ROISIN MURPHY - DJBroadcast
ROISIN MURPHY - DJBroadcast
ROISIN MURPHY - DJBroadcast
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DJB#24 NOVEMBER/DECEMBER 2007 | DJBROADCAST.NL | DJBROADCAST.FM | GRATIS<br />
<strong>ROISIN</strong> <strong>MURPHY</strong><br />
CHARLES WEBSTER<br />
CLONE RECORDS<br />
RED BULL MUSIC ACADEMY<br />
BOOKA SHADE<br />
APHEX TWIN<br />
UNDERWORLD
VOORWOORD<br />
MADONNA EN DE MONOpOLIST<br />
“Live Nation is ‘s werelds grootste live<br />
muziekbedrijf dat iedere muziekliefhebber<br />
waar ook ter wereld wil inspireren.<br />
Live Nation is de grootste producent<br />
van live concerten in de wereld en<br />
de op één na grootste zaaleigenaar<br />
ter wereld. Ook online is Live Nation<br />
alom vertegenwoordigd. Live Nation<br />
is verantwoordelijk voor de ultieme live<br />
beleving van de grootste supersterren<br />
als The Rolling Stones, The Police,<br />
Madonna en U2.”<br />
Aldus de tekst op de website van Live<br />
Nation, het Amerikaanse bedrijf dat<br />
eigenaar is van Neerlands grootste<br />
concertpromotor, Mojo Concerts. Live<br />
Nation, dat genoteerd staat op de<br />
beurs van New York, organiseerde naar<br />
eigen zeggen het afgelopen jaar 26.000<br />
concerten in achttien landen, die in totaal<br />
door een slordige zestig miljoen mensen<br />
werden bezocht. Live Nation is de<br />
Microsoft van het concertwezen – niet<br />
de enige, wel met afstand de grootste.<br />
Een monopolist, zeggen sommigen.<br />
En binnenkort fungeert Live Nation niet<br />
alleen als concertorganisator, maar<br />
ook als platenmaatschappij. Wanneer<br />
Madonna volgend jaar haar nieuwe<br />
album uitbrengt, is dat het laatste<br />
volgens haar overeenkomst met Warner,<br />
het label waarmee de zangeres vanaf<br />
de start van haar loopbaan in 1983<br />
samenwerkt. Haar plaatwerk zal daarna<br />
verschijnen via Live Nation. Het nieuws<br />
werd begin oktober bekend gemaakt.<br />
De fans zullen er niet wakker van liggen.<br />
Maar in de platenindustrie krabt menige<br />
executive zich achter de oren. Want<br />
Madonna heeft een opmerkelijke stap<br />
gezet, die duidelijk maakt waar voor<br />
haar de prioriteiten (lees: het grote<br />
geld) liggen. Tournees zijn vele malen<br />
lucratiever dan albums en singles.<br />
De stap van Madonna is illustratief voor<br />
de veranderingen die de muziekindustrie<br />
op het ogenblik doormaakt. Plaatreleases<br />
worden het excuus om mensen naar het<br />
stadion te lokken voor een ‘inspirerende<br />
muziekbeleving’. De tournees worden<br />
een rondreizend ‘Madonnaland’ waar<br />
de fan one-stop kan shoppen: t-shirts,<br />
fotoboeken, concert dvd’s, mokken,<br />
badlakens en wat dies meer zij. De<br />
volgende stap? Dat alles is slechts<br />
tijdens het concert te koop en nergens<br />
anders. Let maar op.<br />
Veel leesplezier!<br />
Uw <strong>DJBroadcast</strong> team<br />
INDEX<br />
04. NEWS<br />
11. FILM & DVD<br />
13. DINGEN<br />
15. DJB LOCATOR<br />
17. DJBROADCAST TV<br />
18. DESIGNER TOYZ & UNDERGROUND NOIZ<br />
20. ICELAND AIRWAVES<br />
22. STRp<br />
25. DEF MIX<br />
27. MARK NORMAN<br />
29. BOOKA SHADE<br />
31. FIRST STATE<br />
33. DUALTEK<br />
34. THE NIGHTREpORT<br />
36. BLUEpRINT LABEL: CLONE<br />
38. <strong>ROISIN</strong> MURpHY<br />
40. RED BULL MUSIC ACADEMY<br />
44. CHARLES WEBSTER<br />
46. UNDERWORLD<br />
48. ApHEX TWIN<br />
51. ESSENTIAL ALBUM: SOULWAX<br />
52. CD REVIEWS<br />
60. CHARTS<br />
62. DJ GEAR<br />
66. VINYL TOp 50
NEWS<br />
DRUM ‘N BASS HOOFDMOOT<br />
Op TEMpORARITIES.COM<br />
Het heeft even geduurd maar wat<br />
goed is komt niet altijd snel. Na een<br />
jaar zwoegen en zweten is onlangs<br />
de nieuwe website van Drum<br />
‘n Bass addict Frodo van Steijn<br />
online gegaan. Temporatities.com<br />
is er voor liefhebbers van ritmisch<br />
slagwerk en lage tonen, oftewel<br />
drum ‘n bass. De site behuist een<br />
online platenzaak, het label Tempo<br />
Recordings en je kan er terecht voor<br />
een paar niet te versmaden drum ’n<br />
bass setjes.<br />
Van Steijn is al jaren een bekend gezicht<br />
in de Nederlandse drum ‘n bass scene.<br />
‘‘Het heeft een behoorlijke tijd geduurd<br />
voor de site online kon maar nu is het<br />
eindelijk zo ver. In de webshop zijn<br />
voornamelijk moeilijk verkrijgbare vinyls<br />
te vinden. Ik heb door de jaren heen<br />
een flinke collectie bij elkaar gespaard<br />
en alles wat ik dubbel heb kun je terug<br />
vinden op de site.’’ Temporarities valt op<br />
door eenvoud en is overzichtelijk, iets<br />
wat bij veel online winkels nog weleens<br />
een probleem is. Een simpele interface<br />
met categorieën als fresh arrivals, full<br />
catalogue en classics, duidelijker kan<br />
het niet. Onder het kopje label zijn de<br />
toekomstplannen van Frodo en de zijnen<br />
terug te vinden. ‘‘In januari komt de eerste<br />
release op Tempo Recordings uit, een<br />
samenwerking tussen Deepflow en mij.’’<br />
Volgens van Steijn gebeurd er nog<br />
voldoende op het gebied van drum ’n<br />
bass in Nederland.‘‘Hoewel niet alles<br />
even goed bezocht wordt worden er<br />
nog steeds veel feesten gegeven waar<br />
drum ’n bass en jungle wordt gedraaid.<br />
Wel hoor je de laatste tijd steeds meer<br />
dj’s dubstep draaien, wat ik eigenlijk<br />
gewoon een langzame versie van drum<br />
’n bass vind. Op het aankomende REMF<br />
festival kun je van Steijn en co vinden<br />
in het Bootleg DJ café in Rotterdam.<br />
Op donderdag 29 november vindt hier<br />
Diffusion plaats met residents Fusion,<br />
Danny D, Symbion en Shanodin, special<br />
guest Furney uit Engeland.<br />
www.temporarities.com<br />
04 | NEWS<br />
REMF 2007: FESTIVAL MET DIEpGANG<br />
Na de pilot van vorig jaar komt het Rotterdam Electronic Music Festival<br />
keihard terug voor editie twee. Van 29 november tot en met 1 december is<br />
de Maasstad het toneel van een festival met internationale allure. Wereld<br />
Aids Dag, op zaterdag 1 december, krijgt speciale aandacht op het REMF. In<br />
samenwerking met Stichting MARA doet REMF via verschillende activiteiten<br />
en exposities een beroep op de bezoekers van het festival om stil te staan<br />
bij het hiv/aids probleem.<br />
En wat diepgang betreft doet het REMF er nog een schepje bovenop getuige de<br />
line-up van het dag- en nachtprogramma. Zo kun je onder andere workshops<br />
volgen over de zevende versie van Ableton en de nieuwe Cubase en Reason<br />
edities zullen dit weekend worden gepresenteerd. Een hip hop masterclass met<br />
dj Blaxtar en een producers masterclass behoren ook tot de mogelijkheden.<br />
In de avonduren komt een keur aan nationale en internationale artiesten het festival<br />
cachet geven. Zo kun je Chris Liebing, Joris Voorn, Honey Dijon (die naast dat ze<br />
komt draaien ook een haar zegje komt doen op wereld aids dag), Ripperton en<br />
Addultnapper allemaal in hetzelfde weekend tegen het lijf lopen. Grote verbetering<br />
ten aanzien van vorig jaar is dat het REMF een stuk compacter en overzichtelijker is<br />
geworden zonder concessies te hoeven doen aan de kwaliteit van het festival. Het<br />
grootste gedeelte van het programma speelt zich af op en rond de Kruiskade, voor<br />
een volledig overzicht van het REMF surf je naar de website.<br />
www.soundarchitecture.nl/REMF2007<br />
FABRIC KOMT MET pODCAST SERVICE<br />
Wat de groten der aarde allemaal niet afkijken van <strong>DJBroadcast</strong>. Steeds<br />
meer gezaghebbende spelers in de dance-wereld komen met een hun<br />
eigen podcast series. Zo ook Fabric, de Londense club annex platenlabel<br />
die onlangs een eigen podcast pagina lanceerde. Fabric resident Craig<br />
Richards is uw en onze gastheer en verzorgde episode nummer een. Fabric<br />
kennende zullen ze ons de komende tijd gaan bestoken met muziek van de<br />
hoogste kwaliteit.<br />
Richards zal artiesten van over de hele wereld vragen een podcast te verzorgen, maar<br />
aan eilandbewoner Andrew Weatherall de eer om na Richards de tweede aflevering<br />
voor zijn rekening te nemen. Gasten die zullen volgen, zijn artiesten die hun leven aan<br />
muziek hebben gewijd in de breedste zin van het woord. Volgens Fabric moeten we dan<br />
denken aan artiesten die wekelijks vollen zalen trekken in clubs, maar ook aan producers<br />
die hun studio zelden uitkomen. Ook ondergewaardeerde namen krijgen bij Fabric de<br />
aandacht die ze verdienen en een stukje muzikale geschiedenis gaat voorbij komen.<br />
‘‘We hebben de artiesten gevraagd om een podcast te maken met muziek die hen<br />
inspireert, zonder te kijken naar genres en trends, en ze gevraagd aan de luisteraars<br />
uit te leggen waarom ze deze tracks geselecteerd hebben,’’ aldus de Londenaren.<br />
Via iTunes kan iedereen zich kosteloos abonneren op de Fabric podcast.<br />
www.fabriclondon.com/podcast<br />
DANCE-TUNES OpENT pORTALS<br />
IN BELGIë EN FRANKRIJK<br />
Dance-Tunes zoekt het over<br />
de landsgrenzen en gaat internationaal.<br />
De Nederlandse dance<br />
downloadwinkel lanceert portals<br />
in België en Frankrijk. De opzet en<br />
het uiterlijk van de portals gaan<br />
volgens bekend recept, de beide<br />
landen kunnen echter wel hun eigen<br />
invulling aan het geheel geven.<br />
‘‘We hebben locale partijen benaderd<br />
voor een samenwerking,’’ verduidelijkt<br />
Olaf van den Berg, marketing manager<br />
van Dance-Tunes. ‘‘We blijven ons ook in<br />
het buitenland richten op de mainstream<br />
dance, maar elke land kent toch zijn eigen<br />
favoriete artiesten dus je moet er voor<br />
zorgen dat het muzikale aanbod aansluit<br />
bij de lokale markt. De portals kunnen wel<br />
hun eigen invulling aan de pagina’s geven,<br />
zo bepalen ze zelf bijvoorbeeld wat er in<br />
de nieuws sectie komt te staan en krijgen<br />
ze hun eigen winkel.’’ Dance-Tunes houdt<br />
wel het overzicht wat muzikale content<br />
betreft. ‘‘Alle contracten met platenlabels<br />
lopen via ons, als een buitenlandse<br />
partner met een idee komt voor een nieuw<br />
label gaan wij ze benaderen.’’ Bovendien<br />
gaat Dance-Tunes haar geluk down<br />
under beproeven. In 2008 kunnen dance<br />
liefhebbers in Australië ook op een legale<br />
en veilige manier MP3’s downloaden.<br />
Dat Dance-Tunes niet stil zit blijkt ook<br />
uit de nieuwbakken samenwerking<br />
met Q-Dance. ‘‘Speciaal voor liefhebbers<br />
van hardere stijlen zullen we in<br />
samenwerking met Q-Dance binnenkort<br />
een portal openen. Deze doelgroep<br />
zit niet te wachten op de main-stream<br />
dance die we nu aanbieden. Er is<br />
absoluut een grote markt voor een<br />
dergelijke online winkel en bovendien<br />
is het publiek van Q-Dance erg trouw.’’<br />
Dance-Tunes is een online winkel voor<br />
elektronische muziek met mp3’s voor<br />
dj’s en fans en geeft klanten inmiddels<br />
toegang tot een legale en veilige<br />
bibliotheek van meer dan 200.000 tracks<br />
van 3.500 onafhankelijke en wereldwijd<br />
opererende dance labels. De bibliotheek<br />
groeit wekelijks met meer dan 5000<br />
tracks. Daarnaast biedt Dance-Tunes<br />
ook meer dan 2.500 albums, compilaties<br />
en dj mixen en gratis podcasts van dance<br />
evenementen en dj’s. De uitgebreide<br />
online electronische muziekcatalogus<br />
bevat alle stijlen, zoals house, trance,<br />
techno, electro, minimal, hardstyle en<br />
lounge. De muziekdownloads kunnen per<br />
stuk worden gekocht of betaald worden<br />
uit een voordeelbundel.<br />
www.dance-tunes.com<br />
EBOMAN STELT ZIJN WERK BESCHIKBAAR VIA WEBSITE<br />
Sample artiest Eboman (Jeroen Hofs) publiceert<br />
sinds kort zijn werk via zijn website. Daar is het<br />
eerste dozijn audiovisuele werkstukken te zien,<br />
waaronder zijn debuutsingle uit 1996, Donuts With<br />
Buddha, als ook meer recent materiaal. Het is de<br />
bedoeling dat al het audiovisuele materiaal dat<br />
Hofs sinds 1985 heeft gemaakt, via zijn website<br />
beschikbaar komt.<br />
Eboman was een van de eerste kunstenaars ter wereld<br />
die audioproducties gebaseerd op samples live en<br />
realtime wist te koppelen aan videosamples. Hij debuteerde<br />
in januari 1996 met de Sampling Madness Part<br />
1 EP (waarop ondermeer Donuts With Buddha), na begin<br />
jaren negentig in Utrecht beeld- en mediatechnologie<br />
te hebben gestudeerd aan de Hogeschool voor de<br />
Kunsten. Onder de naam Sample MadnesS treedt Hofs<br />
vanaf 1998 op met een geavanceerde multimediashow,<br />
waarin hij - vaak op basis van zelfgeschreven software<br />
SOUNDFREAX OpENT DJ WALHALLA<br />
IN AMSTERDAM<br />
Goed nieuws voor iedereen die toe is aan<br />
nieuwe dj-gear. De nieuwe Amsterdamse winkel<br />
Soundfreax opende onlangs haar deuren en richt<br />
zich specifiek op hen die het mixen van platen tot<br />
kunst hebben verheven. Sinds begin november is<br />
de winkel aan de Rijnstraat in Amsterdam open.<br />
Er staan maar liefst vijf set-ups klaar om tot het<br />
uiterste getest te worden. Eigenaar Wesley Pierik<br />
legt uit: ‘‘Ik richt me voornamelijk op dj’s maar ook<br />
voor de vj’s onder ons staat er apparatuur die je in<br />
onze winkel kunt testen. Verder wil ik me richten op<br />
de nieuwste apparatuur die er op de huidige markt<br />
te krijgen is, zoals de IDJ2 van Numark (waarop<br />
je vanaf een iPod twee nummers gelijktijdig kunt<br />
afspelen, mixen enzovoorts) en de nieuwe mixer van<br />
Ecler. Uiteraard zijn alle grote merken als Pioneer,<br />
Technics en Allen & Heath bij ons vertegenwoordigd.’’<br />
Ook kun je bij Soundfreax terecht voor een geluidsplan<br />
op maat. ‘‘Van huis uit zijn we akoestisch ingenieurs en<br />
we verzorgen onder andere het geluid in Studio 80 en<br />
Sinners. In principe kunnen we voor iedere ruimte een<br />
geschikt geluidsplan maken, van winkel tot huiskamer<br />
tot club,’’ aldus Pierik.<br />
www.soundfreax.com<br />
- beeld en geluidssamples simultaan verwerkt tot een<br />
wervelende mediavoorstelling; hij was er ook mee te<br />
zien op het prestigieuze Holland Festival van 1999.<br />
Daarnaast is Hofs actief als regisseur, hij maakte<br />
de clip bij Rock Your Body Rock van Ferry Corsten.<br />
Ronduit spectaculair is de door Hofs ontwikkelde SenS<br />
technologie, een bodysuit met electronica waarmee<br />
hij op het toneel beeld- en geluidssamples aanstuurt.<br />
Zijn meest recente project is Viva La Creación, met<br />
bewerkingen van beeldmateriaal dat door het publiek<br />
aan hem is opgestuurd. Hofs gaf daarmee een vier uur<br />
durende voorstelling tijdens de PICNIC manifestatie<br />
van afgelopen september in Amsterdam. De komende<br />
maanden zal er op regelmatige basis nieuw materiaal<br />
van Eboman via zijn website worden gepubliceerd.<br />
Via zijn weblog informeert Hofs wat er wanneer online<br />
gaat.<br />
www.eboman.info<br />
ABOUT DJ KOMT MET SHOWCASE<br />
Aboutdj.nl, een van de grootste Nederlandse<br />
dj informatie- en communicatiesites, gaat<br />
een digitale dj dag organiseren. Op zaterdag<br />
1 december kunnen belangstellenden zich in<br />
Utrecht verlekkeren aan de vele mogelijkheden<br />
van digitaal dj speelgoed. Omdat About DJ er van<br />
overtuigd is dat het analoge tijdperk echt op zijn<br />
laatste benen loopt, besloot men een dergelijke<br />
informatiedag te organiseren.<br />
In Utrecht kun je demonstraties volgen en vragen stellen<br />
over (midi) controllers, timecode vinyl (Final Scratch,<br />
Serato, Traktor Scratch enz.) en dj-gerelateerde<br />
software. Kortom, de laatste ontwikkelingen op het<br />
gebied van het digitale dj gebeuren komen aan bod<br />
en dit alles voor de schappelijke prijs van € 10. Zorg<br />
wel dat je er op tijd bij bent, want de locatie - die<br />
binnenkort bekend wordt gemaakt op de website van<br />
About DJ - biedt slecht plaats aan 75 bezoekers.<br />
www.aboutdj.nl<br />
TJOKVOL NOVEMBER EN DECEMBER<br />
pROGAMMA VOOR DE MELKWEG<br />
De clubs stromen vol en de nachten worden<br />
langer. Ook de Melkweg biedt de clubbers onder<br />
ons onderdak tijdens de donkere dagen voor en<br />
na kerst. Met Wicked Jazz Sounds, Klinch en<br />
Kraak & Smaak kun je je lol op in de feestmaand<br />
bij uitstek.<br />
Klinch gaat vrolijk verder waar het mee bezig is, op<br />
de 16e Klinch gaat vrolijk verder waar het mee bezig is, op<br />
de 16 van november is het vrij baan voor Traffic met<br />
deze keer Paco Osuna als special guest. Op vrijdag 21<br />
december een wederom een minimale editie met de<br />
Franse Ark en de uit de Verenigde Staten afkomstige<br />
Jeff Samuel. Op 1 december verzorgen Phil Horneman,<br />
Missing Links en Tom Trago een nieuwe editie van<br />
Wicked Jazz Sounds. Het trio stond onlangs nog een<br />
voor een podcast sessie in de KS1 store welke je kunt<br />
dowloaden op de <strong>DJBroadcast</strong> website. De maand<br />
wordt afgesloten met het almaar aan populariteit<br />
winnende Kraak & Smaak. Fijne feestdagen in de<br />
Melkweg dus.<br />
e van november is het vrij baan voor Traffic met<br />
deze keer Paco Osuna als special guest. Op vrijdag 21<br />
december een wederom een minimale editie met de<br />
Franse Ark en de uit de Verenigde Staten afkomstige<br />
Jeff Samuel. Op 1 december verzorgen Phil Horneman,<br />
Missing Links en Tom Trago een nieuwe editie van<br />
Wicked Jazz Sounds. Het trio stond onlangs nog een<br />
voor een podcast sessie in de KS1 store welke je kunt<br />
dowloaden op de <strong>DJBroadcast</strong> website. De maand<br />
wordt afgesloten met het almaar aan populariteit<br />
winnende Kraak & Smaak. Fijne feestdagen in de<br />
Melkweg dus.<br />
www.melkweg.nl<br />
NEWS | 05
HECTOR<br />
ROMERO<br />
DAVID<br />
MORALES<br />
DANCE MUSIC’S ULTIMATE DJ PRODUCTION TEAM<br />
THE WORLD’S GREATEST ARTISTS<br />
CLUB ANTHEMS THAT ROCKED THE DISCOTHEQUE!<br />
DISTRIBUTED BY WWW.NEWS.BE<br />
FRANKIE<br />
KNUCKLES<br />
SATOSHI<br />
TOMIIE<br />
CLASSICS<br />
INCLUDES THE CLUB SMASH REMIXES OF<br />
U2 LEMON MARIAH CAREY DREAMLOVER<br />
TONI BRAXTON UNBREAK MY HEART CE CE PENISTON FINALLY<br />
ROSIE GAINES CLOSER THAN CLOSE<br />
INCOGNITO ALWAYS THERE JAMIROQUAI SPACE COWBOY<br />
ALISON LIMERICK WHERE LOVE LIVES (COME ON IN)<br />
‘THE ONLY CLASSIC HOUSE ALBUM YOU WILL EVER NEED’ i-DJ<br />
3XCD/2XDOUBLE PACK VINYL<br />
OUT NOW DEFECTED.COM<br />
KLASSIEKE HIp HOp FILM VIERT 25-JARIG<br />
JUBILEUM<br />
Wild Style was in 1982 de eerste bioscoopfilm die<br />
hip hop als onderwerp had. Begin jaren tachtig<br />
was hip hop nog een nieuw fenomeen, dat<br />
mijlenver afstond van de bling bling, gangsta rap<br />
en gettocultuur waar het genre vandaag de dag<br />
mee wordt geassocieerd. Vanwege het 25-jarige<br />
jubileum van de rolprent is Wild Style opnieuw<br />
uitgebracht op dvd, waarbij beeld en geluid flink<br />
zijn opgepoetst.<br />
Ook zijn er leuke extra’s als interviews met een aantal<br />
performers, concertbeelden en een dj battle met<br />
Grandmaster Caz. In de film zijn hip hop pioniers als<br />
Grandmaster Flash, Cold Crush Brothers, Rocksteady<br />
Crew en Fab 5 Freddy te zien en te horen. De dvd<br />
is uitgebracht door het in reisssues gespecialiseerde<br />
label Rhino, dat tien jaar geleden al het soundtrack<br />
album remasterde en aanvulde met ongebruikte tracks.<br />
Wild Style werd door regisseur Charlie Ahearn<br />
gedraaid met beperkte middelen en heeft daarom<br />
de look & feel van een documentaire, al is het<br />
verhaal fictief. Hoofdpersoon van de film is graffiti<br />
artiest Zoro, gespeeld door Lee Quinones. Centraal<br />
staat de spanning tussen zijn passie voor zijn kunst<br />
en zijn vriendin, Rose, die ook bezig is met graffiti.<br />
De film geeft de straatcultuur van de South Bronx<br />
anno begin jaren tachtig goed weer. Bijna alle<br />
personages in de film zijn actieve hip hoppers en<br />
er zijn beelden van Grandmaster Flash die een fraai<br />
staaltje scratchen ten beste geeft. De film beperkt<br />
zich niet tot hip hop, de beelden van aanverwante<br />
fenomenen als breakdancing, freestyling en surfen<br />
door de metrotunnels, op zoek naar een goede<br />
plek om een tag te zetten, geven de film extra sfeer.<br />
Naast de dvd re-release ligt er ook een fraai<br />
koffietafelboek over Wild Style in de winkel. In Wild<br />
Style The Sampler (een uitgave van PowerHouse<br />
Books) verhaalt regisseur Charlie Ahearn over<br />
de voorgeschiedenis van de film, de opnamen<br />
(zonder vergunningen) en wat er gebeurde toen het<br />
resultaat eenmaal in de bioscoop draaide. Prachtig<br />
beeldmateriaal wordt gelardeerd met indrukken en<br />
herinneringen van de deelnemers, je ziet een subcultuur<br />
groeien en bloeien. Het boek is opgedeeld in korte<br />
hoofdstukken en de teksten zijn illustratie bij de beelden.<br />
Wild Style vangt een cruciaal moment in de<br />
muziekgeschiedenis, de geboorte van een straatcultuur<br />
die inmiddels wereldwijd wordt beoefend en geleefd,<br />
en de mondiale popindustrie domineert. Wie wil weten<br />
wat hip hop inhield op het moment dat Ali B nog in<br />
de luiers lag, hoeft met deze geremasterde heruitgave<br />
niet langer te zoeken.<br />
TALKSHOW BENNY SINGS Op YOUTUBE<br />
Als je echt helemaal niets te doen hebt in je leven,<br />
kun je altijd nog de nieuwe ‘talkshow’ van Benny<br />
Sings en Les Frogs checken op YouTube. Weinig<br />
talk, weinig show... wel heel veel gasten uit de<br />
scene, die allemaal een steentje bijdragen aan<br />
de meligheid en absurditeit van de show. Met -<br />
hoe kan het ook anders - het kolderieke Rednose<br />
Distrikt voorop.<br />
Echt een leuk idee, zo’n YouTube-show! Ook origineel<br />
om je ‘talkshow’ op te spicen met wat vreemde<br />
beeld edits en rare soundbites. Jammer alleen, als je<br />
showtje vervolgens zo experimenteel en geforceerd<br />
krakkemikkig in elkaar zit, dat de hele essentie zoek<br />
is. Na tien minuten is de kijker nog steeds niet veel<br />
wijzer, eerder geïrriteerd door alle onzinnigheid.<br />
Maar laten we Benny en Les het voordeel van de twijfel<br />
geven. De derde show met Rednose is al een stuk<br />
beter dan de eerste. Wie weet wordt de volgende met<br />
Miss B-Have & Wanna Be A Star nog wat.<br />
pIONEER LANCEERT SVM-1000<br />
DOWNLOAD4DJS OpENT WEBWINKEL VOOR<br />
ONAFHANKELIJKE pRODUCERS<br />
Onafhankelijke labels en ongetekende producers<br />
kunnen hun tracks als betaalde download<br />
aanbieden via de website Downloads4djs.<br />
De website is vorig jaar opgezet door Remko<br />
Gisolf (DJ D-base) en Toine Ekelschot (DJ<br />
TDM) en verkoopt naast mp3’s ook vinyl van<br />
een groot aantal labels, waaronder kanonnen<br />
als F Communications, 100% pure en Border<br />
Community.<br />
Anders dan de meeste mp3 portals hanteert<br />
Downloads4djs wel kwaliteitseisen en bovendien<br />
worden niet alle dansstijlen aangeboden. Zo heeft<br />
de site geen trance en geen hardcore in de digitale<br />
schappen. Belangstellende labels en producers<br />
kunnen zich aanmelden via info@downloads4djs.<br />
com. Wanneer je door de ballotagecommissie wordt<br />
geaccepteerd, ontvang je een eigen log waarmee je<br />
tracks en beelden kunt toevoegen of info kunt wijzigen.<br />
Het aardige is dat niet de webwinkel maar de artiest<br />
c.q. het label bepaalt wat een download moet kosten.<br />
Uiteraard heeft de artiest dan wel het label inzicht in<br />
het aantal downloads en hoeveel inkomsten daar<br />
tegenover staan.<br />
www.downloads4djs.com<br />
Dj’s en vj’s die graag de grenzen van hun vakgebied verkennen kunnen deze maand een gat in de<br />
lucht springen. pioneer lanceert namelijk de SVM-1000, SVM-1000, een mixer die de gebruiksvriendelijkheid van van<br />
de DJM-800 audiomixer toepasbaar maakt op de DVJ-1000 dvd-spelers, waardoor het één van de<br />
best bruikbare audiovisuele mixers op de markt is.<br />
De SVM-1000 is een hoogtechnologisch audiovisueel instrument, combineert the best of both worlds en<br />
maakt het mogelijk geluids- en beeldelementen tijdens je optreden te synchroniseren. De SVM-1000 komt<br />
met een LCD touch panel, een reeks effecten waar je U tegen zegt en 96 kHz/24-bit studiogeluidskwaliteit.<br />
Daar komt nog bij dat de aan MIDI toekenbare functies op dezelfde vertrouwde ‘DJM manier’ werken.<br />
Beeld en geluid zijn makkelijk te manipuleren. Bijvoorbeeld Bijvoorbeeld met het AV Beat Effect, dit effect detecteert automatisch<br />
het het aantal bpm’s en synchroniseert zowel geluid als als beeld gelijk met de beat. Het AV Touch Effect maakt een<br />
intuïtiever gebruik van effecten mogelijk omdat het gebruikers in staat stelt om de beelden rechtstreeks aan te<br />
raken raken en te beïnvloeden zodra ze op het het scherm verschijnen. Kortom, genoeg functies om om heel wat uren zoet<br />
mee te te zijn. zijn. Enig nadeel lijkt vooralsnog de prijs van de SVM-1000 te zijn. Momenteel wisselt het apparaat van<br />
eigenaar eigenaar voor niet minder dan € 5499 5499 en dat is exclusief de benodigde DVJ-1000 spelers. Aan de andere kant,<br />
Pioneer richt zich met dit product op de professionele markt markt en niet op slaapkamer slaapkamer dj.<br />
www.pioneer.nl<br />
NEWS | 07
RITCHIE HAWTIN EN MINUS LABEL GAAN<br />
‘Op GROEN’<br />
Richie Hawtin heeft aangekondigd dat Minus een<br />
CO2 neutraal bedrijf moet worden. DJ’s staan<br />
bekend om hun intensieve reisprogramma en<br />
vliegen wekelijks van hot naar her. En dat terwijl<br />
vliegen de meest vervuilende vorm van reizen<br />
is. Ook de fabricage van vinyl en CD’s heeft<br />
Minus onder de loep genomen en waar mogelijk<br />
aangepast.<br />
Virtuele dj gigs, bijvoorbeeld via een online link, zijn<br />
geen goed alternatief voor persoonlijke optredens,<br />
stelt Hawtin. Dus is hij wel gedwongen in het vliegtuig<br />
te stappen en tijdens een transatlantische vlucht een<br />
flinke stoot broeikasgas in de atmosfeer te blazen. Om<br />
toch milieuvriendelijk te kunnen vliegen is Minus een<br />
overeenkomst aangegaan met het Berlijnse bedrijf<br />
Atmosfair. Het idee: je koopt je CO2 uitstoot af en<br />
Atmosfair investeert die bijdrage in milieuprojecten.<br />
Sinds 1 januari van dit jaar verrekent Minus op<br />
die wijze de vliegkilometers van het personeel.<br />
Ook de fabricage van geluidsdragers - vinyl en cd’s - is<br />
niet geheel milieuvriendelijk. Voor digitale downloads<br />
ligt dat anders, al vragen iPods en laptops natuurlijk<br />
wel om stroom en batterijen zijn lastig te recyclen.<br />
Minus heeft evenwel besloten om de verpakking van<br />
haar vinyl en cd releases zo milieuvriendelijk mogelijk<br />
te maken. Alle nieuwe uitgaven zitten in hoezen van<br />
gecertificeerd (‘goedgekeurd’) of gerecycled papier.<br />
De nieuwe cd hoezen bevatten geen plastic meer.<br />
Daarnaast benadrukt Minus de milieuvoordelen<br />
van het digitale downloaden. Geen schadelijke of<br />
het milieu belastende verpakking, geen fysieke<br />
geluidsdragers die met vrachtwagens van fabriek<br />
naar distributiecentrum naar platenwinkel hoeven<br />
te worden gereden, en geen stickers op of plastic<br />
verzegeling om de geluidsdrager. “Listen differently,<br />
download digitally,” stelt Hawtin in een persbericht.<br />
In hetzelfde bericht verklaart Hawtin: “Omdat er op<br />
het gebied van klimaatsverandering immer sprake is<br />
van nieuwe onderzoek en nieuwe informatie, zullen<br />
we onze positie tegen het licht blijven houden en doen<br />
wat we kunnen doen om zo milieuvriendelijk mogelijk<br />
te werken.” Het volledige bericht van Richie Hawtin is<br />
na te lezen op de website van Minus.<br />
www.m-nus.com<br />
EXTREMA TROUW AAN OUDE pHILIpS<br />
FABRIEK TIJDENS OUDJAAR<br />
Extrema zoekt haar vertrouwde stek op tijdens<br />
oud en nieuw en strijkt traditiegetrouw neer<br />
op de Beukenlaan in Eindhoven. Champagne<br />
poppen onder het genot van exclusieve sets van<br />
onder andere Booka Shade en Tiefschwarz (Ali)<br />
in het immer gezellige Brabant.<br />
De oudejaarsavond van Extrema is al twee jaar op<br />
rij stijf uitverkocht en de zuiderlingen kennende zal<br />
het ook dit jaar een fuif van formaat worden. Met<br />
een gevarieerde line-up is er voor iedereen iets van<br />
zijn of haar gading. Zo host Sneakerz een area met<br />
onder andere Erick E en Fedde Le Grand en doen<br />
Joris Voorn en Remy het in de Extrema Music zaal.<br />
Even verderop vertegenwoordigen Booka Shade en<br />
Tiefschwarz de main en local hero’s Johan Bogers en<br />
Phenc kun je zien en horen in de area die luistert naar<br />
de naam Ricco’s Village. Voor de volledige line-up en<br />
meer Extrema NYEve-voorpret check je de website<br />
van Extrema.<br />
www.extrema.nl<br />
BLACK DOG ALBUM IS KLAAR,<br />
RELEASE BEGIN 2008<br />
Begin volgend jaar verschijnt Radio Scarecrow,<br />
het nieuwe album van het legendarische techno<br />
trio The Black Dog, zo vertelde Ken Downie tegen<br />
<strong>DJBroadcast</strong>. Het album telt twaalf tracks en zal<br />
uitkomen via het Soma label, dat eerder dit jaar<br />
opnamen van de groep uit begin jaren negentig<br />
heeft heruitgebracht op het dubbelalbum Book<br />
Of Dogma.<br />
Radio Scarecrow is het eerste nieuwe Black Dog<br />
album sinds Silenced uit 2005, dat uitkwam via het<br />
Dust Science label van Martin en Richard Dust, de<br />
studiopartners van Ken Downie die werken vanuit<br />
Sheffield, in midden Engeland. Centraal op Radio<br />
Scarecrow staat de lange track Flood, die afgelopen<br />
zomer werd opgenomen tijdens de overstromingen in<br />
midden Engeland; de zomer van 2007 was de natste<br />
in Engeland in meer dan drie eeuwen. “Martin zat<br />
vanwege de overstromingen opgesloten in de studio<br />
en dit is het resultaat,” vertelt Downie, die woont<br />
en werkt in een klein visserdorpje in het graafschap<br />
Devon, aan de Engelse zuidkust. Die geografische<br />
afstand is geen belemmering voor de samenwerking<br />
tussen Downie en de gebroeders Dust. “Het is maar<br />
vier uur met de trein naar Sheffield,” aldus Downie.<br />
Volgens Downie wordt Radio Scarecrow een donkere<br />
plaat. “We werken met opnames van kortegolf radio<br />
en andere alternatieve geluidsbronnen,” zegt hij.<br />
“We proberen zoveel mogelijk tracks op het album<br />
te stoppen, reken op minstens zeventig minuten<br />
muziek.” Radio Scarecrow zal uitkomen via Soma.<br />
“Ze hebben ons goed behandeld,” aldus Downie. “Ze<br />
vallen ons niet lastig en komen niet met rare wensen<br />
of eisen. Dat is de eerste keer dat ik dat meemaak van<br />
een platenlabel.” Overigens overweegt Ken Downie<br />
serieus om naar Nederland te verhuizen. “Jullie hebben<br />
het meest tolerante land van de wereld, daar is nog<br />
vrijheid. Hier in Engeland voel ik dat steeds minder.<br />
Hier vertelt men je wat je moet denken en doen.”<br />
www.dogsquad.co.uk/tbd<br />
NEWS | 09<br />
FREELOADER<br />
WIN EEN WII MET SPORTS PAK<br />
Iedereen op het DJB headquarters heeft inmiddels kennis mogen<br />
maken met de geneugten van de Wii (spreek uit als: ‘‘wie’’).<br />
Menig bevlogen potje Wii Tennis, Bowling en Golf zijn in de baas<br />
zijn tijd gespeeld. Nintendo is zo vriendelijk om ook onze lezers in<br />
te wijden in de wondere wereld van actief gamen, we geven een<br />
Wii, inclusief Sports Pak weg.<br />
WIN DRIE KEER HET NIEUWE SOULWAX ALBUM<br />
Soulwax remixt of het een lieve lust is. LCD Soundsystem, Klaxons,<br />
DJ Shadow, Justice, Kylie Minogue, Daft Punk , Tiga en<br />
zelfs de Sugar Babes worden onder handen genomen door de<br />
broertjes Dewaele en Stefaan van Leuven en Steve Slingeneyer.<br />
Op disc twee een mix van de broertjes als 2 Many DJ’s, er liggen<br />
drie albums voor je klaar.<br />
WIN DRIE NIEUWE DAFT PUNK ALBUMS<br />
Onze robot vrienden van Daft Punk hebben een live sessie vastgelegd<br />
en het album de toepasselijke titel Alive 2007 gegeven.<br />
Klappers als Around The World, Harder Better Faster Stronger<br />
en Human After All komen allemaal voorbij, wij geven drie exemplaren<br />
weg.<br />
WIN DRIE NIEUWE GORILLAZ ALBUMS<br />
‘s Werelds meest succesvolle virtuele band laat na een lange tijd<br />
van stilte weer van zich horen. De Gorillaz hologrammen hebben<br />
er meteen maar een dubbelaar van gemaakt. D-sides ligt eind<br />
november in de winkel, voor die tijd kun je jij exemplaar al in bezit<br />
hebben, we geven er drie weg.
