked (Liebe Detail)<br />

DAvE EllEsMERE THIRTYONETWENTY | NL<br />

01. Playground Group - Bell Bell (thirtyonetwenty)<br />

02. Lauhaus et Chaptal - Freedom Fries (Remote Area)<br />

03. Dave Ellesmere - Today Yesterday and Tomorrow (Intacto)<br />

04. 3 Channels - It’s Getting Kinda Hectic (Trapez)<br />

05. Michael Ho - Takeaway (Jona Remix) (Tuning Spork)<br />

06. Gene Farris - Take Me Back (Industry Records)<br />

07. Haruki Matsuo - Side Step Test (Rush Hour)<br />

08. Heckmann - Silverscreen (Afu ltd.)<br />

09. Someone Else - Lowdown Brittle (Wink Remix)<br />

10. Sascha Dive - Deepest America (Deep Vibes)<br />

lAuhAus INTACTO | NL<br />

01. Monoblock - Sugar Morph (Cynosure)<br />

02. Michal Ho - Stop, Start (Tuningspork)<br />

03. Tom Pooks - Trouble (Djulz remix) (Ovum)<br />

04. Playground Group - Bell Bell (Thirtyonetwenty)<br />

05. Pan Pot - Charly (Mobilee)<br />

06. Paul Hannah - Adventures of a New Jack (Pariter)<br />

07. Ulysse - Sometimes (Liebe Detail)<br />

08. Sascha Dive - Deepest America (Deepvibes)<br />

09. Agaric - Gjank (Cd-r) (Dial)<br />

10. Kit Clayton - Grey Amber (2000 And One This is Ska Mix)<br />

60 | CHARTS<br />

JohAnnA MERckER GZG | NL<br />

01. T.J. Kong & Nuno Dos Santos ft Robert Owens - Merging<br />

02. Paul Ritch - Back To The Time (Fumakilla)<br />

03. John Spring - Ready To Broadcast (Substatic)<br />

04. David Squilace - Miss Gigler (Darko Esser Rmx) (Luxaflex)<br />

05. Mountain People - Vallemagia Tool (Mountain 002)<br />

06. Koerner & Treplec - Untenrum EP (Milnormodern)<br />

07. 3 Channels - Incoming (Trapez)<br />

08. Pan-Pot - Charly (Mobilee)<br />

09. Dave Ellesmere - Standing in Line (Intacto)<br />

10. Bart Skils - The Shinning (100% Pure)<br />

2000 AnD onE 100% PURE | NL<br />

01. Dave Ellesmere - Today tomorrow and Yesterday (Intacto)<br />

02. Kabale und Liebe - Mumbling Yeah (Area Remote)<br />

03. Zander VT - After The Crash (Bpitch Control)<br />

04. Audio Werner - Getting Up (Hello Repeat)<br />

05. GTMK - Panchakarma (Intacto)<br />

06. Sideshow - African Cheri (Aus Music)<br />

07. Lauhaus et Julien - Freedom Fries (Remote Area)<br />

08. District One - The Shining (Rejected Remix) (100% Pure)<br />

09. Giles Smith presents Two Armadillos - Warriors<br />

10. Onur Ozer - Red Cabaret (2000 and One Remix) (Vakant)<br />

Fusion TEMpo | NL<br />

01. Jonny L & Instra:Mental - Output 1 2 (Darkestral)<br />

02. Commix - Japanese Telecom (Metalheadz)<br />

03. Mixmaster Doc | My Tongue Is Poison (31 Rec)<br />

04. The Unknown - Tribute (Dub)<br />

05. Peshay & DJSS & Influx UK - Bassline Rumble<br />

06. Martyn - Velvet (3024)<br />

07. Nymfo ft Proxima - Mental Case (Ren Rec)<br />

08. Lenzman - Allure (Phuzion)<br />

09. Lynx - Disco Dodo (Creative Source)<br />

10. Wontime & Easy - The Foundation (Dub)<br />

JonA GET PHYSICAL | BE<br />

01. Selway - Transit Time (Dubfire Remix) (Sino)<br />

02. Ulysse - Sometimes (Liebe Detail)<br />

03. Dapayk - Black Beauty (Mosferry)<br />

04. Johnny D - Gualia (Oslo)<br />

05. Okain - Arathi Basin (Robotronic)<br />

06. Michal Ho - Take Away (Tuning Spork)<br />

07. Jeff Mills - Skin Deep (Axis)<br />

08. Lawrence - Pond (Dial)<br />

09. Minilogue - Ghost (Beat Tool) (Mule Elec.)<br />

10. Anthony Collins - Luz (Resopal)<br />

MichAEl von l GZG | NL<br />

01. T.J. Kong & Nuno Dos Santos ft Robert Owens - Merging<br />

02. Dennis Ferrer – Transitions<br />

03. Tom Pooks – Trouble (Wink Edit)<br />

04. 3 Channels pres Catz N Dogz - Fixed Chicken EP<br />

05. Stefan Goldmann – Lunatic Fringe<br />

06. David K - Three Arches (Samim Remix)<br />

07. Tiefschwarz - Original (Carl Craig Remix)<br />

08. Pan-Pot - Charly<br />

09. Davide Squillace - Miss Giggler (Darko Esser Remix)<br />

10. Marek Hemmann - Lowdown<br />

hERnán cATTAnEo URBANTORQUE | AR<br />

01. James Zabiela - Perseverance (Renaissance)<br />

02. TG - The Night Surfer EP (Fling Recordings)<br />

03. Buzzin Fly - Remixes EP (Buzzin Fly)<br />

04. John Digweed - Gridlock (Digweed & Muir Club Mix)<br />

05. Physics - Burn Down (Sebastian Davidson Remix)<br />

06. Pawas - Never met them EP (Flash)<br />

07. Steve Ferrand - Dreamer EP (Urbantorque)<br />

08. DMarinos - Into The Trees (Dousk) - Pulse Music<br />

09. Sam Ball - Aperture (Chloe Harris Raica Remix)<br />

10. Olivier Grégoire - Empèchement<br />

Josh Wink OVUM | USA<br />

01. Taho - Hybrids (Wink Edit) (Ovum)<br />

02. Etienne Jaumet - Repeat After Me (Ame Remix) (Versatile)<br />

03. Gel Abril - The Underground Bullshits (Ovum)<br />

04. Rhythm Plate - Techy Thump (Hudd Traxx)<br />

05. Slam - We’re Not Here (Joe Starwarz Mix) (Soma)<br />

06. Kevin Saunderson - Bassline (Joris Voorn Remix)<br />

07. Ludovic Vendi - Sueno X (Minisketch)<br />

08. JPLS - Activatory (Minus)<br />

09. Art Bleek – Antichamber (Rush Hour)<br />

10. Mogdax - Ashling (Mezzotinto Rec)<br />

ÂME INNERVISIONS | DE<br />

01. Stateless – Bloodstream (Henrik Schwarz Remix) (Regal)<br />

02. Nu Frequenzy - Go That Deep (Charles Webster remix)<br />

03. I-Cube - Prophetization/Pazuzu<br />

04. Underworld – Crocodile (Innervisions Orchestra Mix)<br />

05. Filsonik Ft. Soni - Here To Stay<br />

06. Hercules And Love Affair – Roar (DFA Records)<br />

07. Marcus Worgull Feat. Mr. White – Spellbound<br />

08. Swayzak - Smile And Receive (!K7)<br />

09. Kevin Saunderson - Till We Meet Again (Carl Craig Mix)<br />

10. Etienne Jaumet - Repeat Again After Me (Âme Remix)<br />

shARAM JEy KING KONG | UK<br />

01. Sharam Jey - Message 2 Love (King Kong Records)<br />

02. LCD Soundsystem - Get Innocuous (Soulwax Remix)<br />

03. LA Priest - Engine (Erol Alkan Re Edit) (Cd-r)<br />

04. Underworld - Crocodile (Oliver Hunteman Remix) (Cd-r)<br />

05. Dave Gahan - Kingdom (Digitalism Remix) (Mute)<br />

06. The Glimmers Feat Princess Superstar (S. Jey Remix)<br />

07. Roisin Murphy - Let Me Know (Andy Cato Remix) (EMI)<br />

