5 Mei 1923: Radio Malabar wordt geopend - Radio Kootwijk

Nadat eerder de opening van de radioverbinding Nederland - Indië op 15 April, op verzoek van
Dr. de Groot, niet was doorgegaan werd kort daarna de Zaterdag van de vijfde Mei als nieuwe
datum genoemd. Aanvankelijk schonken we hieraan op Malabar weinig aandacht, ten eerste niet,
omdat we al zo vaak een openingsdatum hadden gehoord, welke kort daarna weer werd
ingetrokken en ten tweede niet, omdat de grote booglamp minder bedrijfsklaar was dan ooit
tevoren. Naarmate echter de aangekondigde dag naderde, des te meer kwamen we tot de
overtuiging, dat het thans wel eens menens kon worden. Zou men het er dan toch maar op
wagen? Het was haast niet te geloven! Niet, dat wij op het station hier veel van merkten. De
boog ging misschien wat minder vaak aan dan voorheen, doch verder bleef alles normaal.. Maar
de dagbladen werden pertinenter in hun beweringen en kondigden verschillende bijzonderheden
over het op handen zijnde verkeer aan. Zo er nog enige twijfel bestond, werd deze geheel
weggenomen, toen het programma over de opening bekend werd gemaakt. Deze luidde
ongeveer als volgt: De opening zal in Indië met enige plechtigheid plaats hebben. Zijne
Excellentie de Gouverneur Generaal komt naar Radio Malabar om persoonlijk de opening te
verrichten, waarbij hij een rede zal uitspreken. Daarna - omstreeks 11 uur - zal hij een
openingstelegram aan H.M. de Koningin verzenden. De openstelling van de radioverbinding voor
de openbare dienst zal niet eerder plaats hebben dan op Maandag 7 Mei. Hierbij dient rekening
te worden gehouden, dat het in de bedoeling ligt, voorlopig alleen de gemeenschappelijke
nachturen te gebruiken, omdat deze voor de verbinding het meest geschikt worden geacht. (dit
laatste wees erop dat het verzenden van spoedtelegrammen niet mogelijk was: KD) Tot zover dit
programma. Eerlijk gezegd, hadden wij met het verkeer niet zoveel bemoeienis (dit behoorde tot
Tjangkring) maar het kwam ons direct al een
beetje vreemd voor, dat een openingsuur in
de ochtend was uitgekozen en dan nog wel
om elf uur. Op die tijd stond de
machinezender - die reeds enige tijd in bedrijf
was, zij het dan voor, proef - nooit bij. Wél in
de middag om ‘n uur of drie, vier en op die
uren was hij ook wel gehoord, dat was dus
om ’n uur of acht, negen 's ochtends in
Holland. Maar in de late ochtend nooit. De
beste uren waren natuurlijk de
gemeenschappelijke nachturen, maar we
begrepen best, dat het niet aanging om de
G.G. in de nacht naar Malabar te laten
komen. De enige geruststelling was, dat de
heren, die het openingsuur hadden bepaald
(dat waren vermoedelijk Dr. de Groot en de
chef van het ontvangstation), het wel beter
zouden weten dan wij op Malabar, die niets
anders hadden te doen, dan de bevelen van
Tjangkring en Dr. de Groot uit te voeren.
Naarmate de dag van de opening naderde,
steeg de spanning. De gehele week voor de opening was de grote booglamp niet meer aan
geweest, teneinde alle tijd te hebben, de scheuren goed te dichten en de verdere installatie nog
eens terdege onder de loep te nemen. Niets mocht aan het toeval worden overgelaten, (behalve
dan die onzekere vlamkamer, waar we niet vóór konden en die ons parten kon spelen) Tientallen
koelies werden aan het werk gezet om het station te reinigen. Weer anderen zorgden voor de
versiering. Zowat de halve kloof werd leeg gesleept, teneinde het gebouw een feestelijk aanzien