FILM & DVD<br />
EASTERN pROMISES: NIET SpOTTEN MET GETATOEëERDE RUSSEN<br />
Wie na History Of Violence dacht dat regisseur David Cronenberg wel klaar<br />
was met het geweld, heeft het mis. In zijn nieuwe film zit een vechtscène zo<br />
intens, heftig en gewelddadig, dat je minuten nadien nog het zweet in je handen<br />
hebt. Eastern promises is een film vol wodka drinkende, getatoeëerde russen<br />
in zwart leren jassen waarmee je niet wilt fucken. Maar soms wel moet.<br />
Door René Passet<br />
Terwijl de regen naar beneden gutst, rent een tienerjongen over straat. Hij duikt<br />
een kapperszaak binnen, doet de luxaflex naar beneden en loopt nerveus richting<br />
kappersstoel, zijn hand verborgen achter een krant. Toch loopt de openingsscène van<br />
Eastern Promises anders af dan je denkt. Het is tekenend voor David Cronenberg, die<br />
zijn filmscripts altijd voorziet van spannend bochtenwerk en slimme valkuilen. Waarom<br />
bijvoorbeeld is de rustige, doortastende en ijskoude Nikolai (fantastisch gespeeld door<br />
Viggo Mortensen) slechts chauffeur en niet de rechterhand van de oude maffiabaas?<br />
Gaandeweg de film ga je jezelf dat steeds meer afvragen.<br />
prostitutie<br />
Eastern Promises speelt zich af in Londen. In de visie van Cronenberg niet de stad<br />
van Big Ben, clubbing en Tate Modern maar de plek waar mensenhandel, gedwongen<br />
(kinder)prostitutie en dranksmokkel welig tieren. De film begint met twee doden en een<br />
geboorte. Een verslaafde tienerprostituee laat bij haar dood een baby en een dagboek<br />
achter, waarover kraamverzorgster Anna (Naomi Watts) zich ontfermt. Bij haar<br />
zoektocht naar de biologische vader komt Anna al snel in contact met de charmante<br />
restauranthouder Semyon (Armin Mueller-Stahl), die aanbiedt om het Russische<br />
dagboek te laten vertalen. Waarna het gedonder begint. Want Semeyon blijkt het brein<br />
van de maffiaclan Vory v Zakone. Halverwege de film duikt de stem van het overleden<br />
hoertje Tatiana op, om in goed gekozen fragmenten te vertellen over de gruwelijkheden<br />
die haar zijn overkomen. Nee, het zijn geen lieverdjes, die Russen.<br />
Nijptang<br />
Cronenberg neemt de tijd om alle karakters te schetsen voordat het verhaal echt<br />
losbarst. Zo leert de kijker dat losbol Kirill (een overtuigend acterende Vincet Cassel)<br />
tekort komt als beoogde opvolger van zijn criminele vader. Niet alleen omdat hij een<br />
alcoholprobleem en een opvliegend karakter heeft, maar ook omdat hij op kerels valt.<br />
Nooit wordt dat vermoeden overigens uitgesproken, maar de manier waarop Kirill na<br />
een slemppartij stomdronken de schoenen van zijn chauffeur Nikolai kust, spreekt<br />
boekdelen. Langzamerhand komen we ook wat meer te weten over de geheimzinnige<br />
Nikolai. “Ik ben slechts de chauffeur,” zegt hij standaard als introductie. Maar dan wel<br />
een uitstekend geïnformeerde chauffeur, die zijn neus niet optrekt voor wat damage<br />
control. Als een ware ‘Winston Wolf’ uit Pulp Fiction ruimt hij een in ongenade gevallen<br />
en vermoord maffialid op. “Ik ga z’n tanden uittrekken en z’n vingers afknippen,”<br />
lispelt Nikolai nonchalant tussen een smeulende sigaret door. “Je kunt beter weggaan<br />
nu.” Andere regisseurs zouden op het moment dat de nijptang tevoorschijn komt<br />
discreet wegglijden met hun camera. Niet Cronenberg, die al sinds zijn vroegste<br />
werk (Videodrome, Scanners, Dead Ringers) een voorkeur heeft voor het morbide en<br />
bloederige. Zoals ook blijkt uit het intense, minuten durende badhuisgevecht in het hart<br />
van de film. Een vechtscène zo intens, heftig en gewelddadig dat je minuten nadien<br />
nog met het zweet in je handen zit.<br />
Messen<br />
Kogels komen er niet aan te pas in Eastern Promises, vlijmscherpe messen des<br />
te meer. Ze verdwijnen achteloos in nekken, kelen en oogkassen. Of elders in de<br />
getatoeëerde lijven van de leden van de Vory v Zakone. De regisseur besteedde naar<br />
verluidt veel tijd aan onderzoek naar de symbolische tatoeagecultuur in de Russische<br />
onderwereld. Ook de familiebanden spelen, net als bij de Italiaanse maffia, een cruciale<br />
rol en verklaren na afloop van de film veel over de verhoudingen. Maar vergeleken<br />
met de Vory v Zakone verworden de Sopranos ineens tot onschuldige soapsterretjes.<br />
Eastern Promises is een van Cronenbergs meest toegankelijke films. Het is ook een<br />
van zijn beste.<br />
Regie: David Cronenberg<br />
Uitgebracht door RCV, draait vanaf 29 november in de Nederlandse bioscopen<br />
www.easternpromises.nl | www.focusfeatures.com/easternpromises/
DINGEN<br />
SEX pISTOLS LUNCHBOX<br />
Wie kan het zich niet herinneren? Een lunchtrommeltje<br />
gevuld met kleffe boterhammen kaas en een lekkende<br />
plastic beker lauwe melk. Een herinnering die<br />
menigeen doet terugverlangen naar de basisschool. Dit<br />
nostalgische gevoel kan sinds kort gemakkelijk worden<br />
opgewekt met een nieuwe reeks lunchtrommels.<br />
Ditmaal zijn het echter niet Barbie, Pino en Ajax die<br />
je broodbak opluisteren, maar wordt lunchen een<br />
waar festijn met niemand minder dan de Sex Pistols.<br />
Voortaan worden je bammetjes dus bewaakt door<br />
Johnny Rotten, terwijl Sid Vicious de melk in de<br />
gaten houdt. Ook verkrijgbaar zijn lunchboxes met<br />
afbeeldingen van onder andere The Ramones, KISS<br />
en Pink Floyd.<br />
www.lunchboxes.com<br />
MIXA USB CASSETTE<br />
MIXA USB CASSETTE<br />
Waarschijnlijk is de USB stick een van de minst<br />
Waarschijnlijk interessante artikelen is de USB die stick je kunt een van verzinnen. de minst Met interessante de MIXA<br />
artikelen komt in die je opvatting kunt verzinnen. waarschijnlijk Met verandering, de MIXA komt want in<br />
die op dit opvatting ‘cassettebandje’ waarschijnlijk kun je verandering, niet alleen want één GB op aan dit<br />
‘cassettebandje’ gegevens kwijt, ook kun mag je niet je alleen zelf het één uiterlijk GB aan bepalen. gegevens Op<br />
kwijt, de website ook mag van je MIXA zelf het kun uiterlijk je een bepalen. eigen Op design de website uploaden, van<br />
MIXA terwijl kun er voor je een de eigen minder design avontuurlijke uploaden, terwijl geesten er voor enkele de<br />
minder standaardontwerpen avontuurlijke geesten klaar staan. enkele Niet standaardontwerpen<br />
alleen leuk voor<br />
klaar jezelf staan. dus, maar Niet alleen ook als leuk cadeau. voor jezelf Vul dus, hem maar bijvoorbeeld ook als<br />
cadeau. met muziek Vul hem en bijvoorbeeld foto’s die herinneren met muziek aan en foto’s bepaalde die<br />
herinneren gebeurtenissen aan bepaalde en maak gebeurtenis er een en mooi maak ontwerp er een mooi bij.<br />
ontwerp Voor minder bij. Voor dan minder dertig dan euro dertig kun euro je de kun MIXA je de thuis MIXA laten thuis<br />
laten bezorgen, bezorgen, dus dus voor voor het het geld geld hoef hoef je je het het niet te laten.<br />
www.makeamixa.com<br />
ANDY WARHOL SNEAKERS VAN<br />
ROYAL ELASTICS<br />
Dit jaar is het twintig alweer jaar twee geleden decennia dat geleden de invloedrijke dat de<br />
Amerikaanse kunstenaar Andy Andy Warhol Warhol overleed. overleed. Reden<br />
genoeg Reden genoeg om een om stel een sneakers stel sneakers aan hem aan te wijden hem te –<br />
uiteraard wijden – alleen uiteraard in gelimiteerde alleen in gelimiteerde oplage. In totaal oplage. zijn er In<br />
vier totaal verschillende zijn er vier verschillende ontwerpen verkrijgbaar. ontwerpen verkrijgbaar. Het beste<br />
ontwerp Het beste is ontwerp ongetwijfeld is ongetwijfeld de Resi Warhol, de Resi een Warhol, schoen<br />
met een schoen een afbeelding met een van banaan een die banaan verwijst die naar overduidelijk een van<br />
de Warhols spot beroemdste drijft met de creaties: overbekende de hoes van ‘swoosh’ het eerste van<br />
Nike. album Andy (uit 1967) had van het The zo Velvet gewild Underground - daar is geen – die twijfel met<br />
over die banaan. mogelijk. Die Voor was minder op het dan hoesontwerp zeventig euro afpelbaar, ben je<br />
de op trotse de sneakers eigenaar niet. van Voor dit fraaie minder staaltje dan € schoeisel. 70 ben je De de<br />
sneakers trotse eigenaar zijn in van een dit gelimiteerde hippe schoeisel. editie verkrijgbaar De sneakers bij<br />
K-Swiss zijn verkrijgbaar / KS1 op bij de K-Swiss/KS1 Nieuwezijds aan Voorburgwal de Nieuwezijds 262 in<br />
Amsterdam.<br />
Voorburgwal 262 in Amsterdam.<br />
www.royalelastics.com<br />
SONY ERICSSON W910I<br />
Met de Sony Ericsson W910i kun je niet alleen bellen,<br />
maar ook nog eens in hoge kwaliteit muziek luisteren.<br />
Songs en ringtones kun je gemakkelijk downloaden,<br />
streamen, opslaan en afspelen, terwijl ook een radio<br />
aanwezig is. Met een memory stick kun je tot 4 GB<br />
extra geheugen toevoegen om zo nog meer muziek op<br />
te slaan. Ook interessant is de shakefunctie, waarbij<br />
een willekeurig muziekstuk uit je playlist wordt gekozen<br />
door het apparaat eens flink door elkaar te schudden.<br />
www.sonyericsson.com<br />
DINGEN | 13<br />
TicketBox<br />
Agenda<br />
<br />
<br />
<br />
Datum: 24 november<br />
Locatie: The Power Zone,<br />
Amsterdam<br />
Line up: o.a. Ricky Rivaro,<br />
Gregor Salto, Lucien Foort,<br />
Rishi Romero<br />
<br />
Datum: 8 december<br />
Locatie: The Power Zone,<br />
Amsterdam<br />
Line up: Benny Rodrigues,<br />
Graphix, Jean, Ricky Rivaro<br />
<br />
Datum: 15 december<br />
Locatie: The Sand, Amsterdam<br />
Line up: o.a. Armin van Buuren,<br />
Blake Jarrell, ElSandro<br />
<br />
Datum: 24 december<br />
Locatie: Lexion, Westzaan<br />
Line up: o.a. Rockid, Irwan,<br />
La Ona, Laidback Luke, Quintino<br />
<br />
<br />
Datum: 29 december<br />
Locatie: Marcanti, Amsterdam<br />
Line up: o.a. Bas & Ram, José,<br />
Billy the Klit, Bruze<br />
<br />
Datum: 31 december<br />
Locatie: Maassilo, Rotterdam<br />
Line up: o.a. Gregor Tresher,<br />
Loco Dice, Dr. Lektroluv, Bart Skils
★ <br />
<br />
★ <br />
<br />
★ <br />
★ <br />
★ <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
★ <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
DJB LOCATOR<br />
TRANCENTRAL | HAARLEM<br />
In zijn piepkleine winkeltje naast het Haarlemse Centraal Station heeft<br />
Alexander Koning een trouwe klantenkring opgebouwd van dj’s, producers<br />
en andere muziekliefhebbers. Sinds 1995 is Trancentral dé platenzaak van<br />
Haarlem en omstreken. Zelfs van het met vinylwinkels bezaaide Amsterdam<br />
komen klanten zijn kant op, omdat hij net weer een ander assortiment heeft<br />
dan de hoofdstedelijke shops. Maar Koning verkoopt meer dan alleen<br />
muziek. Ook kleding en designer toys sieren de schappen van Trancentral.<br />
Koning: “Al mijn hobby’s zijn in deze winkel verzameld.”<br />
Door Aron Friedman<br />
“Ik heb Trancentral overgenomen van Neuf,” vertelt Koning. “Hij was één van de<br />
eersten die illegale feesten gaf in Amsterdam. Van het geld dat hij daarmee verdiend<br />
had, is deze zaak opgericht. Maar na een paar jaar had hij er schoon genoeg van.<br />
Op een dag kwam ik langs en hoorde dat hij Trancentral meer als een blok aan zijn<br />
been zag dan wat anders. Ik stelde voor om de zaak over te nemen. Een dag later<br />
kreeg ik een telefoontje van hem en de week daarna was de winkel van mij.” Voor<br />
Koning was het eerst nogal wennen om zijn eigen zaak te hebben. “Ik had nog<br />
nooit van mijn leven echt gewerkt. Was altijd bezig met graffiti en feesten. Ik dacht<br />
helemaal niet serieus na over het leven.” Maar twaalf jaar later is hij bezige bij met<br />
een visie. Naast de winkel heeft hij ook nog zijn Eye On The Future feesten samen<br />
met Michel Becks, een eigen platenlabel en een loopbaan als dj/producer. Zijn studio<br />
staat helemaal achterin de winkel, naast de tweedehands platenbakken. “Ik zit er<br />
alleen bijna nooit in. Ik weet gewoon niet waar ik de tijd vandaan moet halen. Zoveel<br />
te doen, en het stomme is dat je dan de leukste dingen uiteindelijk moet laten.”<br />
Specialiseren<br />
Trancentral is behalve een winkel ook een trefpunt voor veel Haarlemse dj’s.<br />
Alexander Koning heeft twee lokale helden in dienst, Mike Ravelli en Michael von<br />
L., beter bekend als Ille Bitch. “Dat zijn jongens die hier toch al kind aan huis waren.<br />
Iedere dag kwamen ze langs om de nieuwste releases te checken. Nu staan ze zelf<br />
achter de toonbank en geven ze ook tips over de nieuwste platen. De inkoop blijf ik<br />
nog altijd zelf doen, maar het is altijd goed om twee extra paar oren te hebben.”<br />
Het aanbod aan muziek is door de jaren heen flink veranderd. Vroeger verkocht<br />
Koning alles van hardstyle tot deephouse, met de focus op harde techno. Maar<br />
de laatste jaren is hij zich steeds meer gaan specialiseren, vooral richting diepere<br />
vormen van house en techno. De crisis in de muziekindustrie van de afgelopen<br />
en de opkomst van de mp3 heeft daar zeker bij geholpen. “Tranceplaten worden<br />
tegenwoordig nauwelijks meer verkocht. Het is negentig procent cd’s wat die gasten<br />
draaien. Met club dj’s is het hetzelfde verhaal. Alleen in de hardstyle en de hardcore<br />
wordt praktisch alleen maar met vinyl gedraaid. Maar daarvan verkoop je in Haarlem<br />
bijna niets.” Maar Koning vindt het eigenlijk wel leuk dat hij zich steeds meer kan<br />
toespitsen op de muziek die hij zelf leuk vindt. “Ik draai ook nog steeds het liefst met<br />
platen,” geeft hij toe. Naast platen verkoopt Koning ook nog kleding van merken<br />
die hij mooi vindt en designer toys. “Ik spaar zelf ook designer toys, misschien heeft<br />
dat te maken met mijn graffiti verleden. Eigenlijk zijn al mijn hobby’s in deze winkel<br />
verzameld.” Het <strong>DJBroadcast</strong> magazine heeft een prominente plek in de winkel.<br />
“Ik stop hem ook vaak bij mensen in hun tasje als ze platen komen kopen. Ik vind<br />
het gewoon het beste blad voor dit soort muziek.” Dat zouden wij ook zeggen als<br />
<strong>DJBroadcast</strong> op bezoek kwam ;-)<br />
Trancentral Recordstore, Kruisweg 40, Haarlem, tel/fax: 023-5420336,<br />
geopend op dinsdag tot en met zaterdag van 11.30 tot 17.00<br />
www.soundsandstyles.comwww.myspace.com/alexanderkonin www.soundsandstyles.com | www.myspace.com/alexanderkoningcom gcom<br />
Een overzicht van alle distributiepunten van <strong>DJBroadcast</strong> Magazine is te vinden<br />
op op www.djbroadcast.nl/magazine Geen distributiepunt in de buurt?<br />
Via www.djbroadcast.nl/abonnement kun je aanmelden voor een abonnement;<br />
je betaalt alleen de verzendkosten. Of download het recente nummer als pdf file<br />
via www.djbroadcast.nl/magazine/main
DJBROADCAST.FM<br />
MUZIEK UIT DE COMpUTER MET DJBROADCAST<br />
Tijdens het afgelopen Amsterdam Dance Event (ADE) organiseerde<br />
<strong>DJBroadcast</strong> in samenwerking met K-Swiss een podcast sessie vanuit de<br />
KS1 in Amsterdam. Gedurende de KS1 Sessions kregen labels als Compost,<br />
Innervisions, 08BAR, Wicked Jazz Sounds, Get physical en Man Recordings<br />
de kans om zich van hun beste kant te laten zien. Anchorman René passet<br />
voelde verschillende artiesten aan de tand en uiteraard werden er ook nog<br />
enkele plaatjes gedraaid. <strong>DJBroadcast</strong> zag kans om alle KS1 Sessions op te<br />
nemen en als podcast aan te bieden.<br />
Foto’s: Michel Mees<br />
Het ADE levert niet alleen een boel interessante muziek op, ook valt er veel te genieten<br />
van de meest uiteenlopende verhalen. Neem bijvoorbeeld de sessie met de heren van<br />
Innervisions: met een tongval waar Herr Flick nog een puntje aan kan zuigen doen<br />
Âme en Dixon uit de doeken waarom ze zich ooit voor house gingen interesseren.<br />
Ook vertellen ze hoe Underworld Âme wist te vinden. Uit het contact vloeide een<br />
remix van de track Crocodile voort die eveneens voorbij komt in de één uur durende<br />
sessie. Als toetje laten de mannen hun nog uit te komen track op het Ostgut label<br />
horen. Ook zeer de moeite waard is de sessie van deephousers Nuno Dos Santos<br />
& TJ Kong. De heren maakten onlangs een track met Robert Owens en het trio was<br />
op volle oorlogssterkte in de KS1 aanwezig om iedereen te trakteren op een werkelijk<br />
adembenemende versie van Merging. Ook voor de hiphoppers onder ons boden de<br />
KS1 Sessions soelaas. Op vrijdag waren de jongens van 08BAR ‘in the house’ om te<br />
jammen en ter plekke beats te bakken. De finale kwam van Wicked Jazz Sounds en<br />
Get Physical. Wicked Jazz imponeerde met zangeres Bernice van Leer en saxofonist<br />
Jeff Hollie. Vervolgens was het de Duitse DJ Jona die Get Physical vertegenwoordigde<br />
en met zijn zelfbenoemde ‘music from the future’ een topweekend afsloot. Alle sessies<br />
zijn vereeuwigd en op www.djbroadcast.nl te beluisteren.<br />
<strong>DJBroadcast</strong>.fm<br />
Naast de almaar groeiende hoeveelheid podcasts staat <strong>DJBroadcast</strong>.fm natuurlijk ook<br />
niet stil. Sterker nog, er staat een flink aantal nieuwe shows in de planning. Zo krijgt het<br />
nu al beruchte Crackhouse haar welverdiende wekelijkse zendtijd. Verwacht sets van<br />
artiesten die op de gelijknamige feesten hebben opgetreden, zoals Mesjokke, Carlos<br />
Valdes en Luna City Express. Ook Lovin l’Ectro, de organisatie die verantwoordelijk is<br />
voor maandelijks terugkerende feesten in Leiden, zal een steentje bijdragen. Artiesten<br />
uit het eigen boekingskantoor, zoals Chip & Dale, James Nidecker en Size, zullen zich<br />
hierbij van hun beste kant laten zien. Verder krijgt ook NU!, een initiatief van Stephen<br />
J. Kroos, een eigen show. En - last but not least - leveren de heren van het 030303collectief<br />
elke week een stevig potje acid aan. Niet alleen gloednieuwe shows komen<br />
met vers materiaal op de proppen, ook de gevestigde partijen hebben frisse tunes in<br />
petto voor de luisteraar. Zo levert Mobilee weer een Pan Pot mix af, komt Fabric met<br />
James Murphy, heeft Dinner Records een live set van Anton Pieete en Radial, trakteert<br />
Beats in Space ons op Stefan Goldmann en verrast K7 ons met niemand minder<br />
dan Cobblestone Jazz. Kortom, genoeg reden om <strong>DJBroadcast</strong>.fm weer eens op<br />
te zoeken!<br />
www.djbroadcast.nl/podcast | www.djbroadcast.fm<br />
Now Playing<br />
9 of 13<br />
DOWNLOAD<br />
DE PODCAST OP<br />
DJBROADCAST.NL<br />
3:30 -0:49
TOYZ & UNDERGROUND NOIZ<br />
BYTEDUST – CLOUD X-MAS<br />
Dat er ook in Nederland coole pluchen toys worden<br />
gemaakt, bewijst Bytedust met zijn Cloud-X figuurtje.<br />
Cloud-X is een milieubewust wolkje met een rode X op<br />
de plek van zijn hart (de X staat voor pijn en besmetting).<br />
Speciaal voor de Kerst komt er een vrolijke versie<br />
uit, compleet met rode muts. Alle toys van Bytedust<br />
worden met de hand gemaakt en zijn zeer gelimiteerd.<br />
www.bytedust.nl<br />
DAVID HORVATH – 12 INCH BOSSY BEAR<br />
Horvath is een veelzijdig en en origineel kunstenaar.<br />
Samen met zijn vrouw vrouw Sun-Min Kim heeft hij talloze<br />
karakters en toys ontworpen. Eén van zijn laatste<br />
ontwerpen is Bossy Bossy Bear, Bear, een lollig lollig blauw beertje met<br />
grote ogen en een kroontje op op zijn hoofd. Bossy Bear<br />
is nu verkrijgbaar verkrijgbaar via Toy2R als 12 inch model. model.<br />
www.toy2r.com<br />
18 | TOYZ & UNDERGROUND NOIZ<br />
pLAY IMAGINATIVE<br />
Eén van de belangrijkste toy producenten is Play<br />
Imaginative uit Singapore. PI werd opgericht in 2004 en<br />
is vooral bekend van het populaire Trexi figuurtje. Maar<br />
PI maakt nog veel meer mooie toys, waaronder de<br />
bijzondere figuren van de Japanse kunstenaar Touma.<br />
Op de foto vindt je een overzicht van de producten<br />
van PI.<br />
www.playimaginative.com<br />
MARKA 27 – MINI GODS<br />
Mini Gods is een cool project van Marka 27 (Victor<br />
“Marka” Quiñonez) , een Braziliaanse ontwerper.<br />
Het is een designer toy met een functie, want<br />
het is tevens een speaker voor je I-pod of ander<br />
digitaal spelertje. De Mini God is 16 inches groot<br />
COLLIN VAN DER SLUIJS – CUSTOM SUG<br />
Dit is een prachtig voorbeeld van wat je kunt doen met<br />
een blanco designer toy. Deze SUG werd onder handen<br />
genomen door Collin van der Sluijs, een in Maastricht<br />
woonachtige kunstenaar. De SUG is zeer gedetailleerd<br />
geverfd in Collin’s kenmerkende stijl. Mocht je in<br />
Maasticht zijn, loop dan eens Galerie Groen Licht<br />
binnen, daar is nog veel meer werk van Collin te zien!<br />
http://collin.exto.nl<br />
en ziet er uit als een soort moderne Maya priester.<br />
Leverbaar 4 verschillende kleuren en gelimiteerd...<br />
uiteraard.<br />
www.minigods.com<br />
Mixed by<br />
Hardsoul<br />
Out Now<br />
Available on<br />
Featuring tracks from<br />
Dennis Ferrer / Martin Solveig<br />
Soul Central / Ida Engberg / Copyright<br />
Sandy Rivera & Haze / DJ Gregory<br />
www.defected.com<br />
LIMITED EDITION 2CD<br />
& DIGITAL DOWNLOAD<br />
Hardsoul feat. Fierce Rulin Diva<br />
Self Religion (Believe In Me)<br />
Featuring mixes from Hardsoul, Mark Knight & David Penn<br />
Out Now on 12”<br />
Out 12th November on CD & download<br />
Distributed by www.news.be<br />
Licensing: licensing@defected.com
Iceland<br />
Airwaves<br />
ALTERNATIEF MUZIEKWEEKEND IN REYKJAVIK<br />
Iceland Airwaves kan worden gezien als het leukste festival dat IJsland te<br />
bieden heeft. Of nee, het énige festival dat IJsland te bieden heeft. Ooit<br />
ontstaan uit een lokale talentenjacht is Iceland Airwaves tegenwoordig een<br />
evenement met internationale allure, waar niet alleen de hippe jeugd van<br />
Reykjavik op af komt, maar ook vele muziekfreaks van beide kanten van de<br />
oceaan. Afgelopen oktober vond alweer de negende jaargang plaats en DJ<br />
Broadcast liet zich onderdompelen in de IJslandse euforie.<br />
Door Nico van der Plas<br />
Eerst maar even de negatieve aspecten van IJsland uit de weg. Ja, het is er koud,<br />
en ja, het bier is duur. De rit van het vliegveld naar hoofdstad Reykjavik belooft, met<br />
onophoudelijk uitzicht op een kaal, regenachtig rotslandschap, ook al weinig goeds.<br />
Behalve als je van wandelen of andersoortige activiteiten houdt, maar daarvoor<br />
zijn we niet hier. Nee, wij willen nachtleven, muziek, dans, sex, drugs, rock ’n roll!<br />
Iceland Airwaves is dan de beste aanleiding om een weekendje Reykjavik te doen.<br />
Met 150.000 inwoners zit hier meteen al de helft van het totale aantal IJslanders,<br />
waarvan, zo blijkt, ongeveer alle jongeren met muziek bezig zijn. Want hoe verklaar<br />
je anders de vele IJslandse bands en acts die dit weekend op het programma<br />
staan? Naast klinkende namen als Bloc Party, Trentemøller, !!! (chk chk chk) en<br />
Moonbootica dus ook maar even op zoek naar een paar IJslandse pareltjes. Dat doel<br />
is snel bereikt. Reykjavik is niet de metropool zoals we die voor ogen hadden, maar<br />
een dorpse stad met een klein centrum, waar je snel en gemakkelijk van de ene club<br />
naar de andere loopt. Heerst op straat al een uitgelaten festivalkoorts, in de hippe<br />
club Nasa worden we bijkans verdrukt door een massa IJslandse kids, afgekomen<br />
op de aanstekelijke electropop van Motion Boys. Lokale helden ja, maar afgaand op<br />
de muziek weggelegd voor groter (lees: internationaal) succes, net als landgenoten<br />
GusGus, de bekende dance-band die vervolgens het podium bestijgt. Nasa barst<br />
ondertussen uit zijn voegen met opdringerige fans, tijd om te verkassen. De stijlvolle,<br />
langwerpige zaal van het Reykjavik Art Museum biedt uitkomst. De hoofdlocatie van<br />
het festival blijkt de ideale setting voor een gloedvolle show van Trentemøller en zijn<br />
band, waarbij de Deen zich zowel van zijn sferische als dansbare kant laat horen. Een<br />
hoogtepunt, zeker, net als het optreden van die andere Scandinavische grootheid,<br />
Múm. Volgens insiders aldaar is de IJslandse groep niet meer op het niveau waar het<br />
ooit zat, maar luisterend naar de voltallige band, inclusief violen en ijle zang, is dat<br />
wellicht iets te makkelijk gezegd. Maar toch, geplaagd door nieuwsgierigheid naar<br />
die nieuwe IJslandse garde, trekken we verder - de stad lonkt.<br />
Veredelde kroegentocht<br />
En hoewel kleinschalig en afgelegen, Reykjavik oogt als een trendy plek om te<br />
vertoeven. Niet alleen voor de kapitaalkrachtigen onder ons, die voornamelijk<br />
neerstrijken in strakke lounges en de vele Gucci en Dolce&Gabbana-achtige<br />
zaakjes, maar ook voor de alternatiever ingestelde jongeren. Veel dames in vintagejurkjes<br />
en vage figuren in fluoriserende eigthies-outfits struinen langs tweedehandskledingzaakjes<br />
en rommelige café’s en platenzaken. Bijna elke locatie waar meer dan<br />
20 | FEATURE<br />
twintig man in kan, lijkt mee te doen met het Airwaves feest, waardoor het festival<br />
ook kan worden beleefd als veredelde kroegentocht, met muzikale ontdekkingen<br />
als bonus. Zo bevinden we ons ineens in Organ, een ietwat obscure nachtclub<br />
waar de IJslandse act Sometime een kleine dansvloer bestookt met fijnzinnige<br />
electronica en de zoete zang van een kleurrijk getooide zangeres. Achter in de<br />
zaal ontdekken we een trap die leidt naar een fluweelrode lounge-kelder, waar een<br />
rondborstige bardame ons voedt met de broodnodige alcohol. Welja, neem nog<br />
maar een biertje voor 500 kronen. Zal ongetwijfeld duur zijn, geen idee hoeveel een<br />
kroon eigenlijk waard is [het biertje kostte zo’n € 6, red.], maar ook geen zin om<br />
daar vanavond achter te komen. De volgende nacht stranden we in het sfeervolle<br />
concertzaaltje Gaukurinn. Op aanraden van zo’n IJslands vintage-meisje kwamen<br />
we voor de band Steed Lord, maar de voorafgaande act blijkt allang de moeite<br />
waard. Ultra Mega Technobandi€ Stefán, de naam belooft al veel goeds, de act zelf<br />
spant de kroon. Vier puisterige tieners die een opzwepend soort rave-rock spelen,<br />
deels afkomstig uit een meegebracht iPodje, aangevuld met een agressief spelende<br />
drummer, bassist en toetsenist. De meeste aandacht gaat echter uit naar de zanger<br />
van het stel, een opgewonden standje die met ontkleed, zweterig bovenlijf luidkeels<br />
loopt te vloeken op het publiek achterin de zaal omdat het niet wil dansen. Slaand<br />
en schoppend tegen zijn toetsenist, de bassist wurgend met zijn microfoonsnoer,<br />
constant het publiek in duikend, gooiend met alles wat los en vast zit - met dit<br />
ongeleide projectiel is elk nummer een avontuur. Een complete chaos is het gevolg,<br />
zeker wanneer het iPodje vastloopt, maar dat is uiteraard de charme van een ware<br />
rockshow. Dat Steed Lord vervolgens een veel betere band blijkt te zijn, is gauw<br />
vergeten. De laptop-electro van deze groep klinkt geweldig, evenals de twee goed<br />
uitziende vocalisten, maar in ons geheugen kunnen ze moeilijk de rauwe act van<br />
UMTbS overtreffen. En ziedaar de kracht van Iceland Airwaves, een festival dat leunt<br />
op de variëteit aan IJslandse acts die zich niets aantrekken van trends, regels of<br />
elkaar – alles draait om de muziek en het feest.<br />
Warmwaterbron<br />
En het mooiste moet dan nog komen, de Airwaves Blue Lagoon Party. Oftewel,<br />
uitkateren in een warmwaterbron, met dj’s aan de kant om de festivalsfeer erin<br />
te krijgen. Negen bussen, volgeladen met hipsters van uiteenlopend pluimage,<br />
vertrekken vanuit de stad, dwars door het ruige landschap van IJsland, op weg naar<br />
de beroemde Blue Lagoon. Regen en rotsen is weer alles wat we zien onderweg,<br />
totdat rookslierten aan de horizon opdoemen en we ons ineens bevinden bij een<br />
modern zwemoord, maar dan met een dampend buitenbad ter grootte van een<br />
klein meer. Al snel verzamelt het aanvankelijk rustig badende publiek zich bij de dj’s,<br />
wiens Franse filterhouse steeds steviger uit de speakers komt. De aanwezigen slaan<br />
door: crowdsurfende Amerikanen, dronken Engelsen die hun blote kont laten zien,<br />
het feest is compleet. En tja, dat zijn toch, ‘pardon my French’, de krenten uit de<br />
pap. Niet de headliners, maar de kleine acts en feesten geven karakter aan Iceland<br />
Airwaves – een festival om de kou voor te trotseren.<br />
www.icelandairwaves.com<br />
DIGITAL REVOLUTION:<br />
EVO5 BY ECLER<br />
• Highest quality audio 24bit/96 kHz A/D conversion<br />
• Internal 12 channel in and 12 channel out fi rewire soundcard<br />
• Fully editable effects processor<br />
• Create, name and save up to 64 customized effects<br />
• Full colour TFT Screen<br />
• Unlimited MIDI control<br />
more info at www.interstateaudio.nl<br />
Warder 186A, 1473 PL Warder, interstateaudio@wxs.nl<br />
exclusief distributeur en importeur van:<br />
Numark | EVO5 | Feedback | CS2.i1 1 26-10-2007 16:38:15
STRP RE<br />
ANIMATIE UIT EINDHOVEN ZONDER EN MET COMpUTER<br />
Van donderdag 22 tot en met zondag 25 november vindt in het Klokgebouw<br />
op het voormalige bedrijfsterrein van philips in Eindhoven STRp plaats,<br />
het festival waarop technologie en creativiteit centraal staan. Naast een<br />
uitgebreid programma met electronische muziek, robotics, visuals en<br />
interactieve kunst geeft STRp onder de noemer RE: speciale aandacht aan<br />
een thema. Ditmaal is dat 3D animatie uit Eindhoven.<br />
Door Alfred Bos<br />
In de jaren dertig betekende 3D animatie werken met poppen en die zaten<br />
doorgaans vast aan touwtjes. Zo niet bij George Pal. Toen hij in 1934 door Philips<br />
werd gevraagd om in Eindhoven te komen werken, had hij als animator reeds zijn<br />
sporen verdiend in Boedapest en Berlijn. Pal, in 1908 in Hongarije geboren als<br />
Julius György Märczincsák, pionierde een nieuwe animatietechniek, die bekend is<br />
geworden als stop-motion, ook wel klei animatie of stop-frame animatie genoemd.<br />
De methode maakt gebruikt van film; het poppetje wordt beeldje voor beeldje<br />
gefotografeerd en telkens verandert de pose een klein beetje – afgespeeld lijkt de<br />
pop vloeiend te bewegen. Pals specialiteit was de Pal-Doll, in Amerika bekend<br />
geworden als Puppetoons (een samentrekking van puppet en cartoon). Met die<br />
techniek maakte Pal tussen 1934 en 1939 in Eindhoven vier tekenfilms en acht<br />
reclamefilms voor Philips, waaronder Philips Cavalcade (1934), Sleeping Beauty<br />
(1935), De Toveratlas (1935) en Alladin en de Wonderlamp (1939). Overigens werkte<br />
de animator via zijn bedrijf Dollywood ook voor andere opdrachtgevers als Horlicks<br />
Malted Milk, een Britse zuivelfabrikant. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak<br />
emigreerde Pal naar de Verenigde Staten, waar zijn talent niet lang onopgemerkt<br />
bleef. Filmgigant Paramount gaf hem zijn eigen animatiestudio in Hollywood en in<br />
1944 ontving Pal voor zijn pionierswerk met zijn puppetoons een Oscar. Hij stond in<br />
Hollywood bekend als de man die op het witte doek het onmogelijke kon laten zien<br />
en die reputatie deed hij gestand door in de jaren vijftig een reeks baanbrekende<br />
science fiction films te produceren. Destination Moon (1950), When Worlds Collide<br />
(1951), War Of The Worlds (1953) en Conquest Of Space (1954) zijn nog steeds het<br />
bekijken waard, mede dankzij de voor die tijd meer dan geloofwaardige animaties en<br />
trucages – de eerste ruimtesonde moest nog worden gelanceerd, een ontwikkeling<br />
die Pal reeds had voorzien.<br />
Blender<br />
Pals stop-motion is een bewerkelijke animatietechniek, maar wordt nog steeds<br />
toegepast. Met de introductie van digitale technieken heeft de animatie echter<br />
een nieuwe impuls gekregen. En dankzij het in Eindhoven ontwikkelde software<br />
pakket Blender is driedimensionale (3D) animatie niet langer voorbehouden aan<br />
22 | FEATURE<br />
Now Playing<br />
9 of 13<br />
DOWNLOAD<br />
DE PODCAST OP<br />
DJBROADCAST.NL<br />
3:30 -0:49<br />
grote studio’s met een leger animatoren en een astronomisch budget. Op STRP<br />
is de korte animatiefilm Elephants Dream te zien, de eerste 3D ‘open source’<br />
animatiefilm ter wereld, die het afgelopen jaar in première ging. Elephants Dream<br />
is internationaal geprezen om de kwaliteit van de graphics en om het feit dat de<br />
tien minuten durende film tot stand is gekomen via ‘open source’ software: een<br />
computerprogramma dat door iedereen gratis kan worden gebruikt en aangevuld.<br />
Tijdens de UK Linux and Open Source Awards 2006 won Elephants Dream de prijs in<br />
de categorie ‘Best Use of CGI with Linux/Open Source’ en werd daarmee verkozen<br />
boven films van grote animatiestudio’s als Dreamworks en Sony/Imageworks.<br />
Elephants Dream werd gemaakt met het software pakket Blender, een programma<br />
voor 3D animatie dat midden jaren negentig werd ontwikkeld door de in Eindhoven<br />
gevestigde animatiestudio NeoGeo en sinds oktober 2002 beschikbaar is als open<br />
source freeware. Wereldwijd werken vele duizenden professionele animatoren, 3D<br />
modeleers en liefhebbers met het pakket; Blender is het intellectuele eigendom van<br />
de Blender Foundation onder leiding van Ton Roosendaal, die de eerste versie van<br />
het programma schreef.<br />
Onderwijs<br />
“De kracht van Blender is dat het voor de enkelvoudige gebruiker een volledige<br />
suite biedt waarin alles mogelijk is,” zegt Joeri Kassenaar, die in de jaren negentig<br />
voor NeoGeo werkte en als animator en programmeur heeft bijgedragen aan de<br />
ontwikkeling van het programma. “Je kunt kris-kras werken, je hoeft niet een<br />
bepaalde werkvolgorde of een vast protocol te volgen. Dat is voor de thuiswerker<br />
of hobbyist heel prettig, want anders lijkt het snel op werk.” Omdat Blender open<br />
source is voegen veel gebruikers nieuwe, zelfgeschreven onderdelen aan het<br />
pakket toe. “Producenten van professionele 3D animatie software zijn serieus<br />
bang voor Blender, want ze zien dat Blender kan wat hun pakket ook kan,” stelt<br />
Kassenaar. En dat terwijl het gratis is. Toepassing in het grafische onderwijs ligt<br />
voor de hand. “Dat is vorig jaar tijdens de internationale Blender conferentie ook ter<br />
sprake gekomen,” zegt Kassenaar. “Er moeten certificaten komen, opdat precies<br />
wordt omschreven wat het pakket wel en niet kan. Dan hoeft de docent niet telkens<br />
aan de onderwijsinspecteur uit te leggen dat de studenten geen hobby bedrijven.”<br />
Zondag 25 november, de slotdag van STRP, staat in het teken van 3D animatie.<br />
In Hal 5 worden tussen 13:30 en 23:00 enkele films van George Pal vertoond.<br />
In Hal 7 zijn tussen 14:00 en 22:30 verschillende Philips reclamefilms van George<br />
Pal te zien. Om 19:30 verzorgt Joeri Kassenaar in Hal 7 een lezing over Blender,<br />
inclusief demonstratie en een vertoning van Elephants Dream. Voor het complete<br />
muziekprogramma, zie de website van STRP.<br />
www.strp.nl | www.blender.org | www.elephantsdream.org<br />
Kwaliteit ontmoet draagbaarheid<br />
NIEUW! BOSE ®<br />
SoundDock ®<br />
NIEUW<br />
van Bose<br />
Maak kennis met het nieuwe BOSE ®<br />
SoundDock ®<br />
Portable digital music<br />
system. Dit systeem is uitgerust met<br />
een indrukwekkend aantal innovaties<br />
van Bose, waaronder de exclusieve<br />
technologie voor waveguideluidsprekers,<br />
en levert prestaties die voorheen ondenkbaar waren voor draag-<br />
bare systemen. Plaats uw iPod ®<br />
op het dockstation en geniet van<br />
een volle, rijke en gedetailleerde muziekweergave uit een zeer<br />
Ervaar het verschil dat BOSE ®<br />
Portable digital music system<br />
compact systeem. De oplaadbare lithium-ionbatterij zorgt voor<br />
een langere speelduur dan gewone batterijen, waardoor u overal<br />
in huis kunt genieten van uitmuntende geluidskwaliteit, en zelfs<br />
buiten. Trek de stekker uit het stopcontact en laat de voedingskabel<br />
thuis. En terwijl u luistert, laadt het systeem uw iPod ®<br />
op.<br />
Met één afstandbediening bedient u zowel het systeem als de<br />
basisfuncties van uw iPod ®<br />
, en navigeert u door de afspeellijst.<br />
Plaats uw iPod ®<br />
op het dockstation en ervaar zelf hoe goed<br />
geluidskwaliteit en draagbaarheid samengaan.<br />
technologie maakt<br />
Bel 0299 390111, bezoek www.bose.nl of www.sounddock.nl, of ga naar uw geautoriseerde BOSE ®<br />
Personal ®<br />
Audio-dealer<br />
Onderweg. Op het werk. Thuis. Maak kennis met Personal ®<br />
Audio van Bose<br />
BOSE ®<br />
BOSE multimedialuidsprekersystemen<br />
®<br />
audiohoofdtelefoons BOSE ®<br />
SoundDock ®<br />
digital music systems<br />
niet inbegrepen. iPod ®<br />
is een geregistreerd handelsmerk van Apple Computer, Inc.<br />
iPod ®
C<br />
M<br />
Y<br />
CM<br />
MY<br />
CY<br />
CMY<br />
K<br />
AdvAwakenings.pdf 31-10-2007 13:51:17<br />
ROTTERDAM ELECTRONIC MUSIC FESTIVAL<br />
REMF MICRO WINTER EDITION<br />
29-30 NOV. _ 1 DEC. - WORLD AIDS DAY - 2007<br />
ROTTERDAM BECOMES ELECTRIC<br />
Ken Ishii (JAP) i Superfreq featuring Mr. C (UK) i Chris Liebing (DE) i Adultnapper_live (usA)<br />
Joris Voorn _ Live (Nl) i Honey Dijon (USA) i Ark _ live (FR) i Ripperton A.K.A. Lazy Fat People _ live (CH)<br />
commix (uk) Benny Rodrigues (NL) i Distance (UK) i Vicious Circle (UK) i Volcano the bear _ live (UK)<br />
Deepchord presents Echospace _ Live (USa) i Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso UFO (JAP)<br />
Thunderheist _ live (CAN) i St.Vincent _ live (USa) i Alden Tyrell _ Live (NL) i Monica Electronica (NL)<br />
Warren Fellow (NL) i laxtar (NL) i GMB _ Live (NL) i NELSON and DJOSA _ LIVE (NL) i JOACHIM (nl)<br />
Campattack Robots i Reach visuals (NL) mediaontwerpers (nl) i And many many more...<br />
various locations: www.REMF.nl<br />
CLUBNIGHTS, CONCERTS, EVENTS, SHOWCASES, LABELNIGHTS,<br />
EDUCATIONAL WORKSHOPS, MASTERCLASS, INSTALLATIONS,<br />
ART AND CULTURE, VISUALS, CINEMA AND RECORDFAIR.<br />
DJ Broadcast 205x130.5_V3.indd 1 07-11-2007 09:42:36<br />
DEF MIX<br />
DEF MAAR NIET DOOF<br />
Def Mix is een house dj superteam: David Morales, Frankie Knuckles, Satoshi<br />
Tomiie en Hector Romero. Onder de titel Def Mix Classics heeft het Engelse<br />
Defected label een driedubbelcd met een aantal klassieke remixen van de<br />
vier Def Mix dj’s uitgebracht. Daarop dansvloerkrakers uit de begintijd van<br />