08. Khan - On The Run [Kaos Remix) (Cd-r)<br />

09. ZTT - Lower State Of Conciousness (Justice Remix)<br />

10. Splittr - All Alone (Alex Metric mix) (Cd-r)<br />

sAn pRopER CHOQUE | NL<br />

01. Soulomon – Untitled (Recondite Records)<br />

02. Willie Wright - Right On For The Darkness (Jazzman)<br />

03. Various Artists - Wildstyle 25th Anniversary (Mr Bongo)<br />

04. Bronx River Parkway - Agua con Soul (Truth & Soul)<br />

05. Build an Ark - Dawn (Kindred Spirits)<br />

06. Population One - Rush Hour (Aardvarck’s Remix)<br />

07. Proper’s A’dam Family Series pt. 5 (Rushhour Limited)<br />

08. Baby Oliver - Feelings2 (Environ)<br />

09. Attias – Analysis (Planet E)<br />

10. Movestar - Moviestar (House Rules)<br />

DJ gREgoRy DEFECTED | FR<br />

01. Marlon D - Jesus Creates Sound (Main Mix) (Strictly)<br />

02. Christos Kedras - Fly Me Away (Lars Behrenroth Dub)<br />

03. Crowdpleaser & Ly Sander – Jupiter (Deeply Rooted)<br />

04. DJ Gregory – Elle (Ame Piano Mix) (Defected Records)<br />

05. Phuture - Rise From Your Grave (Wake da fuck up mix)<br />

06. Kenny Dope – Brazilica (Dopewax)<br />

07. Rocco – Stormy (Freerange Records)<br />

08. Dennis Ferrer feat. Malena Perez - I Can’t Go Under<br />

09. Teddy Douglas - Whatcha Gonna Do (Save Your Soul)<br />

10. Latina Café - Power To Conquer (Yoruba Records)<br />

chARlEs WEBsTER MISO | UK<br />

01 Furry Phreaks with Terra Deva - All Over The World<br />

02 Scott Grooves - Only 500 (General Midi)<br />

03 Nu Frequency - Go That Deep (Charles Webster Remix)<br />

04 Bridget Grace - Take Me Away (Agent X Deep Remix)<br />

05 Hauke Freer - My Beat (Real Soon)<br />

06 Markus Enochson - These Won’t Put Me Down (Miso Test)<br />

07 Christian Prommers Drum Lesson - Can U Feel It (Sonar)<br />

08 Motor City Drum Ensemble - Stripped To The Bone<br />

09 Trusme - War - (It’s Still Music)<br />

10 Tony Allen - Kilode (C2 Remix) (Honest Johns)<br />

CHARTS | 61


DJ GEAR<br />

EclER Evo5: DE MixER vAn DE ToEkoMsT?<br />

De tijd dat je met een tweekanaals mengpaneeltje en een oude platenspeler<br />

elk buurthuis op zijn kop kon zetten, lijkt definitief voorbij. Want niet alleen<br />

dreigt vinyl het af te leggen tegen laptops en cd-spelers, ook staat een<br />

nieuwe generatie dj-mixers gereed om het mixen van muziek naar een<br />

hoger plan te tillen. De huidige dj verwacht van de gemiddelde mixer immers<br />

meer dan twee schuiven en een boel herrie. Met de uitgebreide functies van<br />

de Ecler Evo5 wordt meer dan voldaan aan de hoge verwachtingen van<br />

vandaag en wordt ons een kijkje in de toekomst gegund.<br />

Door Fokko versloot<br />

Wie een eerste blik op de Ecler EVO5 werpt, kan zich onmogelijk vergissen: dit<br />

mengpaneel is van hoge kwaliteit en is duidelijk gericht op de professionele dj.<br />

Sterker nog, als we de specificaties onder de loep nemen, dan lijkt het wel alsof<br />

Ecler geprobeerd heeft alle mogelijk denkbare functies in deze mixer te proppen.<br />

Kort gezegd bevat de mixer als standaarduitrusting vier phono/line kanalen, één<br />

microfoonkanaal en een effectensectie. Alle doorsnee functies, zoals faders,<br />

crossfader, equalizer en voorafluistering zijn op een overzichtelijke manier over de<br />

mixer verdeeld. Op papier ziet het er dus goed uit, maar de grote vraag is natuurlijk<br />

hoe de EVO5 ‘in the mix’ functioneert. Als we de eerste plaatjes opzetten, dan valt<br />

meteen op dat de controls erg solide aanvoelen. Met de soepele faders en de grote<br />

knoppen kan zelfs de grootste dronkelap niet de mist ingaan. En met 24bit/96kHz<br />

hoeven we ons ook over het geluid geen zorgen te maken. En voor wie dit laatste te<br />

digitaal vindt klinken: het geluid is warm en diep en komt ongetwijfeld uitstekend tot<br />

zijn recht in clubs of bij grotere evenementen.<br />

De EVO5 bevat zoals gezegd ook nog eens een bijzonder uitgebreide effectensectie<br />

met zeer bruikbare effecten zoals delay, filter en reverb. Deze zijn in te stellen met<br />

behulp van een kleurenscherm waaromheen verscheidene druk- en draaiknoppen<br />

zijn geplaatst. Ook de crossfader die de dry/wet verhouding bepaalt is handig<br />

in gebruik. Er zijn enkele sterke presets aanwezig en mocht je hier niet tevreden<br />

mee zijn, dan maken de vele knoppen het maken van aanpassingen tot een koud<br />

kunstje. De zelfgemaakte effecten kunnen vervolgens weer opgeslagen worden om<br />

later opnieuw gebruikt te kunnen worden. Op deze manier zijn de mogelijkheden tot<br />

geluidsmanipulatie vrijwel onbeperkt.<br />

62 | DJ GEAR<br />

nog meer mogelijkheden<br />

De grote kracht van de EVO5 schuilt echter in de verborgen functies. Want als men<br />

even verder kijkt en in het menu duikt, dan blijkt er een enorme hoeveelheid functies<br />

aanwezig te zijn. Zo is het mogelijk om de EVO5 als MIDI-controller te gebruiken. Via<br />

de twee Firewire-aansluitingen en de MIDI-in en -uit kan in een handomdraai externe<br />

apparatuur - doorgaans een computer - worden aangesloten. Voor de veelgebruikte<br />

programma’s Ableton en Traktor zijn meerdere presets aanwezig waar je meteen mee<br />

aan de slag kunt. Bovendien zullen er binnenkort op het internet ongetwijfeld nieuwe<br />

standaardinstellingen te vinden zijn voor de meest uiteenlopende programma’s. En<br />

mocht je dan nog niet tevreden zijn, dan zijn alle parameters eenvoudig toe te wijzen<br />

via het menu. Het mooie hierbij is dat niet alleen de knoppen rond het kleurenscherm<br />

gebruikt kunnen worden, maar dat alle faders, pots en drukknoppen - 69 knoppen in<br />

totaal - ingezet kunnen worden om MIDI-data te verzenden. En dat is niet alles, want via<br />

de interne geluidskaart kunnen ook audio-signalen op verschillende manieren worden<br />

toegewezen. Zo kunnen de aanwezige inputs als outputs geïnstalleerd worden,<br />

bijvoorbeeld om via een send/return-opstelling externe effectapparatuur te gebruiken.<br />

Door de verschillende audio- en MIDI-functies is de EVO5 niet alleen geschikt voor<br />

dj’s, maar komen ook live-artiesten aan hun trekken. Een van de meest opmerkelijke<br />

functies van de EVO5, tot slot, is dat de meest uiteenlopende instellingen eenvoudig<br />

gewijzigd kunnen worden. Ben je bijvoorbeeld niet tevreden met de frequenties van<br />

de equalizer, wil je de curve van de faders wijzigen of wil je het volume van de outputs<br />

veranderen? Het kan allemaal. Op deze manier kun je als het ware je ‘eigen’ mixer<br />

creëren en ben je niet overgeleverd aan de typische eigenschappen van het apparaat<br />

dat je aanschaft. Ongetwijfeld zullen we dit in de toekomst regelmatig terug gaan<br />

zien op mengpanelen. Kortom, de Ecler EVO5 is een mixer die vrijwel alles heeft wat<br />

men zich zou kunnen wensen. Of je nu dj bent, livesets doet of een eigen club bezit<br />

- alles is aanwezig. Met de enorme hoeveelheid instellingen kun je je flink uitleven.<br />

De prijs is misschien wat aan de hoge kant, maar je krijgt wel waar voor je geld. De<br />

beginner zal waarschijnlijk verdwalen in de ongelooflijke hoeveelheid mogelijkheden,<br />

maar voor de gemiddelde aspirant-dj is deze mixer dan ook niet bedoeld. De meer<br />

ervaren muzikant zal zich daarentegen snel verdiepen in de EVO5 en zich de talloze<br />

opties snel eigen maken. En dan is de enige beperking je eigen creativiteit.<br />

Ecler EVO5: adviesprijs ş € 2136,- (incl. BTW).<br />

www.eclerdjdivision.com | www.interstateaudio.nl<br />

pAcEMAkER: Mp3-spElERs En MixER in één hAnD<br />

het zijn spannende tijden voor de aspirant-dj. Dankzij nieuwe uitvindingen<br />

kun je als leek nu nog makkelijker beginnen met het mixen van muziek. Je<br />

hoeft geen platen, mixers of mixtafels meer te kopen – je kunt binnenkort<br />

zelfs je laptop achterwege laten, want binnenkort is alles verkrijgbaar in<br />

pocketformaat. De pacemaker is ontwikkeld door een stel muziekliefhebbende<br />

ingenieurs, die bestaande mp3-technieken met nieuwe mixtechnieken<br />

hebben gecombineerd. het resultaat is een apparaatje ter grootte van een<br />

portable sony playstation (psp) console, met de geheugencapaciteit van een<br />

flinke ipod en de handzaamheid van een strijkijzer. Deejayen is nog nooit zo<br />

makkelijk geweest.<br />

Door Aron Friedman<br />

Het is de dag na het eerste <strong>DJBroadcast</strong> feest in 11 als Jonas Nordberg en Ola Sars<br />

van Pacemaker langskomen op ons kantoor aan de Keizersgracht. Ondanks een<br />

enorme kater zijn we al snel klaarwakker, want de Zweden hebben iets bij zich dat<br />

onmiddellijk je onverdeelde aandacht vraagt. Ze zijn dit weekend naar Amsterdam<br />

gekomen voor een demonstratie van de Pacemaker op de conferentie van het festival.<br />

“Mensen zijn erg enthousiast,” vertelt Jonas. Hij is degene die op het idee kwam voor<br />

een gebruikersvriendelijke mp3-mixer. Zelf is hij een fervent verzamelaar van vinyl.<br />

“Toen ik vijftien jaar geleden begon met draaien, moest je voor minstens tienduizend<br />

euro aan platen kopen eer je een noemenswaardige collectie had of een beetje aanzien<br />

als dj. Maar mijn broertje van negentien voelt helemaal geen verbondenheid meer met<br />

fysieke geluidsdragers. Hij downloadt het liefst alles van internet en is de hele dag<br />

bezig met het vergaren en uitwisselen van nieuwe muziek. Als je hem aan de slag ziet,<br />

besef je je dat er een generatiekloof is tussen mij en hem.” In 2005 kreeg Jonas het<br />

idee voor een handzame mp3-mixer, die ongeveer even groot moest zijn als een iPod,<br />

maar wel alle mogelijkheden in zich moest dragen om twee tracks aan elkaar te mixen.<br />

Het resulteerde in een apparaat dat niet alleen gebruikersvriendelijk is, maar ook nog<br />

eens verdomd gelikt oogt.. Allemaal factoren die bij zullen dragen aan het wereldwijde<br />

succes van de Pacemaker.<br />

uploaden naar de pacemaker website<br />

De pacemaker lijkt nog het meest op een portable game console. Er zijn zitten maar<br />

een handjevol knopjes en een crossfader op. Het ontwerp doet qua simpliciteit ook<br />

wel aan de iPod denken. Het logo bestaat uit vier puntjes, gepositioneerd als de<br />

letter P in braille. In het schermpje kun je tracks kiezen uit de playlist. De Pacemaker<br />

beschikt over een harddrive van 120 GB. Het apparaat support verschillende formaten,<br />

waaronder mp3, aac, wav, wma en flac. Je kunt je tracks aan de rechter- of linkerkant<br />

positioneren en vervolgens mixen. Dat werkt als volgt: onderin het schermpje zie je<br />

wat het bpm van de spelende track is. Je kunt de volgende track daarna gelijk stellen,<br />

tot één cijfer achter de komma. Dan is het een kwestie van de playknop op het juiste<br />

moment indrukken en met de crossfader mixen. Je kunt met diezelfde crossfader het<br />

volume van je koptelefoon afstellen en welke track je daarmee wil horen. Het onderste<br />

gedeelte van de console is gereserveerd voor de jogdial. Die werkt anders dan op een<br />

iPod. Daar scroll je van naar beneden door met de klok mee te draaien en naar boven<br />

door tegen de klok in te draaien. Op de Pacemaker scroll je door naar boven of naar<br />

beneden te bewegen met je vinger. Je kunt vervolgens iets selecteren door naar rechts<br />

te bewegen of terug door naar links te bewegen. Deze navigatiemethode werkt intuïtief<br />

en snel. Je kunt tijdens het mixen ook met één druk op de knop naar het equalizing<br />

menu, waarin je treble, mid en bass kunt reguleren. Met de forward en reverse knopjes<br />

tussen scherm en dial kun je gemakkelijk naar het juiste punt in de tracks scrollen.<br />

Het mooie aan de Pacemaker is dat alle mixen die je maakt, worden bewaard. Zodra<br />

het product volledig gelanceerd is, kun je ze uploaden naar de Pacemaker website.<br />

“Iedereen die een Pacemaker koopt, krijgt daar zijn eigen pagina,” aldus Jonas. “De<br />

mixen kunnen daar via een stream door anderen worden beluisterd. We hopen dat er<br />

een community voor dj’s ontstaat, waar ze gemakkelijk hun muziek en kennis kunnen<br />

uitwisselen. De Pacemakersite moet als een YouTube voor dj’s worden.”<br />

Alle muziek in handpalm<br />

De Pacemaker leent zich uitstekend als mixapparaat voor thuis. Je hebt verder alleen<br />

een koptelefoon en een versterker met boxen voor het geluid nodig – en een computer<br />

om tracks mee te downloaden. Maar of het ding ook aan zal slaan als iets wat dj’s<br />

op een podium gebruiken? Jonas: “Het zou kunnen, maar daar is de Pacemaker niet<br />

per sé voor bedoeld. Hij zal misschien in café’s en kleine clubs wel zijn werk doen.<br />