de house van ondermeer U2, Robert Owens, Electribe 101, Jamiroquai en<br />
Ce Ce peniston. Een leukere bijspijkercursus Wat Is House? is nauwelijks<br />
te verzinnen.<br />
Door Alfred Bos<br />
Def Mix Productions is de naam van het bedrijf dat Judy Weinstein en David Morales<br />
in 1987 begonnen. Morales kennen we als een prominente house dj en producer uit<br />
New York, terwijl Weinstein in 1978 één van de eerste dj record pools startte, For The<br />
Record. Morales en Weinstein hadden nog nauwelijks de muren van hun kantoor<br />
geverfd toen Frankie Knuckles, house pionier uit Chicago, zich in New York meldde.<br />
Niet lang daarna verhuisde Satoshi Tomiie, een ontdekking van Knuckles, van Tokyo<br />
naar New York om het team te versterken. Hector Romero, een latin en house dj<br />
die vanaf zijn vijftiende professioneel achter de draaitafels stond en fungeerde als<br />
opwarm jock voor Morales, werd door Weinstein in 1994 gevraagd om voor Def Mix<br />
het label Definity op te zetten. Naar aanleiding van Def Mix Classics blikken David<br />
Morales en Frankie Knuckles terug.<br />
David Morales: “Def Mix ontstond begin 1987. Ik gebruikte het woord Def Mix alleen<br />
maar als remixer. Toendertijd was ‘def’ straattaal voor ‘goed’ of ‘te gek’. Het is nooit<br />
de bedoeling geweest dat Def Mix meer zou worden dan een naam, we hebben nooit<br />
vermoed dat het ook ‘een ding’ zou worden. Er was geen vooropgezet plan.”<br />
Frankie Knuckles: “We hebben met grote artiesten gewerkt. Luther Vandross is zo’n<br />
pro dat hij zijn vocale partij in één keer op band zet, maar vervolgens doet hij het nog<br />
tien of vijftien keer, gewoon omdat hij het gezellig vindt in de studio.”<br />
David Morales: “Het was intimiderend om met Aretha Franklin te werken. Voor mij<br />
was ze de koningin van de soul en ze had met de beste producers in de studio<br />
gezeten. En ik was maar een dj/producer en ik kon mezelf onmogelijk vergelijken met<br />
haar status. Van dat soort ervaringen leer je veel.”<br />
Satoshi<br />
Frankie Knuckles: “Het album van Robert Owens [Rhythms In Me, 1990] was het<br />
eerste album dat David en ik samen hebben geproduceerd en Satoshi speelt daarop<br />
een centrale rol als toetsenman. Dus op die plaat hoor je het begin van Def Mix, maar<br />
ook hoe evenwichtig en uitgebalanceerd het geluid was en nog steeds is.”<br />
David Morales: Satoshi ging vaak met me mee naar dj gigs en speelde live keyboards<br />
bij mijn sets. Drumapparaten, effecten, zo kwamen we op een ‘geluid’ uit. Ieder van<br />
ons deed zijn eigen ding, maar een deel van ieder zat in al onze songs.”<br />
Frankie Knuckles: “Je bent nooit te oud om te leren. Hector en ik zaten net te<br />
praten over gadgets en hij wil de nieuwe i-Phone, waarop Satoshi zegt: ‘Wacht op<br />
“House is<br />
geen<br />
wedstrijd”<br />
de tweede generatie, koop nooit de eerste generatie’. Wanneer je veel in elkaars<br />
gezelschap verekeert, pik je ook veel van elkaar op. Mij helpt het in ieder geval om<br />
technisch bij te blijven, iets waar ik uit mezelf niet zo sterk in ben. Maar de anderen<br />
helpen me daarbij.”<br />
Satoshi Tomiie: “Ik ben op hetzelfde moment gaan produceren en deejayen. Mijn<br />
eerste liefde was hiphop. Ik ben meer naar house gaan luisteren nadat ik Frankie was<br />
tegengekomen en later David. Ik ben een perfect voorbeeld van het feit dat – tenzij<br />
je al een grote dj bent – je platen moet maken om boekingen te krijgen, dus dat heb<br />
ik gedaan.”<br />
Ouder worden<br />
Frankie Knuckles: “Mensen denken over house als iets dat doelbewust is uitgevonden;<br />
dat is niet zo. Het is voortgekomen uit de muziek die we draaiden in The Warehouse<br />
[in Chicago] en The (Paradise) Garage [in New York] en andere plekken in de US. Nu<br />
duiken er iedere week weer nieuwe namen op. Het is lastig om je plek te behouden<br />
want de muziekindustrie dicteert dat ik met iedereen in competitie ben. Zelf zie ik het<br />
niet als een wedstrijd.”<br />
David Morales: “Het publiek waar we voor draaiden gaat niet langer uit. Wat betekent<br />
dat je zo’n beetje overnieuw kunt beginnen. Je moet jezelf bewijzen voor de volgende<br />
generatie die je niet echt kent. En daar bovenop verandert de technologie, de<br />
muziek verandert, de smaak verandert. Als je wilt blijven meedoen, zul je je moeten<br />
aanpassen.”<br />
Frankie Knuckles: “Technologie heeft de muziek in de handen van de dj’s gelegd, wat<br />
geweldig is, maar het enige probleem wat ik daarmee heb is dat sommige muziek<br />
tweedimensionaal is. Het is prachtig dat je thuis op zolder iemand anders kunt<br />
sampelen en volkomen onafhankelijk een track in elkaar kunt zetten, maar het is nog<br />
mooier wanneer je met anderen een track kunt maken en een zanger of zangeres<br />
kunt gebruiken. Er is tegenwoordig zoveel overbodige muziek op de markt.”<br />
David Morales: “Wanneer ik mijn residencies doe en tien uur achtereen draai, weet<br />
het publiek dat ze van alles zullen horen, muziek uit het hele spectrum. Mensen van<br />
buiten de dansmuziek zien onze muziek als saai omdat het lineair is, het gaat maar<br />
door. In de jaren zeventig en tachtig was er veel meer variatie, je kon de muziek<br />
toen onmogelijk saai noemen. Wat we vandaag de dag missen is de inbreng van de<br />
artiesten.”<br />
Frankie Knuckles: “Op deze nieuwe compilatie konden een aantal tracks uit onze<br />
catalogus niet ontbreken. Tears [met Robert Owens] moest er natuurlijk op, net als<br />
The Whistle Song en I’ll Be Your Friend [van Robert Owens]. Die nummers moeten<br />
op Def Mix Classics staan, want dat verwacht het publiek. Dat zijn de diamanten uit<br />
onze koffers.”<br />
Het driedubbelalbum Def Mix Classics verschijnt op 12 november en<br />
wordt verspreid door Defected<br />
www.defected.com | www.myspace.com/defectedinthehouse<br />
FEATURE | 25
BEKENT KLEUR<br />
Mark Norman is de grote belofte uit de stal van Tiesto’s Black Hole label.<br />
Twee jaar terug verzamelden Mark de Jong en Norman Lenden hun<br />
beste clubtracks op hun debuutalbum, de dubbelaar Synchronicity. Met<br />
hun nieuwe album Colours zetten ze een flinke stap vooruit, want naast<br />
toptracks voor de dansvloer telt het album ook een aantal vocale tracks die<br />
zo op de popradio kunnen. “We zijn wijzer geworden en meer ervaren.”<br />
Door Alfred Bos<br />
“De apparatuur verandert en de muziekstijlen veranderen. Aan het nieuwe album<br />
merk ik dat we qua sound volwassener zijn geworden. We hebben nieuwe apparatuur<br />
gekocht en het heeft even geduurd om de sound onder controle te krijgen, maar<br />
het maakt het geluid wel voller,” zegt Norman Lenden, de deejayende helft van het<br />
duo Mark Norman. Twee jaar terug verscheen hun debuutalbum Synchronicity, een<br />
dubbelaar die kan gelden als het slotstuk van hun introductie in de danswereld: van<br />
liefhebber tot prof. Sindsdien is het duo uitgegroeid tot een van de vlaggenacts van<br />
’s werelds meest vooraanstaande trance label, Black Hole. Mark Norman deed met<br />
labelgenoot Cor Fijneman de met veel publiciteit omgeven Around The World In 80<br />
Days tournee (twee dozijn landen in tachtig dagen). Gewapend met die ervaring sloot<br />
hij zich op in de studio van zijn partner Mark de Jong, met het album Colours als<br />
resultaat. Het is een flinke stap vooruit. “Synchronicity was een verzameling clubtracks,”<br />
zegt Norman. “Colours is een ander soort album geworden, er staan meer liedjes op.<br />
We wilden breder gaan en een andere kant van ons laten zien. We kunnen meer dan<br />
alleen knalplaten maken. Daarom heet de plaat ook Colours, er staan meer muzikale<br />
kleuren op. Het album is diverser, er is meer variatie.” De twee schoolvrienden uit<br />
Zoetermeer hebben hun hobby langzaam maar zeker zien veranderen in een fulltime<br />
baan. Na de middelbare school toog Norman Lenden naar Leeuwarden om<br />
daar congres & event management te studeren. Met het organiseren van feesten<br />
in de Friese hoofdstad verdient hij studiepunten en in het weekend reist hij af naar<br />
Zoetermeer om in de studio van Mark de Jonge aan clubtracks te werken. En al is<br />
Norman inmiddels weer ingezetene van Den Haag, zo gaat het eigenlijk nog steeds.<br />
Alleen zit hij nu doordeweeks met Mark in de studio en vliegt hij in het weekend de<br />
wereld rond om overal en nergens te draaien. Een doorsnee weekend in oktober: San<br />
Diego (Californië), Dubai, Moskou. Lukt het dan nog om je ogen open te houden in de<br />
studio? “Ik zit wat minder in de studio dan Mark,” zegt Norman. “In het weekeinde ben<br />
ik op pad, dus ik zit twee of drie dagen per week in de studio. Mark zit daar vijf dagen<br />
per week en eigenlijk ook de weekeinden. Als je van je hobby je werk kunt maken, ben<br />
je een gelukkig mens.” Goede verdeling, zo’n studiobeest voor de continuïteit en een<br />
dj die als ogen & oren van het tweetal fungeert door wekelijks de clubs te bezoeken.<br />
“Vocalen kunnen<br />
een plaat maken<br />
MARK NORMAN<br />
of breken”<br />
“Zeker,” beaamt Norman. “Mark gaf destijds aan dat hij draaien niet zo leuk vindt en<br />
liever niet in de spotlichten staat. Hij blijft liever achter de schermen aan het werk.<br />
Ik vind draaien heel erg leuk, dus die verdeling ging vanzelf. Ik ben ook blij met die<br />
continuïteit, want ik zie aan collega’s dat het heel moeilijk is om in het weekeinde te<br />
draaien en doordeweeks te produceren. Ik heb mijn laptop mee op reis, dus ik kan<br />
onderweg ideetjes uitwerken en doormailen naar Mark in de studio.”<br />
Stemmen<br />
Het kan niet anders of de Around The World In 80 Days toer heeft bij Norman Lenden –<br />
en dus ook op het nieuwe album – zijn sporen nagelaten. In minder dan drie maanden<br />
zagen hij en Cor Fijneman twee dozijn landen aan zich voorbij trekken. “Je praat met<br />
mensen en hoort hoe ze daar leven,” zegt Norman. “Dat maakt indruk op je. Wat is<br />
me opgevallen is dat muziek mensen bij elkaar brengt. En waar je ook komt, het is<br />
eigenlijk overal hetzelfde. In welke cultuur je ook zit, mensen zijn allemaal hetzelfde.”<br />
De tournee was enerverend en inspirerend. En als resultaat staan er enkele rustiger<br />
tracks op het nieuwe album, vertelt Norman Lenden. Pardon? “Als je in Nederland<br />
draait, moet het knallen – het gas erop. Je krijgt weinig de tijd om rustige muziek te<br />
draaien, omdat je in Nederland vaak maar een uur of maximaal twee uur de tijd hebt.<br />
In het buitenland draai ik doorgaans langer, drie tot vier uur en dan heb je de ruimte om<br />
je set op te bouwen en ook rustiger nummers te draaien. Dat is belangrijk wanneer je<br />
een sfeer wilt neerzetten op een avond. Dat mis ik wel eens in Nederland.” Ook nieuw<br />
voor Mark Norman: vocale tracks. Colours telt er vier (op veertien). “Het heeft ons<br />
altijd leuk geleken om met een zangeres te werken,” zegt Norman. “Via Black Hole<br />
zijn we in contact gekomen met Jes, de Amerikaanse zangeres die regelmatig met<br />
Tiësto werkt. Vorig jaar zomer is ze vanuit Amerika naar onze studio in Zoetermeer<br />
gekomen.” Ook staan er op Colours twee tracks met de zangeres Celine Frewer uit<br />
Nieuw Zeeland. “Het luistert nauw met vocalen,” aldus Norman. “Ze kunnen een plaat<br />
maken of breken. De stem moet je liggen. Vocalen zijn een verhaal apart.” Daardoor<br />
klinkt Colours meer pop dan Synchronicity deed en dat past binnen de ontwikkeling<br />
van het trance genre – dat wordt breder. “De diverse dansstijlen komen steeds dichter<br />
bij elkaar, al denk ik dat er altijd wel iets van trance in onze muziek zal blijven,” stelt<br />
Norman. “Als we muziek maken moet er altijd iets van melodie in zitten, het moet<br />
iets warms hebben. Muziek is een cirkel. Nu is house weer populair en over een paar<br />
jaar is trance opnieuw populair, maar in een andere vorm. Minimal is ook een soort<br />
trance, maar met een andere beat. Eigenlijk bestaat er alleen maar goede en slechte<br />
muziek.”<br />
Colours is uit op Magik Muzik en wordt verspreid door Black Hole.<br />
www.mark-norman.com<br />
FEATURE | 27
KEVIN SAUNDERSON (USA)<br />
REMY<br />
MARNIX<br />
ALVREDO<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
SERGIO FLORES (AUT)<br />
ROOG<br />
FREDERIK ABAS<br />
SANDER HUCKE<br />
<br />
<br />
<br />
€<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
€<br />
<br />
<br />
BOOKA SHADE<br />
BOOKA SHADE OVER DJ KICKS<br />
Het duo Booka Shade uit Berlijn is verantwoordelijk voor de meest recente<br />
aflevering van de befaamde reeks mixcompilaties DJ Kicks en het is een<br />
topmix geworden. Wellicht omdat Arno Kammermeier en Walter Merziger<br />
geen dj’s maar producers zijn is DJ Kicks Booka Shade een opvallende<br />
mix waarin een breed spectrum aan muziek (met tracks uit iedere decade<br />
vanaf de jaren zestig tot nu) tot één geheel is versmolten. Bovendien houdt<br />
de mix het midden tussen de dansvloer en popmuziek voor thuis. Brigitte<br />
Bardot naast Aphex Twin, je moet er maar opkomen en je moet er vooral<br />
ook maar mee wegkomen. Wat Booka Shade voortreffelijk is gelukt. Arno<br />
Kammermeier vertelt het verhaal achter hun bijdrage aan DJKicks.<br />
Door Alfred Bos<br />
“We zijn<br />
geen dj’s”<br />
“We hebben met opzet niet gekozen voor de meest recente clubklappers. Dat<br />
kunnen we niet eens, want we gaan niet wekelijks naar de platenwinkel zoals onze<br />
collega’s bij het Get Physical label, DJ T of M.A.N.D.Y. Wij zijn producers en wat we<br />
hebben geprobeerd is een luisterbare mix te maken en of de platen nu drie maanden<br />
of tien jaar oud zijn is niet belangrijk. Als ze maar passen in de flow van de mix.<br />
“Uit de geschiedenis van de DJ Kicks mixreeks blijkt dat niet alle bijdragen van dj’s<br />
komen. We wilden al een tijdje een mixcompilatie maken, maar we kunnen geen<br />
Get Physical Body Language compilatie doen want we zijn geen club dj’s. Voor ons<br />
is DJ Kicks perfect, het concept gaf ons alle ruimte om willekeurig goede tracks<br />
in te passen. We hebben muziek van de jaren zestig tot nu uitgekozen. Uiteraard<br />
ook muziek uit de jaren tachtig, want toen waren we zelf jong en die muziek was<br />
een belangrijke invloed voor ons. Als producers wilden we de tracks niet alleen<br />
mixen op beats maar ook op melodie en harmonie. Daarom is het een producers<br />
mix geworden. In technisch opzicht kun je onze DJ Kicks mix niet eens maken<br />
met een stapel vinyl en twee draaitafels. Daarvoor hebben we teveel aan de tracks<br />
gesleuteld: tempi veranderd en studiomagie toegepast.”<br />
Tijdsdruk<br />
“We hebben een stapel nummers in de laptop geladen en op tournee – in<br />
hotelkamers of in het vliegtuig – combinaties van tracks uitgeprobeerd om te zien<br />
wat werkte en wat niet. Pas op het laatste moment hebben we de mix in de studio<br />
met behulp van Ableton in elkaar gezet. We hebben ook mash-ups gemaakt. De<br />
track van Brigitte Bardot bijvoorbeeld hebben we opgesausd met een Booka Shade<br />
drum loop. Het nummer van Heaven 17 had geen baspartij, daar hebben we een<br />
extra basdrum onder gezet. Een selectie van de gebruikte nummers – de songs –<br />
zijn door K7 uitgebracht op vinyl. Maar je moet als dj erg veel werk verrichten om<br />
een mix te maken die identiek is aan onze DJ Kicks mix. “De platenmaatschappij<br />
[het Berlijnse label K7, red] benaderde ons in een laat stadium, hun deadline stond<br />
al vast. We hadden maar vier of hooguit zes weken vanaf het moment dat ze ons<br />
belden. Binnen een maand was het klaar, inclusief het aanvragen van de rechten<br />
wat door K7 is gedaan. We hebben ook mazzel gehad. We hadden geen tijd om<br />
een alternatieve tracklisting te verzinnen en we moesten erop vertrouwen dat alle<br />
nummers die we hadden uitgekozen ook inderdaad beschikbaar waren. Dat is<br />
gelukt. En gelukkig maar, anders hadden we flinke tijdsproblemen gehad. Alleen<br />
onze geplande openingstrack van The Passengers [een alias van U2] bleek af te<br />
vallen. Als vervanging hebben we zelf een intro gemaakt. Het andere ‘moeilijke’<br />
nummer was de track van Brigitte Bardot. Daarvoor kregen we op het allerlaatste<br />
moment toestemming. Godzijdank, want zonder dat nummer hadden we de mix<br />
kunnen schrappen – het is een sleuteltrack. Het sluit ook perfect aan op Numbers,<br />
een exclusief nieuw nummer van onszelf. Dit is geen compilatie waar je zomaar<br />
willekeurig wat nummers kunt vervangen, daarvoor luistert de mix veel te nauw.”<br />
Statement<br />
“De platenmaatschappij had geen speciale wensen, we hadden alle vrijheid. Als<br />
ze iemand vragen hebben ze vertrouwen in die persoon, anders vragen ze je<br />
niet. We waren vereerd dat ze ons vroegen. Sommige mensen hadden een meer<br />
clubgeoriënteerde mix van ons verwacht. Anderen zeggen dat ze na beluistering<br />
van onze DJ Kicks mix horen waarom Booka Shade klinkt zoals we klinken. Dat<br />
klopt. Er staat veel electronische muziek op, maar ook songs en melodieën, er<br />
zijn soundtracks en tracks van toen en nu. Mensen die ons kennen weten dat we<br />
vroeger liedjes maakten en dat we met klassieke orkesten hebben gewerkt.<br />
“Je komt twee tracks van Quarion tegen in de mix, wat eigenlijk een vergissing<br />
is. We waren aan het zoeken naar geschikte nummers toen Philip van M.A.N.D.Y.<br />
langskwam in de studio. Hij had net platen gekocht en die hebben we in de computer<br />
geladen. We hadden alle info opgeschreven, maar toen we de mix uiteindelijk<br />
hadden voltooid bleek de info bij één track te ontbreken. Dus zijn we gaan zoeken,<br />
maar we kwamen er maar niet achter. Philip kon ons ook niet helpen, dus hebben<br />
we een stukje van dat nummer rondgestuurd naar onze contacten met de vraag:<br />
Kennen jullie dit nummer? Wat is het? Maar niemand kon ons helpen. Dus zijn we<br />
al Philips platen nog een keer gaan afluisteren en iedere keer als we bij de Quarion<br />
release aankwamen, zeiden we: Nee, die hebben we al uitgezocht. Iemand draaide<br />
de plaat om en bingo – daar was het gezochte nummer! Dus hebben we hebben de<br />
A-kant en de B-kant van een en dezelfde release gebruikt. Wat prima kan, omdat<br />
beide plaatkanten zo verschillend klinken, maar de meeste dj’s zouden wellicht niet<br />
twee nummers van dezelfde producer in hun mix opnemen. Wat ons betreft gaat<br />
dat niet op: als het werkt, werkt het. Zo’n DJ Kicks mix is een statement, het maakt<br />
me niet uit wie het nummer heeft gemaakt, zolang de muziek goed is en de track<br />
in de mix past.”<br />
DJKicks Booka Shade is uit via K7 en wordt verspreid door PIAS<br />
www.bookashade.com | www.myspace.com/getbookashade<br />
Now Playing<br />
9 of 13<br />
DOWNLOAD<br />
DE PODCAST OP<br />
DJBROADCAST.NL<br />
3:30 -0:49<br />
FEATURE | 29
DJM-700<br />
Instrumental by design<br />
Inspired by the rich legacy of Pioneer’s award-winning professional DJM series and<br />
designed for exploring new means of expression, the DJM-700 gives form and<br />
function with sophistication and simplicity.<br />
The DJM-700 sets a new standard for quality mid-market mixers. This<br />
digital, fully MIDI assignable 4-channel mixer allows DJs to transmit<br />
unique musical flows using a formidable range of featuresw. These<br />
include a world first DJ Effect Frequency Filter allowing elements<br />
of the music to be isolated for any one of the mixer’s 13 Beat<br />
Effects. The mixer also offers a first class Rotary Filter,<br />
delivering exceptional high and low pass frequency control. All<br />
in a format that is already familiar to DJM lovers.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
4 Channel, 96kHz / 24-bit Digital Mixer<br />
High fidelity 32-bit sound DSP<br />
New Effect Frequency Filter<br />
Roll Sampler<br />
13 Innovative Beat Effects<br />
Fully MIDI Assignable with on/off control<br />
Also available in black<br />
www.pioneer.nl | www.pioneer.be<br />
First State<br />
Op ZOEK NAAR NIEUWE TRANCE HORIZON<br />
Hoe zorg je dat een populair genre niet vastloopt in clichés? Door constant<br />
de grenzen op te zoeken – en op te rekken. Het Zuid-Hollandse duo First<br />
State laat op hun debuutalbum Time Frame horen dat er nog steeds leven<br />
zit in het ‘symfonische’ dansgenre.<br />
Door Alfred Bos<br />
“Melodie, maar ook stampen”<br />
De hoes laat een hemels natuurtafereel zien. De muziek zweeft als een condor<br />
over mistige synths, glooiende beats en een kabbelend beekje. Dan komt er een<br />
straaljager langs razen. Welkom op Time Frame, het debuutalbum van First State.<br />
“We hopen dat met Time Frame de naam First State wat bekender wordt. We<br />
hebben in feite nog maar één vinylrelease gehad en zijn daarna gelijk gevraagd<br />
voor een album. Mensen kennen ons misschien van andere producties, maar een<br />
nieuwe naam neerzetten is lastig,” zegt Ralph Barendse (1977, Zwijndrecht) die met<br />
Sander van der Waal (1981, Dordrecht) First State vormt. Time Frame verschijnt<br />
via In Trance We Trust (ITWT), het label dat Tiësto in 1998 startte en uitgroeide tot<br />
een van de meest solide trance labels van de planeet. En dat is opvallend want<br />
ITWT bracht negen jaar lang uitsluitend 12 inches en mixcompilaties (de reeks In<br />
Trance We Trust) uit, geen albums. Oké, de uitzondering was V.I.P., het album van<br />
de Israelische producer Eyal Barkan dat ITWT in 2003 licenseerde van het G.M.I.<br />
label uit Israel. Time Frame is dus het eerste artiestenalbum uit eigen stal en het is<br />
illustratief voor de nieuwe koers van het label om het genre naar een breder publiek<br />
te brengen. De naam First State verscheen voor het eerst laat in 2005, toen ITWT<br />
de tracks First State en Sacred op vinyl uitbracht. “Niet lang daarna hadden we een<br />
nieuwe release klaar,” zegt Barendse. “En toen we die hadden laten horen, zei Black<br />
Hole [het moederlabel van ITWT]: ‘Eigenlijk hebben we liever dat jullie deze nummers<br />
bewaren en daarmee een album gaan maken, volgens ons kunnen jullie dat.’ Black<br />
Hole richt zich meer en meer op albums en in die lijn paste hun suggestie.” Een<br />
jaar later is dat album klaar en ligt Time Frame eind november in de schappen. En<br />
hoewel er trance op staat, kun je met geen mogelijkheid een trance album noemen;<br />
daarvoor is het muzikale spectrum te breed. Voorbeelden? Between The Notes<br />
(track 4) had uit de koker van een Layo & Bushwacka kunnen komen, terwijl Your<br />
Own Way (met gastzanger Elliot Johns) ook door een popzender geprogrammeerd<br />
kan worden. “Er staan op het album ook tracks die een mix zijn van trance, house<br />
en minimal,” vult Barendse aan.<br />
ICT consultant<br />
De naam First State suggereert debutanten, maar Ralph Barendse heeft er reeds een<br />
kleine tien jaar en een flink aantal releases op zitten. Tussen 1998 en 2002 maakte<br />
hij voor Combined Forces en Deal zeven 12 inches. Als Ralphie B debuteerde hij in<br />
2001 met de track Massive op ITWT; het werd een klapper die ook aan buitenlandse<br />
labels werd gelicenseerd. De samenwerking met ITWT werd voortgezet onder de<br />
naam Midway, onder welke naam Barendse tussen 2002 en 2006 een viertal iets<br />
steviger, enigszins tribal georiënteerde tracks uitbracht. Die produceerde hij in zijn<br />
vrije tijd, want doordeweeks is hij ICT consultant. Het duo First State is het resultaat<br />
van een toevallige ontmoeting. “Ik kwam Sander tegen op een verjaardagsfeestje,”<br />
vertelt Barendse. “We raakten aan de praat en we bleken allebei te produceren.<br />
Dat was in 2003, toen had ik er zelf al vier jaar van produceren op zitten. Sander is<br />
begonnen rond de tijd dat ik hem tegenkwam. Pas later zijn we gaan samenwerken.”<br />
Daar was een directe aanleiding voor. Barendse: “In 2003 heeft Sander op eigen<br />
initiatief een remix gemaakt van de Midway track Amazon. Die heeft hij naar mij<br />
gestuurd en ik heb ‘m aan Black Hole laten horen. Die wilden Sanders remix op<br />
de B-kant zetten. Dat was een eerste aanleiding om samen te gaan werken.” De<br />
ICT consultant zegt dat zijn kompaan een house achtergrond heeft, terwijl hijzelf de<br />
trance vertegenwoordigt; zijn liefde voor dansmuziek begon midden jaren negentig<br />
met labels als Bonzai en Low Spirit. Die uiteenlopende voorkeur verklaart ook<br />
wellicht het geluid van First State: “Onze muziek is om naar te luisteren, maar moet<br />
ook in een zaal overkomen. Wat je in de zaal wilt bereiken is dat de mensen naar<br />
melodieuze muziek kunnen luisteren met een mooie break. Maar daar moet het niet<br />
bij blijven, er moet ook een stuk in zitten waar je goed op kunt dansen. Dat proberen<br />
we in alle tracks te stoppen: melodie, maar ook stampen.” Evergreen (track 9 van<br />
het album) is de perfecte illustratie van hun ideeën.<br />
Optimistisch<br />
Veel dansduo’s hebben in de studio een vaste taakverdeling. Zo niet First State.<br />
“We komen vaak allebei met ideeën die we thuis hebben uitgewerkt. Die werken<br />
we verder uit in de studio bij Sander. Dat doen we een paar keer per week. Maar<br />
vaste rollen? Niet echt, Sander komt net zo vaak met een melodie aanzetten als<br />
ik,” aldus Barendse. Hoe vullen de twee elkaar aan? “Sander kan heel snel iets<br />
neerzetten. En hij is heel optimistisch, hij weet mij vaak over de streep te trekken<br />
wanneer ik nog twijfel. Uiteindelijk heeft hij meestal gelijk, dat is een sterk punt van<br />
hem.” En het sterke punt van Barendse? “Ik weet wat mensen willen horen en ik<br />
doe vaak de communicatie, ik probeer de tracks te pushen. Voor mezelf wil ik beter<br />
worden in de techniek, de apparatuur en de software. En misschien moet ik wat<br />
minder perfectionistisch zijn. Daardoor komen tracks vaak niet af en blijft er veel<br />
liggen.” En wat hopen ze met het album te bereiken? “In de eerste plaats hopen we<br />
dat met Time Frame de naam First State wat bekender wordt en dan niet alleen in<br />
Nederland. We moeten over de drempel, van underground naar het grote publiek.”<br />
Time Frame verschijnt op 22 november via In Trance We Trust en wordt<br />
verspreid door Black Hole.<br />
www.firststatemusic.com | www.myspace.com/firststatemusic<br />
FEATURE | 31
Dualtek<br />
JApANS MONSTERVERBOND<br />
In de vroege jaren negentig was er nog weinig bekend over de Japanse<br />
technoscene. Maar door Ken Ishii heeft techno uit het land van de rijzende<br />
zon ook in het Westen een gezicht gekregen. Toch blijft het aantal Japanse<br />
artiesten dat doorbreekt in onze contreien klein. Maar Takaaki Itoh heeft<br />
zich de laatste jaren opgeworpen als één van de smaakmakers, door op veel<br />
relevante techno labels als Wols en Disclosure Vinylworks uit te brengen<br />
en indrukwekkende sets te draaien op belangrijke evenementen. Datzelfde<br />
geldt voor Go Hiyama, die momenteel furore maakt als opkomende<br />
producer met releases op Audio Assault en Asian Dynasty. De twee hebben<br />
besloten samen te gaan werken, in de studio en op het podium. Hun live set<br />
is binnenkort te bewonderen op Awakenings. Tijd voor een interview, dat<br />
door de taalbarrière per mail is gedaan. DJB goes Lost In Translation.<br />
Door Aron Friedman<br />
DJB: Hoe raakte je voor het eerst in aanraking met muziek?<br />
Takaaki Itoh: “Toen ik op de middelbare school zat, luisterde ik naar funk, new wave,<br />
electronic body music en disco. Ik vond beats altijd interessanter dan liedjes. Ik<br />
hield heel erg van Yellow Magic Orchestra [baanbrekende Japanse electronische<br />
band, belangrijk eind jaren zeventig, vroege jaren tachtig]. Toen kocht mijn vader<br />
een synthesizer en maakte ik techno pop voor de lol.”<br />
DJB: En met techno dan?<br />
“In de vroege jaren negentig kwam de eerste technogolf naar Japan. Het<br />
indrukwekkendst waren Underground Resistance, Warp, Rising High en Harthouse.<br />
Die waren helemaal nieuw en verfrissend voor mij. Toen raakte ik gegrepen door<br />
techno.”<br />
DJB: Hoe is het allemaal begonnen met je carrière?<br />
“Lang geleden was ik dj en organisator van een kleine club in Japan. In 1996 wilde<br />
ik mijn eigen platen gaan uitbrengen. Ik begon met het produceren van techno en<br />
stuurde mijn tracks rond. Ik bracht mijn eerste releases uit op Electracom in Groot-<br />
Brittannië en Majesty in de Verenigde Staten. In 2000 kreeg ik een aanbieding om<br />
in Slowakije op de Boomerang Rave te draaien. Dat was het grootste feest waar<br />
ik op dat moment buiten Japan had gestaan. Daar is mijn professionele dj carrière<br />
pas echt begonnen.”<br />
DJB: Hoe hebben Go Hiyama en jij elkaar ontmoet?<br />
“Voordat we elkaar leerden kennen, wisten we al dat we elkaars tracks mooi<br />
vonden, maar we hadden geen kans gehad om elkaar te ontmoeten, zelfs niet in<br />
Japan. In 2004 zagen we in een Spaanse club kans om eindelijk eens met elkaar<br />
te draaien.”<br />
DJB: Waarom wilden jullie toen iets samen doen?<br />
“We wilden gewoon weten wat we zouden kunnen uitdragen als we samen zouden<br />
draaien. Geen enkele andere Japanse draaide serieuze pure techno zoals wij dat<br />
deden. Het is een uitdaging voor ons om de perfecte beat te vinden.”<br />
DJB: Hoe gaan jullie te werk?<br />
“We gebruiken drie computers, Ableton Live en wat effecten voor het spelen. We<br />
synchroniseren de pc’s met elkaar en dan gaan we los.”<br />
DJB: Wat is het belang van live gaan?<br />
“We improviseren de hele tijd om de perfecte beat en groove te maken. Het is<br />
experimenteler dan draaien.”<br />
DJB: Jullie hebben alle twee je eigen stijl. Hoe vind je een muzikaal<br />
compromis?<br />
“Mijn stijl is donker en hard, die van Go is diep en experimenteel. We sluiten nooit<br />
een compromis, we willen gewoon zien hoe de connectie klinkt. Het is niet één plus<br />
één, maar een oneindigheid van onbekende mogelijkheden.”<br />
DJB: Hoe zou je je eigen stijl dan het liefst willen omschrijven?<br />
“Ik vertegenwoordig de goedheid en goede bedoelingen van techno. Mijn stijl is hard<br />
en brengt energie en kracht op de dansvloer. Een goede groove en een perfecte<br />
beat om mensen gek te maken.”<br />
DJB: Wat is je visie op de Japanse techno scene?<br />
“Het verschil met Japanners is dat we veel meer verschillende muziek checken omdat<br />
we zoveel informatie krijgen, die dagelijks wordt ververst. Ik denk dat Japanners<br />
meer naar muziek luisteren dan erop dansen. De mensen vinden alle soorten muziek<br />
leuk, het is goed uitgebalanceerd. Ook hebben we hele goede platenwinkels, die<br />
importeren van over de hele wereld. We luisteren naar van alles.”<br />
DJB: Is draaien in Europa heel anders dan in Japan?<br />
“In Europa reageren mensen veel directer dan in Japan. Het is alsof mensen er<br />
simpeler kunnen genieten.”<br />
DJB: De Europese techno scene is flink beïnvloed door minimal de laatste<br />
jaren. Hoe is dat in Japan?<br />
“Het is lang niet alleen maar minimal. Het is goed uitgebalanceerd. Ieder weekend<br />
komt iemand naar Japan om te spelen. En alle soorten techno worden hier<br />
gewaardeerd.”<br />
DJB: Hoe zie je de toekomst voor techno artiesten?<br />
“Computers hebben alles veranderd. Met een laptop is iedere artiest waar dan ook<br />
in staat om tracks te maken. Ik hou nog steeds van vinyl, maar de technologie zal<br />
het mixen naar een verder stadium brengen met edits en effecten.”<br />
DJB: Hoe ziet de toekomst eruit voor Dualtek?<br />
“We zijn van plan om meer tracks te releasen in de toekomst. En er worden ook<br />
nieuwe gigs geregeld. Maar voor Dualtek gaat alles in 2008 gebeuren.”<br />
Dualtek staat op 24 november in de Gashouder te Amsterdam tijdens<br />
Awakenings. www.dualtek.net<br />
FEATURE | 33
Waarin ditmaal: Wildplassen met en op Marco Carola, Andre Galluzzi tegen<br />
lamp gelopen, Daniel Sanchez in alle staten, Vassallo maakt het bont, David<br />
Labeij de ideale man 2007, Gedonder in Keulen, paris Hilton stalkt Benny<br />
Rodrigues, babyboom in dansland en ons Nachtteam hangt de VIp uit op<br />
Ibiza.<br />
Door Het Nightteam<br />
Goedenacht lezer. Hier spreekt uw nightteam vanuit de diepste krochten van de<br />
nacht. Waar zich de afgelopen maanden weer de meest ongelofelijke taferelen<br />
afspeelden…<br />
En wie zijn wij om die niet ook onmiddellijk aan het licht te brengen? *** En over<br />
aan het licht brengen gesproken….Andre Galuzzi liep tegen de lamp na zijn djset<br />
in Doornroosje tijdens het vijfjarige bestaan van Drift. Op een vage after in het<br />
Nijmeegse was het zo slecht gesteld met de electriciteit dat de stoppen in het<br />
holst van de nacht doorsloegen. En terwijl Galuzzi zich de hele avond ‘keurig’ had<br />
gedragen door niet in te gaan op de avances van een bewonderaarster (hij heeft<br />
immers een vaste vriendin), bleek maar weer dat de mores in het pikkedonker nog<br />
wel eens willen vervagen. Want toen de lichten onverwacht weer aangingen, was de<br />
voltallige after getuige van een innige zoen tussen Galuzzi en de dame in kwestie.<br />
Hoppa. *** Dit voorval zou hem tot ver over de landsgrenzen blijven achtervolgen.<br />
Want eenmaal goed en wel terug in Berlijn, kreeg Galuzzi een telefoontje van<br />
Lieke, de stagemanager van Drift: ‘Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik heb je<br />
nummer aan dat meisje gegeven, want ze heeft net de trein gepakt naar Berlijn om<br />
je vanavond te zien draaien.’ *** Even Apeldoorn bellen, of hoe ze dat ook noemen<br />
in Deutschland. *** En dan te bedenken dat het maar een geintje was van Lieke….<br />
al heeft Galuzzi wel de nodige peentjes gezweet…. *** En over penen gesproken.<br />
Karotte, nog maar net bekomen van de schrik van de allerallervunzigste flyer ever<br />
waar zijn naam op prijkte, werd na zijn dj-set op de Stubnitz door een andere player,<br />
ons aller Onur Ozur, overgehaald om zijn vlucht te verplaatsten. Dan konden ze<br />
gezellig back to backen op de after van, eh we zijn de tel kwijt, van de after? Anyway,<br />
Karotte blij, zijn vlucht verzet, helemaal klaar om gezellig te back to backen, maar<br />
vergeet het maar. Onur verlekkerde zich inmiddels aan groenten van heel ander<br />
allooi en koos Komkommertijd-resident Martine als zijn nieuwe draaipartner. Samen<br />
met deze lieftallige Amsterdamse bracht hij vervolgens de hele middag achter de<br />
booth door, terwijl Karotte als vijfde wiel aan de wagen eenzaam wegkwijnde. Van<br />
je vrienden moet je het hebben. ***<br />
Nog meer dj’s en vrouwen<br />
Tussen alle dj-ego’s die een deuk opliepen, was de hardste klap misschien nog<br />
wel voor Marco Carola. Na een weinig plezante aanvaring met een uitsmijter in<br />
Duitsland (waarbij hij een paar flinke klappen had opgelopen), zag Carola nog geen<br />
dag later zijn tweede Waterloo op Voltt Loves Summer. Tijdens zijn set stond hij net<br />
even met de verkeerde te sjansen. Color Of Sin, de vrouwelijke MC van Vreemd<br />
en een katje dat je zeker niet zonder handschoenen moet aanpakken, was weinig<br />
onder de indruk van Carola’s sexistische opmerkingen toen hij haar tijdens zijn set<br />
op het podium aansprak. Nadat ze duidelijk te kennen had gegeven niets van hem<br />
te willen weten, voelde Carola zich zo op zijn pik getrapt, dat hij, toen hij haar<br />
ontwaarde in een lange rij bij het toilet, uitgebreid tegen het daarnaast gelegen hek<br />
begon te wildplassen. En dan ook nog met een schamper: ‘Ik kan tenminste overal<br />
pissen waar ik wil, terwijl jullie vrouwen in de rij moeten staan.’ *** Dat had hij beter<br />
niet tegen Color Of Sin kunnen zeggen, die – bijdehand als ze is – onmiddellijk<br />
naast Carola door de knieën zeeg, haar rokje optilde en pontificaal voor zijn voeten<br />
urineerde, waarbij Carola’s vlekkeloze sneakers het niet drooghielden. De onthutste<br />
Carola werd vervolgens definitief in de touwen geslagen met haar uitsmijter: ‘And<br />
next time play some decent records!’ *** Another one bites the dust. Want onze<br />
Italiaanse deckhengst verscheen ineens niet meer op de after waar hij zou komen<br />
draaien. Misschien maar goed ook, want op zijn vorige Nederlandse after was hij<br />
al na vijf minuten in slaap gevallen. *** Beter verging het ons aller Benny Rodrigues,<br />
die niemand minder dan Paris Hilton (!) tot zijn fans mag rekenen. De Amerikaanse<br />
34 | NIGHTREPORT<br />
miljardairsdochter had de Rotterdamse held al eens op Ibiza horen draaien en<br />
meteen maar om zijn nummer gevraagd. Toen ze op een mooie zomerdag op<br />
Schiphol landde, belde ze meteen Benny om te vragen waar hij die avond stond.<br />
‘Eh, in Venlo…’ Geen probleem. Dat is een buitenwijk van Amsterdam toch? Hop<br />
in de limousine naar het Free Funk festival in het Schone Zuiden. Aangekomen in<br />
de dj-booth griste Paris de microfoon uit de handen van de MC, begroette ze het<br />
publiek met ‘Hey I’m Paris Hilton and I donated one million dollar to charity last<br />
week.’ Vervolgens zoop ze zich laveloos aan champagne, waarna ze per limousine<br />
weer richting Schiphol vertrok. ***<br />
Van boeker naar banketbakker<br />
Berichten wij in het vorige Nightreport nog over het grote verlies van Dj Dimitri<br />
die zijn draaitafels aan de wilgen hing, ditmaal moeten we opnieuw een kopstuk<br />
vaarwel wuiven. Niemand minder dan Adriaan Veldhuizen, de gelauwerde boeker<br />
van Extrema, houdt de dancewereld voor gezien. In een afscheidsmailtje aan<br />
vrienden, bekenden en collega’s liet hij weten het boeken te willen verruilen voor<br />
zijn nieuwe roeping: banketbakken. We vragen ons af welke overeenkomst hij<br />
heeft kunnen ontdekken tussen dj’s, live-acts, moorkoppen en tom poucen. ***<br />
Veldhuizens vaarwel betekent wel rep en roer in dj-land, waar een groot aantal<br />
dj’s naarstig op zoek is naar een nieuw agency. Alsof het hele kaartspel opnieuw<br />
wordt geschud. *** Dj-land is sowieso flink in beweging. Twee van de toppers van<br />
dit moment, Kabale & Liebe en Daniel Sanchez, hebben zelfs belangstelling van<br />
internationale agencies, respectievelijk het gerenommeerde Geist en Spineakle. En<br />
dat alles dankzij het succes van hun Mumbling Yeah, dat nog altijd een grote hit is<br />
en nu al weken in de hoogste regionen van de charts van toonaangevende online<br />