Maar voor grote podia is hij misschien te klein. Als dj word je redelijk kwetsbaar met<br />

de Pacemaker. Je staat namelijk niet meer achter een booth; je hebt de hele muziek<br />

in je handpalm liggen. Dat zou het begrip deejayen wel eens kunnen veranderen. Zo<br />

kun je ineens vooraan op een podium of zelfs in het publiek staan. Uiteindelijk is een<br />

laptop dj toch saai om naar te kijken. Iemand die de hele tijd naar een scherm staat<br />

te staren, is niet echt heel boeiend. Maar iemand met een Pacemaker zou nog een<br />

soort van showtje kunnen weggeven.” Voor beginnende dj’s of liefhebbers van leuke<br />

muziekgadgets is de Pacemaker in ieder geval uitermate geschikt. Maar of hij ook<br />

een daverend succes wordt, hangt natuurlijk ook vooral van de adviesprijs af. Die ligt<br />

voorlopig nog boven de vijfhonderd euro – toch wel prijzig voor zo’n klein apparaatje<br />

maar altijd nog goedkoper dan de meeste mixtafels.<br />

Pacemaker demo-units liggen vanaf december op verschillende verkoopadressen<br />

in Nederland. Vanaf februari 2008 is hij verkrijgbaar voor de voorlopige adviesprijs<br />

van € ş 520<br />

DJ GEAR | 62


AlpinE MusicsAFE pRo<br />

uiTsTEkEnDE gEhooRBEschERMing vooR EEn goEDE pRiJs<br />

pieeeeeeeeeeeep! Een geluid dat menig lezer ongetwijfeld maar al te<br />

bekend in de oren zal klinken. Denk aan al die brakke zondagochtenden die<br />

verstoord werden door dit irritante geluid, veroorzaakt door de kneiterharde<br />

muziek op een geslaagd feest de avond ervoor. Met de Musicsafe pro is<br />

dit hopelijk verleden tijd. Met dit systeem belooft fabrikant Alpine zowel<br />

muzikanten als partygangers te beschermen tegen de schadelijke gevolgen<br />

van te hoge volumes.<br />

Met het steeds groter worden van geluidssystemen in clubs en bij evenementen<br />

dreigt gehoorbeschadiging een steeds meer voorkomend probleem te worden.<br />

Desondanks zijn er voor muziekliefhebbers nog steeds weinig mogelijkheden om<br />

het gehoor te beschermen. De makkelijke optie is om te kiezen voor gratis of<br />

goedkope oordoppen verkrijgbaar bij de drogist. Deze oordoppen zijn meestal niet<br />

al te makkelijk in te brengen en dempen bovendien vrijwel al het aanwezige geluid,<br />

waardoor ze niet geschikt zijn voor muziekliefhebbers. Een andere mogelijkheid is<br />

de aanschaf van op maat gemaakte oordoppen. Helaas zijn deze vaak erg duur:<br />

voor de professionele artiest misschien de moeite waard, maar voor de gemiddelde<br />

feestganger of hobbyist meestal iets te veel van het goede. Met de MusicSafe Pro<br />

is goede gehoorbescherming nu een stuk toegankelijker geworden. Voor minder<br />

dan vijfentwintig euro heb je namelijk niet zomaar twee oordopjes, maar ben je<br />

meteen in het bezit van drie verschillende filtersets. Deze filters hebben elk een<br />

verschillende sterkte - weinig, gemiddeld en veel demping - en kunnen zonder al<br />

te veel moeite verwisseld worden. Op het eerste gezicht ziet de set er misschien<br />

niet bijzonder flitsend uit, maar al snel blijkt dat de doppen de oren goed afsluiten,<br />

behoorlijk comfortabel zitten en het geluid prima dempen. Over de kwaliteit dus<br />

niets dan goeds. Klein minpunt is dat er geen handig opbergtasje of iets dergelijks is<br />

meegeleverd. De negen kleine onderdelen zitten vrijwel los in het plastic doosje. Met<br />

een paar biertjes achter de kiezen zal het op een donkere dansvloer snel gebeurd<br />

zijn met je MusicSafe Pro set als je bijvoorbeeld de filters wil verwisselen. Een wat<br />

handigere opbergset zou dus een welkome aanvulling zijn geweest. Dit laatste punt<br />

terzijde geschoven is de MusicSafe Pro een goede en goedkope optie om je gehoor<br />

voldoende te beschermen zonder dat daarbij de muziek volledig aan je voorbij gaat.<br />

Met de verschillende filtersets kun je bovendien in uiteenlopende situaties uit de<br />

voeten. Wil je dus ook in de toekomst blijven genieten van keiharde beukmuziek,<br />

twijfel dan geen moment en kies voor de Alpine MusicSafe Pro.<br />

Alpine MusicSafe Pro: adviesprijs ş € 23,95 (incl. BTW).<br />

De MusicSafe is alleen verkrijgbaar bij de betere muziekinstrumentenwinkels.<br />

www.alpine.nl<br />

AllEn & hEATh xD-53: hogE kWAliTEiT hEEFT ZiJn pRiJs<br />

Allen & heath verwierf lange tijd vooral faam met mengpanelen voor live<br />

gebruik, maar ongeveer tien jaar geleden besloot het Britse bedrijf ook<br />

dj-apparatuur op de markt te brengen. De xone-serie bevat een aantal<br />

uitstekende dj-mixers en heeft inmiddels een aanzienlijk deel van de markt<br />

in handen. De vraag is nu of Allen & heath met de xD-53 koptelefoon<br />

wederom weet te overtuigen.<br />

Door Fokko versloot<br />

Als we de XD-53 uit de verpakking halen, wordt meteen duidelijk dat we hier te<br />

maken hebben met een kwaliteitsproduct. Deze grote koptelefoon ziet er niet<br />

alleen strak uit en zit comfortabel, maar voelt ook lekker zwaar en robuust aan.<br />

Het belangrijkste is echter het geluid. Het frequentiegebied strekt zich uit van 5<br />

tot 33.000 Hz, wat behoorlijk ruim is. Dat klinkt erg interessant en dat is het ook,<br />

want de XD-53 klinkt fantastisch! Vet en warm, maar tegelijkertijd gedetailleerd en<br />

helder, zonder bepaalde frequentiegebieden te accentueren of weg te drukken. Ook<br />

als het volume snoeihard wordt gezet, vindt er nauwelijks vervorming plaats. Maar<br />

waar het geluid bijna perfect is, is het gebruiksgemak helaas minder optimaal. Zo<br />

heeft ondergetekende niet bepaald een klein hoofd, maar blijkt de XD-53 alsnog<br />

iets te groot. De koptelefoon zit daardoor niet helemaal strak op het hoofd, wat<br />

lastig kan zijn tijdens het draaien. Als je bijvoorbeeld lekker met je hoofd staat te<br />

schudden wanneer het publiek losgaat, dan bestaat de kans dat je de XD-53 per<br />

ongeluk de zaal inslingert. Leuk voor de feestgangers natuurlijk, minder voor jou en<br />

je koptelefoon. Dit minpuntje terzijde geschoven, kun je je verder geen buil stoten<br />

aan de XD-53. Als je krap bij kas zit of de voorkeur geeft aan een iets kleiner en<br />

handzaam apparaat, dan is deze koptelefoon wellicht niet de beste optie. Maar ben<br />

je bereid wat meer geld uit te geven en vindt je geluidskwaliteit belangrijk, dan is de<br />

XD-53 een uitstekende keus.<br />

Allen & Heath XD-53: adviesprijs ş € 189,- (incl. BTW).<br />

www.allen-heath.com | www.xone.co.uk<br />

DJ GEAR | 65


VINYL TOP 50<br />

01.<br />

02.<br />

66 | TOP 50<br />

Tony AllEn<br />

Kilode (Honest Jon´s recs)<br />

Dick DicklER<br />

A night with Dick (Max trax)<br />

03. MARkAnTonio<br />

My Lab EP (Alchemy)<br />

04.<br />

05.<br />

sEBAsTiAn DAviDson<br />

Bondi (Kinky vinyl)<br />

FRiEnDly pEoplE<br />

Can’t Get Right (cyclicaltracks)<br />

06. 6Blocc<br />

Creal & Digits (Los Bud)<br />

07.<br />

08.<br />

09.<br />

10.<br />

sEcRET cinEMA<br />

Water Gruv remixes (tEAM)<br />

F. vERslooT & k. lEBEns<br />

Circus / Repeat (Outland)<br />

scAn 7<br />

Way Of The Seven (crate Savers)<br />

Miss FiTZ<br />

Hawai Via Miami (Villalobos Rmx)<br />

11. DEADsET<br />

Buzzer Says Werner (Front room)<br />

12.<br />

13.<br />

MichAEl ho F. Jon Jon<br />

Take Away (tuning Spork)<br />

scRATch pERvERTs<br />

Stand By (Krafty Kuts Remix)<br />

14. hARD-Fi<br />

Suburban Knight (necessary)<br />

15.<br />

16.<br />

17.<br />

18.<br />

19.<br />

guy J<br />

Been here before (Deep Focus)<br />

Miss plATinuM<br />

Mercedes Benz (Four Music)<br />

lAuRinE FRosT<br />

Ghosts E.P. (Perspectiv)<br />

Jonny l & insTRA:MEnTAl<br />

Output 1-2 (Darkestral)<br />

AARon cARl<br />

Wallshaker (Millions Of Moments)<br />

20. sMD<br />

Hustler (Remixes) (Wichita/v2)<br />

21. MinuiT<br />

A Room Full Of Cute (tardus)<br />

22.<br />

soul MigRAnTZ<br />

Calling Chicago (A Second Smell)<br />

23. 30hZ<br />

Daddio (Lot 49)<br />

24.<br />

25.<br />

DJ ElEcTED<br />

Eze Potato/Potato 42 (Sirkus)<br />

BAngkok iMpAcT<br />

Premature Ejaculation (clone)<br />

26.<br />

27.<br />

ERic B young<br />

Save as Document 1 (Manual)<br />

ocTAvE onE FEAT. Rng<br />

Off the grid (tresor)<br />

28. REDshApE<br />

Unfinished Symmetry (Present)<br />

29. ZiMMERMAnn<br />

# 4 / (room recordings)<br />

30. JonA<br />

Swamp Ep (Fumakilla)<br />

31.<br />

32.<br />

33.<br />

34.<br />

sEBAsTiAn lEgER<br />

Venus/Jupiter (Mistakes)<br />

vARious ARTisTs<br />

Connect E.P. (Luxaflex)<br />

pETER gRuMMich<br />

Therapy E.P. (District of ...)<br />

DAviD lABEiJ<br />

Choose Red (Sushitech)<br />

35. pAcou<br />

Minus (cache records)<br />

36. chyMERA<br />

Hundulu (Delsin)<br />

37.<br />

38.<br />

39.<br />

40.<br />

41.<br />

42.<br />

MARc houlE<br />

Techno Vocals (Minus)<br />

BRoki FEAT lisA B<br />

Brukeaton (Key recordings)<br />

AcTivE AgEnT<br />

Part One (Harthouse)<br />

pluMp DJ’s<br />

System Addict (Fingerlickin)<br />

ThE losT MEn<br />

The Return (Drumpoet)<br />

siMon FloWER<br />

The Whisper Had It (Remixes)<br />

43. cATWAsh<br />

Super Body (Adult Only)<br />

44.<br />

hERE ToDAy<br />

Modernist (Rmx By Soulphiction)<br />

45. E.R.p.<br />

Vox Automation (Frustrated Funk)<br />

46.<br />

yElloW sox<br />

Zig Zag (Freerange)<br />

47. MoToRciTysoul<br />

Space Katzle (Aus Music)<br />

48.<br />

49.<br />

50.<br />

Mix MAsTER Doc<br />

My Tongue Is Poison (31rec)<br />

ATJAZZ FEAT RoBERT oWEns<br />

Love Someone (Mantis)<br />

cRAig DAviD<br />

Hot Stuff (Let’s Dance)<br />

01. Tony AllEn<br />

Kilode<br />

(Honest Jon´s recs) techno<br />

Het origineel is een ouderwetse<br />

beat track die we<br />

tegenwoordig zonder problemen onder de<br />

broken beat noemer kunnen plaatsen. Fijn om<br />

dit te mogen horen. Maar dan mister Carl, hoe<br />

funky en diep kan je een track maken? Ik ben<br />

verkocht. Dank u. (SPLIPH)<br />

02. Dick DicklER<br />

A night with Dick<br />

(Max trax) House<br />

Dick Dickler is een pseudoniem<br />

van Kerri Chandler, en<br />

de gesproken intro’s alleen zijn al de moeite<br />

van het kopen waard. Maar om de muziek<br />

niet te kort te doen: The Bar en The Drive zijn<br />

echte Kerri Chandler tracks; de eerste mooi<br />

loom, de tweede goed om een dansvloer mee<br />

aan de gang te krijgen. (DIDIEr StIJn)<br />

03. MARkAnTonio<br />

My Lab EP<br />

(Alchemy) techno<br />

Markantonio levert met deze<br />

plaat gelijk drie knallers<br />

af. Op de A-kant vinden we My Lab, een<br />

onheilspellende plaat met een enorme drive.<br />

Op de B-kant staan twee tracks: eerst het<br />

diepe, duistere en funky Studio 3 en vervolgens<br />

Rollator: één groot hoogtepunt met ratelende<br />

snares, een flippend alarm en een bassline die<br />

doet denken aan Marco Carola in zijn beste<br />

dagen. (FOKKO vErSLOOt)<br />

04. sEBAsTiAn DAviDson<br />

Bondi<br />

(Kinky vinyl) techhouse<br />

Diverse Nederlandse producers<br />

op een gerespecteerd<br />

Engels label. Sebastian Davidson heeft deze<br />

prachtige release gemaakt, Eelke Kleijn en<br />

Rowald Steyn zijn verantwoordelijk voor een<br />

super remix. Top release voor meerdere smaken<br />

geschikt, Lekker deep en housy. (F. PIcO)<br />

05. FRiEnDly pEoplE<br />

Cap’N Can’t Get Right<br />

(cyclicaltracks) techno<br />

Heerlijk opbouwen en weer<br />

afbouwen en dan weer…<br />

Je snapt het al, boeiend van begin tot eind.<br />

Een derde versie is als mp3 te downloaden,<br />

helaas alleen tegen betaling. By the way,<br />

Friendly People is niemand minder dan Alex<br />

Under. (MINIMI)<br />

06. 6Blocc<br />

Creal & Digits<br />

(Los Bud) Electro/ Dub step<br />

Ultra gelimiteerde US reworks<br />

van Cybotron’s Clear en Kraftwerk’s<br />

Numbers met de hand bedrukt in een<br />

bruin papieren hoes. Digits is een zeer goede<br />

bewerking en reeds grijs gedraaid door de key<br />

underground electro, dubstep dj’s. Tip! (FuSIOn)<br />

07. sEcRET cinEMA<br />

Water Gruv remixes<br />

(tEAM) Minimal / techhouse<br />

Secret Cinema a.k.a. Jeroen<br />

Verheij gooit het roer om<br />

met zijn vers opgerichte TEAM Records.<br />

Geen beuktechno maar sophisticated beats<br />

varierend van electro tot dansvloer minimaltechno.<br />

De drie remixen die op de release<br />

staan zijn het resultaat van een remixwedstrijd.<br />

Gedaan door de heren Vadim Lankov, Mr Belk<br />

en Phonkstar. Check it out! (KHALIL)<br />

08. Fokko vERslooT &<br />

koEn lEBEns<br />

Circus / Repeat<br />

(Outland) Minimal/techno<br />

Che cosa è quello? Zul<br />

je je afvragen bij het beluisteren van deze<br />

superfonky minimal techno tracks. Zijn<br />

dit Napolitanen? Nee hoor, de tracks zijn<br />

geproduceerd door twee jonge Nederlandse<br />

talenten, te weten Fokko Versloot en Koen<br />

Lebens. Zowel Circus als Repeat zijn echte<br />

floorfillers, stilstaan is geen optie, ook al zou<br />

je willen. Na enige maanden van stilte komt<br />

Outland Records keihard terug met deze<br />

dubbele a-kant. (JEFFErSOn)<br />

09. scAn 7<br />

Way Of The Seven<br />

(crate Savers) techno<br />

Op de a-kant een heerlijke<br />

diepe doordouwer van onze<br />

gemaskerde gezelligerds uit Detroit. Op de flip<br />

kun je hakken. (EELcO cOuvrEur)<br />

10. Miss FiTZ<br />

Hawai Via Miami Ep<br />

(Ricardo Villalobos Remix)<br />

(raummusic) Minimal<br />

Maayan Nidam aka Miss<br />

Fitz eerste solo project op dit label. Als fan<br />

van deze dame heeft Villalobos een lekkere<br />

remix gemaakt die de minimal fans zeker zal<br />

bekoren. (LEnnErt BEZEMEr)<br />

11. DEADsET<br />

Buzzer Says Werner<br />

(Front room) techno<br />

Getrokken van Deadsets<br />

tegenvallende album Keys<br />

Open Doors en in de remix wél de moeite.<br />

Buzzer Says Werner klinkt als Underworld<br />

in ondergoed, rennend door de straten<br />

van Brooklyn. Ook de Soundhack-achtige<br />

shuffletechno op Cardinal Rules schopt kont.<br />

(rEnE PASSEt)<br />

12. MichAEl ho FEAT<br />

Jon Jon<br />

Take Away<br />

(tuning Spork) (House)<br />

Lome rammelhouse van<br />

Michael Ho op het label van Jay Haze. De<br />

originele mix is een dikke aanrader, tevens<br />

voorproefje van het te verschijnen Screw the<br />

Coffeemaker album. (vIctOr BAKHuIS)<br />

13. scRATch pERvERTs<br />

Stand By (Krafty Kuts Remix)<br />

(Supercharged) Breaks<br />

Stand By van hip-hop<br />

formatie Scratch Perverts is<br />

door niemand minder dan Krafty Kuts onder<br />

handen genomen. Het rauwe underground<br />

gevoel maakt deze track tot een waar beest<br />

voor de dansvloer. Kopen, kopen, kopen.<br />

(St. BADASS)