platenzaak Decks.de staat. In diezelfde Top 50 vinden we momenteel opvallend<br />
veel Nederlandse artiesten terug, ook Bart Skils en Anton Pieete, Shinedoe en<br />
Estroe & Zoe Xenia (met een EP op het Connaisseur label). *** De verkoop van<br />
Mumbling Yeah komt al aardig in de buurt van de grootste Nederlandse hit van<br />
vorig jaar, Pecan van Microfunk. Waarmee maar weer eens is bewezen dat hits niet<br />
per se in dure studio’s met de beste apparatuur gemaakt hoeven te worden. Zo<br />
was de microfoon waarmee Sanchez’ vocalen werden vereeuwigd eigenlijk van de<br />
categorie: leuk speelgoed. Het ding was ooit (ruim tien jaar geleden) een present<br />
van Kabale’s moeder, die hem deze op zijn twaalfde verjaardag cadeau deed, om<br />
zijn zojuist aangeschafte draaitafels te completeren. Want een dj heeft toch een<br />
microfoon nodig? Om gezellig alle plaatjes die hij draait aan elkaar te praten? ***<br />
Toch? *** Ook schattig: David Labeij van Polder, die al zijn vrienden, onder wie<br />
de leden van Amsterdam 661, een sms’je stuurde met de aansporing om bij de<br />
wedstrijd van jonge, talentvolle modeontwerpers op de site van het Parool vooral<br />
te stemmen op zijn vriendin Catta Donkersloot. Waar iedereen natuurlijk meteen<br />
gehoor aan gaf. En – helemaal terecht – kwam Catta ook nog als winnares uit de<br />
bus! ***<br />
Homo!<br />
Nog meer goed nieuws: er is een ware babyboom aan de gang in dansland, waarbij<br />
recent zowel Wouter Tavecchio van Q-dance (een dochter, Zoe) en Esther van<br />
het nieuwe boekingskantoor Agent Audio (een zoon, Faes) respectievelijk vader<br />
en moeder werden. Ook Jobez van Quazar wordt binnenkort vader, zodat hij de<br />
afgelopen periode alleen nog aan het klussen was om een nieuwe studio te bouwen<br />
nu zijn huidige moest worden opgeofferd aan de kinderkamer. Buren klaagden<br />
onmiddellijk bij de schoonheidscommissie dat er een (in hun woorden) foeilelijk<br />
tuinhuis het zicht op al het groen ontnam…*** Wacht maar tot Jobez weer aan het<br />
muziek maken is, dan wordt het pas echt menens. *** Ook in rustiger vaarwater:<br />
Noah Pepper van Le Clic, van wie we al maanden niets horen in ons Nightreport.<br />
Waar is deze voormalige party animal, voor wie elk weekend ooit een midweek<br />
werd, gebleven? Thuis bij moeder de vrouw! Oftewel bij zijn Zweedse vriendin voor<br />
en met wie hij in de afgelopen maanden een knus huis heeft gebouwd en ingericht.<br />
Zo liet hij zelfs verstek gaan op de WTTF-festival after in 11, omdat hij de volgende<br />
dag een vloer ging leggen….. Zoals Vassallo dat in en om de 661-gelederen pleegt<br />
te zeggen: Homo! ***<br />
Ontroostbaar<br />
DJ Broadcast had recent al een artikel over dj’s en hun huisdieren, waaronder<br />
Lauhaus’ Yorkshire Terriër, die de inspiratie leverde voor zijn track Shake It Like A<br />
Yorkie, maar het Nightteam heeft misschien nog wel het meest aangrijpende verhaal<br />
over de bijzondere band tussen dj en huisdier. *** Wat te denken van Daniel Sanchez<br />
en zijn onafscheidelijke goudvis, waarmee hij claimt zo close te zijn geweest dat de<br />
goudvis zich zelfs over zijn ruggetje liet aaien als Daniel zijn vinger in de vissekom<br />
doopte. *** Dat Sanchez een Spaanse macho met een grote mond maar een<br />
klein hartje was wisten we al, hoewel ons nachtteam alsnog tranen in de ogen<br />
kreeg toen het hoorde dat Daniel, toen zijn goudvis opvallend lusteloos in zijn kom<br />
rondzwom, onmiddellijk naar de dierenarts spoedde. Die oordeelde dat het diertje,<br />
verzwakt door een virus, niet meer te redden was. Einde verhaal? Allerminst. Deze<br />
onheilstijding was onverdragelijk voor Daniel, die onmiddellijk op zoek ging naar<br />
een ANDERE dierenarts voor een second opinion. En ditmaal had hij meer geluk.<br />
Dierenarts no. 2 schreef de zieke goudvis een heuse antibiotica-kuur voor. Helaas<br />
mocht die niet baten, zodat Daniel en zijn vrouw Lindsay de vis enkele dagen later<br />
ten grave moesten dragen. De goudvis kreeg zelfs een klein kruisje op zijn graf en<br />
onze stoere dj-held was nog weken later ontroostbaar. ***<br />
Vindersloon<br />
Het zat onze Mumbling Sanchez overigens bepaald niet mee de afgelopen weken.<br />
Zo ging er ook van alles mis op zijn Bla Bla feest in de Flex, waarvoor hij Lee<br />
Curtiss en de rijzende minimal ster Matt Star had uitgenodigd. Het duo draaide zo<br />
lekker – dat schreeuwde gewoon om een after. Op weg daar naartoe was het al<br />
zo gezellig dat Daniel helemaal vergat zijn laptop mee te nemen. Al ruimschoots<br />
onderweg kwam hij erachter dat die nog op de parkerplaats stond, net als alle<br />
andere spullen van zijn lives et! *** Snel naar de Flexbar bellen of ze de gear nog<br />
zagen staan. Maar helaas… Vrienden van Matt Star bleken alles mee te hebben<br />
genomen in de auto en waren op de weg terug naar Offenbach. *** Daniel dacht<br />
in eerste instantie nog dat er sprake was van een misverstand, maar na een<br />
telefoontje met Matt Star merkte hij al dat er iets niet klopte. ‘Ik wil je hun nummer<br />
best geven,’ zei Star. ‘Maar verder wil ik er niets mee te maken hebben!’ *** Daniel<br />
belde de jongens, die geen van allen veel ouder moeten zijn geweest dan achttien.<br />
‘Ik vind het mijn recht als Duits staatsburger,’ begon the leader of the pack. ‘Om een<br />
vindersloon te eisen. Vijfhonderd euro, minimaal!’ Daniel kon zijn oren niet geloven<br />
en zei tegen het joch dat hij de tering kon krijgen. Vervolgens hing de Duitse minimal<br />
gangster op, in de veronderstelling dat Daniel hem toch wel zou betalen. Maar<br />
die begon een zoektocht naar het adres van de jongens, wist ze op te sporen en<br />
vertrok halsoverkop naar Duitsland om zijn spullen terug te eisen – dit alles in het<br />
gezelschap van zijn reusachtige vriend Eric. Eenmaal aangekomen in Offenbach<br />
stapten ze binnen op een flinke pre-party met coke, vrouwen, draaitafels – de hele<br />
reutemeteut. De jongens, ieder als een soort Snoop Doggs gearmd met twee<br />
bitches, stonden zo perplex toen ze Daniel met zijn kleurrijke housebroek uit zijn<br />
felblauwe autootje zagen stappen, dat ze hem niet lang daarna (en aangespoord<br />
door de dreigende taal van het Hollandse duo) al snel zijn spullen terug gaven. ***<br />
Naar dat vindersloon konden ze mooi fluiten. ‘En denk maar niet dat iemand van<br />
jullie OOIT nog wordt geboekt in Nederland!’. ***<br />
Flapuit<br />
Minder actueel, maar daarom niet minder noemenswaardig, was het fiasco van<br />
Floorfiller Vassallo op Costa Del Soul. Ook niet vies van een aftertje op zijn tijd had<br />
zij het op een goede zomerse morgen zo bont gemaakt, dat ze zich vierkant versliep<br />
voor het festival op Blijburg, waar ze moest werken als stage-manager. Haar nieuwe<br />
buren hadden haar namelijk de vorige avond bij thuiskomst even boven gevraagd<br />
en behalve een uitzinnige portie drank ook een hoop andere versnaperingen<br />
aangeboden. Vervolgens lag Vassallo pas een paar uur voor aanvang van Costa<br />
Del Soul in bed, waarna ze keihard door de wekker heen sliep. *** Het was allemaal<br />
geen ramp geweest – ze had immers een goede smoes bedacht voor het te laat<br />
komen – als ze haar mond over de after had gehouden. Maar, flapuit als ze is, zat<br />
ze het verhaal in geuren en kleuren aan een vriendin te vertellen. Twee minuten<br />
later werd ze opgebeld door Stanja,<br />
de eigenares van Blijburg, met de<br />
vraag of ze alsjeblieft haar portofoon zou<br />
willen inleveren. Eenmaal aangekomen op<br />
het kantoortje vroeg Vassallo waarom dan<br />
precies. ‘Omdat je er niet mee om kunt gaan.<br />
Dat verhaal wat je net vertelde, over al die drank<br />
en al die andere substanties, dat heeft iedereen<br />
op het festival door die portofoon van je kunnen<br />
horen. Van de organisatoren tot de portiers aan toe.’<br />
*** Oeps!! ***<br />
VIp-tafels in Amnesia<br />
Ons Nightteam verschuilt zich over het algemeen liever<br />
op schemerige afters en after-afters dan in de VIP-area’s<br />
van feesten. En helemaal na onze avonturen op Ibiza deze<br />
zomer, waar we ons verreweg het beste vermaakten in het roemruchte DC10,<br />
waar het feest begint op de toch heel redelijke tijd van maandagochtend acht uur.<br />
Wat een sfeer, wat een feest. En dan ook nog die opstijgende vliegtuigen van het<br />
nabijgelegen airport die over je hoofd razen. Top. Maar hoe was het toch mogelijk<br />
dat iedereen in de vroege uren van de nieuwe week er al zo helemaal in zat? Ons<br />
nachtteam stond voor een raadsel. *** Een andere Nightteam-delegatie was op<br />
datzelfde moment op Ibiza op zoek naar wat geestverruimende versnaperingen in<br />
de vorm van mdma-poeder. Ze belden naar de contactpersoon in Ibiza stad, die ze<br />
vriendelijk te woord stond. Ze kregen het nummer van een zekere Marco, met de<br />
mededeling dat er natuurlijk extra voorzichtigheid geboden was, dus de geheime<br />
code was dat ze zouden zeggen dat ze ‘VIP-tafels voor Amnesia’ wilden reserveren.<br />
Daarop zouden ze dan door die Marco uitgenodigd worden om een kijkje te komen<br />
nemen in zijn huisapotheek. *** Zo gezegd, zo gedaan. Het Nachtteam belt met<br />
die Marco: ‘We willen graag VIP-tafels reserveren voor Amnesia.’ ‘No problemo’,<br />
zegt de persoon aan de andere kant van de lijn. ‘Voor hoeveel personen?’ ‘Hoeveel<br />
personen, hoeveel personen?’ Even is ons nachtteam in verwarring. Het antwoord<br />
had moeten zijn: ‘Kom maar even langs, dan bespreken we het verder.’ Maar op<br />
de vraag voor hoeveel personen antwoorden we dus maar voorzichtig: ‘Eh, twee?’<br />
‘Twee??’ vraagt Marco verbaasd. ‘Niet vier of vijf?’ Shit, we zijn heel wat van plan,<br />
maar dat lijkt ons wel een beetje erg veel. ‘Ok’, antwoordt Marco. ‘Geregeld.’ ‘Eh,<br />
geregeld? Moeten we niet even langskomen? ‘Nee hoor, ik heb alleen jullie namen<br />
nodig, dan zetten we je op de lijst.’ Shit, shit, shit. Wat nu? Dus weer een telefoontje<br />
naar de persoon die ons het nummer van die Marco had gegeven. Hier klopt iets<br />
niet. ‘Oh,’ komt het laconieke antwoord als we ons probleem uitleggen: ‘Ik zie nu<br />
wat er mis is gegaan. Ik heb jullie het verkeerde nummer gegeven. Dit was niet het<br />
nummer van Marco de dealer, maar van een andere Marco. Dat is de Marco die de<br />
VIP-tafels in de Amnesia regelt……’<br />
Naar waarheid opgetekend, Uw Nachtteam.<br />
NIGHTREPORT | 35
BLUEPRINT LABELS<br />
Clone<br />
Onafhankelijk keurmerk voor kwaliteit<br />
“Ik vraag me bij een nieuwe release altijd af:<br />
wil ik dit over tien jaar nog draaien?”<br />
Now Playing<br />
9 of 13<br />
DOWNLOAD<br />
DE PODCAST OP<br />
DJBROADCAST.NL<br />
3:30 -0:49<br />
Het Rotterdamse Clone heeft met haar label, platenzaak, webwinkel en<br />
distributiekantoor een klein imperium opgebouwd, dat geheel onafhankelijk<br />
van de rest van de muziekindustrie opereert. Al vanaf het prille begin in 1992<br />
heeft labelbaas Serge Verschuur zich niets aangetrokken van heersende<br />
trends in dansmuziek, maar uitgebracht waar hij zelf het meest in geloofde.<br />
En niet zonder succes: vijftien jaar later bestaat Clone nog steeds en heeft<br />
het zelfs een schare trouwe fans in iedere uithoek van de wereld. “Ik heb met<br />
Clone alles bereikt wat ik wilde,” aldus Serge. “Als de hele muziekindustrie<br />
morgen zou instorten, zouden wij nog steeds onze eigen platen kunnen<br />
blijven verkopen.”<br />
Door Aron Friedman<br />
Serge Verschuur bracht het grootste deel van zijn jeugd door op Schouwen-<br />
Duivenland, vlakbij de stranddiscotheken van Renesse. Midden jaren tachtig hoorde<br />
je daar praktisch dezelfde muziek als in de Randstad. “Het zal je nog verbazen<br />
hoe muzikaal vernieuwend Renesse destijds was,” aldus Serge. “We hadden zes<br />
discotheken en daar hoorde je iedere week de laatste importplaten – weinig verschil<br />
dus met de Rotterdamse of Amsterdamse clubs.” Thuis luisterde Serge het liefst<br />
naar de Ferry Maat Soulshow, waar veel inspirerende platen voorbij kwamen. Zijn<br />
obsessie voor muziek groeide, evenals zijn platencollectie. Het duurde niet lang<br />
of Serge kreeg een vaste dj-spot in één van de plaatselijke discotheken. “Onze<br />
discotheek was gespecialiseerd in house en techno,” vertelt hij. “Dj’s kregen toen nog<br />
geld van hun discotheken mee om platen te kopen. In die tijd verschenen de eerste<br />
KMS en Transmat releases, die werden veel gedraaid in Renesse.” Serge legde toen<br />
nog alles, van club tot (oldschool) hardcore, op; daartussen werd immers nog geen<br />
onderscheid gemaakt. Maar begin jaren negentig was de splitsing tussen hard en<br />
soft in Nederland steeds duidelijker merkbaar. “Het gekke was dat de Hollandse<br />
dj’s vooraan hadden gestaan bij de doorbraak van techno, maar uiteindelijk bijna<br />
allemaal voor mellow of gabber kozen. Voor alles daartussenin bleef bar weinig over<br />
in Nederland.” Serge besloot daarom het heft in eigen handen te nemen en richtte<br />
Clone Records op – in eerste instantie bedoeld als platform voor zijn eigen releases,<br />
maar in de praktijk al snel een podium voor muzikaal gelijkgezinden over de hele<br />
wereld.<br />
Wereldwijd publiek<br />
“Nog een kopje koffie?” Serge loopt het steile trappetje af naar de benedenverdieping,<br />
die helemaal is volgebouwd met platenkasten. Op de vliering zitten Serge en zijn<br />
werknemers gewoonlijk bestellingen te verwerken, maar vanmiddag neemt hij<br />
ruim de tijd voor ons interview. Eens in het half uur dendert de metro over onze<br />
hoofden voorbij. Clone’s distributiekantoor is gevestigd onder de spoorlijn aan de<br />
Insulindestraat in Rotterdam-Noord – niet de meest voor de hand liggende locatie<br />
voor ’s lands belangrijkste onafhankelijke dance distributeur. “Eerst zaten we nog in<br />
hetzelfde gebouw als de winkel, maar tegenwoordig regelen we alles hiervandaan.”<br />
Toen Serge midden jaren negentig zijn labeltje uit de grond stampte, was Hotmix<br />
de Nederlandse platenzaak bij uitstek voor ondergrondse dancemuziek. “Dat was<br />
de enige plaats in de buurt waar je nog een beetje fatsoenlijke platen uit Detroit,<br />
Chicago, Engeland of Duitsland kon krijgen.” Toen Hotmix er in 1994 mee ophield,<br />
besloot Serge het achtergebleven gat te dichten en zijn eigen Clone winkel te<br />
openen. “Het was precies de tijd waarin veel nieuwe artiesten en labels in het Detroit<br />
genre opkwamen: Moodymann, Theo Parrish en Drexciya, M-plant, Underground<br />
Resistance en Axis in Amerika, Kanzleramt in Duitsland… en natuurlijk hier I-f en<br />
Unit Moebius.” Clone opende zijn deuren begin 1996 en was meteen een schot<br />
in de roos voor platenkopend Rotterdam. De winkel trok al gauw klanten uit heel<br />
Nederland en ook over de landsgrenzen won Clone snel aan populariteit. Serge en<br />
de zijnen hadden inmiddels de distributie van andere labels op zich genomen. “Het<br />
is een grote stap om je distributie zelf te regelen, daarom hielpen we wat vrienden<br />
ermee.” Labels als Viewlexx en Bunker waren vanaf toen gelieerd aan het almaar<br />
groeiende Clone collectief. De hoeveelheid bestellingen uit het buitenland nam<br />
zienderogen toe. “Op een gegeven moment kregen we aanvragen uit alle delen van<br />
de wereld: Nieuw-Zeeland, Australië, Canada, Rusland. Destijd werkten we nog<br />
voornamelijk met postorders. Tegenwoordig wordt alles via de website besteld.”<br />
Keurmerk<br />
Serge koos de naam Clone omdat hij het label naar voorbeeld van kleine<br />
Amerikaanse labeltjes had opgezet. “Ik pretendeer niet iets nieuws te doen,” legt<br />
hij uit. “Ik ben ook maar geïnspireerd door wat ik destijds uit Detroit en Chicago<br />
oppikte. In wezen probeert iedereen na te bootsen wat hij goed vindt. Uiteindelijk zijn<br />
er maar een paar mensen die daaruit ook daadwerkelijk iets vernieuwends weten te<br />
maken. Daar ben ik er in ieder geval niet één van.” Maar ondanks de pretentieloze<br />
insteek groeide Clone al gauw uit tot een label voor fijnproevers. De eerste zes<br />
releases waren afkomstig van Serge zelf. Onder alias Orx en als onderdeel van de<br />
groep Cospagon bracht hij zijn eerste obscure plaatjes uit. Sindsdien heeft Clone<br />
steeds een eigenzinnige koers gevolgd, die af en toe met de smaak van het grote<br />
publiek overeen kwam, maar er vaker dwars tegen in ging. “Midden jaren negentig<br />
brachten we veel minimalistische techno, acid en electronica uit,” vertelt Serge.<br />
“Later waren het electro releases die de boventoon voerden. Tussendoor hebben<br />
we ook electronica, Detroit techno, house en acid gereleased. En sinds de late jaren<br />
negentig is er een flinke discorevival aan de gang, die ook op Clone is terug te horen.<br />
We hebben de stijl van het label nooit vast omlijnd. Je wilt er toch niet na een paar<br />
jaar achter komen dat je Electronation heet, terwijl er alleen maar minimale techno<br />
op je feesten wordt gedraaid?” Stijlen zijn dus niet van belang – Clone dient eerder<br />
als keurmerk voor goede muziek. “Het moet een stempel zijn dat een bepaalde<br />
kwaliteit waarborgt. Net zoals bij Warp: koop je daar een plaat van, dan weet je niet<br />
direct wat voor soort muziek het is. Maar je kunt er op vertrouwen dat hij van een<br />
zeker kwaliteitsniveau is.”<br />
Onafhankelijk<br />
Overigens heeft Clone niet altijd even goed bij het grote publiek in de smaak gevallen,<br />
maar daar heeft Serge een broertje dood aan. “Als je wilt inspelen op de smaak van<br />
de massa, kun je net zo goed een McDonalds openen. Daar weet je precies wat<br />
je voorgeschoteld krijgt. Ik ben liever het kleine bakkertje op de hoek, dat lang niet<br />
iedereen kent, maar waar je wel ontzettend lekker brood kan halen.” Toen Clone<br />
aan de wieg stond van de electro revival, zag Serge geen reden om door te gaan<br />
in die stroming. Het kon hem niets schelen of de electro scene op nieuwe releases<br />
zat te wachten. “Ik heb me nooit verbonden gevoeld met ‘de electro scene’. Scenes<br />
zijn per definitie slecht voor de ontwikkeling van muziek,” stelt Serge. “Sociale<br />
structuren in de muziekindustrie zorgen ervoor dat artiesten gaan zitten wachten op<br />
goedkeuring van de mensen om hen heen. Dat is funest voor hun artistieke groei.<br />
Denk bijvoorbeeld aan Dimitri. In het begin van zijn carrière was hij een pionier met<br />
een absurd goede platenkeus. Maar zodra hij verstrengeld raakte in het Chemistry<br />
kliekje lag alles binnen de kortste keren op zijn gat. Nu is hij gestopt met draaien.<br />
Hoezo gestopt? Volgens mij kun je alleen maar met muziek stoppen als je voelt<br />
dat je je passie er niet meer in kwijt kunt. Scenes zijn een beknotting van de vrije<br />
geest.” Serge hecht dan ook veel waarde aan zijn eigen autonomie. “Ik heb het altijd<br />
belangrijk gevonden om zo onafhankelijk mogelijk te kunnen zijn. En wat dat betreft<br />
heb ik alles bereikt met Clone wat ik wilde. Dankzij ons distributiekantoor, onze<br />
winkel, onze webshop, ons label, de artiesten waarmee ik samen werk en een hele<br />
schare liefhebbers kunnen wij nog steeds onze platen blijven verkopen, zelfs als de<br />
rest van de muziekindustrie instort.”<br />
Anarchie op muziekmarkt<br />
Ook aan de Clone fans is de digitale revolutie niet onopgemerkt voorbij gegaan.<br />
Veel klanten van het label zijn overgestapt op digitale files. “Er worden steeds meer<br />
cd’s en mp3’s verkocht op Clone.nl,” aldus Serge. “Daarom stellen we bijna al onze<br />
platen ook beschikbaar als downloads. Er is een hele nieuwe generatie die liever<br />
gebruik maakt van Serato, Final Scratch of cd-spelers. Als de mp3 uiteindelijk de<br />
nieuwe geluidsdrager wordt waarop mensen hun muziek graag hebben staan, wie<br />
ben ik dan om halsstarrig aan het vinyl vast te houden?” Serge kijkt niet neer op de<br />
internetgeneratie – anders dan veel van zijn eigen generatiegenoten, die beweren<br />
dat internet de vluchtigheid van de muziekbeleving heeft bevorderd. “Het is eerder<br />
andersom: er is juist minder vluchtigheid. Platen die zes jaar terug nog onvindbaar<br />
waren voor de meeste muziekliefhebbers, zijn nu gemakkelijk verkrijgbaar via internet.<br />
Obscure platen die langskomen op CBS [radiopiratenstation van I-f, red.] kunnen<br />
bijna allemaal op eBay worden teruggevonden. En juist dankzij het grote aanbod<br />
heerst er nu totale anarchie op de muziekmarkt. Niemand is meer afhankelijk van een<br />
ander om aan zijn muziek te komen. Geen Radio 3 of Free Record Shop meer die<br />
voorschrijven wat goed is. Er wordt daardoor veel meer van de consument geëist.”<br />
Er zijn verschillende sublabels bij de Clone-paraplu ondergebracht: DUB, Frustrated<br />
Funk, Frantic Flowers en Clone Classic Cuts. Onder laatstgenoemde worden oude<br />
obscuriteiten nieuw leven ingeblazen. Maar ook de producties op Clone zelf zijn<br />
vaak flirts met de oldschool. Is hier soms sprake van nostalgie? “Nostalgie is een<br />
hang naar vroeger, die heb ik zeker niet. Ik blijft vooruit kijken, maar heb oog voor<br />
het verleden. Ik kan nu bijvoorbeeld met zekerheid zeggen dat ik de meeste platen<br />
van Transmat beter vindt dan die van Liebe/Detail, wat op zich een goed label is.<br />
Dat is geen hang naar, maar kille overweging. Ik vraag me bij het uitbrengen van een<br />
nieuwe release af: ‘Is deze track zo goed, dat ik hem over tien jaar nog zou draaien?’<br />
Dat is de afweging die ik vanaf het begin heb gemaakt en in de toekomst ook zal<br />
blijven maken. Natuurlijk is niet ieder release tijdloos gebleken, maar dat risico moet<br />
je voor lief nemen. Als je geen misstappen durft te maken, kom je nooit vooruit.”<br />
Ook dit najaar heeft Clone een aantal sterke releases in petto, waaronder het<br />
album Clone Classic Cuts (zie ook de bespreking elders in dit blad) en 12 inches<br />
van The Hasbeens, The Clone Machine (aka Egyptian Lover, Dexter & Alden Tyrell)<br />
op Clone en van Duplex en Ovatow op Frantic Flowers.<br />
www.clone.nl | www.myspace.com/clonerecordings<br />
FEATURE | 37
De wet van<br />
Roisin Murphy<br />
Meer focus zonder relatie<br />
Op het toneel een diva, maar op straat zou je haar zo voorbij lopen. In haar<br />
dagelijkse kloffie is Roisin Murphy (van 5 juli 1973) een gezellige tante die<br />
haar tics goed voor zich weet te houden. Maar zet haar in het spotlicht en<br />
het podiumbeest wordt in haar wakker. “Ik vind dat domweg heerlijk om te<br />
doen.”<br />
Door Alfred Bos<br />
Ze was als zangeres het onbetwiste middelpunt van de groep Moloko, die tussen<br />
1995 en 2003 goed was voor vier albums en de megahit Sing It Back (1999). In<br />
Moloko vormde Roisin Murphy met producer Mark Brydon een groep en ook privé<br />
waren ze een stel. Maar tijdens de opnames van het vierde en laatste Moloko album<br />
Statues raakte de liefde bekoeld en vervolgens was het snel gedaan met de groep.<br />
Er volgde een tijd van verandering, zegt Murphy nu. Ze verhuisde van Sheffield naar<br />
Londen en nam met producer Matthew Herbert haar debuut als solo artieste op,<br />
Ruby Blue. De plaat verscheen in 2005 en maakte gemengde reacties los. Applaus<br />
voor de lef om solo te gaan. Maar kritiek op de gekunstelde productie van Herbert.<br />
Het leek alsof Ruby Blue een personage was waarachter de echte Roisin Murphy<br />
zich verschuilde. Dat verwijt kun je haar nieuwe album niet maken. Overpowered<br />
is een popdisco plaat waarvan iedere track een single zou kunnen zijn. Het album<br />
laat de souldiva horen die er altijd al in Murphy heeft gescholen. Wanneer we haar<br />
spreken op een regenachtige herfstdag, is ze net terug in haar hotel van een rondje<br />
winkelen.<br />
DJB: Overpowered is een sterke single. Ik ken niet veel popliedjes met het<br />
woord oxytocine [een neurotransmittor] in de tekst. Hoe ben je daar op<br />
gekomen?<br />
“Voor ik begin te schrijven maak ik plakboeken, drie of vier plakboeken met<br />
artikelen uit tijdschriften en kranten. Daarin zat ook een artikel over oxytocine en een<br />
opmerking over ‘the love object’. Dat wilde ik graag gebruiken en ik zat te wachten<br />
op het goede stuk muziek om het idee te gebruiken.”<br />
DJB: Toen je aan Ruby Blue begon te werken, was je net naar Londen<br />
verhuist en voelde je je een beetje verloren. Ben je inmiddels gesettled?<br />
“Zeker, ik woon in een huis met een hond en een man. Ik ben opgegroeid in<br />
Manchester en heb lang in Sheffield gewoond. Voorafgaand aan Ruby Blue had ik<br />
jarenlang met Mark Brydon gewerkt als Moloko, we leefden ook samen, en aan de<br />
samenwerking en de relatie kwam een einde, dus die periode staat in het teken van<br />
verandering. Geen idee wat de toekomst zou brengen.”<br />
38 | FEATURE<br />
DJB: Ruby Blue was duidelijk anders dan de muziek die we van je kenden<br />
via Moloko, meer arty. Was je verbaasd over de reacties?<br />
“Die plaat werd erg goed ontvangen door de critici, dat was een grote opluchting.<br />
Met Moloko hebben we nooit een plaat met focus gemaakt; de laatste, Statues,<br />
kwam nog het meest in de buurt. Dat was ook een plaat met veel verdriet, onze<br />
relatie ging stuk en dat werkte door in de muziek. Dat gaf het album een helderheid<br />
en een focus dat de andere Moloko platen misten. Moloko was meer mijn leven<br />
dan mijn loopbaan. Op Statues komt onze zwakte aan de oppervlakte. Je kunt je<br />
concentreren op de goede dingen, wij concentreerden ons op de slechte dingen. Ik<br />
ben nu meer gemotiveerd en dat is gekomen met de Statues tournee. Ik realiseerde<br />
me dat ik deze kans – een loopbaan in de muziek - wellicht niet nog een keer zou<br />
krijgen. Toen besloot ik me er volop in te gooien. Ik begon na te denken over de<br />
podiumaankleding, de belichting, de arrangementen; ik wilde een performer zijn.<br />
Opeens kwam er focus.”<br />
DJB: Wilde je van jongs af aan al een entertainer worden, heeft dat er<br />
altijd al in gezeten?<br />
“Niet dat ik dat niet wilde, maar ik heb er ook nooit naar gezocht. Van jongs af aan<br />
heb ik wel geweten dat ik op de een of andere manier een artiest zou worden. Ik ben<br />
in de muziek gerold en ik had nauwelijks een idee waar het allemaal naar zou leiden.<br />
Met de jaren is ook het besef gekomen van wat ik nu eigenlijk doe, wat mijn functie<br />
is. Aanvankelijk rotzooide ik maar wat aan en ik dacht dat het zo hoorde. Dat was<br />
prima, het was mijn opleiding als performer – voor het oog van het publiek.”<br />
DJB: Daar kan niet iedereen tegen, jij duidelijk wel.<br />
“Als de muziek eenmaal staat, werp ik me met kop en kont op de presentatie, de<br />
visuele aspecten en de performance. Dat komt simpelweg omdat ik dat heerlijk vind<br />
om te doen.”<br />
DJB: Wanneer besloot je dat je wilde zingen?<br />
“Ik wilde in een band zitten, maar ik kon geen instrument bespelen dus dat zou lastig<br />
worden, dacht ik. Ik ben voor eigentijdse muziek gevallen door Sonic Youth. Ik was<br />
13 of 14 toen ik ze zag optreden in Manchester. Ik zat op de zijkant van het podium<br />
toen ze hun nieuwe album Daydream Nation speelden. Kim Gordon [bassiste<br />
van Sonic Youth] werd door de groep in het publiek gegooid, ze kwam terug op<br />
het podium en werd vervolgens weer de zaal in gegooid. Ik dacht bij mezelf: zo’n<br />
vrouw wil ik ook zijn. Die vrijheid wil ik ook, ik wel net zo cool zijn als jongens.<br />
Moloko was meer mijn leven dan mijn loopbaan<br />
Ik kende niet veel meisjes die iets met muziek hadden. Vanaf dat moment ben ik<br />
veel naar optredens gegaan. Ik heb mijn U2 albums verkocht aan de tweedehands<br />
platenzaak en kocht er Daydream Nation voor terug. Dat was het begin van het<br />
platen verzamelen. Kort daarop kwam ‘Madchester’ op en werd Manchester, waar<br />
ik toen woonde, belangrijk voor de muzikale ontwikkelingen. Het explodeerde om<br />
me heen, met Happy Mondays en Stone Roses.”<br />
DJB: Wanneer ben je begonnen te werken aan Overpowered ?<br />
“Ongeveer een jaar geleden. Als ik de kans kreeg om teksten te schrijven, ging het<br />
snel. Ik werkte met meerdere producers, dus tussen de sessies door had ik een<br />
week of twee weken de tijd om teksten te schrijven. En het interessante was dat<br />
iedereen die ergens bij betrokken was – of het nu het componeren was, of productie<br />
of de mix – een single wilde afleveren. Dus ieder nummer kreeg extra aandacht, het<br />
was behoorlijk intens. Die aanpak werkt goed voor disco, want daar ligt de nadruk<br />
op tracks, meer dan op albums. Voor ik begon had ik mijn twijfels: kan ik dit? Ik<br />
zou met veel verschillende mensen gaan werken, maar het pakte goed uit. Je moet<br />
wel, er is alleen de muziek tussen jou en die collega. Geen relatie, zoals ik vroeger<br />
gewend was. Alleen het liedje.”<br />
DJB: Als je met verschillende producers aan één album werkt, kan de<br />
continuïteit in het gedrang raken en het eindresultaat een verbrokkelde<br />
indruk maken. Hield je daar rekening mee?<br />
“Ja, dat was een punt van aandacht. Ik maakte compilaties voor de mensen met<br />
wie ik werkte. Daarop stonden heel specifieke referenties. Ik ben duidelijk over wat<br />
ik wil dat er in de studio gebeurt. Wat ik leuk vind is de rare manier waarop ideeën<br />
heen en weer gaan in het creatieve proces.”<br />
DJB: Waar kwam de inspiratie vandaan?<br />
“Het begon in New York, waar ik [discolegende en een van de allereerste<br />
professionele dj’s] Danny Krivit heb leren kennen. De Body & Soul feesten, die de<br />
hele zondag duren, waren heel inspirerend. Ik ben daar veel liefde tegengekomen,<br />
in New York. Daar werd me duidelijk dat ik een discoplaat moest maken. Ik ging<br />
nu eens niet naar huis met het idee van, oh, dat is de beste club die ik ooit gezien<br />
heb. Ik wilde muziek maken voor de wereld die ik had leren kennen en die ook<br />
functioneerde in die wereld. Danny gaf me mixtapes en albums om naar te luisteren,<br />
muziek waar ik op kon dansen. Dat stopte ik in de computer. Van andere vrienden<br />
kreeg ik ook compilaties die ik in de computer opsloeg. Dat heb ik doorgespit met in<br />
mijn achterhoofd het idee: Dit is het soort album dat ik wil maken. Want als ik focus<br />
had, zou het publiek ook sneller begrijpen wat ik met dit album wilde.”<br />
DJB: Met Overpowered stap je in een lange traditie van soul en<br />
discozangeressen, Madonna enzovoorts. Voel je je daardoor<br />
geïntimideerd?<br />
“Niet echt. Ik identificeer me niet met Madonna of andere zangeressen. Producers<br />
als Danny Krivit of Jimmy Douglas inspireren me meer. Ik ben alleen een beetje jaloers<br />
dat ik niet in een tijd leef waarin zingen en performen iets is wat je gewoon kunt<br />
doen. Ik leef in een tijd waarin het onmiddellijk als avant-garde wordt beschouwd<br />
als ik iets anders probeer te doen. Zelfs nog voordat de mensen de kans krijgen iets<br />
nieuws van me te horen, wordt er al over geschreven op internet: dit gaat je pet te<br />
boven. Dat beïnvloedt hoe het nummer wordt ontvangen. Maar zo is mijn muziek<br />
niet bedoeld. Zo ben ik niet, nooit. Zelfs Ruby Blue was bedoeld als popmuziek, niet<br />
als avant-garde. Ik leef in een wereld waarin het niet langer draait om het ding of het<br />
product. Het draait om de mening over dat ding of product. Dat doet internet voor<br />
je, dat geeft je een eindeloze hoeveelheid meningen en meninkjes.”<br />
DJB: Naar aanleiding van Statues heb ik geschreven dat er in Roisin<br />
Murophy een soul diva schuilt. Is die diva inmiddels naar buiten gekomen?<br />
“Ik denk het wel. Het is niet de meest dankbare rol, blanke soul diva. In Engeland<br />
wordt blanke of liever Britse soul vaak over het hoofd gezien of zelfs weggemoffeld.<br />
Groepen als Brand New Heavies en andere acidjazz acts worden zelden genoemd,<br />
in Engeland wordt er zelfs op neer gekeken. Rock wordt het hoogste gewaardeerd,<br />
terwijl dat in feite een pubermentaliteit vertegenwoordigt. Over Britse soul heeft men<br />
het zelden. Om te beginnen wordt het altijd vergeleken met Amerikaanse soul en<br />
dat het minder goed is. Toen ik aan Overpowered begon te werken wilde ik een<br />
referentiepunt hebben en ben ik bewust meer naar Britse soul gaan luisteren. Mijn<br />
oren stonden open voor soul van de Britse eilanden want ik zocht een kapstok<br />
aan het nieuwe album aan op te hangen. Ik heb geluisterd naar Mica Paris en naar<br />
Lisa Stansfield [twee Britse zangeressen die rond 1990 succes hadden met soul<br />
en house-getint materiaal] en naar de northern soul scene, wat het begin is van de<br />
danscultuur en de clubmuziek zoals we die nu kennen. Het is een working class<br />
fenomeen met een working class gezichtspunt; het kijkt vanuit het arbeidersmilieu<br />
naar buiten. Het heeft aspiraties. Voor mij geldt dat ook voor disco. Ik ben van<br />
mezelf uit een optimist, ik hou van modernisme, ik hou van aspiraties. Ik neig meer<br />
naar die kant.”<br />
Overpowered is uit via EMU Music.<br />
roisinmurphy.com | myspace.com/roisinmurphy | | myspace.com/roisinremixed<br />
FEATURE | 39
Red Bull Music<br />
Academy 2007<br />
Toronto<br />
40 | FEATURE<br />
Een radicale<br />
trip naar het<br />
hart van de soul<br />
Als je de wolkenkrabbers even wegdenkt is Toronto een zeer Europese<br />
stad. En ook erg muzikaal. Wekelijks treden de grote sterren van deze<br />
wereld op in een van de vele clubs en concertzalen die de stad rijk is. Er is<br />
een flink aantal leuke platenzaken en in elke boetiek en kapsalon klinken de<br />
laatste underground clubhits uit de speakers. Reden genoeg voor het Red<br />
Bull Music Academy team om neer te strijken in deze frisse wereldstad.<br />
Door Eric van den Bogaard<br />
Gedurende vier weken, gedeeld in twee termijnen, krijgen twee groepen muzikale<br />
jongeren les van de meest uiteenlopende artiesten. De Academy is gevestigd aan<br />
Queen Street West. Van buiten valt er niet veel te zien, maar de binnenkant ademt<br />
muziek, en niets anders. Gord is verantwoordelijk voor de beveiliging. Na vertoon<br />
van onze perskaart heet hij ons van harte welkom en meldt dat hij familie heeft in<br />
‘Rodderdèm’.<br />
Gord stelt ons voor aan Claudia, een lid van het lokale Academy team, gek van<br />
muziek en zeer begaan met alle deelnemers. Met veel enthousiasme laat ze ons alle<br />
kunstinstallaties, studio’s, de lectureroom, de eetzaal en het dakterras zien. Op het<br />
dakterras treffen we Maurizio, die even een sigaret staat te roken. Hij heeft in zijn<br />
thuisland Brazilië een aantal muziekprojecten lopen en dit is de eerste keer dat hij<br />
in het buitenland is. “We hebben met een groep van tien deelnemers besloten om<br />
hierna nog een paar dagen naar New York te gaan. Op die manier hoeven we niet<br />
van iedereen tegelijk afscheid te nemen, dat is te zwaar voor me,” zucht hij.<br />
Een breedgeschouderde jongen komt erbij staan. Het is Rio Hunuki uit Nieuw<br />
Zeeland. Zijn vader is Samoaan, zijn moeder komt uit Wellington. Hij is bassist en<br />
is al enkele malen met Fat Freddy’s Drop op pad geweest. Vannacht heeft hij in de<br />
studio iets te diep in het glaasje gekeken met Wajeed en Theo Parrish. De sessie<br />
heeft weinig concrete dingen opgeleverd: “Maar ik ben hier dan ook vooral om te<br />
leren, echt muziek maken komt thuis wel weer!,” zegt Rio.<br />
De Red Bull Music Academy is ook dit jaar weer een grote ‘happy family’.<br />
Gastsprekers die de Academy voor het eerst een bezoek brengen zijn niet weg te<br />
slaan en blijven stuk voor stuk hangen. D’Angelo’s engineer Russ Elevado verlengt<br />
tot vier keer toe zijn vliegticket en ontwikkelt zich tot een van de meest vlijtige<br />
leerlingen. Op donderdagavond grijpt hij zijn kans om een studio sessie met Fela<br />
Kuti drummer Tony Allen te doen.<br />
Ook Ron Trent wordt gegrepen door het Academy virus. Deze Chicago house<br />
veteraan brengt tijdens zijn lecture smeuïge verhalen uit de oude doos en drukt de<br />
jonge talenten van de ‘Class of 2007’ op het hart om vooral ook de zakelijke kant<br />
van het artiestenbestaan niet te verwaarlozen. En zo lijken alle artiesten zich in hoge<br />
mate verantwoordelijk te voelen voor de ontwikkeling van de dertig ruwe diamanten.<br />
Theo Parrish fungeert als studiodocent en Academy nar. En ook Wajeed, Steve<br />
Spacek en Mark Pritchard nemen de jongelingen twee weken lang bij de hand<br />
zonder dat er onderling een duidelijke hierarchie bestaat. Want ook de docenten<br />
leren nog dagelijks bij.<br />
En slapen? Dat komt later wel weer eens. De zes studio’s van de Academy blijven<br />
’s nachts drukbezet en elke avond draaien de deelnemers op Academy feestjes in<br />
de lokale clubs. Zo beleeft iedereen de twee weken van de tweede termijn in een<br />
roes. Organisator Wulf Gaebele slaat tijdens de laatste avond nog maar eens een<br />
Jägermeister achterover op de goede afloop, terwijl Ron Trent en Theo Parrish zij<br />
aan zij Club West staan te rocken. “Volgende week lig ik op het strand in Mexico,”<br />
zegt Wulf. “En dan ga ik het allemaal eens rustig verwerken…”<br />
Russ ‘ThE DRAgon’ ElEvADo<br />
geboorteland: Filippijnen<br />
Functie: engineer / producer<br />
Wapenfeiten: Won in 2000 een Grammy<br />
Award voor het mixen en opnemen van<br />
D’Angelo’s Voodoo album en werkte<br />
sindsdien met sterren als Erikah Badu,<br />
Jay-Z, The Roots, Alicia Keys en vele<br />
anderen.<br />
Quote: “Ik wil dat mijn ambacht<br />
bewaard blijft. Het gaat niet goed met<br />
de muziekindustrie, dus wordt er aan<br />
alle kanten bezuinigd. Labels vinden het<br />
al lang prima als artiesten hun muziek<br />
thuis opnemen en de mp3 ‘cultuur’<br />
zorgt ervoor dat er van de originele<br />
studiokwaliteit weinig overblijft. Ik ben<br />
al een beetje gewend aan het digitale<br />
tijdperk en heb tegenwoordig zelfs een<br />
cd speler in huis. Maar voorlopig zijn de<br />
nieuwe technieken niet toereikend om<br />
de oude, analoge gear te vervangen!”<br />
AksEl ‘supERpiTchER’<br />
schAuFlER<br />
geboorteland: Duitsland<br />
Functie: DJ / producer<br />
Wapenfeiten: Was verantwoordelijk<br />
voor een groot aantal releases op<br />
Kompakt, Kompakt Extra, Low Spirit<br />
Recordings en Road Rage. Is als dj over<br />