14. hARD-Fi<br />

Suburban Knight<br />

(necessary) Electrohouse<br />

Deze plaat met remixen van<br />

Angello & Ingrosso en Alex<br />

Metric gaat al een tijdje rond als promo en<br />

scoorde deze zomer (met hulp uit Zweden) dikke<br />

punten op Ibiza. Peaktime madness.(LucASH)<br />

15. guy J<br />

Been here before<br />

(Deep Focus) Progressive<br />

Wat een release! Prachtige<br />

plaat. Guy J heeft op dit<br />

moment ook een release op het grote Bedrock<br />

en staat daarnaast nu ook op het Nederlandse<br />

label Deep Focus. Dikke synthbasslines die<br />

mooie melodieën ondersteunen maken deze<br />

release echt tot een kneiter. (F. PIcO)<br />

16. Miss plATinuM<br />

Mercedes Benz<br />

(Four Music) Broken beat<br />

Broken beat meets baile<br />

funk? Ver weg van elkaar<br />

ligt het niet, maar de remix van DAz-i-Kue<br />

is de bomb. In de verte horen we MIA al<br />

aankomen... (SPLIPH)<br />

17. lAuRinE FRosT<br />

Ghosts E.P.<br />

(Perspectiv) Minimal<br />

Deze plaat laat zich moeilijk in<br />

een hokje plaatsen. Iets wat<br />

ik alleen maar toejuich overigens. Van minimal<br />

tot techhouse, van lounge tot house. Dit is het<br />

debuut van Laurine Frost, ik ben erg nieuwsgierig<br />

naar haar (?) volgende plaat. (MInIMI)<br />

18. Jonny l &<br />

insTRA:MEnTAl<br />

Output 1-2<br />

(Darkestral) Drum ‘n bass<br />

Diepe sinistere drum ‘n bass<br />

van het hoogste niveau. Jonny L’s offkey<br />

baslijn is a must! (FuSIOn)<br />

19. AARon cARl<br />

Wallshaker<br />

(Millions Of Moments) House<br />

Zo subtiel als mr. Carl ze<br />

maakt hoor je ze niet veel<br />

meer. Heerlijk meeslepende track waarin<br />

naadloos house, (detroit)techno en geile<br />

vocals verworden tot een oorstrelend stuk<br />

muziek. (EELcO cOuvrEur)<br />

20. sMD<br />

Hustler (Remixes)<br />

(Wichita/v2) Electro/dubstep<br />

Wat een sof voor het Britse duo<br />

SMD. Ze lieten grote jongens<br />

als Armand van Helden, Jesse Rose en Kevin<br />

Saunderson aan hun sleazy electropooierliedje<br />

Hustler zitten, maar niemand van die topselectie<br />

weet het origineel te overtreffen. Alleen<br />

dubstepper Shackleton verrast, met een diep<br />

4/4 technodub-avontuur.(r. PASSEt)<br />

68 | TOP 50<br />

21. MinuiT<br />

A Room Full Of Cute<br />

(tardus) Breaks<br />

De Nieuw-Zeelandse liveformatie<br />

Minuit ken je waar-<br />

schijnlijk nog niet, maar aan de onderkant<br />

van de wereld slepen ze vele awards in de<br />

wacht . En terecht, hun rauwe breakbeat<br />

gecombineerd met de elfen stem van de<br />

zangeres Ruth Carr maken Minuit tot een<br />

betoverend geheel. Check ook deze nieuwe<br />

A Room Full Of Cute. (St. BADASS)<br />

22. soul MigRAnTZ<br />

Calling Chicago<br />

(A Second Smell)<br />

Deephouse<br />

Frisse house van onze<br />

zuiderburen uit Gent. Funky dirty grooves<br />

met goede feedback van alle Chicago/San<br />

Francisco heavyweights. (LucASH)<br />

23. 30hZ<br />

Daddio<br />

(Lot 49) Breaks<br />

Oef, als je van rauw en lief<br />

houdt moet je deze eens<br />

opzetten. 30Hz zorgt voor de rauwheid en<br />

de vocalen van Yolanda zijn mierzoet. De<br />

remixen van onder andere Trevor Loveys en<br />

Miles Dyson zijn minstens zo sterk. Je kunt<br />

dus lekker kiezen! (St. BADASS)<br />

24. DJ ElEcTED<br />

Eze Potato/Potato 42<br />

(Sirkus recordings)<br />

Mash up / Soul<br />

Mash ups maar dan anders.<br />

Deeltje drie van het Amsterdamse 7” inchlabeltje<br />

Sirkus verbouwt een oud soulhitje tot<br />

een jumpy Jdilla-achtige hiphopsong. Op de<br />

flipside lijkt Money Mark achter het keyboard<br />

te zitten, ingeklemd tussen dub, soul en<br />

hiphop. Fijn en obscuur. (rEnE PASSEt)<br />

25. BAngkok iMpAcT<br />

Premature Ejaculation<br />

(clone) House<br />

Hoe fonky kan een Fin zijn?<br />

Vooral de B-kant You Are<br />

Rubber I Am Glue is een regelrechte assshaker,<br />

compleet met aanstekelijke baslijn en<br />

zweverige emosynths. (ArOn FrIEDMAn)<br />

26. ERic B young<br />

Save as Document 1<br />

(Manual Music) techhouse<br />

Deze release komt van de ons<br />

allen bekende Er!c B Young.<br />

Hele fijne plaat die voor veel hoeken van de<br />

dancescene bruikbaar is. Nuno Dos Santos &<br />

Baumel en Le Clic zijn verantwoordelijk voor de<br />

vette remixen die samen met het origineel deze<br />

release echt tot een topper maken.<br />

(FrAnSEScO PIcO)<br />

27. ocTAvE onE FEAT.<br />

RAnDoM noisE<br />

gEnERATion<br />

Off the grid<br />

(tresor) techno<br />

Tresor Records heeft het beste van de CD/<br />

DVD Off The Grid op vinyl laten persen, wat<br />

een perfecte dubbel EP op heeft geleverd.<br />

Het is detroit techno wat er op het zwarte<br />

goud prijkt. Maar hoe kan het ook anders,<br />

deze legendarische gasten komen uit Detroit.<br />

(MInIMI)<br />

28. REDshApE<br />

Unfinished Symmetry<br />

(PRESENT) TECHNO<br />

Redshape laat, naar mijn<br />

persoonlijke bescheiden<br />

mening, de volledige concurrentie mijlenver<br />

achter zich met deze release op Present.<br />