de hele wereld actief.<br />
Quote: “Als ik niet kan draaien wat ik<br />
wil stop ik ermee.” “Dub rockt meer dan<br />
Justice!”<br />
sTEvE BEckETT<br />
geboorteland: Engeland<br />
Functie: eigenaar / A&R manager<br />
Warp Records<br />
Wapenfeiten: is al vanaf eind jaren<br />
tachtig actief in de dance scene. Eerst<br />
als eigenaar van een platenzaak, later als<br />
medeoprichter en opperhoofd van een<br />
van de langst bestaande indie labels:<br />
Warp Records uit Sheffield. Ontdekte<br />
artiesten als Aphex Twin, Squarepusher,<br />
Boards of Canada en recentelijk Flying<br />
Lotus, een talent dat in 2006 deelnam<br />
aan de Red Bull Music Academy in<br />
Melbourne.<br />
Quote: “Aphex blijft soms dagenlang<br />
wakker als hij muziek wil gaan maken.<br />
Hij maakt gebruik van lucide dromen en<br />
maakt in die volkomen wazige staat de<br />
meest vreemde creaties! Warp draait<br />
om twee dingen: talentvolle artiesten die<br />
het experiment niet schuwen en we zijn<br />
erg scherp op de zakelijke kant. Het is<br />
enorm belangrijk om artiesten op tijd uit<br />
te betalen. Vijftig procent van de royalty’s<br />
gaan direct naar de artiest. In het begin<br />
zul je dan niet erg veel verdienen, maar<br />
naarmate je release lijst op Warp langer<br />
wordt kun je er goed van leven. Bij Warp<br />
kun je dus echt carrière maken door<br />
middel van het produceren van vreemde<br />
muziek, haha!”<br />
Ron TREnT<br />
geboorteland: Verenigde Staten<br />
Functie: DJ / producer / labeleigenaar<br />
Wapenfeiten: Geldt als Chicago house<br />
pionier en produceerde een aantal<br />
geweldige klassiekers.<br />
Quote: “Ron Hardy was een legende,<br />
maar bij zijn begrafenis in 1992 kwamen<br />
slechts achttien mensen opdagen. Drie<br />
daarvan waren dj’s: Armando, Terry<br />
Hunter en ik. En ik kom nog regelmatig<br />
mensen tegen die claimen dat ze erbij zijn<br />
geweest! Dat geeft status, belachelijk!<br />
Net als van die types die bij hoog en laag<br />
beweren dat ze tot de vaste bezoekers<br />
van de Music Box [legendarische club in<br />
Chigago] behoorden, terwijl ze van mijn<br />
leeftijd zijn. Ik was toen acht!”<br />
FEATURE | 41
HOOFDSPONSORS<br />
FONDSEN / SUBSIDIENTEN:<br />
MEDIAPARTNERS<br />
SPONSORS<br />
22 NOVEMBER<br />
OPENING CONCERT:<br />
RÓISÍN <strong>MURPHY</strong> (UK) / DAVE CLARKE (UK) /<br />
TREN TEMØLLER (LIVE IN CONCERT) (DEN) /<br />
SOULWAX NITE VERSIONS (BE) / 2 MANY DJ’S<br />
(BE) / GOOSE (DJ-SET) (BE) / MR. OIZO (FR) /<br />
SEBASTIAN (FR) / JOOST VAN BELLEN /<br />
MODESELEKTOR (LIVE) (GER) / MONOLAKE<br />
(LIVE) (GER) / APPARAT & BAND (GER) /<br />
SPEEDY J / DANIEL BELL (USA) / 5MM (AKUFEN<br />
& VJ COUTU-DUMONT) (CAN) / DISTRICT ONE<br />
(BART SKILS & ANTON PIEETE LIVE) /<br />
AUFGANG (FR) / T. RAUMSCHMIERE (GER) /<br />
VARIOUS PRODUCTION (UK) / LOEFAH (UK) /<br />
GUNS N BOMBS (USA) / 2000 AND ONE /<br />
303 ALLSTARS /LADY AÏDA / YOTR / ROBOB /<br />
THE LONGMEN / ARI DAILY / DAMN TASTY DJ’S<br />
CHECK WWW.STRP.NL FOR THE FULL PROGRAMME<br />
22-25 NOV. 2007<br />
KLOKGEBOUW STRIJP-S<br />
WWW.STRP.NL<br />
EINDHOVEN (NL)<br />
ONLINE TICKETSALE<br />
City Dynamiek • Woonbedrijf • Park Strijp Beheer • Fontys • MINI (Eindhoven / Venlo) • Prevision • Eindhovens Dagblad • Bronsveld & De Gier • Lasso • Zinder • Technifi c • Grolsch<br />
VSB Fonds • Mondriaan Stichting • FPPM • BNG Cultuurfonds • Prins Bernhard Cultuurfonds • Thuis Kopie Fonds • Provincie Noord Brabant • SRE • Gemeente Eindhoven • NBKS • BraM • Bisk<br />
• Digicult • Bright • CityDogs • Kijk • CultureTV • Radio Decibel<br />
A-TRAk<br />
geboorteland: Canada<br />
Functie: DJ/ producer / labelbaas<br />
Wapenfeiten: Runde met zijn broer tien jaar lang het Audio Research label.<br />
Zijn nieuwe label heet Fool’s Gold. Toerde met Kanye West de wereld rond en<br />
is nu op pad met Ed Banger’s DJ Mehdi om Europa te veroveren. Dat zal geen<br />
probleem zijn, aangezien A-Trak de enige dj is die de drie belangrijkste turntablism<br />
kampioenschappen ter wereld – DMC World Championship, Vestax Extravaganza,<br />
ITF - meerdere malen op zijn naam heeft geschreven.<br />
Quote: “In de jaren negentig werden er bijna wekelijks nieuwe technieken bedacht.<br />
Toen was de scene fris en interessant. Nu is alles wel zo’n beetje gedaan. Natuurlijk<br />
‘cut’ ik nog wel tijdens mijn sets en doe ik soms een solo, maar op dit moment raak<br />
ik meer geïnspireerd door iemand als Boys Noize, die de meest ille dingen doet met<br />
drie Pioneer CDJ’s, dan van de hiphop purist die nog steeds dezelfde trucjes met<br />
zijn SL’s doet.”<br />
Tony AllEn<br />
geboorteland: Nigeria<br />
Functie: Drummer, producer, bandleider<br />
Wapenfeiten: Stond samen met revolutionair / muzikaal genie Fela Kuti aan de<br />
basis van de afrobeat. Was zeer invloedrijk door zijn manier van drummen, in het<br />
bijzonder door de manier waarop hij de hihat gebruikte. Nam ook als zelfstandig<br />
artiest enkele albums op.<br />
Quote: “Op een gegeven moment liep het allemaal een beetje uit de hand. Iedereen<br />
woonde in Fela’s commune Kalakuta Republic [vernoemd naar de cel waar Fela Kuti<br />
ooit drie dagen werd vastgehouden vanwege bezit van marihuana] en daar zaten<br />
veel parasieten bij. Op een gegeven moment was het zo erg dat we 71 tickets<br />
moesten boeken als we met de band gingen reizen en de helft van die mensen<br />
deed helemaal niets! Toen ben ik uit de band gestapt, ik kon het niet aanzien wat<br />
er met Fela gebeurde.”<br />
Shiva: ‘Als je zo’n<br />
kans als deze<br />
krijgt, moet je het<br />
gewoon doen’<br />
op de voorlaatste dag van ons bezoek aan de Red Bull Music Academy<br />
is het tijd om de enige nederlandse deelnemer van dit jaar aan de tand te<br />
voelen over haar ervaringen in de eerste week.<br />
Door Olaf Boswijk<br />
Wat zijn je eerste indrukken van deze week in Toronto?<br />
“Echt te gek. Ik krijg de kans om alles uit mezelf te halen, op een manier die ik altijd<br />
heb gewild. Alles is hier aanwezig: de juiste middelen en apparatuur, getalenteerde<br />
mensen. Voor mij is dat een unieke kans.”<br />
heb je deze week specifieke dingen gehoord die je verbaasd of<br />
verrast hebben?<br />
“Ik had aan het begin weinig verwachtingen, dus echt verbaasd ben ik niet geweest.<br />
Maar alles is zo overweldigend! De sessie met Martyn Ware van The Human League<br />
was wel een kippenvel moment. Ik bedoel, die man heeft zoveel kennis en doet<br />
zoveel verschillende dingen, daar kijk ik dan wel tegen op. Maar als je dan achteraf<br />
met zo’n man praat, dan merk je dat er van attitude helemaal geen sprake is, hij wil<br />
ook graag zijn kennis overdragen en laten zien wie hij is. Toen ik hem vroeg hoe hij<br />
de stem van Tina Turner heeft opgenomen, gaf hij daar graag antwoord op. “<br />
heb je goed contact met de andere deelnemers?<br />
Ja, met iedereen eigenlijk. Iedereen is zichzelf en staat open voor invloeden<br />
van buitenaf. Ik heb vooral een goede band Carlos uit Spanje en Maritina uit<br />
Griekenland.<br />
hoe vergaat het je in de studio?<br />
Heel goed, dat is voor mij ook de grote uitdaging. Ik ben nu bezig met een oldschool<br />
Detroit-techno track met Carlos en straks gaan we meer een disco-achtig ding<br />
proberen, want we zijn gisteren lekker losgegaan en zwaar geïnspireerd door de set<br />
van Prins Thomas. Wat het hier echt bijzonder maakt is, dat er veel toffe instrumenten<br />
en apparatuur beschikbaar is en er bovendien zoveel mensen rondlopen die goed<br />
kunnen spelen. Ik ga zeker proberen met wat mensen iets live te spelen, zodat we<br />
dat weer kunnen sampelen en er een track van kunnen maken.<br />
Wat is het belangrijkste dat je deze week geleerd hebt?<br />
Nou, als je zo’n kans als deze en de middelen hebt, dan moet je het ook gewoon<br />
doen. In Amsterdam wordt je veel afgeleid en kan je je tijd verdoen met uitgaan<br />
en feesten, maar hier wordt je gewoon echt gemotiveerd om iets te doen en af te<br />
maken. Al die getalenteerde en inspirerende mensen om me heen, dat nodigt echt<br />
uit om mooie dingen te maken.<br />
FEATURE | 43
Hoe kun je nou honderdduizend albums verkopen en nog steeds niet wereldberoemd<br />
zijn? Terwijl Charles Webster nota bene tot de top van de Britse producers hoort –<br />
op eenzame hoogte met Matthew Herbert en Aphex Twin. Natuurlijk krijgt Webster<br />
in specialistische kringen wel de eer die hem toekomt, maar de gemiddelde<br />
clubbezoeker heeft nog nooit van hem gehoord. Daar gaat binnenkort verandering in<br />
komen met zijn verzamelaar voor het wereldberoemde houselabel Defected. Tracks<br />
uit de ruim vijftien jaar van zijn carrière heeft hij verzameld en voor de gelegenheid<br />
geremixed. Webster: “Het is bijna een nieuw album geworden.”<br />
Door Aron Friedman<br />
“Muziek maken is<br />
een veredelde vorm<br />
van spelen.”<br />
CHARLES WEBSTER<br />
BEVESTIGT VIJFTIEN JAAR VAKWERK<br />
“Vertel ons eens over je teddybeer?” Het Nightteam heeft ons waardevolle informatie<br />
verschaft over de knuffel van Charles Webster, die blijkbaar zó tot de verbeelding<br />
spreekt, dat Âme er zelfs een plaat naar heeft vernoemd. Hij lacht: “Oh, je bedoelt<br />
Kuma? Tja, wat zal ik over hem zeggen…” <strong>DJBroadcast</strong>: “Nou, het gerucht gaat<br />
dat je hem overal mee naar toe sleept, op de dj-booth zet en tijdens het draaien<br />
hele conversaties met het beest voert.” Webster: “Klopt, ik neem hem vaak mee op<br />
tournee. Kuma betekent beer in het Japans. Maar ik noem hem liever bij zijn volle<br />
naam, Kuma-tski, wat arbeidersklasse-beer betekent. Hij is een stuk aangenamer als<br />
reisgezel dan mijn andere knuffels. Giovanni is veel te chique en arrogant. Maar wat<br />
wil je ook, die is van adel.”<br />
Perfecte perfecte muziekvorm<br />
Als je een idee wilt krijgen van de bijdrage die Charles Webster de afgelopen decennia<br />
aan de electronische muziek heeft geleverd, moet je voor de grap eens zijn naam<br />
intoetsen bij Discogs. Onder de vele aliassen die je aantreft – zoals Presence, Sine,<br />
Megatonk, Love From San Francisco en niet te vergeten Furry Phreaks – vind je<br />
honderden releases. De bekendste daarvan, Want Me Like Water (1995), Soothe<br />
(1996) en Sense Of Danger (1998), zijn onder pseudoniemen uitgebracht. Toch<br />
vertonen ze allemaal dezelfde Websteriaanse diepgang. Zijn karakteristieke sound<br />
laat zich nog het best omschrijven als electronische soul. Webster wordt gezien als<br />
een pionier van de deephouse, maar is in wezen veel breder. Alles van downtempo<br />
tot Detroit techno wordt in zijn studio gesmeed – zolang de geluiden maar warm zijn.<br />
Wie wil begrijpen hoe deze muzikale duizendpoot heeft leren lopen, moet terug naar<br />
de vroege jaren tachtig. Als schuchtere tiener op het platteland van Derbyshire werd<br />
Webster gegrepen door bands als Kraftwerk en Cabaret Voltaire. De futuristische<br />
implicaties van electronische muziek spraken hem zo aan dat hij besloot van zijn<br />
zakgeld een synthesizer te kopen. “Ik was wel een buitenbeentje,” aldus Webster.<br />
“Terwijl iedereen op school gitaar speelde, was ik bezig met synthgeluiden en<br />
sequencers.” Op zijn zestiende verhuisde Webster met zijn ouders naar Nottingham,<br />
de dichtstbijzijnde grote stad. Daar zou hij een openbaring krijgen, die zijn kijk op<br />
muziek voorgoed zou veranderen. Het toeval wilde namelijk dat de baas van het<br />
restaurant waarvoor hij ging werken (om zijn dure hobby te bekostigen) tevens<br />
eigenaar was van de allereerste houseclub in Nottingham – volgens sommigen zelfs<br />
in Groot-Brittannië. Hij had Webster en de rest van zijn personeel uitgenodigd voor<br />
de opening van zijn tent, de inmiddels legendarische Garage Club. De line-up loog er<br />
niet om: Haçienda-resident Graeme Park, acid-house pionier DJ Pierre en NY-house<br />
godfather Larry Heard waren alledrie van de partij. En plotseling besefte Webster zich<br />
dat de muziek die hij al die tijd op zijn zolderkamertje had zitten maken een naam<br />
had – house – en een scene. Aan de andere kant van de oceaan waren mensen<br />
met dezelfde grensverleggende geluiden bezig geweest als hij! “In die muziek kon<br />
ik me helemaal vinden,” vertelt Webster. “Eerder waren het vooral elementen uit<br />
andere stijlen die me aanspraken: de drumpartij van een Chic-plaat, de baslijn van<br />
een Cabaret Voltaire nummer. Maar house bracht alles ineens bij elkaar.” Over zijn<br />
eigen pionierschap blijft Webster bescheiden. “Als je met sequencers aan de slag<br />
gaat, stuit je vroeg of laat vanzelf op muziek die naar house neigt. Het is één van de<br />
perfecte muziekvormen. Want house heeft een menselijk ritme: het komt overeen<br />
met je hartslag, je kunt er goed op lopen, op dansen. Drum ’n bass is bijvoorbeeld<br />
veel te snel om echt natuurlijk te zijn.”<br />
Verschillende verschillende gedaanten<br />
In de jaren die volgden was hij vooral te vinden in Nottinghams roemruchte Square<br />
Dance Studio’s, waar hij zich verder bekwaamde in het produceren van electronische<br />
muziek. Aan het begin van de jaren negentig maakte hij in Groot-Brittannië furore<br />
met zijn Sine en Megatonk projecten. Maar toen hij in 1993 de kans kreeg om naar<br />
San Francisco te gaan, nam hij die met beide handen aan. “Het is een fantastische<br />
stad,” vindt Webster. “Ik koos destijds voor San Francisco, omdat de sfeer er heel<br />
anders is dan in andere Amerikaanse steden. In New York of Chicago heb je veel<br />
meer kliekjes, het is er vijandelijker. Maar in San Francisco staan ze juist open voor<br />
vernieuwing. Misschien komt het door hun hippieverleden.” Bloemenkinderen of<br />
niet, Webster kreeg er de kans zijn American dream te verwezenlijken. Hij startte<br />
zijn eigen label, Love From San Francisco, waarop zijn bekendste nummers van<br />
de negentiger jaren zijn verschenen. Eind jaren negentig keerde hij weer terug naar<br />
Groot-Brittannië; sindsdien opereert hij weer vanuit zijn geboorteland. “Ik was graag<br />
in Californië gebleven, maar ik moest terug voor het Presence album (All Systems<br />
Go, 1999). Ach, eigenlijk beschouw ik mezelf liever niet als inwoner van een bepaald<br />
land.” Na ruim tien jaar als producer onder verschillende namen te hebben gewerkt<br />
en een succesvolle dj-carrière te hebben opgebouwd, besloot Webster de volgende<br />
stap te nemen: hij bracht eindelijk een album uit onder eigen naam. “Het fijne is dat<br />
je als muzikant verschillende gedaanten aan kunt nemen. Ik kan de studio induiken<br />
als Furry Phreaks. Op dat moment ben ik een andere muzikale persoonlijkheid dan<br />
wanneer ik als Presence ga zitten. Je doet eigenlijk hetzelfde als in je kindertijd,<br />
toen je verschillende rollen aannam. Eigenlijk is muziek maken een veredelde vorm<br />
van spelen. Maar soms wil je iets persoonlijkers maken.” Met Born On The 24th Of<br />
July (2001) tastte Webster diep in zijn ziel. De plaat wordt door de meeste fans dan<br />
ook gezien als zijn beste. “Pas toen ik bezig was het album te maken onder eigen<br />
naam, realiseerde ik me dat het als een autobiografie was. Ik probeerde me puur op<br />
sentimenten te richten en geen ruimte te laten voor frivoliteiten. Daarom is het ook<br />
introverter geworden dan veel van mijn andere werk.”<br />
Samenwerkingen<br />
samenwerkingen<br />
Sinds een paar jaar heeft Webster een ander eigen label. Op Miso, de officieuze<br />
opvolger van Love From San Francisco, brengt hij naast werk van hemzelf ook platen<br />
uit van Yoav B, Marcus Enochson, Terra Deva en Atjazz. Met laatstgenoemde vormt<br />
hij een nieuw producersduo genaamd Version. “Ik werk graag samen met mensen,”<br />
zegt hij. “Met vocalisten, maar ook met andere producers, zoals Matthew Herbert.<br />
En het partnerschap met Atjazz verloopt vlekkeloos. We hebben voor de Version<br />
gigs een zangeres erbij, Emilie Chick, dus zijn we met zijn drieën.” De groep heeft<br />
nu al een paar optredens gedaan, waaronder eentje in het Amsterdamse 11. “Het<br />
werkt. Version is echt iets van Atjazz en mij samen. Je hoort invloeden van ons<br />
beiden er in terug. We vullen elkaar aan.” Zelf bespeelt Webster vooral de toetsen.<br />
Hij schroomt trouwens niet om er een ander instrument bij te pakken, op het podium<br />
of in de studio. “Van de muziek die je op mijn platen hoort, is bijna alles door mezelf<br />
ingespeeld. Ik hou ervan om dingen uit te proberen met gitaren, basgitaren of drums.<br />
Ik ben geen virtuoos op welk instrument dan ook, maar kan de meeste wel redelijk<br />
bespelen. En dat vind ik eerlijk gezegd wel een prettige manier van werken – zo kan<br />
ik mezelf nog eens verrassen in de studio. Uit de foutjes die je maakt rollen vaak de<br />
mooiste dingen. Dat gebeurt niet zo snel als je alles tot in de perfectie kunt spelen.”<br />
Je vraagt je als simpele sterveling af waar Webster de inspiratie vandaan haalt om<br />
al die platen te produceren en ze ook nog te voorzien van eigen instrumenten. “Ik<br />
ben vaak met meerdere projecten tegelijk bezig, dat werkt voor mij het best. Ik wil<br />
me niet blind staren op één track. Als ik even niet verder kom, dan laat ik het ene<br />
project even rusten en ga ik door met het andere. Zo heb ik telkens weer een frisse<br />
kijk op de muziek. Maar soms is zelfs dat niet voldoende. En dat is iets wat ik me na<br />
al die jaren ben gaan realiseren: je kunt niet elke dag muziek maken. Soms moet je<br />
gewoon even ertussen uit. Zorgen dat je hoofd even op een andere plaats is. Lekker<br />
naar het strand. Even de wind door je haren laten wapperen. Anders val je toch alleen<br />
maar in herhaling. Vaak als je even pauze neemt, kun je daarna weer met frisse moed<br />
verder. Wel vind ik het fijn om onder druk werken. Deadlines zijn uitstekend voor de<br />
creativiteit. Als je je in de hoek gedreven voelt, ga je terugvechten. De uitdaging van<br />
tijdsgebrek zorgt ervoor dat je betere muziek gaat maken. Maar je mag er natuurlijk<br />
nooit op rekenen, want soms komt de creativiteit je echt niet te hulp.”<br />
Uit uit de obscuriteit<br />
Het nieuwe album voor Defected is voor Webster het einde van een hoofdstuk. “Dit<br />
is de bevestiging van vijftien jaar, van een bepaalde periode in mijn leven, waarin<br />
ik altijd heb gedaan wat mijn hart me ingaf. En doordat ik zo divers mogelijk ben<br />
gebleven, kan ik nu terugluisteren naar tracks die ik twintig jaar geleden heb gemaakt<br />
en vaststellen dat ze nog steeds relevant klinken.” Maar sommige fans vinden dat<br />
Webster zijn ziel verkocht heeft. “Onzin, ik heb me nooit door labels laten vertellen wat<br />
ik moest doen en Defected heeft me vrij gelaten om mijn eigen verhaal te vertellen.<br />
Dan zou het dus alleen selling out zijn omdat je op een groter label zit. Daar geloof<br />
ik niet in. Ik vraag me trouwens wel af of sommige Defected-fans de plaat niet te<br />
saai zullen vinden. Hij is wel anders dan wat normaal op het label verschijnt.” Voor<br />
zijn driedubbel-cd Defected Presents – Charles Webster heeft hij een aantal oude<br />
nummers uit de obscuriteit gehaald en opnieuw geremixed. “Ik ontdekte dat mensen<br />
sommige van mijn platen op eBay verkochten voor tachtig dollar. Toen heb ik op mijn<br />
website gevraagd welke tracks mensen graag zouden terugzien op deze verzamelaar.<br />
Mede daaruit is de definitieve lijst bepaald.” Wat het volgende hoofdstuk wordt durft<br />
Webster nog niet te zeggen. Momenteel is hij bezig met een nieuw Presence album,<br />
een remix voor Dennis Ferrer en het verder ontplooien van zijn Version-project – druk<br />
als altijd. Ook is hij bezig met het maken van muziek bij visuals. “Ik zou heel graag in<br />
de toekomst muziek gaan maken voor televisie. Stoppen met muziek maken zou ik<br />
niet kunnen. Ik zou niet weten wat ik dan moest gaan doen, heb geen dag van mijn<br />
leven normaal gewerkt. Ik had eigenlijk niet om meer durven vragen.”<br />
Het driedubbel-album Charles Webster Presents verschijnt op 11 februari<br />
via Defected.<br />
www.defected.com | www.misorecords.co.uk<br />
FEATURE | 45
20 jaar<br />
underworld<br />
oblivion With Bells is het vijfde studioalbum van underworld. Begonnen in<br />
de jaren tachtig als artrock band, sloeg de groep in de jaren negentig een<br />
brug tussen new wave en house. En wist daarmee een heel nieuw publiek<br />
voor dansmuziek te winnen. karl hyde en Rick smith – te samen het hart<br />
van de groep - kennen elkaar sinds 1980, toen ze beiden studeerden aan<br />
het Art college in cardiff, de hoofdstad van Wales. Muziek en kunst zijn<br />
nog steeds wat hen 27 jaar later bindt. naast hun eigen muziek is de<br />
groep ook betrokken bij vormgeving, boekpublicaties, web publishing en<br />
filmsoundtracks.<br />
Door Alfred Bos<br />
DJB: Jullie zijn nu twintig jaar actief onder de naam underworld. het is<br />
niet eenvoudig om een lange carrière op te bouwen. Wat is jullie geheim?<br />
Karl Hyde: “Rick en ik zijn 27 jaar bij elkaar. Het is inderdaad niet eenvoudig om<br />
een lange loopbaan neer te zetten en wij hebben onze fouten gemaakt. Zeker in<br />
onze eerste fase, toen we ons Freur noemden. Maar we zijn blijven samenwerken<br />
en van die vergissingen hebben we geleerd; ze hebben ons gemaakt tot wat we<br />
nu zijn.”<br />
DJB: Wat is het grootste probleem? De alsmaar veranderende omgeving?<br />
“Ik zou zeggen dat het noodzaak is om te blijven veranderen. Je moet je blijven<br />
ontwikkelen, anders word je een cartoon versie van jezelf. Dat is wat er met ons<br />
in de jaren tachtig is gebeurd. We probeerden popsterren te worden en zijn daarin<br />
vastgelopen. Toen Rick deze versie van Underworld begon, was het gebaseerd<br />
op het idee van verandering. En het idee om buiten de muziekindustrie om met<br />
je publiek te communiceren. We hadden geen platencontract en niemand was in<br />
ons geïnteresseerd. Hoe ga je dan je muziek uitbrengen? Daarom moesten we ons<br />
wel aanpassen. En daarom ook is het belangrijk om goed om je heen te blijven<br />
kijken naar wat er gebeurt in de wereld van muziek en kunst, want veel uitingen<br />
halen de mainstream niet. En daarom is onze webradio belangrijk voor ons. Veel<br />
mensen sturen ons hun muziek op, om te draaien op ons webstation. Zo blijven<br />
we in contact.”<br />
DJB: Jullie zijn zo’n kwarteeuw actief in de muziekindustrie en hebben<br />
altijd je vinger op de pols van de tijd gehad. Wordt dat laatste moeilijker,<br />
nu er steeds meer informatie rondgaat?<br />
“Hm, weet ik niet. We hebben het wel druk, de laatste tijd. We stellen een catalogus<br />
samen van muziek, boeken, films en kunstwerken die we later dit jaar op onze<br />
website willen publiceren. En er gaat voor Rick veel werk zitten in het voorbereiden<br />
van de najaarstournee. Maar we hebben goede mensen die ons daarbij helpen<br />
en die houden ons ook op de hoogte van wat er rondgaat in de clubs. Dankzij de<br />
webradio krijgen we veel materiaal opgestuurd van coole onafhankelijke labels.<br />
46 | FEATURE<br />
Ook de mensen van de BBC, die de programma’s van John Peel voortzetten,<br />
houden ons op de hoogte. Robert Fripp schreef in de jaren tachtig al over de<br />
netwerksamenleving en het netwerk werkt, voor ons ten minste.”<br />
DJB:Jullie hebben niet lang geleden met Brian Eno in de studio gezeten.<br />
Wat is daarvan geworden?<br />
“We kennen hem al jaren en we hebben met hem gewerkt voor het War Child<br />
project waar hij aan verboden was. Eno, Robert Fripp en John Peel waren onze<br />
muzikale leraren. Het heeft jaren geduurd eer we iets samen gedaan hebben, maar<br />
hij dook opeens op in de studio en we zijn gaan jammen. Dat is ook opgenomen<br />
en wie weet gebeurt er ooit nog eens iets mee. Het is wel raar om met Brian in de<br />
studio te zijn, want het is net alsof we onszelf tegen ons terug horen praten. En<br />
andersom ook, trouwens.”<br />
DJB: is het opzuigen van de actuele vibe belangrijk voor jullie eigen<br />
muziek?<br />
“O zeker. We hebben de afgelopen jaren veel geluisterd naar Duitse clubmuziek en<br />
dat herinnerde ons eraan dat de Duitse muziek heel belangrijk voor ons was toen<br />
we zelf begonnen met muziek maken. John Peel heeft ons in aanraking gebracht<br />
met de muziek van Kraftwerk, Neu!, Faust en Tangerine Dream. Dat is rare muziek<br />
als je van het platteland van Zuid Wales komt. Maar we vonden het goed. De<br />
actuele muziek uit Duitsland van Dominik Eulberg, Dan & Pig, het Kompakt label<br />
en Ricardo Villalobos en nog veel meer, brengt ons terug naar onze wortels. Dat<br />
was een goeie reminder: o ja, dit soort muziek hebben we altijd te gek gevonden.<br />
En dat heeft weer zijn weerslag op onze eigen muziek.”<br />
DJB: Je bent geïnteresseerd in de geschiedenis van de electronische<br />
muziek. ken je de popular Electronics box op Basta, met opnamen uit<br />
het philips laboratorium uit de jaren vijftig?<br />
“Nee, maar wacht even, dat ga ik noteren. (Maakt aantekeningen.) Dat ga ik<br />
zeker uitzoeken, die koop ik. Ik ben erg geïnteresseerd in de oorsprong van de<br />
electronische muziek. Niet alleen omdat het belangrijk is om te weten waar het<br />
vandaan komt, maar ook om van te leren.”<br />
DJB: Jullie hebben vanaf najaar 2005 ook nieuw materiaal uitgebracht<br />
via de website, als betaalde downloads. heeft dat aan de verwachtingen<br />
voldaan?<br />
Karl Hyde: “Het heeft onze verwachtingen overtroffen. Het was niet alleen bevrijdend<br />
en prettig om te kunnen doen, maar het heeft zichzelf ook terugverdiend. Dat<br />
soort experimenten moeten we ook doen, want de muziekindustrie drijft af in de<br />
verkeerde richting. Het oude businessmodel zal niet lang meer werken. Er komen<br />
veranderingen die beperkingen opleggen aan de dingen die we willen doen.”<br />
Twintig jaar Underworld<br />
“We hebben onze fouten gemaakt”<br />
DJB: Jullie hebben ook verschillende soundtracks gemaakt, Breaking<br />
And Entering (met gabriel yared, 2005) en binnenkort verschijnt jullie<br />
score van sunshine, de nieuwe film van Danny Boyle (regisseur van<br />
Trainspotting). Wanneer realiseerden jullie je dat jullie dat konden,<br />
soundtracks maken?<br />
“Rick en ik hebben altijd al iets gehad met soundtracks. Als we muziek maakten,<br />
zagen we ons hoofd er een film bij. Toen we nog een uitkering hadden, keken<br />
we vaak samen ’s nachts naar films en waren ook razend enthousiast over<br />
soundtrackmuziek. In 1986, toen we de soundtrack deden voor de film Underworld<br />
naar het boek van Clive Barker en onze naam hebben veranderd van Freur naar<br />
Underworld, beseften we dat we vaker filmmuziek wilden maken. In de late jaren<br />
tachtig maakten we muziek voor televisie en in de vroege jaren negentig deden we<br />
muziek voor tv commercials die door Tomato werd gemaakt. We hebben onze ogen<br />
altijd open gehouden voor een filmproject en Danny Boyle was op zoek naar een film<br />
waarvoor wij de muziek konden schrijven. Dat is dus Sunshine geworden.”<br />
DJB: Wanneer zijn jullie aan het nieuwe album begonnen te werken?<br />
“In 2002, 2003. Rick had het idee om aan nieuwe tracks te werken op laptops op<br />
hotelkamers. Dan konden we letterlijk onze laptops ruilen en verder werken aan wat<br />
de ander gedaan had. Daarnaast zijn we ook via internet gaan jammen en hebben<br />
met andere muzikanten gewerkt in de studio. Omdat we op laptops werkten,<br />
konden we overal muziek maken, ook op tournee. Op een gegeven moment<br />
hadden we zo’n 180 stukken en stukjes muziek toen we het download album,<br />
Riverrun (2005), gingen samenstellen. Ondertussen zetten we tijdens de selectie<br />
ook nummers apart voor het volgende studioalbum, Oblivion With Bells dus.”<br />
DJB: Wanneer kwam het album in focus?<br />
“Ruim een jaar geleden al, maar we waren toen met [filmcomponist] Gabriel Yared<br />
aan het werken aan de Breaking And Entering soundtrack. Dat was een heel lang<br />
project, waardoor Oblivion With Bells ongeveer een jaar is vertraagd. En vervolgens<br />
vroeg Danny Boyle [regisseur van o.a. Trainspotting] ons voor de soundtrack van<br />
zijn nieuwe film Sunshine. Het werk aan die twee films is van onschatbare waarde<br />
voor ons, want het heeft onze voorliefde voor filmmuziek verrijkt en het klinkt ook<br />
letterlijk door op het nieuwe album. De track Glam Bucket was geschreven voor de<br />
Sunshine film en een versie van To Heal is te horen onder de aftiteling van Sunshine.<br />
Dat inspireerde ons om het ook op de nieuwe plaat te zetten.”<br />
DJB: Tussen twee haakjes, oblivion With Bells is jullie ‘dierenplaat’ met<br />
titels als crocodile, holding The Moth, cuddle Bunny, good Morning<br />
cockerel en de bonustrack loads of Birds.<br />
“Daar hebben we nooit aan gedacht, hahaha. Dat heeft nog niemand opgemerkt,<br />
maar het is waar. We moeten een muziekboerderij beginnen.”<br />
DJB: Jullie werken tegenwoordig vanuit Romford in Essex. is dat de<br />
invloed van het leven op het platteland?<br />
“Zou zomaar kunnen! Maar ik ben nog steeds een liefhebber van de stad. Ik vind<br />
het zalig om door de stad te slenteren, de mensen, alle geluiden.”<br />
DJB: De muziek van underworld klinkt als de verklanking van het<br />
stedelijke landschap.<br />
“Daar komt nog steeds de inspiratie voor mijn teksten vandaan. Rick gaat<br />
daar vervolgens mee aan de slag en maakt er iets van dat je aan anderen kunt<br />
presenteren. De stad is de generator van mijn teksten.”<br />
DJB: Zijn jullie van plan om à la prince het nieuwe album weg te geven<br />
bij de optredens?<br />
Karl Hyde: “Niet echt, daar zijn geen plannen voor (lacht). Waren we maar zo rijk.<br />
Het leuke van het internet is dat we audio en video opnamen kunnen weggeven.<br />
We filmen ieder optreden en het zit er dik in dat daarvan ook opnames beschikbaar<br />
komen via onze website. Voor ons is internet geen bedreiging. Sterker, we<br />
hebben er naar uitgekeken sinds Robert Fripp in de jaren zeventig in een artikel<br />
iets dergelijks voorspelde. Sinds het internet er is, kunnen we dingen doen die<br />
we al veel eerder hadden willen doen. Dus voor ons biedt het internet manieren<br />
van communiceren die daarvoor niet beschikbaar waren: radio via de website, tv<br />
shows via de website. We kunnen publiceren wat we willen, op het moment dat<br />
we het willen.”<br />
DJB: heb je enig idee waar underworld over vijf jaar zal zijn?<br />
“Oei, ik heb werkelijk geen idee, maar ik hoop dat Rick en ik nog steeds bevriend<br />
zijn en nog steeds muziek maken. En dat we jammen met onze vrienden bij<br />
Tomato. Ik hoop dat er meer jonge mensen tot de Underworld organisatie zullen<br />
toetreden en voor een deel zullen overnemen wat Rick en ik doen. Dat geeft ons<br />
de de ruimte om weer andere dingen te doen.”<br />
DJB: Bouw je eigen gemeenschap! De band als organisme!<br />
“Exact. Dat is een opwindend idee. Zoals een schilder vroeger zijn eigen studio<br />
en school opzette: daardoor kon hij meer doen dan in zijn eentje en de jonge<br />
mensen leerden weer van hem. De Grateful Dead heeft in de jaren zeventig<br />
al doelbewust gewerkt aan een gemeenschap van gelijkgestemden, heel<br />
opwindend.”<br />
Oblivion With Bells wordt verspreid door PIAS. Op de Underworld website<br />
houdt Karl Hyde een dagboek bij van de huidige tournee.<br />
underworldlive.com | myspace.com/underworld | | underworld-print.com<br />
FEATURE | 47
Het Aphex Twin ABC<br />
De loopbaan van techno’s meest<br />
excentrieke talent in 26 letters<br />
Door Alfred Bos<br />
A AFX is het pseudoniem waaronder Richard James zijn debuutrelease, de<br />
Analogue Bubblebath EP uit 1991, twee jaar later opnieuw uitbracht. De track En<br />
Trance To Exit is mede geproduceerd door Tom Middleton (zie onder M). In 1992,<br />
1993, 1994 en 1995 verschenen ook nog Analogue Bubblebath vol. 2, vol 3.,<br />
vol. 4 en vol. 5 (de laatste een album, de overige zijn EP’s) – de start van een<br />
chaotische discografie. Het AFX alias is ook gebruikt voor de twee Hangable Auto<br />
Bulb EP’s uit 1995, waarop James experimenteert met breakbeats, drum ’n bass en<br />
wat later drillcore is gaan heten. Hangable Auto Bulb is een anagram van Analogue<br />
Bubblebath. In 2005 verschenen via James’ Rephlex label (zie onder R) onder de<br />
naam AFX een reeks van elf 12 inches met de overkoepelende titel Analord. De<br />
beste tracks daaruit zijn verzameld op het album Chosen Lords (Rephlex, 2006).<br />
B Booka Shade, het producersduo uit Berlijn dat op hun spraakmakende aflevering<br />
van de reeks mixcompilaties DJ Kicks een minder bekend nummer van Aphex Twin<br />
opnam, de niet van deze wereld zo mooie track Alberto Balsam. Het nummer – met<br />
een typemachine als snare drum – klinkt als gamelan van een onbekende planeet en<br />
is te vinden op een obscure Amerikaanse promotie cd uit 1995, In-Store Ambients<br />
(uitgebracht door het label Sire), met zes nummers van Aphex Twin en acht van The<br />
Black Dog. Veel succes met de zoektocht, het is de moeite waard. Overigens is<br />
Alberto Balsam ook als ‘losse’ track te vinden op de vinylversie van DJ Kicks Booka<br />
Shade. Tip: check het verzamelalbum I Care Because You Do (Warp, 1995).<br />
C Cunningham, Chris is de regisseur van de beruchte clips van de Aphex Twin<br />
singles Come To Daddy (1997) en Windowlicker (1999). Maakte ook video’s voor<br />
ondermeer Björk (All Is Full Of Love, onderscheiden met vele prijzen en te zien in<br />
de permanente collectie van het Museum Of Modern Art in New York), Autechre<br />
(Second Bad Vilbel), Portishead (Only You), Squarepusher (Come On My Selector)<br />
en Madonna (Frozen).<br />
48 | FEATURE<br />
D Daimler Ferret Mark 3, de ‘tank’ of eigenlijk gepantserde verkenningsauto uit de<br />
jaren vijftig, waarin James regelmatig rondreed.<br />
E Erik Satie, Franse componist (1866-1925), die dankzij de minimale pianomuziek<br />
van composities als Gymnopédies en Gnossiennnes vaak wordt genoemd als de<br />
peetvader van de ambient. Zijn invloed is te horen op het dubbelalbum Drukqs<br />
(Warp, 2001), waarop James stoeit met een ‘geprepareerde’ piano. Veel tracks<br />
hebben titels in het cornish (een officiële Keltische taal, verwant aan het Bretons,<br />
Welsh en het Gaelic van Schotland) en het weinig toegankelijke album wordt gezien<br />
als een poging om onder het platencontract met Warp (zie onder W) af te komen.<br />
Dat lukte.<br />
F Fenix, Synton: een zeldzame en gezochte analoge modulaire synthesizer<br />
die door James als hoofdinstrument werd gebruikt voor zijn serie Analord vinyl<br />
releases uit 2005 (zie ook onder A). De Synton Fenix is een ontwerp uit 1997 van de<br />
Nederlanders Marc Paping en Bert Vermeulen. Er zijn er slechts 75 van gemaakt.<br />
G Glass, Philip, de klassieke minimale componist uit New York, bekend<br />
van ondermeer de opera Einstein On The Beach (1979) en de filmsoundtrack<br />
Koyaanisqatsi (1983). Met Glass maakt Richard James een orchestrale versie van<br />
Icct Hedral, een track van het I Care Because You Do album uit 1995.<br />
H Hongkong And Shanghai Banking Corporation, een van de grootste financiële<br />
organisaties ter wereld, in 1865 in Hong Kong opgericht door de Schot Thomas<br />
Sutherland. Het voormalige kantoor in de Londense wijk Southwark is de woning<br />
van Richard James.<br />
I IDM ofte wel ‘intelligent dance music’, de kreet waarmee de muziek van Aphex<br />
Twin begin jaren negentig door liefhebbers en muziekpers werd benoemd.<br />
J James, Richard nam naast de albums onder zijn bekendste pseudoniemen<br />
Aphex Twin en AFX ook albums op als Polygon Window (Surfing On Sine Waves;<br />
Warp, 1993), Caustic Window (Compilation; Rephlex, 1998) en Mike & Rich (Expert<br />
Knob Twiddlers; Rephlex, 1996, met Mike Paradinas).<br />
K Kiss FM, de Londense radiopiraat die Aphex Twins debuutrelease Analogue<br />
Bubblebath veelvuldig draaide en aldus de belangstelling voor de onbekende jonge<br />
producer flink aanwakkerde.<br />
L Limerick, het stadje in Ierland (waarnaar de vijfregelige gedichten met rijmschema<br />
A-A-B-B-A en geestige pointe zijn vernoemd) waar Richard David James op 18<br />
augustus 1971 werd geboren. Hij is vernoemd naar een oudere broer, die drie jaar<br />
daarvoor tijdens de geboorte was overleden. Probeerde als kleuter reeds geluid aan<br />
de familiepiano te ontlokken door op de snaren te slaan. Groeide op in het dorpje<br />
Lanner, in het landelijke Cornwall in Zuid-West Engeland.<br />
M Middleton, Tom is de Engelse producer die vanaf 1989 regelmatig met Richard<br />
James ging stappen in Cornwall, de agrarische provincie aan de Engelse Zuidkust<br />
waar beiden toen woonden. Ze hebben samen gedeejayed in de Bowgie Inn in<br />
Crantock – James onder de naam Phonic Boy On Dope - en Middleton coproduceerde<br />
onder het alias Schizophrenia een track op Aphex Twins’ debuutrelease Analogue<br />
Bubblebath. Middleton produceerde later met Mark Pritchard onder namen als<br />
Link (techno), Global Communication (ambient techno) en Jedi Knights (electro,<br />
breakbeats) invloedrijke releases.<br />
N National Diploma in Engineering: tussen 1988 en 1990, van zijn zestiende tot<br />
zijn achttiende, studeerde Richard James techniek aan het Cornwall College, een<br />
technische hogeschool. Hoewel hij tijdens de colleges vaak met hoofdtelefoon naar<br />
zijn eigen producties zat te luisteren, verliet James de school met een diploma. Hij<br />
ging vervolgens in Londen studeren aan de Kingston Polytechnic, maar zijn muzikale<br />
loopbaan kreeg voorrang en James brak de opleiding af.<br />
O Onzin. Richard James heeft een hekel aan interviews en verzint er lustig op los<br />
wanneer hem vragen worden gesteld. Op die manier verspreidt hij veel onzin over<br />
zichzelf en speelt hij in op de mythe rond zijn persoon (zie ook onder W).<br />
P Pseudoniemen, daar is Richard James verzot op. Hij gebruikt er veel en<br />
hoe gekker, hoe beter lijkt het devies. De afgelopen vijftien jaar bediende hij zich<br />
ondermeer van de volgende artiestennamen: Blue Calx, Bradley Strider, Martin<br />
Tresseder, Caustic Window, GAK, Soit P.P., Polygon Window, Power-Pill, Prichard<br />
G. Jams, Q-Chastic, The Dice Man, Tahnaiya Russell en DJ Smojphace.<br />
Q Quvers: Aphex speak voor covers. De electronische muziek van Richard James<br />
is akoestisch uitgevoerd door het kamerorkest London Sinfonietta. In 2005 bracht<br />
Alarm Will Sound, een Amerikaans kamerorkest, het album Acoustica: Alarm Will<br />
Sound Performs Aphex Twin uit. De Amerikaanse mathcore band The Dillinger Escape<br />
Plan covered Come To Daddy op hun Irony Is A Dead Scene EP en het Engelse<br />
jazztrio The Bad Plus deed Flim op hun album These Are The Vistas uit 2003.<br />
R Rephlex is het label dat in 1991 door Richard James en Grant Wilson-Claridge<br />
werd opgericht. Twee jaar daarvoor draaiden beiden afwisselend in de Bowgie Inn<br />
(cornish voor ‘veeschuur’) in Crantock en het viel Wilson-Claridge op dat James geen<br />
platen draaide, maar tapes van eigen producties. De mannen hadden in Cornwall<br />
geen toegang tot de laatste releases en maakten dus hun eigen muziek. Rephlex<br />
werd opgericht om het werk van James op vinyl uit te brengen en ontwikkelde zich<br />
tot voorvechter van alternatieve en experimentele techno, waarop acts als µ-Ziq<br />
(Mike Paradinas), Luke Vibert, Vulva, The Gentle People, Squarepusher, DMX Crew<br />
en Cylob hun werk uitbrachten. De laatste jaren legt Rephlex zich ook toe op het<br />
heruitgeven van klassieke techno, zoals Newbuild van 808 State en jaren tachtig<br />
producties van Stakker en Humanoid.<br />
S Selected Ambient Works 85-92 is het album, verschenen via het indertijd<br />
toonaangevende Belgische label R&S, waarmee James in 1993 zijn reputatie<br />
vestigde. Nog altijd een mijlpaal in de techno, vergelijkbaar met het vroege werk<br />
van The Black Dog.<br />
T The Tuss, naar verluid het jongste pseudoniem waarachter Richard James zich<br />
verschuilt. Van The Tuss verschenen in 2007 via het Rephlex label de Confederation<br />
Trough EP en het album Rushup Edge. Volgens de officiële lezing zijn The Tuss broer<br />
en zus Brian and Karen Tregaskin uit Cornwall, maar er zijn sterke aanwijzingen dat<br />
The Tuss (‘tuss’ is cornish voor erectie) niemand minder dan Aphex Twin is, of in ieder<br />
geval aan hem gelieerd. De aanwijzingen: de platen verschijnen via Rephlex, James’<br />
label; publisher van The Tuss’ muziek is Chrysalis, dezelfde publisher die ook de<br />
belangen van Aphex Twin behartigt; de track Devon van het album is door Richard<br />
James in 2005 live gespeeld in Mayerhofen, Oostenrijk en Torino, Italië. Belangrijkste<br />
aanwijzing: op de Tuss tracks is ook de zeer zeldzame, loodzware, peperdure en<br />
nagenoeg onvindbare Yamaha GX-1 syntheszier te horen. Deze analoge polyfone<br />
synth werd door Yamaha geproduceerd tussen 1973 en 1977. Het is een monster<br />
van een machine: 300 kilo schoon aan de haak, plus een kleine honderd extra voor<br />
het rek; bij de synth horen vier speakers van elk 141 kilo. Hij kostte bij introductie in<br />
1973 $ 60.000 dollar (toen een klein vermogen) en er zijn er minder dan honderd van<br />
gemaakt, waarvan de meeste in Japan zijn gebleven. Er zijn 13 GX-1 synths bekend<br />
buiten Japan en één daarvan is in het bezit van – Richard James.<br />
U Umiliani, Piero (1926-2001): Italiaanse filmcomponist die veel genrefilms uit de<br />
jaren zestig en zeventig van muziek voorzag in een stijl die is gekopieerd voor films<br />
als Kill Bill en Oceans Eleven. Zijn bekendste nummer is Mah Nà Mah Nà dat in 1977<br />
bekend werd via The Muppet Show. Door Richard James genoemd als invloed.<br />
V Vibert, Luke is een techno producer uit Cornwall. In mei 2006 was hij de jury<br />
van een remixwedstrijd voor het Engelse tijdschrift Future Music en koos als winnaar<br />
de remix die een zekere Tahnaiya Russell van een van zijn tracks gemaakt had. Later<br />
bekende Richard James dat hij Tahnaiya Russell was.<br />
W Warp, het label uit Sheffield dat met ingang van de EP On uit 1993 veel werk<br />
van Aphex Twin heeft uitgebracht, waaronder de albums Selected Ambient Works<br />
II (1994), de compilatie I Care Because You Do (1995), Richard D. James Album<br />
(1996) en het dubbelalbum Drukqs (2001). Warp opperhoofd Steve Beckett over<br />
Richard James: “Het is grappig hoe de Aphex Twin cult is ontstaan. Op een gegeven<br />
moment moest hij zoveel interviews doen dat het hem enorm begon te vervelen. En<br />
hij is er toen dingen bij gaan verzinnen die een eigen leven zijn gaan leiden, zoals het<br />
verhaal dat hij produceert in een atoombunker. Wat wel waar is, is dat hij woont en<br />
produceert in een oud bankgebouw. Fans kwamen daar regelmatig langs om een<br />
glimp van hem op te vangen. Het is er altijd erg donker binnen, dus van buitenaf zie<br />
je helemaal niets. Aphex maakte er dan een spelletje van om opeens voor het raam<br />
te verschijnen om mensen te laten schrikken. Zou hield hij zichzelf bezig. Aphex blijft<br />
soms dagenlang wakker als hij muziek wil gaan maken. Hij maakt gebruik van lucide<br />
dromen en maakt in die volkomen wazige staat de meest vreemde creaties.”<br />
X Xenakis, Iannis (1922-2001): Griekse architect en avant-garde componist die<br />
door Richard James wordt genoemd als invloed, naast electronica pioniers als Karl-<br />
Heinz Stcokhausen, Brian Eno, Tangerine Dream, Kraftwerk, Neu! en Can.<br />
Y Waterweg in Amsterdam, waar Aphex Twin was geboekt om te draaien op het<br />
eerste ambient festival, van oktober 1993 in De Melkweg en georganiseerd door Per<br />
Meijer. In het donker van de Oude Zaal presteerde James het om de naald te leggen<br />
op schuurpapier – de geboorte van een nieuw genre, illbient.<br />
Z ZX Spectrum, de home computer van Sinclair uit 1982 die in zijn tijd erg<br />
populair was. Er zijn meer dan 14.000 programma’s voor geschreven, het grootste<br />
deel daarvan computerspelletjes. Veel Aphex Twin tracks refereren aan of maken<br />
gebruik van ZX Spectrum geluiden, zoals de track Carn Marth van Richard D. James<br />
Album waarop geluiden van het ZX Spectrum spel Sabre Wulf zijn te horen.<br />
Richard James treedt op tijdens het State X festival, op 14 en 15 december<br />
in het Paard van Troje te Den Haag. www.state-xnewforms.nl | www.drukqs.net<br />
FEATURE | 49
Jam Bookings proudly presents:<br />
Haze - Freak<br />
club sensation of the moment<br />
house Sandy Rivera release tour<br />
DanceSmash clubhit Defected remixed<br />
Get updated: Jam Bookings podcast<br />
Gezocht: Citypromotors<br />
bekijk de vacature op www.jam.nl<br />
Cosmic Gate: Back 2 Back 3<br />
exclusive benelux release tour<br />
techno trance Benelux tour blackhole<br />
release CD back2back Germany exclusive<br />
Subscribe to our podcast and let us bring you a frequent update with artist releases, mixes,<br />
news, promo’s and video’s straight to your iTunes, iPod or other media players.<br />
Tags: podcast, rss, mixes, promo, news, releases, bookings, roster<br />
Visit www.jambookings.nl for more info or contact us at info@jambookings.nl<br />
ESSENTIAL ALBUM<br />
VAN KUL TOT COOL<br />
soulwax<br />
Most Of The Remixes<br />
(Parlophone/EMI)<br />
Wie tien jaar terug op een dansavond een rockplaat – smells like Teen<br />
spirit of highway To hell – oplegde, werd getracteerd op gratis drank.<br />
Tenminste, als hij pech had, want leeg kwamen de flessen minder hard<br />
aan. Rock had indertijd op het clubpubliek dezelfde uitwerking als boerka’s<br />
tegenwoordig op Wilders. Dat is vandaag de dag allemaal anders, nu viert<br />
het ‘eclectische’ draaien hoogtij en schurken rock, wave, electro en house<br />
warm tegen elkaar aan. Als er iemand verantwoordelijk kan worden gesteld<br />
voor die opvallende omslag in het clubleven, zijn dat twee broers uit gent.<br />
Ze heten David en stephen Dewaele.<br />
Soulwax moet de coolste band van de planeet zijn. Welke andere groep brengt<br />
hun rockalbum een jaar later uit in een electronische versie voor de clubs en gaat<br />
vervolgens met hetzelfde repertoire opnieuw op tournee, maar dan als electro band?<br />
De Nite Versions versie van Soulwax – de electro band die rockt op synthesizers –<br />
maakte duidelijk dat de gebroeders Dewaele een flexibele en speelse geest hebben.<br />
Geboren remixers die niet alleen hun fantasie loslaten op tracks van derden, maar<br />
ook hun eigen muziek herinterpreteren. Het is wel eens verwarrend: Soulwax (de<br />
rockband), Nite Versions (de electro band), 2Many DJ’s (hun dj alias) – willen de<br />
echte Dewaele broers opstaan? Die verwarring is geen opzet en niet gespeeld,<br />
maar het resultaat van onbekommerde creativiteit. En het dubbelalbum Most Of The<br />
Remixes (dat is de korte versie van de albumtitel, die ruim honderd woorden lang is<br />
en wellicht dingt naar een vermelding in het Guinness Book of Records als langste<br />
plaattitel ooit) maakt duidelijk dat de broers uit Gent zelf nauwelijks het onderscheid<br />
voelen tussen hun diverse ‘identiteiten’. Want deze remixes – met clubversies van<br />
bronmateriaal dat voor het merendeel rock of pop is - komen uit onder de naam van<br />
de rockgroep en gaan vergezeld van een bonus mixcd waarop dezelfde mannen<br />
maar dan als 2Many DJ’s dezelfde remixen, aangevuld met een zestal extra remixen,<br />
aan elkaar breien. Sommige marketeers slaan nu groen uit.<br />
vrolijke chaos<br />
Toen de gebroeders Dewaele in 2002 onder hun 2Many DJ’s pseudoniem de<br />
mixverzamelaar As Heard On Radio Soulwax Part 2 uitbrachten, pasten ze de<br />
rockmentaliteit – songs in plaats van tracks - toe op een dance format, de mix cd.<br />
Het resultaat was een rockplaat voor de dansvloer, iets wat sinds de garagerock<br />
van midden jaren zestig niet meer was gehoord. As Heard On Radio Soulwax Part<br />
2 joeg een kortstondige rage aan, de mash-up (twee tracks die niets met elkaar<br />
gemeen hebben versmelten tot een nieuwe track, zeg 10 CC met Beyoncé) en<br />
sindsdien is het op de dansvloer een vrolijke chaos van stijlen, genres, tijdperken<br />
en klankkleuren. As Heard On Radio Soulwax Part 2 is wellicht het belangrijkste<br />
mixalbum ooit uitgebracht en het liep vooruit op ontwikkelingen in clubland die<br />
vanaf najaar 2002 steeds meer vorm kregen. De electro revival piekte, vergeten<br />
stijlen als new wave en punkfunk werden afgestoft, rockers ontdekten dat je van<br />
een groove geen enge ziektes krijgt en clubbers vielen opeens gitaren om de nek.<br />
LCD Soundsystem, Erol Alkan, Goose, MSTRKRFT, Justice, Digitalism, Tiga, Simian<br />
Mobile Disco, Boys Noize (en vul zelf verder naar believen aan) zijn planeten van<br />
het zonnestelsel Soulwax. Veel van de Soulwax remixen op Most Of The Remixes<br />
maakten David en Stephen Dewaele als dj tool voor hun 2Many DJ’s sets. Dat zijn<br />
de tracks van collega’s en vrienden uit hun directe muzikale omgeving als Justice<br />
en Tiga, maar ook een ‘just for the heck of it’ bewerking van de proto gabber track<br />
Dominator van Human Recource, die voor de gelegenheid is gemashed met een<br />
Engelse techno track uit dezelfde tijd, begin jaren negentig: 808 State’s Cubique.<br />
Ze draaien ‘m naar eigen zeggen nog steeds en “jonge mensen denken dat het<br />
een nieuwe release op een hip Frans label is”. Dat zegt genoeg over de kracht en<br />
universaliteit van hun bewerking.<br />
kleurspoeling<br />
Twee dingen vallen op wanneer je deze Soulwax remixen achter elkaar hoort. Dat ze<br />
gek zijn op simpele trucs als aanzwellende roffels en eindeloze breaks met loeiende<br />
sirenes en ander opwinding veroorzakend achtergrondlawaai – het knappe is dat<br />
ze nergens plat klinken en uiterst doeltreffend worden ingezet. De tweede Soulwax<br />
kwaliteit is dat ze van iedere track clubmuziek kunnen maken. Of het nu de indierock<br />
is van Gossip of de triphop van DJ Shadow, na een enkele reis Gent klinkt het op<br />
maat gesneden voor een dj set van feestneuzen met een rockverleden als Erol Alkan<br />
of Joost van Bellen. Dat DJ Shadow daarvoor is verbouwd met een riff van jaren<br />
tachtig waverockers The B-52’s is niet vreemd, want iedere Soulwax remix klinkt als<br />
een 21 ste eeuwse echo van The B-52’s. En het zijn niet alleen geestverwanten uit de<br />
dancerock cross-over underground die van de Dewaele broers een kleurspoeling<br />
krijgen. Ook internationale hit acts als Kylie Minogue, Sugababes, Gorillaz en<br />
Robbie Williams worden dankzij de Soulwax behandeling wondertjes van cool die<br />
de stroboscopen doen stotteren van geluk. Williams moet zich even de hipste man<br />
van de planeet hebben gevoeld toen hij hoorde wat de mannen uit Gent van zijn<br />
Lovelight hadden gebakken. Je moet er niet aan denken wat ze met een Kane<br />
of U2 zouden aanrichten. Wie vertelt het Bono? Als je er even over nadenkt is de<br />
conclusie onvermijdelijk: de mannen van Soulwax moeten de beste remixers van<br />
het nieuwe millennium zijn. Niemand weet de tijdgeest zou goed in geluid te vangen<br />
als zij. Of het nu rock is of clubmuziek, triphop of pop, oud of nieuw, cool of kul –<br />
in hun handen wordt iedere track een monster om dansvloeren mee kaal te slaan<br />
en reputaties mee op te poetsen. Ze zijn de waterdragers van de internationale<br />
clubcultuur die de sterren beter doen uitkomen en zelf in de schaduw blijven. Maar<br />
nu staan ze even in het volle licht. Het zal tijd worden. 5/5 (EnrIcO rIvA)<br />
ESSENTIAL ALBUM | 51
REVIEWS<br />
BuilD An ARk<br />
Dawn<br />
(Kindred Spirits/<br />
rushhour)<br />
Van arken is bekend<br />
dat ze veel mensen en<br />
dieren kunnen vervoeren. De ark die Carlos<br />
Niño in de hectische dagen na 11 september<br />
bouwde, biedt ruimte voor een gezelschap<br />
van twintig mensen. Soms minder, soms meer.<br />
Wat hen volgens de Amerikaanse kapitein<br />
bindt is de liefde voor soul, improvisatie en de<br />
mensheid in het algemeen. Dat leverde tot nu<br />
toe een één album op, het in 2004 verschenen<br />
Peace With Every Step. Daarnaast bracht<br />
Carlos Niño eerder dit jaar het schitterende en<br />
intieme mini-album Fill The Heart Shaped Cup<br />
uit, waarop violist Miguel Atwood-Ferguson<br />
een hoofdrol vervult. Hij is ook op Dawn te<br />
horen, het tweede album van Build an Ark.<br />
Net als zanger Dwight Trible, die nog met<br />
jazzgrootheid Pharao Sanders samenwerkte.<br />
Wie zijn zeurende zang niet trekt, hoeft niet te<br />
treuren. Geen enkele artiest krijgt de kans om<br />
eens flink te soleren. Ook Trible niet. Allemaal<br />
dobberen ze richting een betere toekomst, met<br />
als roeispanen een stel jazzinstrumenten, een<br />
mooie stem en een tiental uitgebalanceerde<br />
composities met als titels Healing Song,<br />
When Ancestors Speak of You Yourself Are<br />
The Key To The Universe. Dit is soulvolle<br />
jazz met een boodschap van liefde. Waarop<br />
violen, dwarsfluiten en trommels fungeren als<br />
bloemen in een zee vol verderf. Jammer dat<br />
de trip met de ark zo kort duurt. Na amper 37<br />
minuten sta je alweer aan wal. Vroeger duurde<br />
de zondvloed veel langer. 4/5 (r. PASSEt)<br />
Roisin MuRphy<br />
Overpowered<br />
(EMI Music)<br />
Overpowered, het<br />
tweede solo album<br />
van de voormalige<br />
zangeres van Moloko, laat de geboorte, of<br />
eigenlijk wederopstanding, van een nieuwe<br />
ster horen. Twee jaar terug maakte ze al het<br />
album Ruby Blue en dat had enigszins last<br />
van aanstelleritis, dankzij de arty productie<br />
van Matthew Herbert. Op Overpowered<br />
daarentegen staat Murphy fier aan het roer,<br />
ondersteund door een batterij producers,<br />
waaronder Andy Cato van Groove Arma,<br />
mash-up koning Richard X en de veteraan<br />
Jimmy Douglas. De songs en arrangementen<br />
zijn ditmaal niet gemodelleerd op kamerpop,<br />
maar grijpen schaamteloos terug op disco – zij<br />
het in een modern popjasje. Die jas zit Murphy<br />
als een tweede huid, ze is een geboren disco<br />
diva: zo fris hebben Madonna en Kylie al een<br />
eeuwigheid niet meer geklonken. Ook de<br />
songs zijn bovengemiddeld: Overpowered,<br />
de eerste single, blijft al na een keer luisteren<br />
door de hersenpan suizen en ook de nieuwe<br />
single, Let Me Know, schreeuwt radiohit.<br />
Weliswaar zakt het album halverwege een<br />
beetje in, maar de stevig uit de kluiten<br />
gewassen dansvloertrack Cry Baby en het<br />
broeierige Scarlett Ribbon trekken de balans<br />
in evenwicht. Voorlopig denken we even niet<br />
meer aan Moloko en binnenkort is Roisin<br />
Murphy een wereldster. 4/5 (EnrIcO rIvA)<br />
DAviD gilMouR<br />
giRls<br />
Vultures<br />
(relish/nEWS)<br />
Een van de opvallendste<br />
en leukste debuut<br />
albums van dit najaar komt uit Amsterdam:<br />
Vultures van het duo David Gilmour Girls. Het is<br />
een krankzinnige mengvorm van dansmuziek<br />
(beats en sequencers) en progressieve rock<br />
uit de vroege jaren zeventig, een origineel<br />
geluid derhalve. Jasper Uhl en Robin van der<br />
Kaa speelden in de emocore groep Oil eer ze<br />
in 2004 onder de naam David Gilmour Girls<br />
de track Crackhousewarmingparty op de<br />
wereld loslieten. Robin Insinna, beter bekend<br />
als Headman, was gecharmeerd en sindsdien<br />
verschijnt het werk van DGG via zijn Relish<br />
label, dat bekend staat om zijn releases<br />
op het snijvlak van dance en alternatieve<br />
rock. De opener Tune In Your Aura is sterk:<br />
galmende glissando’s, wervelende hi-hats en<br />
een stuwende sequencer uit het handboek<br />
van Giorgio Moroder. Het klinkt groots en<br />
meeslepend, en dat is het ook. Minstens zo<br />
imposant is de majestueuze bas op Like A<br />
Kiss From Mr. Jesus, dat zich voortsleept als<br />
een manke gletsjer – eerder King Crimson dan<br />
Donna Summer. Crimson As Murder (ook uit<br />
op single) heeft opnieuw een stuwende beat<br />
en die pompende sequencer; de stemsamples<br />
maken de donkere sfeer compleet. Young<br />
Rats is de eerste song en geeft wat lucht,<br />
waarna het tien minuten lange Heavy Metal<br />
Music Magazines en vocale titelnummer<br />
dit ‘prog for the 21st century’ album in stijl<br />
afsluiten. Geen meesterwerk, daarvoor het<br />
geluid te eenvormig en de hybride stijlvorm<br />
nog te weinig uitgediept, maar wanneer<br />
DGG hun volgende album laten produceren<br />
door Steve Hillage ligt er een klassieker in het<br />
verschiet. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />
v/A<br />
Future Sounds Of<br />
Jazz vol. 11<br />
(compost)<br />
Even leek het er op dat<br />
de vermaarde reeks<br />
Future Sounds Of Jazz (FSOJ) van het Zuid-<br />
Duitse Compost label na tien afleveringen<br />
(allemaal sterk) een stille dood was gestorven.<br />
Samensteller en Compost labelbaas Michael<br />
Reinboth is in de eerste plaats een liefhebber<br />
en realiseerde zich dat de afgelopen jaren<br />
het aanbod aan sterke nu jazz tracks was<br />
afgenomen. Aflevering 10, van voorjaar 2005,<br />
was met bijdragen van Gabriel Ananda,<br />
Ricardo Villalobos en Hot Chip al nauwelijks<br />
meer ‘future jazz’ te noemen, maar zie, op<br />
volume 11 is de focus scherper. Diep spitten<br />
op Myspace heeft resultaat opgeleverd: twaalf<br />
tracks, waarvan vijf exclusief. De verzamelaar<br />
opent sterk met enkele sfeervolle, subliem<br />
gearrangeerde electronische jazz groovers<br />
van de Canadees Joash en de Zweden van<br />
Koop, die overigens kundig worden verbouwd<br />
door Trüby Trio’s Christian Prommer. Met de<br />
bijdragen van James Din A4 en Solomun &<br />
Stimmung steekt FSOJ11 zijn teen in de<br />
minimalvijver, terwijl het laatste vier tracks<br />
flirten met de vertrouwde four-to-the-floor<br />
beat en er space disco en deephouse op het<br />
menu verschijnen – het detoneert allerminst.<br />
De Future Sound Of Jazz reeks is niet gemixed<br />
en avontuurlijke dj’s spinnen daar garen bij.<br />
3/5 (EnrIcO rIvA)<br />
sWEll sEssion<br />
Swell<br />
Communications<br />
(Freerange)<br />
Eigenlijk noemt hij<br />
zichzelf meestal<br />
Stateless, maar als Andreas Saag wordt<br />
gevraagd voor een remix dan hangt hij het<br />
bordje Swell Session om zijn nek. Dat doet<br />
de Zweed al een jaar of zes met veel succes,<br />
want de lijst met artiesten voor wie hij de was<br />
mocht doen is verdorie langer dan zijn eigen<br />
discografie. Op Saags debuutalbum Swell<br />
Communications is het payback time voor zijn<br />
vele muzikale vrienden. De achterkant van de<br />
cd laat zich lezen als een fijnproeversmenu<br />
voor nu jazz freaks en broken beat fans, met<br />
namen als Capitol A, Seiji, Domu, Mr. Scruff,<br />
Mark de Clive-Lowe en Earl Zinger. Allemaal<br />
doken ze samen met Saag de studio in voor<br />
een sessie. De ene keer was dat in Tokio,<br />
de andere keer in Parijs, of gewoon bij de<br />
Zweed thuis in Gothenborg. Het plezier spat<br />
hoorbaar af van de dertien afwisselende<br />
nummers die dat opleverde. Blijkbaar bezit<br />
de sympathieke Scandinaviër de gave om het<br />
beste in elkaar naar boven te halen. Denk aan<br />
de hoogtepunten van 4Hero, Jazzanova en<br />
Bugz in the Attic en je snapt: dit vinden wij<br />
ontzettend goed. 4/5 (rEné PASSEt)<br />
JAhcooZi<br />
Blitz ‘N’ Ass<br />
(A Music)<br />
Jahcoozi is een multicultureel<br />
trio uit Berlijn.<br />
Knoppendraaier<br />
en beats producer Robert ‘Robot’ Koch is<br />
de enige Duitser van het drietal, dat voorts<br />
bestaat uit de Israëli Oren Gerlitz (bas en<br />
productie) en de exotische zangeres Sasha<br />
Perera. Twee jaar terug debuteerden ze al<br />
zeer verdienstelijk met het album Pure Breed<br />
Mongrel, dat de Berlijnse tegenhanger was<br />
van M.I.A.’s alom enthousiast ontvangen<br />
debuutalbum. Ook Jahcoozi maakt kosmopolitische<br />
grote stadsmuziek op basis van<br />
breakbeats, bovendien heeft de groep een<br />
onmiskenbare pop-feel. Daarvoor is vooral<br />
zangeres Perera verantwoordelijk: ze is een<br />
diva in spé, een natuurtalent dat geboren lijkt<br />
voor het podium; zodra ze een stapje terug<br />
doet (zoals in High-Tech met gastrapper<br />
Sayyid) zakt het niveau direct. Was Pure Breed<br />
Mongrel nog een collectie tracks die over drie<br />
jaar tijd waren opgenomen, deze opvolger<br />
maakt een meer coherente en volgroeide<br />
indruk, zonder zijn straatgeloofwaardigheid<br />
te verliezen. Eigentijdse urban komt dus niet<br />
alleen uit de States, waarvan acte.<br />
4/5 (EnrIcO rIvA)<br />
v/A<br />
The Trentemøller<br />
Chronicles<br />
(Audiomatique/<br />
n.E.W.S.)<br />
Nee, het is niet het<br />
nieuwe album van Trentemøller. Het is ook<br />
geen live album. Al zaten we daar stiekem<br />
wel een beetje op te wachten. Nadat de<br />
Deense technomuzikant in 2006 doorbrak<br />
met zijn sterke debuutalbum The Last Resort,<br />
veroverde hij dit jaar de Europese podia met<br />
sterke optredens. Ineens was hij de superster.<br />
Je zou bijna vergeten dat Anders Trentemøller<br />
al tien jaar bezig is. Met het succes stijgt ook<br />
de vraag naar zijn oude werk, naar de remixes<br />
die hij de afgelopen jaren deed voor The<br />
Knife, Moby en Röyksopp. The Trentemøller<br />
Chronicles springt slim in op die vraag. Het<br />
album beslaat twee cd’s. Op de eerste schijf<br />
staan een aantal lastig verkrijgbare singles,<br />
bijdrages aan compilaties en B-kantjes. Op<br />
de tweede disc vinden we elf remixen die de<br />
Deen maakte. Daarbij valt op dat lang niet al<br />
het tafelzilver is blijven glimmen terwijl het in<br />
de kast lag. Zo zijn de handjes-in-de-lucht-<br />
partyremixen die Trentemøller maakte voor<br />
popsterretjes Robyn en Sharon Phillips van<br />
een schrikbarende platheid. De eerste cd is<br />
verreweg het interessantst. Ruim 75 minuten<br />
dwalen we door het bos langs donkergroene<br />
techno, staalgrijze beats en zuchtende<br />
baslijnen. De subtiele gelaagdheid van zijn<br />
werk is Trentemøllers grote troef. Een fijn<br />
tussendoortje, dit album.<br />
4/5 (rEné PASSEt)<br />
bax-shop.nl<br />
Klik, geniet, beleef en bespaar!<br />
Ruim 1800 producten op voorraad!<br />
Informeer nu naar betalen in termijnen!<br />
BuRnT FRiEDMAn<br />
First Night Forever<br />
(nonplace/<br />
Lowlands)<br />
Het snoepje van de<br />
maand heet First Night<br />
Forever en het is het eerste album in vier jaar<br />
van de Duitse producer Burnt Friedman, bij de<br />
liefhebber wellicht bekend van zijn producties<br />
als Nonplace Urban Fields, Drome, Flanger<br />
(met Uwe Schmidt alias Atom) en Nine<br />
Horses (met David Sylvian en Steve Jansen,<br />
beiden ex-Japan). Friedman is naast een<br />
kunstzinnig aangelegde producer met een<br />
ruimtelijk, ultrastrak en precies geluid ook een<br />
onwaarschijnlijk goede arrangeur, zoals goed<br />
is te horen op het meesterwerk Snow Borne<br />
Sorrow dat hij twee jaar terug met Sylvian<br />
en Jansen onder de naam Nine Horses<br />
uitbracht. Daarop schittert de stem van David<br />
Sylvian en het zal geen toeval zijn dat First<br />
Night Forever vervolgens Friedmans eerste<br />
plaat is waarop alle tracks vocalen tellen. De<br />
plaat ligt in het verlengde van het Nine Horses<br />
album en telt stemmen als Steve Spacek, het<br />
talent Barbara Panther (Björk op LSD) en de<br />
expressieve Enik. Verschillende beats zijn<br />
eerder te horen geweest op de twee Secret<br />
Rhythms albums die Friedman maakte met<br />
ex-Can drummer Jaki Liebezeit en uiteraard<br />
ontbreekt ook de dub niet. Verwacht geen<br />
hap-slik-weg pop of lounge. First Night<br />
Forever laat arty pop horen met een avantgardistische<br />
inslag. Het is een tractatie, een<br />
van de platen van het jaar.<br />
5/5 (EnrIcO rIvA)<br />
0113-212703<br />
Tot ziens in onze winkel<br />
of op onze webshop!<br />
Bax-shop.nl - Albert Plesmanweg 118 - 4462 GC - 0113-212703 - info@bax-shop.nl - www.bax-shop.nl
DAFT punk<br />
Alive 2007<br />
(virgin/EMI)<br />
Je vraagt je af hoe ze<br />
het voor elkaar krijgen.<br />
Al jaren geen nieuwe<br />
muziek van niveau meer gemaakt en toch de<br />
meest spraakmakende dansact van het jaar<br />
des Heeren 2007. Hun zwaar onderschatte<br />
album Discovery – met de hit Harder Better<br />
Faster Stronger – is alweer bijna zeven jaar<br />
oud en van de langspeler Human After All is<br />
niemand vrolijker geworden. Maar met hun<br />
reeks spectaculaire live optredens, compleet<br />
met de laatste podiumapparatuur en een<br />
lichtshow die tot op Mars te zien moet zijn<br />
geweest, is Daft Punk dit seizoen opnieuw<br />
het heetste kaartje van de stad. Deze live<br />
registratie haakt daarop in. In dik een uur<br />
komen zo’n dertig tracks langs, zonder<br />
uitzondering in de vorm van potpourri’s. En<br />
dat het live is, is vanaf de eerste seconde<br />
luid en duidelijk aan het publiek te horen.<br />
En dat het live is, is ook te horen aan de<br />
afwijkende arrangementen en nieuwe<br />
geluiden. Qua techniek is alles aan Daft<br />
Punk tiptop in orde, het geluid is glashelder.<br />
Fans zullen zich ongans eten aan Alive<br />
2007 en nieuwkomers is het ogenblikkelijk<br />
duidelijk waar alle opwinding over gaat.<br />
Bloedsterke electronica, killer danstracks<br />
en dat onmiskenbare gevoel midden in de<br />
actie te staan maken van Live 2007 een<br />
electronisch live album met meerwaarde. Dit<br />
rockt alle sceptici naar God.<br />
4/5 (EnrIcO rIvA)<br />
v/A<br />
DJ-Kicks<br />
Booka Shade<br />
(K7/PIAS)<br />
Dit is de eerste mixcd<br />
van het duo import-<br />
Berlijners Booka Shade. Niet zo vreemd, want<br />
Arno Kammermeier en Walter Merziger zijn<br />
in de eerste plaats producer. En dat al zo’n<br />
vijftien jaar, met veel ervaring dus in een breed<br />
spectrum van stijlen, van synthipop op EMI<br />
(begin jaren negentig) via tech-house voor<br />
het Nederlandse Touché label (midden jaren<br />
negentig) tot de alom bejubelde clubtracks die<br />
sinds 2002 via hun eigen Get Physical label<br />
verschijnen. Voor hun aflevering van DJ-Kicks<br />
(wellicht de oudste en zeker de beste reeks<br />
mixverzamelaars) kregen de mannen carte<br />
blanche en die vrijheid hebben ze gebruikt om<br />
een werkelijk verbluffende mix aan elkaar te<br />
plakken. Om te beginnen is de selectie breed<br />
en subtiel. Het is geen popmuziek en het is<br />
geen dansmuziek, maar iets daartussen: zowel<br />
clubbers als thuisluisteraars worden bediend.<br />
Bovendien is vanaf de jaren zestig (Brigitte<br />
Bardot) iedere decade vertegenwoordigt:<br />
disco (Cerrone) en artrock (Tubes) uit de jaren<br />
zeventig, wave en synthipop uit jaren tachtig<br />
(Heaven 17, Yahoo), fantastische techno<br />
uit de aren negentig (Aphex Twins geniale<br />
Alberto Balsam) en obscuur recent materiaal.<br />
Ook staat er een nieuwe, tevens als single<br />
verschenen eigen productie op, Numbers, dat<br />
verrast omdat de heren nu ook als zanger zijn<br />
te horen. Als klap op de vuurpijl is dat alles<br />
via Ableton op bijna mathematische wijze tot<br />
één geheel versmolten, met als resultaat een<br />
tijdloze mix voor iedereen, zelfs electronica<br />
haters. Mixalbum van het jaar, zonder twijfel.<br />
5/5 (EnrIcO rIvA)<br />
v/A<br />
The Kings of Electro<br />
(BBE/rapster/Pias)<br />
Over de definitie van<br />
electro kun je net<br />
zo lang en breed<br />
ouwehoeren als over de vraag wat house nou<br />
precies is. Want gothic fans verstaan heel<br />
wat anders onder electro als hiphopheads<br />
bijvoorbeeld. Voor de goede orde, we hebben<br />
het dus over de synthetische breakbeat<br />
variant die honderden hiphopproducers<br />
inspireerde om ook eens wat met beats te<br />
gaan doen. Tot die electro pioniers behoorden<br />
groepen als Whodini, Soulsonic Force en<br />
Dynamix 2. Ze zijn terug te vinden op de<br />
eerste schijf van de nieuwste aflevering van<br />
The Kings Of verzamelreeks. Platenbaas,<br />
producer en remixer Trevor Jackson neemt de<br />
geschiedenisles voor zijn rekening, terwijl het<br />
Duitse duo Alter Ego op de tweede cd zestien<br />
hedendaagse dansplaten uitkoos waarin de<br />
robotbeats nooit ver weg zijn. Veel jongens uit<br />
Detroit, wat op zich niet zo verwonderlijk is.<br />
Van de duistere futuristische complot electro<br />
van Dopplereffekt via de gelikte technobeats<br />
van Kenny Larkin tot de proto-minimal van<br />
Robert Hood, allemaal hadden ze wel iets met<br />
electro. Toch is de eerste cd het interessantst.<br />
Jackson selecteerde tal van klassieke electro<br />
hits en zette ze naast obscure, vergeten<br />
platen. Al blijft de vraag of je What is Love<br />
in de Holographic Goatee Mix van Deee Lite<br />
ook onder electro mag scharen. Kwestie van<br />
definitie wellicht. 3/5 (rEné PASSEt)<br />
onuR ÖZER<br />
Kaşmir<br />
(vakant/Lowlands)<br />
Minimal is al lang<br />
geen exclusief Duitse<br />
aangelegenheid meer.<br />
De uit Istanboel afkomstige dj en producer<br />
Onur Özer bracht via het Berlijnse Vakant label<br />
reeds drie EP’s uit die zich onder die noemer<br />
laten vangen. Beetje techy producties, maar<br />
spaarzaam gearrangeerd; je kunt er een<br />
club mee aan de gang houden, maar ook<br />
een experimentele film van een soundtrack<br />
voorzien. Özers EP’s – Envy, Twilight en<br />
Red Cabaret – hadden al experimentele<br />
trekjes en die komen op zijn debuutalbum<br />
Kaşmir nadrukkelijk aan de oppervlakte.<br />
Openingstrack Eclipse is nog clubmateriaal,<br />
maar het is de afsprong voor een duik in het<br />
diepe. Tracks als Innervoice en Sahara zijn<br />
donkere soundscape-achtige producties met<br />
een diepe, zoemende beat, terwijl Traumbone<br />
en Seraglio avontuurlijke momenten van<br />
Ricardo Villalobos zouden kunnen zijn. Echt<br />
los gaat het nergens en vrolijk wil het ook maar<br />
niet worden. Met de nodige snoepwaar achter<br />
de kiezen zal dit album wellicht klinken als de<br />
soundtrack van het hiernamaals, maar voor<br />
deze nuchtere luisteraar is Kaşmir vooral een<br />
donker gat. Vleermuizen minimal, anyone?<br />
2/5 (EnrIcO rIvA)<br />
EWAn pEARson<br />
Piece Work<br />
(!K7/PIAS)<br />
Ewan Person is bepaald<br />
niet vies van<br />
popmuziek. En van<br />
remixen. Zijn naam prijkt op bijna zestig<br />
verschillende platenlabels achter grote<br />
artiestennamen als The Chemical Brothers,<br />
Franz Ferdinand en Depeche Mode. Na Small<br />
Change (2001) is Piece Work de tweede<br />
compilatie van al dat noeste remixwerk. En<br />
zo divers als de artiesten zijn waarvoor de<br />
in Berlijn wonende Brit aan de slag moest,<br />
zo homogeen pakt dit remixalbum uit.<br />
Natuurlijk, de stem van Alison Goldfrapp<br />
klinkt heel anders dan die van The Raptures<br />
Luke Jenner. Of die van Depeche Modes<br />
David Gahan. Maar wat de 21 remixen aan<br />
elkaar bindt, is Pearsons unieke discosausje.<br />
Een sausje met vloergarantie. Op zijn remixen<br />
wordt gedanst, gedanst, en gedanst. Ewan<br />
Pearson is op zijn best als hij artiesten<br />
mag remixen die iets sleazy’s over zich<br />
hebben, zoals Seelenluft (Manila), Freeform<br />
Five (Perspex Sex) of Goldfrapp. Voor haar<br />
sloofde de Brit zich maar liefst twee keer uit.<br />
Op de eerste schijf vinden we het zwoele,<br />
in 6/8 maat gespeelde disconummer Train,<br />
op de tweede de epische ‘Ewan Pearson<br />
Disco Odyssey Parts 1 & 2’ van Ride A White<br />
Horse. Meer dan een kwartier los onder de<br />
glitterbol in een magistrale trip waarvoor<br />
Giorgio Moroder zich niet zou schamen.<br />
Sommige dj’s zijn voor het remixen geboren.<br />
5/5 (rEné PASSEt)<br />
v/A<br />
I love Techno ’07<br />
Mixed By Dave Clarke<br />
(nEWS)<br />
Niemand minder dan<br />
Dave Clarke warmt<br />
ons dit jaar op voor de 2007 editie van I Love<br />
Techno. Zoals we inmiddels weten is Clarke<br />
niet iemand die zwicht voor de waan van de<br />
dag. Dus bestaat deze mix niet slechts uit de<br />
technohitjes van afgelopen zomer, maar worden<br />
gouden klassiekers, onlangs verschenen<br />
knallers en nog niet uitgebracht materiaal flink<br />
door elkaar gehusseld. En dat alles steevast op<br />
140 bpm! De mix is geen klinisch aan elkaar<br />
geplakte Ableton set, maar een dynamisch<br />
geheel met veel gesmijt met faders en geklooi<br />
met effecten, zodat de mix op deze manier een<br />
live gevoel met een losse party vibe meekrijgt.<br />
Hier en daar gaat de eigenzinnigheid van Clarke<br />
echter iets te ver. Met grootheden als Clarke<br />
ben je geneigd alle rare fratsen die hij uithaalt al<br />
snel als briljant te beschouwen – wat misschien<br />
niet altijd terecht is. Want laten we eerlijk zijn:<br />
als je 13-jarige neefje de Joris Voorn remix<br />
van Kevin Saunderson’s Bassline op 140 bpm<br />
draait, dan Three O Three van Public Energy<br />
inmixt, om vervolgens verder te gaan met Sub-<br />
01 van Quince, dan zou je hem ongetwijfeld<br />
een draai om zijn oren geven. Doet Dave<br />
Clarke dit, dan wordt het plotseling beschouwd<br />
als een gedurfde of zelfs geniale zet... Schuiven<br />
we deze kritiekpunten terzijde, dan blijft er een<br />
goede cd over met een fikse dosis techno met<br />
een scheutje electro hier en een schepje acid<br />
daar. 3/5 (FOKKO vErSLOOt)<br />
(advertentie)<br />
FloWRiDERs<br />
R.U.E.D.Y.<br />
(Mr. Bongo)<br />
Dit album ontvingen<br />
wij al in april van dit<br />
jaar via Flowriders<br />
voorman Vincent Helbers. Het album zou<br />
oorspronkelijk verschijnen op Kindred Spirits,<br />
maar deze deal is blijkbaar niet doorgegaan,<br />
waardoor het kan gebeuren dat Mr. Bongo<br />
het album uitbrengt. Flowriders leerden<br />
wij in 2005 kennen door hun spectaculair<br />
goede live optredens op de eerste editie<br />
van Maison Royale in de Westergasfabriek<br />
te Amsterdam. De Amsterdamse groep<br />
was toen zonder twijfel de beste act van het<br />
festival. Hun prima eerste album, Starcraft,<br />
kwam uit via het 4lux label van Gerd, maar na<br />
de release werd het een tijdje stil rondom de<br />
broken beats/ nu-soul/ nu-jazz formatie. Op<br />
dit nieuwe album is het wederom genieten<br />
geblazen. Ditmaal zijn er vocale gastrollen<br />
weggelegd voor namen als Colonel Red,<br />
Tanya Saw en Spoonface. Vooral Colonel Red<br />
en Spoonface hebben een prominente rol.<br />
De vocalen van Spoonface kun je typeren als<br />
een soepele mengelmoes van John Legend,<br />
Dwele en Erro. De tempo’s op dit tweede<br />
album verschillen nogal. De nu-soul tracks<br />
zijn vaak downtempo en regelmatig voorzien<br />
van abstracte hiphop beats. Uiteraard zijn<br />
ook de broken beats niet vergeten. Sterker<br />
nog: de beste track op het album valt binnen<br />
dat genre. We hebben het nu over uitschieter<br />
R.U.E.D.Y. Ook Roll On is een absoluut<br />
hoogtepunt. Het toetsenwerk op R.U.E.D.Y.<br />
(het album) is groots en vergelijkingen met<br />
Mark de Clive-Lowe, 4hero en Domu zijn niet<br />
misplaatst. 4/5 (Art-D-FAct)<br />
RoAM ThE<br />
hEllo clouDs<br />
Near Misses<br />
(Scape/PIAS)<br />
Na twee prima<br />
bevallen spontane<br />
en geïmproviseerde optredens in het<br />
prestigieuze Opera House in Sydney besloten<br />
laptopmuzikant Dave Miller, trompettist Phil<br />
Slater en Trioskdrummer Simon Pike de studio<br />
in te duiken. Na amper een dag stonden er<br />
tien nummers op de harddisk. Scape, het<br />
platenlabel van de Duitse technodubber<br />
Pole, wilde het wel uitbrengen. Gelijk heeftie,<br />
want Near Misses is iets bijzonders. Al<br />
zal niet iedereen warmlopen voor het soms<br />
hypernerveuze gepiep dat Slater uit zijn<br />
trompet perst. Voor hen is er het prachtig<br />
melancholieke Pretender’s Hand, de enige<br />
compositie waarin een duidelijke structuur<br />
zit. En een van de mooiste nummers van het<br />
album bovendien. Alsof je naar een nieuwe<br />
nummer van Japan zit te luisteren waarbij het<br />
wachten is op de albasten stem van David<br />
Sylvian. Een andere referentie is beslist Miles<br />
Davis, vooral vanwege het vaak gedempte en<br />
altijd avontuurlijke trompetgeluid. Voeg daarbij<br />
de zacht zoemende electronica van Miller<br />
en de volstrekt unieke lichtvoetige en losse<br />
drumstijl van Pike en je snapt, dit is geen<br />
alledaagse kost. Maar wat een avonturen,<br />
daar in Australië. 4/5 (rEné PASSEt)
v/A<br />
Body Language 5:<br />
Chateau Flight<br />