Als de plaat na een hypnotiserend begin<br />

wonderbaarlijk ejaculeert valt je mond<br />

gegarandeerd open. Hors categorie.<br />

(EELcO cOuvrEur)<br />

29. ZiMMERMAnn<br />

# 4 /<br />

(room recordings) techno<br />

Jens Zimmermann zijn<br />

altijd zoooo lekker diep, ik<br />

kijk altijd uit naar zijn releases. Dit is alweer<br />

plaatje nummer 4 dat uitkomt op het Room<br />

Recordings label. Flusenstaub is een lekkere<br />

lome track van dik 8 minuten, vol met coole<br />

bliepjes en een fijn baslijntje. Op de andere<br />

kant staat ‘Phonk Fm’, een 10-minuten<br />

durende trip de diepte in. Diep en vaag, ik heb<br />

het graag! (JEFFErSOn)<br />

30. JonA<br />

Swamp Ep<br />

(Fumakilla) Minimal<br />

Een no-nonsense plaat die<br />

‘t gewoon lekker doet op de<br />

dansvloer. Fijne percussie en een slepende<br />

bassline. Top. (LEnnErt BEZEMEr)<br />

31. sEBAsTiAn lEgER<br />

Venus/Jupiter<br />

(Mistakes Music) techhouse<br />

De derde sampler van het<br />

opkomende Planets album<br />

van Leger. Twee techy electro plaatjes met de<br />

bekende sound van Leger. (LucASH)<br />

32. vARious ARTisTs<br />

Connect E.P.<br />

(Luxaflex) Minimal/techno<br />

Op alweer de veertiende<br />

Luxaflex staan remixes<br />

van eerder uitgebrachte tracks. Darko Esser<br />

remixt Davide Squillace, Mark Henning doet<br />

het voor Mr. G en labelbaas Boris Ross heeft<br />

Adam Craft geniaal geremixed. Allemaal dikke<br />

dansvloerkrakers als je het mij vraagt!<br />

(KHALIL)<br />

33. pETER gRuMMich<br />

Therapy E.P.<br />

(District of corruption)<br />

techhouse<br />

Ik waan mij weer op feesten<br />

van vroeger bij het beluisteren van deze plaat,<br />

waar ik geniet in de chill-out met het geluid<br />

van lachgas ballonnen die gevuld worden<br />

op de achtergrond, ondersteund door een<br />

relaxte beat. Deze plaat neemt je mee op een<br />

reis indien je dat wenst. (MInIMI)<br />

34. DAviD lABEiJ<br />

Choose Red<br />

(Sushitech) Minimal<br />

David Labeij ken je natuurlijk<br />

als de ene helft van het<br />

succesvolle duo Polder, maar ook solo staat<br />

Labeij zijn mannetje. Zijn nieuwste release is<br />

verschenen op het bekende Sushitech en<br />

bevat drie tracks. Zeer sfeervolle producties<br />

met warme sounds en toch die minimal<br />

flavour, niet alleen voor in de club, maar ook<br />

voor thuis. Mijn favo track is Mary Oyster.<br />

(JEFFErSOn)<br />

35. pAcou<br />

Minus<br />

(cache records) techno<br />

Tijdloze re-release van de<br />

LL001 single uit 1998. Techno<br />

gestript tot op het bot maar desondanks met<br />

een heerlijk meeslepende en warme groove.<br />

(EELcO cOuvrEur)<br />

36.chyMERA<br />

Hundulu<br />

(Delsin) House<br />

Het origineel is diep en<br />

meedogenloos: een epische<br />

deephousetrack met dansvloerpotentieel. De<br />

Soul Designer remix is alleen leuk als je van<br />

diens typische nerveuze gebliep houdt.<br />

(ArOn FrIEDMAn)<br />

37. MARc houlE<br />

Techno Vocals<br />

(Minus) techhouse<br />

‘Why are all the vocals<br />

pitched down so low, low?’<br />

Ironische vocals en zelfs cheesy op Minus.<br />

Voor hun vijftigste release krijg je er zelfs een<br />

videoclip bij. Voor de echte Minus liefhebbers<br />

op de b-side een eighties techpop track.<br />

(LucASH)<br />

38. BRoki FEAT lisA B<br />

Brukeaton<br />

(Key recordings)<br />

Broken beat/dubstep<br />

Broken beat meets dubstep.<br />

Jawel, Simbad doet het in de remix, met<br />

de vocals van Reggeaton lady Lisa B. Een<br />

donkere, bass gedreven top track. Voer voor<br />

de clubs. (SPLIPH)<br />

39. AcTivE AgEnT<br />

Part One<br />

(Harthouse) techno<br />

Een dubbel EP waar veel<br />

gewaardeerde namen uit<br />

de technoscene hun bijdrage aan hebben<br />

geleverd. Namen als John Selway, Der Dritte<br />

Raum en Joel Mull - om er maar een paar<br />

te noemen. Deel twee is overigens ook al<br />

verkrijgbaar. (MInIMI)<br />

40. pluMp DJ’s<br />

System Addict<br />

(Fingerlickin) Breaks<br />

De eerste single van het nog<br />

uit te komen nieuwe album<br />

van de koningen van de breaks heet System<br />

Addict. Wederom een echte Plumps-track:<br />

vette beats met dito bassline en een catchy<br />

synth-hook met dito vocalen. Hier hoef je<br />

verder niet aan te twijfelen. (St. BADASS)<br />

41. ThE losT MEn<br />

The Return<br />

(Drumpoet) Deephouse<br />

Alex Dallas springt van<br />

hoogtepunt naar hoogtepunt.<br />

Na de diepe deephouse van Manuel Tur is ook<br />

DJ LUCCA<br />

+ DJ DAZZLE<br />

Adver_fab_205x130_5.pdf 2-11-2007 15:12:57<br />

Slappa cases<br />

The choice<br />

of Pro’s<br />

Nu te koop op<br />

www.slappa.dj<br />

Slappa | Advertentie | About DJ 1 1 25-10-2007 21:23:48


de nieuwe single van z’n eigen The Lost Men<br />

weer raak. Warme keys en een eikenhouten<br />

bassdrum. Zo klinkt Reese na drie joints en<br />

een discocursus. (rEnE PASSEt)<br />

42. siMon FloWER<br />

The Whisper Had It (Remixes)<br />

techno<br />

Pokerflat is bekend in Nieuw Zeeland maar<br />