(Get Physical/<br />
Lowlands)<br />
Na Dixon en Jesse<br />
Rose zijn Chateau Flight aan de beurt voor<br />
de nieuwe dj-mix van Get Physical. En de<br />
stamvaders van het baanbrekende Franse<br />
Versatile laten ook deze kans niet ongemoeid<br />
om zich van hun gevarieerdste kant te laten<br />
zien. Body Language 5 is wederom een mix<br />
van formaat geworden, dankzij het bezielde<br />
mixwerk van I:Cube en Gilb’R. Alles van<br />
obscure wave uit de vroege jaren tachtig en<br />
technoklassiekers tot de nieuwste releases en<br />
de exclusiefste eigen remixen worden op deze<br />
inspirerende verzamelaar uiterst vernuftig<br />
aaneengeregen. Blijkens de tracklisting hebben<br />
I:Cube en Gilb’R een broertje dood aan<br />
het nieuwste van het nieuwste. Wel hebben<br />
ze een paar exclusieve remixen van zichzelf<br />
aan het assortiment toegevoegd, om het<br />
geheel toch een eigen handtekening te geven.<br />
Track 3 is zelfs alleen een zelfgeproduceerde<br />
beat. Hiermee worden de grenzen van het<br />
begrip dj-mix tot het uiterste gerekt, wat deze<br />
compilatie eigentijdser maakt dan menige<br />
mix met de laatste releases erop. Met deze<br />
vijfde aflevering van Body Language keert<br />
Get Physical weer terug naar de basis. Meer<br />
dan bij bijvoorbeeld Dixon of Jesse Rose<br />
speelt electrohouse een belangrijkere rol. Het<br />
resultaat is een diepe, doch rauwe mix van de<br />
bovenste plank. Zoals gewoonlijk een dj-mix<br />
om in je bezit te hebben. 4/5 (A. FrIEDMAn)<br />
v/A<br />
10 Years Treibstoff,<br />
the Compilation<br />
(treibstoff/Kompakt)<br />
Dankzij de bonus-cd<br />
die bij de Treibstoff<br />
verjaardags-cd zit, weten we nu dat Alecs<br />
Marta van pasta houdt, dat Robert Babicz<br />
een droogkloot is en dat Gabriel Ananda<br />
graag een balletje golf met Dominique Eulberg<br />
slaat. Het is de vraag of je alle opgenomen<br />
interviews vaak zult beluisteren, maar een<br />
origineel idee is het wel. Het geeft de makers<br />
van al dat electronische minimale gepruttel<br />
een beetje identiteit. Bovendien neemt het<br />
gelul maar een paar procent in van deze<br />
dubbeldikke verzamelaar uit Keulen. De rest is<br />
een energieke vooruit- en terugblik in 22 delen<br />
op het roemruchte Duitse minimal techno<br />
label Treibstoff. In 1997 opgericht door René<br />
Breitbarth en Marcel Janovsky, die dan ook de<br />
eerste cd in elkaar mixte. Daarop vind je nieuw<br />
(en behoorlijk abstract) werk van het onlangs<br />
getekende Amerikaanse duo Animaltek. Ze<br />
staan naast andere troeven uit de Treibstoff<br />
stal, zoals Falko Brocksieper, Maetrik en de<br />
sexy Japanse technobabe Cio d’Or. Haar La<br />
Petite Geisha is een weldadig rustpunt op een<br />
woelige zee vol softwarematig geproduceerde,<br />
vaak enigszins klinisch klinkende techno. Wie<br />
liever analoge bakken hoort pruttelen zit bij<br />
Treibstoff verkeerd. Maar als gestileerde<br />
minimal met kristalheldere geluiden je ding is,<br />
zit je gebeiteld bij het tankstation in Köln.<br />
3/5 (rEné PASSEt)<br />
v/A<br />
Def Mix Classics<br />
(Defected)<br />
Def Mix is een<br />
producers en dj<br />
team uit New York,<br />
bestaande uit David Morales, Frankie<br />
Knuckles, Satoshi Tomiie en Hector Romero.<br />
De veteranen zijn al een kleine twintig jaar<br />
actief en vertegenwoordigen een substantieel<br />
deel van de house geschiedenis, met een<br />
sleep klassiekers en sleutelproducties in hun<br />
kielzog. Het beste uit hun werk van rond<br />
1990 is verzameld op de driedubbelaar Def<br />
Mix Classics, twee mixschijven plus een cd<br />
met losse tracks. Def Mix Classics is een<br />
welkome aanvulling op de stroom re-releases<br />
van het klassieke Newyorkse house label<br />
Strictly Rhytm, met een stukje historie dat<br />
parallel loopt aan – en dus niet samenvalt met<br />
– de recente Strictly Masters At Work (meer<br />
disco en latin georiënteerd) en Strictly Todd<br />
Terry (meer op house gericht) compilaties.<br />
Klassiekers als The Whistle Song (Frankie<br />
Knuckles), Tears (Satochi Tomiie & Robert<br />
Owens) en Show Me (Urban Soul) ontbreken<br />
niet tussen de grotendeels vocale house en<br />
garage tracks met een hoog gospel gehalte.<br />
De passie spat ook na al die jaren nog steeds<br />
uit de groeven. En zocht je al jaren naar de Def<br />
Mix van Jaydee’s Plastic Dreams? Die staat<br />
op de derde schijf met losse tracks.<br />
3/5 (EnrIcO rIvA)<br />
EinMusik<br />
De’Medici<br />
(Italic/Kompakt)<br />
Wie zijn oor goed te<br />
luisteren legt, hoort<br />
het steeds vaker<br />
donderen in Keulen. De nieuwste sensatie<br />
bij onze Oosterburen heet Einmusik, een<br />
producertrio rond Samuel Kindermann, de<br />
man achter Karotte’s remix van het Duitse<br />
Sensation White anthem. Einmusik scoorde<br />
in 2005 haar eerste hit met Jittery Heritage,<br />
een sterk staaltje stadionminimal waar<br />
maar liefst vijftienduizend exemplaren van<br />
werden verkocht. De’Medici bestaat uit<br />
twee cd’s, één met louter nieuwe producties<br />
en één met een verzameling oud werk. Het<br />
resultaat is een indrukwekkende collectie<br />
van twintig superieure tracks. Alhoewel je<br />
69, Elusive of Scarborough bijna geen tracks<br />
meer kunt noemen. Eerder technohymnen<br />
die in een kathedraal even goed hun werk<br />
zouden verrichten als op het hoofdpodium<br />
van een dansfestival. The Runaway Child<br />
en Breakbeat Culture daarentegen zijn<br />
regelrechte dansvloerkrakers, die weer<br />
het best tot hun recht komen in zweterige<br />
clubs bij ochtendgloren. De’Medici is een<br />
indrukwekkende plaat, die tijdens iedere<br />
draaibeurt weer nieuwe geheimen aan de<br />
luisteraar onthult. Zowel productioneel als<br />
muzikaal gezien behoort dit album tot de<br />
beste Duitse technoproducties van het<br />
afgelopen jaar. 4/5 (ArOn FrIEDMAn)<br />
v/A<br />
Strictly Todd Terry<br />
(Strictly rhytnm/<br />
Defected)<br />
Na afleveringen van<br />
Masters At Work en<br />
Tiefschwarz is het de beurt aan de Newyorkse<br />
housepionier Todd Terry om een editie van<br />
de reeks Strictly samen te stellen. En gezien<br />
Terry’s bijdrage van eind jaren tachtig aan het<br />
toen nog prille house fenomeen kan Strictly<br />
Todd Terry niet anders dan een nostalgische<br />
trip terug in de tijd zijn. Zou je denken, maar<br />
de werkelijkheid is anders want naast een gulle<br />
greep uit het archief – van zowel eigen tracks<br />
onder uiteenlopende pseudoniemen als werk<br />
van collega-Newyorkers als George Morel,<br />
Mood II Swings en Masters At Work – heeft Terry<br />
er ook recent eigen werk tussen gezet. En dat<br />
detoneert in geen enkel opzicht met de vroege<br />
houseklassiekers die er op deze dubbelaar<br />
met gulle hand worden uitgeserveerd. Je kunt<br />
zeggen: Todd Terry staat al twintig jaar stil. Je<br />
kunt ook zeggen: hij heeft een sound en is daar<br />
trouw aan. Maar met de aanzwellende house<br />
revival wordt ook het ‘primitieve’ en rauwe<br />
geluid van Terry weer actueel. Hoe je het ook<br />
bekijkt, de drie dozijn clubtracks op Strictly<br />
Todd Terry willen maar niet verjaren. Dat zegt<br />
iets over kun kracht. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />
v/A<br />
Shlomi Aber<br />
State Of No One<br />
(renaissance/Bang!)<br />
Israël heeft zelden zo’n<br />
getalenteerde dance<br />
producer voortgebracht als Shlomi Aber. Met<br />
zijn genre-overbruggende muziek heeft hij<br />
zowel op Cocoon en Ovum als op Renaissance<br />
grote hits op zijn naam. Laatstgenoemd label<br />
heeft zelfs zoveel vertouwen in de Israëliër dat<br />
ze hem het eerste artiestenalbum laten maken<br />
(terwijl Renaissance al sinds 1993 bestaat!). En<br />
het resultaat mag er wezen. State Of No One<br />
is een unieke plaat geworden. Een muzikaal<br />
egodocument van ongekende kwaliteit. Alsof<br />
Aber één van zijn hartkleppen openzet om je<br />
een kijkje in zijn ziel te gunnen. Hij geeft zijn<br />
electronische muziek een menselijk gezicht<br />
en staat daarmee op eenzame hoogte met<br />
een tijdgenoot als Trentemøller. Looking In<br />
The Eyes Of God, Sea Of Sand en Same But<br />
Different zijn melancholische meesterwerken<br />
met een tijdloos karakter. De titel State Of<br />
No One lijkt trouwens een directe verwijzing<br />
naar de politieke situatie in Abers thuisland.<br />
Terwijl het gros van de Israëliërs en Palestijnen<br />
vastberaden is de eigen staat tot in het graf<br />
te verdedigen, weet slechts een kleine groep<br />
verder te denken dan de landsgrenzen. Abers<br />
universele muziek biedt hen niet alleen troost,<br />
maar ook een sprankje hoop.<br />
5/5 (ArOn FrIEDMAn)<br />
ZingZAng<br />
ZINGZANG<br />
(Big Blue/<br />
Coast To Coast)<br />
Zangeres Marie-<br />
Claudine Vanvlemen<br />
speelt al jaren een hoofdrol op de cd’s van<br />
het sympathieke Brabantse downtempo<br />
label Music For Speakers. Maar altijd op de<br />
achtergrond. Gelukkig wordt ze ZingZang<br />
in het zonnetje gezet. Vanvlemens soepele,<br />
soulvolle stem was de afgelopen jaren te<br />
horen op een viertal albums van artiesten<br />
als Sonar Lodge, Strange Atractor en M4S<br />
Amplified. Groepen waarin de Brabanders<br />
David en Sandor Caron en Richard van<br />
Kruysdijk de constante factor zijn. Hun muziek<br />
speelt tikkertje-met-verlos tussen dansbeats,<br />
akoestische jazz en kwaliteitslounge en krijgt<br />
dankzij Vanvlemen ook smoel. Haar stem<br />
glijdt op ZingZang soepel langs een bonte<br />
afwisseling van instrumenten. Een droge drum,<br />
wat shuffles en een mooi keyboardaccoord<br />
op No Words, een Japanse koto op het<br />
oriëntaalse openingsnummer Nightshade<br />
of Fender Rhodes en blaasinstrumenten op<br />
het jazznachtclubnummer Omega. Het werkt<br />
allemaal en alles is mooi. Komende zomer<br />
North Sea Jazz dan maar?<br />
3/5 (rEné PASSEt)<br />
goRillAZ<br />
D Sides<br />
(EMI)<br />
Met een heuse opera<br />
in de Britse theaters en<br />
opper Gorilla Damon<br />
Albarn doende met een nieuw project (The<br />
Good, The Bad & The Queen) lijkt het erop dat<br />
de virtuele groep Gorillaz aan zijn zwanenzang<br />
is begonnen. Die luistert naar de titel D Sides,<br />
een dubbelaar met kliekjes: B-kanten, demos,<br />
remixen en rariteiten. Het is overigens hun<br />
tweede kliekjescollectie, in 2002 verscheen<br />
G Sides. Op de eerste schijf valt vooral de<br />
spetterende live versie van Hong Kong op,<br />
maar voor de lezers van dit magazine is met<br />
name de tweede schijf interessant. Daarop<br />
zijn negen remixen bijeengebracht, waaronder<br />
drie versies van Dare: remixen van DFA (zeg<br />
maar LCD Soudsystem), Soulwax en Junior<br />
Sanchez. Het genant goede Feel Good Inc.<br />
komt langs in de remix van Stanton Warriors<br />
en met Kids With Guns in de versie van<br />
Hot Chip maak je van een grijze dag een<br />
vrolijke. Anders gezegd, zowel clubbers als<br />
popliefhebbers komen met D Sides aan hun<br />
trekken en voor de echte fans is er naast<br />
de gewone dubbelaar ook een luxe editie<br />
met stickers en een ooglapje. Mocht het<br />
na negen jaar werkelijk gedaan zijn met dit<br />
baanbrekende mediaproject, dan resten er<br />
twee superieure albums en drie schijven met<br />
boeiend restmateriaal. En is D Sides een<br />
waardig afscheid. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />
FiRsT sTATE<br />
Time Frame<br />
(In trance We trust/<br />
Black Hole)<br />
Time Frame is het<br />
debuutalbum van het<br />
duo First State (Ralph Barendse en Sander van<br />
der Waal), afkomstig uit de regio Rijnmond. Ze<br />
maakten onder de naam First State slechts<br />
één vinylrelease, ook First State geheten,<br />
en werden door Black Hole vervolgens<br />
uitgenodigd om een heel album te maken.<br />
Dat suggereert kwaliteit en dat biedt Time<br />
Frame dan ook. Het album telt tien epische<br />
tracks die meer te bieden hebben dan trance<br />
alleen. Eerder is het een progressive album<br />
in de jaren negentig stijl van Way Out West<br />
en Sasha, maar dan met het geluid van nu.<br />
Lange, uitgesponnen tracks; filmische intro’s<br />
en atmosferische klankdecors; en ook vocale<br />
bijdragen die naar pop neigen – de vijf kwartier<br />
muziek die Time Frame heeft te bieden vliegt<br />
in al zijn variatie en kwaliteit in een zucht<br />
voorbij. Het album van First State is de eerste<br />
eigen albumrelease van het voorheen in vinyl<br />
en trance gespecialiseerde In Trance We Trust<br />
label, dat hiermee overtuigend een nieuwe<br />
koers inzet. Bovendien bewijst Time Frame dat<br />
het al vaker doodverklaarde trance genre nog<br />
in en rond<br />
Paard van Troje<br />
Den Haag<br />
volop leeft en in de handen van getalenteerde<br />
producers als First State een fijne toekomst<br />
voor zich heeft. 4/5 (EnrIcO rIvA)<br />
v/A<br />
Ground Zero<br />
Festival<br />
(Mid-town) DvD + cD<br />
Goed, je kunt je kanttekeningen<br />
plaatsen<br />
bij de beweegredenen om het festival Ground<br />
Zero te noemen. Aan de andere kant, voor<br />
de gezelligheidsprijs gaan ze bij Mid-Town,<br />
Multigroove en UDC al jaren niet meer en<br />
dat op 07-07-07 het festivalterrein in Bussloo<br />
vakkundig tot grond toe is af gebroken kunnen<br />
we ook niet ontkennen. De CD box bevat drie<br />
schijven die gedrieën een deel van Ground<br />
Zero vertegenwoordigen. Op de eerste disc<br />
gaan achtereenvolgens Mark EG vs. Proteus<br />
en Max B. Grant voor de hardstyle. Op CD<br />
twee schakelen DJ Furax en Franky Dux een<br />
tandje bij en de hardcore klappers van onder<br />
andere Cherrymoon Trax en King Amir zijn<br />
dan onvermijdelijk. De toepasselijke rauwe en<br />
duistere finale komt van Tommyknocker vs. DJ<br />
Mad Dog en Enzyme X die aan de haal gaan met<br />
klassiekers van The Stunned Guys en Unexist.<br />
De DVD dient als aandenken en is opgedeeld<br />
in twee secties. Je kunt kiezen voor een<br />
volledig overzicht van de artiesten die op main<br />
stage stonden (met als hoogtepunt DJ Gizmo<br />
die met een stalen gezicht De Euromasters er<br />
in gooit) of voor overzicht van het hele festival.<br />
Dit alles in 5.1 dolby geluidskwaliteit. Hakkuh!<br />
3⁄5 (EELcO cOuvrEur)<br />
december<br />
14 th +15 th 2007<br />
Aphex Twin - Motorpsycho - Kim Fowley<br />
Wiley - Michael Gira - YMCK - Crunc Tesla<br />
State-X New Forms is a coproduction of Paard van Troje and HPC<br />
MARk noRMAn<br />
Colours<br />
(Magik Muzik/<br />
Black Hole)<br />
Toen het duo Mark<br />
Norman – Mark de<br />
Jong en Norman Lenden – twee jaar terug<br />
hun eerste langspeler Synchronicity op<br />
de wereld loslieten, pakten ze maar gelijk<br />
uit met een dubbelaar. Synchronicity was<br />
vooral een collectie clubtracks waar je<br />
met enige fantasie de term trance op kon<br />
loslaten, al gingen de mannen in muzikaal<br />
opzicht wel degelijk een stukje breder dan<br />
aanzwellende strings en gedragen breaks.<br />
Op hun tweede album gaan De Jong en<br />
Lenden een stap verder en presenteren een<br />
heus artiestenalbum. Na de wereldtournee<br />
van het afgelopen jaar met Cor Fijneman<br />
onder de noemer Around The World In<br />
80 Days is het tweetal duidelijk gegroeid<br />
en klinkt de muziek op Colours meer<br />
volwassen dan op hun energieke en speelse<br />
debuut. Ook de sound is aangepakt, wat<br />
zowel een zegen als een vloek is want al<br />
klinkt Colours een stuk professioneler<br />
dan Synchronicity, het eigen geluid is er<br />
een beetje af. Wat de luisteraar daarvoor<br />
terugkrijgt is meer variatie en enkele songs<br />
met vocalen. Waarmee Mark Norman zich<br />
mengt in de groeiende groep producers<br />
die vanaf de dansvloer lonken naar radio<br />
en mainstream erkenning. Dat is in creatief<br />
opzicht koorddansen en we geven ze het<br />
voordeel van de twijfel.<br />
3/5 (EnrIcO rIvA)
Met in november en december o.a.<br />
Sandrien, James Niedecker, Eva Maria<br />
Stephen J Kroos, David Labeij, Estroe,<br />
Warren Fellow, Michael 'Ille Bitch' Von L<br />
Locatie O 65 , Overtoom 65 Westzaan<br />
meer info: www.nugebeurthet.nu<br />
v/A<br />
Control: Music From<br />
The Motion Picture<br />
(Warner Music)<br />
Control bevat de<br />
muziek die is te<br />
horen in de film die de Nederlandse fotograaf<br />
Anton Corbijn maakte over de zanger van de<br />
legendarische Engelse post-punk band Joy<br />
Division, Ian Curtis. De soundtrack is een<br />
topper en laat ondermeer de muziek horen<br />
die Joy Division heeft beïnvloed; het illustreert<br />
de verbanden tussen artrock, new wave en<br />
dansmuziek. Naast tracks van Joy Division<br />
en New Order is er muziek van tijdgenoten<br />
(Sex Pistols, Buzzcocks en de excentrieke,<br />
als een speed-versie van Bob Dylan ogende<br />
punkdichter John Cooper Clarke). Ze laten<br />
het muzikale Umfeld van de late jaren zeventig<br />
horen. En er zijn twee buitenbeetjes: de<br />
cover van Joy Divisions Shadowplay door<br />
The Killers, een eigentijdse Amerikaanse<br />
post-punk band die is beïnvloed door New<br />
Order. En She Was Naked, de debuutsingle<br />
(en Top 40 hit!) uit 1970 van de Haagse groep<br />
Supersister. Conclusie: fijne soundtrack en<br />
fraai staaltje muziekgeschiedenis die Joy<br />
Division/New Order in zijn eigentijdse en<br />
historische context plaats – en via The Killers<br />
de lijn naar nu doortrekt. Na bijna dertig jaar<br />
werpt Joy Division nog altijd zijn schaduw<br />
vooruit. 4/5 (EnrIcO rIvA)<br />
v/A<br />
Members Of The Trick<br />
compiled by Trickski<br />
(Sonar Kollektiv/<br />
Lowlands)<br />
Bij Sonar Kollektiv staat<br />
een zwik aan artiesten klaar om ontdekt te<br />
worden. Yannick Labbé en Daniel Becker vormen<br />
samen Trickski en onder dat alias zocht het duo<br />
twaalf tracks uit die gecompileerd werden op<br />
Members Of The Trick. Dat de mannen niet<br />
over een nacht ijs gaan blijkt uit de vele genres<br />
die voorbijkomen op deze plaat. De ouverture<br />
van Leroy and Darnell doet verlangen naar<br />
meer, Move Me van Trickski en Hans Blitz is een<br />
cross-over van Chicago en de Duitse neotrance<br />
sound. Een mengeling van deephouse, broken<br />
beats en moderne jazz vormen uiteindelijk knap<br />
een mooi geheel. Enige luisterervaring is een<br />
pré maar bij het horen van het prachtige en<br />
emotionele Paperbitch van Trickski zelf gaat<br />
ook de leek overstag. Dat de tweede plaat die<br />
er bovenuitspringt ook van Labbe en Beckers’<br />
hand komt is veelzeggend, de remix die zij van<br />
Forrs’ Yourneyman maakten is een alleszins<br />
waardige finale. Conclusie: prima luister- en<br />
zondagmiddag plaat. Als je Trickski in levende<br />
lijve wilt zien, kun op zeventien november<br />
terecht in de Amsterdamse 11.<br />
4⁄5 (E. cOuvrEur)<br />
pinch<br />
Underwater<br />
Dancehall<br />
(tectonic/Lowlands)<br />
Dit debuutalbum van<br />
dubstep producer<br />
Rob Ellis – ook bekend als DJ Pinch –<br />
verschijnt als dubbelaar: de ‘normale’ plaat<br />
plus een instrumentale versie. Is veel dubstep<br />
nogal donker en dreigend, Ellis gaat op<br />
Underwater Dancehall een stapje verder, hij<br />
gaat onderwater. De titel spreekt boekdelen,<br />
want de plaat bevat de subsonische bassen<br />
en gebroken ritmes waar het genre bekend<br />
omstaat maar het resultaat klinkt als de boxen<br />
in een zwembad staan opgesteld. Nu wisten<br />
we al van Pinchs releases op het Planet Mu<br />
label dat hij het experiment niet schuwt en van<br />
de tien tracks op dit album zal de doorsnee<br />
danshall dansavond niet op tilt slaan: veel te<br />
vreemd. Maar wel lekker. Hoe zou dancehall<br />
klinken als je er een flinke scheut donkere<br />
ambinet doorheen mengt? Als dit album. En<br />
met het instrumentale bonusalbum bij de hand<br />
kunnen avontuurlijke dj’s zich lekker uitleven<br />
door vocale versies en dubs te mengen tot<br />
extended tracks. Want zo is het leven onder<br />
water: traag en vloeiend. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />
clARA hills’<br />
FolkWAys<br />
Sideways<br />
(Sonar Kollektiv/<br />
Lowlands)<br />
De torch singer uit de<br />
stal van Sonar Kollektiv presenteert haar derde<br />
album in vier jaar. Sideways komt slechts een<br />
jaar na All I Can Provide en laat tien nummers<br />
horen die nog een tikje ingetogener zijn dan<br />
de smeulende souljazz die ze op haar plaat<br />
van vorig jaar liet horen. Hill is het schuchtere<br />
muurbloempje dat hartverscheurend uit de<br />
hoek kan komen, wanneer iedereen zijn klep<br />
even dichthoudt. Herfstig is de stemming<br />
op Sideways, dat verschijnt onder de naam<br />
Clara Hills’ Folkways, want de de jazzy<br />
elementen van haar voorgaande platen<br />
hebben ditmaal plaatsgemaakt voor een meer<br />
folky benadering. Ook mooi. De begeleiding<br />
bestaat voornamelijk uit staande bassen en<br />
tokkelende akoestische gitaren. Die laatste<br />
zijn van Sascha Gottschalk alias Thief; andere<br />
producers die meewerkten aan Sideways zijn<br />
ondermeer Marc Mac (4 Hero) en Jazzanova.<br />
Met Five Leaves Left van Nich Drake en dit<br />
album in de buurt vallen de blaadjes extra<br />
sierlijk van de bomen. Zet de glühwein maar<br />
vast, eh, warm. 3/5 (EnrIcO rIvA)<br />
v/A<br />
Extrema Outdoor Live<br />
(Extrema Music) DvD<br />
Wanneer je als festival<br />
anno 2007 serieus<br />
genomen wilt worden,<br />
zul je als organisatie in de herfstmaanden met<br />
een DVD registratie op de proppen moeten<br />
komen. Hoewel deze DVD´s vaak niet uitblinken<br />
in originaliteit kon ook Extrema Outdoor het<br />
niet laten. Een negentiendelig relaas wat vanaf<br />
het intro tot aan de indrukwekkende slotact<br />
nog eens in alle rust met de voetjes omhoog<br />
en de door− en terugspoelknop in de aanslag<br />
kan worden bekeken. Hoewel het festival<br />
zelf zich wel degelijk onderscheidt van het<br />
kaf, gebeurt dit op de DVD jammer genoeg<br />
niet. Aan de andere kant, het is ongetwijfeld<br />
nooit de bedoeling geweest om een artistiek<br />
en visueel hoogstandje af te leveren en een<br />
leuk aandenken is de compilatie absoluut.<br />
Alle podia krijgen evenveel aandacht en de<br />
uitgelaten en vrolijke sfeer komt perfect naar<br />
voren. Absoluut hoogtepunt: zingende homie<br />
Ron Carroll die enkel lachende gezichten te<br />
voorschijn tovert en het vele vrouwelijk schoon<br />
in vervoering brengt. Leuk extraatje zijn de<br />
interviews gedaan door Lucien Foort met<br />
onder andere Junkie XL, een hele gelukkige<br />
Nuno dos Santos en Fedde Le Grand.<br />
3⁄5 (EELcO cOuvrEur)<br />
AlTER Ego<br />
Why Not?<br />
(Klang/Ongaku)<br />
Toet toet boing boing,<br />
piepen en zagen, zagen<br />
en piepen, wat<br />
een geluid… Op Why Not? lijkt Alter Ego de<br />
irritante bliepjes definitief omarmd te hebben<br />
als integraal onderdeel van haar eigen sound.<br />
En geef de twee Frankfurters eens ongelijk:<br />
Rocker en Geht’s Noch katapulteerden hen<br />
regelrecht de Top 40 in. Zonde om dan ineens<br />
een nieuwe weg in te slaan. Why Not? opent<br />
met de titeltrack, die even tenenkrommend is als<br />
hitgevoelig. De geluiden lijken regelrecht uit zo’n<br />
apparaatje te komen dat je vroeger op je fiets<br />
vast kon maken, met onder ieder knopje van<br />
die goedkope schietgeluidjes. Maar gelukkig<br />
tilt Gary het piep-zaag-concept naar een hoger<br />
plan. De epische dramatiek van deze track<br />
staan in schril contrast met de humoristische<br />
hobbeligheid van de rest. Fuckingham Palace<br />
spant wat gekke geluiden betreft de kroon, met<br />
een aan two-step grenzende breakbeat en heel<br />
veel basgeluiden. Samen met Blank is dat de<br />
enige resterende track die echt kan boeien. De<br />
rest is productioneel gezien van hoge kwaliteit<br />
- maar zo irritant, dat je je afvraagt hoe Roman<br />
Flügel en Jörn Wuttke het in Godsnaam<br />
uitgehouden hebben in de studio. En tóch gaat<br />
het album een hit worden, let maar op.<br />
3/5 (ArOn FrIEDMAn)<br />
pREFusE 73<br />
Preparations<br />
(Warp/rough trade)<br />
Prefuse 73 is een<br />
project van Guillermo<br />
Scott Herren. Hij<br />
bracht sinds 2000 al heel wat materiaal uit<br />
op het befaamde electronica label Warp.<br />
Preparations is een diepgaand album, waarbij<br />
het experiment centraal staat. De samples<br />
(sound fx) en belletjes vliegen je om de oren<br />
bij beluistering van dit album. De speelse<br />
geluidjes worden onderbouwd met sterke<br />
beats en sfeertinten, vaak strings of flutes.<br />
De Prefuse 73 sound laat zich eigenlijk niet<br />
vangen in een bepaald hokje; het is kortweg<br />
een experimentele mengvorm van abstracte<br />
hip-hop en electronica met breakbeats. De<br />
trippy beats tijdens Smoking Red”(featuring<br />
John Stanier) leveren daar het ultieme bewijs<br />
voor; ook de melodieën tijdens dat nummer<br />
mogen er zijn. Deze track is tevens te vinden<br />
op de reeds uitgebrachte single The Class Of<br />
73 Bells (een track samen met The School Of<br />
Seven Bells). Voor de liefhebber van abstracte<br />
hip-hop, IDM en experimentele electronica is<br />
dit album een aanrader. 4/5 (Art-D-FAct)<br />
v/A<br />
Underwater Solo:<br />
Yousef<br />
(underwater)<br />
Yousef is een Engelse<br />
dj die aan de andere<br />
kant van het kanaal behoorlijk veel populariteit<br />
geniet, maar hier in Nederland niet echt<br />
bekend is. In het persbericht valt te lezen dat<br />
Yousef bewust heeft gekozen voor tracks<br />
die het goed hebben gedaan in zijn dj sets<br />
van de afgelopen zomer. Dit verklaart dus<br />
waarom de nummers niet bepaald nieuw zijn.<br />
Sterker nog, sommige tracks zijn al echt oud<br />
te noemen, zoals de Samim remix van Pier<br />
Bucci’s Hay Consuelo en MPX 309 van Joris<br />
Voorn. Natuurlijk hoeft niet elke compilatie<br />
indruk te maken met de nieuwste releases<br />
en allerlei nog niet uitgebrachte tracks, maar<br />
Yousef maakt het op deze manier wel erg<br />
bont. Wat overblijft is een aardige verzameling<br />
plaatjes, waarbij redelijk veel variatie in stijlen<br />
en genres getoond wordt. Helaas laat het<br />
mixwerk af en toe te wensen over; misschien<br />
komen sommige overgangen in clubs speels<br />
en verrassend over, maar in de woonkamer<br />
is het effect in sommige gevallen beduidend<br />
minder geslaagd. Kortom, een redelijke cd<br />
met aardige tracks - niet meer, niet minder.<br />
2/5 (FOKKO vErSLOOt)<br />
lAnoiRAuDE<br />
Safari Through<br />
Unusual Layers<br />
(Dialect)<br />
Cyril K en Simon Says<br />
startten in februari van<br />
2005 het Franse Dialect Recordings. Een keur<br />
aan Franse (Ark, Chloé en Tim Paris onder<br />
andere) en internationale (Lindstrøm & Prins<br />
Thomas, Charles Webster, Ewan Pearson)<br />
producers werden er aan de welwillende haren<br />
bijgesleept om hun bijdrage te leveren aan de<br />
veelzijdige muzikale insteek van het label.<br />
Lanoiraude heet eigenlijk Arnaud Malherbe en<br />
na ‘s mans ode aan de beatdown sound uit<br />
Detroit, de Paris Beatdown EP welke op Dialect<br />
verscheen, is Safari Through Unusual Layers<br />
zijn eerste volledige album. De titel verklaart<br />
enigszins de vele genres die we tegenkomen<br />
op Malherbes album: house, techno, ambient<br />
en zelfs Afrikaanse trommelaars, et voilá, het<br />
woord Safari heeft bestaansrecht. Erg unusual<br />
is het echter niet want albums beperken<br />
zich tegenwoordig zelden tot één genre en<br />
bovenstaande combinatie is niet uniek. De<br />
tracks zitten goed in elkaar maar geen van<br />
alle verdient het predicaat ´pareltje.´<br />
3⁄5 (EELcO cOuvrEur)<br />
Now Playing<br />
9 of 13<br />
DOWNLOAD<br />
PODCASTS NU OP<br />
DJBROADCAST.NL<br />
3:30 -0:49<br />
REVIEWS | 59
ARon FRiEDMAn MESJOKKE | NL<br />
01. Bangkok Impact – Premature Ejaculation (Clone)<br />
02. Chymera – Hondulu (Delsin)<br />
03. Stick Figures – Slim Pickings (Ben Mono rmx)<br />
04. Sicania Soul – Mutual Dependancy (Mano Calde)<br />
05. Merging – TJ Kong & Nuno dos Santos (Compost Black)<br />
06. Einmusik – De’Medici (Italic)<br />
07. Shlomi Aber – Same But Different (Renaissance)<br />
08. Rick Wade – Night Tactics (Yore)<br />
09. Phuture – Rise From Your Grave (Tiefschwarz mix) (Strictly)<br />
10. Jimi Polar – Snowflakin’ (Future Classic)<br />
guy gERBER SUPPLEMENT FACTS | ISR<br />
01. Guy Gerber and Chaim - Saltamonte (Supplement Facts)<br />
02. Nathan Fake - You Are Here (Four Tet Rmx)<br />
03. Tadeo - Reflection Nebula 056n (Apnea)<br />
04. Handycraft - Blast (Patrick Chardronnet Rmx) (Boxer)<br />
05. David K - Intimacy (Supplement Facts)<br />
06. Jack Rock - Formation Flying (G. Gerber’s Jet Lag Remix)<br />
07. Joeski - All By Myself (Stealth Records)<br />
08. Pan/tone - Clean Getaway (Cereal/Killers)<br />
09. Reboot - Charlotte (Below)<br />
10. Tiger Stripes - Hooked (Liebe Detail)<br />
DAvE EllEsMERE THIRTYONETWENTY | NL<br />
01. Playground Group - Bell Bell (thirtyonetwenty)<br />
02. Lauhaus et Chaptal - Freedom Fries (Remote Area)<br />
03. Dave Ellesmere - Today Yesterday and Tomorrow (Intacto)<br />
04. 3 Channels - It’s Getting Kinda Hectic (Trapez)<br />
05. Michael Ho - Takeaway (Jona Remix) (Tuning Spork)<br />
06. Gene Farris - Take Me Back (Industry Records)<br />
07. Haruki Matsuo - Side Step Test (Rush Hour)<br />
08. Heckmann - Silverscreen (Afu ltd.)<br />
09. Someone Else - Lowdown Brittle (Wink Remix)<br />
10. Sascha Dive - Deepest America (Deep Vibes)<br />
lAuhAus INTACTO | NL<br />
01. Monoblock - Sugar Morph (Cynosure)<br />
02. Michal Ho - Stop, Start (Tuningspork)<br />
03. Tom Pooks - Trouble (Djulz remix) (Ovum)<br />
04. Playground Group - Bell Bell (Thirtyonetwenty)<br />
05. Pan Pot - Charly (Mobilee)<br />
06. Paul Hannah - Adventures of a New Jack (Pariter)<br />
07. Ulysse - Sometimes (Liebe Detail)<br />
08. Sascha Dive - Deepest America (Deepvibes)<br />
09. Agaric - Gjank (Cd-r) (Dial)<br />
10. Kit Clayton - Grey Amber (2000 And One This is Ska Mix)<br />
60 | CHARTS<br />
JohAnnA MERckER GZG | NL<br />
01. T.J. Kong & Nuno Dos Santos ft Robert Owens - Merging<br />
02. Paul Ritch - Back To The Time (Fumakilla)<br />
03. John Spring - Ready To Broadcast (Substatic)<br />
04. David Squilace - Miss Gigler (Darko Esser Rmx) (Luxaflex)<br />
05. Mountain People - Vallemagia Tool (Mountain 002)<br />
06. Koerner & Treplec - Untenrum EP (Milnormodern)<br />
07. 3 Channels - Incoming (Trapez)<br />
08. Pan-Pot - Charly (Mobilee)<br />
09. Dave Ellesmere - Standing in Line (Intacto)<br />
10. Bart Skils - The Shinning (100% Pure)<br />
2000 AnD onE 100% PURE | NL<br />
01. Dave Ellesmere - Today tomorrow and Yesterday (Intacto)<br />
02. Kabale und Liebe - Mumbling Yeah (Area Remote)<br />
03. Zander VT - After The Crash (Bpitch Control)<br />
04. Audio Werner - Getting Up (Hello Repeat)<br />
05. GTMK - Panchakarma (Intacto)<br />
06. Sideshow - African Cheri (Aus Music)<br />
07. Lauhaus et Julien - Freedom Fries (Remote Area)<br />
08. District One - The Shining (Rejected Remix) (100% Pure)<br />
09. Giles Smith presents Two Armadillos - Warriors<br />
10. Onur Ozer - Red Cabaret (2000 and One Remix) (Vakant)<br />
Fusion TEMpo | NL<br />
01. Jonny L & Instra:Mental - Output 1 2 (Darkestral)<br />
02. Commix - Japanese Telecom (Metalheadz)<br />
03. Mixmaster Doc | My Tongue Is Poison (31 Rec)<br />
04. The Unknown - Tribute (Dub)<br />
05. Peshay & DJSS & Influx UK - Bassline Rumble<br />
06. Martyn - Velvet (3024)<br />
07. Nymfo ft Proxima - Mental Case (Ren Rec)<br />
08. Lenzman - Allure (Phuzion)<br />
09. Lynx - Disco Dodo (Creative Source)<br />
10. Wontime & Easy - The Foundation (Dub)<br />
JonA GET PHYSICAL | BE<br />
01. Selway - Transit Time (Dubfire Remix) (Sino)<br />
02. Ulysse - Sometimes (Liebe Detail)<br />
03. Dapayk - Black Beauty (Mosferry)<br />
04. Johnny D - Gualia (Oslo)<br />
05. Okain - Arathi Basin (Robotronic)<br />
06. Michal Ho - Take Away (Tuning Spork)<br />
07. Jeff Mills - Skin Deep (Axis)<br />
08. Lawrence - Pond (Dial)<br />
09. Minilogue - Ghost (Beat Tool) (Mule Elec.)<br />
10. Anthony Collins - Luz (Resopal)<br />
MichAEl von l GZG | NL<br />
01. T.J. Kong & Nuno Dos Santos ft Robert Owens - Merging<br />
02. Dennis Ferrer – Transitions<br />
03. Tom Pooks – Trouble (Wink Edit)<br />
04. 3 Channels pres Catz N Dogz - Fixed Chicken EP<br />
05. Stefan Goldmann – Lunatic Fringe<br />
06. David K - Three Arches (Samim Remix)<br />
07. Tiefschwarz - Original (Carl Craig Remix)<br />
08. Pan-Pot - Charly<br />
09. Davide Squillace - Miss Giggler (Darko Esser Remix)<br />
10. Marek Hemmann - Lowdown<br />
hERnán cATTAnEo URBANTORQUE | AR<br />
01. James Zabiela - Perseverance (Renaissance)<br />
02. TG - The Night Surfer EP (Fling Recordings)<br />
03. Buzzin Fly - Remixes EP (Buzzin Fly)<br />
04. John Digweed - Gridlock (Digweed & Muir Club Mix)<br />
05. Physics - Burn Down (Sebastian Davidson Remix)<br />
06. Pawas - Never met them EP (Flash)<br />
07. Steve Ferrand - Dreamer EP (Urbantorque)<br />
08. DMarinos - Into The Trees (Dousk) - Pulse Music<br />
09. Sam Ball - Aperture (Chloe Harris Raica Remix)<br />
10. Olivier Grégoire - Empèchement<br />
Josh Wink OVUM | USA<br />
01. Taho - Hybrids (Wink Edit) (Ovum)<br />
02. Etienne Jaumet - Repeat After Me (Ame Remix) (Versatile)<br />
03. Gel Abril - The Underground Bullshits (Ovum)<br />
04. Rhythm Plate - Techy Thump (Hudd Traxx)<br />
05. Slam - We’re Not Here (Joe Starwarz Mix) (Soma)<br />
06. Kevin Saunderson - Bassline (Joris Voorn Remix)<br />
07. Ludovic Vendi - Sueno X (Minisketch)<br />
08. JPLS - Activatory (Minus)<br />
09. Art Bleek – Antichamber (Rush Hour)<br />
10. Mogdax - Ashling (Mezzotinto Rec)<br />
ÂME INNERVISIONS | DE<br />
01. Stateless – Bloodstream (Henrik Schwarz Remix) (Regal)<br />
02. Nu Frequenzy - Go That Deep (Charles Webster remix)<br />
03. I-Cube - Prophetization/Pazuzu<br />
04. Underworld – Crocodile (Innervisions Orchestra Mix)<br />
05. Filsonik Ft. Soni - Here To Stay<br />
06. Hercules And Love Affair – Roar (DFA Records)<br />
07. Marcus Worgull Feat. Mr. White – Spellbound<br />
08. Swayzak - Smile And Receive (!K7)<br />
09. Kevin Saunderson - Till We Meet Again (Carl Craig Mix)<br />
10. Etienne Jaumet - Repeat Again After Me (Âme Remix)<br />
shARAM JEy KING KONG | UK<br />
01. Sharam Jey - Message 2 Love (King Kong Records)<br />
02. LCD Soundsystem - Get Innocuous (Soulwax Remix)<br />
03. LA Priest - Engine (Erol Alkan Re Edit) (Cd-r)<br />
04. Underworld - Crocodile (Oliver Hunteman Remix) (Cd-r)<br />
05. Dave Gahan - Kingdom (Digitalism Remix) (Mute)<br />
06. The Glimmers Feat Princess Superstar (S. Jey Remix)<br />
07. Roisin Murphy - Let Me Know (Andy Cato Remix) (EMI)<br />
08. Khan - On The Run [Kaos Remix) (Cd-r)<br />
09. ZTT - Lower State Of Conciousness (Justice Remix)<br />
10. Splittr - All Alone (Alex Metric mix) (Cd-r)<br />
sAn pRopER CHOQUE | NL<br />
01. Soulomon – Untitled (Recondite Records)<br />
02. Willie Wright - Right On For The Darkness (Jazzman)<br />
03. Various Artists - Wildstyle 25th Anniversary (Mr Bongo)<br />
04. Bronx River Parkway - Agua con Soul (Truth & Soul)<br />
05. Build an Ark - Dawn (Kindred Spirits)<br />
06. Population One - Rush Hour (Aardvarck’s Remix)<br />
07. Proper’s A’dam Family Series pt. 5 (Rushhour Limited)<br />
08. Baby Oliver - Feelings2 (Environ)<br />
09. Attias – Analysis (Planet E)<br />
10. Movestar - Moviestar (House Rules)<br />
DJ gREgoRy DEFECTED | FR<br />
01. Marlon D - Jesus Creates Sound (Main Mix) (Strictly)<br />
02. Christos Kedras - Fly Me Away (Lars Behrenroth Dub)<br />
03. Crowdpleaser & Ly Sander – Jupiter (Deeply Rooted)<br />
04. DJ Gregory – Elle (Ame Piano Mix) (Defected Records)<br />
05. Phuture - Rise From Your Grave (Wake da fuck up mix)<br />
06. Kenny Dope – Brazilica (Dopewax)<br />
07. Rocco – Stormy (Freerange Records)<br />
08. Dennis Ferrer feat. Malena Perez - I Can’t Go Under<br />
09. Teddy Douglas - Whatcha Gonna Do (Save Your Soul)<br />
10. Latina Café - Power To Conquer (Yoruba Records)<br />
chARlEs WEBsTER MISO | UK<br />
01 Furry Phreaks with Terra Deva - All Over The World<br />
02 Scott Grooves - Only 500 (General Midi)<br />
03 Nu Frequency - Go That Deep (Charles Webster Remix)<br />
04 Bridget Grace - Take Me Away (Agent X Deep Remix)<br />
05 Hauke Freer - My Beat (Real Soon)<br />
06 Markus Enochson - These Won’t Put Me Down (Miso Test)<br />
07 Christian Prommers Drum Lesson - Can U Feel It (Sonar)<br />
08 Motor City Drum Ensemble - Stripped To The Bone<br />
09 Trusme - War - (It’s Still Music)<br />
10 Tony Allen - Kilode (C2 Remix) (Honest Johns)<br />
CHARTS | 61
DJ GEAR<br />
EclER Evo5: DE MixER vAn DE ToEkoMsT?<br />
De tijd dat je met een tweekanaals mengpaneeltje en een oude platenspeler<br />
elk buurthuis op zijn kop kon zetten, lijkt definitief voorbij. Want niet alleen<br />
dreigt vinyl het af te leggen tegen laptops en cd-spelers, ook staat een<br />
nieuwe generatie dj-mixers gereed om het mixen van muziek naar een<br />
hoger plan te tillen. De huidige dj verwacht van de gemiddelde mixer immers<br />
meer dan twee schuiven en een boel herrie. Met de uitgebreide functies van<br />
de Ecler Evo5 wordt meer dan voldaan aan de hoge verwachtingen van<br />
vandaag en wordt ons een kijkje in de toekomst gegund.<br />
Door Fokko versloot<br />
Wie een eerste blik op de Ecler EVO5 werpt, kan zich onmogelijk vergissen: dit<br />
mengpaneel is van hoge kwaliteit en is duidelijk gericht op de professionele dj.<br />
Sterker nog, als we de specificaties onder de loep nemen, dan lijkt het wel alsof<br />
Ecler geprobeerd heeft alle mogelijk denkbare functies in deze mixer te proppen.<br />
Kort gezegd bevat de mixer als standaarduitrusting vier phono/line kanalen, één<br />
microfoonkanaal en een effectensectie. Alle doorsnee functies, zoals faders,<br />
crossfader, equalizer en voorafluistering zijn op een overzichtelijke manier over de<br />
mixer verdeeld. Op papier ziet het er dus goed uit, maar de grote vraag is natuurlijk<br />
hoe de EVO5 ‘in the mix’ functioneert. Als we de eerste plaatjes opzetten, dan valt<br />
meteen op dat de controls erg solide aanvoelen. Met de soepele faders en de grote<br />
knoppen kan zelfs de grootste dronkelap niet de mist ingaan. En met 24bit/96kHz<br />
hoeven we ons ook over het geluid geen zorgen te maken. En voor wie dit laatste te<br />
digitaal vindt klinken: het geluid is warm en diep en komt ongetwijfeld uitstekend tot<br />
zijn recht in clubs of bij grotere evenementen.<br />
De EVO5 bevat zoals gezegd ook nog eens een bijzonder uitgebreide effectensectie<br />
met zeer bruikbare effecten zoals delay, filter en reverb. Deze zijn in te stellen met<br />
behulp van een kleurenscherm waaromheen verscheidene druk- en draaiknoppen<br />
zijn geplaatst. Ook de crossfader die de dry/wet verhouding bepaalt is handig<br />
in gebruik. Er zijn enkele sterke presets aanwezig en mocht je hier niet tevreden<br />
mee zijn, dan maken de vele knoppen het maken van aanpassingen tot een koud<br />
kunstje. De zelfgemaakte effecten kunnen vervolgens weer opgeslagen worden om<br />
later opnieuw gebruikt te kunnen worden. Op deze manier zijn de mogelijkheden tot<br />
geluidsmanipulatie vrijwel onbeperkt.<br />
62 | DJ GEAR<br />
nog meer mogelijkheden<br />
De grote kracht van de EVO5 schuilt echter in de verborgen functies. Want als men<br />
even verder kijkt en in het menu duikt, dan blijkt er een enorme hoeveelheid functies<br />
aanwezig te zijn. Zo is het mogelijk om de EVO5 als MIDI-controller te gebruiken. Via<br />
de twee Firewire-aansluitingen en de MIDI-in en -uit kan in een handomdraai externe<br />
apparatuur - doorgaans een computer - worden aangesloten. Voor de veelgebruikte<br />
programma’s Ableton en Traktor zijn meerdere presets aanwezig waar je meteen mee<br />
aan de slag kunt. Bovendien zullen er binnenkort op het internet ongetwijfeld nieuwe<br />
standaardinstellingen te vinden zijn voor de meest uiteenlopende programma’s. En<br />
mocht je dan nog niet tevreden zijn, dan zijn alle parameters eenvoudig toe te wijzen<br />
via het menu. Het mooie hierbij is dat niet alleen de knoppen rond het kleurenscherm<br />
gebruikt kunnen worden, maar dat alle faders, pots en drukknoppen - 69 knoppen in<br />
totaal - ingezet kunnen worden om MIDI-data te verzenden. En dat is niet alles, want via<br />
de interne geluidskaart kunnen ook audio-signalen op verschillende manieren worden<br />
toegewezen. Zo kunnen de aanwezige inputs als outputs geïnstalleerd worden,<br />
bijvoorbeeld om via een send/return-opstelling externe effectapparatuur te gebruiken.<br />
Door de verschillende audio- en MIDI-functies is de EVO5 niet alleen geschikt voor<br />
dj’s, maar komen ook live-artiesten aan hun trekken. Een van de meest opmerkelijke<br />
functies van de EVO5, tot slot, is dat de meest uiteenlopende instellingen eenvoudig<br />
gewijzigd kunnen worden. Ben je bijvoorbeeld niet tevreden met de frequenties van<br />
de equalizer, wil je de curve van de faders wijzigen of wil je het volume van de outputs<br />
veranderen? Het kan allemaal. Op deze manier kun je als het ware je ‘eigen’ mixer<br />
creëren en ben je niet overgeleverd aan de typische eigenschappen van het apparaat<br />
dat je aanschaft. Ongetwijfeld zullen we dit in de toekomst regelmatig terug gaan<br />
zien op mengpanelen. Kortom, de Ecler EVO5 is een mixer die vrijwel alles heeft wat<br />
men zich zou kunnen wensen. Of je nu dj bent, livesets doet of een eigen club bezit<br />
- alles is aanwezig. Met de enorme hoeveelheid instellingen kun je je flink uitleven.<br />
De prijs is misschien wat aan de hoge kant, maar je krijgt wel waar voor je geld. De<br />
beginner zal waarschijnlijk verdwalen in de ongelooflijke hoeveelheid mogelijkheden,<br />
maar voor de gemiddelde aspirant-dj is deze mixer dan ook niet bedoeld. De meer<br />
ervaren muzikant zal zich daarentegen snel verdiepen in de EVO5 en zich de talloze<br />
opties snel eigen maken. En dan is de enige beperking je eigen creativiteit.<br />
Ecler EVO5: adviesprijs ş € 2136,- (incl. BTW).<br />
www.eclerdjdivision.com | www.interstateaudio.nl<br />
pAcEMAkER: Mp3-spElERs En MixER in één hAnD<br />
het zijn spannende tijden voor de aspirant-dj. Dankzij nieuwe uitvindingen<br />
kun je als leek nu nog makkelijker beginnen met het mixen van muziek. Je<br />
hoeft geen platen, mixers of mixtafels meer te kopen – je kunt binnenkort<br />
zelfs je laptop achterwege laten, want binnenkort is alles verkrijgbaar in<br />
pocketformaat. De pacemaker is ontwikkeld door een stel muziekliefhebbende<br />
ingenieurs, die bestaande mp3-technieken met nieuwe mixtechnieken<br />
hebben gecombineerd. het resultaat is een apparaatje ter grootte van een<br />
portable sony playstation (psp) console, met de geheugencapaciteit van een<br />
flinke ipod en de handzaamheid van een strijkijzer. Deejayen is nog nooit zo<br />
makkelijk geweest.<br />
Door Aron Friedman<br />
Het is de dag na het eerste <strong>DJBroadcast</strong> feest in 11 als Jonas Nordberg en Ola Sars<br />
van Pacemaker langskomen op ons kantoor aan de Keizersgracht. Ondanks een<br />
enorme kater zijn we al snel klaarwakker, want de Zweden hebben iets bij zich dat<br />
onmiddellijk je onverdeelde aandacht vraagt. Ze zijn dit weekend naar Amsterdam<br />
gekomen voor een demonstratie van de Pacemaker op de conferentie van het festival.<br />
“Mensen zijn erg enthousiast,” vertelt Jonas. Hij is degene die op het idee kwam voor<br />
een gebruikersvriendelijke mp3-mixer. Zelf is hij een fervent verzamelaar van vinyl.<br />
“Toen ik vijftien jaar geleden begon met draaien, moest je voor minstens tienduizend<br />
euro aan platen kopen eer je een noemenswaardige collectie had of een beetje aanzien<br />
als dj. Maar mijn broertje van negentien voelt helemaal geen verbondenheid meer met<br />
fysieke geluidsdragers. Hij downloadt het liefst alles van internet en is de hele dag<br />
bezig met het vergaren en uitwisselen van nieuwe muziek. Als je hem aan de slag ziet,<br />
besef je je dat er een generatiekloof is tussen mij en hem.” In 2005 kreeg Jonas het<br />
idee voor een handzame mp3-mixer, die ongeveer even groot moest zijn als een iPod,<br />
maar wel alle mogelijkheden in zich moest dragen om twee tracks aan elkaar te mixen.<br />
Het resulteerde in een apparaat dat niet alleen gebruikersvriendelijk is, maar ook nog<br />
eens verdomd gelikt oogt.. Allemaal factoren die bij zullen dragen aan het wereldwijde<br />
succes van de Pacemaker.<br />
uploaden naar de pacemaker website<br />
De pacemaker lijkt nog het meest op een portable game console. Er zijn zitten maar<br />
een handjevol knopjes en een crossfader op. Het ontwerp doet qua simpliciteit ook<br />
wel aan de iPod denken. Het logo bestaat uit vier puntjes, gepositioneerd als de<br />
letter P in braille. In het schermpje kun je tracks kiezen uit de playlist. De Pacemaker<br />
beschikt over een harddrive van 120 GB. Het apparaat support verschillende formaten,<br />
waaronder mp3, aac, wav, wma en flac. Je kunt je tracks aan de rechter- of linkerkant<br />
positioneren en vervolgens mixen. Dat werkt als volgt: onderin het schermpje zie je<br />
wat het bpm van de spelende track is. Je kunt de volgende track daarna gelijk stellen,<br />
tot één cijfer achter de komma. Dan is het een kwestie van de playknop op het juiste<br />
moment indrukken en met de crossfader mixen. Je kunt met diezelfde crossfader het<br />
volume van je koptelefoon afstellen en welke track je daarmee wil horen. Het onderste<br />
gedeelte van de console is gereserveerd voor de jogdial. Die werkt anders dan op een<br />
iPod. Daar scroll je van naar beneden door met de klok mee te draaien en naar boven<br />
door tegen de klok in te draaien. Op de Pacemaker scroll je door naar boven of naar<br />
beneden te bewegen met je vinger. Je kunt vervolgens iets selecteren door naar rechts<br />
te bewegen of terug door naar links te bewegen. Deze navigatiemethode werkt intuïtief<br />
en snel. Je kunt tijdens het mixen ook met één druk op de knop naar het equalizing<br />
menu, waarin je treble, mid en bass kunt reguleren. Met de forward en reverse knopjes<br />
tussen scherm en dial kun je gemakkelijk naar het juiste punt in de tracks scrollen.<br />
Het mooie aan de Pacemaker is dat alle mixen die je maakt, worden bewaard. Zodra<br />
het product volledig gelanceerd is, kun je ze uploaden naar de Pacemaker website.<br />
“Iedereen die een Pacemaker koopt, krijgt daar zijn eigen pagina,” aldus Jonas. “De<br />
mixen kunnen daar via een stream door anderen worden beluisterd. We hopen dat er<br />
een community voor dj’s ontstaat, waar ze gemakkelijk hun muziek en kennis kunnen<br />
uitwisselen. De Pacemakersite moet als een YouTube voor dj’s worden.”<br />
Alle muziek in handpalm<br />
De Pacemaker leent zich uitstekend als mixapparaat voor thuis. Je hebt verder alleen<br />
een koptelefoon en een versterker met boxen voor het geluid nodig – en een computer<br />
om tracks mee te downloaden. Maar of het ding ook aan zal slaan als iets wat dj’s<br />
op een podium gebruiken? Jonas: “Het zou kunnen, maar daar is de Pacemaker niet<br />
per sé voor bedoeld. Hij zal misschien in café’s en kleine clubs wel zijn werk doen.<br />
Maar voor grote podia is hij misschien te klein. Als dj word je redelijk kwetsbaar met<br />
de Pacemaker. Je staat namelijk niet meer achter een booth; je hebt de hele muziek<br />
in je handpalm liggen. Dat zou het begrip deejayen wel eens kunnen veranderen. Zo<br />
kun je ineens vooraan op een podium of zelfs in het publiek staan. Uiteindelijk is een<br />
laptop dj toch saai om naar te kijken. Iemand die de hele tijd naar een scherm staat<br />
te staren, is niet echt heel boeiend. Maar iemand met een Pacemaker zou nog een<br />
soort van showtje kunnen weggeven.” Voor beginnende dj’s of liefhebbers van leuke<br />
muziekgadgets is de Pacemaker in ieder geval uitermate geschikt. Maar of hij ook<br />
een daverend succes wordt, hangt natuurlijk ook vooral van de adviesprijs af. Die ligt<br />
voorlopig nog boven de vijfhonderd euro – toch wel prijzig voor zo’n klein apparaatje<br />
maar altijd nog goedkoper dan de meeste mixtafels.<br />
Pacemaker demo-units liggen vanaf december op verschillende verkoopadressen<br />
in Nederland. Vanaf februari 2008 is hij verkrijgbaar voor de voorlopige adviesprijs<br />
van € ş 520<br />
DJ GEAR | 62
AlpinE MusicsAFE pRo<br />
uiTsTEkEnDE gEhooRBEschERMing vooR EEn goEDE pRiJs<br />
pieeeeeeeeeeeep! Een geluid dat menig lezer ongetwijfeld maar al te<br />
bekend in de oren zal klinken. Denk aan al die brakke zondagochtenden die<br />
verstoord werden door dit irritante geluid, veroorzaakt door de kneiterharde<br />
muziek op een geslaagd feest de avond ervoor. Met de Musicsafe pro is<br />
dit hopelijk verleden tijd. Met dit systeem belooft fabrikant Alpine zowel<br />
muzikanten als partygangers te beschermen tegen de schadelijke gevolgen<br />
van te hoge volumes.<br />
Met het steeds groter worden van geluidssystemen in clubs en bij evenementen<br />
dreigt gehoorbeschadiging een steeds meer voorkomend probleem te worden.<br />
Desondanks zijn er voor muziekliefhebbers nog steeds weinig mogelijkheden om<br />
het gehoor te beschermen. De makkelijke optie is om te kiezen voor gratis of<br />
goedkope oordoppen verkrijgbaar bij de drogist. Deze oordoppen zijn meestal niet<br />
al te makkelijk in te brengen en dempen bovendien vrijwel al het aanwezige geluid,<br />
waardoor ze niet geschikt zijn voor muziekliefhebbers. Een andere mogelijkheid is<br />
de aanschaf van op maat gemaakte oordoppen. Helaas zijn deze vaak erg duur:<br />
voor de professionele artiest misschien de moeite waard, maar voor de gemiddelde<br />
feestganger of hobbyist meestal iets te veel van het goede. Met de MusicSafe Pro<br />
is goede gehoorbescherming nu een stuk toegankelijker geworden. Voor minder<br />
dan vijfentwintig euro heb je namelijk niet zomaar twee oordopjes, maar ben je<br />
meteen in het bezit van drie verschillende filtersets. Deze filters hebben elk een<br />
verschillende sterkte - weinig, gemiddeld en veel demping - en kunnen zonder al<br />
te veel moeite verwisseld worden. Op het eerste gezicht ziet de set er misschien<br />
niet bijzonder flitsend uit, maar al snel blijkt dat de doppen de oren goed afsluiten,<br />
behoorlijk comfortabel zitten en het geluid prima dempen. Over de kwaliteit dus<br />
niets dan goeds. Klein minpunt is dat er geen handig opbergtasje of iets dergelijks is<br />
meegeleverd. De negen kleine onderdelen zitten vrijwel los in het plastic doosje. Met<br />
een paar biertjes achter de kiezen zal het op een donkere dansvloer snel gebeurd<br />
zijn met je MusicSafe Pro set als je bijvoorbeeld de filters wil verwisselen. Een wat<br />
handigere opbergset zou dus een welkome aanvulling zijn geweest. Dit laatste punt<br />
terzijde geschoven is de MusicSafe Pro een goede en goedkope optie om je gehoor<br />
voldoende te beschermen zonder dat daarbij de muziek volledig aan je voorbij gaat.<br />
Met de verschillende filtersets kun je bovendien in uiteenlopende situaties uit de<br />
voeten. Wil je dus ook in de toekomst blijven genieten van keiharde beukmuziek,<br />
twijfel dan geen moment en kies voor de Alpine MusicSafe Pro.<br />
Alpine MusicSafe Pro: adviesprijs ş € 23,95 (incl. BTW).<br />
De MusicSafe is alleen verkrijgbaar bij de betere muziekinstrumentenwinkels.<br />
www.alpine.nl<br />
AllEn & hEATh xD-53: hogE kWAliTEiT hEEFT ZiJn pRiJs<br />
Allen & heath verwierf lange tijd vooral faam met mengpanelen voor live<br />
gebruik, maar ongeveer tien jaar geleden besloot het Britse bedrijf ook<br />
dj-apparatuur op de markt te brengen. De xone-serie bevat een aantal<br />
uitstekende dj-mixers en heeft inmiddels een aanzienlijk deel van de markt<br />
in handen. De vraag is nu of Allen & heath met de xD-53 koptelefoon<br />
wederom weet te overtuigen.<br />
Door Fokko versloot<br />
Als we de XD-53 uit de verpakking halen, wordt meteen duidelijk dat we hier te<br />
maken hebben met een kwaliteitsproduct. Deze grote koptelefoon ziet er niet<br />
alleen strak uit en zit comfortabel, maar voelt ook lekker zwaar en robuust aan.<br />
Het belangrijkste is echter het geluid. Het frequentiegebied strekt zich uit van 5<br />
tot 33.000 Hz, wat behoorlijk ruim is. Dat klinkt erg interessant en dat is het ook,<br />
want de XD-53 klinkt fantastisch! Vet en warm, maar tegelijkertijd gedetailleerd en<br />
helder, zonder bepaalde frequentiegebieden te accentueren of weg te drukken. Ook<br />
als het volume snoeihard wordt gezet, vindt er nauwelijks vervorming plaats. Maar<br />
waar het geluid bijna perfect is, is het gebruiksgemak helaas minder optimaal. Zo<br />
heeft ondergetekende niet bepaald een klein hoofd, maar blijkt de XD-53 alsnog<br />
iets te groot. De koptelefoon zit daardoor niet helemaal strak op het hoofd, wat<br />
lastig kan zijn tijdens het draaien. Als je bijvoorbeeld lekker met je hoofd staat te<br />
schudden wanneer het publiek losgaat, dan bestaat de kans dat je de XD-53 per<br />
ongeluk de zaal inslingert. Leuk voor de feestgangers natuurlijk, minder voor jou en<br />
je koptelefoon. Dit minpuntje terzijde geschoven, kun je je verder geen buil stoten<br />
aan de XD-53. Als je krap bij kas zit of de voorkeur geeft aan een iets kleiner en<br />
handzaam apparaat, dan is deze koptelefoon wellicht niet de beste optie. Maar ben<br />
je bereid wat meer geld uit te geven en vindt je geluidskwaliteit belangrijk, dan is de<br />
XD-53 een uitstekende keus.<br />
Allen & Heath XD-53: adviesprijs ş € 189,- (incl. BTW).<br />
www.allen-heath.com | www.xone.co.uk<br />
DJ GEAR | 65
VINYL TOP 50<br />
01.<br />
02.<br />
66 | TOP 50<br />
Tony AllEn<br />
Kilode (Honest Jon´s recs)<br />
Dick DicklER<br />
A night with Dick (Max trax)<br />
03. MARkAnTonio<br />
My Lab EP (Alchemy)<br />
04.<br />
05.<br />
sEBAsTiAn DAviDson<br />
Bondi (Kinky vinyl)<br />
FRiEnDly pEoplE<br />
Can’t Get Right (cyclicaltracks)<br />
06. 6Blocc<br />
Creal & Digits (Los Bud)<br />
07.<br />
08.<br />
09.<br />
10.<br />
sEcRET cinEMA<br />
Water Gruv remixes (tEAM)<br />
F. vERslooT & k. lEBEns<br />
Circus / Repeat (Outland)<br />
scAn 7<br />
Way Of The Seven (crate Savers)<br />
Miss FiTZ<br />
Hawai Via Miami (Villalobos Rmx)<br />
11. DEADsET<br />
Buzzer Says Werner (Front room)<br />
12.<br />
13.<br />
MichAEl ho F. Jon Jon<br />
Take Away (tuning Spork)<br />
scRATch pERvERTs<br />
Stand By (Krafty Kuts Remix)<br />
14. hARD-Fi<br />
Suburban Knight (necessary)<br />
15.<br />
16.<br />
17.<br />
18.<br />
19.<br />
guy J<br />
Been here before (Deep Focus)<br />
Miss plATinuM<br />
Mercedes Benz (Four Music)<br />
lAuRinE FRosT<br />
Ghosts E.P. (Perspectiv)<br />
Jonny l & insTRA:MEnTAl<br />
Output 1-2 (Darkestral)<br />
AARon cARl<br />
Wallshaker (Millions Of Moments)<br />
20. sMD<br />
Hustler (Remixes) (Wichita/v2)<br />
21. MinuiT<br />
A Room Full Of Cute (tardus)<br />
22.<br />
soul MigRAnTZ<br />
Calling Chicago (A Second Smell)<br />
23. 30hZ<br />
Daddio (Lot 49)<br />
24.<br />
25.<br />
DJ ElEcTED<br />
Eze Potato/Potato 42 (Sirkus)<br />
BAngkok iMpAcT<br />
Premature Ejaculation (clone)<br />
26.<br />
27.<br />
ERic B young<br />
Save as Document 1 (Manual)<br />
ocTAvE onE FEAT. Rng<br />
Off the grid (tresor)<br />
28. REDshApE<br />
Unfinished Symmetry (Present)<br />
29. ZiMMERMAnn<br />
# 4 / (room recordings)<br />
30. JonA<br />
Swamp Ep (Fumakilla)<br />
31.<br />
32.<br />
33.<br />
34.<br />
sEBAsTiAn lEgER<br />
Venus/Jupiter (Mistakes)<br />
vARious ARTisTs<br />
Connect E.P. (Luxaflex)<br />
pETER gRuMMich<br />
Therapy E.P. (District of ...)<br />
DAviD lABEiJ<br />
Choose Red (Sushitech)<br />
35. pAcou<br />
Minus (cache records)<br />
36. chyMERA<br />
Hundulu (Delsin)<br />
37.<br />
38.<br />
39.<br />
40.<br />
41.<br />
42.<br />
MARc houlE<br />
Techno Vocals (Minus)<br />
BRoki FEAT lisA B<br />
Brukeaton (Key recordings)<br />
AcTivE AgEnT<br />
Part One (Harthouse)<br />
pluMp DJ’s<br />
System Addict (Fingerlickin)<br />
ThE losT MEn<br />
The Return (Drumpoet)<br />
siMon FloWER<br />
The Whisper Had It (Remixes)<br />
43. cATWAsh<br />
Super Body (Adult Only)<br />
44.<br />
hERE ToDAy<br />
Modernist (Rmx By Soulphiction)<br />
45. E.R.p.<br />
Vox Automation (Frustrated Funk)<br />
46.<br />
yElloW sox<br />
Zig Zag (Freerange)<br />
47. MoToRciTysoul<br />
Space Katzle (Aus Music)<br />
48.<br />
49.<br />
50.<br />
Mix MAsTER Doc<br />
My Tongue Is Poison (31rec)<br />
ATJAZZ FEAT RoBERT oWEns<br />
Love Someone (Mantis)<br />
cRAig DAviD<br />
Hot Stuff (Let’s Dance)<br />
01. Tony AllEn<br />
Kilode<br />
(Honest Jon´s recs) techno<br />
Het origineel is een ouderwetse<br />
beat track die we<br />
tegenwoordig zonder problemen onder de<br />
broken beat noemer kunnen plaatsen. Fijn om<br />
dit te mogen horen. Maar dan mister Carl, hoe<br />
funky en diep kan je een track maken? Ik ben<br />
verkocht. Dank u. (SPLIPH)<br />
02. Dick DicklER<br />
A night with Dick<br />
(Max trax) House<br />
Dick Dickler is een pseudoniem<br />
van Kerri Chandler, en<br />
de gesproken intro’s alleen zijn al de moeite<br />
van het kopen waard. Maar om de muziek<br />
niet te kort te doen: The Bar en The Drive zijn<br />
echte Kerri Chandler tracks; de eerste mooi<br />
loom, de tweede goed om een dansvloer mee<br />
aan de gang te krijgen. (DIDIEr StIJn)<br />
03. MARkAnTonio<br />
My Lab EP<br />
(Alchemy) techno<br />
Markantonio levert met deze<br />
plaat gelijk drie knallers<br />
af. Op de A-kant vinden we My Lab, een<br />
onheilspellende plaat met een enorme drive.<br />
Op de B-kant staan twee tracks: eerst het<br />
diepe, duistere en funky Studio 3 en vervolgens<br />
Rollator: één groot hoogtepunt met ratelende<br />
snares, een flippend alarm en een bassline die<br />
doet denken aan Marco Carola in zijn beste<br />
dagen. (FOKKO vErSLOOt)<br />
04. sEBAsTiAn DAviDson<br />
Bondi<br />
(Kinky vinyl) techhouse<br />
Diverse Nederlandse producers<br />
op een gerespecteerd<br />
Engels label. Sebastian Davidson heeft deze<br />
prachtige release gemaakt, Eelke Kleijn en<br />
Rowald Steyn zijn verantwoordelijk voor een<br />
super remix. Top release voor meerdere smaken<br />
geschikt, Lekker deep en housy. (F. PIcO)<br />
05. FRiEnDly pEoplE<br />
Cap’N Can’t Get Right<br />
(cyclicaltracks) techno<br />
Heerlijk opbouwen en weer<br />
afbouwen en dan weer…<br />
Je snapt het al, boeiend van begin tot eind.<br />
Een derde versie is als mp3 te downloaden,<br />
helaas alleen tegen betaling. By the way,<br />
Friendly People is niemand minder dan Alex<br />
Under. (MINIMI)<br />
06. 6Blocc<br />
Creal & Digits<br />
(Los Bud) Electro/ Dub step<br />
Ultra gelimiteerde US reworks<br />
van Cybotron’s Clear en Kraftwerk’s<br />
Numbers met de hand bedrukt in een<br />
bruin papieren hoes. Digits is een zeer goede<br />
bewerking en reeds grijs gedraaid door de key<br />
underground electro, dubstep dj’s. Tip! (FuSIOn)<br />
07. sEcRET cinEMA<br />
Water Gruv remixes<br />
(tEAM) Minimal / techhouse<br />
Secret Cinema a.k.a. Jeroen<br />
Verheij gooit het roer om<br />
met zijn vers opgerichte TEAM Records.<br />
Geen beuktechno maar sophisticated beats<br />
varierend van electro tot dansvloer minimaltechno.<br />
De drie remixen die op de release<br />
staan zijn het resultaat van een remixwedstrijd.<br />
Gedaan door de heren Vadim Lankov, Mr Belk<br />
en Phonkstar. Check it out! (KHALIL)<br />
08. Fokko vERslooT &<br />
koEn lEBEns<br />
Circus / Repeat<br />
(Outland) Minimal/techno<br />
Che cosa è quello? Zul<br />
je je afvragen bij het beluisteren van deze<br />
superfonky minimal techno tracks. Zijn<br />
dit Napolitanen? Nee hoor, de tracks zijn<br />
geproduceerd door twee jonge Nederlandse<br />
talenten, te weten Fokko Versloot en Koen<br />
Lebens. Zowel Circus als Repeat zijn echte<br />
floorfillers, stilstaan is geen optie, ook al zou<br />
je willen. Na enige maanden van stilte komt<br />
Outland Records keihard terug met deze<br />
dubbele a-kant. (JEFFErSOn)<br />
09. scAn 7<br />
Way Of The Seven<br />
(crate Savers) techno<br />
Op de a-kant een heerlijke<br />
diepe doordouwer van onze<br />
gemaskerde gezelligerds uit Detroit. Op de flip<br />
kun je hakken. (EELcO cOuvrEur)<br />
10. Miss FiTZ<br />
Hawai Via Miami Ep<br />
(Ricardo Villalobos Remix)<br />
(raummusic) Minimal<br />
Maayan Nidam aka Miss<br />
Fitz eerste solo project op dit label. Als fan<br />
van deze dame heeft Villalobos een lekkere<br />
remix gemaakt die de minimal fans zeker zal<br />
bekoren. (LEnnErt BEZEMEr)<br />
11. DEADsET<br />
Buzzer Says Werner<br />
(Front room) techno<br />
Getrokken van Deadsets<br />
tegenvallende album Keys<br />
Open Doors en in de remix wél de moeite.<br />
Buzzer Says Werner klinkt als Underworld<br />
in ondergoed, rennend door de straten<br />
van Brooklyn. Ook de Soundhack-achtige<br />
shuffletechno op Cardinal Rules schopt kont.<br />
(rEnE PASSEt)<br />
12. MichAEl ho FEAT<br />
Jon Jon<br />
Take Away<br />
(tuning Spork) (House)<br />
Lome rammelhouse van<br />
Michael Ho op het label van Jay Haze. De<br />
originele mix is een dikke aanrader, tevens<br />
voorproefje van het te verschijnen Screw the<br />
Coffeemaker album. (vIctOr BAKHuIS)<br />
13. scRATch pERvERTs<br />
Stand By (Krafty Kuts Remix)<br />
(Supercharged) Breaks<br />
Stand By van hip-hop<br />
formatie Scratch Perverts is<br />
door niemand minder dan Krafty Kuts onder<br />
handen genomen. Het rauwe underground<br />
gevoel maakt deze track tot een waar beest<br />
voor de dansvloer. Kopen, kopen, kopen.<br />
(St. BADASS)
14. hARD-Fi<br />
Suburban Knight<br />
(necessary) Electrohouse<br />
Deze plaat met remixen van<br />
Angello & Ingrosso en Alex<br />
Metric gaat al een tijdje rond als promo en<br />
scoorde deze zomer (met hulp uit Zweden) dikke<br />
punten op Ibiza. Peaktime madness.(LucASH)<br />
15. guy J<br />
Been here before<br />
(Deep Focus) Progressive<br />
Wat een release! Prachtige<br />
plaat. Guy J heeft op dit<br />
moment ook een release op het grote Bedrock<br />
en staat daarnaast nu ook op het Nederlandse<br />
label Deep Focus. Dikke synthbasslines die<br />
mooie melodieën ondersteunen maken deze<br />
release echt tot een kneiter. (F. PIcO)<br />
16. Miss plATinuM<br />
Mercedes Benz<br />
(Four Music) Broken beat<br />
Broken beat meets baile<br />
funk? Ver weg van elkaar<br />
ligt het niet, maar de remix van DAz-i-Kue<br />
is de bomb. In de verte horen we MIA al<br />
aankomen... (SPLIPH)<br />
17. lAuRinE FRosT<br />
Ghosts E.P.<br />
(Perspectiv) Minimal<br />
Deze plaat laat zich moeilijk in<br />
een hokje plaatsen. Iets wat<br />
ik alleen maar toejuich overigens. Van minimal<br />
tot techhouse, van lounge tot house. Dit is het<br />
debuut van Laurine Frost, ik ben erg nieuwsgierig<br />
naar haar (?) volgende plaat. (MInIMI)<br />
18. Jonny l &<br />
insTRA:MEnTAl<br />
Output 1-2<br />
(Darkestral) Drum ‘n bass<br />
Diepe sinistere drum ‘n bass<br />
van het hoogste niveau. Jonny L’s offkey<br />
baslijn is a must! (FuSIOn)<br />
19. AARon cARl<br />
Wallshaker<br />
(Millions Of Moments) House<br />
Zo subtiel als mr. Carl ze<br />
maakt hoor je ze niet veel<br />
meer. Heerlijk meeslepende track waarin<br />
naadloos house, (detroit)techno en geile<br />
vocals verworden tot een oorstrelend stuk<br />
muziek. (EELcO cOuvrEur)<br />
20. sMD<br />
Hustler (Remixes)<br />
(Wichita/v2) Electro/dubstep<br />
Wat een sof voor het Britse duo<br />
SMD. Ze lieten grote jongens<br />
als Armand van Helden, Jesse Rose en Kevin<br />
Saunderson aan hun sleazy electropooierliedje<br />
Hustler zitten, maar niemand van die topselectie<br />
weet het origineel te overtreffen. Alleen<br />
dubstepper Shackleton verrast, met een diep<br />
4/4 technodub-avontuur.(r. PASSEt)<br />
68 | TOP 50<br />
21. MinuiT<br />
A Room Full Of Cute<br />
(tardus) Breaks<br />
De Nieuw-Zeelandse liveformatie<br />
Minuit ken je waar-<br />
schijnlijk nog niet, maar aan de onderkant<br />
van de wereld slepen ze vele awards in de<br />
wacht . En terecht, hun rauwe breakbeat<br />
gecombineerd met de elfen stem van de<br />
zangeres Ruth Carr maken Minuit tot een<br />
betoverend geheel. Check ook deze nieuwe<br />
A Room Full Of Cute. (St. BADASS)<br />
22. soul MigRAnTZ<br />
Calling Chicago<br />
(A Second Smell)<br />
Deephouse<br />
Frisse house van onze<br />
zuiderburen uit Gent. Funky dirty grooves<br />
met goede feedback van alle Chicago/San<br />
Francisco heavyweights. (LucASH)<br />
23. 30hZ<br />
Daddio<br />
(Lot 49) Breaks<br />
Oef, als je van rauw en lief<br />
houdt moet je deze eens<br />
opzetten. 30Hz zorgt voor de rauwheid en<br />
de vocalen van Yolanda zijn mierzoet. De<br />
remixen van onder andere Trevor Loveys en<br />
Miles Dyson zijn minstens zo sterk. Je kunt<br />
dus lekker kiezen! (St. BADASS)<br />
24. DJ ElEcTED<br />
Eze Potato/Potato 42<br />
(Sirkus recordings)<br />
Mash up / Soul<br />
Mash ups maar dan anders.<br />
Deeltje drie van het Amsterdamse 7” inchlabeltje<br />
Sirkus verbouwt een oud soulhitje tot<br />
een jumpy Jdilla-achtige hiphopsong. Op de<br />
flipside lijkt Money Mark achter het keyboard<br />
te zitten, ingeklemd tussen dub, soul en<br />
hiphop. Fijn en obscuur. (rEnE PASSEt)<br />
25. BAngkok iMpAcT<br />
Premature Ejaculation<br />
(clone) House<br />
Hoe fonky kan een Fin zijn?<br />
Vooral de B-kant You Are<br />
Rubber I Am Glue is een regelrechte assshaker,<br />
compleet met aanstekelijke baslijn en<br />
zweverige emosynths. (ArOn FrIEDMAn)<br />
26. ERic B young<br />
Save as Document 1<br />
(Manual Music) techhouse<br />
Deze release komt van de ons<br />
allen bekende Er!c B Young.<br />
Hele fijne plaat die voor veel hoeken van de<br />
dancescene bruikbaar is. Nuno Dos Santos &<br />
Baumel en Le Clic zijn verantwoordelijk voor de<br />
vette remixen die samen met het origineel deze<br />
release echt tot een topper maken.<br />
(FrAnSEScO PIcO)<br />
27. ocTAvE onE FEAT.<br />
RAnDoM noisE<br />
gEnERATion<br />
Off the grid<br />
(tresor) techno<br />
Tresor Records heeft het beste van de CD/<br />
DVD Off The Grid op vinyl laten persen, wat<br />
een perfecte dubbel EP op heeft geleverd.<br />
Het is detroit techno wat er op het zwarte<br />
goud prijkt. Maar hoe kan het ook anders,<br />
deze legendarische gasten komen uit Detroit.<br />
(MInIMI)<br />
28. REDshApE<br />
Unfinished Symmetry<br />
(PRESENT) TECHNO<br />
Redshape laat, naar mijn<br />
persoonlijke bescheiden<br />
mening, de volledige concurrentie mijlenver<br />
achter zich met deze release op Present.<br />
Als de plaat na een hypnotiserend begin<br />
wonderbaarlijk ejaculeert valt je mond<br />
gegarandeerd open. Hors categorie.<br />
(EELcO cOuvrEur)<br />
29. ZiMMERMAnn<br />
# 4 /<br />
(room recordings) techno<br />
Jens Zimmermann zijn<br />
altijd zoooo lekker diep, ik<br />
kijk altijd uit naar zijn releases. Dit is alweer<br />
plaatje nummer 4 dat uitkomt op het Room<br />
Recordings label. Flusenstaub is een lekkere<br />
lome track van dik 8 minuten, vol met coole<br />
bliepjes en een fijn baslijntje. Op de andere<br />
kant staat ‘Phonk Fm’, een 10-minuten<br />
durende trip de diepte in. Diep en vaag, ik heb<br />
het graag! (JEFFErSOn)<br />
30. JonA<br />
Swamp Ep<br />
(Fumakilla) Minimal<br />
Een no-nonsense plaat die<br />
‘t gewoon lekker doet op de<br />
dansvloer. Fijne percussie en een slepende<br />
bassline. Top. (LEnnErt BEZEMEr)<br />
31. sEBAsTiAn lEgER<br />
Venus/Jupiter<br />
(Mistakes Music) techhouse<br />
De derde sampler van het<br />
opkomende Planets album<br />
van Leger. Twee techy electro plaatjes met de<br />
bekende sound van Leger. (LucASH)<br />
32. vARious ARTisTs<br />
Connect E.P.<br />
(Luxaflex) Minimal/techno<br />
Op alweer de veertiende<br />
Luxaflex staan remixes<br />
van eerder uitgebrachte tracks. Darko Esser<br />
remixt Davide Squillace, Mark Henning doet<br />
het voor Mr. G en labelbaas Boris Ross heeft<br />
Adam Craft geniaal geremixed. Allemaal dikke<br />
dansvloerkrakers als je het mij vraagt!<br />
(KHALIL)<br />
33. pETER gRuMMich<br />
Therapy E.P.<br />
(District of corruption)<br />
techhouse<br />
Ik waan mij weer op feesten<br />
van vroeger bij het beluisteren van deze plaat,<br />
waar ik geniet in de chill-out met het geluid<br />
van lachgas ballonnen die gevuld worden<br />
op de achtergrond, ondersteund door een<br />
relaxte beat. Deze plaat neemt je mee op een<br />
reis indien je dat wenst. (MInIMI)<br />
34. DAviD lABEiJ<br />
Choose Red<br />
(Sushitech) Minimal<br />
David Labeij ken je natuurlijk<br />
als de ene helft van het<br />
succesvolle duo Polder, maar ook solo staat<br />
Labeij zijn mannetje. Zijn nieuwste release is<br />
verschenen op het bekende Sushitech en<br />
bevat drie tracks. Zeer sfeervolle producties<br />
met warme sounds en toch die minimal<br />
flavour, niet alleen voor in de club, maar ook<br />
voor thuis. Mijn favo track is Mary Oyster.<br />
(JEFFErSOn)<br />
35. pAcou<br />
Minus<br />
(cache records) techno<br />
Tijdloze re-release van de<br />
LL001 single uit 1998. Techno<br />
gestript tot op het bot maar desondanks met<br />
een heerlijk meeslepende en warme groove.<br />
(EELcO cOuvrEur)<br />
36.chyMERA<br />
Hundulu<br />
(Delsin) House<br />
Het origineel is diep en<br />
meedogenloos: een epische<br />
deephousetrack met dansvloerpotentieel. De<br />
Soul Designer remix is alleen leuk als je van<br />
diens typische nerveuze gebliep houdt.<br />
(ArOn FrIEDMAn)<br />
37. MARc houlE<br />
Techno Vocals<br />
(Minus) techhouse<br />
‘Why are all the vocals<br />
pitched down so low, low?’<br />
Ironische vocals en zelfs cheesy op Minus.<br />
Voor hun vijftigste release krijg je er zelfs een<br />
videoclip bij. Voor de echte Minus liefhebbers<br />
op de b-side een eighties techpop track.<br />
(LucASH)<br />
38. BRoki FEAT lisA B<br />
Brukeaton<br />
(Key recordings)<br />
Broken beat/dubstep<br />
Broken beat meets dubstep.<br />
Jawel, Simbad doet het in de remix, met<br />
de vocals van Reggeaton lady Lisa B. Een<br />
donkere, bass gedreven top track. Voer voor<br />
de clubs. (SPLIPH)<br />
39. AcTivE AgEnT<br />
Part One<br />
(Harthouse) techno<br />
Een dubbel EP waar veel<br />
gewaardeerde namen uit<br />
de technoscene hun bijdrage aan hebben<br />
geleverd. Namen als John Selway, Der Dritte<br />
Raum en Joel Mull - om er maar een paar<br />
te noemen. Deel twee is overigens ook al<br />
verkrijgbaar. (MInIMI)<br />
40. pluMp DJ’s<br />
System Addict<br />
(Fingerlickin) Breaks<br />
De eerste single van het nog<br />
uit te komen nieuwe album<br />
van de koningen van de breaks heet System<br />
Addict. Wederom een echte Plumps-track:<br />
vette beats met dito bassline en een catchy<br />
synth-hook met dito vocalen. Hier hoef je<br />
verder niet aan te twijfelen. (St. BADASS)<br />
41. ThE losT MEn<br />
The Return<br />
(Drumpoet) Deephouse<br />
Alex Dallas springt van<br />
hoogtepunt naar hoogtepunt.<br />
Na de diepe deephouse van Manuel Tur is ook<br />
DJ LUCCA<br />
+ DJ DAZZLE<br />
Adver_fab_205x130_5.pdf 2-11-2007 15:12:57<br />
Slappa cases<br />
The choice<br />
of Pro’s<br />
Nu te koop op<br />
www.slappa.dj<br />
Slappa | Advertentie | About DJ 1 1 25-10-2007 21:23:48
de nieuwe single van z’n eigen The Lost Men<br />
weer raak. Warme keys en een eikenhouten<br />
bassdrum. Zo klinkt Reese na drie joints en<br />
een discocursus. (rEnE PASSEt)<br />
42. siMon FloWER<br />
The Whisper Had It (Remixes)<br />
techno<br />
Pokerflat is bekend in Nieuw Zeeland maar<br />
hier is het een relatief nieuwe naam. The<br />
Whisper Had It is een dijk van een plaat met<br />
een vette sub bass en gefreakte sounds die je<br />
doen wegdromen. De Mark August remix is<br />
een aanrader. (LEnnErt BEZEMEr)<br />
43. cATWAsh<br />
Super Body<br />
(Adult Only) Minimal<br />
Catwash bestaat uit twee Franse producers,<br />
namelijk Chris Carrier en DJ Wild. Hun<br />
producties staan altijd garant voor kwaliteit en<br />
COLOFON<br />
zijn doorgaans funky as f*ck, zoals de Fransen<br />
zeggen. Superbody is lekker vies en slepend,<br />
Basic Info is eigenlijk niet meer dan dikke<br />
beats en een zware baslijn, maar who cares,<br />
het is gewoon lekker. (JEFFErSOn)<br />
44. hERE ToDAy<br />
Modernist (Remix By Soulphiction)<br />
(Philpot) House<br />
Een heerlijke laidback hous-er van de<br />
bovenste plank. De remix van Soulphiction<br />
(Michel Baumann) pompt er een dikke groove<br />
uit. (LEnnErt BEZEMEr)<br />
45. E.R.p.<br />
Vox Automation<br />
(Frustrated Funk) Electro<br />
Waanzinnige release op het Rotterdamse<br />
Frus-trated Funk. E.R.P. kennen jullie<br />
misschien ook wel als Convextion. Onder<br />
deze noemer maakt hij briljante diepe electro.<br />
Wees er snel bij want deze plaat vliegt de<br />
winkels uit! (KHALIL)<br />
46. yElloW sox<br />
Zig Zag<br />
(Freerange) House<br />
Diesel van de Britse party-machine Xpress2<br />
trekt z’n gele sokkenvermomming aan voor<br />
een slepende midtempo housetrack die twijfelt<br />
tussen Ame, Swayzak en Carl Craig. Remixer<br />
Roland Appel laat de violen nog wat aanzwellen<br />
en neemt een sirene mee naar het werk.<br />
(rEnE PASSEt)<br />
47. MoToRciTysoul<br />
Space Katzle<br />
(Aus Music)<br />
Wederom een kraker van de Motorcitysoul<br />
mannen op het briljante Aus label. Supermooie<br />
deephouse die rockt als een malle.<br />
(vIctOr BAKHuIS)<br />
DJ HEADPHONES<br />
www.djjose.com<br />
www.iemkeroos.nl<br />
ABonnEMEnTEn Om in te schrijven en voor alle vragen over abonnementen en bezorging kun je terecht op www.djbroadcast.nl/subscribe. De abonnementenservice is te bereiken via:<br />
<strong>DJBroadcast</strong> Magazine, Postbus 63, 2900 AB, Capelle aan den IJssel, telefoon 010-4090093, abonnement@djbroadcast.nl<br />
uiTgEvER Victor Bakhuis hooFDREDAcTiE Eric van den Bogaard EinDREDAcTiE Alfred Bos REDAcTiE Aron Friedman, Claartje Wolff, Michael Oudman, Eelco Couvreur,<br />
Folkert Tempelman, Fokko Versloot voRMgEving Jeroen Hofer (Melon productions) FoTogRAFiE Michel Mees, Esmee van Loon, Lianne van de Laar, Tim ten Velden<br />
MEDEWERkERs Ab van Haaren, Carnage, Ari Daily, Lennert Bezemer, Edwin Decker, Didiér Stijn, Pascal van Dijk, Estroe, Fusion, Jesper Kers, Julian de Groot, Het Nightteam, Khalil Ryahi,<br />
Lucash, Minimi, Monte la Rue, Francesco Pico, René Passet, Nico van der Plas, Seutek, Spliph, St. Badass, Jesse Voorn, Yourdee, Zomar<br />
DJBRoADcAsT MAgAZinE is EEn uiTgAvE vAn BluEpRinT MEDiA Bv<br />
REDAcTiEADREs <strong>DJBroadcast</strong>.nl, Keizersgracht 253, Postbus 3952, 1001 AT Amsterdam, www.djbroadcast.nl TElEFoon 020-6868600<br />
E-MAil info@djbroadcast.nl sAlEs/MARkETing victor@djbroadcast.nl pERsBERichTEn info@djbroadcast.nl AgEnDA agenda@djbroadcast.nl<br />
48. Mix MAsTER Doc<br />
My Tongue Is Poison (31 records) D&B<br />
Time also seems to slow down... is het credo<br />
in - Trip - op de b-kant, energieke scifi amen<br />
funk roller! (FuSIOn)<br />
49. ATJAZZ FEAT RoBERT oWEns<br />
Love Someone (Mantis) House<br />
Denk aan I Go Back (met Harry Romero),<br />
Visions, of I’ll Be Your Friend, zo goed is deze<br />
track! Dus, om in Roberts eigen woorden te<br />
blijven: ‘If that don’t make you happy, I don’t<br />
know.’ (DIDIEr StIJn)<br />
50. cRAig DAviD<br />
Hot Stuff (Let’s Dance) Pop/house<br />
Wie zegt u? Jawel, he’s back. Deze nieuwe<br />
single is poppy as hell, met - u raadt het al -<br />
een dikke Bowie sample. Maar de remix van<br />
Touche maakt van deze track gewoon een erg<br />
goede en dikke dansvloerkraker. (SPLIPH)<br />
AT-PRO5MS<br />
82,95<br />
IEMKE ROOS AUDIO B.V.<br />
tel. 020 - 697 21 21<br />
e-mail sales@iemkeroos.nl
The Walkman® logo and symbol are registered trademarks of Sony Corporation. SensMe is a trademark or a registered trademark of Sony Ericsson Mobile Communications AB. TrackID is powered by<br />
Gracenote Mobile MusicID. Gracenote and Gracenote Mobile MusicID are trademarks of Gracenote, Inc. TrackID is a trademark or a registered trademark of Sony Ericsson Mobile Communications AB.<br />
I that track<br />
Identi ceer elk nummer met TrackID.<br />
W910i: de nieuwe generatie Walkman ® phones.<br />
sonyericsson.com/nl<br />
Hoor je ergens een goed<br />
nummer? Vind titel, artiest<br />
en album nu razendsnel<br />
met TrackID. De nieuwe<br />
W910i Walkman ® phone met<br />
1 GB opslag, shake control,<br />
SensMe en 2.0 megapixel<br />
camera. Ervaar jouw muziek<br />
op een geheel nieuwe manier.