hier is het een relatief nieuwe naam. The<br />

Whisper Had It is een dijk van een plaat met<br />

een vette sub bass en gefreakte sounds die je<br />

doen wegdromen. De Mark August remix is<br />

een aanrader. (LEnnErt BEZEMEr)<br />

43. cATWAsh<br />

Super Body<br />

(Adult Only) Minimal<br />

Catwash bestaat uit twee Franse producers,<br />

namelijk Chris Carrier en DJ Wild. Hun<br />

producties staan altijd garant voor kwaliteit en<br />

COLOFON<br />

zijn doorgaans funky as f*ck, zoals de Fransen<br />

zeggen. Superbody is lekker vies en slepend,<br />

Basic Info is eigenlijk niet meer dan dikke<br />

beats en een zware baslijn, maar who cares,<br />

het is gewoon lekker. (JEFFErSOn)<br />

44. hERE ToDAy<br />

Modernist (Remix By Soulphiction)<br />

(Philpot) House<br />

Een heerlijke laidback hous-er van de<br />

bovenste plank. De remix van Soulphiction<br />

(Michel Baumann) pompt er een dikke groove<br />

uit. (LEnnErt BEZEMEr)<br />

45. E.R.p.<br />

Vox Automation<br />

(Frustrated Funk) Electro<br />

Waanzinnige release op het Rotterdamse<br />

Frus-trated Funk. E.R.P. kennen jullie<br />

misschien ook wel als Convextion. Onder<br />

deze noemer maakt hij briljante diepe electro.<br />

Wees er snel bij want deze plaat vliegt de<br />

winkels uit! (KHALIL)<br />

46. yElloW sox<br />

Zig Zag<br />

(Freerange) House<br />

Diesel van de Britse party-machine Xpress2<br />

trekt z’n gele sokkenvermomming aan voor<br />

een slepende midtempo housetrack die twijfelt<br />

tussen Ame, Swayzak en Carl Craig. Remixer<br />

Roland Appel laat de violen nog wat aanzwellen<br />

en neemt een sirene mee naar het werk.<br />

(rEnE PASSEt)<br />

47. MoToRciTysoul<br />

Space Katzle<br />

(Aus Music)<br />

Wederom een kraker van de Motorcitysoul<br />

mannen op het briljante Aus label. Supermooie<br />

deephouse die rockt als een malle.<br />

(vIctOr BAKHuIS)<br />

DJ HEADPHONES<br />

www.djjose.com<br />

www.iemkeroos.nl<br />

ABonnEMEnTEn Om in te schrijven en voor alle vragen over abonnementen en bezorging kun je terecht op www.djbroadcast.nl/subscribe. De abonnementenservice is te bereiken via:<br />

<strong>DJBroadcast</strong> Magazine, Postbus 63, 2900 AB, Capelle aan den IJssel, telefoon 010-4090093, abonnement@djbroadcast.nl<br />

uiTgEvER Victor Bakhuis hooFDREDAcTiE Eric van den Bogaard EinDREDAcTiE Alfred Bos REDAcTiE Aron Friedman, Claartje Wolff, Michael Oudman, Eelco Couvreur,<br />

Folkert Tempelman, Fokko Versloot voRMgEving Jeroen Hofer (Melon productions) FoTogRAFiE Michel Mees, Esmee van Loon, Lianne van de Laar, Tim ten Velden<br />

MEDEWERkERs Ab van Haaren, Carnage, Ari Daily, Lennert Bezemer, Edwin Decker, Didiér Stijn, Pascal van Dijk, Estroe, Fusion, Jesper Kers, Julian de Groot, Het Nightteam, Khalil Ryahi,<br />

Lucash, Minimi, Monte la Rue, Francesco Pico, René Passet, Nico van der Plas, Seutek, Spliph, St. Badass, Jesse Voorn, Yourdee, Zomar<br />

DJBRoADcAsT MAgAZinE is EEn uiTgAvE vAn BluEpRinT MEDiA Bv<br />

REDAcTiEADREs <strong>DJBroadcast</strong>.nl, Keizersgracht 253, Postbus 3952, 1001 AT Amsterdam, www.djbroadcast.nl TElEFoon 020-6868600<br />

E-MAil info@djbroadcast.nl sAlEs/MARkETing victor@djbroadcast.nl pERsBERichTEn info@djbroadcast.nl AgEnDA agenda@djbroadcast.nl<br />

48. Mix MAsTER Doc<br />

My Tongue Is Poison (31 records) D&B<br />

Time also seems to slow down... is het credo<br />

in - Trip - op de b-kant, energieke scifi amen<br />

funk roller! (FuSIOn)<br />

49. ATJAZZ FEAT RoBERT oWEns<br />

Love Someone (Mantis) House<br />

Denk aan I Go Back (met Harry Romero),<br />

Visions, of I’ll Be Your Friend, zo goed is deze<br />

track! Dus, om in Roberts eigen woorden te<br />

blijven: ‘If that don’t make you happy, I don’t<br />

know.’ (DIDIEr StIJn)<br />

50. cRAig DAviD<br />

Hot Stuff (Let’s Dance) Pop/house<br />

Wie zegt u? Jawel, he’s back. Deze nieuwe<br />

single is poppy as hell, met - u raadt het al -<br />

een dikke Bowie sample. Maar de remix van<br />

Touche maakt van deze track gewoon een erg<br />

goede en dikke dansvloerkraker. (SPLIPH)<br />

AT-PRO5MS<br />

82,95<br />

IEMKE ROOS AUDIO B.V.<br />

tel. 020 - 697 21 21<br />

e-mail sales@iemkeroos.nl


The Walkman® logo and symbol are registered trademarks of Sony Corporation. SensMe is a trademark or a registered trademark of Sony Ericsson Mobile Communications AB. TrackID is powered by<br />

Gracenote Mobile MusicID. Gracenote and Gracenote Mobile MusicID are trademarks of Gracenote, Inc. TrackID is a trademark or a registered trademark of Sony Ericsson Mobile Communications AB.<br />

I that track<br />

Identi ceer elk nummer met TrackID.<br />

W910i: de nieuwe generatie Walkman ® phones.<br />

sonyericsson.com/nl<br />

Hoor je ergens een goed<br />

nummer? Vind titel, artiest<br />

en album nu razendsnel<br />

met TrackID. De nieuwe<br />

W910i Walkman ® phone met<br />

1 GB opslag, shake control,<br />

SensMe en 2.0 megapixel<br />

camera. Ervaar jouw muziek<br />

op een geheel nieuwe manier.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!